EΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ. Ναθαναήλ, Ε.Δ.

                                                                                                   Αρ. Υπόθεσης:473/20

                                       Αστυνομικός Διευθυντής Λευκωσίας

              

                                                               ν.

                                                  

                                                   Νικόλαος Ρέππας    

                                                                                                   Κατηγορούμενος

 

 

 

Ημερομηνία: 31 Ιανουαρίου 2024

Εμφανίσεις:

Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα. Μ. Χαραλάμπους    

Για τον Κατηγορούμενο: κ. Δ. Τσολακίδης  

Κατηγορούμενος: Παρών

 

                                                               AΠΟΦΑΣΗ

Ο ενώπιον του Δικαστηρίου κατηγορούμενος αντιμετωπίζει δύο κατηγορίες, οι οποίες αφορούν, σε απαγόρευση κυνηγίου κατά τη διάρκεια της κλειστής περιόδου[1] (κατηγορία 1) και κατοχή θηράματος χωρίς άδεια κυνηγίου (κατηγορία 2)[2].

 

Σύμφωνα με τα πρωτογενή γεγονότα, ο κατηγορούμενος την «17 Δεκεμβρίου 2019 στην περιοχή Ξενόπουλος στην Κοκκινοτριμιθιά, της επαρχίας Λευκωσίας, καταδίωκε θήραμα μεταξύ δύσης και χαραυγής του ηλίου δηλαδή η ώρα 20:00[3]» ενώ παράλληλα «την ίδια ημέρα και ώρα κατείχε θήραμα, δηλαδή ένα λαγό χωρίς να είναι κάτοχος άδειας κυνηγίου[4]». 

 

Προς απόδειξη των κατηγοριών η Κατηγορούσα Αρχή παρουσίασε τρείς μάρτυρες. Μετά το κλείσιμο της υπόθεσης για την Κατηγορούσα Αρχή, ο κατηγορούμενος κλήθηκε με απόφαση του Δικαστηρίου σε απολογία και αφού του εξηγήθηκαν τα δικαιώματα του, επέλεξε όπως διατηρήσει το δικαίωμα της σιωπής. Προτού το Δικαστήριο προχωρήσει στην παράθεση της μαρτυρίας, κρίνεται κατάλληλο στάδιο όπως γίνει μνεία στα παραδεκτά μεταξύ των παραγόντων της διαδικασίας, γεγονότα. Αυτά έχουν ως ακολούθως:

1.    Το ζώο το οποίο εξετάστηκε από τον Πέτρο Αναγιωτό (Επαρχιακό Λειτουργό της Υπηρεσίας Θήρας & Πανίδας) είναι το ζώο το οποίο παραδόθηκε στον Αστυνομικό Σταθμό Κοκκινοτριμιθιάς στις 17.12.19 από τον ΜΚ2.

2.    Η κατάθεση του κ. Αναγιωτού κατατέθηκε εκ συμφώνου για την αλήθεια του περιεχομένου της. Εκεί αναφέρεται ότι κατέχει τη θέση του Επαρχιακού Λειτουργού στην Υπηρεσία Θήρας & Πανίδας στη Λευκωσία. Είναι απόφοιτος της Σχολής Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του παρακολούθησε μαθήματα για τη διαχείριση και αναγνώριση  άγριων πτηνών και θηλαστικών. Την 18.12.19 του παρουσιάστηκε από τον Αστ. 3077 του Αστυνομικού Σταθμού Κοκκινοτριμιθιάς ένα ζώο με τρίχωμα προς αναγνώριση. Αυτό αναγνώρισε ως ένα λαγό (Lepus Europaeus).

3.    Ο κατηγορούμενος κατά τον ουσιώδη χρόνο δεν είχε άδεια κυνηγίου.

4.    Ο κατηγορούμενος ουδέποτε είχε υποβάλει αίτηση για έκδοση τέτοιας άδειας.

 

Μαρτυρία Κατηγορούσας Αρχής

               ΜΚ1 ο κ. Αλεξάνδρου, Θυροφύλακας στην Υπηρεσία Θύρας στη Λευκωσία από το 2002 μέχρι σήμερα. Η κατάθεση του παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο και κατατέθηκε ως Τεκμήριο 2. Εκεί καταγράφει ότι την επίδικη ημέρα και ενώ ήταν καθήκον στον Αστυνομικό Σταθμό Κοκκινοτριμιθιάς έλαβε τηλεφώνημα περί της 19:50 από τον Ειδικό Αστυφύλακα 6103 Ηρακλέους, ο οποίος του είπε να μεταβεί σε σχετικό ύψωμα παρά το εργοστάσιο «Ξενόπουλος», δίπλα από τον κυκλικό κόμβο της Κοκκινοτριμιθιάς, καθότι ακούστηκαν πυροβολισμοί. Περί ώρα 19:55 έφθασε στο προαναφερθέν σημείο με το όχημα του. Περί τις 20:00 εντόπισε αυτοκίνητο με αναμμένα τα φώτα πορείας του να εισέρχεται στο χωμάτινο δρόμο κοντά στο εργοστάσιο με την ονομασία «Ξενόπουλος». Ειδοποίησε αμέσως τόσο τον ΜΚ2 καθώς και άλλο συνάδελφο του για τα όσα παρατήρησε, ξεκινώντας και ο ίδιος ταυτόχρονα, την πορεία του προς το εν λόγω σημείο με σκοπό την ανακοπή του οχήματος και τη διεξαγωγή έρευνας. Μέχρι να φθάσει στο σημείο, το όχημα που είχε παρατηρήσει είχε εγκαταλείψει τη σκηνή.

 

Κατά την κυρίως εξέταση του ανέφερε ότι την εν λόγω περίοδο το κυνήγι επιτρεπόταν μεν, όχι όμως σε εκείνη την περιοχή η οποία εντάσσεται εντός των απαγορευμένων περιοχών κυνηγίου. Δεν κατάφερε να δει τους αριθμούς εγγραφής του οχήματος που είχε προηγουμένως εντοπίσει. Στο σημείο παρέμεινε με τους λοιπούς συναδέλφους του σε μία προσπάθεια όπως εντοπίσουν τυχόν κυνηγετικό όπλο ή φυσίγγια. Μοναδική ερώτηση από την υπεράσπιση κατά την αντεξέταση του ήταν κατά πόσον γνωρίζει ποια πρόσωπα επέβαιναν στο όχημα που διέφυγε της σκηνής, με τον μάρτυρα να απαντά αρνητικά.

 

ΜΚ2, ο Ανώτερος Θηροφύλακας και Ειδικός Αστ. 6103, Ηρακλέους. Στον ενεστώτα χρόνο είναι συνταξιούχος, έχοντας αφυπηρετήσει από την υπηρεσία Θήρας το 2021. Στην Υπηρεσία Θήρας εργάστηκε για περίοδο 36 ετών. Ο μάρτυρας έδωσε συνολικά 3 καταθέσεις οι οποίες κατατέθηκαν στη διαδικασία ως δέσμη, Τεκμήριο 3. Εκεί τα γεγονότα, περιγράφονται ως ακολούθως. Την επίδικη ημερομηνία και ώρα 20:00 βρισκόταν σε περιπολία με υπηρεσιακό όχημα μαζί με συνάδελφο του, ενώ σε δεύτερο υπηρεσιακό όχημα βρίσκονταν άλλοι δύο συνάδελφοί του οι οποίοι επίσης διεξήγαγαν περιπολία. Ενώ διεξήγαγαν περιπολία δέχθηκε τηλεφωνική πληροφορία από πολίτη ότι, στην περιοχή «Ξενόπουλου» ακούγονταν πυροβολισμοί. Έδωσε οδηγίες στον συνάδελφο του, ΜΚ1 όπως τοποθετηθεί σε ύψωμα ο οποίος, αφού το έπραξε, ενημέρωσε τον πρώτο ότι εντόπισε ύποπτο όχημα να εισέρχεται εντός του χωμάτινου δρόμου που οδηγούσε στο προαναφερθέν εργοστάσιο. Ο μάρτυρας μετέβηκε άμεσα στη σκηνή. Αφιχθείς εντόπισε πρόσωπο να στέκεται πλησίον του οχήματος, ενώ άλλα δύο, ήταν σε απόσταση περί των 30 μέτρων από το όχημα, κρατώντας κλεφτοφάναρα, ψάχνοντας κάτι. Τα δύο πρόσωπα, με το που είδαν τους θηροφύλακες έτρεξαν προς το όχημα, το οποίο ήταν ξεκινημένο, με ανοικτή την πόρτα του συνοδηγού και με αναμμένα τα φώτα πορείας του. Στο μέρος έφθασε και δεύτερο περίπολο, ενώ μετά από πέντε λεπτά περίπου έφθασε στη σκηνή και ο ΜΚ1 με το τρίτο υπηρεσιακό όχημα.

Ο ΜΚ2 στα πλαίσια των καθηκόντων του μετέβηκε προς το όχημα, το οποίο έφερε αριθμούς εγγραφής ΗΧΧ ΧΧΧ διεξάγοντας έρευνα στο εσωτερικό του, έχοντας προειδοποιήσει ότι διερευνά υπόθεση λαθροθηρίας. Στη δάπεδο της θέσης του συνοδηγού εντόπισε μια πράσινη σακούλα εντός της οποίας βρισκόταν ένας «φρεσκοσκοτωμένος λαγός ο οποίος ακόμα έβραζε». Σε εκείνο το στάδιο ένας εκ των τριών προαναφερθέντων προσώπων ανέφερε ότι ονομάζεται Φάνος Χατζηγεωργίου. Ο Χατζηγεωργίου ανέφερε στον ΜΚ2, ότι οι ίδιοι «ήβραν τον χαμέ – (τον λαγό)- τζιαι επιάσαμεν τον» και ότι είναι, «άλλοι που τους επέζασην και εμείς ήρθαμε να τους πιάσουμε. Δεν με ξέρεις εμένα είμαι ο Φάνος Χατζηγεωργίου». Ο μάρτυρας επίστησε τότε τη προσοχή του Χατζηγεωργίου στο Νόμο, ο οποίος αποκρίθηκε: «πιάστο λαό τζαι μεν πάεις εις την αστυνομία να καταγγείλεις και έχω πολλά προβλήματα».

Ενώ ο μάρτυρας ξεκίνησε να καταγράφει τους αριθμούς εγγραφής του οχήματος, ο κατηγορούμενος πήρε το λόγο αναφέροντας ότι το αυτοκίνητο ανήκει «στη γιαγιά του, από τον Κάμπο». Εντός του οχήματος δεν ανευρέθηκε ούτε όπλο ούτε φυσίγγια. Ο Χατζηγεωργίου έδωσε το πρόσταγμα στα δύο άλλα πρόσωπα όπως εισέλθουν στο όχημα για να φύγουν, πράγμα το οποίο έπραξε ο κατηγορούμενος, εισερχόμενος στη θέση του οδηγού. Το τρίτο πρόσωπο τράπηκε σε φυγή με τα πόδια. Το όχημα εγκατέλειψε τη σκηνή με ιλλιγιώδη ταχύτητα. Ερωτηθείς ανακρινόμενος (από την αστυνομία) «γιατί δεν έπιασαν τα κλειδιά του οχήματος» απάντησε ότι σε εκείνο το στάδιο διεξήγαγαν έρευνα στην περιοχή για εντοπισμό του όπλου, εξ’ ου και δεν πρόλαβαν να ανακόψουν το όχημα που εγκατέλειψε τη σκηνή. ‘Ερευνα που διεξήγαγε φανέρωσε ότι όντως το όχημα ανήκει στην γιαγιά του κατηγορούμενου. Ο ίδιος αφού παρέλαβε το λαγό από τη θέση του συνοδηγού,  μετέφερε αυτόν στον Αστυνομικό Σταθμό Κοκκινοτριμιθίας.

Ζητήθηκε από τον μάρτυρα κατά την κυρίως εξέταση του όπως περιγράψει την εκεί περιοχή, με τον μάρτυρα να απαντά η περιοχή Ξενόπουλου είναι μια άγονη περιοχή η οποία αποτελείται από βουνά, χωματερές και αδιέξοδα. Η περιοχή δεν είναι κατοικημένη.  Επανέλαβε κατά τη ζώσα μαρτυρία του ενώπιον Δικαστηρίου, τα όσα ανέφερε στην κατάθεση του, αναγνωρίζοντας τον κατηγορούμενο τόσο ως τον οδηγό του οχήματος αλλά και ως το πρόσωπο που του ανέφερε στη σκηνή ότι το όχημα ανήκε στη γιαγιά του. Την ώρα που διέφυγαν της σκηνής, συνοδηγός του κατηγορούμενου ήταν ο Χατζηγεωργίου. Παρότι ήταν ανοικτή περίοδος κυνηγίου ( η περίοδος κυνηγίου ξεκινάει τον Νοέμβρη και τελειώνει τέλος του Δεκέμβρη) η εν λόγω περιοχή ήταν και παραμένει, απαγορευμένη. Ρωτήθηκε από την κα. Χαραλάμπους όπως απαντήσει γιατί, ως κατέγραψε στην κατάθεσή του, «το εξώδικο όφειλε να εκδοθεί στον οδηγό του οχήματος». Ο μάρτυρας απάντησε:

«Το τεκμήριο που βρέθηκε ήταν εντός του οχήματος στη θέση του συνοδηγού. Άρα πιστεύω ότι το εξώδικο έπρεπε να βγει στον ιδιοκτήτη του οχήματος, τίποτε άλλο. Οι άλλοι δύο δεν μπορούσα να τους κατηγορήσω λόγω του ότι δεν ήταν εντός του οχήματος».

Αντεξετασθείς ρωτήθηκε γιατί δεν ανακόπηκε το συγκεκριμένο όχημα από την περίπολο της Θήρας, με τον μάρτυρα να απαντά ότι κατά την επίδικη ώρα οι θυροφύλακες ήταν εκτός των οχημάτων των, προσπαθώντας να διεξάγουν σχετικό έλεγχο για εντοπισμό πυροβόλων όπλων. Το γεγονός ότι ούτε οι ίδιοι γνώριζαν καλά την περιοχή τους αποστέρησε τη δυνατότητα όπως σταθμεύσουν τα οχήματα τους κατά τρόπον που να  εμποδίζουν τη διαφυγή του οχήματος. Συμφώνησε με τον κύριο Τσολακίδη ότι μετά την αναφορά του Χατζηγεωργίου ότι «πήγαν στο μέρος για να πιάσουν ή παραλάβουν το λαγό» επέστησε την προσοχή του τελευταίου στον Νόμο σε ότι αφορά το αδίκημα της κατοχής και αυτό γιατί μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν γνώριζε σε ποιόν ανήκε το αυτοκίνητο.

Ερωτηθείς αν απειλήθηκε από τον Χατζηγεωργίου, ο μάρτυρας απάντησε αρνητικά, προσθέτοντας ότι τούτο «δεν έχει καμία σημασία». Στη θέση του κύριου Τσολακίδη ότι αυτός που έπρεπε να κατηγορηθεί ήταν ο Χατζηγεωργίου και όχι ο Κατηγορούμενος και ότι ο λόγος που δεν του εκδόθηκε εξώδικο ήταν γιατί ο ΜΚ2 «τον φοβήθηκε», ο μάρτυρας απάντησε ότι «από τη στιγμή που τα τρία άτομα ήταν εκτός του οχήματος και ο λαγός βρέθηκε εντός του οχήματος, έκρινε ότι το πρόσωπο που όφειλε να κατηγορηθεί ήταν αυτό που είχε στην κατοχή του το όχημα». Εν πάση περιπτώσει πρόσθεσε ο ΜΚ2, δεν είναι ο ίδιος που αποφασίζει ποιος θα κατηγορηθεί ενώ το όποιο εξώδικο δεν εκδίδεται από τη Θήρα αλλά από την αστυνομία.  Στη θέση του συνηγόρου υπεράσπισης ότι οι καταθέσεις του είναι κατασκευασμένες κατά τρόπο που να φέρουν τον κατηγορούμενο ως τον αδικοπραγούντα και αυτό λόγω φόβου προς το πρόσωπο του Χατζηγεωργίου, ο μάρτυρας απάντησε ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

Ο ανακριτής της υπόθεσης, Αστ. 4505, κατέθεσε τέλος, ως ΜΚ3. Υιοθέτησε το περιεχόμενο της κατάθεσης του, Τεκμήριο 5, το οποίο αποτελεί μια επανάληψη των θέσεων των όσων του ανέφερε ανακριθείς, ο MK2. Ανέφερε συμπληρωματικά των ανωτέρω ότι, την επίδικη ημερομηνία, και περί ώρα 23:00 προσήλθαν στον Αστυνομικό Σταθμό Κοκκινοτριμιθιάς ο κατηγορούμενος και ο Χατζηγεωργίου. Ο Αστυφύλακας ΜΚ3 πληροφόρησε τον κατηγορούμενο για τα αδικήματα για τα οποία διέπραξε, και αφού του επίστησε την προσοχή στον Νόμο, ο τελευταίος απάντησε «Εντάξει». Εν συνεχεία, ο ίδιος εξέδωσε στον κατηγορούμενο εξώδικο πρόστιμο με αριθμό 03258 για τα ποσά των €25.000 σε ότι αφορούσε τα αδικήματα της καταδίωξης, φόνευσης ή σύλληψης θηράματος από τη δύση μέχρι τη χαραυγή του ήλιου και €1.000 για την κατοχή θηράματος χωρίς άδεια κυνηγίου. Το εξώδικο κατέθεσε στη διαδικασία ως Τεκμήριο 6.

Αντεξετασθείς αναγνώρισε έγγραφο που του αποδείχθηκε από τον κ.Τσολακίδη με τίτλο «Ενημερωτικό Σημείωμα προς τον Υπεύθυνο του Αστυνομικού Σταθμού Κοκκινοτριμιθιάς» το οποίο ως ανέφερε, συνέταξε προσωπικά- Τεκμήριο 7. Σε ενδοτμηματικό αυτό έγγραφο καταγράφονται τα γεγονότα (ως αυτά του μεταφέρθηκαν από τον ΜΚ2) αποτυπώνοντας παράλληλα τις απαντήσεις που έδωσε ο Ηρακλέους στον ίδιο σε σχέση με την μη ανακοπή του οχήματος και συνθηκών διαφυγής των εν λόγω προσώπων από τη σκηνή. Σύμφωνα με τις  καταγραφές του ανακριτή, ο ΜΚ2 του ανέφερε ότι «δεν μπορούσαν να κάνουν πολλά πράγματα γιατί ένας εκ των τριών ήταν ο Φάνος Χατζηγεωργίου ο οποίος τον απείλησε λέγοντας ότι «Εγώ είμαι ο Φάνος που σκοτώνω κόσμο εν με ξέρεις; Να προσέχεις τζιαι μεν διανοηθείς να πάεις σε σταθμό»». Ο ΜΚ3 έφερε ένσταση στην παραλαβή του τεκμηρίου θέτοντας ως προϋπόθεση για την παραλαβή του, την λήψη γραπτής κατάθεσης εκ μέρους του ΜΚ2 στην οποία θα γινόταν ρητή αναφορά στις απειλές που δέχθηκε από τον Χατζηγεωργίου. Ο MK2 σύμφωνα με το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 7, αρνήθηκε πεισματικά να όπως αποδώσει γραπτώς τα ως άνω, γεγονός το οποίο ανέφερε και στον προϊστάμενό του σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν παρουσία του ανακριτή.

Αφού συνεχίστηκε η ανταλλαγή τηλεφωνημάτων μεταξύ προϊσταμένων των ΜΚ2 και 3 ο ΜΚ3 έλαβε καταθέσεις από τους ΜΚ1 και MK2. Ενώ λαμβάνονταν καταθέσεις από τους προαναφερόμενους, στον σταθμό προσήλθαν αυτοβούλως, οι Χατζηγεωργίου και κατηγορούμενος, με τον πρώτο να εκφράζει την επιθυμία του όπως δώσει γραπτή κατάθεση για τα όσα επεσυνέβησαν- Τεκμήριο 8, ενώ ο κατηγορούμενος ανέφερε εκ νέου στον Αστυφύλακα 4169 ότι όντως, ήταν οδηγός του οχήματος κατά την επίδικη ημερομηνία και ώρα. Με την ολοκλήρωση των καταθέσεων των ΜΚ1 και 2, και αφού ο μάρτυρας είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον υπεύθυνο του Ταμείου Θήρας, εκδόθηκε εξώδικο πρόστιμο στον κατηγορούμενο (Τεκμήριο 6). Σημειώνει ότι οι ΜΚ1 και 2 αποχώρησαν από τον σταθμό πριν την ολοκλήρωση της διαδικασίας υπογραφής του εντύπου παράδοσης και παραλαβής του τεκμηρίου (Έντυπο -Τεκμήριο 4) ούτως ώστε να μην γίνουν αντιληπτοί από τον Χατζηγεωργίου, αναγκάζοντας έτσι τον ίδιο ως ανακριτή της υπόθεσης όπως τους καλέσει εκ νέου, σε κατοπινό στάδιο, για ολοκλήρωση της διαδικασίας υπογραφής του εν λόγω τεκμηρίου.

Για σκοπούς πληρότητας, καταγράφονται και τα όσα ανέφερε ο Χατζηγεωργίου ανακριθείς από τον Αστ. 4169 στην κατάθεση του, Τεκμήριο 8. Σύμφωνα με τον Χατζηγεωργίου ο λόγος που ήταν στη σκηνή ήταν επειδή είχε χάσει στην περιοχή το μεσημέρι της ίδιας μέρας, έναν εκ των τριών σκύλων που κατέχει. Όταν ο σκύλος δεν επέστρεψε στη οικία του προαναφερόμενου, αποφάσισε όπως μαζί με τον κατηγορούμενο και ένα τρίτο πρόσωπο μεταβούν στη σκηνή για εντοπισμό του. Οδηγός του οχήματος ήταν ο κατηγορούμενος. Κατά τις 19:20 με 19:30 και ενώ βρισκόντουσαν στην περιοχή «Ξενόπουλος», άκουσαν πυροβολισμούς και είδαν ένα αυτοκίνητο να πλησιάζει. Από αυτό το αυτοκίνητο είδαν πρόσωπο να ρίχνει στο έδαφος μια σακούλα. Ο ίδιος έδωσε το πρόσταγμα στα «κοπέλια που ήταν μαζί του» όπως πλησιάσουν τη σκηνή και αφού το έπραξαν, κατέβηκαν και οι τρείς από το όχημα του κατηγορούμενου για να δουν τι είχε μέσα. Ανοίγοντας την «πράσινη σακούλα» είδε μέσα έναν λαγό ο οποίος «ήταν βραστός». Σκέφτηκε ότι «εν κρίμα ο λαγός» και θα τον έπαιρνε στην Αστυνομία. «Μέχρι να τελειώσει τη σκέψη του», στο μέρος προσήλθαν άνθρωποι της Θήρας ρωτώντας τι κάμουν στον χώρο, «αφού ακούστηκαν σιηπεθκιές». Ο ίδιος αποκρίθηκε ότι δεν είναι οι ίδιοι που έριξαν τους πυροβολισμούς, με τον ΜΚ2 να αναφέρει ότι οφείλει να διερευνήσει υπόθεση λαθροθηρίας. Ο ίδιος του είπε «πιάστο λαό κουμπάρε» και λέγοντας αυτό, αποχώρησαν από το μέρος.

Αγορεύσεις

               Με το πέρας της ακροαματικής διαδικασίας αμφότεροι συνήγοροι αγόρευσαν προς υποστήριξη των εκατέρωθεν θέσεων τους. Η κα. Χαραλάμπους αγορεύοντας πρώτη (μετά την τροποποίηση που επήλθε στο Κεφ. 155 δια του τροποποιητικού Νόμου 130(Ι)/23 ημερ. 8.12.23), υποστήριξε τη θέση ότι η κατηγορούσα αρχή έχει αποσείσει το νομικό και αποδεικτικό βάρος που της αναλογεί, υπενθυμίζοντας ότι ο κατηγορούμενος εντοπίστηκε το επίδικο βράδυ κρατώντας κλεφτοφάναρο εντός απαγορευμένης περιοχής κυνηγίου, εκτός του αυτοκινήτου του. Αναντίλεκτη δήλωσε, παρέμεινε η μαρτυρία του MK2 ότι ο λαγός εντοπίστηκε στο δάπεδο της θέσης του συνοδηγού εντός μιας πράσινης σακούλας, με τον κατηγορούμενο να παραδέχεται δια των αναφορών του, τόσο στους ΜΚ2 αλλά και Αστ. 4156 ότι ο ίδιος ήταν, κατά πάντα ουσιώδη χρόνο ο οδηγός και κάτοχος του οχήματος. Αποτελεί περαιτέρω παραδεκτό γεγονός ότι ο κατηγορούμενος δεν είχε άδεια κυνηγίου, ενώ σε ότι αφορά το ζήτημα της κατοχής, έχει αποδειχθεί μέσω της μαρτυρίας πέραν οποιασδήποτε αμφιβολίας ότι ο κατηγορούμενος γνώριζε περί της ύπαρξης του λαγού εντός του οχήματος του.

 

Αντίθετη ήταν η εισήγηση του κ.Τσολακίδη ο οποίος κάλεσε το Δικαστήριο να απορρίψει τη μαρτυρία της κατηγορούσας αρχής στην ολότητα της, ως μεταξύ της αλληλοσυγκρουόμενη. Φανερώθηκε περίτρανα δήλωσε κατά την επί ακροατηρίω διαδικασία ότι, ο φόβος του κύριου μάρτυρα κατηγορίας (ΜΚ2) ήταν τόσο μεγάλος, που οδήγησε αυτόν στην δημιουργία μιας κατασκευασμένης μαρτυρίας στραμμένη αποκλειστικά προς το πρόσωπο του κατηγορούμενου, με σκοπό την αποφυγή  οποιασδήποτε αναφοράς ή ανάμειξης του Χατζηγεωργίου στη διάπραξη του αδικήματος. Σε ότι αφορά την ερμηνεία του όρου της «κατοχής», παρέπεμψε το Δικαστήριο στις αποφάσεις Kαΐμης Kυριάκος A ν. Δημοκρατίας (1999) 2 Α.Α.Δ 662 και Κτίστη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 264/2017 ημερ.26.9.2019, ECLI:CY:AD:2019:B396.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      

Βάρος Απόδειξης/Αξιολόγηση Μαρτυρίας

               Είναι γνωστό τοις πάσι στον νομικό κόσμο ότι το βάρος απόδειξης του συνόλου των λεπτομερειών του αδικήματος όπως αυτές καταγράφονται στο κατηγορητήριο οφείλει να αποδείξει η κατηγορούσα αρχή πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Η υπεράσπιση επουδενί δεν φέρει οποιοδήποτε βάρος για απόδειξη της αθωότητάς του κατηγορούμενου, ή συμπλήρωσης τυχόν κενών στην μαρτυρία της πρώτης (Woolmington v DPP 25 Cr. App.R.72, Munteanu v Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ.459). Ο Δικαστικός Λόγος στην Θεοχάρους ν Δημοκρατίας (2008) 1 Α.Α.Δ.22 μας υπενθυμίζει ότι:

 

«Ενόψει του τεκμηρίου της αθωότητας ενός κατηγορούμενου και της υποχρέωσης της κατηγορούσας αρχής να αποδείξει την ενοχή του πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, αυτό που εξετάζεται είναι: (α) αν η μαρτυρία που παρουσίασε η κατηγορούσα αρχή είναι αξιόπιστη και (β) αν ναι, κατά πόσον είναι ικανοποιητική για να αποδείξει τις κατηγορίες. Το γεγονός ότι ένας κατηγορούμενος δεν έδωσε ο ίδιος ένορκη κατάθεση ή ότι δεν παρουσίασε μάρτυρες, δεν πρέπει να θεωρείται ότι συμπληρώνει τυχόν κενά της μαρτυρίας της κατηγορούσας αρχής».

 

Με δεδομένη την πιο πάνω αρχή, προχωρώ στην αξιολόγηση της ενώπιον νου μαρτυρίας. Η αξιολόγηση της μαρτυρίας από το Δικαστήριο είναι επιβεβλημένη για την εξαγωγή συμπερασμάτων με τον Δικαστή να:

 

«…καλείται κατ’ αντικειμενικό τρόπο να κρίνει τους συνανθρώπους του, αποστασιωποιημένος βέβαια από την υπόθεση και ενσωματώνοντας το μέτρο εκείνο της αμερόληπτης και λογικής κρίσης που διατρέχει ολόκληρη  κοινωνία με πρόσθετη βέβαια τη νομική κατάρτιση του (βλ. P & Chr. Seafood Express Ltd κ.α ν Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (2014) 1(Β) Α.Α.Δ. 1945)».   

 

Έχω ως γνώμονά μου την ευρεία νομολογία επί του ζητήματος που άπτεται την  αξιολόγηση της μαρτυρίας ενός μάρτυρα, την οποία έχω εξετάσει με ιδιαίτερη προσοχή, ενώ κατά την αξιολόγησή της δεν περιορίστηκα στην ατομική κρίση της αξιοπιστίας έκαστου μάρτυρος, αλλά ως προτάσσει η νομολογία την αντιπαρέβαλα και την εξέτασα στα πλαίσια του συνόλου της (Μουσταφά ν. Κακουρή (2002) 1 Α.Α.Δ 165). Το Δικαστήριο καθηκόντως οφείλει όπως παρακολουθεί τους μάρτυρες που προσέρχονται ενώπιον του με ιδιαίτερη προσοχή αφού, η εντύπωση:

 

«…..που αποκομίζει από τους μάρτυρες το πρωτόδικο Δικαστήριο φέρει μαζί της το ευεργέτημα της επισταμένης παρακολούθησης των όσων οι μάρτυρες καταθέτουν, τον τρόπο με τον οποίο καταθέτουν, τη λογική που η μαρτυρία τους εκπέμπει και όλα αυτά σε συνδυασμό με την ανάλογη αντιπαραβολή με τη δικογραφία στις πολιτικές υποθέσεις ή τις καταθέσεις στις ποινικές υποθέσεις και τα εν γένει τεκμήρια. Η ανθρώπινη εμπειρία εν πολλοίς είναι οδηγός ως προς τη λογική των πραγμάτων (Baloise Insurance Co Ltd ν. Κατωμονιάτη κ.α. (2008) 1 Α.Α.Δ. 1275)» - (Cyprus Popular Bank Public Co Ltd – Υπό εξυγίανση δυνάμει των προνοιών του Περί Εξυγίανσης Πιστωτικών και Αλλών Ιδρυμάτων Νόμου Ν.17(1)/2013 (Ενεργώντας Μέσω της Ειδικής Διαχειρίστριας της, Άντρης Αντωνιάδου) ν Otis Elevators (Cyprus) Ltd, Πολ. Εφ. 371/2009 ημερ. 16.2.2015).       

 

               Η μαρτυρία του ΜΚ1 ως φανερώνεται και από τα πρακτικά της διαδικασίας, ήταν τυπικής φύσεως. Η μαρτυρία του ΜΚ1 κρίνεται ως τυπική στη φύση της και γίνεται αποδεκτή από το Δικαστήριο στην ολότητα της. Η εν λόγω μαρτυρία ουδόλως αμφισβητήθηκε από την υπεράσπιση ενώ το μόνο που προσέφερε ήταν να επιβεβαιώσει ότι την επίδικη ημέρα και ώρα είδε ένα όχημα να κινείται εντός της ευρύτερης περιοχής του εργοστασίου «Ξενόπουλος» μετά το άκουσμα πυροβολισμών. Η μαρτυρία του όμως στο σύνολο της, αν και δεν τίθεται ζήτημα αξιοπιστίας της, δεν κατάφερε να διασαφηνίσει τα όσα αφορούν τις υπό κρίση κατηγορίες.   

 

Θετικές εντυπώσεις άφησε η μαρτυρία του ΜΚ2, την οποία κρίνω ως πειστική και αξιόπιστη. Ο μάρτυρας απαντούσε άμεσα και χωρίς περιστροφές σε έκαστο συνήγορο, ενώ η ειλικρίνειά του όταν κατέθετε στο εδώλιο του μάρτυρα ήταν διάχυτη. Επιπλέον, παρά την επίμονη αντεξέταση του ότι για την κατοχή του λαγού όφειλε να κατηγορηθεί ο Χατζηγεωργίου και όχι ο κατηγορούμενος, ο μάρτυρας παρέμεινε σταθερός στις θέσεις του καθ’ όλη τη μαρτυρία του, εμμένοντας ότι, ακόμη και αν είχε απειληθεί από τον Χατζηγεωργίου, γεγονός το οποίο δεν απέκλεισε[5], το γεγονός ότι ο λαγός εντοπίστηκε εντός του οχήματος του κατηγορούμενου, παραμένει. Η απάντηση δε που έδωσε ως προς το γιατί δεν κατηγορήθηκε τελικώς ο Χατζηγεωργίου για κατοχή του λαγού (βλ. πρακτικά ημερ. 13.11.23 σελ. 12) κρίνεται ως νομικά λογικοφανής και σε κάθε περίπτωση ορθή, στα πλαίσια εκτέλεσης των καθηκόντων του[6].

Σε κάθε περίπτωση, η κατ΄ισχυρισμόν απειλή του Χατζηγεωργίου προς τον μάρτυρα, σκοπό είχε όπως τον αποτρέψει από το να καταγγείλει τα όσα μαρτύρησε εκείνο το βράδυ στην αστυνομία, απειλή η οποία, ακόμη και ήθελε γίνει αποδεκτό ότι έλαβε χώρα, ουδόλως επηρέασε τον ΜΚ2 στην άσκηση των καθηκόντων του αφού ο ίδιος, όχι μόνο μετέβη άμεσα, στην αστυνομία καταγγέλλοντας το επίδικο συμβάν και δίδοντας σχετικές προς τούτο καταθέσεις, αλλά επέλεξε όπως στηρίξει την αλήθεια των ισχυρισμών του καταθέτοντας ενόρκως στο Δικαστήριο και θέτοντας εαυτόν στη βάσανο της αντεξέτασης. Επιπλέον βαρύνουσα σημασία φέρει το γεγονός, και αυτό είναι σημαντικό να τονιστεί, ότι ο μάρτυρας δεν απέκρυψε από το Δικαστήριο τη διαφωνία που προέκυψε μεταξύ Υπηρεσίας Θήρας και ανακριτική (ΜΚ3) στον Αστυνομικό Σταθμό Κοκκινοτριμιθίας σε σχέση με την πορεία της υπόθεσης. Ανέφερε ερωτηθείς τα ακόλουθα:

«E. Είναι αλήθεια ότι παραμείνατε στο σταθμό εν αναμονή οδηγιών από τον υπεύθυνο της θήρας ως προς το σε ποιόν να εκδοθεί το εξώδικο;

A.   Όχι, απλώς όταν πήραμε τον λαγό εκεί ο αστυνομικός εκεί του σταθμού δεν έπιανε την υπόθεση, έπρεπε να ειδοποιήσει τον αξιωματικό του για να πιάσει την κατάθεση. Ο αξιωματικός του του ανέφερε να μου πιάσει κατάθεση και εγώ το ανέφερα στον προϊστάμενο μου. Ο προϊστάμενος μου μίλησε με τους υπευθύνους εκεί και περιμέναμε εκεί να πάρουμε οδηγίες αν θα γίνει υπόθεση ή δεν θα γίνει η υπόθεση, δεν ξέρω τους λόγους γιατί υπήρχε τούτη η αμέλεια από τον αστυνομικό σταθμό Κοκκινοτριμιθίας».

 

Οι θέσεις του μάρτυρα περί συνομιλίας μεταξύ αμφότερων ανωτέρων των ΜΚ2 και ΜΚ3 ουδόλως αφαιρούν από την αξιοπιστία του, μήτε αφαιρούν από την αναφορά του ότι, τον λαγό εντόπισε εντός του οχήματος του κατηγορούμενου, ο οποίος την συγκεκριμένη ώρα ήταν, ως ο ίδιος παραδέχθηκε στον ΜΚ2, ο οδηγός του. Η δυστοκία του ΜΚ3 στην παραλαβή του λαγού ως τεκμήριο εκτός αν λαμβάνονταν καταθέσεις από τους ΜΚ1 και ΜΚ2, επιβεβαιώνει τις αναφορές του ΜΚ2 επί του προκείμενου. Οφείλει εδώ να σημειωθεί ότι, παρά την εισήγηση του ΜΚ2 ως προς το πρόσωπο εναντίον του οποίου όφειλε να εκδοθεί το εξώδικο, τον τελικό λόγο σε σχέση με τη διαπίστωση του ποιος ήταν ο παραβάτης για σκοπούς έκδοσης εξώδικου προστίμου είχε η αστυνομία, μετά τη διερεύνηση της υπόθεσης, γεγονός που επιβεβαίωσε και ο ΜΚ3 δια της μαρτυρίας του. 

Κρίνεται κατάλληλο στάδιο όπως απαντηθεί η θέση της υπεράσπισης ότι, η  μαρτυρία που έχει παρουσιάσει η κατηγορούσα αρχή μέσω των ΜΚ2 και 3 είναι αλληλοσυγκρουόμενη σε τόσο μεγάλο βαθμό που δεν μπορεί, παρά να οδηγεί στην αποδόμηση της υπόθεσης της κατηγορούσας αρχής. Το Δικαστήριο έχει με τη δέουσα προσοχή αντιπαραβάλει την προαναφερθείσα μαρτυρία και καταλήγει σε αντίθετα συμπεράσματα από τα όσα διατείνεται η υπεράσπιση. Αντιπαραβάλλοντας την μαρτυρία των ΜΚ2 και 3 φρονώ ότι, τουλάχιστον ως προς τα γεγονότα που έλαβαν χώρα εκείνο το βράδυ καμία απόκλιση δεν παρουσιάζεται. Είναι επί αυτού του αδιάσπαστου συνόλου γεγονότων που το Δικαστήριο οφείλει να κρίνει την υπόθεση απαντώντας τελικώς κατά πόσον η κατηγορούσα αρχή έχει αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την ενοχή του κατηγορούμενου, και όχι επί οποιονδήποτε επιμέρους διαφορών ως προς τον χειρισμό της υπόθεσης μεταξύ προϊσταμένων του Ταμείου Θήρας και Αστυνομικού Σταθμού Κοκκινοτριμιθίας. Ο ΜΚ3 καταγράφει εντός του Τεκμηρίου 7 ότι έλαβε καταθέσεις από τους ΜΚ1 και ΜΚ2 (Τεκμήρια 2 και 3), ενώ σε ότι αφορά τα γεγονότα, επαναλαμβάνει τόσο μέσω της κατάθεσης του (Τεκμήριο 5) όσο και μέσω του Τεκμηρίου 7 ότι αυτά εκτυλίχθηκαν συμφώνως των όσων του ανέφερε ο ΜΚ2. Αναντίλεκτο παραμένει το γεγονός ότι ο λαγός εντοπίστηκε εντός μιας πράσινης σακούλας στο δάπεδο του οχήματος, μπροστά από τη θέση του συνοδηγού. Η ειλικρίνεια του μάρτυρα εντοπίζεται και από το γεγονός ότι, τόσο εντός της κατάθεσης του αλλά και στη ζώσα μαρτυρία του ανέφερε ότι, ούτε εντός του οχήματος αλλά ούτε και στην περιοχή εντόπισε τελικώς οποιοδήποτε πυροβόλο όπλο, ή φυσίγγια. Ο τρόπος που χειρίστηκε ο μάρτυρας την διερεύνηση της παρούσας υπόθεσης και η εν γένει μαρτυρία προς τούτο, δεν φανέρωσε οτιδήποτε το επιλήψιμο ή μεμπτό  σε βαθμό που η μαρτυρία του να είναι δέον όπως απορριφθεί.

Την μαρτυρία του ΜΚ3 αντίστοιχα αποδέχεται το Δικαστήριο, ως ενισχυτική των θέσεων του ΜΚ2 ως προς την εξέλιξη των γεγονότων. Σημειώνεται δε ότι ο συγκεκριμένος μάρτυρας, τίποτα δεν είχε να προσθέσει σε ότι αφορά τα γεγονότα της παρούσας αφού δεν ήταν παρών κατά τον εντοπισμό του κατηγορούμενου στην περιοχή Ξενόπουλου.  Αποδέχομαι ότι ο μάρτυρας έλαβε καταθέσεις από τους ΜΚ1 και ΜΚ2 ανακρίνοντας αυτούς, θέτοντας τους καίριες, κατά την κρίση του ερωτήσεις ως εξεταστής της υπόθεσης, τις οποίες αμφότεροι απάντησαν. Αποδέχομαι περαιτέρω ότι υπήρξε μεταξύ Αστυνομικού Σταθμού Κοκκινοτριμιθίας και Τμήματος Θήρας διαφωνία ως προς την παραλαβή του τεκμηρίου και της διαδικασίας που όφειλε να προηγηθεί ή να ακολουθηθεί σε σχέση με την παραλαβή του. Αποδέχομαι περαιτέρω ότι το Τεκμήριο 4 (‘Εντυπο Παράδοσης και Παραλαβής Τεκμηρίου) συμπληρώθηκε τελικώς, σε κατοπινό στάδιο και όχι κατά το στάδιο λήψης καταθέσεων των ΜΚ1 και 2 και ότι ο ίδιος υπήρξε ο συντάκτης του Τεκμηρίου 7, ως αυτό του υποδείχθηκε από την υπεράσπιση. Σε ότι αφορά τα περί των κατ΄ισχυρισμόν απειλών του Χατζηγεωργίου στο πρόσωπο του ΜΚ2, φρονώ ότι το εν λόγω ζήτημα έχει κριθεί ανωτέρω, στα πλαίσια αξιολόγησης της μαρτυρίας του ΜΚ2.  

Σε ό,τι αφορά την μαρτυρία Χατζηγεωργίου, ως αυτή τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου δια του Τεκμηρίου 8, αναφέρω τα εξής. Ο Χατζηγεωργίου δεν προσήλθε στο Δικαστήριο να μαρτυρήσει, και συνεπώς η μαρτυρία του καθίσταται, εξ’ ακοής μαρτυρία. Όπως τονίστηκε και στις Κοκκίνης ν. Κοκκίνης Πολ. Έφ. αρ. 247/2011, ημερ. 17.5.2017, ECLI:CY:AD:2017:A179, και Ελένη Χαρένια & Σια Ε.Ε. ν. Σιδέρη, Πολ. Έφ. αρ. 70/2012, ημερ. 4.5.2018, ECLI:CY:AD:2018:A219, η επελθούσα τροποποίηση διατηρώντας και διαφυλάσσοντας τα δικαιώματα των διαδίκων, έδωσε τη δυνατότητα στο Δικαστήριο σε μια σύγχρονη αντιμετώπιση των θεμάτων απόδειξης να αποδέχεται μαρτυρία που είναι βεβαίως σχετική με τα επίδικα θέματα, έστω και εάν είναι εξ ακοής, ώστε η αξιολόγηση της όλης διαθέσιμης μαρτυρίας να γίνεται σφαιρικά και ανάλογα με το βαθμό αμεσότητας της. Κατά το άρθρο 27(1) του Κεφ. 9, η εξ’ ακοής μαρτυρία κρίνεται ως προς την αποδεικτική της αξία στη βάση αριθμού κριτηρίων που καθορίζονται στο εδάφιο (2) αυτού, κατά δε το εδάφιο (3), προς αξιολόγηση της βαρύτητας, λαμβάνεται ιδιαιτέρως υπόψη κατά πόσο ο διάδικος θα μπορούσε να προσκομίσει την καλύτερη δυνατή μαρτυρία και δεν το έπραξε.

Σημειώνεται εδώ ευθύς αμέσως ότι η κατηγορούσα αρχή δεν βασίστηκε επί αυτής της μαρτυρίας για σκοπούς απόδειξης της υπόθεσης της, αφού το Τεκμήριο 8 παρουσίασε και κατέθεσε μέσω του ανακριτή της υπόθεσης, η υπεράσπιση και όχι η κατηγορούσα αρχή. Συνεπώς δεν τίθεται ζήτημα μη παρουσίασης εκ μέρους της κατηγορούσας αρχής, της καλύτερης δυνατής μαρτυρίας. Λαμβανομένων υπόψη των προνοιών του προαναφερόμενου Άρθρου 27 και του συνόλου των περιστάσεων αυτής της υπόθεσης, ως έχουν προαναφερθεί, το Δικαστήριο φρονεί ότι μπορεί να βασιστεί σε αυτή τη μαρτυρία με σκοπό την εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς τα επίδικα ζητήματα. Σημειώνεται σε ότι αφορά τα κριτήρια που οφείλουν να λαμβάνονται υπόψιν ότι, (α) η εν λόγω κατάθεση δόθηκε άμεσα ήτοι, τρείς ώρες μετά το περιστατικό, (β) αυτοβούλως, χωρίς να έχει κληθεί ο Χατζηγεωργίου για σκοπούς κατάθεσης από την αστυνομία, (γ) από πρόσωπο που ήταν παρών στην σκηνή, (δ) χωρίς αυτή (η μαρτυρία) να έχει αλλοιωθεί κατά τη παρουσίαση της ενώπιον του Δικαστηρίου. Βασιζόμενη επ’ αυτής, με σκοπό την εξαγωγή συμπερασμάτων, αποδέχομαι ότι: (1) ο Χατζηγεωργίου μαζί με τον κατηγορούμενο ήταν παρόντες στην περιοχή Ξενόπουλου την επίδικη ημερομηνία και ώρα, (2) ότι εκεί μετέβηκαν με το όχημα του κατηγορούμενου, (3) ότι το εν λόγω όχημα καθ’ όλους τους χρόνους οδηγούσε ο ίδιος, (4) ότι είδαν την πράσινη σακούλα[7] και (5) ο Χατζηγεωργίου άνοιξε αυτήν ενώπιον τους, διαπιστώνοντας ότι εντός της υπήρχε θήραμα.

 

Οι αναφορές Χατζηγεωργίου ότι, τα τρία πρόσωπα είδαν την σακούλα και ότι όλοι κατέβηκαν από το όχημα του κατηγορούμενου για να διαπιστώσουν τι είχε αυτή μέσα, καθώς και ότι, αυτή βρέθηκε οσονούπω εντός του οχήματος του κατηγορούμενου, παραμένουν δεδομένα ενώπιον του Δικαστηρίου τα οποία δεν αμφισβητήθηκαν από οποιοδήποτε παράγοντα στη διαδικασίας.

Νομική Πτυχή

Πρώτη Κατηγορία

Σύμφωνα με το άρθρο 48 του Νόμου 152(Ι)/2003:

«Κανένα πρόσωπο δεν πυροβολεί, φονεύει, συλλαμβάνει, παρενοχλεί ή καταδιώκει οποιοδήποτε θήραµα ή είδος άγριας πανίδας κατά τη διάρκεια κλειστής περιόδου»,

ενώ συμφώνως των προνοιών της υποπαραγράφου (5) του ιδίου άρθρου,:

«Πρόσωπο το οποίο καταδιώκει, φονεύει ή συλλαμβάνει θήραμα από τη δύση µμέχρι τη χαραυγή του ηλίου καθ’όλη τη διάρκεια του έτους είναι ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα τέσσερα χρόνια ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις πενήντα χιλιάδες ευρώ (€50.000) ή και στις δύο αυτές ποινές».

Η Κατηγορούσα Αρχή όφειλε να αποδείξει, ότι ο κατηγορούμενος ήταν το πρόσωπο το οποίο «καταδίωξε, φονεύσε ή συνέλαβε θήραµα», εν τη εννοία του Νόμου. Σε κάθε ποινική υπόθεση το βάρος απόδειξης είναι αυτό του πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Το Δικαστήριο για να καταδικάσει θα πρέπει να είναι σίγουρο για την ενοχή του κατηγορουμένου. Ο κατηγορούμενος δεν έχει το βάρος να αποδείξει οτιδήποτε, ούτε ότι είναι αθώος (βλ. Woolmington v. DPP [1935] AC 462 HL, R. v. Majid [2009] EWCA Crim 2563). Η Κατηγορούσα Αρχή είναι αυτή που οφείλει, με την προσκόμιση αποδεκτής και αξιόπιστης μαρτυρίας να αποδείξει την ύπαρξη κάθε συστατικού στοιχείου των κατηγοριών και δεν επιτρέπονται υποθέσεις ως προς την ύπαρξη γεγονότων, όσο εύλογες και αν είναι (βλ. Λοίζου ν Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ.363). 

 

Παρά το αξιόπιστο της μαρτυρίας του ΜΚ2, ο οποίος υπήρξε και το μοναδικό πρόσωπο που ήταν παρών καθ’ όλη τη διάρκεια του επεισοδίου στο εργοστάσιο Ξενόπουλος, δεν έχει εμφανιστεί μαρτυρία εναντίον του κατηγορούμενου που να τον φέρει πέραν πάσης αμφιβολίας όπως ήθελε καταδιώξει θήραμα, συμφώνως των λεπτομερειών της πρώτης κατηγορίας. Όπως ανέφερε ο ΜΚ2 εν τη ειλικρίνεια του στη ζώσα μαρτυρία του, εντός του οχήματος αλλά και στη γύρω περιοχή δεν βρήκε ούτε όπλο ούτε φυσίγγια, παρά μόνο το νεκρό λαγό. Η απάντηση που έδωσε στη γραμμή 20 των πρακτικών ημερ. 13.11.23 σελ.10 είναι σχετική, επιβεβαιώνοντας του λόγου του αληθές:

 

«Α. …...Η κατηγορία εμπίπτει, αυτός που έχει το όχημα για κατοχή του θηράματος Δεν αναφέρω ότι κυνήγησε το λαγό ή οτιδήποτε, για κατοχή εγώ αναφέρω.

               Ε. Μόνο για κατοχή;

               A. Mάλιστα».

 

Δυνάμει των πιο πάνω, προκύπτει ότι δεν μπορεί να εξαχθεί με ασφάλεια το συμπέρασμα ότι ο κατηγορούμενος την επίδικη ημερομηνία και ώρα καταδίωξε, φόνευσε και συνέλαβε το λαγό, παρά το φερόμενο εντοπισμό του εντός του οχήματος του. Το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος εντοπίστηκε με κλεφτοφάναρο, εντός απαγορευμένης περιοχής κυνηγίου, εν καιρώ νυκτός, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εξισωθεί με απόδειξη πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι ο κατηγορούμενος «καταδίωξε» θήραμα, ως του αποδίδεται στις λεπτομέρειες της πρώτης κατηγορίας και αυτό, τόσο δυνάμει των αναφορών του ΜΚ2 ανωτέρω, αλλά και ενόψει απουσίας εντοπισμού οποιουδήποτε πυροβόλου όπλου και φυσιγγίων, είτε στην γύρω περιοχή, είτε στην κατοχή του. Η μαρτυρία που παρουσιάστηκε σε ότι αφορά την απόδειξη της πρώτης κατηγορίας, παρά το αξιόπιστο της, δεν είναι αρκετή για απόδειξη ότι ο κατηγορούμενος καταδίωκε «θήραμα», όπως αυτό ερμηνεύεται στο Νόμο (βλ.κατ΄αναλογία την Κτίστη, (ante)).  Τα πιο πάνω, στα πλαίσια του τεκμηρίου της αθωότητας δεν μπορεί να λειτουργήσει παρά μόνο υπέρ του κατηγορούμενου.

 

Δυνάμει των πιο πάνω, ο κατηγορούμενος αθωώνεται και απαλλάσσεται από την πρώτη κατηγορία που αντιμετωπίζει.  

 

Δεύτερη Κατηγορία

               Ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει την κατηγορία της κατοχής θηράματος χωρίς να είναι κάτοχος άδειας κυνηγίου. Αποτελεί παραδεκτό ενώπιον του Δικαστηρίου γεγονός ότι, ο κατηγορούμενος ποτέ δεν ήταν κάτοχος άδειας κυνηγίου (βλ. παραδεκτά γεγονότα ανωτέρω). Συνεπώς, αν αποδειχθεί ότι ο κατηγορούμενος ως πρόσωπο μη έχοντος άδειας κυνηγίου, είχε στη κατοχή του θήραμα, εν τη εννοία του Νόμου, αυτός ενδέχεται να κριθεί ένοχος στη δεύτερη κατηγορία που αντιμετωπίζει.

 

Η γνώση του κατηγορούμενου, ως στοιχείου της κατοχής η οποία συνιστά μεταξύ άλλων τη βάση της δεύτερης κατηγορίας, ήταν στο επίκεντρο της εισήγησης του ευπαίδευτου συνηγόρου υπεράσπισης. Η επί του προκείμενου νομολογία φανερώνει ότι δεν αρκεί η απόδειξη φυσικής κατοχής και ότι απαιτείται και η απόδειξη γνώσης της φυσικής κατοχής όπως και της φύσης του αντικειμένου της κατοχής. Διατείνεται η υπεράσπιση ότι δεν απεδείχθη γνώση των πιο πάνω, δηλαδή της ύπαρξης σακούλας και του περιεχομένου της σε βαθμό που να τεκμηριώνει την ισχυριζόμενη κατοχή θηράματος. Η έννοια της κατοχής δεν περιορίζεται στην άμεση φυσική κατοχή αλλά περιλαμβάνει και τη δυνατότητα ελέγχου (βλ. Αθηνής ν. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ.256), ενώ ως λέχθηκε στη Λαζάρου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 633 η «κατοχή» σημαίνει φυσικό έλεγχο με ταυτόσημη γνώση της φύσεως του αντικειμένου που αποτελεί αντικείμενο της κατοχής. Επί του ζητήματος γνώσης, καθοδήγηση μπορεί να αντληθεί από τον Δικαστικό Λόγο στη Youssef ν. Δημοκρατίας (1993) 2 Α.Α.Δ. 289, σ. 295, όπου λέχθηκαν τα ακόλουθα:

«Επειδή βέβαια το στοιχείο της γνώσης συνήθως ανάγεται αποκλειστικά στην πνευματική λειτουργία του κατηγορουμένου, η Κατηγορούσα Αρχή μπορεί να το αποδείξει με την τεκμηρίωση στοιχείων και περιστατικών που περιβάλλουν την υπόθεση, και που αποδεικνύουν πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας τη γνώση.»

 

Η ύπαρξη της γνώσης δηλαδή, μπορεί να αποδειχθεί με έμμεση μαρτυρία (παραδείγματος χάριν μέσω μίας παραδοχής) ή με περιστατική μαρτυρία ήτοι με την παρουσίαση γεγονότων που οδηγούν σε συμπέρασμα που δεν επιδέχεται συμβιβασμούς με άλλες λογικές εξηγήσεις. Η μαρτυρία της κατηγορούσας αρχής αναφορικά με την κατοχή, ήτοι τη γνώση του κατηγορούμενου περί ύπαρξης θηράματος εντός του οχήματος του είναι περιστατική, και όπως είναι καλά γνωστό, καταδίκη στη βάση περιστατικής μαρτυρίας μπορεί μόνο να καταστεί ασφαλής αν αυτή όχι μόνο οδηγεί σε συμπέρασμα ενοχής αλλά και δεν οδηγεί σε οποιοδήποτε άλλο συμπέρασμα, μην μπορώντας δε να συμβιβαστεί με οποιαδήποτε άλλη λογική ερμηνεία (βλ. Fournides v Republic (1986) 1 C.L.R 73 και Alibrahim Muhy Iddin v Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 47/2014 ημερ. 29.2.16).

 

Η εξέταση του ζητήματος θα γίνει υπό το φως του ευρήματος αλλά και της ίδιας της παραδοχής του κατηγορούμενου ενώπιον των ΜΚ2 και ΜΚ3, η μαρτυρία των οποίων έχει κριθεί αξιόπιστη, ότι, το αυτοκίνητο εντός του οποίου εντοπίστηκε η πράσινη σακούλα με το λαγό, οδηγείτο και κατείχετο από τον κατηγορούμενο την επίδικη ημέρα και ώρα. Το ότι το όχημα ανήκε στον κατηγορούμενο, παραδέχθηκε και η υπεράσπιση υποβάλλοντας στον ΜΚ2 την ακόλουθη ερώτηση:

«Τι μαρτυρία είχατε ότι ο κατηγορούμενος, ο ιδιοκτήτης του οχήματος, γνώριζε είτε για την ύπαρξη της πράσινης σακούλας στο όχημα είτε για το περιεχόμενο της πράσινης σακούλας;» (βλ. πρακτικά ημερ. 13.11.23 σελ.10- τονισμός του Δικαστηρίου).

 

Αναντίλεκτο παρέμεινε και το ενώπιον του Δικαστηρίου δεδομένο ότι, η σακούλα με τον λαγό εντοπίστηκε από τον ΜΚ2 στο δάπεδο, εντός του οχήματος, μπροστά από τη θέση του συνοδηγού. Από την ενώπιον του Δικαστηρίου μαρτυρία και γεγονότα που έχει το Δικαστήριο αποδεχθεί, οδηγούμαι στο ασφαλές συμπέρασμα ότι ο κατηγορούμενος είχε γνώση περί ύπαρξης τόσο της πράσινης σακούλας εντός του οχήματος του, αλλά και του περιεχομένου της. Ο κατηγορούμενος όχι μόνο είδε, όντας πλησίον του Χατζηγεωργίου (συμφώνως της αναφοράς του τελευταίου στην κατάθεση του) τι υπήρχε εντός αυτής, αλλά επέτρεψε όπως η εν λόγω σακούλα τοποθετηθεί εντός του οχήματος του. Η αναφορά του Χατζηγεωργίου στην κατάθεση του, Τεκμήριο 8 ότι: «είπε στα κοπέλια που ήταν μαζί του να πάνε να δούνε τι είχε μέσα εκείνη η σακούλα», συνάδει όχι μόνο με την απάντηση που έδωσε ο τελευταίος στον ΜΚ2 ότι «άλλοι παίζουν τους λαγούς και οι ίδιοι μετέβηκαν στο σημείο για να τους πιάσουν», αλλά επιβεβαιώνει: (α) την μετάβαση τους στο μέρος, (β) τον εντοπισμό μιας πράσινης σακούλας, (γ) η οποία περιείχε θήραμα και (δ) την οποία ο κατηγορούμενος γνωρίζοντας το περιεχόμενο της, επέτρεψε και/ή ανέχθηκε όπως τοποθετηθεί εντός του οχήματος του, και δη πλησίον του, στο δάπεδο δίπλα από τη θέση του οδηγού.   

Όλα τα πιο πάνω, και σε αυτό συμφωνεί η επί του προκείμενου αναντίλεκτη μαρτυρία του ΜΚ2 έλαβαν χώρα παρουσία του κατηγορούμενου ο οποίος ουδέποτε αναίρεσε τα όσα ανέφερε ο Χατζηγεωργίου στον ΜΚ2. Η αναντίλεκτη και συνάμα αξιόπιστη μαρτυρία του ΜΚ2 επί του προκείμενου, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος αμέσως, μόλις είδε τους ΜΚ1 και ΜΚ2 να μεταβαίνουν στο σημείο, έτρεξε προς το αυτοκίνητο του, ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν σε απόσταση 30 μέτρων από αυτό, δεν μπορούν παρά να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο κατηγορούμενος ήθελε να προστατέψει αυτό που έκρυβε εντός του οχήματος του. Δεν είναι αμελητέο δε το δεδομένο ότι, αμέσως, και δη μετά την παραλαβή του θηράματος από τον ΜΚ2, ο κατηγορούμενος εισήλθε εντός του οχήματος, απομακρύνοντας εαυτόν και άλλους από τη σκηνή, με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Δεν μπορεί επίσης να διαλάθει της προσοχής του Δικαστηρίου ότι, παρά τον εντοπισμό του λαγού εντός του οχήματος του ο ίδιος, καμία ανάγκη δεν ένιωσε όπως εξηγήσει γιατί αυτός εντοπίστηκε εντός του οχήματος του, ούτε εξέφρασε την οποιαδήποτε έκπληξη ή δυσαρέσκεια για τα όσα οι θηροφύλακες εντόπισαν. Κρίνεται ορθό όπως σημειωθεί και το εξής. Η αναφορά του Χατζηγεωργίου στον ΜΚ2 ότι ο ίδιος με τον κατηγορούμενο ήταν στο σημείο «με σκοπό την παραλαβή του θηράματος», συνάδει πλήρως με το γεγονός ότι το θήραμα εντοπίστηκε εντός του οχήματος. Και αυτό γιατί από τη στιγμή που επέλεξαν να περισυλλέξουν τη σακούλα, γνώριζαν πολύ καλά όλοι οι εμπλεκόμενοι ότι, αυτή θα τοποθετείτο εντός του μεταφορικού μέσου που επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν για να μεταβούν στο μέρος. Όλα τα πιο πάνω δεν αφήνουν αμφιβολία ότι ο κατηγορούμενος, γνώριζε τι περιείχε η πράσινη σακούλα. Ο ίδιος μάλιστα, όχι μόνο γνώριζε τι είχε μέσα αυτή, αλλά επέτρεψε όπως αυτή τοποθετηθεί εντός του δικού του οχήματος, πλησίον του.

 

Όταν αυτή εντοπίστηκε από τον ΜΚ2, καμία αντίδραση δεν υπήρξε από τον κατηγορούμενο, ενώ όταν ο ΜΚ3 του επίστησε τη προσοχή στο Νόμο για τα αδικήματα που αντιμετώπιζε στον Αστυνομικό Σταθμό Κοκκινοτριμιθίας, ο ίδιος καμία απάντηση ή εξήγηση δεν επιδίωξε ή δεν ένιωσε την ανάγκη όπως δώσει, έστω και μετά την πάροδο τριών και πλέον ωρών από το συμβάν, στα όσα αδίκως, κατά τον ίδιο, του καταλογίζονταν. Από όλα τα πιο πάνω επιμέρους συμπεράσματα συνάγεται αναμφίβολα το αυτονόητο, εν πολλοίς, ότι ο κατηγορούμενος είχε γνώση για την ύπαρξη της σακούλας, και του περιεχομένου της, ως αυτή εντοπίστηκε εντός του οχήματος του.

 

Ενόψει όλων των πιο πάνω, καταδεικνύεται κατά την κρίση του Δικαστηρίου στον απαιτούμενο βαθμό ότι τη δεδομένη στιγμή ο κατηγορούμενος κατείχε εν τι εννοία του Νόμου θήραμα, χωρίς να είναι κάτοχος άδειας κυνηγίου και συνεπώς όφειλε να δώσει μια νόμιμη δικαιολογία για την κατοχή αυτού, όντας το μόνο πρόσωπο που θα μπορούσε να δώσει μια σαφή απάντηση ως προς τα ανωτέρω. Παρά ταύτα, επέλεξε όπως μην προβάλει καμία εξήγηση, αν και δόθηκε σε αυτόν η ευκαιρία να προβάλει τη δική του θέση, τόσο ενώπιον των αστυνομικών αρχών, αλλά και ενώπιον Δικαστηρίου. Στην Youssef (ante) o Δικαστής Αρτεμίδης ανέφερε ότι: «οποιαδήποτε εξήγηση του κατηγορουμένου που δημιουργεί αμφιβολία στο Δικαστήριο για την ύπαρξη αυτού του στοιχείου, δηλαδή της γνώσης, οδηγεί στην αθώωση του». Ο κατηγορούμενος όμως στην προκείμενη, επέλεξε, δικαιωματικά βεβαίως, επικαλούμενος όπως ασκήσει το δικαίωμα της σιωπής, να αφήσει αναντίλεκτη την αξιόπιστη μαρτυρία που παρουσιάστηκε από τον ΜΚ2 επί του προκείμενου.

 

Δυνάμει όλων των πιο πάνω, το Δικαστήριο καταλήγει ότι η κατηγορούσα αρχή έχει καταφέρει όπως αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι ο κατηγορούμενος, όντας πρόσωπο που δεν κατείχε κατά πάντα ουσιώδη χρόνο άδειας κυνηγίου, κατείχε θήραμα εν τι εννοία του Νόμου, την επίδικη ημερομηνία και ώρα. Ο κατηγορούμενος κρίνεται ένοχος στην δεύτερη κατηγορία που αντιμετωπίζει.

                                                                           (Υπογρ.)……………………………….

                                                                           M. Ναθαναήλ, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

Πρωτοκολλητής


[1] Κατά Παράβαση των άρθρων 2, 48(5), 90, 91 και 94 του Περί Προστασίας και Διαχείρισης Αγρίων Πτηνών Νόμου 152(Ι)/2003.

[2] Κατά Παράβαση των άρθρων 2, 31(1)(6), 88, 90 και 94 του Περί Προστασίας και Διαχείρισης Αγρίων Πτηνών Νόμου 152(Ι)/2003.

[3] Πρωτογενή Γεγονότα 1ης κατηγορίας.

[4] Πρωτογενή Γεγονότα 2ης κατηγορίας.

[5] «Ε. Κύριε μάρτυς σας υποβάλω ότι η μαρτυρία σας και οι καταθέσεις σας στο σύνολο τους είναι κατασκευασμένες υπό το φόβο που είχατε για το πρόσωπο του κ. Θεοφάνη Χατζηγεωργίου.

«Α. Τί σχέση έχει τούτο το πράγμα; Απλά τα πράγματα. Βρίσκω λαγό εντός οχήματος νύχτα, κατηγορώ τον ιδιοκτήτη του οχήματος Τίποτε άλλο, καθαρά πράγματα» (βλ. πρακτικά ημερ. 13.11.23 σελ. 13)

«Α. Να το πάρουμε απλά, να σας απαντήσω. Εφόσον τα τρία άτομα ήταν εκτός του οχήματος και ο λαγός βρέθηκε εντός του οχήματος, ποιόν έπρεπε να κατηγορήσω; Να σου κάμω εγώ την ερώτηση. Αυτόν που έχει την κατοχή του οχήματος. Σε αυτόν πρέπει να βγει το εξώδικο. Οι υπόλοιποι ήταν εκτός οχήματος, δεν μπορούσα να τους κατηγορήσω, μπορεί να μας πουν τυχαία βρεθήκαν με τον κατηγορούμενο» (βλ. πρακτικά ημερ. 13.11.23 σελ. 12).

[7] «Είπα στα κοπέλια που ήταν μαζί μου να πάμε να δούμε τι εσύραν. ‘Αμαν κοντέψαμε με το αυτοκίνητο, κατεβήκαμε και οι τρείς» .

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο