ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ: Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Υπόθεση Αρ.: 12072/2023
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
v.
FRANSESCA SPERLINGA
Κατηγορουμένης
Ημερομηνία: 26 Φεβρουαρίου, 2024.
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Θ. Παπανικολάου (για να ακούσει την ποινή ο κ. Α. Αντωνίου).
Για τον Κατηγορούμενο: Ο κ. Αλ. Κληρίδης.
Κατηγορούμενη παρούσα.
Π Ο Ι Ν Η
Η κατηγορούμενη έχει βρεθεί ένοχη με δική της παραδοχή σε δύο κατηγορίες για τα αδικήματα της παράνομης εισαγωγής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξης Β και της παράνομης κατοχής του με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο κατά παράβαση του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77.
Κατηγορείται ότι στις 7/9/2023 παράνομα εισήγαγε στη Δημοκρατία και κατείχε ελεγχόμενο φάρμακο Τάξεως Β με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο ήτοι 13 κιλά και 900 γραμμάρια κάνναβης.
Θεωρούμε εδώ ορθό, πριν παραθέσουμε τα γεγονότα, να αναφερθούμε στο ζήτημα που προέκυψε και έχει σχέση με το όνομα της κατηγορούμενης ως αυτό αναγράφεται στο κατηγορητήριο.
Το ορθό μικρό όνομα της κατηγορούμενης ως αναγράφεται στο διαβατήριο της και αποδέχθηκε και η ίδια ενώπιον του Δικαστηρίου, είναι Francesca και όχι Fransesca ως λανθασμένα αναγράφηκε στο κατηγορητήριο. Πρόκειται προφανώς για τυπογραφικό λάθος που αναγνωρίστηκε και από τον συνήγορο υπεράσπισης, που δεν επηρεάζει καθοιονδήποτε τη διαδικασία δεδομένου ότι με βάση και το διαβατήριο της κατηγορούμενης πρόκειται για το ίδιο και το αυτό πρόσωπο. Ως εκ τούτου και για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας κρίνουμε ότι ενώπιον του Δικαστηρίου βρίσκεται η ορθή κατηγορούμενη που είναι η Francesca Sperlinga από την Ιταλία με αριθμό διαβατηρίου [ ].
Τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη των αδικημάτων έχουν τεθεί από πλευράς Κατηγορούσας Αρχής και είναι τα ακόλουθα:
«1. Την 07/09/23 και περί ώρα 19:20 η κατηγορούμενη, Ιταλίδα υπήκοος, αφίχθηκε στο Αεροδρόμιο Λάρνακας με πτήση προερχόμενη από Ζυρίχη.
2. Η κατηγορούμενη από τον Ιούνιο του 2023 ζει στην πόλη Ibiza της Ισπανίας. Κατά τη διαμονή της στην πόλη Ibiza, γνώρισε ένα Αλβανό υπήκοο, ονόματι Πάρις, ο οποίος της πρότεινε να μεταφέρνει ναρκωτικά σε διάφορες χώρες και για κάθε μεταφορά θα λάμβανε το ποσό των 5000 ευρώ, πρόταση στην οποία συμφώνησε.
3. Ο Πάρις είχε διευθετήσει τόσο τα ταξιδιωτικά αεροπορικά εισιτήρια όσο και τη διαμονή της κατηγορούμενης σε ξενοδοχεία στη Μαδρίτη και Ζυρίχη. Περαιτέρω, είχε δώσει στην κατηγορούμενη 200 ευρώ για τα προσωπικά της έξοδα.
4. Κατά τη συνάντηση του Πάρη με την κατηγορούμενη στη Μαδρίτη, αυτός της παρέδωσε μια αποσκευή, η οποία περιείχε 5 συσκευασίες σφραγισμένες με πράσινη ξηρή φυτική ύλη κάνναβης, με ποσοτικό προσδιορισμό (purity) 20,04% Δ.9 τετραυδροκανναβινόλη (THC) και βάρος 13 κιλά και 900 γραμμάρια.
5. Η πιο πάνω αποσκευή είναι αυτή που εισήγαγε μαζί με το περιεχόμενο της, ως περιγράφεται ανωτέρω (σημ.4), η κατηγορούμενη στην Κύπρο, έχοντας αυτή στη κατοχή και έλεγχο της.
6. Η κατηγορούμενη πριν εξέλθει του Αεροδρομίου Λάρνακας ανακόπηκε νομίμως, για έλεγχο από τις Τελωνειακές Αρχές και εντοπίστηκαν στην αποσκευή της, 5 σφραγισμένες συσκευασίες με κάνναβη, βάρους 13 κιλών και 900 γραμμαρίων.
7. Στην κατηγορούμενη εφιστήθηκε η προσοχή στο Νόμο, αφού της υποδείχθηκαν οι συσκευασίες με κάνναβη και απάντησε «Sorry».
8. Η κατηγορούμενη συνελήφθηκε για τα αδικήματα που είχε διαπράξει, τα οποία είναι αυτά που εμφαίνονται στο κατηγορητήριο και απάντησε «οκ», αφού προηγουμένως της εφιστήθηκε ξανά η προσοχή στο Νόμο και της εξηγήθηκαν τα δικαιώματα της.
9. Οι συσκευασίες με την κάνναβη, καθώς και η αποσκευή στην οποία αυτές περιέχονταν, κατασχέθηκαν.
10. Σε περαιτέρω έρευνα που έγινε στην τσάντα ώμου της κατηγορούμενης, παραλήφθηκαν ως τεκμήρια για εξετάσεις, ένα κινητό τηλέφωνο μάρκας Iphone, ένα κινητό τηλέφωνο μάρκας Oppo, κάρτα ζύγισης της αποσκευής της κατηγορούμενης και απόδειξη κάρτα ζύγισης αποσκευής.
11. Οι ναρκωτικές ουσίες εξετάστηκαν από το Γενικό Χημείο του Κράτους και διαπιστώθηκε με ακρίβεια, τόσο το βάρος, όσο και ο ποσοτικός προσδιορισμός κανναβινοειδών, ήτοι με ποσοτικό προσδιορισμό (purity) 20,04% Δ.9 τετραυδροκανναβινόλη (THC) και βάρος 13 κιλά και 900 γραμμάρια.
12. Η κατηγορούμενη προέβηκε σε ομολογία ενοχής στις ανακριτικές αρχές, περιγράφοντας παράλληλα, το άτομο που την στρατολόγησε στην Ισπανία, τον Πάρη, δίδοντας μάλιστα και τον αριθμό τηλεφώνου που επικοινωνούσε μαζί της.
13. Η κατηγορούμενη σύμφωνα με την κατάθεση της, δεν γνώριζε σε ποιον θα παρέδιδε τα ναρκωτικά στην Κύπρο, είχε όμως λάβει οδηγίες από τον Πάρη, όταν αυτή αφιχθεί να επικοινωνήσει μαζί του τηλεφωνικά για να την καθοδηγήσει.
14. Η κατηγορούμενη δεν βαρύνεται με προηγούμενες καταδίκες και δεν υπάρχουν έξοδα για την παρούσα υπόθεση.
15. Ζητείται η κατάσχεση προς καταστροφή όλων των ναρκωτικών ουσιών και παρακαλώ όπως επιστραφεί στην κατηγορούμενη η ταξιδιωτική αποσκευή και τα δύο κινητά τηλέφωνα».
Ο συνήγορος υπεράσπισης αγορεύοντας για σκοπούς μετριασμού της ποινής υιοθέτησε το περιεχόμενο της έκθεσης του Γραφείου Ευημερίας όπου αναφέρονται οι προσωπικές, οικογενειακές και οικονομικές περιστάσεις της κατηγορούμενης. Είναι ηλικίας 25 ετών, κατάγεται από την Ιταλία και είναι άγαμη και άτεκνη. Προέρχεται από πενταμελή οικογένεια με χωρισμένους γονείς. Χώρισαν λόγω χρόνιων προβλημάτων που αντιμετώπιζαν στις οικογενειακές τους σχέσεις, με τον πατέρα της να είναι βίαιος άνθρωπος που κακοποιούσε τα παιδιά του σωματικά και με τον οποίο η κατηγορούμενη δεν διατηρεί οποιανδήποτε επικοινωνία. Η μητέρα της παρουσιάζει χρόνια συμπτώματα κατάθλιψης και λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή. Πριν μερικά χρόνια προέβηκε σε απόπειρα αυτοκτονίας. Ο μεγαλύτερος αδελφός της έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του ως βοηθός νοσηλευτή ενώ η δίδυμη αδελφή της αντιμετώπιζε προβλήματα ψυχικής υγείας τα οποία επιδεινώθηκαν και πριν δύο χρόνια αυτοκτόνησε. Η κατάσταση της αδελφής της επηρέασε όλη την οικογένεια και ιδιαίτερα την κατηγορούμενη αφού και ενώ είχε αρχίσει σπουδές νομικές, τις εγκατέλειψε ώστε να αναλάβει τη φροντίδα της. Μετά το θάνατο της αδελφής της βρήκε διέξοδο στην καθημερινή χρήση μαριχουάνας ενώ προέβαινε και σε χρήση κοκαΐνης και χαπιών έκσταση για σκοπούς ψυχαγωγίας. Έχει αντιληφθεί τη σοβαρότητα των πράξεων της και δηλώνει μετανιωμένη για τα αδικήματα τα οποία διέπραξε και τα οποία έγιναν σε μια αρκετά δύσκολη για την ίδια περίοδο τόσο οικονομικά όσο και ψυχικά. Στις Κεντρικές Φυλακές απασχολείται ως καθαρίστρια ενώ συμμετέχει και σε διάφορες δραστηριότητες που προσφέρονται στο σχολείο του τμήματος φυλακών. Διατηρεί επίσης συνεργασία με τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας και λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή. Κάλεσε επίσης ο κ. Κληρίδης το Δικαστήριο να λάβει υπόψη του την άμεση παραδοχή της κατηγορούμενης, τη συνεργασία της με την Αστυνομία που ήταν από το αρχικό στάδιο διερεύνησης της υπόθεσης. Πέραν της παραδοχής της και την αναφορά στη δική της εμπλοκή στην υπόθεση, έδωσε και στοιχεία όπως όνομα, τηλέφωνα, χαρακτηριστικά και τοποθεσία του ατόμου που της έδωσε την αποσκευή με τα ναρκωτικά για να την φέρει στην Κύπρο. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη κατά την επιμέτρηση της ποινής, ως τέθηκε από την υπεράσπιση, είναι το λευκό ποινικό μητρώο της κατηγορούμενης και η οποία δεν είναι πρόσωπο με ροπή και τάση προς το έγκλημα, γεγονός που επιτρέπει στο Δικαστήριο να την μεταχειριστεί με επιείκεια. Αναφερόμενος στα γεγονότα διάπραξης των αδικημάτων ο συνήγορος υπεράσπισης κάλεσε το Δικαστήριο να λάβει υπόψη του ότι η εμπλοκή της κατηγορούμενης ήταν η μεταφορά των ναρκωτικών στην Κύπρο και αυτό προκύπτει ότι δεν γνώριζε ούτε την ποσότητα των ναρκωτικών αλλά ούτε και εντοπίστηκε DNA πάνω στα σκευάσματα, χωρίς αυτό βέβαια να επηρεάζει την παραδοχή της ότι εισήγαγε και είχε την κατοχή των ναρκωτικών, το γεγονός ότι ενήργησε επιπόλαια αφού δεν είχε φέρει οποιαδήποτε προσωπικά αντικείμενα, όπως ρούχα, κατά την άφιξη της στη Δημοκρατία αλλά ούτε και είχε κάπου να διαμείνει αφού δεν είχε κλείσει δωμάτιο σε ξενοδοχείο. Περαιτέρω δεν γνωρίζει ούτε τη γλώσσα αλλά ούτε και κάποιο άτομο το οποίο θα μπορούσε να την βοηθήσει. Από την ενέργεια της δεν αποκόμισε οποιοδήποτε όφελος και τα λεφτά που της υποσχέθηκαν ότι θα έπαιρνε δεν της τα έδωσαν από πριν, με την κατηγορούμενη να βασίζεται σε μία υπόσχεση ότι θα έπαιρνε €5.000. Πρόβαλε ο κ. Κληρίδης και την απουσία επιβαρυντικών παραγόντων ως αυτοί καθορίζονται στο άρθρο 30(4) του Νόμου 29/77. Πέραν των ανωτέρω ήταν η εισήγηση του συνηγόρου υπεράσπισης ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να προσμετρήσει προς όφελος της κατηγορούμενης τα δύσκολα παιδικά χρόνια που είχε, το γεγονός ότι βίωσε βίαιη και υβριστική συμπεριφορά από τον πατέρα της, το ότι βρισκόμενη στις φυλακές ως υπόδικη δεν έχει υποπέσει σε οποιοδήποτε πειθαρχικό ή ποινικό παράπτωμα αλλά και το ότι ως χρήστης ναρκωτικών κατάφερε, με τη βοήθεια από επαγγελματίες στις Κεντρικές Φυλακές, να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά και να λαμβάνει σχετική φαρμακευτική αγωγή. Ένα άλλο στοιχείο το οποίο θα πρέπει να συνεκτιμηθεί ως μετριαστικός παράγοντας, ως τέθηκε από τον κ. Κληρίδη, είναι και ο υπερπληθυσμός που παρατηρείται στις Κεντρικές Φυλακές που καθιστούν την παραμονή της κατηγορούμενης σε αυτές δύσκολη. Αναφορά έγινε και στα προβλήματα υγείας της κατηγορούμενης και προς τούτο κατατέθηκε από την υπεράσπιση σχετικό ιατρικό πιστοποιητικό όπου καταγράφεται ότι η κατηγορούμενη ακολουθεί ψυχολογική διαδρομή η οποία ξεκίνησε στις 26/1/2023 και από τις συναντήσεις με τον ψυχολόγο της προέκυψε ότι πάσχει από οριακή διαταραχή προσωπικότητας. Κάλεσε τέλος ο κ. Κληρίδης το Δικαστήριο να λάβει υπόψη του τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει η κατηγορούμενη κατά την έκτιση της ποινής της αφού είναι νεαρό άτομο σε μία ξένη χώρα, δεν γνωρίζει ελληνικά αλλά ούτε και αγγλικά, δεν έχει κανένα πρόσωπο από την οικογένεια της για να την επισκεφθεί και η επικοινωνία της περιορίζεται στη χρήση του Skype όταν αυτό μπορεί να της παρασχεθεί από τις Κεντρικές Φυλακές. Εξέφρασε τις απολογίες της κατηγορούμενης εισηγούμενος ότι με τους μετριαστικούς παράγοντες που έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου αυτό μπορεί να επιδείξει κάθε δυνατή επιείκεια.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα αδικήματα στα οποία έχει βρεθεί ένοχη η κατηγορούμενη είναι σοβαρά. Έχει κατ' επανάληψη τονισθεί ότι η σοβαρότητα ενός αδικήματος αντικατοπτρίζεται από το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπει ο Νόμος (βλ. Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμη ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 727, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Evans (2005) 2 ΑΑΔ 639), που στην περίπτωση της εισαγωγής αλλά και παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, προβλεπόμενη ποινή είναι η δια βίου φυλάκιση. Όπως δε έχει τονισθεί κατ' επανάληψη από το Ανώτατο Δικαστήριο, σε υποθέσεις ναρκωτικών πρέπει να επιβάλλονται αυστηρές και αποτρεπτικές ποινές λόγω του ότι τα ναρκωτικά αποτελούν μάστιγα που πλήττει την υλική και ηθική ευημερία του ανθρώπου και που σε πολλές περιπτώσεις οδηγούν στην εξαθλίωση και στο θάνατο. Θα πρέπει επίσης να τονισθεί και η συχνότητα διάπραξης τέτοιας φύσεως αδικημάτων γεγονός για το οποίο λαμβάνουμε γνώση και από τον μεγάλο αριθμό υποθέσεων που τίθενται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κάτι το οποίο καθιστά την επιβολή αποτρεπτικών ποινών ακόμη πιο επιτακτική.
Στην υπόθεση Γλυκερίου ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 171/20 ημερομηνίας 8/7/22, ECLI:CY:AD:2022:B287 τονίστηκαν τα ακόλουθα:
«Η νομολογία υπαγορεύει την αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις που αφορούν ναρκωτικές ουσίες. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ναζίπ ν. Αστυνομίας, (2014) 2(Β) ΑΑΔ 808, η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110:
«Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών».
Σχετικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Κλεομένης ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350:
«Αν και πιστεύουμε ότι επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, κρίνουμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε την κατ' επανάληψη επισήμανση της νομολογίας μας «πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικά λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά την αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική».
Αναφορικά με τους διακινητές είτε αυτοί είναι μεταφορείς είτε βαποράκια και ανεξάρτητα από το συγκεκριμένο ρόλο τους, τονίστηκε στην υπόθεση Μιχαήλ ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 240 ότι «Οι προσωπικές περιστάσεις και τα ιδιαίτερα προβλήματα αδικοπραγούντων σε αυτού του είδους των υποθέσεων λαμβάνονται βέβαια σε κάποιο βαθμό υπόψη. Και η εξατομίκευση έχει τη θέση της. Αλλά δεν μπορεί να εξουδετερώσει ή να αποδυναμώσει τη μέριμνα για προστασία της κοινωνίας. Βλ. Παυλίδης και Άλλος ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 220. Η πείρα καταδείχνει ότι οι έμποροι ναρκωτικών συχνά επιλέγουν άτομα αδύναμα ή άτομα με ειδικά προβλήματα για τη μεταφορά ναρκωτικών. Η κατανόηση αυτών των αδυναμιών και προβλημάτων δεν μπορεί να επιδράσει κατά τρόπο που να εξασθενίζει την αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου.»
Η κατηγορούμενη στην παρούσα περίπτωση αν και μεταφορέας, εισήγαγε και ανέλαβε να παραδώσει σε άλλο πρόσωπο, έναντι αμοιβής, μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών που αποτελείτο από κάνναβη συνολικού βάρους 13 κιλών και 900 γραμμαρίων. Το ποσό που θα λάμβανε ανερχόταν στις €5000. Πρωταρχική δηλαδή έγνοια για την κατηγορούμενη ήταν η είσπραξη αμοιβής χωρίς να αναλογιστεί τις ολέθριες συνέπειες που η ενέργεια της αυτή θα είχε στο κοινωνικό σύνολο. Να θέσουμε εδώ ότι το γεγονός ότι δεν εισέπραξε τελικά τα χρήματα που της υποσχέθηκαν δεν διαφοροποιεί το δεδομένο ότι εισήγαγε τα ναρκωτικά στην Δημοκρατία έναντι αμοιβής. Η πράξη της να εισαγάγει τα ναρκωτικά στη Δημοκρατία αναλαμβάνοντας την υποχρέωση να τα παραδώσει σε άλλο πρόσωπο είχε ως αποτέλεσμα να συμβάλει και αυτή με τον τρόπο αυτό στη διασπορά εξαρτησιογόνων ουσιών με τα ολέθρια συνεπακόλουθα που αυτό συνεπάγεται και σίγουρα επιφέρει. Ενέργειες και πράξεις αυτού του είδους, που τα ζημιογόνα αποτελέσματα τους είναι δεδομένα, δεν μπορούν και δεν είναι δυνατόν να γίνουν δεκτές. Αποτελεί και η παρούσα κατηγορούμενη κρίκο της αλυσίδας για την διακίνηση ναρκωτικών σε τρίτα πρόσωπα. Η ποσότητα των ναρκωτικών και ο σκοπός για τον οποίο εισήχθησαν αποτελούν επιβαρυντικούς παράγοντες και κατατάσσουν την παρούσα υπόθεση στις πλέον σοβαρές.
Στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 130/21 ημερ.29/3/22, ECLI:CY:AD:2022:B131 τέθηκε ότι:
«Επισημαίνουμε ότι τα ναρκωτικά, είτε προωθούνται με σκοπό το άμεσο χρηματικό κέρδος, είτε για οποιοδήποτε άμεσο ή έμμεσο όφελος, η κατάληξη παραμένει πάντα η ίδια, που δεν είναι άλλη από τη διάδοση των ναρκωτικών σε άλλα πρόσωπα και τη διασπορά του θανάτου. Στην προκειμένη περίπτωση, ο κατηγορούμενος 1 διέπραξε τα αδικήματα με τη συνδρομή του στην αλυσίδα διακίνησης των ναρκωτικών, δίδοντας ξεκάθαρα χέρι βοήθειας σε εμπόρους. Ό,τι οφείλουμε να επισημάνουμε είναι πως, ο μόνος δρόμος για όσους δέχονται πιέσεις ή πειρασμούς είναι, είτε η απόσταση είτε η συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές του κράτους, κυρίως πριν την εμπλοκή τους στη διάπραξη αδικημάτων, παρ΄ ότι και η μετέπειτα συνεργασία είναι καλοδεχούμενη, προκειμένου να βοηθήσουν και τους ίδιους αλλά και την υπόλοιπη κοινωνία. Δικαιολογίες για αντίθετη συμπεριφορά δεν θα πρέπει να αναμένεται ότι θα τυγχάνουν ιδιαίτερης βαρύτητας ως μετριαστικός παράγοντας.».
Παρά τα πιο πάνω όμως το καθήκον του Δικαστηρίου για εξατομίκευση της ποινής δεν μειώνεται αλλά ούτε και ατονεί αφού οφείλει να προσεγγίζει την κάθε περίπτωση στη βάση των δικών της γεγονότων και τον κάθε κατηγορούμενο, ανάλογα με τις προσωπικές και άλλες περιστάσεις του (βλ. Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 478). Από την άλλη όμως η διεργασία εξατομίκευσης δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να υπερακοντίζει και το άλλο Δικαστικό καθήκον για την επιβολή της αρμόζουσας για τον συγκεκριμένο παραβάτη ποινής.
Προς όφελος της κατηγορούμενης λαμβάνουμε υπόψη την παραδοχή της, παράγοντας ο οποίος, ως είναι νομολογημένο, επιφέρει έκπτωση στην ποινή (βλ. Χαρτούπαλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28) αλλά καταδεικνύει και την έμπρακτη μεταμέλεια της. Να πούμε εδώ ότι αρχικά η κατηγορούμενη είχε δηλώσει μη παραδοχή στις κατηγορίες με αυτή να εστιάζεται, ως τέθηκε εξ αρχής από τον συνήγορο της, στην ποσότητα των ναρκωτικών που είχε στην κατοχή της. Αυτό προκύπτει και από το κατηγορητήριο που καταχωρίστηκε ενώπιον του παραπέμποντος Δικαστηρίου όπου η αναγραφόμενη ποσότητα είναι αυτή των 9,5 κιλών, ποσότητα δηλαδή κατά πολύ λιγότερη από αυτή που περιλαμβάνεται στις λεπτομέρειες των αδικημάτων του κατηγορητηρίου ενώπιον του Κακουργιοδικείου. Μετά την παροχή των απαραίτητων στοιχείων, από την κατηγορούσα αρχή στην υπεράσπιση, ως προς το λόγο που υπήρχε αυτή η ποσοτική διαφορά, η κατηγορούμενη δήλωσε παραδοχή. Ως εκ τούτου λαμβάνουμε την παραδοχή της ως άμεση. Προσμετρούμε περαιτέρω προς όφελος της την απολογία της, το λευκό ποινικό μητρώο της, το νεαρό της ηλικίας της, ως επίσης και το ότι τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ήταν οι λόγοι να εμπλακεί στην υπόθεση αυτή. Δεν παραβλέπουμε τις οικογενειακές της περιστάσεις και το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετά προβλήματα που άρχισαν από την παιδική ηλικία της κατηγορούμενης αφού έζησε την ενδοοικογενειακή βία από τον πατέρα της, με την μητέρα της αλλά και την δίδυμη αδελφή της να αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα που οδήγησαν την αδελφή της στην αυτοκτονία το 2021. Απόπειρα αυτοκτονίας έκανε και η μητέρα της. Ψυχολογικά προβλήματα αντιμετωπίζει και η ίδια η κατηγορούμενη με αποτέλεσμα να παρακολουθείτο από ψυχολόγο στη χώρα καταγωγής της αλλά συνεχίζει να παρακολουθείται και στις Κεντρικές Φυλακές λαμβάνοντας και φαρμακευτική αγωγή. Να πούμε όμως εδώ ότι οι προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις σε κάθε περίπτωση είναι νομολογημένο ότι σε τέτοιας φύσεως υποθέσεις δεν έχουν παρά μόνο μικρή βαρύτητα στην επιμέτρηση της ποινής (βλ. Landau v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 178, Amira Mohammad El Kara ν. Δημοκρατίας (2003) 2 AAΔ 239). Όπως τέθηκε και στην Valdez v. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 144/2016 σχ. με 145/2016 ημερ. 21/2/2017, αν και οι προσωπικές περιστάσεις δεν ατονούν, έχουν όμως σαφώς μειωμένη σημασία αφού προέχει η αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου για προστασία του κοινωνικού συνόλου. Λαμβάνουμε περαιτέρω υπόψη μας τη συνεργασία της κατηγορούμενης με τις ανακριτικές αρχές που δεν συνίσταντο μόνο στην παροχή πληροφοριών για την δική της εμπλοκή στη διάπραξη των υπό κρίση αδικημάτων αλλά και στην παροχή στοιχείων σε σχέση με το πρόσωπο που της έδωσε τα ναρκωτικά για να τα μεταφέρει στην Κύπρο. Όπως άλλωστε τονίστηκε στην Φραγκίσκου ν. Δημοκρατίας (2015) 2Β ΑΑΔ 833 «Ο κίνδυνος που αναλαμβάνουν ως αποτέλεσμα της απόφασής τους να συνεργαστούν με την Αστυνομία, σε συνάρτηση με το βαθμό συνεργασίας και την έκταση και φύση των πληροφοριών που παρέχουν, θα πρέπει να συνεκτιμούνται από τα Δικαστήρια κατά το στάδιο της επιβολής ποινής στα πρόσωπα αυτά. Όσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος και όσο πολυτιμότερη είναι η συνδρομή τόσο περισσότερο θα πρέπει αυτό να αντανακλάται στο ύψος της ποινής που επιβάλλεται.». Συνεκτιμούμε επίσης το γεγονός ότι αν και χρήστης ναρκωτικών εν τούτοις ευρισκόμενη έγκλειστη στις Κεντρικές Φυλακές και με τη βοήθεια επαγγελματιών κατάφερε να απεξαρτηθεί από αυτά (βλ.Γιαννακάκης ν. Αστυνομίας, (2016) 2Α ΑΑΔ 364 και Χαραλάμπους ν. Αστυνομίας (2005) 2 ΑΑΔ 82). Προσμετρούμε επίσης το γεγονός ότι στις Κεντρικές Φυλακές παρατηρείται υπερπληθυσμός, κάτι που από μόνο του δημιουργεί δυσχέρειες για την κατηγορούμενη και μπορεί να αποτελέσει μετριαστικό παράγοντα για την ποινή, ως ήταν άλλωστε και η εισήγηση του συνηγόρου υπεράσπισης. Δεν παραγνωρίζουμε επίσης ότι η κατηγορούμενη θα είναι δύσκολο για την ίδια να εκτίσει ποινή σε φυλακές μίας ξένης χώρας χωρίς να γνωρίζει την γλώσσα αλλά και χωρίς να μπορεί να δέχεται επισκέψεις από πρόσωπα του οικογενειακού της περιβάλλοντος. Είναι περαιτέρω δεδομένο, κάτι που αποτέλεσε εισήγηση του συνηγόρου υπεράσπισης, ότι στην παρούσα περίπτωση δεν συντρέχουν οι παράγοντες του άρθρου 30(4)(α) του Ν. 29/77 και που θα καθιστούσαν το αδίκημα ιδιαίτερα σοβαρό.
Σε σχέση προς την ποινολογική μεταχείριση κατηγορούμενων σε παρόμοιας φύσης υποθέσεις και προβαίνοντας πάντοτε στις ανάλογες και επιβαλλόμενες αναπροσαρμογές στη βάση τού τι ισχύει εδώ ως ζήτημα γεγονότων και έχοντας συγχρόνως κατά νουν πως «Προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αναφορικά με τις επιβληθείσες ποινές, είναι ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής. Δεν έχουν, όμως, το δεσμευτικό χαρακτήρα, που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου. Και τούτο, γιατί η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που την συνθέτουν και με τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών του παραβάτη.» (βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 1), παραθέτουμε ως καθοδηγητικές και ενδεικτικές και τις ακόλουθες αποφάσεις.
Στην υπόθεση Τουμάζου ν. Δημοκρατίας (2003) 2 ΑΑΔ 63 η 10ετής ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε πρωτόδικα επικυρώθηκε κατ’ έφεση για εισαγωγή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια 8.957,7 γραμμαρίων φυτικής κάνναβης.
Στην υπόθεση Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας (2005) 2 ΑΑΔ 466 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 6 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 1½ κιλών κάνναβης. Ο εφεσείων ήταν 25 ετών, λευκού ποινικού μητρώου, παραδέχθηκε ενοχή και εξέφρασε τη μεταμέλεια του.
Στην Μαυρίκιου v. Αστυνομίας (2007) 2 ΑΑΔ 359, επικυρώθηκε 12ετής ποινή φυλάκισης για κατοχή 6.341,3376 γραμμαρίων ρητίνης κάνναβης με σκοπό την προμήθεια.
Στην υπόθεση Χρυσάνθου ν. Δημοκρατίας (2011) 2 ΑΑΔ 221 η ποινή των 12 ετών που επιβλήθηκε, κατόπιν ακρόασης, σε κατηγορούμενο ηλικίας 22 ετών με λευκό ποινικό μητρώο, για αδικήματα εισαγωγής και κατοχής με σκοπό τη προμήθεια κάνναβης βάρους 11 κιλών και 538,61 γραμμαρίων επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Στην Παύλου ν Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 44/16 ημ. 4/4/19, ECLI:CY:AD:2019:B130 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 9 ετών στην κατηγορία της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β (11 κιλά και 454,9473 γραμμαρίων κάνναβης) σε κατηγορούμενο ηλικίας 23 ετών, λευκού ποινικού μητρώου μετά από άμεση παραδοχή και συνεργασία με την Αστυνομία.
Συνεκτιμώντας όλα όσα πιο πάνω παραθέσαμε και συζητήσαμε και λαμβάνοντας υπόψιν την μεγάλη ποσότητα των ναρκωτικών που η κατηγορούμενη εισήγαγε αλλά και τους μετριαστικούς παράγοντες που η πλευρά της υπεράσπισης έθεσε κρίνουμε ότι μοναδική ενδεικνυόμενη ποινή υπό τις περιστάσεις είναι αναπόφευκτα αυτή της φυλάκισης.
Ως εκ τούτου επιβάλλουμε στην κατηγορούμενη τις ακόλουθες ποινές φυλάκισης:
Στην πρώτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 10 ετών.
Στην δεύτερη κατηγορία ποινή φυλάκισης 10 ετών.
Οι ποινές θα συντρέχουν.
Ο χρόνος που η κατηγορούμενη τέλεσε σε προφυλάκιση στην παρούσα υπόθεση (από 7/9/2023), να συνυπολογιστεί κατά το άρθρο 117(1) του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155.
Τα ναρκωτικά να κατασχεθούν και να καταστραφούν μετά την παρέλευση του χρόνου έφεσης.
Η ταξιδιωτική αποσκευή και τα δύο κινητά τηλέφωνα μετά την παρέλευση του χρόνου έφεσης να επιστραφούν στην κατηγορούμενη.
(Υπ.) ………………………..
Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής