ECLI:CY:EDLAR:2010:B13
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Στ. Λουκίδου – Βασιλείου, Προσ.Ε.Δ.
Αρ. Ποινικής Υπόθεσης: 13370/09
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακος Κατηγορούσα Αρχή
v.
Kωνσταντίνος Ζαχαριάδης
Κατηγορούμενος
Ημερομηνία: 25 Φεβρουαρίου 2010
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα. Α. Παντελή
Για τον Κατηγορούμενο: Αυτοπροσώπως
Κατηγορούμενος: Παρών
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει την κατηγορία οδήγησης μηχανοκινήτου οχήματος κάνοντας χρήση τηλεφώνου με τα χέρια κατά παράβαση των Κανονισμών 58(14) και 72 των περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών Κ.Δ.Π 66/84 όπως τροποποιήθηκε από την Κ.Δ.Π. 189/2008 και του άρθρου 19 του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου 86/72.
Διεξήχθη ακροαματική διαδικασία για την προαναφερόμενη κατηγορία και η Κατηγορούσα Αρχή για να αποδείξει την υπόθεση της κάλεσε ένα μάρτυρα κατηγορίας τον αστυφύλακα 3487 Αντρέα Χρυσαφή.
O μάρτυρας κατηγορίας ανέφερε ότι στις 22/1/09 διενεργούσε στατικό έλεγχο τροχαίων παραβάσεων στην οδό Τέρρα Σάντα στη Λάρνακα, κατά τη διάρκεια της οποίας σταμάτησε το όχημα με αριθμούς εγγραφής ΗΜΒ724 το οποίο οδηγείτο από τον κατηγορούμενο. Αντιλήφθηκε τον κατηγορούμενο από απόσταση 5-7 μ. να κάνει χρήση τηλεφώνου με τα χέρια, και συγκεκριμένα κρατούσε το τηλέφωνο στο δεξί χέρι κοντά στο αφτί του. Κατά την διάρκεια που διαπίστωσε τα πιο πάνω βρισκόταν απέναντι και στα αριστερά του δρόμου σύμφωνα με την πορεία του κατηγορουμένου. Όταν πληροφόρησε τον κατηγορούμενο για την παράβαση αυτή, ο κατηγορούμενος απάντησε ότι μιλούσε στο κινητό αλλά το είχε σε ανοικτή ακρόαση. Εξέδωσε εξώδικο στο κατηγορούμενο το οποίο δεν πληρώθηκε.
Κατά την αντεξέταση υποβλήθηκε από τον κατηγορούμενο στο μάρτυρα ότι το τηλέφωνο του ήταν σε ανοικτή ακρόαση και βρισκόταν στη θέση του συνοδηγού. Ο μάρτυρας απάντησε ότι είδε τον κατηγορούμενο να κρατά το κινητό τηλέφωνο με το δεξί του χέρι. Όταν σταμάτησε τον κατηγορούμενο το τηλέφωνο όντως βρισκόταν σε ανοικτή ακρόαση.
Μετά που ο κατηγορούμενος κλήθηκε σε απολογία με βάση τις διατάξεις του άρθρου 74(1)(β) της Ποινικής Δικονομίας Κεφ.155 και του εξηγήθηκαν τα δικαιώματα του, επέλεξε και έδωσε ένορκη μαρτυρία.
Σύμφωνα με την εκδοχή του κατηγορουμένου ενώ οδηγούσε στην επίδικη οδό κατευθυνόμενος για να στρίψει αριστερά μιλούσε στο κινητό το οποίο όμως βρισκόταν τοποθετημένο στο κάθισμα του συνοδηγού αριστερά και σε ανοικτή ακρόαση. Όπως ισχυρίστηκε ο κατηγορούμενος όταν θα έστριβε αριστερά διαπίστωσε ότι έπρεπε να πιέσει ένα κουμπί στις ταχύτητες και γι’ αυτό το λόγο το χέρι του βρισκόταν στις ταχύτητες. Στρίβοντας αριστερά προς το Τέρρα Σάντα σε απόσταση 5-10 μέτρων τον σταμάτησε η αστυνομία. Ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι ο μάρτυρας κατηγορίας δεν τον είδε αλλά απλά υπέθεσε ότι μιλούσε στο κινητό διότι το ένα του χέρι βρισκόταν στις ταχύτητες.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Ο αστυφύλακας Α. Χρυσαφής μου έκανε καλή εντύπωση ως μάρτυρας και παρέμεινε σταθερός στην θέση του παρά την αντεξέταση στην οποία υπεβλήθη. Κατέθεσε με αντικειμενικό και σαφή τρόπο και συνεπώς αποδέχομαι την μαρτυρία του εξ’ ολοκλήρου.
Ο κατηγορούμενος δεν με έπεισε ως προς την εκδοχή του. Συγκεκριμένα, ενώ παραδέκτηκε ότι μιλούσε στο κινητό επέμενε ότι το είχε στη θέση του συνοδηγού ισχυριζόμενος ότι ο αστυνομικός τον σταμάτησε διότι το ένα του χέρι ήταν πάνω στις ταχύτητες και όχι επειδή τον είδε να κρατά τηλέφωνο.
