ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 5204/2021
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας
εναντίον
Χρίστου Μηνά
Κατηγορούμενου
Ημερομηνία: 18.6.2024
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα Ελ. Γιακουμεττή
Για τον Κατηγορούμενο: κα Μ. Μικελλίδου
Κατηγορούμενος: Παρών
ΠΟΙΝΗ
Ο κατηγορούμενος κατόπιν ακρόασης κρίθηκε ένοχος στην κατηγορία της κατοχής διαρρηκτικών οργάνων κατά τη διάρκεια της νύκτας κατά παράβαση του άρθρου 296(γ) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154.
Σύμφωνα με τα ευρήματα του Δικαστηρίου ο κατηγορούμενος στις 29.5.2019 και ώρα 01:53 στην οδό Έλλης στη Λάρνακα της Επαρχίας Λάρνακας κατά τη διάρκεια της νύκτας χωρίς νόμιμη δικαιολογία, είχε στην κατοχή του εντός του οχήματος το οποίο οδηγούσε και το οποίο ήταν σταθμευμένο στην ως άνω οδό διαρρηκτικά όργανα δηλαδή 1 λιβέρι και 1 ψαλίδι κοπής σιδέρων. Το ψαλίδι κοπής σιδέρων βρισκόταν πίσω από το κάθισμα του συνοδηγού και το λιβέρι στο καπό του αυτοκινήτου.
Η εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος δεν βαρύνεται με προηγούμενες καταδίκες παρά μόνο ότι στις 3.6.2024 του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 4 μηνών κατόπιν ακρόασης από το Ε.Δ. Λάρνακας στην υπόθεση 12761/2023 για αδικήματα τα οποία αφορούσαν ναρκοτέστ.
Η δικηγόρος του κατηγορούμενου προς μετριασμό ανέφερε ότι υιοθετεί το περιεχόμενο της Έκθεσης του Γραφείου Ευημερίας που ετοιμάστηκε για τον κατηγορούμενο. Σύμφωνα με την εν λόγω έκθεση ο κατηγορούμενος έχει δύο παιδιά. Λόγω της ουσιοεξάρτησής του δεν δούλευε και τον βοηθούσαν φίλοι του για να καλύψει τις βασικές ανάγκες του. Είναι ηλικίας 49 ετών περίπου. Δούλευε μια ζωή στις οικοδομές με τους γονείς και τους αδελφούς του, επάγγελμα το οποίο εξασκούσε μέχρι και πρόσφατα. Παράλληλα κατά διαστήματα αναλάμβανε την εξημέρωση αλόγων. Κατά τον χρόνο που υπηρετούσε τη στρατιωτική θητεία του διαγνώστηκε με επιληψία. Όσον αφορά τη σχέση του με τα παιδιά του αυτή είναι πάρα πολύ καλή και διατηρεί τακτική επικοινωνία μαζί τους.
Από μόνος του ο κατηγορούμενος προσπάθησε πάρα πολλές φορές να απεξαρτηθεί και μάλιστα προσπαθούσε με χάπια, όπως και τώρα. Στις φυλακές του δίνεται βοήθεια, ώστε να λαμβάνει φάρμακα για θεραπεία και να απεξαρτηθεί από τις εξαρτήσεις.
Ανέφερε επίσης ότι η υπόθεση είναι πάρα πολύ παλιά και κάλεσε το Δικαστήριο να λάβει υπόψη του το χρονικό διάστημα το οποίο παρήλθε από τη διάπραξη του επίδικου αδικήματος. Εισηγήθηκε επίσης πως επειδή έχουν παρέλθει αρκετά χρόνια και ο κατηγορούμενος είναι άτομο με λευκό ποινικό μητρώο δικαιολογείται να του επιδειχθεί κάθε δυνατή επιείκεια και σε περίπτωση που το Δικαστήριο κρίνει ως κατάλληλη ποινή στερητικής της ελευθερίας να διατάξει την αναστολή της άμεσης εκτέλεσής της.
Άκουσα με προσοχή και έχω λάβει υπόψη μου όλα όσα η δικηγόρος του κατηγορούμενου ανέφερε.
Το Δικαστήριο κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της ποινής που θα επιβάλει σε μια συγκεκριμένη υπόθεση λαμβάνει υπόψη του τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη από τον νόμο ανώτατη ποινή, τις περιστάσεις διάπραξής τους καθώς επίσης και τις προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες του κατηγορούμενου. Λαμβάνει επίσης υπόψη του πως σε αδικήματα για τα οποία παρατηρείται αυξητική τάση διάπραξής τους η επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθίσταται αναγκαία.
Αναφορικά με το επίδικο αδίκημα σχετικό είναι το άρθρο 296(γ) του Ποινικού Κώδικα. Το εν λόγω άρθρο το ορίζει ως κακούργημα και για αυτό προνοεί ποινή φυλάκισης 5 ετών. Από την προβλεπόμενη από τον νόμο ανώτατη ποινή φυλάκισης των 5 ετών προκύπτει ότι το επίδικο αδίκημα είναι πάρα πολύ σοβαρό.
Η σοβαρότητά του εν λόγω αδικήματος προκύπτει επίσης και από τη σχετική νομολογία. Από την εν λόγω νομολογία προκύπτει ειδικότερα πως οι κλοπές, οι διαρρήξεις και άλλα ομοειδή αδικήματα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της εγκληματικότητας, σημειώνεται έξαρση στη διάπραξή τους, γι’ αυτό και τα Δικαστήρια τα αντιμετωπίζουν με αυστηρότητα επειδή προκαλούν ρήγματα στην έννομη τάξη και διαβίωση και διαβρώνουν συνάμα το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη (Αντάρτης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 138, Παναγίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 104 και Αbed v. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 128).
Στο έργο εξατομίκευσης της ποινής είναι καθήκον του Δικαστηρίου να λαμβάνει επίσης υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία, περιλαμβανομένων των ατομικών συνθηκών του παραβάτη καθώς και εκείνα που πηγάζουν από τα γεγονότα μιας συγκεκριμένης υπόθεσης, για εξισορρόπηση της ποινής έτσι ώστε αυτή να μη συνιστά απλώς τιμωρία αλλά να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη (Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224).
Από την άλλη όμως η διαδικασία εξατομίκευσης της ποινής δεν πρέπει να συνεπάγεται εξουδετέρωση ούτε της σοβαρότητας του αδικήματος ούτε του στοιχείου της αποτροπής, όταν συντρέχουν λόγοι για την απόδοση αποτρεπτικού χαρακτήρα στην ποινή (Μιχάλης Παναγιώτου ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 557, Hussein v. Αστυνομίας και Balampanidis v. Δημοκρατίας (ανωτέρω). Η εξατομίκευση της ποινής επιτυγχάνεται μέσα και όχι έξω από το πλαίσιο των αρχών που διέπουν τον καθορισμό της ποινής (Γενικός Εισαγγελέας v. Ευαγόρου (2001) 2 Α.Α.Δ. 285).
Οι παλαιότερες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούν στην επιβολή ποινών παρέχουν ένδειξη του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής πλην όμως δεν έχουν τον δεσμευτικό χαρακτήρα που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου επειδή η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που τη συνθέτουν και των συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη (Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 1, Γεωργίου κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 61/2020, ημερομηνίας 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B304 και ANDREI ν. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 164 και 165/2022, ημερομηνίας 23.1.2023).
Στα πλαίσια προσδιορισμού του είδους της κατάλληλης ποινής στην παρούσα υπόθεση λαμβάνω υπόψη μου τη σοβαρότητα του επίδικου αδικήματος ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη για αυτό μέγιστη ποινή.
Ως μετριαστικό παράγοντα λαμβάνω υπόψη μου το λευκό ποινικό μητρώο του κατηγορούμενου σε συνδυασμό με την ηλικία του. Λαμβάνω επίσης υπόψη μου ότι απουσιάζει ένας σημαντικός μετριαστικός παράγοντας αυτός της έμπρακτης μεταμέλειας που εκδηλώνεται με την παραδοχή ενός κατηγορούμενου.
Δεν παραγνωρίζω ότι για τη στοιχειοθέτηση του επίδικου αδικήματος δεν απαιτείται να αποδειχθεί πως ο κατηγορούμενος είχε πρόθεση να χρησιμοποιήσει τα διαρρηκτικά όργανα που κατείχε για σκοπούς διάρρηξης κρίνω όμως ότι η μη διασύνδεση των επίδικων διαρρηκτικών οργάνων με οποιαδήποτε διάρρηξη ή οποιοδήποτε άλλο ποινικό αδίκημα αποτελεί ένα επιπλέον μετριαστικό στοιχείο στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης.
Συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα όσα εκτίθενται πιο πάνω και ιδιαίτερα τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξη αλλά και τη φύση και τη σοβαρότητα του αδικήματος και λαμβάνοντας υπόψη μου και τους πιο πάνω μετριαστικούς παράγοντες καθώς επίσης και το αντικειμενικό γεγονός ότι το Δικαστήριο καλείται να επιβάλει ποινή μετά την πάροδο 5 και πλέον ετών από τον κρίσιμο χρόνο διάπραξης του επίδικου αδικήματος κρίνω ότι αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή είναι αυτή της επιβολής ποινής προστίμου η οποία όμως πρέπει να έχει το στοιχείο της αποτροπής.
Έχοντας περαιτέρω υπόψη μου τις πρόνοιες του άρθρου 29 του Ποινικού Κώδικα το οποίο προνοεί ότι «εκτός της περίπτωσης του κακουργήματος του φόνου εκ προμελέτης και των αδικημάτων που αναφέρονται στα άρθρα 36 και 37, αν κάποιο ποινικό αδίκημα τιμωρείται με την ποινή της φυλάκισης διά βίου ή οποιουδήποτε άλλου χρόνου, το Δικαστήριο που εκδικάζει δύναται να επιβάλει ποινή φυλάκισης λιγότερου χρόνου ή αντί τέτοιας ποινής, χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει το ποσό, το οποίο το Δικαστήριο αυτό έχει εξουσία να επιβάλει» επιβάλλω στον κατηγορούμενο ποινή προστίμου €1.000 στη μοναδική κατηγορία την οποία αντιμετωπίζει.
Λαμβάνοντας τέλος υπόψη μου ότι στον κατηγορούμενο στις 3.6.2024 επιβλήθηκε άμεση ποινή φυλάκισης 4 μηνών κρίνω πως δικαιολογείται να διαταχθεί όπως το πρόστιμο που του επιβλήθηκε να καταβληθεί εντός 8 μηνών από σήμερα.
(Υπ.) ………………………..
Γιώργος Χρ. Φούλιας
Επαρχιακός Δικαστής
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής