ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

Ενώπιον: Μ. Μαρκουλλής, Προσ. Ε.Δ.

Αρ. Υπόθεσης: 11976/2021

 

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

Κατηγορούσα Αρχή

 

ν

 

JOSEPH IFEFO BAMOKA

Κατηγορούμενος

 

Ημερομηνία: 23.02.2024

Εμφανίσεις:

Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Στέλλα Πίπη

Για τον Κατηγορούμενο: κ. Παναγιώτης Χατζηπαναγιώτου

Κατηγορούμενος παρών.

 

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

 

1.     Εισαγωγή

Η παρούσα υπόθεση αφορά αδικήματα σε σχέση με την άδεια οδήγησης και το πιστοποιητικό ασφαλείας του Κατηγορουμένου για τα οποία κατηγορείται ότι διέπραξε στις 09.06.2021 στην Λάρνακα.

2.     Το Κατηγορητήριο

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο ημερ. 17.12.2021, ο Κατηγορούμενος κατηγορείται για οδήγηση μηχανοκίνητου οχήματος χωρίς άδεια οδήγησης (1η κατηγορία) και χωρίς πιστοποιητικό ασφαλείας (2η κατηγορία), καθώς και για χρήση πλαστής άδειας οδήγησης (3η κατηγορία).

Ο Κατηγορούμενος αρνήθηκε την διάπραξη των ανωτέρω αδικημάτων και η υπόθεση οδηγήθηκε σε ακρόαση.

3.     Η Μαρτυρία

Η Κατηγορούσα Αρχή παρουσίασε δύο μάρτυρες για απόδειξη της υπόθεσης της, ήτοι τους Αστυφύλακα 3935 Χ.Μ. (ΜΚ1) και Αρχιαστυφύλακα 1967 Ε.Ε. (ΜΚ2), ενώ κατατέθηκαν εκ συμφώνου ως τεκμήρια η κατάθεση του Αναπληρωτή Λοχία 612 Γ.Κ. (Τεκμήριο 7) και η κατάθεση του Αστυφύλακα 1154 Ν.Ι. (Τεκμήριο 8), των οποίων το περιεχόμενο δηλώθηκε και εγκρίθηκε ως παραδεκτό γεγονός. Ο δε Κατηγορούμενος επέλεξε να τηρήσει το δικαίωμα της σιωπής και δεν πρόσφερε οποιαδήποτε μαρτυρία. Η όλη μαρτυρία είναι καταγεγραμμένη στα πρακτικά του Δικαστηρίου και παραθέτω κατωτέρω τα κύρια σημεία της.

Ο ΜΚ1 υπηρετεί στην υπηρεσία δειγματολογικής εξέτασης εγγράφων και χαρτονομισμάτων του Αρχηγείου Αστυνομίας και βασικό καθήκον του είναι η εργαστηριακή εξέταση τέτοιων εγγράφων. Κατέθεσε και υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασης του, την έκθεση πραγματογνωμοσύνης του ημερ. 25.10.2021, Τεκμήριο 1. Σύμφωνα με την δια ζώσης μαρτυρία του, ο ΜΚ1 ανέφερε τα εξής:

(α) Την 10.06.2021 και ώρα 11:30 υποβλήθηκε για εξέταση στο Εργαστήριο Εξέτασης Εγγράφων και Χαρτονομισμάτων η άδεια οδηγού Νοτίου Αφρικής με αριθμό [          ] στο όνομα Bamoka Joseph Ifefo, Τεκμήριο 2, για διαπίστωση της γνησιότητας του.

(β) Εξέτασε το Τεκμήριο 2 και το σύγκρινε με αντίστοιχο γνήσιο δειγματικό υλικό άδειας οδηγού της Νοτίου Αφρικής, που υπάρχει στη συλλογή του Εργαστηρίου, και διαπίστωσε ότι αυτό δεν περικλείει τα απαραίτητα στοιχεία ασφαλείας και κατά την γνώμη του πρόκειται για εξ ολοκλήρου πλαστό έγγραφο. Προς τούτο, κατέθεσε ως Τεκμήριο 3 και επεξήγησε σχετικούς συγκριτικούς πίνακες μεταξύ του Τεκμηρίου 2 και του γνήσιου δειγματικού υλικού.

(γ) Στην αντεξέταση του, ανέφερε ότι το γνήσιο δειγματικό υλικό που χρησιμοποίησε το έλαβε από την Frontex, η οποία είναι βάση δεδομένων στην οποία εισάγονται συνέχεια έντυπα ασφαλείας από εμπειρογνώμονες μελετητές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το γεγονός δε ότι στο γνήσιο δειγματικό υλικό αναγράφεται η χρονολογία 2004 δεν σημαίνει ότι εκδόθηκε το 2004, καθώς τα στοιχεία που εισάγονται στην ανωτέρω βάση δεδομένων χρησιμοποιούν τυχαίους αριθμούς.

(δ) Ο ίδιος δεν ζήτησε από τις αρχές της Νοτίου Αφρίκης κατά πόσο το Τεκμήριο 2 είναι πλαστό ή όχι και δεν γνωρίζει αν ο Κατηγορούμενος ήταν σε θέση να γνωρίζει ότι το Τεκμήριο 2 ήταν πλαστό ή όχι. Ούτε γνώριζε ποιος έκδωσε το Τεκμήριο 2.

Ο ΜΚ2 υπηρετεί στο Τμήμα Τροχαίας της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λάρνακας και κατέθεσε και υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασης του, την κατάθεση του ημερ. 18.11.2021, Τεκμήριο 4, αναφέροντας τα κατωτέρω στην δια ζώσης μαρτυρία του:

(α) Την 09.06.2021 και ώρα 15:00 στην Τροχαία Λάρνακας παρέλαβε από τον Αναπληρωτή Λοχία 612 Γ. Κωνσταντίνου το Τεκμήριο 2, το οποίο του είχε παρουσιάσει ο Κατηγορούμενος όταν τον ανέκοψε να οδηγεί το μηχανοκίνητο όχημα με αρ. εγγραφής [ ]. Ακολούθως, παρέδωσε το Τεκμήριο 2 στον Αστυφύλακα 1154 Ν.Ι., ο οποίος το μετέφερε στο εργαστήριο εξέτασης εντύπων του Αρχηγείου Αστυνομίας για να διαπιστωθεί αν είναι γνήσιο έντυπο.

(β) Προέβη σε έρευνα και διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε κυπριακή άδεια οδήγησης στο όνομα του Κατηγορούμενου και θεώρησε ότι «που τη στιγμή που η άδεια δεν ήταν σε ισχύ θεωρείται ότι οδηγούσε και χωρίς ασφάλεια». Δεν θυμόταν, όμως, αν υπήρχε πιστοποιητικό ασφάλειας ή αν παρουσίασε ο Κατηγορούμενος πιστοποιητικό ασφάλειας που να εκδόθηκε στην βάση του Τεκμηρίου 2.

 

(γ) Την 11.06.2021 έλαβε ανακριτική κατάθεση από τον Κατηγορούμενο με την βοήθεια διερμηνέα (βλ. Τεκμήρια 6 και 6Α). Την 18.11.2021, με την βοήθεια διερμηνέα, κατηγόρησε γραπτώς τον Κατηγορούμενο για την διάπραξη των ανωτέρω αδικημάτων και ο Κατηγορούμενος απάντησε «Δεν παραδέχομαι» (βλ. Τεκμήρια 6 και 6Α).

Με βάση τα Τεκμήρια 7 και 8, τα οποία κατατέθηκαν εκ συμφώνου και για την αλήθεια του περιεχομένου τους, προκύπτουν τα εξής:

(α) Την 09.06.2021 και περί ώρα 11:20 ο Αναπληρωτής Λοχίας 612 Γεώργιος Κωνσταντίνου ανέκοψε το μηχανοκίνητο όχημα με αρ. εγγραφής [          ] και διαπίστωσε ότι οδηγείτο από τον Joseph Ifefo Bamoka από το Κογκό με αρ. ΔΕΑ [         ], ο οποίος είναι αιτητής ασύλου. Ακολούθως, το εν λόγω πρόσωπο τού παρουσίασε μια άδεια οδηγού Νοτίου Αφρικής με αρ. [          ] με στοιχεία Bamoka Joseph Ifefo. Επειδή του εγέρθηκαν υποψίες ότι ήταν πλαστή, πληροφόρησε τον οδηγό για το γεγονός αυτό και ο οδηγός απάντησε «I took it from South Africa when I was there». Στην συνέχεια οδήγησε το ανωτέρω πρόσωπο στην Αστυνομική Διεύθυνση Λάρνακας και ειδοποίησε την Τροχαία Λάρνακας για περαιτέρω εξετάσεις και παρέδωσε την επίδικη άδεια οδηγού στον ΜΚ2.

(β) Την 10.06.2020 και ώρα 08:00 ο Αστυφύλακας 1154 Ν. Ιγνατίου παρέλαβε από τον ΜΚ2 ένα δελτίο άδειας οδήγησης με αριθμό [         ] με τα στοιχεία Bamoka Joseph Ifefo και το μετέφερε στο εργαστήριο εξέτασης εντύπων του Αρχηγείου Αστυνομίας για να διαπιστωθεί η γνησιότητα του και το παρέδωσε στον Υπαστυνόμο Χ.Χ..

Επίσης, σύμφωνα με παραδεκτό γεγονός, το οποίο δηλώθηκε και εγκρίθηκε στις 15.01.2024, ο Αναπληρωτής Λοχίας 612 Γ.Κ. εργάζεται εδώ και περίπου μια δεκαετία στην Υπηρεσία Αλλοδαπών και Μετανάστευσης στη Λάρνακα και ένα από τα καθήκοντά του είναι ο έλεγχος ταυτοτήτων και διαβατηρίων των αλλοδαπών που εισέρχονται στη Δημοκρατία.

4.     Η Αξιολόγηση της Μαρτυρίας

Μέσα από την ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω με προσοχή όλους τους μάρτυρες και είμαι σε θέση να αξιολογήσω την όλη μαρτυρία και αξιοπιστία των μαρτύρων με το κριτήριο του μέσου λογικού αντικειμενικού παρατηρητή (βλ. Νεοφύτου ν Γερακιώτη (2010) 1 ΑΑΔ 25) και αφού έχω λάβει υπόψιν μου τόσο την εμφάνιση και συμπεριφορά των μαρτύρων (βλ. C&A Pelekanos v Πελεκάνου (1999) 1 ΑΑΔ1273), όσο και το περιεχόμενο, ποιότητα και πειστικότητα της μαρτυρίας τους (βλ. Μαυροσκούφη ν Τράπεζα Πειραιώς (2014) 1 ΑΑΔ 839 και Ομήρου ν Δημοκρατίας (2001) 2 ΑΑΔ 506) αντιπαραβαλλόμενη με το σύνολο της μαρτυρίας στην δίκη, είτε προέρχεται από άλλη ζώσα μαρτυρία είτε από έγγραφη μαρτυρία και τεκμήρια (βλ. Γεώργιος & Σπύρος Τσαππή Λτδ ν Πολυβίου (2009) 1 ΑΑΔ 339, Στυλιανίδης ν Χατζηπιέρα (1992) 1 ΑΑΔ 1056, Pal Tekinder v Δημοκρατίας (2010) 2 ΑΑΔ 551 και Στέγη Ευγηρίας «Αρχάγγελος Μιχαήλ» ν Αργυρίδου (Πολιτική Έφεση 32/2014) ημερ. 29/09/2021, ECLI:CY:AD:2021:A430). Δεν μου διαφεύγει ότι μικρές ή επουσιώδεις αντιφάσεις είναι φυσιολογικό να υπάρχουν και τείνουν να ενισχύουν την φιλαλήθεια και αξιοπιστία των μαρτύρων (βλ. Κουδουνάρης ν Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 320 και Ξυδιάς ν Αστυνομίας (1993) 2 ΑΑΔ 174), εκτός βέβαια αν είναι τέτοια ουσιαστικής μορφής που πλήττουν την αξιοπιστία ενός μάρτυρα ή καταδεικνύουν την πρόθεση του να πει ψέματα (βλ. Κυπριανού ν Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 816).

Ο ΜΚ1 έκαμε πολύ καλή εντύπωση στο Δικαστήριο. Κατέθεσε με ειλικρίνεια και επεξήγησε με σαφήνεια και αιτιολόγησε με λεπτομέρεια τα ευρήματα του μετά την εργαστηριακή εξέταση του Τεκμηρίου 2. Δεν υπέπεσε σε οποιεσδήποτε ουσιώδεις αντιφάσεις. Ενόψει των ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ως αξιόπιστη την μαρτυρία του ΜΚ1 και την αποδέχεται.

Ο ΜΚ2 άφησε, επίσης, θετική εικόνα στο Δικαστήριο. Ήταν το πρόσωπο που έλαβε κατάθεση από τον Κατηγορούμενο και παρέδωσε το Τεκμήριο 2 στον Αστυφύλακα 1154 Ν.Ι. για να το μεταφέρει στο εργαστήριο εξέτασης εντύπων του Αρχηγείου Αστυνομίας. Δεν αμφισβητήθηκε επί της ουσίας η μαρτυρία του κατά την αντεξέταση. Ενόψει των ανωτέρω, αποδέχομαι την μαρτυρία του.

Σε ότι αφορά την κατάθεση του Κατηγορούμενου στην Αστυνομία (βλ. Τεκμήρια 5 και 5Α), το Δικαστήριο είναι ελεύθερο να αποδώσει την βαρύτητα που κρίνει ότι επιβάλλεται σε διαφορετικά μέρη της κατάθεσης του Κατηγορούμενου και συνήθως μεγαλύτερη βαρύτητα αποδίδεται στο μέρος της κατάθεσης που συνθέτει παραδοχή στο αδίκημα ή περιέχει δηλώσεις ενάντια προς τα συμφέροντα του Κατηγορούμενου (βλ. Κωνσταντίνου ν Αστυνομίας (1989) 2 ΑΑΔ 109 και Γιώρκας ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 27/2021) ημερ. 16/03/2021). Στην προκειμένη περίπτωση, το Δικαστήριο αποδίδει βαρύτητα στο μέρος της κατάθεσης του Κατηγορούμενου που τον τοποθετεί στην θέση του οδηγού του επίδικου οχήματος κατά τον επίδικο τόπο και χρόνο και ότι ο ίδιος παρουσίασε το Τεκμήριο 2 στην Αστυνομία ως την άδεια οδήγησης που κατέχει. Επίσης, το Δικαστήριο αποδίδει βαρύτητα στην δήλωση του ότι ταξίδεψε στην Νότια Αφρική τον Ιανουάριο του 2018 και έλαβε το Τεκμήριο 2 αφού παρακολούθησε μαθήματα σε σχολή οδηγών για 6 μήνες, ενώ το Τεκμήριο 2 φέρει ημερομηνία έκδοσης την 20.02.2018.

5.     Μη Αμφισβητούμενα Γεγονότα

Τα κατωτέρω γεγονότα δεν έχουν αμφισβητηθεί και συνεπώς αποτελούν ευρήματα του Δικαστηρίου (βλ. Philippou General Bonded Warehouse Ltd v Νικολαΐδη (2006) 1 ΑΑΔ 1057 και Γ.Α. ν Δημοκρατίας (Ποινική Έφεση 178/2017) ημερ. 24/10/2018, ECLI:CY:AD:2018:B457):

(α) Την 09.06.2021 ο Κατηγορούμενος οδηγούσε το μηχανοκίνητο όχημα με αρ. εγγραφής [      ] στην Λεωφόρο Μακαρίου στην Λάρνακα. Όταν ανακόπηκε για έλεγχο από τον Αναπληρωτή Λοχία 612 Γ.Κ., ο Κατηγορούμενος παρουσίασε το Τεκμήριο 2 ως την άδεια οδήγησης του. Το πρόσωπο που απεικονίζεται στην φωτογραφία επί του Τεκμηρίου 2 είναι ο Κατηγορούμενος.

(β) Ακολούθως, ο Αναπληρωτής Λοχίας 612 Γ.Κ., οδήγησε τον Κατηγορούμενο στην Τροχαία Λάρνακας για περαιτέρω εξετάσεις και παρέδωσε το Τεκμήριο 2 στον ΜΚ2. Την 10.06.2021 ο ΜΚ2 παρέδωσε το Τεκμήριο 2 στον Αστυφύλακα 1154 Ν. Ιγνατίου, ο οποίος το μετέφερε την ίδια ημέρα στο εργαστήριο εξέτασης εντύπων του Αρχηγείου Αστυνομίας παραδίδοντας το στον Υπαστυνόμο Χ.Χ..

(γ) Την 11.06.2021 ο ΜΚ2 έλαβε, με την βοήθεια διερμηνέα, κατάθεση από τον Κατηγορούμενο, ήτοι το Τεκμήριο 5 στην μητρική γλώσσα του Κατηγορούμενου και το Τεκμήριο 5Α στην ελληνική γλώσσα.

(δ) Ο ΜΚ1 έχει τα απαραίτητα προσόντα και εμπειρογνωμοσύνη για εξέταση της γνησιότητας εντύπων και εξέτασε το Τεκμήριο 2 στο εργαστήριο εξέτασης εντύπων του Αρχηγείου Αστυνομίας και ετοίμασε την έκθεση πραγματογνωμοσύνης ημερ. 25.10.2021.

6.     Η Νομική Πτυχή και Τα Ευρήματα του Δικαστηρίου

Εφόσον ο Κατηγορούμενος αρνείται την διάπραξη των επίδικων αδικημάτων, η Κατηγορούσα Αρχή έχει υποχρέωση να αποδείξει κάθε συστατικό στοιχείο του αδικήματος πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Οι εικασίες, υποθέσεις και υποψίες, ακόμα και ευλογοφανείς, δεν έχουν οποιαδήποτε νομική ισχύ και δεν μπορούν να καλύψουν τυχόν κενά της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής. Από την άλλη, ο Κατηγορούμενος δεν υποχρεούται να αποδείξει ότι οι ισχυρισμοί του είναι αληθινοί ή βάσιμοι αλλά αρκεί η δημιουργία λογικής αμφιβολίας. Οι απομακρυσμένες πιθανότητες, όμως, δεν είναι αρκετές να δημιουργήσουν λογική αμφιβολία.

Για σκοπούς συνοχής της παρούσας απόφασης, θα αρχίσω από την 3η κατηγορία που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος.

3η Κατηγορία

Σχετικό είναι το άρθρο 47(β) του Περί Άδειας Οδήγησης Νόμου (Ν.94(Ι)/2004), το οποίο προνοεί τα εξής:

«Πρόσωπο το οποίο, έχοντας δόλια πρόθεση-

…(β) χρησιμοποιεί ή επιτρέπει να χρησιμοποιηθεί από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο οποιαδήποτε άδεια, πιστοποιητικό ή άλλο έγγραφο που έχει πλαστογραφηθεί, παραποιηθεί ή αλλοιωθεί· …

είναι ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης, υπόκειται σε φυλάκιση για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τα τρία χρόνια.»

Από το ανωτέρω κείμενο προκύπτει ότι η Κατηγορούσα Αρχή οφείλει να αποδείξει ότι (α) το Τεκμήριο 2 είναι πλαστή άδεια οδήγησης, (β) χρησιμοποιήθηκε από τον Κατηγορούμενο και (γ) ο Κατηγορούμενος είχε δόλια πρόθεση κατά την χρήση της.

Αρχίζοντας από το (α), το Τεκμήριο 3 και η μαρτυρία του ΜΚ1 έχει αποδείξει πλήρως και πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι το Τεκμήριο 2 δεν είναι γνήσιο. Το Τεκμήριο 2 είναι εξ ολοκλήρου εκτύπωση από εκτυπωτή του εμπορίου και όχι υψηλού επιπέδου εκτύπωση offset ως είναι το γνήσιο δείγμα. Υπέβαλε το Τεκμήριο 2 σε υπεριώδη ακτινοβολία και δεν εμφανίστηκαν οι ενδείξεις με αόρατο μελάνι ως εμφανίστηκαν στο γνήσιο δείγμα. Επίσης, απουσιάζουν από το Τεκμήριο 2 τα στοιχεία ασφαλείας με ιριδίζον μελάνι, τα οποία είναι εμφανή με μεγεθυντικό φακό στο γνήσιο δείγμα. Τέλος, υπέβαλε το Τεκμήριο 2 σε οπίσθιο διερχόμενο φωτισμό και δεν φαίνεται να έχει την εσωτερική ταινία ασφαλείας και υδατογράφημα, σε αντίθεση με το γνήσιο δείγμα.

Δεν συμφωνώ με την εισήγηση της Υπεράσπισης ότι η συγκριτική μέθοδος αφήνει αμφιβολίες επειδή το γνήσιο δείγμα φέρει ημερομηνία έκδοσης του 2004 και ότι η Κατηγορούσα Αρχή όφειλε να προσκομίσει μαρτυρία από τις αρχές της Νοτίου Αφρικής. Καταρχάς, η συγκριτική μέθοδος που χρησιμοποίησε ο ΜΚ1 είναι αποδεκτή (βλ. Kolev ν Αστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 197), ενώ το γνήσιο δείγμα άδειας οδήγησης Νοτίου Αφρικής λήφθηκε, σύμφωνα με τον ΜΚ1, από την βάση δεδομένων της Frontex της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία λαμβάνει πληροφορίες και δεδομένα για τέτοια έντυπα από τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τρίτες χώρες (βλ. άρθρα 2 και 5 του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 2020/493 σχετικά με το σύστημα του επιγραμμικού μητρώου γνήσιων και πλαστών εγγράφων («FADO») και την κατάργηση της κοινής δράσης 98/700/ΔΕΥ του Συμβουλίου). Ως εκ τούτου, στην βάση της αξιόπιστης μαρτυρίας του ΜΚ1, το Δικαστήριο καταλήγει σε εύρημα ότι το Τεκμήριο 2 δεν είναι γνήσιο και συνιστά πλαστή άδεια οδήγησης.

Αναφορικά με το (β), ως έχει ήδη αναφερθεί ανωτέρω, αποτελεί παραδεκτό γεγονός ότι ο Κατηγορούμενος παρουσίασε το Τεκμήριο 2 στον Αναπληρωτή Λοχία 612 Γ.Κ., όταν ο τελευταίος τον ανέκοψε για έλεγχο και του ζήτησε την άδεια οδήγησης του (βλ. Τεκμήριο 7).

Τέλος, αναφορικά με το (γ), δηλαδή την ύπαρξη δόλιας πρόθεσης από πλευράς Κατηγορούμενου, η Υπεράσπιση πρόβαλε την θέση ότι δεν αποδείχθηκε πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι ο Κατηγορούμενος είχε τέτοια πρόθεση. Για την απόδειξη τούτου είναι αρκετό για την Κατηγορούσα Αρχή να αποδείξει ότι ο σκοπός του Κατηγορούμενου ήταν να καταδολιεύσει τον αστυνομικό, ο οποίος τον ανέκοψε για έλεγχο, με δόλιο μέσο (βλ. Wilkinsons Road Traffic Offences (23rd edition, 2007) Vol.1 para.16.02). Η πλαστή άδεια οδήγησης είναι αναμφίβολα δόλιο μέσο. Η δε παρουσίαση της σε αστυνομικό από πρόσωπο που οδηγεί μηχανοκίνητο όχημα και ανακόπτεται από τον εν λόγω αστυνομικό για έλεγχο τροχαίας, αποσκοπεί πρόδηλα στην καταδολίευση του αστυνομικού στο κατά πόσο ο οδηγός αυτός είναι κάτοχος έγκυρης και ισχύουσας άδειας οδήγησης μηχανοκίνητου οχήματος.

Η Υπεράσπιση πρόβαλε την θέση ότι ο Κατηγορούμενος δεν γνώριζε ότι το Τεκμήριο 2 ήταν πλαστό. Η γνώση του Κατηγορούμενου συνήθως δεν είναι δεκτική άμεσης απόδειξης όταν δεν υπάρχει ομολογία του ιδίου. Το Δικαστήριο, όμως, δύναται να καταλήξει σε τέτοιο συμπέρασμα μέσα από τα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης (βλ. Χριστοδουλίδης ν Αστυνομίας (2015) 2 ΑΑΔ 49, η οποία αφορούσε, μεταξύ άλλων, αδικήματα πλαστογραφίας επίσημων εγγράφων και κυκλοφορίας τέτοιων πλαστών εγγράφων). Στην παρούσα υπόθεση, το Τεκμήριο 2 είναι ένα έντυπο, το οποίο εκτυπώθηκε από εκτυπωτή του εμπορίου και φέρει την φωτογραφία του Κατηγορούμενου, το όνομα του και την ημερομηνία γέννησης του. Από την αξιόπιστη μαρτυρία του ΜΚ1 συνάγεται και αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου ότι το Τεκμήριο 2 δεν εκδόθηκε από τις νόμιμες αρχές της Νοτίου Αφρικής, οι οποίες εκδίδουν γνήσιες άδειες οδήγησης, ως το δείγμα που έλαβε υπόψιν του ο ΜΚ1 στο Τεκμήριο 3. Το γεγονός ότι το Τεκμήριο 2 φέρει το ονοματεπώνυμο, ημερομηνία γέννησης και φωτογραφία του Κατηγορούμενου συνηγορούν στο ότι ο Κατηγορούμενος παρείχε αυτές τις πληροφορίες στον εκδότη και δημιουργό του Τεκμηρίου 2. Τούτο επιβεβαιώνεται και από τις δηλώσεις του Κατηγορούμενου στην κατάθεση του, Τεκμήρια 5 και 5Α, ήτοι ότι έκαμε μαθήματα σε σχολή οδηγών στην Νότια Αφρική και τον έβγαλαν φωτογραφία για σκοπούς έκδοσης του Τεκμηρίου 2.

Επιπρόσθετα, στην ανωτέρω κατάθεση του στην Αστυνομία, ο Κατηγορούμενος ανέφερε ότι πήγε στην Νότια Αφρική για σπουδές τον Ιανουάριο του 2018 μέχρι τον Ιούνιο του 2019, αλλά δεν γνώριζε το όνομα του πανεπιστημίου που φοιτούσε και δεν θυμόταν το όνομα της σχολής οδηγών και την πόλη στην οποία βρισκόταν η εν λόγω σχολή. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι ενώ ο Κατηγορούμενος ανέφερε στην κατάθεση του ότι πήγε στην Νότια Αφρική τον Ιανουάριο του 2018 και εξασφάλισε το Τεκμήριο 2 μετά που ο ίδιος παρακολούθησε μαθήματα για 6 μήνες, το ίδιο το Τεκμήριο 2 τον διαψεύδει, αφού φέρει ημερομηνία έκδοσης την 20.02.2018. Για να συνιστά περιστατική μαρτυρία σε βάρος του Κατηγορούμενου το ανωτέρω ψέμα, πρέπει (α) να είναι εσκεμμένο, (β) να αφορά θεμελιακό θέμα, (γ) να υπάρχει κίνητρο για την προβολή του λόγω της αντίληψης ενοχής και φόβου για την αλήθεια και (δ) να καταδεικνύεται με ανεξάρτητη μαρτυρία (βλ. Μιχαηλίδης ν Δημοκρατίας (1989) 2 ΑΑΔ 172, Σοφοκλέους ν Δημοκρατίας (1998) 2 ΑΑΔ 259 και Farooq v Δημοκρατίας (Ποινική Έφεση 168/2018) ημερ. 07/09/2020). Στην παρούσα περίπτωση, πρόκειται για εσκεμμένο ψέμα του Κατηγορούμενου σε ένα θεμελιακό ζήτημα αφού ενέπλεξε μια άγνωστη σχολή οδηγών σε μια άγνωστη πόλη ότι εξέδωσε το Τεκμήριο 2 τον Φεβρουάριο του 2018 εν αγνοία του ως προς την αυθεντικότητα του, ενώ ο ίδιος ανέφερε ότι πήγε στην Νότια Αφρική τον Ιανουάριο του 2018 και έλαβε το Τεκμήριο 2 μετά από παρακολούθηση μαθημάτων οδήγησης διάρκειας 6 μηνών. Το κίνητρο του Κατηγορούμενου για την καταφυγή στο ανωτέρω ψέμα συνδέεται με την αντίληψη ενοχής και φόβου της αλήθειας, αφού επιχείρησε να προβάλει την θέση ότι δεν γνώριζε την πλαστότητα του Τεκμηρίου 2. Πώς γίνεται να μην γνώριζε, όμως, όταν το Τεκμήριο 2 φέρει ημερομηνία τον Φεβρουάριο του 2018 και ο ίδιος πήγε στην Νότια Αφρική τον Ιανουάριο του 2018 και ισχυρίζεται ότι παρακολούθησε μαθήματα για 6 μήνες για να το λάβει; Τέλος, το ψέμα του Κατηγορούμενου αποδεικνύεται από το ίδιο το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 2.

Οι ανωτέρω ψευδείς εξηγήσεις του Κατηγορούμενου όχι μόνο δεν δημιουργούν λογικές αμφιβολίες, αλλά ενισχύουν την περιστατική μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής, καθώς η καταφυγή του Κατηγορούμενου στο ψέμα και στην προσπάθεια συσκότισης των γεγονότων τεκμηριώνουν ως θέμα λογικής συνέπειας μέσα στα πλαίσια της ανθρώπινης εμπειρίας την ενοχή του (βλ. Χριστοδουλίδης (ανωτέρω) και Παφίτης ν Δημοκρατίας (1990) 2 ΑΑΔ 102). Όλη η ανωτέρω μαρτυρία, ήτοι του ΜΚ1 και των Τεκμηρίων 2 και 5Α, δεν συμβιβάζεται με οποιοδήποτε άλλο λογικό συμπέρασμα από το ότι ο Κατηγορούμενος είχε γνώση της πλαστότητας του Τεκμηρίου 2 και την χρησιμοποίησε έχοντας πρόθεση να καταδολιεύσει τις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ενόψει των ανωτέρω, η Κατηγορούσα Αρχή έχει αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την διάπραξη του αδικήματος και ο Κατηγορούμενος κρίνεται ένοχος στην 3η κατηγορία που αντιμετωπίζει.

1η και 2η Κατηγορία

Σε σχέση με την 1η κατηγορία, σχετικό είναι το άρθρο 8(1) του Περί Άδειας Οδήγησης Νόμου (Ν.94(I)/2001) ως έχει τροποποιηθεί που απαγορεύει την «οδήγηση μηχανοκίνητου οχήματος σε οποιοδήποτε δρόμο ή άλλο δημόσιο χώρο, εκτός αν ο οδηγός κατέχει ισχύουσα άδεια οδήγησης», ενώ για την 2η κατηγορία, σχετικό είναι το άρθρο 3(1)(α) του Περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων (Ασφάλιση Ευθύνης έναντι Τρίτου) Νόμου (Ν.96(I)/2000) ως έχει τροποποιηθεί που απαγορεύει σε οποιοδήποτε πρόσωπο να «χρησιμοποιεί μηχανοκίνητο όχημα σε οδό, εκτός αν βρίσκεται σε ισχύ, σχετικά με τη χρήση του από το πρόσωπο αυτό, τέτοιο ασφαλιστήριο που αφορά ευθύνη έναντι τρίτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου αυτού».

Σε σχέση με την άδεια οδήγησης, ο ΜΚ2 ανέφερε ότι διενήργησε έλεγχο και διαπίστωσε ότι ο Κατηγορούμενος δεν έχει κυπριακή άδεια οδήγησης. Άλλωστε, και ο ίδιος ο Κατηγορούμενος ανέφερε στην κατάθεση του ότι δεν έχει άλλη άδεια οδήγησης, εκτός από το Τεκμήριο 2, το οποίο είχε παρουσιάσει στην Αστυνομία. Εφόσον το Τεκμήριο 2 έχει κριθεί ότι είναι πλαστή άδεια οδήγησης, αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου ότι ο Κατηγορούμενος οδηγούσε κατά τον επίδικο τόπο και χρόνο χωρίς να είναι κάτοχος ισχύουσας άδειας οδήγησης.

Η οδήγηση χωρίς πιστοποιητικό ασφαλείας είναι αδίκημα αυστηρής ποινικής ευθύνης και ο ιδιοκτήτης του οχήματος έχει υποχρέωση να το διατηρεί ασφαλισμένο. Αν και το βάρος απόδειξης παραμένει στους ώμους της Κατηγορούσας Αρχής, είναι εύκολο, πρόσφορο και στη διάθεση του ιδιοκτήτη ή και του οδηγού να παρουσιάσει μαρτυρία για την ύπαρξη σχετικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου ώστε να ικανοποιήσει, στο ισοζύγιο των πιθανοτήτων, το αποδεικτικό βάρος που φέρει λόγω της φύσης του αδικήματος (βλ. Κωνσταντίνου ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 119/2017) ημερ. 13/06/2018, ECLI:CY:AD:2018:B289).

Στην παρούσα υπόθεση, ο ΜΚ2 δεν ανέφερε ότι δεν υπήρχε ασφαλιστήριο έγγραφο, αλλά θεώρησε πως ο Κατηγορούμενος δεν καλυπτόταν από πιστοποιητικό ασφαλείας καθότι δεν ήταν κάτοχος έγκυρης άδειας οδήγησης. Δεν προκύπτει πουθενά, όμως, από τις πρόνοιες του Ν.96(Ι)/2000 ότι μόνο κάτοχοι άδειας οδήγησης μπορούν να καλύπτονται από ασφαλιστήριο. Στην αντεξέταση του δε, ανέφερε ότι «πιθανόν» ο Κατηγορούμενος να προσκόμισε πιστοποιητικό ασφαλείας ο Κατηγορούμενος και να υπάρχει στον φάκελο της Αστυνομίας. Η ύπαρξη αμφιβολίας ως προς την ύπαρξη ασφαλιστηρίου συμβολαίου δεν εξανεμίζεται από το γεγονός ότι ο Κατηγορούμενος δεν ήταν κάτοχος έγκυρης άδειας οδηγού. Η Κατηγορούσα Αρχή όφειλε να παρουσιάσει μαρτυρία είτε ότι δεν υπήρχε ασφαλιστήριο σε ισχύ είτε ότι οι όροι του ασφαλιστηρίου δεν κάλυπταν τον Κατηγορούμενο (βλ. Pyrilli v Police (1963) 1 CLR 96 και Παναγή ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 265/2015) ημερ. 01/11/2019, ECLI:CY:AD:2019:B458). Εφόσον η Κατηγορούσα Αρχή βασίζει την υπόθεση της στην μη κάλυψη του Κατηγορούμενου λόγω μη ισχύουσας άδειας οδήγησης, όφειλε να προσκομίσει το ασφαλιστήριο συμβόλαιο (βλ. Lecuvlad v Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 33/2020) ημερ. 28/01/2021). Η λογική αμφιβολία για την ύπαρξη πιστοποιητικού ασφαλείας πρέπει να επενεργήσει προς όφελος του Κατηγορούμενου.

Ενόψει των ανωτέρω, παρά το ότι ο Κατηγορούμενος κρίνεται ένοχος στην 1η κατηγορία που αντιμετωπίζει, η Κατηγορούσα Αρχή δεν έχει αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την διάπραξη του αδικήματος της 2ης κατηγορίας.

7.     Κατάληξη

Συνοψίζοντας και για όλους τους λόγους που καταγράφονται ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ένοχο τον Κατηγορούμενο στις κατηγορίες 1 και 3, ενώ ο Κατηγορούμενος αθωώνεται και απαλλάσσεται από την 2η κατηγορία που αντιμετωπίζει.

                                                                      (Υπ.).....................................

                                                                               Μ. Μαρκουλλής, Προσ. Ε.Δ.

Πιστόν Αντίγραφον

Πρωτοκολλητής


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο