ECLI:CY:EDLEF:2021:B260
EΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ. Χαραλάμπους, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης:350/2017
Αστυνομικός Διευθυντής Λευκωσίας
-και-
Γ. Σ
Κατηγορούμενος
Ημερομηνία: 18/5/2021.
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. A. Αριστείδης
Για Κατηγορούμενο: Ο κ. Η. Στεφάνου μαζί με την κα. Α. Πηλείδου
ΠΟΙΝΗ
Κατόπιν παραδοχής του, ο κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος στις ακόλουθες 9 κατηγορίες οι οποίες αφορούν:
-την κατοχή και απόκτηση παιδικής πορνογραφίας, κατά παράβαση προνοιών του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Σεξουαλικής Κακοποίησης, της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας Νόμου του 2014, Ν. 91(Ι)/2014 («ο Νόμος») (1η εώς 4η κατηγορία),
-την κατοχή (5η κατηγορία) και διανομή (7η, 8η και 9η κατηγορία) παιδικής πορνογραφίας κατά παράβαση προνοιών του περί της Καταπολέμησης της Εμπορίας και της Εκμετάλλευσης Προσώπων και της Προστασίας των Θυμάτων Νόμου του 2007, Ν. 87(Ι)/2007
-Εξασφάλιση παιδικής πορνογραφίας κατά παράβαση προνοιών του Περί της Σύμβασης κατά του Εγκλήματος μέσω του Διαδικτύου (Κυρωτικού Νόμου) του 2004, Ν. 22(ΙΙΙ)/2004 (6η κατηγορία)
Η 1η κατηγορία αφορά την κατοχή 809 αρχείων φωτογραφίας και 8 αρχείων βίντεο τα οποία απεικόνιζαν εικόνες των γεννητικών οργάνων παιδιών κάτω των 13 ετών και παιδιά κάτω των 13 ετών που συμμετέχουν σε πράξεις σεξουαλικού χαρακτήρα. Η 2η κατηγορία αφορά κατοχή 144 αρχείων φωτογραφίας και 8 αρχείων βίντεο τα οποία απεικόνιζαν εικόνες των γεννητικών οργάνων παιδιών και παιδιά που συμμετέχουν σε πράξεις σεξουαλικού χαρακτήρα, η 3η κατηγορία αφορά 2 αρχεία φωτογραφίας τα οποία απεικόνιζαν εικόνες όμοιες με αυτές που περιγράφονται στην 1η κατηγορία, η 4η κατηγορία αφορά 23 αρχεία βίντεο τα οποία επίσης απεικόνιζαν εικόνες όμοιες με αυτές που περιγράφονται στην 1η κατηγορία, η 5η και 6η κατηγορία αφορά 5890 αρχεία φωτογραφίας και 67 αρχεία βίντεο τα οποία απεικόνιζαν υπαρκτά παιδιά που συμμετείχαν σε πράξη με σεξουαλικό χαρακτήρα συμπεριλαμβανομένης της άσεμνης επίδειξης γεννητικών οργάνων και της ηβικής χώρας των παιδιών, η 7η κατηγορία αφορά 6 αρχεία φωτογραφιών οι οποίες απεικονίζουν εικόνες όμοιες με αυτές της 5ης κατηγορίας, η 8η κατηγορία 12 αρχεία φωτογραφιών οι οποίες απεικονίζουν εικόνες όμοιες με αυτές της 5ης κατηγορίας και η 9η κατηγορία 1 αρχείο.
Τα γεγονότα της υπόθεσης ως αυτά έχουν κατατεθεί εγγράφως από την Κατηγορούσα Αρχή και δεν έχουν αμφισβητηθεί από την Υπεράσπιση είναι τα ακόλουθα:
Την 16.6.14 λήφθηκε πληροφορία από την INTERPOL Washington ότι ο κάτοχος του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου [ ]@gmail.com, με IP address 164.212.20.151 κατέχει ή και παράγει ή και διανέμει παιδικό πορνογραφικό υλικό. Η καταγγελία έγινε μέσω της εταιρείας Google, η οποία παρέδωσε τα εν λόγω στοιχεία στις Αμερικανικές αρχές και οι οποίες με τη σειρά τους τις απέστειλαν στις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μετά από διαδικτυακές εξετάσεις, που έγιναν εκ μέρους του Γραφείου Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, διαπιστώθηκε ότι το προαναφερόμενο IP address ανήκει στον διαδικτυακό παροχέα Cablenet. Την 8.7.14 εξασφαλίστηκε διάταγμα αποκάλυψης τηλεπικοινωνιακών δεδομένων από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, το οποίο και παραδόθηκε στην Cablenet αυθημερόν. Την 10.7.14 λήφθηκε απάντηση από την Cablenet, σύμφωνα με την οποία ο κάτοχος χρήστης του πιο πάνω IP address ήταν ο κατηγορούμενος. Την 16.7.14 μέλη της Αστυνομίας διενήργησαν έρευνα, δυνάμει δικαστικού εντάλματος, στην οικία του κατηγορούμενου. Κατά τη διάρκεια της έρευνας διενεργήθηκε προκαταρκτικός έλεγχος επί φορητού ηλεκτρονικού υπολογιστή, ο οποίος βρισκόταν σε γραφείο εντός του ενός υπνοδωματίου της οικίας του κατηγορούμενου. Κατά τον προκαταρκτικό έλεγχο εντοπίστηκαν ίχνη από εισόδους του σε δωμάτιο συνομιλιών της ιστοσελίδας motherless.com όπως «pedomoms, childslavesex, baby&toddlerlove» καθώς και στο MIRC σε δωμάτια συνομιλιών όπως «pedomoms, incest, littleboysexchannel, KID' R' US» τα οποία παραπέμπουν σε αναζήτηση για παιδικό πορνογραφικό υλικό. Επιπρόσθετα εντοπίστηκαν και προσβάσεις στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του κατηγορούμενου, για το οποίο αναφερόταν η πληροφορία από την INTERPOL Washington ότι μέσω αυτού του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου υπήρχε κατοχή, διανομή και παραγωγή παιδικού πορνογραφικού υλικού. Επίσης εντοπίστηκαν αναζητήσεις του υπόπτου στο διαδίκτυο με λέξεις κλειδιά όπως 7 year old, 8 year old, 9 year old, other boy naked, mom son incest και motherless. Επιπρόσθετα, μέλος της Αστυνομίας εντόπισε ότι μέσω του λογισμικού προγράμματος MIRC ο κατηγορούμενος συνδέθηκε στα κανάλια συνομιλίας «KID'S' T' US, pedomoms, littleboysexchannel, incest και lovesemyounger». Κατά την έρευνα εντοπίστηκαν και κατασχέθηκαν δύο φορητοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές και ένας εξωτερικός σκληρός δίσκος. Τα εν λόγω αντικείμενα κατασχέθηκαν και παραδόθηκαν στο αρμόδιο τμήμα της Αστυνομίας για να τύχουν δικανικής ανάλυσης.
Την ίδια ημέρα μάρτυρας της Αστυνομίας εισήλθε στο πρόγραμμα CPS (Child Protection System) όπου και εντόπισε το IP address του κατηγορούμενου και διαπίστωσε ότι αυτός εισερχόταν σε κανάλια συνομιλιών διαφόρων πλατφόρμων που παραπέμπουν σε παιδική πορνογραφία.
Επιπρόσθετα, διαπιστώθηκε από μέλος της Αστυνομίας ότι την 4.2.14 λήφθηκε αλληλογραφία από την INTERPOL Ottawa, στην οποία αναφερόταν ότι κάτοχος χρήστης με IP address [ ], κατά τον Δεκέμβριο του 2012, είχε στην κατοχή του και διένειμε παιδική πορνογραφία. Συγκεκριμένα η πληροφορία ανάφερε ότι στις 3.12.12 κατά τη διάρκεια υπό κάλυψης έρευνας που διενήργησε Αστυφύλακας του Καναδά στη διαδικτυακή ιστοσελίδα motherless.com επικοινώνησε μαζί της χρήστης με το ψευδώνυμο Parrot21. Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας που είχαν η εν λόγω Αστυφύλακας διαπίστωσε ότι ο χρήστης Parrot21 είχε σεξουαλικό ενδιαφέρον για νεαρά παιδιά σε σεξουαλικές πράξεις με τις μητέρες τους. Σύμφωνα με την πληροφορία, ο χρήστης Parrot21 συστήθηκε στην υπό κάλυψη αστυνομικό ως G. T. Η συνομιλία τους συνεχίστηκε μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας Yahoo, όπου ο χρήστης G. T. απέστειλε στην υπό κάλυψη αστυνομικό 6 φωτογραφίες όπου απεικονίζονταν αγόρια ηλικίας 6 με 10 ετών περίπου σε σεξουαλικές δραστηριότητες με ενήλικες γυναίκες. Επίσης ανάφερε στην υπό κάλυψη αστυνομικό ότι του αρέσει να βλέπει μητέρες σε σεξουαλικές περιπτύξεις με τα παιδιά τους και ότι θα έδινε τα πάντα για να εκπληρώσει τις επιθυμίες του. Η συγκεκριμένη πληροφορία δεν κατέστη δυνατό να διερευνηθεί, αφού κατά την παραλαβή της είχε περάσει περίοδος 6 μηνών για έκδοση διατάγματος αποκάλυψης τηλεπικοινωνιακών δεδομένων. Φάνηκε δε ότι ο κατηγορούμενος ήταν το πρόσωπο πίσω από την πληροφορία αυτή, αφού τόσο το ψευδώνυμο Parrot21 όσο και το όνομα χρήστης G. T. χρησιμοποιείται από τον κατηγορούμενο.
Την 16.7.14 ο κατηγορούμενος, δυνάμει δικαστικού εντάλματος, συνελήφθη ασκώντας το δικαίωμα της σιωπής. Την ίδια ημέρα, αφού του λήφθηκε ανακριτική κατάθεση, ο κατηγορούμενος ανάφερε ότι κατέχει ακόμα ένα ή δύο usb (συσκευές αποθήκευσης δεδομένων), τις οποίες όμως δεν γνωρίζει πού τις έχει φυλαγμένες. Στις ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν σε σχέση με την παρούσα υπόθεση απάντησε "ό,τι έχω να πω, θα το πω στο Δικαστήριο". Την 17.7.14 κατόπιν εντάλματος έρευνας εντοπίστηκαν οι δύο πιο πάνω συσκευές αποθήκευσης δεδομένων. Μεταξύ των ημερομηνιών 1.11.14 έως 4.1.15 μάρτυρας της Αστυνομίας επισκόπησε τα αρχεία φωτογραφίας και βίντεο που του παραδόθηκαν, μέσω του λογισμικού προγράμματος NetClean. Κατά την επισκόπηση το μέλος της Αστυνομίας εντόπισε συνολικά 8953 αρχεία με παιδικό πορνογραφικό υλικό, τα οποία κατηγοριοποίησε ως ακολούθως:
1. Level 1: Φωτογραφίες παιδιών σε ερωτικές στάσεις χωρίς σεξουαλική δραστηριότητα 901 αρχεία φωτογραφίας και 1 αρχείο βίντεο.
2. Level 2: Σεξουαλική δραστηριότητα χωρίς διείσδυση μεταξύ παιδιών ή αυνανισμός σόλο από ένα παιδί 151 αρχεία φωτογραφίας και 38 αρχεία βίντεο.
3. Level 3: Σεξουαλική δραστηριότητα χωρίς διείσδυση μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων 4,740 αρχεία φωτογραφίας και 44 αρχεία βίντεο.
4. Level 4: Σεξουαλική δραστηριότητα με διείσδυση που περιλαμβάνει ένα ή περισσότερα παιδιά ή παιδιά με ενήλικες 580 αρχεία φωτογραφίας και 11 αρχεία βίντεο.
5. Level 5: Σαδισμός ή διείσδυση από ή με ζώο 14 αρχεία φωτογραφίας και 12 αρχεία βίντεο.
6. Other illegal: Φωτογραφίες από γυμνά παιδιά σε διάφορες τοποθεσίες, χωρίς σεξουαλική δραστηριότητα 2,453 αρχεία φωτογραφίας.
Σημειώνω ότι με βάση το ενώπιον του Δικαστηρίου καταχωρηθέν κατηγορητήριο τα συνολικά αρχεία φωτογραφίας και βίντεο, ως αναφέρθηκαν λεπτομερώς ανωτέρω, ανέρχονται στο συνολικό αριθμό των 6962.
Κατά τον διαχωρισμό στις πιο πάνω κατηγορίες το μέλος της Αστυνομίας σημείωσε ότι από τα 8,953 αρχεία με παιδικό πορνογραφικό που εντόπισε, στα 5,507 αρχεία παρουσιάζονται παιδιά κάτω της ηλικίας των 13 ετών, εκ των οποίων τα 489 αρχεία αφορούν παιδιά από βρεφικής ηλικίας μέχρι και 3 ετών και 24 αρχεία αφορούν παιδιά σε βίαιες ή σαδομαζοχιστικές σεξουαλικές πράξεις.
Οι 6 φωτογραφίες, όπου απεικονίζονται αγόρια ηλικίας 6 με 10 ετών περίπου, σε σεξουαλικές δραστηριότητες με ενήλικες γυναίκες και στάληκαν από την Interpol Ottawa, εντοπίστηκαν στις ηλεκτρονικές συσκευές του κατηγορούμενου. Σε έναν από τους φορητούς υπολογιστές του κατηγορουμένου μέλος της Αστυνομίας εντόπισε ότι στο αρχείο καταγραφής ρυθμίσεων και προτιμήσεων του λογισμικού προγράμματος MIRC υπήρχε καταχωρημένο το ψευδώνυμο Happier το οποίο χρησιμοποιούσε ο κατηγορούμενος για να επικοινωνεί με άλλους χρήστες στο MIRC. Διαπιστώθηκε ότι ο χρήστης Happier είχε ως αγαπημένα δωμάτια επικοινωνίας στο MIRC διάφορα δωμάτια που παραπέμπουν σε περιεχόμενο παιδικού πορνογραφικού υλικού. Περαιτέρω, το μέλος της Αστυνομίας εντόπισε συνολικά 10,022 αρχεία που σχετίζονται με τον χρήστη Happier. Επίσης διαπιστώθηκε από μέλος της Αστυνομίας ότι 12 αρχεία με παιδικό πορνογραφικό υλικό διανεμήθηκαν από τον κατηγορούμενο την 20.3.13 μέσω του λογισμικού προγράμματος επικοινωνίας Yahoo! Messenger. Επίσης εντοπίστηκαν συνολικά 15,780 καταχωρήσεις επισκέψεως στην ιστοσελίδα www.motherless.com. Επίσης μέλος της Αστυνομίας εντόπισε 5 συνολικά αρχεία φωτογραφίας παιδικού πορνογραφικού περιεχομένου, τα οποία είχε λάβει ο κατηγορούμενος μέσω του λογισμικού προγράμματος επικοινωνίας Yahoo! Messenger.
Συμπληρωματικά της κατάθεσης των γεγονότων η συνήγορος της Κατηγορούσας Αρχής κατέθεσε έγγραφο σε σχέση με την καθυστέρηση που υπήρξε ως προς την εκδίκαση της παρούσας υπόθεσης, καθώς και αριθμό φωτογραφιών του παιδικού πορνογραφικού υλικού που εντοπίσθηκε στην κατοχή του κατηγορουμένου και που αντιστοιχεί σε όλες τις κατηγορίες του κατηγορητηρίου. Σε σχέση με τα τεκμήρια ζήτησε όπως αυτά επιστραφούν στον νόμιμο δικαιούχο τους, εφόσον διαγραφούν όλα τα παράνομα στοιχεία. Δήλωσε επιπρόσθετα ότι ο κατηγορούμενος δεν βαρύνεται με προηγούμενες καταδίκες και έχουν δημιουργηθεί €90 δικαστικά έξοδα.
Ενώπιον του Δικαστηρίου τέθηκε και σχετική έκθεση του Γραφείου Ευημερίας. Σύμφωνα με αυτήν ο κατηγορούμενος είναι ηλικίας 44 ετών και διαμένει μόνος του σε ιδιόκτητο διαμέρισμα δύο υπνοδωματίων. Υπάρχει ο απαραίτητος οικιακός εξοπλισμός για κάλυψη των αναγκών του. Οι συνθήκες διαβίωσης περιγράφηκαν ικανοποιητικές. Είναι άγαμος, χωρίς παιδιά. Προέρχεται από οικογένεια καλής οικονομικής κατάστασης. Ο πατέρας του, ηλικίας 78 ετών σήμερα, είναι συνταξιούχος καθηγητής. Παρουσιάζει άνοια. Σε θέματα μεταφοράς του σε ιατρούς βοηθιέται από τον κατηγορούμενο. Η μητέρα του κατηγορούμενου απεβίωσε το 2003, λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας. Παρουσίαζε προβλήματα βουλιμίας καθώς και σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας. Ο κατηγορούμενος είναι ο μικρότερος από τα τρία παιδιά της οικογένειας. Ο αδελφός του ζει μόνιμα με την οικογένεια του και εργάζεται στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η αδελφή του εργάζεται στην Κεντρική Τράπεζα και διαμένει με την οικογένεια της στη Λευκωσία. Οι σχέσεις του κατηγορούμενου με την οικογένεια του είναι καλές. Ο ίδιος περιγράφει την παιδική του ηλικία με άσχημες αναμνήσεις, λόγω καταπίεσης που είχε από όλα τα μέλη της οικογένειας του. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα προβλήματα ψυχική υγείας που παρουσίαζε η μητέρα του είχαν αρνητική επίδραση στην μετέπειτα εξέλιξη της δικής του ψυχικής κατάστασης. Είναι απόφοιτος της Αγγλικής Σχολής Λευκωσίας, υπηρέτησε κανονικά τη στρατιωτική του θητεία και ακολούθως μετέβηκε στην Αγγλία, όπου απέκτησε πτυχίο [ ]. Επέστρεψε στην Κύπρο και συνέχισε τη φοίτηση του σε ιδιωτικό κολέγιο, όπου απέκτησε πτυχίο [ ]. Παράλληλα με τις σπουδές του εργαζόταν και ως λογιστής. Ο κατηγορούμενος εργάστηκε σε διάφορες εταιρείες μέχρι και το 2014 όπου και σταμάτησε να εργάζεται μέχρι το 2017 λόγω της σύλληψης του για την παρούσα υπόθεση. Συνέχισε να εργάζεται μέχρι τις 31.5.22 όπου και όπως εξήγησε υπέβαλε την παραίτηση του εν αναμονή της απόφασης του Δικαστηρίου. Ο κατηγορούμενος το 2015 άρχισε συνεργασία με ψυχολόγο, υπεβλήθη επίσης σε ψυχοθεραπεία, σήμερα παρακολουθείται από ψυχίατρο και λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή λόγω του ότι πάσχει από μεικτή αγχώδη διαταραχή. Σε ό,τι αφορά το αδίκημα για το οποίο κατηγορείται εξέφρασε μεταμέλεια, εξήγησε ότι μετά τις θεραπείες τις οποίες υποβλήθηκε αντιλήφθηκε τη σοβαρότητα των πράξεων του και αισθάνεται συγκλονισμένος.
Αγορεύοντας προφορικά για σκοπούς μετριασμού της ποινής ο ευπαίδευτος συνήγορος του κατηγορούμενου ζήτησε όπως το Δικαστήριο λάβει σοβαρά υπόψη για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής την έκθεση του Γραφείου Ευημερίας σε σχέση με τις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του. Αναγνώρισε ευθέως, και αυτό προς τιμή του, ότι αφενός οι προσωπικές περιστάσεις σε αδικήματα πολύ σοβαρά, όπως είναι η προκειμένη περίπτωση, είναι περιορισμένης σημασίας αλλά και ότι τέτοιου είδους αδικήματα βρίσκονται σε έξαρση. Ανάφερε όμως ότι ναι μεν η ποινή θα πρέπει να είναι αποτρεπτική αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να είναι και ανάλογη με τις προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου. Ζήτησε επιπρόσθετα ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει προς όφελος του κατηγορουμένου ότι τόσο η γιαγιά, όσο και η μητέρα του κατηγορούμενου, λόγω ψυχικών νοσημάτων, παρακολουθούνταν από ψυχίατρο. Από ψυχίατρο παρακολουθείτο επίσης και ο ίδιος ο κατηγορούμενος, ακόμα και πριν την τέλεση των υπό κρίση αδικημάτων λόγω κατάθλιψης του (κατατέθηκαν προς τούτο σχετικές ιατρικές βεβαιώσεις). Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με τις θέσεις του, δεικνύει ότι αφενός υπάρχει ένα κοινό σχετικό ιστορικό, μεταξύ των μελών της οικογένειας και αφετέρου δίδει κάπως και μία εξήγηση ως προς τις παράνομες ενέργειες του κατηγορουμένου. Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψιν ότι η μητέρα του κατηγορούμενου ήταν βουλιμική, κυκλοφορούσε γυμνή στο σπίτι και όταν τσακώνονταν με τον σύζυγο της κοιμόταν μαζί με τον κατηγορούμενο. Ο κατηγορούμενος θυμάται σε ηλικία 12-13 χρονών να βρίσκεται στο δωμάτιο του και η μητέρα του να τον βλέπει να αυνανίζεται. Την επόμενη μέρα όταν βγήκε από το μπάνιο τον ρώτησε η μητέρα του αν θέλει να της δείξει το πέος του και αυτός απάντησε "όχι". Τα γεγονότα αυτά σε σχέση με τις λέξεις αναζήτησης του κατηγορουμένου στο διαδίκτυο για παιδική πορνογραφία δείχνουν τον τρόπο σκέψης και επηρεασμού του σε σχέση με τη διάπραξη των αδικημάτων. Επίσης ο παππούς του έβλεπε πορνό την ώρα που ήταν εκεί ο κατηγορούμενος και ως εκ τούτου αυτός εκτέθηκε από πολύ μικρή ηλικία σε τέτοιο υλικό. Η ανάγκη διάπραξης των αδικημάτων προέρχεται από τα παιδικά του τραύματα και δεν έχει να κάνει με τη σεξουαλική του ζωή, διότι και φίλες έχει αλλά και σχέσεις διατηρούσε ο κατηγορούμενος. Ο κατηγορούμενος, ως καταγράφεται μέσα από τις εκθέσεις, δεν είναι παιδόφιλος. Ζήτησε επίσης όπως ληφθεί υπόψιν προς όφελος του κατηγορουμένου η μεγάλη παρέλευση του χρόνου από την ημερομηνία διάπραξης των αδικημάτων μέχρι και σήμερα που το Δικαστήριο καλείται να επιβάλει ποινή. Οι επεξηγήσεις φαίνονται στην συμπληρωματική έκθεση γεγονότων που η Κατηγορούσα Αρχή κατάθεσε. Ο κατηγορούμενος δήλωνε τη μη παραδοχή του λόγω νομικού ζητήματος το οποίο και εξέτασε το παρόν Δικαστήριο απορρίπτοντας τον ισχυρισμό του με σχετική ενδιάμεση απόφαση του. Ο κατηγορούμενος θέλει να τιμωρηθεί για τις πράξεις του και είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει την ποινή ως εξιλέωση για τον ίδιο. Ζήτησε επίσης όπως ληφθεί υπόψη η παραδοχή του καθώς το λευκό του ποινικό μητρώο.
Έχω ακούσει με ιδιαίτερη προσοχή και τις 2 πλευρές.
Τα αδικήματα που αφορούν την κατοχή πορνογραφικού υλικού είναι πάρα πολύ σοβαρά, ως προκύπτει από την σχετική επί του θέματος Νομοθεσία, εφόσον επισύρουν πολυετείς ποινές φυλακίσεως. Η σοβαρότητα των εν λόγω αδικημάτων αντανακλάται, κατ' αρχήν, μέσα από τις προβλεπόμενες από τον νόμο ποινές. Το ύψος της ποινής που προβλέπεται στον νόμο, ως η μέγιστη ποινή για κάθε αδίκημα, αποτελεί ένδειξη της σοβαρότητας και παράγοντα που το Δικαστήριο οφείλει να λάβει υπόψη κατά την επιμέτρηση της ποινής (Βραχίμης v Αστυνομίας (2000) 2 Α.Α.Δ, 527.) Στην υπόθεση Λεβέντης v Aστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ 632 λέχθηκε ότι το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή.
Το αδικήματα της 1ης 3ης και 4ης κατηγορίας, με βάση το άρθρο 8(6) του Νόμου, προβλέπουν μέχρι και δια βίου φυλάκιση εφόσον τα παιδιά που απεικονίζονται είναι κάτω των 13 ετών. Το αδίκημα της 2ης κατηγορίας προνοεί, με βάση το άρθρο 8(1) του Νόμου μέγιστη ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα δέκα 10 έτη. Τα δε αδικήματα της 5ης , 7ης , 8ης και 9ης κατηγορίας προνοούσαν, με βάση το άρθρο 11(1)(β)(δ) του Νόμου 87(Ι)/2007, ποινή φυλάκισης που δεν υπερέβαινε τα 10 έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις Λ.Κ 25.000 (το ανάλογο σήμερα σε ποσό Ευρώ) ή και στις δύο αυτές ποινές. Σημειώνω ότι ο πιο πάνω Νόμος έχει καταργηθεί και έχει αντικατασταθεί με το Νόμο που αναθεωρεί το Νομικό Πλαίσιο που διέπει την Πρόληψη και Καταπολέμηση της Σεξουαλικής Κακοποίησης και Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας Νόμος του 2014, Ν. 91(Ι)/2014. Ο εν λόγω Νόμος τέθηκε σε ισχύει στις 4.7.2014. Λόγω του ότι όμως τα αδικήματα των πιο πάνω κατηγοριών διεπράχθησαν προγενέστερα δεν τυγχάνει εφαρμογής ο εν λόγω πιο πάνω τροποποιητικός Νόμος. Τέλος, το αδίκημα της 6ης κατηγορίας προνοεί επίσης ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα 10 έτη ή χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις Λ.Κ 25.000 (το ανάλογο σήμερα σε ποσό Ευρώ) ή και στις δύο αυτές ποινές. Βέβαια δεν διαφεύγει της προσοχής μου ότι η παρούσα υπόθεση εκδικάζεται συνοπτικά. Όπως λέχθηκε στην υπόθεση AΣΤΥΝΟΜΙΑ v. ΒΑΚΑΝΑ, Ποινική Έφεση Αρ. 173/20, 20/5/2021:
«…Όπως έχει αποκρυσταλλωθεί στη νομολογία μας, το δικαστήριο μπορεί να λάβει κατά την επιμέτρηση της ποινής υπόψιν την ποινή που προβλέπεται από το Νόμο, παρά το γεγονός ότι η υπόθεση έχει παραπεμφθεί για συνοπτική εκδίκαση (Rock v. Αστυνομίας (1991) 2 AAΔ 251, Ghafari v. Αστυνομίας (2001) 2 ΑΑΔ 442). Είναι στοιχείο επί του οποίου καθοδηγείται για τη σοβαρότητα του κάθε αδικήματος το οποίο καλείται να τιμωρήσει στο όριο της δικής του πλέον δικαιοδοσίας. Έχει περαιτέρω διευκρινιστεί από τη νομολογία ότι η επιλογή να παραπεμφθεί η υπόθεση για συνοπτική εκδίκαση αντί της δίκης από το Κακουργιοδικείο δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ελαφρυντικός παράγοντας που προσμετρά στην επιμέτρηση της ποινής, όπως ήταν η εισήγηση εν προκειμένω του δικηγόρου του εφεσίβλητου (Kolev v. Αστυνομίας (2003) 2 AAΔ 197, 206 και Kyrill v. Αστυνομίας (2006) 2 ΑΑΔ 479).»
Η σοβαρότητα, επίσης, των εν λόγω αδικημάτων έχει τονισθεί και μέσα από την πρόσφατη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Στην υπόθεση ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ν. ΓΑΛΑΤΗ , ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 217/18, 2/4/2019 λέχθηκαν, επί του προκειμένου, τα ακόλουθα:
«Τονίζουμε την σοβαρότητα των αδικημάτων που παραδέχθηκε ο Εφεσίβλητος, όπως αυτή φαίνεται από τις προβλεπόμενες ποινές, ιδιαίτερα αυτή της κατηγορίας αρ.9 η οποία είναι διά βίου. Επίσης, τις διαστάσεις που παίρνει η διάπραξη των αδικημάτων αυτών που είναι κάθετα ανοδική όπως και την υπέρτατη ανάγκη προστασίας των ανήλικων και αθώων αυτών ψυχών, όπου και αν ευρίσκονται, τους οποίους εκμεταλλεύονται οι έμποροι του εύκολου κέρδους.»
Στην υπόθεση ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ν. ANDRII TVARDOVSKYI, Ποινική Έφεση 95/17, 26/3/2018, με παραπομπή σε προγενέστερη νομολογία, αναφέρθηκαν τα εξής:
«Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει προσφάτως εκφράσει την έντονη ανησυχία του για την αύξηση των αδικημάτων σεξουαλικής φύσεως εναντίον παιδιών και ειδικά για κατοχή πορνογραφικού υλικού που αφορά παιδιά. Στην υπόθεση Niland v. Δημοκρατίας, Ποιν.εφ.18/2017, 14.2.2018 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα συναφή: «Με το Νόμο, Ν.91(Ι)/2014, εισάγονται αυστηρότερες ποινές για τα αδικήματα της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών, συμπεριλαμβανομένης της παιδικής πορνογραφίας. Αναγνωρίζεται ότι αυτής της μορφής τα εγκλήματα συνιστούν σοβαρές παραβιάσεις των θεμελιακών δικαιωμάτων των παιδιών, όσον αφορά την προστασία και τη φροντίδα, που είναι αναγκαίες για την ευημερία τους. Η Κυπριακή Δημοκρατία, κατ΄ ακολουθία του άρθρου 34 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, την οποία έχει υπογράψει και κυρώσει, ανέλαβε την υποχρέωση προστασίας των παιδιών από κάθε μορφή σεξουαλικής εκμετάλλευσης και σεξουαλικής κακοποίησης. Συνεπώς, η εισαγωγή αυστηρότερων ποινών από το Νόμο προέκυψε ως επιτακτική, αφού τέτοιας φύσεως αδικήματα βρίσκονται σε έξαρση και επιφέρουν ολέθριες συνέπειες».
Στη δε υπόθεση Γενικού Εισαγγελέα ν. ΄Αδωνη Νικολάου, Ποιν.εφ. 185/16, 20.3.2018, ECLI:CY:AD:2018:B118 αναφέρθηκαν και τα ακόλουθα: Στην Κύπρο, όπως επισημάναμε ήδη, η ανώτατη προνοούμενη ποινή είναι αυτή της ισόβιας φυλάκισης, για αδικήματα που αφορούν παιδιά κάτω των 13 ετών, οπότε η εκ του νόμου σοβαρότητα είναι ουσιωδώς μεγαλύτερη, ώστε να μην είναι απόλυτα συγκρίσιμες οι ποινές, αν και οι αρχές όπως αναδύονται από Oliver και επόμενες είναι άκρως βοηθητικές στη διαβάθμιση των επιβαρυντικών στοιχείων. ΄Αλλωστε, όπως μπορέσαμε να διαγνώσουμε από τις υποθέσεις που τίθενται ενώπιον των κυπριακών δικαστηρίων, αυτή - ας μας επιτραπεί ο όρος - η διαδικτυακή διαστροφή στρεφόμενη άμεσα και καίρια εναντίον του παιδιού και της αθωότητας του, εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους και τα Δικαστήρια πρέπει να αντιμετωπίσουν το έγκλημα αυτής της μορφής με ποινές που πρέπει να έχουν έντονα τον αποτρεπτικό χαρακτήρα. Αυτή η ανάγκη δεν ήταν τόσο προεξάρχουσα όταν τέτοια αδικήματα ήταν σπάνια και σίγουρα όχι της σοβαρότητας που τελευταίως απαντώνται. Από τη στιγμή που διαπιστώνεται - δυστυχώς - με τέτοιους ρυθμούς αύξηση του εγκλήματος αυτής της φύσεως οι ποινές θα πρέπει ανάλογα να αντιμετωπίσουν - και να αναχαιτίσουν κατά το δυνατό - το φαινόμενο».
Σε ό,τι αφορά το ύψος των ποινών που ο Νόμος προβλέπει για τα αδικήματα της κατοχής πορνογραφικού υλικού, υπάρχουν διαβαθμίσεις ανάλογα με την ηλικία του θύματος. Σχετικό είναι το άρθρο 8(6) του Νόμου το οποίο, ως ανάφερα, προβλέπει μέχρι και δια βίου φυλάκιση, αν τα ανήλικα θύματα, που απεικονίζονται στα πορνογραφικά αρχεία και βίντεο, είναι κάτω των 13 ετών. Επίσης η σοβαρότητα του αδικήματος διαμορφώνεται ανάλογα με το περιεχόμενο του πορνογραφικού υλικού. Στην κλασσική, πλέον, υπόθεση R ν. Oliver and others [2003] 2 Cr. App. R. 64, η οποία υιοθετήθηκε και από το Ανώτατο Δικαστήριο σε διάφορες αποφάσεις του, το Αγγλικό Εφετείο, υπό μορφή καθοδήγησης προς τα κατώτερα δικαστήρια, παρέθεσε σειρά κριτηρίων και παραγόντων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής σε τέτοιας φύσης υποθέσεις.
Στην υπόθεση Γαλάτη (ανωτέρω) λέχθηκαν επί του προκειμένου τα ακόλουθα:
«Παρατηρούμε ότι το Κακουργιοδικείο έλαβε, μεταξύ άλλων, καθοδήγηση από την R. v. Oliver and Others (2003) 2 Cr . App . R.64. Παραθέτουμε το σχετικό κείμενο:
"…Το παιδικό πορνογραφικό υλικό διαβαθμίζεται με βάση το περιεχόμενο του σε πέντε κατηγορίες- επίπεδα. Στην 1 κατηγορία εμπίπτει το υλικό που επισύρει τις ελαφρότερες ποινές ενώ στην τελευταία κατηγορία το υλικό που επισύρει τις πλέον αυστηρές ποινές. Οι πέντε κατηγορίες - επίπεδα είναι οι ακόλουθες:
(ΐ) απεικονίσεις ερωτικών παραστάσεων ανηλίκων χωρίς σεξουαλική πράξη
(ΐί) απεικονίσεις σεξουαλικής ενέργειας μεταξύ ανηλίκων ή αυτοϊκανοποίηση ανηλίκου
(iii) απεικονίσεις σεξουαλικής ενέργειας χωρίς συνουσία μεταξύ ανήλικου και ενήλικα
(ίν) απεικονίσεις σεξουαλικής πράξης μεταξύ ανήλικου και ενήλικα με συνουσία
(ν) απεικονίσεις σαδισμού ή κτηνοβασίας.
Σημειώνεται βεβαίως πως στην Αγγλία αυτή η κατηγοριοποίηση έχει πλέον αλλάξει και γίνεται σε τρία μόνο επίπεδα.
….
Στην ίδια απόφαση τονίζεται ότι η σοβαρότητα του αδικήματος θα κριθεί και ανάλογα με την εμπλοκή του κατηγορουμένου στο αδίκημα. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα αυτούσιο:
«As to the nature of the offender's activity, the seriousness of an individual offence increases with the offender's proximity to, and responsibility for, the original abuse. Any element of commercial gain will place an offence at a high level of seriousness. In our judgment, swapping of images can properly be regarded as a commercial activity, albeit without financial gain, because it fuels demand for such material. Wide-scale distribution, even without financial profit, is intrinsically more harmful than a transaction limited to two or three individuals, both by reference to the potential use of the images by active paedophiles, and by reference to the shame and degradation to the original victims.
Merely locating an image on the internet will generally be less serious than down-loading it. Down-loading will generally be less serious than taking an original film or photograph of indecent posing or activity.»
….
Άλλοι παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη, κατά την επιμέτρηση της ποινής, είναι κατά πόσο ο δράστης περιορίσθηκε απλώς να δει το υλικό, από περιέργεια ή κατά πόσο το αποθήκευσε στο δικό του υπολογιστή. Ο μεγάλος αριθμός αρχείων επισύρει και αυστηρότερη ποινή, όπως και ο τρόπος που το υλικό είναι αποθηκευμένο στον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Μια πολυσύνθετη, τελειοποιημένη αποθήκευση, σε πολλές περιπτώσεις, υποδηλώνει ότι ο δράστης χρησιμοποιεί το υλικό για εμπορικούς σκοπούς ή ότι το προσωπικό του ενδιαφέρον στο υλικό είναι αυξημένο βλ. R. ν. Oliver (ανωτέρω)…»
Εν προκειμένω, πρώτιστα και κύρια, η ποινή θα πρέπει να αντανακλά στο σκοπό του Νομοθέτη που δεν είναι άλλη από την προστασία των μικρών και αθώων παιδιών που ενώ θα έπρεπε να τυγχάνουν προστασίας, λόγω της ευαίσθητης τους ηλικίας, από τους ενήλικες, αντίθετα χρησιμοποιούνται ως αντικείμενα ηδονής και γίνονται έρμαια στις σεξουαλικές τους ορέξεις, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις γίνονται και θύματα βιασμού ή άλλων βασανιστηρίων. Οι επιπτώσεις στους ανήλικους ή ανήλικες, σε σχέση με την ψυχοσωματική τους ανάπτυξη, είναι ολέθριες και τα σωματικά και ψυχολογικά τους τραύματα πολλές φορές, δυστυχώς, τους στιγματίζουν σε ολόκληρη τους τη ζωή με ανυπολόγιστες συνέπειες για την σωστή και ορθή τους ανάπτυξη. Οι χρήστες και κάτοχοι τέτοιων υλικών, όπως είναι ο κατηγορούμενος, συμβάλλουν στο να διαπράττονται τέτοιου είδους ειδεχθή αδικήματα εφόσον οι δημιουργοί τους γνωρίζουν ότι, ανάμεσα στην κοινωνία, υπάρχει πρόσφορο έδαφος, σε ενδιαφερόμενους αγοραστές, για την προώθηση και πώληση του εκάστοτε πορνογραφικού υλικού τους.
Στην υπόθεση υπ’ αριθμό 1530/2021 του Μόνιμου Κακουργοδικείου Πάφου Δημοκρατία v Dandan έγινε μία ενδελεχή ανασκόπηση σε σχέση με επιβληθείσες ποινές που το Ανώτατο Δικαστήριο επέβαλε σε αδικήματα που σχετίζονται με παιδική πορνογραφία. Σημειώνω όμως εξ αρχής ότι αυτές δεν είναι δεσμευτικές δεδομένων των ξεχωριστών περιστάσεων που περιβάλλουν την κάθε υπόθεση είναι όμως ιδιαίτερα καθοδηγητικές. Παραθέτω αυτούσιο σχετικό απόσπασμα από την εν λόγω υπόθεση, το οποίο υιοθετώ και για τους σκοπούς της παρούσας ποινής:
«Στην υπόθεση Niland, (ανωτέρω) Πρωτόδικο Δικαστήριο επέβαλε στον εφεσίβλητο, μετά από παραδοχή, συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 3 ½ ετών σε κατηγορίες κατοχής παιδικού πορνογραφικού υλικού που απεικόνιζε παιδιά άνω των 13 ετών (1970 αρχεία: 32 επιπέδου 1, 1664 επιπέδου 2, 75 επιπέδου 3, 194 επιπέδου 4 και 5 επιπέδου 5) και σε κατηγορίες προσφοράς πρόσβασης τέτοιου υλικού σε άλλους χρήστες και ποινή φυλάκισης 4 ετών σε κατηγορίες κατοχής παιδικού πορνογραφικού υλικού που απεικόνιζε παιδιά κάτω των 13 ετών (28 αρχεία: 4 επιπέδου 2, 6 επιπέδου 3, 17 επιπέδου 4 και 1 επιπέδου 5) και σε κατηγορίες προσφοράς πρόσβασης τέτοιου υλικού σε άλλους χρήστες. Σημειωτέον ότι όλα τα αρχεία είχαν εξασφαλιστεί κατά τη χρονική περίοδο 14.10.2013 - 7.1.2016, πολλά δε από αυτά ήταν διαθέσιμα για διαμοιρασμό, από λογισμικό πρόγραμμα προς άλλους χρήστες. Ο εφεσίβλητος ήταν λευκού ποινικού μητρώου και ως απόρροια δύσκολων παιδικών χρόνων, αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα. H παραδοχή του, κρίθηκε περιορισμένης σημασίας γιατί δεν ήταν άμεση. Το Εφετείο έκρινε ότι δόθηκε αποφασιστική σημασία στο λευκό ποινικό του μητρώο και στις προσωπικές του περιστάσεις και επικύρωσε την ποινή των 3 ½ ετών στην κατηγορία για την κατοχή των 1970 αρχείων που απεικονίζουν παιδιά άνω των 13 χρόνων, αύξησε όμως σε 5 έτη την ποινή στις κατηγορίες της προσφοράς πρόσβασης στο εν λόγω υλικό και σε 7 έτη στις κατηγορίες για κατοχή και προσφορά σε πρόσβαση στο υλικό που απεικόνιζε παιδιά κάτω των 13 χρόνων.
Στην υπόθεση Νικολάου, (ανωτέρω) μετά από παραδοχή, επιβλήθηκαν πρωτόδικα στον εφεσίβλητο συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 2½ ετών σε κατηγορία κατοχής παιδικού πορνογραφικού υλικού (157 αρχεία που απεικόνιζαν παιδιά κάτω των 13 χρόνων- όλων των επιπέδων) και 2 ετών σε κατηγορία κατοχής παιδικού πορνογραφικού υλικού (561 αρχεία που απεικόνιζαν παιδιά άνω των 13 χρόνων - όλων των επιπέδων). Ο εφεσίβλητος είχε εγκαταστήσει στον ηλεκτρονικό του υπολογιστή, περιηγητή διαδικτύου που είχε την ιδιότητα να αποκρύπτει την ταυτότητα του χρήστη καθώς και τις διαδικτυακές δραστηριότητες του, ο οποίος όμως δεν ενεργοποιήθηκε. Τα αρχεία ήταν αποθηκευμένα στους ηλεκτρονικούς του υπολογιστές και στο σκληρό δίσκο ενώ η αποθήκευση έγινε σε 4 φάσεις. Υπήρξε προσχεδιασμός, αφού τα αρχεία μεταφέρθηκαν μετά από αναζήτηση και αφού ο εφεσίβλητος είχε δώσει σχετική εντολή. Ο εφεσίβλητος ήταν λευκού ποινικού μητρώου, οικογενειάρχης 52 ετών, με πρόβλημα υγείας και πατέρας ενός 20χρονου, ο οποίος επίσης αντιμετώπιζε πρόβλημα υγείας. Το Εφετείο έκρινε ότι η ανάγκη αποτροπής ενόψει της έξαρσης που παρουσιάζουν αδικήματα της φύσης αυτής, δεν είχε πραγματική αντανάκλαση στο ύψος της ποινής που επιβλήθηκε πρωτόδικα και για αυτό αύξησε τις ποινές σε 5 και 3 χρόνια αντίστοιχα.
Στην υπόθεση Tvardovdskyi, (ανωτέρω), πρωτόδικα επιβλήθηκαν στον εφεσίβλητο, μετά από παραδοχή, συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 2 ετών σε 5 κατηγορίες κατοχής παιδικού πορνογραφικού υλικού που απεικόνιζε παιδιά άνω των 13 χρόνων (1864 αρχεία επιπέδου 1, 1687 αρχεία φωτογραφίας και 1 αρχείο βίντεο επιπέδου 2, 480 αρχεία φωτογραφίας και 1 αρχείο βίντεο επιπέδου 3, 300 αρχεία φωτογραφίας επιπέδου 4 και 17 αρχεία φωτογραφίας επιπέδου 5) και ποινή φυλάκισης 3 ετών σε κατηγορία κατοχής παιδικού πορνογραφικού υλικού που απεικόνιζε παιδιά κάτω των 13 χρόνων (1183 αρχεία φωτογραφίας και 1 αρχείο βίντεο). Κρίθηκε ως επιβαρυντικό ότι ο εφεσίβλητος δεν περιορίστηκε να δει τις εικόνες στο διαδίκτυο, αλλά τις μετέφερε στον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Υπήρχαν μάλιστα και αρχεία αποθηκευμένα σε κρυφή μνήμη του υπολογιστή. Ο εφεσίβλητος ήταν λευκού ποινικού μητρώου, 29 χρόνων, διέμενε στην Κύπρο μαζί με τη σύζυγο του από το 2014, είχε ειδικές γνώσεις σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές και από το 2015 εργαζόταν ως προγραμματιστής λογισμικού. Οι ποινές κρίθηκαν από το Εφετείο ως έκδηλα ανεπαρκείς και αυξήθηκαν σε ποινές φυλάκισης 3 χρόνων και 5 χρόνων αντίστοιχα.
Στην υπόθεση Γαλάτη, (ανωτέρω) επιβλήθηκαν πρωτόδικα, για κατηγορίες κατοχής παιδικού πορνογραφικού υλικού, συντρέχουσες ποινές φυλάκισης με 3ετή αναστολή ως εξής: 18 μηνών (για 2393 αρχεία εικόνας και 3 αρχεία βίντεο επιπέδου 1), 15 μηνών (για 934 αρχεία εικόνας επιπέδου 1), 20 μηνών (για 224 αρχεία εικόνας επιπέδου 2), 2χρόνων (για 425 αρχεία εικόνας επιπέδου 3), 2½ μηνών (για 114 αρχεία εικόνας επιπέδου 4), 3 χρόνων (για 386 αρχεία εικόνας που απεικόνιζαν παιδιά ηλικίας κάτω των 13), 1 χρόνου (για 100 αρχεία εικόνας επιπέδου 1). Το Εφετείο έκρινε ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο αντιμετώπισε την υπόθεση λανθασμένα και για αυτό κατέληξε και σε λανθασμένα αποτελέσματα. Παρά ταύτα, με δυσκολία δεν αύξησε τις ποινές, ούτε παραμέρισε την διαταγή για αναστολή εκτέλεσης τους, λόγω της παρόδου πέραν των 3 χρόνων από τη διάπραξη των αδικημάτων σε συνδυασμό με το ότι στο ενδιάμεσο είχαν μεταβληθεί ουσιωδώς οι προσωπικές περιστάσεις του εφεσίβλητου. Προχώρησε όμως, «για σκοπούς προστασίας της κοινωνίας», στην έκδοση διατάγματος εναντίον του εφεσίβλητου, δυνάμει του άρθρου 14 του Νόμου.
Στην υπόθεση Robinson v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση 229/2019 ημερομηνίας 14.12.2020, ο εφεσείοντας ηλικίας 63 χρόνων, παραδέχθηκε πρωτόδικα τις κατηγορίες 1 μέχρι 7 που αφορούσαν αδικήματα κατοχής/απόκτησης πρόσβασης σε υλικό παιδικής πορνογραφίας κατά παράβαση των Άρθρων 2 και 8(1)(2) του Ν.91(1)/2014, καθώς και την κατηγορία 13 που αφορούσε σε αδίκημα διανομής υλικού παιδικής πορνογραφίας κατά παράβαση των Άρθρων 2 και 8(3) του ίδιου Νόμου. Του επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 2 χρόνων στις κατηγορίες 1-5 , 3 ½ ετών στις κατηγορίες 6 και 7 που αφορούσαν σε κατοχή/πρόσβαση σε αρχεία φωτογραφίας παιδικής πορνογραφίας όπου τα παιδιά ήταν ηλικίας κάτω των 13 ετών και 2 ½ ετών στην κατηγορία 13. Το Εφετείο επικύρωσε τις επιβληθείσες ποινές λέγοντας ότι ορθά λήφθηκαν υπόψη ως επιβαρυντικά στοιχεία ότι τα 183 αρχεία στην κατοχή του εφεσείοντα εκ των οποίων 27 παρουσίαζαν παιδιά κάτω των 13 ετών περιλάμβαναν και τα πέντε επίπεδα βαθμού σοβαρότητας, που καθορίστηκαν στην αγγλική υπόθεση R. v. Oliver (ανωτέρω) και στην κυπριακή υπόθεση Κωνσταντίνου (ανωτέρω) όπως και σε άλλες μεταγενέστερες υποθέσεις. Επικυρώθηκε επίσης η κρίση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι μπορεί ο εφεσείοντας να μην είχε αναζητήσει τη συντροφιά των παιδιών ή την κακοποίηση τους, αλλά η ενασχόληση του στο διαδίκτυο με τέτοιου είδους αρχεία, καταδείκνυε το ενδιαφέρον του έστω και ως εικόνα με τέτοιου είδους υλικό.
Στην υπόθεση Δημοκρατίας ν. Κουφού, Ποινική Έφεση αρ. 94/2019, ημερομηνίας 20.07.2021, είχαν εντοπισθεί στην κατοχή του εφεσίβλητου 6090 αρχεία, ήτοι, 3237 αρχεία φωτογραφίας εκ των οποίων 228 αφορούσαν παιδιά κάτω των 13 ετών και 2853 αρχεία βίντεο, συνολικού χρόνου περίπου 319 ωρών, εκ των οποίων 805 αρχεία, συνολικού χρόνου 73 ωρών, αφορούσαν παιδιά κάτω των 13 ετών τα οποία συμμετείχαν σε πράξεις σεξουαλικής φύσεως. Πρωτόδικα επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης με μέγιστη αυτή των 4 ετών, ωστόσο κατ΄ έφεση οι ποινές αυξήθηκαν, επίσης σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης, σε 5 έτη και 4 ½ έτη.
Στην υπόθεση Γεωργίου ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση 165/2019, ημερομηνίας 20.05.2021, επιβλήθηκε πρωτόδικα στον εφεσείοντα ποινή φυλάκισης σε δύο, από συνολικά εικοσιδύο κατηγορίες, 4 ½ ετών με το πορνογραφικό υλικό να αφορά απεικόνιση παιδιών ηλικίας κάτω των 13 ετών. Υπήρξε παραδοχή, ο εφεσείοντας ήταν λευκού ποινικού μητρώου και είχε στην πορεία απευθυνθεί στο Κέντρο Συμβουλευτικής για την αντιμετώπιση της ηλεκτρονικής εξάρτησης «Ηλέκτρα» και παρακολούθησε ψυχοθεραπευτικό πρόγραμμα απεξάρτησης το οποίο ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Επρόκειτο για 278 αρχεία φωτογραφίας παιδικού πορνογραφικού υλικού με παιδιά ηλικίας άνω των 13 ετών, 97 αρχεία φωτογραφίας παιδικού πορνογραφικού υλικού με παιδιά ηλικίας κάτω των 13 ετών, 160 αρχεία βίντεο παιδικού πορνογραφικού υλικού με παιδιά ηλικίας κάτω των 13 ετών και 102 αρχεία βίντεο παιδικού πορνογραφικού υλικού με παιδιά ηλικίας κάτω των 13 ετών. Το Εφετείο αποφάνθη, στο παράπονο του εφεσείοντα ότι η ποινή ήταν υπερβολική, πως αυτή ήταν καθόλα ορθή και όχι υπερβολική καταλήγοντας με τη φράση «Θα την χαρακτηρίζαμε υπό τις περιστάσεις ως επιεική».
Στην άρτι εκδοθείσα απόφαση στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Χατζηαθανασίου, Ποινική Έφεση 20/2021, ημερομηνίας 19.10.2021, πρωτόδικα επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 3 ½ ετών, κατόπιν παραδοχής για κατοχή πορνογραφικού υλικού με παιδιά κάτω των 13 ετών, κατοχής πορνογραφικού υλικού με παιδιά άνω των 13 ετών και κατοχή βίντεο με παιδικό πορνογραφικό υλικό, ειδικότερα, επρόκειτο για κατοχή 108 αρχείων εικόνας και 84 αρχείων βίντεο, επιπλέον 540 βίντεο με παιδιά ηλικίας κάτω των 13 ετών. Το Εφετείο αύξησε την ποινή σε 5 έτη σημειώνοντας τα ακόλουθα:
«Χωρίς αμφιβολία, η υπό εξέταση περίπτωση ήταν ιδιαιτέρως σοβαρή. Και τούτο έχοντας υπόψη τόσο τον όγκο του πορνογραφικού υλικού, όσο και το επίπεδο στο οποίο αυτό κατατάσσεται, καθώς και το ότι σημαντικό μέρος αυτού αφορά σε παιδιά κάτω των 13 ετών. Δεν είναι, επίσης, άνευ σημασίας, αλλά αντιθέτως ιδιαίτερα επιβαρυντικό στοιχείο και το γεγονός ότι η συνολική εγκληματική δραστηριότητα του Εφεσίβλητου διήρκησε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όπως δε έχει επισημανθεί στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Μακαμιάν (2007) 2 Α.Α.Δ. 405, η αναζήτηση και η κατοχή τέτοιου πορνογραφικού υλικού αυξάνει τη ζήτηση και ενθαρρύνει τους εμπνευστές της σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων να συνεχίσουν το έργο τους (Γενικός Εισαγγελέας ν. Tvardovskyi (ανωτέρω).»
Επανερχόμενος στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης λαμβάνω υπόψιν τους ακόλουθους επιβαρυντικούς παράγοντες:
- Το ότι η κατοχή παιδικού πορνογραφικού υλικού, εκ μέρους του κατηγορουμένου, περιλαμβάνει και τις 5 κατηγορίες, ως έχει εκτεθεί ανωτέρω. Το γεγονός αυτό καθιστά την παρούσα υπόθεση ιδιαίτερα σοβαρή.
- H ποσότητα και ο όγκος των αρχείων που εντοπίσθηκαν είναι πάρα πολύ μεγάλη, συνολικά 6962 αρχεία με παιδικό πορνογραφικό εκ των οποίων 580 αρχεία φωτογραφίας και 11 αρχεία βίντεο που αφορούσαν διείσδυση από ενήλικα (level 4) καθώς και 14 αρχεία φωτογραφίας και 12 αρχεία βίντεο που αφορούσαν σαδισμός ή διείσδυση από ζώο.
-ο μεγάλος αριθμός διαφορετικών θυμάτων
- το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος αποθήκευσε όλα αυτά τα αρχεία στον ηλεκτρονικό του υπολογιστή αλλά και σε usb
- Στα 842 αρχεία παρουσιάζονται παιδιά κάτω της ηλικίας των 13 ετών, εκ των οποίων κάποια αρχεία αφορούν παιδιά από βρεφικής ηλικίας μέχρι και 3 ετών και κάποια αρχεία αφορούν παιδιά σε βίαιες ή σαδομαζοχιστικές σεξουαλικές πράξεις. Ο μεγάλος όγκος με θύματα παιδιά κάτω των 13 καθιστούν την παρούσα υπόθεση από τις πλέον σοβαρές συγκρίνοντας την με την προαναφερόμενη νομολογία την οποία έχω παραθέσει ανωτέρω.
-Ο κατηγορούμενος διατήρησε τα πιο πάνω αρχεία για μεγάλο χρονικό διάστημα στη κατοχή του και η συνολική εγκληματική δραστηριότητα του κατηγορουμένου διήρκησε για μεγάλο χρονικό διάστημα
-Ο λογαριασμός του κατηγορούμενου συνδέθηκε χιλιάδες φορές σε δωμάτια συνομιλιών προς αναζήτηση πορνογραφικού υλικού στοιχείο το οποίο, επίσης, δεικνύει την συνεχή τάση, ροπή και μεγάλο εθισμό του κατηγορούμενου προς την χρήση και κατοχή ηλεκτρονικής παιδικής πορνογραφίας.
-Αποτελεί, επίσης, επιβαρυντικό στοιχείο, ως αναγνωρίσθηκε μέσω της νομολογίας, ότι ο κατηγορούμενος δεν κατείχε το πορνογραφικό υλικό από απλή περιέργεια εφόσον το κατείχε αποθηκευμένο αλλά και από το γεγονός ότι εντοπίστηκε πολύ μεγάλος αριθμός αρχείων.
-Επιβαρυντικό παράγοντα αποτελεί και το άκρως αποκρουστικό περιεχόμενο των εν λόγω αρχείων. Μόνο αισθήματα απέχθειας και αποστροφής προκαλούν στο μέσο συνετό άνθρωπο. Όπως διαφαίνεται από τις φωτογραφίες που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο στα αρχεία απεικονίζονται, μεταξύ άλλων, γυμνά παιδιά, άλλοτε μόνα τους και άλλοτε με γυμνές ενήλικες, να επιδεικνύουν τα γεννητικά τους όργανα, διείσδυση ανδρικού παιδικού μορίου σε παιδικό κόλπο και πεολειχία από κορίτσι. Τόση μεγάλη είναι η διαστροφή και ανωμαλία, όπου σε άλλη περίπτωση εμφανίζεται μητέρα να κάθεται πάνω σε ανδρικό μόριο παιδιού κρατώντας στην αγκαλιά της βρέφος, μικρό παιδί να τοποθετεί στο στόμα του γυναικεία θηλή και το τελευταίο, με την αθωότητά του, να το εκλαμβάνει είτε ως θηλή είτε ως πιπίλα είτε ως μπιμπερό αλλά και μητέρα σαδιστικά να βάζει το τακούνι του παπουτσιού της σε στόμα βρέφους, το οποίο βρίσκεται ξαπλωμένο δίπλα της. Εντύπωση προκαλεί ότι σε μέρος του πιο πάνω υλικού, εμφανίζονται χαμογελαστά παιδιά, τα οποία φαίνεται να αγνοούν ότι αυτό που τους ζητήθηκε να πράξουν είναι επαίσχυντο και αηδιαστικό.
- Τέλος επιβαρυντικός παράγοντας αποτελεί και το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος διένειμε 19 αρχεία
Υπάρχουν βέβαια και ελαφρυντικά τα οποία θα πρέπει να προσμετρήσουν προς όφελος του κατηγορούμενου εφόσον το καθήκον προς εξατομίκευση υπάρχει πάντοτε και δεν ατονεί.
Καταρχάς προς όφελος του κατηγορουμένου συνυπολογίζω την παραδοχή του κατηγορούμενου στο Δικαστήριο. Σημειώνω όμως ότι αυτή δεν ήταν άμεση εφόσον ο κατηγορούμενος προέβη σε αλλαγή απάντησης μετά την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας και της έκδοσης ενδιάμεσης απόφασης του Δικαστηρίου στα πλαίσια της Δίκης εντός Δίκης. Ο κατηγορούμενος δήλωνε την μη παραδοχή του από την καταχώρηση της παρούσας υπόθεσης θέτοντας όμως εξ αρχής εις προσοχή του Δικαστηρίου ότι ο λόγος ήταν το γεγονός ότι θα ήγειρε ένσταση σε σχέση με την νομιμότητα και αποδεκτότητα του αποτελέσματος έρευνας που η Αστυνομία έλαβε στην κατοχή της από τον πάροχο υπηρεσίας Cablenet των δεδομένων διεύθυνσης πρωτοκόλλου χρήστη του διαδικτύου-Ip address λόγω παράβασης της ενωσιακής νομοθεσίας. Το ζήτημα αυτό ηγέρθη στις υποθέσεις Πολιτικές αιτήσεις που Αφορούν τα Τηλεπικοινωνιακά Δεδομένα 97/18, 127/18, 140/19 143/19, 134/19, 1696/19, 36/20 και 46/20, ημερομηνίας 27.10.21 όπου το οποινδήποτε ενδεχόμενο αποτέλεσμα της δηλώθηκε ότι θα επηρέαζε και την πορεία της παρούσας υπόθεσης. Μετά την έκδοση της πιο πάνω απόφασης διατάχθηκε Δίκη εντός Δίκης βάση της οποίας το Δικαστήριο με ενδιάμεση απόφαση του στις 18.5.2021 επέτρεψε την κατάθεση του εν λόγω Τεκμηρίου. Αμέσως μετά την έκδοση της σχετικής απόφασης του Δικαστηρίου ο κατηγορούμενος δήλωσε την παραδοχή του. Παρόλα αυτά η παραδοχή του κατηγορουμένου είναι καλοδεχούμενη έστω και υπό αυτές τις περιστάσεις. Έχει επανειλημμένα τονιστεί ότι η παραδοχή πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή καθ’ ότι η παραδοχή αποτελεί έκφραση της μεταμέλειας του και συγχρόνως εξοικονομεί πολύτιμο χρόνο του Δικαστηρίου (Χαρτούμπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28). Η παραδοχή ταυτόχρονα δεικνύει το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος αντιλήφθηκε το σφάλμα του. Η παραδοχή του δε συνοδεύεται και από έκφραση μεταμέλειας, η οποία, μέσω της αγόρευσης του ευπαιδεύτου συνηγόρου του ήταν ρητή και χωρίς περιστροφές ή προϋποθέσεις (CCC Laundries (Paphos) Ltd κ.ά. ν. Θεοφάνους (2010) 2 Α.Α.Δ. 288, 296 και Gorko κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 458, 463). Επίσης μέσω της παραδοχής του έχει εξοικονομηθεί πολύτιμος δικαστικός χρόνος. Χωρίς αυτήν τα περιθώρια επιείκειας θα ήταν στενά.
Επίσης προς όφελος του κατηγορούμενου λαμβάνω υπόψη μου τις προσωπικές, οικογενειακές και οικονομικές περιστάσεις του. Σημειώνω όμως ότι αυτές είναι ήσσονος σημασίας και αμβλύνονται σε τέτοιου είδους σοβαρά αδικήματα όπου η συχνότητα διάπραξης τους επιβάλλει την επιβολή αποτρεπτικής ποινής (Niland v. Δημοκρατίας, Ποιν.εφ.18/2017, 14.2.2018), ECLI:CY:AD:2018:B79.
Συνυπολογίζω προς όφελος του κατηγορουμένου και τα προβλήματα υγείας (ψυχιατρικά και ψυχολογικά) που αντιμετωπίζει. Σύμφωνα με το ιατρικό πιστοποιητικό του Δρα Κ. ο κατηγορούμενος παρακολουθείτε από τις 6.2.15. Πάσχει από μικτή αγχώδη και καταθλιπτική διαταραχή και λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή. Έχει ιστορικό αγχώδους διαταραχής από το 2003 μετά το θάνατο της μητέρας του. Παρακολουθείτο προς το σκοπό αυτό μεταξύ της χρονικής περιόδου 2006-2008. Το ίδιο και η μητέρα του αλλά και η γιαγιά του. Όταν εξετάσθηκε από αυτόν διαπίστωσε ότι ο κατηγορούμενος έπασχε από καταθλιπτικό συναίσθημα, ανηδονία, δυσκολίες συγκέντρωσης, αυπνία, ανορεξία και αισθήματα αναξιότητας. Ο λόγος της υποτροπής του ήταν η σύλληψη του από την Αστυνομία σε σχέση με τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης. Ανταποκρίθηκε στη φαρμακευτική αγωγή. Ακολούθησε επίσης ψυχοθεραπείες από κλινικό ψυχολόγο. Το ενδεχόμενο της φυλάκισης του συντηρούσε το άγχος του και την κατάθλιψη του, που συνεχίζονται μέχρι και σήμερα λαμβάνοντας προς τούτο φαρμακευτική αγωγή. Μετά την ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου, για την οποία έγινε αναφορά ανωτέρω, η κατάσταση του παρουσίασε σταδιακή επιδείνωση. Πλέον ο κατηγορούμενος παρουσιάζει σοβαρά συμπτώματα κατάθλιψης και σκέψεις αυτοκαταστροφής. Αυτά θα επιδεινωθούν σε περίπτωση εγκλεισμού του στη φυλακή. Σύμφωνα επίσης με βεβαίωση ειδικής κλινικής ψυχολόγου ο κατηγορούμενος έχει παρακολουθήσει μακροπρόθεσμη ψυχολογική θεραπεία για δύο περίπου έτη (18.3.15-7.6.2017). Η εμπλοκή του κατηγορουμένου στη θεραπεία του ήταν ενεργή, παρουσιάστηκε ιδιαίτερα ειλικρινής και κατέδειξε σοβαρή προσπάθεια και συνέπεια, ως προς την ψυχολογική επεξεργασία και επίλυση των χρόνιων προβλημάτων ψυχολογικής αιτιολογίας που τον ταλαιπωρούσαν.
Έχει όμως νομολογηθεί ότι τα προβλήματα υγείας και τα σχετικά με αυτά ιατρικά θέματα που ένας κατηγορούμενος αντιμετωπίζει, αποτελούν μετριαστικό παράγοντα στην ποινή που θα του επιβληθεί. Μπορούν, δηλαδή, να επηρεάσουν το μέγεθος, ή ακόμη και το είδος της ποινής (Khalife v Αστυνομίας, Aoun v Republic (1987) 2 Α.Α.Δ. 208). Ο βαθμός της επίπτωσης τους στην ποινή, εξαρτάται, αφενός, από την σοβαρότητα του αδικήματος και τις περιστάσεις διάπραξης του και αφετέρου, σε περίπτωση επιλογής από το Δικαστήριο για τον κατηγορούμενο της ποινής φυλάκισης, από την δυσμένεια των επιπτώσεων του εγκλεισμού του κατηγορούμενου στην φυλακή, στην κατάσταση της υγείας του (El-Beyrouty a. o. v Δημοκρατία (1991) 2 Α.Α.Δ. 543). Η κατάσταση, δηλαδή, της υγείας του κατηγορουμένου πρέπει να συνδέεται με το ίδιο το γεγονός της φυλάκισής του και τις επιπτώσεις της (El Kara v Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 239, Γεωργίου ν Δημοκρατίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 162).
Στην προκειμένη όμως περίπτωση δεν βρίσκω, από τα όσα στοιχεία μου έχουν παρουσιαστεί, η κατάσταση της υγείας του να ενέχει τέτοιο εξαιρετικό χαρακτήρα, που να μπορεί να καθορίσει το είδος της ποινής που θα του επιβληθεί. Ούτε και με τα όσα έχουν τεθεί ενώπιον μου ο ίδιος θα αποστερηθεί ή θα υπολείπεται οποιασδήποτε θεραπείας από αυτήν που ήδη λαμβάνει σε περίπτωση εγκλεισμού του στις Κεντρικές Φυλακές. Σίγουρα, τα προβλήματα που ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει στο παρόν στάδιο, και οι δυσκολίες που αντικειμενικά αναμένεται να ενέχουν κατά την κράτηση του στις Κεντρικές Φυλακές, μπορούν να επηρεάσουν το εύρος της ποινής, όχι όμως το είδος της.
Λαμβάνω επίσης υπόψη μου το λευκό ποινικό μητρώο του (Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Λεωνίδα Ματθαίου (1994) 2 ΑΑΔ). Προς όφελος επίσης του κατηγορουμένου λαμβάνω επίσης υπόψη το γεγονός ότι αυτός, από την ημερομηνία διάπραξης των αδικημάτων, δεν έχει διαπράξει οποιοδήποτε άλλο ποινικό αδίκημα.
Αναφορικά με την καθυστέρηση στην οποία έγινε αναφορά από τον ευπαίδευτο συνήγορο του κατηγορουμένου σημειώνω ότι είναι νομολογιακά καθιερωμένο ότι η πάροδος αρκετού χρόνου από τη διάπραξη του αδικήματος μέχρι που το Δικαστήριο καλείται να επιβάλει ποινή είναι στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη στην επιβολή της ποινής (Γενικός Εισαγγελέας ν. Αβρααμίδη (1993) 2 ΑΑΔ 355).
Επί του ζητήματος αυτού η κατηγορούσα αρχή κατάθεσε συμπληρωματικό έγγραφο γεγονότων, το οποίο ο ευπαίδευτος συνήγορος του κατηγορουμένου δεν το αμφισβήτησε μέσω της αγόρευσης του. Σύμφωνα με αυτό το Δικαστήριο εξετάζοντας το ζήτημα καθυστέρησης θα πρέπει να λάβει υπόψιν ότι η πληροφορία που λήφθηκε από την Interpol ήταν στις 16.6.2014. Η φύση των αδικημάτων απαιτούσε την έκδοση διαταγμάτων αποκάλυψης τηλεπικοινωνιακών δεδομένων από Δικαστήριο. Επίσης το ανακριτικό έργο απαιτούσε την επιστημονική ανάλυση των ανευρεθέντων τεκμηρίων. Την 21.12.2014 ο ανακριτής της υπόθεσης παράδωσε τον φάκελο στο Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα. Δόθηκε ακολούθως συγκατάθεση από το Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα για να παραπεμφθεί η υπόθεση ενώπιον Κακουργοδικείου στις 2.4.2015. Η υπόθεση ορίσθηκε για εκδίκαση από το Κακουργοδικείο στις 16.12.15. Το κατηγορητήριο που καταχωρίστηκε στο Κακουργοδικείο περιελάμβανε 40 κατηγορίες με μεγαλύτερο αριθμό ανευρεθέντων αρχείου παιδικής πορνογραφίας. Στις 26.1.2017 δόθηκε συγκατάθεση από το Γενικό Εισαγγελέα για συνοπτική εκδίκαση της υπόθεσης όπου και στις 30.1.2017 καταχωρίστηκε η παρούσα. Η πορεία της παρούσας υπόθεσης εξαρτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από την αναμονή του αποτελέσματος στις η πρόσφατη απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις Πολιτικές αιτήσεις που Αφορούν τα Τηλεπικοινωνιακά Δεδομένα 97/18, 127/18, 140/19 143/19, 134/19, 1696/19, 36/20 και 46/20, ημερομηνίας 27.10.21. Δίδοντο συνεχείς αναβολές από το Δικαστήριο με αίτημα της υπεράσπισης μέχρι την έκδοση της πιο πάνω απόφασης.
Σε σχέση με το αν υπήρξε οποιαδήποτε καθυστέρηση στην καταχώρηση της παρούσας υπόθεσης δεν πρέπει να λησμονείτε το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της καθυστέρησης αυτής αφορούσε στη μελέτη του τεράστιου αριθμού αρχείων για τον εντοπισμό του παιδικού πορνογραφικού υλικού και την κατηγοριοποίηση του. Πρόκειται δε για περίπλοκη υπόθεση. Στην υπόθεση Νικολάου v Δημοκρατίας (ανωτέρω) σε σχέση με το ζήτημα αυτό λέχθηκε ότι:
«…Εν πάση δε περιπτώσει, η όποια καθυστέρηση παρατηρήθηκε μεταξύ του χρόνου ολοκλήρωσης του ανακριτικού έργου και της καταχώρησης της υπόθεσης ενώπιον του Δικαστηρίου, δεν ήταν βαρύνουσας σημασίας ή τέτοιας μορφής που να δικαιολογεί οποιοδήποτε παράπονο (Κουλλαπής ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 273, Παντέλα ν. Αστυνομίας (2011) 2 ΑΑΔ 562). Ούτως ή άλλως, η καθυστέρηση, ως μετριαστικός παράγοντας, συναρτάται και με τη μεταβολή των συνθηκών του παραβάτη, αλλά και με το δικαίωμα ενός κατηγορούμενου σε δίκαιη δίκη, κατά τα διαλαμβανόμενα στο ΄Αρθρο 30.2 του Συντάγματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Στυλιανού (2009) 2 ΑΑΔ 543). Στην ενώπιόν μας περίπτωση, δεν τεκμηριώθηκε να έχουν μεταβληθεί οι προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες του κατηγορούμενου - Εφεσείοντα σε τέτοιο βαθμό, που να δικαιολογείται οποιαδήποτε επίκληση του χρόνου που διέρρευσε, ως παράγοντα αποφασιστικής σημασίας προς μετριασμό της ποινής, ούτε και τέθηκε ζήτημα παραβίασης της ως άνω συνταγματικής πρόνοιας.»
Τα πιο πάνω ισχύουν και στην προκειμένη περίπτωση
Σε σχέση με το χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει από την ημέρα καταχώρησης της παρούσας υπόθεσης μέχρι και σήμερα που το Δικαστήριο καλείται να επιβάλει ποινή, είναι μετριαστικός παράγοντας που συνυπολογίζεται από το Δικαστήριο (Γενικός Εισαγγελέας ν. Πεγειώτη κ.α. (ανωτέρω), Γενικός Εισαγγελέας ν. Σενέκκη κ.α. (2012) 2 Α.Α.Δ. 285 και Γενικός Εισαγγελέας v. Αρέστη (1996) 2 Α.Α.Δ. 267).
Πρέπει όμως να τονισθεί ότι ο κατηγορούμενος δεν είναι αμέτοχος για την καθυστέρηση αυτή εφόσον δήλωνε, ως είναι άλλωστε συνταγματικό του δικαίωμα, τη μη παραδοχή του στην κατηγορία που αντιμετώπιζε με αποτέλεσμα η παρούσα υπόθεση να οδηγηθεί σε ακρόαση. Έχω εξηγήσει ανωτέρω τους λόγους. Επομένως συνάγεται από τα πιο πάνω ότι και ο κατηγορούμενος έχει μεγάλο και σημαντικό μερίδιο ευθύνης στο χρονικό διάστημα που διέρρευσε. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να επιχειρήσει να αποκομίσει οποιοδήποτε όφελος από την καθυστέρηση τη στιγμή που είναι συνυπεύθυνος και δεν είναι αμέτοχος γι’ αυτήν (Βίκτωρας Τιμοθέου ν. Αστυνομίας (2012) 2ΑΑΔ 671). Στην υπόθεση Παναγιώτου ν. Αστυνομίας, Ποιν. Εφέσεις 6739 και 6740, ημερ. 27.3.2000 το Ανώτατο Δικαστήριο επεξήγησε ότι δεν εξετάζεται το ζήτημα της καθυστέρησης χωρίς αναφορά στα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης και ιδιαίτερα στους λόγους που διαπιστώνεται καθυστέρηση στην ποινική ευθύνη του κατηγορουμένου. Όταν ο κατηγορούμενος είναι αυτός που ευθύνεται για την καθυστέρηση τότε παύει να έχει την ίδια σημασία η καθυστέρηση ως στοιχείο για την επιμέτρηση ποινής (Τσιολής ν. Αστυνομίας, Ποιν. Εφ. 7461 ημερ. 8.3.2004).
Ως προς τη σημασία της καθυστέρησης σημειώνω όμως ότι, ένεκα της σοβαρότητας των αδικημάτων, η καθυστέρηση δεν είναι αρκετή για να διαφοροποιήσει το είδος της ποινής αλλά σε κάποιο βαθμό επηρεάζει το ύψος της. Ωστόσο την λαμβάνω ως ένα επιπρόσθετο ελαφρυντικό παράγοντα, σημειώνοντας ταυτόχρονα, ως η νομολογία καταδεικνύει, ότι αυτός δεν μπορεί από μόνος του να εξουδετερώσει κάθε άλλο σχετικό και επιβαρυντικό παράγοντα, όπως τη σοβαρότητα του αδικήματος που ο κατηγορούμενος διέπραξε. Εν όψει της σοβαρότητας του αδικήματος δεν θεωρώ ότι ο χρόνος που έχει παρέλθει από τη διάπραξη των αδικημάτων είναι τέτοιος που να ατονεί ανάγκη επιβολής αποτρεπτικού χαρακτήρα ποινής που αρμόζει ως ορθή τιμωρία για την συμπεριφορά του κατηγορουμένου. Ούτε και θεωρώ ότι έχουν μεταβληθεί οι προσωπικές συνθήκες του κατηγορούμενου σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε να διαφοροποιηθεί το είδος της ποινής. Αν και συνυπολογίζεται είναι ικανός να επηρεάσει το ύψος της ποινής όχι όμως το είδος της. Ως εκ τούτου η παρούσα υπόθεση δεν είναι από τις περιπτώσεις που δικαιολογείται διαφορετική ποινή από τη συνήθη ποινή, που δεν είναι άλλη από αυτή της φυλάκισης.
Συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας από την μιά την σοβαρότητα των αδικημάτων με τα γεγονότα που τα περιβάλλουν αλλά και την ανάγκη για επιβολή αποτρεπτικών ποινών λόγω και της έξαρσης τους και από την άλλη όλα τα ελαφρυντικά του κατηγορουμένου καταλήγω ότι η μόνη κατάλληλη και αρμόζουσα ποινή είναι αυτή της φυλάκισης. Οι μετριαστικοί παράγοντες που προανέφερα έχουν ληφθεί υπόψιν από το Δικαστήριο στον αναγκαίο βαθμό πλην όμως δεν είναι ικανοί να επηρεάσουν το είδος της ποινής αλλά μόνο το ύψος της. Οποιαδήποτε άλλη ποινή όχι μόνο δεν θα εξυπηρετούσε τον σκοπό του Νόμου, αλλά επιπλέον θα έστελνε λανθασμένα μυνήματα στην κοινωνία και ειδικότερα στους επίδοξους μελλοντικούς παραβάτες. Το Δικαστήριο έχει καθήκον και υποχρέωση να στείλει το μήνυμα ότι τέτοιες αξιόποινες συμπεριφορές δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές.
Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να τονίσω ότι δεδομένου του μεγάλου όγκου του παιδικού πορνογραφικού υλικού αφενός αλλά και του ότι μεγάλο μέρος αυτού αφορούσε παιδιά κάτω των 13 ετών αφετέρου, οι ποινές που θα επιβάλλοντο στον κατηγορούμενο, με βάση την ανωτέρω Νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αν η παρούσα υπόθεση εκδικαζόταν ενώπιον του Κακουργοδικείου (όπως αυτή αρχικά είχε καταχωριστεί) ενδεχομένως θα ήταν πολύ μεγαλύτερες ως προς το ύψος τους από την αμέσως κατωτέρω ποινή που θα επιβάλει το παρόν Δικαστήριο. Αυτό το γεγονός το αναδεικνύω θέλοντας να τονίσω ότι η παρούσα υπόθεση την κρίνω ως από τις πλέον σοβαρές του είδους.
Συνεπώς, και έχοντας, περαιτέρω, κατά νου την αρχή της συνολικότητας της ποινής, επιβάλλονται οι ακόλουθες ποινές:
Στη 1η κατηγορία επιβάλλεται ποινή φυλάκισης 4 ετών.
Στη 2η κατηγορία επιβάλλεται ποινή φυλάκισης 2 ετών
Στη 3η κατηγορία επιβάλλεται ποινή φυλάκισης 2 ετών
Στη 4η κατηγορία επιβάλλεται ποινή φυλάκισης 2,5 ετών
Στη 5η κατηγορία επιβάλλεται ποινή φυλάκισης 3 ετών
Στη 6η κατηγορία επιβάλλεται ποινή φυλάκισης 3 ετών
Στη 7η κατηγορία επιβάλλεται ποινή φυλάκισης 2,5 ετών
Στη 8η κατηγορία επιβάλλεται ποινή φυλάκισης 2,5 ετών
Στη 9η κατηγορία επιβάλλεται ποινή φυλάκισης 1 έτους
Οι ποινές φυλάκισης να συντρέχουν μεταξύ τους.
Έχω εξετάσει με προσοχή το ενδεχόμενο αναστολής εκτέλεσης των ποινών φυλάκισης που έχει επιβληθεί στον κατηγορούμενο δυνάμει των διατάξεων του περί της Υφ’ Όρων Αναστολής της Εκτελέσεως Ποινής Φυλακίσεως εις Ορισμένας Περιπτώσεις Νόμου του 1972, όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 186(Ι)/2003, ο οποίος με το νέο Άρθρο 3(2) διεύρυνε την ευχέρεια του Δικαστηρίου για αναστολή εκτέλεσης της ποινής φυλάκισης. Πλέον «το Δικαστήριο διατάσσει την αναστολή εκτέλεσης της ποινής φυλάκισης, αν αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης και τα προσωπικά περιστατικά του κατηγορουμένου.»
Σε σχέση με την εφαρμογή που έτυχε το νέο Άρθρο 3(2), αντλώ καθοδήγηση από την πλούσια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Παραπέμπω ενδεικτικά στις υποθέσεις Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνα Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161, Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας (2009) 2 Α.Α.Δ. 583, Άγγελος Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας, (2012) 2 Α.Α.Δ. 930. Στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω) λέχθηκε πως το βασικό ερώτημα για την αναστολή ή όχι της ποινής, ήταν κατά πόσον οι προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου ήταν τέτοιες που ισοζυγίζοντας τις θα μπορούσε ή έπρεπε αυτοί οι παράγοντες να επενεργήσουν κατά τρόπο ο οποίος να δικαιολογεί το να δοθεί σε αυτόν μια δεύτερη ευκαιρία. Εναπόκειται στο Δικαστήριο να αποφασίσει και όπως έχει λεχθεί:
«Αυτό βέβαια συνεπάγεται την εκ νέου θεώρηση των συνθηκών διάπραξης του αδικήματος και των προσωπικών περιστάσεων του κατηγορούμενου και την απόδοση «διπλής βαρύτητας» σε όλους τους σχετικούς με το αδίκημα και τον αδικοπραγούντα παράγοντες - είτε επιβαρυντικούς είτε μετριαστικούς - οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν την απόφαση του δικαστηρίου για την αναστολή ή όχι της ποινής. Θεωρούμε ότι κατά την εξέταση του ζητήματος, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας.»
Στην προκειμένη περίπτωση σημειώνω ότι δεν έχω εντοπίσει οτιδήποτε το οποίο θα οδηγούσε σε τέτοια διαταγή από το σύνολο των περιστάσεων και των προσωπικών συνθηκών του κατηγορουμένου (Παπαευσταθίου ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 39, Τραλαλάς ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 323). Έλαβα υπόψη μου εκ νέου όλους ανεξαιρέτως τους μετριαστικούς παράγοντες που έχουν αναφερθεί ανωτέρω, πλην όμως, δεν διαπιστώνω οποιοδήποτε λόγο που θα μπορούσε να δικαιολογήσει την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου υπέρ της αναστολής έκτισης της ποινής φυλάκισης. Τα αδικήματα που έχει διαπράξει ο κατηγορούμενος, είναι ιδιαίτερα σοβαρά, δυστυχώς βρίσκονται σε έξαρση και η ανάγκη για αποτροπή τους είναι απόλυτα επιτακτική. Eνδεχόμενο αναστολής ποινής φυλάκισης θα έστελνε στην κοινωνία λανθασμένα μηνύματα στους επίδοξους παραβάτες και δε θα εξυπηρετούσε τους σκοπούς του Νόμου. Υπερτερεί στη προκειμένη περίπτωση η ανάγκη επιβολής αποτρεπτικής ποινής, η προστασία του Δημοσίου συμφέροντος και ειδικότερα η προστασία των ανυπεράσπιστων και αθώων παιδιών που γίνονται έρμαιο στις διεστραμμένες σεξουαλικές ορέξεις και προτιμήσεις κάθε επιτήδειου.
Η ποινή φυλάκισης είναι άμεση και ξεκινά να προσμετρά από σήμερα.
Περαιτέρω ασκώντας τις εξουσίες που μου παρέχονται από το άρθρο 14 (1)(γ) του Νόμου κρίνεται επιβεβλημένο, υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, όπως ο κατηγορούμενος παραπεμφθεί στην Αρχή Εποπτείας που έχει εγκαθιδρυθεί με το άρθρο 47 του Νόμου για χρονικό διάστημα 4 ετών από σήμερα.
Τα κατασχεθέντα Τεκμήρια να επιστραφούν στο νόμιμο ιδιοκτήτη τους, αφού προηγουμένως αφαιρεθεί από αυτά το οποιοδήποτε παράνομο πορνογραφικό υλικό.
(Υπ.) .......................................
Μ. Χαραλάμπους, Ε.Δ
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής