ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 1372/2022
Μεταξύ:
Αστυνομικού Διευθυντή Λάρνακας
Κατηγορούσα Αρχή
και
1. ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΣ
2. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΡΑΓΙΑΣ
Κατηγορούμενοι
Ημερομηνία: 12.1.2024
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα Ε. Γιακουμεττή
Για τον Κατηγορούμενο 1: κα Ε. Λαζαρίδου
Κατηγορούμενος 1: Παρών
ΠΟΙΝΗ
(για τον 1ο κατηγορούμενο)
Στο κατηγορητήριο της παρούσας υπόθεσης περιλαμβάνονται 17 κατηγορίες. Κάποιες από αυτές αφορούν από κοινού και τους 2 κατηγορούμενους και κάποιες άλλες μόνο τον 1ο κατηγορούμενο.
Ο 1ος κατηγορούμενος παραδέχθηκε συνολικά 13 κατηγορίες ήτοι τις κατηγορίες 1 έως 6, 8 έως 12 και 15 και 16 ενώ ο 2ος κατηγορούμενος δήλωσε μη παραδοχή στις κατηγορίες που τον αφορούν και η υπόθεσή αναφορικά με αυτόν είναι ορισμένη για ακρόαση. Η παρούσα απόφαση αφορά μόνο τον 1ο κατηγορούμενο.
Η 1η κατηγορία αφορά το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος κατά παράβαση των άρθρων 371, 291, 294, 255 και 262 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, η 2η το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου και κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 20, 255, 291 και 294 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, η 3η το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου και κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 255, 291 και 294 του Ποινικού Κώδικα, η 4η το αδίκημα της κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 255 και 262 του Ποινικού Κώδικα, η 5η το αδίκημα της κακόβουλης βλάβης κατά παράβαση του άρθρου 324(1) του Ποινικού Κώδικα, η 6η το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου και κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 255, 291 και 294 του Ποινικού Κώδικα, η 8η το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου και κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 20, 255, 291 και 294 του Ποινικού Κώδικα, η 9η το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος κατά παράβαση των άρθρων 371, 291, 294, 255 και 262 του Ποινικού Κώδικα, η 10η το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου και κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 255, 291 και 294 του Ποινικού Κώδικα, η 11η και η 12η το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου εν καιρώ νυκτός και κλοπή κατά παράβαση των άρθρων 255, 291, 292(α) του Ποινικού Κώδικα, η 15η το αδίκημα της κατοχής διαρρηκτικών οργάνων εν καιρώ νυκτός κατά παράβαση των άρθρων 20 και 296(γ) του Ποινικού Κώδικα και τέλος η 16η κατηγορία το αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας κατά παράβαση του άρθρου 309 του Ποινικού Κώδικα αντίστοιχα.
Στην παρούσα υπόθεση δόθηκε η συγκατάθεση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για τη συνοπτική εκδίκασή της δυνάμει του άρθρου 24(2) του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/1960.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 1ης κατηγορίας οι κατηγορούμενοι μεταξύ των ημερομηνιών 16 - 20.1.2022 συμπεριλαμβανομένων συνωμότησαν με τον Γιώργο Ραγιά από τη Λάρνακα να διαπράξουν κακούργημα ήτοι τη διάρρηξη κτιρίου και κλοπή.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 2ης κατηγορίας οι κατηγορούμενοι μεταξύ των ημερομηνιών 16 - 20.1.2022 συμπεριλαμβανομένων σε ημερομηνία άγνωστη για την κατηγορούσα αρχή στην οδό Σαίξπηρ στη Λάρνακα διέρρηξαν και εισήλθαν στο ξενοδοχείο SAN REMO και έκλεψαν μια τηλεόραση αξίας €50,00 και 1 κλιματιστικό αξίας €1.200,00 περιουσία του Ανδρέα Παπουή από τα Λειβάδια.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 3ης κατηγορίας ο 1ος κατηγορούμενος μεταξύ των ημερομηνιών 16 - 20.1.2022 συμπεριλαμβανομένων σε ημερομηνία άγνωστη για την κατηγορούσα αρχή στην οδό Σαίξπηρ στη Λάρνακα διέρρηξαν και εισήλθαν στο ξενοδοχείο SAN REMO και έκλεψε 4 μπουκάλες οινοπνευματωδών ποτών συνολικής αξίας €52,00 περιουσία του Ανδρέα Παπουή από τα Λειβάδια.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 4ης κατηγορίας ο 1ος κατηγορούμενος στις 10.1.2022 στην οδό Οκκουλάρ στη Λάρνακα έκλεψε το αυτοκίνητο με αρ. εγγραφής [ ] αξίας €6.000,00 εντός του οποίου υπήρχε το χρηματικό ποσό των €110,00 και μια ηλεκτρική σκούπα αξίας €52,00 όλα συνολικής αξίας €6.162,00 περιουσία της Άντζελας Νικολάου από τη Λάρνακα.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 5ης κατηγορίας ο 1ος κατηγορούμενος μεταξύ των ημερομηνιών 10 - 18.1.2022 συμπεριλαμβανομένων σε ημερομηνία άγνωστη για την κατηγορούσα αρχή στη Λάρνακα εσκεμμένα και παράνομα προξένησε ζημιά στο αυτοκίνητο με αρ. εγγραφής ΝΧΝ 154 αξίας €700,00.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 6ης κατηγορίας ο 1ος κατηγορούμενος μεταξύ των ημερομηνιών 1.11.2021 και 1.1.2022 και μεταξύ των ωρών 10:00 – 13:00 και 16:00 – 10:00 συμπεριλαμβανομένων σε ημερομηνία άγνωστη για την κατηγορούσα αρχή στη Λεωφ. Αρτέμιδος στη Λάρνακα διέρρηξε και εισήλθε στην μπυραρία VICI και έκλεψε μια τηλεόραση αξίας €200,00, μια οθόνη ηλεκτρονικού υπολογιστή αξίας €50,00, τρεις κάμερες κλειστού κυκλώματος αξίας €75,00 και διάφορα εργαλεία αξίας €35,00 συνολικής αξίας €360,00 περιουσία του Iosif Scrobut από τη Ρουμανία.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 8ης κατηγορίας οι κατηγορούμενοι στις 10.2.2022 και ώρα 01:00 στη Λεωφ. Αρτέμιδος στη Λάρνακα διέρρηξαν και εισήλθαν στη μπυραρία VICI με σκοπό τη διάπραξη εντός αυτής του κακουργήματος της κλοπής.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 9ης κατηγορίας οι κατηγορούμενοι μεταξύ των ημερομηνιών 20 - 21.1.2022 συμπεριλαμβανομένων στη Λάρνακα συνωμότησαν μεταξύ τους να διαπράξουν κακούργημα δηλαδή διάρρηξη κτιρίου και κλοπή.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 10ης κατηγορίας οι κατηγορούμενοι μεταξύ των ημερομηνιών 20 - 21.1.2022 συμπεριλαμβανομένων σε ημερομηνία άγνωστη για την κατηγορούσα αρχή στην οδό Σαίξπηρ στη Λάρνακα διέρρηξαν και εισήλθαν στο ξενοδοχείο SAN REMO και έκλεψαν 1 πύργο ηλεκτρονικού υπολογιστή αξίας €500,00 και μια κάμερα βιντεοπαρακολούθησης αξίας €120,00 περιουσία του Ανδρέα Παπουή από τα Λειβάδια.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 11ης κατηγορίας ο 1ος κατηγορούμενος μεταξύ των ημερομηνιών 30.9.2021 και 12.10.2021 συμπεριλαμβανομένων σε ημερομηνία άγνωστη για την κατηγορούσα αρχή στην οδό [ ] στη Λάρνακα κατά τη διάρκεια της νύκτας διέρρηξε και εισήλθε στην οικία του Κυριάκου Κυριάκου από τη Λάρνακα και έκλεψε 1 μίξερ βρύσης, 1 θερμαντήρα από ηλιακό, 1 θερμοσυλλέκτη, μια τηλεόραση, 1 ρολόι και 1 καταλύτη αυτοκινήτου όλα συνολικής αξίας €1.620,00 περιουσία του Κυριάκου Κυριάκου.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 12ης κατηγορίας ο 1ος κατηγορούμενος μεταξύ των ημερομηνιών 13 - 21.10.2021 συμπεριλαμβανομένων σε ημερομηνία άγνωστη για την κατηγορούσα αρχή στην οδό [ ] στη Λάρνακα κατά τη διάρκεια της νύκτας διέρρηξε και εισήλθε στην οικία του Κυριάκου Κυριάκου από τη Λάρνακα και έκλεψε 1 κασόνι με κρυστάλλινα ποτήρια, 1 διπλό κασετόφωνο, 8 πίνακες και μια ηλεκτρική επιτραπέζια λάμπα όλα συνολικής αξίας €2.550,00 περιουσία του Κυριάκου Κυριάκου.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 15ης κατηγορίας οι κατηγορούμενοι στις 10.2.2022 και ώρα 01:50 στη Λεωφ. Αρτέμιδος στη Λάρνακα εν καιρώ νυκτός χωρίς νόμιμη δικαιολογία είχαν στην κατοχή τους διαρρηκτικά όργανα ήτοι κατσαβίδια, πολυεργαλεία, γάντια, λίμες, σκαλιστήρια, κόφτες, απογυμνωτή καλωδίων και ψαλίδι.
Τέλος σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 16ης κατηγορίας ο 1ος κατηγορούμενος στις 10.2.2022 και ώρα 01:50 στη Λεωφ. Αρτέμιδος στη Λάρνακα είχε στην κατοχή του διάφορα γυναικεία σκουλαρίκια και 1 δακτυλίδι συνολικής αξίας €30,00 για τα οποία υπάρχει εύλογη υπόνοια ότι είναι κλοπιμαία.
Ο 1ος κατηγορούμενος αντιμετωπίζει επίσης 3 άλλες υποθέσεις, ήτοι την υπόθεση 4852/2023, την 11701/2023 και την 11702/2023 τις οποίες η Υπεράσπιση ζήτησε και η Κατηγορούσα Αρχή συγκατατέθηκε όπως ληφθούν υπόψη στην παρούσα υπόθεση.
Στην υπόθεση 4852/2023 περιλαμβάνονται 3 κατηγορίες. Ο 1ος κατηγορούμενος παραδέχθηκε ότι στις 19.9.2022 στη Λάρνακα προμηθεύτηκε από άγνωστο πρόσωπο ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Α ήτοι 0,40 γραμμάρια μεθαμφεταμίνης χωρίς την άδεια της Υπουργού Υγείας κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, 6(1)(2), 30 και 31 του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/1977 (1η κατηγορία), ότι στις 22.9.2022 στη Λάρνακα είχε στην κατοχή του ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Α ήτοι 0,40 γραμμάρια μεθαμφεταμίνης χωρίς την άδεια της Υπουργού Υγείας κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, 6(1)(2), 30, 31 και 38 παράγραφος 1 του Μέρους Ι του Πρώτου Πίνακα και του Τρίτου Πίνακα του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/1977 (2η κατηγορία) και ότι μεταξύ των ημερομηνιών 19.9.2022 – 22.9.2022 στη Λάρνακα έκανε χρήση ναρκωτικών ουσιών τάξεως Α ήτοι άγνωστη ποσότητα μεθαμφεταμίνης χωρίς την άδεια της Υπουργού Υγείας κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, 10(α), 30, 31 και 38 παράγραφος 1 του Μέρους Ι του Πρώτου Πίνακα και του Τρίτου Πίνακα του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/1977 (3η κατηγορία).
Στην υπόθεση 11701/2023 περιλαμβάνονται επίσης 3 κατηγορίες. Ο παρών κατηγορούμενος αντιμετωπίζει μόνο την 1η κατηγορία την οποία παραδέχθηκε και η οποία αφορά το αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας κατά παράβαση του άρθρου 309 του Ποινικού Κώδικα. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της εν λόγω κατηγορίας ο 1ος κατηγορούμενος στις 31.10.2022 και περί ώρα 22:30 σε ανοικτό χωράφι κοντά στην οδό Γιάννου Κρανιδιώτη στη Λάρνακα είχε στην κατοχή του 2 μεγάλους θερμοσίφωνες για τους οποίους υπάρχει εύλογη υπόνοια ότι είναι κλοπιμαίοι.
Στην υπόθεση 11702/2023 περιλαμβάνονται επίσης 3 κατηγορίες. Ο παρών κατηγορούμενος αντιμετωπίζει μόνο την 3η κατηγορία την οποία παραδέχθηκε και η οποία αφορά το αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας κατά παράβαση του άρθρου 309 του Ποινικού Κώδικα. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της εν λόγω κατηγορίας ο 1ος κατηγορούμενος στις 22.9.2022 στη Λάρνακα είχε στην κατοχή του περιουσία αξίας €244,00 για την οποία υπάρχει εύλογη υπόνοια ότι είναι κλοπιμαία.
Τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης ως εκτέθηκαν από την εκπρόσωπο της κατηγορούσας αρχής και δεν αμφισβητήθηκαν από τον 1ο κατηγορούμενο έχουν ως ακολούθως: αναφορικά με τις κατηγορίες 1, 2 και 3 στις 21.1.2022 καταγγέλθηκε από τον παραπονούμενο και διαχειριστή του ξενοδοχείου San Remo στη Λάρνακα ότι μεταξύ των ημερομηνιών 16 - 20.1.2022 έγινε διάρρηξη στο εν λόγω ξενοδοχείο το οποίο ήταν κλειστό από τις 11.1.2022 λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Η διάρρηξη στο εν λόγω ξενοδοχείο έγινε με την παραβίαση αλουμινένιας συρόμενης μπαλκονόπορτας με αιχμηρό αντικείμενο και κλάπηκαν από μέσα όλα όσα αναφέρονται στις λεπτομέρειες αδικήματος της 2ης και της 3ης κατηγορίας. Επιθεωρήθηκε το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης του ξενοδοχείου και διαπιστώθηκε ότι 2 πρόσωπα διέπραξαν τη διάρρηξη και αναγνωρίστηκε ένας εξ αυτών, ο 1ος πρώτος κατηγορούμενος, ο οποίος ήταν γνωστός στις αρχές της Αστυνομίας. Στις 29.1.2022 εκδόθηκε δικαστικό ένταλμα σύλληψης εναντίον του 1ου κατηγορούμενου και αυτός καταζητείτο μέχρι και τις 10.2.2022 όταν εντοπίστηκε από μέλη της άμεσης επέμβασης σε δρόμο στη Λάρνακα και συνελήφθηκε. Έδωσε κατάθεση όπου παραδέχθηκε ενοχή και ανέφερε ότι συνωμότησε με άλλο πρόσωπο να διαπράξει τις διαρρήξεις. Όσον αφορά τις ως άνω κατηγορίες από τα κλοπιμαία εντοπίστηκαν μόνο 2 μπουκάλες οινοπνευματωδών ποτών. Δεν εντοπίστηκαν οποιαδήποτε άλλα κλοπιμαία της παρούσας υπόθεσης.
Όσον αφορά τα γεγονότα των κατηγοριών 4 και 5 στις 10.1.2022 καταγγέλθηκε από την κα Άντζελα Νικόλα ότι άγνωστο πρόσωπο έκλεψε το όχημα της ως αυτό αναφέρεται στις λεπτομέρειες αδικήματος της 4ης κατηγορίας, αξίας €6.000 το οποίο βρισκόταν σταθμευμένο και κλειδωμένο στον χώρο στάθμευσης της πολυκατοικίας όπου διαμένει. Κλάπηκε επίσης από το όχημά της το χρηματικό ποσό των €110,00 και μια ηλεκτρική σκούπα αξίας €52,00. Στις 17.1.2022 και περί ώρα 11:30 η παραπονούμενη κινείτο οδικώς στη Λεωφόρο Αρτέμιδος στη Λάρνακα όταν είδε το κλοπιμαίο όχημά της να οδηγείται από άγνωστο πρόσωπο. Άρχισε να το ακολουθεί, ενημέρωσε την Αστυνομία και διαπιστώθηκε ότι ο 1ος κατηγορούμενος είχε εγκαταλείψει το όχημα σε αδιέξοδο σε δρόμο στη Λάρνακα. Στο όχημα είχαν προκληθεί ζημιές αξίας €700,00 αφού αυτό ήταν κτυπημένο στην αριστερή πλευρά του μπροστινού και του πισινού προφυλακτήρα και από αυτό είχε αφαιρεθεί το κάλυμμα του ντεπόζιτου καυσίμων. Έγιναν έρευνες σε πολλά κλειστά κυκλώματα παρακολούθησης και διαπιστώθηκε ότι ο δράστης ήταν ο 1ος κατηγορούμενος. Από την κλοπιμαία περιουσία στις κατηγορίες 4 και 5 εντοπίστηκε η σκούπα και το όχημα.
Αναφορικά με τα γεγονότα της 6ης κατηγορίας την 1.1.2022 καταγγέλθηκε στο ΤΑΕ Λάρνακας από τον διαχειριστή της μπυραρίας Vici που βρίσκεται στη Λεωφ. Αρτέμιδος στη Λάρνακα ότι μεταξύ των ημερομηνιών 1.11.2021 με 1.1.2022 έγινε διάρρηξη στην μπυραρία του και κλάπηκαν όλα όσα αναφέρονται στις λεπτομέρειες αδικήματος της 6ης κατηγορίας. Η είσοδος στο κτήριο επετεύχθη με σωματική βία από αλουμινένια συρόμενη πόρτα που βρίσκεται στο πλάι του κτηρίου. Λήφθηκε κατάθεση από τον κατηγορούμενο όταν συνελήφθηκε για άλλες διαρρήξεις και αυτός παραδέχθηκε και την παρούσα διάρρηξη. Από την κλοπιμαία περιουσία εντοπίστηκε μόνο μια οθόνη ηλεκτρονικού υπολογιστή αξίας €50,00.
Αναφορικά με τα γεγονότα της 8ης κατηγορίας στις 10.2.2022 καταγγέλθηκε πως έγινε διάρρηξη και πάλι στην μπυραρία Vici χωρίς να κλαπεί οτιδήποτε από εκεί. Η ώρα ήταν 01:00. Την ίδια μέρα είχε γίνει και η σύλληψη του κατηγορούμενου για άλλες διαρρήξεις, όπου παραδέχθηκε και την παρούσα. Διαπιστώθηκε ότι η είσοδος επετεύχθη από συρόμενο αλουμινένιο παράθυρο, το οποίο βρίσκεται στον υπόγειο χώρο το οποίο είχε ανοιχθεί με σωματική βία.
Τα γεγονότα των κατηγοριών 9 και 10 έχουν ως ακολούθως: στις 21.1.2022 καταγγέλθηκε στο Τ.Α.Ε. Λάρνακας από τον διαχειριστή του ξενοδοχείου San Remo ότι έγινε διάρρηξη στο εν λόγω ξενοδοχείο μεταξύ των ημερομηνιών 20 - 21.1.2022 από το οποίο κλάπηκαν όλα όσα αναφέρονται στις λεπτομέρειες αδικήματος της 10ης κατηγορίας. Ο κατηγορούμενος όταν συνελήφθηκε για άλλες υποθέσεις παραδέχθηκε και την παρούσα διάρρηξη και ανέφερε ότι τη διέπραξε μαζί με άλλο πρόσωπο. Δεν εντοπίστηκαν τα κλοπιμαία που αναφέρονται στις λεπτομέρειες αδικήματος της 10ης κατηγορίας.
Αναφορικά με τα γεγονότα των κατηγοριών 11 και 12 στις 13.10.2021 καταγγέλθηκε από τον παραπονούμενο Κυριάκο Κυριάκου ότι μεταξύ ημερομηνιών 30.9.2021 και 12.10.2021 έγινε διάρρηξη στην ακατοίκητη οικία των αποβιωσάντων γονέων του. Στο μέρος μετέβηκαν μέλη του ΤΑΕ Λάρνακας και διαπιστώθηκε ότι οι δράστες είχαν πετύχει είσοδο από συρόμενο αλουμινένιο παράθυρο της κουζίνας αφού αφαίρεσαν με σωματική βία τις 2 αλουμινένιες προστατευτικές ράβδους. Παραλήφθηκαν δειγματοληψίες από τη σκηνή και στις 8.11.2021 τα αποτυπώματα του κατηγορούμενου ταυτίστηκαν με αυτά που εντοπίστηκαν στη σκηνή της διάρρηξης. Δεν εντοπίστηκε η κλοπιμαία περιουσία που αναφέρεται στις κατηγορίες 11 και 12.
Αναφορικά με τα γεγονότα των κατηγοριών 15 και 16 αναφέρθηκε ότι στις 10.2.2022 και ώρα 01:50 ανακόπηκε ο 1ος κατηγορούμενος δυνάμει δικαστικού εντάλματος σύλληψης και είχε στην κατοχή του όλα τα διαρρηκτικά όργανα, τα οποία αναφέρονται στις λεπτομέρειες αδικήματος της 15ης κατηγορίας καθώς επίσης και την περιουσία που αναφέρεται στις λεπτομέρειες αδικήματος της 16ης κατηγορίας για την οποία υπάρχει εύλογη υπόνοια ότι είναι κλοπιμαία.
Ως γεγονότα της υπόθεσης 4852/23 στην οποία ο 1ος κατηγορούμενος αντιμετωπίζει και τις 3 κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριό της αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 22.9.2022 ο κατηγορούμενος ήταν ύποπτος για άλλα αδικήματα πέραν αυτών και μεταφέρθηκε στο ΤΑΕ Λάρνακας για ανάκριση. Στα προσωπικά του αντικείμενα εντοπίστηκε 1 νάιλον σακουλάκι το οποίο περιείχε 0,40 γραμμάρια μεθαμφεταμίνης και παραδέχθηκε ότι το προμηθεύτηκε από άγνωστο πρόσωπο στις 19.9.2022 και ότι έκανε χρήση μεθαμφεταμίνης.
Ως γεγονότα της 1ης κατηγορίας στην υπόθεση 11701/20 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: ο 1ος κατηγορούμενος στις 31.10.2022 και ώρα 22:30 εντοπίστηκε από μέλη της Αστυνομίας να έχει στην κατοχή του 2 θερμοσίφωνες για τους οποίους δεν έδωσε ικανοποιητικές εξηγήσεις και υπάρχει εύλογη υπόνοια ότι είναι κλοπιμαία περιουσία.
Τέλος ως γεγονότα της 3ης κατηγορίας στην υπόθεση 11702/2023 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: ο 1ος κατηγορούμενος στις 22.9.22 εντοπίστηκε να έχει στην κατοχή του περιουσία αξίας €244,00 για την οποία υπάρχει εύλογη υπόνοια ότι είναι κλοπιμαία.
Η εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής ανέφερε επίσης ότι ο κατηγορούμενος βαρύνεται με μια προηγούμενη καταδίκη στην υπόθεση 1726/2023 του Ε.Δ. Λάρνακας. Στην εν λόγω υπόθεση στις 15.3.2023 ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε για το αδίκημα της κλοπής και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 10 μηνών. Επίσης στην ίδια υπόθεση για το αδίκημα της διάρρηξης κτηρίου και κλοπής του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 12 μηνών σε 2 κατηγορίες και για το αδίκημα διάρρηξης κτηρίου και κλοπής του επιβλήθηκε σε ακόμα άλλες 2 κατηγορίες επίσης ποινή φυλάκισης 20 μηνών. Περαιτέρω για το αδίκημα διάρρηξης κατοικίας και κλοπής του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 30 μηνών.
Η δικηγόρος του 1ου κατηγορούμενου στο γραπτό κείμενο που παρέδωσε στο Δικαστήριο προς μετριασμό κατέγραψε ότι ο κατηγορούμενος διέπραξε τα επίδικα αδικήματα μεταξύ του έτους 2021 και του Οκτωβρίου του 2022. Στις 15.3.2023 καταδικάστηκε κατόπιν παραδοχής του στην υπόθεση 1726/2023 στην οποία λήφθηκαν υπόψη ακόμη 7 υποθέσεις σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης με μεγαλύτερη αυτή των 30 μηνών. Αντίγραφο της ως άνω απόφασης παρέδωσε στο Δικαστήριο. Εισηγήθηκε ότι τα επίδικα αδικήματα διαπράχθηκαν κατά την ίδια περίοδο με τα αδικήματα για τα οποία ο κατηγορούμενος εκτίει ήδη ποινή φυλάκισης και μπορούσαν να είχαν ληφθεί υπόψη κατά την επιβολή ποινής στην ως άνω υπόθεση 1726/2023. Ανέφερε επίσης ότι τα εν λόγω αδικήματα ομοιάζουν με αυτά της παρούσας υπόθεσης. Ανέφερε τέλος ότι προς όφελος του κατηγορούμενου μπορεί να προσμετρήσει η παραδοχή του η οποία εκφράζει και τη μεταμέλειά του καθώς επίσης και η συνεργασία του με τις αστυνομικές αρχές.
Άκουσα με προσοχή και έχω λάβει υπόψη μου όλα όσα οι δικηγόροι των διαδίκων ανέφεραν.
Το Δικαστήριο κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της ποινής που θα επιβάλει σε μια συγκεκριμένη υπόθεση λαμβάνει υπόψη του τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη από τον νόμο ποινή, τις περιστάσεις διάπραξής τους καθώς επίσης και τις προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες ενός κατηγορούμενου. Λαμβάνει επίσης υπόψη του πως σε αδικήματα για τα οποία παρατηρείται αυξητική τάση διάπραξής τους η επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθίσταται αναγκαία.
Για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος (κατηγορίες 1 και 9) το άρθρο 371 του Ποινικού Κώδικα προνοεί ότι «όποιος συνωμοτεί με άλλο να διαπράξει κακούργημα … είναι ένοχος κακουργήματος και αν δεν προνοείται κάποια άλλη ποινή, υπόκειται σε φυλάκιση επτά χρόνων ή προκειμένου για κακούργημα που επισύρει κατά ανώτατο όριο ποινή κατώτερη από τη φυλάκιση επτά χρόνων, σε τέτοια κατώτερη ποινή». Από την προβλεπόμενη ανώτατη ποινή προκύπτει ότι το εν λόγω αδίκημα είναι πολύ σοβαρό.
Το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου και κλοπής (κατηγορίες 2, 3, 6 και 10) επίσης είναι πολύ σοβαρό. Αυτό προκύπτει από την προβλεπόμενη από τον νόμο ποινή αλλά και από τη σχετική νομολογία. Για το αδίκημα τούτο προνοείται από το άρθρο 294 του Ποινικού Κώδικα ανώτατη ποινή φυλάκισης 7 χρόνων.
Για το αδίκημα της κλοπής (4η κατηγορία) το άρθρο 262 του Ποινικού Κώδικα προνοεί ποινή φυλάκισης 3 ετών και για το αδίκημα της κακόβουλης βλάβης (5η κατηγορία) το άρθρο 324(1) του Ποινικού Κώδικα προνοεί ποινή φυλάκισης 2 χρόνων ή χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις χίλιες πεντακόσιες λίρες (περίπου €2.562,00) ή και τις δύο αυτές ποινές.
Για το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου με σκοπό τη διάπραξη κακουργήματος (8η κατηγορία) το άρθρο 295 του Ποινικού Κώδικα προνοεί ποινή φυλάκισης 5 ετών.
Το αδίκημα της διάρρηξης κατοικίας εν καιρώ νυκτός και κλοπής (κατηγορίες 11 και 12) είναι ακόμα σοβαρότερο αφού ως προκύπτει από το άρθρο 292(α) του Ποινικού Κώδικα αυτό τιμωρείται με ποινή φυλάκισης 10 ετών.
Για το αδίκημα της κατοχής διαρρηκτικών οργάνων εν καιρώ νυκτός (15η κατηγορία) το άρθρο 296(γ) του Ποινικού Κώδικα προνοεί ποινή φυλάκισης 5 χρόνων και τέλος για το αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας (16η κατηγορία) το άρθρο 309 του Ποινικού Κώδικα προνοεί ποινή φυλάκισης 6 μηνών.
Από τη σχετική νομολογία προκύπτει ειδικότερα πως οι κλοπές, οι διαρρήξεις και άλλα ομοειδή αδικήματα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της εγκληματικότητας, σημειώνεται έξαρση στη διάπραξή τους, γι’ αυτό και τα Δικαστήρια τα αντιμετωπίζουν με αυστηρότητα γιατί προκαλούν ρήγματα στην έννομη τάξη και διαβίωση και διαβρώνουν συνάμα το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη (Αντάρτης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 138, Παναγίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 104 και Αbed v. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 128).
Στην υπόθεση Γρηγορίου ν. Φλωρεντίνου, Ποινική Έφεση Αρ. 34/2019, ημερομηνίας 8.7.2020, λέχθηκε ότι η καθοριστική παράμετρος στην επιλογή του είδους της ποινής για αδικήματα του είδους που εκείνη η υπόθεση αφορούσε, ήτοι της έκδοσης ακάλυπτων επιταγών, είναι η πλήρης αποζημίωση του θύματος. Λέχθηκε επίσης ότι «η έμπρακτη μεταμέλεια, όπως αναφύεται μέσα από την αποζημίωση του παραπονούμενου, δικαιούχου της επιταγής, με την πλήρη εξόφληση του ποσού που αφορά και όχι η απλή διάθεση προς εξόφληση, είναι η παράμετρος που πολλές φορές επενεργεί ώστε να αποφευχθεί το έσχατο μέτρο τιμωρίας». Κρίνω ότι τα πιο πάνω αναφορικά με την αποζημίωση του θύματος είναι σχετικά και μπορούν κάλλιστα να ληφθούν υπόψη και στην παρούσα υπόθεση.
Στο έργο εξατομίκευσης της ποινής είναι καθήκον του Δικαστηρίου να λαμβάνει επίσης υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία, περιλαμβανομένων των ατομικών συνθηκών του παραβάτη καθώς και εκείνα που πηγάζουν από τα γεγονότα μιας συγκεκριμένης υπόθεσης, για εξισορρόπηση της ποινής έτσι ώστε η ποινή να μη συνιστά απλώς τιμωρία αλλά να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη (Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224).
Από την άλλη όμως η διαδικασία εξατομίκευσης της ποινής δεν πρέπει να συνεπάγεται εξουδετέρωση ούτε της σοβαρότητας του αδικήματος ούτε του στοιχείου της αποτροπής, όταν συντρέχουν λόγοι για την απόδοση αποτρεπτικού χαρακτήρα στην ποινή (Μιχάλης Παναγιώτου ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 557). Η εξατομίκευση της ποινής επιτυγχάνεται μέσα και όχι έξω από το πλαίσιο των αρχών που διέπουν τον καθορισμό της ποινής (Γενικός Εισαγγελέας v. Ευαγόρου (2001) 2 Α.Α.Δ. 285).
Οι παλαιότερες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούν στην επιβολή ποινών παρέχουν ένδειξη του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής πλην όμως δεν έχουν τον δεσμευτικό χαρακτήρα που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου επειδή η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που τη συνθέτουν και των συνθηκών του παραβάτη (Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 1, Γεωργίου κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 61/2020, ημερομηνίας 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B304 και ANDREI ν. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 164 και 165/2022, ημερομηνίας 23.1.2023).
Στα πλαίσια προσδιορισμού του είδους της κατάλληλης ποινής στην παρούσα υπόθεση λαμβάνω υπόψη μου τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη για καθένα από αυτά μέγιστη ποινή. Λαμβάνω επίσης υπόψη μου ότι η έκνομη συμπεριφορά του κατηγορούμενου δεν αποτελούσε 1 μεμονωμένο περιστατικό αλλά αντιθέτως εκδηλώθηκε σε μια εκτεταμένη χρονική περίοδο κατά τους μήνες Σεπτέμβρη και Οκτώβρη του 2021 και Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 2022 και έλαβε διάφορες μορφές. Λαμβάνω περαιτέρω υπόψη μου ότι ο κατηγορούμενος δεν αποκατέστησε την οικονομική απώλεια την οποία προκάλεσε στους ιδιοκτήτες της περιουσίας που ήταν θύματα της εγκληματικής του δράσης καθώς επίσης και το ύψος αυτής.
Από την άλλη λαμβάνω υπόψη μου προς όφελος του 1ου κατηγορούμενου την άμεση παραδοχή του, η οποία είναι ένας σημαντικός ελαφρυντικός παράγοντας ο οποίος φανερώνει και τη μεταμέλειά του. Στην υπόθεση Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28 λέχθηκε ότι «η παραδοχή ενοχής πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή. Αυτό ενθαρρύνει τους αδικοπραγούντες να παραδέχονται ενοχή με συνέπεια να μη σπαταλάται πολύτιμος χρόνος στην εκδίκαση υποθέσεων. Αποτελεί πορεία που προάγει τους σκοπούς της δικαιοσύνης. Επίσης η αποζημίωση του θύματος της εγκληματικής συμπεριφοράς λαμβάνεται υπόψη σαν στοιχείο μετάνοιας. Εξυπηρετεί τα συμφέροντα του θύματος. Πρέπει να ενθαρρύνεται μέσα από την μείωση της ποινής».
Σχετικά με τις προηγούμενες καταδίκες ενός κατηγορούμενου στην υπόθεση DYGDALOWICZ ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 11/2021, ημερ. 4.11.2022 λέχθηκαν τα ακόλουθα: «Όμως η σημασία των προηγούμενων καταδικών έγκειται στο ότι η ύπαρξη τους τείνει να μειώσει σε κάποιο βαθμό, την επιείκεια που μπορεί να επιδειχθεί. Και τούτο, κυρίως, γιατί αποτελούν ένδειξη της στάσης του κατηγορούμενου στην τήρηση των νόμων (Γενικός Εισαγγελέας ν. Ματθαίου (1994) 2 Α.Α.Δ. 1 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Αεροπόρου (1997) 2 Α.Α.Δ. 17). Στην Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 306 τονίστηκε και πάλι ότι οι προηγούμενες καταδίκες δεν αποτελούν παράγοντα επιβαρυντικό της ποινής, αλλά επενεργούν ως παράγων περιορισμού της επιείκειας, της οποίας θα μπορούσε να τύχει ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος, αν δεν βαρυνόταν με τις προηγούμενες καταδίκες (βλ. επίσης Γεωργίου άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 565 και Vedat v. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 787)».
Από το πιο πάνω απόσπασμα είναι προφανές ότι η προηγούμενη καταδίκη με την οποία βαρύνεται ο 1ος κατηγορούμενος τείνει να μειώσει σε κάποιο βαθμό την επιείκεια που μπορεί να του επιδειχθεί.
Συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα όσα εκτίθενται πιο πάνω και ιδιαίτερα τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξη αλλά και τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων καθώς επίσης και την απουσία έμπρακτης μεταμέλειας εκ μέρους του 1ου κατηγορούμενου με τη μορφή της αποζημίωσης της οικονομικής ζημιάς την οποία προκάλεσε στους ιδιοκτήτες της περιουσίας που ήταν θύματα της εγκληματικής του δράσης χωρίς να παραγνωρίζω τους πιο πάνω μετριαστικούς παράγοντες, κρίνω ότι η μόνη αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή είναι αυτή της φυλάκισης. Πρέπει να λεχθεί ότι η παραδοχή του κατηγορούμενου λαμβάνεται υπόψη για σκοπούς μετριασμού της ποινής κρίνω εντούτοις πως λόγω των άλλων επιβαρυντικών παραγόντων ως τους ανέφερα πιο πάνω δεν δύναται να υπερφαλαγγίσει την ανάγκη για αποτελεσματική εφαρμογή του Νόμου λόγω της σοβαρότητας των αδικημάτων όπως την έχω περιγράψει πιο πάνω και της αναγκαιότητας για επιβολή αποτρεπτικών ποινών στις κατάλληλες περιπτώσεις. Οι εν λόγω παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν το ύψος όχι όμως και το είδος της ποινής. Το Δικαστήριο έχει καθήκον να πατάξει αξιόποινες συμπεριφορές προκειμένου να καταδείξει ότι η συνέχιση της διάπραξης τέτοιων αδικημάτων δεν είναι ανεκτή.
Στην υπόθεση Κουλουντή ν. Αστυνομίας (2015) 2 Α.Α.Δ. 870 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: «Δραττόμεθα της ευκαιρίας να τονίσουμε, σε σχέση με την επιβολή ποινής επί αδικημάτων συνωμοσίας όταν συντρέχουν με τα αδικήματα για τα οποία υλοποιήθηκε η συμφωνία, όπως εν προκειμένω, ότι η πρακτική, αν μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε έτσι, να επιβάλλεται ποινή και στις δύο κατηγορίες, δεν είναι ενδεδειγμένη, καθότι η υλοποίηση της συμφωνίας προς διάπραξη αδικήματος απορροφάται με την ίδια τη διάπραξη του αδικήματος που αφορά η συνωμοσία».
Έχοντας υπόψη μου όσα αναφέρθηκαν στην πιο πάνω απόφαση αναφορικά με την επιβολή ποινής επί αδικημάτων συνωμοσίας καθώς επίσης ότι στην παρούσα υπόθεση η υλοποίηση της συμφωνίας προς διάπραξη του κακουργήματος της διάρρηξης και κλοπής κτιρίου απορροφήθηκε τελικά με την ίδια τη διάπραξη του εν λόγω αδικήματος το οποίο αφορούν οι κατηγορίες 2, 3 και 10 κρίνω ότι δικαιολογείται να μην επιβληθεί οποιαδήποτε ποινή σε σχέση με τις κατηγορίες 1 και 9 που αφορούν το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος.
Λαμβάνοντας υπόψη μου όλα τα πιο πάνω κρίνω ότι αρμόζουσες υπό τις περιστάσεις ποινές τις οποίες και επιβάλλω είναι οι ακόλουθες:
· Στην 1η κατηγορία καμία ποινή
· Στη 2η κατηγορία ποινή φυλάκισης 12 μηνών
· Στην 3η κατηγορία ποινή φυλάκισης 12 μηνών
· Στην 4η κατηγορία ποινή φυλάκισης 8 μηνών
· Στην 5η κατηγορία ποινή φυλάκισης 8 μηνών
· Στην 6η κατηγορία ποινή φυλάκισης 12 μηνών
· Στην 8η κατηγορία ποινή φυλάκισης 12 μηνών
· Στην 9η κατηγορία καμία ποινή
· Στη 10η κατηγορία ποινή φυλάκισης 12 μηνών
· Στην 11η κατηγορία ποινή φυλάκισης 18 μηνών
· Στη 12η κατηγορία ποινή φυλάκισης 18 μηνών
· Στη 15η κατηγορία ποινή φυλάκισης 8 μηνών
· Στη 16η κατηγορία ποινή φυλάκισης 10 ημερών
Οι ποινές φυλάκισης να συντρέχουν.
Έχοντας επιβάλει στον 1ο κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης κάτω των 3 ετών προχωρώ στη συνέχεια να εξετάσω το θέμα της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.
Το θέμα της αναστολής ποινής φυλάκισης ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και σχετικές είναι οι πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 καθώς επίσης και οι αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161). Επιβληθείσα ποινή φυλάκισης είναι δυνατό να ανασταλεί εφόσον αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης ή και από τα προσωπικά περιστατικά ενός κατηγορούμενου.
Σχετικά με το ζήτημα της αναστολής ποινής φυλάκισης στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 930 λέχθηκε ότι «κατά την εξέταση του ζητήματος, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας».
Στην πολύ πρόσφατη απόφαση στην υπόθεση Απέργη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 64/2023, ημερ. 22.6.2023 έγινε αναφορά στην υπόθεση Νεοφύτου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 9/2021, ημερ. 29.7.2021 στην οποία εξηγήθηκε ότι ποινή φυλάκισης, ακόμα και εκεί όπου θα μπορούσε να θεωρηθεί και αυστηρή λόγω του ύψους της, μπορεί να απωλέσει το στοιχείο της αποτροπής εφόσον ανασταλεί, ακόμα και να καταστεί ανεπαρκής για την τιμωρία του καταδικασθέντα.
Έχοντας υπόψη μου τις πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 και τις αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161) και λαμβάνοντας περαιτέρω υπόψη μου το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης και συγκεκριμένα την πολύμορφη έκνομη δράση του κατηγορούμενου, το γεγονός ότι αυτή εκδηλώθηκε σε μια μεγάλης έκτασης χρονική περίοδο καθώς επίσης ότι δεν υπήρξε αποζημίωση των θυμάτων για την οικονομική ζημιά την οποία υπέστησαν (Γρηγορίου ν. Φλωρεντίνου, πιο πάνω) και περαιτέρω το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος δεν έχει λευκό ποινικό μητρώο κρίνω ότι στην παρούσα υπόθεση δεν δικαιολογείται όπως η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκηθεί υπέρ της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε. Κρίνω περαιτέρω πως αναστολή της ποινής φυλάκισης δεν θα αντικατόπτριζε τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ούτε θα εξυπηρετούσε την παράμετρο της αποτροπής.
Ως αναφέρθηκε πιο πάνω ο 1ος κατηγορούμενος σήμερα εκτίει συντρέχουσες ποινές φυλάκισης με μέγιστη αυτή των 30 μηνών που του επιβλήθηκε από το Ε.Δ. Λάρνακας στις 15.3.2023 στην υπόθεση 1726/2023. Το άρθρο 117(2) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 155 ορίζει ότι: «Ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε σε πρόσωπο που ήδη καταδικάστηκε σε φυλάκιση, αρχίζει να εκτίεται μετά τη λήξη της προηγούμενης ποινής, εκτός αν το Δικαστήριο διατάξει διαφορετικά».
Από το πιο πάνω άρθρο προκύπτει ότι ισχύει η γενική αρχή της διαδοχικότητας της ποινής. Ως αναφέρθηκε στην υπόθεση Χριστοφόρου ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 443 απόκλιση από την ως άνω αρχή δικαιολογείται από την αρχή της συνολικότητας της ποινής (the totality principle).
Στην υπόθεση Χριστοφόρου ν. Αστυνομίας ανωτέρω λέχθηκαν σχετικά τα ακόλουθα:
«Η αρχή της συνολικότητας της ποινής ισχύει βεβαίως στην Κύπρο όπως ισχύει και στην Αγγλία. Επεκτείνεται πέραν της περίπτωσης διαδοχικών ποινών που επιβάλλονται από το ίδιο δικαστήριο την ίδια ώρα στην ίδια ή σε διαφορετικές υποθέσεις και καλύπτει περιπτώσεις όπως η προκειμένη στην οποία οι ποινές επιβάλλονται από διαφορετικό δικαστήριο σε διαφορετικό χρόνο και σε διαφορετικές υποθέσεις. Ακόμα, δεν περιορίζεται σε αδικήματα που είναι όμοια ή σχετίζονται μεταξύ τους ως μέρος μίας ενιαίας ενέργειας, ως προς τα οποία ο γενικός κανόνας είναι ότι δεν πρέπει να επιβάλλονται διαδοχικές ποινές (ίδε και Αχιλλέως ν. Αστυνομίας (1989) 1 Α.Α.Δ. 331). Επίκεντρο της είναι ο τιμωρούμενος και προοπτική της η αποφυγή υπέρμετρης ή δυσανάλογης ποινής ως προς τη συνολική ποινική ευθύνη του. Και υπόβαθρο της είναι οι ευρύτεροι παράμετροι που διέπουν την αναλογικότητα της τιμωρίας προς το έγκλημα και που έχουν έρεισμα στις θεμελιακές αρχές του δικαίου και αναγνώριση στο Σύνταγμα και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, υπό το φως των οποίων και θα πρέπει να εφαρμόζεται το άρθρο 117(2) και να ασκείται η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ως προς το ύψος της επιβληθησομένης ποινής. Εφόσον πρόκειται για στέρηση της ελευθερίας του ατόμου για σκοπούς τιμωρίας, η ποινική ευθύνη του τιμωρούμενου πρέπει να αντικρίζεται διαχρονικά σαν σύνολο σε κάθε δεδομένη περίπτωση φυλάκισής του.
Ειδικά στην περίπτωση όπως η προκειμένη, στην οποία επιβάλλεται ποινή ενώ ο τιμωρούμενος εκτίει άλλη ποινή, αποτελούν καλό κανόνα τα λεχθέντα από το Richards, J., στην υπόθεση R v. Watts [2000] 1 Cr. App. R. (S.) 460, στην οποία μας ανέφερε ο κ. Πικής:
"If the offence had fallen to be dealt with at the same time would the same total sentence have resulted. If not, then the total produced by making the sentences consecutive may be disproportionate and excessive."
Ο κανόνας αυτός αντιστοιχεί προς το γενικό κανόνα που το δικαστήριο, όταν εξετάζει το ενδεχόμενο επιβολής συντρεχουσών ή διαδοχικών ποινών, εφαρμόζει ως απόρροια της αρχής της συνολικότητας της ποινής. Όπως το έθεσε ο Lawton, L.J., στην υπόθεση R. v. Barton, October 6, 1972 (αναφερόμενη στο Encyclopaedia of Current Sentencing Practice, section A5-3A) (στην οποία επίσης μας ανέφερε ο κ. Πικής) υποδεικνύοντας το καθήκον του δικαστηρίου:
"It must look at the totality of the criminal behaviour and ask itself what is the appropriate sentence for all the offences."
Και πάλι δε ο Lawton, L.J., στην υπόθεση R. v. Holderness, July 15, 1974 (αναφερόμενος στην ως άνω Encyclopaedia, section Α5-3Β):
"... the step which this Court on numerous occasions has said should be taken, namely of standing back and looking at the overall effect of the sentences which had been passed."».
Προχωρώ στη συνέχεια να εξετάσω κατά πόσο η παρούσα υπόθεση είναι κατάλληλη για να ισχύσει ο κανόνας του άρθρου 117(2) του Κεφ. 155 για επιβολή διαδοχικών ποινών ή κατά πόσο η αρχή της συνολικότητας της ποινής επιτρέπει όπως η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκηθεί κατ’ απόκλιση από τον ως άνω κανόνα.
Ανάμεσα στους παράγοντες που λαμβάνονται υπόψιν κατά την άσκηση της σχετικής διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου είναι η ομοιότητα μεταξύ των αδικημάτων, η συνάφεια γεγονότων, εάν υπάρχει, και ο χρόνος διάπραξής τους (G.M. Pikis, Sentencing in Cyprus, 2nd Ed., σελ. 91-92, Αχιλλέως ν. Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 331).
Εν προκειμένω, μερικά από τα αδικήματα της παρούσας ποινικής υπόθεσης (διάρρηξη κτιρίου και κλοπής και κατοχή διαρρηκτικών οργάνων εν καιρώ νυκτός) και τα αδικήματα της υπόθεσης 1726/2023 Ε.Δ. Λάρνακας αφορούν μεν στο ίδιο είδος αξιόποινης συμπεριφοράς εκ μέρους του κατηγορούμενου στρέφονται όμως εναντίον διαφορετικών προσώπων. Από το τελευταίο προκύπτει ότι στην παρούσα ναι μεν υπάρχει ομοειδής αξιόποινη συμπεριφορά με αυτή στην υπόθεση 1726/2023 όμως δεν υπάρχει συνάφεια γεγονότων. Σε αυτή την περίπτωση η επιβολή συντρεχουσών ποινών είναι δυνατό να μην αντανακλά τη συνολική εγκληματικότητα της συμπεριφοράς (Ευσταθίου ν. Δημοκρατίας (2014) 2 Α.Α.Δ. 541, R v. Jamienson & Jamienson [2008] EWCA Crim 2761, Sentencing Council, Offences Taken into Consideration and Totality, Definitive Guideline, 2012).
Οπόταν το επόμενο ερώτημα που ανακύπτει αφορά το κατά πόσο η συνολική ποινή που προκύπτει τελικά για τον κατηγορούμενο σε περίπτωση που η ποινή που του επιβλήθηκε στην παρούσα υπόθεση διαταχθεί να εκτιθεί διαδοχικά με την ποινή που του επιβλήθηκε στην υπόθεση 1726/2023 Ε.Δ. Λάρνακας θα είναι δίκαιη και ανάλογη με τη συνολική ποινική ευθύνη του, «just and proportionate», κατά την ορολογία του Sentencing Council.
Επίκεντρο της αρχής της συνολικότητας της ποινής αποτελεί η αποφυγή υπέρμετρης ή δυσανάλογης ποινής ως προς τη συνολική ποινική ευθύνη του κατηγορούμενου (Αχιλλέως ν. Αστυνομίας, ανωτέρω, Χριστοφόρου ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 443, Παναγή ν. Αστυνομίας (Αρ. 1) (2012) 2 ΑΑΔ 512, Φράγκου ν. Αστυνομίας (2011) 2 ΑΑΔ 13).
Έχοντας υπόψη μου ότι η παρούσα υπόθεση η οποία καταχωρήθηκε στις 17.2.2022 και επιδόθηκε αυθημερόν στον 1ο κατηγορούμενο θα μπορούσε να είχε ληφθεί υπόψη στην υπόθεση 1726/2023 του Ε.Δ. Λάρνακας κατά την επιβολή ποινής σε εκείνη την υπόθεση στις 15.3.2023 καθώς επίσης ότι σε περίπτωση που επιβληθεί διαδοχική ποινή στην παρούσα υπόθεση ο κατηγορούμενος θα υπόκειται στην ουσία σε συνολική ποινή φυλάκισης 4 ετών (ήτοι 30 μήνες στην υπόθεση 1726/2023 και 18 μήνες στην παρούσα) κρίνω πως αυτή θα είναι στο σύνολό της υπέρμετρη και δυσανάλογη προς τα αδικήματα που διέπραξε. Κρίνω πως το σύνολο της εγκληματικής συμπεριφοράς του κατηγορούμενου δεν θα δικαιολογούσε την επιβολή ποινής φυλάκισης 4 ετών.
Λόγω των πιο πάνω κρίνω ότι η αρχή της συνολικότητας της ποινής επιτρέπει στο Δικαστήριο στην παρούσα υπόθεση να ασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια κατ’ απόκλιση από τη γενική αρχή του άρθρου 117(2) του Κεφ. 155 και να διατάξει όπως η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο σε καθένα από τα αδικήματα της παρούσας υπόθεσης με μέγιστη αυτή των 18 μηνών να συντρέχει με την ποινή που του επιβλήθηκε στην υπόθεση 1726/2023 του Ε.Δ. Λάρνακας.
Συνακόλουθα η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο στην παρούσα υπόθεση να συντρέχει με την ποινή που του επιβλήθηκε στην υπόθεση 1726/2023 του Ε.Δ. Λάρνακας.
Στην παρούσα υπόθεση λήφθηκαν υπόψη για σκοπούς επιβολής ποινής στον 1ο κατηγορούμενο οι υποθέσεις 4852/2023, 11701/2023 και 11702/2023 του Ε.Δ. Λάρνακας.
(Υπ.) ………………………..
Γιώργος Χρ. Φούλιας
Επαρχιακός Δικαστής
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής