ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Σ. Συμεού Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 10589/23
Αστυνομικός Διευθυντής Πάφου
ν.
1. ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ ΣΩΤΗΡΙΟΥ
2. ΧΧΧΧΧΧΧΧ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ημερομηνία: 29 Δεκεμβρίου 2023
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Ματθαίος Αντωνίου
Για τον Κατηγορούμενο 1 :κα. Στ. Στυλιανού
Για τον Κατηγορούμενο 2 : κ. Α. Χρίστου με τον κ. Μ. Καζάκο
Κατηγορούμενοι 1 και 2 παρόντες
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι κατηγορούμενοι 1 και 2 αντιμετωπίζουν από κοινού δύο κατηγορίες οι οποίες αφορούν στα αδικήματα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος κατά παράβαση του άρθρου 371 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 όπως τροποποιήθηκε (1η κατηγορία) και της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως B, ήτοι κάνναβης βάρους 2 κιλών και 22 γραμμαρίων με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα κατά παράβαση των σχετικών προνοιών του Ν.29/77 καθώς και των άρθρων 20 και 21 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 όπως έχουν μέχρι σήμερα τροποποιηθεί (2η κατηγορία).
Περαιτέρω ο 1ος Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει την κατηγορία της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β, δηλαδή κάνναβης βάρους 2 κιλών και 43 γραμμαρίων (3η κατηγορία) καθώς και την κατηγορία της χρήσης ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β (4η κατηγορία) ενώ παράλληλα ο 2ος Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει την κατηγορία της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β, δηλαδή κάνναβης βάρους 2 κιλών και 22 γραμμαρίων (5η κατηγορία).
Πέραν των αδικημάτων που αφορούν στην κατοχή και χρήση ναρκωτικών ουσιών, τόσο ο 1ος Κατηγορούμενος όσο και ο 2ος Κατηγορούμενος αντιμετωπίζουν και αριθμο κατηγοριών που αφορούν τροχαία αδικήματα, όπως για παράδειγμα το αδίκημα της αμελούς οδήγησης κατά παράβαση του Ν. 86/72 ( 6η και 11η κατηγορία). Ο 1ος Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει επιπλεόν το αδίκημα της οδήγησης χωρίς ισχύουσα άδεια οδήγησης (8η κατηγορία) της χρήσης μηχανοκίνητου οχήματος χωρίς πιστοποιητικό ασφάλισης ευθύνης έναντι τρίτου (9η κατηγορία) και της οδήγησης μηχανοκίνητου οχήματος υπό την επήρρεια ναρκωτικών ουσιών (10η κατηγορία).
Τέλος, και οι δύο Κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν το αδίκημα της εγκατάλειψης του τόπου ατυχήματος χωρίς παροχή βοήθειας κατά παράβαση του άρθρου 235 Α(Ι)(3) του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154 και του άρθρου 20 του Περί Τροχαίας Κίνησης Νόμου 86/72 (7η και 12 κατηγορία).
Μετά την καταχώρηση του εν λόγω κατηγορητηρίου και οι 2 Κατηγορούμενοι παραπέμφθηκαν σε απευθείας δίκη ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Πάφου το οποίο θα συνεδριάσει στην Πάφο την 05/02/24 και ώρα 0900. Μετά την πιο πάνω εξέλιξη ο ευπαίδευτος συνήγορος της Κατηγορούσας Αρχής υπέβαλε αίτημα όπως το Δικαστήριο διατάξει την κράτηση και των δύο Κατηγορουμένων μέχρι την ημερομηνία της δίκης τους, στηρίζοντας το αίτημα του σε δύο πυλώνες, δηλαδή στον κίνδυνο φυγοδίκίας και στον κίνδυνο διάπραξης ιδίων ή άλλων αδικημάτων.
Προς υποστηρίξη του αιτήματος του αναφορικά με τον κίνδυνο φυγοδικίας, ο εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής, κατέθεσε στο Δικαστήριο το μαρτυρίκο υλικό της υπόθεσης (Τεκμήριο 1) παραπέμποντας στην ουσιώδη κατά την θέση του μαρτυρία η οποία και συνδέει και τους δυο Κατηγορούμενος με την διάπραξη των αδικημάτων που αντιμετωπίζουν, υποστηρίζοντας βεβαίως την θέση ότι μέσα από το μαρτυρικό υλικό καταδυκνείεται η ύπαρξη ορατής πιθανότητας για την καταδίκη τους. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι η εκπρόσωπος της Υπεράσπισης του 1ου Κατηγορουμένου, δεν ήγειρε ένσταση στο αίτημα κράτησης που έχει υποβληθεί αναφορικά με τον πελάτη της εξ’ ου και δεν αναφέρθηκε οτιδήποτε αναφορικά με τις προσωπικές του περιστάσεις. Σε ότι αφορά τώρα τις προσωπικές περιστάσεις του 2ου Κατηγορούμενου, ο εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής αγορεύοντας, υποστήριξε ότι μπορεί ναι μεν οι Κατηγορούμενοι να είναι Κύπριοι πολίτες και συνεπώς να έχουν δεσμούς με την Δημοκρατία, ένεκα όμως της σοβαρότητας των αδικημάτων που αντιμετωπίζουν σε συνδιασμό με τις προβλεπόμενες από τον νόμο ποινές και την πιθανότητα καταδίκης τους η οποία προκύπτει από το μαρτυρικό υλικό που έχει κατατεθεί, το ενδεχόμενο φυγοδικίας τους είναι εύλογο και υπαρκτό. Περαιτέρω υπέδειξε αγορεύοντας, ότι ο 2ος Κατηγορούμενος συμβιώνει μαζί με γυναίκα από την Πολωνία και συνεπώς διατηρεί δεσμούς και με άλλη τρίτη χώρα.
Σε ότι αφορά τον κίνδυνο διάπραξης ιδίων ή άλλων αδικημάτων στο μέλλον, ο εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής προς υποστηρίξη του αιτήματος του, κατέθεσε στο Δικαστήριο το Τεκμήριο 2 το οποίο αποτελείται από 2 διαφορετικές εκκρεμούσες ποινικές υποθέσεις που έχουν καταχωρηθεί εναντίον του 2ου Κατηγορούμενου. Πιο συγκεκριμένα στο Τεκμήριο 2 περιλαμβάνεται η ποινική υπόθεση υπ. αρ. 7557/2023 η οποία αφορά στο αδίκημα της κλοπής προιόντων κατά παράβαση του άρθρου 265(1) του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154 με ημερομηνία διάπραξης του εν λόγω αδικήματος την 04/11/2012 καθώς και η ποινική υπόθεση υπ. αρ. 535/2022 στην οποία περιλαμβάνονται θεματικά και χρονικά τρείς διαφορετικές υποθέσεις. Στην πρώτη από τις τρείς υποθέσεις, ο 2ος Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει το αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β ήτοι κάνναβης συνολικου βάρους 15 γραμμαρίων με ημερομηνία διάπραξης του αδικήματος, άγνωστη ημερομηνία και 19/07/18 στην Πάφο καθώς και την κατηγορία της κατοχής της ίδιας ποσότητας ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β δηλαδή κάνναβης με σκοπό την προμήθεια της σε άλλα πρόσωπα. Περαιτέρω στην ίδια υπόθεση αντιμετωπίζει και την κατηγορία της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β δηλαδή μιας ζυγαριάς ακριβείας χρώματος μαύρου στην οποία ανιχνεύθηκαν ίχνη κάνναβης καθώς και την κατηγορία της παράνομης χρήσης ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β. Επιπλέον αντιμετωπίζει αναφορικά με τον ίδιο χρόνο διάπραξης και το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες καθώς και τα αδικήματα της εσκκεμένης παρεμπόδισης αστυνομικού και της αντίστασης κατά της νόμιμης σύλληψης. Σε ότι αφορά την δεύτερη υπόθεση που περιλαμβάνεται στο ίδιο κατηγορητήριο, ο 2ος Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει και πάλι το αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β δηλαδή κάνναβης συνολικού βάρους 0,48 γραμμαρίων, αδίκημα που κατ’ ισχυρισμό διαπράχθηκε την 25/03/21 στην Πάφο. Τέλος ο 2ος Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει στο ίδιο κατηγορητήριο και αριθμό κατηγοριών οι οποίες αφορούν στα αδικήματα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος, παράνομης κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α δηλαδή κοκαίνης βάρους 9,35 γραμμαρίων, παράνομης χρήσης ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α , παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β ήτοι κάνναβης βάρους 6,14 γραμμαρίων, παράνομης χρήσης ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β. Τα πιο πάνω αδικήματα σύμφωνα με το κατηγορητήριο διαπράχθηκαν μεταξύ άγνωστου ημερομηνίας και 09/05/20, 7 Μαίου του 2020 και 8 Μαίου του 2020.
Σε ότι αφορά το αίτημα που υποβλήθηκε αναφορικά με τον 1ο Κατηγορούμενο για τον κίνδυνο διάπραξης ιδίων η άλλων αδικημάτων, ο ευπαίδευτος εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής κατέθεσε στο Δικαστήριο το Τεκμήριο 3 το οποίο και αποτελείται από μία προηγούμενη καταδίκη για χρηματική ποινή ύψους 200 ευρώ που επιβλήθηκε στον Κατηγορούμενο από το Δικαστήριο των Βρετανικών Βάσεων της Δεκέλειας για αδίκημα σχετικό με ναρκωτικές ουσίες.
Από την αντίπερα όχθη, ο συνήγορος του 2ου Κατηγορούμενου δεν αμφισβήτησε ούτε την σοβαρότητα των αδικημάτων που ο πελάτης του αντιμετωπίζει αλλά ούτε και τις προβλεπόμενες από τον νόμο ποινές. Υπέδειξε όμως αγορεύοντας προς υποστήριξη των θέσεων του, ότι μέσα από το μαρτυρικό υλικό δεν καταδυκνύεται ορατή πιθανότητα καταδίκης του 2ου Κατηγορούμενου καθότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε σύνδεση του πελάτη του με τα αδικήματα που αντιμετωπίζει. Ο συνήγορος της Υπεράσπισης αγορεύοντας υπέδειξε και έθεσε την υπερασπιστική του γραμμή όπως ο ίδιος τόνισε αναφορικά με τις θέσεις του πελάτη του και εισηγήθηκε ότι η παρουσία του 2ου Κατηγορούμενου στην δίκη του μπορεί να εξασφαλιστεί με την επιβολή αυστηρών περιοριστικών όρων τους οποίους και πρότεινε στο Δικαστήριο. Όπως μάλιστα υποστήριξε οι φόβοι της Κατηγορούσας Αρχής για ενδεχόμενη φυγοδικία του 2ου Κατηγορούμενου, δεν μπορούν να δικαιολογηθούν καθότι ο πελάτης του είναι Κύπριος πολίτης, δεν έχει δεσμούς με άλλη χώρα παρά το γεγονός ότι η συμβία του κατάγεται από την Πολωνία, διαθέτει δύο επιχειρήσεις στην Κύπρο, οι γονείς του βρίσκονται σε προχωρημένη ηλικία και τους φροντίζει, καθώς και ότι είναι ιδιοκτήτης τόσο της κατοικίας στην οποία διαμένει όσο και άλλης ακίνητης ιδιοκτησίας. Υπέδειξε μάλιστα, ότι όταν ο 2ος Κατηγορούμενος είχε πληροφορηθεί για το γεγονός ότι τον αναζητούσε η αστυνομία, ο ίδιος μετέβηκε αυτοβούλως στον αστυνομικό σταθμό και έθεσε οικοιοθελώς τον εαυτό του ενώπιον των ανακριτικών αρχών.
Σε ότι αφορά το αίτημα που υποβλήθηκε αναφορικά με τον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων, ο κ. Χρίστου υποστηριξε την θέση ότι η εκκρεμοδικία μιας και μοναδικής υπόθεσης, παρόλο που αυτή περιλαμβάνει 3 διαφορετικές υποθέσεις σχετιζόμενες θεματικά με τα αδικήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο πελάτης του, δεν μπορεί να καταδείξει την τάση και ροπή του προς το έγκλημα.
Υπό το φώς των πιο πάνω, ο ευπαίδευτος συνήγορος της Υπεράσπισης του 2ου Κατηγορουμένου εισηγήθηκε ότι το αίτημα της Κατηγορούσας Αρχής θα πρέπει να απορρίφθεί από το Δικαστήριο αναφορικά και με τους δύο πυλώνες.
Οι αρχές που αφορούν τα όσα έχουν αναφερθεί ανωτέρω έχουν παγιωθεί από τη νομολογία (Χουσείν v. Δημοκρατίας, Ποινικές Εφέσεις 80/19, ημερ. 8.7.19, Ανδρονίκου v. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση 159/18, ημερ. 4.4.18). Αφετηρία είναι η ατομική ελευθερία. Η κράτηση αποτελεί μέτρο κατ’ εξαίρεση. Ο κανόνας ότι οι υπόδικοι αφήνονται ελεύθεροι κάμπτεται, μόνο εφόσον συντρέχουν συγκεκριμένοι κίνδυνοι (Γενικός Εισαγγελέας ν. Κυριάκου κ.α. (2001) 2 Α.Α.Δ. 373).
Η κράτηση ή μη ενός Κατηγορούμενου εξετάζεται με αναφορά: (α) στον κίνδυνο μη προσέλευσής του στο Δικαστήριο κατά την ημέρα που έχει οριστεί η δίκη του, ο οποίος καθορίζεται από τη σοβαρότητα του αδικήματος που διέπραξε ο Κατηγορούμενος, την πιθανότητα καταδίκης του η οποία εκτιμάται από το μαρτυρικό υλικό το οποίο στο παρών στάδιο κρίνεται στην όψη του και μόνο, και το ενδεχόμενο της επιβολής αυστηρών ποινών, επίσης συνακτιμάται και από διάφορους άλλους υποκειμενικούς παράγοντες όπως είναι οι προσωπικές περιστάσεις, οι δεσμοί ενός Κατηγορουμένου με την χώρα, ο χαρακτήρας του κτλ. (β) στην πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων, και (γ) στην πιθανότητα επηρεασμού μαρτύρων. Οι τρεις πιο πάνω αναφερόμενοι λόγοι δεν είναι ανάγκη να συνυπάρχουν, αλλά, δύνανται, ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο, να επενεργήσουν κατά τρόπο που να δικαιολογούν την κράτηση (Ανδρονίκου) (ανωτέρω).Χρειάζεται ισοζυγισμένη στάθμιση όλων των παραγόντων και καθένας από τους πιο πάνω παράγοντες εξετάζεται χωριστά. Οι προσωπικές περιστάσεις του Κατηγορούμενου και οι δεσμοί του με την Δημοκρατία λαμβάνονται σοβαρά υπόψη (Μαρκίδης v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση αρ. 50/17, ημερ.22.3.17).
Αναφορικά με τον κίνδυνο μη προσέλευσης, η σοβαρότητα των αδικημάτων προκύπτει από τις ποινές που προβλέπει ο νόμος. Όσο σοβαρότερη είναι η κατηγορία που αντιμετωπίζει ένας Κατηγορούμενος , ανάλογα μεγαλύτερο είναι και το κίνητρο ενός Κατηγορούμενου να αποφύγει τη δίκη του (Θεοδωρίδη κ.ά. ν. Αστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 139). Βεβαίως υπάρχουν διαβαθμίσεις στη σοβαρότητα των αδικημάτων ανάλογα με τις συνθήκες και τα γεγονότα διάπραξής τους σε κάθε συγκεκριμένη υπόθεση.
Στην υπο κρίση περίπτωση η σοβαρότητα είναι δεδομένη λόγω της φύσης των αδικημάτων που οι Κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν αλλά και των προβλεπόμενων από τον νόμο ποινών. Το αδίκημα της 2ης κατηγορίας που και οι δύο Κατηγογορούμενοι αντιμετωπίζουν προνοεί ποινή φυλάκισης μέχρι και δια βίου ενώ για τα υπόλοιπα αδικήματα που βρίσκονται αντιμέτωποι, ο νομοθέτης έχει προνοήσει την επιβολή πολυετών ποινών φυλάκισης. Όσον δε αφορά τα τροχαία αδικήματα που περιλαμβάνονται στο κατηγορήτηριο και αφορούν και τους δύο Κατηγορούμενους δεν παραγνωρίζω ότι είναι αρκούντος μειωμένης σοβαρότητας εν σχέση με τα υπόλοιπα αδικήματα χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι σοβαρά.
H πιθανότητα καταδίκης, εξετάζεται μέσα από τη μαρτυρία που τίθεται ενώπιον του Δικαστηρίου. Πιθανότητα σημαίνει πιθανολόγηση. Το μαρτυρικό υλικό εξετάζεται στην όψη του, χωρίς το Δικαστήριο να υπεισέρχεται σε αξιολόγησή του. Περιορίζεται στην εξέταση της δύναμης του αποδεικτικού υλικού, με σκοπό να διαπιστωθεί κατά πόσο πιθανολογείται καταδίκη (Ευριπίδου v. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 337, Μαλά v. Αστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 135).
Έχω μελετήσει το μαρτυρικό υλικό για σκοπούς και μόνο της παρούσας διαδικασίας. Το μαρτυρικό υλικό το εξέτασα στην όψη του και μόνο με σκοπό να διαπιστώσω κατά πόσο υπάρχει ορατή πιθανότητα καταδίκης και χωρίς βεβαίως να προβαίνω σε οποιαδήποτε αξιολόγηση της υπάρχουσας μαρτυρίας.
Σύμφωνα με τα όσα έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου δια μέσου του Τεκμηρίου 1 διαφαίνεται ότι υπάρχει σύνδεση τόσο του 1ου όσο και του 2ου Κατηγορούμενου με τα αδικήματα που αντιμετωπίζουν. Με βάση την υπάρχουσα μαρτυρία προκύπτει ότι την 19/12/23 δοθηκε πληροφορία στην αστυνομία, ότι ο 2ος Κατηγορούμενος ανέμενε να παραλάβει μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών ουσιών καθώς και ότι για τις διακινήσεις του χρησιμοποιεί το όχημα μάρκας BMW χρώματος μαύρου τύπου Convertible με αρ. εγγραφής XXX XXX όπως επίσης και ένα σκούτερ με αρ. εγγραφής ΜΚΝ XXX μάρκας YAMAHA T – MAX χρώματος μαύρου. Μετά την πιο πάνω πληροφορία η μπυραρία την οποία διαθέτει στην περιοχή Χλώρακα της Επαρχίας Πάφου, τέθηκε υπό διακριτική παρακολούθηση ενώ την ίδια ημέρα και περί ώρα 16:08 o 2ος Κατηγορούμενος θεάθηκε από τον Αν. Λοχ XXX Σ. Θεοδοσίου να αναχωρεί από την μπυραρία του οδηγώντας το όχημα μάρκας BMW και χρώματος μαύρου. Ο 2ος Κατηγορούμενος ακολούθησε σύμφωνα με τον Αν. Λοχ. XXX συγκεκριμένη πορεία και κατέλειξε οδηγώντας το συγκεκριμένο αυτοκίνητο πίσω από την πιτσαρία με την ονομασία PEPERRONI. Ο Αστ. 3807 ο οποίος επίσης βρισκόταν στο πιο πάνω σημείο και αναγνώρισε τον 2ο Κατηγορούμενο, τον είδε να σταματά δίπλα από τον χώρο στάθμευσης της πιτσαρίας PEPERRONI ενώ την ίδια στιγμή μια μοτοσυκλέττα τύπου scooter χρώματος μαύρου τον προσέγγισε και αφού συνομίλησαν πλαί πλαί για κάποια δευτερόλεπτα αναχώρησαν μαζί. Κατά την αναχώρηση τους μπροστα βρισκόταν ο 2ος Κατηγορούμενος με το όχημα του, ενώ το άλλο πρόσωπο το οποίο επέβαινε στο σκούτερ, τον ακολουθούσε. Κατά την διάρκεια της πορείας που ακολουθούσαν, οι άνδρες της αστυνομίας είχαν θέσει και τα δύο όχηματα υπό διακριτική παρακολούθηση. Τότε σε κάποια στιγμή και ενώ τα δύο οχήματα εισήλθαν στην οδό Ελευθερίας στην Λέμπα της Επαρχίας Πάφου, το όχημα μάρκας BMW το οποίο οδηγείτο από τον 2ο Κατηγορούμενο, σταμάτησε στην αριστερή πλευρά του δρόμου και ακριβώς δίπλα από το παράθυρο του οδηγού το σκούτερ. Τότε δόθηκαν οδηγίες για ανακοπή των δύο οχημάτων και έρευνα. Ο Αστ. 3807 ο οποίος συμμετείχε στην εν λόγω επιχείρηση, σύμφωνα με την κατάθεση του αφού έθεσε τον υπηρεσιακό του φάρο στο όχημα που οδηγούσε κατά την πορεία που ακολουθούσε για ανακοπή, είδε τον οδηγό του σκούτερ να κρατά στο αριστερό του χέρι ένα νάιλον καφέ σακούλι και να το προτάσσει προς το παράθυρο του οδηγού του BMW ενώ ταυτόχρονα ο οδηγός του οχήματος να προτάσει το δικό του χέρι προς το μέρος του οδηγού του σκούτερ με σκοπό να πάρει το καφέ σακούλι. Τελικά τα δύο οχήματα έγινε κατορθωτό να ανακοπούν αλλά ο 2ος Κατηγορούμενος συμφωνα με τον αστυνομικό, κινήθηκε με όπισθεν ταχύτητα με αποτέλεσμα να συγκρουστεί με το υπηρεσιακό όχημα που οδηγούσε ο Αστ. XXXX ενώ ταυτόχρονα ο οδηγός του σκούτερ έριξε το καφέ σακούλι που κρατούσε και το σκούτερ που οδηγούσε στο έδαφος και τράπηκε σε φυγή σε παρακείμενο ελαιώνα. Ο Αστ. XXXX τον καταδίωξε και στην συνέχεια τον ανέκοψε και τον συνέλαβε για το αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β. Ο ίδιος του ανέφερε τα στοιχεία του και έτσι διαφάνηκε ότι ο οδηγος του σκούτερ ήταν ο 1ος Κατηγορούμενος. Στο σημείο όπου έγινε η ανακοπή εντοπίστηκε το καφέ σακούλι για το οποίο μάλιστα ο 1ος Κατηγορούμενος ανέφερε προφορικά στην αστυνομία ότι θα το παρέδιδε στο πρόσωπο που οδηγούσε το όχημα μάρκας BMW.
Ο 1ος Κατηγορούμενος στην ανακριτική κατάθεση που του λήφθηκε από την αστυνομία, ανέφερε ότι την συγκεκριμένη ημερομηνία αποδέχθηκε να μεταφέρει τα ναρκωτικά στην Πάφο και να τα παραδώσει σε άγνωστο του πρόσωπο καθότι ο ίδιος χρειαζόταν χρήματα ενόψει του ότι την επομένη ταξίδευε για την Αγγλία. Ο 1ος Κατηγορούμενος ανέφερε τον τρόπο και τον τόπο που προμηθεύτηκε τα εν λόγω ναρκωτικά και ότι μετέβηκε στην Πάφο ακολουθώντας την διαδρομή που του αποστάληκε στην εφαρμογή WhatsApp. Σύμφωνα με τον 1ο Κατηγορούμενο οι οδηγίες που έπρεπε να ακολουθήσει ήταν ότι τα ναρκωτικά θα τα παρέδιδε σε ένα πρόσωπο, άγνωστο του, το οποίο θα οδηγούσε ένα όχημα χρώματος μάυρου και μάρκας BMW. Σύμφωνα με τον ίδιο, όταν έφτασε στο PARKING της πιτσαρίας PEPERRONI αντιλήφθηκε το πιο πάνω όχημα ενώ ο άντρας που το οδηγούσε του έγνεψε με το χέρι του να τον ακολουθήσει πράγμα που έπραξε. Στην συνέχεια και αφού τον ακολούθησε όπως ο άνδρας αυτός του είχε υποδείξει, σε κάποιο σημείο του δρόμου ελάττωσε ταχύτητα στο όχημα του και αφού σταμάτησε στην αριστερή πλευρά του δρόμου ελλάτωσε και ο ίδιος ταχύτητα και τον προσέγγισε για να του παραδώσει το σακούλι με τα ναρκωτικά. Σύμφωνα με τον 1ο Κατηγορούμενο κατά την στιγμή που επιχείρησε να του παραδώσει τα ναρκωτικά τον είδε να βάζει πισινή ταχύτητα και να κινείται απότομα προς τα πίσω. Τότε ο ίδιος αντιλήφθηκε ότι τους είχε ανακόψει η αστυνομία. Τον άντρα που οδηγούσε το όχημα μάρκας BMW o 1ος Κατηγορούμενος ανέφερε ότι δεν τον γνωρίζει αλλά όπως εξήγησε το όχημα του ήταν τύπου convertible ενώ αυτός είχε μούσια και φορούσε καπελάκι.
Τέλος, με βάση την μαρτυρία που έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου δια μέσω του Τεκμηρίου 1, ο 2ος Κατηγορούμενος μετέβηκε στην αστυνομία μαζί με τον δικηγόρο του την 22/12/23 όπου και συνελήφθηκε δυνάμει δικαστικού εντάλματος που εκκρεμούσε εναντίον του. Σε ανακριτική κατάθεση που του λήφθηκε την ίδια ημερα, ο 2ος Κατηγορούμενος απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις που του τέθηκαν με την φράση «ότι έχω να πώ θα το πώ στο Δικαστήριο».
Τονίζεται ότι όλα τα πιο πάνω εκτιμήθηκαν στην όψη τους και μόνο για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας. Η ανάλυση και αξιολόγηση της μαρτυρίας δεν έχουν σχέση στο στάδιο αυτό (Χολιέφ v.Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση 302/18, ημερ.4.2.19).
Υπό το φώς των πιο πάνω, διαπιστώνεται ότι μέσα από το μαρτυρικό υλικό προκύπτει ορατή πιθανότητα καταδίκης και των δυο Κατηγορούμενων στις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν, καθότι η διαθέσιμη μαρτυρία που έχει ενώπιον του Δικαστηρίου καταδυκνύει και την σύνδεση τους με τα αδικήματα αυτά, χωρίς βεβαίως η διαθέσιμη μαρτυρία να αποκλείει και κάθε λογική προσδοκία για αθώωση. Σε περίπτωση δε καταδίκης και των δύο Κατηγορουμένων αναμένεται από το Δικαστήριο η επιβολή πολύ αυστηρών ποινών ενόψει και της αυστηρότητας με την οποία τα Δικαστήρια αντιμετωπίζουν αδικήματα αυτής της φύσης, αφού οι ποινές που επιβάλλονται παρουσιάζουν τα τελευταία χρόνια αυξητική τάση και το Ανώτατο Δικαστήριο μάλιστα τονίζει και υποδυκνύει συνεχώς την ανάγκη για επιβολή αποτρεπτικών ποινών για την διάπραξη αυτής της φύσης αδικημάτων (βλ. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Ευθυμίου Σωκράτους, Ποιν. Έφεση 67/2021, ημερ. 17.03.09 και Βάσος Γλυκερίου v. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση. 171/20 ημερ. 08/06/22).
Προχώρώντας τώρα στην εξέταση των προσωπικών συνθηκών του 2ου Κατηγορούμενου, αφού για τον 1ο Κατηγορούμενο δεν τέθηκε οτιδήποτε ενώπιον του Δικαστηρίου αναφορικά με αυτό το ζήτημα, και θέτοντας παράλληλα στον εαυτό μου το ερώτημα κατά πόσο δικαιολογείται η εισήγηση του συνηγόρου του για απόλυση του Κατηγορούμενου με τους όρους οι οποίο προτάθηκαν με σκοπό την εξασφάλιση της παρουσίας του, φρονώ πως η απάντηση στο πιο πάνω ερώτημα είναι αρνητική. Και αυτό διότι τόσο οι προσωπικές περιστάσεις του 2ου Κατηγορουμένου, οσο και οι δεσμοί του με την Κύπρο αλλά και η οικονομική του δυνατότητα για παροχή εγγυήσεων όπως εν προκειμένω η προτεινόμενη κατάθεση μετρητών της τάξης των 20.000 ευρώ, δεν θεωρώ ότι μπορούν να επενεργήσουν ως ασπίδα για να υπερφαλλαγιστεί η σοβαρότητα των αδικημάτων που ο 2ος Κατηγορούμενος εν προκειμένω αντιμετωπίζει και κατ’ επέκταση να θεωρούνται ότι εξαλείφεται ο κίνδυνος της φυγοδικίας του. Εν προκειμένω ο 2ος Κατηγορούμενος είναι άγαμος, συμβιώνει με γυναίκα από την Πολωνία, είναι ηλικίας 42 ετών, και δεν έχει παιδιά. Στην απόφαση Γενικός Εισαγγελέας v. Λούκας Σιδερένιος κα. (2008) 2 Α.Α.Δ 319 λέχθηκε ότι οι προσωπικές συνθήκες εξετάζονται με αναφορά στο σχετικό κριτήριο, κατά πόσο δηλαδή οι συνθήκες αυτές είναι ικανές να ανατρέψουν την σκέψη στον Κατηγορούμενο να μην εμφανιστεί στο Δικαστήριο για να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες που του προσάπτονται. Δεν εξεταζόνται δηλαδή οι προσωπικές συνθήκες με σκοπό να επιδειχθεί επιείκια στον Κατηγορούμενο απαλλάσοντας τον από την ταλαιπωρία της προφυλάκισης.
Στην υπόθεση Κρασοπούλης κ.α v. Δημοκρατίας (2012) 2ΑΑΔ 450 λέχθηκε επίσης ότι όσο πιο σοβαρή είναι η ποινή που ενδοχομένως να επιβληθεί σε περίπτωση καταδίκης σε ένα Κατηγορούμενο, τόσο πιο δυνητικά πραγματοποιήσιμος είναι ο κίνδυνος διαφυγής του όταν μάλιστα η προβλεπόμενη ποινή που αντιμετωπίζει είναι αυτή της ισόβιας κάθειρξης όπως και εν προκειμένω οι Κατηγορούμενοι αναφορικά με το αδίκημα της 2ης Κατηγορίας. Είναι μέσα σε αυτό το πλαίσιο που έχω συνεκτιμίσει και συνυπολογίσει όλα όσα έχουν τεθεί αναφορικά με τις προσωπικές συνθήκες του 2ου Κατηγορουμένου.
Τέλος, στην πολύ πρόσφατη υπόθεση ΧΧΧ Ύψου v. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 101/22 ημερ. 31/05/22 η Έντιμη Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου κα. Λ. Δημητριάδου υπέδειξε ότι ορθά το Κακουργιοδικείο είχε στρέψει την προσοχή του στους υποκειμενικούς παράγοντες του Εφεσείοντα και στο κατά πόσο οι προσωπικές του περιστάσεις και οι δεσμοί του με την Κύπρο συνηγορούσαν να αφεθεί ελεύθερος υπό όρους, και συνεπώς ορθά αποφάσισε ότι δεδομένης της σοβαρότητας των κατηγορίων που αντιμετώπιζε, της πιθανότητας καταδίκης και των αυστηρότατων ποινών που ενδέχεται να υποστεί αν καταδικαστεί, αυτός είναι ευλόγως πιθανό να θελήσει να φυγοδικίσει.
Σε ότι δε αφορά την θέση του συνηγόρου του 2ου Κατηγορούμενου ότι δεν υπάρχει κίνδυνος φυγοδικίας από μέρους του πελάτη του καθότι ο ίδιος την 22/12/23 είχε εμφανιστεί οικοιοθελώς στην αστυνομία μετά από την ενημέρωση του ότι η αστυνομία τον έψαχνε μαζί με τον δικηγόρο του, οφείλω καταρχήν να υποδείξω ότι η παρούσα περίπτωση διαφοροποιείται παντελώς από τα γεγονότα στην υπόθεση Παρασκευά v. Aστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 607 στην οποία και παρέπεμψε το Δικαστήριο ευπαίδευτος συνήγορος της Υπεράσπισης. Και αυτό διότι σε εκείνη την υπόθεση η παράδοση του Κατηγορούμενου στην αστυνομία έγινε υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες από την παρούσα, ενόψει του ότι ο Κατηγορούμενος ενώ βρικσκόταν στο εξωτερικό και είχε πληροφορηθεί ότι διερευνάτο εναντίον του υπόθεση ναρκωτικών, επέστρεψε οικοιοθελώς και έθεσε τον εαυτο του στην διάθεση της αστυνομίας. Στην προκειμένη περίπτωση τα γεγονότα κάτω από τα οποία ο 2ος Κατηγορούμενος μετέβηκε στην αστυνομία οικοιοθελώς είναι εντελώς διαφορετικά. Ο 2ος Κατηγορούμενος ούτως ή άλλως λίγες μόνο ημέρες προηγουμένως, δηλαδή κατά την 19/12/23, ημερομηνία της κατ’ ισχυρισμό διάπραξης των αδικημάτων, είχε αναγνωρίστεί από μέλη της αστυνομίας τόσο κατά την στιγμή που συναντήθηκε για πρώτη φορά μαζί με τον 1ο Κατηγορούμενο στον χώρο στάθμευσης της πιτσαρίας όσο και στην συνέχεια κατά την ανακοπή δηλαδή των οχημάτων τους από άνδρες της αστυνομίας ως το πρόσωπο το οποίο συναντήθηκε μαζί με τον τελευταίο με σκοπό να του παραδώσει τις ναρκωτικές ουσίες που είχε στην κατοχή του. Μάλιστα σύμφωνα με την μαρτυρία το πρόσωπο του 2ου Κατηγορουμένου παρακολουθείτο διακριτικά από την στιγμή της αναχώρησης του από την μπυραρία του μέχρι και την ανακοπή του. Όπως λέχθηκε και στην υπόθεση Χριστόδουλος Νικήτα v. Δημοκρατίας κ.α. v. Δημοκρατίας Ποιν. Εφ. 195/2010 στην οποία τέθηκε παρόμοιο ζήτημα με την παρούσα, μετά από την παράδοση ενός εκ των Κατηγορουμενων ο οποιος και καταζητείτο αφού εκκρεμούσε εναντίον του δικαστικό ένταλμα σύλληψης, το Ανώτατο Δικαστήριο ανέφερε ότι η υπόθεση αυτή διέφερε ουσιωδώς από την υπόθεση Παρασκευά (βλ. ανωτέρω) ενόψει της αναγνώρισης του Κατηγορούμενου από αστυνομικό στην σκηνή και έτσι οι δυνατότητες διαφυγής του ήταν περιορισμένες.
Συνυπολογίζοντας όλα τα πιο πάνω και για τους λόγους που έχω αναφέρει, καταλήγω ότι υπάρχει ορατή πιθανότητα φυγοδικίας και των δύο Κατηγορουμένων και ως εκ τούτου κρίνω ότι για να εξασφαλιστεί η παρουσία τους ενώπιον του Δικαστήρίου απαιτείται η κράτησή τους. Σημειώνεται ότι έχω λάβει υποψη και το χρονικό διάστημα κράτησης των Κατηγορουμένων μέχρι την δίκη τους το οποίο σε καμία περίπτωση δεν θεωρείται υπερβολικό.
Παρά το γεγονός ότι με βάση τα πιο πάνω λεχθέντα η τύχη του αιτήματος της Κατηγορούσας Αρχής έχει προδιαγραφεί, για σκοπούς πληρότητας της απόφασης μου και μόνο, κρίνω σκόπιμο να εξετάσω και τον δεύτερο λόγο που η Κατηγορούσα Αρχή αιτήθηκε την κράτηση των Κατηγορούμενων, δηλαδή του κινδύνου διάπραξης ιδίων ή άλλων αδικημάτων.
Ως προς τον κινδύνο διάπραξης, ως έχει λεχθεί η Κατηγορούσα Αρχή στήριξε το αίτηματα της εν σχέση με τον 1ο Κατηγορούμενο σε μια προηγούμενη καταδίκη ενώ σε σχέση με τον 2ο Κατηγορούμενο σε δύο εκκρεμούσες υποθέσεις εκ των οποίων η μία περιλαμβάνει ένα αδίκημα κλοπής προιόντων με ημερομηνία διάπραξης του την 2/11/12, ήτοι 11 και πλεον χρόνια προηγουμένως, ενώ η δεύτερη αποτελείται από 15 κατηγορίες οι οποίες αφορούν τρείς διαφορετικες υποθέσεις της ίδιας φύσεως με την παρούσα και με ημερομηνίες διάπραξης των αδικήματων κατά τα έτη 2018, 2020, 2021 και 2022. Σημειώνεται ότι το σοβαρότερο εκ των αδικημάτων που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος στην υπόθεση αυτή αφορά το αδικήματα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα (πρόκειται για κάνναβη βάρους 15 γραμμαρίων) και φέρει ημερομηνια διάπραξης του την 19/07/18, δηλαδή 5 χρόνια προηγουμένως. Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα αδικήματα που περιλαμβάνονται στο συγκεκριμένο κατηγορητήριο κάποια εξ αυτών είναι ιδιαίτερα σοβαρά εφόσον αφορούν σε κατοχή (9,35 γραμμαρίων) και χρήση ναρκωτικών ουσιών Τάξεως Α δηλαδή κοκαίνης καθώς και σε νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα αδικήματα, αυτά αφορούν σε χρήση ναρκωτικών ουσιών Τάξεως Β, παράνομη κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β (βάρους 6,14 γρ).
Ως λέχθηκε στην Τσιάκκας κ.α. ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 164, η προέλευση του κανόνα που επιτρέπει την κράτηση Κατηγορουμένου, όπου διαφαίνεται κίνδυνος επανάληψης ή διάπραξης άλλου αδικήματος, εντοπίζεται στην πολιτική του δικαίου για την πρόληψη του εγκλήματος. Η δε νομολογία μας είναι εναρμονισμένη, σε σχέση με το υπό εξέταση θέμα, με την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (βλ. Clooth v. Belgium A225, para 40 [1991] και Matznetter v. Austria, A10, p. 33 [1969]).
Περαιτέρω στην ίδια υπόθεση με παραπομπή στην Σιακκαλής ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 130 λέχθηκε ότι η πιθανότητα διάπραξης αδικήματος στο μέλλον, δεν μπορεί να αποδειχθεί με την αυστηρή έννοια του όρου. Αρκεί εάν με βάση όλα τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία δημιουργείται ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει τέτοια πιθανότητα. Δεν απαιτείται δε ακριβής μαρτυρία για την ύπαρξη πιθανότητας διάπραξης άλλου αδικήματος. Ως λέχθηκε περαιτέρω στην Σιακκαλής ανωτέρω πλήρης απόδειξη της πιθανότητας διάπραξης άλλου αδικήματος δεν είναι εξ άλλου ούτε και θεωρητικά δυνατή. Η πιθανολόγηση αναφέρεται σε τάση για συγκεκριμένη συμπεριφορά του Κατηγορούμενου στο μέλλον, συμπεριφορά για την οποία το Δικαστήριο μπορεί να καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα, με βάση το σύνολο του υλικού που βρίσκεται ενώπιον του συμπεριλαμβανομένου του ιστορικού του κατηγορουμένου ή άλλων περιστάσεων (βλ επίσης και Ονουφρίου ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ 503).
Η πρόβλεψη λοιπόν για την ύπαρξη και αποτίμηση κινδύνων, οι οποίοι σταθμίζονται κατά την εξέταση θέματος κράτησης, δεν μπορεί παρά να στηρίζεται είτε σε στοιχεία που προέρχονται από το ιστορικό του υποδίκου ή της υπόθεσης είτε σε εγγενείς ενδείξεις που χαρακτηρίζουν την ιδιαίτερη υφή της. Τέτοια στοιχεία είναι η συμπεριφορά του υποδίκου σε προηγούμενες περιπτώσεις ή οι προηγούμενες καταδίκες του και μάλιστα όχι κατ’ ανάγκη για παρόμοια αδικήματα, η πιθανολόγηση περί της ήδη διάπραξης στο μεταξύ άλλων αδικημάτων αλλά και τάσεις που επιδεικνύει και ανάγονται στο μέλλον και για τις οποίες μπορεί το Δικαστήριο να καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα βασιζόμενο μεταξύ άλλων στο ιστορικό του ή σε άλλες περιστάσεις (βλ. Χ” Δημητρίου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 45 ).
Στην Μιχαηλίδης ν. Αστυνομία (Αρ.2) (2006) 2 Α.Α.Δ 255 λέχθηκε δε ότι δεν αποτελεί προϋπόθεση η ύπαρξη προηγούμενων καταδικών αλλά μπορεί να συνσταθμιστούν και άλλοι παράγοντες όπως η εκκρεμότητα άλλων ποινικών υποθέσεων. Το ίδιο ουσιαστικά κρίθηκε και στην Αριστοδήμου ν. Δημοκρατίας (2009) 2 Α.Α.Δ 567 όπου λέχθηκε ότι η ύπαρξη άλλων ποινικών υποθέσεων που εκκρεμούν μπορεί ανάλογα με τις περιστάσεις της υπόθεσης να οδηγήσουν σε κατάληξη ότι υπάρχει πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων ανεξαρτήτως της ύπαρξης προηγούμενων καταδικών. Σχετική με το υπό εξέταση θέμα είναι και η ύπαρξη υποθέσεων υπό διερεύνηση (βλ. Κυριάκου ν. Αστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ 432).
Στην Σιακαλλής ανωτέρω λέχθηκε επίσης ότι «η πιθανότητα διάπραξης άλλου αδικήματος δεν περιορίζεται κατ’ ανάγκη σε παρόμοιο με το υπό εκδίκαση αδίκημα». Η έννοια της εξέτασης της πιθανολόγησης διάπραξης νέου αδικήματος δεν συνδέεται μόνο με το υπό εξέταση αδίκημα, αλλά και με την επιθυμία προστασίας του κοινωνικού συνόλου. Ακόμα μπορεί να λεχθεί ότι εξυπηρετούνται και τα συμφέροντα του ίδιου του Κατηγορούμενου ο οποίος λόγω του περιορισμού του αποτρέπεται από τη διάπραξη νέων αδικημάτων που επιφέρουν τιμωρία».
Στην Κωνσταντινίδης ανωτέρω λέχθηκε ότι η διασφάλιση της απρόσκοπτης πορείας της δικαιοσύνης και η αποτροπή διάπραξης νέων αδικημάτων αποτελούν ζητήματα υψίστου δημοσίου συμφέροντος έναντι των οποίων πρέπει να υποχωρούν τα συμφέροντα των κατηγορουμένων περιλαμβανομένου και εκείνου της ατομικής ελευθερίας.
Στην υπόθεση Ιωσήφ Ιωσήφ v Aστυνομίας Ποιν. Εφεση 73/2017 ημερ.20/03/17 κρίθηκε μάλιστα ότι ο κίνδυνος διάπραξης άλλων αδικημάτων εκτιμάται από το όλο ιστορικό και την όλη συμπεριφορά που αποδίδεται σε κάποιο πρόσωπο αφού συνυπολογιστούν ορθά όλοι οι σχετικοί παράγοντες. Μάλιστα στην συγκεκριμένη υπόθεση το ιστορικό του Εφεσείοντα περιλάμβανε διαφορετικής φύσεως αδικήματα όπως τροχαίες παραβάσεις, αδικήματα που στρέφονταν ενάντια στην περιουσία αλλά και αδικήματα που σχετίζονται με ναρκωτικές ουσίες.
Στρεφόμενος στην παρούσα υπόθεση και έχοντας κατά νού τις πιο πάνω νομολογιακές αρχές, θα προχωρήσω να εξετάσω κατά πόσο το ιστορικό τόσο του 1ου όσο και του 2ου Κατηγορούμενου με βάση τα όσα έχουν τεθεί ενώπιον μου σε σχέση με την μια προηγούμενη καταδίκη αναφορικά με τον 1ο Κατηγορούμενο και τις δύο εκκρεμούσες υποθέσεις αναφορικά με τον 2ο Κατηγορούμενο, δικαιολογεί το αίτημα που έχει υποβληθεί από την Κατηγορούσα Αρχή για κράτηση.
Σε ότι αφορά τον 1ο Κατηγορούμενο δεν θεωρώ ότι χρειάζεται να αναφέρω πολλά. Είναι φανερό ότι η ύπαρξη απλά και μόνο μιας προηγούμενης καταδίκης δεν μπορεί να καταδείξει την τάση και ροπή ενός προσώπου προς το έγκλημα. Πόσο μάλλον όταν η καταδίκη αυτή αφορά στην επιβολή χρηματικής ποινής έστω και για σχετικό με τις ναρκωτικές ουσίες αδίκημα.
Σε ότι αφορά τον 2ο Κατηγορούμενο επίσης δεν μπορώ να συμφωνήσω ότι με την ύπαρξη απλά και μόνο μίας εκκρεμούσας υπόθεσης καταδυκνύεται η τάση και η ροπή του Κατηγορούμενου προς το έγκλημα και άρα ότι ενδέχεται να διαπράξει νέα αδικήματα στο μέλλον. Εξάλλου τα σοβαρότερα εκ των αδικημάτων που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο της ποινικής υπόθεσης υπ.αρ. 535/22 η οποία εκκρεμεί εναντίον του 2ου Κατηγορούμενου, έχουν κατ’ ισχυρισμό διαπραχθεί 5 και πλέον χρόνια προηγουμένως ενώ σε ότι αφορά τα υπόλοιπα αδίκημα που αντιμετωπίζει επίσης από την ημερομηνία διάπραξης τους έχει παρέλθει αρκετό χρονικό διάστημα μέχρι σήμερα ούτως ώστε το Δικαστήριο να μην μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το ιστορικό του εν λόγω Κατηγορουμένου δυκνύει την τάση και την ροπή του προς το έγκλημα. Αποτελεί εξάλλου δεδομένο ότι η εκκρεμοδικία υποθέσεων εναντίον του αφορά μία και μοναδική υπόθεση ενώ ο 2ος Κατηγορούμενος είναι και λευκού ποινικού μητρώου.
Σε ότι αφορά την δεύτερη εκκρεμούσα υπόθεση τονίζεται ότι ένεκα του πολύ μεγάλου χρονικού διαστήματος που έχει διαρρεύσει από την ημερομηνία που κατ’ ισχυρισμό έχει διαπραχθεί το αδίκημα, ήτοι την 4η Νοεμβρίου του 2012, δεν είναι δυνατον να μπορεί να απασχολήσει το Δικαστήριο σήμερα για σκοπούς εξέτασης του αιτήματος της Κατηγορούσας Αρχής. Πρόκειται για αδίκημα που κατ’ ισχυρισμό διαπράχθηκε 11 και πλέον χρόνια προηγουμένως.
Υπό το φως των πιο πάνω κρίνω ότι το αίτημα της Κατηγορούσας Αρχής δεν μπορεί να εγκριθεί για τον δεύτερο λόγο που έχει ζητηθεί η κράτηση των Κατηγουρουμένων και συναφώς απορρίπτεται.
Aσκώντας λοιπόν τη διακριτική μου ευχέρεια, διατάσσω την κράτηση και των δύο Κατηγορουμένων ενοψει του κινδύνου φυγοδικίας τους, μέχρι την 05/02/24 και ώρα 09:00 όπου έχει οριστεί η υπόθεση ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Πάφου.
(Υπ.)...................................
Σ. Συμεού, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής