ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Μ. Μαρκουλλής, Προσ. Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 1427/2024
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Κατηγορούσα Αρχή
ν
ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ
Κατηγορούμενος
Ημερομηνία: 26.06.2024
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Χριστίνα Προξένου
Για τους Κατηγορούμενο: Προσωπικά
Κατηγορούμενος παρών.
ΑΠΟΦΑΣΗ
1. Εισαγωγή
Η παρούσα υπόθεση αφορά χρήση ιδιωτικού μηχανοκίνητου οχήματος για την μεταφορά επιβάτη επ’ αμοιβή και χωρίς πιστοποιητικό ασφαλείας.
2. Το Κατηγορητήριο
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο ημερ. 12.02.2024, ο Κατηγορούμενος κατηγορείται ότι στις 31.08.2023 οδήγησε το μηχανοκίνητο όχημα με αρ. εγγραφής [ ] στον Αερολιμένα Λάρνακας χωρίς πιστοποιητικό ασφαλείας που αφορά ευθύνη έναντι τρίτου (1η κατηγορία) και μετέφερε επιβάτη επ’ αμοιβή (2η κατηγορία). Ο Κατηγορούμενος αρνήθηκε την διάπραξη των ανωτέρω αδικημάτων και η υπόθεση οδηγήθηκε σε ακρόαση.
3. Η Μαρτυρία
Η Κατηγορούσα Αρχή παρουσίασε ένα μάρτυρα για απόδειξη της υπόθεσης της, ήτοι τον Μ.Μ. (ΜΚ1). Ο Κατηγορούμενος επέλεξε να δώσει ο ίδιος μαρτυρία ενόρκως και κάλεσε ένα μάρτυρα υπεράσπισης, ήτοι την Α.Μ.Γ. (ΜΥ1). Η όλη μαρτυρία είναι καταγεγραμμένη στα πρακτικά του Δικαστηρίου και παραθέτω κατωτέρω τα κύρια σημεία της.
Ο ΜΚ1 εργάζεται ως επόπτης στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών και κατέθεσε και υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασης του την έκθεση γεγονότων ημερ. 17.09.2023, Τεκμήριο 1, που ετοίμασε ο ίδιος. Ανέφερε δε τα εξής κατά την δια ζώσης μαρτυρία του:
(α) Στις 31.08.2023 και περί ώρα 07:10 βρισκόταν στο Αεροδρόμιο Λάρνακας και κατόπιν ελέγχου του μηχανοκίνητου οχήματος με αρ. εγγραφής [ ], το οποίο οδηγούσε ο Κατηγορούμενος, διαπίστωσε ότι ο Κατηγορούμενος μετέφερε μία επιβάτη, η οποία ονομαζόταν G.L. (εφεξής καλούμενη ως «η επιβάτιδα»), επ’ αμοιβή από το ξενοδοχείο Hilton στην Λευκωσία προς το Αεροδρόμιο Λάρνακας. Όταν επέστησε την προσοχή του Κατηγορούμενου στον Νόμο, αυτός απάντησε «Απολογούμαι, ήμουν πρόεδρος τόσα χρόνια των οδηγών ταξί» και ανέφερε ότι δεν πήρε χρήματα για την εν λόγω μεταφορά.
(β) Ο Κατηγορούμενος είναι ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του επίδικου οχήματος (βλ. Τεκμήριο 3), το οποίο είναι ιδιωτικό μηχανοκίνητο όχημα. Η όλη συμπεριφορά του Κατηγορούμενου κατά τον επίδικο τόπο και χρόνο υποδηλούσε ότι εξυπηρετούσε πελάτη, καθώς η επιβάτιδα μεταφερόταν στο πίσω κάθισμα του οχήματος και ο Κατηγορούμενος της άνοιξε την πόρτα και την βοήθησε με τις αποσκευές. Επίσης, ο Κατηγορούμενος είναι ιδιοκτήτης άλλου οχήματος, το οποίο είναι αστικό ταξί, ενώ στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις είναι δηλωμένος ως αυτοτελώς εργαζόμενος οδηγός ταξί.
(γ) Από περαιτέρω έλεγχο που διενήργησε, διαπίστωσε από την επιβάτιδα ότι η Τράπεζα Κύπρου κάλεσε ταξί για να την μεταφέρει από το ξενοδοχείο της στην Λευκωσία προς το Αεροδρόμιο Λάρνακας και την πληρωμή την διευθέτησε η Τράπεζα Κύπρου μέσω της ΜΥ1 (βλ. Τεκμήριο 2). Εντούτοις, η επιβάτιδα δεν γνώριζε το ποσό της πληρωμής και με ποιο τρόπο έγινε η πληρωμή.
(δ) Σε σχέση με την συμπλήρωση του Τεκμηρίου 2, ανέφερε ότι ο ίδιος έκαμνε τις ερωτήσεις στην επιβάτιδα και ο συνάδελφος του κατέγραφε τις απαντήσεις στο έντυπο του Τεκμηρίου 2. Όταν του ανέφερε η επιβάτιδα ότι η πληρωμή διευθετήθηκε από την Τράπεζα Κύπρου μέσω της ΜΥ1, επικοινώνησε ο ίδιος τηλεφωνικώς με την ΜΥ1, η οποία του ανέφερε ότι όντως είχε καλέσει ταξί και ο Κατηγορούμενος μετέφερε την επιβάτιδα στο Αεροδρόμιο Λάρνακας. Η επιβάτιδα είναι αλλοδαπή και αναχώρησε από την Δημοκρατία.
(ε) Εφόσον το επίδικο όχημα είναι ιδιωτικό όχημα δεν επιτρέπεται να μεταφέρει επιβάτες επ’ αμοιβή και ως εκ τούτου δεν καλυπτόταν από πιστοποιητικό ασφαλείας, καθότι όλες οι ασφαλιστικές εταιρείες έχουν όρο στα ασφαλιστήρια συμβόλαια ιδιωτικών οχημάτων ότι δεν καλύπτεται η μεταφορά επιβατών επ’ αμοιβή.
Ο Κατηγορούμενος ανέφερε τα ακόλουθα στην ένορκη μαρτυρία του στο Δικαστήριο:
(α) Εργαζόταν ως οδηγός ταξί για 40 χρόνια, ενώ από το 2017 είναι συνταξιούχος και δεν καταβάλλει οποιοδήποτε ποσό στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις.
(β) Παραδέχθηκε ότι κατά τον επίδικο τόπο και χρόνο μετέφερε την ανωτέρω επιβάτιδα με το επίδικο όχημα του στο Αεροδρόμιο Λάρνακας. Ανέφερε δε ότι η επιβάτιδα είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Τράπεζας Κύπρου και επειδή την γνωρίζει και ήταν πελάτισσα του για πάρα πολλά χρόνια, ανέπτυξε φιλικές και οικογενειακές σχέσεις μαζί της. Όταν του τηλεφώνησε η ΜΥ1 από την Τράπεζα Κύπρου για να την μεταφέρει από το ξενοδοχείο Hilton στην Λευκωσία προς το Αεροδρόμιο Λάρνακας, ο ίδιος θεώρησε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία για να πάει να την μεταφέρει και να την ευχαριστήσει.
(γ) Διαμένει στο χωριό Ξυλιάτου της Επαρχίας Λευκωσίας και κατά τον επίδικο χρόνο ξεκίνησε με το όχημα από το ανωτέρω χωριό, πήγε στο ξενοδοχείο Hilton στην Λευκωσία, και αφού παρέλαβε την επιβάτιδα, την μετέφερε στο Αεροδρόμιο Λάρνακας. Συμφώνησε, επίσης, ότι η επιβάτιδα καθόταν στο πίσω κάθισμα κατά την μεταφορά της, ενώ κατά την άφιξη της στο Αεροδρόμιο ο Κατηγορούμενος της άνοιξε την πόρτα και την βοήθησε με τις αποσκευές της.
(δ) Είναι συνιδιοκτήτης με κάποιο άλλο τρίτο πρόσωπο ενός οχήματος ταξί και ανέφερε ότι ο λόγος που είναι συνιδιοκτήτης στο εν λόγω όχημα είναι επειδή η άδεια ταξί είναι στο όνομα του, αλλά το όχημα το εκμεταλλεύεται ο συνιδιοκτήτης του και ο ίδιος λαμβάνει κάποιο ποσό.
(ε) Αρνήθηκε ότι έλαβε οποιοδήποτε ποσό για την μεταφορά της επιβάτιδας και παραδέχθηκε ότι το πιστοποιητικό ασφάλειας του επίδικου οχήματος δεν καλύπτει μεταφορές επιβατών επ’ αμοιβή, καθώς πρόκειται για ιδιωτικό μηχανοκίνητο όχημα.
Η ΜΥ1 εργάζεται στο γραφείο του προέδρου της Τράπεζας Κύπρου και ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα εξής στην δια ζώσης μαρτυρία της ενώπιον του Δικαστηρίου:
(α) Ανάμεσα στα καθήκοντα της είναι να τηλεφωνεί σε «υπηρεσίες ταξί» για την μεταφορά προσώπων. Ο Κατηγορούμενος είναι εξωτερικός συνεργάτης της Τράπεζας Κύπρου για πάρα πολύ καιρό και κατά τον επίδικο χρόνο τηλεφώνησε στον Κατηγορούμενο για να μεταφέρει στις 31.08.2023 την επιβάτιδα από το ξενοδοχείο της στην Λευκωσία προς το Αεροδρόμιο Λάρνακας.
(β) Στις 31.08.2023 δέχθηκε τηλεφώνημα από τον ΜΚ1, ο οποίος την ρώτησε αν γνωρίζει για την μεταφορά της επιβάτιδας. Η ΜΥ1 επιβεβαίωσε ότι μεσολάβησε για την επίδικη μεταφορά και ανέφερε στον ΜΚ1 ότι ο Κατηγορούμενος «δεν πληρώθηκε ακόμα» γιατί η ίδια βρισκόταν στο Λονδίνο και αφού επέστρεψε στην Κύπρο επικοινώνησε ξανά μαζί με τον ΜΚ1 και του ανέφερε ότι ο Κατηγορούμενος δεν είχε πληρωθεί. Επιβεβαίωσε δε ότι ο Κατηγορούμενος δεν έχει πληρωθεί μέχρι σήμερα για την ανωτέρω μεταφορά.
(γ) Η πληρωμή για τις μεταφορές διενεργείται όταν ο συνεργάτης τους παραδώσει τιμολόγιο στην Τράπεζα Κύπρου και έτσι γινόταν η διαδικασία πληρωμής και για τις μεταφορές που έκαμνε ο Κατηγορούμενος. Στην παρούσα περίπτωση, όμως, ο Κατηγορούμενος δεν παρουσίασε οποιοδήποτε τιμολόγιο για πληρωμή και αν το έπραττε, η ίδια θα προχωρούσε με πληρωμή εκ μέρους της Τράπεζας. Εξήγησε δε, ότι το τιμολόγιο μπορεί να παραδοθεί στην Τράπεζα μετά από μήνες, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις η Τράπεζα «κυνηγούσε» τον Κατηγορούμενο για να τους φέρει τιμολόγιο και να πληρωθεί.
(δ) Σε σχέση με την επίδικη μεταφορά, ο Κατηγορούμενος είπε στην ΜΥ1 ότι δεν θα χρεώσει οτιδήποτε, διότι ήθελε να αποχαιρετίσει την επιβάτιδα. Αυτό, όμως, της το είπε ο Κατηγορούμενος μετά τις 31.08.2023, ήτοι μετά την επίδικη μεταφορά και ανακοπή του από τον ΜΚ1.
(ε) Μετά το επίδικο περιστατικό στις 31.08.2023, ο Κατηγορούμενος ενημέρωσε την Τράπεζα Κύπρου ότι συνταξιοδοτήθηκε και σταμάτησε η συνεργασία τους.
4. Μη Αμφισβητούμενα Γεγονότα Και Έμμεσες Παραδοχές
Τα κατωτέρω γεγονότα δεν αμφισβητήθηκαν και συνεπώς αποτελούν ευρήματα του Δικαστηρίου (βλ. Αντρέου ν Δήμου Λάρνακας (2014) 2 ΑΑΔ 263 και Ocean Reef Properties Ltd v Colville (2015) 1 ΑΑΔ 1002):
(α) Το πρωί της 31.08.2023 ο Κατηγορούμενος μετέφερε την επιβάτιδα με το ιδιωτικό μηχανοκίνητο όχημα του με αρ. εγγραφής [ ] από το ξενοδοχείο της στην Λευκωσία προς το Αεροδρόμιο Λάρνακας.
(β) Για την ανωτέρω μεταφορά, ο Κατηγορούμενος έλαβε προηγουμένως οδηγίες από την ΜΥ1 εκ μέρους της Τράπεζας Κύπρου, η οποία του ζήτησε να μεταφέρει την επιβάτιδα ως ανωτέρω.
(γ) Κατά την διάρκεια της επίδικης μεταφοράς, η επιβάτιδα καθόταν στο πίσω κάθισμα του οχήματος, και κατά την άφιξη τους στο Αεροδρόμιο Λάρνακας περί ώρα 07:10 ο Κατηγορούμενος της άνοιξε την πόρτα και την βοήθησε με τις αποσκευές της.
(δ) Ο Κατηγορούμενος είναι ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του επίδικου οχήματος, το οποίο είναι ιδιωτικό μηχανοκίνητο όχημα και το πιστοποιητικό ασφάλειας του δεν καλύπτει μεταφορά επιβατών επ’ αμοιβή.
(ε) Ο Κατηγορούμενος είναι ιδιοκτήτης και άλλου μηχανοκίνητου οχήματος, το οποίο είναι αστικό ταξί.
5. Η Αξιολόγηση της Μαρτυρίας
Μέσα από την ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω με προσοχή όλους τους μάρτυρες και είμαι σε θέση να αξιολογήσω την όλη μαρτυρία και αξιοπιστία των μαρτύρων με το κριτήριο του μέσου λογικού αντικειμενικού παρατηρητή (βλ. Νεοφύτου ν Γερακιώτη (2010) 1 ΑΑΔ 25) και αφού έχω λάβει υπόψιν μου τόσο την εμφάνιση και συμπεριφορά των μαρτύρων (βλ. C&A Pelekanos v Πελεκάνου (1999) 1 ΑΑΔ1273), όσο και το περιεχόμενο, ποιότητα και πειστικότητα της μαρτυρίας τους (βλ. Μαυροσκούφη ν Τράπεζα Πειραιώς (2014) 1 ΑΑΔ 839 και Ομήρου ν Δημοκρατίας (2001) 2 ΑΑΔ 506) αντιπαραβαλλόμενη με το σύνολο της μαρτυρίας στην δίκη, είτε προέρχεται από άλλη ζώσα μαρτυρία είτε από έγγραφη μαρτυρία και τεκμήρια (βλ. Γεώργιος & Σπύρος Τσαππή Λτδ ν Πολυβίου (2009) 1 ΑΑΔ 339, Στυλιανίδης ν Χατζηπιέρα (1992) 1 ΑΑΔ 1056, Pal Tekinder v Δημοκρατίας (2010) 2 ΑΑΔ 551 και Στέγη Ευγηρίας «Αρχάγγελος Μιχαήλ» ν Αργυρίδου (Πολιτική Έφεση 32/2014) ημερ. 29/09/2021, ECLI:CY:AD:2021:A430). Δεν μου διαφεύγει ότι μικρές ή επουσιώδεις αντιφάσεις είναι φυσιολογικό να υπάρχουν και τείνουν να ενισχύουν την φιλαλήθεια και αξιοπιστία των μαρτύρων (βλ. Κουδουνάρης ν Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 320 και Ξυδιάς ν Αστυνομίας (1993) 2 ΑΑΔ 174), εκτός βέβαια αν είναι τέτοια ουσιαστικής μορφής που πλήττουν την αξιοπιστία ενός μάρτυρα ή καταδεικνύουν την πρόθεση του να πει ψέματα (βλ. Κυπριανού ν Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 816).
Ο ΜΚ1 άφησε θετική εικόνα στο Δικαστήριο. Ήταν σταθερός στις απαντήσεις του και απάντησε με ειλικρίνεια τα όσα ήταν εντός του πεδίου της γνώσης του, ενώ η μαρτυρία του δεν κλονίστηκε κατά την αντεξέταση. Σε σχέση με τα όσα του ανέφερε η επιβάτιδα, πρόκειται για εξ ακοής μαρτυρία και δεν μπορώ να αποδεχθώ το μέρος της εξ ακοής μαρτυρίας που αναφέρεται σε πληρωμή από την ΜΥ1, καθώς πρόκειται για εξ ακοής μαρτυρία πέραν του πρώτου βαθμού, ενώ σε κάποια άλλα σημεία της μαρτυρίας του ανέφερε ότι η ΜΥ1 «διευθέτησε την μεταφορά» και «είχε μεριμνήσει για την πληρωμή». Εξάλλου, η επιβάτιδα ανέφερε στον ΜΚ1 ότι η ίδια δεν γνώριζε ποιο ήταν το ποσό και ο τρόπος πληρωμής.
Αναφορικά με την εξ ακοής μαρτυρία της ΜΥ1, επισημαίνω ότι από προσεκτική εξέταση της μαρτυρίας του ΜΚ1, προκύπτει ότι ο ΜΚ1 δεν ανέφερε πουθενά ευθαρσώς ότι η ΜΥ1 του ανέφερε ότι πλήρωσε τον Κατηγορούμενο. Εκείνο που ανέφερε ο ΜΚ1 ήταν ότι η Τράπεζα Κύπρου, μέσω της ΜΥ1, κάλεσαν ταξί και διευθέτησαν την μεταφορά της επιβάτιδας στο Αεροδρόμιο Λάρνακας.
Ενόψει των ανωτέρω, η μαρτυρία του κρίνεται ως αξιόπιστη και γίνεται αποδεκτή εκτός από το μέρος της εξ ακοής μαρτυρίας του για την δήλωση της επιβάτιδας ότι η ΜΥ1 πλήρωσε, εκ μέρους της Τράπεζας Κύπρου, τον Κατηγορούμενο για την επίδικη μεταφορά.
Ο Κατηγορούμενος, από την άλλη, δεν έκαμε καλή εντύπωση στο Δικαστήριο. Η ποιότητα της μαρτυρίας του δεν έπεισε το Δικαστήριο, ενώ υπέπεσε σε ουσιώδεις αντιφάσεις σε σχέση με την όλη γραμμή υπεράσπισης του. Και εξηγώ. Αναφορικά με το κατά πόσο είναι δηλωμένος στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις ως αυτοτελώς εργαζόμενος οδηγός ταξί, απέφυγε να απαντήσει ευθέως, λέγοντας ότι δεν καταβάλλει οποιοδήποτε ποσό στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις από το 2017. Ύστερα παραδέχθηκε στην αντεξέταση του ότι εξακολουθεί να κατέχει επαγγελματική άδεια οδηγού ταξί και είναι ιδιοκτήτης μηχανοκίνητου οχήματος, το οποίο είναι ταξί, και λαμβάνει εισόδημα από αυτό, καθώς το εκμεταλλεύεται κάποιο τρίτο πρόσωπο. Επίσης, σύμφωνα με την ΜΥ1, ο Κατηγορούμενος εξυπηρετούσε την Τράπεζα Κύπρου με μεταφορά στελεχών της μέχρι και τον Αύγουστο του 2023, ήτοι μέχρι το επίδικο περιστατικό.
Όσον αφορά την όλη εκδοχή του, ήτοι ότι ξεκίνησε τα ξημερώματα από το χωριό Ξυλιάτου, πήγε στο ξενοδοχείο της επιβάτιδας στην Λευκωσία για να την παραλάβει και μετά να την μεταφέρει στο Αεροδρόμιο Λάρνακας απλά για να την αποχαιρετίσει χωρίς να λάβει αμοιβή, δεν έχει πείσει το Δικαστήριο. Καταρχάς, οι συνθήκες κατά την μεταφορά, όπου η επιβάτιδα καθόταν στο πίσω κάθισμα και ο Κατηγορούμενος της άνοιξε την πόρτα και την βοήθησε με τις αποσκευές της υποδηλώνουν σχέση οδηγού ταξί με πελάτη. Περαιτέρω, ο Κατηγορούμενος δεν είχε αναφέρει στην ΜΥ1 για δωρεάν μεταφορά της επιβάτιδας μέχρι που ανακόπηκε για έλεγχο από τον ΜΚ1. Άλλωστε, η επιβάτιδα δεν θα κατέβαλλε κανένα ποσό στον Κατηγορούμενο ούτως ή άλλως, αφού η πληρωμή θα γινόταν από την Τράπεζα Κύπρου. Άρα, στην ουσία, η φιλοφρονητική ενέργεια που επικαλείται ο Κατηγορούμενος, ήτοι να μην λάβει χρήματα για την επίδικη μεταφορά, απευθυνόταν και αφορούσε στο πρόσωπο που θα πλήρωνε, το οποίο είναι η Τράπεζα Κύπρου, και όχι η επιβάτιδα. Επιπρόσθετα τούτου, η επιβάτιδα απάντησε στον ΜΚ1 ότι η Τράπεζα Κύπρου, μέσω της ΜΥ1, διευθετεί την μεταφορά και πληρωμή. Άρα, η επιβάτιδα, την οποία ο Κατηγορούμενος ήθελε να αποχαιρετίσει και ευχαριστήσει, δεν γνώριζε καθόλου για την κατ’ ισχυρισμόν φιλοφρονητική ενέργεια του Κατηγορούμενου να μην λάβει χρήματα για την επίδικη μεταφορά.
Ενόψει όλων των ανωτέρω, το Δικαστήριο δεν μπορεί να αποδεχθεί την μαρτυρία του Κατηγορούμενου, η οποία κρίνεται ως αναξιόπιστη.
Η ΜΥ1 έκαμε καλή εντύπωση και έδωσε την εικόνα προσώπου που ήρθε στο Δικαστήριο να πει την αλήθεια και όχι να βοηθήσει τον Κατηγορούμενο. Ανέφερε με λεπτομέρεια για τα όσα γνώριζε για την επίδικη μεταφορά και την προηγούμενη συνεργασία της Τράπεζας Κύπρου με τον Κατηγορούμενο. Δεν δίστασε, μάλιστα, να αναφέρει ότι αν ο Κατηγορούμενος έφερνε τιμολόγιο για την επίδικη μεταφορά, η Τράπεζα θα τον πλήρωνε. Η δε μαρτυρία της συνάδει και με τα όσα ανέφερε ο ΜΚ1 στο Δικαστήριο. Ενόψει των ανωτέρω, αποδέχομαι την μαρτυρία της στο σύνολό της.
6. Η Νομική Πτυχή και Τα Ευρήματα του Δικαστηρίου
Εφόσον ο Κατηγορούμενος αρνείται την διάπραξη των επίδικων αδικημάτων, η Κατηγορούσα Αρχή έχει υποχρέωση να αποδείξει κάθε συστατικό στοιχείο του αδικήματος πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Οι εικασίες, υποθέσεις και υποψίες, ακόμα και ευλογοφανείς, δεν έχουν οποιαδήποτε νομική ισχύ και δεν μπορούν να καλύψουν τυχόν κενά της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής. Από την άλλη, ο Κατηγορούμενος δεν υποχρεούται να αποδείξει ότι οι ισχυρισμοί του είναι αληθινοί ή βάσιμοι αλλά αρκεί η δημιουργία λογικής αμφιβολίας. Οι απομακρυσμένες πιθανότητες, όμως, δεν είναι αρκετές να δημιουργήσουν λογική αμφιβολία.
Σε σχέση με την 1η κατηγορία, δεν αμφισβητείται το γεγονός ότι το επίδικο όχημα του Κατηγορούμενου είναι ιδιωτικό όχημα και ότι το πιστοποιητικό ασφαλείας του οχήματος δεν καλύπτει την χρήση για μεταφορά επιβατών επ’ αμοιβή. Συνεπώς, η ετυμηγορία του Δικαστηρίου στην 2η κατηγορία που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος, ήτοι της μεταφοράς επιβάτη επ’ αμοιβή, θα καθορίσει και αυτή της 1ης κατηγορίας.
Σχετικό με την 2η κατηγορία είναι το άρθρο 14 του Περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου (9/1982) ως έχει τροποποιηθεί:
«Απαγορεύεται η από οποιοδήποτε πρόσωπο με ιδιωτικό μηχανοκίνητο όχημα μεταφορά επιβατών επί μισθώσει ή επ’ αμοιβή.»
Από την ανωτέρω πρόνοια, προκύπτει ότι η Κατηγορούσα Αρχή οφείλει να αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι (α) το επίδικο όχημα του Κατηγορούμενου είναι ιδιωτικό μηχανοκίνητο όχημα, (β) ο Κατηγορούμενος μετέφερε επιβάτη με το εν λόγω όχημα, και (γ) η μεταφορά ήταν επ’ αμοιβή.
Αναφορικά με τα δύο πρώτα συστατικά στοιχεία, είναι παραδεκτό και δεν αμφισβητείται από τον Κατηγορούμενο ότι το επίδικο όχημα είναι ιδιωτικό μηχανοκίνητο όχημα και ότι κατά τον επίδικο τόπο και χρόνο οδήγησε το επίδικο όχημα και μετέφερε με αυτό την επιβάτιδα από την Λευκωσία στο Αεροδρόμιο Λάρνακας.
Άρα, το κρίσιμο ερώτημα που καλείται να απαντήσει το Δικαστήριο στην παρούσα υπόθεση είναι κατά πόσο η επίδικη μεταφορά της επιβάτιδας έγινε επ’ αμοιβή.
Σύμφωνα με την μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μου και κρίθηκε ως αξιόπιστη, καταλήγω στα κατωτέρω ευρήματα. Ο Κατηγορούμενος ήταν εξωτερικός συνεργάτης της Τράπεζας Κύπρου και παρείχε υπηρεσίες μεταφοράς επιβατών επ’ αμοιβή, ανάλογα με τις ανάγκες της Τράπεζας. Το πρόσωπο που έδινε οδηγίες εκ μέρους της Τράπεζας Κύπρου στον Κατηγορούμενο για τις μεταφορές ήταν η ΜΥ1. Μετά από κάθε μεταφορά, ο Κατηγορούμενος προσκόμιζε τιμολόγιο στην ΜΥ1, η οποία πλήρωνε, εκ μέρους της Τράπεζας Κύπρου, τον Κατηγορούμενο για τις υπηρεσίες του. Για την επίδικη μεταφορά, η ΜΥ1 κάλεσε τηλεφωνικώς τον Κατηγορούμενο και του ζήτησε να μεταφέρει στις 31.08.2023 την επιβάτιδα από το ξενοδοχείο Hilton στην Λευκωσία προς το Αεροδρόμιο Λάρνακας και ο Κατηγορούμενος αποδέχθηκε να το πράξει. Στις 31.08.2023 ο Κατηγορούμενος ξεκίνησε με το επίδικο όχημα του από το Ξυλιάτου της Επαρχίας Λευκωσίας και αφού πήγε στο ξενοδοχείο Hilton στην Λευκωσία, παρέλαβε την επιβάτιδα, η οποία κάθισε στο πίσω κάθισμα του οχήματος, και την μετέφερε στο Αεροδρόμιο Λάρνακας. Περί ώρα 07:10 αφίχθηκαν στο Αεροδρόμιο Λάρνακας, όπου ο Κατηγορούμενος της άνοιξε την πόρτα και την βοήθησε με τις αποσκευές της. Ακολούθως, ο Κατηγορούμενος ανακόπηκε από τον ΜΚ1 για έλεγχο και αρνήθηκε ότι πήρε λεφτά για την ανωτέρω μεταφορά. Μετά το ανωτέρω συμβάν, ο Κατηγορούμενος επικοινώνησε με την ΜΥ1 και της ανέφερε ότι έχει συνταξιοδοτηθεί και δεν επιθυμεί να πληρωθεί για την επίδικη μεταφορά επειδή το έπραξε για να ευχαριστήσει και αποχαιρετίσει την επιβάτιδα. Γι’ αυτό και δεν της προσκόμισε οποιοδήποτε τιμολόγιο και ο Κατηγορούμενος δεν πληρώθηκε ποτέ για την επίδικη μεταφορά από την Τράπεζα Κύπρου. Έκτοτε, η ΜΥ1 δεν απασχόλησε ξανά τον Κατηγορούμενο και δεν του ζήτησε οποιεσδήποτε υπηρεσίες μεταφοράς για τις ανάγκες της Τράπεζας Κύπρου.
Το γεγονός ότι στο τέλος της ημέρας ο Κατηγορούμενος δεν έλαβε οποιοδήποτε ποσό από την Τράπεζα Κύπρου δεν απαλλάσσει αυτόματα τον Κατηγορούμενο από την διάπραξη του αδικήματος. Με μια προσεκτική ανάγνωση της ανωτέρω νομοθετικής πρόνοιας, προκύπτει ότι δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο η πληρωμή της αμοιβής. Το ζήτημα αυτό απασχόλησε την Βουλή των Λόρδων στην απόφαση Albert v Motor Insurers’ Bureau [1971] All ER1345, όπου ο Λόρδος Dilhorne ανέφερε τα εξής σχετικά:
“To constitute carriage for hire or reward, it is not, of course, necessary that payment is made before the journey. If there is an arrangement that payment will be made for that, it matters not when the payment is in fact made.”
Σε ελεύθερη μετάφραση:
“Για να αποτελεί μεταφορά επί μισθώσει ή επ’ αμοιβή, δεν είναι, φυσικά, απαραίτητο όπως η πληρωμή γίνει πριν το ταξίδι. Εάν υπάρχει διευθέτηση ότι η πληρωμή θα γίνει γι’ αυτό, δεν έχει σημασία πότε όντως γίνεται η πληρωμή.»
Εφαρμόζοντας τα ανωτέρω στην παρούσα υπόθεση, είναι αδιάφορο αν ο Κατηγορούμενος έλαβε στο τέλος της ημέρας την αμοιβή από την ΜΥ1. Επίσης αδιάφορο είναι και το γεγονός ότι μετά την ολοκλήρωση της επίδικης μεταφοράς και την ανακοπή του από τον ΜΚ1 για έλεγχο, ο Κατηγορούμενος δεν παρέδωσε τιμολόγιο στην ΜΥ1 και την ενημέρωσε ότι δεν θα αξίωνε αμοιβή για την επίδικη μεταφορά.
Σύμφωνα με την απόφαση Albert (ανωτέρω), δεν απαιτείται η απόδειξη νόμιμης και έγκυρης συμφωνίας μεταξύ οδηγού και επιβάτη για να αποδειχθεί το συστατικό στοιχείο της μεταφοράς επ’ αμοιβή. Εκείνο που έχει σημασία είναι η μεταφορά του επιβάτη να έχει επιχειρηματικό ή εμπορικό χαρακτήρα (“business or commercial nature”).
Στην παρούσα υπόθεση, λαμβάνοντας υπόψιν τις ιδιαίτερες συνθήκες της επίδικης μεταφοράς, την πολύχρονη συνεργασία μεταξύ του Κατηγορούμενου και της Τράπεζας Κύπρου, στα πλαίσια της οποίας ο Κατηγορούμενος ελάμβανε αμοιβή για τις μεταφορές προσώπων που διενεργούσε κατόπιν οδηγιών της ΜΥ1, και το γεγονός ότι ο Κατηγορούμενος αποδέχθηκε την πρόταση της ΜΥ1 να μεταφέρει την επιβάτιδα στο Αεροδρόμιο Λάρνακας, καταλήγω ότι η επίδικη μεταφορά της επιβάτιδας από τον Κατηγορούμενο συνιστά μεταφορά επ’ αμοιβή εντός της εννοίας του άρθρου 14 του Ν.9/1982.
Ως εκ τούτου, η Κατηγορούσα Αρχή έχει αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την διάπραξη του αδικήματος της 2ης κατηγορίας από τον Κατηγορούμενο. Δεδομένης και της παραδοχής του Κατηγορούμενου ότι το πιστοποιητικό ασφαλείας του δεν καλύπτει τις χρήσεις του επίδικου οχήματος για μεταφορά επιβατών επ’ αμοιβή, έχει αποδειχθεί πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας και η διάπραξη του αδικήματος της 1ης κατηγορίας.
7. Κατάληξη
Συνοψίζοντας και για όλους τους λόγους που καταγράφονται ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ένοχο τον Κατηγορούμενο στις κατηγορίες που αντιμετωπίζει.
(Υπ.).....................................
Μ. Μαρκουλλής, Προσ. Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφον
Πρωτοκολλητής