ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Μ. Μαρκουλλής, Προσ. Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 12618/2023
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Κατηγορούσα Αρχή
ν
ΕΡΜΙΟΝΗ ΠΕΤΡΟΥ
Κατηγορούμενη
Ημερομηνία: 03.04.2024
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Στέλλα Πίπη
Για τον Κατηγορούμενη: κ. Γιώργος Νικολάου
Κατηγορούμενη παρούσα.
ΑΠΟΦΑΣΗ
1. Εισαγωγή
Η παρούσα υπόθεση αφορά το αδίκημα της μη χρήσης προστατευτικού κράνους από επιβάτη σε μηχανοκίνητο δίκυκλο (2η κατηγορία), για το οποίο κατηγορείται η Κατηγορούμενη ότι διέπραξε στις 21.02.2023 στην οδό Ν. Γεωργίου στην Αθηένου της Επαρχίας Λάρνακας. Η Κατηγορούμενη αρνήθηκε την διάπραξη του αδικήματος και η υπόθεση οδηγήθηκε σε ακρόαση.
Σε σχέση με την 1η κατηγορία, η ποινική δίωξη διακόπηκε στις 29.02.2024 κατόπιν αναστολής της από την Κατηγορούσα Αρχή και η Κατηγορούμενη απαλλάχθηκε από αυτήν.
2. Η Μαρτυρία
Η Κατηγορούσα Αρχή παρουσίασε ένα μάρτυρα για απόδειξη της υπόθεσης της, ήτοι τον Αστυφύλακα 3733 Κ.Π. (ΜΚ1). Αφού το Δικαστήριο έκρινε ότι στοιχειοθετείτο εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον της Κατηγορούμενης, κάλεσε την Κατηγορούμενη σε απολογία και να προβάλει την υπεράσπιση της. Η Κατηγορούμενη επέλεξε να δώσει ενόρκως μαρτυρία, ενώ δεν κάλεσε οποιουσδήποτε μάρτυρες υπεράσπισης. Η όλη μαρτυρία είναι καταγεγραμμένη στα πρακτικά του Δικαστηρίου και κατωτέρω παραθέτω τα κύρια σημεία της.
Ο ΜΚ1 υπηρετεί στην Ομάδα «Ζ» της Τροχαίας Λάρνακας και στις 21.02.2023 διενεργούσε έλεγχο τροχαίας στα πλαίσια εκστρατείας για τροχαία αδικήματα στην περιοχή Αθηένου. Ενώ βρισκόταν σε μηχανοκίνητη περιπολία με υπηρεσιακή μοτοσικλέτα εντόπισε σε απόσταση 25 με 50 μέτρων από τον ίδιο μια «τετράτροχη μοτοσικλέτα» (εφεξής καλούμενη ως «η τετράτροχη») να οδηγείτο από άγνωστο άνδρα και στην οποία επέβαινε μια γυναίκα κρατώντας στα χέρια της ένα ανήλικο παιδί. Επειδή η τετράτροχη δεν έφερε πινακίδες εγγραφής και ουδείς εκ των επιβατών της έφερε προστατευτικό κράνος, ο ΜΚ1 ακολούθησε την τετράτροχη για 200 με 300 μέτρα και σε κάποιο στρίψιμο αριστερά η γυναίκα με το παιδί κατέβηκαν από την τετράτροχη, ενώ ο οδηγός της συνέχισε να οδηγεί εντός παρακείμενου χωραφιού. Αν και η απόσταση μειώθηκε κατά τον ανωτέρω χρόνο στα 10 με 15 μέτρα, ο ΜΚ1 δεν μπορούσε να συνεχίσει την καταδίωξη της τετράτροχης εντός του χωραφιού με την υπηρεσιακή μοτοσικλέτα του. Ανέκοψε, όμως, την ανωτέρω γυναίκα, η οποία του ανέφερε πως δεν γνωρίζει τον οδηγό της τετράτροχης. Ακολούθως, την κατάγγειλε για την μη χρήση προστατευτικού κράνους σε μοτοσικλέτα ενώ ήταν επιβάτης σε αυτήν και η εν λόγω γυναίκα δεν απάντησε οτιδήποτε. Αναγνώρισε δε στο Δικαστήριο την Κατηγορούμενη ως το πρόσωπο που είχε καταγγείλει. Για την καταγγελία του είχε εκδώσει εξώδικο ύψους €400, εξηγώντας ότι το ύψος του εξωδίκου οφείλεται στο γεγονός ότι το ίδιο αδίκημα, ήτοι η μη χρήση προστατευτικού κράνους, διαπράχθηκε ξανά από την Κατηγορούμενη εντός των προηγουμένων 3 ετών.
Η Κατηγορούμενη ανέφερε ότι κατά τον επίδικο τόπο και χρόνο περπατούσε μαζί με το ανήλικο τέκνο της ηλικίας δύο ετών περίπου με πρόθεση να διασταυρώσει τον δρόμο για να πάρει το παιδί της να παίξει στο πάρκο που ήταν απέναντι από τον δρόμο. Εκείνη την στιγμή εμφανίστηκε η Αστυνομία και ο ΜΚ1 την ρώτησε τα στοιχεία της, αν είδε ή κατέβηκε από την τετράτροχη και αν γνώριζε τα στοιχεία του οδηγού της, αλλά αυτή απάντησε αρνητικά. Ακολούθως, ο ΜΚ1 την ρώτησε με έντονο τρόπο να του πει τα στοιχεία της και αυτή φοβήθηκε επειδή κρατούσε και το παιδί της και έδωσε τα στοιχεία της στον ΜΚ1, χωρίς όμως να γνωρίζει ότι επρόκειτο να καταγγελθεί. Δεν θυμόταν άλλα αυτοκίνητα ή πρόσωπα στον δρόμο και δεν πρόσεξε αν πέρασε κάποια τετράτροχη. Αρνήθηκε ότι ήταν επιβάτης σε τετράτροχη ή ότι σχετίζεται με οποιοδήποτε πρόσωπο που κατέχει μοτοσικλέτα. Κατά τον επίδικο χρόνο δεν ήταν κάτοχος άδειας οδήγησης, ενώ σήμερα είναι αδειούχος και χρησιμοποιεί αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις της.
3. Μη Αμφισβητούμενα Γεγονότα
Τα κατωτέρω γεγονότα δεν έχουν αμφισβητηθεί και ως εκ τούτου συνιστούν ευρήματα του Δικαστηρίου (βλ. Αντρέου ν Δήμου Λάρνακας (2014) 2 ΑΑΔ 263 και Ocean Reef Properties Ltd v Colville (2015) 1 ΑΑΔ 1002):
(α) Την 21.02.2023 στην Αθηένου της Επαρχίας Λάρνακας ο ΜΚ1, ενώ βρισκόταν σε μηχανοκίνητη περιπολία, ανέκοψε την Κατηγορούμενη, η οποία ήταν πεζή στον δρόμο μαζί με το ανήλικο τέκνο της, ηλικίας δύο ετών, και την κατήγγειλε ότι επέβαινε σε τετράτροχη μοτοσικλέτα χωρίς να φέρει προστατευτικό κράνος.
(β) Ο ΜΚ1 εξέδωσε και παρέδωσε εξώδικο στην Κατηγορούμενη για το ανωτέρω αδίκημα. Το ποσό του εξώδικου ήταν €400 επειδή η Κατηγορούμενη είχε διαπράξει ξανά το ίδιο αδίκημα εντός της προηγούμενης τριετίας (βλ. επίσης παράγραφο 18 στον Πίνακα ΙΙ του Παραρτήματος του Περί Εξωδίκου Ρυθμίσεως Αδικημάτων Νόμου (Ν.47(I)/1997)).
4. Η Αξιολόγηση της Μαρτυρίας
Μέσα από την ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω με προσοχή όλους τους μάρτυρες και είμαι σε θέση να αξιολογήσω την όλη μαρτυρία και αξιοπιστία των μαρτύρων με το κριτήριο του μέσου λογικού αντικειμενικού παρατηρητή (βλ. Νεοφύτου ν Γερακιώτη (2010) 1 ΑΑΔ 25) και αφού έχω λάβει υπόψιν μου τόσο την εμφάνιση και συμπεριφορά των μαρτύρων (βλ. C&A Pelekanos v Πελεκάνου (1999) 1 ΑΑΔ1273), όσο και το περιεχόμενο, ποιότητα και πειστικότητα της μαρτυρίας τους (βλ. Μαυροσκούφη ν Τράπεζα Πειραιώς (2014) 1 ΑΑΔ 839 και Ομήρου ν Δημοκρατίας (2001) 2 ΑΑΔ 506) αντιπαραβαλλόμενη με το σύνολο της μαρτυρίας στην δίκη, είτε προέρχεται από άλλη ζώσα μαρτυρία είτε από έγγραφη μαρτυρία και τεκμήρια (βλ. Γεώργιος & Σπύρος Τσαππή Λτδ ν Πολυβίου (2009) 1 ΑΑΔ 339, Στυλιανίδης ν Χατζηπιέρα (1992) 1 ΑΑΔ 1056, Pal Tekinder v Δημοκρατίας (2010) 2 ΑΑΔ 551 και Στέγη Ευγηρίας «Αρχάγγελος Μιχαήλ» ν Αργυρίδου (Πολιτική Έφεση 32/2014) ημερ. 29/09/2021, ECLI:CY:AD:2021:A430). Δεν μου διαφεύγει ότι μικρές ή επουσιώδεις αντιφάσεις είναι φυσιολογικό να υπάρχουν και τείνουν να ενισχύουν την φιλαλήθεια και αξιοπιστία των μαρτύρων (βλ. Κουδουνάρης ν Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 320 και Ξυδιάς ν Αστυνομίας (1993) 2 ΑΑΔ 174), εκτός βέβαια αν είναι τέτοια ουσιαστικής μορφής που πλήττουν την αξιοπιστία ενός μάρτυρα ή καταδεικνύουν την πρόθεση του να πει ψέματα (βλ. Κυπριανού ν Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 816).
Ο ΜΚ1 άφησε θετική εικόνα στο Δικαστήριο. Ήταν σταθερός και σαφής στις απαντήσεις του και δεν υπέπεσε σε οποιεσδήποτε ουσιώδεις αντιφάσεις. Ανέφερε με λεπτομέρεια την καταδίωξη της τετράτροχης, την απόσταση που είχε από αυτήν κατά την καταδίωξη και κατά τον χρόνο που η γυναίκα επιβάτης με το ανήλικο παιδί κατέβηκαν από την τετράτροχη. Μάλιστα, ανέφερε ότι είχε ακολουθήσει την τετράτροχη για 200 με 300 μέτρα, χωρίς να προβληθεί καθ’ οιονδήποτε στάδιο από την Υπεράσπιση ότι ο ΜΚ1 είχε χάσει οπτική επαφή με την τετράτροχη. Εξήγησε δε ότι ο λόγος που σταμάτησε την καταδίωξη ήταν επειδή μετά που κατέβηκε από την τετράτροχη η γυναίκα επιβάτης με το ανήλικο παιδί, η τετράτροχη εισήλθε εντός χωματόδρομου σε χωράφι και το είδος της υπηρεσιακής μοτοσικλέτας του ΜΚ1 δεν είναι κατάλληλο για κίνηση εκτός δρόμου (off road). Αρνήθηκε έντονα ότι εξέδωσε το εξώδικο στην Κατηγορούμενη επειδή αυτή ήταν απλά παρούσα στον χώρο όταν διέφυγε η τετράτροχη στο χωράφι αναφέροντας ότι δεν θα προέβαινε ποτέ σε τέτοια ανήθικη πράξη. Σημειώνω, επίσης, ότι δεν προβλήθηκε από την Υπεράσπιση οποιοσδήποτε λόγος για τον οποίο ο ΜΚ1 θα δημιουργούσε αυτή την υπόθεση εκ του μηδενός ή ότι υπήρχαν οποιαδήποτε προηγούμενα μεταξύ τους ή ότι η καταγγελία ήταν εσκεμμένη ή κακόπιστη. Ενόψει των ανωτέρω, αποδέχομαι την μαρτυρία του ΜΚ1 ως αξιόπιστη.
Όσον αφορά την Κατηγορούμενη, η συμπεριφορά της στο εδώλιο δεν μου έδωσε την εντύπωση προσώπου που κατηγορείται χωρίς λόγο και αιτία στο Δικαστήριο. Δεν φάνηκε να νιώθει πραγματικά ενοχλημένη για το επίδικο περιστατικό και ο τρόπος και το ύφος της κατά τις απαντήσεις της δεν έπεισαν το Δικαστήριο. Πέραν τούτου, ούτε το ίδιο το περιεχόμενο της μαρτυρίας της έπεισε το Δικαστήριο. Και εξηγώ. Κατά την αντεξέταση της ανέφερε ότι ο ΜΚ1 την ρώτησε αν γνώριζε τα στοιχεία του οδηγού της τετράτροχης και του απάντησε «όχι». Σε άλλο σημείο της αντεξέτασης της, όμως, ανέφερε ότι δεν πρόσεξε την τετράτροχη να κινείται στον δρόμο. Επίσης, στην αντεξέταση της ανέφερε αρχικά ότι όταν πήρε το εξώδικο από τον ΜΚ1 δεν απάντησε οτιδήποτε και συνέχισε την πορεία της προς το πάρκο με το παιδί της. Στην συνέχεια, όμως, ανασκεύασε την προηγούμενη θέση της και ανέφερε ότι του απάντησε και του είπε «κύριε σε παρακαλώ, δεν είμαι εγώ». Τέλος, η Κατηγορούμενη ανέφερε κατά την κυρίως εξέταση της ότι κατά τον επίδικο χρόνο δεν ήταν κάτοχος άδειας οδήγησης και δεν χρησιμοποιούσε οποιοδήποτε όχημα για τις μετακινήσεις της και ούτε σχετιζόταν με οποιοδήποτε πρόσωπο που κατέχει μοτοσικλέτα. Η θέση της αυτή, όμως, διαψεύδεται από το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι το επίδικο εξώδικο ήταν €400 λόγω επανάληψης του ιδίου αδικήματος από την Κατηγορούμενη κατά τα τελευταία τρία έτη. Για τους ανωτέρω λόγους, το Δικαστήριο κρίνει ως αναξιόπιστη την μαρτυρία της Κατηγορούμενης και την απορρίπτει.
5. Η Νομική Πτυχή και Τα Ευρήματα του Δικαστηρίου
Εφόσον η Κατηγορούμενη αρνείται την διάπραξη του επίδικου αδικήματος, η Κατηγορούσα Αρχή έχει υποχρέωση να αποδείξει κάθε συστατικό στοιχείο του αδικήματος πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Οι εικασίες, υποθέσεις και υποψίες, ακόμα και ευλογοφανείς, δεν έχουν οποιαδήποτε νομική ισχύ και δεν μπορούν να καλύψουν τυχόν κενά της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής. Από την άλλη, η Κατηγορούμενη δεν υποχρεούται να αποδείξει ότι οι ισχυρισμοί της είναι αληθινοί ή βάσιμοι αλλά αρκεί η δημιουργία λογικής αμφιβολίας. Οι απομακρυσμένες πιθανότητες, όμως, δεν είναι αρκετές να δημιουργήσουν λογική αμφιβολία.
Σχετικός με την κατηγορία που αντιμετωπίζει η Κατηγορούμενη είναι ο Κανονισμός 59(2) των Περί Μηχανοκίνητων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών του 1984 (ΚΔΠ 66/1984) ως έχουν τροποποιηθεί:
«Ο οδηγός οχήματος κατηγορίας L1e, L2e, L3e, L4e, L5e, L6e ή L7e καθώς και το πρόσωπο που μεταφέρεται πάνω σε αυτό ως επιβάτης, όταν ταξιδεύουν σε οποιαδήποτε οδό ή όταν χρησιμοποιούν το εν λόγω όχημα, πρέπει να φέρουν στερεά προσδεδεμένο στην κεφαλή τους προστατευτικό κράνος του τύπου που εγκρίνεται εκάστοτε από τον Έφορο σύμφωνα με γνωστοποίηση του που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, χρησιμοποιώντας τον εκ κατασκευής εξοπλισμό πρόσδεσης του εν λόγω κράνους:
Νοείται ότι, για τους σκοπούς του παρόντος Κανονισμού όχημα κατηγορίας L1e, L2e, L3e, L4e, L5e, L6e ή L7e έχει την έννοια που καθορίζεται στην παράγραφο 1 του Κανονισμού 13 των περί Έγκρισης Τύπου Οχημάτων (Κατηγορίας L1e μέχρι L7e) των Κατασκευαστικών Στοιχείων, Συστημάτων και Χωριστών Τεχνικών Μονάδων τους Κανονισμών.».
Σύμφωνα με την αξιόπιστη μαρτυρία του ΜΚ1, το Δικαστήριο καταλήγει σε εύρημα ότι η Κατηγορούμενη επέβαινε στην τετράτροχη χωρίς να φέρει προστατευτικό κράνος, ενώ η τετράτροχη κινείτο σε οδό και βρισκόταν σε χρήση. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία προς τούτο, αφού ο ΜΚ1 ακολουθούσε την τετράτροχη σε κοντινή απόσταση, ήτοι 25 με 50 μέτρα και είδε την Κατηγορούμενη να κατεβαίνει από αυτή σε απόσταση 10 με 15 μέτρων. Δεν έχει τεθεί ενώπιον μου οποιαδήποτε θέση ή μαρτυρία ότι ο ΜΚ1 έχασε καθ’ οιονδήποτε χρόνο την οπτική επαφή του με την τετράτροχη ή ότι υπήρχαν και άλλα πρόσωπα στον επίδικο δρόμο και σημείο που ο ΜΚ1 ανέκοψε την Κατηγορούμενη.
Το μοναδικό συστατικό στοιχείο που απομένει να αποδείξει η Κατηγορούσα Αρχή είναι ότι η επίδικη τετράτροχη είναι όχημα κατηγορίας L1e, L2e, L3e, L4e, L5e, L6e ή L7e ως αυτές ορίζονται στους Περί Έγκρισης Τύπου Οχημάτων (Κατηγορίας L1e μέχρι L7e), των Κατασκευαστικών Στοιχείων, Συστημάτων και Χωριστών Τεχνικών Μονάδων τους Κανονισμών (ΚΔΠ 284/2005). Σημειώνεται δε ότι παρά το γεγονός ότι οι λεπτομέρειες του αδικήματος αναφέρονται σε μηχανοκίνητο δίκυκλο, στην έκθεση αδικήματος περιλαμβάνονται όλες οι ανωτέρω κατηγορίες οχημάτων και γι’ αυτό θα προχωρήσω να εξετάσω κατά πόσο η τετράτροχη εμπίπτει σε οποιαδήποτε από τις εν λόγω κατηγορίες.
Στην ΚΔΠ 284/2005, ο όρος «τετράκυκλο» σημαίνει τον όρο «τετράκυλο που καθορίζεται στην παράγραφο 1 του Κανονισμού 13». Σύμφωνα δε με τον Κανονισμό 13, οι κατηγορίες L1e έως L5e αφορούν οχήματα με λιγότερους από τέσσερεις τροχούς, ενώ οι κατηγορίες L6e και L7e αφορούν τετράκυκλα και διακρίνονται μεταξύ των αναλόγως της καθαρής μάζας και κινητήρα του οχήματος. Ο δε Κανονισμός 3 καθορίζει το πεδίο εφαρμογής της στα οχήματα κατηγορίας L «που προορίζονται για οδική κυκλοφορία».
Επιπρόσθετα, η ΚΔΠ 284/2005 τέθηκε σε ισχύ για σκοπούς εναρμόνισης με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2002/24/ΕΚ, η οποία καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό (ΕΕ) 168/2013 (ΕΕ/168/2013) για την έγκριση και την εποπτεία της αγοράς δίκυκλων ή τρίκυκλων οχημάτων και τετράκυκλων. Υπενθυμίζεται ότι οι Ευρωπαϊκοί Κανονισμοί -σε αντίθεση με τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες- έχουν άμεση ισχύ στα κράτη-μέλη και στην προκειμένη περίπτωση ο ΕΕ/168/2013 τέθηκε σε ισχύ από την 01.01.2016. Σύμφωνα, λοιπόν, με το άρθρο 2 του ΕΕ/168/2013, αυτός εφαρμόζεται για τα οχήματα κατηγορίας L «τα οποία προορίζονται για μετακίνηση σε δημόσιο οδικό δίκτυο» (βλ. άρθρο 2(1)), ενώ δεν εφαρμόζεται για «οχήματα που προορίζονται κυρίως για χρήση εκτός δρόμου και έχουν σχεδιαστεί για μετακίνηση σε μη ασφαλτοστρωμένες επιφάνειες» (βλ. άρθρο 2(2)(ζ)).
Στην παρούσα υπόθεση, όταν ρωτήθηκε ο ΜΚ1, κατά την αντεξέταση του, να περιγράψει την τετράτροχη απάντησε ως εξής:
«Ε. Μπορείς να μας περιγράψεις τη μοτοσικλέτα αυτή, την τετράτροχη, που είδες, τι τύπου ήταν; Α. Τετράτροχη, τύπου τετράτροχης.
Ε. Κατά τη δική σου εμπειρία μεγάλου κυβισμού ή μικρού κυβισμού; Α. Η συγκεκριμένη μοτοσικλέτα αν δεν κάμνω λάθος ήταν τετράτροχη μοτοσικλέτα off road που μπορεί να κινείται σε χωμάτινο δρόμο.»
Οι ανωτέρω απαντήσεις του ΜΚ1 δεν ήταν σίγουρες και ξεκάθαρες ως προς τον τύπο της τετράτροχης και κατ’ επέκταση την κατηγορία που τυχόν ανήκει. Αντιθέτως, η ανωτέρω μαρτυρία του αφήνει αμφιβολίες στο κατά πόσο η τετράτροχη αποτελεί όχημα που προορίζεται «κυρίως για χρήση εκτός δρόμου» ή εμπίπτει στις κατηγορίες L6e ή L7e όπως ορίζονται στην ΚΔΠ 284/2005 ή και στον ΕΕ/168/2013. Στην αγγλική απόφαση Millard v Turvey [1968] 2 All ER 7, όπου δεν αποδείχθηκε σε ποια κατηγορία οχήματος ενέπιπτε το εκεί επίδικο όχημα, κρίθηκε ότι η Κατηγορούσα Αρχή δεν απέδειξε την διάπραξη του αδικήματος. Συνεπώς, η ανωτέρω αμφιβολία στην παρούσα υπόθεση θα πρέπει να επενεργήσει προς όφελος της Κατηγορούμενης.
Επιπλέον, η παρούσα υπόθεση θα πρέπει να διακριθεί από την Φεραίου ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 180/2016) ημερ. 01/07/2019, ECLI:CY:AD:2019:B266, όπου ο Κατηγορούμενος είχε παραδεχθεί ότι οδηγούσε «μηχανοκίνητο όχημα», ο ορισμός του οποίου περιλαμβάνει συγκεκριμένες κατηγορίες οχημάτων. Στην παρούσα περίπτωση, η τετράτροχη παρέμεινε όχημα αγνώστου ταυτότητας και τύπου, ενώ δεν υπάρχει παραδοχή της Κατηγορούμενης ότι το επίδικο όχημα είναι «τετράκυκλο» ή ανήκει σε συγκεκριμένη κατηγορία οχήματος (L1e έως L7e).
Ως εκ τούτου, κρίνω ότι η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι η Κατηγορούμενη επέβαινε χωρίς προστατευτικό κράνος σε όχημα κατηγορίας L, το οποίο αποτελεί συστατικό στοιχείο του αδικήματος, ως προνοείται στον Κανονισμό 59 της ΚΔΠ 66/1984.
6. Κατάληξη
Συνοψίζοντας και για όλους τους λόγους που καταγράφονται ανωτέρω, η Κατηγορούμενη αθωώνεται και απαλλάσσεται από την 2η κατηγορία που αντιμετωπίζει.
(Υπ.).....................................
Μ. Μαρκουλλής, Προσ. Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφον
Πρωτοκολλητής