ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
Ενώπιον: Μ. Μυτίδη, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 1962/2020
ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ, μέσω Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας
Κατηγορούσα Αρχή
εναντίον
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ (Α.Δ.Τ [ ])
Κατηγορούμενου
Ημερομηνία: 15 Μαΐου 2024
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κος Μενελάου Χ.
Για τον Κατηγορούμενο: κα Ζαννούπας Σ.
Κατηγορούμενος παρών
ΑΠΟΦΑΣΗ
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ως αυτό τροποποιήθηκε την 11.10.23 ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει τις ακόλουθες τρεις κατηγορίες
1η κατηγορία: Άσκηση ερασιτεχνικής αλιείας χωρίς την προηγούμενη εξασφάλιση άδειας κατά παράβαση του άρθρου 2 και 3Β του περί Αλιείας Νόμου Κεφ.135 και του Κανονισμού 12 και 17(β) των περί Αλιείας Κανονισμών του 1990 ως έχουν τροποποιηθεί
2η κατηγορία: Αλιεία με χρήση ψαροντούφεκου κατά τη διάρκεια της νύκτας μετά τη δύση του ηλίου, κατά παράβαση του άρθρου 6 του περί Αλιείας Νόμου Κεφ.135, του Κανονισμού 17(2)(α) των περί Αλιείας Κανονισμών του 1990 ως τροποποιήθηκαν με την Κ.Δ.Π 354/2005, του άρθρου 11 και παρ. 406 του Δεύτερου Παραρτήματος του περί Εφαρμογής Κοινοτικών Αποφάσεων και Κοινοτικών Κανονισμών που αφορούν θέματα αλιείας Νόμου 2006 (Αρ. 134(Ι)/2006) και του άρθρου 8(4) του Ευρωπαϊκού Κανονισμού (ΕΚ) 1967/2006, όπως αυτοί έχουν τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και
3η κατηγορία: Αλιεία με τη χρήση φωτεινών πηγών κατά παράβαση του άρθρου 6 του περί Αλιείας Νόμου Κεφ.135 και του Κανονισμού 17(2)(γ) των περί Αλιείς Κανονισμών του 1990 ως αυτοί έχουν τροποποιηθεί με την Κ.Δ.Π 354/2005.
Για σκοπούς απόδειξης των κατηγοριών η κατηγορούσα αρχή προσκόμισε ένα και μοναδικό μάρτυρα ήτοι τον Αργύρη Παναγόπουλο επιθεωρητή αλιείας (ΜΚ.1). Παραθέτω συνοπτικά τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου
ΜΚ.1
Ο ΜΚ.1 αναφέρθηκε στα καθήκοντα του στο Τμήμα Αλιείας και Θαλασσίων Ερευνών (εφεξής Τ.Α.Θ.Ε) και στη συνέχεια αναγνώρισε τον κατηγορούμενο στο εδώλιο. Ως εξήγησε τον γνώρισε μετά από την καταγγελία του για παράνομη αλιεία η οποία σχετίζεται με την υπό κρίση υπόθεση. Αναγνώρισε γραπτή κατάθεση που έδωσε στα πλαίσια διερεύνησης της παρούσας υπόθεσης το περιεχόμενο της οποίας και υιοθέτησε και στη συνέχεια κατέθεσε ως Τεκμήριο 1. Σε αυτή γίνεται αναφορά στη διερεύνηση περιστατικού ψαρέματος από δυο πρόσωπα, με τη χρήση ψαροντούφεκου και προβολέων στη θαλάσσια περιοχή Κουκλιών της επαρχίας Πάφου για το οποίο ειδοποιήθηκε προς τούτο ξημερώματα της 20.08.2017. Κατέφθασε στο μέρος περί την 00:30 της ίδιας μέρας μαζί με κάποιο Λ. Χριστοδούλου, ο οποίος πλέον έχει αποβιώσει, και εκεί εντόπισαν το αυτοκίνητο δυο προσώπων κρυμμένο πίσω από ένα καλαμιώνα δίπλα από τη θάλασσα. Στη συνέχεια ειδοποίησαν να έρθει στο μέρος και κάποιος αστυνομικός. Αφού παρέμειναν υπό κάλυψη για αρκετή ώρα, περί την 03:30 αντιλήφθηκαν ότι οι δυο προβολείς που έφεγγαν έσβησαν ξαφνικά, κάτι που ερμήνευσε από την εμπειρία του ότι τα εν λόγω πρόσωπα θα έβγαιναν στην ακτή. Μετά παρόδου 30 λεπτών, αφότου πράγματι εξήλθαν της θάλασσας, είδε να έρχεται προς το μέρος του ο ένας ψαροντουφεκάς και τότε έκαναν την εμφάνιση τους και του αποκάλυψαν την ταυτότητα τους. Το συγκεκριμένο πρόσωπο ήταν αντιδραστικό και τους φώναζε να τον αφήσουν να φύγει. Τους ανέφερε ότι απλώς κολυμπούσε και αρνιόταν να δώσει τα στοιχεία του ενώ συνέχισε να αντιδρά φωνασκώντας, με αποτέλεσμα ο αστυνομικός που ήταν μαζί τους να του πει πως αν δεν ηρεμούσε θα προέβαινε σε σύλληψη του. Εν τέλει τους ανέφερε ότι είναι ο κατηγορούμενος και τους έδωσε και τον αριθμό ταυτότητας του.
Στη συνέχεια διενεργήθηκε από το συνάδελφο του Λ. Χριστοδούλου έλεγχος στο όχημα του και εντός αυτού βρέθηκαν ένας μεγάλος κάλαθος μια παγωνιέρα και ένα ψαροντούφεκο. Αφού ο Χριστοδούλου του ανέφερε ότι απαγορευόταν η μεταφορά ψαροντούφεκου μετά τη δύση του ηλίου του επέστησε την προσοχή του στο νόμο και τον ενημέρωσε ότι θα καταγγελλόταν για κατοχή και μεταφορά ψαροντούφεκου μετά τη δύση του ηλίου.
Ο μάρτυρας έφυγε από το μέρος προς αναζήτηση του άλλου προσώπου καθώς και του αλιευτικού εξοπλισμού. Εντόπισε στα 3 με 4 μέτρα από τη θάλασσα 1 ζευγάρι πέδιλα, μια ζώνη με βάρη, δυο φανάρια θαλάσσης, μία κίτρινη σημαδούρα, μια μάσκα, δυο ψαροντούφεκα και τα ψάρια τα οποία είχαν χτυπήσει. Με τα δεδομένα αυτά ο κατηγορούμενος ενημερώθηκε ότι εκτός από το αδίκημα που είχε πληροφορηθεί, θα καταγγελλόταν επιπλέον και για αλιεία με ψαροντούφεκο και με τη χρήση προβολέα μετά τη δύση του ηλίου.
Μετά τον εντοπισμό και του άλλου ψαροντουφεκά, επέστρεψε στο μέρος και ζήτησε από τον κατηγορούμενο να του παραδώσει το κάλαθο που είχε στο όχημα του για να τοποθετήσει σε αυτόν τα ψάρια που παρέλαβε, με τον τελευταίο όμως να αρνείται και να ισχυρίζεται ότι τα πράγματα που βρήκε δεν ήταν δικά του. Τότε πήγαν στον αστυνομικό σταθμό κουκλιών όπου επιστήθηκε εκ νέου η προσοχή του κατηγορούμενου στο Νόμο και του παρέδωσε το έντυπο ενημέρωσης αδικήματος με αριθμό 5676, με το οποίο τον καλούσε να προσέλθει στο Τ.Α.Θ.Ε στις 23.08.2017 για να κατηγορηθεί και να δώσει κατάθεση.
Ο κατηγορούμενος παρουσιάστηκε στο Τ.Α.Θ.Ε στις 20.08.17 και ο μάρτυρας τον ενημέρωσε ότι θα επιβαλλόταν ένα πρόστιμο προς €650 όμως θα ανέμεναν και την τελική απόφαση της Διευθύντριας, αφού η υπόθεση είχε παραπεμφθεί κοντά της για επιβεβαίωση. Τότε στην παρουσία του ιδίου και του συναδέλφου του Λ. Χριστοδούλου τους πρότεινε όπως πληρώσει το πρόστιμο αμέσως και να του δώσουν πίσω τα πράγματα του. Όπως όμως του ανέφερε ο Λ. Χριστοδούλου αυτό δεν μπορούσε να γίνει καθότι δεν γνώριζαν ποια ήταν δικά του και ποια του άλλου ψαροντουφεκά, που του κατονόμασαν, με τον κατηγορούμενο να ανταπαντά «άμα τα δω καταλάβω τα και θα σας πω ποια εν τα δικά μου». Τότε του λέχθηκε ότι θα πρέπει πρώτα να παραδεχθεί και ο άλλος ψαροντουφεκάς και να πληρώσει το πρόστιμο καθότι σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε τα πράγματα να κατακρατηθούν ως τεκμήρια για την υπόθεση στο Δικαστήριο. Ακούγοντας αυτά ο κατηγορούμενος άρχισε να φωνάζει και να λέει ότι έτσι δεν παραδέχεται τίποτε και δεν πληρώνει κανένα πρόστιμο. Ακολούθως έφυγε χωρίς να υπογράψει την κατηγορία του και να παραλάβει την επιστολή επιβολής ποινής, η οποία και του στάλθηκε με συστημένο ταχυδρομείο στις 12.2.18. Μέχρι σήμερα δεν πληρώθηκε το πρόστιμο.
Στο υπόλοιπο μέρος της κυρίως εξέτασης του ο ΜΚ.1 κατέθεσε ως Τεκμήριο 2 το έντυπο ενημέρωσης αδικήματος που παρέδωσε στον κατηγορούμενο στον αστυνομικό σταθμό Κουκλιών στο οποίο σημείωσε ότι ο κατηγορούμενος αρνήθηκε ότι ψάρευε και ότι πήγε για κολύμπι. Διευκρίνισε ότι από μόνο του το εν λόγω έντυπο δεν αποτελεί καταγγελία του παραβάτη, παρά μόνο ενημέρωση για να προσέλθει στο Τ.Α.Θ.Ε για να εξεταστεί για κάποιο αδίκημα / κατηγορία και να δώσει κατάθεση. Για την παγωνιέρα και τον κάλαθο που ανευρέθηκαν στο όχημα του κατηγορούμενου δεν γνώριζε που ήταν, ενώ το ψαροντούφεκο κατασχέθηκε. Επίσης κατασχέθηκαν τα αντικείμενα που βρέθηκαν στην ακτογραμμή ήτοι 2 ψαροντουφεκα, ένα ζευγάρι πέδιλα, η ζώνη με βάρη, η σημαδούρα και η μάσκα τα οποία βρίσκονται στην αποθήκη του Τμήματος ενώ τα αλιεύματα (ψάρια) σε ειδικό καταψύκτη. Πρόσθεσε ότι όταν προσήλθε στο Τ.Α.Θ.Ε ο κατηγορούμενος αρνήθηκε να δώσει κατάθεση στο ειδικό έντυπο που έχουν ως τμήμα και το οποίο κατέθεσε ως Τεκμήριο 3. Στον κατηγορούμενο επιβλήθηκε από τη Διευθύντρια του τμήματος πρόστιμο ύψους €500 (Τεκμήριο 4) και ήταν η θέση του ότι ο κατηγορούμενος παρέλαβε την επιβολή ποινής που του αποστάλθηκε με συστημένο ταχυδρομείο και κατέθεσε αντίγραφο της με επισυνημμένα αντίγραφο απόδειξης παραλαβής και έντυπο απόδειξης παράδοσης παραλαβής ως Τεκμήριο 5. Διαπίστωσαν ως τμήμα μετά από έρευνα ότι ο κατηγορούμενος δεν κατείχε άδεια ερασιτεχνικής αλιείας. Κατά το επίδικο βράδυ όταν ο κατηγορούμενος εξήλθε της θάλασσας φορούσε στολή δύτη η οποία ήταν κατεβασμένη στο πάνω μέρος του σώματος του προς μέση του. Μέχρι σήμερα δεν πληρώθηκε το πρόστιμο.
Αντεξεταζόμενος ανέφερε ότι οι καταδυτικές στολές έχουν ειδικός πάχος για να αντέχουν στο κρύο και την αλλαγή θερμοκρασίας. Κάθε εποχή χρησιμοποιείται διαφορετική στολή για σκοπούς αλιείας. Αν ο κατηγορούμενος ήταν στην επιφάνεια μόνο της θάλασσας δεν θα χρειαζόταν τέτοια στολή και θα μπορούσε να κολυμπά για αρκετές ώρες, ενώ στο βυθό της θάλασσας είναι πιο κρύο. Δεν το κατέγραψε στην κατάθεση του διότι σε όλες δε τι περιπτώσεις που διενεργείται αλιεία με ψαροντούφεκο, ειδικά τη νύχτα ο ψαράς φέρει στολή δύτη. Είναι κανόνας ως ανέφερε χαρακτηριστικά. Ήταν δε σε θέση να το θυμάται για τον κατηγορούμενο επειδή η στολή του ήταν κατεβασμένη προς τη μέση του και ως του είχε εξηγήσει ο τότε συνάδελφος του Λ. Χριστοδούλου, το καλοκαίρι όταν βγαίνει από τη θάλασσα ο αλιέας είναι πολλή ζέστη και για αυτό την κατεβάζει. Ερωτώμενος για την καθυστέρηση 6,5 περίπου μηνών στην ετοιμασία της γραπτής του κατάθεσης από την ημερομηνία του συμβάντος ανέφερε ότι υπήρχαν πρόχειρα καταγεγραμμένα τα γεγονότα και αυτά συμπληρώνονταν αναλόγως της ροής των δεδομένων. Απέδωσε επίσης το γεγονός στην έξαρση που παρατηρείται σε αδικήματα σχετιζόμενα με την αλιεία και συνακόλουθα στο φόρτο εργασίας.
Την ώρα που πήγε στην περιοχή, μέσα στη θάλασσα είδε δυο φανάρια. Επανέλαβε ότι τα αντικείμενα που βρέθηκαν επί τόπου βρίσκονται στην αποθήκη του Τ.Α.Θ.Ε ενώ τα ψάρια φυλάχτηκαν στον καταψύκτη και αργότερα δόθηκαν για τροφή σε ζωολογικό κήπο. Ήταν η θέση του ότι τα ψάρια αλιεύτηκαν από τον κατηγορούμενο μαζί με το ταίρι του, εννοώντας το άλλο πρόσωπο που ήταν μαζί του. Δεν μπορούσε να γνωρίζει για ποιο λόγο του πρότεινε ο κατηγορούμενος να πληρώσει το πρόστιμο και να πάρει τα πράγματα του πίσω. Σε καμία περίπτωση δεν εκβίασε τον κατηγορούμενο εφόσον το άλλο πρόσωπο ήθελε να πάει η υπόθεση του Δικαστήριο και συνεπώς τα αντικείμενα δεν μπορούσαν να επιστραφούν στον κατηγορούμενο.
Αυτή ήταν η υπόθεση για την κατηγορούσα αρχή. Το Δικαστήριο με ενδιάμεση απόφαση του (δοθείσα από έδρας) έκρινε ότι στη βάση της πιο πάνω μαρτυρίας αποκαλυπτόταν εκ πρώτης όψεως υπόθεση και κάλεσε τον κατηγορούμενο σε απολογία. Αυτός επέλεξε να τηρήσει το δικαίωμα της σιωπής και δεν κάλεσε οποιοδήποτε μάρτυρα για προώθηση της υπεράσπισης του.
Αγορεύσεις
Ο κος Μενελάου κατέθεσε γραπτό κείμενο αγόρευσης το περιεχόμενο του οποίου υιοθέτησε. Αφού παραθέτει συνοπτικά τη μαρτυρία του ΜΚ.1 και το περιεχόμενο της σχετικής νομοθεσίας κάνει λόγο για περιστατική μαρτυρία εναντίον του κατηγορούμενου, που στην συγκεκριμένη περίπτωση, για τους λόγους που εξηγεί οδηγούν σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα ήτοι ότι κατά τον επίδικο χρόνο αλίευε με ψαροντούφεκο κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Αντίθετη, ως αναμένετο, ήταν η εισήγηση του κου Ζαννούπα με τον ίδιο να καλεί το Δικαστήριο όπως απαλλάξει και αθωώσει τον πελάτη του. Ο συνήγορος υπεράσπισης υιοθέτησε ουσιαστικά τα όσα ανέφερε κατά την αγόρευση του στο εκ πρώτης όψεως στάδιο. Συγκεκριμένα εισηγήθηκε πως ουδέποτε ανέφερε ο ΜΚ.1 ότι είδε τον κατηγορούμενο να ψαρεύει ενώ όσον αφορά τη χρήση φαναριού η μοναδική φορά που είδε τον κατηγορούμενο να έχει φανάρι ήταν όταν εξήλθε στη στεριά. Επικαλέστηκε ιδιαίτερα φράση του ΜΚ.1 σε σχετικό ερώτημα που του υποβλήθηκε με αυτόν να απαντά «άποψή μου είναι ότι τα έκανε». Εισηγήθηκε ότι το ψάρεμα σημαίνει ενεργητική πράξη, ειδικότερα με τη χρήση ψαροντούφεκου που δεν είναι στατική πράξη όπως το καλάμι που ρίχνει αγκίστρι ο ψαράς και περιμένει να τσιμπήσει. Στην απουσία μαρτυρίας για το ότι ο κατηγορούμενος κρατούσε ψαροντούφεκο, ότι ψάρευε με αυτό και ότι βρισκόταν στη θάλασσα με φανάρι το Δικαστήριο θα πρέπει να τον αθωώσει.
Είναι υπόψιν του Δικαστηρίου όλα όσα περιλαμβάνονται στα γραπτά κείμενα των αγορεύσεων και όσων αναφέρθηκαν δια ζώσης από τους συνήγορους. Ειδικότερη αναφορά στις θέσεις τους θα γίνει κατωτέρω όπου και εφόσον κριθεί αναγκαίο.
Μη αμφισβητούμενα γεγονότα
Όπως προκύπτει από την συνοπτική παράθεση της πιο πάνω μαρτυρίας, τα πιο κάτω γεγονότα παρέμειναν αναμφισβήτητα:
α) Η ιδιότητα του ΜΚ.1 ως επιθεωρητής αλιείας στην επαρχία Πάφου, και το γεγονός ότι ξημερώματα της 20ης Αυγούστου 2017 είχε μεταβεί στη θαλάσσια περιοχή Κουκλιών προς διευρεύνηση περιστατικού για αλιεία με ψαροντούφεκο από δυο πρόσωπα, κατά τη διάρκεια της νύχτας με τη χρήση φανών.
β) Ότι στο υπο αναφορά μέρος εντόπισε τον κατηγορούμενο να εξέρχεται από τη θάλασσα, καθώς επίσης και το αυτοκίνητο των υπόπτων που ήταν κρυμμένο πίσω από ένα καλαμιώνα δίπλα από τη θάλασσα.
γ) Ότι εντός του οχήματος εντοπίστηκαν ένας μαύρος μεγάλος κάλαθος, μια παγωνιέρα και ένα ψαροτούφεκο ενώ κατά μήκος της ακτογραμμής βρέθηκαν 2 φανάρια θαλάσσης, μια κίτρινη σημαδούρα, μία μάσκα, δυο ψαροντούφεκα και ψάρια που είχαν χτυπηθεί.
δ) Ο κατηγορούμενος προσήλθε στα γραφεία του Τ.Α.Θ.Ε 10 μέρες μετά το επίδικο συμβάν, χωρίς να δώσει κατάθεση, ή να υπογράψει οποιοδήποτε έγγραφο
ε) Στον κατηγορούμενο στάλθηκε στις 12.02.2018 με συστημένο ταχυδρομείο και με επισυνημμένο έντυπο «Απόδειξης Παραλαβής/Παράδοσης/Πληρωμής/Εγγραφής (CN07)», επιστολή αναφορικά με την επιβολή εξώδικου προστίμου ύψους €500 την οποία και παρέλαβε.
ζ) Το υπό αναφορά εξώδικο δεν πληρώθηκε μέχρι και της εκδίκασης της υπόθεσης.
Για όλα τα πιο πάνω προβαίνω σε ανάλογα ευρήματα
Αξιολόγηση Μαρτυρίας
Παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή το μάρτυρα ενόσω έδινε μαρτυρία ενώπιον μου και είχα την ευκαιρία να παρατηρήσω τόσο τον τρόπο με τον οποίο αυτός απαντούσε στις διάφορες ερωτήσεις που του τέθηκαν όσο και την εν γένει συμπεριφορά του στο εδώλιο του μάρτυρα.
Περαιτέρω, λαμβάνω υπόψη μου το περιεχόμενο τόσο της προφορικής του μαρτυρίας όσο και της έγγραφης μαρτυρίας που κατατέθηκε στο Δικαστήριο και έχω υπόψη μου και τις αρχές της νομολογίας αναφορικά με την κρίση της αξιοπιστίας ενός μάρτυρα[1]. Διατηρώ επίσης υπόψιν μου και την αρχή ότι ένας μάρτυρας μπορεί να γίνει πιστευτός είτε εξ’ ολοκλήρου είτε μερικώς[2], και ότι η επιλεκτική αποδοχή μέρους της μαρτυρίας ενός μάρτυρα δεν είναι επιλήψιμη[3], αρκεί αυτό να δικαιολογείται και να επεξηγείται, διαφορετικά μπορεί να οδηγήσει σε επιτυχία τυχόν έφεσης λόγω εσφαλμένης καθοδήγησης[4]. Έχω επίσης κατά νου, πως δεν είναι σπάνιο κάποιοι μάρτυρες να έχουν ιδιαίτερη ικανότητα στο να προβάλλουν μια τελείως διαφορετική εικόνα από εκείνη που πραγματικά τους χαρακτηρίζει (βλ. κατ' αναλογία, Χριστοφή ν. Ζαχαριάδη (2002) 1(Α) Α.Α.Δ. 401, 406), αλλά και διότι κάποιες συμπεριφορές στο εδώλιο του μάρτυρα μπορεί να ορμώνται από πλειάδα αιτιών, χωρίς αναγκαστικώς αυτές να εκπορεύονται από διάθεση ψεύδους ή παραπλάνησης. Πολύ σημαντική παράμετρος που χρήζει αναφοράς είναι ότι η αξιολόγηση της μαρτυρίας δεν περιορίζεται αποκλειστικώς στην ατομική κρίση της αξιοπιστίας κάθε μάρτυρα ξεχωριστά, αλλά συνεκτιμάται, διερευνάται και αντιπαραβάλλεται με το σύνολο της προσαχθείσας μαρτυρίας[5].
Αξιολόγηση ΜΚ.1
Ο λειτουργός του κατήγορου μου άφησε πολύ θετική εντύπωση. Οι θέσεις του ανταποκρίνονται και επιβεβαιώνονται μέσω και των ενώπιον του Δικαστηρίου, κατατεθειμένων Τεκμηρίων, περιλαμβανομένων της γραπτής του κατάθεσης. Δεν διαπίστωσα οποιοδήποτε προσπάθεια να παραποιήσει τα γεγονότα ώστε να βοηθήσει την υπόθεση της κατηγορούσας αρχής μα ούτε και είχε οποιοδήποτε λόγο ή κίνητρο να πράξει κάτι τέτοιο. Η μαρτυρία του χαρακτηρίζεται από σαφήνεια, θετικότητα και ειλικρίνεια. Απαντούσε με ευθύτητα και χωρίς περιστροφές στα ερωτήματα που του θέτονταν. Θεωρώ ότι περιέγραψε με ενάργεια στο Δικαστήριο τι είδε και έπραξε κατά την 20.08.17, αλλά και στις ενέργειες που προέβηκε σε σχέση με την διερεύνηση της υπόθεσης και από την όλη στάση και συμπεριφορά του στο εδώλιο έδωσε την εικόνα ενός αμερόληπτου λειτουργού που επιτέλεσε με ακριβοδίκαιο τρόπο τα καθήκοντα του. Σε κάθε περίπτωση η εκδοχή του πως εκτυλίχθηκαν τα γεγονότα το επίμαχο βράδυ δεν αντικρούστηκε με οποιαδήποτε άλλη μαρτυρία. Στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι παρόλο που ο μάρτυρας δεν παρουσίασε στο Δικαστήριο τα διάφορα αντικείμενα που ανηύρε στην περιοχή καθώς και τα ψάρια, ουδέποτε υποβλήθηκε στο μάρτυρα ότι δεν υπήρξαν τέτοια ευρήματα. Επίσης και σε σχέση με την αναφορά του ότι είδε τον κατηγορούμενο να φορεί στολή δύτη όταν εξήλθε από τη θάλασσα, αυτή όντως δεν περιλαμβάνεται στη γραπτή του κατάθεση, πλην όμως δεν έχω πειστεί ότι προβλήθηκε για πρώτη φορά στη δια ζώσης μαρτυρία του ως εκ των υστέρων σκέψη του. Ο μάρτυρας εξήγησε ότι λόγω της ζέστης που επικρατούσε, όντας Αύγουστος μήνας, θυμόταν ότι ο κατηγορούμενος είχε κατεβασμένη στη στολή του δύτη μέχρι τη μέση του. Σε σχέση με την άποψη που εξέφρασε ότι τα ψάρια τα αλίευσε ο κατηγορούμενος μαζί με το άλλο πρόσωπο αυτή δεν μπορεί να έχει οποιαδήποτε βαρύτητα εφόσον αυτό αποτελεί το συμπέρασμα στο οποίο θα καταλήξει το Δικαστήριο μέσα από την ενώπιον του μαρτυρία. Άλλωστε ο ίδιος, με ειλικρίνεια δέχθηκε ότι στη θάλασσα αυτό που μπορούσε να διακρίνει ήταν δυο φανάρια.
Εν κατακλείδι κρίνεται ως μάρτυρας της αλήθειας και το Δικαστήριο μπορεί να στηριχτεί στη μαρτυρία του για να εξάγει συμπεράσματα, με εξαίρεση το πιο πάνω σημείο.
Ευρήματα
Στη βάση των μη αμφισβητούμενων γεγονότων και της αποδεκτής μαρτυρίας καταλήγω στα ακόλουθα ευρήματα:
Στις 20.08.2017 και περί ώρα 00:30 ο ΜΚ.1, μαζί με το συνάδελφο του Λ. Χριστοδούλου και ένα αστυφύλακα έχοντας αφιχθεί στην θαλάσσια περιοχή Κουκλιών εντός της επαρχίας Πάφου, αντιλήφθηκαν ότι εντός της θάλασσας υπήρχαν δυο φανάρια, κάτι που τους οδήγησε στην υποψία ότι δυο πρόσωπα αλίευαν. Στο χώρο επίσης εντόπισαν ένα αυτοκίνητο το οποίο βρισκόταν κρυμμένο πίσω από ένα καλαμιώνα δίπλα από τη θάλασσα. Έτσι έθεσαν υπό παρακολούθηση το μέρος. Περί η ώρα 03:30 τα δυο φανάρια έσβησαν και τα δυο πρόσωπα, κατευθύνθηκαν προς την ακτή σε μακρινό σημείο απ’ όπου τους ανέμεναν. Μετά από 30 περίπου λεπτά προσέγγισε το σημείο όπου βρίσκονταν ο ΜΚ.1 ο Λ. Χριστοδούλου και ο αστυνομικός, το ένα εκ των δυο προσώπων που ήταν στη θάλασσα, στο οποίο και αποκαλύφθηκαν, αναφέροντας την ιδιότητα τους και με τον ΜΚ.1 να επιδεικνύει την ταυτότητα του.
Το πρόσωπο αυτό διαπιστώθηκε στη συνέχεια ότι ήταν ο κατηγορούμενος και ο οποίος τους ανέφερε ότι απλώς κολυμπούσε. Σε έλεγχο που διενεργήθηκε στο όχημα που ήταν στο μέρος και το οποίο άνοιξε ο κατηγορούμενος, ανευρέθηκαν ένας μεγάλος μαύρος κάλαθος, μια παγωνιέρα και ένα ψαροντούφεκο. Ακολούθως ο ΜΚ.1 αναχώρησε από το σημείο που βρισκόταν προς αναζήτηση του δεύτερου προσώπου. Κατευθυνόμενος αρχικά στο σημείο απ’ όπου εξήλθαν τα δυο πρόσωπα εντόπισε ένα ζευγάρι πέδιλα, μια ζώνη με βάρη, ενώ λίγο πιο κάτω στην άκρη της θάλασσας, δυο φανάρια θαλάσσης, μία κίτρινη σημαδούρα, μια μάσκα, δυο ψαροντούφεκα και τα ψάρια τα οποία είχαν κτυπήσει. Αφού ενημέρωσε για αυτά τον Λ. Χριστοδούλου συνέχισε τις προσπάθειες του για εντοπισμό του δεύτερου προσώπου.
Υπό τα δεδομένα αυτά, πληροφορήθηκε ο κατηγορούμενος ότι θα καταγγελλόταν και για αλιεία με ψαροντούφεκο και τη χρήση προβολέα, μετά τη δύση του ηλίου και όχι μόνο για κατοχή και μεταφορά ψαροντούφεκου κατά τη διάρκεια της νύχτας, ως είχε αρχικά πληροφορηθεί.
Στη συνέχεια οι λειτουργοί του Τ.Α.Θ.Ε με τον κατηγορούμενο μετέβηκαν στον αστυνομικό σταθμό Κουκλιών όπου του επιστήθηκε εκ νέου η προσοχή του στο Νόμο και του δόθηκε το έντυπο ενημέρωσης αδικήματος αρ.5676 με τον οποίο καλείτο να προσέλθει στο Τ.Α.Θ.Ε για να κατηγορηθεί και να δώσει κατάθεση. Στις 20.08.17 ο κατηγορούμενος προσήλθε στο υπό αναφορά τμήμα και πρότεινε ενώπιον του ΜΚ.1 και του τέως συναδέλφου του Λ. Χριστοδούλου όπως καταβάλει το ποσό των €650, που ήταν ως πληροφορήθηκε το πρόστιμο που επιβαλλόταν σε ίδιας φύσεως αδικήματα, υπό την προϋπόθεση ότι θα του επιστρεφόταν ο εξοπλισμός που ανευρέθηκε στη σκηνή και πως ήταν σε θέση να αναγνωρίσει τα αντικείμενα που του ανήκαν. Κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό λόγω της επιθυμίας του άλλου προσώπου που ήταν μαζί του και που είχε επίσης καταγγελθεί. Στο άκουσμα των πιο πάνω ο κατηγορούμενος ανακάλεσε την πρόθεση του να πληρώσει οτιδήποτε και έφυγε αρνούμενος να υπογράψει την κατηγορία του, να δώσει κατάθεση και να παραλάβει την επιστολή επιβολής ποινής.
Από έρευνα που διενεργήθηκε διαφάνηκε ότι ο κατηγορούμενος δεν ήταν κάτοχος άδειας ερασιτεχνικής αλιείας.
Κατ’ ακολουθίαν των πιο πάνω, το έντυπό με αρ.5676 διαβιβάστηκε στη Διευθύντρια η οποία και επέβαλε εξώδικο πρόστιμο ύψους €500. Αυτό αποστάλθηκε στον κατηγορούμενο με συστημένο ταχυδρομείο το οποίο και ο ίδιος παρέλαβε. Το εξώδικο μέχρι σήμερα δεν έχει πληρωθεί.
Νομική Πτυχή
Σύμφωνα με το άρθρο 3Β(1) του περί Αλιείας Νόμου (Κεφ. 135):
Αρ. 3Β. (1) Ουδείς ασκεί ερασιτεχνική αλιεία, είτε ατομικά είτε συλλογικά, στη θάλασσα, λίμνες, ποταμούς ή υδατοφράκτες, χωρίς την προηγούμενη εξασφάλιση της άδειας ερασιτεχνικής αλιείας, που απαιτείται σύμφωνα με τους Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος Νόμου.
Περαιτέρω σύμφωνα με τον Κανονισμούς 17(1) και 17(2)(α) και (γ) των Περί Αλιείας Κανονισμών του 1990 ως αυτοί τροποποιήθηκαν την 29/7/05 με την Κ.Δ.Π. 354/2005 και που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 6 του Κεφ.135 (εφεξής «Κανονισμοί):
17.1: Επιτρέπεται η χρήση ψαροντούφεκου χωρίς βοηθήματα (ελεύθερη κατάδυση) μόνο σε πρόσωπα ηλικίας μεγαλύτερης των δεκαεπτά (17) ετών.
17.2 Ανεξάρτητα από τις διατάξεις της παραγράφου (1), απαγορεύεται η χρήση ψαροντούφεκου
(α) Από τη δύση μέχρι την ανατολή του ηλίου
………….
(γ) σε συνδυασμό με φωτεινές πηγές
…………
Σύμφωνα δε με τον Κανονισμό 12 των πιο πάνω Κανονισμών «Απαγορεύεται η καταδίωξη, σύλληψη, θανάτωση, κατοχή ή πώληση με οποιοδήποτε τρόπο οποιουδήποτε είδους ψαριών των εσωτερικών υδάτων, εκτός αν για το σκοπό αυτό δοθεί άδεια ερασιτεχνικής αλιείας από το Διευθυντή»
Σχετικό επίσης είναι και το Άρθρο 8(4) του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 1967/2006[6] το οποίο προνοεί πως:
Τα ψαροντούφεκα απαγορεύονται εάν χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με υποβρύχια αναπνευστική συσκευή (μπουκάλα οξυγόνου) ή κατά τη διάρκεια της νύχτας από τη δύση μέχρι την ανατολή του ηλίου.
Σύμφωνα επίσης με το Άρθρο 11 του Ν.134(Ι)/2006[7] προνοείται ποινή φυλάκισης μέχρι και ένα έτος ή και χρηματική ποινή ύψους ΛΚ.5.000 (το ισόποσο €8.543) σε πρόσωπο που καταδικάζεται για χρήση αλιευτικής μεθόδου η οποία απαγορεύεται από Κοινοτική Απόφαση ή και Κανονισμό χρησιμοποιεί αλιευτικές μεθόδους που απαγορεύονται από Κοινοτική Απόφαση ή/και Κοινοτικό Κανονισμό.
Όπως συνάγεται από τις πιο πάνω διατάξεις η αλιεία με ψαροντούφεκο επιτρέπεται μόνο σε κατόχους σχετικής άδειας από τον/την Διευθυντή/ντρια του Τ.Α.Θ.Ε ενώ το ψάρεμα με ψαροντούφεκο κατά τη διάρκεια της νύχτας, ή όπως προσδιορίζεται από τη σχετική νομοθεσία «από τη δύση μέχρι την ανατολή του ηλίου», απαγορεύεται ούτως ή άλλως και επομένως δεν τίθεται θέμα εξασφάλισης άδειας. Επιπρόσθετα απαγορεύεται τέτοια αλιεία με τη χρήση φωτεινών πηγών δηλαδή φαναριών, ενώ για την άσκηση ερασιτεχνικής αλιείας χρειάζεται η κατοχή άδειας.
Βάρος Απόδειξης
Όπως σε όλες τις ποινικές υποθέσεις, έτσι και στην παρούσα, το βάρος απόδειξης όλων των συστατικών στοιχείων του αδικήματος των κατηγοριών που προσάπτονται εναντίον του κατηγορούμενου βρίσκεται επί των ώμων της κατηγορούσας αρχής, η οποία πρέπει να αποδείξει σωρευτικά την στοιχειοθέτησή τους με αποδεκτή μαρτυρία, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Υποθέσεις ως προς την ύπαρξη γεγονότων, όσο εύλογες και εάν είναι, δεν επιτρέπονται[8]. Εναπόκειται, επίσης, στην κατηγορούσα αρχή να παρουσιάσει μαρτυρία που να είναι και αξιόπιστη και σαφής[9]. Αν στο τέλος της υπόθεσης παραμείνει στο μυαλό του Δικαστηρίου έστω και η παραμικρή αμφιβολία για την ενοχή του κατηγορούμενου, τότε αυτός θα πρέπει να απαλλαχθεί από τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει[10].
Διατηρώ υπόψιν μου, ότι το γεγονός αποδοχής μαρτυρίας μιας πλευράς ως αξιόπιστης δεν ισοδυναμεί με την απόσειση του βάρους απόδειξης που αυτή φέρει.
Συμπεράσματα / Υπαγωγή ευρημάτων στη νομική πτυχή
Εν πρώτοις, δέον να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε αμφισβήτηση επί τω ότι η διερεύνηση της υπόθεσης έλαβε χώρα τα ξημερώματα της 20ης Αυγούστου 2017 μεταξύ των ωρών 00:30 μέχρι περίπου 03:30. Είναι προφανές ότι το αναφερθέν χρονικό διάστημα εμπίπτει σε ώρες μετά τη δύση και πριν την ανατολή του ήλιου. Κατά δεύτερον, είναι δεδομένο ότι δεν προσκομίστηκε οποιαδήποτε άδεια από πλευράς κατηγορούμενου για άσκηση ερασιτεχνικής αλιείας. Ειδικά στο ζήτημα αυτό είναι ο κατηγορούμενος που όφειλε να αποσείσει το βάρος απόδειξης, στη βάση του ισοζυγίου των πιθανοτήτων, ότι υπήρχε σε ισχύ σχετική άδεια. Παραπέμπω σχετικά στα όσα αναφέρονται στο σύγγραμμα των Τ. Ηλιάδη και Ν.Γ. Σάντη «Το Δίκαιο της Απόδειξης: Δικονομικές και Ουσιαστικές Πτυχές» - Λευκωσία 2014, σελ. 179[11].
Στην υπό κρίση υπόθεση, η μαρτυρία επί της οποίας καλείται το Δικαστήριο να αποφανθεί περί της ενοχής ή μη του κατηγορούμενου στις κατηγορίες αρ.2 και αρ.3 ήταν περιστατική.
Σημαντική επί του ζητήματος αυτού είναι η απόφαση Παφίτης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1990) 2 ΑΑΔ 102, 119-120 στην οποία τίθενται οι αρχές, ως επαναλήφθηκαν και σε μεταγενέστερες αποφάσεις (βλ. Πατσαλίδης ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 76/22 ημερ.19/1/2023, ECLI:CY:AD:2023:B13, ECLI:CY:AD:2023:B13, Dejan v. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 205/17 ημερ. 11/5/2022) που διέπουν την αξιολόγηση και την ισχύ της περιστατικής μαρτυρίας και στην οποία λέχθηκαν τα ακόλουθα (υπογραμμίσεις και έμφαση δική μου):
«Όπως έχει επανειλημμένα διακηρυχθεί η περιστατική μαρτυρία δεν αποτελεί υποδεέστερη μορφή ή κατηγορία μαρτυρίας της άμεσης μαρτυρίας, δηλαδή μαρτυρίας η οποία αφεαυτής τείνει να αποδείξει το έγκλημα (όπως μαρτυρία αυτόπτων μαρτύρων). Όχι μόνον δεν υπάρχει προκατάληψη, και αυτό είναι η δεύτερη διαπίστωση που θέλουμε να κάμουμε, εναντίον της περιστατικής μαρτυρίας αλλά τουναντίον όταν είναι συμπερασματική τείνει να αφανίσει την πιθανότητα του ανθρώπινου λάθους. Όμως η περιστατική μαρτυρία δεν πρέπει να συγχύζεται με τις περιστάσεις της υπόθεσης γενικά. Τα γεγονότα τα οποία την συνιστούν πρέπει να αποδεικνύονται όπως και κάθε άλλο πρωτογενές γεγονός. Η ενοχή του κατηγορουμένου πρέπει να προκύπτει από την σύνθεση της περιστατικής μαρτυρίας πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Το σωρευτικό αποτέλεσμα της περιστατικής μαρτυρίας πρέπει για να δικαιολογεί την καταδίκη του κατηγορουμένου να συνάδει συμπερασματικά με την ενοχή του κατηγορουμένου. Η αιτιώδης σχέση μεταξύ της περιστατικής μαρτυρίας και της ενοχής του κατηγορουμένου πρέπει να είναι άμεση αφενός και να μην μπορεί να συμβιβαστεί αφετέρου με άλλη λογική ερμηνεία της περιστατικής μαρτυρίας. (Βλ. μεταξύ άλλων Fournides v. Republic (1986) 2 C.L.R., 73 p. 79 και Μιχαηλίδης ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 172).
Η περιστατική μαρτυρία μπορεί να αποτελέσει βάση για την καταδίκη του κατηγορουμένου μόνον όταν τεκμηριώνει ως θέμα λογικής συνέπειας μέσα στα πλαίσια της ανθρώπινης εμπειρίας την ενοχή του.»
Στην υπό κρίση υπόθεση δεν υπάρχει οποιαδήποτε άμεση μαρτυρία ότι ο κατηγορούμενος ενόσω ήταν εντός της θάλασσας ψάρευε με ψαροντούφεκο, τουλάχιστο για όση ώρα βρίσκονταν στο χώρο ο ΜΚ.1 με το συνάδελφο του Λ. Χριστοδούλου και τον αστυφύλακα.
Από τα όσα όμως προκύπτουν μέσα από τη συνολική θεώρηση της μαρτυρίας και των ευρημάτων που έχω καταλήξει, το μόνο λογικό συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί είναι ότι ο κατηγορούμενος κατά το χρόνο και τόπο που αναφέρεται στην 1η κατηγορία αλίευε με τη χρήση ψαροντούφεκου και υποβρύχιου φανού. Στο συμπέρασμα μου αυτό κατέληξα αφού έλαβα υπόψη μου την ακόλουθη αποδεκτή μαρτυρία:
(α) Ο κατηγορούμενος, μαζί με άλλο πρόσωπο, βρίσκονταν, όπως διαπιστώθηκε, για τέσσερις συνεχείς ώρες εντός της θάλασσας και μεταξύ των ωρών 00:30 μέχρι περίπου την 04:00 και είχαν αναμμένους φανούς.
(β) Εντοπίστηκε όχημα που ανήκε στον κατηγορούμενο (εφόσον αυτός το άνοιξε) το οποίο ήταν σταθμευμένο πίσω από καλαμιώνα ώστε να μην είναι εμφανές.
(γ) Ο κατηγορούμενος εξήλθε από τη θάλασσα αφού πρώτα έσβησε το φανό του (όπως και το άλλο πρόσωπο) φέροντας στολή δύτη την οποία είχε κατεβάσει μέχρι τη μέση του και στο χέρι του είχε φανάρι.
(δ) Εντός του οχήματος του κατηγορούμενου εντοπίστηκαν ένα μεγάλος κάλαθος μια παγωνιέρα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την μεταφορά των ψαριών, καθώς και ένα ψαροντούφεκο.
(ε) Επίσης στο χώρο απ’ όπου εξήλθαν προς την ακτή βρέθηκαν ένα ζευγάρι πέδιλα, μια ζώνη με βάρη, δυο φανάρια θαλάσσης μια σημαδούρα, μια μάσκα και δυο ψαροντούφεκα, αντικείμενα που αναμφίβολα αποτελούν αλιευτικό εξοπλισμό. Εντοπίστηκαν επίσης ψάρια τα οποία ως ανέφερε ο ΜΚ.1 είχαν κτυπηθεί, εννοώντας προφανώς από ψαροντούφεκο.
(ζ) Ο κατηγορούμενος υπέβαλε πρόταση για να καταβάλει το πρόστιμο που αρχικά του λέχθηκε ότι ανερχόταν σε €650 υπό τον όρο να πάρει πίσω τα πράγματα του και την ίδια ώρα η δήλωση του ότι θα μπορούσε να αντιληφθεί ποια από τα κατασχεθέντα αντικείμενα του ανήκαν.
Όλα τα πιο πάνω δεδομένα, συνολικά ιδωμένα, συνθέτουν όντως τους αδιάσπαστους κρίκους της περιστατικής μαρτυρίας, εξαλείφουν την πιθανότητα ανθρώπινου λάθους και οδηγούν στην ενοχή του κατηγορούμενου πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Δεν έχει άλλωστε τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου οποιαδήποτε αντικρουστική μαρτυρία ώστε να μπορεί να γίνεται λόγος για κάποια άλλη εξήγηση, χωρίς βέβαια να παραγνωρίζω ότι ο κατηγορούμενος δεν έχει υποχρέωση να αποδείξει οτιδήποτε. Την ίδια ώρα θέτουν εκτός λογικής τη θέση που προέβαλε ο κατηγορούμενος κατά το επίμαχο βράδυ ότι δηλαδή εκείνη την ώρα απλώς κολυμπούσε. Αν όντως έτσι είχαν τα πράγματα τότε δεν θα ανευρίσκονταν κατά μήκος της ακτής αλιευτικός εξοπλισμός (περιλαμβανομένων δυο ψαροντούφεκων) τον οποίο και προφανώς είχαν εντός της θάλασσας προηγουμένως ούτε και ψάρια χτυπημένα από ψαροντούφεκο που προφανώς αλιεύθηκαν κατά το χρόνο που βρισκόταν ο κατηγορούμενος στη θάλασσα. Ούτε βέβαια θα πρότεινε ο κατηγορούμενος να πληρώσει πρόστιμο για να πάρει πίσω τα πράγματα του τα οποία ως ανέφερε μπορούσε να ξεχωρίσει. Συνεπώς η εισήγηση του κου Ζανούπα ότι θα έπρεπε ο κατηγορούμενος ουσιαστικά να καταληφθεί επ’ αυτοφώρω να ψαρεύει με ψαροντούφεκο και με τη χρήση φαναριού δεν με βρίσκει σύμφωνο. Σημειώνω εδώ ότι το καθεστώς ιδιοκτησίας των ψαροντούφεκων ή το ποιος αλίευσε τα ψάρια, δεν ενέχει οποιαδήποτε σημασία εφόσον εκείνο που πρέπει να καταδειχθεί είναι η χρήση ψαροντούφεκου και φανών, αντίστοιχα, για σκοπούς αλιείας. Οποιοδήποτε άλλο συμπέρασμα θεωρώ πως θα αντιστρατευόταν την κοινή λογική ενώ την ίδια ώρα θα καθιστούσε εφικτή την καταδίκη κάποιου προσώπου για τα επίδικα αδικήματα μόνο με την προσκόμιση άμεσης μαρτυρίας.
Κατάληξη
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω η κατηγορούσα αρχή πέτυχε να αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας όλες τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο κατηγορούμενος
Συνακόλουθα ο κατηγορούμενος κρίνεται ένοχος σε αυτές.
(Υπ.)……………………………..
Μ. Μυτίδης, Ε.Δ
Πιστό αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
[1] Βλ. Χρίστου v. Ηροδότου κ.α. (2008) 1 Α.Α.Δ. 676, Σάντης v. Χατζηβασιλείου κ.α (2009) 1 Α.Α.Δ. 288
[2] Βλ. Αγαπίου ν. Παναγιώτου (1998) 1 ΑΑΔ 263, και Γενικός Εισαγγελεας ν. Μανώλη (1995) 2 ΑΑΔ 207
[3] Βλ. Χάρης Χρίστου ν. Ευγενία Khoreva (2002) 1 ΑΑΔ 454
[4] Βλ. Χαράλαμπος Τσιντίδης Λτδ (Charalampos Tsintidis Ltd) ν. Χαριδήμου (2012) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2290, και Μελεκίδης ν. Παπαγεωργίου κ.α. (2013) 1(Α) Α.Α.Δ. 832
[6] Κανονισμός (ΕΚ) 1967/2006 της 21ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με μέτρα διαχείρισης για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο Θάλασσα, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1626/94
[7] Ο περί της Εφαρμογής Κοινοτικών Αποφάσεων και Κοινοτικών Κανονισμών που αφορούν θέματα Αλιείας Νόμος του 2006
[8] Ενδεικτικά Αστυνομία ν. Βρυώνης, Ποιν. Έφεση 97/2017, ημ. 19/7/2019 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Σπύρος Σπύρου (2002) 2 Α.Α.Δ. 71
[9] Βλ. Φλουρής ν. Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 401
[10] Βλ. Ιωάννου Σάββας Πλαστήρα κ.α. ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 195
[11] «…όταν συγκεκριμένη νομοθετική διάταξη δημιουργεί ποινικό αδίκημα που όμως δεν συνιστά αδίκημα εάν η πράξη εκτελείται από πρόσωπο που κατέχει τα προσόντα ή την άδεια συγκεκριμένης αρχής, τότε ο κατηγορούμενος έχει το βάρος να αποδείξει ότι κατέχει τα προσόντα ή τη σχετική άδεια και τούτο γιατί οι λεπτομέρειες βρίσκονται μόνο στην προσωπική γνώση ή κατοχή του και είναι δύσκολο (αν όχι αδύνατον) για την Κατηγορούσα Αρχή να τις αντικρούσει. Σε τέτοια περίπτωση, ο κατηγορούμενος μπορεί να αποσείσει το σχετικό βάρος στο ισοζύγιο των πιθανοτήτων (R v Carr-Braint (1943) 2 All ER 156).»