Δεν ευσταθεί η πιο πάνω εκδοχή του κατηγορουμένου, διότι λογικά στις ταχύτητες θα βρισκόταν το αριστερό και όχι το δεξί του χέρι ενώ ο αστυνομικός κατά την μαρτυρία του ανέφερε με σαφήνεια ότι είδε τον κατηγορούμενο να κρατά το τηλέφωνο με το δεξί του χέρι κοντά στο αφτί του και όχι με το αριστερό.
Σε μεταγενέστερο στάδιο ο κατηγορούμενος αναφερόμενος και σε μη επίδικα θέματα, όπως με ποιο τρόπο συνηθίζει να κρατά το τηλέφωνο στο γραφείο του, ισχυρίσθηκε ότι ο αστυνομικός υπέθεσε ότι έκανε χρήση τηλεφώνου για τον λόγο ότι τον είδε να μιλά και ταυτόχρονα το ένα του χέρι να βρίσκεται κάτω από το τιμόνι χωρίς να προσδιορίσει όμως σε ποιο χέρι αναφέρετο.
Όλοι οι πιο πάνω λόγοι αλλά και η εικόνα που μου άφησε ο κατηγορούμενος από το εδώλιο του μάρτυρα δεν μου επιτρέπουν να αποδεχτώ τη μαρτυρία του την οποία και απορρίπτω.
ΕΥΡΗΜΑ
Της πιο πάνω αξιολόγησης δεδομένης αποτελεί εύρημα μου ότι στις 22/1/09 ο κατηγορούμενος οδηγούσε το μηχανοκίνητο όχημα με αριθμούς εγγραφής HMB724 στη οδό Τέρρα Σάντα στην Λάρνακα. Ο κατηγορούμενος ενώ οδηγούσε κρατούσε με το δεξί του χέρι το κινητό τηλέφωνο κοντά στο δεξί του αφτί. Ο μάρτυρας κατηγορίας σταμάτησε τον κατηγορούμενο και αφού τον πληροφόρησε για το παράπτωμα που διέπραξε του εξέδωσε εξώδικο το οποίο όμως δεν πληρώθηκε.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
O Κανονισμός 58(14) των περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών του 1984 αναφέρει τα ακόλουθα:
«Κατά την οδήγηση οι οδηγοί μηχανοκινήτων οχημάτων οφείλουν να λαμβάνουν κάθε αναγκαίο μέτρο ώστε τα χέρια τους να είναι ελεύθερα σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή για άμεσο, πλήρη και ασφαλή έλεγχο του οχήματος. Ειδικότερα απαγορεύεται η χρήση τηλεφώνου με τα χέρια.»
Στον Κανονισμό 72 αναφέρεται ότι οιοσδήποτε παραβαίνει τις διατάξεις των εν λόγω Κανονισμών ή οποιονδήποτε όρο χορηγηθείσας άδειας είναι ένοχος αδικήματος.
Όπως προκύπτει και από την σχετική με το θέμα Νομολογία, υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο Νομοθέτης έχει δημιουργήσει αδίκημα αυστηρής ευθύνης. Σε τέτοια αδικήματα η συγκεκριμένη ενέργεια ή παράλειψη αποτελεί το αδίκημα χωρίς να καθίσταται αναγκαία η νοητική κατάσταση του αδικοπραγούντα κατά την τέλεση της ενέργειας ή παράλειψης. Το κατά πόσο δημιουργείται τέτοιας φύσεως αδίκημα, όμως, πρέπει να προκύπτει ξεκάθαρα από το λεκτικό της σχετικής νομοθετικής διάταξης, χωρίς να παραμένει οποιοδήποτε περιθώριο αμφιβολίας σε σχέση με το ποια ενέργεια ή παράλειψη συνιστά το αδίκημα (βλ. Yiannakis Shistris v. Cyprus Tourism Organization (1982) 2 C.L.R Criminal Appeal 4307, ημερ. 21.12.1982, Sewage Board v. Anastasia Demosthenous (1982) 2 C.L.R 252, Ακκελίδο v. Αστυνομίας Π.Ε.7897 ημερ. 28.4.2005).
Στην περίπτωση του Κανονισμού 58(14) προκύπτει ότι το αδίκημα είναι η χρήση τηλεφώνου με τα χέρια. Είναι δε ενδεικτικό ότι το θέμα διασαφηνίζεται πλήρως με την τελευταία πρόταση του σχετικού Κανονισμού. Συνεπώς, από το λεκτικό του Κανονισμού εξάγεται ως συμπέρασμα ότι το αδίκημα διαπράττεται όταν γίνεται χρήση τηλεφώνου με τα χέρια κατά την οδήγηση, και το αδίκημα είναι αυστηρής ευθύνης.
Από τα ευρήματα του Δικαστηρίου ως αυτά παρατίθενται πιο πάνω προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος, ενώ οδηγούσε χρησιμοποιούσε τηλέφωνο με τα χέρια. Καταλήγω ότι η Κατηγορούσα Αρχή έχει αποδείξει την υπόθεση της πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.
Ο κατηγορούμενος κρίνεται ένοχος.
(Υπ.) …………………………………
Στ. Λουκίδου – Βασιλείου, Προσ. Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