ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Ν. Φακοντή, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 2911/24
Αστυνομικό Διευθυντή Πάφου
v.
1.P. K.
2.I. M. C. L.
3.Μ. Χ. Κ.
4.Ρ. Χ.
Κατηγορούμενοι
Ημερομηνία: 08 Ioυλίου, 2024.
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Η κα. Ε. Μανώλη
Για τον Κατηγορούμενο αρ. 4: Ο κ. Η. Σατολιάς
Κατηγορούμενος αρ. 4: Παρών
(αίτημα για κράτηση του 4ου κατηγορούμενου)
Το υπό εξέταση κατηγορητήριο καταχωρήθηκε την 01.07.2024 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου μετά απο σχετική συγκατάθεση που δόθηκε απο τον Γενικό Εισαγγελεα της Δημοκρατίας ίδιας ημερομηνίας για να τύχει συνοπτικής εκδίκασης και περιλαμβανει συνολικά 4 κατηγορίες.
Αξιοσημείωτο ότι οι Κατηγορούμνοι 1, 2 και 3 είναι πρόσωπα κατω των 18 ετών ενώ ο 4ος Κατηγορούμενος είναι ενήλικο πρόσωπο. Συνεπώς στην υπό εξέταση υπόθεση τo Δικαστήριο αντλεί δικαιοδοσία μεταξύ άλλων και απο τις πρόνοιες του άρθρου 66 του Περί Παιδιών σε Σύγκρουση με το Νόμο Νόμος του 2021 (Ν.55(Ι)/2021)
Οι κατηγορούμενοι 1 & 2 αντιμετωπίζουν το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος (1η κατηγορία) καθώς και το αδίκημα της κλοπής (2η κατηγορία) που κατ ισχυρισμό έλαβε χώρα στις 22.06.2024 και αφορα το όχημα με αριθμούς εγγραφής [ ].
Οι κατηγορούμενοι 3 & 4 αντιμετωπίζουν το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος (3η κατηγορία) καθώς και το αδίκημα του εμπρησμού (4η κατηγορία) που κατ ισχυρισμό έλαβε χώρα στις 22.06.2024 και αφορά το όχημα με αριθμούς εγγραφής [ ].
Η Κατηγορούσα Αρχή ζήτησε προς εξασφάλιση της παρουσίας των Κατηγορουμένων 1, 2 και 3 να τεθούν συγκεκριμένοι όροι ενώ σε σχέση με τον Κατηγορούμενο 4 ζήτησε την κράτηση του ένεκα του επικαλούμενου κινδύνου φυγοδικίας αλλά και του κινδύνου διάπραξης από μέρους του άλλων αδικημάτων.
Προς το σκοπό υποστήριξης του αιτήματος κατατέθηκε στην διαδικασία το μαρτυρικό υλικό της υπόθεσης Παράρτημα Γ, καθώς και 19 εκκρεμούσες προς εκδίκαση ποινικές υποθέσεις Παραρτημα Α, και 5 προηγούμενες ποινικές καταδίκες Παράρτημα Β.
Η κα Μανώλη υποστήριξε την θέση πως στην υπό εξέταση υπόθεση υπάρχει η πιθανότητα ο Κατηγορούμενος 4 να μην προσέλθει στο Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη την σοβαρότητα των αδικημάτων που αυτός αντιμετωπίζει, την πιθανότητα καταδίκης στη βάση και του μαρτυρικού υλικού που κατατέθηκε στην διαδικασία (Παράρτημα Α) και την ενδεχόμενη ποινή που θα επιβληθεί σε αυτόν. Παρά το ότι πρόκειται για Κύπριο Υπήκοο τόνισε πως οι δεσμοί του με την Κύπρο δεν είναι τέτοιοι που εξαλείφουν τον κίνδυνο φυγοδικίας για τα σοβαρά αδικήματα που του καταλογίζονται.
Eπιπρόσθετα και προς υποστήριξη και του δεύτερου λόγου κράτησης η κα. Μανώλη σημείωσε πως μέσα από το υφιστάμενο κατηγορητήριο, τις 19 υποθέσεις που εκκρεμούν προς εκδίκαση εναντίον του καθως και οι 5 προηγούμενες καταδίκες αυτού όλα σωρευτιικά ειδωμένα ικανοποιούν τον κίνδυνο σε περίπτωση που αυτός αφεθεί ελεύθερος να διαπράξει άλλα αδικήματα παρόμοιας ή και άλλης φύσεως με αυτά που αντιμετωπίζει.
Ο κ. Σατολιάς έφερε ένσταση στο αίτημα για την κράτηση του πελατη του. Σε σχέση με τον κίνδυνο φυγοδικίας τόνισε πως ο πελάτης του είναι Κύπριος Πολίτης μόνιμος κάτοικος Πάφου με την οικογένεια του να βρίσκεται στην Πάφο και ουδέποτε αυτός έχει ταξιδέψει στο εξωτερικό. Μάλιστα τόνισε πως ο πελάτης του ουδέποτε προσπάθησε να φυγοδικήσει και σε όλες τις υποθέσεις που εκκρεμούν εναντίον του εχουν τεθεί όροι προς εξασφάλιση της παρουσίας του συμμορφώνεται με αυτούς. Μάλιστα ούτε μετά την πρόσφατη αποφυλάκιση του προσπάθησε με οποιοδήποτε τρόπο να φυγοδικήσει για να αποφύγει την δίωξη του στις υποθέσεις που εκκρεμούν εναντίον του. Σε σχέση με την μαρτυρία που τον εμπλέκει στην υπόθεση ανέφερε ο συνήγορος ότι αυτή προέρχεται αποκλειστικά απο συγκατηγορούμενο του η οποία παρά το ότι αναγνώρισε ότι μπορεί να ληφθεί υπόψη από το Δικαστηριο στα πλαίσια εξέτασης αιτήματος κράτησης είναι αποδυναμωμένη και δεν υποστηρίζεται απο άλλη ανεξάρτητη ή επιπρόσθετη μαρτυρία.
