ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Ν. Φακοντή, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 2825/2024
Αστυνομικό Διευθυντή Πάφου
v.
1. Γ. Π.
2. A. N.
Κατηγορούμενοι
Ημερομηνία: 28 Ioυνίου 2024
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Σ. Χρυσοστόμου
Για τους Κατηγορούμενους 1 & 2: Ο κ. Κ. Σιαηλής
Κατηγορούμενοι: Παρόντες
Το υπό εξέταση κατηγορητήριο καταχωρήθηκε στις 25.06.2024 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου και σε αυτό περιλαμβάνονται συνολικά 4 κατηγορίες με τις οποίες καταλογίζονται στους Κατηγορούμενους η διάπραξη των ακόλουθων αδικημάτων:
Κοινές Κατηγορίες για τους Κατηγορούμενους 1 και 2:
Της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος (1η κατηγορία), της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β ήτοι ποσότητα κάνναβης βάρους ενός (1) κιλού και 489 γραμμαρίων χωρίς άδεια του Υπουργού Υγείας (2η κατηγορία) και της παράνομης κατοχής της άνω ποσότητας κάνναβης με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα (3η κατηγορία).
Κατηγορία που αφορά μόνο τον 1ο Κατηγορούμενο:
Παράνομη χρήση ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β ήτοι κάνναβης
Οι Κατηγορούμενοι παραπέμφθηκαν σε απευθείας δίκη στο Κακουργιοδικείο, το οποίο θα συνέλθει σε συνεδρία στην Πάφο στις 23.07.2024.
Η πλευρά της Κατηγορούσας Αρχής ζήτησε όπως οι Κατηγορούμενοι παραμείνουν υπό κράτηση μέχρι την παρουσία τους ενώπιον του Κακουργιοδικείου. Επιχειρηματολογώντας ο ευπαίδευτος συνήγορος υποστήριξε την θέση πως στην υπό εξέταση υπόθεση υπάρχει η πιθανότητα οι Κατηγορούμενοι να μην προσέλθουν στο Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη την σοβαρότητα των αδικημάτων που αυτοί αντιμετωπίζουν, την πιθανότητα καταδίκης στη βάση και του μαρτυρικού υλικού που κατατέθηκε στην διαδικασία (Παράρτημα Α) και την ενδεχόμενη ποινή που θα επιβληθεί σε αυτούς.
Σημείωσε επίσης πως παρά το ότι ο 1ος Κατηγορούμενος είναι Κύπριος Υπήκοος οι δεσμοί του αυτοί με την Δημοκρατία δεν μπορούν να επενεργήσουν ως ασπίδα και να αποκλείσουν τον κίνδυνο φυγοδικίας σε μια τόσο σοβαρή υπόθεση ενώ σημείωσε πως ο 2ος Κατηγορούμενος έχει δεσμούς και με την Ελλάδα.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος Υπεράσπισης των Κατηγορούμενων 1 & 2 έφερε ένσταση στο αίτημα για την κράτηση των πελατών του. Ο κος Σιαηλής επικεντρώθηκε κυρίως στο γεγονός ότι το είδος και η ποσότητα των ναρκωτικών δεν κατατάσσουν την υπο εξέταση περίπτωση από τις σοβαρές του είδους αφού η ποινή που ενδεχομένως να επιβληθεί σε περίπτωση καταδίκης για την συγκεκριμένη ποσότητα δεν αναμένεται να είναι πολυετής ενώ αυτή ενδεχομένως να κυμανθεί μεταξύ 2 με 3 χρόνια. Μάλιστα παρέπεμψε το Δικαστήριο σε πρόσφατη απόφαση ποινής του Κακουργιοδικείου Πάφου το οποίο για ποσότητα κάνναβης βάρoυς 2 κιλών δηλαδή μεγαλύτερη από αυτή της υπό εξέταση υπόθεσης επέβαλε ποινή φυλάκισης 4 ετών χωρίς να υπάρχει σε εκείνη την υπόθεση όπως ανέφερε άμεση παραδοχή ενώ υπήρχε και ζήτημα καταδίωξης για σκοπούς ανακοπής.
Επίσυρε επίσης την προσοχή του Δικαστηρίου στο γεγονός ότι πρόκειται για πρόσωπα τα οποία έχουν στενούς και ισχυρούς δεσμούς με την Δημοκρατία αφού ο μεν Κατηγορούμενος 1 είναι Κύπριος Υπήκοος ενώ ο Κατηγορούμενος 2 διαμένει μαζί με τους γονείς και τις αδελφές του από το 2000 στην Κύπρο και δραστηριοποιείται επαγγελματικά στην Πάφο ως ιδιοκτήτης γυμναστηρίου, διδάσκει σε σχολεία ενώ απασχολείται και ως ναυαγοσώστης.
Κάλεσε το Δικαστήριο να διατάξει την απόλυση των κατηγορουμένων με όρους τους οποίους και εισηγήθηκε οι οποίοι κατά τον συνήγορο διασφαλίζουν την παρουσία τους στο Δικαστήριο.
Για την έκδοση της παρούσας απόφασης έχω λάβει υπόψη τα όσα εισηγήθηκαν οι εμπλεκόμενες πλευρές και έχω μελετήσει επισταμένως τη σχετική Νομολογία, στην οποία αναφέρθησαν οι συνήγοροι.
Νομική Πτυχή – Εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση
Η εξουσία του Δικαστηρίου όσον το αφορά αίτημα κράτησης Κατηγορούμενου μέχρι την ημερομηνία της δίκης του ενώπιον του Κακουργιοδικείου, στο οποίο έχει ήδη παραπεμφθεί σε προηγούμενο στάδιο της διαδικασίας αυτής, εδράζεται στα άρθρα 48 και 157(1) της Ποινικής Δικονομίας Κεφ. 155.
Το Δικαστήριο, εξετάζοντας ένα αίτημα κράτησης κατηγορουμένου μέχρι τη δίκη του, πρέπει να καθοδηγείται από την αρχή ότι κάθε κατηγορούμενος είναι αθώος, εκτός αν τελικά καταδικαστεί από αρμόδιο Δικαστήριο και ότι η κράτησή του αποτελεί έναν σοβαρό περιορισμό της προσωπικής του ελευθερίας, η οποία διασφαλίζεται από το άρθρο 11 του Συντάγματος. Στη Γενικός Εισαγγελέας ν. Κυριάκου κ.α. (2001) 2 Α.Α.Δ. 373 αναφέρεται ότι ο κανόνας ότι οι υπόδικοι αφήνονται ελεύθεροι κάμπτεται μόνο εφόσον συντρέχουν συγκεκριμένοι κίνδυνοι.
Ως ζήτημα γενικής αρχής, η οποία κατοχυρώνεται και συνταγματικά εφόσον αποτελεί απόρροια του τεκμηρίου της αθωότητας, ένας υπόδικος δικαιούται να παραμείνει ελεύθερος με εγγύηση στις περιπτώσεις όπου υπάρχει προσδοκία ότι θα προσέλθει στη δίκη του. Ταυτόχρονα πρέπει να σταθμίζεται με αυτά και το δημόσιο συμφέρον που επιτάσσει την παρουσία των κατηγορουμένων στο Δικαστήριο. Η κράτηση υποδίκου καθίσταται αποδεκτή εφόσον το επιβάλλει η διασφάλιση των σκοπών της απονομής της δικαιοσύνης.[1]
Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκείται με βάση παγίως καθιερωμένες νομικές αρχές, όπως αυτές έχουν διατυπωθεί σε σωρεία δικαστικών αποφάσεων. Στην υπόθεση Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 109 απαριθμούνται οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να διαταχθεί η κράτηση κατηγορουμένου. Αυτοί έχουν επαναληφθεί πολύ πρόσφατα μεταξύ άλλων[2] στην Ποινική Έφεση Αρ. 129/20 μεταξύ Ανδρέου v. Αστυνομίας, ημερ. 20.08.2020,Ποινική Έφεση Αρ. 195/20 μεταξύ Αργύρη v. Δημοκρατίας ημερ. 23.12.2020 και στην Ποινική Έφεση Αρ. 75/2021 μεταξύ S M v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ημερ. 6.7.2021 και είναι οι ακόλουθοι:
1. Η πιθανότητα/κίνδυνος μη προσέλευσης του κατηγορουμένου στο Δικαστήριο
2. Η πιθανότητα/κίνδυνος διάπραξης άλλων αδικημάτων
3. Η πιθανότητα/κίνδυνος επηρεασμού μαρτύρων.
Καθένας από τους πιο πάνω παράγοντες εξετάζεται χωριστά και η ύπαρξη οποιουδήποτε από αυτούς δύναται να δικαιολογήσει την έκδοση διατάγματος κράτησης. Δεν είναι συνεπώς απαραίτητη η συνδρομή και των τριών πιο πάνω παραγόντων για να διαταχθεί η κράτηση κατηγορουμένου (βλ. Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 7).
Η σοβαρότητα του αδικήματος σε συνάρτηση προς την πιθανότητα καταδίκης και επιβολής αυστηρής ποινής, αποτελούν βασικούς δείκτες που αφορούν στην εκτίμηση της πιθανότητας προσέλευσης του κατηγορουμένου στη δίκη του.
Στη Θεοδωρίδη κ.α. ν. Αστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 139, επισημάνθηκε ότι όσο σοβαρότερη είναι η κατηγορία, ανάλογα αυξημένο είναι και το κίνητρο του υποδίκου να αποφύγει τη δίκη του. Βεβαίως υπάρχουν διαβαθμίσεις στη σοβαρότητα των αδικημάτων ανάλογα με τις συνθήκες, τα γεγονότα και τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων σε κάθε συγκεκριμένη υπόθεση.
Στην Οικονομίδης v. Αστυνομίας, Ποιν. ΄Εφ. 7514, ημερ. 05.11.2003, επισημαίνεται ότι η σοβαρότητα του αδικήματος ήταν αυταπόδεικτη από τη στιγμή που για ένα από τα αδικήματα για τα οποία κατηγορείται προβλέπεται φυλάκιση δια βίου.
Δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω το γεγονός πως η ποσότητα της κάνναβης που εντοπίστηκε στις 16.06.2024 και αποτελεί αντικείμενο των κατηγοριών 2 και 3 ποσότητας 1489 γραμμαρίων δεν είναι μεγάλη ή τουλάχιστον τέτοια που να κατηγοριοποιεί και να κατατάσσει την παρούσα υπόθεση από τις πολύ σοβαρές του είδους της και συνεπώς δεν αναμένεται να επιβληθούν ποινές φυλάκισης σε περίπτωση καταδίκης μεγάλης έκτασης όπως δηλαδή επιβάλλεται συνήθως σε υποθέσεις που εντοπίζονται σημαντικές ποσότητες ναρκωτικών.
Οι διαπιστώσεις αυτές του Δικαστηρίου σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούν παραγνώριση του γεγονότος ότι πράγματι οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρές κατηγορίες ένεκα της προβλεπόμενης από το νόμο ποινής όμως είναι γνωστές επίσης και οι ποινές που επιβάλλονται συνήθως σε παρόμοιες περιπτώσεις όπου εντοπίζεται ναρκωτική ουσία για σκοπούς προμήθειας αντίστοιχου βάρους.
Για τη διαπίστωση ύπαρξης πιθανότητας καταδίκης εξετάζεται το υπάρχον μαρτυρικό υλικό στην όψη του και μόνο, χωρίς το Δικαστήριο να προβαίνει σε αξιολόγησή του ή σε οποιαδήποτε ευρήματα επί της ουσίας της υπόθεσης, εφόσον δεν αποφασίζεται στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας η ενοχή ή μη του κατηγορουμένου.[4] Θέματα που σχετίζονται με ισχυρισμούς που αφορούν τη νομιμότητα της σύλληψης του υπόπτου, όπως επίσης και τη δεκτότητα μαρτυρίας που βασίζεται σε δηλώσεις του υπόπτου ή άλλα θέματα που αφορούν τη δεκτότητα μαρτυρίας (όπως ότι η μαρτυρία λήφθηκε παράνομα), αξιοπιστίας της μαρτυρίας, αντιφάσεων κτλ εξετάζονται κατά το στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας της ουσίας της υπόθεσης και όχι στο στάδιο της εξέτασης αίτησης για την κράτηση ή όχι κατηγορουμένου.
Έχω διεξέλθει με προσοχή το μαρτυρικό υλικό με βάση το οποίο έχουν παραπεμφθεί οι κατηγορούμενοι σε απευθείας δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου, όπως αυτό παρουσιάζεται στις καταθέσεις (Παράρτημα Α). Με βάση το σύνολο της μαρτυρίας αυτής, κρίνω ότι υπάρχει πιθανότητα και μόνο[5] καταδίκης των Κατηγορουμένων στις κατηγορίες που θα αντιμετωπίζουν χωρίς βεβαίως να αποκλείεται κάθε λογική προσδοκία για αθώωση.
Έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου ικανοποιητική μαρτυρία τουλάχιστον για σκοπούς και μόνο του παρόντος σταδίου ότι στις 16.06.2024 λήφθηκε πληροφορία στην ΥΚΑΝ Πάφου ότι οι δύο κατηγορούμενοι ασχολούνται με την εμπορία και διακίνηση ναρκωτικών, έγινε συντονισμένη επιχείρηση και παρακολούθηση συγκεκριμένου μέρους. Στα πλαίσια της παρακολούθησης αυτής διαπιστώθηκε ότι οι δύο κατηγορούμενοι μετέβησαν σε συγκεκριμένη πολυκατοικία τα κλειδιά της εισόδου της οποίας σύμφωνα με την μαρτυρία του κ. Ηλία Πεκρή (Κυανούν 12) μόνο ο 2ος κατηγορούμενος είχε και αφότου άνοιξαν την πόρτα μπήκαν αμφότεροι μέσα όπου και εντοπίστηκαν σε διαμέρισμα που βρισκόταν στον όροφο πάνω από το γυμναστήριο που διατηρούσε ο 2ος κατηγορούμενος στην πολυκατοικία. Σύμφωνα πάντα με την μαρτυρία φαίνεται τα δύο αυτά άτομα (οι κατηγορούμενοι) να έλεγχαν συχνά την Λεωφόρο όπου βρισκόταν το υποστατικό (Κυανούν 1 & 2).
Κατά την έξοδο τους απο την κεντρική είσοδο της πολυκατοικίας διαπιστώθηκε ότι ο 2ος Κατηγορούμενος έδωσε στον 1ο Κατηγορούμενο μια νάιλον άσπρη τσάντα και αφού προσεγγίστηκαν από τα μέλη της Αστυνομίας που είχαν υπο διακριτική παρακολούθηση το μέρος εντοπίστηκε στην κατοχή του 1ου Κατηγορούμενου ποσότητα κάνναβης όπου και συνελήφθηκε για την διάπραξη αυτόφωρου αδικήματος. Επιπρόσθετα έγινε έρευνα στην άσπρη τσάντα που ο 2ος Κατηγορούμενος έδωσε στον 1ο Κατηγορούμενο και εντοπίστηκαν 3 zip lock διαφανή, 4 χρησιμοποιημένα γάντια, 2 τεμάχια καφέ σακούλια εντός των οποίων υπήρχε ποσότητα ξηρής φυτικής ύλης ήτοι κάνναβης και συνέπεια των ανευρεθέντων συνελήφθηκε και ο 2ος Κατηγορούμενος.
Στην συνέχεια από περαιτέρω έρευνα που έγινε και δυνάμει γραπτής συγκατάθεσης του 2ου Κατηγορούμενου ο 1ος Κατηγορούμενος υπέδειξε μια μικρή αποθήκη με δύο μικρές ξύλινες πόρτες εντός της οποίας ανευρέθηκε συνολική ποσότητα πράσινης φυτικής ύλης μικτού βάρους 1 κιλού και 128 γραμμαρίων περίπου (Κατάθεση Αστ. 3326 Νεοκλέους) οπου μετά από προκαταρτικό έλεγχο διαπιστώθηκε ότι επρόκειτο για κάνναβη.
Ο 1ος Κατηγορούμενος στις δύο ανακριτικές καταθέσεις που έδωσε στην Αστυνομία παραδέχθηκε την από μέρους του κατοχή των ανευρεθέντων ναρκωτικών. Επιπρόσθετα στην ανακριτική του κατάθεση ημερ. 22.06.2024 ισχυρίστηκε ότι ο 2ος Κατηγορούμενος δεν είχε ιδέα ότι μέσα στην αποθήκη υπήρχε η κάνναβη που εντοπίστηκε και πως δεν την είχε δει με τον 1ο Κατηγορούμενο να ισχυρίζεται ότι του είχε αναφέρει για την ύπαρξη της λίγο πριν τους σταματήσει η Αστυνομία.
Στην ανακριτική κατάθεση του 2ου Κατηγορούμενου ημερομηνίας 17.06.2024 αυτός ισχυρίστηκε ότι είχε δει τον 1ο Κατηγορούμενο να κρατάει ένα μαύρο πλαστικό κουτί όπου το άνοιξε με τον ίδιο να πανικοβάλλεται και άρχισε να αγγίζει τα πλαστικά κουτιά.
Επαναλαμβάνω λοιπόν, ότι στη βάση αυτού του υλικού θεωρώ ότι η μαρτυρία που εμπλέκει τους Κατηγορούμενους στις επίδικες κατηγορίες είναι επαρκής για να πιθανολογήσει καταδίκη[6].
Σχολιάζοντας την επιχειρηματολογία του κ. Σιαηλή ότι ο 2ος Κατηγορούμενος δεν εμπλέκεται στην κατοχή συγκεκριμένης ποσότητας ναρκωτικής ουσίας που έχει εντοπιστεί απλά θα αρκεστώ να αναφέρω πως το ζήτημα αυτό άπτεται της δίκης που θα διεξαχθεί από το εκδικάζον Δικαστήριο και δεν θα εξεταστεί στο παρόν στάδιο ωσάν να ήταν η δίκη του. Απλά σημειώνω και επαναλαμβάνω πως από την μαρτυρία που έχει προσκομιστεί για σκοπούς εξέτασης του αιτήματος κράτησης αυτή είναι αρκετή για να αναδείξει πιθανότητα καταδίκης για τα όσα καταλογίζονται και στον 2ο Κατηγορούμενο.
Έχοντας αναφέρει όλα τα πιο πάνω, υπογραμμίζω ότι η πιθανότητα μη προσέλευσης ενός κατηγορούμενου στη δίκη δεν πρέπει να εκτιμάται μόνο με αναφορά στη σοβαρότητα των αδικημάτων, την πιθανότητα καταδίκης και τις ποινές.
Στην πολύ πρόσφατη απόφαση μεταξύ ΜΙΧΑΗΛ κ.α. v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 167/2021, 168/2021, 169/2021 και 171/2021, 27/10/2021 αναφέρθηκε από το Εφετείο και τα ακόλουθα σχετικά:
Όπως δε προκύπτει από τη νομολογία και επαναλήφθηκε στην πρόσφατη απόφαση Θεοφάνους ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. Αρ. 176/2020, ημερομηνίας 29.10.2020, ECLI:CY:AD:2020:B373, «Υπεισέρχονται στη συνέχεια στην εξίσωση και προσμετρούν άλλοι σχετικοί παράγοντες που συνδέονται με το χαρακτήρα του κατηγορούμενου, την κατοικία του, το επάγγελμα του, τα οικονομικά του, τους οικογενειακούς αλλά και άλλων ειδών δεσμούς με την Κύπρο (Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 109 και Kazanjian v. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 326). Όπως εύστοχα τέθηκε στη Θεοχάρους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 48: «Το εγχείρημα συνίσταται όχι απλώς στην αποτίμηση γενικών ενδεχομένων από την κατ' ισχυρισμόν διάπραξη αδικήματος ορισμένης σοβαρότητας για το οποίο μπορεί να καταδικαστεί ο κατηγορούμενος, αλλά στην αποτίμηση της πιθανότητας να διαφύγει ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος». Στη Χριστοδούλου ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 538, αναφέρθηκε χαρακτηριστικά ότι: «Η συνεκτίμηση των στοιχείων που περιβάλλουν την κάθε υπόθεση πρέπει να γίνεται με πνεύμα ρεαλιστικής προσέγγισης και με πνεύμα επιείκειας όπως επιβάλλει το άρθρο 11 του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο οι κατηγορούμενοι τεκμαίρεται ότι είναι αθώοι και ως ζήτημα γενικής αρχής, πρέπει να αφήνονται ελεύθεροι».
Στην παρούσα υπόθεση αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός πως και οι δύο Κατηγορούμενοι έχουν στενούς δεσμούς με την Κύπρο. Ο μεν 1ος Κατηγορούμενος είναι Κύπριος Υπήκοος μόνιμος κάτοικος Πάφου ενώ ο 2ος Κατηγορούμενος παρά το ότι έχει την Ελληνική Υπηκοότητα δεν έχει αμφισβητηθεί ότι βρίσκεται στην Κύπρο με την οικογένεια του από το 2000 ενώ σήμερα δραστηριοποιείται επαγγελματικά στην Πάφο ως ιδιοκτήτης γυμναστηρίου, απασχολείται σε σχολεία ενώ ασκεί και το επάγγελμα του ναυαγοσώστη.
Σημειώνεται πως το σύνολο των υποκειμενικών / προσωπικών τους περιστάσεων ως αυτά έχουν εκτεθεί με λεπτομέρεια από τον ευπαίδευτο συνήγορο τους δεν έτυχαν αμφισβήτησης από πλευράς Κατηγορούσας Αρχής η οποία υποστήριξε πως σε κάθε περίπτωση οι περιστάσεις αυτές δεν μπορούν να επενεργήσουν ως ασπίδα για να εξαλειφθεί ο κίνδυνος φυγοδικίας.
Με κάθε σεβασμό προς τον ευπαίδευτο συνήγορο της Κατηγορούσας Αρχής αλλά δεν μπορώ να συμφωνήσω με την θέση ότι στην υπό εξέταση υπόθεση ο μόνος τρόπος εξασφάλισης της παρουσίας των κατηγορουμένων στην δίκη τους είναι να παραμείνουν σε κράτηση.
Στη βάση των όσων έχουν τεθεί ενώπιον μου και οι δύο κατηγορούμενοι έχουν στενούς δεσμούς με την Δημοκρατία, δεσμοί οι οποίοι έχουν την σημασία τους αφού επενεργούν ενάντια στην τυχόν επιθυμία τους να φυγοδικήσουν.
Ως εκ τούτου έχοντας κατά νου τις προσωπικές περιστάσεις έκαστου κατηγορούμενου και τους δεσμούς τους με την Κύπρο θεωρώ πως σωρευτικά ιδωμένα μπορούν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά στο ενδεχόμενο να διαφύγουν.
Στην αποφαση μου αυτή σημαντικό βαθμό έχει διαδραματίσει και το γεγονός πως η υπό εξέταση υπόθεση δεν αποτελεί από τις σοβαρότερες του είδους της αφού το συνολικό βάρος της ποσότητας ναρκωτικής ουσίας που εντοπίστηκε αφορά κάνναβη βάρους 1489 γραμμαρίων.
Ενδεχόμενα αντίθετη να ήταν η θέση του Δικαστηρίου αν η ανευρεθείσα ποσότητα ελεγχόμενων φαρμάκων ήταν μεγαλύτερη.
Νοείται βεβαίως πως το Δικαστήριο θα προχωρήσει να επιβάλει αυστηρούς όρους προς εξασφάλιση της παρουσίας των Κατηγορουμένων τους οποίους θα πρέπει να εκπληρώσουν για να αφεθούν ελεύθεροι.
Συνεπώς το αίτημα κράτησης των Κατηγορουμένων στη βάση του κινδύνου φυγοδικίας απορρίπτεται.
Για τους λόγους που έχω εξηγήσει ανωτέρω οι Κατηγορούμενοι να αφεθούν ελεύθεροι με τους ακόλουθους όρους και την έκδοση των ακόλουθων Διαταγμάτων:
(1) Να παρουσιάζονται καθημερινά στον Κεντρικό Αστυνομικό Σταθμό Πάφου σε ώρες τις οποίες θα καθορίσει το Δικαστήριο αφού προηγουμένως απευθυνθεί στους Κατηγορούμενους.
(2) Να παραδώσουν όλα τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα στην Αστυνομία (διαβατήριο & ταυτότητα) και το όνομα τους να τοποθετηθεί στο Stop List.
(3) Απαγορεύεται η διέλευση τους με οποιονδήποτε τρόπο μέσω των Οδοφραγμάτων από και προς τις κατεχόμενες (μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία) περιοχές.
(4) Να υπογράψουν προσωπική εγγύηση ύψους €50.000 έκαστος
(5) Έκαστος κατηγορούμενος να καταθέσει σε μετρητά εγγύηση ύψους €5000.
(6) Σε σχέση με τον Κατηγορούμενο 1 να υπογραφεί εγγύηση ύψους €10.000 από δύο αξιόχρεους εγγυητές (€5000 έκαστος).
(7) Σε σχέση με τον Κατηγορούμενο 2 να υπογραφεί εγγύηση ύψους €10.000 από δύο αξιόχρεους εγγυητές (€5000 έκαστος).
(Υπ.) ………………………..………..
Ν. Φακοντής, Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] ΜΙΧΑΗΛ κ.α. v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 167/2021, 168/2021, 169/2021 και 171/2021, 27/10/2021 ‘’Το Δικαστήριο, όταν εξετάζει αίτημα για κράτηση κατηγορουμένου μέχρι τη δίκη του, έχει να σταθμίσει μεταξύ του θεμελιώδους δικαιώματος της ελευθερίας και του συμφέροντος της κοινωνίας να διασφαλιστεί ότι ο κατηγορούμενος για τη διάπραξη σοβαρών αδικημάτων θα παρουσιαστεί στη δίκη του.’’
[2] ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 185/2021, 23/11/2021, ECLI:CY:AD:2021:B522 , ΚΑΣΣΙΡ v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 146/2021, 29/9/2021, ECLI:CY:AD:2021:B431
[3] Θεοδωρίδης ν. Αστυνομίας (2001) 2 ΑΑΔ, 139, Κρασοπούλης κ.α. ν. Δημοκρατίας (2012) 2 ΑΑΔ, 450, Ποινική Έφεση Αρ. 75/2021 μεταξύ S M v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ημερ. 6/7/2021
[4] ΧΑΜΝΤ v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 165/2021, 27/10/2021, ECLI:CY:AD:2021:B485 Το μαρτυρικό υλικό στο στάδιο τούτο εκτιμάται στην όψη του και μόνο χωρίς συμπεράσματα και οριστικές απαντήσεις σε ερωτήματα, με σκοπό να διαπιστωθεί από το Δικαστήριο κατά πόσο πιθανολογείται καταδίκη, χωρίς να υπεισέρχεται σε θέματα αποδεκτότητας της μαρτυρίας ή αξιοπιστίας μαρτύρων. Αποφασίζεται μόνο αν η υπόθεση της Κατηγορούσας Αρχής έχει τόση δύναμη ώστε να πιθανολογείται καταδίκη (Μαλά v. Αστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 135, Ευριπίδου κ.ά. v. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 337 και Μαρκίδη κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινικές Εφέσεις αρ. 50/2017 και 51/2017, ημερ. 22/3/2017).
[5] Επαναλαμβάνω πως δεν τίθεται στο στάδιο αυτό ζήτημα τελικής διαπίστωσης γεγονότων ή εξαγωγής συμπερασμάτων (βλ. Τσεκκούρα ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 32). Με άλλα λόγια δεν εξετάζεται στο παρόν στάδιο κατά πόσο η διαθέσιμη μαρτυρία συμβιβάζεται μόνο με την ενοχή του κατηγορούμενου και όχι με οποιοδήποτε άλλο λογικό συμπέρασμα. Αυτό είναι θέμα που θα εξεταστεί όταν θα εκδικάζεται η ουσία της υπόθεσης. Το μαρτυρικό υλικό εκτιμάται στην όψη του και μόνο, χωρίς συμπεράσματα και οριστικές απαντήσεις στα ερωτήματα. Περί πιθανολόγησης και μόνο ο λόγος (βλ. Νικήτα κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2011) 2 Α.Α.Δ. 54, Ευριπίδου κ.ά. v. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 337 και Κουννάς κ.ά. v. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 790). Στη Στέλιος Καλλή ν. Δημοκρατίας Ποινική έφεση 114/15, απόφαση ημερομηνίας 19.6.2015, λέχθηκε για άλλη μια φορά ότι «Το κριτήριο όμως αναφορικά με την κράτηση δεν είναι η απόδειξη «εκ πρώτης όψεως» υπόθεσης αλλά η «πιθανολόγηση» της διάπραξης των αδικημάτων. Δηλαδή κατά πόσο υπάρχει πιθανότητα καταδίκης. Και με βάση τα προαναφερόμενα στοιχεία της μαρτυρίας θεωρούμε ότι το Κακουργιοδικείο κατέληξε ορθά, ότι υπάρχει τέτοια πιθανότητα.».
[6] Κουννάς v Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 423