ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
Ενώπιον: Μ. Μυτίδη, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 1687/2024
Αστυνομικός Διευθυντής Πάφου
εναντίον
ΣΠΥΡΟΣ ΣΠΥΡΟΥ
Κατηγορούμενος
Ημερομηνία: 27.03.2024
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κος Παπαγεωργίου Μ.
Για τον Κατηγορούμενο: κα Σαββίδου Α.
Κατηγορούμενος παρών
ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο κατηγορούμενος με προηγούμενη απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 22.3.2024 παραπέμφθηκε σε απευθείας δίκη στο Κακουργιοδικείο που συνεδριάζει στην Πάφο στις 15. 4. 2024. Σήμερα η υπόθεση είχε παραμείνει για να τοποθετηθούν οι δύο πλευρές ως προς το αίτημα που είχε εκφράσει η Κατηγορούσα Αρχή για κράτηση του κατηγορούμενου μέχρι την ημερομηνία της δίκης του ενώπιον του Κακουργιοδικείου.
Η κυρία Σαββίδου ανέφερε στο Δικαστήριο ότι στη βάση του τεκμηρίου 1 που αφορά σετ εγγράφων με το ποινικό μητρώο του κατηγορούμενου αλλά και υποθέσεων που εκκρεμούν εναντίον του δεν θα ενστεί στο αίτημα όπως υποβλήθηκε από την Κατηγορούσα Αρχή, επιφυλάσσοντας το δικαίωμά της να υποστηρίξει διαφορετική άποψη σε περίπτωση που τα οποιαδήποτε δεδομένα τροποποιηθούν ενώπιον του Κακουργιοδικείου. Ο κύριος Παπαγεωργίου αγορεύοντας σχετικά ανέφερε ότι στη βάση του υλικού που έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου κατά την προηγούμενη δικάσιμο (τεκμήριο 1) δικαιολογείται η έκδοση διατάγματος κράτησης του κατηγορούμενου μέχρι την παραπομπή του σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου.
Παρά το ότι δεν υπήρξε η οποιαδήποτε ένσταση από πλευράς συνήγορου υπεράσπισης, τέτοιου είδους διατάγματα με δεδομένο ότι επηρεάζουν το συνταγματικό δικαίωμα της ελευθερίας, θα πρέπει να δικαιολογούνται και δικαστικά.
Η εξουσία του Δικαστηρίου όσον το αφορά αίτημα κράτησης του Κατηγορούμενου μέχρι την ημερομηνία της δίκης του εδράζεται στα άρθρα 48 και 157(1) της Ποινικής Δικονομίας Κεφ. 155. Όπως είναι καλά γνωστό στη νομολογία το ενδεχόμενο κράτησης κατηγορούμενου μέχρι τη δίκη του, συναρτάται με οποιονδήποτε από τους 3 πιο κάτω παράγοντες που είναι η πιθανότητα μη προσέλευσης ενός κατηγορουμένου στη δίκη, η πιθανότητα διάπραξης του ίδιου ή άλλου αδικήματος, και τρίτο η δυνατότητα επηρεασμού μαρτύρων. Καθένας από τους πιο πάνω παράγοντες εξετάζεται χωριστά και η ύπαρξη οποιουδήποτε από αυτούς δύναται να δικαιολογήσει την έκδοση διατάγματος κράτησης. Παραπέμπω σχετικά στις υποθέσεις Βασιλείου v. Δημοκρατίας και Σιακαλλή v. Δημοκρατίας. Το Δικαστήριο όταν εξετάζει ένα αίτημα όπως αυτό της Κατηγορούσας Αρχής, είναι σημαντικό να καθοδηγείται από την αρχή ότι κάθε κατηγορούμενος τεκμαίρεται ότι είναι αθώος εκτός εάν καταδικαστεί από αρμόδιο Δικαστήριο. Στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας v. Κυριάκου, 2001, 2 Α.Α.Δ 373, αναφέρεται ότι ο κανόνας ότι οι υπόδικοι αφήνονται ελεύθεροι κάμπτεται μόνο εφόσον συντρέχουν συγκεκριμένοι κίνδυνοι, προσέγγιση που είναι ευθυγραμμισμένη με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ένας κατηγορούμενος δικαιούται να παραμείνει ελεύθερος με εγγύηση στις περιπτώσεις όπου υπάρχει προσδοκία ότι θα προσέλθει στο Δικαστήριο για να δικαστεί. Ανάγκη περιορισμού του πολίτη πρέπει να διαπιστώνεται δικαστικά σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και να επιβάλλεται από τα γεγονότα της κάθε συγκεκριμένης υπόθεσης.
Στην προκειμένη περίπτωση ενόψει του ότι το αίτημα της Κατηγορούσας Αρχής εδράζεται μόνο στον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων, το Δικαστήριο θα εξετάσει μόνο κατά πόσο συντρέχουν οι παράγοντες που να δικαιολογούν τον συγκεκριμένο παράγοντα και όχι τους άλλους δύο . Η νομολογία επί του συγκεκριμένου ζητήματος είναι ιδιαίτερα πλούσια. Στην υπόθεση Σιακαλλής v. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ 130 τονίστηκε ότι η πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων δεν περιορίζεται κατ' ανάγκη σε παρόμοιο με το υπό εκδίκαση αδίκημα. Άμεσα δε συνδεδεμένη με την εξέταση πιθανολόγησης διάπραξης νέου αδικήματος είναι και η επιθυμία προστασίας του κοινωνικού συνόλου. Στην ίδια υπόθεση λέχθηκε ότι η εκκρεμότητα άλλων ποινικών υποθέσεων ενισχύει την πιθανολόγηση διάπραξης άλλου νέου αδικήματος. Στη Νικολάου v. Δημοκρατίας 2013 2 Α.Α.Δ 227, λέχθηκε ότι η ύπαρξη πιθανότητας διάπραξης άλλων αδικημάτων στον ενδιάμεσο χρόνο μέχρι τη δίκη από τον κατηγορούμενο μπορεί να στοιχειοθετηθεί είτε από στοιχεία που αφορούν σε προηγούμενη καταδίκη ή προηγούμενες καταδίκες, είτε ακόμα και από το γεγονός ότι εναντίον του κατηγορούμενου εκκρεμούν προς εκδίκαση ή προς καταχώρηση άλλες υποθέσεις σε σχέση με τη διάπραξη παρόμοιων αδικημάτων. Στην Αριστοδήμου v. Δημοκρατίας (2009) 2 Α.Α.Δ 567 λέχθηκαν τα εξής σχετικά σε σχέση με τον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων:
«Η χρονική αλληλουχία των γεγονότων που οδήγησαν στην καταχώρηση των τριών υποθέσεων όπως τις αναλύσαμε καθιστά έκδηλο και προφανές ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο οδηγήθηκε στο συμπέρασμα πιθανότητας επανάληψης αφού τα εξεταζόμενα αδικήματα της παρούσας υπόθεσης κατ' ισχυρισμό διαπράχθηκαν ενώ υπήρχε προγραμματισμένη για ακρόαση άλλη υπόθεση ενώπιον του Κακουργιοδικείου Πάφου. Ταυτοχρόνως η άλλη υπόθεση που εκκρεμεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου αφορά προγενέστερη περίοδο της διάπραξης των αδικημάτων της υπό κρίση υπόθεσης».
Στην υπόθεση Αργύρη v. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 195/2020 ημερομηνίας 23.12.2020 λέχθηκαν τα ακόλουθα σχετικά:
Συνοψίζοντας αυτό που προκύπτει από τη Νομολογία, είναι ότι δεν απαιτείται ακριβής μαρτυρία σε σχέση με την πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων. Αρκεί να δημιουργείται ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει τέτοια πιθανότητα στη βάση του συνόλου του υλικού που βρίσκεται ενώπιον του Δικαστηρίου.
Έγινε επίσης παραπομπή στην εν λόγω υπόθεση στις υποθέσεις Φενερίδης (1998) 1(Δ) Α.Α.Δ 2101, Πατατάρης v. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ 46 και Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση 113/15 ημερ. 02.06.2015. Στην Ιωάννου v. Αστυνομίας Ποινική Έφεση 25/22 ημερ. 04.02.2022, ECLI:CY:AD:2022:B50 λέχθηκε ότι το αδίκημα που αφορούσε παραβίαση του περί Λοιμοκαθάρσεως Νόμου δεν μπορούσε να έχει επίδραση στην κρίση του Δικαστηρίου τη στιγμή που ο κατηγορούμενος κατηγορείτο για απόπειρα διάρρηξης οικίας και μεταφορά μαχαιριού εκτός της οικίας του. Το μόνο που θα μπορούσε να επιδράσει ήταν η προηγούμενη του καταδίκη για συναφές με το υπό εκδίκαση σοβαρότερο αδίκημα που αντιμετώπιζε.
Στην προκείμενη περίπτωση ο κατηγορούμενος φαίνεται να βαρύνεται ήδη με δύο προηγούμενες καταδίκες. Η μία καταδίκη αφορά την ποινική υπόθεση 7204/2018 όπου του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης με αναστολή στις κατηγορίες της κατοχής επιθετικού οργάνου κατά τη διάρκεια ημέρας με σκοπό τη διάπραξη κακουργήματος, παράνομης κατοχής περιουσίας, διάρρηξη κατοικίας, κλοπή από κατοικία, καθώς και παράνομη κατοχή περιουσίας. Περαιτέρω η ημερομηνία καταδίκης προκύπτει να είναι 29.12.2023 ενώ τα αδικήματα φαίνεται να είχαν διαπραχθεί από τις 26.4.2018 μέχρι και τις 18.10.2018. Επιπρόσθετη καταδίκη του κατηγορούμενου αφορά την υπόθεση 9780/23 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου όπου στον κατηγορούμενο επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 24 μηνών με 3ετή αναστολή στις κατηγορίες της κλοπής και παράνομης κατοχής περιουσίας και κλοπή και ακόμα μία κατηγορία για κλοπή. Στις εν λόγω κατηγορίες φαίνεται να λήφθηκε υπόψη η υπόθεση 7204/18. Πέραν των πιο πάνω εναντίον του κατηγορούμενου φαίνεται να εκκρεμούν συνολικά 5 υποθέσεις ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου. Αυτές αφορούν αδικήματα κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως β και χρήση αυτού και πρόκειται για την υπόθεση 4047/20. Εκκρεμεί επίσης η υπόθεση 1612/21 που αφορά το αδίκημα της κλοπής κατά παράβαση των Άρθρων 255 και 262, της κακόβουλης βλάβης και της απειλής και παρέμβαση σε δικαστική διαδικασία, αδικήματα τα οποία φαίνεται να διαπράχθηκαν εντός του Μαρτίου του 2018. Εκκρεμεί η υπόθεση 2007/2021 που αφορά αδίκημα κατά παράβαση του περί Λοιμοκάθαρσης Νόμου, που φαίνεται να διαπράχθηκε μεταξύ 6 και 7. 4. 2021, ενώ επίσης περιλαμβάνονται και οι κατηγορίες για διάρρηξη κατοικίας, κλοπή από κατοικία, μια κατηγορία κλοπή, μία κατηγορία για κλοπή μετά από προηγούμενη καταδίκη, κακόβουλη βλάβη και σωρεία άλλων αδικημάτων, που όλα φαίνεται να έχουν διαπραχθεί περί το έτος 2021. Επίσης εκκρεμεί και η υπόθεση 1733/22 που αφορά το αδίκημα της διάρρηξης κτηρίου, το αδίκημα της κλοπής και της κακόβουλης βλάβης, αδικήματα τα οποία φαίνεται να διαπράχθηκαν μεταξύ 10 και 11. 6. 2020 και τέλος εκκρεμεί η υπόθεση 4600/22 για την οποία ο κατηγορούμενος κατηγορείται για το αδίκημα της διάρρηξης και της κλοπής τα οποία φαίνεται να διαπράχθηκαν μεταξύ των ημερομηνιών 14 και 15. 3.2021. Δεν χωρεί οποιαδήποτε αμφιβολία πώς τόσο το περιεχόμενο του ποινικού μητρώου του κατηγορούμενου όσο και ο αριθμός των υποθέσεων που εκκρεμούν εναντίον του προς εκδίκαση στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου ομιλούν από μόνα τους και καταδεικνύουν ότι υπάρχει μία ροπή αυτού προς το σοβαρό έγκλημα. Προκύπτει επίσης ότι για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα φέρεται να έχει διαπράξει μεγάλο αριθμό ποινικών αδικημάτων που αφορούν σε σοβαρές κατηγορίες για τις οποίες έχω κάνει αναφορά αμέσως πιο πάνω. Υπό αυτές τις περιστάσεις κρίνω ότι το αίτημα της Κατηγορούσας Αρχής για κράτηση του κατηγορούμενου μέχρι τη δίκη του ενώπιον του Κακουργιοδικείου και χωρίς να παραγνωρίζω σε καμία περίπτωση το τεκμήριο αθωότητας αυτού, δικαιολογείται με βάση το σύνολο του υλικού που έχει τεθεί ενώπιον μου για εξέταση του σχετικού παράγοντα. Λαμβάνω επίσης υπόψη μου ότι η υπόθεση έχει οριστεί ενώπιον του Κακουργιοδικείου Πάφου σε χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως μεγάλο εφόσον η δίκη του αναμένεται να λάβει χώρα 15.4.2024 ήτοι σε περίπου 20 μέρες από σήμερα, συνακόλουθα εκδίδεται διαταγή για κράτηση του κατηγορούμενου μέχρι τη δίκη του ενώπιον του Κακουργιοδικείου. Την ίδια ώρα εκδίδεται και διάταγμα προσαγωγής του.
(Υπ.).......................................
Μ. Μυτίδης , Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφον
Πρωτοκολλητής