Mάλιστα τόνισε ο συγκεκριμένος ανήλικος συγκατηγορούμενος στην αρχική του κατάθεση δεν κατονομάζει τον 4ο Κατηγορούμενο ως τον δράστη του εμπρησμού αλλά αναφέρετε σε άλλο πρόσωπο (αδελφό του συγκατηγορούμενου) και στην συνέχεια το πράττει σε μεταγενέστερη κατάθεση του εμπλέκοντας τον 4ο Κατηγορούμενο γεγονός που δημιουργεί ερωτηματικά ως προς την αλήθεια των όσων ανέφερε.
Υποστήριξε την θέση πως αυτός μπορεί να αφεθεί ελεύθερος με την επιβολή αυστηρών όρων όπως μεταξύ άλλων να υπογράφει ακόμα και τρείς φορές την ημέρα σε Αστυνομικό Σταθμό.
Στρεφόμενος προς τον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων ο κ. Σατολιάς χωρίς να αμφισβητεί την ύπαρξη τόσο των 19 προς εκδίκαση υποθέσεων όσο και των 5 προηγούμενων καταδικών επικαλεστηκε το γεγονός πως ο πελατης του δεν αντιμετωπίζει στις εκκρεμούσες υποθέσεις αδίκημα εμπρησμού παρα μόνο σε μια περιπτωση που του καταλογίζται απόπειρα εμπρησμού (Υπόθεση 5700/20 Ε.Δ. Πάφου) ούτε αυτός διαθέτει ποινική καταδίκη για το αδίκημα του εμπρησμού.
Επίσυρε την προσοχή του Δικαστηρίου στο γεγονός ότι οι εκκρεμούσες υποθέσεις περιλαμβάνουν αδικήματα του 2014 και του 2016 χωρίς να παραγνωρίζει βεβαίως ότι άλλες αφορούν και ποιό πρόσφατα αδικήματα και επιχειρηματολόγησε ότι ο κατηγορούμενος 4 δεν μπορεί να ευθύνεται για την καθυστέρηση καταχώρησης, προώθησης και μή εκδίκασης μέχρι και σήμερα των υποθέσεων που εκκρεμούν εναντίον του και τις οποίες να επικαλείται η Κατηγορούσα Αρχή ως εκκρεμότητα σήμερα για να ζητά και να επιδιώκει την κράτηση του στα πλαίσια της υπό εξέταση υπόθεσης.
Επίκληση έγινε και στο τεκμήριο της αθωότητας που ο πελάτης του απολαμβάνει ενω επανέλαβε πως οι προηγούμενες καταδίκες δεν αφορούν το αδίκημα του εμπρησμού το οποίο αντιμετωπίζει σήμερα. Μάλιστα κάλεσε το Δικαστήριο να λάβει υπόψη του και το γεγονός πως η Κατηγορούσα Αρχή δεν ζήτησε την κράτηση του πελάτη του σε κάποια απο τις εκκρεμούσες υποθέσεις που αυτός αντιμετωπίζει και διερωτήθηκε αν δεν υπήρχε τότε ο φόβος της Κατηγορούσας Αρχής για την διάπραξη άλλων αδικημάτων απο μέρους του 4ου κατηγορούμενου με το συγκεκριμένο ιστορικό και δεν ζητήθηκε η κράτηση του σε κάποια απο τις υποθεσεις αυτές ενώ σήμερα ζητούν την κράτηση του.
Για την έκδοση της παρούσας απόφασης έχω λάβει υπόψη το σύνολο των όσων εισηγήθηκαν οι εμπλεκόμενες πλευρές τα οποία έχουν αποτυπωθεί αυτολεξεί στα πρακτικά που έχουν τηρηθεί και έχω κατά νου τη σχετική Νομολογία. Σχετική αναφορά θα γίνεται εκεί και όπου κρίνεται αναγκαία υπό τις περιστάσεις.
Νομική Πτυχή – Εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση
Η εξουσία του Δικαστηρίου όσον το αφορά αίτημα κράτησης του Κατηγορούμενου μέχρι την ημερομηνία της δίκης του εδράζεται στα άρθρα 48 και 157(1) της Ποινικής Δικονομίας Κεφ. 155.
Το Δικαστήριο, εξετάζοντας ένα αίτημα κράτησης κατηγορουμένου μέχρι τη δίκη του, πρέπει να καθοδηγείται από την αρχή ότι κάθε κατηγορούμενος είναι αθώος, εκτός αν τελικά καταδικαστεί από αρμόδιο Δικαστήριο και ότι η κράτησή του αποτελεί έναν σοβαρό περιορισμό της προσωπικής του ελευθερίας, η οποία διασφαλίζεται από το άρθρο 11 του Συντάγματος. Στη Γενικός Εισαγγελέας ν. Κυριάκου κ.α. (2001) 2 Α.Α.Δ. 373 αναφέρεται ότι ο κανόνας ότι οι υπόδικοι αφήνονται ελεύθεροι κάμπτεται μόνο εφόσον συντρέχουν συγκεκριμένοι κίνδυνοι.
Ως ζήτημα γενικής αρχής, η οποία κατοχυρώνεται και συνταγματικά εφόσον αποτελεί απόρροια του τεκμηρίου της αθωότητας, ένας υπόδικος δικαιούται να παραμείνει ελεύθερος με εγγύηση στις περιπτώσεις όπου υπάρχει προσδοκία ότι θα προσέλθει στη δίκη του. Ταυτόχρονα πρέπει να σταθμίζεται με αυτά και το δημόσιο συμφέρον που επιτάσσει την παρουσία των κατηγορουμένων στο Δικαστήριο. Η κράτηση υποδίκου καθίσταται αποδεκτή εφόσον το επιβάλλει η διασφάλιση των σκοπών της απονομής της δικαιοσύνης.[1]
Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκείται με βάση παγίως καθιερωμένες νομικές αρχές, όπως αυτές έχουν διατυπωθεί σε σωρεία δικαστικών αποφάσεων. Στην υπόθεση Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 109 απαριθμούνται οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να διαταχθεί η κράτηση κατηγορουμένου. Αυτοί έχουν επαναληφθεί πολύ πρόσφατα μεταξύ άλλων[2] στην Ποινική Έφεση Αρ. 129/20 μεταξύ Ανδρέου v. Αστυνομίας, ημερ. 20.08.2020,Ποινική Έφεση Αρ. 195/20 μεταξύ Αργύρη v. Δημοκρατίας ημερ. 23.12.2020 και στην Ποινική Έφεση Αρ. 75/2021 μεταξύ S M v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ημερ. 6.7.2021 και είναι οι ακόλουθοι:
1. Η πιθανότητα/κίνδυνος μη προσέλευσης του κατηγορουμένου στο Δικαστήριο
2. Η πιθανότητα/κίνδυνος διάπραξης άλλων αδικημάτων
3. Η πιθανότητα/κίνδυνος επηρεασμού μαρτύρων.
Καθένας από τους πιο πάνω παράγοντες εξετάζεται χωριστά και η ύπαρξη οποιουδήποτε από αυτούς δύναται να δικαιολογήσει την έκδοση διατάγματος κράτησης. Δεν είναι συνεπώς απαραίτητη η συνδρομή και των τριών πιο πάνω παραγόντων για να διαταχθεί η κράτηση κατηγορουμένου (βλ. Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 7).
Πιθανότητα μη προσέλευσης στο Δικαστήριο:
Η σοβαρότητα του αδικήματος σε συνάρτηση προς την πιθανότητα καταδίκης και επιβολής αυστηρής ποινής, αποτελούν βασικούς δείκτες που αφορούν στην εκτίμηση της πιθανότητας προσέλευσης του κατηγορουμένου στη δίκη του.
Στη Θεοδωρίδη κ.α. ν. Αστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 139, επισημάνθηκε ότι όσο σοβαρότερη είναι η κατηγορία, ανάλογα αυξημένο είναι και το κίνητρο του υποδίκου να αποφύγει τη δίκη του. Βεβαίως υπάρχουν διαβαθμίσεις στη σοβαρότητα των αδικημάτων ανάλογα με τις συνθήκες, τα γεγονότα και τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων σε κάθε συγκεκριμένη υπόθεση.
Για τη διαπίστωση ύπαρξης πιθανότητας καταδίκης εξετάζεται το υπάρχον μαρτυρικό υλικό στην όψη του και μόνο, χωρίς το Δικαστήριο να προβαίνει σε αξιολόγησή του ή σε οποιαδήποτε ευρήματα επί της ουσίας της υπόθεσης, εφόσον δεν αποφασίζεται στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας η ενοχή ή μη του κατηγορουμένου. [3] Θέματα που σχετίζονται με ισχυρισμούς που αφορούν τη νομιμότητα της σύλληψης του υπόπτου, όπως επίσης και τη δεκτότητα μαρτυρίας που βασίζεται σε δηλώσεις του υπόπτου ή άλλα θέματα που αφορούν τη δεκτότητα μαρτυρίας (όπως ότι η μαρτυρία λήφθηκε παράνομα), αξιοπιστίας της μαρτυρίας, αντιφάσεων κτλ εξετάζονται κατά το στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας της ουσίας της υπόθεσης και όχι στο στάδιο της εξέτασης αίτησης για την κράτηση ή όχι κατηγορουμένου.
Έχω διεξέλθει με προσοχή το μαρτυρικό υλικό, όπως αυτό παρουσιάζεται στις καταθέσεις (Παράρτημα Γ). Με βάση το σύνολο της μαρτυρίας αυτής, κρίνω ότι υπάρχει πιθανότητα και μόνο[4] καταδίκης του 4ου Κατηγορούμενου στις κατηγορίες που θα αντιμετωπίζει χωρίς βεβαίως να αποκλείεται κάθε λογική προσδοκία για αθώωση.
Σημειώνεται για σκοπούς πληρότητας της παρούσας απόφασης ότι μπορεί οι κατηγορίες που προσάπτονται στον 4ο τηγορούμενου να υποστηρίζονται από την μαρτυρία του συγκατηγορούμενου και πώς με βάση τη νομολογία η γραπτή κατάθεση συγκατηγορουμένου δεν επενεργεί ως μαρτυρία εναντίον ενός κατηγορουμένου σε ποινικές υποθέσεις, αλλά όπως έχει υποδειχθεί στην Ευριπίδου ν. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 337, τέτοια ενοχοποιητική γραπτή κατάθεση κατηγορουμένου εναντίον συγκατηγορουμένου του, λαμβάνεται υπόψη σε περιπτώσεις εξέτασης αιτήματος κράτησης κατηγορουμένου μέχρι την δίκη του.
Στο παρόν στάδιο το Δικαστήριο δεν μπορεί να εισέλθει σε ζητήματα αξιολόγησης ή αξιοπιστίας του συγκατηγορούμενου τα οποία ήγειρε ο κ. Σατολιάς αφού αυτά θα εξεταστούν στην κυρίως δικη.
Επαναλαμβάνω λοιπόν, ότι στη βάση αυτού του υλικού θεωρώ ότι η μαρτυρία που εμπλέκει τον 4ο Κατηγορούμενο στις επίδικες κατηγορίες είναι επαρκής για να πιθανολογήσει καταδίκη.[5] Σε περίπτωση καταδίκης, με βάση τα περιστατικά διάπραξης των αδικημάτων και ανάλογα βεβαίως με τις ιδιαίτερες συνθήκες του Κατηγορούμενου, αναμένεται η επιβολή αυστηρών ποινών φυλάκισης. Επομένως συντρέχει και αυτός ο παράγοντας που προσδιορίζει τον κίνδυνο της φυγοδικίας.
Έχοντας αναφέρει όλα τα πιο πάνω, υπογραμμίζω ότι η πιθανότητα μη προσέλευσης ενός κατηγορούμενου στη δίκη δεν πρέπει να εκτιμάται μόνο με αναφορά στη σοβαρότητα των αδικημάτων, την πιθανότητα καταδίκης και τις ποινές.
Στην πολύ πρόσφατη απόφαση μεταξύ ΜΙΧΑΗΛ κ.α. v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 167/2021, 168/2021, 169/2021 και 171/2021, 27/10/2021 αναφέρθηκε από το Εφετείο και τα ακόλουθα σχετικά:
Όπως δε προκύπτει από τη νομολογία και επαναλήφθηκε στην πρόσφατη απόφαση Θεοφάνους ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. Αρ. 176/2020, ημερομηνίας 29.10.2020, ECLI:CY:AD:2020:B373, «Υπεισέρχονται στη συνέχεια στην εξίσωση και προσμετρούν άλλοι σχετικοί παράγοντες που συνδέονται με το χαρακτήρα του κατηγορούμενου, την κατοικία του, το επάγγελμα του, τα οικονομικά του, τους οικογενειακούς αλλά και άλλων ειδών δεσμούς με την Κύπρο (Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 109 και Kazanjian v. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 326). Όπως εύστοχα τέθηκε στη Θεοχάρους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 48: «Το εγχείρημα συνίσταται όχι απλώς στην αποτίμηση γενικών ενδεχομένων από την κατ' ισχυρισμόν διάπραξη αδικήματος ορισμένης σοβαρότητας για το οποίο μπορεί να καταδικαστεί ο κατηγορούμενος, αλλά στην αποτίμηση της πιθανότητας να διαφύγει ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος». Στη Χριστοδούλου ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 538, αναφέρθηκε χαρακτηριστικά ότι: «Η συνεκτίμηση των στοιχείων που περιβάλλουν την κάθε υπόθεση πρέπει να γίνεται με πνεύμα ρεαλιστικής προσέγγισης και με πνεύμα επιείκειας όπως επιβάλλει το άρθρο 11 του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο οι κατηγορούμενοι τεκμαίρεται ότι είναι αθώοι και ως ζήτημα γενικής αρχής, πρέπει να αφήνονται ελεύθεροι».
Στην παρούσα υπόθεση προκύπτει από τα όσα έχουν τεθεί ενώπιον μου ότι ο 4ος Κατηγορούμενος είναι Κύπριος Υπήκοος μόνιμος κάτοικος Πάφου και ουδέποτε ταξίδεψε στο εξωτερικό ή έχει δεσμούς με άλλη χώρα εκτός απο την Κύπρο. Μάλιστα και η υπόλοιπη οικογένεια του βρίσκεται στην Πάφο.
Συνεπώς λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω θεωρώ πως ο 4ος Κατηγορούμενος έχει δεσμούς με την Δημοκρατία και η παρουσία του στη δικαστική διαδικασία θα μπορούσε να διασφαλιστεί με την επιβολή αυστηρών όρων.
Έχοντας κατά νου όλα τα ανωτέρω, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει ο κίνδυνος / πιθανότητα μη προσέλευσης του 4ου Κατηγορούμενου στην δίκη του.
Πιθανότητα διάπραξης ίδιου ή άλλου αδικήματος:
Ως αναφέρθηκε και ανωτέρω το αίτημα της κράτησης του 4ου Κατηγορούμενου στηρίχθηκε και στον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων που από μόνος του μπορεί να δικαιολογήσει την κράτηση ενός κατηγορούμενο μέχρι την δίκη του.
Σύμφωνα με το Παράρτημα Β ο 4ος Κατηγορούμενος βαρύνεται με 5 προηγούμενες καταδίκες ως εξής:
1) Ποινική Υπόθεση 7240/18 Ε.Δ.Πάφου όπου του επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης 9 και 4 μηνών με τριετή αναστολή για τα αδικήματα της διαρρηξης καταστήματος και κλοπής που αφορούσαν την περιοδο 04.02.2018 με 10.02.2018 και με την καταδίκη του να λαμβάνει χώρα στις 09.03.2022
2) Ποινική Υπόθεση 7422/22 Ε.Δ.Πάφου που αφορούσε τα αδικήματα της παράνομης κατοχης και χρήσης ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β με ημερομηνία διαπραξης την 10.03.2022 και ημερομηνία καταδίκης την 29.03.2023 υπόθεση η οποία λήφθηκε υπόψη στην Υπόθεση 130/23 Ε.Δ.Πάφου.
3) Ποινική Υπόθεση 182/23 Ε.Δ.Πάφου που αφορούσε το αδίκημα της κακόβουλης ζημιάς με ημερομηνία διαπραξης την 05.01.2023 και ημερομηνία καταδίκης την 29.03.2023 υπόθεση η οποία λήφθηκε υπόψη στην Υπόθεση 130/23 Ε.Δ.Πάφου.
4) Ποινική Υπόθεση 130/23 Ε.Δ.Πάφου που αφορούσε τα αδικήματα της κακόβουλης ζημιάς, κακόβουλης βλάβης, κοινής επίθεσης και απαγόρευσης μεταφοράς μαχαιριών εκτός κατοικίας όπου του επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης 6, 4 και 1 μήνα με ημερομηνία διάπραξης των αδικημάτων στις 04.01.2022 με 11.12.2023 και ημερομηνία καταδίκης την 29.03.2023.
5) Ποινική Υπόθεση 7032/23 Ε.Δ.Πάφου που αφορούσε τα αδικήματα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος, παράνομης κατοχής περιουσίας, συνωμοσία προς διαπραξη πλημμελήματος, κατοχής διαρρηκτικών εργαλείων κατά την διάρκεια της νύκτας και απαγόρευσης μεταφοράς μαχαριών εκτός κατοικίας όπου του επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης 6 και 3 μηνών με ημερομηνία διάπραξης των αδικημάτων την 27.07.2023 και ημερομηνία καταδίκης την 29.09.2023.
Επιπρόσθετα εναντίον του 4ου Κατηγορούμενου εκκρεμούν προς εκδίκαση στο Ε.Δ. Πάφου οι ακόλουθες 19 υποθεσεις 9 εκ των οποίων εκδικάζονται συνοπτικά μετά απο συγκατάθεση που δόθηκε από τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας:
1)Ποινική Υπόθεση 3410/21 όπου αντιμετωπίζει το αδίκημα της κακόβουλης βλάβης με καταλογιζόμενο χρόνο διάπραξης την 26.12.2019.
2) Ποινική Υπόθεση 9683/23 (εκδικάζεται με συγκατάθεση) όπου αντιμετωπίζει τα αδικήματα της κατοχής και χρήσης ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α με καταλογιζόμενο χρόνο διάπραξης την 26.11.2022.
3) Ποινική Υπόθεση 1351/23 (εκδικάζεται με συγκατάθεση) όπου αντιμετωπίζει τα αδικήματα της διαρρηξης και κλοπής απο κατοικία με καταλογιζόμενο χρόνο διάπραξης την 03-04.04.2022.
4) Ποινική Υπόθεση 5/23 (εκδικάζεται με συγκατάθεση) όπου αντιμετωπίζει τα αδικήματα της διαρρηξης (κατά την διαρκεια της νύχτας) και κλοπής απο κατοικία με καταλογιζόμενο χρόνο διάπραξης την 28-31.01.2022.
5) Ποινική Υπόθεση 8187/22 (εκδικάζεται με συγκατάθεση) όπου αντιμετωπίζει τα αδικήματα της κατοχής και χρήσης ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β με καταλογιζόμενο χρόνο διάπραξης την 05.05.2022 και 13.04.2022.
6) Ποινική Υπόθεση 4622/22 όπου αντιμετωπίζει αδικήματα ενδοοικογενειακής βίας με παραπονούμενη την μητέρα του (10 κατηγορίες) με καταλογιζόμενο χρόνο διάπραξης την 16.05.2022 και 17.05.2022.
7) Ποινική Υπόθεση 2327/22 όπου αντιμετωπίζει το αδίκημα της κλοπής μετά απο προηγούμενη καταδίκη με χρόνο διάπραξης την 15-16/12/2020.
8) Ποινική Υπόθεση 1426/22 (εκδικάζεται με συγκατάθεση) όπου αντιμετωπίζει ως ο 1ος Κατηγορούμενος τα αδικήματα της κατοχής διαρρηκτικών εργαλείων κατά την διάρκεια της ημέρας και παράνομης κατοχής περιουσίας με χρόνο διάπραξης την 13.03.2022.
9) Ποινική Υπόθεση 977/22 όπου αντιμετωπίζει ως ο 2ος Κατηγορούμενος τα αδικήματα της κατοχής διαρρηκτικών εργαλείων κατά την διάρκεια της νύχτας , συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος, κλοπής μετά απο προηγούμενη καταδίκη, απαγόρευση μεταφορας μαχαιριών εκτός κατοικίας, απαγόρευση μεταφοράς επιθετικών όπλων και παράνομης κατοχής περιουσίας με χρόνο διάπραξης την 24.02.2022.
10) Ποινική Υπόθεση 4331/21 (εκδικάζεται με συγκατάθεση) όπου αντιμετωπίζει τα αδικήματα της κατοχής και χρήσης ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β με καταλογιζόμενο χρόνο διάπραξης την 24.01.2021 και 13.12.2020.
11) Ποινική Υπόθεση 1543/21 (εκδικάζεται με συγκατάθεση) όπου αντιμετωπίζει τα αδικήματα της κατοχής και χρήσης ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β με καταλογιζόμενο χρόνο διάπραξης την 16.10.19 και 15.10.19.
12) Ποινική Υπόθεση 7088/20 όπου αντιμετωπίζει ως ο 1ος Κατηγορούμενος τα αδικήματα της συμπλοκής και απαγόρευση μεταφοράς επιθετικών όπλων (2 αδικήματα ξεχωριστά) με καταλογιζομενο χρόνο διάπραξης την 01.10.2020.
13) Ποινική Υπόθεση 1682/20 όπου αντιμετωπίζει το αδίκημα της κακόβουλης βλάβης με χρόνο διάπραξης την 26.12.2019.
14) Ποινική Υπόθεση 5700/2020 (εκδικάζεται με συγκατάθεση) όπου αντιμετωπίζει ως ο 1ος Κατηγορούμενος τα αδικήματα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακαουργηματος, απόπειρας εμπρησμού και φωτιαwς σε αγαθά και κτίρια με χρόνο διάπραξης την 17.03.2018.
15) Ποινική Υπόθεση 3523/20 όπου αντιμετωπίζει το αδίκημα της κλοπής, και της κακόβουλης βλάβης με χρόνο διάπραξης την 24.04.2018.
16) Ποινική Υπόθεση 3626/19 όπου αντιμετωπίζει ως ο 1ος Κατηγορούμενος τα αδικήματα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακαουργηματος (2 κατηγορίες), κλοπής (2 κατηγοριες) και κακόβουλης βλάβης (2 κατηγορίες) με χρόνο διάπραξης την 06.05.2019 και 01.05.2019.
17) Ποινική Υπόθεση 2316/19 όπου αντιμετωπίζει το αδίκημα της κλοπής (2 κατηγορίες), και της κακόβουλης ζημιάς με χρόνο διάπραξης την 20.04.2018 καια 21.04.2018.
18) Ποινική Υπόθεση 8858/23 όπου αντιμετωπίζει ως ο 2ος Κατηγορούμενος τα αδικήματα της συνωμοσίας προς διάπραξη πλημμελήματος, κοινής επίθεσης, απειλής και άσκησης ψυχολογικής βίας με χρόνο διάπραξης την 17.04.2023.
19) Ποινική Υπόθεση 7419/22 όπου αντιμετωπίζει ως ο 1ος Κατηγορούμενος τα αδικήματα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακαουργηματος, διάρρηξης κατοικίας και κλοπής απο κατοικία με χρόνο διάπραξης την 01.05.2014.
Επιπρόσθετα με τα ανωτέρω έχω μελετήσει και το περιεχόμενο της υπό εξέταση υπόθεσης (2911/24 Ε.Δ. Πάφου) με τον 4ο Κατηγορούμενο να αντιμετωπίζει το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργηματος (3η κατηγορία) και του εμπρησμού (4η κατηγορία) με καταλογιζόμενο χρόνο διάπραξης την 22.06.2024.
Υπενθυμίζω βεβαίως πως σύμφωνα και με τη νομολογία μας[6] η πιθανότητα διάπραξης άλλου αδικήματος δεν περιορίζεται κατ ανάγκη σε παρόμοιο με το υπό εκδίκαση αδίκημα. Η έννοια της εξέτασης της πιθανολόγησης διάπραξης νέου αδικήματος δεν συνδέεται μόνο με το υπό εξέταση αδίκημα, αλλά και με την επιθυμία προστασίας του κοινωνικού συνόλου. Ακόμα μπορεί να λεχθεί ότι εξυπηρετούνται και τα συμφέροντα του ίδιου του κατηγορούμενου ο οποίος λόγω του περιορισμού του αποτρέπεται από τη διάπραξη νέων αδικημάτων που επιφέρουν τιμωρία.[7]
Τα όσα έχουν λεχθεί από τον Δικαστή κ. Ιωαννίδη στα πλαίσια της Ποινικής Έφεσης Αρ. 195/2020 μεταξύ Αργύρη v. Δημοκρατίας, ημερ. 23.12.2020 είναι απόλυτα σχετικά ως προς την εξέταση του λόγου αυτού.
Στη Σιακαλλή ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 130, επαναλαμβάνεται ότι η πιθανότητα διάπραξης ίδιου ή άλλου αδικήματος είναι δυνατό να αποτελέσει τον αποφασιστικό παράγοντα για την απόφαση του Δικαστηρίου, αφού κάθε παράγων εξετάζεται χωριστά και η ύπαρξη οποιουδήποτε από αυτούς δικαιολογεί την έκδοση διατάγματος κράτησης. Μάλιστα, με αναφορά στη Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 7, λέχθηκε ότι η άποψη ότι πρέπει σε κάθε περίπτωση να υπάρχει συρροή όλων των παραγόντων που καθιέρωσε η Νομολογία, περιλαμβανομένης και της πιθανότητας επανάληψης αδικημάτων, δεν βρίσκει έρεισμα ούτε στη λογική ούτε στη Νομολογία.
Συνοψίζοντας, αυτό που προκύπτει από τη Νομολογία, είναι ότι δεν απαιτείται ακριβής μαρτυρία σε σχέση με την πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων. Αρκεί να δημιουργείται ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει τέτοια πιθανότητα στη βάση του συνόλου του υλικού που βρίσκεται ενώπιον του Δικαστηρίου (Φενερίδης (1998) 1(Δ) Α.Α.Δ. 2101, Πατατάρης ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 46 και Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 113/15 (Σχ. με 115/15) απόφαση ημερ. 02.06.2015).
Επιπρόσθετα και στην υπόθεση ΙΩΑΝΝΟΥ v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 25/2022, 4/2/2022, ECLI:CY:AD:2022:B50 η Δικαστής κα. Σταματίου ανάφερε τα εξής σχετικά:
Ο κίνδυνος διάπραξης νέων αδικημάτων αποτελεί έναν από τους τρεις αυτοτελείς λόγους για τους οποίους το Δικαστήριο μπορεί να διατάξει την κράτηση ενός υποδίκου μέχρι τη δίκη του. Στη Χατζηδημητρίου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 ΑΑΔ 45 αναφέρθηκε ότι η πρόβλεψη αναφορικά με την πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων δεν μπορεί παρά να στηρίζεται είτε σε στοιχεία που προέρχονται από το ιστορικό του υπόδικου ή της υπόθεσης, είτε σε εγγενείς ενδείξεις που χαρακτηρίζουν την ιδιαίτερη υφή της. Για να καταλήξει το Δικαστήριο σε συμπέρασμα για τη διάπραξη άλλου αδικήματος, δεν απαιτείται σύμφωνα με τη Σιακαλλή ν. Δημοκρατίας (1997) 2 ΑΑΔ 130, ακριβής μαρτυρία. Αρκεί αν, με βάση όλα τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία, να δημιουργείται η ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει πιθανότητα.
Έχω επίσης κατά νου πρόσφατη νομολογία του Εφετείου Κύπρου μεταξύ άλλων και τα αποφασισθέντα στην υπόθεση ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΗ v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ.: 152/24, 25/6/2024 στην οποία επιβεβαιώθηκε για ακόμα μια φορά πως εκκρεμούσες υποθέσεις μπορούν να λαμβάνονται υπόψη για σκοπούς εξετασης του αιτήματος κρατησης στη βάση του κινδύνου διάπραξης άλλων αδικηματων όπου αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
‘’Στη Γενικός Εισαγγελέας ν. Κυριάκου (ανωτέρω) το Ανώτατο Δικαστήριο διαφώνησε με τη θέση ότι η εκτίμηση του κινδύνου διάπραξης άλλων αδικημάτων με γνώμονα εκκρεμούσες ποινικές υποθέσεις παραβιάζει το τεκμήριο της αθωότητας.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του Εφεσείοντος με αναφορά στην υπόθεση Oreb v. Croatia, Application No. 28824/09, ημερ. 31.10.2013, παρ. 113, υποστηρίζει τη θέση ότι η ύπαρξη εκκρεμουσών ποινικών υποθέσεων εναντίον του κατηγορούμενου δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη στην εκτίμηση του κινδύνου διάπραξης άλλων ποινικών αδικημάτων καθότι αντίκειται στο τεκμήριο της αθωότητας (βλ. και Sedji v. The Former Yogoslav Republic of Macedonia, Application No. 8784/11, ημερ. 7.6.2018, παρ. 38).
Με κάθε σεβασμό, παρατηρούμε ότι στην Oreb δεν γίνεται καμία αναφορά σε προηγούμενη νομολογία του ΕΔΑΔ επί του θέματος. Η Oreb δεν φαίνεται να ακολουθείται στην Ugulava v. Georgia, Αίτηση Αρ. 5432/15, ημερ. 9.2.2023, παρ. 104, όπου «το ΕΔΑΔ έκρινε δικαιολογημένη την απόφαση του εθνικού Δικαστηρίου να λάβει υπόψη στην εκτίμηση του κινδύνου διάπραξης νέων αδικημάτων, το γεγονός ότι οι νέες κατηγορίες τις οποίες ο Αιτητής αντιμετωπίζει, προσήφθησαν εναντίον του για κατ' ισχυρισμό γεγονότα τα οποία έλαβαν χώρα ενόσω βρισκόταν ελεύθερος υπό όρους, εν σχέσει με άλλη ποινική διερεύνηση» (βλ. Δημοκρατία ν. Θεμιστοκλέους, Ποιν. Έφ. 84/24, ημερ. 16.4.2024).
Εν όψει της διάστασης η οποία φαίνεται να υπάρχει στη νομολογία του ΕΔΑΔ επί του θέματος, το Εφετείο ακολουθεί την υπάρχουσα νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου η οποία συνάδει και με την πιο πρόσφατη νομολογία του ΕΔΑΔ. Πέραν τούτου με κάθε σεβασμό είμαστε της γνώμης ότι δεν προκύπτει παραβίαση του τεκμηρίου της αθωότητας από την εκτίμηση του κινδύνου διάπραξης άλλων ποινικών αδικημάτων στη βάση εκκρεμουσών ποινικών υποθέσεων, καθότι το Δικαστήριο δεν προβαίνει σε οποιαδήποτε οριστικά συμπεράσματα ή κρίση επί της ενοχής ή αθωότητας του κατηγορουμένου.’’
Στην υπό εξέταση υπόθεση κρίνω πως υπάρχει πιθανότητα διάπραξης από μέρους του Κατηγορούμενου 4 σε περίπτωση που αυτός αφεθεί ελεύθερος άλλων αδικημάτων παρόμοιας η ακόμα και άλλης φύσεως από αυτά που αντιμετωπίζει με την υπό εξέταση υπόθεση.
Χωρίς σε καμιά περίπτωση να παραγνωρίζεται το τεκμήριο της αθωότητας του Κατηγορούμενου αλλά έχοντας υπόψη μου το περιεχόμενο του υφιστάμενου κατηγορητηρίου, τις 5 προηγούμενες καταδίκες του αλλά και τις 19 εκκρεμούσες υποθέσεις που αυτός αντιμετωπίζει στις οποίες του καταλογίζεται σοβαρή και σε μεγάλη έκταση εγκληματική δράση όλα σωρευτικά ιδωμένα είναι αρκετά για να δημιουργείται η ισχυρή εντύπωση στο Δικαστήριο ότι σε περίπτωση που αυτός αφεθεί ελεύθερος υπάρχει ο κίνδυνος διάπραξης από μέρους του άλλων αδικημάτων.
Η ανάγκη προστασίας του κοινωνικού συνόλου από πιθανές παράνομες πράξεις του Κατηγορούμενου 4 θεωρώ ότι στην παρούσα υπόθεση και στη βάση των δεδομένων που μου έχουν δοθεί είναι τέτοια που ικανοποιούν αυτό τον παράγοντα.
Επειδή πολύς λόγος έγινε από τον κ. Σατολιά ότι το αίτημα της Κατηγορούσας Αρχής στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης για την κράτηση του πελάτη του θα πρέπει να απορριφθεί λόγο της στάσης και συμπεριφοράς της Νομικής Υπηρεσίας στη βάση του ότι αντίστοιχο αίτημα δεν υποβλήθηκε σε κάποια άλλη υπόθεση απο τις 19 που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος 4 απεναντίας ζητείτο η επιβολή όρων έχω να σημειώσω πως κάτι τέτοιο ως έχει αναγνωριστεί και απο την νομολογία (προηγούμενος άλλος χειρισμός)[8] δεν αποτελεί λόγο ή αιτία ή παράγοντα που θα μπορούσε να οδηγήσει το παρόν Δικαστήριο στην απόρριψη της εξέτασης του συγκεκριμένου κινδύνου ως αυτός έχει τεθεί ενώπιον του.
Η Κατηγορούσα Αρχή κατά την κρίση της προχώρησε στην καταχώρηση της υπό εξέταση υπόθεσης την 01.07.2024 ως έκτακτη καταχώρηση και παρουσίασε μεταξύ άλλων τον 4ο Κατηγορούμενο ο οποίος εκπροσωπήθηκε στην διαδικασία μέσω δικηγόρου. Στα πλαίσια της διαδικασίας αυτής υποβλήθηκε το αίτημα της κράτησης μεταξύ άλλων και στον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων το οποίο υποστηρίχθηκε από το σύνολο των γεγονότων και δεδομένων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου για σκοπούς εξέτασης του αιτήματος το οποίο το Δικαστήριο οφείλει να εξετάσει είτε για να απορρίψει αν δεν δικαιολογείται είτε για να το εγκρίνει αν πράγματι αυτό δικαιολογείται.
Το ότι αντίστοιχο αίτημα δεν υποβλήθηκε παλαιότερα στα πλαίσια άλλων υποθέσεων αφορά καθαρά τον χειρισμό που αποφάσισε να κάνει η Κατηγορούσα Αρχή σε έκαστη περίπτωση και δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να αποτελέσει λόγο για το παρόν Δικαστήριο να αρνηθεί την εξέταση του αιτήματος που υποβάλλεται στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης. Κάθε υπόθεση έχει την δική της αυτοτέλεια και τρέχει στα πλαίσια της δικής της αυτόνομης διαδικασίας.
Επίσης η θέση της υπεράσπισης που εκφράστηκε ότι ο κατηγορούμενος 4 βρίσκει ουσιαστικά μπροστά του τις εκκρεμούσες αυτές προς εκδίκαση υποθέσεις για τις οποίες υπήρξε κατ ισχυρισμό και πάλι της υπεράσπισης καθυστέρηση στην καταχώρηση, προώθηση και εκδίκαση χωρίς υπαιτιότητα η ευθύνη του Κατηγορούμενου 4 σημειώνω απλά ότι το Δικαστήριο στο παρόν στάδιο έχει ενα και μόνο δεδομένο και δεν είναι άλλο απο το ότι σήμερα που καλείται να αποφασίσει για την κράτηση η μή του κατηγορούμενου 4 εκκρεμούν εναντίον του 19 υποθέσεις προς εκδίκαση στο Ε.Δ. Πάφου για τις οποίες δεν είναι σε θεση να γνωρίζει για το κατά πόσον υπήρξε η όχι καθυστερηση και αν ευθύνεται κάποια πλευρά για αυτήν.
Σε κάθε περιπτωση για σκοπούς πληρότητας και μόνο σημείωνω ότι ακόμα και να μην υπήρχαν σε εκκρεμότητα υποθέσεις προς εκδίκαση εναντίον του 4ου Κατηγορούμενου θα διαταζα την κράτηση αυτού στη βάση μόνο και του σημαντικού ποινικού του μητρώου.
Λαμβάνοντας λοιπόν σχετική καθοδήγηση από την Νομολογία την οποία έχω παραθέσει ανωτέρω και στην βάση των όσων έχουν τεθεί ενώπιον μου προς υποστήριξη του αιτήματος της κράτησης κρίνω ότι υπάρχει στην παρούσα περίπτωση πιθανότητα διάπραξης ιδίων ή άλλων αδικημάτων αν ο Κατηγορούμενος 4 αφεθεί ελεύθερος.
Κατά συνέπεια ασκώντας τη διακριτική μου ευχέρεια εκδίδω διάταγμα για την κράτηση του Κατηγορούμενου 4.
Τέλος με σκοπό να καταστεί εφικτή η παρουσίαση του Κατηγορούμενου 4 εκδίδω σχετικό διατάγματα προσαγωγής του (bring up order).
(Υπ.) ………………………..………..
Ν. Φακοντής, Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] ΜΙΧΑΗΛ κ.α. v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 167/2021, 168/2021, 169/2021 και 171/2021, 27/10/2021 ‘’Το Δικαστήριο, όταν εξετάζει αίτημα για κράτηση κατηγορουμένου μέχρι τη δίκη του, έχει να σταθμίσει μεταξύ του θεμελιώδους δικαιώματος της ελευθερίας και του συμφέροντος της κοινωνίας να διασφαλιστεί ότι ο κατηγορούμενος για τη διάπραξη σοβαρών αδικημάτων θα παρουσιαστεί στη δίκη του.’’
[2] ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 185/2021, 23/11/2021, ECLI:CY:AD:2021:B522 , ΚΑΣΣΙΡ v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 146/2021, 29/9/2021, ECLI:CY:AD:2021:B431
[3] ΧΑΜΝΤ v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 165/2021, 27/10/2021, ECLI:CY:AD:2021:B485 Το μαρτυρικό υλικό στο στάδιο τούτο εκτιμάται στην όψη του και μόνο χωρίς συμπεράσματα και οριστικές απαντήσεις σε ερωτήματα, με σκοπό να διαπιστωθεί από το Δικαστήριο κατά πόσο πιθανολογείται καταδίκη, χωρίς να υπεισέρχεται σε θέματα αποδεκτότητας της μαρτυρίας ή αξιοπιστίας μαρτύρων. Αποφασίζεται μόνο αν η υπόθεση της Κατηγορούσας Αρχής έχει τόση δύναμη ώστε να πιθανολογείται καταδίκη (Μαλά v. Αστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 135, Ευριπίδου κ.ά. v. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 337 και Μαρκίδη κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινικές Εφέσεις αρ. 50/2017 και 51/2017, ημερ. 22/3/2017).
[4] Επαναλαμβάνω πως δεν τίθεται στο στάδιο αυτό ζήτημα τελικής διαπίστωσης γεγονότων ή εξαγωγής συμπερασμάτων (βλ. Τσεκκούρα ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 32). Με άλλα λόγια δεν εξετάζεται στο παρόν στάδιο κατά πόσο η διαθέσιμη μαρτυρία συμβιβάζεται μόνο με την ενοχή του κατηγορούμενου και όχι με οποιοδήποτε άλλο λογικό συμπέρασμα. Αυτό είναι θέμα που θα εξεταστεί όταν θα εκδικάζεται η ουσία της υπόθεσης. Το μαρτυρικό υλικό εκτιμάται στην όψη του και μόνο, χωρίς συμπεράσματα και οριστικές απαντήσεις στα ερωτήματα. Περί πιθανολόγησης και μόνο ο λόγος (βλ. Νικήτα κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2011) 2 Α.Α.Δ. 54, Ευριπίδου κ.ά. v. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 337 και Κουννάς κ.ά. v. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 790). Στη Στέλιος Καλλή ν. Δημοκρατίας Ποινική έφεση 114/15, απόφαση ημερομηνίας 19.6.2015, λέχθηκε για άλλη μια φορά ότι «Το κριτήριο όμως αναφορικά με την κράτηση δεν είναι η απόδειξη «εκ πρώτης όψεως» υπόθεσης αλλά η «πιθανολόγηση» της διάπραξης των αδικημάτων. Δηλαδή κατά πόσο υπάρχει πιθανότητα καταδίκης. Και με βάση τα προαναφερόμενα στοιχεία της μαρτυρίας θεωρούμε ότι το Κακουργιοδικείο κατέληξε ορθά, ότι υπάρχει τέτοια πιθανότητα.».
[5] Κουννάς v Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 423
[6] Lefkios Rodosthenous and Another v. The Police (1961) 1 CLR 50
[7] R. v Wharton 1955 Cr. L. R. 565.