ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μ. Παπαλλά, Ε. Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 4607/22
Μεταξύ :
Αστυνομικός Διευθυντής Πάφου
-εναντίον-
Κ. Σ.
Κατηγορουμένου
Ημερομηνία: 09 Ιουνίου 2024
Εμφανίσεις:
Για Κατηγορούσα Αρχή: κος Ν. Νεοκλέους.
Για Κατηγορούμενο: κα Ελ. Πατσαλίδου
Κατηγορούμενος: Παρών
----------
ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο Κατηγορούμενος, αντιμετωπίζει, τις πιο κάτω κατηγορίες στις οποίες απάντησε μη παραδοχή:
- Βία στην οικογένεια, κοινή επίθεση, κατά παράβαση των άρθρων 2, 3(1)(4)(1)(2)(ιβ) και 23 του Νόμου που προνοεί την πρόληψη της βίας στην οικογένεια και την προστασία των θυμάτων 119(1)/2000 όπως έχει τροποποιηθεί και άρθρο 242 του Κεφ.154 (1η και 7η κατηγορία)
- Απειλή, κατά παράβαση του άρθρου 91Α του Κεφ.154. (2η και 8η κατηγορία)
- Δημόσια εξύβριση, κατά παράβαση του άρθρου 99 του Κεφ. 154. (3η και 9η κατηγορία)
- Βία στην οικογένεια, πρόκληση ψυχικής βλάβης σε μέλος της οικογένειας, κατά παράβαση των άρθρων 2 και 3(1)(4) του Νόμου που προνοεί για την πρόληψη της βίας στην οικογένεια και την προστασία των θυμάτων 119(Ι)/2000 όπως έχει τροποποιηθεί (4η και 10η κατηγορία)
- Άσκηση ψυχολογικής βίας κατά παράβαση των άρθρων 2, 5(ζ) και 6 του Περί της πρόληψης και της Καταπολέμησης της Βίας κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας και περί Συναφών Θεμάτων Νόμος 115(Ι)/2021. (5η και 11η κατηγορία)
- Παρενόχληση, κατά παράβαση των άρθρων 2 και 3 του Περί προστασίας από παρενόχληση και παρενοχλητική παρακολούθηση Νόμου 114(Ι)/2021. (6η και 12η κατηγορία)
Κατά την ακρόαση, η Κατηγορούσα Αρχή, κάλεσε για την υπόθεση της δυο (2) μάρτυρες κατηγορίας, ήτοι την ΜΚ1 Ά. Δ. (παραπονούμενη) , και την ΜΚ2 Μ. Σ. (κόρη της παραπονούμενης και του Κατηγορούμενου)
Μετά την ενδιάμεση απόφαση για απόδειξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης εναντίον τoυ κατηγορουμένου και αφού του εξηγήθηκαν τα δικαιώματα του, σύμφωνα με το άρθρο 74(1)(γ) του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, ο κατηγορούμενος επέλεξε να καταθέσει ενόρκως, ενώ κάλεσε ένα (1) μάρτυρα υπεράσπισης.
Επιπλέον, κατά την εκδίκαση της υπόθεσης κατατέθηκαν 13 τεκμήρια και δηλώθηκαν και παραδεκτά γεγονότα, τα οποία βρίσκονται στο φάκελο του Δικαστηρίου και στα πρακτικά.
Από κοινού ως προς την λήψη της κατατέθηκε και η κατάθεση του Κατηγορούμενου ως τεκμήριο 11, στην οποία ουσιαστικά αρνείται τις κατηγορίες.
Από κοινού ως προς την αλήθεια του περιεχομένου της, κατατέθηκε και η κατάθεση του Λοχ.3142 Π. Ζωττή ο οποίος ουσιαστικά συνέλαβε τον Κατηγορούμενο και του έλαβε ανακριτική κατάθεση.
Επίσης από κοινού και ως προς την αλήθεια του περιεχομένου του, κατατέθηκε το τεκμήριο 2, όπου αποτελεί την έκθεση ολοκληρωμένου πορίσματος αξιολόγησης Αναπηρίας του Κατηγορούμενου, μέσα στο οποίο φαίνεται ότι έχει σοβαρή κινητική αναπηρία και μέτρια σωματική αναπηρία. Σε αυτό επίσης δεν γίνεται αναφορά σε νοητική ή ψυχική αναπηρία.
Προσαχθείσα μαρτυρία:
- ΜΚ1 – Ά. Δ.
Σύμφωνα με την κατάθεση της παραπονούμενης ΜΚ1, ημερομηνία 23/07/2022 η οποία έχει κατατεθεί ως Τεκμήριο 1, αυτή είναι παντρεμένη με τον Κατηγορούμενο και έχουν μαζί δυο παιδιά, τη Μ. και τον Δ. Ο γιος της Δ. διαμένει μαζί τους στο ισόγειο του σπιτιού τους. Όπως αναφέρει περαιτέρω στην κατάθεση της, ο Κατηγορούμενος την 20/07/22 ή την 21/07/22, χωρίς να θυμάται ακριβώς πότε αλλά ήταν νύχτα, ενώ βρισκόταν σπίτι μαζί του, χωρίς λόγο άρχισε να της φωνάζει και την κτύπησε με την πατερίτσα που κρατούσε στην πλάτη της. Επίσης την εξύβρισε και την απείλησε με τις φράσεις «φτανή», «αλαβρή» , «σχοιλόκουφη» και «ενά σε σκοτώσω τζιαί ας πάω φυλακή» και μετά έφυγε από το σπίτι.
Επίσης όπως αναφέρει κατά τον μήνα Ιούλιο του 2022, σε ημερομηνία που δεν θυμάται, επίσης ο κατηγορούμενος, χωρίς λόγο την κτύπησε με την πατερίτσα στο δεξί πόδι και την εξύβρισε και την απείλησε με τις φράσεις «ενα σε σκοτώσω, να σου την δώσω πας την κελλέ να μεν πεις μανά, τζιαί εμένα εν μου κάμνουν τίποτε» .
Για τα πιο πάνω περιστατικά όπως εξήγησε, δεν επισκέφθηκε οποιοδήποτε γιατρό, ούτε προέβη σε καταγγελία στην αστυνομία. Από τότε που παντρεύτηκαν, ο κατηγορούμενος σύμφωνα με την ΜΚ1 είχε αυτή τη συμπεριφορά αλλά επειδή ήταν άλλες εποχές δεν μπορούσε να χωρίσουν. Όπως αναφέρει από αυτή τη συμπεριφορά της έχει προκληθεί φόβος τρόμος και αγωνία. Επίσης ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος έχει ψυχολογικά προβλήματα και παρακολουθείται από συγκεκριμένο πρόσωπο.
Της προσφέρθηκε όπως εξήγησε στην κατάθεση της, χώρος για να φιλοξενηθεί στο ΣΠΑΒΟ, αλλά θα έμενε σε δικό της μέρος, ενώ ανέφερε ότι δεν επιθυμεί να επισκεφθεί ιατρό γιατί δεν θέλει.
Σε σχέση με το ισχυριζόμενο περιστατικό 20 ή 21/07/22, υποστήριξε ότι έγινε στην κουζίνα του σπιτιού της, ενώ επανέλαβε πολλές φορές ερωτώμενη ως προς το τι ακριβώς συνέβη, ότι ο κατηγορούμενος της φώναζε κάθε μέρα.
Σε σχέση και με τα δυο αναφερόμενα στην κατάθεση της περιστατικά υποστήριξε ότι δεν ήταν μόνο αυτά τα δυο περιστατικά που συνέβησαν αλλά της φωνάζει κάθε μέρα. Δεν πήγαινε όπως ανέφερε στην Αστυνομία για τα άλλα περιστατικά ενώ μια ημέρα άνοιξε τα παράθυρα για τον ακούσουν οι γείτονες πράγμα που όπως ανέφερε έγινε. Συγκεκριμένα τον άκουσαν σύμφωνα με την ΜΚ1 , ο παπάς και ο αδελφός της. Επίσης ανέφερε ότι δεν χώρισε από πιο παλιά αφού δεν της το επέτρεπαν ουσιαστικά οι γονείς της για λόγους τιμής.
Αντεξεταζόμενη, απέδωσε το πρόβλημα ακοής που έχει όπως και προβλήματα με την καρδία της στο «μαράζι» και το «άγχος» που της προκαλούσε ο κατηγορούμενος που της φώναζε καθημερινά, ενώ όπως υποστήριξε παλαιότερα άκουε κανονικά. Για τα συγκεκριμένα προβλήματα όπως εξήγησε την είχαν πάρει στον γιατρό, ενώ ερωτώμενη πότε την πήραν στον γιατρό, υποστήριξε ότι δεν θυμάται πότε έγινε αυτό, ούτε εάν αυτό έγινε μετά τα επίδικα περιστατικά του Ιουλίου του 2022.
Στη συνέχεια, και ερωτώμενη ξανά για το θέμα της επίσκεψης της στον ιατρό, που όπως ανέφερε πήγε λόγω του άγχους της, ανέφερε ότι δεν είχε αυτοκίνητο για να πάει και την δεύτερη φορά την πήρε ο γιος της στον γιατρό στον οποίο ανέφερε ότι έχει ένα άντρα που έρχεται σπίτι και φωνάζει κάθε μέρα.
Σε διευκρινιστική ερώτηση από τη συνήγορο υπεράσπισης με συγκεκριμένη αναφορά και στα δυο επίδικα περιστατικά (σελ.11 πρακτικών ημερομηνίας 204/01/23), ανέφερε ότι ο γιος της, την πήρε στον γιατρό και την πρώτη και τη δεύτερη φορά, χωρίς όμως όπως ανέφερε να έχει στην κατοχή της οποιοδήποτε ιατρικό πιστοποιητικό.
Συμφώνησε ότι ο κατηγορούμενος είναι ανάπηρος , ενώ ταυτόχρονα κατατέθηκε από κοινού, ως προς την αλήθεια του περιεχομένου της (τεκμήριο 2), έκθεση πορίσματος αξιολόγησης αναπηρίας του Κατηγορούμενου ημερομηνίας 29/10/21, όπου πιστοποιείται ουσιαστικά η αναπηρία του Κατηγορούμενου με αναφορά σε σοβαρή κινητική αναπηρία. Σημειώνεται ότι σε αυτό δεν περιλαμβάνεται αναφορά για Νοητική ή ψυχική αναπηρία, παρά τη δυνατότητα που φαίνεται να υπάρχει στην εν λόγω έκθεση, κάποιο πρόσωπο να διαπιστωθεί με τέτοια αναπηρία.
Ερωτώμενη εάν γνωρίζει τι πρόβλημα αναπηρίας έχει ο κατηγορούμενος, επέμεινε στις απαντήσεις της ότι «ετσιρίλλαν μου και εφώναζε μου». Στη συνέχεια όμως ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος είχε πρόβλημα με το πόδι του και ότι τον έβαζε σε αμαξίδιο, ενώ επανέλαβε ότι δεν είχαν καλές σχέσεις και της φώναζε. Ο Κατηγορούμενος, σύμφωνα με την παραπονούμενη, δεν μπορούσε να περπατήσει ενώ όταν «εγιάναν τα πόθκια του επερπάταν» χωρίς να θυμάται πότε αυτό έγινε ακριβώς. Συμφώνησε όμως ότι γενικότερα είχε κινησιολογικά προβλήματα με τα πόδια του ακόμη και μετά που σηκώθηκε από το αμαξίδιο .
Συμφώνησε στη συνέχεια με τη συνήγορο υπεράσπισης ότι με τον σύζυγο της κάθονταν στην βεράντα μαζί, έβλεπαν τηλεόραση μαζί , έβλεπαν τις ειδήσεις , της εξηγούσε όταν δεν καταλάβαινέ και ότι περνούσαν καλά, όμως όπως ανέφερε της φώναζε, χωρίς όμως να θυμάται, όπως αναφέρει σύμφωνα με τη σελίδα 16 των πρακτικών ημερομηνίας 24/01/2023, τι της έλεγε.
Στη συνέχεια ερωτήθηκε κατά πόσον της έγινε πρόταση από την Αστυνομία, μετά την καταγγελία, να της παραχωρήσουν χώρο φιλοξενίας στο ΣΠΑΒΟ και ανέφερε στη σελίδα 17 των πρακτικών ημερομηνίας 24/01/2023, ότι ναι της προτάθηκε να την πάρουν για να αποφύγει το σπίτι, ενώ στη συνέχεια ανέφερε ότι ήθελε να μείνει στο σπίτι της και να κλειστεί στο δωμάτιο της και ο κατηγορούμενος φώναζε ότι θα την κτυπήσει λέγοντας της «ότι θα της την δώκει πας την κελλέ να ανοίξει όπως την πατίχα», όπως χαρακτηριστικά υποστήριξε η ΜΚ1.
Σε σχέση με το επικαλούμενο από την ίδια περιστατικό που έγινε 20 ή 21/07/22 και ερωτώμενη γιατί πήγε ουσιαστικά να το καταγγείλει το Σάββατο ενώ 20 ή 21 ήταν Τρίτη ή Τετάρτη, απάντησε απλά ότι τον κατήγγειλε και επιπλέον ανέφερε ότι «εσιόνοσε την πεζίνα μέσα στο σπίτι στο υπόγειο», υποστηρίζοντας μάλιστα ότι αυτό το ανέφερε και στην αστυνομία όταν πήγε να δώσει κατάθεση.
Σε υπόδειξη στη συνέχεια ότι πήγε Σάββατο να κάνει την καταγγελία μετά από εισήγηση του γιου της και της κόρη της, διερωτήθηκε για ποιο λόγο αναφέρει τα παιδιά της και ανέφερε ότι ήθελε η ίδια να πάει. Υποστήριξε επίσης ότι ο λόγος που δεν θυμάται πότε ακριβώς έγινε το περιστατικό είναι διότι δεν της άφησε μυαλό ο κατηγορούμενος με την συμπεριφορά του.
Στη σελίδα 20 των πρακτικών ημερομηνίας 24/01/2022 και σε υπόδειξη ότι τόσα χρόνια δεν προέβη σε οποιαδήποτε καταγγελία ένεκα των πεποιθήσεων της ότι δεν μπορούσε να χωρίσει ένεκα των κοινωνικών αντιλήψεων, και σε υπόδειξη ότι τώρα ο λόγος που προέβη στις καταγγελίες ήταν λόγω του ότι επηρεάστηκε από τα παιδιά της, απάντησε : «εβαρηθήκαμεν τον, πόσο καιρό να λάμνει τιμασιές;» . Σε περαιτέρω ερώτηση εάν συμφωνούσε και ο γιος της να προβεί σε καταγγελία, απάντησε «να μην συναφέρνεις τον γιο μου».
Στη συνέχεια ανέφερε ότι δεν συμφώνησαν τα παιδιά της να πάει να κάνει την καταγγελία και μόνη της το αποφάσισε γιατί δεν τον άντεχε άλλο. Στο ερώτημα ποιος την πήρε στην Αστυνομία ανέφερε ότι πήγε με το λεωφορείο στη Γεροσκήπου και μετά την πήρε η κόρη της στην αστυνομία η οποία της είπε να κάνει ότι θέλει.
Επιπλέον, στη συνέχεια ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος της έσπασε την ταυτότητα και το τηλέφωνο της.
Απέρριψε τη θέση της υπεράσπισης ότι μπροστά στα παιδιά της, που της πίεσαν να πάει στην αστυνομία, ήταν και η εγγονή της. Η εγγονή της όπως ανέφερε ήταν μπροστά στο περιστατικό που την κτύπησε με το «σιδερένιο».
Απέρριψε επίσης τη θέση της υπεράσπισης ότι ο γιος της είπε στον Κατηγορούμενο ότι θα το βγάλουν έξω από το σπίτι, ενώ σε ερώτηση εάν ο γιός της την κτυπούσε, απάντησε «μην τον ξανασυναφέρεις τον γιο μου», ενώ στη συνέχεια το αρνήθηκε.
Απέρριψε υποβολές ότι ο γιος της τους ζητούσε συνεχώς χρήματα και ότι ήταν εθισμένος στον τζόγο.
Σε σχέση με το σπίτι που διαμένει, ανέφερε ότι το έγραψε στην κόρη της έτσι ώστε να μην το πάρει η τράπεζα ενώ συμφώνησε ότι επιθυμία του Κατηγορούμενου ήταν μέρος αυτού να εγγραφεί και στην εγγονή του. Στη συνέχεια ανέφερε ότι ήθελε το σπίτι η ίδια να το πιάσουν και τα δυο τους παιδιά αλλά ο κατηγορούμενος δεν ήθελε.
Υποστήριξε στη συνέχεια ότι φώναξε την κόρη της και της μεταβίβασε το σπίτι για να μην το πιάσει η τράπεζα ενώ στη συνέχεια (σελ. 36 πρακτικών ημερομηνίας 24/01/22), ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος το έμαθε αργότερα, αφού δεν συμφωνούσε.
Στη σελίδα 2 των πρακτικών ημερομηνίας 10/04/2023, ανέφερε ότι τέτοιες συμπεριφορές βίας γίνονταν για πολλά χρόνια όμως οι γονείς της την απέτρεπαν από το να χωρίσει, ενώ ανέφερε ότι πήγε με την κόρη της «και εκάμαμεν καταγγελία».
Η συνήγορος την κάλεσε ξανά να περιγράψει τι ακριβώς έγινε την 20 ή 21 Ιουλίου με την παραπονούμενη να απαντά ότι δεν θυμάται και ότι έχασε τα λογικά της, ενώ μετά από επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις της συνηγόρου υπεράσπισης και μετά και από παρέμβαση του Δικαστηρίου (σελ. 4 και 5 πρακτικών ημερομηνίας 10/04/23) , ανέφερε ότι κάθε μέρα ο κατηγορούμενος φώναζε.
Συνεχίζοντας και σε συνέχεια της ερώτησης για τις πιο πάνω ημερομηνίες, ανέφερε ότι «εφώναζε μου, εξιτίμαζε με, πολλά πράγματα που μου είπε και που σιόνωσε την πεζίνα μέσα στο σπίτι, ήμουν εγώ και η αγγόνισα μου και ήρθε ο γείτονας μας ποτζιεί και ο γιος του και είχε και έναν Μ., φίλο τους και λαλώ του Μυρίζει το σπίτι πεζίνα και όταν επήα πάνω λαλεί μου..φέρε πορτοκαλάδα και παγωμένο νερό να πιούν τα πλάσματα αμαν και κατέβηκα κάτω μύριζε το σπίτι πεζίινα και φκήκε έξω η μυρωδιά. Δεν του είπα τίποτε εγώ. Έχω τον μάρτυρα θέλεις να τον πιάσεις τηλέφωνο;»
Σε σχέση με το ισχυριζόμενο κτύπημα στο «βαούλι» - δεξί πόδι και όταν της είπε κατ’ ισχυρισμό ότι θα την σκοτώσει, ανέφερε ότι πήγε στον γιατρό. Ερωτώμενη αν αυτό έγινε την ίδια ημέρα απάντησε ότι δεν θυμάται ενώ ερωτώμενη τι της είπε ο γιατρός, απάντησε ότι δεν πήγε στον γιατρό, διερωτώμενη ποιος θα την έπερνε. Ανέφερε επίσης ότι έκλαιγε μόνη της και ήταν και η εγγονή της εκεί, ενώ ο κατηγορούμενος έμεινε στη βεράντα και δεν έφυγε από σπίτι αφού δεν μπορεί να περπατήσει όπως ανέφερε.
Σε ερώτηση σε σχέση με το ισχυριζόμενο περιστατικό που αφορά το κτύπημα στην πλάτη (περιστατικό που σύμφωνα με την κατάθεση της έγινε 20 ή 21/07/22, ενώ στην αρχή ανέφερε ότι δεν θυμάται τι φράσεις της είπε, στη συνέχεια ανέφερε «εν να σου δώκω πάνω στην κελλέ τζιαί εν να σου την ανοίξω όπως την παττίχα».
Στην σελίδα 13 των πρακτικών ημερομηνίας 10/04/23, και ερωτώμενη κατά πόσο πήγε στο γιατρό μετά που το ισχυριζόμενο κτύπημα και ερωτώμενη αν της είπε κάτι ο γιατρός απάντησε ότι δεν της είπε τίποτα.
- MK2, Σ. Μ.
Η ΜΚ2 , είναι η κόρη της παραπονούμενης ΜΚ1 και του Κατηγορούμενου. Αναφέρθηκε γενικά στην κατάσταση που επικρατούσε στην κατοικία τους στην πορεία των χρόνων, η οποία περιλάμβανε σύμφωνα με τη μάρτυρα καυγάδες, φωνές και απειλές για όσο καιρό έμενε μαζί τους. Η εν λόγω συμπεριφορά ήταν από τον κατηγορούμενο προς τη μητέρα της.
Όσον αφορά το επίδικο περιστατικό που αποδίδεται στον κατηγορούμενο ότι έγινε στις 20 ή 21 Ιουλίου 2022, ανέφερε ότι την ενημέρωσε σχετικά η μητέρα της.
Ταυτόχρονα αναφέρθηκε γενικότερα σε συμπεριφορές του κατηγορούμενου οι οποίες υπήρχαν διαχρονικά στο σπίτι και οι οποίες περιλάμβαναν καυγάδες, φωνές και απειλές προς την μητέρα της, γεγονός που ανάγκαζε και τη μητέρα της να αντιδρά και να γίνεται πιο τρομερή όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η κατάσταση στο σπίτι.
Σε σχέση με το ισχυριζόμενο περιστατικό ημερομηνίας 20 ή 21 Ιουλίου υποστήριξε περαιτέρω ότι την πήρε τηλέφωνο η μητέρα της και η ΜΚ2 της είπε «μάμα έλα κάτω να σε πάρω στην Αστυνομία και ήρθε με το λεωφορείο και πήρα την». Αυτό που της είχε αναφέρει η μητέρα της ΜΚ1, ήταν ότι την κτύπησε, ότι έβαλε βενζίνη στο υπόγειο, της έσπασε την ταυτότητα και της έκρυψε το τηλέφωνο. Συνεχίζοντας και σε περαιτέρω ερώτηση ως προς το τι της είχε πει η μητέρα της ότι της έκανε ο πατέρας της, ανέφερε χαρακτηριστικά τα πιο κάτω:
«Χτύπησε την με την πατερίτσα. Απείλαν την, ότι συνέχεια φωνάζει της, μειώνει την μπροστά στον κόσμο, εν κουφή απείλαν την. Τούτα έβλεπα τα τζιαί εγώ. Λέω της μάμα έλα εν Σάββατο. Ο άντρας μου να μείνει με τα μωρά και να σε πάρω στην Αστυνομία. Ήρθε με το λεωφορείο, δεν θυμούμαι πως ήρθε, έβαλα την στο αυτοκίνητο και πήγαμε στην αστυνομία και έδωσε κατάθεση. Είπε κάποια πράγματα αλλά δεν τα είπε όλα. Λέει δεν πειράζει, δεν ήξερε ότι θα έρθει μέχρι εδώ.»
Σε σχέση με το σπίτι στο οποίο διαμένουν οι γονείς της, ανέφερε ότι αυτό βρίσκεται πλέον στο όνομα της. Ο λόγος που η μητέρα της της το μεταβίβασε, ήταν διότι ο πατέρας της είχε χρέη για τα οποία η μητέρα της είχε υποθηκεύσει χωράφι προς εξασφάλιση των δανείων του. Ο κατηγορούμενος πατέρας της, δεν πλήρωνε τις οφειλές, και ουσιαστικά αυτό μεταβιβάστηκε στο όνομα της για να αποφευχθεί να εκποιηθεί από την Τράπεζα.
Στη συνέχεια ανέφερε ότι όταν ήρθε η μητέρα της στην Πάφο για να προβεί στην καταγγελία δεν ήταν καλά, ήταν όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, ωσάν και έχασε τα λογικά της.
Σε σχέση με την ταυτότητα που αναφέρθηκε ανωτέρω, ανέφερε: «όταν πήγα ένα Σάββατο στο σπίτι έδειξε μου την ταυτότητα κομμένη».
Αντεξεταζόμενη ερωτήθηκε σχετικά με το πως είναι η κατάσταση γύρω από το σπίτι τους και που βρίσκονται οι γειτονικές κατοικίες, ενώ κατέθεσε και φωτογραφίες ως τεκμήρια 5, 6, 7, 8 και 9.
Ερωτώμενη όπως αναφέρει με λεπτομέρεια τι της είπε η παραπονούμενη μητέρας της ΜΚ1 για τα επίδικα περιστατικά, αναφέρθηκε από μόνη της σε περιστατικό το οποίο (δεν το είχε αναφέρει η μητέρα της όπως είπε) είχε γίνει πριν από την καταγγελία, όπου η ίδια η ΜΚ2 κάλεσε την Αστυνομία καθώς όπως ανέφερε την πήραν τηλέφωνο κάποιοι γείτονες από το χωριό ότι γίνεται μεγάλος καυγάς στο σπίτι και ότι η μητέρα της φωνάζει, όπως και ο κατηγορούμενος πατέρας. Αφού έπαιρνε τηλέφωνο συνέχεια και κανένας δεν απαντούσε, το ανέφερε στην Αστυνομία.
Υποδεικνύοντας της ότι η ερώτηση αφορούσε, τι γνωρίζει για τα επίδικα περιστατικά, υποστήριξε ότι η μητέρα της τηλεφωνούσε συνεχώς διότι φοβόταν και κλειδωνόταν μόνη σε δωμάτιο. Μια ημέρα όπως ανέφερε, την έπαιρνε τηλέφωνο και έκλαιγε και της ανέφερε ότι «μια μέρα» την χτύπησε ο κατηγορούμενος χωρίς λόγο στην κουζίνα, στο «πόδι ή στην πλάτη», ενώ της φώναζε «Σιυλόκουφη, εν να σε σκοτώσω και δεν μου κάμνουν τίποτε εμένα», και πήρε ο κατηγορούμενος το αυτοκίνητο και έφυγε.
Η μητέρα της συνέχισε να κλαίει και η ΜΚ2 της είπε να πάει να μείνει μαζί της. Το ίδιο συνεχίστηκε και τις επόμενες και της είπε να πάει να τον καταγγείλει και να πάει στον γιατρό να κάνει καταγγελία ότι έχει κτυπήματα πάνω της. Όπως υποστήριξε, η μητέρα της, βρήκε αυτοκίνητο και ήρθε στην Πάφο και την πήρε και έδωσε κατάθεση στην Αστυνομία. Υπάρχουν όπως ανέφερε και προγενέστερα περιστατικά για τα οποία δεν έγιναν καταγγελίες στα οποία όπως ανέφερε ήταν και η ίδια μάρτυρας.
Απέρριψε τη θέση ότι όλα αυτά που καταλογίζουν στον κατηγορούμενο, έχουν ως απώτερο στόχο να τον βγάλουν από το σπίτι, απορρίπτοντας επίσης τη θέση ότι ήταν επιθετική με τον πατέρα της. Στην σελίδα 16 των πρακτικών ημερομηνίας 02/08/2023, παραδέχεται ότι τον κτύπησε έξω από το Δικαστήριο διότι την προκάλεσε.
Η συνήγορος υπεράσπισης υπέδειξε στη μάρτυρα το Τεκμήριο 10, το οποίο αποτελεί επιστολή ημερομηνίας 20/07/2023, προς τον κατηγορούμενο με θέμα τη μετακίνηση αντικειμένων από οικία στα Χολέτρια με την οποία καλείται από την κόρη του ΜΚ2 να μετακινήσει αντικείμενα που βρίσκονται στην εν λόγω οικία, ιδιοκτησίας της.
Στην συνέχεια αρνήθηκε ότι τον κτύπησε ενώ ανέφερε ότι δεν τον έριξε κάτω.
Απέρριψε υποβολή ότι όλα αυτά που κάνει είναι για να βγάλει τον πατέρα της από το σπίτι, ενώ ανέφερε ότι μια ζωή η μητέρα της πλήρωνε χρέη και υπήρχαν φωνές στο σπίτι. Ο λόγος που τόσα χρόνια δεν προέβησαν σε καταγγελίες ήταν διότι σκέφτονταν πάντα το τι θα πει το χωριό η μητέρα της και δεν την άφησαν οι γονείς της ΜΚ1.
Σε σχέση με το σπίτι του κατηγορούμενου και της ΜΚ1 , μεταβιβάστηκε όπως ανέφερε πάνω της από την μητέρα της καθώς εάν αυτό δεν γινόταν θα το έπαιρνε η τράπεζα, αναφέροντας ταυτόχρονα ότι τον συντηρούσε η μητέρα της.
Στη συνέχεια ανέφερε ότι «είπα τι συνέβηκε για την κατάθεση της μάμας μου, υπάρχουν πάρα πολλά που δεν πρέπει να τα αναφέρουμε γιατί δεν τα αναφέρει ούτε η μάμα μου».
Σε υποβολή ότι ο Κατηγορούμενος (σελ.26, πρακτικών ημ. 02/08/2023) δεν επιτέθηκε στη μητέρα της, απάντησε «φυσικά, αφού είδε και το σημάδι, είχε χτύπημα εδώ, εδώ στο … τελευταία φορά έδωσε της εδώ στην πλάτη» δείχνοντας το πόδι της και την πλάτη της. «Πριν να έρθει να κάνει καταγγελία χτύπησε την στην πλάτη και στο πόδι».
Σε περαιτέρω υποβολή ότι ο Κατηγορούμενος, ούτε προκάλεσε τρόμο, ούτε ανησυχία στη μητέρα της και δεν την απείλησε με βία ότι «Εν να σε σκοτώσω και ας πάω φυλακή», απάντησε ότι η ίδια τα άκουγε αυτά όταν πήγαινε στο χωριό.
Ο λόγος που δεν έδωσε κατάθεση ήταν διότι δεν της είπαν οι αστυνομικοί.
Απέρριψε επίσης τη θέση ότι βία στην ΜΚ1 ασκούσε ο γιος της , αναφέροντας όμως στη συνέχεια ότι ο κατηγορούμενος έβαζε στο παρελθόν τον αδελφό της να κτυπά τη μητέρα της.
Επίσης απέρριψε την θέση της υπεράσπισης ότι λόγω της ακοής της δεν θα μπορούσε να ακούσει τα όσα καταλογίζονται στον κατηγορούμενο ότι της είπε.
Ανέφερε επίσης ότι το τελευταίο διάστημα ο Κατηγορούμενος, όταν την απειλούσε έφτασε στο σημείο να ρίξει βενζίνη κάτω στο σπίτι.
Σε σχέση με τα επίδικα περιστατικά ερωτήθηκε εάν πήρε τη μητέρα της στο Νοσοκομείο. Απάντησε ότι δεν την πήρε αφού ήταν μετά από μέρες και έπρεπε να πάει την ίδια ημέρα. Ούτε μετά το επίδικο περιστατικό την πήρε. Της είπε να πάει να κάνει την καταγγελία και ότι η ίδια δεν μπορούσε να μεταβεί στο χωριό και να έρθει κάτω να την πάρει στον γιατρό. Είδε το κτύπημα όπως αναφέρει στο πόδι της και ήταν μαυρισμένο, αφού της το έδειξε όταν ήρθε κάτω στο σπίτι της για να γίνει η καταγγελία το Σάββατο. Υποστήριξε ότι δεν της είπε να πάει στο γιατρό και πήγαν στην αστυνομία παρά το ότι είδε το τραύμα.
- Κατηγορούμενος – Κ. Σ.
Ο Κατηγορούμενος όπως προαναφέρθηκε, κατέθεσε ενόρκως. Αυτός κατά την κυρίως εξέταση του, χαρακτήρισε τα όσα του καταλογίζονται ψευδείς κατηγορίες. Στο σπίτι τους στα Χολέτρια, έμεναν ο ίδιος, η σύζυγος του ΜΚ1 , ο γιός του Δ. και η εγγονή του. Ανέφερε ότι από τον καιρό που αναγκάστηκε να σταματήσει από την εργασία του, λόγω του ότι τον «πρόδωσαν τα γόνατα του», με δυο εγχειρήσεις άρχισαν τα τεράστια προβλήματα στο σπίτι τους αφού πλέον δεν είχε λεφτά για να δίνει στον γιο του Δήμο για να πληρώνει τις διατροφές του. Ουδέποτε όπως υποστήριξε δεν κτύπησε την ΜΚ1 και ότι είναι υποκινούμενη των παιδιών τους.
Σε σχέση με την κόρη του, ήτοι την ΜΚ2, υποστήριξε ότι αυτή άρχισε να του εναντιώνεται όταν ο ίδιος ήθελε να μάθει τι έγινε με το σπίτι και τον τίτλο ιδιοκτησίας του, νομιζόμενος ότι το σπίτι βρισκόταν στο όνομα του ιδίου και της συζύγου του. Όπως εξήγησε έμαθε ότι το σπίτι μεταβιβάστηκε στο όνομα της κόρη τους εν αγνοία του, επικαλούμενοι ότι αυτός είναι άρρωστος και του έδωσαν έγγραφο ότι μπορεί να κατοικεί σε αυτό εφ’ όρου ζωής.
Ένα πρωινό όπως ανέφερε όταν ξύπνησαν είδε την σύζυγο του έτοιμη και την ρώτησε που θα πάει και αυτή του απάντησε «κάπου εν να πάω τάμπου σε κόφτει», « να μεν σε κόφτει κάπου εν να πάω». «Ήνταλως εν να πάεις Σαββάτο, αφού δεν έχει λεωφορείο σήμερα», «εν να πάω» του απαντά. Στη συνέχεια ήρθε στο σημείο ο γιος τους και είπε στην ΜΚ1, «Μάμα είσαι έτοιμη να τελειώνουμε;» και τους ρωτά, «Που εν να πάτε, Δήμο, εάν επιτρέπεται;» και του απάντησε «εν θα διούμε λοαρκασμό στους πελλούς».
Την επόμενη ημέρα δέχθηκε κλήση από την Αστυνομία για να πάει στην αστυνομία και ότι η γυναίκα του μαζί με την κόρη του τον κατήγγειλαν . Τόσα χρόνια όπως εξήγησε , ο γιος του κτυπούσε τη ΜΚ1 και της ζητούσε λεφτά.
Ανέφερε ότι ερχόταν σε σύγκρουση με την γυναίκα του όταν υποστήριζε τον γιο τους ενώ αναγνώρισε ότι η γυναίκα του ήταν «τίμια», «προκομμένη» και «νοικοκυρά» όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.
Απέδωσε την καταγγελία της σε τρίτα πρόσωπα. Η γυναίκα του, όπως αναφέρει, είχε πρόβλημα με την ακοή της από τον καιρό που παντρεύτηκαν.
Απέρριψε εκ νέου κάθε ισχυρισμό εναντίον του, ενώ χαρακτήρισε τον εαυτό του άνθρωπο με τιμητικά διπλώματα από υπουργούς για την καλή του συμπεριφορά.
Αντεξεταζόμενος, επέμεινε ότι τον επίδικο χρόνο, ήτοι τον Ιούλιο του 2022 ο γιος του διέμενε μαζί τους. Απέρριψε ξανά τα όσα του αποδίδονται, ενώ υποστήριξε ότι όλα είναι «σκηνοθεσίες του κου Δ. να με εξοντώσει που το σπίτι για να φέρνει τη μια και την άλλη για να κάμει τα πάρτυ του» .
Ερωτώμενος γιατί δεν αναφέρει στην κατάθεση του ότι όλα αυτά τα σχεδίασε ο γιος του Δ., ενώ αναφέρει ότι η σύζυγος του το έκαμε με σκοπό να του πιάσουν τα λεφτά του, συμφώνησε ότι αυτός είναι ο λόγος και ότι είναι βαλτή του γιου τους του Δήμου.
Επέμεινε ότι ο γιος τους πήρε την παραπονούμενη ΜΚ1 στην Αστυνομία, ενώ απορρίπτοντας όλα τα περιστατικά που του αποδίδονται, ανέφερε ότι θα βγει στις τηλεοράσεις μόλις τελειώσει υπόθεση.
ΜΥ1 – Δ. Κ.
Ο πιο πάνω αναφερόμενος μάρτυρας, ανέφερε ότι διαμένει απέναντι από το σπίτι της ΜΚ1 και του Κατηγορούμενου. Διαμένει στο συγκεκριμένο σπίτι τα τελευταία δυο χρόνια και πολύ σπάνια άκουσε ή παρατήρησε κάτι. Γενικότερα όπως εξήγησε δεν άκουσε ούτε ουρλιαχτά, ούτε φωνές την περίοδο των δυο χρόνων που διαμένει εκεί. Ούτε τα παιδιά του ανέφεραν ποτέ οτιδήποτε ότι άκουσαν κάτι συγκεκριμένο. Τα τελευταία δυο χρόνια δεν υπέπεσε κάτι στην αντίληψη του να έχει γίνει, όμως αν γινόταν κάτι θα το συζητούσανε οι ΜΚ1 και ο Κατηγορούμενος μαζί του.
Όπως εξήγησε, υπηρετεί ως εφημέριος στην κοινότητα Χολετριών. Από την στιγμή που είχε την ευθύνη για την κοινότητα, έπρεπε να ξέρει τι γίνεται σε κάθε σπίτι για να μπορεί να ασκήσει την ποιμαντική του διακονία. Οπότε όπως ανέφερε κάποιο μέλος της εκκλησίας δεν ερχόταν στην εκκλησία, αυτός πήγαινε στο σπίτι του. Τόσο ο Κατηγορούμενος όσο και η σύζυγος του ΜΚ1, ήταν ιδιαίτεροι άνθρωποι και οι δυο και όταν έβρισκε ευκαιρία πήγαινε σπίτι τους, μέχρι και τρεις φορές την εβδομάδα. Επειδή όπως ανέφερε ο Κατηγορούμενος βρισκόταν σε καροτσάκι , τον επισκεπτόταν για να μπορεί να κάτσει μαζί του και να του μιλήσει. Παρά τις επισκέψεις του όπως εξήγησε, δεν διαπίστωσε το οτιδήποτε και έπιναν όλοι μαζί στο τραπέζι ή στο σαλόνι τον καφέ τους. Η ΜΚ1 δικαιολογείτο χωρίς να την ρωτήσει ο ΜΥ1 ότι δεν ερχόταν στην εκκλησία, γιατί είχε να φροντίσει τον Κατηγορούμενο και ότι την θέλει κοντά του. Ο κατηγορούμενος από την μεριά του, του έλεγε ότι δεν ερχόταν στην εκκλησία γιατί βρισκόταν στο καροτσάκι. Δεν του έδωσαν όπως εξήγησε την εικόνα ότι μέσα στο σπίτι έρχονται σε σύγκρουση. Ο Κατηγορούμενος όμως του είπε ότι δεν τον θέλουν στο σπίτι και σκέφτεται να φύγει.
Η εικόνα όμως που είχε ως ανδρόγυνο ήταν ότι ήταν καλά μεταξύ τους για όσο χρόνο τουλάχιστον ήταν εκεί, ενώ ανέφερε ότι το διάστημα αυτό δεν άκουσε ποτέ την ΜΚ1 να φωνάζει, να ζητά βοήθεια, ούτε τον Κατηγορούμενο να την απειλεί. Ούτε για την επίδικη περίοδο περιέπεσε κάτι στην αντίληψη του, ούτε του παραπονέθηκε κάποιος από τους δυο όλη αυτή την περίοδο για οποιοδήποτε περιστατικό.
Χαρακτήρισε την ΜΚ1 ως άνθρωπο οριακό, και ως πολύ αγαθή. Όσον αφορά τον κατηγορούμενο, ανέφερε ότι είναι ένας άνθρωπος ο οποίος λέγει πράγματα τα οποία δεν ισχύουν, έχει μεγαλομανία και εμμονή με τον εαυτό του ότι για παράδειγμα έχει γνωριμίες. Αναφερόμενος και στους δυο, υποστήριξε ότι χρειάζονται ψυχίατρο και ως ανέφερε, οι προεκτάσεις των ιατρικών θεμάτων που έχουν, φτάνουν να γίνονται νομικές. Τόνισε ότι όποιος κάτσει με την ΜΚ1 και της πει καλά λόγια και ασχοληθεί μαζί της, θα του δώσει ενδιαφέρον και αγάπη, όπως και ο Κατηγορούμενος αφού όποιος του δώσει κάτι ή του δώσει χρόνο τον θεωρεί οικογένεια. Υπάρχει γενικά θέμα με το νοητικό επίπεδο όλης της οικογένειας.
Όπως ανέφερε μετά που βγήκε από το σπίτι ο Κατηγορούμενος (προφανώς ένεκα προσωρινού διατάγματος), η ΜΚ2 του ανέφερε ότι αυτός δεν ήταν καλός και ότι κτυπούσε την παραπονούμενη, ενώ όποτε βρίσκονταν μαζί συζητούσε συνεχώς αυτό το θέμα, ενώ του χαρακτήρισε τον κατηγορούμενο σε κάποια στιγμή ως τον μεγαλύτερο εγκληματία σε όλη την υφήλιο.
Δεν διαπίστωσε όπως ανέφερε να ασκεί ποτέ ψυχολογική βία ο κατηγορούμενος στην ΜΚ1.
Αντεξεταζόμενος, επανέλαβε ότι ο κατηγορούμενος είχε μεγαλομανίες όμως δεν διαπίστωσε να ήταν ένας βίαιος άνθρωπος . Συμφώνησε ότι υπάρχει πιθανότητα να μην άκουσε το οτιδήποτε σε σχέση με τον Κατηγορούμενο και την ΜΚ1, αφού όπως ανέφερε αυτό εξαρτάται από τις συνθήκες που μπορεί να επικρατούν.
Τελικές Αγορεύσεις:
Αμφότερες οι πλευρές στις αγορεύσεις τους προσπάθησαν με επιχειρηματολογία αλλά και με σχολιασμό μέρους της προσκομισθείσας μαρτυρίας να πείσουν για την ορθότητα των θέσεων και εισηγήσεων τους. Τα όσα έχουν αμφότεροι οι συνήγοροι αναφέρει, έχουν μελετηθεί και ληφθεί και δεν κρίνω απαραίτητο να παραθέσω αυτούσιες τις θέσεις τους πλην όπου κατωτέρω κριθεί απαραίτητο.
Αναφέρω στο στάδιο αυτό ότι η Κατηγορούσα Αρχή φέρει το βάρος να αποδείξει σε βαθμό πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας έκαστο εκ των συστατικών στοιχείων των αδικημάτων που ένας κατηγορούμενος αντιμετωπίζει. Θα προχωρήσω να εξετάσω κατά πόσο έχει η Κατηγορούσα Αρχή αποδείξει στον απαιτούμενο βαθμό την υπόθεση της. Προς τούτο θα πρέπει να γίνει παραπομπή στην προσκομισθείσα μαρτυρία με σκοπό αυτή να αξιολογηθεί συμφώνως των αρχών που η νομολογία καθιέρωσε.
Αξιολόγηση Μαρτυρίας:
Κατά την ακροαματική διαδικασία το Δικαστήριο είχε την ευκαιρία και ευχέρεια να παρακολουθήσει με κάθε δυνατή προσοχή όλους τους μάρτυρες οι οποίοι κατέθεσαν ενώπιον του. Με κριτήρια την όλη στάση και συμπεριφορά τους στο εδώλιο του μάρτυρα κατά τη ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης καθώς και το περιεχόμενο της μαρτυρίας τους, σε συνυφασμό με τα τεκμήρια που έχουν κατατεθεί στη δίκη το Δικαστήριο προχωρεί στην αξιολόγηση τους, πάντοτε με πλήρη επίγνωση ότι η αξιοπιστία εκτιμάται αυτοτελώς και αποσυναρτημένα του επιπέδου απόδειξης με δείχτη το στάδιο από το οποίο ανέκυψε, την πηγή των γνώσεων τους στο βαθμό που αυτές αφορούσαν τα επίδικα γεγονότα, την ύπαρξη προσωπικού συμφέροντος, τις ευκαιρίες που είχαν για να παρακολουθήσουν τα διαδραματισθέντα, την μνήμη και τους λόγους που είχαν να θυμούνται ή να πιστεύουν αυτά για τα οποία κατέθεταν, τη σαφήνεια και αμεσότητα των απαντήσεων τους, την ειλικρίνεια τους και την ύπαρξη σε αυτές υπερβολών ή ουσιαστικών εγγενών αντιφάσεων (βλέπε κυπριακό νομικό σύγγραμμα ‘Το Δίκαιο της Απόδειξης’ του Τάκη Ηλιάδη σελίδες 24 και 215, Bauer v. Ηροδότου & Υιοί Λτδ (1994) 1 Α.Α.Δ. 325, Λάρκου v. Παναγή (1996) 1(Α) Α.Α.Δ. 80, Ζαβρού v. Χαραλάμπους (1996) 1(Α) Α.Α.Δ. 447 και Ζαμπάς v. A & G Tsiarkezos Constructions Ltd (1998) 1 Α.Α.Δ. 820).
Στη συνέχεια και κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας γίνεται συγκεκριμένη αναφορά στα σημεία της μαρτυρίας, που στηρίζεται η κρίση του Δικαστηρίου για την αξιοπιστία ή μη της μαρτυρίας αυτής και κατά λογική συνέχεια για την αποδοχή ή απόρριψη της είτε στην ολότητα της είτε μέρος της (Παύλου v. Αστυνομίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 68, Σάββα v. Αστυνομίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 391, Kades v. Nicolaou & Another (1986) 1 C.L.R. 212, Agapiou v. Panayiotou (1988) 1 C.L.R. 257 και Theomaria Estates Ltd v. Samuel Mason κ.α. (2005) 1 Α.Α.Δ. 256). Επομένως το Δικαστήριο έχει διακριτική ευχέρεια να αποδεχτεί την μαρτυρία ενός μάρτυρα είτε στην ολότητα της είτε μέρος της, η οποία ασκείται στη βάση των αρχών που το Εφετείο επισήμανε στην υπόθεση Κωνσταντίνου v. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 219/2012, ημερ. 29.11.13. Η προσέγγιση που το Δικαστήριο υιοθετεί στο θέμα αποδοχής ή όχι μιας μαρτυρίας υπόκειται στον περιορισμό της αιτιολόγησης (Λαζάρου v. Δημοκρατίας, (2010) 2 Α.Α.Δ. 633). Το ακόλουθο απόσπασμα από την Shahin Haisan Fawzy Mohamed v. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 266 εξηγεί με σαφήνεια τα πιο πάνω:
“... ένας μάρτυρας μπορεί να γίνει πιστευτός ή μη πιστευτός, εν όλω ή εν μέρει, σύμφωνα με την άποψη την οποία έχει σχηματίσει το Δικαστήριο ως προς την αξιοπιστία του. Αυτή όμως η δυνατότητα επιλογής μερών μαρτυρίας προσφέρεται μόνο στις περιπτώσεις μαρτύρων οι οποίοι κρίνονται ως αξιόπιστοι μάρτυρες. Σε μια τέτοια περίπτωση, το Δικαστήριο μπορεί να επιλέξει το μέρος της μαρτυρίας του μάρτυρα το οποίο, κατά την άποψη του Δικαστηρίου, εκφράζει την πραγματικότητα, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να απορρίψει άλλο μέρος της μαρτυρίας του το οποίο θεωρείται λανθασμένο, είτε λόγω ανεπίγνωστα ανεπαρκούς παρατήρησης, είτε λόγω αδυναμίας μνήμης. (Γεωργιάδης v. Αστυνομίας (1985) 1 Α.Α.Δ. 56). Στις περιπτώσεις όμως όπου ένας μάρτυρας κρίνεται αναξιόπιστος για καλό λόγο, σίγουρα δεν υπάρχει διαθέσιμη μια τέτοια επιλογή μερών μαρτυρίας. (Μιχαήλ v. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 168). ”
Μικρές αντιφάσεις σε ασήμαντες λεπτομέρειες ή μικροανακρίβειες σε επουσιώδη θέματα δεν καταστρέφουν την αξιοπιστία των μαρτύρων αλλά αντίθετα ενδυναμώνουν την ειλικρίνειά τους και δείχνουν ότι δεν προσχεδίασαν την εκδοχή που μετέφεραν στο Δικαστήριο (Κουδουνάρης ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 320).
Είναι καλά γνωστό ότι η μαρτυρία που παρουσιάζεται δεν κρίνεται μικροσκοπικά, υπό την έννοια πως δεν απομονώνονται τα λεγόμενα του κάθε μάρτυρα από το συνολικό πλαίσιο της μαρτυρίας στη δίκη. Μπορεί η αξιολόγηση του κάθε μάρτυρα να είναι ατομική, δηλαδή να γίνεται με βάση το περιεχόμενό της, την ποιότητα της και την πειστικότητά της, όμως θα πρέπει τα όσα αναφέρονται από τον κάθε μάρτυρα να συναρτώνται, να αντιπαραβάλλονται και να συγκρίνονται με τα λεγόμενα των λοιπών μαρτύρων και έτσι να διερευνάται η αντικειμενικότητα των εκατέρωθεν εκδοχών (Μουσταφά ν. Καυκαρή, Πολιτική Έφεση 10705 ημερ. 08.02.2002, Παύλου ν. Αστυνομίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 68 και Ομήρου ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 506).
Η παρούσα υπόθεση είναι από αυτές που θα κριθεί με γνώμονα την αξιοπιστία των εμπλεκομένων ατόμων που πρωταγωνίστησαν στα επίδικα επεισόδια, δηλαδή της παραπονούμενης και του Κατηγορούμενου, υπό το φως βέβαια και της υπόλοιπης μαρτυρίας που παρουσιάστηκε από τα μέρη. Είναι μέσα από την αξιοπιστία της μαρτυρίας αυτών των προσώπων επικουρούμενη από την όποια άλλη μαρτυρία γίνει αποδεκτή που θα καθοριστεί το πλαίσιο των επίδικων γεγονότων. Το Δικαστήριο καλείται να κρίνει τις εκ διαμέτρου αντίθετες εκδοχές των μερών αφού πρώτα αξιολογήσει την προσκομισθείσα μαρτυρία.
Με γνώμονα τα πιο πάνω το Δικαστήριο προχωρεί σε αξιολόγηση της μαρτυρίας που τέθηκε ενώπιον του πάντοτε σε σχέση με τα επίδικα θέματα της υπόθεσης.
Στρεφόμενος προς τη μαρτυρία της ΜΚ1 της βασικής μάρτυρα Κατηγορίας αφού το μεγαλύτερο μέρος της υπόθεσης ουσιαστικά στηρίζεται στη δική της μαρτυρία έχω να αναφέρω πως αυτή δεν έκανε καθόλου καλή εντύπωση στο Δικαστήριο. Δεν ήταν θετική και σαφής μάρτυρας. Ούτε και σταθερή στη μαρτυρία της. Οι απαντήσεις της δεν ενέπνεαν σιγουριά ενώ ορισμένες από αυτές δεν ήταν καθόλου κατανοητές. Η αμηχανία και η ανησυχία ήταν στοιχεία έκδηλα ζωγραφισμένα στο πρόσωπο της. Η δε μαρτυρία της ήταν συγκεχυμένη και παράλληλα διάτρητη από παλινδρομήσεις και ουσιώδεις αντιφάσεις που ουσιαστικά εκμηδένισαν την αξιοπιστία της. Η μάρτυρας κατά την κρίση μου ήταν ξεκάθαρο κατά τη δια ζώσης μαρτυρία της ότι ένιωθε άβολα με την παρουσία της στο Δικαστήριο.
Ειδικότερα η δια ζώσης μαρτυρία της στο στάδιο αντεξέτασης παρουσιάζει πολλές και σημαντικές διαφορές από την γραπτή κατάθεση της, οι οποίες είναι τέτοιου βαθμού και έκτασης που δεν θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν από το χρονικό διάστημα που διέρρευσε. Επιπλέον, πτυχές που περιέχονται στις καταθέσεις της στερούνται λογικού ερείσματος. Επιπρόσθετα επικαλείτο πολλές φορές ειδικά κατά την αντεξέταση πως δεν θυμόταν ενώ στη συνέχεια παρουσιάζετο να είχε επιλεκτική μνήμη σε διάφορα θέματα που υποστήριζαν την εκδοχή της γεγονός που καταδεικνύει πως αυτή δεν παρουσιάστηκε σε καμιά περίπτωση στο Δικαστήριο για να πει την αλήθεια απεναντίας είχε θεωρώ αλλότρια κίνητρα και προθέσεις να δώσει τέτοια μαρτυρία η οποία να δημιουργήσει προβλήματα στον Κατηγορούμενο με σκοπό να τον κρατήσει μακριά από το σπίτι τους. Συνεπώς το Δικαστήριο δεν αποδέχεται τη μαρτυρία της ΜΚ1 ως αληθή και αξιόπιστη είτε αυτή περιλαμβάνεται στην κατάθεση της που αποτελεί το Τεκμήριο 1, είτε της δια ζώσης μαρτυρία της ενώπιον του Δικαστηρίου.
Προς τεκμηρίωση της απόφασης του Δικαστηρίου να μην αποδεχθεί τη μαρτυρία της ΜΚ1 παραθέτω τα εξής:
(α) Τόσο κατά την κυρίως εξέταση της όσο και αντεξεταζόμενη, ενώ έγιναν προσπάθειες τόσο από τον συνήγορο της Κατηγορούσας Αρχής όσο και από την συνήγορο της υπεράσπισης αλλά και μετά από παρεμβάσεις του ίδιου του Δικαστηρίου, έτσι ώστε να περιγράψει με ακρίβεια τι ακριβώς συνέβη, απαντούσε συνεχώς με μια γενική απάντηση ότι πάντα ο Κατηγορούμενος της φώναζε, δίνοντας την εντύπωση ότι προσπαθούσε να αποφύγει να απαντήσει συγκεκριμένα. Το εάν υπήρχαν γενικότερα προβλήματα ή όχι στην καθημερινότητα και την σχέση τους, κρίνω ότι αυτό δεν θα έπρεπε να την εμποδίσει να απαντήσει ειδικότερα ως προς το τι ακριβώς συνέβη σε σχέση με τα επίδικα περιστατικά.
(β) Προβληματισμό επίσης ο οποίος ενισχύεται από τη γενικότερη εικόνα της μάρτυρος προκαλεί και το γεγονός ότι η μάρτυρας, ενώ αποδίδει τα συγκεκριμένα περιστατικά στον Κατηγορούμενο, και ενώ επιμένει ότι ο Κατηγορούμενος για χρόνια παρουσίαζε παρόμοιες συμπεριφορές, προέβη σε καταγγελία 3 περίπου ημέρες μετά το δεύτερο ισχυριζόμενο περιστατικό και προφανώς μετά από αρκετές ημέρες από το πρώτο περιστατικό που του αποδίδει ότι έγινε τον Ιουλίο του 2022. Εφόσον αντιμετώπισε τέτοια περιστατικά και ενώ αποφάσισε να βάλει ουσιαστικά τέλος σε όλα αυτά που κατ’ ισχυρισμο περνούσε τόσα χρόνια στο σπίτι της , και αφού η συμπεριφορά του Κατηγορούμενου, της προκαλούσε φόβο, τρόμο και αγωνία, για ποιο λόγο απέρριψε τη δυνατότητα να φιλοξενηθεί στο ΣΠΑΒΟ ή να μεταβεί στην κατοικία της κόρης της, όπως η ΜΚ2 διατείνεται ότι της πρότεινε.
(γ) Επιπλέον ακόμα ένα στοιχείο υπερβολής το οποίο διακρίνεται από την μαρτυρία της, αποτελεί και η αναφορά της ότι ο Κατηγορούμενος έχει ψυχολογικά προβλήματα και μάλιστα ότι παρακολουθείται για αυτό το θέμα από συγκεκριμένο άτομο. Η πιο πάνω αναφορά της, με όλο το σεβασμό προς την μάρτυρα, έρχεται σε αντίθεση με το ίδιο το Τεκμήριο 2 του οποίου το περιεχόμενο του αποτελεί παραδεκτό γεγονός. Το τεκμήριο 2, αποτελεί την Έκθεση Ολοκληρωμένου Πορίσματος Αξιολόγησης Αναπηρίας του Κατηγορούμενου. Το εν λόγω πόρισμα αποτελεί σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται σε αυτό, την γνωμάτευση των Ιατρών, με βάση όλα τα ενώπιον τους δεδομένα. Στην εν λόγω έκθεση γίνεται πιστοποίηση του ότι ο Κατηγορούμενος έχει σοβαρή κινητική αναπηρία και μέτρια σωματική αναπηρία, ενώ οι επιλογές που αποτελούν την νοητική η ψυχική αναπηρία, δεν αποτελούν σημείο επιλογής με βάση το περιεχόμενο της εν λόγω έκθεσης.
(δ) Επίσης προβληματισμός δημιουργείται επίσης από το γεγονός ότι σύμφωνα με την εν λόγω έκθεση, τεκμήριο 2, ο κατηγορούμενος φαίνεται να αντιμετωπίζει σοβαρή κινητική αναπηρία, ενώ φαίνεται να έχουν εγκριθεί για αυτόν επιδόματα λόγω βαριάς Κινητικής Αναπηρίας , επιδόματα που παρέχονται σε τετραπληγικά άτομα και γενικά βοηθήματα που σχετίζονται με ανάπηρους. Εύλογα το Δικαστήριο διερωτάται πως ο Κατηγορούμενος ήταν σε θέση να επιτεθεί στην Κατηγορούμενη κατά τους χρόνους που του αποδίδονται και μάλιστα η Κατηγορούμενη να μην μπορεί να αντιδράσει.
(ε) Ενώ στην κατάθεση της, αναφέρει ότι μετά τα επίδικα περιστατικά δεν επισκέφθηκε γιατρό, αντεξεταζόμενη και με συγκεκριμένη αναφορά από την συνήγορο υπεράσπισης εάν πήγε στον ιατρό μετά τα δυο επικαλούμενα επίδικα περιστατικά, ανέφερε ότι την μετέφερε ο γιός της και την πρώτη και την δεύτερη φορά, όμως δεν έχει να παρουσιάσει οποιοδήποτε ιατρικό πιστοποιητικό όπως εξήγησε (σελ. 11, πρακτικών ημερομηνίας 24/01/23).
(ζ) Ερωτώμενη γιατί καθυστέρησε να καταγγείλει το περιστατικό στην Αστυνομία, ήτοι μετά από 3 ημέρες, επικαλέστηκε άλλο περιστατικό το οποίο δεν ανέφερε στην κατάθεση της, ότι δηλαδή ο κατηγορούμενος έριξε βενζίνη το σπίτι, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι το είχε αναφέρει και στην αστυνομία, χωρίς όμως να φαίνεται το οτιδήποτε στην κατάθεση της.
(η) Σε υπόδειξη , ότι προέβη σε καταγγελία του Κατηγορούμενου μετά από υπόδειξη του γιου της και της κόρης της, διερωτήθηκε για ποιο λόγο αναφέρει τα παιδιά της , ενώ ανέφερε ότι η ίδια ήθελε να πάει, ενώ αντεξεταζόμενη δεν θυμόταν πότε έγινε το περιστατικό επικαλούμενη ότι ένεκα της συμπεριφοράς του Κατηγορούμενου δεν μπορεί ουσιαστικά να θυμηθεί. Σημειώνεται ότι η ΜΚ2, ανέφερε ότι παρότρυνε την ΜΚ1 να κάνει καταγγελία, ενώ μελετώντας την σελίδα 20 των πρακτικών ημερομηνίας 24/01/22, για το θέμα της καταγγελίας, ανέφερε «εβαρηθήκαμεν τον, πόσο καιρό να λάμνει τιμασιές», αναφερόμενη προφανώς σε πληθυντικό αριθμό. Σημειώνω ότι επίσης υποστήριξε ότι τα παιδιά της δεν συμφωνούσαν να πάει να κάνει καταγγελία, πράγμα που δεν συνάδει ούτε με τις αναφορές της ΜΚ2 η οποία ξεκάθαρα ανέφερε ότι της είπε να πάει κάνει καταγγελία.
(θ) Οι αναφορές της ότι ο Κατηγορούμενος της έσπασε την ταυτότητα σε απροσδιόριστο χρόνο και χωρίς ποτέ να αναφέρει κάτι στην κατάθεση, αποτελούν επίσης στοιχεία που σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα, δεικνύουν ότι η ΜΚ2 δεν λέει την αλήθεια. Επίσης αντεξεταζόμενη ανέφερε ότι μπροστά στο περιστατικό ήταν και η εγγονή της, γεγονός που επίσης ουδέποτε ανέφερε στην κατάθεση της.
(ι) Ερωτώμενη για πολλοστή φορά από την συνήγορο υπεράσπισης έτσι ώστε να περιγράψει ακριβώς το επίδικο περιστατικό ημερομηνίας 20/07 ή 21/07, απαντούσε ότι δεν θυμάται, ενώ στις επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις τόσο της συνηγόρου αλλά και μετά από παρέμβαση του Δικαστηρίου, αναφέρθηκε σε περιστατικά τα οποία δεν περιέγραψε στην κατάθεση της τα οποία με όλο το σεβασμό προς την μάρτυρα ήταν εντελώς αόριστα και χωρίς λογική συνέχεια, αποφεύγοντας ουσιαστικά να απαντήσει επί της ουσίας στο ερώτημα. (σελ. 4 και 5 των πρακτικών ημερομηνίας 10/04/2023)
(κ) Σε σχέση με το επικαλούμενο κτύπημα στο «βαούλι» , ανέφερε ότι πήγε στον γιατρό, ενώ ερωτώμενη εάν πήγε την ίδια ημέρα, απάντησε ότι δεν θυμάται ενώ ερωτώμενη τι της είπε ο γιατρός, απάντησε ότι δεν πήγε στον γιατρό, διερωτώμενη ποιος θα την έπαιρνε, ενώ αντεξεταζόμενη σε προγενέστερη ερώτηση ανέφερε ότι την πήγε ο γιός της και στις δυο περιπτώσεις ενώ παράλληλα στην κατάθεση της ξεκάθαρα δηλώνει ότι δεν επισκέφθηκε οποιοδήποτε γιατρό σε σχέση με τα επίδικα περιστατικά. Εύλογα από τις πιο πάνω αναφορές το Δικαστήριο διερωτάται πότε η ΜΚ1 λέει την αλήθεια.
(λ) Παρατηρείται επίσης ότι ενώ στην κατάθεση αποδίδει στο Κατηγορούμενο σε σχέση με το επικαλούμενο περιστατικό ημερομηνίας 20/07 και 21/07 συγκεκριμένες φράσεις ότι της είπε, αντεξεταζόμενη και ενώ στην αρχή δηλώνει ότι δεν τις θυμάται, στη συνέχεια για πρώτη φορά προβάλλει τη θέση ότι της είπε «εν να σου δώκω πας την κελλέ τζιαί εν να σου την ανοίξω όπως την πατίχα».
(μ) Σημειώνω τέλος και με όλο τον σεβασμό προς τη μάρτυρα παρατηρώντας την, ότι καθ’ όλη την διαδικασία της κυρίως εξέτασης και αντεξέτασης, ότι η μάρτυρας αντιμετώπιζε πρόβλημα με την ακοή της σε σημείο που ήταν δύσκολο για την ίδια να αντιληφθεί πολλές φορές τις ερωτήσεις που της τέθηκαν. Τα πιο πάνω δημιουργούν την απορία πως ήταν σε θέση να ακούσει με βεβαιότητα τα όσα αποδίδει στον Κατηγορούμενο ότι την εξύβρισε. Εν πάση περιπτώσει η ίδια αντεξεταζόμενη φαίνεται με βάση τα πιο πάνω να μην ήταν σε θέση ούτε να θυμηθεί τα όσα καταλογίζονται στο κατηγορητήριο στον Κατηγορούμενο.
Με βάση τα ανωτέρω είναι ξεκάθαρο για το Δικαστήριο από την εικόνα που αποκόμισε κατά τη δια ζώσης παρουσία της και ειδικότερα κατά την αντεξέταση της ότι αυτή ήθελε να περάσει την εικόνα και να δώσει την εντύπωση ότι είναι το θύμα του Κατηγορούμενου γενικά. Η ίδια απόφευγε να απαντήσει σε ερωτήσεις και περιέπεσε τόσο σε αντιφάσεις, όσο και περιστατικά τα οποία ουδέποτε ανέφερε στην κατάθεση της για να επιβαρύνει την εικόνα του Κατηγορούμενου. Δεν έχω εισπράξει από την ΜΚ1 ότι κατέθετε αυτόβουλα, ούτε ότι ήταν σε θέση να υποστηρίξει αυτά τα οποία αρχικά κατέθεσε. Βρισκόταν σε τέτοια σύγχυση στα όσα υποστήριζε που δεν μπορεί το Δικαστήριο να καταλήξει με ασφάλεια σε συμπεράσματα και μάλιστα στο μέτρο που απαιτείται σε ποινικές υποθέσεις. Συνεπώς λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ανωτέρω δεν μπορώ να δεχθώ την μαρτυρία της ως αξιόπιστη και την οποία απορρίπτω στο σύνολο της.
Ούτε η ΜΚ2 που έκανε θετική εντύπωση. Η όλη στάση της στο εδώλιο του μάρτυρα φανέρωνε εμπάθεια και έντονα εχθρικά συναισθήματα προς αυτόν. Χαρακτηριστικό αυτής της στάσης απέναντι του ήταν το ύφος και ο τρόπος που απαντούσε για το πρόσωπο του, αλλά και η παραδοχή της ότι κτύπησε τον ηλικιωμένο και με κινητικά προβλήματα πατέρα της στο χώρο έξω από την αίθουσα του Δικαστηρίου, ενώ στην συνέχεια και ενώ αντιλήφθηκε τι είχε προαναφέρει στο Δικαστήριο, προσπάθησε ανεπιτυχώς να το ανατρέψει.
Σημειώνω ότι οι αναφορές της εν λόγω μάρτυρα σε σχέση με τα επίδικα περιστατικά προκύπτουν από τα όσα όπως υποστήριξε της ανέφερε η ΜΚ1, την μαρτυρία της οποίας ήδη το Δικαστήριο έχει απορρίψει.
Επιπλέον διαπιστώνεται ότι κατά την κατάθεση της μάρτυρος και αφού ρωτήθηκε για το επίδικα περιστατικά, προσπάθησε με τις απαντήσεις να επιβαρύνει την θέση του Κατηγορούμενου αναφερόμενη σε περιστατικά που ούτε η ΜΚ1 ανέφερε στην κατάθεση της και τα προέβαλε για πρώτη φορά κατά την μαρτυρία της στο Δικαστήριο, όπως το ισχυριζόμενο περιστατικό με τη βενζίνη και το ισχυριζόμενο περιστατικό με την ταυτότητα της ΜΚ2, ισχυριζόμενα γεγονότα που με βάση την μαρτυρία δεν προσδιορίστηκε αν αφορούν τα επίδικα περιστατικά. Δεν παραγνωρίζονται επίσης και τα όσα έχει αναφέρει, ότι δηλαδή η μητέρα της όταν ήρθε να δώσει κατάθεση ήταν ωσάν να είχε χάσει τα λογικά της, αναφορά που προκαλεί προβληματισμό κατά πόσο πράγματι η ΜΚ1 ήταν σε θέση να δώσει κατάθεση και να αναφέρει την αλήθεια ή όχι.
Σημειώνεται επίσης ότι και αντεξεταζόμενη και ενώ ερωτήθηκε συγκεκριμένα να αναφέρει με λεπτομέρεια τι της είχε πει η μητέρα της, επιμελώς προσπάθησε να αποφύγει να απαντήσει ευθέως, αναφερόμενη σε ισχυριζόμενο περιστατικό που έγινε πριν από την καταγγελία, όπου η ίδια κάλεσε όπως ανέφερε την Αστυνομία καθώς την πήραν τηλέφωνο οι γείτονες για μεγάλο καυγά στο σπίτι και ότι η μητέρα της φωνάζει όπως και ο πατέρας της και έστειλε την Αστυνομία. Σημειώνω ότι ουδεμία τέτοια αναφορά έγινε από την ίδια την ΜΚ1 στην κατάθεση της ούτε κατά την παρουσία της στο Δικαστήριο.
Επίσης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή ούτε η θέση της ότι δεν ήταν επιθετική προς τον πατέρα της, ενώ διαπιστώνεται από τα όσα αναφέρθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, ότι η μητέρα της ΜΚ1 μεταβίβασε στην ΜΚ2 το σπίτι στο οποίο διαμένει η ΜΚ1 και ο Κατηγορούμενος , ενώ ο Κατηγορούμενος διαφωνούσε. Στοιχείο με το οποίο ενισχύονται κατά την κρίση μου τα ανωτέρω και οι κακές σχέσεις που γενικά είχαν, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα τα οποία τέθηκαν στο Δικαστήριο, αποτελεί και η επιστολή Τεκμήριο 10 η οποία στάλθηκε μέσω δικηγόρου κατ’ εντολή της ΜΚ2 προς τον πατέρα της κατηγορούμενο, με την οποία των καλεί εντός 21 ημερών να μετακινήσει όλα τα αντικείμενα τα οποία είναι τοποθετημένα σε οικία στα Χολέτρια όπου είναι αυτή ιδιοκτήτρια. Με όλο το σεβασμό, εφόσον η ίδια η κόρη του Κατηγορούμενου, ως θέμα κοινής λογικής, δεν μπορούσε να του απευθυνθεί προσωπικά και στέλνει επιστολή μέσω δικηγόρου, αυτό δεικνύει ότι οι σχέσεις του δεν είναι σίγουρα καλές.
Στοιχείο επίσης με το οποίο προσπάθησε να κερδίσει τις εντυπώσεις, αποτελεί και η αναφορά της ότι υπάρχουν ακόμα πάρα πολλά που δεν πρέπει να τα αναφέρει, αφήνοντας να νοηθεί ότι γενικά στο σπίτι συνέβεναν ακόμα χειρότερα πράγματα για τα οποία υπάρχει κάποιος λόγος που δεν μπορεί να τα αναφέρει. Με κάθε σεβασμό προς τη μάρτυρα, η θέση αυτή δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη. Το Δικαστήριο ασκεί την κρίση του στη βάση μαρτυρίας και όχι εικασιών. Τέλος σε σχέση με την αναφορά της ότι είδε και «σημάδι» από τα κτυπήματα του πατέρα της στην μητέρα της, επίσης κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται ούτε από την ίδια την παραπονούμενη, ούτε από κάποια ιατρική μαρτυρία.
Ξεκάθαρα κρίνω ότι δεν μπορώ να βασιστώ στη μαρτυρία της ΜΚ2 για την εξαγωγή οποιουδήποτε συμπεράσματος σε σχέση με τις επίδικες κατηγορίες. Η εικόνα που εισέπραξα από τη μάρτυρα ήταν πρώτον ότι διακατεχόταν από πολύ αρνητικά και επιθετικά αισθήματα για τον Κατηγορούμενο, γεγονός που κατά την κρίση του Δικαστηρίου και την εικόνα που αποκόμισα από την ζωντανή ατμόσφαιρά της δίκης, δεν της επέτρεπαν να είναι αντικειμενική μάρτυρας. Επίσης προσπάθησε ανεπιτυχώς να υποστηρίξει τα λεγόμενα της ΜΚ1, η μαρτυρία της οποίας έχει ήδη απορριφθεί ανωτέρω, προσπαθώντας να δώσει μια γενικότερη αρνητική εικόνα του Κατηγορούμενου και χωρίς να επικεντρώνεται στα επίδικα ζητήματα, παρά της επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις.
Συνεπώς λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ανωτέρω δεν μπορώ να δεχθώ την μαρτυρία της ως αξιόπιστη και την οποία απορρίπτω στο σύνολο της.
Στρεφόμενος προς τη μαρτυρία του Κατηγορούμενου, να αναφέρω ότι ούτε αυτή μπορεί να γίνει αποδεκτή από το Δικαστήριο. Η εικόνα που αποκόμισε το Δικαστήριο από τον Κατηγορούμενο κατά τη διάρκεια της δια ζώσης μαρτυρίας του δεν ήταν καλή αφού δεν έδωσε θετική εικόνα προσώπου που ήρθε στο Δικαστήριο να παραθέσει τα πραγματικά περιστατικά. Ο Κατηγορούμενος με τον τρόπο που απαντούσε εξέπεμπε αλαζονικό και υπεροπτικό ύφος στις απαντήσεις του, γεγονός το οποίο προβλημάτισε το Δικαστήριο. Επίσης αναφέρθηκε σε περιστατικά τα οποία έγιναν την ημέρα που θα πήγαινε να δώσει κατάθεση η γυναίκα του στην Αστυνομία, χωρίς αυτός ποτέ να τα αναφέρει στην κατάθεση του. Απέδωσε τα προβλήματα με την κόρη του ένεκα του ότι ο ίδιος ζήτησε να μάθει τι συμβαίνει με την ιδιοκτησία του σπιτιού αυτού γεγονός που και πάλι ουδέποτε ανέφερε στην κατάθεση του. Επιπλέον οι αναφορές του για τον γιο του Δήμο επίσης προβλήθηκαν πρώτη φορά κατά την παρουσία του στο Δικαστήριο χωρίς ποτέ να τις υποστηρίξει στην κατάθεση του, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι πρόκειται για εκ των ύστερων σκέψεις. Εφόσον τα ζητήματα αυτά , ενδεχομένως να έδιναν αρκετές απαντήσεις στις κατηγορίες τις οποίες του προσάπτονται, ποιος ο λόγος που δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά τους στην κατάθεση του. Επίσης κατά τη μαρτυρία του στο Δικαστήριο, διαπιστώνονται αρκετά στοιχεία υπερβολής έτσι ώστε να πείσει για την αξιοπιστία του όπως η αναφορά του ότι έχει τιμητικά διπλώματα από υπουργούς για την καλή το συμπεριφορά και τις αναφορές του ότι θα βγει στα κανάλια για υποστηρίξει ουσιαστικά τις θέσεις του. Συνεπώς λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ανωτέρω δεν είμαι διατεθειμένος να δεχθώ την μαρτυρία του ως αξιόπιστη και την οποία απορρίπτω στο σύνολο της.
O MY1 που έκανε αρκετά καλή εντύπωση. Ο συγκεκριμένος μάρτυρας όπως εξήγησε είναι ιερέας στην κοινότητα που διαμένουν η ΜΚ1 και ο Κατηγορούμενος, ενώ το σπίτι που βρίσκεται πλησίον της οικίας του Κατηγορούμενου και της παραπονούμενης. Αποδέχομαι την μαρτυρία του αφού εισέπραξα ότι ήταν ένας ειλικρινής μάρτυρας που μοναδικό σκοπό είχε να διαφωτίσει το Δικαστήριο για τα όσα ο ίδιος ήταν σε θέση να αντιληφθεί. Με απόλυτη ειλικρίνεια ανέφερε ότι τα τελευταία δυο χρόνια που διαμένει πλησίον της οικίας της παραπονούμενης και του Κατηγορούμενου, δεν διαπίστωσε ούτε φωνές ούτε ουρλιαχτά, χωρίς φυσικά να αποκλείει ότι μπορεί οτιδήποτε να έγινε και να μην υπέπεσε στην αντίληψη του, γεγονός που υποδηλώνει ότι πρόθεση του ήταν να αναφέρει τι πραγματικά ο ίδιος αντιλήφθηκε χωρίς να θέλει να βοηθήσει την εκδοχή του Κατηγορούμενου. Αποδέχομαι τις αναφορές του για τα όσα διαπίστωσε από τις επισκέψεις του στην οικία τους, και τα όσα ανέφερε ότι τουλάχιστον για τον χρόνο που βρισκόταν στο σπίτι τους, δεν διαπίστωσε ότι αυτοί έρχονταν σε σύγκρουση, και ότι ήταν καλά μεταξύ τους, αφού η παραπονούμενη εξέφραζε συνεχώς της έγνοια της για να φροντίσει τον κατηγορούμενο ο οποίος βρισκόταν σε αναπηρικό καροτσάκι. Σημειώνω ότι αποδέχομαι τη θέση του ότι η ΜΚ1 είναι ένας αγαθός άνθρωπος ένεκα προφανώς της καθημερινής συναναστροφής μαζί της , όπως και τα όσα ανέφερε για τον Κατηγορούμενο, ότι δηλαδή είναι ένας άνθρωπος με μεγαλομανίες και εμμονή με τον εαυτό του. Δεν μπορώ να αποδεχθώ όμως την αναφορά του ότι χρειάζονται και οι δυο ψυχίατρο αφού δεν καταθέτει ως ειδικός ο οποίος θα μπορούσε να γνωρίζει για τέτοια θέματα.
Επίσης αποδέχομαι τα όσα ανέφερε για την ΜΚ2, ότι δηλαδή αυτή του κατηγορούσε συνέχεια τον πατέρα της κατηγορούμενο, και ότι χαρακτήριζε τον πατέρα της ως τον μεγαλύτερο εγκληματία σε όλη την υφήλιο, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τον τρόπο που απαντούσε η ΜΚ2 για τον Κατηγορούμενο κατά την δια ζώσης μαρτυρία της. Συνεπώς με βάση τα ανωτέρω, αποδέχομαι την μαρτυρία του ΜΥ1 ως αληθή με την πιο πάνω επιφύλαξη, σημειώνοντας ότι ο ΜΥ1 δεν έδωσε επί της ουσίας κάποια συγκεκριμένη μαρτυρία για τα επίδικα θέματα και κατηγορίες, όμως περιέγραψε με σαφήνεια και εντιμότητα τα όσα διαπίστωσε από την καθημερινή επαφή με την παραπονούμενη και τον κατηγορούμενο και τα οποία παρέθεσε στο Δικαστήριο χωρίς να επιδιώκει να υπερασπιστεί τον Κατηγορούμενο, παρά το ότι κλητεύθηκε ως μάρτυρας υπεράσπισης.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ, ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Την νομική πτυχή που διέπει το σύνολο των Κατηγοριών που έχουν περιληφθεί στο υπό εξέταση κατηγορητήριο την έχω μελετήσει και έχω στα υπόψη μου κατά το στάδιο συγγραφής της παρούσας απόφασης.
Υπενθυμίζεται πως η υπό εξέταση υπόθεση έχει στηριχθεί για την στοιχειοθέτηση των κατηγοριών που προσάπτονται στον Κατηγορούμενο στην μαρτυρία της παραπονούμενης (ΜΚ1) και της κόρης της ΜΚ2 . Το κατηγορητήριο περιλαμβάνει συνολικά 12 κατηγορίες που αφορούν την διάπραξη συγκεκριμένων αδικημάτων στη βάση συγκεκριμένων περιστατικών / γεγονότων ως αυτά περιγράφονται στις λεπτομέρειες των κατηγοριών. Η μαρτυρία όμως της παραπονούμενης (ΜΚ1) και της κόρης της ΜΚ2, έχουν κριθεί για τους λόγους που έχουν επεξηγηθεί ανωτέρω ως μη αξιόπιστές με αποτέλεσμα το σύνολο αυτής να απορριφθεί από το Δικαστήριο.
Συνεπώς από την στιγμή που το σύνολο του κατηγορητηρίου στηρίζεται ουσιαστικά στην εκδοχή γεγονότων ουσιαστικά της ΜΚ1 και κατά δεύτερο λόγο στην ΜΚ2 για αριθμό κατ’ ισχυρισμό συγκεκριμένων περιστατικών τον Ιούλιο του 2022, τα οποία στηρίχθηκαν για την στοιχειοθέτηση τους αποκλειστικά στην δική τους μαρτυρία η οποία απορρίφθηκε έχει ως αποτέλεσμα το Δικαστήριο να μην μπορεί να καταλήξει σε ευρήματα ότι πράγματι τα κατ’ ισχυρισμό περιστατικά / συμβάντα έλαβαν χώρα και αναπόφευκτα το σύνολο των όσων καταλογίζονται στον Κατηγορούμενο να οδηγείται σε απόρριψη ένεκα απουσίας επαρκούς και αξιόπιστης μαρτυρίας για την στοιχειοθέτηση τους.
Η απόρριψη επίσης και της μαρτυρίας του Κατηγορούμενου δεν αλλάζει οτιδήποτε αφού υπενθυμίζεται πως η Κατηγορούσα Αρχή ήταν αυτή που έφερε στους ώμους της το βάρος να αποδείξει στον απαιτούμενο βαθμό με επαρκή και αξιόπιστη μαρτυρία τα όσα καταλογίζονται στον Κατηγορούμενο.
Τα μόνα ευρήματα στα οποία το Δικαστήριο μπορεί να καταλήξει, αποτελούν τα όσα προκύπτουν από την μαρτυρία του ΜΥ1 και την παραδεκτή μαρτυρία, τα οποία σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν από μόνα τους να στοιχειοθετήσουν τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο κατηγορούμενος. Συνοπτικά αυτό που μπορεί μόνο να προκύψει από την μαρτυρία του ΜΥ1 και την παραδεκτή μαρτυρία, είναι ότι την 25/07/2022 και ώρα 0815, σύμφωνα με την κατάθεση του Λοχ. 3142, στα γραφεία του ΤΑΕ Πάφου, συνελήφθηκε από αυτόν ο Κατηγορούμενος δυνάμει δικαστικού εντάλματος σύλληψης και αφού προηγουμένως του εξηγήθηκαν οι λόγοι σύλληψης και του επέστησε την προσοχή στο νόμο, απάντησε είναι όλα ψέματα. Ακολούθως την ίδια ημέρα λήφθηκε ανακριτική κατάθεση από τον Κατηγορούμενο. Το σπίτι της παραπονούμενης και του Κατηγορούμενου, βρίσκεται πλησίον της οικίας του ΜΥ1 ο οποίος τα τελευταία χρόνια που διαμένει εκεί δεν διαπίστωσε ούτε φωνές, ούτε ουρλιαχτά όπως χαρακτηριστικά ανέφερε χωρίς να αποκλείει να έγινε οτιδήποτε και να μην το έχει αντιληφθεί. Δεν διαπιστώθηκε από τον ΜΥ1 , όποτε τουλάχιστον βρισκόταν στο σπίτι τους να έρχονταν σε σύγκρουση και επιπλέον αναφέρθηκε ότι ήταν καλά μεταξύ τους. Ο κατηγορούμενος έχει σοβαρή κινητική αναπηρία και μέτρια σωματική αναπηρία, για την οποία δικαιούται τα όσα περιγράφονται στο Τεκμήριο 2, ενώ ένεκα αυτής της αναπηρίας, φαίνεται ότι η ΜΚ1 παραπονούμενη σύζυγος του, τον φρόντισε και είχε συνεχώς την έγνοια του, σύμφωνα με την αποδεκτή μαρτυρία του ΜΥ1.
Συνεπώς ένεκα της εξέλιξης των πραγμάτων με την πλήρη απόρριψη της μαρτυρίας των μαρτύρων κατηγορίας ως μη αξιόπιστη δεν θα μπορούσα να αποδεχθώ οποιοδήποτε μέρος αυτής της μαρτυρίας για να καταλήξω σε οποιοδήποτε εύρημα.
Ως εκ τούτου αναπόφευκτα ο κατηγορούμενος θα πρέπει να αθωωθεί και απαλλαχθεί από το σύνολο των κατηγοριών που αυτός αντιμετωπίζει. Συνεπώς ένεκα των ανωτέρω, ο κατηγορούμενος αθωώνεται και απαλλάσσεται στο σύνολο των κατηγοριών που αντιμετωπίζει, ήτοι στις κατηγορίες 1 έως 12 αμφότερων συμπεριλαμβανομένων.
(Υπ.) ...........................
Χρ. Μ. Παπαλλάς, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής