ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Ν. Φακοντή, Ε.Δ.

Αρ. Υπόθεσης: 1299/24

Αστυνομικό Διευθυντή Πάφου

G. P.

Κατηγορούμενος

Ημερομηνία: 06 Μαρτίου 2024.

ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:

Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Σ. Χρυσοστόμου

Για τον Κατηγορούμενο: Ο κ. Α. Αλεξάνδρου

Κατηγορούμενος: Παρών

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Το υπό εξέταση κατηγορητήριο καταχωρήθηκε στις 04.03.2024 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου και περιλαμβάνει συνολικά 4 κατηγορίες.

Ουσιαστικά καταλογίζεται στον Κατηγορούμενο με την 1^η κατηγορία το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος, το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου (2^η κατηγορία), κλοπής (3^η κατηγορία) και κάλυψης προσώπου με προσωπίδα με σκοπό την διάπραξη κακουργήματος (4^η κατηγορία) αδικήματα τα οποία έλαβαν χώρα μεταξύ των ημερομηνιών 27 – 28.09.2023 και αφορούν την διάρρηξη του Εθνογραφικού Μουσείου που βρίσκεται στην Πάφο.

Ο κατηγορούμενος ως βεβαίως είχε δικαίωμα να πράξει αρνήθηκε τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει.

Η Κατηγορούσα Αρχή ζήτησε όπως ο Κατηγορούμενος παραμείνει υπό κράτηση ένεκα του επικαλούμενου κινδύνου διάπραξης από μέρους του άλλων αδικημάτων. Προς το σκοπό υποστήριξης του αιτήματος κατατέθηκε στην διαδικασία ως Παράρτημα Α φάκελος ο οποίος περιλαμβάνει 9 συνολικά εκκρεμούσες προς εκδίκαση υποθέσεις εναντίον του Κατηγορούμενου στο περιεχόμενο των οποίων παρέπεμψε ο κ. Χρυσοστόμου αναλύοντας η κάθε μία σε τι αφορά.

Επιχειρηματολογώντας ο συνήγορος υποστήριξε την θέση πως στην υπό εξέταση λαμβάνοντας υπόψη τόσο το υφιστάμενο κατηγορητήριο όσο και τις εκκρεμούσες προς εκδίκαση υποθέσεις τόσο αυτές του Ε.Δ.Πάφου όσο και αυτή του Κακουργιοδικείου Πάφου με παραπομπή σε σχετική επι του θέματος νομολογία πως υπάρχει ο κίνδυνος αν ο κατηγορούμενος αφεθεί ελεύθερος να διαπράξει άλλα αδικήματα.

Να σημειωθεί πως ο κ. Χρυσοστόμου κατά την δευτερολόγηση παρέδωσε αντίγραφο στο Δικαστήριο (Παράρτημα Β) της έκθεσης του Ινστιτούτου Νευρολογίας & Γενετικής (ΥΠ.ΕΓ.Ε:6887/23) σημειώνοντας πως ο Κατηγορούμενος συνδέθηκε για πρώτη φορά με τα καταλογιζόμενα αδικήματα με την ολοκλήρωση των επιστημονικών εξετάσεων και την σύνταξη της έκθεσης του Ινστιτούτου την 01.02.2024, έκθεση η οποία παραλήφθηκε από το ΤΑΕ Πάφου στις 26.02.2024 και την ίδια ημέρα εξασφαλίστηκε σχετικό ένταλμα σύλληψης εναντίον του Κατηγορούμενου ο οποίος και συνελήφθηκε αυθημερόν. Τα δε τεκμήρια της υπόθεσης ως φαίνεται και από το περιεχόμενο της έκθεσης είχαν αποσταλεί στο Ινστιτούτου στις 09.10.2023. Εξήγησε πως αυτός ήταν και ο λόγος που η υπό εξέταση υπόθεση δεν μπορούσε να καταχωρηθεί ενωρίτερα εναντίον του Κατηγορούμενου αφού πριν την 01.02.2024 δεν υπήρχε γνώση ότι αυτός εμπλεκόταν στα αδικήματα των ημερομηνιών 27-28/09/2023.

Ο κ. Αλεξάνδρου από την αντίπερα όχθη υποστήριξε την θέση ότι λανθασμένα προωθείτε το αίτημα για την κράτηση του πελάτη του αφού παρόμοιο αίτημα με βάση τα ίδια μάλιστα δεδομένα προωθήθηκε ενώπιον άλλου Δικαστηρίου στις 28.12.2023 (διαδικασία παραπομπής) στα πλαίσια της ποινικής υπόθεσης 10588/23 (Κακουργιοδικείου Πάφου) αίτημα το οποίο το Δικαστήριο απέρριψε με απόφαση του ημερ. 29.12.2023 αποφασίζοντας πως δεν υπήρχε κίνδυνος διάπραξης από μέρους του Κατηγορούμενου άλλων αδικημάτων.

Μάλιστα κάλεσε το Δικαστήριο αφού για το ζήτημα αυτό προσήλθε για μαρτυρία αρμόδια υπάλληλος του Πρωτοκολλητείου του Ποινικού Τμήματος του Ε.Δ.Πάφου για την οποία γίνεται αναφορά κατωτέρω, να ακολουθήσει και υιοθετήσει την απόφαση που έκδωσε το ομόβαθμο του Δικαστήριο στις 29.12.2023 στην υπόθεση 10588/23 η οποία δεν έχει εφεσιβληθεί και έχει καταστεί τελεσίδικη με την οποία απέρριψε το αίτημα κράτησης του Κατηγορούμενου στη βάση της ίδιας επιχειρηματολογίας που έθεσε η Κατηγορούσα Αρχή και στην υπό εξέταση υπόθεση έτσι ώστε να προστατευθεί και το κύρος της δικαιοσύνης αφού σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί ένα Δικαστήριο να αποφασίζει στη βάση των ίδιων γεγονότων ότι δεν υπάρχει κίνδυνος διάπραξης άλλων αδικημάτων ενώ άλλο Δικαστήριο με τα ίδια γεγονότα να αποφασίζει το αντίθετο.

Ακόμα σημείωσε και με δεδομένο ότι το Δικαστήριο στα πλαίσια της υπόθεσης 10588/23 δεν είχε υπόψη του την ύπαρξη της υπόθεσης 10617/2023 αφού αυτή δεν τέθηκε από πλευράς Κατηγορούσας Αρχής ως δεδομένο για να ληφθεί υπόψη, αυτή αφορά αδίκημα που διαπράχθηκε μεταξύ των ετών 2019 και 2020 με την υπόθεση να προωθείτε για ‘’ευνόητους’’ ως χαρακτηριστικά ανέφερε λόγους 4 και πλέον χρόνια αργότερα, δεν θα άλλαζε οτιδήποτε κατά τον κ. Αλεξάνδρου στην κρίση και απόφαση του Δικαστηρίου ημερ. 29.12.2023 στην υπόθεση 10588/23 να μην θεωρήσει ότι υπήρχε κίνδυνος διάπραξης από μέρους του άλλων αδικημάτων. Δηλαδή ως υποστήριξε ακόμα και να λαμβανόταν υπόψη από το εκεί Δικαστήριο και η υπόθεση 10617/2023 η κατάληξη για την απόρριψη του αιτήματος κατά τον συνήγορο θα ήταν η ίδια.

To ότι η υπόθεση 10617/2023 δεν έγινε επίκληση από την Κατηγορούσα Αρχή στην διαδικασία της υπόθεσης 10588/23 στις 28.12.2023 οφείλετε σε λάθος της Κατηγορούσας Αρχής όμως και πάλι όπως επέμενε ο κ. Αλεξάνδρου δεν θα άλλαζε την κρίση του Δικαστηρίου αφού παρουσιάστηκαν οι 7 εκκρεμούσες υποθέσεις για καταλογιζόμενα αδικήματα των ετών 2017, 2018, 2019 και 2020 σε συνδυασμό με την εκκρεμούσα νέα υπόθεση και το Δικαστήριο που επιλήφθηκε τότε του αιτήματος έκρινε πως δεν υπήρχε ροπή του κατηγορούμενου στο έγκλημα και διέταξε όπως αυτός αφεθεί ελεύθερος με όρους. Επανέλαβε πως η απόφαση εκείνη έχει γίνει σεβαστή από την Κατηγορούσα Αρχή, δεν έχει εφεσιβληθεί και θα πρέπει να γίνει σεβαστή και να ακολουθηθεί και από το παρόν Δικαστήριο αφού οτιδήποτε άλλο θα έθετε σε αμφισβήτηση ως χαρακτηριστικά ανέφερε το κύρος της Κυπριακής Δικαιοσύνης.

Αναφορά έγινε από τον κ. Αλεξάνδρου και στο γεγονός πως η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αδικήματα που κατ ισχυρισμό έλαβαν χώρα τον Σεπτέμβριο του 2023 δηλαδή σε χρόνο πριν την καταχώρηση της υπόθεσης του Κακουργιοδικείου 10588/23 που καθορίζει ως χρόνο τέλεσης του αδικήματος την 14.12.2023 συνεπώς επιβεβαιώνεται ορθή η κρίση του Δικαστηρίου στην υπόθεση 10588/23 αφού από τις 29.12.2023 ο Κατηγορούμενος δεν έχει διαπράξει μέχρι και σήμερα κανένα άλλο αδίκημα.

Δεν μπορεί ως υποστήριξε ο ευπαίδευτος συνήγορος να έχει ευθύνη ο Κατηγορούμενος για το γεγονός ότι η Κυπριακή Δικαιοσύνη δεν έχει μέχρι σήμερα εκδικάσει τις υποθέσεις που εκκρεμούν εναντίον του με την εκκρεμοδικία αυτή μάλιστα ως χαρακτηριστικά ανέφερε να παραβιάζει Συνταγματικά του Δικαιώματα για εκδίκαση εντός εύλογου χρόνου και να χρησιμοποιούνται εναντίον του και εις βάρος του οι εκκρεμούσες αυτές υποθέσεις για να επιτευχθεί η κράτηση του.

Πρόκειται ως ανέφερε για πρόσωπο λευκού ποινικού μητρώου και το τεκμήριο της αθωότητας που απολαμβάνει θα πρέπει να γίνει σεβαστό. Αναφορά έγινε από τον κ. Αλεξάνδρου και στις προσωπικές περιστάσεις του πελάτη του σημειώνοντας κυρίως πως πρόκειται για πρόσωπο με Ελληνική Υπηκοότητα που διαμένει στην Κύπρο από το 1991 αποκτώντας μάλιστα 2 ανήλικα τέκνα τα οποία μεγαλώνει με την συμβία του.

Επανέλαβε καταληκτικά πως το Δικαστήριο οφείλει να ακολουθήσει την απόφαση που έκδωσε το ομόβαθμο του Δικαστήριο (κάτω από άλλη σύνθεση) στις 29.12.2023 και να απολύσει τον Κατηγορούμενο με όρους αφού δεν υπάρχει καμία ανησυχία ότι ο Κατηγορούμενος αν αφεθεί ελεύθερος θα διαπράξει άλλο αδίκημα.

Στο σημείο αυτό σημειώνω ότι με την σύμφωνη γνώμη τόσο της Κατηγορούσας Αρχής όσο και της Υπεράσπισης ως ήταν βεβαίως και η επιθυμία τους κλήθηκε και παρουσιάστηκε ως μάρτυρας για σκοπούς και μόνο της ενδιάμεσης αυτής διαδικασίας η κα. Γ. Παυλίδου Λειτουργός του Ποινικού Πρωτοκολλητείου Ε.Δ.Πάφου η οποία είχε στην κατοχή της και παρουσίασε τον φάκελο της ποινικής υπόθεσης 10588/2023. Η υπόθεση αυτή αφορούσε και πάλι τον Georgio Poursanidi δηλαδή τον κατηγορούμενο στην υπό εξέταση υπόθεση και είχαν περιληφθεί στο κατηγορητήριο της τα αδικήματα της ληστείας και της απαγόρευσης μεταφοράς μαχαιριών εκτός κατοικίας. Σύμφωνα με την μάρτυρα η υπόθεση αυτή καταχωρήθηκε στις 28.12.2023 ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου και παραπέμφθηκε προς εκδίκαση από το Κακουργιοδικείο Πάφου σε άλλη μεταγενέστερη ημερομηνία. Στα πλαίσια εξασφάλισης της παρουσίας του κατηγορούμενου η Κατηγορούσα Αρχή ζήτησε την κράτηση του τόσο στην βάση του κινδύνου φυγοδικίας όσο και στη βάση του κινδύνου διάπραξης άλλων αδικημάτων. Προς υποστήριξη του κινδύνου διάπραξης άλλων αδικημάτων αναφορά έγινε στις υποθέσεις 6182/20, 116/21, 6439/19, 5909/19, 6223/20, 2743/21 και 10586/2023 που εκκρεμούσαν εναντίον του Κατηγορούμενου στο Ε.Δ.Πάφου. Ως η μάρτυρας σημείωσε δεν έγινε επίκληση της υπόθεσης 10617/23 με το δικαστήριο να καταλήγει να απορρίψει αμφότερα τα αιτήματα της Κατηγορούσας Αρχής και ο Κατηγορούμενος να αφεθεί ελεύθερος με όρους χωρίς να ασκηθεί οποιαδήποτε έφεση στην συγκεκριμένη απόφαση.

Για την έκδοση της παρούσας απόφασης έχω λάβει υπόψη το σύνολο των όσων εισηγήθηκαν οι εμπλεκόμενες πλευρές τα οποία έχουν αποτυπωθεί αυτολεξεί στα πρακτικά που έχουν τηρηθεί και έχω κατά νου τη σχετική Νομολογία.

Νομική Πτυχή – Εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση

Η εξουσία του Δικαστηρίου όσον το αφορά αίτημα κράτησης του Κατηγορούμενου μέχρι την ημερομηνία της δίκης του εδράζεται στα άρθρα 48 και 157(1) της Ποινικής Δικονομίας Κεφ. 155.

Το Δικαστήριο, εξετάζοντας ένα αίτημα κράτησης κατηγορουμένου μέχρι τη δίκη του, πρέπει να καθοδηγείται από την αρχή ότι κάθε κατηγορούμενος είναι αθώος, εκτός αν τελικά καταδικαστεί από αρμόδιο Δικαστήριο και ότι η κράτησή του αποτελεί έναν σοβαρό περιορισμό της προσωπικής του ελευθερίας, η οποία διασφαλίζεται από το άρθρο 11 του Συντάγματος. Στη Γενικός Εισαγγελέας ν. Κυριάκου κ.α. (2001) 2 Α.Α.Δ. 373 αναφέρεται ότι ο κανόνας ότι οι υπόδικοι αφήνονται ελεύθεροι κάμπτεται μόνο εφόσον συντρέχουν συγκεκριμένοι κίνδυνοι.

Ως ζήτημα γενικής αρχής, η οποία κατοχυρώνεται και συνταγματικά εφόσον αποτελεί απόρροια του τεκμηρίου της αθωότητας, ένας υπόδικος δικαιούται να παραμείνει ελεύθερος με εγγύηση στις περιπτώσεις όπου υπάρχει προσδοκία ότι θα προσέλθει στη δίκη του. Ταυτόχρονα πρέπει να σταθμίζεται με αυτά και το δημόσιο συμφέρον που επιτάσσει την παρουσία των κατηγορουμένων στο Δικαστήριο. Η κράτηση υποδίκου καθίσταται αποδεκτή εφόσον το επιβάλλει η διασφάλιση των σκοπών της απονομής της δικαιοσύνης.[1]

Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκείται με βάση παγίως καθιερωμένες νομικές αρχές, όπως αυτές έχουν διατυπωθεί σε σωρεία δικαστικών αποφάσεων. Στην υπόθεση Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 109 απαριθμούνται οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να διαταχθεί η κράτηση κατηγορουμένου. Αυτοί έχουν επαναληφθεί πολύ πρόσφατα μεταξύ άλλων[2] στην Ποινική Έφεση Αρ. 129/20 μεταξύ Ανδρέου v. Αστυνομίας, ημερ. 20.08.2020,Ποινική Έφεση Αρ. 195/20 μεταξύ Αργύρη v. Δημοκρατίας ημερ. 23.12.2020 και στην Ποινική Έφεση Αρ. 75/2021 μεταξύ S M v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ημερ. 6.7.2021 και είναι οι ακόλουθοι:

1. Η πιθανότητα/κίνδυνος μη προσέλευσης του κατηγορουμένου στο Δικαστήριο

2. Η πιθανότητα/κίνδυνος διάπραξης άλλων αδικημάτων

3. Η πιθανότητα/κίνδυνος επηρεασμού μαρτύρων.

Καθένας από τους πιο πάνω παράγοντες εξετάζεται χωριστά και η ύπαρξη οποιουδήποτε από αυτούς δύναται να δικαιολογήσει την έκδοση διατάγματος κράτησης. Δεν είναι συνεπώς απαραίτητη η συνδρομή και των τριών πιο πάνω παραγόντων για να διαταχθεί η κράτηση κατηγορουμένου (βλ. Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 7).

Πιθανότητα διάπραξης ίδιου ή άλλου αδικήματος:

Υπενθυμίζεται πως το αίτημα για την κράτηση του Κατηγορούμενου στηρίχτηκε αποκλειστικά στον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων που από μόνος του επίσης μπορεί να δικαιολογήσει την κράτηση ενός κατηγορούμενο μέχρι την δίκη του.

Ως έχει αναφερθεί στο Δικαστήριο και δεν έχει αμφισβητηθεί εκτός από την υπό εξέταση υπόθεση που αφορά και διέπει σοβαρά αδικήματα κατά της περιουσίας που κατ ισχυρισμό έλαβαν χώρα στις 27-28/09/2023, εκκρεμούν εναντίον του Κατηγορούμενου προς εκδίκαση συνολικά 9 υποθέσεις στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου η μία εκ των οποίων έχει καταχωρηθεί προς εκδίκαση από το Κακουργιοδικείο Πάφου.

Οι υποθέσεις αυτές αφορούν τα ακόλουθα:

(1) 6223/2020 Ε.Δ.Πάφου αφορά το αδίκημα της απειλής και επίθεσης προκαλούσας πραγματικής σωματικής βλάβης που έλαβαν χώρα στις 06 Φεβρουαρίου 2019.

(2) 5909/2019 Ε.Δ.Πάφου αφορά το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος και κλοπής που έλαβαν χώρα στις 24 Αυγούστου 2019.

(3) 116/2021 Ε.Δ.Πάφου αφορά το αδίκημα της επίθεσης κατά οργάνου τήρησης της τάξεως, απειλής και αντίστασης κατά της νόμιμης σύλληψης που έλαβαν χώρα στις 29 Σεπτεμβρίου 2019.

(4) 6439/2019 Ε.Δ.Πάφου αφορά τα αδικήματα της διάρρηξης κατοικίας κατά την διάρκεια της νύχτας, κλοπής από κατοικία, κατοχής διαρρηκτικών εργαλείων εν καιρώ νυκτός άνευ νόμιμου δικαιολογίας, απαγόρευσης μεταφοράς μαχαιριών εκτός κατοικίας και παράνομης κατοχής περιουσίας που έλαβαν χώρα στις 26 Σεπτεμβρίου 2019.

(5) 6182/2020 Ε.Δ.Πάφου αφορά τα αδικήματα κατοχής εκρηκτικών υλών χωρίς άδεια και κατοχής ενός οπλότοξου που έλαβαν χώρα στις 03 Απριλίου 2018.

(6) 10617/2023 Ε.Δ.Πάφου αφορά το αδίκημα της δόλιας ιδιοποίησης ενέργειας που έλαβε χώρα μεταξύ των μηνών Ιουνίου 2019 και Ιανουαρίου 2020.

(7) 10586/2023 Ε.Δ.Πάφου η οποία περιλαμβάνει 3 ανακριτικούς φακέλους και αφορά το αδίκημα της απειλής με χρόνο διάπραξης την 10.12.2023, το αδίκημα της δημόσιας εξύβρισης με χρόνο διάπραξης την 08.12.2023, το αδίκημα της κοινής επίθεσης και επίθεσης κατά οργάνου τήρησης της τάξης, της κακόβουλης ζημιάς και της απειλής με χρόνο διάπραξης την 26.12.2023, τα αδικήματα της κλοπής (3 κατηγορίες) με χρόνο διάπραξης την 04 και 05 Δεκεμβρίου 2023.

(8) 10588/2023 Ε.Δ.Πάφου (Αφορά υπόθεση Κακουργιοδικείου Πάφου) για το αδίκημα της ληστείας με χρόνο διάπραξης την 14 Δεκεμβρίου 2023.

(9) 2743/2021 Ε.Δ.Πάφου για το αδίκημα της διάρρηξης καταστήματος, κλοπής, πλαστογραφίας, κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου και απόσπασης χρημάτων και εμπορευμάτων με ψεύτικες παραστάσεις με χρόνο διάπραξης μεταξύ των ημερομηνιών 28.02.2017 και 01.03.2017 καθώς και την 01.03.2017.

Από μελέτη των ανωτέρω προκύπτει ότι τα αδικήματα που καταλογίζονται στον Κατηγορούμενο ότι έχει διαπράξει μπορούν να ταξινομηθούν και διακριθούν σε (α) αδικήματα κατά της περιουσίας (ληστεία, διαρρήξεις, κλοπές, παράνομη κατοχή περιουσίας, κατοχή διαρρηκτικών εργαλείων κλπ), (β) σε αδικήματα κατά του προσώπου (απειλή, επίθεση κλπ) και (γ) σε άλλης φύσης (εκρηκτικές ύλες, δόλια ιδιοποίησης ενέργειας, πλαστογραφία, κυκλοφορία πλαστού εγγράφου, απόσπασης χρημάτων και εμπορευμάτων με ψεύτικες παραστάσεις κλπ) ενώ φαίνονται να καλύπτουν μια περίοδο από το έτος 2017 μέχρι και το έτος 2020 καθώς και το έτος 2023.

Αξιοσημείωτο πως μόνο για το έτος 2023 και σε διάστημα μόλις 4 μηνών (από Σεπτέμβριο μέχρι και Δεκέμβριο 2023) του καταλογίζονται αδικήματα που έλαβαν χώρα:

· μεταξύ των ημερομηνιών 27-28 Σεπτεμβρίου 2023 (αφορά την υπό εξέταση υπόθεση 1299/24 Ε.Δ.Πάφου) και

· στις 04, 05, 08, 10 και 26 Δεκεμβρίου 2023 (αφορά την υπόθεση 10586/2023 Ε.Δ.Πάφου) και

· 14 Δεκεμβρίου 2023 (αφορά την υπόθεση 10588/23 Κακουργιοδικείου Πάφου)

Τα όσα έχουν λεχθεί από τον Δικαστή κ. Ιωαννίδη στα πλαίσια της Ποινικής Έφεσης Αρ. 195/2020 μεταξύ Αργύρη v. Δημοκρατίας, ημερ. 23.12.2020 είναι απόλυτα σχετικά ως προς την εξέταση του λόγου αυτού.

Στη Σιακαλλή ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 130, επαναλαμβάνεται ότι η πιθανότητα διάπραξης ίδιου ή άλλου αδικήματος είναι δυνατό να αποτελέσει τον αποφασιστικό παράγοντα για την απόφαση του Δικαστηρίου, αφού κάθε παράγων εξετάζεται χωριστά και η ύπαρξη οποιουδήποτε από αυτούς δικαιολογεί την έκδοση διατάγματος κράτησης. Μάλιστα, με αναφορά στη Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 7, λέχθηκε ότι η άποψη ότι πρέπει σε κάθε περίπτωση να υπάρχει συρροή όλων των παραγόντων που καθιέρωσε η Νομολογία, περιλαμβανομένης και της πιθανότητας επανάληψης αδικημάτων, δεν βρίσκει έρεισμα ούτε στη λογική ούτε στη Νομολογία.

Συνοψίζοντας, αυτό που προκύπτει από τη Νομολογία, είναι ότι δεν απαιτείται ακριβής μαρτυρία σε σχέση με την πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων. Αρκεί να δημιουργείται ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει τέτοια πιθανότητα στη βάση του συνόλου του υλικού που βρίσκεται ενώπιον του Δικαστηρίου (Φενερίδης (1998) 1(Δ) Α.Α.Δ. 2101, Πατατάρης ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 46 και Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 113/15 (Σχ. με 115/15) απόφαση ημερ. 02.06.2015).

Επιπρόσθετα και στην υπόθεση ΙΩΑΝΝΟΥ v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 25/2022, 4/2/2022, ECLI:CY:AD:2022:B50 η Δικαστής κα. Σταματίου ανάφερε τα εξής σχετικά:

Ο κίνδυνος διάπραξης νέων αδικημάτων αποτελεί έναν από τους τρεις αυτοτελείς λόγους για τους οποίους το Δικαστήριο μπορεί να διατάξει την κράτηση ενός υποδίκου μέχρι τη δίκη του. Στη Χατζηδημητρίου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 ΑΑΔ 45 αναφέρθηκε ότι η πρόβλεψη αναφορικά με την πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων δεν μπορεί παρά να στηρίζεται είτε σε στοιχεία που προέρχονται από το ιστορικό του υπόδικου ή της υπόθεσης, είτε σε εγγενείς ενδείξεις που χαρακτηρίζουν την ιδιαίτερη υφή της. Για να καταλήξει το Δικαστήριο σε συμπέρασμα για τη διάπραξη άλλου αδικήματος, δεν απαιτείται σύμφωνα με τη Σιακαλλή ν. Δημοκρατίας (1997) 2 ΑΑΔ 130, ακριβής μαρτυρία. Αρκεί αν, με βάση όλα τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία, να δημιουργείται η ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει πιθανότητα.

Στην υπό εξέταση υπόθεση κρίνω πως υπάρχει πιθανότητα διάπραξης από μέρους τoυ Κατηγορούμενου σε περίπτωση που αυτός αφεθεί ελεύθερος άλλων αδικημάτων παρόμοιας ή ακόμα και άλλης φύσεως από αυτά που αντιμετωπίζει με την υπό εξέταση υπόθεση.

Χωρίς σε καμιά περίπτωση να παραγνωρίζεται το τεκμήριο της αθωότητας του Κατηγορούμενου αλλά έχοντας υπόψη μου το περιεχόμενο του υφιστάμενου κατηγορητηρίου αλλά ιδιαίτερα το γεγονός ότι εναντίον του εκκρεμούν προς εκδίκαση 8 διαφορετικές ποινικές υποθέσεις του Ε.Δ.Πάφου καθώς και μία υπόθεση του Κακουργιοδικείου Πάφου λεπτομέρειες των οποίων δόθηκαν ανωτέρω και καλύπτουν την χρονική περίοδο 2017, 2018, 2019, 2020 αλλά και αριθμό περιστατικών μεταξύ της περιόδου Σεπτεμβρίου μέχρι και Δεκέμβριο 2023, όλα σωρευτικά ιδωμένα είναι αρκετά για να δημιουργείται η ισχυρή εντύπωση ότι σε περίπτωση που αυτός αφεθεί ελεύθερος υπάρχει ο κίνδυνος διάπραξης από μέρους του άλλων αδικημάτων.

Σχετική καθοδήγηση για το ζήτημα αυτό λαμβάνω και από τα αποφασισθέντα στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου ημερ. 24.01.2024 μεταξύ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ.: 271/2023 όπου κρίθηκε πως οι 5 εκκρεμούσες υποθέσεις σε συνδυασμό με την νέα υπόθεση που καταχωρήθηκε εναντίον του Κατηγορούμενου και στα πλαίσια της οποίας είχε ζητηθεί η κράτηση του ένεκα του κινδύνου διάπραξης από μέρους του άλλων αδικημάτων ήταν ικανοποιητικοί λόγοι για να διαταχθεί η κράτηση του για αποφυγή διάπραξης από μέρους του σε περίπτωση που αυτός αφεθεί ελεύθερος άλλων αδικημάτων.

Η ανάγκη προστασίας του κοινωνικού συνόλου από πιθανές παράνομες πράξεις του Κατηγορούμενου θεωρώ ότι στην παρούσα υπόθεση και στη βάση των δεδομένων που μου έχουν δοθεί είναι τέτοια που ικανοποιούν αυτό τον παράγοντα.

Με κάθε σεβασμό προς τον κ. Αλεξάνδρου αλλά δεν θα συμφωνήσω σε καμιά περίπτωση με την εκτενή του επιχειρηματολογία ότι το παρόν Δικαστήριο δεσμεύεται από την απόφαση που έκδωσε Δικαστήριο κάτω από άλλη σύνθεση στα πλαίσια της υπόθεσης 10588/2023 του Κακουργιοδικείου Πάφου με την οποία στις 29.12.2023 απέρριψε αίτημα για την κράτηση του Κατηγορούμενου στη βάση του κινδύνου διάπραξης από μέρους του άλλων αδικημάτων.

Και αυτό γιατί το παρόν Δικαστήριο προφανώς και δεν εξετάζει το αίτημα της Κατηγορούσας Αρχής για την κράτηση του Κατηγορούμενου αναφορικά με τον κίνδυνο / πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων στην βάση των ίδιων ακριβώς δεδομένων που είχε ενώπιον του το Δικαστήριο στην υπόθεση 10588/2023.

Στην υπό εξέταση υπόθεση στο Δικαστήριο έχουν παραδοθεί εκτός από τις 7 εκκρεμούσες υποθέσεις που είχαν τεθεί πράγματι και στον Δικαστή που χειρίστηκε την παραπομπή της υπόθεσης 10588/2023 δηλαδή οι ποινικές υποθέσεις 6182/20, 116/21, 6439/19, 5909/19, 6223/20, 2743/21, 10586/2023 επιπρόσθετα και το κατηγορητήριο της ποινικής υπόθεσης 10617/23 ενώ επίσης λαμβάνεται υπόψη και το κατηγορητήριο της υπό εξέταση υπόθεσης (1299/24 Ε.Δ.Πάφου).

Συνεπώς αναμφίβολα προκύπτει πως σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται για εξέταση ακριβώς των ίδιων δεδομένων που είχαν τεθεί στο Δικαστήριο προς εξέταση στις 28.12.2023 στα πλαίσια της υπόθεσης 10588/2023. Υπάρχουν επιπρόσθετα στοιχεία και δεδομένα και λαμβάνονται υπόψη στην υπο εξέταση υπόθεση.

Η κρίση του Δικαστηρίου τότε ασκήθηκε στη βάση των όσων είχαν τεθεί ενώπιον του, πρόκειται για πρωτοβάθμια κρίση και δεν δεσμεύουν το παρόν Δικαστήριο το οποίο αποφασίζει στη βάση της δικής του κρίσης και όλων των στοιχείων και δεδομένων που έχουν τεθεί ενώπιον του τα οποία ως έχει επεξηγηθεί ανωτέρω σωρευτικά ιδωμένα οδηγούν σε κατάληξη ότι υπάρχει στην παρούσα περίπτωση πιθανότητα διάπραξης ιδίων ή άλλων αδικημάτων αν ο Κατηγορούμενος αφεθεί ελεύθερος.

Ούτε και η επιχειρηματολογία του κ. Αλεξάνδρου που αφορά στην επιβεβαίωση της ορθότητας της απόφασης του άλλου Δικαστηρίου για την μη ύπαρξη του κινδύνου διάπραξης άλλων αδικημάτων στη βάση του γεγονότος ότι ο πελάτης του από τις 29.12.2023 και μέχρι σήμερα δεν έχει διαπράξει κανένα αδίκημα μπορεί να γίνει αποδεκτή. Γιατί αν γινόταν θα είχε ως αποτέλεσμα ο χρόνος και τα δεδομένα που θα έπρεπε να ληφθούν υπόψη από το παρόν Δικαστήριο να αφορούσαν μόνο την περίοδο από τις 29.12.2023 και μετέπειτα παραγνωρίζοντας ή αγνοώντας τα όσα καταλογίζονται στον Κατηγορούμενο ότι διέπραξε τόσο εντός του έτους 2023 όσο και για τα έτη 2017, 2018, 2019 και 2020. Σε καμιά περίπτωση η κρίση του Δικαστηρίου δεν μπορεί να περιορίζεται στην χρονική περίοδο που η υπεράσπιση επιθυμεί και να παραγνωρίζει άλλη περίοδο αφού το Δικαστήριο εξετάζει το σύνολο των ενώπιον του στοιχείων και δεδομένων για την άσκηση της κρίσης του.

Κατά συνέπεια ασκώντας τη διακριτική μου ευχέρεια εκδίδω διάταγμα για την κράτηση του Κατηγορούμενου μέχρι την ημερομηνία που έχει οριστεί η παρούσα υπόθεση για ακρόαση ενώπιον του Δικαστηρίου στη βάση του κινδύνου διάπραξης άλλων αδικημάτων.

Τέλος με σκοπό να καταστεί εφικτή η παρουσίαση του Κατηγορούμενου την συγκεκριμένη ημερομηνία εκδίδω σχετικό διατάγματα προσαγωγής του (bring up order).

(Υπ.) ………………………..………..

Ν. Φακοντής, Ε.Δ.

ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ

[1] ΜΙΧΑΗΛ κ.α. v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 167/2021, 168/2021, 169/2021 και 171/2021, 27/10/2021 ‘’Το Δικαστήριο, όταν εξετάζει αίτημα για κράτηση κατηγορουμένου μέχρι τη δίκη του, έχει να σταθμίσει μεταξύ του θεμελιώδους δικαιώματος της ελευθερίας και του συμφέροντος της κοινωνίας να διασφαλιστεί ότι ο κατηγορούμενος για τη διάπραξη σοβαρών αδικημάτων θα παρουσιαστεί στη δίκη του.’’