ECLI:CY:EDLEF:2017:B17
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Δ. Κωνσταντίνου, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 8817/14
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΡΓΟΛΗΠΤΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ
-εναντίον-
1.ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΧΙΛΛΕΩΣ.
2.ΚΥΠΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ.
3.ΛΟΥΚΙΑ ΚΟΤΣΩΝΗ ..
4.ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΙΑΛΗΣ
Κατηγορούμενων
Ημερομηνία: 30η Ιουνίου, 2017
Εμφανίσεις:
Για Παραπονουμένους: κος Χριστοδούλου.
Για τον Κατηγορούμενο: κος Καμπούρης.
Κατηγορούμενος παρών.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Στην υπό εξέταση υπόθεση ο Κατηγορούμενος 2 (πλέον ο Κατηγορούμενος), αντιμετωπίζει μια κατηγορία για παραβάσεις του Περί Εγγραφής και Ελέγχου Εργοληπτών Οικοδομικών και Τεχνικών Έργων Νόμου του 2001 (29(I)/2001)(πλέον ο Νόμος). Σημειώνεται ότι σε σχέση με τους υπόλοιπους Κατηγορουμένους, η υπόθεση έχει, είτε αποσυρθεί είτε περατωθεί σε προγενέστερο στάδιο.
Ειδικότερα, ο Κατηγορούμενος κατηγορείται ότι στις 16/1/2014 στη Λευκωσία, παράνομα ανέλαβε και εκτελούσε οικοδομικό έργο, ήτοι την ανακαίνιση ισογείου καταστήματος και αλλαγή χρήσης του σε εστιατόριο και συγκεκριμένα, ότι ασχολείτο με εργασίες αλουμινίων ενώ δεν ήταν εγγεγραμμένος εργολήπτης στο μητρώο εργοληπτών και ούτε κατείχε ετήσια άδεια σε ισχύ.
Τα πιο πάνω κατά παρά παράβαση των άρθρων 24, 28, 44 και 45 του Νόμου.
Προς απόδειξη της υπόθεσης, μαρτυρία έδωσε ο Λευτέρης Παπαλευτέρη, ο οποίος είναι Τεχνικός Επιθεωρητής στο Συμβούλιο Εγγραφής και Ελέγχου Εργοληπτών Οικοδομικών και Τεχνικών Έργων.
Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε, ο Παπαλευτέρη επισκέφτηκε στις 16/1/2014 υποστατικό στην γωνία των οδών Πειραιώς και Τομπάζη στη Λευκωσία, πλέον το υποστατικό. Στο εν λόγω υποστατικό εκτελούντο εργασίες ανακαίνισης ισογείου καταστήματος με σκοπό την αλλαγή χρήσης σε εστιατόριο. Οι εργασίες αυτές ήταν εργασίες αφαίρεσης πατωμάτων, τοποθέτησης γυψοσανίδων και αλουμινίων και εργασίες υδραυλικών. Ο Κατηγορούμενος ο οποίος ήταν παρών κατά την επιθεώρηση τον ενημέρωσε ότι ασχολείται με εργασίες αλουμινίων.
Κατά τον έλεγχο που διενήργησε ο μάρτυρας διαπίστωσε ότι το συγκεκριμένο έργο εκτελείται από μη κάτοχο ετήσιας άδειας εργολήπτη και από μη εγγεγραμμένο εργολήπτη.
Στις 11/2/2014 μάρτυρας διενήργησε επαναληπτικό έλεγχο στον οποίο διαπίστωσε ότι οι εργασίες συνεχίζονταν. Εκείνη την ημέρα παρών στο υποστατικό ήταν ένας εργάτης ο Πλουτάρχου, ο οποίος τον ενημέρωσε ότι στο υποστατικό εκτελούνται ηλεκτρολογικές εργασίες, χώλιασμα κεραμικών και χρωματισμοί.
Αυτή ήταν η μαρτυρία που παρουσίασε η Παραπονουμένη προς απόδειξη της υπόθεσής της. Ακολούθησε εισήγηση για μη στοιχειοθέτηση εκ πρώτης όψεως υπόθεση. Επιγραμματικά πιο κάτω μεταφέρω την εισήγηση της υπεράσπισης και την απάντηση του δικηγόρου των Παραπονουμένων.
Ο δικηγόρος της Υπεράσπισης, εισηγείται ότι για τις εργασίες αλουμινίων τις οποίες έκανε ο Κατηγορούμενος δεν απαιτείται άδεια εργολήπτη και η διεξαγωγή αυτών δεν συνεπάγεται παράβαση του Νόμου.
Από την πλευρά του ο δικηγόρος της Παραπονουμένης ισχυρίζεται ότι απέδειξε εκ πρώτης όψεως υπόθεση και ότι οι εργασίες που εκτελούντο εμπίπτουν στις εργασίες που αναφέρονται στην έννοια «οικοδομικό έργο», όπως αυτή καταγράφεται στο ερμηνευτικό άρθρο 2 του Νόμου.
Οι αρχές που καθορίζουν το τι εξετάζει το Δικαστήριο σε αυτό το θεμελιώδες στάδιο της διαδικασίας, έχουν καθοριστεί από τη νομολογία σε σωρεία αποφάσεων, ενδεικτικά αναφέρω τις Azinas and Another v. The Police (1981) 2 C. L.R. 9, Γενικός Εισαγγελέας ν. Χριστοδούλου, (1990) 2 Α.Α.Δ. 133.
Σύμφωνα με την Δικαστική Πρακτική, 1962, ο Κατηγορούμενος μπορεί να απαλλαγεί των κατηγοριών που τον βαραίνουν εκ πρώτης όψεως, μόνο σε δύο περιπτώσεις:
α) Όταν δεν στοιχειοθετείται εξ αντικειμένου η υπόθεση της κατηγορίας λόγω της απουσίας ενός ή περισσοτέρων των συστατικών στοιχείων του αδικήματος, και
β) Οποτεδήποτε η μαρτυρία είναι τόσο αντινομική ή στερείται πειστικότητας, σε βαθμό που κανένα λογικό δικαστήριο δεν θα μπορούσε να βασίσει σ' αυτή την καταδίκη του κατηγορούμενου.
Ο όρος εκ πρώτης όψεως υπόθεση χρησιμοποιείται σε αντιδιαστολή με την εις βάθος θεώρηση και τελική όψη της υπόθεσης, δηλαδή, την απόδειξη της κατηγορίας πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Ανάλυση του όρου "εκ πρώτης όψεως υπόθεση" γίνεται στην απόφαση της ολομέλειας In Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250.
Το κριτήριο είναι καθαρά και αυστηρά αντικειμενικό, διότι το μέτρο δεν είναι οι εκτιμήσεις του συγκεκριμένου Δικαστηρίου αλλά εκείνες ενός νοητού λογικού Δικαστηρίου. Στο στάδιο αυτό το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται σε υποκειμενική αξιολόγηση της μαρτυρίας. Το έργο αυτό επιτελείται κατά το τέλος της δίκης.
Έχω υπόψη μου, επομένως, το καθήκον του Δικαστηρίου να αξιολογεί καθόλα αντικειμενικά τη μαρτυρία στο στάδιο αυτό, χωρίς να υπεισέρχεται σε οποιαδήποτε υποκειμενικά ευρήματα επί της μαρτυρίας που έχει προσκομισθεί.
Όπως ξεκάθαρα προκύπτει από τη μαρτυρία όπως αυτή έχει παρατεθεί πιο πάνω, χωρίς αυτή να αξιολογείται σε καμία περίπτωση τα γεγονότα τα οποία συνθέτουν την υπόθεση αυτή είναι αδιαμφησβήτητα. Ό,τι τελεί υπό αμφισβήτηση είναι η νομική ερμηνεία των γεγονότων και η υπαγωγή τους ή όχι στους επίδικους κανόνες δικαίου.
Το άρθρο 24 του Νόμου διαλαμβάνει τα ακόλουθα:
24. Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος Νόμου, απαγορεύεται σε οποιοδήποτε πρόσωπο που δεν είναι εγγεγραμμένος εργολήπτης σύμφωνα με τις πρόνοιες του παρόντος Νόμου-
(α) Να φέρει ή χρησιμοποιεί είτε από μόνο του ή σε συνδυασμό με άλλο τίτλο, λέξη ή γράμμα οποιοδήποτε όνομα, τίτλο λέξη ή γράμμα που υπονοεί ή που είναι δυνατό να ερμηνευθεί ότι υπονοεί ότι είναι εγγεγραμμένος εργολήπτης·
(β) με οποιοδήποτε τρόπο άμεσα ή έμμεσα, προφορικά ή γραπτά να παριστάνει ή παρουσιάζει προς το κοινό τον εαυτό του ως εγγεγραμμένο εργολήπτη ή να δίνει την εντύπωση ότι είναι εγγεγραμμένος εργολήπτης·
(γ) να υποβάλλει προφορική ή γραπτή προσφορά για ανάληψη ή και εκτέλεση οικοδομικού ή τεχνικού έργου·
(δ) να αναλαμβάνει ή να εκτελεί οικοδομικό ή τεχνικό έργο είτε για δικό του λογαριασμό ή για λογαριασμό άλλου·
(ε) να συνάπτει προφορική ή γραπτή συμφωνία για να εκτελέσει οικοδομικό ή τεχνικό έργο για λογαριασμό άλλου προσώπου.
Από ανάγνωση και μόνο του επίδικου άρθρου, είναι ξεκάθαρο πως ό,τι ενδιαφέρει στα πλαίσια της υπόθεση αυτής είναι το χωρίο υπό σημείο (δ).
Προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσον υπήρξε παράβαση θα πρέπει να εξεταστεί κατά πόσον οι εργασίες οι οποίες εκτελούσε ο Κατηγορούμενος, υπάγονται στην έννοια του οικοδομικού ή τεχνικού έργου.
Στο άρθρο 2 του Νόμου, καταγράφεται η ερμηνεία των όρων «οικοδομικό» και «τεχνικό» έργο. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του κατηγορητηρίου, οι οποίες είναι και αυτές που καθορίζουν τα επίδικα θέματα, αυτό που καταλογίζεται στον Κατηγορούμενο είναι η εκτέλεση οικοδομικού και όχι τεχνικού έργου («εκτέλεση οικοδομικού έργου, ήτοι την ανακαίνιση ισογείου καταστήματος και αλλαγή χρήσης σε εστιατόριο και συγκεκριμένα ασχολούντο και εργασίες αλουμινίων»). Σύμφωνα με το άρθρο 2:
«"οικοδομικό έργο" σημαίνει-
(α) την κατασκευή, αναδόμηση, ανέγερση, επανέγερση, αναπαλαίωση οικοδομής,
(β) οποιαδήποτε οικοδομική εργασία η οποία αποτελεί ή περιλαμβάνει κατασκευή, ανέγερση, μετατροπή, προσθήκη, διαρρύθμιση, επιδιόρθωση, βελτίωση ή κατεδάφιση οικοδομής ή μέρους αυτής, ή οποιαδήποτε εργασία επέκτασης, επιδιόρθωσης ή μετατροπής στο φέροντα οργανισμό ή η οποία επηρεάζει το φέροντα οργανισμό μιας οικοδομής ή κάθε άλλη οικοδομική εργασία η οποία επηρεάζει την ασφάλεια του κοινού,
(γ) την επένδυση τοίχων, τις δαπεδοστρώσεις, την κατασκευή καλουπιών, τη στέγαση οικοδομής, και περιλαμβάνει τη θεμελίωση, όλα τα συναφή με την οικοδομή χωματουργικά έργα, τις κατασκευές τοίχων αντιστήριξης, τις περιφράξεις, και όλα τα παραρτήματα και βοηθητικές οικοδομές μιας οικοδομής,
(δ) κάθε προκαταρκτική, ή προπαρασκευαστική εργασία περιλαμβανομένων των οικοδομικών ή κατασκευαστικών εργασιών για τις ηλεκτρολογικές, υδραυλικές εγκαταστάσεις, τον κλιματισμό, εξαερισμό, υδατοπρομήθεια, αποχετεύσεις ή άλλες συμπληρωματικές εργασίες μιας οικοδομής, και ο όρος "οικοδομικές εργασίες" θα ερμηνεύεται ανάλογα·»
Οι συγκεκριμένες εργασίες οι οποίες γίνονταν στο επίδικο υποστατικό, με τη μαρτυρία που έχει δοθεί προσδιορίζονται ως ακολούθως:
Παράγραφος 4: «οι εργασίες αυτές, αφορούσαν ανακαίνιση ισογείου καταστήματος με σκοπό την αλλαγή χρήσης του σε εστιατόριο. Ειδικότερα γίνονταν εργασίες αφαίρεσης πατωμάτων, τοποθέτησης γυψοσανίδων και αλουμινίων και εργασίες υδραυλικών, τις οποίες διαπίστωσα εγώ ο ίδιος προσωπικά.»
Στην παράγραφο 5 δε, εξειδικεύει ότι ο Κατηγορούμενος 2, «ασχολείται με εργασίες αλουμινίων».
Στην παράγραφο 7, αναφέρει ότι το «συγκεκριμένο έργο εκτελείται από μη κάτοχο ετήσια άδειας εργολήπτη και μη εγγεγραμμένο εργολήπτη», αναφέρεται δηλαδή στο όλο έργο και όχι μεμονωμένα στις εργασίες αλουμινίων.
Τέλος στην παράγραφο 12, στην οποία κάνει αναφορά στον επαναληπτικό έλεγχο στον οποίο έχει προβεί στις 11/2/2014, δεν αναφέρεται στον Κατηγορούμενο και οι εργασίες οι οποίες διαπίστωσε ότι γίνονταν σύμφωνα και με τα όσα του είπε ο εργάτης ήταν «ηλεκτρολογικές εργασίες, χώλιασμα κεραμικών και χρωματισμοί».
Από τα όσα έχει αναφέρει ο μάρτυρας και μόνον, χωρίς αυτά να αξιολογούνται, αλλά αντικειμενικά ιδωμένα, προκύπτει ότι το έργο το οποίο εκτελείτο στο επίδικο ακίνητο δεν ήταν ανακαίνιση η οποία συνίστατο αποκλειστικά σε εργασίες αλουμινίων. Το έργο ως ο μάρτυρας είπε αφορούσε την ανακαίνιση χώρου και τη μετατροπή του σε εστιατόριο. Οι εργασίες αλουμινίου ήταν επιμέρους εργασίες του έργου και όχι το όλο έργο.
Σημειώνω δε, ότι δεν υπάρχει ο παραμικρός ισχυρισμός από το μάρτυρα ότι το έργο είναι είτε τεχνικό είτε οικοδομικό. Δεν έκανε καμία αναφορά, σε σχέση με τις επίδικες εργασίες και ειδικότερα δεν εξήγησε κατά πόσο οι εργασίες αλουμινίου θεωρούνται τέτοιες έτσι ώστε να υπάγονται εντός της έννοιας του όρου «οικοδομικό έργο», όπως αυτό καταγράφεται στο Νόμο. Ο Νόμος δεν κάνει ρητή αναφορά σε εργασίες αλουμινίων και θα έπρεπε ο μάρτυρας να εξηγήσει στο Δικαστήριο, για πιο λόγο οι εργασίες τις οποίες ο Κατηγορούμενος εκτελούσε θεωρούνται ως οικοδομικό έργο και σε πιο εδάφιο του όρου «οικοδομικό έργο», όπως αυτό καταγράφεται στο άρθρο 2 του Νόμου, εμπίπτουν.
Από τη μαρτυρία ενώπιον μου, ό,τι συνάγεται δεν είναι ότι ο Κατηγορούμενος εκτελούσε οικοδομικό ή τεχνικό έργο, αλλά εργασίες σε αυτό και συγκεκριμένα εργασίες αλουμινίων. Εάν ο εργολήπτης του έργου δεν είχε άδεια, αυτό δεν δικαιολογεί την έγερση δίωξης εναντίον και όποιου άλλου εκτελεί εργασίες στο υποστατικό. Ομοίως και το γεγονός ότι ο Κατηγορούμενος εκτελούσε εργασίες στο υποστατικό δεν δικαιολογεί τη δίωξη του, πόσο μάλλον όταν ο μάρτυρας δεν ανέφερε κατά πόσον τις εργασίες αυτές τις εκτελούσε ως υπάλληλος του ατόμου που ανέλαβε το κυρίως έργο λαμβάνοντας μισό ή προκαθορισμένη αμοιβή. Το πιο πάνω σημειώνεται καθότι εάν το Κατηγορούμενος ενεργούσε ως υπάλληλος τότε δεν φέρει ευθύνη (βλ. άρθρο 2 νόμου: «"εργολήπτης" σημαίνει οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο αναλαμβάνει κατ' επάγγελμα την εκτέλεση ή εκτελεί οικοδομικό ή τεχνικό έργο (περιλαμβανομένης της ανάληψης μόνο των εργατικών) έναντι καθορισμένου ποσού ή ποσοστιαίας αμοιβής ή έναντι οποιουδήποτε άλλου νόμιμου ανταλλάγματος πλην μισθού ή για δική του εκμετάλλευση ή για άλλης μορφής χρήση ή σκοπό·»).
Έχοντας αναφέρει τα πιο πάνω από τη μαρτυρία ως έχει παρουσιαστεί, η Παραπονουμένη δεν πείθει για την εκδοχή της, έτσι ώστε να δικαιολογείται η κλήση σε απολογία του Κατηγορουμένου. Είναι καλά εμπεδωμένη η αρχή ότι Κατηγορούμενος δεν καλείται σε απολογία προκειμένου να καλύψει κενά ή ασάφειες που άφησε η μαρτυρία των Παραπονουμένων. Η υπόθεση απορρίπτεται. Ο Κατηγορούμενος 2 αθωώνεται και απαλλάσσεται. Έξοδα υπέρ του Κατηγορουμένου 2 και εναντίον των Παραπονουμένων, όπως αυτά υπολογιστούν από τον Πρπωτοκολλητή σύμφωνα με το σχετικό Διαδικαστικό Κανονισμό και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ) ..............................
Δ. Κωνσταντίνου, Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής