ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Μ. Μαρκουλλής, Προσ. Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 11193/2021
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Κατηγορούσα Αρχή
ν
1. BISTRA BANANOVA
2. ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΑΤΖΗΙΟΡΔΑΝΟΥ
Κατηγορούμενοι
Ημερομηνία: 29.01.2024
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα. Στέλλα Πίπη
Για τον Κατηγορούμενους: κ. Ζαχαρίας Κουλίας
Κατηγορούμενοι παρόντες.
ΑΠΟΦΑΣΗ
1. Εισαγωγή
Η παρούσα υπόθεση αφορά το αδίκημα της παράλειψης πρόσδεσης με ζώνη ασφαλείας για το οποίο κατηγορούνται αμφότεροι οι Κατηγορούμενοι ότι διέπραξαν στις 04.08.2021 στο Κίτι της Επαρχίας Λάρνακας.
2. Το Κατηγορητήριο
Στην παρούσα υπόθεση και σύμφωνα με το κατηγορητήριο ημερ. 02.12.2021, η Κατηγορούμενη 1 κατηγορείται ότι ενώ επέβαινε στο μηχανοκίνητο όχημα με αρ. εγγραφής [ ] και καθόταν σε κάθισμα του εν λόγω οχήματος παρέλειψε να είναι προσδεδεμένη με ζώνη ασφαλείας ή να συγκρατείται με σύστημα συγκράτησης (1η κατηγορία) και ο Κατηγορούμενος 2 κατηγορείται ότι οδηγούσε το ανωτέρω μηχανοκίνητο όχημα χωρίς να είναι προσδεμένος με ζώνη ασφαλείας (2η κατηγορία).
Οι Κατηγορούμενοι αρνήθηκαν την διάπραξη των ανωτέρω αδικημάτων και η υπόθεση οδηγήθηκε σε ακρόαση.
3. Η Μαρτυρία
Η Κατηγορούσα Αρχή παρουσίασε τρεις μάρτυρες για απόδειξη της υπόθεσης της, ήτοι τους Αρχιαστυφύλακα 2375 Α.Ε. (ΜΚ1), τον Δρ. Β.Π. (ΜΚ2) και τον Λοχία 466 Ε.Α. (ΜΚ3). Οι Κατηγορούμενοι επέλεξαν να δώσουν ενόρκως μαρτυρία, ενώ δεν κάλεσαν οποιουσδήποτε μάρτυρες υπεράσπισης. Η όλη μαρτυρία είναι καταγεγραμμένη στα πρακτικά του Δικαστηρίου και παραθέτω κατωτέρω τα κύρια σημεία της.
Ο ΜΚ1 υπηρετεί στον Αστυνομικό Σταθμό Κιτίου και κατέθεσε και υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασης του, την κατάθεση του ημερ. 27.10.2021, Τεκμήριο 1, και ανέφερε τα κατωτέρω:
(α) Την 04.08.2021 επισκέφθηκε την σκηνή τροχαίου δυστυχήματος που συνέβη νωρίτερα την ίδια ημέρα και περί ώρα 16:00 στην Λεωφόρο Μαζωτού στο Κίτι της Επαρχίας Λάρνακας. Αφού έλαβε τις αναγκαίες μετρήσεις και φωτογράφησε την σκηνή του δυστυχήματος και τα ενεχόμενα οχήματα (βλ. Τεκμήριο 5), ετοίμασε σχεδιαγράφημα της σκηνής του δυστυχήματος (βλ. Τεκμήριο 6) και από εξετάσεις που έκαμε διαφάνηκε ότι τα ενεχόμενα οχήματα ήταν το όχημα με αρ. εγγραφής [ ], το οποίο οδηγούσε ο Κατηγορούμενος 2, με συνοδηγό την σύζυγο του, Κατηγορούμενη 1, και το όχημα με αρ. εγγραφής [ ], το οποίο οδηγούσε κάποια Σ.Ι.. Από την σύγκρουση τα δύο οχήματα υπέστησαν εκτεταμένες υλικές ζημιές και όλα τα ανωτέρω πρόσωπα τραυματίστηκαν και μεταφέρθηκαν με ασθενοφόρα στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας.
(β) Ο Κατηγορούμενος 2 είναι ο ιδιοκτήτης του μηχανοκίνητου οχήματος με αρ. εγγραφής [ ] (βλ. Τεκμήριο 2), το οποίο υπέστη ζημιές στην μπροστινή αριστερή γωνιά του οχήματος, ενώ ο ανεμοθώρακας του είχε σπάσει. Ο Κατηγορούμενος 2 έφερε θλαστικά τραύματα στο κεφάλι, το αριστερό άκρο και δεξί γόνατο, καθώς και πολλαπλά κατάγματα αριστερά.
(γ) Την 01.09.2021 έλαβε κατάθεση από την Κατηγορούμενη 1 (βλ. Τεκμήριο 4) και την 09.09.2021 έλαβε κατάθεση από τον Κατηγορούμενο 2 (βλ. Τεκμήριο 3).
(δ) Αφού ζήτησε την βοήθεια του ΜΚ3, ειδικού εμπειρογνώμονα τροχαίων δυστυχημάτων, ως προς τις συνθήκες πρόκλησης του επίδικου δυστυχήματος, την 05.09.2021 ο ΜΚ3 επιθεώρησε στην παρουσία του ΜΚ1 τις ζημιές των ενεχόμενων οχημάτων και μετέβηκαν στην σκηνή του δυστυχήματος.
(ε) Από την διερεύνηση του δυστυχήματος προέκυψε μαρτυρία ότι οι Κατηγορούμενοι δεν έφεραν την ζώνη ασφαλείας τους και γι’ αυτό καταγγέλθηκαν. Σε σχέση με την Κατηγορούμενη 1 προέκυψε σχετική μαρτυρία από τον ΜΚ3 και σε σχέση με τον Κατηγορούμενο 2 από τον ΜΚ2.
(στ) Στην αντεξέταση του, ανέφερε ότι δεν είδε τους Κατηγορούμενους στο επίδικο όχημα διότι έφθασε στην σκηνή του δυστυχήματος μετά που οι Κατηγορούμενοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο και ο ίδιος δεν γνώριζε αν έφεραν ζώνη ασφαλείας. Παραδέχθηκε δε ότι η σύγκρουση των δύο οχημάτων ήταν βίαιη και ότι αν δεν έφεραν ζώνη οι Κατηγορούμενοι υπήρχε πιθανότητα να εκτιναχθούν από το επίδικο όχημα και οι δύο.
(ζ) Κατηγόρησε προφορικά την Κατηγορούμενη 1 για το αδίκημα της 1ης κατηγορίας στις 03.10.2021 και τον Κατηγορούμενο 2 για το αδίκημα της 2ης κατηγορίας στις 27.10.2021. Οι Κατηγορούμενοι αρνήθηκαν προφορικά τις εν λόγω κατηγορίες.
Ο ΜΚ2 υπηρετούσε κατά τον επίδικο τόπο και χρόνο στις Πρώτες Βοήθειες του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας και κατέθεσε και υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασης του, τα ιατρικά πιστοποιητικά ημερ. 05.09.2021, Τεκμήρια 8 και 9, που ετοίμασε ο ίδιος αφού εξέτασε τους Κατηγορούμενους μετά το επίδικο δυστύχημα. Ανέφερε δε τα εξής κατά την δια ζώσης μαρτυρία του:
(α) Σύμφωνα με το Τεκμήριο 8, το οποίο αφορά την Κατηγορούμενη 1, ο ΜΚ2 διαπίστωσε θλαστικά τραύματα στο μέτωπο, στο αριστερό γόνατο, αιτιατό για θωρακικό άλγος και κάκωση οφθαλμού αριστερά με θολή όραση.
(β) Σύμφωνα δε με το Τεκμήριο 9, το οποίο αφορά τον Κατηγορούμενο 2, ο ΜΚ2 κατέγραψε τα εξής: «Μετά από τροχαίο ατύχημα ήταν οδηγός δεν φορούσε ζώνη. Μετωπική σύγκρουση, φέρει θλαστικά τραύματα στο κεφάλι, αριστερή άκρα χείρα και δεξιό γόνατο. Πάρθηκαν εργαστηριακές εξετάσεις και έγινε απεικονιστικός έλεγχος, ο οποίος ενέδειξε πολλαπλά κατάγματα πλευρών αριστερά. Δόθηκε αντιτετανικό εμβόλιο και παυσίπονα. Έγινε εισαγωγή στο American Heart για περαιτέρω παρακολούθηση και θεραπεία.»
(γ) Αναφορικά με την ζώνη, ο ΜΚ2 ανέφερε ότι πάντα ρωτούν οι γιατροί και το πλήρωμα του ασθενοφόρου αν φορούσε ζώνη ο ασθενής για να εκτιμήσουν τον μηχανισμό του τραυματισμού. Δεν θυμόταν, όμως, αν στην προκειμένη περίπτωση είχε ρωτήσει τον Κατηγορούμενο 2 ο ίδιος ή το πλήρωμα του ασθενοφόρου.
(δ) Στην αντεξέταση του, ο ΜΚ2 συμφώνησε ότι ένας οδηγός που φέρει την ζώνη ασφαλείας είναι εύκολο να χτυπήσει στο τιμόνι λόγω της δύναμης της σύγκρουσης σε τροχαίο ατύχημα και ένας οδηγός που δεν φέρει ζώνη ασφαλείας συνήθως εκσφενδονίζεται εκτός του οχήματος. Επίσης, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο όπως τα κατάγματα στα πλευρά του Κατηγορούμενου 2 να οφείλονται στην ζώνη και να είχε σημάδια πάνω του η ζώνη. Ούτε απέκλεισε το ενδεχόμενο να μην αντιλήφθηκε σωστά και να το κατέγραψε λανθασμένα και κακώς, καθώς ο ίδιος δεν θυμόταν το περιστατικό.
Ο ΜΚ3 υπηρετεί στην Τροχαία Αρχηγείου και είναι ο Υπεύθυνος του Κλάδου Εξέτασης και Αναπαράστασης Τροχαίων Συγκρούσεων. Για το επίδικο δυστύχημα, ο ΜΚ3 ετοίμασε σχετική έκθεση, την οποία κατέθεσε ως Τεκμήριο 10 και υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασης του. Ανέφερε δε τα εξής στο Δικαστήριο:
(α) Κατέχει προσόντα και εμπειρογνωμοσύνη για την εξέταση, διερεύνηση και αναπαράσταση τροχαίων οδικών συγκρούσεων (βλ. Τεκμήριο 10).
(β) Την 31.08.2021 επικοινώνησε μαζί του ο Υπαστυνόμος Α.Λ., υπεύθυνος του Αστυνομικού Σταθμού Κιτίου, ο οποίος του ανέφερε ότι ο ΜΚ1 χρειαζόταν βοήθεια ως προς τις συνθήκες πρόκλησης του επίδικου τροχαίου δυστυχήματος. Ακολούθως, ο ΜΚ1 επικοινώνησε μαζί του και διευθέτησαν συνάντηση στις 05.09.2021.
(γ) Την 05.09.2021 επιθεώρησε, στην παρουσία του ΜΚ1, τις ζημιές των ενεχόμενων οχημάτων, τα οποία βρίσκονταν στην αυλή του Αστυνομικού Σταθμού Κιτίου. Κατά την επιθεώρηση του επίδικου οχήματος, ο ΜΚ3 εντόπισε ζημιές στην αριστερή μπροστινή γωνιά του οχήματος, οι οποίες προεκτείνονταν μέχρι την πόρτα του συνοδηγού, και τον ανεμοθώρακα σπασμένο. Στο εσωτερικό μέρος του ανεμοθώρακα και στην πλευρά του συνοδηγού εντόπισε τρίχες μέσα στα σπασμένα γυαλιά του ανεμοθώρακα, γεγονός που σημαίνει ότι το κεφάλι του συνοδηγού κτύπησε στον ανεμοθώρακα και ως εκ τούτου -κατά τον ΜΚ3- ο συνοδηγός, ήτοι η Κατηγορούμενη 1, δεν έφερε την ζώνη ασφαλείας της, καθώς αν την έφερε δεν θα κτυπούσε το κεφάλι της στον ανεμοθώρακα.
(δ) Ακολούθως και την ίδια ημέρα μετέβηκε με τον ΜΚ1 στην σκηνή του επίδικου δυστυχήματος και εντόπισε ίχνη τριψίματος του επίδικου οχήματος στο οδόστρωμα, τα οποία βρίσκονταν εντός της λωρίδας κυκλοφορίας του και κατέληγαν προς την αντίθετη λωρίδα κυκλοφορίας και την τελική θέση του επίδικου οχήματος, ως φαίνεται στις φωτογραφίες που του υποδείχθηκαν από τον ΜΚ1. Σε σχέση με το επίδικο δυστύχημα, κατέληξε με βάση την πραγματική μαρτυρία ότι το άλλο ενεχόμενο μηχανοκίνητο όχημα με αρ. εγγραφής [ ] κινείτο εντός της λωρίδας κυκλοφορίας του επίδικου οχήματος, με αποτέλεσμα να συγκρουστούν τα δύο οχήματα μετωπικά, αλλά «ξυστά», δηλαδή η αριστερή μπροστινή άκρη του επίδικου οχήματος συγκρούστηκε με την αριστερή μπροστινή άκρη του άλλου οχήματος. Από την σύγκρουση, το επίδικο όχημα σπρώχτηκε προς τα πίσω και περιστράφηκε αριστερόστροφα ως η πορεία του και ακινητοποιήθηκε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας κτυπώντας ελαφρά στο σιδερένιο κιγκλίδωμα.
(ε) Κατά την αντεξέταση του, ανέφερε ότι ήταν εύκολο να διαπιστώσει κάποιος τις συνθήκες πρόκλησης του επίδικου δυστυχήματος και ότι τα όσα κατέγραψε ο ΜΚ1 στο σχεδιαγράφημα του δυστυχήματος, Τεκμήριο 6, είναι ορθά. Σε σχέση με τα ίχνη τριβής στο οδόστρωμα, ανέφερε ότι είναι από την περιστροφή του επίδικου οχήματος μετά την σύγκρουση και εξήγησε ότι δεν φαίνονται συνεχόμενα τα ίχνη στο οδόστρωμα επειδή το ελαστικό του τροχού θερμαίνεται περισσότερο σε κάποια μέρη του, τα οποία αφήνουν πιο εμφανή ίχνη στο οδόστρωμα. Διαφώνησε με την θέση ότι το όχημα σηκώθηκε πάνω στον αέρα και κτύπησε κάτω στο οδόστρωμα, αλλά συμφώνησε, όμως, ότι η σύγκρουση ήταν βίαιη.
(στ) Σε σχέση με τον ανεμοθώρακα του επίδικου οχήματος, ανέφερε ότι αυτός έσπασε και «κρεμμάστηκε» προς τα μέσα του οχήματος και στην πλευρά του συνοδηγού, ως φαίνεται και στις φωτογραφίες που συμπεριέλαβε ο ίδιος στο Τεκμήριο 10. Απέρριψε την θέση ότι ο ανεμοθώρακας έσπασε από την πτώση κομματιών του άλλου ενεχόμενου οχήματος, τα οποία πετάχτηκαν στον αέρα και έπεσαν πάνω στον ανεμοθώρακα του επίδικου οχήματος. Αντιθέτως, εξήγησε ότι βάσει των ζημιών του επίδικου οχήματος, ο στύλος του οχήματος μπροστά από τον συνοδηγό κτυπήθηκε και μετακινήθηκε, με αποτέλεσμα να σπάσει ο ανεμοθώρακας.
(ζ) Σε σχέση με τον συνοδηγό, εάν αυτός δεν έφερε ζώνη τότε το άμεσο αποτέλεσμα από την επίδικη σύγκρουση ήταν να κτυπήσει με το κεφάλι στον ανεμοθώρακα και ακολούθως να κινηθεί όπως κινήθηκε περιστροφικά το επίδικο όχημα. Απέρριψε την θέση ότι θα μπορούσε να εκτιναχθεί έξω από το όχημα. Εξήγησε, επίσης, ότι ο ανεμοθώρακας του οχήματος διαστέλλεται και συστέλλεται σε ένα κτύπημα και συνεπώς οι τρίχες που εντόπισε στον ανεμοθώρακα ήταν εγκλωβισμένες μέσα στο γυαλί λόγω της διαστολής και συστολής του γυαλιού κατά τον χρόνο που κτύπησε το κεφάλι του συνοδηγού στον ανεμοθώρακα.
(η) Αναφορικά με το κατά πόσο έκαμε έλεγχο αν κλείδωσε η ζώνη της Κατηγορούμενης 1, ανέφερε ότι υπάρχει τρόπος να το ελέγξει από το καψούλι, το οποίο σπάζει κατά την σύγκρουση και μπλοκάρει την ζώνη και δεν λειτουργεί μετά. Τούτο, όμως, δεν είναι απολύτως βέβαιο με τα παλαιού τύπου οχήματα και ως εκ τούτου δεν μπορούσε να στηριχτεί στην προκειμένη περίπτωση στο γεγονός ότι δεν έσπασε το καψούλι της ζώνης της Κατηγορούμενης 1.
Η Κατηγορούμενη 1 έδωσε ενόρκως μαρτυρία και ανέφερε τα εξής:
(α) Κατά τον επίδικο τόπο και χρόνο καθόταν στην θέση του συνοδηγού του επίδικου οχήματος και φορούσε την ζώνη της. Κατέθεσε, επίσης, τις φωτογραφίες που έλαβε η ίδια με το κινητό της (βλ. Τεκμήρια 11 και 12, τα οποία είχαν κατατεθεί προηγουμένως ως Τεκμήρια προς Αναγνώριση Α και Β αντίστοιχα και είχαν αναγνωριστεί από τον ΜΚ1).
(β) Από την σύγκρουση των δύο οχημάτων, χτύπησε το κεφάλι της στο πλευρό αριστερά και λιποθύμησε. Ξύπνησε όταν ήρθε το ασθενοφόρο και φώναζαν πως θα την βγάλουν έξω από το όχημα. Της έβαλαν αυχενικό κολάρο από το παράθυρο του συνοδηγού και την έβγαλαν από την πόρτα του οδηγού, καθώς η δική της πόρτα δεν άνοιγε. Όταν άρχισαν να την τραβούν από την πόρτα του οδηγού για να την βγάλουν έξω από το όχημα, είχε κλειστά τα μάτια της. Κατά την ανωτέρω διαδικασία απεγκλωβισμού της από το επίδικο όχημα, ανέφερε ότι πιάστηκαν τα μαλλιά της στα κομμάτια γυαλιών που κρέμονταν προς τα μέσα του οχήματος.
(γ) Η Κατηγορούμενη 1 είχε τραυματιστεί σοβαρά στο αριστερό μάτι της καθώς είχε σπάσει το παράθυρο της πόρτας του συνοδηγού. Η ίδια δεν είχε κανένα τραύμα στο μπροστινό μέρος της κεφαλής της.
Ο Κατηγορούμενος 2 έδωσε, επίσης, ενόρκως μαρτυρία και ανέφερε τα εξής:
(α) Την 04.08.2021 πήγε στην θάλασσα με την σύζυγο του, Κατηγορούμενη 1, όπως συνηθίζουν να πράττουν κάθε απόγευμα, αφού το σπίτι τους απέχει 2 χιλιόμετρα από την θάλασσα.
(β) Το επίδικο όχημα είναι τύπου sport, μικρό, χαμηλό και στενόχωρο, και ο ανεμοθώρακας είναι πολύ κοντά σε σχέση με τον οδηγό και τον συνοδηγό στο όχημα.
(γ) Κατά την σύγκρουση των δύο οχημάτων στον επίδικο τόπο και χρόνο, ανέφερε ότι το επίδικο όχημα του σηκώθηκε πάνω και χτύπησε κάτω στο οδόστρωμα δύο φορές και στριφογύρισε. Την δεύτερη φορά που προσγειώθηκε το όχημα του στο έδαφος, τα συντρίμμια του άλλου οχήματος, τα οποία επίσης πετάχτηκαν στον αέρα, έπεσαν πάνω στον ανεμοθώρακα του οχήματος του, με αποτέλεσμα να τον σπάσουν.
(δ) Μετά την επίδικη τροχαία σύγκρουση, ήταν αιμόφυρτος και έγειρε προς την αριστερή πλευρά και τον κράτησε η ζώνη. Γύρισε αριστερά να δει την σύζυγο του και την ρωτούσε αν είναι καλά, αλλά αυτή δεν του απαντούσε. Ακολούθως, πάτησε το κουμπί και έβγαλε τις ζώνες, τόσο την δική του όσο και της συζύγου του και προσπαθούσε να δει αν είναι ζωντανή η σύζυγος του.
(ε) Από την σύγκρουση, έσπασε τα αριστερά πλευρά του και είχε σημάδι της ζώνης αποτυπωμένη πάνω στο σώμα του. Δεν θυμόταν καθόλου τον γιατρό που τον εξέτασε στο Νοσοκομείο, ήτοι τον ΜΚ2. Ο ίδιος νοσηλεύτηκε στο Νοσοκομείο για 1 μήνα και 2 μέρες και μετά από μερικές μέρες, στις 06.09.2021, ήρθε σπίτι του η Αστυνομία για να του πάρουν κατάθεση και τους είπε ότι φορούσε την ζώνη του κατά το δυστύχημα.
(στ) Μετά από αρκετές μέρες, κλήθηκε από τον ΜΚ1 και πήγε στον Αστυνομικό Σταθμό Κιτίου, όπου ο ΜΚ1 του ανέφερε ότι βρήκαν στοιχεία και θα τον κατηγορήσουν ότι δεν φορούσε ζώνη. Ο ίδιος αντέδρασε και ο ΜΚ1 του είπε ότι μπορούσε να κρατήσει την υπόθεση για 3 χρόνια μέχρι να βρει κάτι για να τον κατηγορήσει και δεν θα λάβει αποζημίωση από την ασφάλεια.
4. Η Αξιολόγηση της Μαρτυρίας
Μέσα από την ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω με προσοχή όλους τους μάρτυρες και είμαι σε θέση να αξιολογήσω την όλη μαρτυρία και αξιοπιστία των μαρτύρων με το κριτήριο του μέσου λογικού αντικειμενικού παρατηρητή (βλ. Νεοφύτου ν Γερακιώτη (2010) 1 ΑΑΔ 25) και αφού έχω λάβει υπόψιν μου τόσο την εμφάνιση και συμπεριφορά των μαρτύρων (βλ. C&A Pelekanos v Πελεκάνου (1999) 1 ΑΑΔ1273), όσο και το περιεχόμενο, ποιότητα και πειστικότητα της μαρτυρίας τους (βλ. Μαυροσκούφη ν Τράπεζα Πειραιώς (2014) 1 ΑΑΔ 839 και Ομήρου ν Δημοκρατίας (2001) 2 ΑΑΔ 506) αντιπαραβαλλόμενη με το σύνολο της μαρτυρίας στην δίκη, είτε προέρχεται από άλλη ζώσα μαρτυρία είτε από έγγραφη μαρτυρία και τεκμήρια (βλ. Γεώργιος & Σπύρος Τσαππή Λτδ ν Πολυβίου (2009) 1 ΑΑΔ 339, Στυλιανίδης ν Χατζηπιέρα (1992) 1 ΑΑΔ 1056, Pal Tekinder v Δημοκρατίας (2010) 2 ΑΑΔ 551 και Στέγη Ευγηρίας «Αρχάγγελος Μιχαήλ» ν Αργυρίδου (Πολιτική Έφεση 32/2014) ημερ. 29/09/2021, ECLI:CY:AD:2021:A430). Δεν μου διαφεύγει ότι μικρές ή επουσιώδεις αντιφάσεις είναι φυσιολογικό να υπάρχουν και τείνουν να ενισχύουν την φιλαλήθεια και αξιοπιστία των μαρτύρων (βλ. Κουδουνάρης ν Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 320 και Ξυδιάς ν Αστυνομίας (1993) 2 ΑΑΔ 174), εκτός βέβαια αν είναι τέτοια ουσιαστικής μορφής που πλήττουν την αξιοπιστία ενός μάρτυρα ή καταδεικνύουν την πρόθεση του να πει ψέματα (βλ. Κυπριανού ν Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 816).
Επιπρόσθετα, παρά το γεγονός ότι η παρούσα υπόθεση δεν αφορά την ευθύνη του επίδικου δυστυχήματος, το Δικαστήριο θα αποδώσει την δέουσα σημασία στην πραγματική μαρτυρία σε σχέση με το επίδικο δυστύχημα, καθότι οι κατηγορίες αφορούν την παράλειψη χρήσης της ζώνης ασφαλείας από τους Κατηγορούμενους κατά τον χρόνο του δυστυχήματος και προκύπτουν -κατά την Κατηγορούσα Αρχή- από τις συνθήκες και πραγματική μαρτυρία του επίδικου δυστυχήματος. Συνεπώς, η πραγματική μαρτυρία σε αυτές της φύσεως υποθέσεις έχει βαρύνουσα σημασία (βλ. Θεοφάνους ν Αστυνομίας (1990) 2 ΑΑΔ 160) και αποτελεί στοιχείο κρίσης της αξιοπιστίας των μαρτύρων και ελέγχου των λεπτομερειών της μαρτυρίας (βλ. Σωτηρίου ν Αστυνομίας (2002) 2 ΑΑΔ 307), καθότι τα άμεσα εμπλεκόμενα πρόσωπα μπορούν εύκολα να κάμουν λάθος λόγω του χρόνου που μεσολαβεί μεταξύ των διαδραματιζόμενων γεγονότων (βλ. Ιωαννίδου ν Γιαννή (1990) 2 ΑΑΔ 260). Τα συμπεράσματα, φυσικά, που μπορούν να εξαχθούν από την πραγματική μαρτυρία αποτελούν συνάρτηση της κοινής λογικής, η οποία αποτελεί αναντικατάστατο οδηγό του Δικαστηρίου ως προς τα θέματα σε σχέση με την οδική συμπεριφορά και τις δυνατότητες και ενδεχόμενες αντιδράσεις των οδηγών (βλ. Θεοδώρου ν Σάββα (2016) 1 ΑΑΔ 202). Άλλωστε, σε υποθέσεις τροχαίων δυστυχημάτων το Δικαστήριο πρέπει να καθοδηγείται από την κοινή λογική, χωρίς να περιπλέκεται σε λεπτομέρειες, αριθμητικούς υπολογισμούς και ασκήσεις επί χάρτου (βλ. Κωνσταντίνου ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 221/2018) ημερ. 26/03/2019, ECLI:CY:AD:2019:B107).
Η γενική εικόνα που άφησε ο ΜΚ1 στο Δικαστήριο ήταν καλή. Η ουσία της μαρτυρίας του σε σχέση με την υπόθεση δεν αμφισβητήθηκε, δηλαδή οι ζημιές των ενεχόμενων οχημάτων ως τις κατέγραψε, το περιεχόμενο των φωτογραφιών που έλαβε ο ίδιος, Τεκμήριο 5, το σχεδιαγράφημα της σκηνής του δυστυχήματος που ετοίμασε ο ίδιος, Τεκμήριο 6, και το γεγονός ότι έλαβε καταθέσεις από τους Κατηγορούμενους, Τεκμήρια 3 και 4. Ρωτήθηκε επίμονα κατά την αντεξέταση γιατί κάλεσε ένα μήνα μετά τον εμπειρογνώμονα τροχαίων ατυχημάτων της Αστυνομίας, ΜΚ3, για να ετοιμάσει σχετική έκθεση για το δυστύχημα και αφέθηκαν υπονοούμενα κατά την αντεξέταση ότι ο λόγος ήταν για να βοηθήσει την ασφάλεια του άλλου ενεχόμενου οχήματος. Ο ΜΚ1 ανέφερε ότι ήθελε βοήθεια από εμπειρογνώμονα ως προς τις συνθήκες του επίδικου δυστυχήματος, το σημείο σύγκρουσης και τις πορείες των ενεχόμενων οχημάτων. Το γεγονός ότι για τον εμπειρογνώμονα ΜΚ3 ήταν «εύκολο» να διαπιστώσει τις συνθήκες του δυστυχήματος, δεν καθιστά από μόνο του ως αναξιόπιστη την μαρτυρία του ΜΚ1. Επίσης, ο ΜΚ1 απέρριψε οποιαδήποτε υπόνοια ότι προσπαθούσε κατά την διερεύνηση της υπόθεσης να στοιχειοθετήσει υπόθεση εναντίον των Κατηγορούμενων. Ούτως ή άλλως η μαρτυρία του ΜΚ1 δεν πρόσφερε οτιδήποτε σχετικό με την παράλειψη χρήσης ζώνης ασφαλείας από τους Κατηγορούμενους. Ως ανέφερε ο ίδιος ο ΜΚ1, κατέφθασε στην σκηνή του δυστυχήματος μετά που οι Κατηγορούμενοι είχαν μεταφερθεί με ασθενοφόρο στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας και συνεπώς δεν είχε ιδίαν γνώση για το κατά πόσο οι Κατηγορούμενοι έφεραν την ζώνη ασφαλείας τους. Εξ όσων ανέφερε, οι κατηγορίες που προσάφθηκαν εναντίον των Κατηγορουμένων προέκυψαν από τις μαρτυρίες των ΜΚ2 και ΜΚ3. Ενόψει όλων των ανωτέρω, το Δικαστήριο αποδέχεται την μαρτυρία του.
Ο ΜΚ2 θεωρώ ότι είναι μάρτυρας που ήρθε να πει την αλήθεια στο Δικαστήριο, αλλά δεν ήταν σε θέση να θυμάται ουσιώδη γεγονότα και ιδιαίτερα κατά πόσο είχε ρωτήσει ο ίδιος τον Κατηγορούμενο 2 αν έφερε ζώνη ασφαλείας κατά το ατύχημα. Αρχικά, ο ΜΚ2 ανέφερε ότι πάντα ρωτούν οι γιατροί και το πλήρωμα του ασθενοφόρου αν φορούσε ζώνη ο ασθενής, αλλά δεν θυμόταν αν τον είχε ρωτήσει ο ίδιος ή το πλήρωμα του ασθενοφόρου προτού το καταγράψει ο ίδιος στο Τεκμήριο 9. Επίσης, ανέφερε ότι είναι πιθανόν να μην αντιλήφθηκε σωστά και να το κατέγραψε λανθασμένα και κακώς, καθώς ο ίδιος δεν θυμόταν το επίδικο περιστατικό με τον Κατηγορούμενο 2. Τα ανωτέρω εκθεμελιώνουν το βάθρο και την ουσία της μαρτυρίας του, ήτοι κατά πόσο ο Κατηγορούμενος 2 έφερε ζώνη ασφαλείας κατά τον επίδικο τόπο και χρόνο. Ως εκ τούτου το Δικαστήριο δεν αποδέχεται την μαρτυρία του.
Ο ΜΚ3, από την άλλη, έκαμε πολύ καλή εντύπωση στο Δικαστήριο. Απάντησε με αμεσότητα και σαφήνεια σε όλες τις ερωτήσεις κατά την αντεξέταση και έδωσε πειστικές εξηγήσεις, ενώ δεν υπέπεσε σε οποιεσδήποτε ουσιώδεις αντιφάσεις. Περιέγραψε τα ευρήματα του κατά την επιθεώρηση των δύο οχημάτων και της σκηνής του δυστυχήματος, τα συμπεράσματα του για τις συνθήκες πρόκλησης του ατυχήματος και την πορεία που ακολούθησαν τα δύο ενεχόμενα οχήματα κατά και μετά την σύγκρουση και πως εντόπισε τις τρίχες μαλλιών στον ανεμοθώρακα του επίδικου οχήματος. Η όλη μαρτυρία του συνάδει με την πραγματική μαρτυρία που παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου. Ενόψει των ανωτέρω, το Δικαστήριο αποδέχεται την μαρτυρία του στην ολότητα της.
Η μαρτυρία της Κατηγορούμενης 1 δεν αποτιμάται θετικά από το Δικαστήριο. Ανέφερε ότι από την σύγκρουση των δύο οχημάτων, χτύπησε το κεφάλι της στο πλευρό αριστερά και λιποθύμησε. Ξύπνησε όταν ήρθε το ασθενοφόρο και προσπαθούσαν να την βγάλουν έξω από το όχημα. Αν και ανάφερε ότι είχε κλειστά τα μάτια της κατά την επιχείρηση απεγκλωβισμού της από την πόρτα του οδηγού, η Κατηγορούμενη 1 ανέφερε ότι είδε τα γυαλιά του ανεμοθώρακα που κρέμονταν μέσα στο όχημα και ότι τα μαλλιά της πιάστηκαν πάνω στα σπασμένα γυαλιά. Άλλωστε, η θέση της αυτή έρχεται σε αντίθεση με την μαρτυρία του εμπειρογνώμονα ΜΚ3 ότι οι τρίχες που εντόπισε ο ίδιος στον ανεμοθώρακα δεν ήταν επιφανειακές, αλλά ήταν εγκλωβισμένες μέσα στο γυαλί του ανεμοθώρακα λόγω της ιδιότητας του να διαστέλλεται και συστέλλεται όταν συγκρούεται ο ανεμοθώρακας με κάποιο αντικείμενο. Ενόψει των ανωτέρω, το Δικαστήριο δεν αποδέχεται την μαρτυρία της Κατηγορούμενης 1.
Ούτε η μαρτυρία του Κατηγορούμενου 2 αποτιμάται θετικά από το Δικαστήριο. Κατά την σύγκρουση των δύο οχημάτων στον επίδικο τόπο και χρόνο, ο Κατηγορούμενος 2 ανέφερε ότι το επίδικο όχημα του σηκώθηκε πάνω στον αέρα και χτύπησε κάτω στο οδόστρωμα δύο φορές και στριφογύρισε 90 μοίρες, ενώ στην κατάθεση του αναφέρθηκε μόνο σε μία φορά και ότι το όχημα του έκαμε στροφή. Επίσης, ανέφερε ότι ο ανεμοθώρακας του οχήματος έσπασε από τα συντρίμμια του άλλου οχήματος, τα οποία πετάχτηκαν στον αέρα και κτύπησαν πάνω στον ανεμοθώρακα του οχήματος του, θέση η οποία αντικρούεται με την πραγματική μαρτυρία και την μαρτυρία του ΜΚ3 ότι ο ανεμοθώρακας έσπασε από την σύγκρουση των δύο οχημάτων, από την οποία μετακινήθηκε ο στύλος του οχήματος του μπροστά από την θέση του συνοδηγού. Γενικά η μαρτυρία του σε σχέση με την πορεία του οχήματος του μετά την σύγκρουση δεν συνάδει με την πραγματική μαρτυρία, όπως επεξηγήθηκε από τον μάρτυρα εμπειρογνώμονα ΜΚ3 και ως εκ τούτου απορρίπτεται από το Δικαστήριο. Επίσης, ο Κατηγορούμενος 2 ήταν συναισθηματικά φορτισμένος και έντονος και θεωρούσε ουσιαστικά ότι η όλη υπόθεση είναι μια σκευωρία της Αστυνομίας και του γιατρού εναντίον των Κατηγορούμενων για να μην αποζημιωθούν από την ασφάλεια. Ενόψει όλων των ανωτέρω, το Δικαστήριο δεν αποδέχεται και απορρίπτει την μαρτυρία του Κατηγορούμενου 2.
5. Η Νομική Πτυχή και Τα Ευρήματα του Δικαστηρίου
Εφόσον ο Κατηγορούμενος αρνείται την διάπραξη των επίδικων αδικημάτων, η Κατηγορούσα Αρχή έχει υποχρέωση να αποδείξει κάθε συστατικό στοιχείο του αδικήματος πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Οι εικασίες, υποθέσεις και υποψίες, ακόμα και ευλογοφανείς, δεν έχουν οποιαδήποτε νομική ισχύ και δεν μπορούν να καλύψουν τυχόν κενά της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής. Από την άλλη, ο Κατηγορούμενος δεν υποχρεούται να αποδείξει ότι οι ισχυρισμοί του είναι αληθινοί ή βάσιμοι αλλά αρκεί η δημιουργία λογικής αμφιβολίας. Οι απομακρυσμένες πιθανότητες, όμως, δεν είναι αρκετές να δημιουργήσουν λογική αμφιβολία.
Στην παρούσα υπόθεση, στην βάση των μη αμφισβητούμενων γεγονότων και της αξιόπιστης μαρτυρίας των ΜΚ1 και ΜΚ3, το Δικαστήριο προβαίνει στα ακόλουθα ευρήματα γεγονότων:
(α) Την 04.08.2021 και περί ώρα 16:00 ο Κατηγορούμενος 2 οδηγούσε το μηχανοκίνητο όχημα του με αρ. εγγραφής [ ], ιδιοκτησίας του ιδίου (βλ. Τεκμήριο 2), με συνοδηγό την σύζυγο του, Κατηγορούμενη 1 στην Λεωφόρο Μαζωτού στο Κίτι της Επαρχίας Λάρνακας. Σε κάποιο σημείο του δρόμου, το όχημα με αρ. εγγραφής [ ], το οποίο οδηγούσε η Σ.Ι. στην αντίθετη κατεύθυνση, εισήλθε στην λωρίδα κυκλοφορίας του Κατηγορούμενου 2, με αποτέλεσμα τα δύο οχήματα να συγκρουστούν και οι Κατηγορούμενοι να τραυματιστούν.
(β) Το επίδικο όχημα που οδηγούσε ο Κατηγορούμενος 2 υπέστη ζημιά στην αριστερή μπροστινή γωνιά μέχρι και την πόρτα του συνοδηγού και έσπασε ο ανεμοθώρακας του (βλ. Τεκμήρια 5, 10 και 11). Το άλλο ενεχόμενο όχημα υπέστη επίσης ζημιά στην αριστερή μπροστινή γωνιά μέχρι και την πόρτα του συνοδηγού (βλ. Τεκμήρια 5, 10 και 11), ενώ μεταξύ του αριστερού μπροστινού τροχού και της πόρτας του συνοδηγού εντοπίστηκαν ίχνη κόκκινης μπογιάς, που ήταν αποτέλεσμα τριβής με το όχημα του Κατηγορούμενου 2 (βλ. Τεκμήριο 10). Τα δύο οχήματα συγκρούστηκαν μετωπικά, αλλά «ξυστά», δηλαδή η αριστερή μπροστινή άκρη του επίδικου οχήματος συγκρούστηκε με την αριστερή μπροστινή άκρη του άλλου οχήματος και ακολούθως υπήρξε τριβή των αριστερών πλευρών των δύο οχημάτων, γεγονός που καταδεικνύεται από τα ίχνη κόκκινης μπογιάς στο άλλο ενεχόμενο όχημα. Από την σύγκρουση, το επίδικο όχημα σπρώχτηκε προς τα πίσω και περιστράφηκε αριστερόστροφα ως η πορεία του αφήνοντας ίχνη τριβής στο οδόστρωμα και ακινητοποιήθηκε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας κτυπώντας ελαφρά στο σιδερένιο κιγκλίδωμα.
(γ) Από την σύγκρουση ο Κατηγορούμενος 2 υπέστη θλαστικά τραύματα στο κεφάλι, το αριστερό άκρο και δεξί γόνατο, καθώς και πολλαπλά κατάγματα στην αριστερή πλευρά. Η Κατηγορούμενη 1 υπέστη θλαστικά τραύματα στο πρόσωπο, το αριστερό γόνατο και κάκωση οφθαλμού αριστερά.
(δ) Όταν ο ΜΚ1 κατέφθασε στην σκηνή του επίδικου δυστυχήματος δεν είδε τους Κατηγορούμενους, καθότι είχαν ήδη παραληφθεί από το ασθενοφόρο για να μεταφερθούν στο νοσοκομείο.
(ε) Ο ΜΚ3 κατέχει τα προσόντα και την εμπειρία διερεύνησης και αναπαράστασης τροχαίων οδικών συγκρούσεων (βλ. Τεκμήριο 10). Την 31.08.2021 επικοινώνησε μαζί του ο Υπαστυνόμος Α.Λ., υπεύθυνος του Αστυνομικού Σταθμού Κιτίου, ο οποίος του ανέφερε ότι ο ΜΚ1 χρειαζόταν βοήθεια ως προς τις συνθήκες πρόκλησης του επίδικου τροχαίου δυστυχήματος. Ακολούθως, ο ΜΚ1 επικοινώνησε με τον ΜΚ3 και διευθέτησαν συνάντηση στις 05.09.2021.
(στ) Την 05.09.2021 ο ΜΚ3 επιθεώρησε, στην παρουσία του ΜΚ1, τις ζημιές των ενεχόμενων οχημάτων και την σκηνή του δυστυχήματος και τις φωτογραφίες από τις τελικές θέσεις των δύο οχημάτων. Κατά την επιθεώρηση του επίδικου οχήματος, εντοπίστηκαν εντός του οχήματος και προς την πλευρά του συνοδηγού τρίχες μαλλιών μέσα στα ραγισμένα και σπασμένα γυαλιά του ανεμοθώρακα, τα οποία είχαν εισχωρήσει και «κρεμμαστεί» προς το εσωτερικό του οχήματος (βλ. σελ.5 του Τεκμηρίου 10). Το συμπέρασμα, βέβαια, του ΜΚ3 ότι ο συνοδηγός, ήτοι η Κατηγορούμενη 1, δεν έφερε την ζώνη ασφαλείας της θα κριθεί και αποφασιστεί από το Δικαστήριο, ο οποίος είναι ο αρμόδιος κριτής, και όχι από τους μάρτυρες.
(ζ) Ο ανεμοθώρακας του επίδικου οχήματος του Κατηγορούμενου 2 έσπασε προς τα μέσα του οχήματος και στην πλευρά του συνοδηγού λόγω της σύγκρουσης καθότι ο αριστερός στύλος του οχήματος στην πλευρά του συνοδηγού κτυπήθηκε και μετακινήθηκε από την σύγκρουση. Επίσης, όταν κτυπηθεί ο ανεμοθώρακας, αυτός έχει την ιδιότητα να διαστέλλεται και συστέλλεται, με αποτέλεσμα να ραγίζει και να μην γίνεται θρύψαλα. Συνεπώς, οι τρίχες μαλλιών που βρέθηκαν εγκλωβισμένες στον ανεμοθώρακα του επίδικου οχήματος ήταν αποτέλεσμα σύγκρουσης του τριχωτού της κεφαλής με τον ανεμοθώρακα.
(η) Το καψούλι της ζώνης της Κατηγορούμενης 2 δεν έσπασε μετά την σύγκρουση.
1η Κατηγορία
Σχετικό είναι το άρθρο 15(1) του Περί Οδικής Ασφάλειας Νόμου (Ν.174/1986) ως έχει τροποποιηθεί:
«Οι επιβαίνοντες σε οχήματα των κατηγοριών M1, N1, N2 και N3, τα οποία είναι σε χρήση, χρησιμοποιούν τα συστήματα ασφάλειας που είναι εγκαταστημένα στα οχήματα και που καθορίζονται στον παρόντα Νόμο».
Σύμφωνα δε με το άρθρο 2 του Ν.174/1986, τα «συστήματα ασφάλειας» περιλαμβάνουν και τις «ζώνες ασφαλείας». Παρά το γεγονός ότι δεν προσφέρθηκε σχετική μαρτυρία για την κατηγορία του επίδικου οχήματος, οι ανωτέρω κατηγορίες οχημάτων συμπεριλαμβάνονται στις κατηγορίες οχημάτων που εμπίπτουν στην έννοια του «μηχανοκίνητου οχήματος», όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 2 του Ν.174/1986. Ως εκ τούτου δεν απαιτείται η προσκόμιση οποιασδήποτε επιπρόσθετης μαρτυρίας περί τούτου (βλ. επίσης Φεραίου ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 180/2016) ημερ. 01/07/2019, ECLI:CY:AD:2019:B266). Επίσης, ως έχει ήδη αναφερθεί ανωτέρω, δεν αμφισβητήθηκε και αποτέλεσε εύρημα του Δικαστηρίου ότι η Κατηγορούμενη 1 επέβαινε και ήταν συνοδηγός στο επίδικο μηχανοκίνητο όχημα που οδηγούσε ο Κατηγορούμενος 2.
Εκείνο που ουσιαστικά καλείται να αποφασίσει το Δικαστήριο στην παρούσα υπόθεση είναι κατά πόσο η Κατηγορούμενη 1 ήταν προσδεμένη με την ζώνη ασφαλείας της κατά τον επίδικο τόπο και χρόνο. Η μαρτυρία που πρόσφερε η Κατηγορούσα Αρχή ήταν η περιστατική μαρτυρία του ΜΚ3 για τον εντοπισμό τρίχων στον ανεμοθώρακα του επίδικου οχήματος στην πλευρά του συνοδηγού. Σύμφωνα με τον ΜΚ3 οι τρίχες ήταν εγκλωβισμένες μέσα στα γυαλιά του ανεμοθώρακα λόγω σύγκρουσης του κεφαλιού της συνοδηγού, ήτοι της Κατηγορούμενης 1, με τον ανεμοθώρακα. Ο ΜΚ3 εξήγησε ότι δεν μπορούσαν να εγκλωβιστούν τρίχες χωρίς σύγκρουση με τον ανεμοθώρακα, καθότι σε τέτοια περίπτωση θα ήταν επιφανειακές και όχι εγκλωβισμένες μέσα στον ανεμοθώρακα, λόγω της ιδιότητας του ανεμοθώρακα να διαστέλλεται και συστέλλεται στην σύγκρουση. Ως εκ τούτου, από την περιστατική μαρτυρία του ΜΚ3 προκύπτει ότι το μόνο λογικό συμπέρασμα, αποκλειομένης οποιασδήποτε άλλης λογικής εξήγησης, ότι το κεφάλι της Κατηγορούμενης 1 κτύπησε στον ανεμοθώρακα κατά τον χρόνο της επίδικης τροχαίας σύγκρουσης, γεγονός που αποτελεί και εύρημα του Δικαστηρίου (βλ. Κωνσταντίνου ν Αστυνομίας (2004) 2 ΑΑΔ 656).
Το ανωτέρω εύρημα, όμως, δεν σημαίνει αυτόματα και την απόδειξη της κατηγορίας εναντίον της Κατηγορούμενης 1. Το Δικαστήριο πρέπει να ικανοποιηθεί πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι η Κατηγορούμενη 1 δεν θα κτυπούσε το κεφάλι της στον ανεμοθώρακα αν έφερε την ζώνη ασφαλείας του επίδικου οχήματος.
Στην απόφαση Ορφανίδου ν Αστυνομίας (2005) 2 ΑΑΔ 236, η οποία αφορούσε το αδίκημα της παράλειψης χρήσης ζώνης ασφαλείας και η προσαχθείσα μαρτυρία αφορούσε ρωγμή στον ανεμοθώρακα από το κεφάλι της εφεσείουσας, το Ανώτατο Δικαστήριο ανέφερε τα εξής σχετικά:
«Δεν συμφωνούμε με την πρωτόδικη απόφαση. Η μαρτυρία που δόθηκε, και συνοψίσαμε πιο πάνω, δεν οδηγεί στο μοναδικό συμπέρασμα πως η εφεσείουσα δεν είχε προσδεδεμένη τη ζώνη της. Η σχετική μαρτυρία του εμπειρογνώμονα ήταν ελλειπής και ανεπαρκής ως προς το επιστημονικό της περιεχόμενο, για να κριθεί στη βάση αυτής της μαρτυρίας πως η υπόθεση εναντίον της εφεσείουσας αποδείχθηκε πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Η μαρτυρία αυτή απολήγει ουσιαστικά στην πιο κάτω γενική θεωρία ότι δηλαδή σε κάθε σύγκρουση οχήματος, όπου ο οδηγός είναι προσδεδεμένος στη ζώνη ασφαλείας, αυτός αποκλείεται να κτυπήσει με την κεφαλή στον μπροστινό ανεμοθώρακα του οχήματος. Για να υποστηριχθεί όμως τέτοια θεωρία στο ποινικό δικαστήριο χρειάζεται λεπτομερειακή επιστημονική μαρτυρία που να οδηγεί σε τέτοιο αναπόδραστο συμπέρασμα.»
Τα ανωτέρω εφαρμόζονται και στην παρούσα υπόθεση. Δεν τέθηκε ενώπιον μου λεπτομερής επιστημονική μαρτυρία που να οδηγεί σε αναπόδραστο συμπέρασμα ότι αν η Κατηγορούμενη 1 έφερε την ζώνη ασφαλείας της συνοδηγού στο επίδικο όχημα θα ήταν αδύνατο να κτυπήσει στον ανεμοθώρακα. Ανεξάρτητα και επιπρόσθετα τούτου, η σύγκρουση των δύο ενεχόμενων οχημάτων δεν ήταν καθαρά και μόνο μετωπική. Η σύγκρουση έγινε στην αριστερή μπροστινή γωνία του επίδικου οχήματος και ακολούθως υπήρξε τριβή μεταξύ των αριστερών πλευρών των οχημάτων και το επίδικο όχημα περιστράφηκε αριστερόστροφα, δηλαδή προς την πλευρά της συνοδηγού. Επίσης, ο ανεμοθώρακας είχε σπάσει από την σύγκρουση λόγω μετακίνησης του αριστερού στύλου του οχήματος και ο ανεμοθώρακας «κρεμμάστηκε» και εισχώρησε προς το εσωτερικό του οχήματος. Δεν τέθηκε ενώπιον μου μαρτυρία για την απόσταση της Κατηγορούμενης 1 από τον ανεμοθώρακα, πόσο μειώθηκε αυτή η απόσταση λόγω της εισχώρησης του ανεμοθώρακα προς το εσωτερικό του οχήματος, κατά πόσο η Κατηγορούμενη 1 κτύπησε το κεφάλι της στον ανεμοθώρακα προτού αυτός εισχωρήσει προς το εσωτερικό του οχήματος, ποια ήταν η ταχύτητα του επίδικου οχήματος και συνεπώς η ταχύτητα και ορμή του κορμιού της Κατηγορούμενης 1 προς τον ανεμοθώρακα, αλλά και η κατεύθυνση του κορμιού και της κεφαλής της σε σχέση με τις συνθήκες της σύγκρουσης και της πορείας του επίδικου οχήματος κατά και μετά την σύγκρουση και τέλος τον ρόλο που θα διαδραμάτιζε η συγκεκριμένη ζώνη ασφαλείας, δηλαδή μέχρι ποιο σημείο θα συγκρατούσε το κορμί και το κεφάλι της Κατηγορούμενης 1 σε συνάρτηση με όλους τους ανωτέρω παράγοντες.
Σε ότι αφορά το γεγονός ότι δεν έσπασε το καψούλι της ζώνης της συνοδηγού κατά την σύγκρουση, ο ίδιος ο ΜΚ3 ανέφερε ότι τούτο από μόνο του δεν μπορεί με βεβαιότητα να σημαίνει ότι η συνοδηγός, ήτοι η Κατηγορούμενη 1, δεν ήταν προσδεμένη με την ζώνη ασφαλείας της, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για παλαιού τύπου οχήματα όπως το επίδικο (το οποίο είναι κατασκευής του 1997 σύμφωνα με το Τεκμήριο 2).
Ενόψει όλων των ανωτέρω, κρίνω ότι η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την διάπραξη του αδικήματος της 1ης κατηγορίας από την Κατηγορούμενη 1.
2η Κατηγορία
Η νομική βάση της 2ης κατηγορίας είναι η ίδια με αυτή της 1ης κατηγορίας. Η σχετική μαρτυρία που πρόσφερε η Κατηγορούσα Αρχή ήταν η εξ ακοής μαρτυρία του ΜΚ2, ήτοι ότι ο Κατηγορούμενος 2 ανέφερε στον ΜΚ2 ότι δεν έφερε την ζώνη ασφαλείας του κατά το δυστύχημα. Η μαρτυρία του ΜΚ2, όμως, κρίθηκε ως αναξιόπιστη και απορρίφθηκε από το Δικαστήριο για τους λόγους που εξηγήθηκαν ανωτέρω. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει ενώπιον μου αξιόπιστη μαρτυρία εναντίον του Κατηγορούμενου 2 σε σχέση με το αδίκημα της 2ης κατηγορίας.
Ενόψει των ανωτέρω, κρίνω ότι η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την διάπραξη του αδικήματος της 2ης κατηγορίας από τον Κατηγορούμενο 2.
6. Κατάληξη
Συνοψίζοντας και για όλους τους λόγους που καταγράφονται ανωτέρω, οι Κατηγορούμενοι αθωώνονται και απαλλάσσονται από τις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν.
(Υπ.).....................................
Μ. Μαρκουλλής, Προσ. Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφον
Πρωτοκολλητής