ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Χριστοδούλου, Π.Ε.Δ.
Μ. Γ. Λοϊζου, Α.Ε.Δ.
Εύη Χαταζήπαπα - Αβραάμ, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 20482/2023
Mεταξύ:
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
v.
1. ΑΝΘΙΜΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
2. ΣΟΛΩΝΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
-----------------------------------------------------------------------------------
Hμερ.: 26/02/2024.
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Π. Βαρνάβα.
Για τον Κατηγορούμενο αρ. 1: κ. Χρ. Χατζηλοϊζου.
Για τον Κατηγορούμενο αρ. 2: κ. Ρ. Βραχίμης.
Κατηγορούμενοι αρ. 1 και 2, παρόντες.
Π Ο Ι Ν Η
Ο κατηγορούμενος αρ. 2, μετά από παραδοχή του, έχει κριθεί ένοχος στις κατηγορίες της παράνομης κατοχής ελεγχόμενων φαρμάκων τάξεως Α και Β (κατηγορίες αρ. 3 και 5, αντίστοιχα) και στις κατηγορίες της παράνομης κατοχής των ιδίων πιο πάνω φαρμάκων με σκοπό την προμήθεια τους σε άλλα πρόσωπα (κατηγορίες αρ. 4 και 6, αντίστοιχα), κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου, όπως τροποποιήθηκε, Ν. 29/1977.
Συγκεκριμένα, και σύμφωνα με τις λεπτομέρειες των κατηγοριών, ο κατηγορούμενος αρ. 2 παραδέχτηκε, ότι στις 13/10/2023 είχε στην κατοχή του κοκαΐνη βάρους 6 κιλών και 984 γραμμαρίων και κάνναβη βάρους 850,64 γραμμαρίων από την οποία δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη (κατηγορίες αρ. 3 και 5, αντίστοιχα) και ότι κατείχε τα πιο πάνω ναρκωτικά με σκοπό την προμήθεια τους σε άλλα πρόσωπα (κατηγορίες αρ. 4 και 6, αντίστοιχα). Οι κατηγορίες αρ. 1, 2, 9 και 11, που ο κατηγορούμενος αρ. 2 επίσης αντιμετώπιζε και αφορούσαν στα αδικήματα της Συνομωσίας προς διάπραξη κακουργήματος, της Νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της Παράνομης κατοχής εκρηκτικών υλών, αναστάληκαν από τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας και αυτός απαλλάχθηκε από αυτές.
Σημειώνεται, ότι ο κατηγορούμενος αρ. 1, αντιμετωπίζει από κοινού με τον κατηγορούμενο αρ. 2 τις υπό τιμωρία κατηγορίες αρ. 3 έως 6 και τις κατηγορίες αρ. 1, 2 και 11 από τις οποίες απαλλάχθηκε ο κατηγορούμενος αρ. 2. Αντιμετωπίζει, επίσης, τις κατηγορίες αρ. 7, 8 και 10 που αφορούν τα αδικήματα της Νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της προμήθειας ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α σε άλλο πρόσωπο. Ο κατηγορούμενος αρ. 1 αρνήθηκε ενοχή σε όλες τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει και η υπόθεση εναντίον του εκκρεμεί.
Μετά την παραδοχή του κατηγορούμενου αρ. 2, ζητήθηκε από την Κατηγορούσα Αρχή, συμφωνούντος και των δύο κατηγορούμενων, όπως η υπόθεση ολοκληρωθεί για τον κατηγορούμενο αρ. 2 με την επιβολή ποινής καθότι υπάρχει πρόθεση όπως αυτός χρησιμοποιηθεί ως μάρτυρας κατηγορίας, αίτημα το οποίο το Δικαστήριο ενέκρινε συμφώνως και της σχετικής νομολογίας (βλ. χχχ Χατζηξενοφώντος v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 26/2020, Ημερ. 06/10/2021, ECLI:CY:AD:2021:B441 και Pal κ.α. v. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 551).
Τα γεγονότα της υπόθεσης, εκτέθηκαν με λεπτομέρεια από τον εκπρόσωπο της Κατηγορούσας Αρχής, ο οποίος παρέδωσε σχετικό έγγραφο στο Δικαστήριο που καταχωρήθηκε στο φάκελο της υπόθεσης και με αυτά συμφώνησε και ο συνήγορος του κατηγορουμένου αρ. 2. Τα γεγονότα και κάθε λεπτομέρεια αυτών λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο, χωρίς να χρειάζεται αυτούσια και λεπτομερής αναπαραγωγή τους για σκοπούς της παρούσας ποινής.
Οι περιστάσεις διάπραξης των ποινικών αδικημάτων, όμως, τα οποία ο κατηγορούμενος αρ. 2 παραδέχθηκε, έχουν συνοπτικά ως ακολούθως:
Kατόπιν πληροφορίας που λήφθηκε στην ΥΚΑΝ για εμπλοκή του 2ου κατηγορούμενου και άλλου προσώπου σε εισαγωγή, εμπορία και διακίνηση μεγάλων ποσοτήτων ναρκωτικών τάξεως Α΄, δηλαδή κοκαϊνης, στις 10/10/2023 εκδόθηκε δικαστικό ένταλμα έρευνας για την οικία και υποστατικά του.
Στις 13/10/2023 μέλη της ΥΚΑΝ εντόπισαν, κατόπιν παρακολούθησης, τον κατηγορούμενο αρ. 2 μαζί με άλλο πρόσωπο σε ανοικτό χώρο πλησίον της οικίας του κατηγορούμενου αρ. 2, κάτω από ανοικτό υπόστεγο, να επεξεργάζονται μια μεγάλη ποσότητα κοκαΐνης που βρισκόταν στο πάτωμα. Στο σημείο υπήρχαν, επίσης, δυο ζυγαριές ακριβείας, ρολά νάιλον μεμβράνης, διάφορες νάιλον συσκευασίες και ένα μαχαιράκι.
Δόθηκαν οδηγίες για έφοδο στο εν λόγω υπόστεγο και μόλις ο κατηγορούμενος αρ. 2 αντιλήφθηκε την παρουσία της αστυνομίας έτρεξε προς την πίσω πλευρά του σπιτιού του και ενώ ο Μ.Κ.1 τον καταδίωκε, αυτός έριξε ένα νάιλον σακούλι σε γειτονική οικία. Όταν ο Μ.Κ.1 τον ανάκοψε και τον συνέλαβε για το αυτόφωρο αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α΄, δηλαδή, κοκαΐνης και αφού του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο, αυτός δεν έδωσε οποιαδήποτε απάντηση.
Όταν στη συνέχεια του υποδείχθηκε από τα μέλη της Αστυνομίας το σακούλι που πέταξε στη γειτονική οικία, το οποίο περιείχε ποσότητα κοκαΐνης και του επεστήθηκε η προσοχή του στο Νόμο αυτός απάντησε «Ναι εν τούτο το σακκουλλούι με την κόκα που επέταξα και τωρά εμετάνιωσα που το έκαμα». Ακολούθως, όταν του υποδείχθηκε η ποσότητα κοκαΐνης που βρισκόταν στο πάτωμα όταν ενωρίτερα τον είχαν εντοπίσει με το άλλο πρόσωπο και αφού τον πληροφόρησαν ότι η κατοχή κοκαΐνης απαγορεύεται, απάντησε «Εννε δική μου εγώ ήρτα μόνο να την χωρίσουμε». Από έρευνα που διενεργήθηκε αργότερα στο χώρο εντοπίστηκαν νάιλον διαφανή σακούλια και τέλλα, στα οποία όπως ανέφερε «Ήταν μέσα η κόκα», ενώ για τα ρολά των διάφανων πλαστικών σακουλιών και μεμβράνης που εντοπίστηκαν, ανέφερε ότι είναι με αυτά που τύλιγε την «κόκα». Για τις δύο ηλεκτρονικές ζυγαριές στις οποίες υπήρχε ποσότητα κοκαΐνης και για το σχισμένο νάιλον σακούλι τύπου ZIP-LOCK που εντοπίστηκαν, ανέφερε ότι δεν ήταν δικά του, ενώ για το μεταλλικό χαρτοκόπτη που, επίσης, εντοπίστηκε κατά τη διεξαγωγή της έρευνας, ανέφερε ότι είναι με αυτό που έσχισαν το σακούλι με τη «κόκα». Εντοπίστηκε, επίσης, αριθμός νάιλον διάφανων συσκευασιών που περιείχαν ποσότητα κοκαΐνης καθώς και ένα τσαντάκι που περιείχε ποσότητα άσπρης συμπαγούς ουσίας, τα οποία όπως ανέφερε ανήκαν στο άλλο πρόσωπο που ήταν μαζί του κάτω από το υπόστεγο.
Όταν μετά την παραλαβή των πιο πάνω τεκμηρίων, ο κατηγορούμενος αρ. 2 ρωτήθηκε κατά πόσο αποκρύβει οτιδήποτε άλλο παράνομο, απάντησε ότι έχει και «κάτι άλλα θαμμένα» τα οποία υπέδειξε λέγοντας, ότι αυτός τα φύλαξε, αλλά ανήκουν στο άλλο πρόσωπο που ήταν μαζί του κάτω από το υπόστεγο. Συγκεκριμένα, τους υπέδειξε διάφορους χώρους, όπου εντοπίστηκε αριθμός νάιλον συσκευασιών που περιείχαν ποσότητα άσπρης ουσίας, ένα πλαστικό δοχείο εντός του οποίου υπήρχαν δύο διαφανείς συσκευασίες στις οποίες αναγραφόταν ο αριθμός 28 και οι οποίες περιείχαν ποσότητα πράσινης ξηρής φυτικής ύλης, μία νάιλον διάφανη συσκευασία η οποία περιείχε ποσότητα άσπρης ουσίας και σε αυτήν αναγραφόταν ο αριθμός 285, τρία νάιλον σακούλια τύπου ZIP-LOCK και δύο μαύρες συσκευασίες εντός των οποίων υπήρχε κοκαΐνη. Επίσης, εντός ενός πλαστικού κουβά εντοπίστηκαν δύο νάιλον διαφανή σακούλια που περιείχαν ίχνη πράσινης ξηρής φυτικής ύλης, μία τσάντα πλάτης που περιείχε αριθμό χρησιμοποιημένων πλαστικών γαντιών, μία πλαστική τσάντα που περιείχε αριθμό νάιλον διαφανών συσκευασιών οι οποίες περιείχαν ποσότητα άσπρης συμπαγούς ουσίας. Υπέδειξε, επίσης, μία μεταλλική αποθήκη, στην οποία εντοπίστηκε ένα χάρτινο κιβώτιο εντός του οποίου υπήρχε, μεταξύ άλλων, μία νάιλον διαφανή συσκευασία με ίχνη πράσινης ξηρής φυτικής ύλης και άλλο ένα χάρτινο κιβώτιο εντός του οποίου υπήρχαν τρείς νάιλον διαφανείς συσκευασίες, οι οποίες περιείχαν ποσότητα πράσινης ξηρής φυτικής ύλης.
Στην ανακριτική του κατάθεση ημερ. 14/10/23, ο κατηγορούμενος αρ. 2, ανάφερε ότι το 2015 του είχε ζητηθεί από το άλλο πρόσωπο που ήταν μαζί του κάτω από το υπόστεγο, όπως αποθηκεύει τις ποσότητες ναρκωτικών που πωλούσε. Αυτός δέχθηκε και έναντι χρηματικής αμοιβής που λάμβανε κατά διαστήματα, έθαβε στο χώμα, σε χώρο που βρίσκεται δίπλα από την οικία του και τον οποίο χρησιμοποιεί ως χώρο εργασίας, ποσότητες ναρκωτικών τις οποίες του έφερνε το εν λόγω πρόσωπο, το οποίο επίσης κατά διαστήματα έκρυβε ναρκωτικά σε εκείνο το χώρο και τον ενημέρωνε. Στις 13/10/2023 το εν λόγω πρόσωπο του τηλεφώνησε και του ζήτησε να βρεθούν στον συγκεκριμένο χώρο για να χωρίσουν την ποσότητα κοκαΐνης την οποία εντόπισε η Αστυνομία. Σχετικά με τις υπόλοιπες ποσότητες κοκαΐνης και κάνναβης που εντοπίστηκαν κρυμμένες και τις οποίες υπέδειξε στην Αστυνομία, ανάφερε ότι ανήκουν στο άλλο πρόσωπο και ότι ο ίδιος τις αποθήκευσε για λογαριασμό του. Ανάφερε, επίσης, ότι δεν είναι χρήστης οποιασδήποτε ναρκωτικής ουσίας και ότι ουδέποτε προμήθευσε οποιοδήποτε πρόσωπο με ναρκωτικά. Όταν στις 14/10/2023 ο κατηγορούμενος αρ. 2 συνελήφθη δυνάμει δικαστικού εντάλματος σύλληψης και του επεστήθηκε η προσοχή του στο νόμο, απάντησε: «Ότι έχω να πω, θα το πω στο δικαστήριο».
Μετά από νέες έρευνες που διενεργήθηκαν στον ανοιχτό χώρο που εντοπίστηκε την προηγούμενη ημέρα ο κατηγορούμενος αρ. 2, βρέθηκαν μέσα σε κλουβί πουλιών νάιλον συσκευασίες που περιείχαν ποσότητα κοκαΐνης. Επίσης, μέσα σε μία καρότσα που βρισκόταν σε ανοικτό χώρο απέναντι από την οικία του, εντοπίστηκε αριθμός νάιλον σακουλιών τύπου ZIP-LOCK, δύο ζυγαριές ακριβείας, μεταλλικά εργαλεία τα οποία περιείχαν ίχνη άσπρης σκόνης, ένα μεταλλικό εργαλείο και ένα μεταλλικό κυλινδρικό δοχείο. Όταν του υποδείχθηκαν τα προαναφερόμενα και τον πληροφόρησαν ότι πιθανόν να χρησιμοποιούνταν για το ζύγισμα και την συσκευασία ναρκωτικών ουσιών, απάντησε ότι κάποτε μέσα σε αυτά χώριζε ναρκωτικά το πρόσωπο που εντοπίστηκε μαζί του κάτω από το υπόστεγο.
Στη δεύτερη ανακριτική του κατάθεση ημερ. 17/10/23, υιοθέτησε τα όσα ανάφερε στην πρώτη του κατάθεση και επιπρόσθετα ανάφερε, ότι το σακουλάκι με κοκαΐνη που εντοπίστηκε σε τσαντάκι του άλλου προσώπου, οι 2 ζυγαριές ακριβείας, τα διάφορα ρολά με σελοφάν και τα 2 κινητά τηλέφωνα που εντοπίστηκαν στην σκηνή καθώς και τα τεκμήρια που εντοπίστηκαν στην καρότσα ανήκουν στο άλλο πρόσωπο που εντοπίστηκε κάτω από το υπόστεγο, το οποίο ασχολείται με την αγοραπωλησία ναρκωτικών.
Στην τρίτη ανακριτική του κατάθεση ημερ. 23/10/2023, αρνήθηκε ότι είναι ο ίδιος που τηλεφώνησε στο πρόσωπο που εντοπίστηκε κάτω από το υπόστεγο και ότι του ζήτησε βοήθεια στον διαχωρισμό ποσότητας κοκαΐνης, για την οποία το εν λόγω πρόσωπο θα έπαιρνε ως αμοιβή ποσότητα κοκαΐνης βάρους 10 γραμμαρίων. Στις υπόλοιπες ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν απαντούσε με την φράση « Έχω λάβει νομική συμβουλή από τον δικηγόρο μου να μην απαντώ σε οποιαδήποτε ερώτηση».
Οι ναρκωτικές ουσίες οι οποίες ανευρέθηκαν στην κατοχή του κατηγορούμενου αρ. 2 στάλθηκαν στο Γενικό Χημείο του Κράτους και κατόπιν εξέτασης τους διαπιστώθηκε, ότι πρόκειται για κοκαΐνη βάρους 6 κιλών και 984 γραμμαρίων και κάνναβη βάρους 850.64 γραμμαρίων.
Όπως, περαιτέρω, έχει αναφερθεί από τον εκπρόσωπο του Γενικού Εισαγγελέα, ο κατηγορούμενος αρ. 2 είναι λευκού ποινικού μητρώου.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του κατηγορουμένου αρ. 2, για σκοπούς μετριασμού της ποινής κατάθεσε γραπτή αγόρευση στην οποία αναφέρει και επεξηγεί όλους τους μετριαστικούς παράγοντες τους οποίους κάλεσε το Δικαστήριο να λάβει υπόψη του κατά την επιμέτρηση της ποινής. Συνοπτικά, ο ευπαίδευτος συνήγορος κάλεσε το Δικαστήριο να λάβει υπόψη του την άμεση παραδοχή του κατηγορούμενου αρ. 2, τόσο ενώπιον των Ανακριτικών Αρχών όσο και ενώπιον του Δικαστηρίου, τη συνεργασία που είχε με την Αστυνομία, αφού μετά τη σύλληψη του υπέδειξε χώρους στους οποίους είχε αποκρύψει ναρκωτικές ουσίες, οι οποίες, όπως είπε, δεν θα εντοπίζονταν χωρίς την πληροφόρηση που παρείχε στην Αστυνομία. Ο συνήγορος κάλεσε, επίσης, το Δικαστήριο να προσμετρήσει προς όφελος του κατηγορούμενου αρ.2 το λευκό του ποινικό μητρώο και το γεγονός ότι είναι διατεθειμένος να καταθέσει ως μάρτυρας κατηγορίας. Επίσης, κάλεσε το Δικαστήριο να λάβει υπόψη του τις προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου αρ. 2, επισημαίνοντας το γεγονός ότι είναι πατέρας ενός ανήλικου παιδιού ηλικίας 5½ ετών και ότι μετά το θάνατο του πατέρα του έγινε ο προστάτης της μητέρας και των αδελφιών του, όντας ο μεγαλύτερος γιός της οικογένειας. Κάλεσε, επίσης, το Δικαστήριο να λάβει υπόψη του τις επιπτώσεις που τυχόν ποινή φυλάκισης θα έχει η συμβία και το παιδί τους αλλά και η μητέρα και τα αδέλφια του, αφού όλοι τους είναι οικονομικά εξαρτώμενοι του.
Σε ότι αφορά τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων, ο συνήγορος του κατηγορουμένου αρ. 2, ανέφερε πως το 2015, άλλο πρόσωπο το οποίο γνώρισε από τα παιδικά του χρόνια και διατήρησε μαζί του στενή φιλική σχέση, εκμεταλλευόμενος την ευάλωτη θέση του κατηγορούμενου αρ. 2 που ήταν ορφανός από πατέρα και είχε όλο το βάρος της οικογένειας του, του είχε ζητήσει να γίνει αποθηκάριος του και να φυλάει ναρκωτικά στο χωράφι που βρισκόταν δίπλα από το σπίτι του μέσα στο υπόστεγο. Ο κατηγορούμενος αρ. 2, λόγω της πολύχρονης φιλίας του με το πιο πάνω πρόσωπο αλλά και της καλοσύνης του, έθαβε και αποθήκευε τα ναρκωτικά που του έδινε το άλλο πρόσωπο, τα οποία όταν του τα ζητούσε τα παρέδιδε. Δεν ήταν, όπως περαιτέρω ανέφερε, αναμεμειγμένος με την διακίνηση και εμπορία των ναρκωτικών, ενώ η πιο πάνω δραστηριότητα του έγινε με μικρές ποσότητες ναρκωτικών και για περίοδο περίπου έξι μηνών.
Το καλοκαίρι του 2023 το άλλο πρόσωπο ξεκίνησε και πάλι να φέρνει ναρκωτικά στον κατηγορούμενο αρ. 2 για να τα θάβει στο έδαφος μέσα στην παράγκα, εγκλωβίζοντας τον σε μια κατάσταση από την οποία ο κατηγορούμενος αρ. 2 δεν μπορούσε να ξεφύγει. Αυτό συνεχίστηκε για κάποιους μήνες μέχρι που η ΥΚΑΝ τον συνέλαβε. Συνεχίζοντας ανέφερε, ότι ο κατηγορούμενος αρ. 2 δεν ήταν ο ιθύνων νους και ο ρόλος του ήταν δευτερεύων και όχι σημαντικός. Ο κατηγορούμενος αρ. 2 ήταν ο αποθηκάριος, ενώ αυτά ανήκαν στο άλλο πρόσωπο που ήταν ο έμπορας. Τα ναρκωτικά, όπως περαιτέρω είπε, θα μπορούσαν να φυλαχθούν οπουδήποτε αλλού και ο κατηγορούμενος αρ. 2 προέτρεπε το άλλο πρόσωπο να τα μετακινήσει σε άλλο χώρο. Σε αυτά τα πλαίσια ο κατηγορούμενος αρ. 2 έγινε το θύμα μιας παράνομης δραστηριότητας που οδήγησε στη σύλληψη του χωρίς να έχει κανένα κέρδος, αφού το αντάλλαγμα που έλαβε ήταν ένα μικρό χρηματικό ποσό το οποίο δεν είναι το κέρδος που θα αναμενόταν να πάρει κάποιος από «αυτή τη δουλειά».
Αναμφίβολα τα αδικήματα που αντιμετωπίζει ο κατηγορούμενος αρ. 2 είναι ιδιαίτερα σοβαρά και αυτό αντικατοπτρίζεται και από τις προβλεπόμενες στο Νόμο ποινές. Συγκεκριμένα, για το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α προνοείται ποινή φυλάκισης μέχρι 12 χρόνια ή χρηματική ποινή ή και οι δύο αυτές ποινές, για το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β προνοείται ποινή φυλάκισης μέχρι 8 χρόνια ή χρηματική ποινή ή και οι δύο αυτές ποινές και για το αδίκημα της κατοχής τους με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα προνοείται μέχρι και δια βίου φυλάκιση, πέραν της χρηματικής ποινής.
Οι προβλεπόμενες στο Νόμο ποινές συνιστούν ένα από τους παράγοντες που συνθέτουν τη σοβαρότητα του αδικήματος, ο οποίος λαμβάνεται υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής και συνεκτιμάται με τα γεγονότα της υπόθεσης, τόσο για την επιλογή του είδους της ποινής όσο και για τον καθορισμό της έκτασης της (βλ. Δημοκρατία v. Kυριάκου κ.α. (1990) 2 Α.Α.Δ. 264, Souilmi v. Αστυνομίας (1992) 2Α Α.Α.Δ. 248, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Πέτρου (1993) 2 Α.Α.Δ. 9 και Λαζάρου ν. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 129). Το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή (βλ. Λεβέντης v. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 632).
Ως γενική αρχή, επίσης, τα γεγονότα της υπόθεσης μπορούν να επηρεάσουν τη σοβαρότητα ενός αδικήματος. Στη Μιχαηλίδης v. Δημοκρατίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 391 αναφέρθηκαν τα εξής σχετικά:
«Σχετικά με τη σοβαρότητα των αδικημάτων θα θέλαμε να παρατηρήσουμε ότι ο χαρακτηρισμός κάποιου αδικήματος ως σοβαρού δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το ανώτατο όριο ποινής που ο νόμος προνοεί για τη διάπραξη του. Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το σύνολο των περιστάσεων που περιβάλλουν τη διάπραξη του και διαγράφουν το μέγεθος της βλάβης και τις εν γένει συνέπειες που η διάπραξη του μπορεί να επιφέρει στην κοινωνία και οι οποίες δυνατόν είτε να υποβιβάζουν ένα αδίκημα για το οποίο προνοείται πολυετής φυλάκιση σε απλή και τυπική παράβαση, είτε να καθιστούν εξαιρετικά σοβαρό ένα αδίκημα για το οποίο δεν προνοείται αυστηρή ποινή υπό μορφή πολυετούς φυλάκισης.»
Υπάρχουν διαβαθμίσεις στη σοβαρότητα του αδικήματος ανάλογα με τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Το είδος, η ποσότητα και ο σκοπός για τον οποίο κατέχονται τα ναρκωτικά, είναι μεταξύ των σοβαρών παραγόντων που λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο κατά τον καθορισμό της ποινής (βλ. Πέτρος Τρύφωνος v. Αστυνομίας (2009) 2 Α.Α.Δ 197 και Γενικός Εισαγγελέας v. Sak (2005) 2 Α.Α.Δ. 3770). Ως απαύγασμα της νομολογίας αδικήματα σχετιζόμενα με τα ναρκωτικά καθίστανται ιδιαίτερα σοβαρά στις περιπτώσεις κατοχής τους με σκοπό την εμπορία, οπόταν σε τέτοιες περιπτώσεις εκείνο το οποίο προέχει είναι η αυστηρή τιμωρία του παραβάτη και η αποτροπή (βλ. Γενικός Εισαγγελέας v. Marcos Alexander dos Santos (2005) 2 Α.Α.Δ 297). Σε αυτές τις περιπτώσεις η αποτροπή έχει δύο παραμέτρους. Όπως έχει αναφερθεί στην Hussein Hassan v. Αστυνομίας (2006) 2 Α.Α.Δ 356 «Η μια έχει ως λόγο την αποτροπή του ίδιου του παραβάτη από την επανάληψη του εγκλήματος ή παρόμοιων εγκλημάτων στο μέλλον και η άλλη αφορά στην αποτροπή τρίτων από τη διάπραξη παρόμοιων εγκλημάτων.»
Ο ίδιος ο Νόμος, στο Άρθρο 30(4) (α) και (β) παραθέτει τα περιστατικά τα οποία καθιστούν τα αδικήματα των ναρκωτικών ως περισσότερο ή λιγότερο σοβαρά.
Η νομολογία έχει καταδείξει, ότι τέτοιας φύσεως αδικήματα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με αυστηρότητα και την επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθότι «τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας και η συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν αλλά επιδεινώνονται ραγδαία.» (βλ. Κλεομένης v. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350 και Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Ευθύμιου Σωκράτους, Ποιν. Έφεση Αρ. 67/2021, Ημερ. 17/03/2023), ECLI:CY:AD:2023:B92.
Χαρακτηριστικό της σοβαρότητας των αδικημάτων για ναρκωτικά και του τρόπου αντιμετώπισης τους, είναι και το πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση στην Ismen Bora v. Δημοκρατία Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/03/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110 όπου λέχθηκαν τα εξής:
«Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών.»
Και πιο κάτω στην ίδια απόφαση:
«Δεν είναι χωρίς σημασία να τονιστεί ότι το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο είναι βασική παράμετρος που προσμετρά το Δικαστήριο στην πορεία για επιμέτρηση της ποινής. Πέραν τούτου, λαμβάνονται βεβαίως υπόψη οι συνθήκες διάπραξης ενός αδικήματος αλλά και οι προσωπικές περιστάσεις ενός κατηγορουμένου, στα πλαίσια εξατομίκευσης της κάθε ποινής. Προεξάρχουσας όμως σημασίας είναι η αποτροπή προς τον σκοπό προστασίας του κοινωνικού συνόλου, στοιχείο που υπαγορεύει παροχή περιορισμένης σημασίας στις προσωπικές συνθήκες και περιστάσεις ενός κατηγορούμενου. Είναι επίσης πάγια νομολογιακή αρχή, ότι όπου παρατηρείται έξαρση και επιμονή στη διάπραξη παρόμοιας φύσης αδικημάτων παρά τις επιβληθείσες από τα δικαστήρια αυστηρές ποινές, δικαιολογείται η επιβολή ακόμα αυστηρότερων (Selmani κα ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 235/13 κα, ημερ. 5.10.2016).
Πέραν των πιο πάνω, αντλούμε δικαστική γνώση για τη συχνότητα που διαπράττονται τέτοιας φύσεως αδικήματα από τις πολλές υποθέσεις που άγονται ενώπιον του Δικαστηρίου και την ανάγκη που υπάρχει για αποτροπή, αφού η έξαρση που παρατηρείται δεν παρουσιάζει σημεία κάμψης. Η νομολογία έχει καταδείξει, ότι τέτοιας φύσεως αδικήματα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με αυστηρότητα και την επιβολή αποτρεπτικών ποινών. Όπως έχει λεχθεί στην Παττίχης v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση Αρ. 193/2019, Ημερ. 02/06/2021, ECLI:CY:AD:2021:B221 «Τα εγκλήματα αυτής της φύσεως βρίσκονται σε ασυγκράτητη έξαρση. Παρά τις αυστηρές ποινές που επιβάλλονται, η αυξητική τάση δεν έγινε κατορθωτό να αποτραπεί επειδή, όπως διαπιστώθηκε στην Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 124, «αδίστακτοι εγκληματίες με μόνο κίνητρο το οικονομικό όφελος, γίνονται συνεργοί στη διάδοση των ναρκωτικών». Η θλιβερή αυτή διαπίστωση δεν σημαίνει ότι τα δικαστήρια θα πρέπει να εγκαταλείψουν το καθήκον τους για επιβολή των αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών που αρμόζουν. Το αντίθετο είναι που επιβάλλεται.
Η αποτρεπτικότητα των ποινών προς αντιμετώπιση του εγκλήματος αυτής της φύσεως ήταν και παραμένει το κυρίαρχο στοιχείο, εφόσον πρωταρχική σημασία έχει η ανάγκη αντιμετώπισης των σοβαρών συνεπειών που προκύπτουν για τα άτομα και την κοινωνία, από την κατοχή και εμπορία ναρκωτικών».
Περαιτέρω, στην υπόθεση Rafael Alexis Valdez v. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 144/2016 Ημερ. 21/02/2017, ECLI:CY:AD:2017:B57 αναφέρθηκαν τα εξής:
«Διαχρονικά έχουμε τονίσει τη σημασία του ρόλου του Δικαστηρίου ως προς την επιβολή αποτρεπτικών ποινών σε συνάρτηση με αδικήματα ναρκωτικών, ειδικά όταν αφορούν την παράνομη κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α΄ (όπως εδώ, κοκαϊνης) με σκοπό την προμήθεια. Είναι φανερό ότι τέτοιες ενέργειες, ως των εφεσειόντων, δίδουν τη δυνατότητα της άμεσης εξάπλωσης και χρήσης ναρκωτικών σε ευρύ αριθμό ατόμων με άμεσο καταστρεπτικό αντίκτυπο στον κοινωνικό ιστό. Γι΄ αυτό το λόγο, όπως επίσης έχει νομολογηθεί, οι προσωπικές περιστάσεις αν και δεν ατονούν, έχουν σαφώς μειωμένη σημασία αφού προέχει η αποτελεσματική εφαρμογή του Νόμου για προστασία του κοινωνικού συνόλου.»
Παραπέμπουμε, επίσης, στις αποφάσεις Ελενοδώρου Κυριάκου v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 68/2020, ημερ. 11/05/2022, ECLI:CY:AD:2022:B180 και Ελ Χαπιρ Νάζιπ v. Αστυνομίας, (2014) 2Β Α.Α.Δ 808 όπου αναφέρθηκε ότι η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή, ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση.
Η σοβαρότητα, επομένως, των αδικημάτων που αντιμετωπίζει ο κατηγορούμενος αρ. 2 και η ανάγκη για αποτροπή και αυστηρή αντιμετώπιση τους είναι δεδομένη.
Στην προκείμενη περίπτωση, η ποσότητα της κοκαΐνης που ο κατηγορούμενος αρ. 2 κατείχε παράνομα και την οποία είχε πρόθεση να προμηθεύσει σε τρίτα πρόσωπα, είναι μεγάλη. Πρόκειται, όπως έχει ήδη αναφερθεί, για 6 κιλά και 984 γραμμάρια η διοχέτευση της οποίας σε τρίτα πρόσωπα θα προκαλούσε βλάβη σε πλειάδα χρηστών αλλά και στην κοινωνία γενικότερα (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν Πέτρου, Ποινική Έφεση Αρ. 71/2022, 01/12/2022). Σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, «το είδος, η ποσότητα των ναρκωτικών και ο σκοπός για τον οποίο κατέχονται είναι, … μεταξύ των σοβαρών παραγόντων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στον καθορισμό της ποινής.» (βλ. Berne v Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 437). Επισημαίνεται πως η κοκαΐνη, όπως έχει χαρακτηριστεί με βάση τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αποτελεί ένα «σκληρό ναρκωτικό» (βλ. Saremi κ. α. v Αστυνομίας (2009) 2 Α.Α.Δ. 251 και Λακαταμίτης ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 183/2020, 09/06/2021), ECLI:CY:AD:2021:B236. Ο κατηγορούμενος αρ. 2, επιπρόσθετα με την πιο πάνω ποσότητα κοκαΐνης, είχε στην κατοχή του και κάνναβη βάρους 850,64 γραμμάρια με σκοπό, επίσης, την προμήθεια της σε τρίτα πρόσωπα.
Ο συνήγορος υπεράσπισης εισηγήθηκε, ότι ο κατηγορούμενος αρ. 2 δεν ήταν ο ιθύνων νους και ότι ο ρόλος του ήταν δευτερεύων και όχι σημαντικός. Ο κατηγορούμενος αρ. 2, όπως ανέφερε ο συνήγορος του, αποθήκευε τα ναρκωτικά που του έδινε ο έμπορας, ο οποίος για τους λόγους που λεπτομερώς καταγράφηκαν πιο πάνω, εγκλώβισε τον κατηγορούμενο αρ. 2 σε μια κατάσταση από την οποία δεν μπορούσε να ξεφύγει.
Στην προκείμενη περίπτωση, μπορεί μεν ο κατηγορούμενος αρ. 2 να μην ήταν ο ιθύνων νους της όλης υπόθεσης, ο ρόλος του ωστόσο στην αλυσίδα διακίνησης των προαναφερόμενων ποσοτήτων ναρκωτικών ήταν σημαντικός και καθοριστικός, αφού η έκνομη δράση του για την οποία λάμβανε και χρηματικό αντάλλαγμα, έστω και μικρό σε σχέση με αυτό που αναμενόταν, δεν περιορίστηκε μόνο στην αποθήκευση τους, αλλά όπως προκύπτει από τα ενώπιον μας γεγονότα, κατά τον ουσιώδη χρόνο είχε ενεργό και ουσιαστικό ρόλο στην επεξεργασία και συσκευασία τους. Υπενθυμίζεται, ότι η Αστυνομία τον εντόπισε με το άλλο πρόσωπο να επεξεργάζονται στο πάτωμα μεγάλη ποσότητα κοκαΐνης, ενώ κατά τις έρευνες που διενεργήθηκαν εντοπίστηκαν ζυγαριές ακριβείας αλλά και μεγάλος αριθμός νάιλον σακουλιών εντός των οποίων τοποθετούσε με το άλλο πρόσωπο τις ναρκωτικές ουσίες, στοιχεία που καταδεικνύουν οργάνωση. Επιπρόσθετα δεν παραγνωρίζεται το γεγονός ότι ενώ καταδιωκόταν από τη Αστυνομία έριξε σε γειτονική οικία ένα σακούλι που περιείχε κοκαΐνη.
Λαμβάνουμε, συνεπώς, υπόψη μας τον πιο πάνω ρόλο τον οποίο ο κατηγορούμενος αρ. 2 διαδραμάτισε στη διάπραξη των αδικημάτων και ότι, όπως προαναφέρθηκε δεν ήταν ο ιθύνων νους και δεν μπορεί να καταταχθεί στην κατηγορία των οργανωμένων μεγαλεμπόρων ναρκωτικών που δρουν με σκοπό το άμεσο οικονομικό κέρδος, από την άλλη όμως δεν μπορεί να παραγνωρισθεί ότι, σε κάθε περίπτωση, ο κατηγορούμενος αρ.2 με την έκνομη συμπεριφορά του αδιαφόρησε για τις συνέπειες των πράξεων του και την καταστροφή που θα επέφερε η διοχέτευση των ναρκωτικών στην κοινωνία, η οποία αποφεύχθηκε λόγω της έγκαιρης παρέμβασης της Αστυνομίας, η οποία αξιοποίησε σχετικές πληροφορίες (βλ. Μemic v. Δημοκρατίας (2014) 2(Α) Α.Α.Δ. 276).
Όπως πρόσφατα, για το ζήτημα αυτό, αναφέρθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο, στην υπόθεση Xhaferi v Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 207/2021, 16/11/2022, ECLI:CY:AD:2022:B453, ακόμη και αν αναγνωρίζεται ότι, από τα Δικαστήρια πρέπει να επιβάλλονται αυστηρότερες ποινές σε οργανωμένους εμπόρους, απ’ ότι σε περιστασιακούς προμηθευτές ή διαμεσολαβητές ή γενικά σε πρόσωπα που παράσχουν στους πρώτους συνδρομή, και ότι ο τρόπος δράσης των τελευταίων δεν τους μετατρέπει σε ιθύνοντα νου και ούτε εξισώνει την ευθύνη μεταξύ τους, εντούτοις, «δεν καθιστά άνευ σπουδαιότητας και σημασίας τη συνδρομή, συνέργεια, βοήθεια και εκδούλευση την οποία, ως ενδιάμεσοι συνεργάτες αυτοί παρέχουν προς ευόδωση του τελικού στόχου, που είναι η ολοκλήρωση του εγκλήματος, χωρίς τον κίνδυνο σύλληψης του ίδιου του εμπόρου από την Αστυνομία.». Όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε περαιτέρω: «Στην πραγματικότητα οι συνεργοί αυτού του είδους, εν γνώσει τους και έναντι κάποιας μορφής ανταλλάγματος, συμμετέχουν στα πιο ριψοκίνδυνα στάδια της δραστηριότητας και συνιστούν απαραίτητους κρίκους στην αλυσίδα διακίνησης ναρκωτικών κατά τρόπο που μπορεί να λεχθεί ότι χωρίς την προθυμία τέτοιων ατόμων δεν θα διαπράττετο το αδίκημα ή τουλάχιστον δεν θα καθίστατο τόσο εύκολη η διάπραξη του για τους οργανωτές του.».
Θα πρέπει, επίσης, να λεχθεί πως ο λόγος εμπλοκής του κατηγορούμενου αρ. 2 στη διάπραξη των αδικημάτων, που όπως τέθηκε ενώπιον μας από τον συνήγορο του, ήταν η «αυξημένη συναισθηματική φόρτιση λόγω των οικονομικών και πραγματικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε» κατά τον ουσιώδη χρόνο, δεν μπορεί να αποτελέσουν επαρκή δικαιολογία για την έκνομη συμπεριφορά του. Όπως έχει υποδειχθεί στην υπόθεση Ζωμενής ν. Αστυνομίας, (2004) 2 Α.Α.Δ. 400 «η πείρα καταδείχνει ότι οι έμποροι ναρκωτικών συχνά επιλέγουν άτομα αδύναμα ή άτομα με ειδικά προβλήματα για την μεταφορά των ναρκωτικών. Η κατανόηση αυτών των αδυναμιών και προβλημάτων δεν μπορεί να επιδράσει κατά τρόπο που να εξασθενίζει την αποτελεσματική εφαρμογή του Νόμου.». Κανένας, λόγω προσωπικών αναγκών ή περιστάσεων, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την προσφυγή στο έγκλημα (βλ. Kiev ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 218/2016, ημερ. 18.1.2018, Κυριάκου ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 154 και Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας, (2005) 2 Α.Α.Δ. 466. Όπως, επίσης, αναφέρθηκε και στην υπόθεση Μακρή ν. Δημοκρατίας, (2013) 2 Α.Α.Δ 15, «..αν τα οικονομικά προβλήματα, συνδεόμενα και με άλλα προβλήματα ευρύτερα, οικογενειακά ή υγείας, μπορούσαν να δικαιολογήσουν την παρανομία, αυτό θα ήταν η οριστική κατάρρευση κάθε ηθικής αρχής αλλά και κάθε αρχής τάξης και δικαίου.»
Όπως αναφύεται από όλα τα πιο πάνω, τα γεγονότα που περιβάλλουν την παρούσα υπόθεση είναι ιδιαίτερα σοβαρά και χρήζουν αποτροπής δια της επιβολής αυστηρής ποινής. Ο κατηγορούμενος αρ. 2, αν και δεν ήταν ο ιθυνών νους της όλης εγκληματικής δραστηριότητας και δεν δρούσε ο ίδιος με σκοπό την διακίνηση των ναρκωτικών και την επιδίωξη του άμεσου οικονομικού κέρδους, εντούτοις η συνεισφορά του στη διάδοση των ναρκωτικών και στη μόλυνση της κοινωνίας ήταν ουσιαστική και σημαντική. Πέραν από το γεγονός ότι αποθήκευε τα επίδικα ναρκωτικά στα υποστατικά του, ο ίδιος είχε ενεργό ρόλο στην επεξεργασία, διαχωρισμό και συσκευασία της κοκαϊνης μαζί με το άλλο πρόσωπο και στην βάση σχετικής οργάνωσης που υπήρχε, όπως έχει εξηγηθεί ανωτέρω. Σημειώνεται επίσης ότι ο ίδιος για αυτή την εμπλοκή του αποκόμιζε και χρηματικό αντάλλαγμα, ως επίσης αναφέρθηκε ανωτέρω.
Παρά τα πιο πάνω όμως, η κάθε περίπτωση θα πρέπει να κρίνεται με βάση τα δικά της περιστατικά και κατά την επιμέτρηση της ποινής απαιτείται η εξατομίκευση της έτσι ώστε αυτή να είναι ανάλογη της σοβαρότητας του αδικήματος σε συνδυασμό με τα ελαφρυντικά στοιχεία του κατηγορουμένου και των γεγονότων. Η υποχρέωση για εξατομίκευση της τιμωρίας δεν ατονεί ώστε να αρμόζει στις συνθήκες του παραβάτη, νοουμένου ότι η εξατομίκευση δεν οδηγεί στην εξουδετέρωση του στοιχείου της αποτροπής που επιβάλλουν η φύση και τα περιστατικά της υπόθεσης. Σχετικές είναι οι υποθέσεις Φιλίππου ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 245, Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224 και Κόκκινος v. Αστυνομίας (1995) 2 Α.Α.Δ. 135).
Προς μετριασμό της ποινής που θα επιβληθεί στον κατηγορούμενο αρ. 2 λαμβάνουμε υπόψη μας την άμεση παραδοχή του ενώπιον του Δικαστηρίου. Είναι πάγια νομολογημένο, ότι η άμεση παραδοχή αποτελεί παράγοντα μετριασμού της ποινής. Στην υπόθεση Χαρτούπαλλος ν Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28, τονίστηκε ότι η παραδοχή ενοχής πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή. Αυτό ενθαρρύνει τους αδικοπραγούντες να παραδέχονται τη διάπραξη των αδικημάτων με συνέπεια να μην σπαταλείται πολύτιμος χρόνος στην εκδίκαση υποθέσεων. Στην υπόθεση, επίσης, Ανδρέου ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 163/2015, 11/07/2016, τονίστηκε ότι «… η παραδοχή είναι ο μόνος απτός τρόπος για να “μεταφερθεί” στο Δικαστήριο η μεταμέλεια ενός κατηγορουμένου και γι’ αυτό το λόγο έχει δεσπόζουσα σημασία στην επιμέτρηση της ποινής.» (βλ. επίσης, M. C. T. ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 222/2020, 14/10/2022), ECLI:CY:AD:2022:B386. Δεν παραγνωρίζουμε ότι η Κατηγορούσα Αρχή είχε στη διάθεση της ικανοποιητική μαρτυρία η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε καταδίκη του κατηγορούμενου στην βάση των όσων τέθηκαν ενώπιον μας και έχουν καταγραφεί ανωτέρω. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο κατηγορούμενος αρ. 2 με την παραδοχή του, βοήθησε στην καταδίκη του και περίσωσε πολύτιμο χρόνο του Δικαστηρίου, γι’ αυτό θα της δοθεί η πρέπουσα και ανάλογη βαρύτητα, υπό τις περιστάσεις (βλ. Νικολάου ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 45/2019, 03/07/2020 και Γενικός Εισαγγελέας ν Πέτρου, Ποινική Έφεση Αρ. 71/2022, 01/12/2022).
Λαμβάνουμε υπόψη μας, περαιτέρω, την ομολογία και συνεργασία του κατηγορούμενου με τις Αστυνομικές Αρχές. Στη βάση των όσων τέθηκαν ενώπιον μας, ο κατηγορούμενος αρ. 2 μετά τη σύλληψη του προέβη σε ενοχοποιητικές δηλώσεις και έδωσε στην Αστυνομία πληροφορίες για τη δράση του με το άλλο πρόσωπο υποδεικνύοντας συγκεκριμένους χώρους όπου έκρυψε ναρκωτικές ουσίες, οι οποίες ανευρέθηκαν από την Αστυνομία μετά από έρευνες που διενήργησε.
Η πιο πάνω στάση του κατηγορούμενου αρ. 2, δηλαδή, η άμεση παραδοχή του στο Δικαστήριο, η συνεργασία του με την Αστυνομία στο βαθμό που αναφέρθηκε πιο πάνω, η ομολογία του και η απολογία του, καταδεικνύουν και την έμπρακτη μεταμέλεια του, στοιχείο το οποίο επίσης λαμβάνουμε υπόψη.
Προς περαιτέρω μετριασμό της ποινής του, λαμβάνουμε υπόψη μας τις προσωπικές, οικογενειακές και οικονομικές του περιστάσεις. Σύμφωνα με την Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, η οποία ετοιμάστηκε κατόπιν οδηγιών του Δικαστηρίου και τα όσα επιπρόσθετα ανέφερε ο κ. Βραχίμης, ο κατηγορούμενος αρ. 2 είναι ηλικίας 35 ετών και έχει τρία αδέλφια ηλικίας 36, 32 και 26 ετών. Μετά την αποφοίτηση του από την Τεχνική Σχολή στον κλάδο Ξενοδοχειακών και την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας, εργαζόταν σε εργοστάσιο μαρμάρων και όταν σχόλανε εργαζόταν στο δικό του εργαστήριο κοπής και φύλαξης μαρμάρων που διατηρούσε δίπλα από την οικία του.
Όταν ο κατηγορούμενος αρ. 2 ήταν 27 ετών απεβίωσε ο πατέρας του και έτσι βρέθηκε να είναι ο προστάτης της οικογένειας, όντας ο μεγαλύτερος γιός της οικογένειας. Μέχρι και τη σύλληψη του διέμενε με τη μητέρα και τα δύο μικρότερα του αδέλφια ενώ από το 2017 διέμενε στην πατρική του οικία και η συμβία του με την οποία τον Οκτώβρη του 2018 απέκτησαν ένα παιδί.
Λαμβάνουμε υπόψη μας όλες τις πιο πάνω προσωπικές περιστάσεις του κατηγορουμένου αρ. 2, θα πρέπει, ωστόσο, να λεχθεί ότι οι προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες του κατηγορούμενου στο πλαίσιο της αποτελεσματικής προστασίας της κοινωνίας κατά της μάστιγας των ναρκωτικών, δεν πρέπει να εξατομικεύονται σε τέτοιο βαθμό που να εξουδετερώνουν την ανάγκη για επιβολή αποτρεπτικής ποινής (βλ. Ζωμενής ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 400, Ρεσλάν ν. Αστυνομίας (2006) 2 Α.Α.Δ. 127, Sovanovic v. Αστυνομίας (2005) 2 Α.Α.Δ. 635 και Μακρή v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση Αρ. 33/12, ημερ. 15/01/2013). Στην υπόθεση Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 577 υιοθετήθηκε το πιο κάτω απόσπασμα από την υπόθεση Gholi ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 30:
«Οι προσωπικές περιστάσεις και τα ιδιαίτερα προβλήματα αδικοπραγούντων σε αυτού του είδους των υποθέσεων, λαμβάνονται βέβαια σε κάποιο βαθμό υπόψη και η εξατομίκευση έχει τη θέση της, αλλά δεν μπορεί να εξουδετερώσει ή αποδυναμώσει τη μέριμνα για προστασία της κοινωνίας.»
Υπόψη μας, επίσης, λαμβάνουμε τα όσα ο συνήγορος του κατηγορουμένου αρ. 2 ανάφερε σε σχέση με τις επιπτώσεις που ενδεχόμενη ποινή φυλάκισης θα έχει στο ανήλικο τέκνο του και στη συμβία του αλλά και στην ευρύτερη οικογένεια του, κάτι το οποίο δεν μας αφήνει αδιάφορους. Εντούτοις, θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι επιπτώσεις φυλάκισης στην οικογένεια ενός κατηγορουμένου συγκαταλέγονται μεταξύ των ελαφρυντικών περιστάσεων, πλην όμως δεν είναι αποφασιστικής σημασίας στον καθορισμό της ποινής (βλ. Domotov κ.ά. ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 328 και Okmelashvili ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση 14/2020, ημερ. 22.12.2021), ECLI:CY:DOD:2021:24.
Λαμβάνουμε, περαιτέρω, υπόψη το λευκό ποινικό μητρώο του κατηγορουμένου αρ. 2 το οποίο αποτελεί στοιχείο που του δίνει την ευχέρεια να αιτείται την επιείκεια του Δικαστηρίου (βλ. Ψωμά v. Αστυνομίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 40).
Πέραν των πιο πάνω, λαμβάνουμε υπόψη την ετοιμότητα και επιθυμία του να καταθέσει ως μάρτυρας κατηγορίας, στο βαθμό που αυτό το γεγονός έχει τεθεί ενώπιον μας (βλ. Κυριάκου ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 746, Χριστόδουλος Μαυρουδής v. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση Αρ. 112/2021, Ημερ. 19/12/2022, ECLI:CY:AD:2022:B485 και Πάρης Παπαδόπουλος v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 202/2020, Ημερ. 20/09/2022), ECLI:CY:AD:2022:B356.
Συνεκτιμώντας λοιπόν όλα τα δεδομένα που αφορούν την παρούσα υπόθεση, όπως έχουν λεπτομερώς αναφερθεί ανωτέρω και ιδιαίτερα τα γεγονότα που περιβάλλουν τη διάπραξη αλλά και τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων και τα ελαφρυντικά του κατηγορουμένου αρ. 2, κρίνουμε ότι η ποινή φυλάκισης στην παρούσα υπόθεση είναι η μόνη ενδεδειγμένη. Οποιαδήποτε άλλη ποινή δεν θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες του Νόμου και θα έστελνε λανθασμένα μηνύματα. Όλα τα ελαφρυντικά του κατηγορούμενου, όπως λεπτομερώς αναφέρθηκαν πιο πάνω, δεν είναι ικανά να διαφοροποιήσουν το είδος της ποινής που θα επιβληθεί, το οποίο δεν μπορεί να είναι άλλο εκτός από ποινή στερητική της ελευθερίας του, αλλά θα διαδραματίσουν ρόλο στο ύψος αυτής, όπως θα διαφανεί κατωτέρω.
Η νομολογία είναι καθοδηγητική για τον τρόπο αντιμετώπισης τέτοιου είδους αδικημάτων και για το ύψος της ποινής που θα πρέπει να επιβάλλεται, αλλά όχι δεσμευτική καθότι κάθε υπόθεση κρίνεται στη βάση των δικών της περιστατικών. Σύμφωνα με την νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αποφάσεις του για το ζήτημα της ποινής σχετικά με συγκεκριμένο ποινικό αδίκημα, είναι μόνο ενδεικτικές της ποινικής μεταχείρισης που ένας κατηγορούμενος μπορεί να τύχει από το Δικαστήριο, καθότι: «Ουδέποτε υπάρχει απόλυτη ταύτιση μεταξύ των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων δύο υποθέσεων.». Όπως λέχθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Ελ Χαπιρ Ναζίπ ν Αστυνομίας (ανωτέρω): «Εκείνο στο οποίο βοηθά η προηγούμενη νομολογία, είναι το πλαίσιο ανάδειξης εκείνου του μέτρου που ακολουθείται σε διάφορες υποθέσεις, ώστε να εξετάζεται σφαιρικά και η ποινή που θα επιβληθεί στη συγκεκριμένη υπόθεση που είναι ενώπιον του Δικαστηρίου.». Ειδικότερα, σε ότι αφορά τις υποθέσεις ναρκωτικών όπως επισημάνθηκε στην υπόθεση Δημοκρατία ν Ανδρέου Ποινική Έφεση Αρ. 135/2019, Ημερ. 04/10/2019 «Η μεγαλύτερη ποσότητα των ναρκωτικών που κατέχονται είναι λόγος για επίταση της ποινής, δεν εφαρμόζεται όμως αυστηρή αριθμητική αναπροσαρμογή».
Στην πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Χριστόδουλος Μαυρουδής v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 112/2021, Ημερ. 19/12/2022, ECLI:CY:AD:2022:B485, αναφέρθηκε ότι η αναφορά σε μεγάλο αριθμό αποφάσεων δεν συνιστά ουσιαστική καθοδήγηση και ενίοτε αποπροσανατολίζει. Θα πρέπει να επιλέγονται οι υποθέσεις εκείνες όπου γεγονότα, στο βαθμό που προσδιορίζουν τη σοβαρότητα του αδικήματος προσομοιάζουν. Και εξυπηρετεί να καταγράφονται οι ουσιαστικές παράμετροι που συνέδραμαν στην ποινή που μνημονεύεται, ώστε να καθίσταται ευχερής η όποια σύγκριση.
Σε ότι αφορά τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, σχετικές είναι οι ακόλουθες αποφάσεις:
Στην πολύ πρόσφατη απόφαση του Εφετείου στην Μωυσή Μαυρολουκά v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση Αρ. 74/2021 (Σχετ. Ποιν. Εφ. 95/2021), ο Εφεσείων καταδικάστηκε, μετά από ακροαματική διαδικασία από το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λάρνακας για κατοχή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια 2 κιλών και 286,2 γραμμαρίων κοκαϊνης, 10 κιλών και 938,1 γραμμαρίων κάνναβης και 351,4 γραμμαρίων της ουσίας MDMA. Τα ναρκωτικά ανευρέθηκαν στην οικία του Εφεσείοντα, κατόπιν εκτέλεσης εντάλματος έρευνας. Του επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 15 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια στις πρώτες δυο ποσότητες ναρκωτικών, και 4 ετών για την τρίτη. Η έφεση του κατά της ποινής απορρίφθηκε ως μη έκδηλα υπερβολική και υιοθετήθηκε σχετικό απόσπασμα από την πρωτόδικη απόφαση σε σχέση με τους επιβαρυντικούς παράγοντες και μεταξύ άλλων τα κάτωθι:
«Ο κατηγορούμενος στη συγκεκριμένη περίπτωση είχε μετατρέψει την οικία στην οδό Γύψου ΧΧΧ σε καλά καμουφλαρισμένο παράνομο χώρο φύλαξης και αποθήκευσης μερικών εκ των πιο διαδεδομένων ναρκωτικών ουσιών που κυκλοφορούν στην παράνομη αγορά. Ήταν πλήρες εξοπλισμένη με τα απαραίτητα αντικείμενα και εργαλεία για να συσκευάζονται και μετρούνται με ακρίβεια βάρους και ασφαλούς προφύλαξης, αφού από τις αεροστεγώς σφραγισμένες συσκευασίες που ήταν τοποθετημένα, μεταφέρονταν σε ζυγαριές ακριβείας, όπως καταδεικνύεται από τη ζυγαριά FURI στην οποία βρέθηκαν ίχνη και από τα τρία είδη ναρκωτικών ουσιών που βρέθηκαν στην εν λόγω οικία, δηλαδή κοκαϊνης, MDMA και κάνναβης και τη ζυγαριά KENWOOD στην οποία βρέθηκε δακτυλικό αποτύπωμα του κατηγορούμενου και στη συνέχεια να τοποθετούνται σε νάιλον συσκευασίες οι οποίες βρίσκονταν, πληθώρα, σε διάφορους χώρους της οικίας, ενώ δεν παρέλειψε να έχει στη διάθεση του πλαστικά γάντια.»
Σημειώνεται ότι ο εκεί εφεσείοντας κρίθηκε ως έμπορας με σκοπό το παράνομο και εύκολο κέρδος και ότι υπήρχε προσχεδιασμός ή οργανωμένο σχέδιο εμπορίας ναρκωτικών. Το Εφετείο τόνισε τις ιδιαίτερα αυστηρές ποινές που επιβάλλονται σε υποθέσεις κοκαϊνης και γενικά σκληρών ναρκωτικών λόγω των ολέθριων συνεπειών που επιφέρουν, καταλήγοντας, δυστυχώς, πολλές φορές στο θάνατο νεαρών ατόμων.
Στην υπόθεση Σιδερένου ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 190, που παράπεμψε και ο συνήγορος υπεράσπισης, επικυρώθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 15 χρόνων που είχαν επιβληθεί στην εφεσείουσα που είχε παραδεχτεί την κατοχή 12 κιλών κοκαΐνης και 189 κιλών κάνναβης με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο. Η εφεσείουσα ήταν αυτή που είχε συσκευάσει τα ναρκωτικά στην Αθήνα για να μεταφερθούν στην Κύπρο και ενώ είχε αναγνωριστεί ότι δεν ήταν ο ιθύνων νους, ήταν ένα σημαντικό στέλεχος του όλου εγχειρήματος και είχε διαδραματίσει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στη διασυνοριακή διακίνηση και προτιθέμενη εμπορία των ναρκωτικών. Η περίπτωση της διακρίθηκε από άλλο συγκατηγορούμενο της ο οποίος είχε ενεργήσει ως απλός μεταφορέας επ΄ αμοιβή στον οποίο επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 12 χρόνων.
Στην υπόθεση Fernandez De Los Santos v Δημοκρατίας, κ. α., Ποινική Έφεση Αρ. 144/2016, κ. α., 21/02/2017, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, οι επιβληθείσες από το Κακουργιοδικείο συντρέχουσες ποινές φυλάκισης των 8 χρόνων, στις κατηγορίες για παράνομη εισαγωγή στην Δημοκρατία (μέσω του αερολιμένα Πάφου, στο σώμα τους) και για παράνομη κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο (ως απλοί μεταφορείς έναντι χρηματικού ανταλλάγματος), κοκαΐνης (έκαστος, δώδεκα κυλινδρικές νάιλον συσκευασίες που είχαν ποσότητα συμπαγούς ουσίας κοκαΐνης), στους 39 και 40 χρονών αλλοδαπούς κατηγορούμενους, με λευκό ποινικό μητρώο, μη παντρεμένους αλλά με εξαρτώμενα παιδιά, χρηστών κοκαΐνης, με οικονομικές δυσκολίες, που είχαν συνεργαστεί με την Αστυνομία (ομολόγησαν, αν και όχι αμέσως, ανακρινόμενοι) και οι οποίοι καταδικάστηκαν σε αυτές μετά από δική τους παραδοχή, δεν ήταν έκδηλα υπερβολικές.
Στην υπόθεση Maciuca v Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 72/2015, 22/01/2018, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, οι επιβληθείσες από το Κακουργιοδικείο συντρέχουσες ποινές φυλάκισης των 13 ½ χρόνων, στις κατηγορίες για παράνομη εισαγωγή στην Δημοκρατία (μέσω του αερολιμένα Λάρνακας, σε κρύπτη στην αποσκευή του) και για παράνομη κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, κοκαΐνης, βάρους 3.750 γραμμαρίων, στον 28 χρονών αλλοδαπό κατηγορούμενο, με λευκό ποινικό μητρώο, οικογενειάρχη, σε δεινή οικονομική κατάσταση και ο οποίος καταδικάστηκε σε αυτές μετά από ακροαματική διαδικασία, δεν ήταν έκδηλα υπερβολικές.
Στην Γενικός Εισαγγελέας ν. Σωκράτους, Ποιν. Έφ. 67/21, ημερ. 17.3.2023, ECLI:CY:AD:2023:B92, ποινές φυλάκισης 6 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 476,34 γραμμαρίων κοκαϊνης και 10 κιλών, 159 γραμμαρίων κάνναβης κατόπιν παραδοχής, κρίθηκαν ως έκδηλα ανεπαρκείς και αυξήθηκαν κατ’ έφεση σε 10 έτη αντίστοιχα. Ο Εφεσίβλητος ήταν άτομο νεαρής ηλικίας το οποίο αντιμετωπίστηκε ως μεταφορέας.
Στην υπόθεση Memic ν Δημοκρατίας, (2014) 2Α Α.Α.Δ 276, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, η επιβληθείσα από το Κακουργιοδικείο ποινή φυλάκισης των 8 χρόνων, στο αδίκημα της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, κοκαΐνης, βάρους 915,27 γραμμαρίων, στον κατηγορούμενο, 35 χρόνων, με λευκό ποινικό μητρώο, οικογενειάρχη με δύο ανήλικα παιδιά, ο οποίος καταδικάστηκε σε αυτήν μετά από δική του παραδοχή, δεν ήταν έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση Mbakoup ν Δημοκρατίας, (2015) 2Α Α.Α.Δ 119, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, η επιβληθείσα από το Κακουργιοδικείο ποινή φυλάκισης των 7 χρόνων, στην κατηγορία για το αδίκημα της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, κοκαΐνης, βάρους 351,4998 γραμμαρίων, στον αλλοδαπό κατηγορούμενο, 34 χρόνων, με λευκό ποινικό μητρώο, πατέρα τριών ανήλικων παιδιών, με πρόβλημα υγείας λόγω ατυχήματος και αιτητή από την Δημοκρατία διεθνούς προστασίας, ο οποίος καταδικάστηκε σε αυτήν μετά από δική του παραδοχή, δεν ήταν έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση Kωνσταντίνος Ιωάννου ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 39/2015, Ημερ. 15/11/2016,το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, η επιβληθείσα από το Κακουργιοδικείο ποινή φυλάκισης των 5 χρόνων, στην κατηγορία για το ποινικό αδίκημα της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, κοκαΐνης, βάρους 248,54 γραμμαρίων, στον κατηγορούμενο, 29 χρόνων, με λευκό ποινικό μητρώο, από διαλυμένη οικογένεια, χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και με οικονομικά προβλήματα, ο οποίος καταδικάστηκε σε αυτήν μετά από δική του παραδοχή, δεν ήταν έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση ΧΧΧ Αναστασιάδης ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 242/2018, Ημερ. 31/05/2019, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, η επιβληθείσα από το Κακουργιοδικείο ποινή φυλάκισης των 4 χρόνων, στην κατηγορία για το ποινικό αδίκημα της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, κοκαΐνης, βάρους 600,9 γραμμαρίων, στον κατηγορούμενο, 39 χρόνων, με λευκό ποινικό μητρώο, ο οποίος καταδικάστηκε σε αυτή μετά από δική του παραδοχή, δεν ήταν έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση Ghassan Elias Sfeir ν Δημοκρατίας, (1993) 2 Α.Α.Δ 143, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, η επιβληθείσα από το Κακουργιοδικείο ποινή φυλάκισης των 8 χρόνων, στην κατηγορία για το ποινικό αδίκημα της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, ηρωίνης, βάρους 1.158 γραμμαρίων, στον κατηγορούμενο, ο οποίος καταδικάστηκε σε αυτήν μετά από ακροαματική διαδικασία, δεν ήταν έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση Ulus Eminiyet κ.α. v Αστυνομίας, (2007) 2 Α.Α.Δ 216, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, οι επιβληθείσες από το Κακουργιοδικείο συντρέχουσες ποινές φυλάκισης, με μεγαλύτερη αυτή των 8 χρόνων, στις κατηγορίες για τα αδικήματα της συνομωσίας για διάπραξη κακουργήματος και της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, ηρωίνης, βάρους 227.82 γραμμαρίων, στους κατηγορούμενους (οι οποίοι βοήθησαν στην μεταφορά της ηρωίνης από τις κατεχόμενες περιοχές της Δημοκρατίας), με λευκό ποινικό μητρώο, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε αυτές μετά από ακροαματική διαδικασία, δεν ήταν έκδηλα υπερβολικές.
Στην υπόθεση Hadavand ν Δημοκρατίας, (2000) 2 Α.Α.Δ 359, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, η επιβληθείσα από το Κακουργιοδικείο ποινή φυλάκισης των 6 ½ χρόνων, στην κατηγορία για το αδίκημα της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, ηρωίνης, βάρους 1.867,2 γραμμαρίων, στην κατηγορούμενη, με λευκό ποινικό μητρώο, μητέρα ενός 16χρονου κοριτσιού και με προβλήματα υγείας, η οποία καταδικάστηκε σε αυτήν μετά από δική της παραδοχή (η οποία προέβη και στην Αστυνομία σε παραδοχή αμέσως, δίδοντας και σχετική προς τούτο κατάθεση θεληματικά, σύντομα μετά), δεν ήταν έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση Aboujaoude ν Δημοκρατίας,(1990) 2 Α.Α.Δ 517, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, η επιβληθείσα από το Κακουργιοδικείο ποινή φυλάκισης των 5 χρόνων, στην κατηγορία για το ποινικό αδίκημα της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, ηρωίνης, βάρους 109.8 γραμμαρίων, στον κατηγορούμενο, 53 χρονών, άεργο και πληγέντα από τον πόλεμο τότε στον Λίβανο, με οικονομικές δυσκολίες, με λευκό ποινικό μητρώο, οι οποίος καταδικάστηκε σε αυτήν μετά από δική του παραδοχή (ο οποίος προέβη και στην Αστυνομία σε παραδοχή αμέσως, δίδοντας και σχετική προς τούτο κατάθεση θεληματικά), δεν ήταν έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση Δημοκρατία ν Ανδρέου, Ποιν. Έφεση Αρ. 135/2019, Ημερ. 04/10/2022, ECLI:CY:AD:2022:B372, στην οποία παράπεμψε και ο συνήγορος υπεράσπισης, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, η επιβληθείσα από το Κακουργιοδικείο ποινή φυλάκισης των 16 χρόνων, στο αδίκημα της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, κοκαΐνης, βάρους 15 κιλών και 16,4 γραμμαρίων, στον εφεσίβλητο ο οποίος αναγνωρίστηκε ότι δεν ήταν ο ιθύνων νους, με λευκό ποινικό μητρώο ο οποίος καταδικάστηκε μετά από δική του παραδοχή, δεν ήταν έκδηλα ανεπαρκής.
Στην υπόθεση Redjep v. Δημοκρατίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 217, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 3 ½ χρόνων που επιβλήθηκε στον εφεσείων για τα αδικήματα της κατοχής και προμήθειας κάνναβης βάρους 1,358.10 γραμμαρίων.
Στην υπόθεση Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (2005) 2 Α.Α.Δ. 466, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 6 ετών για κατοχή 1½ περίπου κιλού κάνναβης με σκοπό την προμήθεια. Ο εφεσείων ήταν 25 ετών, είχε λευκό ποινικό μητρώο, παραδέχθηκε και εξέφρασε τη μεταμέλειά του.
Στην υπόθεση Soleimani v. Αστυνομίας (2006) 2 Α.Α.Δ. 476, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 8 ετών μετά από παραδοχή, για κατοχή 9777,691 γραμμαρίων ρητίνης κάνναβης με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο. Ο κατηγορούμενος ήταν ηλικίας 26 ετών, δεν ήταν ο ιθύνων νους, συνεργάστηκε με την Αστυνομία και ήταν λευκού ποινικού μητρώου. Ο ρόλος του ως μεταφορέα των ναρκωτικών, χαρακτηρίστηκε ως « ιδιαιτέρως σημαντικός, θα προσθέταμε απαραίτητος, πράγμα που δικαιολογεί και την περαιτέρω παρατήρηση του Κακουργιοδικείου πως η δράση του δεν διέφερε από τη δράση οποιουδήποτε προσώπου που ενεργεί ως έμπορος ναρκωτικών».
Συνεκτιμώντας όλα τα ανωτέρω και αφού λάβαμε υπόψη από τη μια τη σοβαρότητα των αδικημάτων που ο κατηγορούμενος αρ. 2 αντιμετωπίζει και την ανάγκη για αποτροπή, την ποσότητα και το είδος των ναρκωτικών, τον τρόπο εμπλοκής του και το ρόλο του ως ανωτέρω αναφέρθηκε και από την άλλη όλα τα ελαφρυντικά του, όπως λεπτομερώς αναφέρθηκαν πιο πάνω και ειδικότερα την άμεση παραδοχή του, το λευκό του ποινικό μητρώο, την συνεργασία του με την Αστυνομία και την πρόθεση του να καταθέσει ως μάρτυρας κατηγορίας καθώς επίσης τις προσωπικές του συνθήκες επιβάλλονται σε αυτόν οι ακόλουθες ποινές:
Στην 3η και 5η κατηγορία: Καμία ποινή, αφού τα γεγονότα αυτών εμπεριέχονται στα γεγονότα της 4ης και 6ης κατηγορίας, αντίστοιχα στις οποίες θα επιβληθούν ποινές (βλ. Βασιλείου v. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 385 και Περικλέους v. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 34).
Στην 4η κατηγορία: Ποινή φυλάκισης 12 ετών.
Στην 6η κατηγορία: Ποινή φυλάκισης 3 ετών.
Οι ποινές φυλάκισης να συντρέχουν και να μειωθούν κατά το χρονικό διάστημα που ο κατηγορούμενος αρ. 2 τελεί υπό κράτηση και συγκεκριμένα από τις 26/10/2023 μέχρι και σήμερα.
Τα τεκμήρια της υπόθεσης να κατακρατηθούν και να παραμείνουν στην κατοχή της Αστυνομίας.
(Υπ.) ………………………………………………….
Χριστόδουλος Ι. Χριστοδούλου, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) …………………………………………………
Μιχάλης Γ. Λοϊζου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………………………………….
Εύη Χατζήπαπα – Αβραάμ, Ε.Δ.
Πιστό αντίγραφο
Πρωτοκολλητής