Αστυνομικό Διευθυντή Πάφου ν. MAJD ALBALI, Αρ. Υπόθεσης: 2484/23, 22/1/2024

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Ν. Φακοντή, Ε.Δ.

Αρ. Υπόθεσης: 2484/23

Αστυνομικό Διευθυντή Πάφου

MAJD ALBALI

Κατηγορούμενος

Ημερομηνία: 22 Ιανουαρίου, 2024

ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:

Για την Κατηγορούσα Αρχή: Η κα. Ε. Μανώλη

Για τον Κατηγορούμενο: Η κα. Α. Σαββίδου

Κατηγορούμενος: Παρών

AΠΟΦΑΣΗ

Εισαγωγή – Ιστορικό Υπόθεσης:

O Κατηγορούμενος με το υπό εξέταση κατηγορητήριο αντιμετωπίζει τις ακόλουθες έξι κατηγορίες:

Με την 1^η Κατηγορία του καταλογίζεται το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου, κατά παράβαση του άρθρου 294(α) του Κεφ. 154 και σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αποδίδεται πως στις 5 Φεβρουαρίου του 2023 στην Πόλη Χρυσοχούς της Επαρχίας Πάφου, διέρρηξε και εισήλθε στο πρατήριο καυσίμων με την ονομασία <<ΕΚΟ>> που βρίσκεται στη λεωφόρο Κωνσταντινουπόλεως στην Πόλη Χρυσοχούς και διέπραξε μέσα σε αυτό κακούργημα, δηλαδή την κλοπή που αναφέρεται στην κατηγορία 2.

Με την 2^η Κατηγορία του καταλογίζεται το αδίκημα της κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 255 και 262 του Κεφ. 154 και σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αποδίδεται ότι κατά τον τόπο και χρόνο που αναφέρεται στην 1^ην κατηγορία έκλεψε από το πρατήριο καυσίμων που αναφέρεται στην 1^η κατηγορία, το χρηματικό ποσό των €300 από την ταμειακή μηχανή καθώς και ένα τσαντάκι δερμάτινο χρώματος μαύρου που φέρει την επιγραφή ΣΠΕ ΠΟΛΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟΥΣ το οποίο περιείχε το χρηματικό ποσό των €3000 σε διάφορα χαρτονομίσματα, επιταγές και τραπεζικά έγγραφα.

Με την 3^η Κατηγορία του καταλογίζεται το αδίκημα της κακόβουλης βλάβης κατά παράβαση του άρθρου 324(1) του Κεφ. 154 και σύμφωνα με τις λεπτομέρειες κατηγορίας ότι κατά τον τόπο και χρόνο που αναφέρεται στην 1^η κατηγορία, εσκεμμένα και παράνομα προκάλεσε ζημιά αξίας €3000 στην γυάλινη είσοδο του πρατηρίου καυσίμων που αναφέρεται στην 1^η κατηγορία, ιδιοκτησίας του Γεώργιου Κούππα από την Πάφο.

Με την 4^η Κατηγορία του καταλογίζεται το αδίκημα της κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 255 και 262 του Κεφ. 154 και σύμφωνα με τις λεπτομέρειες κατηγορίας ότι στις 29 Ιανουαρίου 2023 σε ανοιχτό χώρο στην οδό Ιερεμίας αρ. 1 στο Αναβαργός της Επαρχίας Πάφου, έκλεψε το αυτοκίνητο με αριθμούς εγγραφής [ ] αξίας €4000 ιδιοκτησίας του IVAN NIKIFOROV.

Με την 5^η Κατηγορία του καταλογίζεται το αδίκημα της κακόβουλης βλάβης κατά παράβαση του άρθρου 324(1) του Κεφ. 154 και σύμφωνα με τις λεπτομέρειες κατηγορίας ότι μεταξύ των ημερομηνιών 29.01.2023 με 05.02.2023 στην Πάφο, εσκεμμένα και παράνομα προκάλεσε ζημιά άγνωστης αξίας, στον μπροστινό προφυλακτήρα και στα τρία ελαστικά του αυτοκινήτου με αριθμούς εγγραφής [ ] ιδιοκτησίας του ΙVAN NIKIFOROV.

Με την 6^η Κατηγορία του καταλογίζεται το αδίκημα της κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 255 και 262 του Κεφ. 154 και σύμφωνα με τις λεπτομέρειες κατηγορίας ότι μεταξύ των ημερομηνιών 29.01.2023 με 05.02.2023 στην Πάφο, έκλεψε από το αυτοκίνητο με αριθμούς εγγραφής [ ] ιδιοκτησίας του IVAN NIKIFOROV το ράδιο μάρκας JVC χρώματος μαύρου άγνωστης αξίας, τον τίτλο ιδιοκτησίας και ασφαλιστήριο έγγραφο του πιο πάνω οχήματος καθώς και την άδεια οδηγού του IVAN NIKIFOROV.

Προς απόδειξη της υπόθεσης της Κατηγορούσας Αρχής μαρτυρία παρουσιάστηκε από τον Αστ. 1987 Π. Παναγιώτου (ΜΚ1), τον Ι. Nikiforov (ΜΚ2), την Δρ. Σ. Ξενοφώντος (ΜΚ3) και τον Αστ. 1127 Ν. Χ’ Γεωργίου (ΜΚ4) και τον Α. Κούππα (ΜΚ5).

Στις 08.11.2023 κατατέθηκαν από κοινού με αποδεκτή την αλήθεια του περιεχομένου τους οι καταθέσεις που αποτελούν τα Τεκμήρια 30, 31, 32, 33 και 34.

Επίσης στις 10.11.2023 δηλώθηκε αποδεκτή η αλήθεια του περιεχομένου της έκθεσης που αποτελεί το Τεκμήριο 13 Δικαστηρίου ενώ σε σχέση με αυτή διευκρινίστηκε ότι η αναφορά σε USB αφορά το Τεκμήριο 8 ενώ οι φωτογραφίες που αναφέρονται στην συγκεκριμένη έκθεση αφορούν το Τεκμήριο 23. Δηλώθηκε επίσης ως παραδεκτό γεγονός πως το αυτοκίνητο που ήταν στην σκηνή και φαίνεται στις φωτογραφίες του Τεκμηρίου 23 φέρει αριθμούς εγγραφής [ ]. Τέλος στις 29.11.2023 δηλώθηκε αποδεκτή και η αλήθεια του περιεχομένου των Τεκμηρίων 20 και 21.

Ο Κατηγορούμενος στις 06.12.2023 κλήθηκε σε απολογία με ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου και αφού του επεξηγήθηκαν τα δικαιώματα του αυτός επέλεξε να ασκήσει το δικαίωμα της σιωπής και δεν κάλεσε μάρτυρες προς υπεράσπιση του.

Οι Αγορεύσεις:

Οι ευπαίδευτοι δικηγόροι των διαδίκων με τις προφορικές τους εισηγήσεις υποστήριξαν ο καθένας τις θέσεις του διαδίκου έκαστος εξ αυτών εκπροσωπεί. Έχω μελετήσει επισταμένως τις θέσεις αυτές, τις έχω υπόψη μου και θα αναφερθώ σε αυτές όπου κρίνω ότι είναι αναγκαίο.

Να υπενθυμιστεί στο στάδιο αυτό ότι το Δικαστήριο δεν έχει υποχρέωση σχολιασμού κάθε απόφασης που παρουσιάζεται από διάδικο εκτός και αν αυτή είναι καθοριστική για τα επίδικα ζητήματα. Ακόμη, δεν έχει υποχρέωση να απαντά σε κάθε επιχείρημα που προβάλλεται, το οποίο κρίνεται ότι δεν είναι ουσιώδες ή νομικά αποδεκτό (Βλ. Ανδρονίκου κ.α. ν. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 486.)[1]

Η κα. Μανώλη αγορεύοντας πρώτη αναφέρθηκε στην αξιόπιστη μαρτυρία που παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο προς απόδειξη της υπόθεσης από το σύνολο των Μαρτύρων Κατηγορίας και κάλεσε το Δικαστήριο όπως τους κρίνει αξιόπιστους. Υπενθύμισε πως η υπόθεση και η απόδειξη της στηρίζεται σε περιστατική μαρτυρία και ιδιαίτερα στον εντοπισμό εντός του οχήματος που χρησιμοποιήθηκε για την διάρρηξη του πρατηρίου ενός δεξιού μαύρου γαντιού το οποίο δεν άνηκε στον ιδιοκτήτη του οχήματος ήτοι τον ΜΚ2 ενώ αναφέρθηκε από την ΜΚ3 ότι σε αυτό εντοπίστηκε γενετικό υλικό του κατηγορούμενου στο γάντι εξωτερικά με αναφορά μάλιστα εις το Τεκμήριο 29 που αφορά στην στατιστική εκτίμηση λόγου πιθανοφάνειας ότι από την ποσότητα γενετικού υλικού που παρουσιάζει μικτό γενετικό προφίλ είναι 1.900.000.000 ποιο πιθανόν να παρατηρηθεί αν είναι μίγμα που προέρχεται από τον Κατηγορούμενο και ένα άγνωστο άτομο παρά δύο άγνωστα άτομα.

Αναφορά έκανε σε νομολογία ως προς την χρησιμότητα της περιστατικής μαρτυρίας και στο ότι το Δικαστήριο μπορεί να βασισθεί σε αυτήν για να στηρίξει καταδίκη ενώ αναφέρθηκε και σε νομολογία που αφορά τον εντοπισμό γενετικού υλικού που μπορεί να οδηγήσει σε καταδίκη ενός κατηγορούμενου.

Τέλος σημείωσε πως στην υπό εξέταση υπόθεση η περιστατική μαρτυρία είναι τόσο δυνατή που συνολικά ιδωμένη μπορεί να οδηγήσει στην καταδίκη του κατηγορούμενου κάνοντας μάλιστα ειδική αναφορά στον εντοπισμό ενός γαντιού που αποτελεί καθαρά προσωπικό αντικείμενο στο οποίο εντοπίστηκε το DNA του κατηγορούμενου και για το οποίο ο τελευταίος δεν έδωσε καμία εξήγηση για το πως εντοπίστηκε το δικό του DNA στο συγκεκριμένο γάντι.

Η κα. Σαββίδου από την άλλη υποστήριξε την θέση πως στην υπό εξέταση υπόθεση η περιστατική μαρτυρία δεν είναι τόσο ισχυρή ούτε αποτελεί συνδεδεμένους μεταξύ τους κρίκους αλυσίδας που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα και μόνο συμπέρασμα δηλαδή της ενοχής του κατηγορούμενου πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.

Ως περαιτέρω σημείωσε το μόνο συνδετικό στοιχείο του κατηγορούμενου με την υπόθεση είναι ένα γάντι από το οποίο απομονώθηκε μικτό γενετικό υλικό μέρος του οποίου ανήκει στον Κατηγορούμενο. Το κενό που δημιουργείται κατά την συνήγορο είναι το γεγονός πως οι ΜΚ1 και ΜΚ2 αντεξετάστηκαν για το ότι το επίδικο όχημα χρησιμοποιείτο όχι μόνο από τον ιδιοκτήτη του ΜΚ2 αλλά και από τον υιό του ο οποίος ως υποβλήθηκε στον ΜΚ2 είχε φιλική σχέση με τον Κατηγορούμενο και μπαινόβγαινε στο αυτοκίνητο.

Σημείωσε πως όταν έλαβε την έκθεση η αστυνομία ότι επρόκειτο για μικτό γενετικό υλικό δεν έκανε καμία διερεύνηση για το κατά πόσον το υπόλοιπο μικτό γενετικό υλικό θα μπορούσε να ανήκει στον υιό του ιδιοκτήτη ή σε οποιοδήποτε άλλο μέλος της οικογένειας του και η Κατηγορούσα Αρχή όφειλε να καλύψει τα κενά της μαρτυρίας αυτής και όχι ο Κατηγορούμενος. Το ζήτημα αυτό δεν έτυχε καμίας διερεύνησης από την Αστυνομία ως υποστήριξε.

Τέλος επίσυρε την προσοχή του Δικαστηρίου στο ότι δεν έχει καταδειχθεί καμία σχέση του Κατηγορούμενου με το υποστατικό που διαρρήχθηκε ενώ το ότι κατά την επίδικη ημερομηνία θεάθηκε το αυτοκίνητο του κατηγορούμενου να περνά από τον δρόμο που βρέθηκε εγκαταλειμμένο το όχημα που χρησιμοποιήθηκε για την διάρρηξη το οποίο μάλιστα οδηγείτο από γυναίκα και όχι τον κατηγορούμενο που δεν εντοπίστηκε στο μέρος δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να οδηγήσουν σε καταδίκη αυτού αφού υπάρχουν σοβαρά κενά στην μαρτυρία που παρουσίασε η Κατηγορούσα Αρχή.

H μαρτυρία:

Πρώτος Μάρτυρας Κατηγορίας (ΜΚ1) ήταν ο εξεταστής της υπόθεσης ο οποίος κατέθεσε ως Τεκμήριο 1 την κατάθεση του το περιεχόμενο της οποίας και υιοθέτησε. Στις 26.03.2023 προχώρησε στην σύλληψη του Κατηγορούμενου δυνάμει δικαστικού εντάλματος αναφορικά με διερευνώμενη υπόθεση διάρρηξης και κλοπής που διαπράχθηκε στην Π. Χρυσοχούς στις 05.02.23 και την ίδια ημέρα της σύλληψης του προχώρησε και στην ανάκριση του Κατηγορούμενου. Κατά την δια ζώσης μαρτυρία του αυτός κατάθεσε επίσης τα τεκμήρια 2 μέχρι και 22. Πρόκειται ουσιαστικά για δειγματοληψίες που έλαβε η Αστυνομία από το πρατήριο ΕΚΟ και συγκεκριμένα από χερούλι αρμαριού (Τεκμήριο 2) και από την ταμειακή μηχανή (Τεκμήριο 3) καθώς επίσης και δειγματοληψίες που λήφθηκαν από το όχημα [ ] ήτοι από το τιμόνι (Τεκμήριο 4), το μοχλό ταχυτήτων (Τεκμήριο 5), καθώς και από αντικείμενα που βρέθηκαν μέσα σε αυτό ήτοι ένα κενό χάρτινο δοχείο χυμού ΚΕΑΝ που εντοπίστηκε δίπλα από τις ταχύτητες (Τεκμήριο 6) καθώς και ένα δεξιό μάλλινο γάντι χρώματος μαύρου με περιγραφή waterproof που εντοπίστηκε στην μαξιλάρα του οδηγού του οχήματος (Τεκμήριο 7) καθώς και παρειακά επιχρίσματα που λήφθηκαν από τον Κατηγορούμενο (Τεκμήριο 9). Όλα τα πιο πάνω αποστάλθηκαν στο Ινστιτούτο Νευρολογίας & Γενετικής για την διενέργεια επιστημονικών εξετάσεων με το ινστιτούτο να ετοιμάζει τις εκθέσεις Τεκμήρια 11 και 12. Επιπρόσθετα στην διαδικασία κατάθεσε ως Τεκμήριο 8 και usb που καταγράφει σε βίντεο τις κινήσεις του δράστη αναφορικά με το πρατήριο ΕΚΟ που προβλήθηκε κατά την ακρόαση της υπόθεσης για το οποίο σχετίζεται τόσο η Έκθεση του Εργαστηρίου Φωτογραφίας, Εικόνας και Γραφικών (Τεκμήριο 13), το CD (Τεκμήριο 10) καθώς και οι φωτογραφίες του Τεκμηρίου 23. Σε σχέση με το όχημα με αριθμούς εγγραφής [ ] κατέθεσε στοιχεία αναφορικά με την ιδιοκτησία αυτού (Τεκμήριο 14) σύμφωνα με το οποίο ανήκει στον Ivan Nikiforov. Tέλος κατέθεσε και αριθμό άλλων εγγράφων που αφορά καταθέσεις που έλαβε από εμπλεκόμενα πρόσωπα (Τεκμήρια 20, 21 και 22), την ανακριτική κατάθεση του κατηγορούμενου (Τεκμήριο 17 & 19) καθώς και το ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε εναντίον του κατηγορούμενου και σχετίζεται με την υπόθεση (Τεκμήριο 15). Σε σχέση με το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 8 ήτοι του usb ο μάρτυρας κατά τον χρόνο παράθεσης της μαρτυρίας του ενώπιον του Δικαστηρίου προχώρησε στην προβολή των διάφορων βίντεο που λήφθηκαν στις 05.02.2023 από αριθμό καμερών του πρατηρίου που καλύπτουν τόσο των χώρων των αντλιών όσο το εσωτερικό του καταστήματος προχωρώντας σε σχετική περιγραφή σε χρόνο τόσο πριν την είσοδο εντός του χώρου του πρατηρίου του μπλε οχήματος όσο και κατά τη διάρκεια εμβολής από αυτό της γυάλινης εισόδου του καταστήματος του πρατηρίου, την όπισθεν κίνηση στην οποία στην συνέχεια προβαίνει και την αποβίβαση από αυτού προσώπου που έφερε κουκούλα, μαύρο δεξί γάντι και κόκκινο αριστερό γάντι το οποίο και εισήλθε εντός του πρατηρίου και πηγαίνει στο χώρο της ταμειακής μηχανής και ακολούθως επιβιβάζεται στο αυτοκίνητο και αναχωρεί.

Πρόκειται ως ανάφερε για βίντεο τα οποία έχει δει και μελετήσει πολλές φορές ως εξεταστής της υπόθεσης και το εμπλεκόμενο όχημα αφορά ένα αυτοκίνητο χρώματος μπλε saloon μάρκας Suzuki το οποίο σύμφωνα και με την φωτογραφία 4 του Τεκμηρίου 24 φέρει αριθμούς εγγραφής [ ].

Αντεξεταζόμενος επέμενε πως σύμφωνα με τα αποτελέσματα του κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης διαπιστώθηκε ότι το όχημα ήταν ένα μπλε Suzuki με αριθμούς εγγραφής [ ] ενώ συμφώνησε πως πριν από την διάρρηξη στο χώρο του πρατηρίου φαίνεται να εφοδιάζεται με καύσιμα ακόμα ένα όχημα χρώματος μαύρου ο οδηγός του οποίου στεκόταν στην αντλία για εφοδιασμό και φορούσε μια αθλητική φόρμα φούτερ αλλά δεν μπορούσε να διακρίνει κατά πόσο το πίσω μέρος της κεφαλής του ήταν η όχι καλυμμένο. Ερωτούμενος αν ερεύνησαν ποιο ήταν το πρόσωπο αυτό απάντησε ‘’πως θα τον ανακρίνω’’ και ότι από ότι έμαθε από πληροφορία μέσω άλλου συναδέλφου του το συγκεκριμένο αυτοκίνητο ήταν εντελώς τυχαία εκεί στο σημείο που έγινε το περιστατικό διότι το είχαν αναγνωρίσει και κάποιοι άλλοι συναδέλφοι που υπηρετούν στον Σταθμό της Πόλης Χρυσοχούς και τους οποίους η υπεράσπιση μπορεί να ‘’ανακρίνει’’ ως χαρακτηριστικά ανέφερε. Σε νέα ερώτηση κατά πόσον έκανε ο ίδιος ενέργειες για να διαπιστωθεί για το ποιο ήταν το συγκεκριμένο όχημα και πρόσωπο που μετέβαινε σε αυτό επανέλαβε την ίδια θέση ως πιο πάνω και ανέφερε επιπρόσθετα πως ‘’Αν η Αστυνομία υπήρχε περίπτωση να γνώριζε για το συγκεκριμένο όχημα σίγουρα θα έκαμνε τη δουλειά της όπως έπρεπε, να τον φέρει μέσα το οποιοδήποτε πρόσωπο φαίνεται στην κάμερα και να τον ανακρίνει’’.

Στα πλαίσια της αντεξέτασης του επίμαχο ζήτημα στο οποίο ο ίδιος έκανε αναφορά στις απαντήσεις που έδωσε αντεξεταζόμενος ήταν μεταξύ άλλων και το περιεχόμενο της συνοπτικής του έκθεσης η οποία κατατέθηκε μετά από ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 02.08.2023 ως Τεκμήριο 24. Και αυτό γιατί στον μάρτυρα έγιναν ερωτήσεις που αφορούσαν τόσο την ανακριτική κατάθεση που έλαβε ο ίδιος ήτοι το Τεκμήριο 19 όσο και το Τεκμήριο 17 δηλαδή ανακριτική κατάθεση και πάλι του κατηγορούμενου την οποία όμως δεν έλαβε ο ίδιος αλλά μέλη του ΤΑΕ Πάφου και οι ερωτήσεις αυτές είχαν να κάνουν με το ποια μαρτυρία είχε συλλεχθεί κατά το χρόνο λήψης των ανακριτικών αυτών καταθέσεων έτσι ώστε να μπορούν να τεθούν οι συγκεκριμένες ερωτήσεις με τον ίδιο να παραπέμπει σε πηγές και πληροφορίας που είχαν οι οποίες παρουσιάζονται αναλυτικά από την αρχή μέχρι το τέλος στην συνοπτική του έκθεση.

Σύμφωνα με τον μάρτυρα το συγκεκριμένο όχημα εντοπίστηκε μετά την διάρρηξη του πρατηρίου ακινητοποιημένο σε κιγκλίδωμα στον κύριο δρόμο Γιόλους όπου κατά τον εντοπισμό του σφραγίστηκε και οδηγήθηκε στον Σταθμό της Πόλης Χρυσοχούς όπου και παραλήφθηκαν σχετικά τεκμήρια που βρίσκονταν εντός αυτού. Μάλιστα ως ανέφερε και το καταγράφει και στην συνοπτική του έκθεση υπήρχε πληροφορία από αξιόπιστη πηγή ότι ο Κατηγορούμενος και η Monica Todorova ενέχονται στα υπό διερεύνηση αδικήματα αφού η πηγή αυτή άκουσε τους δύο να συνομιλούν για την διάρρηξη με την χρήση ενός κλεμμένου μπλε οχήματος και ενός άλλου οχήματος που ανήκει στον Κατηγορούμενο ήτοι Mercedes χρώματος μαύρου που σύμφωνα με την πηγή το κλοπιμαίο το οδηγούσε ο Κατηγορούμενος ενώ μετά την διάρρηξη αυτός είχε δυστύχημα στον δρόμο και τον παρέλαβε η Todorova που οδηγούσε το άλλο όχημα και ήταν στην περιοχή. Επίσης ανέφερε πως υπάρχει κατάθεση και ενός άλλου Αστυνομικού που κατά τον επίδικο χρόνο μετέφερνε κρατούμενος στον Αστυνομικό Σταθμό Πόλης Χρυσοχούς ο οποίος περνούσε από το σημείο που ήταν ακινητοποιημένο το κλοπιμαίο όχημα και ισχυρίστηκε ότι είδε την Todorova να περνά από το σημείο και να οδηγεί το μαύρο Mercedes που ανήκει στον Κατηγορούμενο.

Ερωτούμενος σε σχέση με τα συμπεράσματα επί του Τεκμηρίου 12 δηλαδή της Έκθεσης του Ινστιτούτου Νευρολογίας & Γενετικής ανέφερε σε σχέση με την ύπαρξη στο 1^ο Συμπέρασμα γενετικού υλικού άγνωστου άνδρα ότι ο ίδιος δεν έκαμε οποιαδήποτε ενέργεια για αυτό δεν γνώριζε αν έκαναν άλλοι συνάδελφοι του και παράπεμψε στο περιεχόμενο του ανακριτικού φακέλου. Ανέφερε επίσης πως δεν έλαβε ανακριτική ή άλλου είδους κατάθεση από τον Radostin Ivanov Nikiforov το DNA του οποίου γίνεται αναφορά ότι εντοπίστηκε στο 2^ο συμπέρασμα της έκθεσης του Ινστιτούτου ενώ σε σχέση με την Μαρία Αρέστη το γενετικό υλικό της οποίας αναφέρεται στο 4^ο συμπέρασμα της ίδιας έκθεσης παρά το ότι ανέφερε πως υπήρχε ανακριτική κατάθεση σε σχέση με αυτήν δεν την έβρισκε από το περιεχόμενο του ανακριτικού φακέλου για να την παρουσιάσει.

Επιπρόσθετα σε σχέση με την Monica Todorova ανέφερε πως κατάθεση της έλαβε το ΤΑΕ Πάφου όπου και ανακρίθηκε μεταξύ άλλων και για την περίπτωση του πρατηρίου καυσίμων στην Πόλη Χρυσοχούς χωρίς όμως να παρουσιάζει κάτι σχετικό. Ερωτούμενος γιατί απέκλεισαν την Todorova ως δράστη της υπόθεσης και γιατί δεν κατηγορήθηκε και αυτή ανέφερε πως όλα φαίνονταν πεντακάθαρα μέσα από την συνοπτική του έκθεση, το μαρτυρικό υλικό και τις εξετάσεις DNA που έγιναν.

Τέλος σε ερώτηση αν ερεύνησαν τις σχέσεις του Κατηγορούμενου με τον ιδιοκτήτη του οχήματος [ ] που ήταν και το όχημα με το οποίο διαπράχθηκε το αδίκημα της υπόθεσης που αφορά το Πρατήριο ή με τον γιό του ιδιοκτήτη και αν ποτέ ο Κατηγορούμενος είχε μπει μέσα στο όχημα αυτό και γενικά αν συνδεόταν και είχε φιλικές σχέσεις με τα δύο αυτά πρόσωπα ο μάρτυρας ανέφερε πως έχουν λάβει κατάθεση από τον ιδιοκτήτη του οχήματος και πως αυτά που έπρεπε να διερευνήσουν υπάρχουν μέσα στο φάκελο με τις καταθέσεις και όλα.

Δεύτερος Μάρτυρας Κατηγορίας (ΜΚ2) κλήθηκε και παρουσιάστηκε ο Ivan Nikiforov εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του οχήματος μάρκας Suzuki Escudo χρώματος μπλε με αριθμούς εγγραφής [ ] ο οποίος έδωσε δύο καταθέσεις στην Αστυνομία ήτοι τα Τεκμήρια 25 και 26. Mε την κατάθεση του ημερ. 29.01.2023 (Τεκμήριο 25) αναφέρει πως κατάγεται από την Βουλγαρία και μένει στην Κύπρο από το 1998 ενώ μιλά, καταλαβαίνει και διαβάζει τα Ελληνικά αρκετά καλά και δεν χρειάζεται διερμηνέα για να του ληφθεί κατάθεση. Πρόκειται για τον ιδιοκτήτη του πιο πάνω αναφερόμενου οχήματος όπου στις 29.01.2023 και ώρα 0630 που αναχώρησε από το σπίτι του αυτό ήταν σταθμευμένο σε χωράφι πίσω από την πολυκατοικία όπου διαμένει. Στις 1000 περίπου το βράδι τον πήρε τηλέφωνο ο γιός του ό Ρατουστίν και του είπε πως το αυτοκίνητο δεν είναι παρκαρισμένο στο χωράφι και ότι έλλειπε πράγμα το οποίο διαπίστωσε και ο ίδιος στις 1030 που μετέβηκε στον χώρο και διαπίστωσε ότι είχε κλαπεί. Δεν υπήρχε οτιδήποτε αξίας μέσα σε αυτό ενώ το είχε αγοράσει πριν από περίπου 8 μήνες για το ποσό των €4.500. Στις 09.02.2023 προχώρησε και έδωσε συμπληρωματική κατάθεση (Τεκμήριο 26) στην οποία αναφέρει πως στις 06.02.2023 ενημερώθηκε από τον Αστυνομικό Σταθμό Πόλις Χρυσοχούς ότι το όχημα του εντοπίστηκε και μεταφέρθηκε για εξετάσεις. Ο ίδιος μετέβηκε στον σταθμό και αναγνώρισε το όχημα του όπου στην παρουσία του έγινε έρευνα κατά την οποία εντοπίστηκε μέσα σε αυτό ένας χάρτινος χυμός ΚΕΑΝ πορτοκάλι ως επίσης και ένα ρούχινο γάντι το οποίο έγραφε WATERPROOF χρώματος μαύρου τα οποία ο ΜΚ2 ανέφερε πως δεν του ανήκουν και δεν ήταν στο αυτοκίνητο του πριν αυτό κλαπεί. Σε έλεγχο που διενέργησε διαπίστωσε επίσης πως του είχαν κλέψει το ράδιο του οχήματος μάρκας JVC χρώματος μαύρο ενώ ο μπροστινός προφυλακτήρας του οχήματος ήταν σπασμένος ενώ τα τρία ελαστικά αυτού ήταν σχισμένα χωρίς όμως να γνωρίζει την αξία της ζημιάς ενώ από το αυτοκίνητο έλειπε η άδεια οδήγησης του μάρτυρα, το κοτσιάνι και η ασφάλεια του.

Στον μάρτυρα υποδείχθηκαν τα τεκμήρια 6 (χυμός ΚΕΑΝ) και 7 (γάντι) και ερωτούμενος αν τα αναγνωρίζει απάντησε αρνητικά ενώ επιβεβαίωσε πως το αυτοκίνητο το συγκεκριμένο το χρησιμοποιεί τόσο ο ίδιος όσο και ο γιός του Ρατουστίν ο οποίος όμως το χρονικό διάστημα από τον Νοέμβριο του 2022 μέχρι και τον Φεβρουάριο 2023 δεν το οδηγούσε γιατί είχε σπασμένο το πόδι του. Τέλος ανέφερε πως η ζημιά του αυτοκινήτου του μέχρι τώρα ανέρχεται στο ποσό των €1625 που έχει ήδη δώσει.

Στα πλαίσια της κυρίως εξέτασης του μάρτυρα με την έγκριση του Δικαστηρίου δηλώθηκε ως παραδεκτό γεγονός ότι ‘’Το μπλε αυτοκίνητο που φαίνεται στο βίντεο ήτοι το τεκμήριο 8 να μπαίνει μέσα στο πρατήριο βενζίνης είναι το αυτοκίνητο του παραπονούμενου Ivan Nikiforou’’

Αντεξεταζόμενος ανέφερε πως η οικογένεια του έχει δύο αυτοκίνητα τόσο το συγκεκριμένο όσο και ακόμα ένα άλλο μάρκας Mitsubishi τα οποία οδηγεί τόσο ο ίδιος όσο και ο γιός του. Δεν γνώριζε αν ο γιος του διατηρούσε οποιεσδήποτε φιλικές σχέσεις με τον Κατηγορούμενο ούτε και αν ποτέ ο τελευταίος μπήκε σε οποιοδήποτε αυτοκίνητο της οικογένειας του και δήλωσε πως τον κατηγορούμενο δεν τον γνωρίζει προσωπικά. Σημείωσε ακόμα πως ο γιός του και την περίοδο που είχε σπάσει το πόδι του έμπαινε στο αυτοκίνητο ενώ επιβεβαίωσε πως παρά το γεγονός ότι μετέβηκε με τον γιό του στην Αστυνομία όταν εντοπίστηκε το αυτοκίνητο δεν έλαβαν οποιαδήποτε κατάθεση από το γιό του. Τέλος ανέφερε πως μέχρι σήμερα δεν εντοπίστηκαν αυτά τα οποία δήλωσε ως απολεσθέντα από το αυτοκίνητο του.

Τρίτη Μάρτυρας Κατηγορίας (ΜΚ3) κλήθηκε και παρουσιάστηκε η Δρ. Σταυρούλλα Ξενοφώντος του Ινστιτούτου Νευρολογίας & Γενετικής Κύπρου η οποία είναι η υπεύθυνη της μελέτης που αποτελεί τόσο το Τεκμήριο 11 όσο και το Τεκμήριο 12 Δικαστηρίου τα οποία της υποδείχθηκαν και αναγνώρισε. Η ίδια σε σχέση με τα προσόντα της κατέθεσε το Τεκμήριο 27 ενώ ανέφερε πως είναι Δικανικός Γενετικής εργαζόμενη στο Ινστιτούτο από το 1994 ενώ από το 1997 εργάζεται στο Εργαστήριο Δικανικής Γενετικής στην ομάδα του κ. Καριόλου. Για σκοπούς διευκόλυνσης της διαδικασίας δηλώθηκαν ως παραδεκτά γεγονότα η αντιστοίχιση των τεκμηρίων Δικαστηρίου με τα αντικείμενα που περιγράφονται στην 7^η σελίδα των Τεκμηρίων 11 & 12.

Σύμφωνα με το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 11 λήφθηκαν παρειακά επιχρίσματα τόσο από τον Κατηγορούμενο όσο και από κάποια Monica Todorova. Επιπρόσθετα επιχρίσματα λήφθηκαν από διάφορα αντικείμενα που περιγράφονται στον πίνακα της σελίδας 7 του Τεκμηρίου 11 που βρίσκονταν μέσα σε περίπτερα σε σχέση με τα οποία η Αστυνομία διερευνούσε υποθέσεις διαρρήξεων και κλοπών και δεν αφορούν την υπό εξέταση υπόθεση.

Η έκθεση που αποτελεί το Τεκμήριο 12 ουσιαστικά αφορά τα επιχρίσματα που λήφθηκαν από διάφορα αντικείμενα τα οποία περιγράφονται στην σελίδα 7 του Τεκμηρίου 12 τόσο σε σχέση με το πρατήριο στην Πόλη Χρυσοχούς όσο και σε σχέση με αντικείμενα τα οποία βρέθηκαν εντός του οχήματος με αριθμούς εγγραφής [ ] (χάρτινο δοχείο και καλαμάκι χυμού με επιγραφή ΚΕΑΝ και δεξιό ρούχινο γάντι χρώματος μαύρου με επιγραφή Waterproοf) αλλά και από το ίδιο το εσωτερικό του συγκεκριμένου οχήματος (τιμόνι & μοχλό ταχυτήτων). Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έκθεσης σε σχέση με τα επιχρίσματα από το τιμόνι του οχήματος και το μοχλό των ταχυτήτων [ ] καθώς και το χάρτινο δοχείο και καλαμάκι χυμού έχει απομονωθεί πολύ μικρή ποσότητα μικτού γενετικού υλικού για την οποία ο Majd Albali δεν μπορεί να αποκλεισθεί από δότης μέρους του μικτού γενετικού υλικού που απομονώθηκε από τα αντικείμενα αυτά.

Σε σχέση με το δεξιό ρούχινο γάντι και σε αυτό απομονώθηκε (επίχρισμα από το γάντι εξωτερικά) πολύ μικρή ποσότητα μικρού γενετικού υλικού όπου σύμφωνα με την έκθεση ο Majd Albali είναι δότης μέρους του μικτού γενετικού υλικού που απομονώθηκε από αυτό.

Τέλος σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Τεκμηρίου 12 αναφέρεται πως σε σχέση με τα επιχρίσματα στο τιμόνι του συγκεκριμένου οχήματος στο οποίο εντοπίστηκε πολύ μικρή ποσότητα μικτού γενετικού υλικού ο Majd Albali και ο Radostin Ivanoν δεν μπορούν να αποκλεισθούν από δότες μέρους του μικτού γενετικού υλικού που απομονώθηκε ενώ σε σχέση με το επίχρισμα από τον μοχλό των ταχυτήτων του ιδίου οχήματος στο οποίο απομονώθηκε μικρή ποσότητα μικτού γενετικού υλικού ο Radostin Ivanov Nikiforov είναι σύμφωνα με την έκθεση ο κύριος δότης του μικτού γενετικού υλικού που απομονώθηκε ενώ ο Majd Albali δεν μπορεί να αποκλεισθεί από δότης μέρους του μικτού γενετικού υλικού που απομονώθηκε.

Επιπρόσθετα από το χάρτινο δοχείο και καλαμάκι χυμού με επιγραφή ΚΕΑN και συγκεκριμένα από κομμάτια από την άκρια στο καλαμάκι που εξέχει από το δοχείο απομονώθηκε γενετικό προφίλ που ταυτίζεται με το προφίλ της Μαρίας Αρέστη ενώ στο ίδιο αντικείμενο από επίχρισμα που λήφθηκα από το δοχείο εξωτερικά απομονώθηκε πολύ μικρή ποσότητα μικτού γενετικού υλικού όπου ο Majd Albali και ο Radostin Ivanov Nikiforov δεν μπορούν να αποκλεισθούν από δότες μέρους του μικτού γενετικού υλικού που απομονώθηκε.

Η ΜΚ3 προχώρησε στην επεξήγηση των συμπερασμάτων ως ανωτέρω αναφέρονται και τον τρόπο που καταλήγουν σε αυτά παρουσιάζοντας μάλιστα ως Τεκμήριο 28 και τα ηλεκτροφερογράμματα τα οποία σχετίζονται με τα ανωτέρω συμπεράσματα.

Ειδικότερα σε σχέση με το συμπέρασμα της παραγράφου 6 του Τεκμηρίου 12 δηλαδή το δεξιό ρούχινο γάντι μαύρου χρώματος και το ότι στο μικτό γενετικό υλικό δότης είναι ο Κατηγορούμενος παρουσίασε ως Τεκμήριο 29 την στατιστική εκτίμηση που αφορά στην στατιστική δύναμη του λόγου των πιθανοτήτων με αναφορά στο ότι στο συγκεκριμένο αντικείμενο είναι 1.900.000.000 φορές ποιο πιθανόν να παρατηρηθεί εάν είναι μίγμα που προέρχεται από τον Majd Albali και ένα άγνωστο άτομο, παρά από δύο άγνωστα άτομα.

Μάλιστα παρέπεμψε και στην σελίδα 27 του Τεκμηρίου 28 που αφορά την παράγραφο 7 της έκθεσης που αποτελεί το Τεκμήριο 12 αναφορικά με το δεξιό ρούχινο γάντι και μάλιστα αφορά σε επίχρισμα από το γάντι εσωτερικά αυτή την φορά σημειώνοντας πως εδώ παίρνουμε μόνο γενετικό υλικό που ταυτίζεται με το δείγμα αναφοράς του κατηγορούμενου.

Τέλος σε ερώτηση για το κατά πόσον ο εντοπισμός του συγκεκριμένου DNA εσωτερικά στο γάντι μπορεί να λεχθεί αν αφορά σε εναπόθεση αυτού με το αν το φορούσε ο κατηγορούμενος παρά να το έχει φορέσει κάποιο άλλο άτομο και να μεταφέρθηκε το γενετικό υλικό του κατηγορούμενου χωρίς όμως να εντοπιστεί γενετικό υλικό του τρίτου αυτού προσώπου σημείωσε πως με βάση την εμπειρία που απέκτησε και την βιβλιογραφία αλλά και πειράματα που κάνουν στο εργαστήριο για να παρατηρηθεί σε ένα αντικείμενο ένα καλό γενετικό προφίλ που να είναι πλήρες δηλαδή να υπάρχουν κορυφές σε κάθε θέση που περιγράφει δηλαδή αυτό που εννοούν πλήρες προφίλ και να μην υπάρχει επιμόλυνση με DNA άλλου ανθρώπου πιστεύει πως είναι αποτέλεσμα που είναι ποιο πιθανόν να παρατηρηθεί με άμεση μεταφορά δηλαδή να το φόρεσε ο ίδιος παρά να μεταφερθεί από κάποιο άλλο άτομο ή δραστηριότητα.

Η αντεξέταση της ήταν περιορισμένη ουσιαστικά η μάρτυρας επιβεβαίωσε στην κ. Σαββίδου ερωτούμενη ότι ο χρόνος εναπόθεσης του γενετικού υλικού δεν μπορεί να καθοριστεί. Τέλος ερωτούμενη σε σχέση με την αναφορά επί του τεκμηρίου 29 για την πιθανότητα στατιστικής εκτίμησης στην οποία κάνει αναφορά και ότι αυτή γίνεται στη βάση του Ελληνοκυπριακού πληθυσμού και κατά πόσον γίνεται αντίστοιχη έρευνα και εκτίμηση σε σχέση με τον Αραβικό πληθυσμό στον οποίο ανήκει και ο κατηγορούμενος η μάρτυρας ανέφερε πως δεν μπορούν κάθε φορά να αναφέρονται σε άλλο πληθυσμό απεναντίας παρέπεμψε στην επεξήγηση της μεθολογίας που παρουσιάζεται στην 5^η σελίδα του Τεκμηρίου 12 και συγκεκριμένα στην 1^η παράγραφο 5 γραμμές από το τέλος της παραγράφου όπου αναγράφουν την χρήση των συχνοτήτων και αλληλίων του Ελληνοκυπριακού πληθυσμού και ανέφερε πως η διαφοροποίηση στο Θ από 0.01 σε 0.05 γίνεται από το Ινστιτούτο για να καλύπτει και τις περιπτώσεις ατόμων που δεν είναι Ελληνοκύπριοι έτσι ώστε να διορθώνονται οι οποιεσδήποτε διαφορές μπορεί να υπάρχουν και αυτό επιτυγχάνεται με την χρήση του Θ 0.05.

Τέταρτος Μάρτυρας Κατηγορίας (ΜΚ4) παρουσιάστηκε ο Αστ. 1127 Ν. Χ’’ Γεωργίου ο οποίος υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασης του την κατάθεση του ημερ. 06.02.2023 (Τεκμήριο 35). Σε αυτήν αναφέρει ότι στις 05.02.2023[2] και περί ώρα 2250 μαζί με τον Ε/Α 7072 μετέβηκαν με το αυτοκίνητο [ ] για μεταφορά κρατουμένου στα κρατητήρια της Πόλης Χρυσοχούς. Στις 2300 και ενώ βρίσκονταν στο χωριό Στρουμπί ενημερώθηκε μέσω ασυρμάτου ότι το αυτοκίνητο με αρ. εγγραφής [ ] προέβηκε σε διάρρηξη πρατηρίου βενζίνης στην Πόλη Χρυσοχούς και κατευθύνετο προς την Πάφο. Μετά από παρέλευση μερικών λεπτών έλαβε μήνυμα από το ΚΕΜ ότι το εν λόγω αυτοκίνητο ενεπλάκη σε δυστύχημα μόνο του στο χωριό Γιόλου.

Περί τις 2305 εντόπισε το πιο πάνω αυτοκίνητο στην Γιόλου να βρίσκεται σε χαντάκι χωρίς να βρίσκεται κανένας εντός αυτού με τον μάρτυρα να μένει στο μέρος για διευθέτηση της τροχαίας κίνησης. Ενώ βρισκόταν στην σκηνή ένα αυτοκίνητο μάρκας Mercedes μπλε χρώματος με αρ. εγγραφής [ ] πέρασε από την σκηνή σιγά σιγά με κατεύθυνση προς την Πόλη. Μετά από παρέλευση μερικών λεπτών το εν λόγω αυτοκίνητο ξαναπέρασε με κατεύθυνση προς την Πόλη. Μετά από παρέλευση μερικών λεπτών το εν λόγω αυτοκίνητο ξαναπέρασε με κατεύθυνση προς την Πάφο κινώντας υποψίες στον μάρτυρα και ζητώντας από το ΚΕΜ να εξακριβώσει τα στοιχεία του αυτοκίνητο το οποίο οδηγείτο από γυναίκα. Από εξετάσεις που έγιναν μέσω του συστήματος της αστυνομίας διαπιστώθηκε ότι το εν λόγω όχημα ανήκει στον Majd Albali τον οποίο αναγνώρισε ως τον Κατηγορούμενο και ο οποίος απασχόλησε στο παρελθόν την Αστυνομία για υποθέσεις διαρρήξεων και κλοπών.

Αντεξεταζόμενος συμφώνησε πως εκείνη την ημέρα και ώρα ο ίδιος δεν είχε δει τον κατηγορούμενο στην σκηνή και δεν γνώριζε κατά πόσον διερευνήθηκε το που πήγαινε και ερχόταν το συγκεκριμένο αυτοκίνητο από το πρόσωπο που το οδηγούσε.

Πέμπτος Μάρτυρας Κατηγορίας (ΜΚ5) παρουσιάστηκε ο Αντρέας Κούππας με την κατάθεση που έδωσε στην Αστυνομία να αποτελεί το Τεκμήριο 22. Πρόκειται για τον γιό του ιδιοκτήτη του πρατηρίου Γεώργιου Κούππα ο οποίος εργάζεται και αυτός στο πρατήριο ΕΚΟ που έγινε η διάρρηξη. Επιβεβαίωσε πως στις 04.02.2023 το απόγευμα όταν θα σχόλαναν με τον πατέρα του προχώρησε στο κλείδωμα των δύο κλειδωνιών της ανοιγόμενης πόρτας της κυρίως εισόδου του πρατηρίου και ενεργοποίησε τον συναγερμό ενώ προηγουμένως προχώρησε και στο κλείδωμα της ταμειακής μηχανής στην οποία υπήρχαν €300 από τις εισπράξεις της ημέρας αφήνοντας το κλειδί στο συρτάρι της μηχανής μηχανή η οποία είναι ενεργοποιημένη με ηλεκτρονική υπολογιστή. Στις 05.02.2023 και ώρα 2219 ενώ ο μάρτυρας βρισκόταν στην κατοικία του στο Προδρόμι ήχησε το σύστημα συναγερμού του καταστήματος με ειδοποίηση του έλαβε στο κινητό του τηλέφωνο ενώ κατά την είσοδο του στο πρόγραμμα παρακολούθησης που διαθέτει το κατάστημα από το κινητό του τηλέφωνο διαπίστωσε την ύπαρξη σπασμένων γυαλιών στο πάτωμα του καταστήματος και η ταμειακή μηχανή να είναι ανοικτή και το συρτάρι της να είναι βγαλμένο. Μετέβηκε στο πρατήριο τόσο ο ίδιος όσο και ο πατέρας καθώς και η μητέρα του όπου διαπίστωσαν την διάρρηξη του πρατηρίου και την κλοπή των €300 που βρίσκονταν στην μηχανή. Αναγνώρισε το Τεκμήριο 23 ως τις φωτογραφίες που απεικονίζουν τόσο το πρατήριο όσο και το κατάστημα που ευρίσκεται εντός αυτού και στο οποίο εισήλθε ο δράστης.

Αντεξεταζόμενος ανέφερε πως στο ταμείο είχε αφήσει από την προηγούμενη νύκτα ένα ποσό ύψους €300 σε χαρτονομίσματα και κέρματα για να μπορούν να ξεκινήσουν ταμείο την επόμενη ημέρα ενώ σημείωσε πως αντιλήφθηκαν εκ των υστέρων ότι είχε κλαπεί και μια τσάντα του πατέρα του στην οποία είχε μέσα προσωπικά του έγγραφα, επιταγές από εισπράξεις πελατών και ένα χρηματικό ποσό σε μετρητά που ούτε ο ίδιος ο πατέρας του δεν θυμάται πόσα ήταν ακριβώς περί της €2000 με €3000 χωρίς όμως ο ίδιος να γνωρίζει ακριβώς.

Aξιολόγηση Μαρτυρίας:

Είχα την ευκαιρία μέσα από την ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης να παρακολουθήσω με ιδιαίτερη προσοχή τους μάρτυρες που κατέθεσαν ενώπιον μου και είμαι σε θέση να αξιολογήσω τα λεγόμενά τους και την εν γένει συμπεριφορά τους στο εδώλιο του μάρτυρα. Προβαίνω σε αυτή την αξιολόγηση με γνώμονα, μεταξύ άλλων, την ύπαρξη προσωπικού συμφέροντος καθενός στην υπόθεση, τις ευκαιρίες που είχαν να γνωρίζουν ή να παρακολουθήσουν τα διαδραματισθέντα, τη γενική συμπεριφορά τους στο εδώλιο του μάρτυρα, τη μνήμη και τους λόγους που είχαν να θυμούνται ή να πιστεύουν αυτά για τα οποία κατέθεταν και την αμεσότητα των απαντήσεων τους (βλ. Ζερβού v. Χαραλάμπους, (1996) 1 Α.Α.Δ. 447, Καρεκλά v. Κλεάνθους, (1997) 1 Α.Α.Δ. σελ. 1119 και Αθανασίου και άλλος v. Κουνούνη (1997) 1 Α.Α.Δ. σελ. 614).

Αντιπαρέβαλα επίσης τις θέσεις κάθε μάρτυρα με τη λοιπή μαρτυρία που κατατέθηκε στην υπόθεση, γραπτή και προφορική και τη συνοχή και συνέπεια της εκδοχής καθενός, με το σύνολο και τη λογική της υπάρχουσας μαρτυρίας. Στην υπόθεση Ομήρου v. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. σελ. 506, υποδεικνύεται ότι η αξιολόγηση της μαρτυρίας κάθε μάρτυρα, δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στην ατομική κρίση της αξιοπιστίας του ξεχωριστά, αλλά πρέπει να γίνεται με βάση το περιεχόμενο της, την ποιότητα και πειστικότητα της και τη σύγκριση της με την υπόλοιπη μαρτυρία. Είναι επιθυμητό η μαρτυρία να συσχετίζεται, να αντιπαραβάλλεται και να διερευνάται με την αντικειμενική υπόσταση των εκατέρωθεν θέσεων, προσέγγιση η οποία επαυξάνει το κύρος των ευρημάτων του Δικαστηρίου και ενισχύει την πίστη του κοινού στη δικαστική αποστολή (βλ. Στυλιανίδης v. Χ¨Πιέρα (1992) 1 Α.Α.Δ. 1056 και Mustafa v. Κακουρή κ.ά. (2002) 1(Α) Α.Α.Δ. σελ. 162).

Μικρές αντιφάσεις σε ασήμαντες λεπτομέρειες ή μικροανακρίβειες σε επουσιώδη θέματα δεν καταστρέφουν την αξιοπιστία των μαρτύρων αλλά αντίθετα ενδυναμώνουν την ειλικρίνειά τους και δείχνουν ότι δεν προσχεδίασαν την εκδοχή που μετέφεραν στο Δικαστήριο (Κουδουνάρης ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 320).

Κατά την αξιολόγηση των μαρτύρων στην παρούσα ποινική υπόθεση είχα υπόψη μου και το εξής σαφές και περιεκτικό απόσπασμα από την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου στη Monteanu v. Δημοκρατίας (2013) 2 ΑΑΔ 459:

«Το έργο του Δικαστηρίου στην αναζήτηση της αλήθειας στο μέτρο βεβαίως του ανθρωπίνως δυνατού, είναι έργο περίπλοκο, περίτεχνο και ιδιαίτερα λεπτό. Η ανθρώπινη εμπειρία, την αντικειμενική συνισταμένη της οποίας εκφράζει το κάθε Δικαστήριο, διδάσκει ότι είναι απροσδιόριστα απεριόριστη η περιπτωσιολογία της ανθρώπινης έκφρασης μ' όλες τις εκφάνσεις της. Είναι γι' αυτό που ένα Δικαστήριο, ιδιαιτέρως ποινικής δικαιοδοσίας, οφείλει να διυλίζει, να διηθίζει και να φιλτράρει την όλη μαρτυρία με περισσή επιμέλεια και τέτοια προσοχή έτσι ώστε αν καταλήξει σε ενοχή, αυτή να είναι συμβατή με το διαχρονικό αξίωμα και θεμέλιο στην ποινική δίκη, ότι ουδείς καταδικάζεται εκτός εάν κριθεί ένοχος πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.»

Επίσης υπενθυμίζεται πως ένας μάρτυρας μπορεί να γίνει πιστευτός είτε εξ' ολοκλήρου, είτε μερικώς και η επιλεκτική αποδοχή μέρους της μαρτυρίας ενός μάρτυρα δεν είναι επιλήψιμη (Βλ. Αγαπίου ν. Παναγιώτου (1988) 1 ΑΑΔ 263, Γενικός Εισαγγελέας ν. Μανώλη (1995) 2 ΑΑΔ 207 και Χάρης Χρίστου ν. Ευγενία Khoreva (2002) 1 ΑΑΔ 454).

Επομένως το Δικαστήριο έχει διακριτική ευχέρεια να αποδεχτεί την μαρτυρία ενός μάρτυρα είτε στην ολότητα της είτε μέρος της, η οποία ασκείται στη βάση των αρχών που το Εφετείο επισήμανε στην υπόθεση Κωνσταντίνου v. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 219/2012, ημερ. 29.11.13. Η προσέγγιση που το Δικαστήριο υιοθετεί στο θέμα αποδοχής ή όχι μιας μαρτυρίας υπόκειται στον περιορισμό της αιτιολόγησης (Λαζάρου v. Δημοκρατίας, (2010) 2 Α.Α.Δ. 633). Το ακόλουθο απόσπασμα από την Shahin Haisan Fawzy Mohamed v. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 266 εξηγεί με σαφήνεια τα πιο πάνω:

"... ένας μάρτυρας μπορεί να γίνει πιστευτός ή μη πιστευτός, εν όλω ή εν μέρει, σύμφωνα με την άποψη την οποία έχει σχηματίσει το Δικαστήριο ως προς την αξιοπιστία του. Αυτή όμως η δυνατότητα επιλογής μερών μαρτυρίας προσφέρεται μόνο στις περιπτώσεις μαρτύρων οι οποίοι κρίνονται ως αξιόπιστοι μάρτυρες. Σε μια τέτοια περίπτωση, το Δικαστήριο μπορεί να επιλέξει το μέρος της μαρτυρίας του μάρτυρα το οποίο, κατά την άποψη του Δικαστηρίου, εκφράζει την πραγματικότητα, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να απορρίψει άλλο μέρος της μαρτυρίας του το οποίο θεωρείται λανθασμένο, είτε λόγω ανεπίγνωστα ανεπαρκούς παρατήρησης, είτε λόγω αδυναμίας μνήμης. (Γεωργιάδης v. Αστυνομίας (1985) 1 Α.Α.Δ. 56). Στις περιπτώσεις όμως όπου ένας μάρτυρας κρίνεται αναξιόπιστος για καλό λόγο, σίγουρα δεν υπάρχει διαθέσιμη μια τέτοια επιλογή μερών μαρτυρίας (Μιχαήλ v. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 168). "

Καταρχάς σημειώνεται πώς στην υπό εξέταση υπόθεση τα όσα έτυχαν αμφισβήτησης από πλευράς υπεράσπισης ήταν ιδιαίτερα περιορισμένα και αφορούσαν κυρίως στο κατά πόσον υπήρχε ή όχι μαρτυρία είτε άμεση είτε περιστατική ότι ήταν ο Κατηγορούμενος ο δράστης των γεγονότων της 29.01.2023 με 05.02.2023 που αφορά τόσο την κλοπή του οχήματος KRD756 όσο και την διάρρηξη και κλοπή του πρατηρίου ΕΚΟ αφού η μαρτυρία που αφορά τα όσα διαδραματίστηκαν στις δύο πιο πάνω ημερομηνίες όχι μόνο δεν αμφισβητήθηκε αλλά αποτέλεσε ουσιαστικά κοινό έδαφος γεγονότων.

Ούτε ήταν η θέση της κας. Σαββίδου κατά την τελική της αγόρευση ότι οι μάρτυρες κατηγορίας ή κάποιοι από αυτούς θα πρέπει να κριθούν αναξιόπιστοι για τα όσα ανέφεραν στο Δικαστήριο απεναντίας περιορίστηκε στο ότι από την τεθείσα ενώπιον του Δικαστηρίου μαρτυρία δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί η οποιαδήποτε ποινική ευθύνη του Κατηγορούμενου σε σχέση με τα όσα του καταλογίζονται. Μάλιστα η αντεξέταση των μαρτύρων κατηγορίας ήταν σε αρκετές περιπτώσεις πολύ σύντομη και αφορούσε κυρίως περιορισμένα και διευκρινιστικά ζητήματα.

Έχοντας κατά νου τα πιο πάνω αλλά και την γενική καλή εικόνα που αποκόμισα κατά την δια ζώσης παράθεση της μαρτυρίας του συνόλου των μαρτύρων κατηγορίας δεν έχω λόγο να μην αποδεχθώ την μαρτυρία τους αφού δεν υπήρχε ούτε και περί του αντιθέτου εισήγηση και συνοπτικά εξηγώ.

Η μαρτυρία του ΜΚ1 εξεταστή της υπόθεσης θα γίνει αποδεκτή από το Δικαστήριο αφού αυτός αναφέρθηκε στο ιστορικό διερεύνησης της υπόθεσης καθώς και στο σύνολο των ενεργειών που έγιναν είτε από τον ίδιο ή άλλους συναδέλφους του με αναφορά ακόμα και σε ενέργειες που δεν έγιναν από μέρους της Αστυνομικής Δύναμης Κύπρου και αφορούν την διερευνώμενη υπόθεση. Μεγάλο μέρος της μαρτυρίας του αφορά τα μη αμφισβητούμενα γεγονότα που σχετίζονται με τα όσα διαδραματίστηκαν στις 05.02.2023 και καταγράφηκαν ουσιαστικά και από το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης του πρατηρίου ενώ αυτός αντεξετάστηκε κυρίως για τα όσα κατέγραψε στην συνοπτική του έκθεση που κατατέθηκε στην διαδικασία ως το Τεκμήριο 24 στην οποία κάνει αναφορά στην λήψη πληροφοριών από αξιόπιστη μάλιστα πηγή όπως την χαρακτήρισε που ενέπλεκαν τόσον τον κατηγορούμενο όσο και ακόμα ένα πρόσωπο που κατονομάζεται ως Monica Todorova. Συνεπώς δεν έχω λόγο να μην αποδεχθώ το μέρος της μαρτυρίας του που αφορά στις ενέργειες που έλαβαν χώρα για την διερεύνηση της υπόθεσης και στις οποίες ο ίδιος έκανε λεπτομερή αναφορά αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορώ να αποδεχθώ τα συμπεράσματα και απόψεις που ο ΜΚ1 εξέφρασε είτε κατά την διάρκεια της δια ζώσης μαρτυρίας του είτε αυτές καταγράφονται στην συνοπτική του έκθεση (Τεκμήριο 24) αφού κάτι τέτοιο είναι έργο μόνο του Δικαστηρίου.

Σε σχέση με την μαρτυρία του ΜΚ2 δηλαδή τον ιδιοκτήτη του οχήματος [ ] ούτε και αυτή ουσιαστικά αμφισβητήθηκε. Αυτός αναφέρθηκε στο γεγονός ότι το όχημα του κλάπηκε στις 29.01.2023, το αναγνώρισε ως το όχημα που χρησιμοποιήθηκε από τον δράστη για την διάρρηξη στις 05.02.2023 του καταστήματος ενώ εντός αυτού εντοπίστηκε αριθμός αντικειμένων μεταξύ άλλων και το μαύρο γάντι στην θέση του οδηγού του οχήματος τα οποία δεν άνηκαν στον ίδιο καθώς επίσης και στο γεγονός ότι σε αυτό προκλήθηκαν οι ζημιές που έχουν περιγραφεί ενώ είχε κλαπεί και αριθμός αντικειμένων που βρίσκονταν εντός αυτού. Η αντεξέταση ουσιαστικά περιορίστηκε σε ένα και μόνο ζήτημα που ήταν στο κατά πόσον ο υιός του ΜΚ2 διατηρούσε οποιεσδήποτε φιλικές σχέσεις με τον Κατηγορούμενο και αν ο τελευταίος μπήκε ή έμπαινε σε οποιοδήποτε όχημα της οικογένειας ή στο όχημα [ ] με τον μάρτυρα να αναφέρει πως τον κατηγορούμενο δεν τον γνωρίζει προσωπικά και δεν γνώριζε αν ο γιός του είχε οποιεσδήποτε φιλικές σχέσεις με αυτόν και το κατά πόσον μπήκε η όχι στο συγκεκριμένο όχημα. Θεωρώ πως οι θέσεις του συγκεκριμένου μάρτυρα ήταν γνήσιες δηλαδή στο ότι δεν γνώριζε για το ζήτημα αυτό και δεν έχω λόγω να θεωρήσω το αντίθετο. Ούτως η άλλως δεν προσφέρθηκε ή παρουσιάστηκε οποιαδήποτε περί του αντιθέτου μαρτυρία για το ζήτημα αυτό αφού υπενθυμίζεται πως ο Κατηγορούμενος επέλεξε να μην δώσει μαρτυρία στην υπόθεση ούτε και να κλητεύσει οποιοδήποτε μάρτυρα προς υπεράσπιση του. Συνεπώς αποδέχομαι την μαρτυρία του ΜΚ2 στο σύνολο της.

Στρεφόμενος προς την ΜΚ3 αναφέρω καταρχάς πως δεν αμφισβητήθηκε το γεγονός ότι αυτή κατέθετε ως πραγματογνώμονας στην ειδικότητα μεταξύ άλλων της Δικανικής Γενετικής εργαζόμενη στο Ινστιτούτο Νευρολογίας & Γενετικής από το 1994 ενώ από το 1997 εργάζεται στο Εργαστήριο Δικανικής Γενετικής στην ομάδα του κ. Καριόλου με τα προσόντα αυτής ουσιαστικά να μην αμφισβητούνται. Η μάρτυρας αυτή με απλή γλώσσα προσπάθησε να εξηγήσει το περιεχόμενο των μελετών που αποτελούν τα Τεκμήρια 11 και 12 τα οποία η ίδια ετοίμασε σε συνδυασμό με τα Τεκμήρια 28 και 29 με την υπεράσπιση ουσιαστικά να προβαίνει σε περιορισμένη αντεξέταση που αφορούσε κυρίως διευκρινιστικής φύσεως ερωτήματα και όχι σε αμφισβήτηση είτε του περιεχομένου της έκθεσης ή των συμπερασμάτων τους ή των όσων η μάρτυρας παρέθεσε δια ζώσης στο Δικαστήριο. Συνεπώς δεν έχω λόγο να μην αποδεχθώ το σύνολο της μαρτυρίας της.

Αποδεκτή θα κάνω και την μαρτυρία του MK4 αφού ούτε και αυτή έτυχε οποιασδήποτε αμφισβήτησης από πλευράς υπεράσπισης. Υπενθυμίζεται πως πρόκειται για τον Αστυφύλακα που εντόπισε στις 05.02.2023 στον δρόμο Πάφου – Πόλης Χρυσοχούς και συγκεκριμένα στο χωριό Γιόλου το όχημα [ ] το οποίο είχε πλέον ακινητοποιηθεί και εγκαταλειφθεί μετά από ατύχημα διευκρινίζοντας πως εκεί δεν βρισκόταν ούτε και εντόπισε τον Κατηγορούμενο παρά μόνο αναφορά έκανε σε ύποπτο όχημα το οποίο οδηγούσε γυναίκα και μετά από έρευνα διαπιστώθηκε ότι ήταν ιδιοκτησίας του Κατηγορούμενου.

Τέλος στρεφόμενος προς τον ΜΚ5 δεν έχω κανένα λόγο να μην αποδεχθώ την μαρτυρία του. Υπενθυμίζεται πως πρόκειται για τον υιό του ιδιοκτήτη του πρατηρίου ΕΚΟ ο οποίος αναφέρθηκε στα γεγονότα ως αυτά έλαβαν χώρα τόσο στις 04.02.2023 όσο και στις 05.02.2023 χωρίς ουσιαστικά αυτά να τυγχάνουν αμφισβήτησης αφού αποτελούν μάλιστα τα όσα ανέφερε και μη αμφισβητούμενα γεγονότα. Συνεπώς αποδέχομαι το σύνολο της μαρτυρίας του.

Yπενθυμίζεται πως ο Κατηγορούμενος άσκησε το δικαίωμα της σιωπής και δεν κάλεσε μάρτυρες προς υπεράσπιση του.

Ευρήματα:

Έχοντας υπόψη μου τα παραδεκτά και μη αμφισβητούμενα γεγονότα & έγγραφα αλλά και την τεθείσα ενώπιον μου αποδεκτή έγγραφη και δια ζώσης μαρτυρία καταλήγω στα ακόλουθα ευρήματα που αφορούν την υπό εξέταση υπόθεση:

Στην είσοδο της Πόλης Χρυσοχούς της Επαρχίας Πάφου βρίσκεται το πρατήριο καυσίμων της εταιρείας ΕΚΟ του οποίου ιδιοκτήτης είναι ο Γεώργιος Κούππας και λειτουργεί με την βοήθεια του υιού του Αντρέα Κούππα. Το πρατήριο αποτελείτε από τον εξωτερικό χώρο αυτού όπου βρίσκονται οι αντλίες ανεφοδιασμού καυσίμων ενώ επίσης εντός του ίδιου τεμαχίου βρίσκεται και το κατάστημα το οποίο για σκοπούς εισόδου και εξόδου διατηρεί ανοιγοκλεινόμενες γυάλινες πόρτες. To Σάββατο 04.02.2023 με την ολοκλήρωση των εργασιών του πρατηρίου ο Αντρέας Κούππας προχώρησε και κλείδωσε την πόρτα του καταστήματος με δύο κλειδαριές ενώ πριν την αποχώρηση του ενεργοποίησε και τον συναγερμό. Την Κυριακή 05.02.2023 και ώρα 22:19 ήχησε το σύστημα συναγερμού του καταστήματος με ειδοποίηση που απέστειλε στο κινητό τηλέφωνο του Α. Κούππα ενώ σε έλεγχο που διενήργησε από το κινητό του τηλέφωνο στο κλειστό σύστημα παρακολούθησης του πρατηρίου διαπίστωσε ότι υπήρχαν σπασμένα γυαλιά στο πάτωμα του καταστήματος, η ταμειακή μηχανή που βρισκόταν εντός αυτού ήταν ανοικτή και το συρτάρι αυτής βγαλμένο. Αμέσως ο Α. Κούππας μετέβηκε στο πρατήριο μαζί με τον πατέρα του και διαπίστωσε ότι η κύρια είσοδος του καταστήματος ήταν θρυμματισμένη και γυαλιά βρίσκονταν στο πάτωμα και είχε κλαπεί από το κατάστημα το ποσό των €300 που βρισκόταν σε διάφορα χαρτονομίσματα και κέρματα εντός της ταμειακής μηχανής καθώς και ένα τσαντάκι δερμάτινο χρώματος μαύρου που έφερε την επιγραφή της ΣΠΕ ΠΟΛΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟΥΣ εντός του οποίου περιέχετο το χρηματικό ποσό των €3000 σε χαρτονομίσματα και επιταγές καθώς και προσωπικά έγγραφα του Γ. Κούππα.

Από έλεγχο που διενεργήθηκε στο κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης του πρατηρίου που κάλυπτε μέσω διαφόρων καμερών τόσο τον χώρο των αντλιών όσο και το εσωτερικό του καταστήματος διαπιστώθηκε ότι στις 05.02.2023 και περί ώρα 22:19 η γυάλινη είσοδος του καταστήματος του πρατηρίου εμβολίστηκε και έσπασε από το αυτοκίνητο με αρ. εγγραφής [ ] μάρκας Suzuki μπλε χρώματος και στην συνέχεια ο οδηγός αυτού φαίνεται να αποβιβάζεται από το όχημα φέροντας κουκούλα στο πρόσωπο και μαύρο δεξί γάντι και κόκκινο αριστερό γάντι να εισέρχεται εντός του καταστήματος και να πηγαίνει στο χώρο της ταμειακής μηχανής και να προβαίνει σε έρευνα και λήψη αντικειμένων και στην συνέχεια να επιβιβάζεται στο αυτοκίνητο και να αναχωρεί. Από το χώρο του καταστήματος διαπιστώθηκε ότι είχαν κλαπεί τα όσα περιγράφονται ανωτέρω.

Επιπρόσθετα και πάλι από το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης του πρατηρίου διαπιστώθηκε πως στο χώρο των αντλιών λίγο πριν από την διάρρηξη να βρίσκεται όχημα χρώματος μαύρου και να εφοδιάζεται με καύσιμα ο οδηγός του οποίου στεκόταν στην αντλία για εφοδιασμό φορώντας μια αθλητική φόρμα τύπου φούτερ με μέρος της κεφαλής του να είναι καλυμμένο από την αθλητική φόρμα και να μην μπορεί να αναγνωριστεί.

Στις 05.02.2023 και περί ώρα 23:05 ο Αστυφύλακας 1127 ενώ μετέβαινε από την Πάφο προς τον Αστυνομικό Σταθμό Πόλης Χρυσοχούς για μεταφορά κρατουμένου, εντόπισε στον κύριο δρόμο Πάφου – Πόλης Χρυσοχούς παρά το χωριό Γιόλου ακινητοποιημένο πάνω σε κιγκλίδωμα και μέσα σε χαντάκι το όχημα [ ] για το οποίο είχε ενημερωθεί ενωρίτερα μέσω ασυρμάτου ότι είχε εμπλακεί σε διάρρηξη πρατηρίου βενζίνης στην Πόλη Χρυσοχούς και αναζητείτο.

Κατά τον χρόνο που βρισκόταν στο μέρος ο συγκεκριμένος Αστυφύλακας είδε να περνά από το μέρος σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις από αντίθετες σε κάθε φορά κατευθύνσεις με χαμηλή ταχύτητα ένα μπλε αυτοκίνητο μάρκας Mercedes με αριθμούς εγγραφής [ ] όπου οδηγείτο από μια γυναίκα. Από έλεγχο που διενεργήθηκε διαπιστώθηκε ότι αυτό ήταν ιδιοκτησίας του Κατηγορούμενου χωρίς όμως να γίνεται οποιαδήποτε περαιτέρω διερεύνηση για το που το συγκεκριμένο όχημα πήγαινε και ερχόταν ή για το πρόσωπο που το οδηγούσε ενώ το όχημα [ ] σφραγίστηκε και μεταφέρθηκε στον Αστυνομικό Σταθμό Πόλης Χρυσοχούς. Στον χώρο κατά τον εντοπισμό του οχήματος δεν εντοπίστηκε ο Κατηγορούμενος.

Στις 06.02.2023 ο Ivan Nikiforov ιδιοκτήτης του οχήματος [ ] κλήθηκε να μεταβεί στον Αστυνομικό Σταθμό Πόλης Χρυσοχούς όπου είχε μεταφερθεί το όχημα του σφραγισμένο μετά τον εντοπισμό του και μεταξύ των ωρών 14:00 – 15:00 αφού αυτό αποσφραγίστηκε στην παρουσία μελών της Αστυνομικής Δύναμης διεξάχθηκε έρευνα στην παρουσία του εντός του οποίου εντοπίστηκε ένας χάρτινος χυμός ΚΕΑΝ πορτοκάλι καθώς επίσης στην θέση του οδηγού εντοπίστηκε ένα ρούχινο γάντι χρώματος μαύρου το οποίο έγγραφε WATERPROOF για τα οποία ο Nikiforov ανέφερε πως δεν ήταν δικά του και πως δεν ήταν στο αυτοκίνητο του πριν αυτό κλαπεί. Από τον έλεγχο διαπιστώθηκε επίσης πως είχε κλαπεί το ράδιο του οχήματος μάρκας JVC χρώματος μαύρου ενώ το όχημα είχε υποστεί ζημιές αφού ήταν σπασμένος ο μπροστινός προφυλακτήρας του και είχε τρία σχισμένα ελαστικά. Επιπρόσθετα από το αυτοκίνητο έλειπε η άδεια οδήγησης του, η ασφάλεια και το κοτσιάνι του αυτοκινήτου.

Από το εσωτερικό του καταστήματος του πρατηρίου δεν εντοπίστηκε οποιοδήποτε γενετικό υλικό με το οποίο να συνδέεται οποιοδήποτε πρόσωπο με τα αδικήματα. Επιχρίσματα λήφθηκαν επίσης και από το εσωτερικό του οχήματος KRD756 καθώς και από τα αντικείμενα πο βρέθηκαν εντός αυτού.

Από έρευνες που έγιναν σε σχέση με το όχημα [ ] διαπιστώθηκε ότι αυτό είχε δηλωθεί ως κλοπιμέο από τις 29.01.2023 μέσω του ιδιοκτήτη του Ivan Nikiforov αφού το είχε σταθμευμένο σε ανοικτό χώρο δίπλα από την κατοικία του στην οδό Ιερεμίας αρ. 1 στο Αναβαργός. Ο Ivan Nikiforov έχει ένα γιό που ονομάζεται Radostin Ivanon Nikiforov όπου ήταν και το πρόσωπο που τον είχε ενημερώσει ότι το αυτοκίνητο είχε κλαπεί. Το συγκεκριμένο όχημα χρησιμοποιείτο τόσο από τον Ivan Nikiforov όσο και από τον υιό του Radostin Ivanon Nikiforov.

Σύμφωνα με τις Εκθέσεις του Ινστιτούτου Νευρολογίας & Γενετικής ημερ. 16.03.2023 και (Τεκμήρια 11 & 12) καταγράφονται τα ακόλουθα συμπεράσματα:

· Από το επίχρισμα που λήφθηκε από ταμειακή μηχανή στο πρατήριο απομονώθηκε μικρή ποσότητα μικτού γενετικού υλικού με κύριο δότη άγνωστο άνδρα.

· Από το επίχρισμα που λήφθηκε από το τιμόνι του οχήματος με αριθμούς εγγραφής [ ] απομονώθηκε πολύ μικρή ποσότητα μικτού γενετικού υλικού. Ο Majd Albali και ο Radostin Ivanon Nikiforov δεν μπορούν να αποκλεισθούν από δότες μέρους του μικρού γενετικού υλικού που απομονώθηκε από το πιο πάνω αντικείμενο.

· Από το επίχρισμα που λήφθηκε από το μοχλό ταχυτήτων του οχήματος με αριθμούς εγγραφής [ ] απομονώθηκε μικρή ποσότητα μικτού γενετικού υλικού. Ο Radostin Ivanon Nikiforov είναι ο κύριος δότης του μικτού γενετικού υλικού που απομονώθηκε από το πιο πάνω αντικείμενο, πλην όμως για σκοπούς παρουσίασης της υπόθεσης ενώπιον Δικαστηρίου, χρειάζεται όπως του ληφθούν εκ νέου τα παρειακά του επιχρίσματα για την συγκεκριμένη υπόθεση. Ο Majd Albali δεν μπορεί να αποκλεισθεί από δότης μέρους του μικτού γενετικού υλικού που απομονώθηκε από το πιο πάνω αντικείμενο.

· Από το χάρτινο δοχείο και καλαμάκι χυμού με επιγραφή ΚΕΑΝ, κομμάτια από την άκρια στο καλαμάκι που εξέχει από το δοχείο απομονώθηκε γενετικό υλικό με γενετικό προφίλ που ταυτίζεται με το γενετικό προφίλ της Μαρίας Αρέστη, πλην όμως για σκοπούς παρουσίασης της υπόθεσης ενώπιον Δικαστηρίου, χρειάζεται όπως της ληφθούν εκ νέου τα παρειακά της επιχρίσματα για την συγκεκριμένη υπόθεση.

· Από το χάρτινο δοχείο και καλαμάκι χυμού με επιγραφή ΚΕΑΝ, επίχρισμα από το δοχείο εξωτερικά απομονώθηκε πολύ μικρή ποσότητα μικτού γενετικού υλικού. Ο Μajd Albali και ο Radostin Ivanon Nikiforov δεν μπορούν να αποκλεισθούν από δότες μέρους του μικτού γενετικού υλικού που απομονώθηκε από το πιο πάνω αντικείμενο.

· Από το δεξιό ρούχινο γάντι χρώματος μαύρου με επιγραφή <<Waterproof>>, επίχρισμα από το γάντι εξωτερικά απομονώθηκε πολύ μικρή ποσότητα μικτού γενετικού υλικού. Ο Majd Albali είναι δότης μέρους του μικτού γενετικού υλικού που απομονώθηκε από το πιο πάνω αντικείμενο. Μάλιστα με βάση την Στατιστική Εκτίμηση του Λόγου Πιθανοφάνειας (ήτοι το Τεκμήριο 29) προκύπτει ότι από το μικτό γενετικό προφίλ του γενετικού υλικού που απομονώθηκε από επίχρισμα του γαντιού εξωτερικά είναι 1.900.000.000 φορές πιο πιθανό να παρατηρηθεί εάν είναι μίγμα που προέρxεται από τον Majd Albali και ένα άγνωστο άτομο, παρά από δύο άγνωστα άτομα.

· Για τις χρωμοσωμικές θέσεις που μελετήθηκαν, το πλήρες ανδρικό γενετικό προφίλ του μονού γενετικού υλικού που απομονώθηκε από το αντικείμενο 913-6.2 (Δεξιό ρούχινο γάντι χρώματος μαύρου με επιγραφή <<Waterproof>> επίχρισμα από το γάντι εσωτερικά) ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ με το γενετικό προφίλ του γενετικού υλικού που απομονώθηκε από το παρειακό επίχρισμα του Majd Albali.

Ο Κατηγορούμενος συνελήφθηκε ως ύποπτος για την διάπραξη των αδικημάτων που αναφέρονται ανωτέρω και για τα οποία κατηγορήθηκε στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης.

Νομική Πτυχή:

Το αδίκημα της 1^ηςΚατηγορίας Διάρρηξη κτιρίου διέπεται από το άρθρο 294(α) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 που διαλαμβάνει τα ακόλουθα:

Διάρρηξη κτιρίου και διάπραξη κακουργήματος

294. Όποιος-

(α) διαρρήχνει και εισέρχεται σε σχολικό κτίριο, κατάστημα, αποθήκη, γραφείο ή λογιστήριο ή σε κτίριο που συνορεύει με κατοικία και που κατέχεται μαζί με αυτό όμως δεν αποτελεί τμήμα της και διαπράττει κάποιο κακούργημα σε αυτά ή

(β) αν διάπραξε κάποιο κακούργημα σε οποιοδήποτε από τα πιο πάνω αναφερόμενα, διαρρήχνει αυτό και εξέρχεται από αυτό,

είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση επτά χρόνων.

Τα αδικήματα της 2^{ης &}4^ης & 6^ης Κατηγορίας αφορούν το αδίκημα της κλοπής και διέπονται από τα άρθρα 255 και 262 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 που διαλαμβάνουν τα ακόλουθα:

Ορισμός

255.-(1) Όποιος κλέβει, χωρίς τη συναίνεση του ιδιοκτήτη, που γίνεται με δόλιο τρόπο και χωρίς αξίωση δικαιώματος με καλή πίστη, αποκτά κατοχή και αποκομίζει οτιδήποτε που μπορεί να καταστεί αντικείμενο κλοπής με σκοπό, κατά το χρόνο της απόκτησης, να αποστερήσει τον ιδιοκτήτη μόνιμα από αυτό:

Νοείται ότι πρόσωπο δύναται να είναι ένοχο κλοπής οποιουδήποτε τέτοιου πράγματος, ανεξάρτητα του ότι κατέχει αυτό νόμιμα, αν είναι θεματοφύλακας ή συνιδιοκτήτης του, με δόλιο τρόπο σφετερίζεται αυτό για χρήση από τον ίδιο ή από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο παρά του ιδιοκτήτη.

(2) (α) Ο όρος “αποκτά κατοχή” περιλαμβάνει και το να αποκτά κατοχή-

(i) με τέχνασμα

(ii) με εκφοβισμό

(iii) με συνέπεια πλάνης του ιδιοκτήτη που είναι σε γνώση του αποκτώντα ότι κατοχή του αποκτώμενου αποκτήθηκε με τέτοιο τρόπο

(iv) με ανεύρεση, εφόσον κατά το χρόνο της ανεύρεσης αυτός που το βρήκε πιστεύει ότι ο ιδιοκτήτης μπορεί να ανακαλυφθεί με εύλογα διαβήματα

(β) ο όρος “αποκομίζει” περιλαμβάνει κάθε μετακίνηση οποιουδήποτε πράγματος από το χώρο τον οποίο αυτό κατέχει, προκειμένου όμως για πράγμα προσαρτημένο, μόνο αν αυτό αποσπάστηκε εντελώς.

(γ) ο όρος “ιδιοκτήτης” περιλαμβάνει και τον ιδιοκτήτη μέρους ή αυτόν που έχει κατοχή ή έλεγχο ή ειδική ιδιοκτησία πράγματος το οποίο δύναται να καταστεί αντικείμενο κλοπής.

(3) Δύναται να είναι αντικείμενο κλοπής κάθε πράγμα που έχει αξία και που ανήκει σε οποιοδήποτε πρόσωπο, προκειμένου όμως για πράγμα προσκολλημένο σε ακίνητο μετά το διαχωρισμό του από τέτοιο ακίνητο.

Γενική ποινή κλοπής

262. Αυτός που κλέβει οτιδήποτε το οποίο δύναται να κλαπεί, είναι ένοχος του κακουργήματος της κλοπής και υπόκειται σε φυλάκιση τριών χρόνων, εκτός αν λόγω των περιστάσεων της κλοπής ή της φύσης του πράγματος που κλάπηκε,

Τα αδικήματα της 3^{ης &} 5^ης Κατηγορίας Κακόβουλη Βλάβη διέπονται από το άρθρο 324(1) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 που διαλαμβάνει τα ακόλουθα:

324.-(1) Όποιος εσκεμμένα και παράνομα καταστρέφει ή προξενεί ζημιά σε περιουσία, είναι ένοχος ποινικού αδικήματος, το οποίο εκτός αν προνοείται διαφορετικά είναι πλημμέλημα, αυτός αν δεν προβλέπεται κάποια άλλη ποινή, υπόκειται σε φυλάκιση δύο χρόνων ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις χίλιες πεντακόσιες λίρες ή και στις δύο αυτές ποινές:

Νοείται ότι οι διατάξεις του άρθρου 8 του παρόντος Νόμου εφαρμόζονται σε ποινική δίωξη που ασκείται δυνάμει του άρθρου αυτού, νοουμένου ότι ο κατηγορούμενος αποδείξει με τέτοιο τρόπο που να ικανοποιεί το Δικαστήριο ότι η ισχυριζόμενη άσκηση ειλικρινούς αξίωσης δικαιώματος ήταν και εύλογη υπό τις περιστάσεις.

Συμπεράσματα:

Το ερώτημα που καλούμε να απαντήσω είναι το κατά πόσον έχω ικανοποιηθεί στα πλαίσια του βάρους απόδειξης που καλείται η Κατηγορούσα Αρχή να αποσείσει από τους ώμους της για το κατά πόσον ήταν ο Κατηγορούμενος που εμπλέκεται στα καταλογιζόμενα αδικήματα.

Άμεση μαρτυρία η οποία να συνδέει τον κατηγορούμενο με τις αποδιδόμενες σε αυτόν ενέργειες δεν υπάρχει στην προκειμένη περίπτωση. Η κατηγορούσα αρχή βασίστηκε σε περιστατική μαρτυρία για να αποδείξει την ενοχή του κατηγορούμενου.

Η περιστατική μαρτυρία, σύμφωνα με τη σχετική νομολογία, παρομοιάζεται με τους κρίκους αλυσίδας. Όπως οι κρίκοι της αλυσίδας πρέπει να είναι συνεκτικοί και αλληλένδετοι με τους υπόλοιπους κρίκους έτσι και τα ιδιαίτερα τμήματα της περιστατικής μαρτυρίας πρέπει να συναρτώνται μεταξύ τους ως θέμα λογικής συνέπειας ώστε να συγκροτούν ένα αδιάσπαστο σώμα (βλ. Μιχαηλίδης ν. Δημοκρατίας (1989) 2 CLR 172). Η περιστατική μαρτυρία δεν πρέπει να συμβιβάζεται μόνο με την εκδοχή ότι ο κατηγορούμενος διέπραξε το αδίκημα αλλά περιπλέον πρέπει τα γεγονότα να μην συμβιβάζονται με οποιοδήποτε άλλο συμπέρασμα εκτός από το συμπέρασμα ενοχής του κατηγορουμένου (βλ. Vrakas v. Republic (1973) 2 CLR 139, Vouniotis v. Republic (1975) 2 CLR 34 και Anastasiadis v. Republic (1977) 2 CLR 97). Όταν όλες οι σημαντικές πτυχές της περιστατικής μαρτυρίας δεν συμβιβάζονται με οτιδήποτε άλλο παρά με συμπέρασμα ενοχής η περιστατική μαρτυρία μπορεί να οδηγήσει στην καταδίκη του κατηγορούμενου. Όταν όμως βασικά σημεία της περιστατικής μαρτυρίας συμβιβάζονται όχι μόνο με την εκδοχή της κατηγορούσας αρχής ότι ο κατηγορούμενος διέπραξε το αδίκημα αλλά και με μια άλλη λογική εξήγηση που προκύπτει από τη μαρτυρία, τότε η μαρτυρία από μόνη της δεν μπορεί να θεμελιώσει την ενοχή του κατηγορούμενου (βλ. και σύγγραμμα Τ. Ηλιάδη, Το Δίκαιο της Απόδειξης σελ. 26-36).

Σε σχέση με την αποδεικτική δύναμη μαρτυρίας από γενετικό υλικό, στην Ιωάννου κ.α. v. Δημοκρατίας ;(2001) 2 Α.Α.Δ. 195 τονίστηκε ότι η επιστημονική μαρτυρία που προβάλλεται ως αποδεικτική ορισμένου γεγονότος είναι δυνατό να θεμελιώσει εκείνο το γεγονός σε βαθμό ο οποίος, σε κάθε περίπτωση, μπορεί να κυμαίνεται από την απλή πιθανότητα ως την ουσιαστική βεβαιότητα. Δεν υπάρχει οτιδήποτε το εγγενές στην φύση της μαρτυρίας από γενετικό υλικό που να το καθιστά μη αποδεκτό αφ' εαυτού ή που να δικαιολογεί ειδικό, ιδιαίτερο κανόνα, ότι μαρτυρία που εμπίπτει σ' αυτή την κατηγορία δεν είναι δυνατό να στηρίξει καταδίκη στην απουσία άλλης μαρτυρίας. Ως λέχθηκε δε στην Γενικός Εισαγγελέας ;v. Νικολάου (Αρ. 1) (2010) 2 Α.Α.Δ. 525, ;περιστατική μαρτυρία που προέρχεται από επιστημονικές εξετάσεις, όπως αυτές σε επίπεδο γενετικού υλικού είναι ιδιαίτερα σημαντική ως προς τη δυναμική που αναπτύσσει λόγω της φύσης της ώστε να επαρκεί στην κατάλληλη περίπτωση να θεμελιώσει ενοχή (γίνεται παραπομπή στις υποθέσεις R. v. Melias, The Times 14.11.87, Ιωάννου ανωτέρω και Γρηγορίου ν. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (2001) 2 Α.Α.Δ. 571).

Αναφέρεται όμως ότι παρά την δυναμική της δεν έχει οποιοδήποτε εγγενές διαφοροποιητικό στοιχείο που να την διακρίνει από οποιαδήποτε άλλης φύσεως περιστατική μαρτυρία και κατά συνέπεια πρέπει, δίχως άλλο, να είναι δυνατή η σύνδεση της με την ενοχή του κατηγορουμένου κατά τρόπο άμεσο και ταυτόχρονα ασυμβίβαστο με άλλη λογική ερμηνεία επ' αυτής. Μαρτυρία γενετικού υλικού, η οποία συνιστά πάντοτε επιστημονική μαρτυρία, αξιολογείται λοιπόν και τυγχάνει εφαρμογής αναλόγως των γεγονότων της κάθε υπόθεσης (βλ. Vedad v. Αστυνομίας (2011) 2 Α.Α.Δ. 1). Τα πιο πάνω προκύπτουν σαφώς από τις υποθέσεις Νικολάου (Αρ. 1) ανωτέρω και Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 547, στις οποίες η μόνη μαρτυρία σύνδεσης του κατηγορουμένου με την διάπραξη των αδικημάτων ήταν ο εντοπισμός του γενετικού του υλικού σε αντικείμενα. Από τα πιο πάνω συνάγεται λοιπόν ότι ακόμη και εάν η μόνη μαρτυρία σύνδεσης ενός κατηγορουμένου με ένα αδίκημα είναι από γενετικό υλικό, αυτή μπορεί να αποτελέσει βάση καταδίκης, όταν η ύπαρξη της, συνεκτιμούμενη με τα άλλα περιστατικά της υπόθεσης δεν αφήνει λογικά περιθώριο για άλλη ερμηνεία ή εξήγηση (βλ. Χαρίτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 225). Ως δε φυσικά προκύπτει από την υπόλοιπη σχετική νομολογία είναι πιο πιθανή η καταδίκη εάν, πέραν της ανεύρεσης γενετικού υλικού του κατηγορούμενου πάνω ή γύρω από αντικείμενα μιας υπόθεση ή στην σκηνή, υπάρχει και πρόσθετη ενοχοποιητική μαρτυρία εναντίον του, η οποία θεμελιώνει σύνδεση μεταξύ αυτού και του εγκλήματος (βλ. Παντελή ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση Αρ. 216/2013, ημερ. 20.1.16, στην οποία γίνεται παραπομπή στις R. v. Ogden (2013) EWCA Crim 1294 και Doheny and Adams (1997) 1 Cr.App.R. 369 καθώς και Ξυδάς ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 807 και Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 231).

Ως έχει άλλωστε νομολογηθεί, σε υποθέσεις όπου η κατηγορούσα αρχή στηρίζεται σε περιστατική μαρτυρία, όσον αφορά τις διαζευκτικές πιθανότητες δηλ. αυτές που δίδουν μια άλλη αθώα λογική εξήγηση, το Δικαστήριο δεν ασχολείται με απομακρυσμένες πιθανότητες, ούτε με σενάρια που ευφάνταστα μπορεί να προωθήσει η υπεράσπιση και τα οποία μένουν στην σφαίρα της εικασίας εφόσον δεν δίδεται κάποια μαρτυρία προς τούτο (βλ. Νικολάου (Αρ. 1) ανωτέρω). Οι διαζευκτικές πιθανότητες πρέπει να είναι τέτοιες που να εξάγονται από την ολότητα της μαρτυρίας ενώπιον του Δικαστηρίου, άλλως πως τα Δικαστήρια θα καλούνται να εξετάζουν πιθανότητες ή θεωρίες, ως προς συμβάντα τα οποία δεν μπορούν εύλογα να εξαχθούν από το υλικό ενώπιον τους και αυτό δεν είναι έργο του Δικαστηρίου (βλ. Αθηνής ν. Δημοκρατίας (1990) 2 Α.Α.Δ. 41). Εκεί δε όπου χρειάζεται κάποια εξήγηση αυτή επίσης πρέπει να προκύπτει από τη μαρτυρία και όχι από απλές υποθέσεις (βλ.R. v. Mary Ann Ash (1911) 6 Cr.App.Rep. 225).

Από την αποδεκτή λοιπόν ενώπιον μου μαρτυρία προκύπτουν τα ακόλουθα συμπεράσματα / ευρήματα που αποτελούν τους κρίκους της περιστατικής μαρτυρίας της υπό εξέταση υπόθεσης:

(α) Το όχημα που χρησιμοποίησε ο δράστης για την διάρρηξη του πρατηρίου ΕΚΟ στην Πόλη Χρυσοχούς στις 05.02.2023 και ώρα 22:19 ήταν το όχημα με αριθμούς εγγραφής [ ] μάρκας Suzuki χρώματος μπλε.

(β) Το μόνο πρόσωπο που επέβαινε στο πιο πάνω όχημα ήταν ο οδηγός αυτού ο οποίος αμέσως μετά τον εμβολισμό της γυάλινης εισόδου του καταστήματος του Πρατηρίου κατεβαίνει από την θέση του οδηγού ανοίγοντας την πόρτα της πλευράς του οδηγού και φέροντας κουκούλα στο κεφάλι και φορώντας γάντια και στα δύο χέρια και συγκεκριμένα γάντι χρώματος μαύρου στο δεξί χέρι και γάντι χρώματος κόκκινου στο αριστερό χέρι εισέρχεται και κινείται εντός του καταστήματος.

(γ) Στις 05.02.2023 και ώρα 23:05 το όχημα με αριθμούς εγγραφής [ ] το οποίο είχε χρησιμοποιηθεί 46 λεπτά προηγουμένως για την διάρρηξη του πρατηρίου εντοπίστηκε στον κύριο δρόμο Πάφου – Πόλης Χρυσοχούς παρά το χωριό Γιόλου ακινητοποιημένο μέσα σε χαντάκι πάνω σε κιγκλίδωμα με ζημιά στα τρία του ελαστικά καθώς και στον μπροστινό προφυλακτήρα.

(δ) Κατά την διάρκεια παραμονής του Αστυφύλακα 1127 στον χώρο όπου εντοπίστηκε ακινητοποιημένο το όχημα [ ] πέρασε από το μέρος σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις από αντίθετες σε κάθε φορά κατευθύνσεις και με χαμηλή ταχύτητα ένα μπλε αυτοκίνητο μάρκας Mercedes με αριθμούς εγγραφής [ ] όπου οδηγείτο από μια γυναίκα και από έλεγχο που διενεργήθηκε αυτό ήταν ιδιοκτησίας του Κατηγορούμενου.

(ε) Το όχημα [ ] σφραγίστηκε και μεταφέρθηκε στον Αστυνομικό Σταθμό Πόλης Χρυσοχούς όπου σε έρευνα που έλαβε χώρα στις 06.02.2023 εντοπίστηκε στην μαξιλάρα του οδηγού του οχήματος το Τεκμήριο 7 ήτοι ένα δεξί μάλλινο γάντι χρώματος μαύρου με περιγραφή waterproof.

(στ) Το συγκεκριμένο γάντι δεν ήταν ιδιοκτησίας ή άνηκε στον ΜΚ2 και ούτε αυτό βρισκόταν στο αυτοκίνητο πριν τις 29.01.2023 που είχε κλαπεί.

(ζ) Το γάντι που εντοπίστηκε εντός του οχήματος [ ] προσομοιάζει σε μεγάλο βαθμό με αυτό που ο δράστης της διάρρηξης του πρατηρίου χρησιμοποίησε αφού υπενθυμίζεται ότι αυτός έφερε μαύρο γάντι στο δεξί του χέρι ενώ το ανευρεθέν γάντι που βρέθηκε στην μαξιλάρα του οδηγού του οχήματος ήταν και αυτό μαύρου χρώματος ενώ ήταν επίσης γάντι που εφαρμοζόταν μόνο για το δεξί χέρι.

(η) Από δειγματοληψίες που έγιναν τόσο στην εξωτερική επιφάνεια όσο και στην εσωτερική επιφάνεια του γαντιού που εντοπίστηκε στο όχημα [ ] συγκρινόμενα με τα παρειακά επιχρίσματα του Κατηγορούμενου προκύπτουν σύμφωνα με την έκθεση του Ινστιτούτου Νευρολογίας & Γενετικής (Τεκμήριο 12) τα εξής:

(θ) Σύμφωνα με την αποδεκτή μαρτυρία της ΜΚ3 το γενετικό υλικό που εντοπίστηκε στο εσωτερικό μέρος του γαντιού ήταν πλήρες δηλαδή υπήρχαν κορυφές σε κάθε θέση (σχετική η σελίδα 27 του Τεκμηρίου 28 που αφορά την παράγραφο 7 της έκθεσης Τεκμήριο 12) και με βάση τα δεδομένα αυτά είναι ποιο πιθανόν να παρατηρηθεί ο εντοπισμός του DNA με άμεση μεταφορά δηλαδή να το φόρεσε ο ίδιος παρά να μεταφερθεί από κάποιο άλλο άτομο ή δραστηριότητα.

(ι) Το γάντι που έχει εντοπισθεί ως εκ της φύσης του δεν είναι ένα ουδέτερο και μη προσωπικό αντικείμενο το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον οποιοδήποτε για ποικίλους σκοπούς. Το γάντι είναι καθαρά προσωπικό αντικείμενο και τυγχάνει χρήσης από τον κάτοχο του δηλαδή το πρόσωπο που φέρει αυτό στο χέρι του με το γενετικό προφίλ που εντοπίστηκε στο εσωτερικό αυτού να δίνει ένα πλήρες γενετικό προφίλ και να ταυτίζεται με το γενετικό προφίλ του Κατηγορούμενου.

(ια) Από το επίχρισμα που λήφθηκε από το τιμόνι του οχήματος με αριθμούς εγγραφής [ ] απομονώθηκε πολύ μικρή ποσότητα μικτού γενετικού υλικού. Ο Majd Albali και ο Radostin Ivanon Nikiforov δεν μπορούν να αποκλεισθούν από δότες μέρους του μικρού γενετικού υλικού που απομονώθηκε από το πιο πάνω αντικείμενο.

(ιβ) Από το επίχρισμα που λήφθηκε από το μοχλό ταχυτήτων του οχήματος με αριθμούς εγγραφής [ ] απομονώθηκε μικρή ποσότητα μικτού γενετικού υλικού. Ο Radostin Ivanon Nikiforov είναι ο κύριος δότης του μικτού γενετικού υλικού που απομονώθηκε από το πιο πάνω αντικείμενο ενώ ο Κατηγορούμενος δεν μπορεί να αποκλεισθεί από δότης μέρους του μικτού γενετικού υλικού που απομονώθηκε από το πιο πάνω αντικείμενο.

Επιπρόσθετα με τα ανωτέρω σημειώνω και τα ακόλουθα:

Η υπεράσπιση κατά την αντεξέταση του ΜΚ1 εξεταστή της υπόθεσης ουδέποτε έθεσε ζήτημα ή αμφισβήτησε την εκδοχή της κατηγορούσας αρχής ότι δηλαδή το γάντι που εντοπίστηκε εντός του οχήματος [ ] ήταν άλλο από αυτό που ο δράστης της διάρρηξης έφερε στο δεξί του χέρι. Από μελέτη της αντεξέτασης του συγκεκριμένου μάρτυρα δεν φαίνεται να προέκυψε τέτοια επιχειρηματολογία δηλαδή η υπεράσπιση να αμφισβητεί άμεσα ή ακόμα και έμμεσα για το κατά πόσον το ανευρεθέν γάντι είναι άλλο ή διέφερε από αυτό που φορούσε ο δράστης της διάρρηξης στο δεξί του χέρι. Ούτε βεβαίως ο ΜΚ2 αντεξετάστηκε για το ζήτημα ανεύρεσης του γαντιού εντός του οχήματος στα πλαίσια έρευνας που έλαβε χώρα στις 06.02.2023. [3]

Yπενθυμίζεται επίσης πως ο Κατηγορούμενος άσκησε το δικαίωμα της σιωπής όπως βεβαίως είχε δικαίωμα να πράξει. Όμως θα αναμένετο να δοθεί κάποια εξήγηση για το πως βρέθηκε το γενετικό του υλικό όχι μόνο στο τιμόνι και στο μοχλό ταχυτήτων του κλοπιμαίου οχήματος [ ] για το οποίο μάλιστα δεν υπήρξε αμφισβήτηση επί της μαρτυρίας της ΜΚ3 αλλά ιδίως τόσο στο εξωτερικό μέρος αλλά όσο και στο εσωτερικό μέρος του μαύρου δεξιοφόρητου γαντιού που βρέθηκε τοποθετημένο στην θέση του οδηγού του οχήματος [ ] που είχε χρησιμοποιηθεί για τον εμβολισμό της εισόδου του καταστήματος του πρατηρίου και εντοπίστηκε ακινητοποιημένο στην Γιόλου μόλις 46 λεπτά αργότερα ενώ το ανευρεθέν γάντι προσομοίαζε σε μεγάλο βαθμό με το γάντι που ο δράστης της διάρρηξης έφερε στο δεξί του χέρι στο εσωτερικό μάλιστα του οποίου έφερε το πλήρες γενετικό προφίλ του Κατηγορούμενου.

Ο εντοπισμός γενετικού υλικού του Κατηγορούμενου τόσο επί του τιμονιού όσο και επί του μοχλού ταχυτήτων συνάδει με μόνο μία λογική εξήγηση και αυτή δεν είναι άλλη από το ότι ο Κατηγορούμενος οδήγησε το συγκεκριμένο όχημα.

Σε σχέση βεβαίως με γενετικό υλικό που εντοπίστηκε τόσο στο τιμόνι όσο και στο μοχλό των ταχυτήτων του οχήματος [ ] και αφορούσε τον Radostin Ivanon Nikiforov υπενθυμίζεται πως πρόκειται για τον υιό του ιδιοκτήτη του οχήματος που σύμφωνα με την αποδεκτή μαρτυρία και ευρήματα του Δικαστηρίου το συγκεκριμένο όχημα χρησιμοποιείτο και από τον ίδιο και θα αναμένετο ο εντοπισμός του γενετικού του υλικού σε διάφορα σημεία εντός αυτού όπως το τιμόνι και ο μοχλός ταχυτήτων.

Μάλιστα σημειώνεται πως κάποια σενάρια που προωθήθηκαν από πλευράς υπεράσπισης κατά την αντεξέταση κυρίως των ΜΚ1 και ΜΚ2 που αφορούσαν την ισχυριζόμενη φιλία του κατηγορούμενου με τον υιό του ΜΚ2 και το ότι ενδεχομένως ο Κατηγορούμενος να είχε μπει στα οχήματα της οικογένειας συμπεριλαμβανομένου και του KRD756 δεν προωθήθηκαν από πλευράς υπεράσπισης δια της παρουσίασης μαρτυρίας είτε από τον Κατηγορούμενο είτε από άλλο μάρτυρα υπεράσπισης και παρέμειναν μόνο μετέωρες υποβολές των θέσεων αυτών.[4] Σε κάθε περίπτωση δεν αποτέλεσε ποτέ ισχυρισμό της υπεράσπισης ότι ο Κατηγορούμενος οδήγησε το συγκεκριμένο όχημα για να δικαιολογείται ο εντοπισμός στο τιμόνι και τον μοχλό των ταχυτήτων δικού του γενετικού υλικού.

Επιπρόσθετα καμιά εξήγηση δεν δόθηκε πως το όχημα ιδιοκτησίας του Κατηγορούμενου με αριθμούς εγγραφής KJZ 885 βρέθηκε να περνά με γυναίκα οδηγό σε δύο μάλιστα περιπτώσεις στις 05.02.2023 από το σημείο στο οποίο είχε ακινητοποιηθεί το όχημα που χρησιμοποιήθηκε για την διάρρηξη του πρατηρίου με τον ίδιο φυσικά στην ανακριτική του κατάθεση (βλέπετε Τεκμήριο 17 στην ερώτηση 13) να αναφέρει μόνο πως την περίοδο εκείνη το όχημα του χρησιμοποιείτο εκτός από τον ίδιο και από την Monica Todorova ενώ όταν ρωτήθηκε στην συνέχεια αν γνωρίζει κατά πόσον αυτή είχε μεταβεί με το όχημα του στις 05.02.2023 στην Πόλη Χρυσοχούς απλά ανέφερε πως ότι είχε να πει θα το έλεγε στο Δικαστήριο χωρίς βεβαίως να δώσε κάποια εξήγηση κατά την ακροαματική διαδικασία. Υπενθυμίζεται πως σύμφωνα με την συνοπτική έκθεση του ΜΚ1 που κατατέθηκε στην διαδικασία ως Τεκμήριο 24 υπήρχε πληροφορία από αξιόπιστη πηγή που είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με την Αστυνομία ότι την διάρρηξη του πρατηρίου είχε διενεργήσει ο Κατηγορούμενος χρησιμοποιώντας το μπλέ κλοπιμέο όχημα ενώ μετά που αυτός είχε ατύχημα τον περισυνέλλεξε η Todorova που βρισκόταν στην περιοχή και οδηγούσε το όχημα ιδιοκτησίας του με αριθμούς εγγραφής [ ].

Από τα πιο πάνω προκύπτει πως η περιστατική μαρτυρία που έχει προσκομιστεί από την Κατηγορούσα Αρχή δεν παρουσιάζει κενά και αδυναμίες απεναντίας αυτή είναι ικανή να αποδείξει με την βεβαιότητα που απαιτείται στην ποινική διαδικασία πως ο Κατηγορούμενος είναι ο δράστης των αδικημάτων της 1^ης , 2^ης και 3^ης Κατηγορίας αφού αυτό είναι το μόνο λογικό συμπέρασμα στο οποίο το Δικαστήριο μπορεί να καταλήξει στη βάση των αποδεκτών γεγονότων.

Στρεφόμενος προς την 5^ηςΚατηγορία δηλαδή της παράνομης πρόκλησης ζημιάς στο όχημα [ ] ζημιά η οποία προκλήθηκε όταν αυτό οδηγείτο από τον Κατηγορούμενο στις 05.02.2023 και έλαβε χώρα μεταξύ του χρόνου εγκατάλειψης της σκηνής της διάρρηξης μέχρι και την ακινητοποίηση του οχήματος μέσα στο χαντάκι πάνω στο κιγκλίδωμα στον κύριο δρόμο Πάφου – Πόλης Χρυσοχούς παρά το χωριό Γιόλου (προφανώς δεν μπορούσε να λάβει χώρα προηγουμένως αφού το αυτοκίνητο κατά το χρόνο διενέργειας της διάρρηξης ήταν σε πλήρη λειτουργήσιμη κατάσταση) δεν έχω ικανοποιηθεί από την τεθείσα ενώπιον μου μαρτυρία ότι η ζημιά αυτή έγινε κατά τρόπο εσκεμμένο και παράνομο ως επιτάσσει το άρθρο 324(1) του Κεφ. 154 από πλευράς του Κατηγορούμενου. Απεναντίας ο ΜΚ1 αναφέρει στη συνοπτική του έκθεση (Τεκμήριο 24) πως το συγκεκριμένο όχημα φαίνεται να είχε εμπλακεί σε δυστύχημα με αποτέλεσμα να ακινητοποιηθεί στο χαντάκι και πάνω στο κιγκλίδωμα. Ως εκ τούτου ένεκα της απουσίας μαρτυρίας που να οδηγεί σε στοιχειοθέτηση του εσκεμμένου και παράνομου τρόπου πρόκλησης της ζημιάς και χωρίς να αποκλείεται το ενδεχόμενο η ζημιά να μεσολάβησε από τροχαίο ατύχημα στο οποίο ενεπλάκηκε το όχημα ο Κατηγορούμενος θα πρέπει να αθωωθεί από την 5^η Κατηγορία.

Στρεφόμενος τέλος στην 4^η και 6^η Κατηγορία σημειώνω τα ακόλουθα τα οποία θεωρώ καταλυτικά για την στοιχειοθέτηση η μη των κατηγοριών αυτών:

Καταρχάς υπενθυμίζεται πως η κλοπή του οχήματος [ ] έλαβε χώρα στις 29.01.2023 ενώ η διάρρηξη του πρατηρίου για την οποία χρησιμοποιήθηκε το εν λόγω όχημα έγινε στις 05.02.2023 δηλαδή 8 ημέρες μετά την κλοπή του.

Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι κατά πόσον ο Κατηγορούμενος που είναι ο δράστης των γεγονότων της 05.02.2023 και είχε στην κατοχή του κατά την άνω ημερομηνία το συγκεκριμένο όχημα το οποίο και χρησιμοποίησε για την διενέργεια της διάρρηξης και κλοπής του πρατηρίου μπορεί επίσης να κριθεί ένοχος πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας και για το αδίκημα της κλοπής του οχήματος που έγινε στις 29.01.2023 καθώς και των όσων καταγγέλθηκαν ως κλοπιμέα από το συγκεκριμένο όχημα δηλαδή του ραδίου μάρκας JVC, του τίτλου ιδιοκτησίας και ασφαλιστήριου εγγράφου του οχήματος καθώς και της άδειας οδηγού του ιδιοκτήτη του ΜΚ2.

Θεωρώ πως η παρέλευση 8 ημερών από την ημερομηνία κλοπής του οχήματος που έγινε στις 29.01.2023 μέχρι και τις 05.02.2023 όπου καταλήγει το Δικαστήριο στα πλαίσια της παρούσας απόφασης ότι αυτό κατέχετο από τον Κατηγορούμενο και με δεδομένο ότι δεν υπάρχει μαρτυρία για το πότε τα όσα καταγγέλθηκαν ως κλοπιμέα από το όχημα είχαν πράγματι αφαιρεθεί από αυτό δια της κλοπής τους δημιουργούν σοβαρές αμφιβολίες στο μυαλό του Δικαστηρίου για να καταλήξει στο κατά πόσον πράγματι ήταν ο Κατηγορούμενος ο δράστης των κατηγοριών αυτών.

Ως αναφέρεται στο σύγγραμμα Archbold 2006 (παρ. 21-125) το δόγμα της πρόσφατης κατοχής («doctrine of recent possession») δεν αποτελεί δόγμα αλλά κανόνα αφού δεν αφορά τίποτε άλλο παρά εφαρμογή κανόνων κοινής λογικής.

Στην ίδια παράγραφο και µε αναφορά στις υποθέσεις R. v. Loughlin 35 Cr. App.R. 69 και R. v. Seymour 38 Cr. App. R.68, ο κανόνας διατυπώνεται ως εξής: «. where it is proved that premises have been entered and property stolen therefrom and that soon after the entry the defendant was found in possession of the property, it is open to the jury to convict him of burglary, and the jury should be so directed ..». Το ζήτηµα απασχόλησε στην Kyprianou v. The Police (1976) 2 C.L.R.75 στην οποία παρατίθεται το εξής απόσπασµα από την D.P.P. V. Nieser (1959) 1 Q.B. 254:

«The so-called «doctrine of recent possession» is not limited to cases of receiving nor to inferences as to the accused's knowledge or state of mind. The right inference from recent possession may be that the accused himself has stolen the property, as where he is found in the street near the scene of the house-breaking in possession of the property which has been taken from the house which has been entered. On the other hand, where property has been stolen and there is nothing in the circumstances to point to the accused's having himself committed the crime of stealing, the proper inference from its being found in his possession may be that he received the property knowing, not merely that it had been unlawfully obtained but knowing that it had been stolen.»

Είναι γεγονός ότι στο σύγγραμμα Archbold, Criminal Pleading, Evidence & Practice, §21-126, εκφράζεται η θέση (submission) ότι όταν η πρόσφατη κατοχή αποτελεί τη μόνη μαρτυρία, είναι αδύνατο να αποκλειστεί η πιθανότητα ότι ο κατηγορούμενος ήταν απλά κλεπταποδόχος, οπότε και κατηγορία για διάρρηξη δεν θα πρέπει να αφήνεται να αποφασιστεί από τους ενόρκους. Το ακριβές λεκτικό είναι το ακόλουθο:

'Every case depends on its own facts. There is no magic in any given length of time. However, it is submitted that in many cases where the only evidence is that of recent possession, it will be impossible to exclude the possibility that the defendant was merely a receiver of the stolen property: in such cases, a count of burglary ought not to be left to the jury.'

Διαφοροποιημένη θέση εκφράστηκε στην απόφαση (πλειοψηφίας) του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Καναδά στην R. v. Kowlyk [1988] 2 R.C.S. 59. Στην υπόθεση εκείνη ο κατηγορούμενος αντιμετώπιζε κατηγορία διάρρηξης και κλοπής και όχι κλεπταποδοχής. Το ερώτημα ήταν αν πρόσφατη κατοχή μπορεί από μόνη της, να οδηγήσει σε καταδίκη. Αφού συνοψίστηκε όλη η Αγγλική Νομολογία, από την οποία πηγάζει το δόγμα, η πλειοψηφία κατέληξε ως ακολούθως (σελ. 69, McIntyre J.):

'While in R. v. Newton, supra, the Court was not called upon to decide the issue of whether recent possession by itself, in the absence of other circumstances which would connect an accused to the theft, could justify a finding of guilt, the words of Ritchie J. above would surely decide the present appeal in favour of the Crown. This is particularly true when it is considered that no other case in Canadian or English law suggests that some other evidence must be present to connect an accused to the crime before an inference of guilt becomes permissible. In my view, the authorities deny that any additional evidence, apart from that of unexplained recent possession of stolen goods, is necessary to permit an inference of guilt.'

Στη σελ. 72:

'The question which arises here is whether the unexplained recent possession of stolen goods, standing alone, will also warrant an inference of guilt of breaking and entering and theft of the goods under s. 306(1)(b) of the Criminal Code. It is my view that this question must be answered in favour of the Crown.'

Και ακολούθως στις σελ. 74 - 75:

'In summary, then, it is my view, based on the cases, both English and Canadian, which I have referred to, that what has been called the doctrine of recent possession may be succinctly stated in the following terms. Upon proof of the unexplained possession of recently stolen property, the trier of fact may - but not must - draw an inference of guilt of theft or of offences incidental thereto. Where the circumstances are such that a question could arise as to whether the accused was a thief or merely a possessor, it will be for the trier of fact upon a consideration of all the circumstances to decide which, if either, inference should be drawn. In all recent possession cases the inference of guilt is permissive, not mandatory, and when an explanation is offered which might reasonably be true, even though the trier of fact is not satisfied of its truth, the doctrine will not apply.'

Στην Κυπριακή Απόφαση, Kyprianou v. The Police (1976) 2 CLR 75, αν και συζητήθηκε το δόγμα της πρόσφατης κατοχής με αναφορά μεταξύ άλλων, στις R. v. Langmead, 9 Cox C.C. 464 και Schama and Abramovitch, 11 Cr. App. R. 45, δεν υιοθετήθηκε προσέγγιση που να είναι αντίθετη από αυτή που υιοθετήθηκε στον Καναδά. Αυτό που επιβάλλεται στο Δικαστήριο είναι να εξετάσει το σύνολο των περιστάσεων προτού καταλήξει σε καταδίκη.

Πιστεύω ότι η ορθή καθοδήγηση είναι η ακόλουθη:

(1) Εφόσον αποδειχθεί ότι η περιουσία έχει κλαπεί και ότι αυτή έχει βρεθεί στην κατοχή του κατηγορουμένου, σε χρόνο πρόσφατο μετά την κλοπή, στην απουσία οποιασδήποτε εξήγησης από τον κατηγορούμενο, το Δικαστήριο, ακόμη και στην απουσία άλλης μαρτυρίας, λαμβάνοντας όμως υπόψη όλες τις περιστάσεις της υπόθεσης, δύναται - χωρίς όμως να υποχρεούται - να προβεί σε συμπέρασμα ότι ο κατηγορούμενος είναι ο κλεπταποδόχος ή ο κλέφτης (βλ. Kowlyk, ανωτέρω και την αναφερόμενη σ' αυτή νομολογία).

(2) Το αν η κατοχή είναι πρόσφατη ή όχι είναι ζήτημα γεγονότων (βλ. Kyprianou, ανωτέρω σελ. 89 με αναφορά στο σύγγραμμα Kenny's Outlines of Criminal Law, 19^th ed., 461, para. 500).

(3) Το βάρος απόδειξης δεν αντιστρέφεται. Το φέρει πάντα η Κατηγορούσα Αρχή. Αν παρασχεθεί εξήγηση η οποία ενδέχεται να είναι αληθινή - όχι κατ' ανάγκη αποδεδειγμένα αληθινή - τότε ο κατηγορούμενος δικαιούται να απαλλαγεί της κατηγορίας, επειδή η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να αποσείσει το βάρος απόδειξης, ότι δηλαδή ο κατηγορούμενος είναι ένοχος πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας (βλ. Kyprianou, ανωτέρω, σελ. 90, Schama and Abramovitch, ανωτέρω, σελ. 49 και Kowlyk, ανωτέρω, σελ. 65).

(4) Όπου ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει κατηγορία κλοπής χωρίς διαζευκτική κατηγορία κλεπταποδοχής το Δικαστήριο πρέπει να είναι σίγουρο ότι είναι ο κλέφτης. Ιδιαίτερα χρήσιμη είναι η κατευθυντήρια οδηγία προς τους ενόρκους όπως αυτή εντοπίζεται στο Criminal Trials Benchbook, Judicial Commission of New South Wales (Australia) § 4-060, όταν ο κατηγορούμενος δεν αντιμετωπίζει ταυτόχρονα με την κατηγορία κλοπής, κατηγορία κλεπταποδοχής (σε δική μου μετάφραση):

«Όπως σας ανέφερα, εάν έχετε ικανοποιηθεί ότι [ο κατηγορούμενος] είχε την κατοχή της επίδικης περιουσίας όταν αυτή είχε πρόσφατα κλαπεί, τότε δικαιούστε να κάνετε εύρημα ότι [αυτός/αυτή] ήταν είτε ο κλέφτης ή ο κλεπταποδόχος της. Στην προκειμένη περίπτωση, [ο κατηγορούμενος] δεν έχει κατηγορηθεί ως κλεπταποδόχος και επομένως μπορείτε να [τον/την] βρείτε ''ένοχο'' μόνο εάν ικανοποιηθείτε πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι [αυτός/αυτή] ήταν ο πραγματικός κλέφτης. Εάν είναι λογικά πιθανό ότι κάποιος άλλος την έκλεψε πριν [ο κατηγορούμενος] βρεθεί με αυτή στην κατοχή [του/της], τότε [αυτός/αυτή] πρέπει να βρεθεί ''μη ένοχος''.»

Ο κατηγορούμενος στην παρούσα υπόθεση αποτελεί κατάληξη του Δικαστηρίου ότι είχε στην κατοχή του το επίδικο όχημα στις 05.02.2023 με το οποίο διενέργησε την διάρρηξή στο πρατήριο και βρέθηκε να κατέχει αυτό 8 ημέρες μετά την κλοπή του.

Συνεπώς στη βάση των ανωτέρω καταλήγω πως η κατοχή του συγκεκριμένου οχήματος από τον κατηγορούμενο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «πρόσφατη», εν τη εννοία της προαναφερθείσας νομολογίας.

Έθεσα στον εαυτό μου το ερώτημα αν με αυτά τα δεδομένα μπορώ να προβώ σε εύρημα ενοχής του κατηγορουμένου για την κατηγορία των κλοπών τόσο του οχήματος όσο και των όσων βρίσκονταν εντός αυτού. Στην R. v. Exall (1866) 4 F. & F. 922, 176 E.R. 850 ο Pollock CB (απόσπασμα παρμένο από την απόφαση Kowlyk, ανωτέρω, σελ. 64 - 65) ανέφερε:

'The law is, that if, recently after the commission of the crime, a person is found in possession of the stolen goods, that person is called up to account for the possession, that is, to give an explanation of it, which is not unreasonable or improbable. The strength of the presumption, which arises from such possession, is in proportion to the shortness of the interval which has elapsed. If the interval has been only an hour or two, not half a day, the presumption is so strong, that it almost amounts to proof; because the reasonable inference is, that the person must have stolen the property. In the ordinary affairs of life, it is not probable that the person could have got possession of the property in any other way. And juries can only judge of matters, with reference to their knowledge and experience of the ordinary affairs of life.'

Έλαβα υπόψη μου:

Τη μεγάλη χρονική διάρκεια που διαχώριζε τη διάπραξη της κλοπής του οχήματος και τον εντοπισμό στην συνέχεια αυτού στην κατοχή του Κατηγορούμενου, αφού μεσολάβησαν οκτώ (8) ολόκληρες ημέρες και καταλήγω πως θα ήταν παρακινδυνευμένο να καταδικάσω τον Κατηγορούμενο για το αδίκημα της κλοπής του οχήματος που έλαβε χώρα στις 29.01.2023 καθώς και των αντικειμένων που βρίσκονταν εντός αυτού για τα οποία δεν υπάρχει μαρτυρία για το πότε μεταξύ των ημερομηνιών 29.01.2023 και 05.02.2023 αφαιρέθηκαν από αυτό ως εκ τούτου αναπόφευκτά ο Κατηγορούμενος αθωώνεται και απαλλάσσεται της 4^ηςκαι 6^ης Κατηγορίας.

Κατάληξη:

Για όλους τους λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω ο Κατηγορούμενος κρίνεται ένοχος στην 1^η, 2^η και 3^η Κατηγορία ενώ αυτός αθωώνεται και απαλλάσσεται από την 4^η , 5^η και 6^η Κατηγορία.

(Υπ.) .......................................

N. Φακοντής, Ε.Δ.

ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ

[2] Αναφέρθηκε σε διόρθωση της ημερομηνίας και την εκ παραδρομή αναγραφή σε 05.02.2022 αντί σε 05.02.2023.

[3] Η παράλειψη αντεξέτασης πάνω σε ένα ουσιώδες μέρος της μαρτυρίας ενός μάρτυρα την αφήνει αναντίλεκτη και δύναται να εκληφθεί ως αποδοχή της μαρτυρίας του (Βλ. Phipson on Evidence, 12η Έκδοση, παράγραφος 1593, σελίδα 687 και Δημήτρης Ζαχαρίου ν. Ανδρονίκης Δ. Ζαχαρίου (1993) 1 ΑΑΔ 159).

[4] Οι υποβολές / θέσεις σε μάρτυρα από τον δικηγόρο της άλλης πλευράς που λαμβάνουν χώρα κατά το στάδιο της αντεξέτασης του και οι οποίες δεν υποστηρίζονται στην συνέχεια από την αντίδικη πλευρά με την παράθεση σχετικής επί του θέματος της υποβολής / θέσης μαρτυρία παραμένουν μετέωρες και συνεπώς απορριπτέες. Στην πρόσφατη ποινική έφεση ημερομηνίας 17/12/2015 RABIUL HOSSAIN ν. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 71/2015, ο Δικαστής Ερωτοκρίτου αναφέρει τα εξής αναφορικά με το ζήτημα αυτό: ‘’Η μαρτυρία ενώπιον του δικαστηρίου τίθεται με αποδεχτή μαρτυρία και όχι με υποβολές κατά την αντεξέταση. Οι υποβολές είναι αναγκαίες ώστε να δοθεί η ευκαιρία στο μάρτυρα να απαντήσει και, περαιτέρω, να τεθεί η υπόθεση της άλλης πλευράς. Όμως χωρίς να ακολουθήσει αποδεκτή μαρτυρία που να αποδεικνύει του λόγου το αληθές, οι υποβολές μένουν μετέωρες, όπως συνέβη στην προκειμένη περίπτωση.’’