ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 22/2024
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας
εναντίον
ANTONIOS RAMOS
Κατηγορούμενου
Ημερομηνία: 14.6.2024
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Ζ. Κούμουρου
Για τον Κατηγορούμενο: κα Ρ. Β. Μαλεκκίδου
Κατηγορούμενος: Παρών
ΠΟΙΝΗ
Ο κατηγορούμενος κατόπιν ακρόασης κρίθηκε ένοχος στη μοναδική κατηγορία την οποία αντιμετωπίζει που αφορά το αδίκημα της Εμπορίας ενήλικων προσώπων, κατά παράβαση των άρθρων 6 (δ), (ε), (η) και 13 (β) του Περί Καταπολέμησης της Εμπορίας και Εκμετάλλευσης Προσώπων και της Προστασίας των θυμάτων Νόμου 60(Ι)/2014.
Το Δικαστήριο κατέληξε στα ακόλουθα ευρήματα:
«Η διερεύνηση της παρούσας υπόθεσης προέκυψε μετά που πολίτης ενημέρωσε τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας Λάρνακας ότι κάποιος άνθρωπος βρισκόταν σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης με σκοπό να του παρασχεθεί βοήθεια. Οι Υ.Κ.Ε. μίλησαν με τον εν λόγω άνθρωπο και διαπίστωσαν ότι πιθανόν να ήταν θύμα εμπορίας προσώπων. Πραγματοποιήθηκαν αρκετές συναντήσεις με αυτόν και του λήφθηκαν καταθέσεις.
O Μ.Κ.2 υπηρετεί στο Αρχηγείο Αστυνομίας στο Γραφείο Καταπολέμησης Εμπορίας Προσώπων (Γ.Κ.Ε.Π.). Στις 8.11.2023 στη Λάρνακα μαζί με τον Αστ. 1947 και Λειτουργό των Υ.Κ.Ε. συναντήθηκαν με τον Σταύρο Νυχταράκη από τη Θεσσαλονίκη για λήψη συνέντευξης από αυτόν ως πιθανού θύματος εμπορίας προσώπων. Κατά τη συνάντηση ο Μ.Κ.2 διαπίστωσε ότι αυτός παρουσίαζε δείκτες εκμετάλλευσης και διευθέτησε με τη Λειτουργό των Υ.Κ.Ε. Λάρνακας τη διαμονή του στη Λευκωσία με σκοπό την περαιτέρω λήψη συνεντεύξεων.
Στις 20.11.2023 στα γραφεία του Γ.Κ.Ε.Π. έλαβε κατάθεση από τον Σταύρο Νυχταράκη και στις 22.11.2023 τον αναγνώρισε ως θύμα εμπορίας προσώπων με σκοπό τη διάπραξη εγκληματικών δραστηριοτήτων – επαιτεία. Στις 3.1.2024 στην παρουσία του και στην παρουσία του Αστ. 1947 στην επαρχία Πάφου ο Νυχταράκης προέβη σε υποδείξεις σκηνών του χώρου διαμονής του και του χώρου όπου προέβαινε σε επαιτεία.
Ο εν λόγω άνθρωπος ήταν ταλαιπωρημένος και ζούσε υπό άθλιες συνθήκες σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο χωρίς βασικές ευκολίες όπως αποχωρητήριο μαζί με άλλα άστεγα πρόσωπα. Ήταν βρώμικος, χαμηλής νοητικής στάθμης και ανέφερε ότι δεν είχε άμεση οικογένεια στην Κύπρο.
Η Μ.Κ.4 είναι κλινική ψυχολόγος και εργάζεται στον Οργανισμό Κρατικών Υπηρεσιών Υγείας (Ο.Κ.Υπ.Υ.) στον τομέα των εξειδικευμένων αξιολογήσεων στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας. Η μάρτυρας είχε 3 συναντήσεις με τον Μ.Κ.5 και στις 7.2.2024 συνέταξε έκθεση ψυχολογικής αξιολόγησής του. Διαπίστωσε ότι ο εξεταζόμενος είναι άτομο με ήπια νοητική αδυναμία, δηλαδή παρουσιάσει γνωστικές ελλείψεις που επηρεάζουν τη λεκτική του ικανότητα, την αφηρημένη σκέψη και εκτελεστική λειτουργία καθώς και τις ικανότητες αυτοφροντίδας που τον καθιστούν ευάλωτο σε χειραγώγηση. Η εν λόγω ήπια νοητική υστέρηση είναι μια εκ γενετής νευροαναπτυξιακή διαταραχή.
Ο Μ.Κ.5 γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 18.10.1965. Φοίτησε μέχρι την 1η τάξη του γυμνασίου και στη συνέχεια εργάστηκε ως τσαγκάρης για 16 χρόνια και μετά στις οικοδομές για άλλα 3. Μετά τις οικοδομές έμεινε άνεργος για 6 – 7 χρόνια και στη συνέχεια εργάστηκε για πολλά χρόνια ως λαχειοπώλης. Έμενε με τη μητέρα του, τον συμβίο της και τον αδελφό του και τους βοηθούσε η μητέρα του με τη σύνταξή της. Η μητέρα του πέθανε το 2016 και από τότε έμειναν μόνοι τους στο σπίτι αυτός και ο αδελφός του.
Το 2016 ενώ πωλούσε λαχεία στη Θεσσαλονίκη γνώρισε τον κατηγορούμενο ο οποίος είχε 1 καρότσι και πωλούσε φθαρτά. Το καλοκαίρι του 2017 σταμάτησε από τα λαχεία και πήγε να δουλέψει για τον κατηγορούμενο. Αυτός του έδινε 5 – 6 ευρώ την ημέρα και φρούτα και φθαρτά για το σπίτι.
Τον Αύγουστο του 2019 ο κατηγορούμενος ζήτησε από τον Μ.Κ.5 να του δώσει την ταυτότητά του λέγοντάς του ότι θα του βγάλει εισιτήριο για να έρθουν στην Κύπρο. Όταν τον ρώτησε τι θα κάνουν ο κατηγορούμενος του απάντησε ότι θα πάνε για καμιά εβδομάδα για δουλειά και θα επέστρεφαν χωρίς όμως να του πει τι δουλειά θα έκαναν. Στις 24.8.2019 πήγε στο σπίτι του κατηγορούμενου με μια βαλίτσα ρούχα και πήγαν στο αεροδρόμιο και ταξίδευσαν προς την Κύπρο. Μαζί τους ήταν ο γιος του κατηγορούμενου, ο εγγονός του, η κόρη του μαζί με τον άντρα της και η μικρή τους κόρη ηλικίας τότε 11 ετών. Όταν έφτασαν στην Κύπρο πήγαν με ταξί στις Φοινικούδες στη Λάρνακα και κοιμήθηκαν στα κρεβατάκια της παραλίας. Την επόμενη ημέρα με λεωφορείο πήγαν στην Πάφο και όταν έφτασαν εκεί ο Μ.Κ.5 ρώτησε τον κατηγορούμενο τι δουλειά θα κάνουν. Αυτός του είπε ότι «θα βγει μπροστά» και όταν τον ρώτησε τι εννοεί του είπε ότι θα ζητιανεύει. Μόλις το άκουσε πάγωσε επειδή ποτέ του δεν είχε ζητιανέψει. Λόγω του ότι φοβήθηκε επειδή ήταν μόνος του και δεν γνώριζε κανένα για να ζητήσει βοήθεια δεν του είπε κάτι άλλο. Το βράδι κοιμήθηκαν όλοι σε μια άδεια αποθήκη.
Το επόμενο πρωί ο κατηγορούμενος πήρε τον Μ.Κ.5 στην Κάτω Πάφο, του έδειξε κάποιο ξενοδοχείο και του είπε να κάτσει εκεί να ζητιανεύει. Έμεινε εκεί από τις 8 το πρωί μέχρι τις 4 το απόγευμα αλλά δεν μάζεψε καθόλου λεφτά. Η ώρα 4 ήρθε να τον πάρει ο κατηγορούμενος και τον ρώτησε πόσα λεφτά μάζεψε. Όταν του απάντησε «τίποτα» αυτός άρχισε να του φωνάζει και να τον βρίζει. Τις επόμενες ημέρες τον έπαιρνε κάθε πρωί στο ίδιο σημείο μπροστά από το ξενοδοχείο και ζητιάνευε. Άρχισε να μαζεύει λίγα λεφτά τα οποία του τα έπαιρνε ο κατηγορούμενος και δεν του άφηνε τίποτα. Μάζευε περίπου 30 – 40 ευρώ την ημέρα και αυτό συνεχίστηκε περίπου για μια βδομάδα όταν ο κατηγορούμενος και η υπόλοιπη οικογένειά του επέστρεψαν στην Ελλάδα. Πριν φύγει ο κατηγορούμενος του είπε ότι να μείνει και να ζητιανεύει και να μαζέψει λεφτά για να κόψει εισιτήριο να επιστρέψει στην Ελλάδα. Ο Μ.Κ.5 παρέμεινε στην Κάτω Πάφο και συνέχισε να ζητιανεύει. Κάποιος Νίκος τον λυπήθηκε και του έδωσε μια αποθήκη για να κοιμάται εκεί. Παρέμεινε εκεί για 2 χρόνια κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού και του έφερναν φαγητό η μητέρα και η αδελφή του Νίκου και κάποιοι άλλο γείτονες.
Το καλοκαίρι του 2021 καθώς ο Μ.Κ.5 ζητιάνευε στην Κάτω Πάφο εμφανίστηκε μπροστά του ο κατηγορούμενος ο οποίος του είπε ότι ήρθε να τον βρει επειδή τον έψαχνε ο αδελφός του και του είπε να μπει στο αυτοκίνητό του. Τον πήρε στη Λάρνακα και στον δρόμο σταμάτησε σε βενζινάδικο για να βάλει βενζίνη και ο κατηγορούμενος του ζήτησε να πληρώσει. Το τσαντάκι που ο Μ.Κ.5 κρατούσε είχε €290,00 και έβγαλε €10,00 για να πληρώσει τη βενζίνη και ο κατηγορούμενος του είπε να του δώσει τα υπόλοιπα γιατί ήθελε να φάει. Επειδή τον φοβόταν του τα έδωσε.
Στη Λάρνακα ο κατηγορούμενος πήρε τον Μ.Κ.5 στο σπίτι του και τον έβαλε να μένει στο αυτοκίνητό του. Την επόμενη ημέρα του είπε να ζητιανέψει και όσα λεφτά μαζέψει να του τα πάρει. Πήγε προς την παραλία και έκατσε στο Κάστρο για να ζητιανεύσει. Κάθε απόγευμα επέστρεφε στο σπίτι του κατηγορούμενου και του έδινε όσα λεφτά είχε μαζέψει εκτός από πολύ λίγα λεφτά που τα χρησιμοποιούσε για να αγοράσει κάτι. Φοβόταν να κρατήσει τα λεφτά που μάζευε διότι ο κατηγορούμενος έβαζε τους συγγενείς του να περνούν από το μέρος που ζητιάνευε και να ελέγχουν εάν του έδινε λεφτά ο κόσμος. Ο κατηγορούμενος πολλές φορές του έλεγε ότι του χρωστά €2.000 για το εισιτήριο που του αγόρασε για να τον φέρει στην Κύπρο. Μετά από λίγες μέρες ο Μ.Κ.5 αποφάσισε να κοιμάται στα παγκάκια κοντά στο Κάστρο και ο κατηγορούμενος πήγαινε εκεί και του έπαιρνε τα λεφτά που μάζευε. Όταν ο κατηγορούμενος έσπασε το πόδι του και δεν μπορούσε να πάει έστελνε την κόρη του Γεωργία να μαζεύει τα λεφτά. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι τα Χριστούγεννα του 2021 όταν ο κατηγορούμενος επέστρεψε στην Ελλάδα. Τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη του 2022 ο κατηγορούμενος βρισκόταν και πάλι στην Κύπρο και τον φιλοξενούσε η Μ.Κ.3.
Ο Μ.Κ.5 συνέχισε να ζητιανεύει στην περιοχή του Κάστρου και βρήκε 1 εγκαταλελειμμένο σπίτι στο οποίο έμενε. Δεν επέστρεψε στην Ελλάδα επειδή δεν έχει οποιοδήποτε λόγο να το κάνει αυτό αφού η μητέρα του πέθανε και με τον αδελφό του μάλωσε και δεν έχουν πλέον σχέσεις.
Ο κατηγορούμενος βρισκόταν στην Κύπρο από τον Απρίλη μέχρι και τον Αύγουστο του 2023. Το καλοκαίρι του εν λόγω έτους ο Μ.Κ.5 συνάντησε ξανά τον κατηγορούμενο στη μαρίνα της Λάρνακας ο οποίος ήρθε και του μίλησε. Του είπε πως θα πρέπει να συνεχίσει να του δίνει λεφτά διότι του χρωστούσε για τα εισιτήρια αλλά αυτός του απάντησε πως δεν θα του δώσει άλλα λεφτά. Ο κατηγορούμενος του είπε ότι του έβγαλε εισιτήρια για να επιστρέψει στην Ελλάδα και ότι του χρωστούσε €2.000. Του είπε ξανά ότι δεν θα του δώσει άλλα λεφτά και αυτός σηκώθηκε και έφυγε. Από τότε τον έβλεπε στην περιοχή του Κάστρου και του Αγίου Λαζάρου.
Μια μέρα ο κατηγορούμενος καθόταν σε 1 σουβλατζίδικο και αφού τον είδε που περνούσε από έξω και ήρθε στον δρόμο και του ζήτησε να του δώσει λεφτά για να πληρώσει το φαγητό του. Επειδή φοβήθηκε του έδωσε τα €15,00 που κρατούσε.
Ως προανέφερα λόγω της ενημέρωσης των Υ.Κ.Ε. Λάρνακας από κάποιο πολίτη ότι ο Μ.Κ.5 διαβιούσε υπό άθλιες συνθήκες μετά την συνάντηση που είχε λειτουργός τους με αυτόν εγέρθηκαν υποψίες ότι αυτός είχε πέσει θύμα εκμετάλλευσης. Κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης από το Γ.Κ.Ε.Π. εκδόθηκε εναντίον του κατηγορούμενου ένταλμα σύλληψης στις 24.11.2023 και αυτός συνελήφθηκε την 1.1.2024 στο αεροδρόμιο Λάρνακας».
Ο εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος δεν βαρύνεται με προηγούμενες καταδίκες.
Η δικηγόρος του κατηγορούμενου παρέδωσε στο Δικαστήριο γραπτό κείμενο με τις θέσεις και εισηγήσεις της. Εισηγήθηκε ότι παρά τη σοβαρότητα του επίδικου αδικήματος η υποχρέωση του Δικαστηρίου για εξατομίκευση της ποινής δεν ατονεί. Ο κατηγορούμενος είναι άτομο με λευκό ποινικό μητρώο, ηλικίας 70 ετών και κατάγεται από την Ελλάδα. Είναι πατέρας 12 ενήλικων τέκνων και αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας για αυτό και είναι λήπτης επιδόματος αναπηρίας στη χώρα του.
Εισηγήθηκε επίσης ως μετριαστικούς παράγοντες την καλή διαγωγή του κατηγορούμενου στον χώρο κράτησής του καθώς επίσης και τον χρόνο που παρήλθε από τη διάπραξη του επίδικου αδικήματος. Αναφορικά με τον χρόνο που διέρρευσε εισηγήθηκε ότι μειώνει ουσιαστικά την αποτρεπτικότητα της ποινής και δεν ασκεί αναμορφωτικό ρόλο στον κατηγορούμενο. Εισηγήθηκε τέλος ότι στην παρούσα υπόθεση ο χρόνος που παρήλθε από την διάπραξη του αδικήματος σε συνδυασμό με την ηλικία του κατηγορούμενου, τα σοβαρότατα προβλήματα υγείας του και το λευκό του ποινικό μητρώο επιτρέπουν στο Δικαστήριο σε περίπτωση που κρίνει ότι κατάλληλη ποινή είναι η επιβολή ποινής φυλάκισης να ασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια και να διατάξει την αναστολή της άμεσης εκτέλεσής της.
Άκουσα με προσοχή και έχω λάβει υπόψη μου όλα όσα η δικηγόρος του κατηγορούμενου εισηγήθηκε.
Το Δικαστήριο κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της ποινής που θα επιβάλει σε μια συγκεκριμένη υπόθεση λαμβάνει υπόψη του τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη από τον νόμο ανώτατη ποινή, τις περιστάσεις διάπραξής τους καθώς επίσης και τις προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες του κατηγορούμενου. Λαμβάνει επίσης υπόψη του πως σε αδικήματα για τα οποία παρατηρείται αυξητική τάση διάπραξής τους η επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθίσταται αναγκαία.
Το επίδικο αδίκημα για το οποίο σχετικό είναι το άρθρο 6 του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Εμπορίας και Εκμετάλλευσης Προσώπων και της Προστασίας των Θυμάτων Νόμου 60(I)/2014 είναι κακούργημα και για αυτό προβλέπεται ποινή φυλάκισης μη υπερβαίνουσα τα 25 έτη.
Στην παρούσα υπόθεση ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας διέταξε τη συνοπτική εκδίκασή της δυνάμει των προνοιών του άρθρου 24(2) του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/1960. Αυτό συνεπάγεται ότι σε περίπτωση που το παρόν Δικαστήριο κρίνει ως αρμόζουσα να επιβάλει ποινή φυλάκισης αυτή δεν δύναται να υπερβεί τα 5 έτη.
Στο έργο εξατομίκευσης της ποινής είναι καθήκον του Δικαστηρίου να λαμβάνει επίσης υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία, περιλαμβανομένων των ατομικών συνθηκών του παραβάτη καθώς και εκείνα που πηγάζουν από τα γεγονότα μιας συγκεκριμένης υπόθεσης, για εξισορρόπηση της ποινής έτσι ώστε αυτή να μη συνιστά απλώς τιμωρία αλλά να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη (Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224).
Από την άλλη όμως η διαδικασία εξατομίκευσης της ποινής δεν πρέπει να συνεπάγεται εξουδετέρωση ούτε της σοβαρότητας του αδικήματος ούτε του στοιχείου της αποτροπής, όταν συντρέχουν λόγοι για την απόδοση αποτρεπτικού χαρακτήρα στην ποινή (Μιχάλης Παναγιώτου ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 557, Hussein v. Αστυνομίας και Balampanidis v. Δημοκρατίας (ανωτέρω). Σε υποθέσεις οι οποίες πρέπει να αντιμετωπίζονται με αυστηρές ποινές λόγω της σοβαρότητας των αδικημάτων που αυτές αφορούν ναι μεν λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές συνθήκες του παραβάτη αλλά στο βαθμό και κατά την έκταση που δεν εξουδετερώνεται το αποτρεπτικό στοιχείο της ποινής.
Στα πλαίσια προσδιορισμού του είδους της κατάλληλης ποινής στην παρούσα υπόθεση λαμβάνω υπόψη μου τη σοβαρότητα του επίδικου αδικήματος ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη ανώτατη ποινή φυλάκισης των 25 ετών. Η εν λόγω πολυετής ποινή είναι από τις πλέον αυστηρές που προβλέπονται στο ποινικό μας δίκαιο. Αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο αφού τέτοια συμπεριφορά είναι εκ της φύσεώς της κατακριτέα και αδικήματα ως το επίδικο εξευτελίζουν τον άνθρωπο αγγίζοντας τα όρια του εξανδραποδισμού, τον καθιστούν αντικείμενο εκμετάλλευσης και καταρρακώνουν την ανθρώπινη φύση και αξιοπρέπεια του θύματος. Συνεπώς η ποινή που θα επιβληθεί είναι αναγκαίο να αντανακλά την αυστηρότητα με την οποία πρέπει να αντιμετωπίζονται αδικήματα όπως το επίδικο στα οποία προέχει η αποτρεπτικότητα της ποινής.
Από την άλλη λαμβάνω υπόψη μου ως μετριαστικούς παράγοντες το λευκό ποινικό μητρώο του κατηγορούμενου σε συνδυασμό με την ηλικία του, είναι άτομο ηλικίας 70 ετών. Λαμβάνω επίσης υπόψη μου ότι στην παρούσα υπόθεση ελλείπει το στοιχείο της έμπρακτης μεταμέλειας το οποίο εκδηλώνεται μέσω της παραδοχής και το οποίο αποτελεί ένα σημαντικό μετριαστικό παράγοντα.
Η αναφορά της δικηγόρου του κατηγορούμενου σε «σοβαρότατα προβλήματα υγείας» που αυτός αντιμετωπίζει δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή αφού δεν παρουσίασε οποιοδήποτε έγγραφο για να στηρίξει την ως άνω αναφορά της ούτε και εξειδίκευσε ποια είναι αυτά τα προβλήματα.
Ομοίως κρίνω ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή ούτε η εισήγησή της ότι διέρρευσε χρόνος πέραν των 3 ετών από την τέλεση του επίδικου αδικήματος. Ως προκύπτει από τα σχετικά ευρήματα του Δικαστηρίου, ο κατηγορούμενος από τον Αύγουστο του 2019 που μετέφερε τον Μ.Κ.5 στην Κύπρο μέχρι και τον Νοέμβριο του 2023 που επιλήφθηκαν της υπόθεσής του οι Υ.Κ.Ε. αυτός παρέμενε στην επαιτεία που ο κατηγορούμενος τον είχε εγκλωβίσει και για κάπως μικρότερο χρονικό διάστημα τον εκμεταλλευόταν λαμβάνοντας από αυτόν τα ποσά που αποκόμιζε από την επαιτεία. Συνεπώς κρίνω ότι η έκνομη δράση του κατηγορούμενου δεν αποτελούσε ένα μεμονωμένο περιστατικό αλλά αντιθέτως ήταν συστηματική και είχε χρονική διάρκεια.
Συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα όσα εκτίθενται πιο πάνω και ιδιαίτερα τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξη αλλά και τη φύση και τη σοβαρότητα του αδικήματος, το οποίο κατά την κρίση μου εκ της φύσεώς του ενέχει και αισχρότητα αφού καταρρακώνει την ανθρώπινη φύση και αξιοπρέπεια του θύματος, μειώνει την προσωπικότητά του, τον εξευτελίζει και τον καθιστά αντικείμενο εκμετάλλευσης, χωρίς να παραγνωρίζω τους πιο πάνω μετριαστικούς παράγοντες, κρίνω ότι η μόνη αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή είναι αυτή της φυλάκισης.
Πρέπει να λεχθεί ότι οι πιο πάνω μετριαστικοί παράγοντες λαμβάνονται υπόψη για σκοπούς μετριασμού της ποινής κρίνω εντούτοις πως δεν δύνανται να υπερφαλαγγίσουν την ανάγκη για αποτελεσματική εφαρμογή του Νόμου λόγω της σοβαρότητας του αδικήματος όπως την έχω περιγράψει πιο πάνω και της αναγκαιότητας για επιβολή αποτρεπτικών ποινών στις κατάλληλες περιπτώσεις. Οι ως άνω μετριαστικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν το ύψος όχι όμως και το είδος της ποινής. Το Δικαστήριο έχει καθήκον να πατάξει τέτοιες αξιόποινες συμπεριφορές προκειμένου να καταδείξει ότι η συνέχιση της διάπραξης παρόμοιων αδικημάτων δεν είναι ανεκτή.
Λαμβάνοντας υπόψη μου όλα τα πιο πάνω κρίνω ως αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή την οποία και επιβάλλω στον κατηγορούμενο την ποινή φυλάκισης διάρκειας 2 ½ ετών.
Έχοντας επιβάλει στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης κάτω των 3 ετών προχωρώ στη συνέχεια να εξετάσω το θέμα της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.
Το θέμα της αναστολής ποινής φυλάκισης ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και σχετικές είναι οι πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 καθώς επίσης και οι αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161). Επιβληθείσα ποινή φυλάκισης είναι δυνατό να ανασταλεί εφόσον αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης ή και από τα προσωπικά περιστατικά ενός κατηγορούμενου.
Σχετικά με το ζήτημα της αναστολής ποινής φυλάκισης στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 930 λέχθηκε ότι «κατά την εξέταση του ζητήματος, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας».
Στην πολύ πρόσφατη απόφαση στην υπόθεση Απέργη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 64/2023, ημερ. 22.6.2023 έγινε αναφορά στην υπόθεση Νεοφύτου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 9/2021, ημερ. 29.7.2021 στην οποία εξηγήθηκε ότι ποινή φυλάκισης, ακόμα και εκεί όπου θα μπορούσε να θεωρηθεί και αυστηρή λόγω του ύψους της, μπορεί να απωλέσει το στοιχείο της αποτροπής εφόσον ανασταλεί, ακόμα και να καταστεί ανεπαρκής για την τιμωρία του καταδικασθέντα.
Έχοντας υπόψη μου τις πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 και τις αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161) και λαμβάνοντας περαιτέρω υπόψη μου τη φύση του επίδικου αδικήματος και το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης οι οποίες είναι σοβαρές και συγκεκριμένα το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος εκμεταλλεύτηκε το χαμηλό νοητικό επίπεδο του Μ.Κ.5 και τον μετέφερε από τη χώρα της συνήθους διαμονής του σε μια ξένη άγνωστή του χώρα όπου τον εγκατέλειψε αβοήθητο μη έχοντας οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική επιλογή και όταν τον συναντούσε τον εκμεταλλευόταν οικονομικά παίρνοντας του τα χρήματα που αποκόμιζε από την επαιτεία στην οποία ο ίδιος τον είχε εγκλωβίσει κρίνω ότι στην παρούσα υπόθεση δεν δικαιολογείται όπως η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκηθεί υπέρ της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε. Κρίνω περαιτέρω πως αναστολή της ποινής φυλάκισης δεν θα αντικατόπτριζε τη σοβαρότητα του επίδικου αδικήματος, δεν θα εξυπηρετούσε την παράμετρο της αποτροπής και θα έστελνε λανθασμένα μηνύματα για αυτού του είδους τη συμπεριφορά.
Η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο να εκτελεστεί άμεσα. Ο χρόνος φυλάκισης μειώνεται για το χρονικό διάστημα που ο κατηγορούμενος τελεί υπό κράτηση ήτοι από τις 5.1.2024.
(Υπ.) ………………………..
Γιώργος Χρ. Φούλιας
Επαρχιακός Δικαστής
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής