ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ: Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Υπόθεση Αρ.: 12918/2023
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
v.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΒΩΛΟΣ
Κατηγορουμένου
Ημερομηνία: 26 Ιανουαρίου 2024
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. M. Κουτσόφτας.
Για τoν Κατηγορούμενο : Ο κ. Δ. Τσολακίδης
Κατηγορούμενος παρών.
ΠΟΙΝΗ
Ο κατηγορούμενος βρέθηκε ένοχος με δική του παραδοχή, σε δύο κατηγορίες για τα αδικήματα της παράνομης κατοχής και παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξης Β κατά παράβαση του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου Ν.29/77, ως έχει τροποποιηθεί (κατηγορίες 2 και 3 αντίστοιχα). Η ποινική δίωξη στην 1η κατηγορία για το αδίκημα της εισαγωγής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξης Β, διακόπηκε στις 11/1/2024 και ο κατηγορούμενος απαλλάχθηκε στην εν λόγω κατηγορία.
Τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη των αδικημάτων έχουν τεθεί από πλευράς Κατηγορούσας Αρχής, τα οποία και παραθέτουμε:
«Την 16/10/2023 και ώρα 1320 στα πλαίσια ενεργειών που γίνονται από την Υ.ΚΑ.Ν σε συνεργασία με τις τελωνειακές αρχές, η Λοχίας 0370, εντόπισε τον κατηγορούμενο, λόγω του ότι τα στοιχεία του κατηγορούμενου βρίσκονταν καταχωρημένα στον κατάλογο Alert-list. Ενημερώθηκε τότε ο Αστ. 265, ο οποίος τον έθεσε υπό διακριτική παρακολούθηση, όπου καθ’ υπόδειξη της Τελωνειακού Λειτουργού Φιλιώς Μιτίδου, τον ανέκοψε για έλεγχο.
Κατά τον ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο (X-RAY) που διενεργήθηκε στην ταξιδιωτική αποσκευή την οποία κρατούσε ο κατηγορούμενος, εντοπίστηκαν ύποπτα αντικείμενα. Από φυσικό έλεγχο που ακολούθησε στην εν λόγω αποσκευή από την τελωνειακό λειτουργό, εντοπίστηκε μια διακοσμητική κεραμική γλάστρα η οποία περιείχε επιμελώς κρυμμένες μέσα σε κερί, 5 νάιλον συσκευασίες εντός των οποίων υπάρχει ξηρή φυτική ύλη μικτού βάρους περί το 1 κιλό και 140 γραμμάρια και ο κατηγορούμενος συνελήφθηκε για τα αυτόφωρα αδικήματα που διέπραξε, δηλαδή της Παράνομης Κατοχής Ελεγχόμενου Φαρμάκου Τάξεως Β’ και της Παράνομης Κατοχής Ελεγχόμενου Φαρμάκου Τάξεως Β’ με σκοπό την προμήθεια σε αλλά πρόσωπα. Στις πιο πάνω συσκευασίες έγινε προκαταρτικός έλεγχος στην φυτική ύλη με θετική ένδειξη στην κάνναβη. Αμέσως μετά τη σύλληψη η Τελωνειακός λειτουργός επέδωσε στον κατηγορούμενο το έντυπο με τα δικαιώματα του το οποίο διάβασε και υπέγραψε στην παρουσία της. Τα πιο πάνω κατασχέθηκαν ως τεκμήρια από την ίδια, η οποία έκδωσε το σχετικό έντυπο κατάσχεσης ΤΕΛ 71Α με αριθμό Β111494.
Την ίδια ημέρα και ώρα 1445 η Τελωνειακός Λειτουργός, παρέδωσε στον Α/Αστ.56 την τσάντα που περιείχε μία άσπρη γλάστρα με αρωματικό κερί χρώματος κόκκινου και τις πέντε νάιλον συσκευασίες τυλιγμένες με νάιλον διαφανές σακούλι και από κάτω ανθρακοειδές λαδόκολλα χρώματος μαύρου μέσα στις οποίες υπήρχε πράσινη φυτική ύλη.
Στην συνέχεια ο Α/Αστ. 56 πληροφόρησε τον κατηγορούμενο ότι θα προβεί σε σωματική έρευνα τόσο στον ίδιο όσο και στα προσωπικά του αντικείμενα και αφού του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο, εξηγώντας του πλήρως τα δικαιώματα του, τον ρώτησε αν έχει οτιδήποτε άλλο το παράνομο και αυτός απάντησε «όχι». Κατά την έρευνα που διενεργήθηκε, η ώρα 1505, ο προαναφερθείς, εντόπισε στην κατοχή του κατηγορούμενου μια μεταξύ άλλων, μια απόδειξη αγοράς αρωματικών κεριών. Αφού τα υπέδειξε στον κατηγορούμενο, τον ρώτησε τι είναι και αφού του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο, εξηγώντας του τα δικαιώματα του, αυτός απάντησε «Είναι η απόδειξη από την αγορά των κεριών». Στην συνέχεια ο πληροφόρησε τον κατηγορούμενο ότι θα κατασχεθούν τα πιο πάνω ως τεκμήρια και αφού του επέστησε εκ νέου την προσοχή του στο Νόμο, εξηγώντας του τα δικαιώματα του, αυτός απάντησε «Εντάξει». Στην συνέχεια και ώρα 1510, ο ίδιος μάρτυρας, εντόπισε μέσα σε προσωπικό τσαντάκι που κρατούσε ο κατηγορούμενος, ένα κινητό τηλέφωνο μάρκας REDMI χρώματος μαύρου, μέσα σε διαφανή πλαστική θήκη, το οποίο περιείχε δύο SIM. Μία της εταιρίας EPIC με αριθμό 8935743409225151764 και μια της εταιρείας VODAFONE με αριθμό 89300500204409687002. Αφού του το υπέδειξε, τον ρώτησε ποιου είναι το τηλέφωνο και αφού του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο, εξηγώντας του τα δικαιώματα του, απάντησε «Είναι το τηλέφωνο μου». Ακολούθως πληροφόρησε τον κατηγορούμενο ότι θα κατασχεθεί ως τεκμήριο και αφού του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο, εξηγώντας του τα δικαιώματα του, αυτός απάντησε «Εντάξει».
Στη συνέχεια ο κατηγορούμενος μαζί με τα τεκμήρια της υπόθεσης μεταφέρθηκε στα γραφεία της Υ.ΚΑ.Ν Λάρνακας όπου εκεί του επιδόθηκε εκ νέου το έντυπο με τα δικαιώματα του το οποίο διάβασε και υπόγραψε. Επίσης, στα γραφεία της Υ.ΚΑ.Ν Λ/κας, στην παρουσία του κατηγορούμενου ο ίδιος μάρτυρας σφράγισε τα τεκμήρια της υπόθεσης σε συσκευασίες οι οποίες υπογράφτηκαν τόσο από τον μάρτυρα, όσο και από τον κατηγορούμενο.
Λήφθηκε αριθμός φωτογραφιών των τεκμηρίων τόσο στο σημείο αποκοπής όσο και στα γραφεία της Υ.ΚΑ.Ν Λ/κας.
Την ίδια ημέρα και μεταξύ των ωρών 1550-1800 στα γραφεία της Υ.ΚΑ.Ν Λ/κας ο Α/Αστ.3215 έλαβε ανακριτική κατάθεση από τον κατηγορούμενο αφού προηγουμένως τον πληροφόρησε για τα αδικήματα που διερευνόντουσαν εναντίον του και του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο. Στην κατάθεση του ο κατηγορούμενος αναφέρει μεταξύ άλλων ότι τα ναρκωτικά που εντοπίστηκαν στην κατοχή του τα μετέφερε στην Κύπρο κατόπιν οδηγιών άλλου προσώπου και είχε σκοπό να τα παραδώσει σε άλλα πρόσωπα που θα συναντούσε στη Λάρνακα. Για τη μεταφορά και παράδοση των ναρκωτικών θα λάμβανε ως αμοιβή το χρηματικό ποσό των €2000.
Ακολούθως και μεταξύ των ωρών 1815-1825, στα γραφεία της ΥΚΑΝ Λάρνακας, ο Α/Αστ 56 έλαβε από τον κατηγορούμενο παρειακά επιχρίσματα και δακτυλικά αποτυπώματα κατόπιν γραπτής του συγκατάθεσης.
Την 17/10/2023 ο κατηγορούμενος παρουσιάστηκε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας το οποίο διέταξε την προφυλάκιση του για 8 ημέρες.
Την 17/10/2023 και ώρα 0922 στο εργαστήριο Δακτυλοσκοπίας της ΥΠΕΓΕ ο Α/Αστ 56 παρέδωσε στον Χρίστο Κουντόυρη (Γενικό Χημείο του Κράτους) τις πέντε νάιλον συσκευασίες τυλιγμένες με νάιλον διαφανές σακούλι και από κάτω ανθρακοειδές λαδόκολλα χρώματος μαύρου μέσα στις οποίες υπήρχε πράσινη φυτική ύλη, για να διενεργηθούν σε αυτό περαιτέρω εξετάσεις. Σύμφωνα με την έκθεση του Γ.Χ.Κ, πρόκειται για πράσινη ξηρή φυτική ύλη κάνναβης, καθαρού βάρους 957,9 γραμμαρίων. Στη συνέχεια και ώρα 1015 της ίδιας μέρας, στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου, ο Α/Αστ. 56 παρέδωσε τα υπόλοιπα κατασχεθέντα τεκμήρια για να διενεργηθούν σε αυτά επιστημονικές εξετάσεις.
Την 22/10/2023 και μεταξύ των ωρών 1330-1410 στον Αστυνομικό Σταθμό Περιστερώνας ο Α/Αστ3215 έλαβε ανακριτική κατάθεση από τον κατηγορούμενο αφού προηγουμένως τον πληροφόρησε για τα αδικήματα που διερευνόντουσαν εναντίον του και του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο. Η κατάθεση λήφθηκε υπό τη μορφή ερωταπαντήσεων όπου ο κατηγορούμενος απάντησε στις ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν. Στην κατάθεση του ο κατηγορούμενος υιοθετεί τα όσα έχει αναφέρει στην 1η ανακριτική του κατάθεση στις 16/10/2023 όπου παραδέχεται τη διάπραξη των υπό διερεύνηση αδικημάτων.»
Τέθηκε τέλος από πλευράς κατηγορούσας αρχής ότι ο κατηγορούμενος είναι λευκού ποινικού μητρώου.
Ο συνήγορος υπεράσπισης αγορεύοντας για σκοπούς μετριασμού της ποινής υιοθέτησε το περιεχόμενο της έκθεσης του Γραφείου Ευημερίας όπου αναφέρονται οι προσωπικές, οικογενειακές και άλλες περιστάσεις του κατηγορούμενου. Είναι ηλικίας 30 ετών, άτεκνος και άγαμος και έχει έναν αδελφό ηλικίας 25 ετών ο οποίος διαμένει στη Γερμανία όπου εργάζεται και σπουδάζει. Οι γονείς του χώρισαν το 2004 και ο ίδιος με τη μητέρα του επέστρεψαν στην Ελλάδα από τη Γερμανία. Η μητέρα του δουλεύει σε στέγη ηλικιωμένων και ο πατέρας του σε χυτήριο. Ο κατηγορούμενος φοίτησε σε Δημοτικό στη Γερμανία ενώ συνέχισε τη φοίτηση του μέχρι την Α΄ Λυκείου όπου διέκοψε λόγω προβλημάτων που αντιμετώπιζε με τον πατριό του. Την περίοδο 2010-2012 υπηρέτησε στην Εθνική Φρουρά στην Ελλάδα. Ακολούθως, επέστρεψε στη Γερμανία όπου παρακολούθησε σεμινάρια ως μηχανικός αυτοκινήτων και παρέμεινε στη Γερμανία μέχρι τον Ιανουάριο του 2023 όπου εργαζόταν σε χυτήριο μαζί με τον πατέρα του. Στη συνέχεια, ο Κατηγορούμενος έχοντας απωλέσει την εργασία του στη Γερμανία και θέλοντας να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα, κατά ή περί τον Ιανουάριο του 2023 επέστρεψε στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στην Αθήνα και ξεκίνησε να αναζητεί εργασία χωρίς όμως θετικό αποτέλεσμα. Περαιτέρω, στην έκθεση του Γραφείου Ευημερίας αναφέρεται ότι ο κατηγορούμενος παραδέχεται χρήση ουσιών πριν τη σύλληψη του και επιθυμεί να ενταχθεί στο κλειστό πρόγραμμα της Αγίας Σκέπης. Ο κ. Τσολακίδης ανέφερε περαιτέρω ότι ο κατηγορούμενος ενεπλάκη σε τροχαίο ατύχημα με αποτέλεσμα να τραυματισθεί σοβαρά και να του παραμείνουν σοβαρά κατάλοιπα. Ειδικότερα, ανέφερε ότι συνεπεία της σύγκρουσης ο κατηγορούμενος υποβλήθηκε σε χειρουργικές επεμβάσεις και χρειάστηκε να του αφαιρεθούν κομμάτια από τα ζωτικά του όργανα. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν έχει προσκομισθεί οποιοδήποτε σχετικό ιατρικό πιστοποιητικό ούτε συγκεκριμενοποιήθηκε η αναφορά σε «σοβαρά κατάλοιπα».
Ο κ. Τσολακίδης κάλεσε περαιτέρω το Δικαστήριο να λάβει υπόψιν του την άμεση παραδοχή του κατηγορούμενου, το λευκό ποινικό μητρώο του τονίζοντας ότι πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά και τη διαγωγή του στις Κεντρικές Φυλακές αναφέροντας ότι επιδεικνύει καλή διαγωγή, ευγένεια και άψογη συνεργασία με το προσωπικό των φυλακών αλλά και τους συγκρατούμενους του.
Σε ότι αφορά τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων και τον ρόλο του κατηγορούμενου, ο κ. Τσολακίδης ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος κατά τον επίδικο χρόνο ήταν άνεργος και η οικονομική του κατάσταση ήταν άθλια. Τρίτο πρόσωπο εκμεταλλεύθηκε την άσχημη οικονομική και ψυχολογική κατάσταση του κατηγορούμενου και για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς του τον παρότρυνε να διαπράξει τα αδικήματα για τα οποία βρίσκεται ενώπιον του Δικαστηρίου. Ήταν η εισήγηση του κ. Τσολακίδη ότι ο κατηγορούμενος δεν ήταν ο ιθύνων νους και μπορεί να χαρακτηριστεί, σύμφωνα πάντα με την εισήγηση του, ως ένας «περιστασιακός προμηθευτής» ή «διανομέας» και όχι ως ένας οργανωμένος έμπορος. Σύμφωνα με τον κ. Τσολακίδη, ο κατηγορούμενος αντιλήφθηκε ότι με τη συμπεριφορά του εξυπηρέτησε τον ιδιοκτήτη των ναρκωτικών στην εκπλήρωση των παράνομων σκοπών του πλην όμως ο ρόλος του κατηγορούμενου είναι ουσιαστικά πολύ υποδεέστερος από αυτόν του ιθύνοντα νου. Περαιτέρω, με αναφορά στις κατευθυντήριες γραμμές Definitive Sentencing Guidelines for Drug Offences του Ηνωμένου Βασιλείου (εφεξής Sentencing Guidelines), ο κ. Τσολακίδης εισηγήθηκε ότι ο ρόλος του κατηγορούμενου στην υπό κρίση περίπτωση εμπίπτει στη δεύτερη εκ των τριών κατηγοριών που τίθενται με τα Sentencing Guidelines, ήτοι στην κατηγορία του σημαντικού ρόλου (significant role) σε αντιδιαστολή με τις άλλες δύο κατηγορίες, ήτοι αυτή του πρωταγωνιστικού ρόλου (Leading role) και του μικρότερου ρόλου (Lesser role).
Σε ότι αφορά τη συμπεριφορά του κατηγορούμενου κατά την έρευνα και σύλληψη του αλλά και μετά από αυτή, ο κ. Τσολακίδης κάλεσε το Δικαστήριο να προσμετρήσει προς όφελος του το γεγονός ότι ήταν απόλυτα συνεργάσιμος με την Αστυνομία. Ειδικότερα, στην ανακριτική του κατάθεση αναφέρθηκε λεπτομερώς στην εμπλοκή του στη διάπραξη των αδικημάτων και κατονόμασε το πρόσωπο που του έδωσε τις ναρκωτικές ουσίες. Περαιτέρω, όπως ανέφερε ο κ. Τσολακίδης, ο κατηγορούμενος αποκάλυψε στην Αστυνομία τις οδηγίες που του είχαν δοθεί, ότι δηλαδή θα πήγαινε σε συγκεκριμένο ξενοδοχείο στη Λάρνακα και θα τοποθετούσε την γλάστρα με τα ναρκωτικά σε μία γωνία και εκεί θα βρίσκονταν κάποια άτομα που θα την παραλάμβαναν.
Ήταν περαιτέρω η εισήγηση του κ. Τσολακίδη ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει υπόψη του τους ακόλουθους παράγοντες που κατά την εισήγηση του καθιστούν το αδίκημα λιγότερο σοβαρό σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 30 (4) (β) του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου του 1977 (29/1977), ήτοι ότι ο κατηγορούμενος ήταν χρήστης κάνναβης, ότι διέπραξε το αδίκημα παρασυρόμενος από πρόσωπα δυνάμενα να ασκήσουν επιρροή σε αυτόν, την αποδεδειγμένη μεταμέλεια του η οποία αποδεικνύεται από τη συνεργασία του με την Αστυνομία και την προθυμία του να υποβληθεί σε θεραπεία για απεξάρτηση, το είδος των ναρκωτικών και ειδικότερα ότι επρόκειτο για ναρκωτικά τάξης Β τα οποία, σύμφωνα με τη σχετική εισήγηση, δεν εντάσσονται στην κατηγορία των σκληρών ναρκωτικών όπως χαρακτηρίζονται αυτά της τάξεως Α.
Ο κ. Τσολακίδης ανέφερε επίσης ότι ο κατηγορούμενος έχει μετανοήσει για τα αδικήματα που διέπραξε, έχει πλήρη αντίληψη του λάθους του και της σοβαρότητας των αδικημάτων που διέπραξε εκφράζοντας ταυτόχρονα την απολογία του κατηγορούμενου. Υπό το φως των όσων ανέφερε, ο κ. Τσολακίδης, κάλεσε το Δικαστήριο να επιδείξει κάθε δυνατή επιείκεια.
Έχει κατ' επανάληψη τονισθεί ότι η σοβαρότητα ενός αδικήματος αντικατοπτρίζεται από το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπει ο Νόμος (βλ. Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμη ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 727, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Evans (2005) 2 ΑΑΔ 639), που στην περίπτωση της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, προβλεπόμενη ποινή είναι η δια βίου φυλάκιση. Όπως δε έχει τονισθεί κατ' επανάληψη από το Ανώτατο Δικαστήριο, σε υποθέσεις ναρκωτικών πρέπει να επιβάλλονται αυστηρές και αποτρεπτικές ποινές λόγω του ότι τα ναρκωτικά αποτελούν μάστιγα που πλήττει την υλική και ηθική ευημερία του ανθρώπου και που σε πολλές περιπτώσεις οδηγούν στην εξαθλίωση και στο θάνατο. Θα πρέπει επίσης να τονισθεί και η συχνότητα διάπραξης τέτοιας φύσεως αδικημάτων γεγονός για το οποίο λαμβάνουμε γνώση και από τον μεγάλο αριθμό υποθέσεων που τίθενται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κάτι το οποίο καθιστά την επιβολή αποτρεπτικών ποινών ακόμη πιο επιτακτική.
Στην υπόθεση Γλυκερίου ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 171/2020, ECLI:CY:AD:2022:B287 ημερομηνίας 8/7/22 τονίστηκαν τα ακόλουθα:
«Η νομολογία υπαγορεύει την αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις που αφορούν ναρκωτικές ουσίες. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ναζίπ ν. Αστυνομίας, (2014) 2(Β) ΑΑΔ 808, η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110:
«Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών».
Σχετικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Κλεομένης ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350:
«Αν και πιστεύουμε ότι επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, κρίνουμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε την κατ' επανάληψη επισήμανση της νομολογίας μας «πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικά λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά την αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική».
Αναφορικά με τους διακινητές είτε αυτοί είναι μεταφορείς είτε βαποράκια και ανεξάρτητα από τον συγκεκριμένο ρόλο τους, στην υπόθεση Μιχαήλ ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 240 τονίστηκε ότι «Οι προσωπικές περιστάσεις και τα ιδιαίτερα προβλήματα αδικοπραγούντων σε αυτού του είδους των υποθέσεων λαμβάνονται βέβαια σε κάποιο βαθμό υπόψη. Και η εξατομίκευση έχει τη θέση της. Αλλά δεν μπορεί να εξουδετερώσει ή να αποδυναμώσει τη μέριμνα για προστασία της κοινωνίας. Βλ. Παυλίδης και Άλλος ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 220. Η πείρα καταδείχνει ότι οι έμποροι ναρκωτικών συχνά επιλέγουν άτομα αδύναμα ή άτομα με ειδικά προβλήματα για τη μεταφορά ναρκωτικών. Η κατανόηση αυτών των αδυναμιών και προβλημάτων δεν μπορεί να επιδράσει κατά τρόπο που να εξασθενίζει την αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου.»
Στην υπό κρίση περίπτωση, ο κατηγορούμενος μετέφερε την επίδικη ποσότητα ναρκωτικών (βάρους 957,9 γραμμαρίων) στην Κύπρο κατόπιν οδηγιών άλλου προσώπου και είχε σκοπό να τα παραδώσει σε άλλα πρόσωπα που θα συναντούσε στη Λάρνακα. Για τη μεταφορά και παράδοση των ναρκωτικών θα λάμβανε ως αμοιβή το χρηματικό ποσό των €2000. Ο κατηγορούμενος αν και μεταφορέας και χωρίς να έχει το ρόλο του ιθύνοντα νου, ως τονίστηκε και από τον συνήγορο του, παραλαμβάνοντας τα ναρκωτικά και αναλαμβάνοντας την υποχρέωση να τα παραδώσει σε άλλο πρόσωπο, συνέβαλε και αυτός με τη συμπεριφορά του στη διασπορά των ουσιών αυτών με τα ολέθρια συνεπακόλουθα που η πράξη αυτή συνεπάγεται και σίγουρα επιφέρει. Αναμφίβολα, υπό αυτές τις περιστάσεις, ο κατηγορούμενος είχε σημαντικό ρόλο στη διασπορά των ναρκωτικών στην κοινωνία και μάλιστα έναντι αμοιβής, καθιστώντας τον εαυτό του κρίκο στην αλυσίδα διακίνησης των ναρκωτικών σε τρίτα πρόσωπα. Στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 130/21 ημερ.29/3/22, ECLI:CY:AD:2022:B131 λέχθηκαν χαρακτηριστικά τα ακόλουθα:
«Επισημαίνουμε ότι τα ναρκωτικά, είτε προωθούνται με σκοπό το άμεσο χρηματικό κέρδος, είτε για οποιοδήποτε άμεσο ή έμμεσο όφελος, η κατάληξη παραμένει πάντα η ίδια, που δεν είναι άλλη από τη διάδοση των ναρκωτικών σε άλλα πρόσωπα και τη διασπορά του θανάτου. Στην προκειμένη περίπτωση, ο κατηγορούμενος 1 διέπραξε τα αδικήματα με τη συνδρομή του στην αλυσίδα διακίνησης των ναρκωτικών, δίδοντας ξεκάθαρα χέρι βοήθειας σε εμπόρους. Ό,τι οφείλουμε να επισημάνουμε είναι πως, ο μόνος δρόμος για όσους δέχονται πιέσεις ή πειρασμούς είναι, είτε η απόσταση είτε η συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές του κράτους, κυρίως πριν την εμπλοκή τους στη διάπραξη αδικημάτων, παρ΄ ότι και η μετέπειτα συνεργασία είναι καλοδεχούμενη, προκειμένου να βοηθήσουν και τους ίδιους αλλά και την υπόλοιπη κοινωνία. Δικαιολογίες για αντίθετη συμπεριφορά δεν θα πρέπει να αναμένεται ότι θα τυγχάνουν ιδιαίτερης βαρύτητας ως μετριαστικός παράγοντας.».
Παρά τα πιο πάνω όμως το καθήκον του Δικαστηρίου για εξατομίκευση της ποινής δεν μειώνεται αλλά ούτε και ατονεί αφού οφείλει να προσεγγίζει την κάθε περίπτωση στη βάση των δικών της γεγονότων και τον κάθε κατηγορούμενο, ανάλογα με τις προσωπικές και άλλες περιστάσεις του (βλ. Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 478). Από την άλλη όμως η διεργασία εξατομίκευσης δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να υπερακοντίζει και το άλλο Δικαστικό καθήκον για την επιβολή της αρμόζουσας για τον συγκεκριμένο παραβάτη ποινής.
Προς όφελος του κατηγορούμενου λαμβάνουμε υπόψιν μας την άμεση παραδοχή του, παράγοντας ο οποίος, ως είναι νομολογημένο, επιφέρει έκπτωση στην ποινή (βλ. Χαρτούπαλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28). Λαμβάνουμε επίσης υπόψιν μας το λευκό ποινικό μητρώο του, τη μεταμέλεια και απολογία του, τις προσωπικές και οικογενειακές του περιστάσεις ως επίσης και τα προβλήματα και δυσχέρειες οι οποίες δυνατόν να δημιουργηθούν τόσο στον ίδιο όσο και στην οικογένεια του από τυχόν επιβολή ποινής στερητικής της ελευθερίας. Οι προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις σε κάθε περίπτωση είναι νομολογημένο ότι σε τέτοιας φύσεως υποθέσεις δεν έχουν παρά μόνο μικρή βαρύτητα στην επιμέτρηση της ποινής (βλ. Landau v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 178, Amira Mohammad El Kara ν. Δημοκρατίας (2003) 2 AAΔ 239). Όπως τέθηκε και στην Valdez v. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 144/2016 σχ. με 145/2016 ημερ. 21/2/2017, αν και οι προσωπικές περιστάσεις δεν ατονούν, έχουν όμως σαφώς μειωμένη σημασία αφού προέχει η αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου για προστασία του κοινωνικού συνόλου.
Συνυπολογίζουμε επίσης και το γεγονός ότι σε μία προσπάθεια απεξάρτησης του κατηγορούμενου εξέφρασε ήδη την επιθυμία να ενταχθεί στο κλειστό πρόγραμμα απεξάρτησης της Αγίας Σκέπης (Γιαννακάκης ν. Αστυνομίας, (2016) 2Α ΑΑΔ 364 και Χαραλάμπους ν. Αστυνομίας (2005) 2 ΑΑΔ 82). Δεν παραβλέπουμε επίσης τον βαθμό εμπλοκής του στην υπόθεση και ειδικότερα το γεγονός ότι δεν είχε τον ρόλο του ιθύνοντα νου στη διάπραξη των υπό κρίση αδικημάτων, εκτελώντας χρέη μεταφορέα κατόπιν οδηγιών που έλαβε από τρίτο πρόσωπο.
Περαιτέρω, προς όφελος του κατηγορούμενου λαμβάνουμε υπόψιν μας τον βαθμό της συνεργασίας του με την Αστυνομία καθώς και την έκταση και φύση των πληροφοριών που παρείχε. Ειδικότερα, η συνεργασία του κατηγορούμενου δεν περιορίστηκε μόνο στην παραδοχή διάπραξης των υπό κρίση αδικημάτων και των συνθηκών υπό τις οποίες αυτός τα μετέφερε στην Κύπρο. Ο κατηγορούμενος περαιτέρω, παρείχε στην Αστυνομία λεπτομέρειες σε σχέση με τις ακριβείς οδηγίες που έλαβε από τον προμηθευτή του ως προς το που θα τοποθετούσε τα ναρκωτικά κάνοντας αναφορά σε συγκεκριμένο ξενοδοχείο στη Λάρνακα, κατονομάζοντας ταυτόχρονα τον προμηθευτή του. Είναι νομολογιακά αναγνωρισμένο ότι η συνεργασία με τις διωκτικές αρχές, ιδίως σε σχέση με αδικήματα αυτής της μορφής, συνιστά σοβαρό ελαφρυντικό παράγοντα, ο οποίος και θα πρέπει να προσμετράται ανάλογα. Όπως τονίστηκε στην Φραγκίσκου ν. Δημοκρατίας (2015) 2Β ΑΑΔ 833 «Ο κίνδυνος που αναλαμβάνουν ως αποτέλεσμα της απόφασής τους να συνεργαστούν με την Αστυνομία, σε συνάρτηση με το βαθμό συνεργασίας και την έκταση και φύση των πληροφοριών που παρέχουν, θα πρέπει να συνεκτιμούνται από τα Δικαστήρια κατά το στάδιο της επιβολής ποινής στα πρόσωπα αυτά. Όσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος και όσο πολυτιμότερη είναι η συνδρομή τόσο περισσότερο θα πρέπει αυτό να αντανακλάται στο ύψος της ποινής που επιβάλλεται.».
Είναι περαιτέρω δεδομένο, κάτι που αποτέλεσε εισήγηση του συνήγορου υπεράσπισης, ότι στην παρούσα περίπτωση δεν συντρέχουν οι παράγοντες του άρθρου 30(4)(α) του Ν. 29/77 και που θα καθιστούσαν το αδίκημα ιδιαίτερα σοβαρό.
Σε σχέση προς την ποινολογική μεταχείριση κατηγορούμενων σε παρόμοιας φύσης υποθέσεις και προβαίνοντας πάντοτε στις ανάλογες και επιβαλλόμενες αναπροσαρμογές στη βάση του τι ισχύει εδώ ως ζήτημα γεγονότων και έχοντας συγχρόνως κατά νουν πως «Προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αναφορικά με τις επιβληθείσες ποινές, είναι ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής. Δεν έχουν, όμως, το δεσμευτικό χαρακτήρα, που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου. Και τούτο, γιατί η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που την συνθέτουν και με τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών του παραβάτη.» (βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 1), παραθέτουμε ως καθοδηγητικές και ενδεικτικές και τις ακόλουθες αποφάσεις.
Στην υπόθεση Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας (2005) 2 ΑΑΔ 466 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 6 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 1½ κιλών κάνναβης. Ο εφεσείων ήταν 25 ετών, λευκού ποινικού μητρώου, παραδέχθηκε ενοχή και εξέφρασε τη μεταμέλεια του.
Στην Soleimani v. Αστυνομίας (2006) 2 ΑΑΔ 476, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 8 ετών που επιβλήθηκε, κατόπιν παραδοχής, στον κατηγορούμενο ο οποίος ήταν ηλικίας 26 ετών και λευκού ποινικού μητρώου. Το αδίκημα αφορούσε σε κατοχή με σκοπό την προμήθεια σχεδόν ενός κιλού ρητίνης κάνναβης. Ο κατηγορούμενος κατείχε τα ναρκωτικά για να τα παραδώσει, έναντι χρηματικής αμοιβής. Ο ρόλος του αυτός χαρακτηρίστηκε από το Εφετείο ως ιδιαιτέρως σημαντικός και πως η δράση του δεν διέφερε από τη δράση οποιουδήποτε προσώπου που ενεργεί ως έμπορος.
Στην Κώστας Προεστού ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση αρ.17/2016, 22/5/2017, ECLI:CY:AD:2017:D183 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 4 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 2 κιλών και 7,5 γραμμαρίων φυτού κάνναβης από το οποίο δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη. Ο εφεσείων ήταν 45 ετών και πατέρας 3 παιδιών εκ των οποίων το ένα ανήλικο, με σοβαρά προβλήματα υγείας. Περαιτέρω, ήταν λευκού ποινικού μητρώου, παραδέχθηκε ενοχή και συνεργάστηκε με την Αστυνομία.
Στην Γιώργος Πόλεος ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 141/2016, 2/6/2017, ECLI:CY:AD:2017:B210 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 4 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια κάνναβης συνολικού βάρους 1908,425 γραμμαρίων. Ο εφεσείων ο οποίος είχε προχωρημένη ηλικία όπως αναφέρεται στην απόφαση (χωρίς όμως να παρατίθεται η ακριβής ηλικία του) ήταν λευκού ποινικού μητρώου και παραδέχθηκε ενοχή.
Στην Ismen Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 5 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 2.028,3 γραμμαρίων κάνναβης από την οποία δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη. Ο εφεσείων ήταν 27 ετών, λευκού ποινικού μητρώου, παραδέχθηκε ενοχή και συνεργάστηκε με την Αστυνομία την οποία προμήθευσε με το όνομα και την ηλεκτρονική διεύθυνση του τελικού παραλήπτη των ναρκωτικών.
Στην Αντρέας Γεωργιάδης v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 1/2023, 6/7/2023 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 5 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 1.219,8 γρ. κάνναβης. Ο εφεσείων ήταν 29 ετών, λευκού ποινικού μητρώου, παραδέχθηκε ενοχή και συνεργάστηκε με την Αστυνομία. Η συνεργασία του με την Αστυνομία συνίστατο στο ότι ομολόγησε πως τα ανευρεθέντα από την Αστυνομία ναρκωτικά τα κατείχε με πρόθεση να τα προμηθεύσει στα πρόσωπα που του τα είχαν δώσει, εντούτοις δεν απεκάλυψε τα εν λόγω πρόσωπα.
Συνεκτιμώντας όλα όσα πιο πάνω παραθέσαμε και συζητήσαμε και λαμβάνοντας υπόψιν την ποσότητα και το είδος των ναρκωτικών που ο κατηγορούμενος είχε στην κατοχή του αλλά και τους μετριαστικούς παράγοντες που η πλευρά της υπεράσπισης έθεσε κρίνουμε ότι μοναδική ενδεικνυόμενη υπό τις περιστάσεις ποινή είναι, αναπόφευκτα, αυτή της φυλάκισης.
Ως εκ τούτου επιβάλλουμε στον κατηγορούμενο τις ακόλουθες ποινές φυλάκισης:
Στην τρίτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 4 ετών.
Στην δεύτερη κατηγορία δεν επιβάλλεται οποιαδήποτε ποινή εφόσον τα γεγονότα αυτής περιλαμβάνονται στην τρίτη κατηγορία.
Ο χρόνος που ο κατηγορούμενος τέλεσε σε προφυλάκιση στην παρούσα υπόθεση (από 16/10/2023), να συνυπολογιστεί κατά το άρθρο 117(1) του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155.
Τα κατασχεθέντα ναρκωτικά να καταστραφούν μετά την παρέλευση του χρόνου καταχώρησης έφεσης.
(Υπ.) ………………………..
Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής