ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Μ. Μαρκουλλής, Προσ. Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 11072/2021
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Κατηγορούσα Αρχή
ν
1. ΝΙΚΟΛΑΣ ΒΑΓΙΑΝΟΣ
2. Θ.Π.
Κατηγορούμενοι
Ημερομηνία: 08.01.2024
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Στέλλα Πίπη
Για τον Κατηγορούμενο 1: κ. Χατζηπαναγιώτου
Κατηγορούμενος 1 παρών.
ΑΠΟΦΑΣΗ
1. Εισαγωγή
Η παρούσα υπόθεση αφορά τροχαίο δυστύχημα, το οποίο έλαβε χώρα την 25.08.2021 και ώρα 11:20 στην οδό Τουζχανέ στην Λάρνακα.
2. Το Κατηγορητήριο
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο ημερ. 02.12.2021 ο Κατηγορούμενος 1 (εφεξής καλούμενος ως «ο Κατηγορούμενος») κατηγορείται για την διάπραξη των αδικημάτων (α) της αμελούς οδήγησης και πρόκλησης ζημιάς σε περιουσία (1η κατηγορία) και (β) του προσπεράσματος σε συμβολή δρόμων εντός δημοτικών ορίων ή ορίων κοινότητας (2η κατηγορία). Η 3η κατηγορία αφορά τον Κατηγορούμενο 2, για τον οποίο, όμως, η ποινική δίωξη διακόπηκε λόγω αναστολής της από την Κατηγορούσα Αρχή και ο Κατηγορούμενος 2 απαλλάχθηκε.
Ο Κατηγορούμενος αρνήθηκε την διάπραξη των ανωτέρω αδικημάτων και η υπόθεση οδηγήθηκε σε ακρόαση.
3. Η Μαρτυρία
Η Κατηγορούσα Αρχή παρουσίασε δύο μάρτυρες για απόδειξη της υπόθεσης της, ήτοι την Αστυφύλακα 4099 Ε.Μ. (ΜΚ1) και τον πρώην Κατηγορούμενο 2, ήτοι τον Θ.Π. (ΜΚ2). Αφού το Δικαστήριο έκρινε ότι στοιχειοθετείτο εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του Κατηγορούμενου, κάλεσε τον Κατηγορούμενο σε απολογία και να προβάλει την υπεράσπιση του. Ο Κατηγορούμενος επέλεξε και έδωσε ο ίδιος ενόρκως μαρτυρία, ενώ δεν κάλεσε οποιουσδήποτε μάρτυρες. Η μαρτυρία είναι καταγεγραμμένη στα πρακτικά του Δικαστηρίου και κατωτέρω παραθέτω τα κύρια σημεία της.
Η ΜΚ1 υπηρετεί στην Αστυνομική Διεύθυνση Λάρνακας και είναι τοποθετημένη στον κλάδο διερεύνησης οδικών τροχαίων συγκρούσεων του τμήματος Τροχαίας Λάρνακας. Κατέθεσε και υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασης της την κατάθεση της ημερ. 01.11.2021, Τεκμήριο 1, και στην δια ζώσης μαρτυρία της ανέφερε τα εξής:
(α) Την 25.08.2021 και ώρα 12:00 μετέβηκε στην συμβολή της οδού Τουζχανέ με την οδό Ισχάν Αλή στην Λάρνακα κατόπιν πληροφορίας που έλαβε ότι συνέβη τροχαία σύγκρουση νωρίτερα περί τις 11:20.
(β) Κατά την άφιξη της στην σκηνή του ατυχήματος, η ΜΚ1 βρήκε τα δύο ενεχόμενα οχήματα στην τελική θέση τους και χωρίς να έχουν μετακινηθεί προηγουμένως. Συγκεκριμένα, εντόπισε το όχημα με αρ. εγγραφής [ ], με οδηγό τον ΜΚ2, ο οποίος ήταν παρών στην σκηνή, και την μοτοσικλέτα με αρ. εγγραφής [ ], με οδηγό τον Κατηγορούμενο, ο οποίος είχε μεταφερθεί με ασθενοφόρο στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας πριν την άφιξη της ΜΚ1 στην σκηνή.
(γ) Η ΜΚ1 έλαβε αριθμό φωτογραφιών, Τεκμήριο 2, ετοίμασε ένα πρόχειρο σχεδιαγράφημα της σκηνής του ατυχήματος, Τεκμήριο 3, και κατέγραψε τις ζημιές των δύο ενεχόμενων οχημάτων και τα ίχνη τριψίματος της μοτοσικλέτας στο οδόστρωμα. Ακολούθως, ετοίμασε και συμμετρικό σχεδιάγραφημα, Τεκμήριο 3Α, στην βάση των δεδομένων του Τεκμηρίου 3 και το επεξήγησε στο Δικαστήριο.
(δ) Τοποθέτησε το σημείο σύγκρουσης επί του σχεδιαγραφήματος με βάση τα ίχνη τριψίματος της μοτοσικλέτας στο οδόστρωμα και με αυτό συμφώνησαν οι δύο ενεχόμενοι οδηγοί. Διευκρίνισε ότι τα ίχνη τριψίματος της μοτοσικλέτας είναι ουσιαστικά σκάψιμο στην άσφαλτο και δεν υπάρχει ένδειξη για φρενάρισμα της μοτοσικλέτας πριν το σημείο σύγκρουσης και ως εκ τούτου δεν μπορεί να υπολογίσει την ταχύτητα με την οποία κινείτο η μοτοσικλέτα.
(ε) Κατά τον επίδικο τόπο και χρόνο, ο καιρός ήταν αίθριος και η ασφάλτος ξηρή, ενώ ο δρόμος είναι άσφαλτος καλής επιφάνειας, ευθύς και επίπεδος, συνολικού πλάτους 8,40 μέτρων και διπλής κατεύθυνσης, αλλά χωρίς διαχωριστική γραμμή. Η συμβολή της οδού Τουζχάνε με την οδό Ισχάν Αλή είναι εμφανής και βρίσκεται εντός κατοικημένης περιοχής, με ανώτατο όριο ταχύτητας τα 50ΧΑΩ.
(στ) Το επίδικο ατύχημα συνέβη κατά τη διάρκεια της ημέρας και η ορατότητα του ΜΚ2 πίσω από το όχημα του ήταν 152 μέτρα. Η ΜΚ1 δεν είχε οποιαδήποτε ένδειξη για να διαπιστώσει ότι ο οδηγός του οχήματος, ΜΚ2, όντως έδειξε με τον δείκτη του οχήματος του προτού στρίψει το όχημα του στα δεξιά.
(ζ) Το όχημα που οδηγούσε ο ΜΚ2 είναι ιδιοκτησίας κάποιου Αναστασίου Προδρόμου και από το επίδικο ατύχημα υπέστη ζημιές στην μπροστινή δεξιά πόρτα του οδηγού και στο μπροστινό δεξί φτερό με σημείο σύγκρουσης την πόρτα του οδηγού. Το δεξί καθρεφτάκι στην πόρτα του οδηγού ήταν «διπλωμένο» προς τα μέσα, δηλαδή από την αντίθετη φορά σε σχέση με την πορεία των δύο ενεχόμενων οχημάτων, αλλά η ΜΚ1 δεν ήταν σε θέση να απαντήσει κατά πόσο το καθρεφτάκι «διπλώθηκε» από την σύγκρουση. Συμφώνησε, όμως, ότι αν θα διπλωνόταν το καθρεφτάκι από την σύγκρουση, αυτό θα διπλωνόταν προς τα έξω και όχι προς τα μέσα και θα είχε τριψίματα ή θα έσπαζε. Ανέφερε δε ότι το καθρεφτάκι δεν ήταν χτυπημένο και ότι εάν ήταν όντως διπλωμένο πριν την σύγκρουση, τότε η ορατότητα του οδηγού του οχήματος θα ήταν περιορισμένη προς τα πίσω.
(η) Η μοτοσικλέτα που οδηγούσε ο Κατηγορούμενος υπέστη εκδορές και τριψίματα στα πλαστικά της αριστερής πλευράς, εκδορές στα μπροστινά και δεξιά πλαστικά, τα οποία αποκολλήθηκαν από την θέση τους και έσπασαν, ενώ αποκολλήθηκε και το κάθισμα του οδηγού. Το προστατευτικό κράνος του Κατηγορούμενου, το οποίο έφερε κατά την ώρα του ατυχήματος, υπέστη εκδορές και τριψίματα στο εξωτερικό μέρος του.
(θ) Σύμφωνα με τον επί καθήκοντι ιατρό του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας, ο οποίος ενημέρωσε την ΜΚ1, ο Κατηγορούμενος υπέστη ρήξη σπλήνας και κάταγμα αριστερής ωμοπλάτης και υπεβλήθη σε επέμβαση σπληνεκτομής και κρατήθηκε στην μονάδα εντατικής θεραπείας για παρακολούθηση.
(ι) Η ΜΚ1 έλαβε ανακριτικές καταθέσεις (βλ. Τεκμήρια 4 και 6) από τους ενεχόμενους οδηγούς, οι οποίοι συμφώνησαν με το πρόχειρο σχέδιο σκηνής που ετοίμασε, Τεκμήριο 3, και το υπέγραψαν. Ακολούθως, κατηγόρησε τόσο τον ΜΚ2, όσο και τον Κατηγορούμενο για αμελή οδήγηση, αλλά και οι δύο δεν παραδέχθηκαν τις κατηγορίες.
Ο ΜΚ2 είναι ο άλλος ενεχόμενος οδηγός, ήτοι το πρόσωπο που οδηγούσε το μηχανοκίνητο όχημα με αρ. εγγραφής [ ]. Κατέθεσε και υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασης του την κατάθεση του ημερ. 27.08.2021 που έδωσε στην Αστυνομία, Τεκμήριο 6, και ανέφερε τα ακόλουθα κατά την δια ζώσης μαρτυρία του:
(α) Το όχημα με αρ. εγγραφής [ ] ανήκει στον πατέρα του, ο οποίος του επιτρέπει να το οδηγεί και καλύπτεται από την ασφάλεια.
(β) Την 25.08.2021 και περί ώρα 11:20 ο ΜΚ2 οδηγούσε με χαμηλή ταχύτητα το ανωτέρω όχημα στην οδό Τουζχανέ στην Λάρνακα με κατεύθυνση προς την οδό Μεχμέτ Αλή διατηρώντας την αριστερή πλευρά του δρόμου. Η τροχαία κίνηση κατά τον ανωτέρω χρόνο ήταν αραιή και ο ΜΚ2 είδε ότι δεν υπήρχαν άλλα αυτοκίνητα ή μοτοσικλέτες πίσω του.
(γ) Ακολούθως και 20 μέτρα περίπου πριν το στρίψιμο για την οδό Ιχσάν Αλή, έδειξε με τον δείκτη του οχήματος του την πρόθεση του να στρίψει δεξιά στην ανωτέρω οδό και όταν πλησίασε στην συμβολή των ανωτέρω οδών, έλεγξε από το μεσαίο καθρεφτάκι του, μέσω του οποίου είχε ορατότητα 50 μέτρων περίπου πίσω από το όχημα του, και είδε ότι δεν υπήρχε κανείς από πίσω του. Για τούτο, ο ΜΚ2 άρχισε σιγά-σιγά να στρίβει το όχημα του προς τα δεξιά για να εισέλθει στην οδό Ιχσάν Αλή. Ενώ το όχημα του είχε κλίση προς δεξιά και πριν προλάβει να εισέλθει στην εν λόγω οδό, άκουσε και ένιωσε ένα δυνατό κτύπημα και είδε ότι μια μοτοσικλέτα κτύπησε στην δεξιά πλευρά του οχήματος του, κοντά στην θέση του οδηγού και στην συνέχεια η μοτοσικλέτα ακινητοποιήθηκε στο πεζοδρόμιο μπροστά από το όχημα του. Ο δε οδηγός της μοτοσικλέτας, ο οποίος δεν έφερε προστατευτικό κράνος, έπεσε στην άσφαλτο και σύρθηκε περίπου δύο μέτρα μπροστά από το όχημα του. Στην αντεξέταση του ανέφερε ότι η σύγκρουση ήταν κάθετη και όχι παράλληλη και ότι αφού κτύπησε η μοτοσικλέτα στο όχημα του, ο οδηγός της πετάχτηκε πάνω από την μηχανή του οχήματος του και έπεσε πάνω στο πεζοδρόμιο. Μέχρι την ώρα της σύγκρουσης, δεν είχε δει προηγουμένως την ανωτέρω μοτοσικλέτα.
(δ) Ο οδηγός της μοτοσικλέτας πρέπει να οδηγούσε με μεγάλη ταχύτητα επειδή δεν τον αντιλήφθηκε όταν ο ίδιος έλεγξε το καθρεφτάκι του. Το γεγονός ότι ο ΜΚ2 έδειξε με τον δείκτη του οχήματος του, το είδε και η Αστυνομία μετά ότι ήταν ενεργοποιημένος.
(ε) Μετά την σύγκρουση, ο ΜΚ2 κατέβηκε από το όχημα του χωρίς να το μετακινήσει και είδε τον οδηγό της μοτοσικλέτας πάνω στο πεζοδρόμιο και να κρατεί το κράνος στο χέρι του. Κάλεσε αμέσως την Αστυνομία και ασθενοφόρο και παρέμεινε στην σκηνή του ατυχήματος μέχρι που έφθασε η Αστυνομία. Ο ίδιος δεν τραυματίστηκε από την σύγκρουση.
(στ) Ο ΜΚ2 συμφώνησε με το πρόχειρο σχεδιαγράφημα και σημείο σύγκρουσης που του υπέδειξε η ΜΚ1.
(ζ) Σε σχέση με το δεξιό καθρεφτάκι, στην αντεξέταση του ανέφερε ότι είδε και από αυτό προτού στρίψει στην οδό Ιχσάν Αλή και το καθρεφτάκι διπλώθηκε προς τα μέσα από την σύγκρουση και έσπασε ο μηχανισμός του που κλείνει, καθότι ο Κατηγορούμενος «κτύπησε ακριβώς πάνω στο καθρεφτάκι».
Ο Κατηγορούμενος αναγνώρισε και συμφώνησε με την κατάθεση του, Τεκμήριο 4, που έδωσε στην Αστυνομία και υιοθέτησε το περιεχόμενο της. Στην κατάθεση του ο Κατηγορούμενος ανέφερε τα εξής:
(α) Είναι ο ιδιοκτήτης της επίδικης μοτοσικλέτας και εργάζεται ως σερβιτόρος σε εστιατόριο στο κέντρο της Λάρνακας.
(β) Κατά τον επίδικο τόπο και χρόνο, ο Κατηγορούμενος οδηγούσε την ανωτέρω μοτοσικλέτα του για να μεταβεί στην εργασία του και έφερε το προστατευτικό κράνος του. Όταν εισήλθε στην οδό Τουζχανέ και περίπου λίγο μετά το πάρκο των πεσόντων της ΕΛΔΥΚ είδε μπροστά του ένα μηχανοκίνητο όχημα χρώματος ασημί και μάρκας Mercedes, που κινείτο με χαμηλή ταχύτητα, ενώ η τροχαία κίνηση ήταν αραιή. Η απόσταση που είχε από το εν λόγω προπορευόμενο όχημα ήταν 40 με 50 μέτρα περίπου. Όταν ο Κατηγορούμενος έλεγξε και βεβαιώθηκε ότι δεν έρχονταν οχήματα από την αντίθετη κατεύθυνση, έδειξε με τον δείκτη της μοτοσικλέτας του την πρόθεση του να προσπεράσει το ανωτέρω όχημα σε απόσταση 20 με 30 μέτρων πριν από την συμβολή δρόμων που έγινε το επίδικο ατύχημα. Ο Κατηγορούμενος άρχισε να προσπερνά το προπορευόμενο όχημα λίγο πριν το στρίψιμο και όταν έφτασαν απέναντι από το στρίψιμο και ο Κατηγορούμενος είχε ήδη αρχίσει το προσπέρασμα, το ανωτέρω μηχανοκίνητο όχημα άρχισε να στρίβει δεξιά χωρίς καμία προηγούμενη ένδειξη του δείκτη του, με αποτέλεσμα ο Κατηγορούμενος να συγκρουστεί στην δεξιά πλευρά του ανωτέρω οχήματος.
(γ) Από την σύγκρουση, η μοτοσικλέτα σύρθηκε στο έδαφος και σταμάτησε μπροστά από το ανωτέρω όχημα και ο ίδιος έπεσε στην άσφαλτο και τραυματίστηκε. Ακολούθως μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας καθότι τραυματίστηκε στην ωμοπλάτη και τον θώρακα. Δεν τραυματίστηκε στο κεφάλι.
4. Η Αξιολόγηση της Μαρτυρίας
Μέσα από την ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω με προσοχή όλους τους μάρτυρες και είμαι σε θέση να αξιολογήσω την όλη μαρτυρία και αξιοπιστία των μαρτύρων με το κριτήριο του μέσου λογικού αντικειμενικού παρατηρητή (βλ. Νεοφύτου ν Γερακιώτη (2010) 1 ΑΑΔ 25) και αφού έχω λάβει υπόψιν μου τόσο την εμφάνιση και συμπεριφορά των μαρτύρων (βλ. C&A Pelekanos v Πελεκάνου (1999) 1 ΑΑΔ1273), όσο και το περιεχόμενο, ποιότητα και πειστικότητα της μαρτυρίας τους (βλ. Μαυροσκούφη ν Τράπεζα Πειραιώς (2014) 1 ΑΑΔ 839 και Ομήρου ν Δημοκρατίας (2001) 2 ΑΑΔ 506) αντιπαραβαλλόμενη με το σύνολο της μαρτυρίας στην δίκη, είτε προέρχεται από άλλη ζώσα μαρτυρία είτε από έγγραφη μαρτυρία και τεκμήρια (βλ. Γεώργιος & Σπύρος Τσαππή Λτδ ν Πολυβίου (2009) 1 ΑΑΔ 339, Στυλιανίδης ν Χατζηπιέρα (1992) 1 ΑΑΔ 1056, Pal Tekinder v Δημοκρατίας (2010) 2 ΑΑΔ 551 και Στέγη Ευγηρίας «Αρχάγγελος Μιχαήλ» ν Αργυρίδου (Πολιτική Έφεση 32/2014) ημερ. 29/09/2021, ECLI:CY:AD:2021:A430). Δεν μου διαφεύγει ότι μικρές ή επουσιώδεις αντιφάσεις είναι φυσιολογικό να υπάρχουν και τείνουν να ενισχύουν την φιλαλήθεια και αξιοπιστία των μαρτύρων (βλ. Κουδουνάρης ν Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 320 και Ξυδιάς ν Αστυνομίας (1993) 2 ΑΑΔ 174), εκτός βέβαια αν είναι τέτοια ουσιαστικής μορφής που πλήττουν την αξιοπιστία ενός μάρτυρα ή καταδεικνύουν την πρόθεση του να πει ψέματα (βλ. Κυπριανού ν Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 816).
Η πραγματική μαρτυρία σε αυτές της φύσεως υποθέσεις έχει βαρύνουσα σημασία (βλ. Θεοφάνους ν Αστυνομίας (1990) 2 ΑΑΔ 160), αφού το σχέδιο της σκηνής του δυστυχήματος αποτελεί στοιχείο κρίσης της αξιοπιστίας των μαρτύρων και ελέγχου των λεπτομερειών της μαρτυρίας, αλλά και σταθερό οδηγό για τον καθορισμό των γεγονότων που συνέτειναν στην πρόκληση του δυστυχήματος (βλ. Σωτηρίου ν Αστυνομίας (2002) 2 ΑΑΔ 307), καθότι τα άμεσα εμπλεκόμενα πρόσωπα μπορούν εύκολα να κάμουν λάθος όπως οι αποστάσεις και ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ των διαδραματιζόμενων γεγονότων (βλ. Ιωαννίδου ν Γιαννή (1990) 2 ΑΑΔ 260). Τα συμπεράσματα, φυσικά, που μπορούν να εξαχθούν από την πραγματική μαρτυρία αποτελούν συνάρτηση της κοινής λογικής, η οποία αποτελεί αναντικατάστατο οδηγό του Δικαστηρίου ως προς τα θέματα σε σχέση με την οδική συμπεριφορά και τις δυνατότητες και ενδεχόμενες αντιδράσεις των οδηγών (βλ. Θεοδώρου ν Σάββα (2016) 1 ΑΑΔ 202). Άλλωστε, σε υποθέσεις τροχαίων δυστυχημάτων το Δικαστήριο πρέπει να καθοδηγείται από την κοινή λογική, χωρίς να περιπλέκεται σε λεπτομέρειες, αριθμητικούς υπολογισμούς και ασκήσεις επί χάρτου (βλ. Κωνσταντίνου ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 221/2018) ημερ. 26/03/2019, ECLI:CY:AD:2019:B107).
Η ΜΚ1 έκαμε πολύ καλή εντύπωση στο Δικαστήριο και επεξήγησε με σαφήνεια τα ευρήματα της όταν επισκέφθηκε την σκηνή του δυστυχήματος. Έλαβε τις αναγκαίες μετρήσεις και τις κατέγραψε στο σχεδιάγραφημα που ετοίμασε (βλ. Τεκμήρια 3 και 3Α), όπως και τις τελικές θέσεις των οχημάτων όπως τις βρήκε η ίδια στην σκηνή. Κατέγραψε επίσης με λεπτομέρεια τις ζημιές που υπέστηκαν τα δύο οχήματα, τα ίχνη τριψίματος της μοτοσικλέτας του Κατηγορούμενου στο οδόστρωμα και την ορατότητα του ΜΚ2 που είχε προς τα πίσω του οχήματος του. Τα ευρήματα της δεν έχουν στην ουσία αμφισβητηθεί κατά την αντεξέταση, όπου η ΜΚ1 απάντησε με ηρεμία και σταθερότητα σε όλες τις ερωτήσεις δίνοντας σαφείς και πειστικές απαντήσεις. Σε σχέση με το σημείο σύγκρουσης, η ΜΚ1 επεξήγησε ότι κατέληξε σε αυτό με βάση τα ίχνη τριψίματος της μοτοσικλέτας στο οδόστρωμα και τις τελικές θέσεις των ενεχόμενων οχημάτων, ενώ και οι δύο ενεχόμενοι οδηγοί συμφώνησαν με το εν λόγω σημείο σύγκρουσης. Γενικά, τα όσα ανέφερε η ΜΚ1 ήταν αιτιολογημένα και δεν υπέπεσε σε ουσιώδεις αντιφάσεις. Γι’ αυτό και το Δικαστήριο αποδέχεται την μαρτυρία της στην ολότητα της.
Ο ΜΚ2, από την άλλη, δεν άφησε θετική εικόνα στο Δικαστήριο και υπέπεσε σε ουσιώδεις αντιφάσεις, ενώ θέσεις και ισχυρισμοί του αντικρούονται με την πραγματική μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μου. Ο ΜΚ2 ισχυρίστηκε ότι η σύγκρουση έγινε κάθετα, δηλαδή ο ίδιος έστριψε κάθετα στην πάροδο και η μοτοσικλέτα συγκρούστηκε κάθετα στην δεξιά πόρτα του οδηγού του οχήματος του και κάτω από το δεξί καθρεφτάκι, με αποτέλεσμα το καθρεφτάκι να διπλωθεί προς τα μέσα και ο Κατηγορούμενος να πεταχτεί πάνω από την μηχανή του οχήματος και να βρεθεί πάνω στο πεζοδρόμιο. Η θέση του αυτή, όμως, δεν συνάδει με την πραγματική μαρτυρία, αλλά και ούτε με την κατάθεση του στην Αστυνομία, όπου ανέφερε ότι η σύγκρουση έγινε όταν άρχισε να στρίβει σιγά-σιγά στην οδό Ιχσάν Αλή και είχε δεξιά κλίση το όχημα του και μετά την σύγκρουση ο Κατηγορούμενος «είχε πέσει στην άσφαλτο και σύρθηκε περίπου δύο μέτρα μπροστά από το αυτοκίνητο μου». Σύμφωνα δε με τις ζημιές του οχήματος του -όπως καταγράφηκαν από την ΜΚ1 και φαίνονται στις φωτογραφίες Τεκμήριο 2- αυτές αρχίζουν από την δεξιά πόρτα του οδηγού και πριν το δεξί καθρεφτάκι και συνεχίζουν μέχρι το δεξί φτερό του οχήματος. Λαμβάνοντας υπόψιν τις πορείες των δύο οχημάτων, την τελική θέση τους και τις ζημιές τους, το όχημα του ΜΚ2 δεν ήταν κάθετο σε σχέση με την πορεία του Κατηγορούμενου και ούτε η σύγκρουση θα μπορούσε να γίνει κάθετα, δηλαδή «ορθή γωνία» όπως το περιέγραψε ο ΜΚ2. Ούτε δικαιολογείται με τους κανόνες της φυσικής και την εμπειρία της κοινής λογικής να διπλωθεί προς τα μέσα το δεξί καθρεφτάκι του οχήματος του ΜΚ2 από την σύγκρουση των δύο οχημάτων, αφού η φορά της μοτοσικλέτας ήταν από την πόρτα του οδηγού προς το δεξί φτερό και όχι αντίστροφα. Περαιτέρω δε, ουδέν κτύπημα ή σπάσιμο υπήρξε στο δεξί καθρεφτάκι του οχήματος του ΜΚ2. Αναφορικά με την χρήση του σηματοδότη του πριν στρίψει στην οδό Ιχσάν Αλή, ο ΜΚ2 ανέφερε ότι δεν τον απενεργοποίησε μετά την σύγκρουση και όταν ήρθε η Αστυνομία στην σκηνή του δυστυχήματος είδε ότι ήταν ακόμα ενεργοποιημένος. Η ΜΚ1, όμως, δεν επιβεβαίωσε την ανωτέρω θέση του ΜΚ2, αφού η ίδια ανέφερε ότι δεν είχε οποιαδήποτε ένδειξη ότι ο ΜΚ2 έδειξε με τον σηματοδότη του προτού στρίψει το όχημα του. Αναφορικά με την χρήση του προστατευτικού κράνους από τον Κατηγορούμενο, ο ΜΚ2 ανέφερε στην κατάθεση του ότι δεν έφερε κράνος ο Κατηγορούμενος κατά τον επίδικο χρόνο και ενώπιον του Δικαστηρίου ανέφερε ότι «κατά 90% το είχε στο χέρι του». Η θέση του αυτή αντιστρατεύεται την πραγματική μαρτυρία και τα ευρήματα της ΜΚ1. Συγκεκριμένα, εκτός από τις εκδορές και κτυπήματα που εντοπίστηκαν στο προστατευτικό κράνος του Κατηγορούμενου, ο Κατηγορούμενος ουδέν τραύμα έφερε στο κεφάλι, ενώ ο ίδιος τραυματίστηκε πολύ σοβαρά στην ωμοπλάτη και τον θώρακα. Αναφορικά με τον έλεγχο που έκαμε ο ΜΚ2 σε σχέση με τυχόν οχήματα πίσω του προτού στρίψει στην οδό Ιχσάν Αλή, ο ΜΚ2 ανέφερε αρχικά στην κατάθεση του ότι έλεγξε από το μεσαίο καθρεφτάκι, ενώ στο Δικαστήριο ανέφερε ότι κοίταξε και από το δεξί καθρεφτάκι. Επίσης, ενώ η ορατότητα του προς τα πίσω ήταν 152 μέτρα σύμφωνα με την πραγματική μαρτυρία, ο ΜΚ2 ανέφερε ότι ήταν μόλις 50 μέτρα. Τέλος, ενώ απέδωσε τον λόγο που δεν είδε τον Κατηγορούμενο στην υπερβολική ταχύτητα που οδηγούσε ο Κατηγορούμενος, ο ΜΚ2 ανέφερε και άλλη εκδοχή στο Δικαστήριο λέγοντας ότι «πιθανολογώ ότι ήταν σε νεκρό σημείο του αυτοκινήτου και εκείνο που πιθανολογώ είναι ότι έτρεχε». Ενόψει όλων των ανωτέρω, η μαρτυρία του ΜΚ2 κρίνεται ως αναξιόπιστη και το Δικαστήριο δεν την αποδέχεται.
Ο Κατηγορούμενος, από την άλλη, έκαμε καλή εντύπωση στο Δικαστήριο και έδωσε την εικόνα προσώπου που ήρθε να πει την αλήθεια στο Δικαστήριο. Τα όσα ανέφερε τόσο στην κατάθεση του όσο και στην δια ζώσης μαρτυρία του συνάδουν μεταξύ τους, αλλά και με την πραγματική μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μου. Στην αντεξέταση του παρέμεινε σταθερός στις θέσεις του και δεν υπέπεσε σε οποιεσδήποτε ουσιώδεις αντιφάσεις. Ως εκ τούτου, κρίνεται ως αξιόπιστη η μαρτυρία του και την αποδέχομαι.
5. Η Νομική Πτυχή και Τα Ευρήματα του Δικαστηρίου
Εφόσον ο Κατηγορούμενος αρνείται την διάπραξη των επίδικων αδικημάτων, η Κατηγορούσα Αρχή έχει υποχρέωση να αποδείξει κάθε συστατικό στοιχείο του αδικήματος πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Οι εικασίες, υποθέσεις και υποψίες, ακόμα και ευλογοφανείς, δεν έχουν οποιαδήποτε νομική ισχύ και δεν μπορούν να καλύψουν τυχόν κενά της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής. Από την άλλη, ο Κατηγορούμενος δεν υποχρεούται να αποδείξει ότι οι ισχυρισμοί του είναι αληθινοί ή βάσιμοι αλλά αρκεί η δημιουργία λογικής αμφιβολίας. Οι απομακρυσμένες πιθανότητες, όμως, δεν είναι αρκετές να δημιουργήσουν λογική αμφιβολία.
Στην παρούσα υπόθεση, σύμφωνα με την αξιόπιστη μαρτυρία των ΜΚ1 και Κατηγορούμενου, καθώς και το περιεχόμενο της έγγραφης μαρτυρίας που προσκομίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου ότι:
(α) Την 25.08.2021 και ώρα 11:20 ο Κατηγορούμενος οδηγούσε φέροντας προστατευτικό κράνος την επίδικη μοτοσικλέτα του με αρ. εγγραφής [ ] στην οδό Τουζχανέ στην Λάρνακα, η οποία βρίσκεται σε κατοικημένη περιοχή, με κατεύθυνση προς την οδό Μεχμέτ Αλή. Ο ανωτέρω δρόμος είναι άσφαλτος καλής επιφάνειας, ευθύς και επίπεδος, συνολικού πλάτους 8,40 μέτρων και διπλής κατεύθυνσης, αλλά χωρίς διαχωριστική γραμμή μεταξύ των δύο κατευθύνσεων. Το ανώτατο όριο ταχύτητας είναι τα 50ΧΑΩ, ενώ κατά τον επίδικο τόπο και χρόνο, ο καιρός ήταν αίθριος και η άσφαλτος ξηρή και η τροχαία κίνηση ήταν αραιή.
(β) Της μοτοσικλέτας του Κατηγορούμενου προπορευόταν το μηχανοκίνητο όχημα με αρ. εγγραφής [ ], το οποίο οδηγούσε ο ΜΚ2, προς την ίδια κατεύθυνση με τον Κατηγορούμενο. Ο Κατηγορούμενος αντιλήφθηκε την ύπαρξη του ανωτέρω οχήματος και διατηρούσε απόσταση 40 με 50 μέτρων από αυτό.
(γ) Σε κάποιο σημείο της ανωτέρω οδού και 20 με 30 μέτρα περίπου πριν την συμβολή της με την οδό Ιχσάν Αλή, ο Κατηγορούμενος έλεγξε και βεβαιώθηκε ότι δεν έρχονταν οχήματα από την αντίθετη κατεύθυνση και έδειξε με τον δείκτη της μοτοσικλέτας του την πρόθεση του να προσπεράσει το προπορευόμενο όχημα. Ο Κατηγορούμενος άρχισε να το προσπερνά από δεξιά λίγο πριν την ανωτέρω συμβολή και όταν έφτασε απέναντι από την συμβολή και ο Κατηγορούμενος είχε ήδη αρχίσει το προσπέρασμα, ο ΜΚ2 άρχισε να στρίβει δεξιά το όχημα του χωρίς καμία προηγούμενη ένδειξη του δείκτη του, με αποτέλεσμα η μοτοσικλέτα του Κατηγορούμενου να συγκρουστεί αρχικά στην πόρτα του οδηγού και ακολούθως στο δεξί φτερό του οχήματος του ΜΚ2.
(γ) Μετά την σύγκρουση η μοτοσικλέτα ακινητοποιήθηκε μπροστά από το όχημα του ΜΚ2 αφήνοντας ίχνη τριψίματος στο οδόστρωμα, ενώ ο Κατηγορούμενος έπεσε στην άσφαλτο και τραυματίστηκε.
(δ) Ο ΜΚ2 είχε ορατότητα 152 μέτρα πίσω από το όχημα του και συνεπώς μπορούσε να δει τον Κατηγορούμενο από τα καθρεφτάκια του οχήματος του προτού στρίψει προς την οδό Ιχσάν Αλή. Το γεγονός ότι δεν τον αντιλήφθηκε πριν την σύγκρουση και το δεξί καθρεφτάκι του οχήματος βρέθηκε διπλωμένο διπλωμένο προς τα μέσα στην σκηνή του ατυχήματος, καταδεικνύει και επιβεβαιώνει ότι ο ΜΚ2 δεν έλεγξε δεόντως, ως όφειλε, για την κίνηση τυχόν οχημάτων πίσω και δεξιά του προτού αρχίσει να στρίβει στην οδό Ιχσάν Αλή.
(ε) Ο ΜΚ2 δεν έδειξε με τον δείκτη του οχήματος του την πρόθεση του να στρίψει δεξιά.
2η Κατηγορία
Για σκοπούς συνοχής της παρούσας απόφασης, θα αρχίσω από την 2η κατηγορία που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος. Σχετικός είναι ο Καν. 58(4)(α) των Περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών (Κ.Δ.Π.66/1984) ως έχουν τροποποιηθεί, ο οποίος προνοεί τα εξής:
«Πρόσωπο το οποίο οδηγεί ή έχει τον έλεγχο μηχανοκινήτου οχήματος σε οποιοδήποτε δρόμο οφείλει-
(α) Να μην προσπερνά ούτε να αποπειράται να προσπεράσει όχημα κινούμενο προς την ίδια κατεύθυνση σε κάθε σημείο που υπάρχει στη μέση του οδοστρώματος συνεχής άσπρη γραμμή, σχετικό απαγορευτικό σήμα τροχαίας, σε στροφή με ορατότητα μικρότερη των εκατό μέτρων, σε συμβολή δρόμων εντός δημοτικών ορίων ή ορίων κοινότητας, όταν προσεγγίζει κυρτή γέφυρα, διάβαση πεζών ή κορυφή ανάβασης ή όταν προσεγγίζει όχημα από την αντίθετη κατεύθυνση, οπότε παρέχει δικαίωμα προτεραιότητας σε αυτό».
Στην παρούσα υπόθεση, σύμφωνα με την μαρτυρία του ίδιου του Κατηγορούμενου, αυτός άρχισε να προσπερνά το μηχανοκίνητο όχημα του ΜΚ2 λίγο πριν το στρίψιμο προς την οδό Ιχσάν Αλή και όταν έφτασε απέναντι από το ανωτέρω στρίψιμο βρισκόταν ακόμη στην διαδικασία του προσπεράσματος. Η δε σύγκρουση έγινε ακριβώς στην συμβολή της οδού Ιχσάν Αλή με την οδό Τουζχανέ, η οποία βρίσκεται σε κατοικημένη περιοχή και συνεπώς εντός δημοτικών ορίων, ενώ σύμφωνα με την ΜΚ1 η συμβολή ήταν εμφανής και ορατή στους ενεχόμενους οδηγούς.
Τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης διαφοροποιούνται από τα γεγονότα της Κλεάνθους ν Βανέλλη (2004) 1 ΑΑΔ 1672, όπου το όχημα που προσπερνούσε είχε αρχίσει το προσπέρασμα σε αρκετή απόσταση πριν την συμβολή και τούτο αποδείχθηκε από τα σημεία μαυρίσματος από τα ελαστικά του οχήματος που προσπερνούσε τα οποία εντοπίστηκαν στο οδόστρωμα πριν την συμβολή. Στην παρούσα υπόθεση, δεν βρέθηκαν καθόλου ίχνη μαυρίσματος ή τροχοπέδησης της μοτοσικλέτας του Κατηγορούμενου και σύμφωνα με την ΜΚ1 ο Κατηγορούμενος δεν πρόλαβε να χρησιμοποιήσει καθόλου τα φρένα του. Η πραγματική μαρτυρία καταδεικνύει ότι το προσπέρασμα άρχισε αμέσως πριν την συμβολή και συνεχίστηκε επί της συμβολής των δύο οδών, όπου έγινε και η σύγκρουση.
Ενόψει των ανωτέρω, αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου ότι ο Κατηγορούμενος επιχείρησε να προσπεράσει το μηχανοκίνητο όχημα που οδηγούσε ο ΜΚ2 σε συμβολή δρόμων και ως εκ τούτου κρίνω ένοχο τον Κατηγορούμενο στην 2η κατηγορία.
1η Κατηγορία
Αναφορικά με την 1η κατηγορία, ήτοι της αμελούς οδήγησης και πρόκλησης ζημιάς σε περιουσία, σχετικό είναι το άρθρο 8(1)(β) του Περί Μηχανοκίνητων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου (Ν.86/1972) ως έχει τροποποιηθεί που προνοεί τα εξής:
«Οποιοσδήποτε οδηγεί μηχανοκίνητο όχημα σε οποιανδήποτε οδό χωρίς να καταβάλλει την προσήκουσα επιμέλεια και προσοχή ή χωρίς να επιδεικνύει εύλογη μέριμνα για άλλα πρόσωπα, που χρησιμοποιούν την οδό, και προκαλεί ζημιά σε περιουσία, είναι ένοχος αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει το ένα (1) έτος ή/και σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις τρεις χιλιάδες ευρώ (€3.000).»
Η αμέλεια επί των τροχαίων ατυχημάτων είναι η ίδια και στο αστικό και στο ποινικό δίκαιο με διαφορά, βέβαια, το βάρος απόδειξης (βλ. Σωκράτους ν Αστυνομίας (1989) 2 ΑΑΔ 1). Το καθήκον επιμέλειας (standard of care) οφείλεται έναντι οποιουδήποτε προσώπου που κατά λογική πρόβλεψη δυνατό να επηρεαστεί από τις πράξεις του οδηγού και το κριτήριο είναι αντικειμενικό, με μέτρο τον μέσο συνετό και προσεκτικό οδηγό, ενώ η πρόβλεψη για την δυνατότητα κινδύνου συναρτάται με τις κοινές εμπειρίες οδήγησης και το καθήκον της δέουσας παρατηρητικότητας (βλ. Χαραλάμπους ν McGill (Πολ. Έφεση 38/2015) ημερ. 18/12/2019, ECLI:CY:AD:2019:A527). Όταν η πιθανότητα κινδύνου είναι εύλογα αναμενόμενη ή αντιληπτή, τότε η παράλειψη προφύλαξης συνιστά αμέλεια. Έστω και μικρού βαθμού αμέλεια, στις ποινικές υποθέσεις είναι αρκετή για να οδηγήσει σε καταδίκη του Κατηγορούμενου (βλ. Κυπριανού ν Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 816).
Καταρχάς, θα πρέπει να λεχθεί ότι εφόσον τα δύο ενεχόμενα οχήματα προσέγγιζαν σε συμβολή δρόμων, ο Κατηγορούμενος όφειλε σύμφωνα με τους Κανονισμούς (α) «να ελαττώνει την ταχύτητα του οχήματος του σε ασφαλές υπό τας περιστάσεις όριο και να το διατηρεί κατά το δυνατό στην αριστερή πλευρά του δρόμου» και (β) να μην προσπεράσει ή αποπειραθεί να προσπεράσει το προπορευόμενο όχημα (βλ. Καν.58(4)(α) και (ε) αντίστοιχα των Περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών (Κ.Δ.Π.66/1984) ως έχουν τροποποιηθεί). Εντούτοις, η παράβαση κανονισμού από τον Κατηγορούμενο, καθώς και η ενοχή του στην 2η κατηγορία δεν οδηγούν αυτόματα και από μόνα τους σε αμέλεια του Κατηγορούμενου (βλ. Κλεάνθους ν Ευαγγέλου (1998) 1 ΑΑΔ 1681). Η τυχόν αμέλεια του Κατηγορούμενου εξετάζεται και κρίνεται με βάση τις σχετικές νομολογιακές αρχές που αναφέρθηκαν ανωτέρω και όχι αυτήν καθ’ αυτήν την παράβαση των Κανονισμών.
Εφόσον η μοτοσικλέτα που οδηγούσε ο Κατηγορούμενος βρισκόταν πίσω από το όχημα που οδηγούσε ο ΜΚ2 και τον είχε αντιληφθεί προτού αποφασίσει να τον προσπεράσει, κρίνω ότι ο Κατηγορούμενος υπείχε καθήκον επιμέλειας προς τον οδηγό, ιδιοκτήτη και τυχόν επιβάτες του προπορευόμενου οχήματος. Βασικές παράμετροι του καθήκοντος επιμέλειας που είχε ο Κατηγορούμενος στην παρούσα περίπτωση είναι η αντίληψη του προπορευόμενου οχήματος και η τήρηση απόστασης ασφάλειας από αυτό, λογικό όριο ταχύτητας και άσκηση της δέουσας προσοχής και παρατηρητικότητας που θα του παρείχε τη δυνατότητα να σταματήσει έγκαιρα και με ασφάλεια αν οι συνθήκες το επιβάλλουν (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν Μαυροφτή (2001) 2 ΑΑΔ 130 και Κωνσταντινίδης ν Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 190). Επιπρόσθετα, εφόσον ο Κατηγορούμενος επιθυμούσε να προσπεράσει το όχημα του ΜΚ1, όφειλε να το πράξει με ασφάλεια και αφού λάβει όλα τα δέοντα μέτρα.
Αποτέλεσε ήδη εύρημα του Δικαστηρίου ότι ο Κατηγορούμενος έλαβε όλα τα δέοντα μέτρα προτού επιχειρήσει να προσπεράσει το όχημα του ΜΚ2 δείχνοντας με τον δείκτη του οχήματος του την πρόθεση του. Σε σχέση με την ταχύτητα που οδηγούσε ο Κατηγορούμενος, δεν υπάρχει ενώπιον μου οποιαδήποτε αξιόπιστη μαρτυρία ότι οδηγούσε με υπερβολική ταχύτητα. Άλλωστε, η ταχύτητα πρέπει να αποδεικνύεται αντικειμενικά είτε με βάση μαρτυρία εμπειρογνώμονα είτε με βάση ίχνη τροχοπέδησης που αφήνει το όχημα πριν τη σύγκρουση (βλ. Χαραλάμπους ν Ξυδά (2007) 1 ΑΑΔ 792) και δεν υπάρχει τέτοια μαρτυρία ενώπιον μου.
Στην απόφαση Ζαχαρία κ.α. ν Καραολή (2004) 1 ΑΑΔ 72, της οποίας τα γεγονότα προσομοιάζουν με την παρούσα υπόθεση, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την εισήγηση για συντρέχουσα αμέλεια του οχήματος που προσπερνούσε προπορευόμενο όχημα, το οποίο δεν εκδήλωσε με οποιοδήποτε τρόπο την πρόθεση του να στρίψει δεξιά σε πάροδο και χωρίς να βεβαιωθεί ότι η πρόθεση του έγινε αντιληπτή από τους οδηγούς που τον ακολουθούσαν, λέγοντας τα εξής:
«…το καθήκον επιμέλειας της εφεσίβλητης δεν θα μπορούσε υπό τις περιστάσεις να επεκταθεί έναντι δυνητικού κινδύνου που θα μπορούσε να προκύψει από την αμέλεια άλλων οδηγών πριν την ύπαρξη ορατών σημείων εκδήλωσης ενός τέτοιου κινδύνου. Το καθήκον για επιμελή οδήγηση δεν επεκτείνεται στη λήψη προληπτικών μέτρων έναντι της πιθανότητας εκδήλωσης αμέλειας από άλλους οδηγούς. Ο νουνεχής οδηγός εύλογα μπορεί να υποθέσει ότι όπως ο ίδιος έτσι και οι άλλοι οδηγοί θα εκπληρώσουν το καθήκον επιμέλειας έναντι των ιδίων και των άλλων οδηγών. Βλ. Κυριάκου ν. Φιλίππου (1992) 1(Α) Α.Α.Δ. 642, Θρασυβούλου ν. Κουλέρμου κ.ά. (1996) 1(Α) Α.Α.Δ. 253 και Χριστοδούλου ν. Μπίλλη, (1998) 1(Α) Α.Α.Δ. 164. Η εφεσίβλητη κάτω από τις δοσμένες συνθήκες εύλογα θα μπορούσε να αναμένει ότι ο εφεσείων θα εκπλήρωνε, όπως είχε υποχρέωση, το καθήκον επιμέλειας που είχε έναντι του ιδίου και των άλλων οδηγών. Ωστόσο, η συμπεριφορά του εφεσείοντα ήταν υπό τις περιστάσεις εντελώς απρόβλεπτη.»
Τα ίδια ισχύουν και στην παρούσα υπόθεση. Δεν μπορεί να αποδοθεί καθήκον επιμέλειας στον Κατηγορούμενο σε κίνδυνο που μπορούσε να προκύψει από την αμέλεια του ΜΚ2. Ο κίνδυνος έγινε ορατός όταν ο ΜΚ2 άρχισε να στρίβει δεξιά το όχημα του για να εισέλθει στην οδό Ιχσάν Αλή και ο Κατηγορούμενος βρισκόταν ήδη δεξιά του ΜΚ2 και στην διαδικασία του προσπεράσματος και συνεπώς δεν μπορούσε και ούτε είχε περιθώριο χρόνου να λάβει οποιαδήποτε μέτρα αποφυγής του κινδύνου (βλ. επίσης Ψηλογένης ν Κεττένη (2004) 1 ΑΑΔ 1511). Η παρούσα υπόθεση διακρίνεται από την απόφαση Polycarpou v Adamou (1988) 1 CLR 727, όπου το προπορευόμενο όχημα, παρόλο που δεν είχε δείξει με τον δείκτη του την πρόθεση του να στρίψει δεξιά σε πάροδο, είχε πάρει ήδη κλίση προς τα δεξιά και κινείτο προς το κέντρο του δρόμου προτού επιχειρήσει να το προσπεράσει ο μοτοσικλετιστής που ακολουθούσε.
Ενόψει όλων των ανωτέρω, κρίνω ότι δεν έχει αποδειχθεί πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι ο Κατηγορούμενος οδήγησε κατά τον επίδικο τόπο και χρόνο αμελώς και προκάλεσε ζημιά σε περιουσία.
6. Κατάληξη
Για όλους τους λόγους που καταγράφονται ανωτέρω, ο Κατηγορούμενος αθωώνεται και απαλλάσσεται από την 1η κατηγορία που αντιμετωπίζει και κρίνεται ένοχος από το Δικαστήριο στην 2η κατηγορία.
(Υπ.).....................................
Μ. Μαρκουλλής, Προσ. Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφον
Πρωτοκολλητής