ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Ν. Φακοντή, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 8495/23
Αστυνομικό Διευθυντή Πάφου
v.
DAVID OTARASHVILI
Κατηγορούμενος
Ημερομηνία: 25 Απριλίου, 2024.
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Η κα. Ε. Μανώλη
Για τον Κατηγορούμενο: Η κα. Ε. Γεωργιάδου
Κατηγορούμενος: Παρών
Ο Κατηγορούμενος ο οποίος τελεί υπόδικος στα πλαίσια της υπόθεσης από τις 19.09.2023 ημέρα καταχώρησης της για πρώτη φορά στο Δικαστήριο παραδέχθηκε ενοχή στις 7 κατηγορίες που αυτός αντιμετωπίζει.
Oι κατηγορίες που έχει παραδεχθεί έχουν ως εξής:
1η Κατηγορία: Το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου κατά παράβαση των άρθρων 294(α) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες κατηγορίας ο Κατηγορούμενος στις 12 Σεπτεμβρίου του 2023 στην Πάφο, διέρρηξε και εισήλθε στο κατάστημα με την ονομασία <<ΝΟ ΝΑΜΕ>> που βρίσκεται στην Λεωφόρο Αποστόλου Παύλου στην Πάφο και διέπραξε μέσα σε αυτό κακούργημα δηλαδή την κλοπή που αναφέρεται στην 2η Κατηγορία.
2η Κατηγορία: Κλοπή κατά παράβαση των άρθρων 255 και 262 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες κατηγορίας ο Κατηγορούμενος κατά τον ίδιο τόπο και χρόνο που αναφέρεται στην 1η Κατηγορία έκλεψε από το κατάστημα που αναφέρεται στην 1η κατηγορία, είδη ρουχισμού αξίας €38.335,87 ένα φορητό υπολογιστή μάρκας HP αξίας €1200\, ένα receiver για τις cameres ασφαλείας €500, το συρτάρι της ταμειακής μηχανής αξίας €400 το οποίο περιείχε μέσα μετρητά αξίας €200 σε χαρτονομίσματα και κέρματα, περιουσίας του καταστήματος με την ονομασία <<ΝΟ ΝΑΜΕ>>.
3η Κατηγορία: Εξουσία μελών της Αστυνομίας προς έρευνα προσώπων κατά παράβαση του άρθρου 28(1)(α)(ii)(3) του Περί Αστυνομίας Νόμου Ν. 73(1)/2004. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες κατηγορίας ο κατηγορούμενος στις 12 Σεπτεμβρίου του 2023 στην Πάφο παρεμπόδιζε τον Α/Αστ. 4121 Φ. Μακρυγιάννη της Τροχαίας Πάφου κατά την εκτέλεση του καθήκοντος του δηλαδή ενώ υπήρχε εύλογη υποψία για το πρόσωπο του ότι ενέχεται στην διάπραξη οποιουδήποτε αδικήματος και του ζητήθηκε να ερευνηθεί, αυτός παρέλειψε να συμμορφωθεί.
4η Κατηγορία: Ανυπακοή σε νόμιμες διαταγές, κατά παράβαση του άρθρου 137 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες κατηγορίας ο Κατηγορούμενος κατά τον χρόνο και τόπο που αναφέρεται στην 3η κατηγορία ανυπάκουσε σε νόμιμη διαταγή από πρόσωπο που ενεργεί με επίσημη ιδιότητα, δηλαδή ενώ τον διέταξε ο Α/Αστ. 4121 Φ. Μακρυγιάννης της Τροχαίας Πάφου να σταματήσει για έλεγχο, αυτός ο παρέλειψε να το πράξει και εγκατέλειψε το μέρος.
5η Κατηγορία: Αλήτες και πλάνητες, κατά παράβαση του άρθρου 189(ε) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες κατηγορίας ο κατηγορούμενος κατά τον χρόνο και τόπο που αναφέρεται στην 3η Κατηγορία ανευρέθηκε περιπλανώμενος σε δημόσιο χώρο, σε χρόνο και κάτω υπό τέτοιες περιστάσεις ώστε να συμπεραίνεται ότι η παρουσία του εκεί οφείλετε σε παράνομο ή ταραχοποιό σκοπό.
6η Κατηγορία: Διάρρηξη κατοικίας κατά παράβαση των άρθρων 291 και 292(α) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες κατηγορίας ο Κατηγορούμενος στις 02 Μαΐου του 2022 στην Πάφο διέρρηξε και εισήλθε στην κατοικία που βρίσκεται στην οδό [ ] αρ. 29 ιδιοκτησίας του Νίκου Ξιναρή και διέπραξε μέσα σε αυτή κακούργημα δηλαδή την κλοπή που αναφέρεται στην 7η κατηγορία.
7η Κατηγορία: Κλοπή από κατοικία κατά παράβαση των άρθρων 255 και 266(β) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες κατηγορίας ο κατηγορούμενος κατά τον χρόνο και τόπο που αναφέρεται στην 6η κατηγορία έκλεψε από την κατοικία που αναφέρεται στην 6η κατηγορία ένα μικρό τσαντάκι χρώματος μαύρου με σχέδια κουκουβάγιας που περιέχει νυχοκόπτη, ψαλιδάκι και άλλα μικροεργαλεία μανικιούρ, περιουσία της συζύγου του Νίκου Ξιναρή.
Για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής στην υπό εξέταση υπόθεση η πλευρά του Κατηγορούμενου με την σύμφωνη γνώμη και της Κατηγορούσας Αρχής ζήτησε όπως ληφθεί υπόψη και η υπόθεση 5070/21 την οποία επίσης αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος στο Ε.Δ.Πάφου και η οποία περιλαμβάνει μία κατηγορία κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 255 και 262 του Κεφ. 154. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες της κατηγορίας αυτής ο κατηγορούμενος στις 28 Οκτωβρίου του 2021 στην Πάφο, έκλεψε μια τηλεόραση μάρκας PHILIPS αξίας €250= καθώς και ένα MEMORY STICK το οποίο ήταν εφαρμοσμένο σε αυτήν αξίας €15= περιουσία της Prearna Gupta. Τα γεγονότα της υπόθεσης αυτής έχουν παραδοθεί γραπτώς στο Δικαστήριο (σχετικό το Παράρτημα 1) έχουν μελετηθεί, λαμβάνονται υπόψη στο σύνολο τους και δεν κρίνεται σκόπιμο να επαναληφθούν.
Υπενθυμίζεται πως η εξουσία του Δικαστηρίου να λαμβάνει υπόψη του αδικήματα άλλων ποινικών υποθέσεων κατά την επιμέτρηση και επιβολή ποινής σε μια άλλη ποινική υπόθεση πηγάζει μέσα από τις διατάξεις του άρθρου 81 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου (Κεφ.155) αλλά και από σχετική νομολογία (Ηρακλέους v. Αστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 150). Το σκεπτικό αυτό κατ’ αρχήν εφαρμόζεται σε ιδίας ή παρόμοιας φύσεως αδικήματα. Έχοντας όμως παράλληλα υπόψη την υπόθεση Παραρέ v. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 46/2013, ημερ. 20.03.12, η εφαρμογή του πιο πάνω σκεπτικού επεκτείνεται και σε υποθέσεις διαφορετικών αδικημάτων.
Ως έχει λεχθεί στην Ιωάννου v. Γενικού Εισαγγελέα (2005) 2 Α.Α.Δ. 598 όταν το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη και αδικήματα άλλων υποθέσεων μπορεί να επιβάλει μεγαλύτερη ποινή στις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο από εκείνη που θα επέβαλλε αν είχε ενώπιον του μόνο αυτές τις κατηγορίες (βλ. επίσης Γενικός Εισαγγελέας v. Cham & άλλων (1993) 2 Α.Α.Δ. 129, Ιωάννου v. Αστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 382 και Γενικός Εισαγγελέας v. Ανδρέου (1994) 2 Α.Α.Δ. 194)
Τα γεγονότα της υπό εξέταση υπόθεσης (8495/23) έχουν εκτεθεί γραπτώς (σχετικό το Παράρτημα 1 τόσο για τις κατηγορίες 1, 2, 3, 4 και 5 όσο και για τις κατηγορίες 6 & 7) από την Κατηγορούσα Αρχή δεν έτυχαν αμφισβήτησης έχουν μελετηθεί, λαμβάνονται υπόψη στο σύνολο τους και δεν κρίνεται σκόπιμο να επαναληφθούν.
Η κα. Μανώλη ανέφερε πως ο Κατηγορούμενος είναι λευκού ποινικού μητρώου ενώ ζήτησε την μεταχείριση των τεκμηρίων με τον τρόπο που περιλαμβάνεται στο τέλος της παρούσας απόφασης. Σε ερώτηση του Δικαστηρίου κατά πόσον έχουν εντοπισθεί μέχρι και σήμερα τα αντικείμενα που περιγράφονται στην 2η κατηγορία απάντησε αρνητικά σε αντίθεση με το αντικείμενο της 7ης Κατηγορίας που έχει εντοπιστεί και βρίσκεται στην κατοχή της Αστυνομίας.
Ένεκα της σοβαρότητας των Κατηγοριών που ο Κατηγορούμενος έχει παραδεχθεί ζητήθηκε και ετοιμάστηκε Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας που αφορά τις προσωπικές, οικογενειακές και οικονομικές του περιστάσεις.
Σύμφωνα με την έκθεση ο Κατηγορούμενος 40 ετών κατάγεται από την Γεωργία και προέρχεται από πενταμελή οικογένεια με τους γονείς του να διαμένουν στην Γεωργία. Στην Κύπρο ήρθε το 2018 και έκτοτε απασχολείτε σας οικοδόμος στην Πάφο ενώ τέλεσε γάμο το έτος 2017 και έχει αποκτήσει δύο παιδιά ηλικίας 3 και 9 ετών.
Για σκοπούς μετριασμού της ποινής η κα. Γεωργίαδου προχώρησε σε εμπεριστατωμένη και εκτενή προφορική αγόρευση. Μέσω αυτής αναγνώρισε την σοβαρότητα των αδικημάτων που ο πελάτης της αντιμετωπίζει και εξέφρασε την απολογία και μεταμέλεια του. Τόνισε την παραδοχή του η οποία περισώζει πολύτιμο Δικαστικό χρόνο αλλά και το γεγονός πως πρόκειται για πρόσωπο λευκού ποινικού μητρώου. Σε σχέση με τα αδικήματα τα οποία ο πελάτης της έχει διαπράξει αναφέρθηκε στο γεγονός πως και στις δύο περιπτώσεις των διαρρήξεων ο Κατηγορούμενος τελούσε υπο καθεστώς μέθης και αυτό αναγνωρίζοντας πως δεν αποτελεί υπεράσπιση για τον πελάτη της αλλά κάλεσε το Δικαστήριο να το λάβει υπόψη του ως μετριαστικό στοιχείο. Αντιλαμβάνεται όπως η συνήγορος τόνισε το πρόβλημα που αντιμετωπίζει κατά την χρήση αλκοόλ και ευελπιστεί να το αντιμετωπίσει.
Όπως η κα. Γεωργιάδου ανάφερε ο πελάτης της κατάγεται από την Γεωργία και ήρθε στην Κύπρο σε αναζήτηση ενός καλύτερου αύριο. Είναι πατέρας δύο ανήλικων τέκνων ηλικίας 3 και 9 ετών και προσπαθεί μαζί με την σύζυγο του να τους προσφέρουν μια ζωή καλύτερη από αυτή που οι ίδιοι είχαν. Αναφέρθηκε στο γεγονός πως ο ίδιος έχει ήδη τιμωρηθεί για τις παράνομες πράξεις του αφού κρατείτο ως υπόδικος στις Κεντρικές Φυλακές από τις 19.09.2023 και μάλιστα σε πτέρυγα όπου νοιώθει κοινωνικά απομονωμένος αφού σε αυτή δεν βρίσκονται άλλα πρόσωπα που μιλούν την γλώσσα του για να μπορεί να έχει κάποιου είδους επικοινωνία.
Τέλος η συνήγορος εξέφρασε την άποψη για τους λόγους που με επιμέλεια εξήγησε πως το Δικαστήριο μπορεί να ασκήσει την διακριτική του ευχέρεια και να αναστείλει τυχόν ποινή στερητική της ελευθερίας.
Έχει νομολογηθεί ότι η σοβαρότητα που προσδίδεται στο αδίκημα από τον Νομοθέτη, όπως προσδιορίζεται από το ανώτατο όριο ποινής, συνιστά ένα από τους παράγοντες που συνθέτουν την σοβαρότητα του αδικήματος. Το στοιχείο αυτό λαμβάνεται υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής και συνεκτιμάται με τα γεγονότα της υπόθεσης τόσο για την επιλογή του τύπου της ποινής όσο και για τον καθορισμό της έκτασής της (Βλ. Δημοκρατία ν. Κυριάκου (1990) 2 ΑΑΔ 264).
Όπως τέθηκε στην υπόθεση Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632:
«το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από τον Νόμο είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή»
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα αδικήματα που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος είναι σοβαρά.
Ποιο συγκεκριμένα τα αδικήματα που ο Κατηγορούμενος έχει παραδεχθεί νομοθετικά διαλαμβάνουν τις ακόλουθες μέγιστες ποινές:
1η Κατηγορία: Το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου κατά παράβαση του άρθρου 294(α) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154. Το άρθρο 294(α) προβλέπει ποινή φυλάκισης μέχρι και επτά χρόνια σε περίπτωση καταδίκης.
2η Κατηγορία: Κλοπή κατά παράβαση των άρθρων 255 και 262 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154. Το άρθρο 262 προβλέπει ποινή φυλάκισης μέχρι και τρία χρόνια.
3η Κατηγορία: Το άρθρο 28(1)(α)(ii)(3) του Περί Αστυνομίας Νόμου Ν. 73(1)/2004 προβλέπει σε περίπτωση καταδίκης ποινή φυλάκισης μέχρι και ένα μήνα ή σε πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις εκατό πενήντα λίρες ή και στις δύο αυτές ποινές.
4η Κατηγορία: Το άρθρο 137 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 προβλέπει σε περίπτωση καταδίκης ποινή φυλάκισης μέχρι και δύο έτη.
5η Κατηγορία: Το άρθρο 189(ε) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 προβλέπει σε περίπτωση πρώτης καταδίκης ποινή φυλάκισης μέχρι και τρείς μήνες.
6η Κατηγορία: Το αδίκημα της διάρρηξης κατοικίας κατά παράβαση των άρθρων 291 και 292(α) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154. Το άρθρο 292 προβλέπει ποινή φυλάκισης μέχρι και επτά χρόνια (και δέκα σε περίπτωση που γίνεται κατά την διάρκεια της νύκτας)
7η Κατηγορία: Κλοπή από κατοικία κατά παράβαση των άρθρων 255 και 266(β) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154. Το άρθρο 266(β) προβλέπει ποινή φυλάκισης μέχρι και πέντε χρόνια.
Συνεπώς το Δικαστήριο καλείται στην υπό εξέταση υπόθεση να αποφασίσει ποια είναι η κατάλληλη (είδος και ύψος) υπό τις περιστάσεις ποινή για τον κατηγορούμενο σε σχέση με τα αδικήματα τα οποία έχει παραδεχθεί και έχοντας κατά νου ότι η υπόθεση τυγχάνει συνοπτικής εκδίκασης στη βάση γραπτής συγκατάθεσης που δόθηκε από τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.
Η σοβαρότητα των κατηγοριών που αφορούν τα αδικήματα διαρρήξεων και κλοπών υπογραμμίζεται μέσα από την Νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στην υπόθεση Γεωργίου άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 565 το Εφετείο με παραπομπή σε παλαιότερη Νομολογία σημειώνει ότι τα αδικήματα των κλοπών και των διαρρήξεων είναι σε έξαρση γι’ αυτό και επιβάλλεται η ανακοπή αυτού του είδους της εγκληματικότητας η οποία έχει κλονίσει σοβαρά την εμπιστοσύνη του κοινού στους θεσμούς της δημόσιας ασφάλειας. Η αυστηρότητα των ποινών είναι κατά την πιο πάνω απόφαση ένας τρόπος πάταξης του φαινόμενου. Σχετική είναι, επίσης, η υπόθεση Παναγή ν. Δημοκρατίας (1993) 2 ΑΑΔ 47 όπου υπογραμμίσθηκε ότι η διάπραξη διαρρήξεων έχει εξελιχθεί σε κοινωνική μάστιγα, γι’ αυτό και πρέπει να επιβάλλονται αποτρεπτικές ποινές.
Στην υπόθεση David Piliev v. Αστυνομίας (2005) 2 ΑΑΔ 587 λέχθηκαν τα εξής:
«Τα αδικήματα των διαρρήξεων και κλοπών είναι αδικήματα τα οποία απασχολούν τα δικαστήρια σχεδόν καθημερινά. Αυτό επιβάλλει αντιμετώπιση των παραβατών κατά τρόπο που να συμβάλλει στην αποτροπή διάπραξης τέτοιων αδικημάτων. Η ανάγκη αυτή τονίστηκε κατ’ επανάληψη».
Στην υπόθεση Παναγιώτου (Αντάρτης) ν. Δημοκρατίας (1997) 2 ΑΑΔ 138 το θέμα της ποινής σε αδικήματα διαρρήξεων και κλοπών προσεγγίσθηκε ως εξής:
«Η ανάγκη για την αυστηρή αντιμετώπιση των πιο πάνω αδικημάτων λόγω κυρίως της συχνότητας τους έχει τονιστεί επανειλημμένα από το Ανώτατο Δικαστήριο (Βλ. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Ανδρέου (1994) 2 ΑΑΔ 194, Dirazo v. Δημοκρατίας (1992) 2 ΑΑΔ 197, Φιλίππου ν. Αστυνομίας (1994) 2 ΑΑΔ 113, Al-Awar κ.α. ν. Δημοκρατίας (1992) 2 ΑΑΔ 160). Μάλιστα πολύ πρόσφατα (βλ. Παναγίδης ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση 6239/18.4.97), η απόφαση του Εφετείου αρχίζει με τη θλιβερή διαπίστωση πως τα τελευταία χρόνια το έγκλημα στην Κύπρο παρουσιάζει αυξητική τάση. Καταλήγει δε με τη διακήρυξη της υποστήριξης του Εφετείου σε αυστηρές ποινές για τέτοιου είδους συμπεριφορά. Στην ίδια απόφαση επισημαίνονται τα πιο κάτω: «οι κλοπές, οι διαρρήξεις και άλλα ομοειδή αδικήματα είναι στην πρώτη γραμμή της εγκληματικότητας χωρίς να δείχνουν σημεία κάμψης. Σημειώνεται αντίθετα έξαρση. Τα δικαστήρια αντιμετώπισαν τέτοια εγκλήματα με αυστηρότητα γιατί προκαλούν ρήγματα στην έννομη τάξη και διαβίωση και διαβρώνουν συνάμα το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη».
Τα πιο πάνω σκιαγραφούν τη σοβαρότητα των αδικημάτων και την αυστηρή αντιμετώπιση που τέτοιας φύσης αδικήματα θα πρέπει να τυγχάνουν, όμως δεν παραγνωρίζω πως το Δικαστήριο πρέπει να έχει πάντοτε υπόψη του, τη βασική αρχή της εξατομίκευσης της ποινής, όπως αυτή έχει αποκρυσταλλωθεί με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου και ενδεικτικά αναφέρω την Σακαρίδης Κυριάκος και Άλλος ν. Αστυνομίας, (2011) 2 Α.Α.Δ, 272. Η εξατομίκευση της ποινής όμως, σίγουρα δεν απαλείφει τη σοβαρότητα του αδικήματος και δεν οδηγεί σε εξουδετέρωση της αποτελεσματικότητας του νόμου. (Antoniades v. Police (1986) 2 CLR 21 και Κάττου και Άλλον ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ 498)
Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω θα προχωρήσω με τη διεργασία της επιμέτρησης της ποινής.
Προς όφελος του Κατηγορούμενου, λαμβάνω υπόψη μου τους ακόλουθους μετριαστικούς παράγοντες:
(1) την παραδοχή του ενώπιον του Δικαστηρίου που μπορεί να μην ήταν άμεση έγινε όμως σε πολύ σύντομο χρόνο μετά την αρχική του απάντηση μη παραδοχής συνεπώς υπο τις περιστάσεις θα την εκλάβω ως άμεση
(2) την απολογία του σε σχέση με τα αδικήματα που έχει διαπράξει τόσο προς το Δικαστήριο όσο και προς τους επηρεαζόμενους παραπονούμενους
(3) το λευκό ποινικό μητρώο σε συνδυασμό με την ηλικία του (40 ετών)
(4) τις προσωπικές, οικονομικές και οικογενειακές περιστάσεις, όπως αυτές περιλήφθηκαν στην Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας αλλά και όπως αυτές επεξηγήθηκαν από την συνήγορο του και ιδιαίτερα το γεγονός ότι αυτός είναι παντρεμένος και πατέρας 2 ανήλικων τέκνων
(5) τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων που αφορούν κυρίως τον ερασιτεχνικό τρόπο δράση
(6) το γεγονός ότι αυτός κατά τον χρόνο διάπραξης των αδικημάτων τελούσε υπο την επήρεια αλκοόλ και την πρόθεση που εξέφρασε να αντιμετωπίσει την εξάρτηση του αυτή
Έχω υπόψη μου, το καθήκον του Δικαστηρίου να προβαίνει στην αποτίμηση των μετριαστικών παραγόντων και να τους αποδίδει τη δέουσα βαρύτητα. Όπως επίσης έχω υπόψη μου, ότι το ίδιο πρέπει να γίνεται και με κάθε άλλο σχετικό παράγοντα ή στοιχείο, συμπεριλαμβανομένης και της αποτίμησης της σοβαρότητας του αδικήματος πάντοτε με αναφορά στην προβλεπόμενη από το νόμο ποινή, στις συνθήκες διάπραξης του αδικήματος και στα ελαφρυντικά στοιχεία που μπορεί να υπάρχουν. Για τη συμπλήρωση της διεργασίας απαιτείται στάθμιση όλων των πιο πάνω παραγόντων προκειμένου να καθοριστεί το είδος και το ύψος της ποινής η οποία αρμόζει να επιβληθεί στο δράστη του συγκεκριμένου αδικήματος. (Ιωάννου Σταύρος ν. Αστυνομίας. (2011) 2 Α.Α.Δ. 513).
Συνεκτιμώντας όλους τους πιο πάνω ελαφρυντικούς παράγοντες του κατηγορουμένου, κρίνω ότι αυτοί δεν είναι ικανοί έτσι ώστε να διαφοροποιήσουν το είδος της ποινής που θα επιβληθεί, το οποίο δεν μπορεί να είναι άλλο από ποινή στερητικής της ελευθερίας ιδίως λαμβάνοντας υπόψη την φύση των αδικημάτων που αυτός έχει διαπράξει. Επαναλαμβάνω πως τα αδικήματα και οι περιστάσεις διάπραξης τους είναι ιδιαίτερα σοβαρά. Σε τέτοιες περιπτώσεις σοβαρών αδικημάτων όπου επιβάλλεται η επιβολή αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών, οι προσωπικές συνθήκες του κατηγορουμένου είναι ήσσονος σημασίας (βλ. Μάριος Παναγιώτου v. Aστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 540).
Ιδιαίτερα επιβαρυντικό παράγοντα συνυπολογίζω και τον μέχρι σήμερα μη εντοπισμό της κλοπιμέας περιουσίας που περιλαμβάνεται στις λεπτομέρειες της 2ης Κατηγορίας και την σημαντική αξία αυτής.
Συνυπολογίζοντας όλα τα πιο πάνω και ασκώντας τη μέγιστη δυνατή επιείκεια προς το πρόσωπο του κατηγορουμένου, επιβάλλονται σε αυτόν οι ακόλουθες ποινές:
1η Κατηγορία: Σε σχέση με το αδίκημα διάρρηξης κτιρίου ποινή φυλάκισης 22 μηνών.
2η Κατηγορία: Σε σχέση με το αδίκημα της κλοπής ποινή φυλάκισης 18 μηνών.
3η Κατηγορία: Σε σχέση με το αδίκημα της παρεμπόδισης Αστυνομικού ποινή φυλάκισης 1 μηνός.
4η Κατηγορία: Σε σχέση με το αδίκημα της ανυπακοής σε νόμιμες διαταγές ποινή φυλάκισης 4 μηνών.
5η Κατηγορία: Σε σχέση με το αδίκημα των αλητών και πλάνητων ποινή φυλάκισης 1 μηνός.
6η Κατηγορία: Σε σχέση με το αδίκημα διάρρηξης κατοικίας ποινή φυλάκισης 20 μηνών.
7η Κατηγορία: Σε σχέση με το αδίκημα της κλοπής ποινή φυλάκισης 16 μηνών.
Οι ποινές φυλάκισης να συντρέχουν.
Έχοντας υπόψη μου τις πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72 όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 186(1)/2003 και τις αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία για την αναστολή ποινών φυλάκισης (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161) θα προχωρήσω να εξετάσω κατά πόσο δικαιολογείται η αναστολή των ποινών φυλάκισης που επιβλήθηκαν στον κατηγορούμενο. Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι στο στάδιο αυτό, σύμφωνα με τη νομολογία, οι περιστάσεις διάπραξης του αδικήματος και όλα τα ελαφρυντικά του κατηγορουμένου, επανεξετάζονται. Παραπέμπω στο κάτωθι απόσπασμα από την Δάφνη Αριστοδήμου v. Δημοκρατία, Ποιν. Έφεση Αρ. 121/2017, Ημερ. 21/09/2017, ECLI:CY:AD:2017:D311:
«Ειδικά σε σχέση με τον έλεγχο του τρόπου άσκησης της εξουσίας του πρωτόδικου Δικαστηρίου αναφορικά με την αναστολή ποινής φυλάκισης, σε συνάρτηση με την κείμενη νομοθεσία, εναπόκειται στο Δικαστήριο που έχει την ευθύνη επιβολής της ποινής να λάβει υπόψη στην κάθε περίπτωση τις περιστάσεις της υπόθεσης και του δράστη με σκοπό να αποφασίσει κατά πόσο ενδείκνυται η αναστολή της εκτέλεσης της ποινής. Όπως αναφέρθηκε στην Ιωσήφ v. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 930, αυτό συνεπάγεται την εκ νέου θεώρηση του αδικήματος και των προσωπικών περιστάσεων του κατηγορουμένου και την απόδοση «διπλής βαρύτητας» σ’ όλους τους σχετικούς με το αδίκημα και τον αδικοπραγούντα παράγοντες – είτε επιβαρυντικούς είτε μετριαστικούς – οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν την απόφαση του δικαστηρίου για την αναστολή ή όχι της ποινής. Θεωρώ ότι κατά την εξέταση του ζητήματος, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας.»
Παρά το ότι υπάρχει λευκό ποινικό μητρώο, επισημαίνω ότι αδικήματα αυτής της φύσης πέρα του ότι είναι ιδιαίτερα σοβαρά, ευρίσκονται σε έξαρση, κάτι το οποίο επιτάσσει την αυστηρή αντιμετώπιση. Είμαι σε θέση να έχω δικαστική γνώση για τις εκρηκτικές διαστάσεις που έχουν λάβει αυτά τα αδικήματα ιδίως εντός της Επαρχίας Πάφου, από τον όγκο και την καθημερινή, θα έλεγα, συχνότητα διεκπεραίωσης τέτοιων υποθέσεων είτε μετά από παραδοχές είτε μετά από ακροαματική διαδικασία.
Δεν διαβλέπω κάποιο λόγο για τον οποίο θα πρέπει να ανασταλούν οι ποινές φυλάκισης που έχουν επιβληθεί στον Κατηγορούμενο αφού τέτοια απόφαση απεναντίας θα έστελνε λανθασμένα μηνύματα στην κοινωνία αλλά και στους επίδοξους παραβάτες.
Το σύνολο των μετριαστικών παραγόντων του Κατηγορούμενου για τους οποίους έγινε εκτενής αναφορά από την κα. Γεωργιάδου λήφθηκαν υπόψη και επηρέασαν ουσιωδώς όχι το είδος αλλά το ύψος των επιβληθέντων ποινών και γενικά κατά την επιμέτρηση της ποινής.
Συνεπώς οι ποινές φυλάκισης που έχουν επιβληθεί στον Κατηγορούμενο θα έχουν άμεση ισχύ.
Η περίοδος έκτισης μειώνεται κατά το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο Κατηγορούμενος τελεί σε προφυλάκιση στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης (βλ. Άρθρο 117 Ποινικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 155) ήτοι από τις 19.09.2023.
Στα πλαίσια επιβολής ποινής στην παρούσα υπόθεση λήφθηκε υπόψη και η Ποινική Υπόθεση 5070/21 Ε.Δ.Πάφου.
Τα Τεκμήρια των υποθέσεων θα τύχουν της πιο κάτω διαχείρισης από την Αστυνομία:
Αναφορικά με την υπόθεση 8495/23 Ε.Δ.Πάφου: Σε σχέση με τα swap / παρειακά και ένα πακέτο τσιγάρων αυτά να κατασχεθούν από την Αστυνομία και να καταστραφούν. Αναφορικά με ένα μικρό τσαντάκι με σχέδια κουκουβάγιας με το περιεχόμενο του, το γκρίζο κοντό παντελόνι και την άσπρη φανέλα αυτά να κατασχεθούν από την Αστυνομία και να παραδοθούν στον νόμιμο ιδιοκτήτη τους νοουμένου ότι προηγουμένως αυτά αναγνωριστούν.
Αναφορικά με την υπόθεση 5070/21 Ε.Δ.Πάφου: Αναφέρθηκε πως δεν υπάρχουν τεκμήρια για να καθοριστεί η διαχείριση τους.
(Υπ) ..............................
Ν. Φακοντής, Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής