ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Ν. Φακοντή, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 3057/24
Αστυνομικό Διευθυντή Πάφου
v.
1. Χ. Π.
2. Α. Α.
3. Μ. Θ.
4. Γ. Ε.
Κατηγορούμενοι
Ημερομηνία: 18 Ιουλίου, 2024.
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Ν. Νεοκλέους
Για τον Κατηγορούμενο 1 : Ο κ. Λ. Νεοφύτου
Κατηγορούμενος: Παρών
(Εξέταση αιτήματος κράτησης μετά από παραπομπή στο Κακουργιοδικείο αναφορικά με τον 1ο Κατηγορούμενο)
Στις 09.07.2024 τέθηκε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η υπό εξέταση ποινική υπόθεση και ένεκα του ότι αυτή δεν μπορούσε να τύχει συνοπτικής εκδίκασης λαμβάνοντας υπόψη την φύση των αδικημάτων που συμπεριλήφθηκαν σε αυτήν καθώς και το ότι δεν επρόκειτο για περίπτωση που ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας έδωσε την συγκατάθεση του για συνοπτική εκδίκαση, οι Κατηγορούμενοι παραπέμφθηκαν προς εκδίκαση από το Κακουργιοδικείο που θα συνεδριάσει στην Πάφο στις 02.08.2024.
Προς εξασφάλιση της παρουσίας των Κατηγορουμένων 2, 3 και 4 ζητήθηκαν και επιβλήθηκαν με την σύμφωνη τους γνώμη συγκεκριμένοι όροι ενώ σε σχέση με τον 1ο Κατηγορούμενο ζητήθηκε η κράτηση του.
Μελετώντας το υπο εξέταση κατηγορητήριο το οποίο περιλαμβάνει 131 κατηγορίες διαπιστώνεται ότι ο 1ος Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει σωρεία κατηγοριών (είτε από μόνος του είτε από κοινού με άλλους κατηγορούμενους) και συγκεκριμένα τα ακόλουθα αδικήματα:
· Συνομωσίας προς διάπραξη κακουργήματος
· Διάρρηξη κτηρίου
· Κλοπής
· Κλοπής από κατοικία
· Κάλυψη προσώπου με προσωπίδα με σκοπό τη διάπραξη κακουργήματος
· Κατοχή διαρρηκτικών οργάνων κατά τη διάρκεια της νύχτας
· Κατοχή διαρρηκτικών οργάνων κατά τη διάρκεια της ημέρας
· Διάρρηξη κατοικίας κατά διάρκεια της νύχτας
· Νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες
· Παράνομη κατοχή περιουσίας
· Άρνηση λήψης φωτογραφιών, δακτυλικών αποτυπωμάτων, και σάλιου από πρόσωπο που τελεί υπό νόμιμη κράτηση
· Διάρρηξη κατοικίας
· Απόπειρα διάρρηξης κατοικίας
· Κακόβουλη βλάβη
· Αξιόποινος παράνομη είσοδος
Ο συνήγορος της Κατηγορούσας Αρχής ζήτησε όπως ο 1ος Κατηγορούμενος παραμείνει υπό κράτηση στηρίζοντας το αίτημα του τόσο στον κίνδυνο φυγοδικίας όσο και στον κίνδυνο διάπραξης από μέρους του άλλων αδικημάτων.
Σε σχέση με τον κίνδυνο φυγοδικίας και προς υποστήριξη αυτού παρέδωσε στο Δικαστήριο το μαρτυρικό υλικό της υπόθεσης (Παράρτημα 1 (δύο μπλέ box files)) ενώ σε σχέση με τον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων πέραν της παραπομπής στο περιεχόμενο του υπο εξέταση κατηγορητήριου και τις κατηγορίες που έχουν περιληφθεί ενημέρωσε το Δικαστήριο ότι εναντίον του 1ου Κατηγορούμενου εκκρεμεί επίσης προς εκδίκαση και η Ποινική Υπόθεση Ε.Δ.Πάφου 4577/21 στην οποία αντιμετωπίζει την κατηγορία της πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης, κατά παράβαση του άρθρου 231 του Κεφ. 154 (Παράρτημα 3).
Ο κ. Νεοκλέους στη εμπεριστατωμένη του αγόρευση υποστήριξε την θέση πως λαμβάνοντας υπόψη την σοβαρότητα των αδικημάτων που ο 1ος Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει, την πιθανότητα καταδίκης με βάση το μαρτυρικό υλικό για το οποίο μάλιστα παρέδωσε στο Δικαστήριο για σκοπούς υποβοήθησης του ως Παράρτημα 2 και σχετική εξειδικευμένη παραπομπή στην μαρτυρία και τις αυστηρές ποινές κυρίως φυλάκισης που θα επιβληθούν (χωρίς να αποκλείεται και το ενδεχόμενο επιβολής ακόμα και διαδοχικών ποινών) υπάρχει ο κίνδυνος φυγοδικίας ενώ οι δεσμοί του 1ου Κατηγορούμενου με την Κύπρο τόνισε δεν είναι τέτοιοι που να μπορούν να αποκλείσουν τον κίνδυνο φυγοδικίας ιδίως λαμβάνοντας υπόψη την σοβαρότητα των αδικημάτων η διάπραξη των οποίων του καταλογίζεται.
Στρεφόμενος προς τον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων ο κ. Νεοκλέους ανέφερε πως λαμβάνοντας υπόψη την εκκρεμούσα υπόθεση Ε.Δ.Πάφου 4577/21 την οποία ο 1ος Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει σε συνδυασμό με τις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο υπό εξέταση κατηγορητήριο το οποίο εμπεριέχει μεγάλο αριθμό αδικημάτων και καλύπτει μια μακρά χρονικά περίοδο μέχρι και σήμερα είναι αρκετά για να ικανοποιήσουν τον κίνδυνο διάπραξης από μέρους του 1ου Κατηγορούμενου άλλων αδικημάτων αν αυτός αφεθεί ελεύθερος.
Ο κ. Νεοφύτου δεν έφερε ένσταση στο αίτημα της κράτησης του πελάτη του επιφύλαξε βεβαίως το δικαίωμα του να ενστεί σε μεταγενέστερο στάδιο για τους λόγους που με επιμέλεια εξήγησε στο Δικαστήριο και άπτονται διαδικασιών που τροχοδρομεί ως ανέφερε σε Ανώτερα και Ανώτατα Δικαστήρια της Δημοκρατίας.
Παρά την απουσία βεβαίως ένστασης το Δικαστήριο οφείλει να εξετάσει αν ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις για την έκδοση διαταγής κράτησης μέχρι και την εμφάνιση του 1ου Κατηγορούμενου στο Κακουργιοδικείο καθότι το ζήτημα άπτεται του Συνταγματικού δικαιώματος της ελευθερίας ενός προσώπου.
Για την λήψη της απόφασης μου έχω μελετήσει πολύ προσεκτικά το σύνολο της επιχειρηματολογίας του κ. Νεοκλέους καθώς και τα κατατεθέντα στην διαδικασία έγγραφα.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ – Εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση
Η εξουσία του Δικαστηρίου όσον αφορά το αίτημα κράτησης του κατηγορούμενου μέχρι την ημερομηνία της δίκης του ενώπιον του Κακουργιοδικείου, στο οποίο έχει ήδη παραπεμφθεί σε προηγούμενο στάδιο της διαδικασίας αυτής, εδράζεται στα άρθρα 48 και 157(1) της Ποινικής Δικονομίας Κεφ. 155.
Το Δικαστήριο, εξετάζοντας ένα αίτημα κράτησης κατηγορουμένου μέχρι τη δίκη του, πρέπει να καθοδηγείται από την αρχή ότι κάθε κατηγορούμενος είναι αθώος, εκτός αν τελικά καταδικαστεί από αρμόδιο Δικαστήριο και ότι η κράτησή του αποτελεί έναν σοβαρό περιορισμό της προσωπικής του ελευθερίας, η οποία διασφαλίζεται από το άρθρο 11 του Συντάγματος. Στη Γενικός Εισαγγελέας ν. Κυριάκου κ.α. (2001) 2 Α.Α.Δ. 373 αναφέρεται ότι ο κανόνας ότι οι υπόδικοι αφήνονται ελεύθεροι κάμπτεται μόνο εφόσον συντρέχουν συγκεκριμένοι κίνδυνοι.
Ως ζήτημα γενικής αρχής, η οποία κατοχυρώνεται και συνταγματικά εφόσον αποτελεί απόρροια του τεκμηρίου της αθωότητας, ένας υπόδικος δικαιούται να παραμείνει ελεύθερος με εγγύηση στις περιπτώσεις όπου υπάρχει προσδοκία ότι θα προσέλθει στη δίκη του. Ταυτόχρονα πρέπει να σταθμίζεται με αυτά και το δημόσιο συμφέρον που επιτάσσει την παρουσία των κατηγορουμένων στο Δικαστήριο. Η κράτηση υποδίκου καθίσταται αποδεκτή εφόσον το επιβάλλει η διασφάλιση των σκοπών της απονομής της δικαιοσύνης.
Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκείται με βάση παγίως καθιερωμένες νομικές αρχές, όπως αυτές έχουν διατυπωθεί σε σωρεία δικαστικών αποφάσεων. Στην υπόθεση Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 109 απαριθμούνται οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να διαταχθεί η κράτηση κατηγορουμένου. Αυτοί έχουν επαναληφθεί πολύ πρόσφατα και στην Ποινική Έφεση Αρ. 129/20 μεταξύ Ανδρέου v. Αστυνομίας, ημερ. 20.08.2020 καθώς και στην Ποινική Έφεση Αρ. 195/20 μεταξύ Αργύρη v. Δημοκρατίας ημερ. 23.12.2020 και είναι οι ακόλουθοι:
1. Η πιθανότητα/κίνδυνος μη προσέλευσης του κατηγορουμένου στο Δικαστήριο
2. Η πιθανότητα/κίνδυνος διάπραξης άλλων αδικημάτων
3. Η πιθανότητα/κίνδυνος επηρεασμού μαρτύρων.
Καθένας από τους πιο πάνω παράγοντες εξετάζεται χωριστά και η ύπαρξη οποιουδήποτε από αυτούς δύναται να δικαιολογήσει την έκδοση διατάγματος κράτησης. Δεν είναι συνεπώς απαραίτητη η συνδρομή και των τριών πιο πάνω παραγόντων για να διαταχθεί η κράτηση κατηγορουμένου (βλ. Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 7).
Κίνδυνος Φυγοδικίας:
Η σοβαρότητα του αδικήματος σε συνάρτηση προς την πιθανότητα καταδίκης και επιβολής αυστηρής ποινής, αποτελούν βασικούς δείκτες που αφορούν στην εκτίμηση της πιθανότητας προσέλευσης του κατηγορουμένου στη δίκη του.
Στη Θεοδωρίδη κ.α. ν. Αστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 139, επισημάνθηκε ότι όσο σοβαρότερη είναι η κατηγορία, ανάλογα αυξημένο είναι και το κίνητρο του υποδίκου να αποφύγει τη δίκη του. Βεβαίως υπάρχουν διαβαθμίσεις στη σοβαρότητα των αδικημάτων ανάλογα με τις συνθήκες, τα γεγονότα και τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων σε κάθε συγκεκριμένη υπόθεση.
Στην παρούσα υπόθεση ο Κατηγορούμενος 1 αντιμετωπίζει πολύ σοβαρές κατηγορίες η σοβαρότητα των οποίων προκύπτει και από τις μέγιστες ποινές που προβλέπει ο νομοθέτης για έκαστο αδίκημα που του καταλογίζεται.
Ποιο συγκεκριμένα σε σχέση με τις κατηγορίες διάρρηξης κατά την διάρκεια της νύχτας κατά παράβαση των άρθρων 291 και 292(α) του Κεφ. 154, ο υπαίτιος υπόκειται σε φυλάκιση δέκα χρόνων, ενώ για τις κατηγορίες της διάρρηξης οι οποίες δεν έγιναν κατά την διάρκεια της νύχτας ο υπαίτιος υπόκειται σε φυλάκιση επτά χρόνων.
Σε σχέση με τις κατηγορίες της κλοπής από κατοικία κατά παράβαση των άρθρων 255 και 266(β) ο υπαίτιος υπόκειται σε φυλάκιση πέντε χρόνων ενώ για την κατηγορία της κάλυψης προσώπου με προσωπίδα με σκοπό την διάπραξη κακουργήματος κατά παράβαση του άρθρου 296(ε) του Κεφ. 154 ο υπαίτιος υπόκειται σε φυλάκιση πέντε χρόνων.
Αναφορικά με τα αδικήματα νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες κατά παράβαση του Περί της Παρεμπόδισης και Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από παράνομες δραστηριότητες Νόμος 188(1)/2007, ο υπαίτιος υπόκειται σε φυλάκιση δεκατεσσάρων ετών (14) ή με χρηματική ποινή μέχρι πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ (€500.000) ή και με τις δύο αυτές ποινές.
Όσον αφορά τα αδικήματα της κατοχής διαρρηκτικών οργάνων κατά τη διάρκεια της νύκτας χωρίς νόμιμη δικαιολογία κατά παράβαση του άρθρου 296(γ) του Κεφ. 154, ο υπαίτιος υπόκειται σε ποινή φυλάκισης, πέντε χρόνων ενώ για την κατοχή διαρρηκτικών οργάνων κατά τη διάρκεια της ημέρας κατά παράβαση του άρθρου 296 (δ) του Κεφ. 154, υπόκειται ο υπαίτιος σε ποινή φυλάκισης 3 ετών. Τέλος όσον αφορά το αδίκημα της συνομωσίας προς διάπραξη κακουργήματος προβλέπεται ποινή φυλάκισης επτά (7) ετών.
Για τη διαπίστωση ύπαρξης πιθανότητας καταδίκης εξετάζεται το υπάρχον μαρτυρικό υλικό στην όψη του και μόνο, χωρίς το Δικαστήριο να προβαίνει σε αξιολόγησή του ή σε οποιαδήποτε ευρήματα επί της ουσίας της υπόθεσης, εφόσον δεν αποφασίζεται στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας η ενοχή ή μη του κατηγορουμένου. Θέματα που σχετίζονται με ισχυρισμούς που αφορούν τη νομιμότητα της σύλληψης του υπόπτου, όπως επίσης και τη δεκτότητα μαρτυρίας που βασίζεται σε δηλώσεις του υπόπτου ή άλλα θέματα που αφορούν τη δεκτότητα μαρτυρίας (όπως ότι η μαρτυρία λήφθηκε παράνομα), αξιοπιστίας της μαρτυρίας, αντιφάσεων κτλ εξετάζονται κατά το στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας της ουσίας της υπόθεσης και όχι στο στάδιο της εξέτασης αίτησης για την κράτηση ή όχι κατηγορουμένου.
Έχω διεξέλθει με προσοχή το μαρτυρικό υλικό με βάση το οποίο έχει παραπεμφθεί ο 1ος Κατηγορούμενος σε απευθείας δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου, όπως αυτό παρουσιάζεται στις καταθέσεις (Παράρτημα 1).
Έχω επίσης μελετήσει με πολύ προσοχή το περιεχόμενο του Παραρτήματος 2 το οποίο ετοιμάστηκε και παραδόθηκε από τον κ. Νεοκλέους στο Δικαστήριο για σκοπούς υποβοήθησης του σε σχέση με τα σημεία της μαρτυρίας τα οποία κατά την άποψη της Κατηγορούσας Αρχής υπάρχουν στην υπό εξέταση και ικανοποιούν την πιθανότητα καταδίκης.
Με βάση το σύνολο της μαρτυρίας αυτής, κρίνω ότι υπάρχει πιθανότητα και μόνο καταδίκης του Κατηγορούμενου 1 στις κατηγορίες που θα αντιμετωπίζει χωρίς βεβαίως να αποκλείεται κάθε λογική προσδοκία για αθώωση.
Ποιο συγκεκριμένα από την μελέτη του μαρτυρικού υλικού προκύπτουν τουλάχιστον για σκοπούς του παρόντος σταδίου τα ακόλουθα:
Εντός της Επαρχίας Πάφου καταγγέλθηκε κατά περιόδους η διάπραξη των αδικημάτων διαρρήξεων και κλοπών κατοικιών / υποστατικών και χρυσοχοείου για τα οποία γίνεται λεπτομερής αναφορά στο κατηγορητήριο στις καταθέσεις των οποίων (για έκαστη περίπτωση) γίνεται περιγραφή των χώρων των διαρρήξεων και κλοπών, ο τόπος και ο τρόπος που εξασφαλίστηκε η πρόσβαση σε αυτά, ο τρόπος δράσης του δράστη ή/και δραστών και τα χαρακτηριστικά αυτών καθώς και η περιγραφή του τι ακριβώς καταγγέλθηκε ότι κλάπηκε σύμφωνα πάντα με τους επηρεαζόμενους ιδιοκτήτες.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων των διαρρήξεων και κλοπών προκύπτει πως από την διερεύνηση που έγινε να έχουν εξασφαλιστεί κλειστά κυκλώματα παρακολούθησης τα οποία επιθεωρήθηκαν από τον Λοχία Σιμιλλίδη και παρουσιάζουν ένα δράστη συγκεκριμένων χαρακτηριστικών να εξασφαλίζει πρόσβαση στα υποστατικά φορώντας ένα φούτερ με ενσωματωμένη κουκούλα χρώματος μαύρου στο κεφάλι με φερμουάρ και να έχει τοποθετημένη στον ώμο του (χιαστή) μία τσάντα.
Από την επιθεώρηση των κλειστών κυκλωμάτων παρακολούθησης ως αυτά έχουν επιθεωρηθεί από τον Λοχ. Σιμιλλίδη διαπιστώθηκε ότι σε όλες τις περιπτώσεις, ο δράστης είναι το ίδιο πρόσωπο, είναι του ίδιου γυμνασμένου σωματότυπου, ίδιου αναστήματος και έχει ίδιο τρόπο βαδίσματος. Μάλιστα αναφορικά με την κλοπή από το κοσμηματοπωλείο του Συμεού φαίνεται ότι η πρόσβαση των δραστών έλαβε χώρα με την χρήση του κλειδιού του καταστήματος το οποίο εξασφαλίστηκε αφού προηγουμένως διαρρήχθηκε η κατοικία του ιδιοκτήτη του η οποία βρίσκεται στη Γεροσκήπου από δύο δράστες και από την οποία κλάπηκε μεταξύ άλλων και το κλειδί του κοσμηματοπωλείου.
Aξιοσημείωτο ότι σε σχέση με τη διάρρηξη της κατοικίας στο Μέσα Χωριό (Βαγγέλη Εγγλεζάκη) ο κουκουλοφόρος δράστης ο οποίος φέρει επίσης φούτερ με ενσωματωμένη κουκούλα χρώματος μαύρου στο κεφάλι με φερμουάρ, όταν πηδάει από το μπαλκόνι της οικίας και φεύγει, την ώρα που προσγειώνεται στο έδαφος λυγίζει τα γόνατα του με αποτέλεσμα να σηκωθεί το πίσω μέρος του φούτερ που φορεί και να φανεί στο κάτω μέρος της πλάτης του μέρος από τατουάζ που φαίνεται να συνεχίζει στην πλάτη του.
Το συγκεκριμένο τατουάζ φαίνεται να είναι το ίδιο που φέρει στην πλάτη ο Κατηγορούμενος 1, από το βίντεο που παραδόθηκε στην Αστυνομία από πληροφοριοδότη και το οποίο φαίνεται ο κατηγορούμενος να συμμετέχει σε αγώνες τατουάζ. Το εν λόγω βίντεο βρισκόταν αναρτημένο στην σελίδα FACEBOOK και στο οποίο απεικονίζεται ο Κατηγορούμενος 1 με την σύζυγο του Κατηγορούμενη 3 όπου ο Κατηγορούμενος 1 φαίνεται γυμνός από τη μέση και πάνω, και διακρίνεται στη ράχη του ένα μεγάλο τατουάζ το οποίο καταλαμβάνει όλη τη ράχη του.
Σημειώνεται επίσης ότι όπως προκύπτει από το μαρτυρικό υλικό, φαίνεται ότι όσον αφορά τις διαρρήξεις των κατοικιών στην οδό – [ ], 48 – [ ], και 51 – [ ], αυτές έλαβαν χώρα την ίδια ημέρα στο Μέσα Χωριό της Επαρχία Πάφου ενώ η μητέρα του παραπονούμενου Σπυριδάκη Χρυσοστόμου φαίνεται να προχωρεί σε αναγνώριση μέρος της περιουσίας η οποία κλάπηκε από το σπίτι του γιού της ως περιγράφεται στην κατάθεση της και την οποία του είχε δωρίσει με την περιουσία αυτή που αναγνωρίστηκε να έχει βρεθεί σε τραπεζική θυρίδα που διατηρούσε ο 1ος Κατηγορούμενος με την σύζυγο του.
Διαπιστώνεται επίσης πως σύμφωνα με συγκεκριμένη κατάθεση στον 1ο Κατηγορούμενο έγινε το 2017 από συγκεκριμένο πρόσωπο ένα τατουάζ που κάλυπτε ολόκληρη την πλάτη του, τατουάζ το οποίο είναι μοναδικό αφού δεν το έχει κάνει ποτέ του σε κανένα άλλο πρόσωπο για τον λόγο ότι είναι τατουάζ το οποίο το δημιούργησε από δυο ξεχωριστές εικόνες.
Σημειώνεται επίσης ότι σύμφωνα με τη μαρτυρία, σε σχέση με τις διαρρήξεις που αφορούν τα ερυθρά Ε12, Ε13 και Ε14 αυτές έλαβαν χώρα την ίδια ημέρα στην Χλώρακα.
Στις 09.05.2024 εξασφαλίστηκαν εντάλματα έρευνας μεταξύ άλλων και σε σχέση με την κατοικία του 1ου Κατηγορούμενου και της συγκατηγορούμενης συζύγου του (3ης Κατηγορούμενης). Μάλιστα σε δωμάτιο που βρίσκεται στο ισόγειο της κατοικίας και χρησιμοποιείται ως ινστιτούτο αισθητικής από την Θεοφάνους, εντοπίστηκαν από τον Αστ. 739, μέσα στο πρώτο ερμάρι του εν λόγω δωματίου ένα φούτερ με ενσωματωμένη κουκούλα χρώματος μαύρου μάρκας ULTRAS SIZE XL και ένα ζευγάρι γάντια χρώματος μαύρου μάρκας ELTECH SIZE L. Σε δεύτερο ερμάρι του ίδιου δωματίου εντοπίστηκε μια καινούργια τσάντα φορητού Η.Υ μάρκας RIVA CASE χρώματος γκρίζου με ένα ποντίκι (mouse) και στο ίδιο σημείο εντοπίστηκε και μια τσάντα φορητού υπολογιστή ΗΡ χρώματος γκρίζου με ιμάντα ώμου της οποία τα χερούλια χρώματος μαύρου στο πάνω μέρος ήταν κομμένα. Επίσης στο ίδιο σημείο εντοπίστηκε μια πλαστική εργαλειοθήκη εντός της οποίας υπήρχαν διαρρηκτικά εργαλεία μεταξύ των οποίων και ένα σιδερένιο λιβέρι χρώματος μαύρου τα οποία όπως αναφέρθηκε ανήκουν στον 1ο Κατηγορούμενο.
Επιπλέον, σύμφωνα με τη μαρτυρία, το πιο πάνω φούτερ με ενσωματωμένη κουκούλα χρώματος μαύρου στο κεφάλι με φερμουάρ μάρκας ULTRA SIZE XL, είναι το ίδιο φούτερ που φορούσε ο δράστης κατά τη διάπραξη όλων των αναφερόμενων αδικημάτων. Επίσης σημειώνεται, με βάση και πάλι την μαρτυρία, η τσάντα την οποία ο κουκουλοφόρος έφερε πάντα χιαστί στο σώμα του στην δεξιά πλευρά του σώματος του είναι του ίδιου τύπου σε όλες τις υποθέσεις.
Eπιπρόσθετα σε σχέση με την διάρρηξη της κατοικίας Ιλία Τζιμουχάτζε όπου υπήρχε κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης, ο δράστης κουκουλοφόρος, έφερε φούτερ με ενσωματωμένη κουκούλα χρώματος μαύρου στο κεφάλι με φερμουάρ, είχε χιαστί στο σώμα του στην δεξιά του πλευρά την ίδια τσάντα φορητού Η.Υ μάρκας ΗΡ χρώματος γκρίζου με ιμάντα ώμου της οποίας τα χερούλια χρώματος μαύρου στο πάνω μέρος ήταν κομμένα.
Επιπλέον, σημειώνεται ότι, σε σχέση με την διάρρηξη της κατοικίας του Wang Guantao, από τα κλειστά κυκλώματα παρακολούθησης , ο δράστης κουκουλοφόρος είναι του ίδιου γυμνασμένου σωματότυπου, ιδίου αναστήματος και έχει ίδιο τρόπο βαδίσματος με τον Κατηγορούμενο 1 και φέρει φούτερ με ενσωματωμένη κουκούλα χρώματος μαύρου με φερμουάρ καθώς επίσης φέρει χιαστί τσάντα δεξιά στο σώμα του ίδιου τύπου τσάντα όπως όλες τις προαναφερόμενες περιπτώσεις. Επίσης στο αριστερό του χέρι κράτα λιβέρι όμοιο με αυτό που ανευρέθηκε στην κατοικία του καθώς επίσης φορεί και γάντια χρώματος μαύρου στα χέρια του τα οποία ομοιάζουν με αυτά που ανευρέθηκαν στην οικία του. Να σημειωθεί ότι το φούτερ που φέρει είναι το ίδιο που βρέθηκε στην κατοικία του Κατηγορούμενου 1 καθώς επίσης η τσάντα που έφερε χιαστί είναι του ίδιου τύπου με αυτή που βρέθηκε στην κατοικία του.
Επιπλέον διαπιστώνεται ότι από τη μαρτυρία του Λοχία 3144 Π. Σιμιλλίδη, αυτός αναφέρει ότι αμέσως μετά τη σύλληψη του Κατηγορούμενου 1, ο ίδιος διαπίστωσε ότι στη ράχη του υπήρχε το ίδιο τατουάζ που φαίνεται να έχει καταγραφεί από το κλειστό κύκλωμα σε σχέση με τη διάρρηξη της κατοικίας Βαγγέλη Εγγλεζάκη στο Μέσα Χωριό της Επαρχίας Πάφου. Επίσης ο ίδιος μάρτυρας αναφέρει ότι την 13/05/2024 προσερχόμενος στα γραφεία του ΤΑΕ Πάφου για μεταφορά του Κατηγορούμενου 1, ενώ ο Κατηγορούμενος 1 περπατούσε μέσα στο διάδρομο των κρατητηρίων ερχόμενος προς το μέρος του, διαπίστωσε ότι ο κατηγορούμενος είχε τον ίδιο τρόπο βαδίσματος με τον κουκουλοφόρο που αναφέρει ότι διέπραξε τις πιο πάνω διαρρήξεις και αφού τον πληροφόρησε για το πιο πάνω γεγονός δεν έδωσε οποιαδήποτε απάντηση. Επίσης διαπίστωσε ότι ο κατηγορούμενος 1, είχε ίδιο γυμνασμένο σωματότυπο και ήταν ίδιου αναστήματος όπως τον κουκουλοφόρο σε όλες τις πιο πάνω διαρρήξεις στις οποίες κάνει αναφορά στην κατάθεση του.
Επίσης σύμφωνα με τη μαρτυρία, από έλεγχο που έγινε στο Κεντρικό Μητρώο Τραπεζικών Λογαριασμών που τηρεί η Κεντρική Τράπεζα, διαπιστώθηκε ότι η 3η Κατηγορούμενη και σύζυγος του 1ου Κατηγορούμενου είναι ιδιοκτήτρια τραπεζικής θυρίδας στην Τράπεζα Κύπρου στην Πάφο με συγκεκριμένο αριθμό με συνδεόμενο πρόσωπο τον 1ο Κατηγορούμενο ενώ φαίνεται να υπάρχει μαρτυρία και για τις επισκέψεις που έγιναν στην συγκεκριμένη θυρίδα τόσο από τον κατηγορούμενο 1 όσο και από την σύζυγο του.
Περαιτέρω σύμφωνα με την κατάθεση του Αστ.739, σε έρευνα που έγινε στην τραπεζική θυρίδα η οποία αναφέρεται ανωτέρω στην παρουσία του 1ου Κατηγορούμενου και της 3ης Κατηγορούμενης, εντοπίστηκαν τα ακόλουθα:
Σε σχέση με τα πιο πάνω ανευρεθέντα τα οποία εντοπίστηκαν στην εν λόγω θυρίδα, υπενθυμίζεται ότι στις 11/05/2024 προσήλθε στα γραφεία του ΤΑΕ η Ευαγγελία Χρυσοστόμου, μητέρα του παραπονούμενου Σπυριδάκη Χρυσοστόμου, ο οποίος κατήγγειλε τη διάρρηξη της κατοικίας του στο Μέσα Χωριό και κλοπή περιουσίας από αυτό. Η Χρυσοστόμου, επιθεώρησε τα ανευρεθέντα τεκμήρια και από την τραπεζική θυρίδα όπου και αναγνώρισε 56 χρυσές λίρες και νομίσματα ως περιουσία δική της την οποία αγόρασε η ίδια και την δώρισε στα παιδιά της και κλάπηκε από το σπίτι κατά την διάρρηξη.
Επιπρόσθετα την 12/05/2024 και ώρα 1320 τα ανευρεθέντα στην εν λόγω θυρίδα επιθεωρήθηκαν και από παραπονούμενο σε υπόθεση διάρρηξης στην Λεμεσό, ο οποίος αναγνώρισε τρεις χρυσές ορθογώνιες πλάκες των 10 γραμμαρίων, όπου απεικονίζεται στη μια πλευρά ένα τριαντάφυλλο και στην άλλη πλευρά το όνομα Swise ως μέρος περιουσίας που κλάπηκε από την οικία του. Σχετική είναι επίσης και η κατάθεση του Κώστα Αττικουρή, και το κυανού 25 (ΤΑΕ ΛΕΜΕΣΟΥ Σ/376/2024) , το οποίο αφορά διάρρηξη που έγινε στην Επαρχία Λεμεσού.
Επιπλέον σημειώνεται ότι μεταξύ των ημερομηνιών 15/05/24 – 16/05/24 στην Λεμεσό , αντικείμενα που εντοπίστηκαν την 09/05/2024 εντός της τραπεζικής θυρίδας του 1ου κατηγορούμενου και της 3ης κατηγορούμενης , επιθεωρήθηκαν από ειδικό γεμολόγο και εντοπίστηκαν με την χρήση εξειδικευμένου εξοπλισμού, σε τέσσερα διαμάντια χαρακτηριστικοί αριθμοί αναγνώρισης του κατασκευαστή τους . Να σημειωθεί ότι ένα (1) από τα αναφερόμενα διαμάντια που επιθεωρήθηκαν από ειδικό γεμολόγο και το οποίο φέρει συγκεκριμένο αριθμό αναγνώρισης κατασκευαστή, διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για μέρος κλοπιμαίας περιουσίας που κλάπηκε από διάρρηξη οικίας στην Λεμεσό. Σύμφωνα με την ειδικό γεμολόγο ένα εκ των διαμαντιών φέρει συγκεκριμένο αριθμό (1208296). Το συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο φαίνεται να κλάπηκε από τη διάρρηξη κατοικίας που έγινε στην Λεμεσό σύμφωνα και με τα όσα αναφέρονται στην κατάθεση της παραπονούμενης (Κ39) του φακέλου Σ.149/2022. Σημειώνεται επίσης ότι σύμφωνα με το Κ.33 της εν λόγω υπόθεσης, φαίνεται ότι από το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης, ο δράστης φορούσε φούτερ με κουκούλα και κρατούσε χιαστή τσάντα ώμου. Επίσης σύμφωνα με τα όσα περιέχονται στο Ε-94, αυτό αξίζει περί τις €15000. Σχετικά πιστοποιητικά προσκομίστηκαν και στον Λοχ. 556 Α. Αποστόλου. Επιπλέον όπως προκύπτει και από τα όσα αναφέρει ο Λοχ. 556 Α. Αποστόλου, ο τρόπος δράσης του δράστη των διαρρήξεων που έγιναν στην Πάφο ήταν ο ίδιος με τον τρόπο δράσης του δράστη των διαρρήξεων στην Λεμεσό.
Τώρα και σε συνέχεια των ανωτέρω, σημειώνεται ότι από την έρευνα που έγινε στην κατοικία των κατηγορουμένων 1 και 3, όπως και στην θυρίδα εντοπίστηκαν τα όσα αναφέρονται περιληπτικά στην κατάθεση του Αστ. 739. Συνοπτικά φαίνεται να εντοπίστηκαν στην κατοικία τους μεταξύ άλλων, ρολόγια, κοσμήματα, τσάντες, χρήματα, κ.α τα οποία επίσης εκτιμήθηκαν περί τις €276000=. Επιπλέον σημειώνεται ότι σε έρευνα στους εσωτερικούς χώρους της κατοικίας των κατηγορούμενων 1 και 3 εντοπίστηκαν και παραλήφθηκαν διάφορα αντικείμενα, ενώ στο κυρίως υπνοδωμάτιο πάνω από χρηματοκιβώτιο εντοπίστηκε κοσμηματοθήκη με γυαλί η οποία περιείχε βραχιόλια , σκουλαρίκια, δακτυλίδια και μανικετόκουμπα, ρολόγια και περιδέραιο τα οποία οι κατηγορούμενοι ανέφεραν ότι είναι δικά τους.
Περαιτέρω από το χρηματοκιβώτιο στο ντουλάπι, εντοπίστηκαν μεταξύ άλλων ένα ρολόι ROLEX το οποίο ο κατηγορούμενος 1 ανέφερε ότι αγόρασε για €14000, ένα ρολόι Breitling, το οποίο ανέφερε ότι αγόρασε €5000, ένα κουτί ρολογιού LONGINES , μια καδένα λαιμού μάρκας DAMIANI και διάφορα άλλα αντικείμενα ως περιγράφονται στην κατάθεση Ε39-Ζ. Όσον αφορά το ρολόι ROLEX , η αγορά του φαίνεται να επιβεβαιώνεται από την κατάθεση Ε-85 το οποίο αγοράστηκε με 4 δόσεις σε μετρητά πλέον η προκαταβολή.
Από εξετάσεις που έγιναν από το ηλεκτρονικό σύστημα της Αστυνομίας διαπιστώθηκε ότι ο 2ος Κατηγορούμενος είναι εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης 12 οχημάτων ([ ], [ ], [ ], [ ], [ ], [ ], [ ], [ ], [ ], [ ], [ ] και [ ]).
Επιπλέον το αυτοκίνητο με αρ. εγγραφής [ ] (το οποίο φαίνεται ότι είναι εγγεγραμμένο στον όνομα του κατηγορούμενου 2) κατέχεται και οδηγείται τόσο από τον 1ο Κατηγορούμενο όσο και από τη σύζυγο του 3η Κατηγορούμενη. Τα αυτοκίνητα με αρ. εγγραφής [ ], [ ] κατέχονται και οδηγούνται από τον 1ο Κατηγορούμενο, τα οποία επίσης φαίνεται με βάση τα ανωτέρω να είναι εγγεγραμμένα στο όνομα του κατηγορούμενου 2.
Σε σχέση με την αγορά του αυτοκίνητου με αριθμούς εγγραφής [ ], φαίνεται σύμφωνα με την κατάθεση του υπεύθυνου πωλήσεων αντιπροσωπίας αυτοκινήτων, αυτό να παραγγέλθηκε από τον κατηγορούμενο 1 και πληρώθηκε εξολοκλήρου από αυτόν για το ποσό των €83000=. Το εν λόγω αυτοκίνητο εξοφλήθηκε και παραδόθηκε στον 1ο κατηγορούμενο στις 07/10/2021, και στις 11/02/22, το εν λόγω αυτοκίνητο εγγράφηκε στο όνομα του Κατηγορούμενου 2, ο οποίος δεν ήρθε από το κατάστημα, αλλά την ταυτότητα του την προσκόμισε ο κατηγορούμενος 1 έτσι ώστε να εγγραφεί στο όνομα του. Το εν λόγω αυτοκίνητο σύμφωνα τα όσα προκύπτουν από την κατάθεση (Ε90Α) πληρώθηκε από τον κατηγορούμενος 1 εξ ολοκλήρου σε μετρητά σε δώδεκα δόσεις. Επίσης στο δελτίο παραγγελίας του αυτοκινήτου όσο και στις αποδείξεις πληρωμής, αναγράφεται το όνομα του κατηγορούμενου 2, αφού έτσι ζήτησε ο ίδιος ο κατηγορούμενος 1.
Επίσης ο 1ος κατηγορούμενος, είναι ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του οχήματος [ ] μάρκας BMW μοντέλο M5, γκρίζου χρώματος, του οχήματος με αρ. εγγραφής [ ] Nissan Pulsar αργυρού χρώματος και μιας μοτοσυκλέτας με αρ. εγγραφής [ ] μοντέλο GSXR 740 μπλε χρώματος. Σημειώνεται εδώ ότι το όχημα με αριθμούς έγγραφής [ ] – ΒΜW M5, σύμφωνα με το Ε-106, είναι αξίας €90000=.
Κατόπιν σχετικής παρακολούθησης, σε τακτά χρονικά διαστήματα διαπιστώθηκε ότι τα αυτοκίνητα με αρ. εγγραφής [ ], [ ], [ ] (ιδιοκτησίας του 2ου κατηγορούμενου) και [ ] κατέχονται και οδηγούνται από τον 1ο Κατηγορούμενο και την 3η Κατηγορούμενη ενώ ο 2ος Κατηγορούμενος θεάθηκε σε δύο περιπτώσεις να είναι συνοδηγός στο όχημα με αρ. εγγραφής [ ] με οδηγό τον 1ο Κατηγορούμενο.
Επίσης από έλεγχο του μηχανογραφημένου συστήματος της Αστυνομίας διαπιστώθηκε ότι το αυτοκίνητο με αρ. εγγραφής [ ] μάρκας Toyota Vits είναι εγγεγραμμένο στον 2ο Κατηγορούμενο. Από τις 19.05.2006 μέχρι τις 09.04.2017 ήταν εγγεγραμμένο σε άλλο πρόσωπο, από τις 10.04.2017 μέχρι τις 02.06.2022 ήταν γραμμένο σε δεύτερο πρόσωπο, στις 03.06.2022 το εν λόγω όχημα εγγράφηκε στο όνομα της 3ης Κατηγορούμενης μέχρι τις 06.04.2023 και στις 07.04.2023 εγγράφηκε στο όνομα του 2ου Κατηγορούμενου. Το αυτοκίνητο με αρ. εγγραφής [ ] μάρκας BMW είναι εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης ο 1ος Κατηγορούμενος ενώ στις 20.02.2020 το εν λόγω αυτοκίνητο εγγράφηκε στο όνομα της 3ης Κατηγορούμενης μέχρι τις 27.07.2021. Από τις 28.07.2021 μέχρι τις 10.08.2021 το όχημα ήταν εγγεγραμμένο σε άλλο πρόσωπο και στις 11.08.2021 μεταβιβάστηκε στο όνομα του 2ου Κατηγορούμενου μέχρι τις 24.08.2021 όπου στις 25.08.2021 εγγράφηκε στο όνομα του 1ου Κατηγορούμενου. Τέλος σε σχέση με τα αυτοκίνητα με αρ. εγγραφής [ ] μάρκας ΒΜW την 11.02.2022 εγγράφηκε στον 2ο Κατηγορούμενο αλλά το χρησιμοποιεί η 3η Κατηγορούμενη και το αυτοκίνητο με αρ. εγγραφής [ ] μάρκας Land Cruiser Prado εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης είναι επίσης ο 2ος Κατηγορούμενος αλλά το χρησιμοποιεί ο 1ος Κατηγορούμενος.
Επίσης με βάση τη μαρτυρία που προκύπτει από το Ε-105, φαίνεται ότι ο Κατηγορούμενος 1 έχει επίσης προς όφελος του το ½ μερίδιο από πωλητήρια έγγραφα σε σχέση με δυο διαμερίσματα στο χωριό Αναβαργός.
Περαιτέρω σημειώνεται ότι από κατάθεση που λήφθηκε από λειτουργό του Γραφείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Ε-92) αναφέρεται ότι ο Κατηγορούμενος 1 εγγράφηκε στις κοινωνικές ασφαλίσεις την 01/07/06 ενώ ο τελευταίος εργοδότης του από το έτος 2021 μέχρι και σήμερα είναι συγκεκριμένη εταιρεία με μέσο όρο μισθού 1000 ευρώ μηνιαίως.
Επίσης σημειώνω ότι ο Κατηγορούμενος 1, με βάση το Ε-117, δεν είναι καν εγγεγραμμένος στο Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων.
Επίσης, σύμφωνα με την γραπτή κατάθεση που λήφθηκε και από τον σπιτονοικοκύρη των Κατηγορουμένων 1 και 3 (Ε-93) αναφέρεται ότι το ενοίκιο πληρώνεται πάντα σε μετρητά και τώρα ανέρχεται σε 1200 κάθε δυο μήνες. Επίσης ο κατηγορούμενος 1 του ανέφερε σε διάφορες ημερομηνίες, να αγοράσει την οικία, αναφέροντας του «πες μου πόσα θέλεις να σου τα δώσω τώρα cash».
Επίσης σε έρευνα στο όχημα [ ] του 1ου κατηγορούμενου εντοπίστηκε ένα πιστοποιητικό του χρυσοχοείου Chrysopyritis για λευκόχρυσο δακτυλίδι με πολύτιμους λίθους (διαμάντια - ζαφείρι). Σε περαιτέρω έρευνα στο όχημα [ ] εντοπίστηκαν στο ντουλαπάκι του συνοδηγού του αυτοκινήτου ένα μικρό πλαστικό πράσινο δοχείο που περιείχε εννέα δέσμες κλειδιών και πέντε μονά κλειδιά ενώ εντοπίστηκε και απόκομμα επιταγής της Τράπεζας Κύπρου με εκδότη την 3η κατηγορούμενη για το ποσό των €80.000 με δικαιούχο τον Κωστάκη Αργυρού ενώ εντοπίστηκε και τιμολόγιο αγοράς ημερ. 07.10.2021 της εταιρείας Pilakouta για το ποσό των €83.000 που αφορά το αυτοκίνητο [ ] καθώς και έγγραφα που αφορούσαν και το όχημα [ ] (Ε-39Ζ), αυτοκίνητα τα οποία υπενθυμίζω είναι εγγεγραμμένα στο όνομα του κατηγορούμενου 2 σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην κατάθεση (Ε111-Β). Σε σχέση με την προαναφερόμενη επιταγή των €80.000= με εκδότη την 3η κατηγορούμενη , ο κατηγορούμενος 1 ανέφερε ότι «αγόρασα διαμέρισμα». Για το εν λόγω θέμα λήφθηκε κατάθεση από τον δικαιούχο αυτής (Ε-100), ο οποίος ουσιαστικά επιβεβαιώνει την πώληση του εν λόγω διαμερίσματος και το χρηματικό ποσό που πληρώθηκε για αυτό.
Αξιοσημείωτο ότι από την συλλογή του ενός κινητού τηλεφώνου που εντοπίσθηκε στην κατοικία του 1ου Κατηγορούμενου εξάχθηκαν 1968 βίντεο και 88.847 αρχεία φωτογραφιών. Αφού επιθεωρήθηκαν τα πιο πάνω βίντεο και αρχεία φωτογραφιών μεταξύ άλλων εντοπίστηκαν:
Μεγάλος αριθμός φωτογραφιών του χρυσοχοείου ‘’symeou jewellery’’ το οποίο βρίσκεται στην οδό Αρχ. Μακαρίου Γ αρ. 1 στην Πάφο ιδιοκτησίας του Αντρέα Συμεού και της γύρω περιοχής του χρυσοχοείου με ημερομηνία 14.02.2024. Επίσης εντοπίστηκαν βίντεο ημερ. 23.02.2024 και 23.04.2024 στα οποία φαίνεται μια μηχανή που λιώνει χρυσό και ακούγεται γυναικεία ομιλία, βίντεο ίδιας ημερομηνίας όπου φαίνονται γυναικεία χέρια να προσπαθούν με πένσα να καταστρέψουν ένα ρολόι και να ακούγεται γυναικεία ομιλία, βίντεο ημερ. 30 Απριλίου όπου φαίνεται μηχανή που λιώνει χρυσό, σύνεργα λιωσίματος χρυσού, γυναικεία χέρια που κάνουν την διαδικασία λιωσίματος χρυσού και να ακούγεται μια γυναικεία φωνή άγνωστη, μια γυναικεία φωνή που ομοιάζει με την φωνή της 3ης Κατηγορούμενης και η αντρική φωνή του 1ου Κατηγορούμενου ενώ από την πιο πάνω διαδικασία βγαίνει μια πλάκα χρυσού με τα πιο πάνω βίντεο να φαίνεται να έχουν βιντεοσκοπηθεί μέσα στην κατοικία του 1ου Κατηγορούμενου.
Επιπρόσθετα εντοπίστηκαν φωτογραφίες ημερ. 23.02.2024, 29.02.2024 και 30.03.2024 οι οποίες παρουσιάζουν μια ζυγαριά συγκεκριμένου τύπου και μάρκας στην οποία τοποθετούνται και ζυγίζονται ποσότητα κοσμημάτων και χρυσαφικών διαφόρων ειδών, πλάκες χρυσού, ποσότητα από πολύτιμες πέτρες κοσμημάτων και άλλα άγνωστα αντικείμενα φωτογραφίες οι οποίες αναγνωρίστηκαν από τον ιδιοκτήτη του χρυσοχοείου Ανδρέα Συμεού ότι περιείχαν κοσμήματα / χρυσαφικά που κλάπηκαν από την διάρρηξη του χρυσοχοείου του.
Εντοπίστηκαν επίσης φωτογραφίες κατοικιών και πιθανών στόχων με δορυφορική απεικόνιση μεταξύ άλλων και κατοικιών οι οποίες είχαν καταγγελθεί ότι είχαν διαρρηχθεί ενώ η ζυγαριά που απεικονίζεται στις φωτογραφίες που εντοπίστηκαν στο κινητό που βρέθηκε στην κατοικία του 1ου Κατηγορούμενου εντοπίστηκε στην κατοχή της 4ης Κατηγορούμενης και συγκεκριμένα στο χώρο του γραφείου του κοσμηματοπωλείου της.
Από τον εσωτερικό έλεγχο του καταστήματος της 4ης Κατηγορούμενης διαπιστώθηκε ότι ο χώρος που λήφθηκαν οι φωτογραφίες που βρέθηκαν στο κινητό τηλέφωνο που παραλήφθηκε από την κατοικία του 1ου Κατηγορούμενου και στις οποίες απεικονίζεται μια ζυγαριά ακριβείας πάνω στην οποία υπήρχαν χρυσαφικά και ράβδοι χρυσού, κλοπιμέας περιουσίας από το χρυσοχοείο που διαρρήχθηκε στις 15.02.2024 είναι ο χώρος του γραφείου του χρυσοχοείου της 4ης Κατηγορούμενης. Από το χρυσοχοείο αυτής παραλήφθηκε μεγάλος αριθμός κοσμημάτων, χρυσαφικών και άλλων πολύτιμων αντικειμένων κάποια εξ αυτών να έχουν αναγνωριστεί ως κλοπιμέα περιουσία από κατοικίες που έτυχαν διάρρηξης στην Επαρχία Λεμεσού. Η 4η Κατηγορούμενη συνελήφθηκε ως το γυναικείο πρόσωπο που παρουσιάζεται και ομιλεί στα συγκεκριμένα βίντεο με την μηχανή λιωσίματος χρυσού.
Επαναλαμβάνω λοιπόν, ότι στη βάση αυτού του υλικού θεωρώ ότι η μαρτυρία που εμπλέκει τον Κατηγορούμενο 1 στις επίδικες κατηγορίες είναι επαρκής για να πιθανολογήσει καταδίκη.[1] Σε περίπτωση καταδίκης, με βάση τα περιστατικά διάπραξης των αδικημάτων και ανάλογα βεβαίως με τις ιδιαίτερες συνθήκες του Κατηγορούμενου, αναμένεται η επιβολή αυστηρών ποινών χωρίς μάλιστα να αποκλείεται ακόμα και η επιβολή διαδοχικών ποινών φυλάκισης. Επομένως συντρέχει και αυτός ο παράγοντας που προσδιορίζει τον κίνδυνο της φυγοδικίας.
Έχοντας αναφέρει όλα τα πιο πάνω, υπογραμμίζω ότι η πιθανότητα μη προσέλευσης ενός κατηγορούμενου στη δίκη δεν πρέπει να εκτιμάται μόνο με αναφορά στη σοβαρότητα των αδικημάτων, την πιθανότητα καταδίκης και τις ποινές. Στην Κρίνος Θεοχάρους κ.α. ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 48, αναφέρθηκαν τα εξής:
«Είναι όμως επίσης νομολογημένο πως σε καμιά περίπτωση δεν εκτιμάται η πιθανότητα μη προσέλευσης με κατά απομόνωση αναφορά στη σοβαρότητα του αδικήματος, την πιθανότητα καταδίκης και την επιβληθησόμενη ποινή, αυτόματα δηλαδή, χωρίς τον συνυπολογισμό άλλων σχετικών δεδομένων. Το εγχείρημα συνίσταται όχι απλώς στην αποτίμηση γενικών ενδεχομένων από την κατ’ ισχυρισμόν διάπραξη αδικήματος ορισμένης σοβαρότητας για το οποίο μπορεί να καταδικασθεί ο κατηγορούμενος αλλά στην αποτίμηση της πιθανότητας να διαφύγει ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος».
Σημειώνω και την απόφαση Μιχάλης Α. Ψύλλας ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. Αρ. 201/2007, ημερ. 28.8.2007, όπου επαναλήφθηκε ότι η αναφορά στη σοβαρότητα των αδικημάτων δεν είναι αρκετή και πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και άλλες παράμετροι.
Στην Χ”Δημητρίου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 45 ανασκοπήθηκε η Νομολογία και εξηγήθηκε ακριβώς ότι η πρόβλεψη σε σχέση με τα ενδεχόμενα μπορεί να έχει ως πηγή «εγγενείς ενδείξεις» που χαρακτηρίζουν την ιδιαίτερη υφή της υπόθεσης, αλλά και το ιστορικό του υποδίκου και στοιχεία από την ίδια την υπόθεση.
Παράγοντες που λαμβάνει υπόψη το Δικαστήριο κατά την εξέταση των πιο πάνω είναι, μεταξύ άλλων, εκείνοι που συνδέονται με τον χαρακτήρα του κατηγορουμένου, την κατοικία του, το επάγγελμά του, τα οικονομικά του, τους οικογενειακούς δεσμούς και όλων των ειδών τους δεσμούς με τη χώρα στην οποία διώκεται, καθώς και γενικότερα θέματα υγείας.
Οι πιο πάνω παράγοντες πρέπει να συνεκτιμώνται ανάμεσα στα άλλα και με τον παράγοντα της παρακώλυσης στην ετοιμασία της υπεράσπισης λόγω της κράτησης (Savva & Another (No.2) v. Police (1997) 2 C.L.R. 292), αλλά και με τον χρόνο κράτησης (Χ’’Δημητρίου ανωτέρω).
Όλοι αυτοί οι παράγοντες έχουν αναγνωρισθεί από τη Νομολογία μας ως παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη στα πλαίσια αιτήσεων κράτησης. Ωστόσο, όπως υπογραμμίσθηκε στη Βασιλείου (ανωτέρω), τέτοιοι παράγοντες, όπως και οι επιπτώσεις της κράτησης στην προσωπική, οικογενειακή και επαγγελματική ζωή ενός υποδίκου, έστω και αν είναι δυσμενείς, δεν υπερφαλαγγίζουν το γενικό δημόσιο συμφέρον για την απονομή της ποινικής δικαιοσύνης.
Δεν αμφισβητείται ότι ο 1ος Κατηγορούμενος είναι Κύπριος Υπήκοος παντρεμένος με την 3η Κατηγορούμενη με την οποία έχει αποκτήσει και ένα παιδί συνεπώς φαίνεται αυτός να διαθέτει δεσμούς με την Κύπρο. Τα πιο πάνω φαίνεται να προκύπτουν μέσα από το μαρτυρικό υλικό.
Παρόλα αυτά δεν βρίσκω ότι αυτά τα δεδομένα και γενικότερα οι πιθανές δυσμενείς συνέπειες που ενδεχομένως θα έχει η κράτηση του κατηγορουμένου 1 στην προσωπική, οικογενειακή ή επαγγελματική ζωή του μέχρι την ημερομηνία της δίκης του, είναι τόσο εξαιρετικά ώστε να υπερφαλαγγίζουν το γενικό δημόσιο συμφέρον (Νικολάου ν. Αστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 790). Χρήσιμο για το θέμα αυτό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την πρόσφατη απόφαση Memic κ.α. ν. Δημοκρατίας Ποινικές Εφέσεις 81/19 - 83/19 ημερομηνίας 16.07.19 όπου λέχθηκε ότι «Με μόνη την προσθήκη ότι οι προσωπικές συνθήκες ενός κατηγορουμένου και οι δεσμοί που αυτός έχει με την Κύπρο, καθώς επίσης και η οικονομική του δυνατότητα για παροχή εγγυήσεων, δεν μπορούν να επενεργούν ως ασπίδα για υπερφαλάγγιση της σοβαρότητας των αδικημάτων και κατ’ επέκταση να θεωρούνται ότι εξαλείφουν τον κίνδυνο φυγοδικίας. Παραπέμπουμε επί του προκειμένου στις επισημάνσεις που έγιναν στις Φλεριανού ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 13/2016 ημερ. 3.3.2016 και Πολυδώρου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 14/2016 ημερ. 7.7.2016.»
Όπως αναφέρθηκε στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Σιδερένιου κ.α. (2008) 2 Α.Α.Δ. 319, οι προσωπικές συνθήκες ενός Κατηγορούμενου εξετάζονται με αναφορά στο μοναδικό κριτήριο, κατά πόσο δηλαδή οι συνθήκες αυτές ανατρέπουν την σκέψη στον Κατηγορούμενο να μην εμφανιστεί στο Δικαστήριο για να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες που του προσάπτονται. Δεν εξετάζονται οι προσωπικές συνθήκες με σκοπό να επιδειχθεί επιείκεια στον Κατηγορούμενο, απαλλάσσοντας τον από την ταλαιπωρία της προφυλάκισης.
Επαναλαμβάνω ότι όπως λέχθηκε στην υπόθεση Κρασοπούλης κ.α ν. Δημοκρατίας (2012) 2ΑΑΔ 450, όσο πιο σοβαρή είναι η ποινή που ενδεχομένως να επιβληθεί σε περίπτωση καταδίκης σε ένα κατηγορούμενο, τόσο πιο δυνητικά πραγματοποιήσιμος είναι ο κίνδυνος διαφυγής του.
Στην Ανδρέας Κωνσταντίνου v. Αστυνομίας (Ποινική Έφεση Αρ.: 1/24), το Εφετείο επανέλαβε την αρχή ότι όσο πιο σοβαρή είναι η τυχόν επιβληθησομένη ποινή, τόσο πιο δυνητικά πραγματοποιήσιμος είναι ο κίνδυνος διαφυγής, για να καταδείξει ότι ήταν και πάλι εντός αυτού του πλαισίου που είχε συνυπολογίσει όλα όσα είχαν τεθεί ενώπιόν του πρωτόδικου Δικαστηρίου σε σχέση με τις προσωπικές συνθήκες του Εφεσείοντος (Κρασοπούλης κ.α. v. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 450). Δεν διαπιστώθηκε όπως αναφέρθηκε, οποιοδήποτε σφάλμα στον χειρισμό στον οποίο προέβη ο πρωτόδικος Δικαστής.
Στην υπόθεση ΧΧΧ Ύψου v. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 101/22 ημερ. 31/05/22 η Έντιμη Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου κα. Λ. Δημητριάδου υπέδειξε ότι ορθά το Κακουργιοδικείο είχε στρέψει την προσοχή του στους υποκειμενικούς παράγοντες του Εφεσείοντα και στο κατά πόσο οι προσωπικές του περιστάσεις και οι δεσμοί του με την Κύπρο συνηγορούσαν να αφεθεί ελεύθερος υπό όρους, και συνεπώς ορθά αποφάσισε ότι δεδομένης της σοβαρότητας των κατηγοριών που αντιμετώπιζε, της πιθανότητας καταδίκης και των αυστηρότατων ποινών που ενδέχεται να υποστεί αν καταδικαστεί, αυτός είναι ευλόγως πιθανό να θελήσει να φυγοδικήσει.
Με γνώμονα πάντοτε τη θεμελιακή αρχή ότι ο κατηγορούμενος δικαιούται να είναι ελεύθερος εκτός εάν καταδειχθεί η ανάγκη κράτησής του, θεωρώ ότι, παρά τους δεσμούς με την Κύπρο, τα δεδομένα της παρούσας υπόθεσης υπό το φως της σοβαρότητας που τη χαρακτηρίζει, την υπαρκτή πιθανότητα καταδίκης και το ορατό ενδεχόμενο να του επιβληθούν πολύχρονες ποινές φυλάκισης ακόμα και διαδοχικές, όπως αυτά έχουν σημειωθεί πιο πάνω, επενεργούν θετικά στη σκέψη του κατηγορουμένου να μην εμφανιστεί στη δίκη του και κατ' επέκταση εύλογα αυξάνουν το κίνητρο του για φυγοδικία από μέρους του αντίς να εξαλείφουν τον κίνδυνο αυτό.
Συνεπώς καταλήγω να διατάξω την κράτηση του κατηγορούμενου στη βάση του κίνδυνου φυγοδικίας.
Πιθανότητα διάπραξης ίδιου ή άλλου αδικήματος:
Στρεφόμενος τώρα στον κίνδυνο διάπραξης από μέρος του 1ου Κατηγορούμενου άλλων αδικημάτων ο οποίος από μόνος του ως λόγος μπορεί να δικαιολογήσει την κράτηση ενός κατηγορούμενο μέχρι την δίκη του σημειώνω τα εξής:
Για την επιτυχή επίκληση του κριτηρίου αυτού δεν απαιτείται απόδειξη του κριτηρίου με την αυστηρή έννοια του όρου. Ούτε απαιτείται ακριβής μαρτυρία για την ύπαρξη πιθανότητας διάπραξης άλλου αδικήματος. Εκείνο που μετρά είναι αν με βάση όλα τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία δημιουργείται η ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει τέτοια πιθανότητα.
Στην Άθου Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση 113/15 (Σχ. με 115/15), απόφαση ημερομηνίας 02.06.2015, λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Το πρωτόδικο Δικαστήριο καθοδηγήθηκε από σχετικές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, όπως την Σπανού κ.ά. v Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση 26 και 28/2013, ημερομηνίας 29/3/2013 και την Νικολάου v Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 840. Σύμφωνα με την προαναφερόμενη Νομολογία, κράτηση κατηγορούμενου μπορεί να διαταχθεί ακόμα και στη βάση, μόνο, κινδύνου διάπραξης άλλων αδικημάτων. Στην προκείμενη περίπτωση, το πρωτόδικο Δικαστήριο παρατήρησε ότι, για να καταλήξει (ένα Δικαστήριο) σε συμπέρασμα για ύπαρξη πιθανότητας διάπραξης άλλου αδικήματος, δεν απαιτείται ακριβής μαρτυρία. Αρκεί, αν, με βάση όλα τα ενώπιον του στοιχεία, δημιουργείται ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει τέτοια πιθανότητα. Λαμβάνοντας υπόψη, ότι ο Κατηγορούμενος 2 - Εφεσείοντας, βαρύνεται με προηγούμενη καταδίκη για ομοειδές αδίκημα κατοχής ναρκωτικών με σκοπό την προμήθεια και ότι δέκα περίπου μήνες μετά την αναστολή σημαντικού μέρους της ποινής του βρέθηκε, κάτω από ύποπτες συνθήκες, στη σκηνή διάπραξης των προαναφερόμενων τριών αδικημάτων, θεώρησε ότι ο κίνδυνος εμπλοκής του σε νέα αδικήματα στο μέλλον δεν ήταν μόνο μια απλή πιθανότητα, αλλά περισσότερο από ορατός. Επομένως, ο ορατός κίνδυνος διάπραξης άλλων αδικημάτων εκ μέρους του Κατηγορούμενου 2 - Εφεσείοντα δικαιολογούσε, υπό τις περιστάσεις, τη διαφορετική μεταχείρισή του και την έκδοση διατάγματος κράτησης του.
Συμφωνούμε με το πρωτόδικο Δικαστήριο και με αυτά τα δεδομένα, θεωρούμε και τους δύο (εναπομείναντες) λόγους έφεσης ως αβάσιμους. Η πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων ήταν, υπό τις περιστάσεις, «ευλογοφανής», όπως έκρινε το πρωτόδικο Δικαστήριο, και η διαφορετική μεταχείριση μεταξύ πρώτου και δεύτερου Κατηγορούμενου δικαιολογείτο, υπό τις περιστάσεις, εφόσον για τον δεύτερο Κατηγορούμενο ικανοποιείτο το στοιχείο του κινδύνου διάπραξης άλλων αδικημάτων.»
Στην προαναφερόμενη υπόθεση Σιακαλλή τονίστηκε ότι η πιθανότητα αυτή δεν περιορίζεται κατ’ ανάγκη σε παρόμοιο με το υπό εκδίκαση αδίκημα. Άμεσα δε συνδεδεμένη με την εξέταση πιθανολόγησης διάπραξης νέου αδικήματος είναι και η επιθυμία προστασίας του κοινωνικού συνόλου. Στην ίδια υπόθεση λέχθηκε ότι η εκκρεμότητα άλλων ποινικών υποθέσεων ενισχύει την πιθανολόγηση διάπραξης άλλου νέου αδικήματος. Όπως λέχθηκε στην υπόθεση Νικολάου v. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ., στην οποίαν μνημονεύεται η υπόθεση Νικολάου v. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 840, η ύπαρξη πιθανότητας διάπραξης άλλων αδικημάτων στον ενδιάμεσο χρόνο μέχρι τη δίκη από τον κατηγορούμενο, μπορεί να στοιχειοθετηθεί είτε από στοιχεία που αφορούν σε προηγούμενη καταδίκη ή προηγούμενες καταδίκες, είτε ακόμα και από το γεγονός ότι εναντίον του κατηγορουμένου εκκρεμούν προς εκδίκαση ή προς καταχώρηση, άλλες υποθέσεις σε σχέση με τη διάπραξη παρόμοιων αδικημάτων. Το γεγονός της εκκρεμότητας άλλων υποθέσεων δύναται, υπό τις κατάλληλες περιστάσεις, να θεωρηθεί ότι αναδεικνύει μία συμπεριφορά και τάση του κατηγορουμένου, η οποία κλίνει προς την πιθανότητα διάπραξης νέων αδικημάτων αν αυτός αφεθεί ελεύθερος. Χαρακτηριστικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από την πιο πάνω υπόθεση:
«Αυτό ήταν ένα σοβαρό στοιχείο το οποίο μπορούσε και έπρεπε να συνσταθμιστεί από το πρωτόδικο και μπορούσε να κλίνει την πλάστιγγα υπέρ της κράτησης του εφεσείοντα, δεδομένου ότι στοιχειοθετούσε την ύπαρξη πιθανότητας διάπραξης αδικημάτων στο μεσοδιάστημα, παρά την ύπαρξη λευκού ποινικού μητρώου του εφεσείοντα, στοιχείο το οποίο επίσης λήφθηκε υπόψη.»
Στην Αριστοδήμου ν. Δημοκρατίας (2009) 2 Α.Α.Δ. 567 λέχθηκαν τα ακόλουθα σε σχέση με τον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων.
«Εξετάσαμε τα δεδομένα της παρούσας υπόθεσης και δεν έχουμε ικανοποιηθεί ότι συντρέχει λόγος για την παρέμβαση μας. Το πρωτόδικο δικαστήριο ορθώς καθοδηγήθηκε από την υπάρχουσα νομολογία, επισημαίνοντας ότι δεν ήταν απαραίτητη η ύπαρξη προηγουμένων καταδικών, αρκούσε, υπό τις περιστάσεις, η ύπαρξη των δυο άλλων ποινικών υποθέσεων που επίσης εκκρεμούν εναντίον του εφεσείοντα για να οδηγηθεί στην κατάληξη ότι υπάρχει πιθανότητα επανάληψης της ιδίας εγκληματικής συμπεριφοράς από τον εφεσείοντα. (βλ. Σιακαλλή ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 130 και Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (2008) 2 A.A.Δ. 597).
Η χρονική αλληλουχία των γεγονότων που οδήγησαν στην καταχώρηση των τριών υποθέσεων, όπως τις αναλύσαμε πιο πάνω, καθιστά έκδηλο και προφανές ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο οδηγήθηκε στο συμπέρασμα πιθανότητας επανάληψης αφού τα εξεταζόμενα αδικήματα της παρούσας υπόθεσης, κατ' ισχυρισμόν, διαπράχθηκαν ενώ υπήρχε προγραμματισμένη για ακρόαση άλλη υπόθεση ενώπιον του κακουργιοδικείου Πάφου. Ταυτοχρόνως η άλλη υπόθεση που εκκρεμεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, αφορά προγενέστερη περίοδο της διάπραξης των αδικημάτων της υπό κρίση υπόθεσης.
Αυτό, κατά τη γνώμη μας, δικαιολογούσε πλήρως την κατάληξη του κακουργιοδικείου.»
Στη Θεοφάνους ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 327, το Εφετείο απορρίπτοντας την έφεση του κατηγορούμενου ανέφερε τα ακόλουθα:
«Στη συνέχεια το Κακουργιοδικείο εξέτασε το ζήτημα της πιθανότητας διάπραξης άλλων αδικημάτων, από τον εφεσείοντα μέχρι τη δίκη του. Αυτό το ζήτημα είχε τεθεί από την Κατηγορούσα Αρχή η οποία έθεσε ευθέως και σαφώς ενώπιον του Κακουργιοδικείου την θέληση και την επιθυμία του εφεσείοντα να βοηθήσει με οποιοδήποτε τρόπο, έστω και παράνομο, τον αδελφό του, συγκατηγορούμενο του στην παρούσα υπόθεση και κατηγορούμενο στην Υπόθεση Αρ. 38/12, να αθωωθεί από τις εναντίον του κατηγορίες. Συγκεκριμένα η Κατηγορούσα Αρχή έθεσε υπόψη του Κακουργιοδικείου την Ποινική Υπόθεση Αρ. 6574/12 ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, στην οποία κατηγορούμενος είναι ο παρών εφεσείων και στην οποίαν κατηγορείται, μεταξύ άλλων, ότι μεταξύ των ημερομηνιών Δεκεμβρίου του 2011 και Απριλίου του 2012, παρείχε τη δυνατότητα διαφυγής στον αδελφό του Θεόδωρο Θεοφάνους, εν γνώσει του, ότι αυτός ενεχόταν σε έγκλημα διπλού φόνου εκ προμελέτης. Επίσης στην υπόθεση εκείνη κατηγορείται ότι κατέστρεψε και αποδεικτικά στοιχεία, εσκεμμένα, για να βοηθήσει τον αδελφό του να διαφύγει την καταδίκη. Επομένως κατά την κρίση μας ορθά το πρωτόδικο δικαστήριο εξετάζοντας την πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων, αναφέρθηκε στην Υπόθεση Αρ. 6574/12, Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είχε καταδειχθεί η πιθανότητα εκδήλωσης εκ νέου διάθεσης παροχής βοήθειας του εφεσείοντα προς τον αδελφό του, με οποιοδήποτε τρόπο, ώστε να αποφύγει την καταδίκη για υπόθεση διπλού φόνου, την οποίαν αντιμετωπίζει. Ακόμα το Κακουργιοδικείο έκρινε ότι υπήρχε και κίνδυνος εναντίον της ζωής του Οδυσσέα Ποζίδη, συζύγου του ενός από τα δύο θύματα στην Υπόθεση Αρ. 38/12, και πάλι με απώτερο σκοπό την υποβοήθηση της υπεράσπισης του αδελφού του εφεσείοντος Θεόδωρου Θεοφάνους. Με αυτά τα δεδομένα ορθά, κατά την κρίση μας, το Κακουργιοδικείο κατέληξε στο συμπέρασμα πως η πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων εκ μέρους του εφεσείοντα, της μορφής που εξήγησε, δηλαδή με σκοπό την υποβοήθηση του αδελφού του κατηγορούμενου στην Υπόθεση Αρ. 38/12, καθιστούσε την κράτηση του εφεσείοντα μέχρι τη δίκη του επιτακτική.»
Στην Πατατάρης ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 46, αναφέρθηκαν τα ακόλουθα στη σελίδα 52:
«Η πιθανολόγηση διάπραξης νέου αδικήματος αναφέρεται σε τάση για συγκεκριμένη συμπεριφορά του αδικοπραγούντα στο μέλλον, συμπεριφορά για την οποία το Δικαστήριο μπορεί να καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα, με βάση το σύνολο του υλικού που βρίσκεται ενώπιον του.»
Στη Φενερίδης (1998) 1(Δ) Α.Α.Δ. 2101 η οποία αφορούσε σε αίτηση έκδοσης εντάλματος Habeas Corpus, λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Όμως ο κίνδυνος μη προσέλευσης δεν αποτελεί και τον μοναδικό ουσιώδη παράγοντα. Άλλοι παράγοντες είναι η πιθανότητα διάπραξης του ίδιου ή άλλου αδικήματος καθώς και ο επηρεασμός της πορείας της δικαιοσύνης. Δεν είναι απαραίτητο όλοι οι παράγοντες να συνυπάρχουν, ένας ή περισσότεροι απ' αυτούς μπορεί να αποτελέσουν τον αποφασιστικό παράγοντα (Rodosthenous and Another v. The Police 1961 C.L.R. 50 και Μichael Apostolou Tsouka v. The Police 1962 C.L.R. 261. Βλέπε επίσης Χατζηδημητρίου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 A.A.Δ. 45 και Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 A.A.Δ. 109.)
H πρόβλεψη αναφορικά με την ύπαρξη ή αποτίμηση των διάφορων κινδύνων που σταθμίζουν τελικά την εξέταση του ενδεχόμενου κράτησης, όπως είναι η πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων, δεν μπορεί παρά να στηρίζεται είτε σε στοιχεία που προέρχονται από το ιστορικό του υπόδικου ή της υπόθεσης είτε σε εγγενείς ενδείξεις που χαρακτηρίζουν την ιδιαίτερη υφή της (Φώτος Χατζηδημητρίου ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω).
Όσον αφορά δε την πιθανότητα διάπραξης άλλου αδικήματος δεν απαιτείται ακριβής μαρτυρία, αρκεί να δημιουργείται ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει μια τέτοια πιθανότητα (Σιακαλλή ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω).»
Στην Πιριπίτσης ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 9 το Εφετείο σε συμφωνία με το πρωτόδικο Δικαστήριο βρήκε πως η μαρτυρία που είχε τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου σαφώς δημιουργούσε εύλογη υποψία ότι ο εφεσείων ενεχόταν στη διάπραξη αδικημάτων παρόμοιας φύσης με εκείνα για τα οποία επρόκειτο να δικαστεί.
Τέλος στην Χρυσόστομος Σκούρος v. Αστυνομίας 2011 2ΑΑΔ 140 διατάχθηκε η κράτηση του Εφεσείοντα για τον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων στην βάση μόνο του ίδιου κατηγορητηρίου που αντιμετώπιζε. Αναφέρθηκε από το Εφετείο ότι το γεγονός διάπραξης μεγάλου αριθμού αδικημάτων εντός ελάχιστου χρόνου δεικνύει την ύπαρξη ροπής και δυνατότητας διάπραξης νέων αδικημάτων.
Προς υποστήριξη του αιτήματος της Κατηγορούσας Αρχής σε σχέση με την πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων σε σχέση με τον 1ο Κατηγορούμενο, τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου μια εκκρεμούσα υπόθεση, την οποία αυτός αντιμετωπίζει ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου ενώ δεν αναφέρθηκαν προηγούμενες καταδίκες του Κατηγορούμενου. Σύμφωνα με το Παράρτημα 3, φαίνεται να αποδίδεται στον Κατηγορούμενο 1, μια κατηγορία πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης, κατά παράβαση του άρθρου 231 του Κεφ. 154, με καταλογιζόμενο χρόνο διάπραξης την 19.03.2019.
Περαιτέρω σημειώθηκε από τον εκπρόσωπο της κατηγορούσας Αρχής, ότι το ίδιο το κατηγορητήριο της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο ποινικής υπόθεσης αποτελείται από (34) διαφορετικούς φακέλους, πλέον η μια (1) εκκρεμούσα ποινική υπόθεση που αναφέρθηκε ανωτέρω. Πρόκειται όπως υποστήριξε για αδικήματα τα οποία αφορούν διαφορετικές υποθέσεις, διαφορετικούς παραπονούμενους, και τα οποία έγιναν σε διαφορετικούς χρόνους.
Σημειώνεται εδώ ότι σε σχέση με το κατηγορητήριο της παρούσας υπόθεσης, φαίνεται ότι πράγματι ο κατηγορούμενος 1, αντιμετωπίζει σωρεία κατηγοριών είτε ίδιας μορφής ή και διαφορετικής, τα οποία αποδίδονται σε αυτόν ότι έγιναν εντός μεγάλου χρονικού διαστήματος ως φαίνονται στις λεπτομέρειες των κατηγοριών.
Διαπιστώνω λοιπόν ότι η υπό εξέταση υπόθεση με αριθμό 3057/24, όσον αφορά τουλάχιστον τον Κατηγορούμενο 1, ότι περιλαμβάνονται 34 ποινικοί φάκελοι εναντίον του και του αποδίδονται σωρεία κατηγοριών (πέραν των 100) και οι οποίες περιλαμβάνουν κατηγορίες που στρέφονται μεταξύ άλλων κατά της περιουσίας και που σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του κατηγορητηρίου έγιναν σε διάφορες ημερομηνίες μέχρι το 2024.
Όπως προκύπτει και από την Χρυσόστομος Σκούρος v. Αστυνομίας 2011 2ΑΑΔ 140 (ανωτέρω) διατάχθηκε η κράτηση του Εφεσείοντα για τον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων στην βάση μόνο του ίδιου κατηγορητηρίου που αντιμετώπιζε. Τα εν λόγω αδικήματα και περιπτώσεις σημειώνω ότι θα μπορούσαν ταυτόχρονα να καταχωρηθούν και σε ξεχωριστά κατηγορητήρια και να θεωρούνταν ξεχωριστές εκκρεμούσες υποθέσεις. (βλ. ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ν. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ.: 271/2023, ημερομηνίας 24/01/24.
Τα ισχυριζόμενα αδικήματα των υποθέσεων αυτών στην πλειονότητα τους, κρίνω ότι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως ήσσονος σημασίας. Το γεγονός ότι περιλαμβάνονται και άλλου είδους αδικήματα, αυτό δεν μπορεί να επηρεάσει την κρίση του Δικαστηρίου , αφού σύμφωνα και με τη νομολογία μας η πιθανότητα διάπραξης άλλου αδικήματος δεν περιορίζεται κατ’ ανάγκη σε παρόμοιο με το υπό εκδίκαση αδίκημα.
Η έννοια της εξέτασης της πιθανολόγησης διάπραξης νέου αδικήματος δεν συνδέεται μόνο με το υπό εξέταση αδίκημα, αλλά και με την επιθυμία προστασίας του κοινωνικού συνόλου. Ακόμα μπορεί να λεχθεί ότι εξυπηρετούνται και τα συμφέροντα του Κατηγορούμενου ο οποίος λόγω του περιορισμού του αποτρέπεται από τη διάπραξη νέων αδικημάτων που επιφέρουν τιμωρία.
Χωρίς σε καμιά περίπτωση να παραγνωρίζεται το τεκμήριο της αθωότητας του Κατηγορούμενου 1, το σύνολο των υποθέσεων του παρόντος κατηγορητηρίου σε συνδυασμό και με την μια εκκρεμούσα υπόθεση την οποία αντιμετωπίζει στο Ε.Δ Πάφου όλα σωρευτικά ιδωμένα κρίνω ότι είναι αρκετά για να δημιουργείται η ισχυρή εντύπωση ότι σε περίπτωση που αυτός αφεθεί ελεύθερος υπάρχει ο κίνδυνος διάπραξης από μέρους του άλλων αδικημάτων.
Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι παρέχεται εικόνα παρατεταμένης και συνάμα επαναλαμβανόμενης εμπλοκής του Κατηγορούμενου 1 σε σοβαρής φύσεως αδικήματα στην διάρκεια του χρόνου. Στον Κατηγορούμενο 1 αποδίδεται μια σειρά εγκληματικών δραστηριοτήτων σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Ο αριθμός των υποθέσεων στις οποίες το όνομα του Κατηγορουμένου 1 εμπλέκεται σε συνδυασμό με το συνολικό χρονικό διάστημα που καλύπτει αλλά και γενικότερα σε συνάρτηση με τη σοβαρότητα του μεγαλύτερου μέρους των κατηγοριών αυτών, είναι δεδομένα που ενισχύουν την πιθανολόγηση διάπραξης νέων αδικημάτων από μέρους του Κατηγορούμενο 1, χωρίς σε καμιά περίπτωση επαναλαμβάνω να επηρεάζεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο το τεκμήριο της αθωότητας σε σχέση με τις υποθέσεις αυτές.
Η ανάγκη προστασίας του κοινωνικού συνόλου από πιθανές παράνομες πράξεις του Κατηγορουμένου θεωρώ ότι στην παρούσα υπόθεση και στη βάση των δεδομένων που μου έχουν δοθεί είναι τέτοια που ικανοποιούν αυτό τον παράγοντα.
Λαμβάνοντας λοιπόν σχετική καθοδήγηση από τη Νομολογία την οποία έχω παραθέσει ανωτέρω και στη βάση των όσων έχουν τεθεί ενώπιον μου προς υποστήριξη του αιτήματος της κράτησης κρίνω ότι υπάρχει στην παρούσα περίπτωση πιθανότητα διάπραξης ιδίων ή άλλων αδικημάτων αν ο Κατηγορούμενος 1 αφεθεί ελεύθερος και συνεπώς και ο δεύτερος λόγος πάνω στον οποίο εδράζεται το αίτημα της κατηγορούσας Αρχής επιτυγχάνει.
Κατά συνέπεια, εκδίδω διάταγμα για την κράτηση τoυ 1ου Κατηγορούμενου (τόσο στη βάση του κινδύνου φυγοδικίας όσο και στην πιθανότητα διάπραξης από μέρους του άλλων αδικημάτων) μέχρι τις 02.08.2024 που είναι ορισμένη η παρούσα υπόθεση για εκδίκαση ενώπιον του Κακουργιοδικείου που συνεδριάζει στην Πάφο.
Τέλος με σκοπό να καταστεί εφικτή η παρουσίαση του 1ου Κατηγορούμενου στις 02.08.2024 ενώπιον του Κακουργιοδικείου που συνεδριάζει στην Πάφο εκδίδω διάταγμα προσαγωγής του (bring up order).
(Υπ.) ………………………..………..
Ν. Φακοντής, Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] Κουννάς v Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 423