ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Μ. Μαρκουλλής, Προσ. Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 10014/2023
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Κατηγορούσα Αρχή
ν
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΙΑΚΩΒΟΥ ΕΚΠΕ
Κατηγορούμενη
Ημερομηνία: 12.01.2024
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Χριστίνα Προξένου
Για την Κατηγορούμενη: Προσωπικά
Κατηγορούμενη παρούσα.
ΑΠΟΦΑΣΗ
1. Εισαγωγή
Η παρούσα υπόθεση αφορά στάθμευση οχήματος σε χώρο στάθμευσης αναπήρων στις 22.04.2023 στο Metropolis Mall στην Λάρνακα.
2. Το Κατηγορητήριο
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο ημερ. 11.07.2023, η Κατηγορούμενη κατηγορείται ότι κατά τον ανωτέρω επίδικο τόπο και χρόνο είχε την ευθύνη ή και έλεγχο του μηχανοκίνητου οχήματος με αρ. εγγραφής [ ] και στάθμευσε αυτό σε χώρο στάθμευσης αναπήρων κατά παράβαση των Κανονισμών 2, 58(9)(γ), 71 και 72 των Περί Μηχανοκίνητων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών (ΚΔΠ 66/1984) όπως τροποποιήθηκαν και του Νόμου 47(Ι)/1997. Η Κατηγορούμενη αρνήθηκε την διάπραξη του ανωτέρω αδικήματος και η υπόθεση οδηγήθηκε σε ακρόαση.
3. Η Μαρτυρία
Η Κατηγορούσα Αρχή παρουσίασε ένα μάρτυρα για απόδειξη της υπόθεσης της, ήτοι τον Αστυφύλακα 3303 Χ.Π. (ΜΚ1). Αφού το Δικαστήριο έκρινε ότι στοιχειοθετείτο εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον της Κατηγορούμενης, κάλεσε την Κατηγορούμενη σε απολογία και να προβάλει την υπεράσπιση της. Η Κατηγορούμενη επέλεξε να δώσει ενόρκως μαρτυρία, ενώ δεν κάλεσε οποιουσδήποτε μάρτυρες υπεράσπισης.
Ο ΜΚ1 υπηρετεί στην Τροχαία Λάρνακας και παρουσίασε αντίγραφο της κατάθεσης του ημερ. 28/06/2023, Τεκμήριο 1, και ανέφερε τα εξής κατά την δια ζώσης μαρτυρία του:
(α) Την 22.04.2023 και περί ώρα 19:28 στο Metropolis Mall στην Λάρνακα κατάγγειλε την Κατηγορούμενη, ως οδηγό του οχήματος με αρ. εγγραφής [ ], για το αδίκημα της στάθμευσης σε χώρο στάθμευσης για ανάπηρους. Κατά τον χρόνο της καταγγελίας δεν ήταν παρούσα η Κατηγορούμενη, αλλά την πληροφόρησε τηλεφωνικώς σε μεταγενέστερο στάδιο ότι θα καταγγελθεί και η Κατηγορούμενη απάντησε «Έκαμα επιστολή».
(β) Ο χώρος στάθμευσης είναι βαμμένος με γαλάζιο χρώμα κάτω στο έδαφος με το σήμα αναπήρων και υπάρχει σχετική πινακίδα.
(γ) Κατά τον επίδικο τόπο και χρόνο, το μηχανοκίνητο όχημα με αρ. εγγραφής [ ] ήταν σταθμευμένο σε τέτοιο χώρο στάθμευσης και δεν έφερε σε κανένα σημείο του οχήματος οτιδήποτε που να καταδεικνύει ότι μπορούσε να σταθμεύσει στον συγκεκριμένο χώρο στάθμευσης.
(δ) Σύμφωνα με το Τεκμήριο 2, η Κατηγορούμενη ήταν η εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια του επίδικου οχήματος κατά τον επίδικο χρόνο.
(ε) Ο ΜΚ1 εξέδωσε εξώδικο ύψους €300 προς την Κατηγορούμενη, η οποία δεν το πλήρωσε.
(στ) Κατά την αντεξέταση του, η Κατηγορούμενη του υπέβαλε ότι είχε σχετική κάρτα της αδελφότεκνης της για να σταθμεύσει στον επίδικο χώρο στάθμευσης, αφού η ίδια την μετέφερε εκεί, υποδεικνύοντας του σχετικό έγγραφο. Αν και το εν λόγω έγγραφο δεν κατατέθηκε στο Δικαστήριο, ο ΜΚ1 ανέφερε ότι πράγματι πρόκειται για δελτίο στάθμευσης για άτομα με αναπηρίες το οποίο είναι στο όνομα Σ.Β.Ι. και αν υπήρχε στον ανεμοθώρακα του οχήματος δεν θα γινόταν η επίδικη καταγγελία.
(ζ) Σε υποβολή της Κατηγορούμενης ότι αμέσως μετά την καταγγελία και εντός μίας ώρας η ίδια επισκέφθηκε μαζί με την αδελφότεκνη της το Τμήμα Τροχαίας της Αστυνομίας για να διαμαρτυρηθεί και να τους δείξει ότι πρόκειται περί λάθους, ο ΜΚ1 ανέφερε ότι δεν το γνωρίζει καθότι δεν βρισκόταν στο Τμήμα εκείνη την ώρα.
Η Κατηγορούμενη είναι οφθαλμίατρος στο επάγγελμα και ανέφερε τα εξής κατά την δια ζώσης μαρτυρία της:
(α) Η αδελφότεκνη της είναι άτομο με αναπηρία και βρίσκεται στα σπιτάκια της ενσωμάτωσης ατόμων με μόνιμη αναπηρία. Επειδή ο αδελφός της έχει αποβιώσει και η αδελφότεκνη της δεν έχει ούτε μητέρα, την 22.04.2023 πήγε μαζί με την αδελφότεκνη της στο Metropolis Mall και στάθμευσε το επίδικο όχημα στον επίδικο χώρο στάθμευσης αναπήρων γιατί είχε δικαίωμα, όπως ανέφερε, να σταθμεύσει εκεί λόγω της αδελφότεκνης της.
(β) Είχε μαζί της την κάρτα αναπήρων της αδελφότεκνης της και την έβαλε στον ανεμοθώρακα του οχήματος της, αλλά προφανώς θα γλίστρισε και έπεσε κάτω είτε από την αδελφότεκνη της, η οποία έχει κινητικά προβλήματα και κάνει διάφορες κινήσεις με τα χέρια της είτε στην προσπάθεια της Κατηγορούμενης να βοηθήσει την αδελφότεκνη της να κατεβεί από το όχημα.
(γ) Ήταν η πρώτη φορά της Κατηγορούμενης που πήρε μαζί της την αδελφότεκνη της για να της ψωνίσει και θα χρησιμοποιούσε την κάρτα αναπήρων της και το έκαμε για να την χαροποιήσει, αφού όταν ζούσε ο αδελφός της, η Κατηγορούμενη πήγαινε μόνη της και ψώνιζε για την αδελφότεκνη της.
(δ) Όταν είδε το εξώδικο στο όχημα της για την στάθμευση στον επίδικο χώρο, πήγε μαζί με την αδελφότεκνη της στο Τμήμα Τροχαίας για να διαμαρτυρηθεί και της είπαν να κάνει επιστολή στον Γενικό Εισαγγελέα. Έκανε την επιστολή στον Γενικό Εισαγγελέα και της είπαν ότι μόνο το Δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει.
4. Η Αξιολόγηση της Μαρτυρίας
Μέσα από την ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω με προσοχή όλους τους μάρτυρες και είμαι σε θέση να αξιολογήσω την όλη μαρτυρία και αξιοπιστία των μαρτύρων με το κριτήριο του μέσου λογικού αντικειμενικού παρατηρητή (βλ. Νεοφύτου ν Γερακιώτη (2010) 1 ΑΑΔ 25) και αφού έχω λάβει υπόψιν μου τόσο την εμφάνιση και συμπεριφορά των μαρτύρων (βλ. C&A Pelekanos v Πελεκάνου (1999) 1 ΑΑΔ1273), όσο και το περιεχόμενο, ποιότητα και πειστικότητα της μαρτυρίας τους (βλ. Μαυροσκούφη ν Τράπεζα Πειραιώς (2014) 1 ΑΑΔ 839 και Ομήρου ν Δημοκρατίας (2001) 2 ΑΑΔ 506) αντιπαραβαλλόμενη με το σύνολο της μαρτυρίας στην δίκη, είτε προέρχεται από άλλη ζώσα μαρτυρία είτε από έγγραφη μαρτυρία και τεκμήρια (βλ. Γεώργιος & Σπύρος Τσαππή Λτδ ν Πολυβίου (2009) 1 ΑΑΔ 339, Στυλιανίδης ν Χατζηπιέρα (1992) 1 ΑΑΔ 1056, Pal Tekinder v Δημοκρατίας (2010) 2 ΑΑΔ 551 και Στέγη Ευγηρίας «Αρχάγγελος Μιχαήλ» ν Αργυρίδου (Πολιτική Έφεση 32/2014) ημερ. 29/09/2021, ECLI:CY:AD:2021:A430). Δεν μου διαφεύγει ότι μικρές ή επουσιώδεις αντιφάσεις είναι φυσιολογικό να υπάρχουν και τείνουν να ενισχύουν την φιλαλήθεια και αξιοπιστία των μαρτύρων (βλ. Κουδουνάρης ν Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 320 και Ξυδιάς ν Αστυνομίας (1993) 2 ΑΑΔ 174), εκτός βέβαια αν είναι τέτοια ουσιαστικής μορφής που πλήττουν την αξιοπιστία ενός μάρτυρα ή καταδεικνύουν την πρόθεση του να πει ψέματα (βλ. Κυπριανού ν Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 816).
Ο ΜΚ1 έκαμε καλή εντύπωση στο Δικαστήριο. Κατέθεσε με σαφήνεια τα γεγονότα που γνωρίζει σε σχέση με την καταγγελία στην οποία προέβη και η μαρτυρία του δεν κλονίστηκε κατά την αντεξέταση. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο αποδέχεται την μαρτυρία του.
Η Κατηγορούμενη έκανε, επίσης, καλή εντύπωση στο Δικαστήριο και έδωσε την εικόνα ότι πρόκειται για πρόσωπο που ήρθε να πει την αλήθεια. Έδειξε προς το Δικαστήριο ότι όντως είναι πρόσωπο που σέβεται και νοιάζεται τα άτομα με αναπηρίες, όπως η αδελφότεκνη της, την οποία μετέφερε κατά τον επίδικο χρόνο στο Metropolis Mall και απάντησε με ειλικρίνεια σε όλες τις ερωτήσεις. Άλλωστε, η εκδοχή της δεν αντικρούεται με τα όσα ανέφερε ο ΜΚ1. Το Δικαστήριο αποδέχεται την μαρτυρία της.
5. Η Νομική Πτυχή και Τα Ευρήματα του Δικαστηρίου
Εφόσον η Κατηγορούμενη αρνείται την διάπραξη των επίδικων αδικημάτων, η Κατηγορούσα Αρχή έχει υποχρέωση να αποδείξει κάθε συστατικό στοιχείο του αδικήματος πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Οι εικασίες, υποθέσεις και υποψίες, ακόμα και ευλογοφανείς, δεν έχουν οποιαδήποτε νομική ισχύ και δεν μπορούν να καλύψουν τυχόν κενά της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής. Από την άλλη, η Κατηγορούμενη δεν υποχρεούται να αποδείξει ότι οι ισχυρισμοί της είναι αληθινοί ή βάσιμοι αλλά αρκεί η δημιουργία λογικής αμφιβολίας. Οι απομακρυσμένες πιθανότητες, όμως, δεν είναι αρκετές να δημιουργήσουν λογική αμφιβολία.
Στην παρούσα υπόθεση, με βάση την μαρτυρία που κρίθηκε ως αξιόπιστη, το Δικαστήριο καταλήγει στα κατωτέρω ευρήματα γεγονότων:
(α) Την 22.04.2023 η Κατηγορούμενη οδηγούσε το όχημα της με αρ. εγγραφής [ ] στο Metropolis Mall στην Λάρνακα, μεταφέροντας την αδελφότεκνη της, η οποία είναι κάτοχος δελτίου στάθμευσης για άτομα με αναπηρίες, και στάθμευσε σε χώρο στάθμευσης αναπήρων.
(β) Η Κατηγορούμενη, αν και αρχικά τοποθέτησε το δελτίο στάθμευσης στον ανεμοθώρακα του οχήματος της, αυτό γλίστρησε και έπεσε κάτω λόγω απροσεξίας είτε δικής της είτε της αδελφότεκνης της. Ως εκ τούτου, το επίδικο όχημα δεν έφερε το σήμα αναπήρων κατά τον χρόνο που ήταν σταθμευμένο ως ανωτέρω.
(γ) Ακολούθως και περί ώρα 19:28 ο ΜΚ1 εντόπισε το ανωτέρω όχημα της Κατηγορούμενης σταθμευμένο σε χώρο στάθμευσης αναπήρων χωρίς να υπάρχει κάρτα αναπήρων σε κάποιο σημείο του οχήματος της και γι’ αυτό προχώρησε σε σχετική καταγγελία και εξέδωσε εξώδικο, το οποίο τοποθέτησε πάνω στον ανεμοθώρακα του οχήματος της Κατηγορούμενης, αφού η ίδια δεν ήταν παρούσα κατά τον χρόνο της καταγγελίας.
(δ) Όταν η Κατηγορούμενη είδε το εξώδικο στο όχημα της, πήγε την ίδια ημέρα μαζί με την αδελφότεκνη της στο Τμήμα Τροχαίας και διαμαρτυρήθηκε και έκανε επιστολή προς τον Γενικό Εισαγγελέα.
(ε) Όταν ο ΜΚ1 πληροφόρησε τηλεφωνικώς την Κατηγορούμενη για την καταγγελία, η Κατηγορούμενη απάντησε στον ΜΚ1 ότι έκαμε επιστολή προς τον Γενικό Εισαγγελέα. Το εξώδικο ύψους €300 που εξέδωσε ο ΜΚ1 προς την Κατηγορούμενη δεν πληρώθηκε.
Η νομική βάση του Κατηγορητηρίου είναι ο Κανονισμός 58(9)(γ) των Περί Μηχανοκίνητων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών (Κ.Δ.Π.66/1984) ως έχει τροποποιηθεί που προνοεί τα εξής:
«Πρόσωπο το οποίο οδηγεί ή έχει την ευθύνη ή τον έλεγχο μηχανοκίνητου οχήματος σε οποιοδήποτε δρόμο, οφείλει να μη σταθμεύει το όχημα ούτε εγκαταλείπει αυτό-
…(γ) σε χώρους στάθμευσης οχημάτων για άτομα με αναπηρίες και σε χώρους στάθμευσης για ταξί και για οχήματα τροφοδοσίας»
Το δε άρθρο 2 του Περί Μηχανοκίνητων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου (Ν.86/1972) ως έχει τροποποιηθεί ερμηνεύει την έννοια «χώρος στάθμευσης οχημάτων για άτομα με αναπηρίες» ως εξής:
"χώρος στάθμευσης οχημάτων για άτομα με αναπηρίες" σημαίνει οποιοδήποτε χώρο που δεικνύεται με σήμανση ότι είναι τέτοιος χώρος και θα σταθμεύουν μόνο οχήματα που φέρουν το σήμα στάθμευσης αναπήρων, όπως αυτό προβλέπεται στον περί Ατόμων με Αναπηρίες Νόμο.
Στην παρούσα υπόθεση, δεν υπάρχει αμφισβήτηση για την ύπαρξη και σήμανση του χώρου στάθμευσης οχημάτων για άτομα με αναπηρίες. Άλλωστε, εφαρμόζοντας το μαχητό τεκμήριο omnia praesumuntur rite et solemniter esse acta, θεωρείται ότι όλα έγιναν σωστά και νομότυπα κατά την εκτέλεση των πραγμάτων (βλ. Πισσουρίου ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 43/2020) ημερ. 06/04/2021, ECLI:CY:AD:2021:B125). Ούτε υπάρχει αμφισβήτηση ότι η Κατηγορούμενη οδηγούσε και είχε τον έλεγχο του επίδικου οχήματος. Εκείνο που αμφισβητείται και το Δικαστήριο καλείται να αποφασίσει στην παρούσα υπόθεση είναι κατά πόσο η Κατηγορούμενη είχε δικαίωμα να σταθμεύσει στον επίδικο χώρο στάθμευσης.
Σχετικές με το υπό εξέταση ζήτημα είναι οι πρόνοιες του άρθρου 7Α και του Παραρτήματος του Περί Ατόμων με Αναπηρίες Νόμου (Ν.127(Ι)/2000), οι οποίες ρυθμίζουν το δικαίωμα στάθμευσης σε τέτοιους χώρους στάθμευσης. Συγκεκριμένα η παράγραφος 1(δ) του Παραρτήματος του Ν.127(Ι)/2000 προνοεί τα εξής:
«Το δελτίο στάθμευσης για άτομα με αναπηρίες παρέχει το δικαίωμα για προνομιακή στάθμευση των οχημάτων που οδηγούνται από άτομα με αναπηρίες ή μεταφέρουν άτομα με αναπηρίες, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Παραρτήματος»
Σύμφωνα δε με την παράγραφο 5 του Παραρτήματος τέτοιοι χώροι αποτελούν, μεταξύ άλλων, και οι «χώροι στάθμευσης ειδικά σηματοδοτημένοι για στάθμευση ατόμων με αναπηρίες».
Συνεπώς, η Κατηγορούμενη, εφόσον μετέφερε την αδελφότεκνη της, η οποία ήταν κάτοχος δελτίου στάθμευσης, είχε δικαίωμα να σταθμεύσει στον επίδικο χώρο στάθμευσης, νοουμένου, όμως, ότι θα το έπραττε σύμφωνα με τις διατάξεις του Παραρτήματος του Ν.127(Ι)/2000.
Σύμφωνα με την παράγραφο 4(α) του Παραρτήματος, το δελτίο στάθμευσης «τοποθετείται στο πάνω µέρος του ανεμοθώρακα του αυτοκινήτου και το μπροστινό μέρος του δελτίου που φέρει αναπηρικό σήμα πρέπει να είναι ορατό». Η ανωτέρω πρόνοια βρίσκεται σε πλήρη ταύτιση με την ανωτέρω ερμηνεία της έννοιας του χώρου στάθμευσης οχήματος για άτομα με αναπηρίες στο άρθρο 2 του Ν.86/1972 ως έχει τροποποιηθεί, δηλαδή ότι το όχημα πρέπει να φέρει το σήμα στάθμευσης αναπήρων.
Στην παρούσα υπόθεση, αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου ότι το δελτίο στάθμευσης που κατείχε η αδελφότεκνη της Κατηγορούμενης δεν βρισκόταν στον ανεμοθώρακα του οχήματος της, καθότι είχε πέσει κάτω και δεν ήταν ορατό το αναπηρικό σήμα. Ως εκ τούτου, δεν υπήρξε πλήρης συμμόρφωση με τις διατάξεις του Παραρτήματος του Ν.127(Ι)/2000 προκειμένου η Κατηγορούμενη να έχει δικαίωμα να σταθμεύσει στον επίδικο χώρο στάθμευσης αναπήρων. Ελλείψει ορατού σήματος αναπήρων στο όχημα της Κατηγορούμενης κατά τον επίδικο τόπο και χρόνο οδηγεί αναπόφευκτα στην καταδίκη της.
Ενόψει των ανωτέρω, η Κατηγορούσα Αρχή έχει αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την διάπραξη του αδικήματος από την Κατηγορούμενη.
6. Κατάληξη
Συνοψίζοντας και για όλους τους λόγους που καταγράφονται ανωτέρω, η Κατηγορούμενη κρίνεται ένοχη στην κατηγορία που αντιμετωπίζει.
(Υπ.).....................................
Μ. Μαρκουλλής, Προσ. Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφον
Πρωτοκολλητής