ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Λ. ΧΑΒΙΑΡΑ, Προσ. Ε.Δ.
Αρ. Υπ. 3459/2021
Μεταξύ:
ΕΠΑΡΧΟΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Κατηγορούσας Αρχής
-και-
ΦΑΝΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Κατηγορούμενου
Ημερομηνία: 9.1.2024
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα. Σάββα-Γεωργίου
Για τον Κατηγορούμενο: Δρ. Ποιητής με κ. Αναξαγόρου
ΑΠΟΦΑΣΗ
Το Κατηγορητήριο
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ως αυτό μεταβλήθηκε, ο Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει 14 κατηγορίες για ισχυριζόμενες παραβάσεις του Περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου Κεφ.96, ως τροποποιήθηκε. Συγκεκριμένα, ο Κατηγορούμενος κατηγορείται για έναρξη ανέγερσης οικοδομής ή και τμήματος οικοδομής χωρίς άδεια (1η κατηγορία), ανοχή έναρξης ανέγερσης οικοδομής ή και τμήματος οικοδομής χωρίς άδεια (2η κατηγορία), επίτρεψη έναρξης ανέγερσης οικοδομής και τμήματος οικοδομής χωρίς άδεια (3η κατηγορία), ανέγερση οικοδομής χωρίς άδεια (4η κατηγορία), ανοχή ανέγερσης οικοδομής χωρίς άδεια και πιστοποιητικό έγκρισης (5η, 8η και 11η κατηγορία), επίτρεψη ανέγερσης οικοδομής και πιστοποιητικό έγκρισης (6η, 9η και 12η κατηγορία), χρήση οικοδομής χωρίς πιστοποιητικό έγκρισης (7η κατηγορία), κατοχή οικοδομής χωρίς πιστοποιητικό έγκρισης (10η κατηγορία), κατασκευή οδού χωρίς άδεια (13η κατηγορία) και διάνοιξη οδού χωρίς άδεια (14η κατηγορία) κατά ή περί το έτος 2015.
Η Μαρτυρία
Για να αποδείξει την υπόθεση της η Κατηγορούσα Αρχή κάλεσε ως μάρτυρες τον Χ.Ν., τεχνικό μηχανικό του Έπαρχου Λάρνακας (ΜΚ1), τον Σ.Ι. τεχνικό μηχανικό στον κλάδο χωρομετρίας του Κτηματολογίου (ΜΚ2), την Ρ.Ζ., βοηθό γραμματειακό λειτουργό στην Υπηρεσία Διαχείρισης Τουρκοκυπριακών Περιουσιών (ΜΚ3) και την Α.Α. η οποία είναι η παραπονούμενη (ΜΚ4). Ο Κατηγορούμενος αφότου κλήθηκε σε απολογία παράμεινε σιωπηλός και δεν κάλεσε οποιοδήποτε μάρτυρα υπεράσπισης.
Ο ΜΚ1 υιοθέτησε και κατάθεσε γραπτή δήλωση στο Δικαστήριο (Έγγραφο Α). Κατάθεσε επίσης στο Δικαστήριο αριθμό εγγράφων ως Τεκμήρια. Ο ΜΚ1 ανάφερε ότι το επίδικο ακίνητο είναι χώρος πρασίνου και προέκυψε μετά από διαχωρισμό οικοπέδων αυτοστέγασης. Εντός του χώρου πρασίνου έγινε μια περίφραξη από τέλι και τοποθετήθηκε πάτωμα από σκυρόδεμα και πάνω σε αυτό κλουβιά με πουλιά. Υπάρχει κάγκελο εντός και εκτός και κατεδαφίστηκε μέρος του περιτοιχίσματος της οικίας που συνορεύει με το ακίνητο δημιουργώντας πέρασμα προς το οικόπεδο 10 που ανήκει στον Κατηγορούμενο. Ο ΜΚ1 επισκέφθηκε τον χώρο ως είπε στις 7.2.2023 και στις 23.11.2023. Ζητήθηκε από τον Κατηγορούμενο μέσω επιστολών του Έπαρχου να άρει τις παρανομίες χωρίς ανταπόκριση (Τεκμήρια 2, 3, 4). Στην αντεξέταση του ρωτήθηκε εάν είναι εκείνος που ετοίμασε την έκθεση που κατάθεσε και απάντησε ότι ήταν κάποια άλλη συνάδελφος του. Τις πληροφορίες για το ακίνητο τις έλαβε από το Κτηματολόγιο.
Ο ΜΚ2 ανάφερε ότι το ακίνητο είναι τουρκοκυπριακή περιουσία και ζητήθηκε από την Κατηγορούσα Αρχή όπως ο Κλάδος Χωρομετρίας εξετάσει κατά πόσο υπήρχαν παρεμβάσεις σε χώρο πρασίνου. Αυτό που ζητήθηκε ήταν να γίνει εμβαδομέτρηση της μίσθωσης και του χώρου πρασίνου και κατάθεσε σχέδια στα οποία φαίνονται, ως είπε, οι μισθώσεις και οι κατασκευές. Κατάθεσε την άδεια με την οποία έγινε ο διαχωρισμός των οικοπέδων και καθορίστηκαν ο αριθμός τους, το μέγεθος και οι χώροι πρασίνου (Τεκμήριο 6). Κατάθεσε επίσης δυο σχέδια στα οποία κατά τον μάρτυρα αποτυπώνεται η επί τόπου κατάσταση, δηλαδή η χωρομετρική εργασία που έγινε (Τεκμήριο 7). Σημείωσε με «Κ», «Χ», «Ψ» και «Ζ» τις κατασκευές ή οτιδήποτε άλλο υπάρχει στο ακίνητο. Τα «Κ», «Χ» και «Ψ» αντιστοιχούν σε κλουβιά τα οποία ο μάρτυρας ειπε ότι είναι τοποθετημένα στον χώρο πρασίνου, το «Ζ» είναι περίφραξη και το «Χ» είναι η επέμβαση του ιδιοκτήτη. Με χρώμα πράσινο σημείωσε τον χώρο πρασίνου, με μπλέ την περίφραξη και με κίτρινο τα κλουβιά των πουλιών.
Ρωτήθηκε ακολούθως σε ποια τεμάχια υπάρχει επέμβαση που φαίνεται στα σημεία «Ψ» και «Ζ» και είπε ότι είναι το [ ], μετά από τον διαχωρισμό το νέο [ ] και όπως καθορίζεται από το Τεκμήριο 6 είναι χώρος πρασίνου. Κατάθεσε προς τούτο εμβαδομέτρηση (Τεκμήριο 8) και ανάφερε ότι όλος ο χώρος που σημειώνει είναι περιφραγμένος και κατέχεται από τον ιδιοκτήτη. Είναι μέρος του τεμαχίου [ ], του [ ] και του [ ]. Κατάθεσε επίσης ως Τεκμήριο 9 σύμβαση μίσθωσης και Σχεδιάγραμμα ως Τεκμήριο 10 στο οποίο σημείωσε με πράσινο χρώμα τον χώρο πρασίνου και είπε ότι δίπλα είναι η οικία του Κατηγορούμενου. Αντεξεταζόμενος ρωτήθηκε μόνο αν στην επιτόπια εξέταση του είδε τον Κατηγορούμενο μέσα στο σπίτι και είπε ότι τον είδε.
Η ΜΚ3 ανάφερε ότι η σύμβαση μίσθωσης (Τεκμήριο 9) έχει τερματιστεί και κατάθεσε δυο επιστολές ημερομηνίας 11.1.2023 και 10.2.2023 (Τεκμήριο 11). Η μάρτυρας δεν αντεξετάστηκε επί του περιεχομένου των επιστολών.
Η ΜΚ4 κατάθεσε γραπτή δήλωση στο Δικαστήριο αφού την υιοθέτησε (Έγγραφο Β). Η εν λόγω μάρτυρας κατάθεσε επίσης αριθμό επιστολών που της κοινοποιήθηκαν από την Επίτροπο Διοικήσεως (Τεκμήρια 12, 13, 14) οι οποίες κατά την Κατηγορούσα Αρχή επιβεβαιώνουν τα παράπονα της ΜΚ4 για τις παρανομίες στις οποίες προέβη ο Κατηγορούμενος. Γνωρίζει πολύ καλά είπε την περιοχή γιατί άρχισε το 2010 να κτίζει το σπίτι της το οποίο ολοκληρώθηκε το 2014. Ο χώρος πρασίνου είναι απέναντι από το σπίτι της και τους χωρίζει δρόμος. Αρχικά ήταν παιδότοπος και χώρος πρασίνου αλλά σήμερα δεν μπορεί κανένας να πλησιάσει γιατί από το 2015 ο Κατηγορούμενος επεμβαίνει στον χώρο πρασίνου. Αφαίρεσε μέρος των παιχνιδιών από το πάρκο και οικειοποιήθηκε το χώρο. Επίσης περίφραξε τον χώρο πρασίνου, αφαίρεσε δέντρα, φύτεψε κυπαρίσσια, τσιμέντωσε τη γη, έκτισε κλουβιά, τοποθέτησε κάμερες και καγκελόθυρα. Η ΜΚ4 ανάφερε περαιτέρω ότι ο Κατηγορούμενος σταθμεύσει εκεί και τα αυτοκίνητα του. Η οχληρία που προκαλούν τα πουλιά του Κατηγορούμενου είναι συνεχής και δεν μπορούν να ησυχάσουν λεπτό. Στην αντεξέταση της ρωτήθηκε μόνο αν γνωρίζει κατά πόσο ετοιμάστηκε δεύτερο κατηγορητήριο εναντίον του Κατηγορούμενου και είπε ότι δεν γνωρίζει.
Νομική Πτυχή
Με την άρνηση των Κατηγοριών η Κατηγορούσα Αρχή έχει υποχρέωση να αποδείξει κάθε συστατικό στοιχείο των αδικημάτων, με αποδεκτή μαρτυρία, και δεν επιτρέπονται υποθέσεις ως προς την ύπαρξη γεγονότων, όσο εύλογες και εάν είναι (βλ. Γενικός Εισαγγελέας V Σπύρος Σπύρου (2002) 2 ΑΑΔ 71, Λοϊζου V Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 363 και Σωτηριάδης V Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 482). Ο κατηγορούμενος δεν υποχρεούται να αποδείξει ότι οι ισχυρισμοί του είναι αληθινοί ή βάσιμοι αλλά αρκεί η δημιουργία λογικής αμφιβολίας. Διαφορετική προσέγγιση θα παραβίαζε το τεκμήριο της αθωότητας το οποίο κατοχυρώνεται από το Άρθρο 12(4) του Συντάγματος (Ιακώβου ν. Δημοκρατίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 211, σελίδα 218).
Σε σχέση με τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος, το άρθρο 3(1)(β) του Κεφ. 96 ανωτέρω προνοεί ότι. κανένα πρόσωπο δεν δύναται:
«να ανεγείρει ή να ανέχεται ή να επιτρέπει να ανεγείρεται οικοδομή ή να κατεδαφίζει ή να ανοικοδομεί ή να προβαίνει σε μετατροπή, προσθήκη ή επισκευή σε οποιαδήποτε υφιστάμενη οικοδομή ή να ανέχεται ή να επιτρέπει να γίνει οποιαδήποτε τέτοια κατεδάφιση ή ανοικοδόμηση ή οποιαδήποτε τέτοια μετατροπή, προσθήκη ή επισκευή.»
Στο εδάφιο (2) του άρθρου 3 προβλέπεται ότι:
«(2) Αρμόδια Αρχή εντός:
(β) οποιασδήποτε περιοχής, η οποία δεν είναι περιοχή Δήμου, είναι ο Έπαρχος της Επαρχίας»
Περαιτέρω στο άρθρο 2 του Κεφ. 96 αναφέρεται ότι:
"οικοδομή" σημαίνει οποιαδήποτε κατασκευή, είτε από λίθους, σκυρόδεμα, πηλό, σίδερο, ξύλο ή άλλη ύλη, και περιλαμβάνει οποιοδήποτε λάκκο και οποιοδήποτε θεμέλιο, τοίχο, στέγη, καπνοδόχο, βεράντα, εξώστη, κορωνίδα ή προεξοχή η τμήμα οικοδομής ή οποιοδήποτε πράγμα που είναι προσαρτημένο σε αυτή, ή οποιοδήποτε τοίχο, ανάχωμα, φράκτη, περίφραγμα ή άλλη κατασκευή που περικλείει ή οροθετεί ή έχει σκοπό να περικλείει ή να οροθετεί οποιαδήποτε γη ή χώρο.
"μετατροπή", "προσθήκη" ή "επισκευή", όταν χρησιμοποιείται σε αναφορά για οικοδομές, σημαίνει οποιαδήποτε δομική μετατροπή, προσθήκη ή επισκευή με την οποία οποιαδήποτε διάσταση τέτοιας οικοδομής μετατρέπεται, αλλά δεν περιλαμβάνει:
(α) την αντικατάσταση των κεραμιδιών, πηλού ή άλλης ύλης με σκοπό να καταστήσουν υδατοστεγή οποιαδήποτε στέγη
(β) την επισκευή οποιασδήποτε υφιστάμενης θύρας της οποίας τα φύλλα δεν ανοίγουν ή προβάλλονται εντός οδού
(γ) την επισκευή οποιουδήποτε παραθύρου εξώστη ή βεράντας το οποίο δεν ανοίγει ή προβάλλεται εντός οδού
(δ) τον ασβεστοχρωματισμό, υδατοχρωματισμό, επικονίαση ή βαφή οποιουδήποτε τοίχου, οροφής, ξύλινης ή σιδερένιας κατασκευής σε οποιαδήποτε οικοδομή
(ε) την επανατοποθέτηση, επανατοποθέτηση σανίδων ή πλακακιών οποιουδήποτε πατώματος ή δαπέδου που περιέχεται εντός των εξωτερικών τοίχων οποιασδήποτε οικοδομής ή εντός οποιουδήποτε υφιστάμενου εξώστη ή βεράντας προσαρτημένου στην οικδομή , αλλά ο οποίος δεν ανοίγει ή προβάλλεται επί οδού.
Στο άρθρο 3 του ίδιου Νόμου προβλέπονται τα εξής:
«(1) Κανένα πρόσωπο δεν δύναται-
(α) να διανοίγει ή κατασκευάζει οδό
(β) να ανεγείρει ή να ανέχεται ή να επιτρέπει να ανεγείρεται οικοδομή ή να κατεδαφίζει ή να ανοικοδομεί ή να προβαίνει σε μετατροπή, προσθήκη ή επισκευή σε οποιαδήποτε υφιστάμενη οικοδομή ή να ανέχεται ή να επιτρέπει να γίνει οποιαδήποτε τέτοια κατεδάφιση ή ανοικοδόμηση ή οποιαδήποτε τέτοια μετατροπή, προσθήκη ή επισκευή
(γ) να διανοίγει ή να διαιρεί οποιαδήποτε γη (ανεξάρτητα από το αν οποιεσδήποτε άλλες οικοδομές ή οικοδομές που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για γεωργία ή δασοκομία, υπάρχουν επ’ αυτής ή όχι) σε χωρισμένα οικόπεδα
(δ) να διαιρεί οποιαδήποτε οικοδομή (ανεξάρτητα από το αν οποιαδήποτε τέτοια διαίρεση καθιστά αναγκαία οποιαδήποτε κατασκευή ή όχι) σε χωρισμένα διαμερίσματα
(ε) να μετατρέψει ή επιτρέψει ή ανεχθεί τη μετατροπή της εγκεκριμένης χρήσης μιας οικοδομής.
(στ) να αρχίζει προβαίνοντας σε οποιαδήποτε από τις εργασίες ή από τα ζητήματα που εκτίθενται πιο πάνω,
χωρίς άδεια γι’ αυτό, η οποία λαμβάνεται προηγουμένως από την αρμόδια αρχή...»
Το άρθρο 10(1) του Κεφ. 96 ανωτέρω προνοεί ότι:
«Ουδέν πρόσωπο κατέχει ή χρησιμοποιεί ή ενεργεί, ώστε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο να κατέχει ή να χρησιμοποιεί οποιαδήποτε οικοδομή ή τμήμα οικοδομής, μέχρις ότου εκδοθεί πιστοποιητικό έγκρισης από την αρμόδια αρχή σε σχέση με την εν λόγω οικοδομή ή τμήματος αυτής, ανεξάρτητα αν χορηγήθηκε άδεια για την οικοδομή ή τμήμα της, με βάση το άρθρο 3 του παρόντος Νόμου».
Στην υπόθεση Έπαρχος Πάφου ν. TREMETOUSHIOTIS DEVELOPERS LTD κ.ά., Ποινική Έφεση Αρ. 153/2018, ημερομηνίας 27.3.2019, αναφέρθηκαν τα πιο κάτω:
«Η ουσία του άρθρου 10(1), είναι η απαγόρευση κατοχής χωρίς πιστοποιητικό έγκρισης, ανεξάρτητα από το αν χορηγήθηκε άδεια για την οικοδομή ή τμήμα αυτής. Το γεγονός ότι η οικοδομή στο βαθμό που είχε συμπληρωθεί είχε ενοίκους, δεν σημαίνει ότι η λήψη του πιστοποιητικού έγκρισης δεν βάρυνε τους εφεσίβλητους ως ιδιοκτήτες των τεμαχίων γης και ως εκείνους που είχαν ανεγείρει την οικοδομή. Η έννοια της κατοχής («possession»), σύμφωνα με τα νομικά ερμηνευτικά λεξικά, μπορεί να υποδηλώνει την πραγματική κατοχή ή μπορεί να υποδηλώνει τη νομική κατοχή, δηλαδή, τον πραγματικό έλεγχο με πρόθεση χρήσης και το δικαίωμα εισόδου...».
Στην υπόθεση Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου ν. Δήμου Αγλαντζιάς (2006) 2 Α.Α.Δ. 291 λέχθηκαν τα πιο κάτω:
«Το κατά πόσο κατασκευή θεωρείται «οικοδομή» ή όχι είναι θέμα πραγματικό (Tsiolis v. The District Officer Nicosia (1982) 2 C.L.R. 11). Λαμβάνονται υπ΄ όψιν όλα τα συναφή γεγονότα, όπως επί παραδείγματι, το σχήμα και το μέγεθος της κατασκευής, τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, ο τρόπος κατασκευής της οικοδομής, κατά πόσο είναι προσαρτημένη στη λοιπή οικοδομή, η σχέση της κατασκευής με τα υπόλοιπα κατασκευάσματα και τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει χρήση της οικοδομής. Κανένας από τους πιο πάνω παράγοντες δεν είναι καθοριστικός, αλλά όλα μαζί βοηθούν στην απάντηση του τιθέμενου ερωτήματος (βλέπε South Wales Aluminium Co. Ltd. v. Assessment Committee for the Neath Assessment Area [1943] 2 All E.R. 587).
Ακόμα και η τοποθέτηση πασσάλου παράλληλα προς υφιστάμενο τοίχο και η τοποθέτηση στέγης κρίθηκε ότι αποτελεί κατασκευή η οποία περικλείει και οριοθετεί χώρο (Κυπριανού ν. Δήμου Στροβόλου (1992) 2 Α.Α.Δ. 344, 347).»
Για το ζήτημα της ανοχής, για να αποδείξει η Κατηγορούσα Αρχή ότι κάποιος επιδεικνύει ανοχή θα πρέπει να καταδειχθεί γνώση ή εθελοτυφλία (βλ. Μάριος Ανδρέα Σοφρωνίου Λτδ ν. Δήμου Στροβόλου (1991) 2 Α.Α.Δ. 369).
Αξιολόγηση - Ευρήματα
Παρακολούθησα με προσοχή τους μάρτυρες. Αξιολόγησα τη μαρτυρία τους σύμφωνα με τις αρχές της νομολογίας, έχοντας εξετάσει επίσης το περιεχόμενο των εγγράφων που κατατέθηκαν ως Τεκμήρια και έλαβα υπόψη την εικόνα τους στο Δικαστήριο (βλ. Ζαβρού ν. Χαραλάμπους (1996) 1 Α.Α.Δ 447, Χριστοφή ν Ζαχαριάδη (2002) 1 Α.Α.Δ 401, Παπαδοπούλου v Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ 173, Κυπριανού ν Αστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ 816). Μικρές αντιφάσεις σε ασήμαντες λεπτομέρειες ή ελαχίστου σημασίας ανακρίβειες δεν καταστρέφουν την όλη αξιοπιστία του μάρτυρα, την οποία το Δικαστήριο δεν εξετάζει αποσπασματικά (βλ. Κουδουνάρης ν Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ 320).
Ο ΜΚ1 ήταν ειλικρινής μάρτυρας. Η ειλικρίνεια του διαφάνηκε από το γεγονός ότι ευθέως αποδέχθηκε ότι δεν ετοίμασε ο ίδιος τα έγγραφα που κατάθεσε στο Δικαστήριο και από το ότι στην έκθεση πταίσματος (Τεκμήριο 1) παραδέχθηκε ότι σημειώθηκε χειρόγραφα ο νέος αριθμός των τεμαχίων από την δικηγόρο της Κατηγορούσας Αρχής. Αποδέχομαι τον ισχυρισμό του ότι επισκέφθηκε το χώρο τις ημερομηνίες που είπε. Παρά του ότι ο μάρτυρας ήταν ειλικρινής το Δικαστήριο δεν μπορεί να στηριχθεί στην μαρτυρία του εφόσον δεν έχει ιδία γνώση για τα γεγονότα. Η επίσκεψη του στον χώρο δυο φορές δεν μπορεί κατά την κρίση μου να επιβεβαιώσει την θέση της Κατηγορούσας Αρχής αλλά ούτε και να την καταρρίψει.
Ο ΜΚ2 άφησε θετική εντύπωση στο Δικαστήριο. Τα προσόντα του εν λόγω μάρτυρα δεν αμφισβητήθηκαν από την Υπεράσπιση. Η μαρτυρία του ΜΚ2 παρουσίαζε λογική και συνοχή και την αποδέχομαι. Αποδέχομαι ότι τα έγγραφα που κατάθεσε ετοιμάστηκαν από τον ίδιο και ότι μετάβηκε στον χώρο για επιτόπια εξέταση. Αποδέχομαι επίσης την θέση του ότι στην επιτόπια εξέταση του είδε τον Κατηγορούμενο μέσα στην κατοικία του.
Σε σχέση με την ΜΚ3, το ουσιώδες σημείο της μαρτυρίας της το οποίο δεν αμφισβητήθηκε από την υπεράσπιση είναι ότι η σύμβαση μίσθωσης μεταξύ Κηδεμόνα Τουρκοκυπριακών Περιουσιών και Κατηγορούμενου τερματίστηκε. Κάτι το οποίο δηλώθηκε από πλευράς υπεράσπισης ότι δεν είναι αμφισβητούμενο. Εκείνο το οποίο είχε σημασία ήταν ποιο κομμάτι εκμισθώθηκε στον Κατηγορούμενο. Γίνεται αποδεκτή η μαρτυρία της.
Η μαρτυρία της ΜΚ4 επίσης δεν αμφισβητήθηκε από την υπεράσπιση, ούτε αντεξετάστηκε η μάρτυρας σε σχέση με τις αναφορές της ότι ο Κατηγορούμενος από το 2015 επεμβαίνει στον χώρο πρασίνου. Αποδέχομαι την μαρτυρία της εφόσον παράμεινε αδιαμφισβήτητη. Τονίζω, προτού προχωρήσω, ότι η αποδοχή της μαρτυρίας της ΜΚ4 δεν σημαίνει αυτόματα απόδειξη της υπόθεσης άνευ άλλου.
Σύμφωνα με την εκδοχή της Κατηγορούσας Αρχής, ο Κατηγορούμενος έχει προβεί σε επέμβαση σε χώρο πρασίνου και έχει ανεγείρει και τοποθετήσει μεταλλικά κλουβιά, αποθήκη από ευτελή υλικά, τσιμέντωσε το έδαφος και έκανε περίφραξη. Δεν χωρεί αμφιβολία ότι τα πιο πάνω συνιστούν οικοδομές εν τη έννοια του οικείου Νόμου. Δεν διέλαθε της προσοχής μου όμως ότι στο κατηγορητήριο όλες οι κατηγορίες αναφέρονται σε μεταλλικά κλουβιά και αποθήκη. Δεν γίνεται δηλαδή καμιά αναφορά στις λεπτομέρειες των αδικημάτων σε περίφραξη ή και τσιμεντένια βάση. Στις φωτογραφίες (Τεκμήριο 5) διακρίνεται μια κατοικία. Μπροστά από την οικία διακρίνονται κάποια μεγάλα κλουβιά τα οποία είναι καλυμμένα στο πάνω μέρος και μερικώς στα πλευρά και ένας χώρος, με τσιμεντοπλάκα όπου είναι σταθμευμένο ένα όχημα και φαίνεται να είναι περιφραγμένος.
Παράλληλα, εάν γίνει αποδεκτή η εκδοχή της Κατηγορούσας Αρχής, ο Κατηγορούμενος δεν μπορεί ταυτόχρονα να άρχισε να ανεγείρει, να ανέγειρε, να ανέχθηκε να ανεγερθεί, να επέτρεψε την έναρξη της ανέγερσης και να επέτρεψε την ανέγερση. Δεδομένου του ότι ολόκληρη η μαρτυρία που παρουσιάστηκε ενώπιον μου θέλει τον ίδιο τον Κατηγορούμενο να προέβη σε πράξεις ανέγερσης, αυτός θα πρέπει να αθωωθεί στις κατηγορίες 2, 3, 5, 6, 8, 9, 11 και 12.
Η υπεράσπιση έκανε λόγο ότι δεν αποδείχθηκε σε ποιο ακίνητο έγιναν οι ισχυριζόμενες παρανομίες. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο τα ακίνητα που αφορούν στις πιο πάνω κατηγορίες είναι τα τεμάχια [ ], [ ], [ ] Φ/Σχ. XL/32 και στο οικόπεδο με αριθμό [ ], που είναι χώρος πρασίνου και ανήκει στο Τεμάχιο [ ] Φ/Σχ. XL/32. Ο ΜΚ2 είχε αναφέρει ότι η επέμβαση είναι στο [ ] δηλαδή το νέο [ ] και είναι χώρος πρασίνου (Τεκμήρια 6 και 8). Ο χώρος που κατέχεται από τον Κατηγορούμενο είναι μέρος του τεμαχίου [ ], του [ ] (νέο [ ]) και του [ ] (πρώην [ ]). Στο Τεκμήριο 7 ο ΜΚ2 καταγράφει με «Χ» την επέμβαση του Κατηγορούμενου, ιδιοκτήτη του προτεινόμενου τεμαχίου 622 μέσα στο προτεινόμενο τεμάχιο [ ]. Με «Ψ» την επέμβαση μέσα στο προτεινόμενο [ ] με κλουβιά, με «Ζ» την επέμβαση με περίφραξη μέσα στο τεμάχιο [ ] και με «Κ» την επέμβαση με κλουβιά μέσα στο τεμάχιο [ ]. Στο Τεκμήριο 10 που είναι σχέδιο που ετοίμασε ο ΜΚ2 όμως, το τεμάχιο σημειώνεται ως [ ] γεγονός το οποίο δεικνύει κατά την κρίση μου ότι όντως το προτεινόμενο [ ] με το [ ] είναι το ίδιο τεμάχιο. Ο Κατηγορούμενος είναι ιδιοκτήτης του [ ], προτεινόμενου [ ] ως είχε αναφέρει ο ΜΚ2, παραπέμποντας στο Τεκμήριο 8 το οποίο ετοιμάστηκε στις 5.12.2022. Το τεμάχιο από το οποίο προέκυψε το [ ] καταγράφεται ακόμη ως [ ]. Για αυτό ο ΜΚ2 έκανε αναφορά σε προτεινόμενο [ ].
Στην βάση της πιο πάνω αξιολόγησης τα πιο κάτω αποτελούν ευρήματα του Δικαστηρίου:
Ο Κατηγορούμενος είναι ιδιοκτήτης του τεμαχίου [ ] στην κοινότητα Κελλιά στην Λάρνακα.
Ο Κατηγορούμενος δυνάμει συμφωνίας εκμίσθωσης (Τεκμήριο 9) χρησιμοποιούσε το τεμάχιο [ ] ή και το [ ] στην κοινότητα Κελλιά στην Λάρνακα. Η συμφωνία εκμίσθωσης ακυρώθηκε το 2023.
Μετά από διαχωρισμό οικοπέδων το τεμάχιο [ ] έγινε [ ] και το τεμάχιο [ ] έγινε [ ] μέρος του οποίου ανήκει στο τεμάχιο [ ].
Ο Κατηγορούμενος έκτισε τσιμεντένια πλάκα, ανέγειρε κλουβιά για σκύλους και πουλιά και ανέγειρε επίσης περίφραξη και κατέχει τα πιο πάνω στα τεμάχια [ ], [ ] και [ ]. Από την ενώπιον μου μαρτυρία και αφού συνέκρινα τα Τεκμήρια 6 και 10, διαπιστώνω ότι στο Τεκμήριο 6 υπάρχουν τέσσερα τεμάχια τα οποία είναι και τα επίδικα. Το [ ], το [ ], το [ ] και το [ ]. Το [ ] είναι το νέο [ ]. Το [ ] είναι το νέο [ ]. Από τα [ ] και [ ] φαίνεται να προκύπτουν τα [ ], [ ], [ ] και [ ]. Το τι φαίνεται όμως με το τι πραγματικά ισχύει έχει διαφορά. Ενδεχομένως για αυτό τον λόγο γίνεται αναφορά στο Τεκμήριο 1 στο Τεμάχιο [ ]. Δεν έχει όμως επεξηγηθεί από κανένα μάρτυρα αν η πραγματικότητα είναι αυτή.
Παρεμβάλλω στο σημείο αυτό ότι έθεσε θέμα η υπεράσπιση ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να αγνοήσει την έκθεση πταίσματος (Τεκμήριο 1) για το λόγο ότι η συνήγορος της Κατηγορούσας Αρχής, κατά παραδοχή του ΜΚ1, διέγραψε τα τεμάχια [ ] και [ ] και έγραψε χειρόγραφα πάνω τους νέους αριθμούς. Το έγγραφο παραμένει ως έχει εφόσον ως προέκυψε κατά την αντεξέταση δεν έγινε η σημείωση κατά τρόπον επίσημο ή με τρόπο που να αλλοιώνει το περιεχόμενο του εγγράφου αλλά για να γνωρίζει ο μάρτυρας για το τι καταθέτει. Ως έχει ήδη διαπιστωθεί από το Δικαστήριο είτε περιείχε την σημείωση της κας. Γεωργίου είτε όχι, το Τεκμήριο 1 δεν αποδεικνύει κάτι από μόνο του.
Πέραν τούτων, στην σύμβαση μίσθωσης (Τεκμήριο 9) εκμισθώνεται στον Κατηγορούμενο το τεμάχιο [ ]. Στην άδεια διαχωρισμού των οικοπέδων (Τεκμήριο 6) είναι σημειωμένα τα τεμάχια [ ], [ ], [ ] και [ ]. Το [ ] σύμφωνα με τον ΜΚ2 είναι μετέπειτα τεμάχιο [ ]. Το [ ] αναφέρεται ως νέο [ ] και στην επιστολή του Διαχειριστή Τουρκοκυπριακών περιουσιών προς τον Έπαρχο Λάρνακας (Τεκμήριο 11). Υπάρχει όμως στο Τεκμήριο 9 και σημείωση ότι είναι το Τεμάχιο [ ], Υποδ. [ ]. Ποιο είναι το [ ] παράμεινε άγνωστο και δεν εξηγήθηκε από κανένα μάρτυρα κατηγορίας.
Δεν διέλαθε επίσης της προσοχής μου ότι στις επιστολές που παρουσίασε η ΜΚ4 φαίνεται να ακυρώνεται η σύμβαση μίσθωσης του ακινήτου από πλευράς του Διαχειριστή Τουρκοκυπριακών περιουσιών γιατί υπάρχει παράβαση των όρων η οποία φαίνεται να συσχετίζεται με τις ισχυριζόμενες παραβάσεις που αφορά το κατηγορητήριο στην παρούσα. Ο τερματισμός όμως επήλθε πολύ μεταγενέστερα της χρονικής περιόδου για την οποία κατηγορείται ο Κατηγορούμενος. Επιπρόσθετα, δεν συσχετίζεται επαρκώς το περιεχόμενο των επιστολών αυτών με την έκθεση πταίσματος Τεκμήριο 1. Τα πιο πάνω δεν μπορούν να θέσουν ασφαλές υπόβαθρο για διατύπωση ευρημάτων ως προς σε ποιο ακίνητο ή ακίνητα ή μέρος ακινήτων έχει ο Κατηγορούμενος ανεγείρει οικοδομές. Συνεπώς, οι κατηγορίες 1, 4, 7 και 10 πρέπει επίσης να απορριφθούν.
Σε σχέση με τις εναπομείνασες κατηγορίες 12 και 13, δεν παρουσιάστηκε μαρτυρία σε ποιο τεμάχιο είναι το σπίτι της ΜΚ4 για να γίνει σύνδεση με την αναφορά της ότι από εκείνη και τον χώρο πρασίνου χωρίζεται η απόσταση από ένα δρόμο. Από τα Τεκμήρια 6, 8 και 10 δεν προκύπτει το τεμάχιο [ ] (πρώην [ ]) να συνορεύει με δρόμο. Εξ’ ου και αναφέρεται στο Τεκμήριο 9 ως χωράφι. Ο δρόμος φαίνεται από το Τεκμήριο 10 να συνορεύει με τα [ ], [ ], [ ] και [ ]. Υπενθυμίζω ότι σύμφωνα με τις λεπτομέρειες των αδικημάτων στις παραγράφους 12 και 13, ο Κατηγορούμενος κατηγορείται ότι κατασκεύασε πέρασμα ή είσοδο στα τεμάχια [ ] και [ ]. Δεν τέθηκε μαρτυρία από ποιο τεμάχιο έγινε αυτό. Επιπρόσθετα, ως προς τα τεμάχια [ ] και [ ] έχω ήδη κάνει αναφορά πιο πάνω. Οι επιστολές που κατάθεσε επίσης η ΜΚ4 δεν βοηθούν στην σύνδεση ή καλύτερα ταυτοποίηση των τεμαχίων για εξαγωγή ασφαλούς συμπεράσματος στο βαθμό που απαιτείται ένεκα της φύσης της υπόθεσης.
Κατάληξη
Εν όψει όλων των πιο πάνω και για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω, η Κατηγορούσα Αρχή απότυχε να αποδείξει την υπόθεση της εναντίον του Κατηγορούμενου ο οποίος ένεκα τούτου αθωώνεται στις κατηγορίες 1-13 που αντιμετωπίζει.
Τα έξοδα επιδικάζονται προς όφελος του Κατηγορούμενου ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.)...................................
Λ. Χαβιαράς, Προσ Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφον
Πρωτοκολλητής