ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
Ενώπιον: Ντ. Βαρωσιώτου, Ε.Δ
Αρ. Υπόθεσης: 8949/2021
Αστυνομικός Διευθυντής Λεμεσού
Κατηγορούσα Αρχή
ν.
Μ. Κ
Κατηγορούμενος
Ημερομηνία: 28 Μαρτίου 2024
Εμφανίσεις:
Για Κατηγορούσα Αρχή: κα Ντ. Χατζηκωνσταντίνου με κο Π. Ευριπίδου και κα Μ. Χριστοδούλου
Για κατηγορούμενο: κος Γ. Κωνσταντίνου
Κατηγορούμενος: παρών
ΠΟΙΝΗ
Ο κατηγορούμενος με απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 20/03/2024 κρίθηκε ένοχος στην κατηγορία πρόκλησης θανάτου της 19χρονης Μαριλένας Περικλέους, λόγω αλόγιστης, απερίσκεπτης ή επικίνδυνης πράξης κατά παράβαση του άρθρου 210 του Ποινικού Κώδικα (Κεφ. 154) (1η κατηγορία) και στην κατηγορία του παράνομου προσπεράσματος σε σημείο του δρόμου όπου υπάρχει άσπρη συνεχής γραμμή (3η κατηγορία).
Το θλιβερό συμβάν συνέβη στις 10/07/2020 και γύρω στις 23:50 όταν ο κατηγορούμενος κατευθυνόμενος με το όχημα του από Πλάτρες προς Λεμεσό παρά τον πλαγιόδρομο προς το χωριό Απαισιά προσπέρασε προπορευόμενο του όχημα σε σημείο του δρόμου όπου απαγορεύεται το προσπέρασμα. Ως αποτέλεσμα συγκρούστηκε με το εξ αντιθέτου ερχόμενο όχημα στο οποίο επέβαινε ως συνεπιβάτιδα στο πισινό κάθισμα η Μαριλένα Περικλέους, η οποία τραυματίστηκε κρίσιμα και υπέκυψε τελικά στις 15/07/2020.
Ο κατηγορούμενος δεν έχει βαθμούς ποινής στην άδεια οδήγησης του και δεν έχει προηγούμενες καταδίκες.
Ο συνήγορος υπεράσπισης, αγορεύοντας για μετριασμό της ποινής, ζήτησε όπως ληφθεί υπόψη το λευκό ποινικό μητρώο και το λευκό οδικό μητρώο του κατηγορούμενου.
Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στο νεαρό της ηλικίας του κατηγορούμενου, ο οποίος είναι ηλικίας 25 ετών. Σύμφωνα με την Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, ο κατηγορούμενος διέκοψε τη φοίτηση του στην Α᾽ Τάξη Λυκείου και στη συνέχεια ακολούθησε τον κλάδο των ξενοδοχειακών στην Τεχνική Σχολή. Διέκοψε ωστόσο και πάλι τη φοίτηση του λόγω δυσκολιών που αντιμετώπισε. Από τον στρατό πήρε αναστολή λόγω προβλημάτων προσαρμογής και διαχείρισης του άγχους. Για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων όπως και της έλλειψης συγκέντρωσης, δυσλεξίας και διαταραχής ύπνου, ο κατηγορούμενος παρακολουθείτο από τον νευρολόγο-ψυχίατρο Δρ. Ηλία Νικολαïδη. Παρόλα αυτά κατόρθωσε στη συνέχεια να ολοκληρώσει την τριετή φοίτηση του στο Εσπερινό Λύκειο. Παράλληλα εργαζόταν. Αποφοίτησε το 2021. Από τον Σεπτέμβριο του 2020 μέχρι σήμερα ο κατηγορούμενος εργάζεται σε αποθήκη ιδιωτικής εταιρείας. Σύμφωνα με βεβαίωση του εργοδότη του, ο κατηγορούμενος είναι εργατικός, πρόθυμος και έχει αξιοποιήσει με δική του πρωτοβουλία τις γνώσεις του σε λογισμικά προγράμματα, για να συνεισφέρει στον εργασιακό του χώρο. Ο συνήγορος υπεράσπισης ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος ακολουθεί πλέον μια σταθερή πορεία τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο, αφού διατηρεί σταθερό δεσμό με μια κοπέλα. Εισηγήθηκε πως τυχόν επιβολή ποινής άμεσης φυλάκισης θα έχει αρνητική επίδραση στη ζωή του και στις προσπάθειες που καταβάλλει να ισορροπήσει.
Συνεχίζοντας ο συνήγορος υπεράσπισης, ανέφερε πως το θανατηφόρο ατύχημα έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τη ζωή του κατηγορούμενου και διατάραξε τη συναισθηματική του κατάσταση. Όπως αναφέρεται στην Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, μολονότι η οικογένεια του κατηγορούμενου καθ᾽ όλη τη διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας του παρείχε υποστήριξη, ο ίδιος αισθάνεται μεγάλο βάρος. Θεωρεί πως λόγω του θανατηφόρου δυστυχήματος έχει στιγματιστεί για το υπόλοιπο της ζωής του. Μετά το δυστύχημα, στις 22/01/2021 έλαβε υποστηρικτική βοήθεια από ψυχίατρο και ακολούθησε φαρμακευτική αγωγή. Σύμφωνα με την ιατρική έκθεση του νευρολόγου-ψυχίατρου Δρ. Ηλία Νικολαïδη, ο κατηγορούμενος έδειχνε να αντιμετωπίζει το θανατηφόρο δυστύχημα με συναισθηματική αμβλύτητα αλλά ταυτόχρονα αναβίωνε στη μνήμη του σκηνές του ατυχήματος (flashbacks) νιώθοντας ενοχές για τις πιθανές ευθύνες του. Μολονότι δεν εμφανίζει καταθλιπτικά συμπτώματα, ο κατηγορούμενος βιώνει συναισθηματική αποδιοργάνωση. Πρόσθετα, όπως αναφέρεται στην ιατρική βεβαίωση, ο κατηγορούμενος έχει τεθεί σε συστηματική θεραπεία κατά τη διάρκεια της οποίας αναδύθηκαν παθολογικά προβλήματα διαχείρισης άγχους, ναρκισσισμού, χαμηλής αυτοεκτίμησης αλλά και μετατραυματικό σύνδρομο, στοιχεία που τον δυσκόλεψαν στο να εξεύρει την πορεία του σε επαγγελματικό, κοινωνικό και συναισθηματικό τομέα. Όπως περαιτέρω αναφέρεται στην έκθεση του Δρ. Ηλία Νικολαïδη, ο κατηγορούμενος μέχρι τις 26/09/2022 τον επισκέπτετο τακτικά και διαπιστώθηκε σταθεροποίηση στη συναισθηματική του κατάσταση και στη διαχείριση του άγχους. Ωστόσο κατά την επίσκεψη του την 01/12/2022, εκδήλωσε έντονα αισθήματα άγχους διότι είχε πληροφορηθεί ότι θα άρχιζε η εκδίκαση της παρούσας υπόθεσης κατά το έτος 2023. Όπως διαπιστώθηκε από τον Δρ. Ηλία Νικολαïδη, αναδύθηκε ο τρόμος πιθανής φυλάκισης καθώς επίσης και τα προβλήματα ψυχοπαθολογίας του κατηγορούμενου.
Συνεχίζοντας, ο συνήγορος υπεράσπισης, εξέφρασε τη μεταμέλεια και απολογία του κατηγορούμενου.
Ο δικηγόρος του κατηγορούμενου ζήτησε όπως κατά την επιμέτρηση της ποινής ληφθεί υπόψη ο χρόνος που μεσολάβησε από την ημέρα διάπραξης του θανατηφόρου δυστυχήματος (10/07/2020) μέχρι την καταχώρηση της ποινικής υπόθεσης (05/07/2021) καθώς επίσης και ο χρόνος που μεσολάβησε μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης.
Η σοβαρότητα του υπό εξέταση αδικήματος είναι δεδομένη όπως προκύπτει από το άρθρο 210 του Ποινικού Κώδικα (Κεφ. 154) και όπως φαίνεται από τις ποινές που προβλέπονται σε αυτό. [1]
Οι σοβαρές διαστάσεις που έχουν προσλάβει τα θανατηφόρα ατυχήματα στη χώρα μας και η αναγκαιότητα συμμόρφωσης των οδηγών με τον κώδικα οδικής συμπεριφοράς έχουν αποτελέσει αντικείμενο σχολιασμού στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Σάββα v. Aστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ 242, στην οποία ο Χρ. Αρτεμίδη Πρ., (σύνθεση: Αρτεμίδης Πρ., Κραμβής Δ., Χατζηχαμπής Δ.), ανέφερε τα εξής:
«Τα θανατηφόρα δυστυχήματα κατάντησαν τραγικό καθημερινό φαινόμενο στον τόπο μας, ο οποίος κατέχει χείριστη θέση στον κατάλογο των ευρωπαϊκών χωρών, ειδικά για τα θανατηφόρα δυστυχήματα αλλά και γενικότερα, για παραβάσεις του Κώδικα Οδικής συμπεριφοράς. Ο Κώδικας Οδικής συμπεριφοράς αποτελεί αναπόσπαστο μέρος, σε μια σύγχρονη και αναπτυγμένη πολιτεία με τον κώδικα κοινωνικής συμπεριφοράς. Γι' αυτό και αποτελεί μια από τις τιμές μέτρησης και αξιολόγησης του σεβασμού του ανθρώπου προς τον συνάνθρωπο. Τα τροχαία αδικήματα, όπως συνηθίσαμε να αναφερόμαστε στις παραβάσεις της οικείας νομοθεσίας ή γενικότερα τα αδικήματα που διαπράττονται κατά την οδήγηση, θεωρούνται πλέον σοβαρά και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Τα Δικαστήρια, που παρακολουθούν και είναι ευαίσθητα στις μεταβολές συμπεριφοράς της κοινωνίας, αναπροσαρμόζουν τις ποινές που επιβάλλουν ώστε να γίνει συνείδηση πως η ορθή ρύθμιση της τροχαίας κίνησης έχει άμεση σχέση με την καθημερινή λειτουργία της ζωής των ανθρώπων».
Όπως σημείωσε και ο Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου (όπως ήταν τότε) Πικής στην απόφαση Charalambous v. Police (1986) 2 CLR 128 (σύνθεση: Λοίζου Πρ., Δημητριάδης Δ., Πικής Δ.), τα θανατηφόρα δυστυχήματα έχουν πάρει διαστάσεις κοινωνικής μάστιγας γεγονός που καθιστά την αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικών ποινών εντονότερη.
Βασική παράμετρος στην κρίση μου για σκοπούς επιβολής της ποινής είναι ασφαλώς η εγγενής σοβαρότητα του αδικήματος της αλόγιστης, απερίσκεπτης ή επικίνδυνης πράξης που είχε ως αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο της 19χρονης Μαριλένας Περικλέους.
Εν προκειμένω, λαμβάνω υπόψη μου τις συνθήκες διάπραξης του αδικήματος. Ο κατηγορούμενος όταν εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας υπερβαίνοντας το όριο ταχύτητας για να προσπεράσει το προπορευόμενο του όχημα σε σημείο όπου το προσπέρασμα απαγορεύεται, οδήγησε απερίσκεπτα και αλόγιστα. Και τούτο διότι προσπερνώντας παράνομα, αγνόησε, αδιαφόρησε και παρέβλεψε τον σοβαρό κίνδυνο της πρόκλησης ατυχήματος με τις επακόλουθες συνέπειες.
Στην προκειμένη περίπτωση, έλαβα υπόψη την ηλικία του κατηγορούμενου, ο οποίος κατά τον χρόνο διάπραξης των αδικημάτων ήταν 21 ετών. Σήμερα ο κατηγορούμενος είναι 25 ετών. Το νεαρό της ηλικίας του κατηγορούμενου ως γενική αρχή επιμετράται ως ελαφρυντικός παράγοντας και τούτο για να μην αμαυρωθεί σοβαρά το ποινικό μητρώο ενός νεαρού προσώπου που έχει μια ολόκληρη ζωή μπροστά του. Στην παρούσα περίπτωση, ο κατηγορούμενος είναι λευκού ποινικού, δεν έχει δηλαδή προηγούμενες καταδίκες, ποινικής ή τροχαίας φύσεως. (βλ. Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 109 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκά (1992) 2 Α.Α.Δ. 241).
Αναφορικά με την απολογία που εξέφρασε ο δικηγόρος του κατηγορούμενου εκ μέρους του μαζί με τη δήλωση για μεταμέλεια του, αυτή δεν μπορεί να έχει καμία σημασία γιατί ο κατηγορούμενος αρνήθηκε ενοχή στην κατηγορία και βρέθηκε ένοχος μετά την ακρόαση της υπόθεσης. Να σημειώσω πως όταν κατηγορούμενος παραδέχεται ενοχή σε κατηγορία που αντιμετωπίζει και εκφράζει ειλικρινή μεταμέλεια, τότε και νοουμένου ότι τα γεγονότα που παρουσιάζονται στο Δικαστήριο αποδεικνύουν τη διάπραξη του αδικήματος, ο κατηγορούμενος τυγχάνει του ευεργετήματος της μείωσης της ποινής, ένεκα ακριβώς της παραδοχής και της ειλικρινούς μεταμέλειας, κάτι το οποίο δεν έγινε στην παρούσα περίπτωση.
Στην επιμέτρηση της ποινής έλαβα υπόψη μου την ιδιοσυγκρασία του κατηγορούμενου και πιο συγκεκριμένα το πως επηρεάζεται η ψυχική του υγεία από αγχώδεις καταστάσεις τις οποίες δεν μπορεί να διαχειριστεί. Δέχομαι ότι ο κατηγορούμενος με ψυχιατρική υποστήριξη και αγωγή που λαμβάνει προσπαθεί να ακολουθήσει πλέον μια σταθερή επαγγελματική πορεία και πως ποινή άμεσης φυλάκισης θα προκαλέσει σε αυτόν συναισθηματική αναστάτωση (Χρίστου v. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ 85).
Λαμβάνω επίσης υπόψη το χρονικό διάστημα των 3 ½ περίπου ετών που μεσολάβησε από τη διάπραξη του δυστυχήματος μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης. Να σημειώσω βέβαια ότι η καταχώρηση της ποινικής υπόθεσης έγινε ένα χρόνο μετά τη διάπραξη του δυστυχήματος.
Έχω επίσης υπόψη μου την πρόσφατη απόφαση του Εφετείου στην Ποινική Έφεση 19/2023 Γενικός Εισαγγελέας v. Sergei Kuziurin (απόφαση ημερομηνίας 29/01/2024) στην οποία η ποινή φυλάκισης 22 μηνών αυξήθηκε κατ᾽ έφεση σε 3 χρόνια. Τα γεγονότα όμως εκείνης της υπόθεσης διαφοροποιούνται από τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης. Στην προαναφερόμενη υπόθεση υπήρχε μεν παραδοχή αλλά συνέτρεχαν σοβαροί επιβαρυντικοί παράγοντες, όπως οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλης, ταχύτητα 123 km/h αντί 50 km/h εντός κατοικημένης περιοχής και παραβίαση κόκκινου σηματοδότη. Στην παρούσα υπόθεση δεν υπάρχουν τέτοιοι επιβαρυντικοί παράγοντες.
Αξιολογώντας όλα τα πιο πάνω καταλήγω πως η πρέπουσα ποινή είναι αυτή της άμεσης φυλάκισης. Ασκώντας όση επιείκεια μου επιτρέπεται με βάση αυτά που ανέφερα πιο πάνω ως μετριαστικούς παράγοντες, σε σχέση με την 1η κατηγορία επιβάλλεται στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης 2 ετών.
Περαιτέρω λόγω της σοβαρότητας της 1ης κατηγορίας ο κατηγορούμενος αποστερείται του δικαιώματος να κατέχει άδεια οδήγησης για περίοδο 3 μηνών από την ημέρα της αποφυλάκισης του. Πρόσθετα να σημειωθούν 10 βαθμοί στην άδεια οδήγησης του κατηγορούμενου.
Στην 3η κατηγορία δεν επιβάλλεται ποινή διότι το αδίκημα αυτής αποτέλεσε την αιτία διάπραξης του αδικήματος της 1ης κατηγορίας.
Για τους λόγους που εξηγήθηκαν ήδη στην απόφαση μου, η εισήγηση του συνηγόρου υπεράσπισης για αναστολή της ποινής φυλάκισης, δεν γίνεται αποδεκτή.
Η εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής ανέφερε ότι προκλήθηκαν έξοδα €100 για την απόδειξη της υπόθεσης. Η πάγια πρακτική, εφόσον η Κατηγορούσα Αρχή οφείλει να αποδείξει την υπόθεση της εναντίον του κατηγορούμενου πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, έστω και αν στο τέλος επιτύχει, είναι τα έξοδα να καταβάλλονται από το Δημόσιο Ταμείο. Ως εκ τούτου τα έξοδα €100 να καταβληθούν από τη Δημοκρατία.
Ενόψει των όσων αναφέρθησαν πιο πάνω αναφορικά με την ψυχολογική κατάσταση του κατηγορούμενου, αναμένεται να τύχει της κατάλληλης ιατρικής φροντίδας και ψυχολογικής υποστήριξης ενώ θα βρίσκεται στη φυλακή.
(Υπ.)…………...................
Ντ. Βαρωσιώτου, Ε.Δ
Πιστόν Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
Subject: Criminal/Traffic/Final
Αναφορά: Θανατηφόρο/Παράνομο Προσπέρασμα/Συνεχής Άσπρη Γραμμή
[1] Άρθρο 210 του Κεφ. 154: Όποιος, λόγω αλόγιστης, απερίσκεπτης, ή επικίνδυνης πράξης ή συμπεριφοράς, που δεν ανάγεται σε υπαίτια αμέλεια, χωρίς πρόθεση επιφέρει το θάνατο άλλου προσώπου, είναι ένοχος αδικήματος και σε περίπτωση καταδίκης υπόκειται σε φυλάκιση μέχρι τεσσάρων χρόνων ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις δύο χιλιάδες πεντακόσιες λίρες.