ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Ν. Φακοντή, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 1249/24
Αστυνομικό Διευθυντή Πάφου
v.
1.V. T
2.M. C. M
3.I. A. D
4.M. D
Κατηγορούμενοι
Ημερομηνία: 20 Μαρτίου 2024.
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Μ. Αντωνίου
Για τον Κατηγορούμενο αρ. 1: Η κα. Α. Σαββίδου
Για τους Κατηγορούμενους αρ. 2, 3 & 4: Η κα. Γ. Παπασάββα
Κατηγορούμενοι: Παρόντες
Το υπό εξέταση κατηγορητήριο καταχωρήθηκε στις 29.02.2024 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, περιλαμβάνει 57 κατηγορίες οι οποίες προέρχονται από 19 διαφορετικούς ανακριτικούς φακέλους που αφορούν κυρίως αδικήματα κατά της περιουσίας ήτοι διαρρήξεις και κλοπές από εκκλησίες και άλλα υποστατικά που ευρίσκονται εντός της Επαρχίας Πάφου.
Η ανάλυση του Κατηγορητηρίου διαφαίνεται κατωτέρω:
Ανακριτικός Φάκελος Σ/109/2024 αφορά τις κατηγορίες 1 μέχρι 11:
Κατηγορίες 1 έως 3 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1 & 2 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος, νυκτερινής διάρρηξης κτιρίου και κλοπής που έλαβαν χώρα στις 17 Φεβρουαρίου του 2024 και αφορούν την εκκλησία του Τιμίου Προδρόμου στην Έμπα.
Κατηγορίες 4 έως 6 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1, 2 και 3 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη πλημμελήματος, κατοχής διαρρηκτικών εργαλείων κατά την διάρκεια της νύκτας και παράνομης κατοχής περιουσίας που έλαβαν χώρα στις 20 Φεβρουαρίου του 2024 στην Πάφο.
Κατηγορίες 7 και 8 που αφορούν τους κατηγορούμενους 2, 3 και 4 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη πλημμελήματος, παράνομης κατοχής περιουσίας που έλαβαν χώρα στις 22 Φεβρουαρίου του 2024 στην Πάφο.
Κατηγορίες 9 και 10 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1, 2 και 3 για το αδίκημα της συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση, συμμετοχή και αποδοχή διάπραξης εγκλημάτων που έλαβαν χώρα μεταξύ των ημερομηνιών 27.01.2024 με 17.02.2024 στην Πάφο.
Κατηγορία 11 που αφορά τους κατηγορούμενους 2, 3 και 4 για το αδίκημα της εισόδου σε ξένη περιουσία με σκοπό την διάπραξη ποινικού αδικήματος που έλαβε χώρα μεταξύ άγνωστης ημερομηνίας και 22.02.2024 στην Πάφο.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΚΕΛΟ/Σ/1/2024 αφορά τις κατηγορίες 12 & 13:
Κατηγορίες 12 και 13 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1, 2 και 3 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος και της νυχτερινής διάρρηξης κτιρίου που έλαβαν χώρα στις 27-28/01/2024 αναφορικά με την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού που βρίσκεται στο χωριό Σταυροκόννου της Επαρχίας Πάφου.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΚΟΥ/Σ/1/2024 αφορά τις κατηγορίες 14 & 15:
Κατηγορίες 14 και 15 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1, 2 και 3 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος και της νυχτερινής διάρρηξης κτιρίου που έλαβαν χώρα στις 27-29/01/2024 αναφορικά με την εκκλησία του Αγίου Ονησιφόρου που βρίσκεται στο χωριό Αναρίτα της Επαρχίας Πάφου.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΤΑΕ/Σ/104/2024 αφορά τις κατηγορίες 16, 17 και 18:
Κατηγορίες 16, 17 & 18 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1, 2, 3 και 4 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος της νυχτερινής διάρρηξης κτιρίου και κλοπής που έλαβαν χώρα στις 04-05/02/2024 αναφορικά με την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στον Μούτταλο της Επαρχίας Πάφου.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΠΕΓΕ/Σ/4/2024 αφορά τις κατηγορίες 19, 20 και 21:
Κατηγορίες 19, 20 & 21 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1, 2 και 3 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος της νυχτερινής διάρρηξης κτιρίου και κλοπής που έλαβαν χώρα στις 04-05/02/2024 αναφορικά με την εκκλησία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα στην Κισσόνεργα της Επαρχίας Πάφου.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΤΑΕ/Σ/105/2024 αφορά τις κατηγορίες 22, 23 και 24:
Κατηγορίες 22, 23 & 24 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1, 2 και 3 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος της νυχτερινής διάρρηξης κτιρίου και κλοπής που έλαβαν χώρα στις 10-11/02/2024 αναφορικά με την εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας στο χωριό Αγία Βαρβάρα της Επαρχίας Πάφου.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΤΑΕ/Σ/113/2024 αφορά τις κατηγορίες 25 & 26:
Κατηγορίες 25 & 26 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1, 2 και 3 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος και της νυχτερινής διάρρηξης κτιρίου που έλαβαν χώρα στις 10-11/02/2024 αναφορικά με την εκκλησία του κοιμητηρίου του χωριού Αγία Βαρβάρα της Επαρχίας Πάφου.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΣΤΡΟ/Σ/2/2024 αφορά τις κατηγορίες 27, 28 & 29:
Κατηγορίες 27, 28 & 29 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1, 2 και 3 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος της νυχτερινής διάρρηξης κτιρίου και κλοπής που έλαβαν χώρα στις 11-12/02/2024 αναφορικά με την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Χωριό Καλλέπεια της Επαρχίας Πάφου.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΠΕΓΕ/Σ/5/2024 αφορά τις κατηγορίες 30, 31 & 32:
Κατηγορίες 30, 31 & 32 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1, 2 και 3 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος της νυχτερινής διάρρηξης κτιρίου και κλοπής που έλαβαν χώρα στις 16-17/02/2024 αναφορικά με την εκκλησία του Αγίου Κόνωνα στο Χωριό Κισόνεργα της Επαρχίας Πάφου.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΤΑΕ/Σ/107/2024 αφορά τις κατηγορίες 33 & 34,:
Κατηγορίες 33 & 34 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1, 2 και 3 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος και της νυχτερινής διάρρηξης κτιρίου που έλαβαν χώρα στις 11-17/02/2024 αναφορικά με την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Χωριό Μαραθούντα της Επαρχίας Πάφου.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΤΑΕ/Σ/108/2024 αφορά τις κατηγορίες 35, 36, 37 & 38:
Κατηγορίες 35, 36, 37 & 38 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1 και 2 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος της νυχτερινής διάρρηξης κτιρίου, κλοπής και κατοχής διαρρηκτικών εργαλείων κατά την διάρκεια της νύκτας που έλαβαν χώρα στις 18-19/02/2024 αναφορικά με την εκκλησία του Αγίου Στέφανου στην Λέμπα της Επαρχίας Πάφου.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΤΑΕ/Σ/102/2024 αφορά τις κατηγορίες 39, 40 & 41:
Κατηγορίες 39, 40 & 41 που αφορούν τους κατηγορούμενους 3 & 4 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος της νυχτερινής διάρρηξης κτιρίου και κλοπής που έλαβαν χώρα στις 02-03/02/2024 αναφορικά με τον Ιερό Ναό Αγίου Θεοδώρου της Ιεράς Μητρόπολης Πάφου.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΤΑΕ/Σ/106/2024 αφορά τις κατηγορίες 42 & 43:
Κατηγορίες 42 & 43 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1, 2 και 3 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος και της νυχτερινής διάρρηξης κτιρίου που έλαβαν χώρα στις 09-10/02/2024 αναφορικά με τον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνα στην Γεροσκήπου.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΤΑΕ/Σ/114/2024 αφορά τις κατηγορίες 44, 45 & 46:
Κατηγορίες 44, 45 & 46 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1 & 3 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος, της διάρρηξης κτιρίου και κλοπής που έλαβαν χώρα στις 22-23/12/2023 αναφορικά με το κατάστημα με την ονομασία ΥΜ STOA SOUVENIR που βρίσκεται στην Πάφο.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΤΑΕ/Σ/116/2024 αφορά τις κατηγορίες 47, 48 & 49:
Κατηγορίες 47, 48 & 49 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1 & 3 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος, της διάρρηξης κτιρίου και κλοπής που έλαβαν χώρα στις 22-23/12/2023 αναφορικά με το κατάστημα με την ονομασία OCEAN SOUVENIR SHOP που βρίσκεται στην Πάφο.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΤΑΕ/Σ/117/2024 αφορά τις κατηγορίες 50, 51, 52 & 53:
Κατηγορίες 50, 51, 52 & 53 που αφορούν τους κατηγορούμενους 1 & 3 για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος, της διάρρηξης κτιρίου, κλοπής και κατοχής διαρρηκτικών εργαλείων κατά την διάρκεια της νύκτας που έλαβαν χώρα στις 20-22/01/2024 αναφορικά με το κατάστημα με την ονομασία SILVER HOUSE που βρίσκεται στην Πάφο.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΤΑΕ/Σ/119/2024 αφορά τις κατηγορίες 54 & 55:
Κατηγορίες 54 & 55 που αφορούν τον κατηγορούμενο 1 για το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου και κλοπής στις 24-25/01/2024 αναφορικά με την καντίνα του Γυμνασίου Αγίας Θεοσκέπαστης στην Πάφο.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΤΑΕ/Σ/120/2024 αφορά την 56η Κατηγορία:
56η Κατηγορία αφορά τον κατηγορούμενο 1 για το αδίκημα της νυκτερινής διάρρηξης εκκλησίας στις 18-19/02/2024 αναφορικά με τον Ιερό Ναό Αγίας Αικατερίνης στην Τάλα.
Ανακριτικός Φάκελος ΠΑΦ/ΤΡΟ/Τ/675/2024 αφορά την 57η Κατηγορία:
57η Κατηγορία αφορά τον κατηγορούμενο 1 για το αδίκημα της οδήγησης μηχανοκίνητου οχήματος υπο την επήρεια ναρκωτικών στις 20 Φεβρουαρίου του 2024 στην Πάφο.
Η Κατηγορούσα Αρχή μέσω του ευπαίδευτου συνηγόρου της ζήτησε όπως οι Κατηγορούμενοι παραμείνουν υπο κράτηση ένεκα του επικαλούμενου κινδύνου φυγοδικίας αλλά και του κινδύνου διάπραξης από μέρους τους άλλων αδικημάτων. Προς το σκοπό υποστήριξης του αιτήματος κατατέθηκε στην διαδικασία το μαρτυρικό υλικό της υπόθεσης (Παράρτημα Α), καθώς και αντίγραφο κατηγορητηρίων που εκκρεμούν προς εκδίκαση από το Ε.Δ.Πάφου εναντίον των Κατηγορουμένων 3 & 4 (Παραρτήματα Β, Γ και Δ).
Επιχειρηματολογώντας ο συνήγορος υποστήριξε την θέση πως στην υπό εξέταση υπόθεση υπάρχει η πιθανότητα οι Κατηγορούμενοι να μην προσέλθουν στο Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη την σοβαρότητα των αδικημάτων που αυτοί αντιμετωπίζουν, την πιθανότητα καταδίκης στη βάση και του μαρτυρικού υλικού που κατατέθηκε στην διαδικασία (Παράρτημα Α) και την ενδεχόμενη ποινή που θα επιβληθεί σε αυτούς. Επιπρόσθετα τόνισε πως πρόκειται για αλλοδαπά πρόσωπα με καταγωγή από την Ρουμανία χωρίς δεσμούς με την Δημοκρατία, οι δε κατηγορούμενοι 2, 3 και 4 κατά τον επίδικο χρόνο ήταν άστεγοι και διέμεναν παράνομα σε εγκαταλελειμμένη κατοικία ενώ ο Κατηγορούμενος 4 δεν φαίνεται να έχει συμμορφωθεί ούτε στους όρους που τέθηκαν προς εξασφάλιση της παρουσίας του σε υποθέσεις που εκκρεμούν εναντίον του (σχετικό το Παράρτημα Β) για να παρουσιάζεται και υπογράφει σε Αστυνομικό Σταθμό εξου και η έκδοση εναντίον του ενταλμάτων σύλληψης.
Στρεφόμενος προς τον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων ο κ. Αντωνίου τόνισε πως το υπο εξέταση κατηγορητήριο περιλαμβάνει 57 κατηγορίες που αφορούν 19 διαφορετικούς ποινικούς φακέλους και καταδεικνύει συστηματική διάπραξη από μέρους των κατηγορουμένων σε πολύ σύντομο χρόνο σοβαρών αδικημάτων που στρέφονται κυρίως κατά της περιουσίας. Παρά το ότι οι κατηγορούμενοι 1 και 2 είναι πρόσωπα λευκού ποινικού μητρώου και δεν εκκρεμούν εναντίον τους οποιεσδήποτε υποθέσεις προς εκδίκαση σε αντίθεση με τους κατηγορούμενους 3 και 4 που εναντίον τους φαίνεται να εκκρεμεί αριθμός υποθέσεων προς εκδίκαση (3 εναντίον του Κατηγορούμενου 4 – σχετικό το Παράρτημα Γ, και μία υπόθεση εναντίον του κατηγορούμενου 3 σχετικό το παράρτημα Δ) σημείωσε πως με βάση τα ενώπιον του Δικαστηρίου δεδομένα είτε αυτά αφορούν το ίδιο το κατηγορητήριο είτε επιπρόσθετα και οι εκκρεμούσες υποθέσεις (αναφορικά με τους κατηγορούμενους 3 & 4) διαφαίνεται ότι οι Κατηγορούμενοι έχουν ροπή προς το έγκλημα με αποτέλεσμα η πιθανότητα σε περίπτωση που αυτοί αφεθούν ελεύθεροι να διαπράξουν άλλα αδικήματα να είναι ορατή.
Τέλος ο κ. Αντωνίου στρεφόμενος προς τον κατηγορούμενο 2 που πρόκειται για ανήλικο πρόσωπο και στο οποίο τυγχάνει εφαρμογής ο Περί Παιδιών σε Σύγκρουση με το Νόμο Νόμος του 2021 (Ν.55(Ι)/2021) τόνισε πως το γεγονός αυτό δηλαδή το ότι πρόκειται για ανήλικο παραβάτη δεν αποτελεί κώλυμα για την έκδοση διαταγής για την κράτηση του αφού το άρθρο 83 του νόμου δίδει τέτοια εξουσία στο Δικαστήριο.
Oι συνήγοροι των Κατηγορουμένων ζήτησαν χρόνο να μελετήσουν τα έγγραφα που τους δόθηκαν εξου και δόθηκε προς τούτο αναβολή για σκοπούς απάντησης των κατηγοριών αλλά και ενημέρωσης του Δικαστηρίου κατά πόσον θα ενστούν στο αίτημα της κράτησης. Συγκατατέθηκαν μέχρι τότε οι πελάτες τους να συνεχίσουν να παραμένουν σε κράτηση.
Τελικά εγέρθηκε ζήτημα έλλειψης δικαιοδοσίας από πλευράς υπεράσπισης ζήτημα το οποίο εξετάστηκε και απορρίφθηκε με απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 13 Μαρτίου 2024.
Στην συνέχεια οι συνήγοροι υπεράσπισης απάντησαν σε μη παραδοχή στις κατηγορίες που οι πελάτες τους αντιμετωπίζουν και επιχειρηματολόγησαν αγορεύοντας για την ένσταση τους στο αίτημα της κράτησης των Κατηγορουμένων.
Η κα. Σαββίδου εκπροσωπώντας τον Κατηγορούμενο 1 τόνισε πως ο πελάτης της είναι πρόσωπο λευκού ποινικού μητρώου και δεν αντιμετωπίζει καμία υπόθεση που βρίσκεται σε εξέλιξη σε Δικαστήριο της Δημοκρατίας αλλά και το ότι αυτός τεκμαίρεται αθώος για τα όσα του καταλογίζονται με την υπο εξέταση υπόθεση. Αναφέρθηκε στο νεαρό της ηλικίας του και το γεγονός ότι αυτός βρίσκεται στην Κύπρο από ηλικία 6 ετών μαζί με την μητέρα του και τον πατριό του ενώ διαμένουν μόνιμα στην Πάφο τα τελευταία 12 χρόνια. Αναφέρθηκε στην μόνιμη εργασία τόσο της μητέρας του Κατηγορούμενου όσο και του πατριού του, τους ισχυρούς δεσμούς που διαθέτει αυτός με την Κύπρο και πως η παρουσία του μπορεί να εξασφαλιστεί με την επιβολή όρων τους οποίους και εισηγήθηκε.
Η κα. Παπασάββα εκπροσωπώντας τους Κατηγορούμενους 2, 3 και 4 αναφέρθηκε στο γεγονός ότι ο Κατηγορούμενος 2 είναι ανήλικος αφού σήμερα είναι ηλικίας 17 ετών και πως όλοι οι Κατηγορούμενοι δεν είναι άστεγοι ως αναφέρθηκε από την Κατηγορούσα Αρχή αλλά πρόσωπα που έχουν δεσμούς με την Κύπρο. Υποστήριξε επίσης την θέση πως δεν διαφαίνεται στην παρούσα περίπτωση σε σχέση με τους Κατηγορούμενους 2, 3 και 4 αυτοί να έχουν ροπή στην διάπραξη άλλων αδικημάτων ή να υπάρχει ο κίνδυνος φυγοδικίας και κάλεσε το Δικαστήριο να απολύσει αυτούς με όρους τους οποίους επίσης εισηγήθηκε.
Για την έκδοση της παρούσας απόφασης έχω λάβει υπόψη το σύνολο των όσων εισηγήθηκαν οι εμπλεκόμενες πλευρές τα οποία έχουν αποτυπωθεί αυτολεξεί στα πρακτικά που έχουν τηρηθεί και έχω κατά νου τη σχετική Νομολογία.
Νομική Πτυχή – Εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση
Η εξουσία του Δικαστηρίου όσον το αφορά αίτημα κράτησης του Κατηγορούμενου μέχρι την ημερομηνία της δίκης του εδράζεται στα άρθρα 48 και 157(1) της Ποινικής Δικονομίας Κεφ. 155.
Το Δικαστήριο, εξετάζοντας ένα αίτημα κράτησης κατηγορουμένου μέχρι τη δίκη του, πρέπει να καθοδηγείται από την αρχή ότι κάθε κατηγορούμενος είναι αθώος, εκτός αν τελικά καταδικαστεί από αρμόδιο Δικαστήριο και ότι η κράτησή του αποτελεί έναν σοβαρό περιορισμό της προσωπικής του ελευθερίας, η οποία διασφαλίζεται από το άρθρο 11 του Συντάγματος. Στη Γενικός Εισαγγελέας ν. Κυριάκου κ.α. (2001) 2 Α.Α.Δ. 373 αναφέρεται ότι ο κανόνας ότι οι υπόδικοι αφήνονται ελεύθεροι κάμπτεται μόνο εφόσον συντρέχουν συγκεκριμένοι κίνδυνοι.
Ως ζήτημα γενικής αρχής, η οποία κατοχυρώνεται και συνταγματικά εφόσον αποτελεί απόρροια του τεκμηρίου της αθωότητας, ένας υπόδικος δικαιούται να παραμείνει ελεύθερος με εγγύηση στις περιπτώσεις όπου υπάρχει προσδοκία ότι θα προσέλθει στη δίκη του. Ταυτόχρονα πρέπει να σταθμίζεται με αυτά και το δημόσιο συμφέρον που επιτάσσει την παρουσία των κατηγορουμένων στο Δικαστήριο. Η κράτηση υποδίκου καθίσταται αποδεκτή εφόσον το επιβάλλει η διασφάλιση των σκοπών της απονομής της δικαιοσύνης.[1]
Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκείται με βάση παγίως καθιερωμένες νομικές αρχές, όπως αυτές έχουν διατυπωθεί σε σωρεία δικαστικών αποφάσεων. Στην υπόθεση Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 109 απαριθμούνται οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να διαταχθεί η κράτηση κατηγορουμένου. Αυτοί έχουν επαναληφθεί πολύ πρόσφατα μεταξύ άλλων[2] στην Ποινική Έφεση Αρ. 129/20 μεταξύ Ανδρέου v. Αστυνομίας, ημερ. 20.08.2020,Ποινική Έφεση Αρ. 195/20 μεταξύ Αργύρη v. Δημοκρατίας ημερ. 23.12.2020 και στην Ποινική Έφεση Αρ. 75/2021 μεταξύ S M v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ημερ. 6.7.2021 και είναι οι ακόλουθοι:
1. Η πιθανότητα/κίνδυνος μη προσέλευσης του κατηγορουμένου στο Δικαστήριο
2. Η πιθανότητα/κίνδυνος διάπραξης άλλων αδικημάτων
3. Η πιθανότητα/κίνδυνος επηρεασμού μαρτύρων.
Καθένας από τους πιο πάνω παράγοντες εξετάζεται χωριστά και η ύπαρξη οποιουδήποτε από αυτούς δύναται να δικαιολογήσει την έκδοση διατάγματος κράτησης. Δεν είναι συνεπώς απαραίτητη η συνδρομή και των τριών πιο πάνω παραγόντων για να διαταχθεί η κράτηση κατηγορουμένου (βλ. Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 7).
Πιθανότητα μη προσέλευσης στο Δικαστήριο:
Η σοβαρότητα του αδικήματος σε συνάρτηση προς την πιθανότητα καταδίκης και επιβολής αυστηρής ποινής, αποτελούν βασικούς δείκτες που αφορούν στην εκτίμηση της πιθανότητας προσέλευσης του κατηγορουμένου στη δίκη του.
Στη Θεοδωρίδη κ.α. ν. Αστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 139, επισημάνθηκε ότι όσο σοβαρότερη είναι η κατηγορία, ανάλογα αυξημένο είναι και το κίνητρο του υποδίκου να αποφύγει τη δίκη του. Βεβαίως υπάρχουν διαβαθμίσεις στη σοβαρότητα των αδικημάτων ανάλογα με τις συνθήκες, τα γεγονότα και τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων σε κάθε συγκεκριμένη υπόθεση.
Η υπο εξέταση υπόθεση περιλαμβάνει σοβαρά αδικήματα τα οποία κατηγοριοποιούνται ως κακουργήματα και αφορούν κυρίως νυχτερινές διαρρήξεις με το νομοθέτη να προβλέπει σε περίπτωση καταδίκης ποινές φυλάκισης μέχρι και 10 έτη. Φυσικά δεν παραγνωρίζω το γεγονός ότι η υπόθεση τυγχάνει συνοπτικής εκδίκασης μετά από συγκατάθεση που δόθηκε από τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας και ότι το Δικαστήριο που εκδικάζει συνοπτικά δεν δύναται να επιβάλει ποινή φυλάκισης πέραν των 5 ετών όμως η συγκατάθεση αυτή δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να υποβαθμίσει την σοβαρότητα των αδικημάτων που οι Κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν τα οποία υπενθυμίζω στρέφονται κατά της περιουσίας και αφορούν σημαντικό αριθμό περιπτώσεων διαρρήξεων και κλοπών με αποτέλεσμα αν ήθελε αποδειχθούν οι κατηγορίες αυτές εναντίον τους αναμένετε να επιβληθούν αυστηρές ποινές.
Για τη διαπίστωση ύπαρξης πιθανότητας καταδίκης εξετάζεται το υπάρχον μαρτυρικό υλικό στην όψη του και μόνο, χωρίς το Δικαστήριο να προβαίνει σε αξιολόγησή του ή σε οποιαδήποτε ευρήματα επί της ουσίας της υπόθεσης, εφόσον δεν αποφασίζεται στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας η ενοχή ή μη του κατηγορουμένου. [3] Θέματα που σχετίζονται με ισχυρισμούς που αφορούν τη νομιμότητα της σύλληψης του υπόπτου, όπως επίσης και τη δεκτότητα μαρτυρίας που βασίζεται σε δηλώσεις του υπόπτου ή άλλα θέματα που αφορούν τη δεκτότητα μαρτυρίας (όπως ότι η μαρτυρία λήφθηκε παράνομα), αξιοπιστίας της μαρτυρίας, αντιφάσεων κτλ εξετάζονται κατά το στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας της ουσίας της υπόθεσης και όχι στο στάδιο της εξέτασης αίτησης για την κράτηση ή όχι κατηγορουμένου.
Έχω διεξέλθει με προσοχή το μαρτυρικό υλικό, όπως αυτό παρουσιάζεται στις καταθέσεις (Παράρτημα Α). Με βάση το σύνολο της μαρτυρίας αυτής, κρίνω ότι υπάρχει πιθανότητα και μόνο[4] καταδίκης των Κατηγορουμένων στις κατηγορίες που θα αντιμετωπίζουν χωρίς βεβαίως να αποκλείεται κάθε λογική προσδοκία για αθώωση.
Επαναλαμβάνω λοιπόν, ότι στη βάση αυτού του υλικού θεωρώ ότι η μαρτυρία που εμπλέκει τους Κατηγορούμενους στις επίδικες κατηγορίες είναι επαρκής για να πιθανολογήσει καταδίκη.[5] Σε περίπτωση καταδίκης, με βάση τα περιστατικά διάπραξης των αδικημάτων και ανάλογα βεβαίως με τις ιδιαίτερες συνθήκες των Κατηγορουμένων, αναμένεται η επιβολή αυστηρών ποινών. Επομένως συντρέχει και αυτός ο παράγοντας που προσδιορίζει τον κίνδυνο της φυγοδικίας.
Έχοντας αναφέρει όλα τα πιο πάνω, υπογραμμίζω ότι η πιθανότητα μη προσέλευσης ενός κατηγορούμενου στη δίκη δεν πρέπει να εκτιμάται μόνο με αναφορά στη σοβαρότητα των αδικημάτων, την πιθανότητα καταδίκης και τις ποινές.
Στην πολύ πρόσφατη απόφαση μεταξύ ΜΙΧΑΗΛ κ.α. v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 167/2021, 168/2021, 169/2021 και 171/2021, 27/10/2021 αναφέρθηκε από το Εφετείο και τα ακόλουθα σχετικά:
Όπως δε προκύπτει από τη νομολογία και επαναλήφθηκε στην πρόσφατη απόφαση Θεοφάνους ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. Αρ. 176/2020, ημερομηνίας 29.10.2020, ECLI:CY:AD:2020:B373, «Υπεισέρχονται στη συνέχεια στην εξίσωση και προσμετρούν άλλοι σχετικοί παράγοντες που συνδέονται με το χαρακτήρα του κατηγορούμενου, την κατοικία του, το επάγγελμα του, τα οικονομικά του, τους οικογενειακούς αλλά και άλλων ειδών δεσμούς με την Κύπρο (Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 109 και Kazanjian v. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 326). Όπως εύστοχα τέθηκε στη Θεοχάρους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 48: «Το εγχείρημα συνίσταται όχι απλώς στην αποτίμηση γενικών ενδεχομένων από την κατ' ισχυρισμόν διάπραξη αδικήματος ορισμένης σοβαρότητας για το οποίο μπορεί να καταδικαστεί ο κατηγορούμενος, αλλά στην αποτίμηση της πιθανότητας να διαφύγει ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος». Στη Χριστοδούλου ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 538, αναφέρθηκε χαρακτηριστικά ότι: «Η συνεκτίμηση των στοιχείων που περιβάλλουν την κάθε υπόθεση πρέπει να γίνεται με πνεύμα ρεαλιστικής προσέγγισης και με πνεύμα επιείκειας όπως επιβάλλει το άρθρο 11 του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο οι κατηγορούμενοι τεκμαίρεται ότι είναι αθώοι και ως ζήτημα γενικής αρχής, πρέπει να αφήνονται ελεύθεροι».
Σε σχέση με τον Κατηγορούμενο 1 παρά το ότι έχει καταγωγή από την Ρουμανία διαφαίνεται πως αυτός έχει δεσμούς με την Δημοκρατία αφού διαμένει μόνιμα στην Κύπρο από ηλικία 6 ετών μαζί με άλλα μέλη της οικογένειας του. Το ερώτημα φυσικά είναι κατά πόσον οι δεσμοί αυτοί είναι ικανοποιητικοί για να αποκλείσουν τον κίνδυνο φυγοδικίας.
Απάντηση στο ερώτημα αυτό δίδεται μέσα από την νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου αλλά και πρόσφατη του Εφετείου όπου σημειώνεται ότι σε υποθέσεις που περιλαμβάνουν την διάπραξη σοβαρών αδικημάτων όπως και η υπο εξέταση υπόθεση ή ύπαρξη δεσμών του Κατηγορούμενου με την Δημοκρατία δεν μπορούν να επενεργήσουν ως ασπίδα για να αποκλείσουν τον κίνδυνο φυγοδικίας.
Στρεφόμενος προς τους Κατηγορούμενους 2, 3 και 4 σύμφωνα με το μαρτυρικό υλικό και τις δικές τους θέσεις στις καταθέσεις τους ουσιαστικά δηλώνουν άνεργοι ενώ διέμεναν μάλιστα σε κατοικία στην οποία δεν είχαν την συγκατάθεση του ιδιοκτήτη να διαμένουν. Πρόκειται μάλιστα επίσης για πρόσωπα με καταγωγή από την Ρουμανία συνεπώς δεν θεωρώ ότι έχουν δεσμούς με την Δημοκρατία από τα όσα έχουν τεθεί ενώπιον μου.
Συνεπώς έχω ικανοποιηθεί ότι σε περίπτωση που οι κατηγορούμενοι αφεθούν ελεύθεροι υπάρχει ο κίνδυνος αυτοί να μην παρουσιαστούν στην δίκη τους.
Πιθανότητα διάπραξης ίδιου ή άλλου αδικήματος:
Υπενθυμίζεται πως το αίτημα για την κράτηση των Κατηγορουμένων στηρίχτηκε και στον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων που από μόνος του επίσης μπορεί να δικαιολογήσει την κράτηση ενός κατηγορούμενο μέχρι την δίκη του.
Υπενθυμίζεται πως το υπο εξέταση κατηγορητήριο περιλαμβάνει 57 κατηγορίες για αδικήματα κατά της περιουσίας που προέρχονται από 19 διαφορετικούς ανακριτικούς φακέλους. Μελέτη των κατηγοριών αλλά και του μαρτυρικού υλικού καταδεικνύει τον καταλογισμό διάπραξης σωρείας αδικημάτων ήτοι διαρρήξεων και κλοπών σε εκκλησίες και διάφορα άλλα υποστατικά εντός της Επαρχίας Πάφου σε πολύ σύντομο μάλιστα χρόνο μεταξύ τους με την εμπλοκή των Κατηγορουμένων.
Επιπρόσθετα δεν μπορώ να μην λάβω υπόψη μου το γεγονός πως εναντίον του Κατηγορούμενου 3 εκκρεμεί προς εκδίκαση στο Ε.Δ.Πάφου η ποινική υπόθεση 1119/2024 ενώ εναντίον του Κατηγορούμενου 4 εκκρεμούν οι ποινικές υποθέσεις 8364/2023, 8539/2023 και 1119/2024 Ε.Δ.Πάφου.
Τα όσα έχουν λεχθεί από τον Δικαστή κ. Ιωαννίδη στα πλαίσια της Ποινικής Έφεσης Αρ. 195/2020 μεταξύ Αργύρη v. Δημοκρατίας, ημερ. 23.12.2020 είναι απόλυτα σχετικά ως προς την εξέταση του λόγου αυτού.
Στη Σιακαλλή ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 130, επαναλαμβάνεται ότι η πιθανότητα διάπραξης ίδιου ή άλλου αδικήματος είναι δυνατό να αποτελέσει τον αποφασιστικό παράγοντα για την απόφαση του Δικαστηρίου, αφού κάθε παράγων εξετάζεται χωριστά και η ύπαρξη οποιουδήποτε από αυτούς δικαιολογεί την έκδοση διατάγματος κράτησης. Μάλιστα, με αναφορά στη Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 7, λέχθηκε ότι η άποψη ότι πρέπει σε κάθε περίπτωση να υπάρχει συρροή όλων των παραγόντων που καθιέρωσε η Νομολογία, περιλαμβανομένης και της πιθανότητας επανάληψης αδικημάτων, δεν βρίσκει έρεισμα ούτε στη λογική ούτε στη Νομολογία.
Συνοψίζοντας, αυτό που προκύπτει από τη Νομολογία, είναι ότι δεν απαιτείται ακριβής μαρτυρία σε σχέση με την πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων. Αρκεί να δημιουργείται ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει τέτοια πιθανότητα στη βάση του συνόλου του υλικού που βρίσκεται ενώπιον του Δικαστηρίου (Φενερίδης (1998) 1(Δ) Α.Α.Δ. 2101, Πατατάρης ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 46 και Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 113/15 (Σχ. με 115/15) απόφαση ημερ. 02.06.2015).
Επιπρόσθετα και στην υπόθεση ΙΩΑΝΝΟΥ v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 25/2022, 4/2/2022, ECLI:CY:AD:2022:B50 η Δικαστής κα. Σταματίου ανάφερε τα εξής σχετικά:
Ο κίνδυνος διάπραξης νέων αδικημάτων αποτελεί έναν από τους τρεις αυτοτελείς λόγους για τους οποίους το Δικαστήριο μπορεί να διατάξει την κράτηση ενός υποδίκου μέχρι τη δίκη του. Στη Χατζηδημητρίου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 ΑΑΔ 45 αναφέρθηκε ότι η πρόβλεψη αναφορικά με την πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων δεν μπορεί παρά να στηρίζεται είτε σε στοιχεία που προέρχονται από το ιστορικό του υπόδικου ή της υπόθεσης, είτε σε εγγενείς ενδείξεις που χαρακτηρίζουν την ιδιαίτερη υφή της. Για να καταλήξει το Δικαστήριο σε συμπέρασμα για τη διάπραξη άλλου αδικήματος, δεν απαιτείται σύμφωνα με τη Σιακαλλή ν. Δημοκρατίας (1997) 2 ΑΑΔ 130, ακριβής μαρτυρία. Αρκεί αν, με βάση όλα τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία, να δημιουργείται η ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει πιθανότητα.
Στην υπό εξέταση υπόθεση κρίνω πως υπάρχει πιθανότητα διάπραξης από μέρους των Κατηγορουμένων σε περίπτωση που αυτοί αφεθούν ελεύθεροι άλλων αδικημάτων παρόμοιας ή ακόμα και άλλης φύσεως από αυτά που αντιμετωπίζουν με την υπό εξέταση υπόθεση.
Χωρίς σε καμιά περίπτωση να παραγνωρίζεται το τεκμήριο της αθωότητας των Κατηγορουμένων αλλά έχοντας υπόψη μου το περιεχόμενο του υφιστάμενου κατηγορητηρίου που καλύπτει σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα την ισχυριζόμενη διάπραξη από μέρους τους μεγάλου αριθμού διαρρήξεων, κλοπών και άλλων αδικημάτων κυρίως κατά της περιουσίας σε συνδυασμό και με τις εκκρεμούσες υποθέσεις αναφορικά με τους κατηγορούμενους 3 και 4 είναι αρκετά για να δημιουργείται η ισχυρή εντύπωση ότι σε περίπτωση που αυτοί αφεθούν ελεύθεροι υπάρχει ο κίνδυνος διάπραξης από μέρους τους άλλων αδικημάτων.
Η ανάγκη προστασίας του κοινωνικού συνόλου από πιθανές παράνομες πράξεις των Κατηγορουμένων θεωρώ ότι στην παρούσα υπόθεση και στη βάση των δεδομένων που μου έχουν δοθεί είναι τέτοια που ικανοποιούν αυτό τον παράγοντα.
Λαμβάνοντας λοιπόν σχετική καθοδήγηση από την Νομολογία την οποία έχω παραθέσει ανωτέρω και στην βάση των όσων έχουν τεθεί ενώπιον μου προς υποστήριξη του αιτήματος της κράτησης κρίνω ότι υπάρχει στην παρούσα περίπτωση πιθανότητα διάπραξης ιδίων ή άλλων αδικημάτων αν οι Κατηγορούμενοι αφεθούν ελεύθεροι.
Κατά συνέπεια ασκώντας τη διακριτική μου ευχέρεια εκδίδω διάταγμα για την κράτηση των Κατηγορουμένων μέχρι την επόμενη ημερομηνία που θα δοθεί από το Δικαστήριο τόσο στη βάση του κινδύνου φυγοδικίας όσο και στη βάση του κινδύνου διάπραξης άλλων αδικημάτων.
Για σκοπούς πληρότητας και μόνο σε σχέση με τον Κατηγορούμενο 2 ο οποίος φαίνεται να είναι ανήλικο πρόσωπο και να τυγχάνουν εφαρμογής και οι πρόνοιες του Περί Παιδιών σε Σύγκρουση με το Νόμο Νόμος του 2021 (Ν.55(Ι)/2021) σημειώνω τα ακόλουθα σχετικά:
Το άρθρο 66 του Ν. 55(Ι)/2021 φέρει τον τίτλο Δικαιοδοσία και αρμοδιότητα Επαρχιακού Δικαστηρίου και Κακουργοδικείου για συγκατηγορούμενους και διαλαμβάνει τα ακόλουθα:
66.-(1) Σε περίπτωση που-
(α) παιδί σε σύγκρουση με τον νόμο κατηγορείται για τη διάπραξη αδικήματος μαζί με ένα ή περισσότερους ενήλικες, ή/και
(β) παιδί σε σύγκρουση με τον νόμο κατηγορείται για τη διάπραξη αδικήματος και ένας ή περισσότεροι ενήλικες κατηγορούνται για συνέργεια, υποβοήθηση, παρακίνηση, προαγωγή, συμβουλή ή εξαναγκασμό παιδιού όπως διαπράξει το αδίκημα, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14 του παρόντος Νόμου ή τις διατάξεις του άρθρού 21 του Ποινικού Κώδικα, ή/και
(γ) παιδί σε σύγκρουση με τον νόμο κατηγορείται για αδίκημα υπό περιστάσεις, οι οποίες είναι οι ίδιες ή συνδέονται με περιστάσεις υπό τις οποίες ένας ή περισσότεροι ενήλικες κατηγορούνται ταυτόχρονα για τη διάπραξη αδικήματος,
οι υποθέσεις συνεκδικάζονται ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου, σε περίπτωση που η προβλεπόμενη για το αδίκημα ποινή δεν υπερβαίνει τα πέντε (5) έτη και ενώπιον του Κακουργοδικείου, σε περίπτωση που η προβλεπόμενη για το αδίκημα ποινή υπερβαίνει τα πέντε (5) έτη:
Νοείται ότι, σε κάθε περίπτωση εφαρμόζονται κατ’ αναλογίαν οι διατάξεις του παρόντος Μέρους, σε σχέση με το παιδί.
(2) Σε περίπτωση που το Επαρχιακό Δικαστήριο ή το Κακουργιοδικείο εκδικάζει υποθεση εναντίον ενήλικα δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1), και τον καταδικάζει, επιβάλλει την προβλεπόμενη από τον σχετικό Νόμο ποινή για το αδίκημα.
(3) Σε περίπτωση που το Επαρχιακό Δικαστήριο ή το Κακουργιοδικείο εκδικάζει υπόθεση εναντίον παιδιού σε σύγκρουση με τον νόμο δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1) και το καταδικάζει επιβάλλει ποινή δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου.
(4) Σε περίπτωση που δικαστής εκδικάζει υπόθεση υπό την ιδιότητά του ως Δικαστή Παιδιών, δεν δύναται να εκδικάσει υπόθεση επί ίδιων γεγονότων εναντίον ενήλικα υπό την ιδιότητά του ως δικαστή Επαρχιακού Δικαστηρίου.
Το άρθρο 83 του Ν. 55(Ι)/2021 φέρει τον τίτλο Προφυλάκιση παιδιού ως έσχατο μέτρο και εναλλακτικά περιοριστικά μέτρα και διαλαμβάνει τα ακόλουθα:
83.-(1) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις οποιουδήποτε άλλου νόμου και τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος άρθρου, η προφυλάκιση παιδιού επιτρέπεται ως έσχατο μέτρο.
(2) Σε περίπτωση που το Δικαστήριο Παιδιών, κατά την εκδίκαση οποιασδήποτε υπόθεσης ενώπιόν του, λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα του αδικήματος κρίνει ότι είναι απαραίτητος ο περιορισμός της προσωπικής ελευθερίας παιδιού σε σύγκρουση με τον νόμο, ώστε να αποφευχθεί η διάπραξη οποιουδήποτε αδικήματος, ή για σκοπούς διευκόλυνσης των ανακρίσεων ή για να αποφευχθεί ο κίνδυνος απόκρυψης στοιχείων ή διακινδύνευσης της ασφάλειας του παιδιού ή οποιουδήποτε άλλου προσώπου και αφού λάβει υπόψη του την ηλικία και ατομική κατάσταση του παιδιού, καθώς και τις ιδιαίτερες περιστάσεις της περίπτωσης, δύναται να διατάσσει τον περιορισμό παιδιού σε χώρο κράτησης παιδιών ως έσχατο μέτρο.
(3) Ο περιορισμός παιδιού σε σύγκρουση με τον νόμο, που είναι ύποπτο για τη διάπραξη αδικήματος, έχει τη μικρότερη δυνατή διάρκεια και δεν δύναται να ξεπερνά τις οκτώ (8) ημέρες, οι οποίες δυνατό να ανανεώνονται με απόφαση του Δικαστηρίου για περαιτέρω περιόδους οκτώ (8) ημερών, για μέγιστη περίοδο του ενός (1) μηνός, ανάλογα με την βαρύτητα του αδικήματος.
(4) Σε περίπτωση που το Δικαστήριο Παιδιών αποφασίζει τον περιορισμό παιδιού σε σύγκρουση με τον νόμο, εκκρεμούσης της εκδίκασης της υπόθεσης, αιτιολογεί την απόφασή του σε απλή και κατανοητή προς το παιδί γλώσσα, ανάλογα με την ηλικία και τον βαθμό ωριμότητάς του.
Στην υπο εξέταση υπόθεση και μελετώντας το υφιστάμενο κατηγορητήριο προκύπτει ότι το ανήλικο παιδί (Κατηγορούμενος 2) φαίνεται να εμπλέκεται στην διάπραξη των κατηγοριών που αφορούν το μεγαλύτερο μέρος αυτού δηλαδή τις κατηγορίες που προκύπτουν από 12 εκ των 19 ανακριτικών φακέλων (κατηγορίες 1 – 11, 12,13,14,15,16,17, 19-21, 22-24, 25,26,27,28,29, 30,31,32,33,34,35-38 και 42, 43). Συνεπώς προκύπτει πως αυτός αντιμετωπίζει όχι μόνο πολύ σοβαρά αδικήματα αλλά με την καταλογιζόμενη παραβατική του συμπεριφορά να επεκτείνετε όχι σε ένα αλλά σε 12 διαφορετικά περιστατικά που έλαβαν χώρα σε πολύ σύντομο χρόνο μαζί με τους άλλους κατηγορούμενους.
Συνεπώς αναμφίβολα θεωρώ πως πρόκειται για περίπτωση που οι προϋποθέσεις του άρθρου 83(2) του Ν. 55(Ι)/2021 πληρούνται έτσι ώστε να διαταχθεί στην υπο εξέταση υπόθεση ο περιορισμός του παιδιού (Κατηγορούμενου 2) εκκρεμούσης της εκδίκασης της υπόθεσης του σε χώρο κράτησης παιδιών.
Δυστυχώς ένεκα των ιδιαίτερων περιστατικών της υπο εξέταση υπόθεσης κυρίως σε σχέση με την σοβαρότητα των κατηγοριών, την πιθανότητα καταδίκης, την αυστηρή ποινή που αναμένεται να επιβληθεί, καθώς την απουσία δεσμών με την Δημοκρατία αλλά και την έκταση της καταλογιζόμενης παραβατικής συμπεριφοράς η οποία οδηγεί στον κίνδυνο διάπραξης νέων αδικημάτων δεν θεωρώ ότι μπορώ να επιβάλλω οποιοδήποτε όρο που περιγράφεται στο άρθρο 84 του Ν. 55(Ι)/2021 έτσι ώστε να αποφευχθεί η διαταγή για τον περιορισμό του παιδιού.
Για τον περιορισμό αυτό του παιδιού νοείται ότι θα πρέπει να ακολουθηθούν οι πρόνοιες της σχετικής νομοθεσίας ως περιγράφονται μεταξύ άλλων και στο άρθρο 83(6) του Ν. 55(Ι)/2021.
Τέλος με σκοπό να καταστεί εφικτή η παρουσίαση των Κατηγορουμένων την ημερομηνία που αναφέρεται ανωτέρω εκδίδω σχετικό διατάγματα προσαγωγής τους (bring up order).
(Υπ.) ………………………..………..
Ν. Φακοντής, Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] ΜΙΧΑΗΛ κ.α. v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 167/2021, 168/2021, 169/2021 και 171/2021, 27/10/2021 ‘’Το Δικαστήριο, όταν εξετάζει αίτημα για κράτηση κατηγορουμένου μέχρι τη δίκη του, έχει να σταθμίσει μεταξύ του θεμελιώδους δικαιώματος της ελευθερίας και του συμφέροντος της κοινωνίας να διασφαλιστεί ότι ο κατηγορούμενος για τη διάπραξη σοβαρών αδικημάτων θα παρουσιαστεί στη δίκη του.’’
[2] ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 185/2021, 23/11/2021, ECLI:CY:AD:2021:B522 , ΚΑΣΣΙΡ v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 146/2021, 29/9/2021, ECLI:CY:AD:2021:B431
[3] ΧΑΜΝΤ v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 165/2021, 27/10/2021, ECLI:CY:AD:2021:B485 Το μαρτυρικό υλικό στο στάδιο τούτο εκτιμάται στην όψη του και μόνο χωρίς συμπεράσματα και οριστικές απαντήσεις σε ερωτήματα, με σκοπό να διαπιστωθεί από το Δικαστήριο κατά πόσο πιθανολογείται καταδίκη, χωρίς να υπεισέρχεται σε θέματα αποδεκτότητας της μαρτυρίας ή αξιοπιστίας μαρτύρων. Αποφασίζεται μόνο αν η υπόθεση της Κατηγορούσας Αρχής έχει τόση δύναμη ώστε να πιθανολογείται καταδίκη (Μαλά v. Αστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 135, Ευριπίδου κ.ά. v. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 337 και Μαρκίδη κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινικές Εφέσεις αρ. 50/2017 και 51/2017, ημερ. 22/3/2017).
[4] Επαναλαμβάνω πως δεν τίθεται στο στάδιο αυτό ζήτημα τελικής διαπίστωσης γεγονότων ή εξαγωγής συμπερασμάτων (βλ. Τσεκκούρα ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 32). Με άλλα λόγια δεν εξετάζεται στο παρόν στάδιο κατά πόσο η διαθέσιμη μαρτυρία συμβιβάζεται μόνο με την ενοχή του κατηγορούμενου και όχι με οποιοδήποτε άλλο λογικό συμπέρασμα. Αυτό είναι θέμα που θα εξεταστεί όταν θα εκδικάζεται η ουσία της υπόθεσης. Το μαρτυρικό υλικό εκτιμάται στην όψη του και μόνο, χωρίς συμπεράσματα και οριστικές απαντήσεις στα ερωτήματα. Περί πιθανολόγησης και μόνο ο λόγος (βλ. Νικήτα κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2011) 2 Α.Α.Δ. 54, Ευριπίδου κ.ά. v. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 337 και Κουννάς κ.ά. v. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 790). Στη Στέλιος Καλλή ν. Δημοκρατίας Ποινική έφεση 114/15, απόφαση ημερομηνίας 19.6.2015, λέχθηκε για άλλη μια φορά ότι «Το κριτήριο όμως αναφορικά με την κράτηση δεν είναι η απόδειξη «εκ πρώτης όψεως» υπόθεσης αλλά η «πιθανολόγηση» της διάπραξης των αδικημάτων. Δηλαδή κατά πόσο υπάρχει πιθανότητα καταδίκης. Και με βάση τα προαναφερόμενα στοιχεία της μαρτυρίας θεωρούμε ότι το Κακουργιοδικείο κατέληξε ορθά, ότι υπάρχει τέτοια πιθανότητα.».
[5] Κουννάς v Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 423