ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μ. Παπαλλά, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 276/2024
Αστυνομικό Διευθυντή Πάφου
v.
1. ANDREI VALENTIN AMARIUTEI
2. JAGJEET SINGH
Κατηγορούμενοι
Ημερομηνία: 10 Απριλίου 2024
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: H κα. Σ. Παπαλαζάρου
Για τον Κατηγορούμενο 1: Ο κ. Α. Αλεξάνδρου
Κατηγορούμενος 1: Παρών
Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
(σε σχέση με την περαιτέρω κράτηση του κατηγορουμένου 1)
Ιστορικό Υπόθεσης:
Το υπό εξέταση κατηγορητήριο καταχωρήθηκε στις 08.01.2024 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου με το οποίο καταλογίζεται στον Κατηγορούμενο 1 η διάπραξη 7 αδικημάτων ήτοι αυτό της διάρρηξης κατοικίας κατά την διάρκεια της νύχτας (1η και 3η Κατηγορία), κλοπής κατοικίας (2η και 4η Κατηγορία), κατοχής διαρρηκτικών εργαλείων κατά τη διάρκεια της ημέρας (5η κατηγορία), της απαγόρευσης μεταφοράς μαχαιριών εκτός κατοικίας (6η κατηγορία) και της παράνομης κατοχής περιουσίας (7η κατηγορία).
Η υπόθεση καταχωρήθηκε ως έκτακτη με τον Κατηγορούμενο 1 να εμφανίζεται στην διαδικασία με δικηγόρο (το ίδιο και ο κατηγορούμενος 2) και να ζητά χρόνο για να απαντήσει στις κατηγορίες όπως και έγινε με την υπόθεση να ορίζεται για απάντηση την 01.02.2024. Η Κατηγορούσα Αρχή προς τον σκοπό εξασφάλισης της παρουσίας του ζήτησε όπως ο κατηγορούμενος 1 (όπως και ο κατηγορούμενος 2) παραμείνει υπό κράτηση ένεκα του κινδύνου φυγοδικίας επικαλούμενη ουσιαστικά την σοβαρότητα των αδικημάτων που αυτός αντιμετωπίζει, την αυστηρή ποινή που ενδεχόμενος να επιβληθεί σε περίπτωση καταδίκης και την πιθανότητα καταδίκης στη βάση και του μαρτυρικού υλικού το οποίο παραδόθηκε στο Δικαστήριο (Τεκμήρια Α, Β και Γ). Επιπρόσθετα επίκληση έγινε και στην απουσία ισχυρών δεσμών του Κατηγορούμενου 1 με τη Δημοκρατία.
Η τότε συνήγορος του Κατηγορούμενου 1 δεν έφερε ένσταση στο αίτημα της Κατηγορούσας Αρχής και συγκατατέθηκε στην κράτηση του πελάτη της. Παρά την απουσία ένστασης το Δικαστήριο ως όφειλε, προχώρησε και εξέτασε κατά πόσον το αίτημα δικαιολογείτο υπό τις περιστάσεις και έκδωσε ενδιάμεση απόφαση (από έδρας) στις 08.01.2024 με την οποία διέταξε την κράτηση του Κατηγορούμενου 1 (όσο και του Κατηγορουμένου 2) στη βάση του κινδύνου φυγοδικίας, απόφαση η οποία δεν έχει εφεσιβληθεί.
Η υπόθεση επαναορίστηκε μόνο για τον κατηγορούμενο 1 σε ενδιάμεσες ημερομηνίες μετά από αίτημα της πρώην συνηγόρου του, έτσι ώστε να γίνουν προσπάθειες από μέρους τους για εξασφάλιση χρηματικού ποσού το οποίο θα καταβάλετο ως εγγύηση και το οποίο θα πρότεινε στην Κατηγορούσα Αρχή έτσι ώστε να αποσυρθεί το αίτημα της για κράτηση. Η όλη προσπάθεια δεν κατέληξε οπουδήποτε αφού το αίτημα της υπεράσπισης του Κατηγορουμένου 1 απορρίφθηκε από την Κατηγορούσα Αρχή. Συνεπώς το αίτημα της Κατηγορούσας Αρχής για περαιτέρω κράτηση του Κατηγορουμένου 1, παρέμεινε και την συνήγορο του να μην φέρει ένσταση σε περαιτέρω κράτηση του στη βάση της αρχικής απόφασης του Δικαστηρίου. Στην πορεία ήτοι την 28/02/2024 που είχε οριστεί η υπόθεση εκ νέου για απάντηση τέθηκε ζήτημα ότι ο κατηγορούμενος 1 επιθυμεί να αλλάξει δικηγόρο.
Την 13.03.2024, που είχε οριστεί εκ νέου η υπόθεση για να ξεκαθαρίσει το θέμα της νομικής εκπροσώπησης του Κατηγορούμενου 1, η πρώην συνήγορος του αποσύρθηκε και πλέον θα εκπροσωπείτο από τον κο Αλεξάνδρου ο οποίος ανέφερε ότι επιφυλάσσει το δικαίωμα του Κατηγορουμένου 1 να φέρει ένσταση σε περαιτέρω κράτηση την επόμενη δικάσιμο. Η υπόθεση επαναορίστηκε την 27/03/24 για απάντηση, όμως ένεκα του βαρυφορτωμένου προγράμματος του Δικαστηρίου εκείνη την ημέρα η υπόθεση παρέμεινε για σκοπούς ένστασης από πλευράς του κ. Αλεξάνδρου στο αίτημα για συνέχιση της κράτησης την 02/04/24 με τον συνήγορο να συγκατατίθεται στο αίτημα για συνέχιση της κράτησης που υποβλήθηκε από πλευράς Κατηγορούσας Αρχής μέχρι και τις 02/04/2024 με τις ρητές του επιφυλάξεις για προώθηση της ένστασης του την επόμενη φορά.
Το αίτημα για συνέχιση της κράτησης και οι αγορεύσεις των μερών:
Η κα. Παπαλαζάρου στις 02/04/2024 εκπροσωπώντας την Κατηγορούσα Αρχή αιτήθηκε τη συνέχιση της κράτησης του Κατηγορούμενου 1 μέχρι τη νέα ημερομηνία που θα δινόταν από το Δικαστήριο για σκοπούς εκδίκασης στη βάση του κινδύνου φυγοδικίας. Αυτή υιοθέτησε ουσιαστικά το αρχικό αίτημα που υποβλήθηκε από πλευράς κατηγορούσας Αρχής στις 08/01/2024 σημειώνοντας πως εναντίον του Κατηγορουμένου 1 υπάρχει πολύ καλή μαρτυρία η οποία οδηγεί σε ορατή πιθανότητα καταδίκης, παραπέμποντας σε σχετική επί του θέματος μαρτυρία η οποία είχε ήδη τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου με τα τεκμήρια Α έως Γ. Περαιτέρω κατέθεσε το Τεκμήριο Δ, το οποίο αποτελεί συμπληρωματική ένορκη δήλωση του κου Λ. Φιλίππου ο οποίος είδε και αναγνώρισε επιπλέον περιουσία που κλάπηκε από την έπαυλη της δεύτερης διάρρηξης, μεταξύ των οποίων και ένα μαχαίρι κουζίνας μάρκας Stellar.
Στρεφόμενη προς τις υποκειμενικές του περιστάσεις η κα. Παπαλαζάρου σημείωσε πως ο Κατηγορούμενος 1 δεν έχει καθόλου δεσμούς με την Κυπριακή Δημοκρατία ενώ η καταγωγή του είναι από τη Ρουμανία. Ο κατηγορούμενος 1 φαίνεται να ζει για 12 χρόνια με τη μητέρα του και την αδελφή του στην Κύπρο, ενώ δεν είναι παντρεμένος και δεν έχει παιδιά, ενώ δεν έχει σταθερή εργασία.
Ο κ. Αλεξάνδρου από την άλλη εξέφρασε τη διαφωνία του με το σύνολο των όσων η Κατηγορούσα Αρχή υποστήριξε. Επικαλέστηκε την ύπαρξη καινούργιων δεδομένων στην υπόθεση του Κατηγορούμενου 1, όπως η απουσία σύνδεσης του κατηγορούμενου με γενετικό υλικό από τους χώρους διάπραξης των ισχυριζόμενων αδικημάτων αλλά και την παρέλευση χρόνου που έχει μεσολαβήσει ουσιαστικά από την πρώτη ημέρα που τέθηκε η υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου, ήτοι την 08/01/2024. Επιχειρηματολογία ανάπτυξε και στη βάση του ότι το υπάρχον μαρτυρικό υλικό δεν καταδεικνύει πιθανότητα καταδίκης, αναγνωρίζοντας ότι δεν επιθυμεί να καλέσει το Δικαστήριο να επαναξιολογήσει ουσιαστικά την απόφαση του, όμως υπέδειξε σημεία που κατά την γνώμη της υπεράσπισης δείχνουν το αδύνατο της υπόθεσης. Περαιτέρω εισηγήθηκε συγκεκριμένους όρους προς εξασφάλιση της παρουσίας του Κατηγορούμενου 1 σε συνδυασμό με δεσμούς που έχει ο κατηγορούμενος 1 με την Κυπριακή Δημοκρατία.
Σύμφωνα με τον κ. Αλεξάνδρου ο Κατηγορούμενος 1 διαμένει εδώ και 12 χρόνια νόμιμα στη Δημοκρατία ενώ πρότεινε όπως ο πελάτης του απολυθεί με όρους , όπως να τεθεί στον κατάλογο προσώπων των οποίων απαγορεύεται η έξοδος από τη Δημοκρατία, να παραδώσει τα ταξιδιωτικά του έγγραφα και να καταθέσει το ποσό των €2000= σε μετρητά και να υπογράψει προσωπική εγγύηση.
Για την έκδοση της παρούσας απόφασης έχω λάβει υπόψη το σύνολο των όσων εισηγήθηκαν οι εμπλεκόμενες πλευρές τα οποία έχουν αποτυπωθεί αυτολεξεί στα πρακτικά που έχουν τηρηθεί και έχω κατά νου τη σχετική Νομολογία.
Νομική Πτυχή - Εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση
Η εξουσία του Δικαστηρίου όσον αφορά αίτημα κράτησης του Κατηγορούμενου μέχρι την ημερομηνία της δίκης του εδράζεται στα άρθρα 48 και 157(1) της Ποινικής Δικονομίας Κεφ. 155.
Το Δικαστήριο, εξετάζοντας ένα αίτημα κράτησης κατηγορουμένου μέχρι τη δίκη του, πρέπει να καθοδηγείται από την αρχή ότι κάθε κατηγορούμενος είναι αθώος, εκτός αν τελικά καταδικαστεί από αρμόδιο Δικαστήριο και ότι η κράτησή του αποτελεί έναν σοβαρό περιορισμό της προσωπικής του ελευθερίας, η οποία διασφαλίζεται από το άρθρο 11 του Συντάγματος. Στη Γενικός Εισαγγελέας ν. Κυριάκου κ.α. (2001) 2 Α.Α.Δ. 373 αναφέρεται ότι ο κανόνας ότι οι υπόδικοι αφήνονται ελεύθεροι κάμπτεται μόνο εφόσον συντρέχουν συγκεκριμένοι κίνδυνοι.
Ως ζήτημα γενικής αρχής, η οποία κατοχυρώνεται και συνταγματικά εφόσον αποτελεί απόρροια του τεκμηρίου της αθωότητας, ένας υπόδικος δικαιούται να παραμείνει ελεύθερος με εγγύηση στις περιπτώσεις όπου υπάρχει προσδοκία ότι θα προσέλθει στη δίκη του. Ταυτόχρονα πρέπει να σταθμίζεται με αυτά και το δημόσιο συμφέρον που επιτάσσει την παρουσία των κατηγορουμένων στο Δικαστήριο. Η κράτηση υποδίκου καθίσταται αποδεκτή εφόσον το επιβάλλει η διασφάλιση των σκοπών της απονομής της δικαιοσύνης.[1]
Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκείται με βάση τις καθιερωμένες νομικές αρχές, όπως αυτές έχουν διατυπωθεί σε σωρεία δικαστικών αποφάσεων. Στην υπόθεση Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 109 απαριθμούνται οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να διαταχθεί η κράτηση κατηγορουμένου. Αυτοί έχουν επαναληφθεί πολύ πρόσφατα μεταξύ άλλων[2] στην Ποινική Έφεση Αρ. 129/20 μεταξύ Ανδρέου v. Αστυνομίας, ημερ. 20.08.2020,Ποινική Έφεση Αρ. 195/20 μεταξύ Αργύρη v. Δημοκρατίας ημερ. 23.12.2020 και στην Ποινική Έφεση Αρ. 75/2021 μεταξύ S M v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ημερ. 6.7.2021 και είναι οι ακόλουθοι:
1. Η πιθανότητα/κίνδυνος μη προσέλευσης του κατηγορουμένου στο Δικαστήριο
2. Η πιθανότητα/κίνδυνος διάπραξης άλλων αδικημάτων
3. Η πιθανότητα/κίνδυνος επηρεασμού μαρτύρων.
Καθένας από τους πιο πάνω παράγοντες εξετάζεται χωριστά και η ύπαρξη οποιουδήποτε από αυτούς δύναται να δικαιολογήσει την έκδοση διατάγματος κράτησης. Δεν είναι συνεπώς απαραίτητη η συνδρομή και των τριών πιο πάνω παραγόντων για να διαταχθεί η κράτηση κατηγορουμένου (βλ. Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 7).
Yποβολή Αιτήματος για Συνέχιση της Κράτησης
Το Ανώτατο Δικαστήριο είχε πρόσφατα την ευκαιρία να πραγματευτεί τις νομικές αρχές που εξετάζονται στις περιπτώσεις υποβολής αιτήματος για συνέχιση κράτησης επισημαίνοντας πως το Δικαστήριο στις περιπτώσεις αυτές εξετάζει τα νέα δεδομένα και μόνο που έχει ενώπιον του.
Στην υπόθεση SEGUNDO CRISPIN CHINDOY BUESAQUILLO v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 56/2023, 8/5/2023, ECLI:CY:AD:2023:B151 αναφέρθηκαν για το ζήτημα τούτο τα εξής σχετικά από το Ανώτατο Δικαστήριο:
«Όπως έχουμε και πρόσφατα επαναλάβει στις υποθέσεις Μ. Α. v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. αρ. 274/2022 ημερ. 23.1.2023, ECLI:CY:AD:2023:B14, ECLI:CY:AD:2023:B14, ECLI:CY:AD:2023:B14, και Μ. Β. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. αρ. 10/2023, ημερ. 23.02.2023 η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου έχει καταδείξει ότι μετά από την πρώτη διαταγή του Δικαστηρίου για κράτηση, το Δικαστήριο εξετάζει το θέμα της περαιτέρω κράτησης, όχι εξ υπαρχής, αλλά μόνο με αναφορά σε οποιαδήποτε νέα δεδομένα ήθελαν προκύψει και τα οποία ενδεχομένως να διαφοροποιούν την κρίση του επί του θέματος της κράτησης και όχι με αναφορά σε δεδομένα τα οποία υφίσταντο ευθύς εξαρχής (βλ. Δημητρίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 146, Μαυρομιχάλης κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 165/20 και 166/20, ημερ. 22.10.2020 και S.M. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 75/21, ημερ. 6.7.2021), ECLI:CY:AD:2021:B299.»
Περαιτέρω, στην πολύ πρόσφατη απόφαση Μαυρομιχάλης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Ποινικές Εφέσεις 165/20 και 166/20, απόφαση ημερομηνίας 22.10.2020, λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου έχει καταδείξει, όσον αφορά την πιο πάνω πτυχή, ότι, εκκρεμούσης της δίκης, η εξέταση ενστάσεως σε επαναλαμβανόμενο αίτημα κράτησης κατηγορουμένου προσώπου διενεργείται με αφετηρία το τελευταίο διαφοροποιητικό γεγονός, εάν υπάρχει τέτοιο. Διαπιστώνεται, έτσι, εφόσον περί τούτου πρόκειται, το περιεχόμενο της νέας μαρτυρίας που έχει, στο μεταξύ, προκύψει και η τυχόν επίδρασή της στην ήδη υπάρχουσα μαρτυρία της κατηγορούσας αρχής, ως προς την πιθανότητα καταδίκης του κατηγορουμένου. Άλλως πως, δε δικαιολογείται η εξέταση, εκ νέου, του πλαισίου, νομικού ή και πραγματικού, εντός του οποίου έχει εκδοθεί προηγούμενο διάταγμα κράτησης, της θέσης αυτής οριζομένης από το δόγμα του δεδικασμένου. Η σχετική νομολογία επιβεβαιώθηκε, πολύ πρόσφατα, στην J. Kalfat κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 125/2020 και 126/2020, 8.10.2020. Στην προκειμένη περίπτωση, αναμφίβολα, η απόφαση της πλειοψηφίας στις υποθέσεις Dydi κ.ά. ν. Δημοκρατίας, καθιέρωσε τέτοιο δεδικασμένο, ήτοι αναφορικά με την ένδειξη της πιθανότητας καταδίκης, στη βάση της μαρτυρίας της κατηγορούσας αρχής που υπήρχε στις 30.6.2020.»
Στρεφόμενος στην υπό εξέταση υπόθεση διαπιστώνω τα ακόλουθα:
Το Δικαστήριο επιλήφθηκε για πρώτη φορά του αιτήματος για κράτηση του Κατηγορούμενου στη βάση του κινδύνου φυγοδικίας στις 08.01.2024. Κατά την συγκεκριμένη ημερομηνία εκδόθηκε ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου (από έδρας) η οποία δεν έχει εφεσιβληθεί όπου διατάζεται η κράτηση του κατηγορούμενου στη βάση του συγκεκριμένου κινδύνου με το Δικαστήριο να ικανοποιείται περί (α) της πιθανότητας καταδίκης με βάση το μαρτυρικό υλικό που τέθηκε ενώπιον του (β) την σοβαρότητα των αδικημάτων και (γ) τις αυστηρές ποινές που θα επιβληθούν σε αυτόν σε περίπτωση καταδίκης τα οποία σε συνδυασμό με την απουσία ισχυρών δεσμών με τη Δημοκρατία ήταν ικανά στο να διαταχθεί η κράτηση του. Και η εξέταση αυτή των προϋποθέσεων έγινε από το Δικαστήριο ανεξάρτητα από την μη ύπαρξη (τότε) ένστασης από πλευράς Κατηγορούμενου 1.
Υπενθυμίζω ότι ως η πιο πάνω αναφερόμενη νομολογία έχει καταδείξει, μετά από την πρώτη διαταγή του Δικαστηρίου για κράτηση, το Δικαστήριο, εξετάζει το θέμα της περαιτέρω κράτησης όχι εξ’ υπαρχής , αλλά μόνο με αναφορά σε οποιαδήποτε νέα δεδομένα ήθελαν προκύψει και τα οποία ενδεχομένως να διαφοροποιούν την κρίση του επί του θέματος της κράτησης και όχι με αναφορά σε δεδομένα τα οποία υφίσταντο ευθύς εξ αρχής.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η απόφαση για κράτηση του κατηγορουμένου 1 δεν έχει εφεσισβληθεί , το ερώτημα που καλούμε να απαντήσω είναι κατά πόσο υπάρχουν ενώπιον μου νέα δεδομένα τα οποία δεν αποτέλεσαν αντικείμενο εξέτασης και συνακόλουθης κρίσης από το Δικαστήριο.
Ο κος Αλεξάνδρου μέσω της αγόρευσης του ουσιαστικά κάλεσε το Δικαστήριο τόσο άμεσα όσο και έμμεσα να επανεξετάσει τόσο τις αντικειμενικές όσο και τις υποκειμενικές προϋποθέσεις.
Με κάθε σεβασμό προς τον συνήγορο του Κατηγορούμενου 1 αλλά θεωρώ πως οι αντικειμενικές προϋποθέσεις δεν θα μπορούσαν να τύχουν εκ νέου εξέτασης / αξιολόγησης και αυτό γιατί αυτές εξετάστηκαν ήδη από το Δικαστήριο στις 08.01.2024 και κρίθηκαν ότι πληρούνταν συνεπώς δεν θα μπορούσε το Δικαστήριο επειδή ο Κατηγορούμενος 1 αποφάσισε να αλλάξει δικηγόρο ο οποίος έχει διαφορετική άποψη από αυτή που το Δικαστήριο εξέφρασε με την ενδιάμεση του απόφαση ημερ. 08.01.2024 να προχωρήσει σε εκ νέου εξέταση αυτών.
Σε σχέση με την θέση του ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει μια δυνατή όπως χαρακτηριστικά ανέφερε υπόθεση της κατηγορούσας Αρχής, τα θέματα αυτά έχουν κριθεί ήδη από την απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 08.01.24. Το Δικαστήριο με την απόφαση του ημερομηνίας 08.01.2024, επίσης διαπίστωσε ότι οι κατηγορίες 1 και 3 που αφορούν το αδίκημα της διάρρηξης κατοικίας κατά την διάρκεια της νύκτας αυτές προβλέπουν κατά μέγιστο όριο την ποινή φυλάκισης δέκα χρόνων. Όσον αφορά τις κατηγορίες 2 και 4, που αφορούν κατηγορίες κλοπής από κατοικία, προβλέπονται ποινές φυλάκισης κατά μέγιστο όριο τα πέντε χρόνια φυλάκισης. Αρκετά σοβαρές κατηγορίες είναι και οι υπόλοιπες κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο κατηγορούμενος 1 η οποίες προβλέπουν επίσης αυστηρές ποινές φυλάκισης.
Καθαρά και μόνο για σκοπούς πληρότητας παρατίθεται συνοπτικά το περιεχόμενο του μαρτυρικού υλικού της υπόθεσης ως αυτό τέθηκε για πρώτη φορά ενώπιον του Δικαστηρίου την 08/01/2024. Σε ό,τι αφορά την πιθανότητα καταδίκης του Κατηγορουμένου είχαν τεθεί ενώπιον μου μια σειρά καταθέσεων τις οποίες έχω σημειώσει ως Τεκμήρια Α, Β και Γ. Αυτό που προκύπτει από το πιο πάνω μαρτυρικό υλικό , σε σχέση με την 1η κατηγορία διάρρηξης είναι ότι την 30/12/2023 έγινε διάρρηξη της κατοικίας της κας Σπυρούλλας Βραχνού στο Λατσί και κλάπηκαν διάφορα χρυσαφικά και διάφορα αντικείμενα τα οποία αναφέρει στην κατάθεση της ημερομηνίας 30/12/2023 η παραπονούμενη. Η αξία των εν λόγω αντικειμένων ήταν περί τις €20.000=. Μετά την καταγγελία μετέβη η αστυνομία στο μέρος όπου έγιναν επιτόπιες εξετάσεις όπου διαπιστώθηκε ότι οι δράστες πέτυχαν είσοδο στην κατοικία από συρόμενο αλουμινένιο παράθυρο.
Την 31/12/23 και ώρα 0710 λήφθηκε πληροφορία από την αστυνομία από συγκεκριμένο πρόσωπο, ότι ενώ βρισκόταν ως συνοδηγός σε όχημα άλλου προσώπου για να μεταβεί στη δουλειά του, στον δρόμο από Λατσί προς Νέο Χωριό, είδε ένα πρόσωπο αλλοδαπής καταγωγής να εξέρχεται από την αυλή εξοχικής κατοικίας και να κρατά ένα φούρνο κουζίνα και πάνω σε αυτό να ευρίσκεται μια σακούλα ενώ αυτός φορούσε ένα κόκκινο παντελόνι και μαύρο με άσπρο φούτερ. Αμέσως ο Ε/Αστ 5725 Σ. Φιλίππου (Κ.43) κινήθηκε προς το σημείο όπου καθοδόν προς το μέρος σε κοντινή απόσταση από την οικία περί τα 200 μέτρα πρόσεξε δυο άτομα να τρέχουν προς το μέρος του και ο ένας από αυτούς να φορεί τα ρούχα που περιέγραψε ο πληροφοριοδότης και τους ανέκοψαν. Τα πρόσωπα αυτά ήταν ο κατηγορούμενος 1 και ο Κατηγορούμενος 2.
Σε σωματική έρευνα που έγινε στον κατηγορούμενο 1 εντοπίστηκαν στην κατοχή του διάφορα αντικείμενα όπως ένα ρολόι μάρκας OMEGA, δυο δακτυλίδια το ένα χρυσό και το άλλο αργυρό, όλα στο αριστερό του χέρι, δυο καδένες λαιμού ασημένιες με ένα σταυρό ασημένιο στον λαιμό του, ένα φανάρι χρώματος μαύρου, ένα κατσαβίδι, ένα μαχαίρι μάρκας stellar , ένα τσαντάκι στο οποίο υπήρχαν ένα σκουλαρίκι, 12 πέτρες που ομοιάζουν με πολύτιμους λίθους, ένα γυναικείο αξεσουάρ σε σχήμα πεταλούδας χρώματος κόκκινο, μια αρραβώνα και στο εσώρουχο του υπήρχε μια καδένα λαιμού χρυσή, μια καδένα χεριού χρυσή και ένας χρυσός σταυρός. Η απάντηση που έδωσε ήταν ότι τα βρήκε στον δρόμο. Στην έρευνα που έγινε στον 2ο κατηγορούμενο, βρέθηκαν ένα φανάρι μαύρου χρώματος, ένα μαχαίρι χρώματος ασημένιο, 3 δακτυλίδια ασημί, μια καδένα λαιμού ασημί , δυο σκουλαρίκια χρώματος χρυσού, ένα σκουλαρίκι και 15 πέτρες διάφανο γυαλί που ομοιάζουν με πολύτιμους λίθους για τα οποία ο κατηγορούμενος 2 ανέφερε ότι είναι δικά του.
Στη συνέχεια η αστυνομία μετέβη στην οικία που ανέφερε ο πληροφοριοδότης (κ.8) όπου τους υπέδειξε έξω από την κατοικία στο παγκέτο του δρόμου τον φούρνο και την τσάντα εντός της οποίας υπήρχαν αθλητικά παπούτσια. Από εξετάσεις που έγιναν η είσοδος στην οικία επιτεύχθηκε από την πισινή αλουμινένια πόρτα αφού παραβιάστηκε με αιχμηρό αντικείμενο.
Την 31/12/2023, σύμφωνα με την κατάθεση του Αστ. 1987, στον Αστυνομικό Σταθμό Πόλης Χρυσοχούς, μέρος των αντικειμένων που βρέθηκαν στην κατοχή των κατηγορούμενων 1 και 2, αναγνωρίστηκαν από την κα Σπυρούλλα Βραχνού, της οποία το σπίτι διαρρήχθηκε την 30/12/2023, όπως επίσης αναγνωρίστηκε περιουσία του DAVID TAYLOR από την Αγγλία από τον διαχειριστή της οικίας, το σπίτι του οποίου διαρρήχθηκε την 31/12/23.
Ειδικότερα σε σχέση με τον κατηγορούμενο 1, ο οποίος εντοπίστηκε μαζί με τον κατηγορούμενο 2 αμέσως μετά που έφτασε στο σημείο η αστυνομία, μετά την καταγγελία του πληροφοριοδότη , εντοπίστηκε στην κατοχή του σύμφωνα με τον Αστ.1987 μαχαίρι μάρκας STELLAR το οποίο άνηκε στον DAVID TAYLOR του οποίου κατ’ ισχυρισμό διαρρήχθηκε η κατοικία του την ίδια ημέρα (2η διάρρηξη). Επίσης αναγνώρισε και την υπόλοιπη περιουσία που κλάπηκε από την εν λόγω οικία η οποία εντοπίστηκε έξω από την οικία την οποία υπέδειξε ο πληροφοριοδότης (κ.8) και την οποία είδε τον κατηγορούμενος 2 να μεταφέρει έξω από την οικία του David Taylor. Ο κατηγορούμενος 2 επαναλαμβάνω συνελήφθηκε σε απόσταση 200 μέτρων την ίδια ημέρα από την αστυνομία ενώ βρισκόταν μαζί με τον κατηγορούμενο 1, στην κατοχή του οποίου (κατηγορούμενου 1) βρέθηκε το πιο πάνω μαχαίρι το οποίο υπάρχει ισχυρισμός ότι κλάπηκε από την κατοικία που είχε διαρρηχθεί.
Σε σχέση με την ισχυριζόμενη διάρρηξη που έγινε στην κατοικία της κας Σπυρούλας Βραχνού την 30/12/2023, σημειώνω ότι σε σχέση με την περιουσία που εντοπίστηκε στην κατοχή του κατηγορουμένου 1, αυτή αναγνώρισε το ρολόι μάρκας OMEGA , την χρυσή καδένα χεριού και λαιμού, τον σταυρό, ένα σκουλαρίκι, την χρυσή αρραβώνα, 12 πέτρες που ομοιάζουν με πολύτιμους λίθους, ένα γυναικείο αξεσουάρ σε σχήμα πεταλούδας χρώματος κόκκινου όπως και άλλα αντικείμενα που βρέθηκαν στον κατηγορούμενο 2, ως δικά της και του άντρα της.
Σημειώνω ότι η πρώτη ισχυριζόμενη διάρρηξη έγινε την 30/12/2023 και η δεύτερη την 31/12/2023, ενώ οι κατηγορούμενοι συνελήφθησαν έχοντας στην κατοχή τους την εν λόγω περιουσία την 31/12/2023, δηλαδή σε χρόνο πρόσφατο μετά τις επικαλούμενες διαρρήξεις.
Σε κάθε περίπτωση με βάση αυτά τα οποία ανέφερε ο κος Αλεξάνδρου, το ζήτημα επί των αντικειμενικών προϋποθέσεων το οποίο θα μπορούσε να εξεταστεί σε αυτό το στάδιο ως νέο δεδομένο, είναι η αναφορά του ότι οι εξετάσεις που έγιναν για εντοπισμό γενετικού υλικού σε σχέση με τους κατηγορούμενους, δεν κατέληξαν σε κανένα αποτέλεσμα αφού δεν εντοπίστηκε ουσιαστικά γενετικό υλικό στα υποστατικά τα οποία έγιναν οι διαρρήξεις και οι κλοπές. Αυτό το πρόσθετο δεδομένο, ότι τελικώς δεν εντοπίστηκε γενετικό υλικό στα εν λόγω υποστατικά θα πρέπει να αντικριστεί ως νέο δεδομένο, έτσι ώστε να αποφασιστεί κατά πόσο διαφοροποιεί την πιθανότητα καταδίκης, δηλαδή ένα από τους αντικειμενικούς παράγοντες που λαμβάνει υπόψη το Δικαστήριο κατά την εξέταση αιτημάτων κράτησης ενός κατηγορουμένου. Έχω εξετάσει τις αναφορές αυτές του κου Αλεξάνδρου οι οποίες επιβεβαιώθηκαν και από την κατηγορούσα αρχή, ότι δηλαδή δεν εντοπίστηκε γενετικό υλικό στα εν λόγω υποστατικά και κατά την κρίση του Δικαστηρίου, δεν επηρεάζεται αρνητικά από αυτό, η πιθανότητα καταδίκης του κατηγορούμενου 1 στα όσα του προσάπτονται στο κατηγορητήριο. Άλλωστε ούτε κατά την έκδοση της απόφασης για κράτηση υπήρχε ως δεδομένο ο εντοπισμός ή όχι γενετικού υλικού του κατηγορουμένου. Επίσης δεν αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για στοιχειοθέτηση των αδικημάτων, ο εντοπισμός γενετικού υλικού.
Αναφορικά τώρα με τα όσα ο κος Αλεξάνδρου κάλεσε το Δικαστήριο να εξετάσει σε σχέση με τη θέση ότι ο κατηγορούμενος 1 έχει στοιχεία ότι αγόρασε συγκεκριμένα αντικείμενα και φωτογραφικό υλικό ότι τα φορούσε τα κατ’ ισχυρισμό κλοπιμαία αντικείμενα, τα οποία σχετίζονται με την πρώτη ισχυριζόμενη διάρρηξη, σημειώνω ότι καμιά σχετική μαρτυρία δεν τέθηκε ενώπιον του δικαστηρίου την οποία επικαλέστηκε ο κος Αλεξάνδρου, ούτε στοιχεία ότι αγόρασε συγκεκριμένο αντικείμενο ούτε συγκεκριμένο φωτογραφικό υλικό. Περαιτέρω σημειώνω ότι ο ίδιος ο Κατηγορούμενος 1 στην κατάθεση του ισχυρίζεται τουλάχιστον για μέρος των αντικειμένων ότι αυτά είναι δικά του, «μαζί με τον Singh», δηλαδή με τον κατηγορούμενο 2. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα, είναι δικά του, τα αγόρασε ή τα έχει από κοινού με τον κατηγορούμενο 2. Επίσης κατά τη σωματική έρευνα που έγινε στον κατηγορούμενο 1 από τον Ε/Αστ. 5725, και όταν εντοπίστηκαν τα αντικείμενα που είχε στην κατοχή του, αρκέστηκε να αναφέρει ότι τα «βρήκε στο δρόμο», χωρίς οποιαδήποτε αναφορά ότι αυτά είναι δικά του, ενώ μέρος αυτών βρέθηκαν στο εσώρουχο του. Πέραν όμως από τα αντικείμενα που αναγνώρισε η ίδια η παραπονούμενη της 1ης διάρρηξης , εντοπίστηκαν στην κατοχή του κατηγορούμενου 1 και αντικείμενα τα οποία αφορούν την δεύτερη κατ’ ισχυρισμό διάρρηξη και συγκεκριμένα ένα μαχαίρι μάρκας stellar το οποίο ανήκει στον ιδιοκτήτη της κατοικίας που διαρρήχθηκε δεύτερη.
Εδώ, σύμφωνα με τη μαρτυρία που έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου στις 30/12/2023 έγινε η πρώτη κατ΄ ισχυρισμό διάρρηξη και η δεύτερη κατ’ ισχυρισμό διάρρηξη την 31/12/2023. Ο κατηγορούμενος 1 συνελήφθηκε στις 31/12/2023 αμέσως μετά την καταγγελία που έγινε από πρόσωπο (κ.8) ότι είδε αλλοδαπό πρόσωπο να εξέρχεται από την αυλή εξοχικής κατοικίας και να κρατά ένα φούρνο κουζίνας και πάνω σε αυτό να βρίσκονται και άλλα αντικείμενα . Το συγκεκριμένο πρόσωπο φαίνεται σύμφωνα με την περιγραφή να ήταν ο κατηγορούμενος 2. Αμέσως μετά την καταγγελία έφτασε στο μέρος ο Ε/Αστ 5725 και στα 200 μέτρα πρόσεξε τον κατηγορούμενο 1 και τον κατηγορούμενο 2 να έρχονται κατά πάνω του. Αφού ανακόπηκαν και έγινε σωματική έρευνα σε αυτούς, εντοπίστηκαν τόσο στον κατηγορούμενο 1 όσο και στον κατηγορούμενο 2 διάφορα αντικείμενα, μέρος των οποίων ήταν προϊόν κλοπής από τις ισχυριζόμενες διαρρήξεις. Σημειώνω επιπλέον εδώ ότι στην πρόσφατη Ποινική Έφεση Αρ.: 22/24 XXX YORDANOVA ν. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ημερομηνίας 19 Φεβρουαρίου 2024 όπου αναφέρθηκε ότι δεν πρέπει να παραγνωρίζεται ότι το «δόγμα της κατοχής προσφάτως κλαπείσας περιουσίας» (doctrine of recent possession) είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί όχι μόνον σε υποθέσεις κλεπταποδοχής αλλά και για την ίδια την κλοπή (βλ. Blackstone's Criminal Practice 2023, §F3.63, σ. 2953).
Συνεπώς η θέση που τέθηκε από την υπεράσπιση ότι ο αυτόπτης μάρτυρας δεν είδε τον κατηγορούμενο 1 να βγαίνει μαζί με τον κατηγορούμενο 2 από το σπίτι που αφορά τη δεύτερη διάρρηξη, δεν εμποδίζει το δικαστήριο να καταλήξει στο ότι υπάρχει ορατή πιθανότητα καταδίκης και του κατηγορούμενου 1, αφού σύμφωνα με τη μαρτυρία, αυτός σε απόσταση 200 περίπου μέτρων από το εν λόγω υποστατικό, εντοπίστηκε μαζί με τον κατηγορούμενο 2 ο οποίος φαίνεται να ήταν αυτός που θεάθηκε έξω από το επίδικο σπίτι, να τρέχουν, έχοντας στην κατοχή τους αντικείμενα τα οποία σύμφωνα με τη μαρτυρία, ανήκουν στους ιδιοκτήτες των κατοικιών που κατ’ ισχυρισμό διαρρήχθηκαν σε πρόσφατο μάλιστα χρόνο.
Ως εκ τούτου, χωρίς να αγνοώ τις απόψεις της υπεράσπισης (Ευαγγέλου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Ποινικές Εφέσεις 108/19 και 109/19, απόφαση ημερομηνίας 02.10.2019), βρίσκω ότι υπάρχει ορατή πιθανότητα καταδίκης του κατηγορουμένου 1 στις κατηγορίες που αντιμετωπίζει παρά την επίκληση των ανωτέρω από την υπεράσπιση ως νέων ουσιαστικά δεδομένων, χωρίς βεβαίως να αποκλείεται κάθε λογική προσδοκία για αθώωση του.
Δεν μου διαφεύγουν οι τοποθετήσεις του συνηγόρου υπεράσπισης με τις οποίες υπέδειξε κατά την γνώμη του κενά και αδυναμίες στη μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής αλλά και προβληματισμούς τους οποίους έθεσε, πλην όμως άπτονται της αξιολόγησης του μαρτυρικού υλικού, η οποία διεξάγεται κατά την εκδίκαση της ουσίας της υπόθεσης και όχι στο στάδιο αυτό.
Σε σχέση με τους όρους που εισηγείται ο συνήγορος του Κατηγορουμένου 1 προς εξασφάλιση της παρουσίας του στη δίκη και τους οποίους, ως προβάλλεται είναι έτοιμος να ικανοποιήσει, ήτοι να τοποθετηθεί το όνομα του στον κατάλογο προσώπων των οποίων απαγορεύεται η έξοδος από τη Δημοκρατία, να καταθέσει τα ταξιδιωτικά του έγγραφα, να υπογράψει προσωπική εγγύηση και να καταθέσει το χρηματικό ποσό των €2000=, σίγουρα αυτοί οι όροι δεν τέθηκαν στο Δικαστήριο κατά τον χρόνο που αποφάσιζε την κράτηση του κατηγορουμένου 1 και συνεπώς θα πρέπει να εξεταστούν κατά πόσο αποτελούν δεδομένο το οποίο να επιτρέπει διαφορετική προσέγγιση. Σε σχέση με τις προσωπικές συνθήκες του κατηγορουμένου 1, δεν διαπιστώνεται κάποια διαφοροποίηση που θα έπρεπε να τύχει εξέτασης. Εξετάζοντας λοιπόν του όρους που είναι έτοιμος ο κατηγορούμενος 1 να εκπληρώσει, σημειώνω ότι λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα των κατηγοριών που αντιμετωπίζει, την ορατή πιθανότητα καταδίκης του σε αυτές, η οποία παραμένει αναλλοίωτη, αλλά και οι αυστηρές ποινές φυλάκισης που αναμένεται να επιβληθούν σε περίπτωση καταδίκης του, αποκαλύπτουν αντικειμενικά κίνδυνο φυγοδικίας σε συνδυασμό με την απουσία ισχυρών δεσμών με την Κύπρο ως διαπιστώθηκαν στην απόφαση για κράτηση του την 08/01/2024. Είναι η κρίση του Δικαστηρίου ότι η δυνατότητα του κατηγορουμένου 1 να προσφέρει αυτές τις εγγυήσεις δεν είναι ικανή από μόνη της, τηρουμένων των ως άνω, να οδηγήσει σε διαφορετική προσέγγιση.
Σε σχέση με τα προβλήματα υγείας της μητέρας του κατηγορούμενου 1, τα οποία επικαλέστηκε η υπεράσπιση καταθέτοντας μάλιστα και το τεκμήριο Ε προς υποστήριξη του θέματος αυτού, σημειώνω ότι ουδέν αναφέρεται σε αυτό ότι απαιτείται η παρουσία τρίτου προσώπου μαζί της. Σε κάθε περίπτωση το Δικαστήριο κατανοεί τα προβλήματα υγείας της μητέρας του κατηγορούμενου 1 και εκφράζει την συμπάθεια του. Παρόλα αυτά δεν βρίσκω όμως ότι αυτά τα δεδομένα και γενικότερα οι δυσμενείς συνέπειες που θα έχει η κράτηση του κατηγορουμένου στην προσωπική, οικογενειακή ή επαγγελματική ζωή του μέχρι την ημερομηνίας της δίκης του είναι τόσο εξαιρετικά ώστε να υπερφαλαγγίζουν το γενικό δημόσιο συμφέρον.
Όπως αναφέρθηκε και στην απόφαση ημερομηνίας 16.7.2019, Memic κ.α. ν. Δημοκρατίας Ποινικές Εφέσεις 81/19 - 83/19, «Με μόνη την προσθήκη ότι οι προσωπικές συνθήκες ενός κατηγορουμένου και οι δεσμοί που αυτός έχει με την Κύπρο, καθώς επίσης και η οικονομική του δυνατότητα για παροχή εγγυήσεων, δεν μπορούν να επενεργούν ως ασπίδα για υπερφαλάγγιση της σοβαρότητας των αδικημάτων και κατ’ επέκταση να θεωρούνται ότι εξαλείφουν τον κίνδυνο φυγοδικίας. Παραπέμπουμε επί του προκειμένου στις επισημάνσεις που έγιναν στις Φλεριανού ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 13/2016 ημερ. 3.3.2016 και Πολυδώρου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 14/2016 ημερ. 7.7.2016.»
Συνεπώς ένεκα των αντικειμενικών περιστάσεων που συνεχίζουν να υφίστανται στην υπό εξέταση υπόθεση αλλά και την απουσία ισχυρών δεσμών του Κατηγορούμενου 1 με την Κύπρο κρίνω ότι η παρουσία του στη δίκη εξασφαλίζεται μόνο με την έκδοση διαταγής για συνέχιση της κράτησης του και όχι δια της επιβολής όρων.
Στρεφόμενος τέλος προς την επιχειρηματολογία του κ. Αλεξάνδρου επίσης για την ύπαρξη νέων δεδομένων που αυτά αφορούν (α) την παρέλευση τριών μηνών από την ημερομηνία που αυτός τέθηκε υπόδικος στα πλαίσια της υπόθεσης και (β) την απάντηση μη παραδοχής του στις κατηγορίες που αντιμετωπίζει με κάθε σεβασμό προς τον ευπαίδευτο συνήγορο τέτοια επιχειρηματολογία δεν με βρίσκει σύμφωνο. Και αυτό γιατί ήταν επιλογή του ίδιου του Κατηγορούμενου 1 ως βεβαίως είχε δικαίωμα να πράξει να ζητήσει χρόνο μέσω του προηγούμενου δικηγόρου του για να απαντήσει στις κατηγορίες ενώ κατέβαλε προσπάθειες προς εντοπισμό μεγάλου χρηματικού ποσού έτσι ώστε να το προτείνει στην κατηγορούσα αρχή προς εξασφάλιση της παρουσίας του, χωρίς ποτέ όμως να θέτει θέμα ένσταση στην κράτηση του. Στη συνέχεια και αφού αποσύρθηκε η προηγούμενη δικηγόρος του, διορίστηκε ο νέος δικηγόρος του και εξετάστηκε η παρούσα ένσταση στο αίτημα για περαιτέρω κράτηση. Σε κάθε περίπτωση η υπόθεση είναι ήδη προγραμματισμένη για να ξεκινήσει η ακρόαση της την 12/04/2024 και έχουν δοθεί και σχετικές οδηγίες για να κλητευθούν μάρτυρες. Η όλη διεργασία που αφορούσε την παρούσα ένσταση για περαιτέρω κράτηση προγραμματίστηκε άλλωστε πριν από την εν λόγω ημερομηνία για να υπάρχει η ανάλογη προετοιμασία των μερών. Συνεπώς λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω δεν θεωρώ ότι έλαβε χώρα τέτοια επιμήκυνση της διαδικασίας ικανή να οδηγήσει το Δικαστήριο σε απόφαση άλλη από αυτήν της έκδοσης διαταγής για συνέχιση της κράτησης του Κατηγορούμενου στη βάση του κινδύνου φυγοδικίας.
Το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τη δίκη του κατηγορούμενου 1 έχει συνυπολογιστεί με όλους του πιο πάνω παράγοντες και δεν έχω διαπιστώσει ότι αυτός είναι υπέρμετρος. Το χρονικό διάστημα μέχρι τη δίκη του είναι 2 ημέρες αφού η ακρόαση για τον κατηγορούμενο 2 είναι ήδη ορισμένη την 12.04.24 και ο συνολικός χρόνος που αυτός θα τελεί υπό κράτηση μέχρι τότε θα είναι 3 περίπου μήνες (βλ Ηussein ν. Αστυνομίας (2009) 2 Α.Α.Δ. 34, Γενικός Εισαγγελέας ν. Μανουσαρίδη κ.ά. (2001) 2 Α.Α.Δ. 639, Καλλή ν. Δημοκρατίας Ποινική έφεση 114/15, απόφαση ημερομηνίας 19.6.2015, Ανδρέας Σταυρινού ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση 255/2017, απόφαση ημερομηνίας 13.12.2017), ECLI:CY:AD:2017:B458.
Κατά συνέπεια ασκώντας τη διακριτική μου ευχέρεια εκδίδω διάταγμα για την συνέχιση της κράτησης του Κατηγορούμενου 1 μέχρι την 12.04.2024, στη βάση του κινδύνου φυγοδικίας.
Τέλος με σκοπό να καταστεί εφικτή η παρουσίαση του Κατηγορούμενου κατά την επόμενη δικάσιμο εκδίδω σχετικό διατάγματα προσαγωγής του (bring up order).
(Υπ.) ........................
Χρ. Μ. Παπαλλάς, Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] ΜΙΧΑΗΛ κ.α. v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 167/2021, 168/2021, 169/2021 και 171/2021, 27/10/2021 ''Το Δικαστήριο, όταν εξετάζει αίτημα για κράτηση κατηγορουμένου μέχρι τη δίκη του, έχει να σταθμίσει μεταξύ του θεμελιώδους δικαιώματος της ελευθερίας και του συμφέροντος της κοινωνίας να διασφαλιστεί ότι ο κατηγορούμενος για τη διάπραξη σοβαρών αδικημάτων θα παρουσιαστεί στη δίκη του.''
[2] ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 185/2021, 23/11/2021, ECLI:CY:AD:2021:B522 , ΚΑΣΣΙΡ v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 146/2021, 29/9/2021, ECLI:CY:AD:2021:B431