ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Υπόθεση αρ. 8864/2023
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΑΦΟΥ
v.
Ν. Γ.
__________________________
Ημερομηνία: 16 Σεπτεμβρίου 2024
Εμφανίσεις:
Σ. Παπαλαζάρου (κα), για την Κατηγορούσα Αρχή
Η. Σατολιάς, για τον Κατηγορούμενο
Κατηγορούμενος: παρών
ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΟΙΝΗΣ
Νικόλα Γεωργίου, κατόπιν της δικής σου ομολογίας ενοχής, το Δικαστήριο θα πρέπει να επιβάλει ποινή, σε 4 κατηγορίες επί του κατηγορητηρίου:
1η Κατηγορία και 2η Κατηγορία: Για την παράνομη κατοχή και χρήση, στις 04.02.2023, ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α, ειδικότερα κοκαΐνης, συνολικού βάρους 0,20 γρ..
3η Κατηγορία και 4η Κατηγορία: Για την παράνομη κατοχή και χρήση, στις 04.02.2023, ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, ειδικότερα κάνναβης, συνολικού βάρους 26,99 γρ..
Η κατοχή και η χρήση αυτών των ουσιών απαγορεύεται με βάση τον περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμο 29/77, ο οποίος προβλέπει και ποινές.
Δόθηκε συγκατάθεση για τη συνοπτική εκδίκαση της υπόθεσης.
Δεν ισχύουν οι πρόνοιες του νόμου για την περιορισμένη ποινή σε νεαρά άτομα, λόγω της ηλικίας σου, που υπερβαίνει το 25έτος, αλλά η ανώτατη ποινή που μπορεί να επιβάλει το Δικαστήριο εξαντλείται στα όρια της δικαιοδοσίας του, μέχρι και πέντε χρόνια φυλάκιση.
Ο χαρακτηρισμός ενός αδικήματος ως σοβαρού δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το ανώτατο όριο της ποινής που μπορεί να επιβληθεί με βάση τον νόμο. Σε μεγάλο βαθμό, εξαρτάται και από το σύνολο των περιστάσεων που περιβάλλουν τη διάπραξή του από το συγκεκριμένο πρόσωπο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς και από το μέγεθος της βλάβης που προκλήθηκε ή κινδύνευσε να προκληθεί από την παραβατική συμπεριφορά σε πραγματικό επίπεδο[1].
Το Δικαστήριο, αφού ταξινομήσει τα αδικήματα ως προς το επίπεδο σοβαρότητάς τους, προβαίνει στην επιμέτρηση της ποινής, συναρτώντας την με τα γεγονότα της υπόθεσης αλλά και τις προσωπικές συνθήκες του κατηγορούμενου, για να καταλήξει στο είδος και έπειτα στην έκταση της ποινής που αρμόζει στην περίπτωση[2]. Η εξατομίκευση της ποινής δεν μπορεί να εξουδετερώνει οποιουσδήποτε από τους σκοπούς της ποινής[3], αλλά και οι σκοποί της ποινής, κατά την επιβολή της ποινής, δεν θα πρέπει να αποσυνδέονται από την πραγματική διάσταση της εγκληματικότητας στην κάθε συγκεκριμένη περίπτωση.
Στα ανώτατα επίπεδα ποινής κινείται το Δικαστήριο, συνηθέστερα, όταν η φύση του εγκλήματος είναι τέτοια, ώστε να επιβάλλει εξαιρετικά μέτρα αποτροπής, χάριν της προστασίας του κοινωνικού συνόλου, και παράλληλα το ποινικό μητρώο του κατηγορουμένου είναι βεβαρυμμένο[4].
Γίνεται πάντοτε προσπάθεια αποφυγής της ποινής φυλάκισης, όπου δεν είναι απολύτως αναγκαία. Όπου είναι απολύτως αναγκαία, η έκτασή της περιορίζεται όσο το δυνατόν για να εξυπηρετηθούν οι σκοποί για τους οποίους επιβάλλεται. Όπου είναι αναγκαίο και εφικτό, αναζητείται εναλλακτική της ποινής μεταχείριση.
Για τα ναρκωτικά, προβλέπονται στον νόμο ορισμένοι παράγοντες που πρέπει το Δικαστήριο να λαμβάνει υπόψη του, κατά την επιμέτρηση της ποινής. Με βάση αυτούς, τα αδικήματα που διέπραξες δεν κατατάσσονται ως «ιδιαίτερα σοβαρά», εφόσον δεν υπάρχει οργανωμένη δράση, ανάμειξη σε άλλες παράνομες δραστηριότητες που διευκολύνονται με τη διάπραξη των αδικημάτων, χρήση βίας, κατοχή δημόσιου αξιώματος ή θέσης και συσχετισμός των αδικημάτων με αυτά, θυματοποίηση ή εκμετάλλευση ευάλωτων ατόμων, και η διάπραξη δεν έγινε σε χώρους ειδικής προστασίας.
Είναι επίσης καθοριστικό, για την προσέγγιση του Δικαστηρίου, πως οι ποσότητες των απαγορευμένων ουσιών στην περίπτωση αυτή, όπως επιβεβαιώνουν και τα επιμέρους γεγονότα που προσφέρθηκαν, με αναφορά στον τρόπο που εντοπίστηκαν και ήταν φυλαγμένα, προορίζονταν για προσωπική χρήση.
Βεβαίως, είναι ανησυχητική η είσοδος στην χρήση ναρκωτικής ουσίας τάξεως Α, κοκαΐνης. Είναι αρκετά δυσκολότερη η απαλλαγή από τον εθισμό που προκαλούν τέτοιες ουσίες. Έπειτα, η ποσότητα της ναρκωτικής ουσίας τάξεως Β, κάνναβης, που κατείχες για την προσωπική χρήση, ήταν αρκετή, αν και κάτω από το όριο του νόμου που θέτει τεκμήριο προμήθειας.
Και η προσωπική χρήση είναι απαγορευμένη στον νόμο, ως βλαπτική, πρώτα απ’ όλα για εσένα, και δια της δικής σου βλάβης, για την κοινωνία, σημαντικό μέλος της οποίας είσαι και εσύ.
Η κατοχή και χρήση απαγορευμένων ουσιών από τους πολίτες έχει λάβει ιδιαίτερα ανησυχητικές διαστάσεις. Θεωρείται πως η ίδια ενθαρρύνει και τροφοδοτεί την εμπορία[5] ή δυνατόν να οδηγεί και στη διάπραξη άλλων αδικημάτων, επομένως λαμβάνει και η ίδια ενός είδους κοινωνική απαξία, την οποία εκφράζει ο νομοθέτης καί με απαγόρευση αλλά καί με ποινικοποίηση.
Σε κάθε περίπτωση, στην παραβατικότητα των χρηστών που σχετίζεται με καθαυτή την χρήση και την έξη δεν θα πρέπει να προβάλλεται έντονα το στοιχείο της αποτροπής, χωρίς αυτό να αναιρεί το μήνυμα πως η χρήση ναρκωτικών είναι καταστροφική, όχι μόνον για τον ίδιο τον χρήστη[6], αλλά και τον περίγυρό του, και πως δεν είναι αποδεκτή στην ευρύτερη κοινωνία ως μια κανονική κατάσταση.
Λαμβάνεται υπόψη η άμεση παραδοχή σου[7]. Επιδρά καταλυτικά, όπως και το γεγονός το ότι έχεις συνεργαστεί απόλυτα με την Αστυνομία κατά το στάδιο της διερεύνησης.
Λαμβάνεται υπόψη, προς όφελός σου, πως δεν έχουν αναφερθεί από την Κατηγορούσα Αρχή ως διαθέσιμες προηγούμενες καταδίκες εναντίον σου για άλλα αδικήματα.
Λαμβάνονται επίσης υπόψη οι προσωπικές σου συνθήκες, όπως αυτές περιλήφθηκαν στην κοινωνικοοικονομική έκθεση του Γραφείου Ευημερίας και υιοθετήθηκαν από τον συνήγορό σου, ο οποίος προέβη σε περαιτέρω επεξηγήσεις. Είσαι ηλικίας 33 ετών, πατέρας τριών ανηλίκων παιδιών, ηλικιών 12 ετών, 11 ετών και 5 μηνών. Έχεις περάσει πολύ δύσκολα χρόνια και στιγμές, με φοίτηση σε τεχνική σχολή που είχε διακοπεί, αστάθεια, ακόμα μέχρι και πρόσφατα, με το ατύχημα που είχες στην σπονδυλική στήλη. Προσπάθησες να ακολουθήσεις πρόγραμμα απεξάρτησης. Δεν είχες εργασία κατά τον χρόνο σύνταξης της έκθεσης, έχουν αναφερθεί οι δυσκολίες σου με τον τομέα της εργασίας γενικά. Υπάρχουν περιορισμένα εισοδήματα στην οικογένειά σου, από τα οποία πρέπει να πληρώνεται, μεταξύ όλων των άλλων, ενοίκιο. Δεν έχετε ακίνητη περιουσία ή αποταμιεύσεις.
Λαμβάνεται επίσης υπόψη ότι, από τη διάπραξη των αδικημάτων που περιέχονται στο κατηγορητήριο, μέχρι σήμερα, έχει παρέλθει περίπου ενάμιση έτος, χωρίς οποιαδήποτε δική σου υπαιτιότητα. Ορισμένες από τις σημαντικές αλλαγές στη ζωή σου συνέβησαν σε αυτό το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε.
Έχεις ικανότητες, και το Δικαστήριο βλέπει σε εσένα τη δυνατότητα, με την ανάλογη ώθηση, στήριξη και ευκαιρία, να κάνεις τα πράγματα καλύτερα, για εσένα και την οικογένειά σου.
Η ποινή φυλάκισης δεν είναι η αρμόζουσα ποινή στην περίπτωσή σου. Έπειτα, η χρηματική ποινή φαίνεται πως δεν θα εξυπηρετήσει εδώ ορισμένους βασικούς σκοπούς των ποινών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η χρηματική ποινή σε οικονομικά ασθενείς χρήστες ναρκωτικών ουσιών, ακόμα κι αν επιτραπεί η τμηματική καταβολή της, μπορεί να οδηγήσει στη διάπραξη άλλων αδικημάτων. Αλλά και στις περιπτώσεις όπου ακόμα υπάρχει οικονομική δυνατότητα, το μήνυμα δεν μπορεί να είναι πως, με την πληρωμή προστίμου, μπορεί να συνεχίσει απερίσπαστα η χρήση ναρκωτικών ουσιών, χωρίς οποιαδήποτε επιμέρους προσοχή.
Η έκταση του προβλήματος της χρήσης ναρκωτικών είναι τέτοια που αγγίζει όλες τις ηλικίες και όλες τις κοινωνικές τάξεις. Πρόκειται για ένα σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας, στο οποίο οι αρμόδιες Αρχές θα πρέπει να εγκύψουν, λαμβάνοντας υπόψη τις διεθνείς και διευρωπαϊκές εξελίξεις. Η προσωπική χρήση, ως ποινικό αδίκημα, σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν είναι κατορθωτό να αντιμετωπιστεί με τις παραδοσιακές ποινές, χωρίς να προκληθεί επιδείνωση. Ο περί Θεραπείας Κατηγορούμενων Χρηστών ή Ουσιοεξαρτημένων Νόμος 41(I)/2016 δεν παρέχει στο Δικαστήριο τρόπους μεταχείρισης, όταν δεν υποβάλλεται σχετικό αίτημα για θεραπεία.
Εξετάστηκε από το Δικαστήριο το ενδεχόμενο επιβολής διατάγματος κηδεμονίας με όρους κοινοτικής εργασίας χωρίς αμοιβή[8], με βάση τον περί Κηδεμονίας και Άλλων Τρόπων Μεταχείρισης Αδικοπραγούντων Νόμο 46(I)/1996, που είναι ο μόνος τρόπος μεταχείρισης που θα μπορούσε να προσφέρει ενός είδους επιτηρούμενη κοινωνικοποίηση, ταυτόχρονα με ελεύθερη δυνατότητα επιλογής θεραπευτικού προγράμματος κατά τη διάρκειά του κηδεμονικού διατάγματος.
Είχε διερευνηθεί από το Γραφείο Ευημερίας, με σχετικές οδηγίες, δίδοντας θετικές ενδείξεις ως προς τη δυνατότητα συμμετοχής σου σε σχετικό πρόγραμμα. Είχες εκφράσει και εσύ την επιθυμία σου να συμμετάσχεις σε τέτοιο πρόγραμμα, η οποία έχει καταγραφεί στη σημείωση της λειτουργού που συνέταξε την έκθεση και δόθηκε στο Δικαστήριο.
Το διάταγμα κηδεμονίας βοηθά παραβάτες μικρής ή και μεσαίας παραβατικότητας να επιτύχουν την κοινωνική τους αποκατάσταση και ενσωμάτωση. Είναι εναλλακτική της ποινής μεταχείριση, χρήσιμη ιδίως σε περιπτώσεις όπου υπάρχουν ζητήματα διαγωγής ή ανάγκη διαμόρφωσης συγκεκριμένης κοινωνικής συμπεριφοράς. Επίσης, όπου χρειάζεται αποχή από ενέργειες αντικοινωνικές που έχουν καταστεί συνήθεια. Η ένταξη σε τέτοιο πρόγραμμα, επιτηρούμενο, βοηθά στο να υπάρχει εισαγωγή σε ένα σύστημα κοινωνικών κανόνων, αλλά και συμβολική επανόρθωση της κοινωνικής ζημιάς ή ακόμα και της ατομικής βλάβης που επιφέρουν ορισμένες αυτοκαταστροφικές ενέργειες. Η κηδεμονία συνδυαστικά με την κοινοτική εργασία έχει ορισμένες θεραπευτικές διαστάσεις, που σχετίζονται με την κοινωνική ενσωμάτωση και την απασχόληση με κοινωφελούς μορφής εργασία και το συναίσθημα της προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο. Λόγω της φύσης αυτής της μεταχείρισης, διαχρονικά συνηθίζονταν σε πιο νεαρούς παραβάτες, που ιδίως λόγω της ηλικίας τους, αλλά και των συνθηκών ανάπτυξής τους, δεν είναι σε θέση να ελέγξουν τις παρορμήσεις τους και μετέχουν σε αδικήματα συχνών μικροκλοπών, βανδαλισμών, οχλαγωγίας, πρόκλησης ανησυχίας, εκδηλώσεων βίας, και άλλων παρόμοιας φύσης παραβατικών συμπεριφορών, με επαναληψιμότητα· οπότε αναμένεται να αναμορφωθούν μέσω τέτοιου προγράμματος κηδεμονίας.
Αυτό δεν σημαίνει πως αυτή η μεταχείριση είναι ακατάλληλη για παραβάτες μεγαλύτερης ηλικίας ή ότι προϋποθέτει συγκεκριμένη ηλικία. Ορισμένες θέσεις κοινοτικής εργασίας δυνατόν να μπορούν να εξυπηρετηθούν από μεγαλύτερα ηλικιακά άτομα, τα οποία επίσης να χρειάζονται την επίδραση ενός τέτοιου διατάγματος.
Σε υποθέσεις κατοχής ναρκωτικών ουσιών, όπου υπάρχει ο σκοπός ή έστω η υπόνοια για προμήθεια, δεν υπάρχει περιθώριο επιείκειας, πόσω μάλλον εναλλακτικής μεταχείρισης. Έχω υπόψη μου την Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Ανδρέα Παπαχαραλάμπους (2007) 2 ΑΑΔ 11, στην οποία είχε κριθεί πως αυτού του είδους η μεταχείριση, του κηδεμονικού διατάγματος, δεν ήταν η αρμόζουσα. Υπάρχει σαφής διαφοροποίηση της δικής σου περίπτωσης, που αφορά κατοχή ναρκωτικών ουσιών για σκοπούς προσωπικής χρήσης, χωρίς οποιαδήποτε υπόνοια προμήθειας.
Το διάταγμα κηδεμονίας με όρους κοινοτικής εργασίας χωρίς αμοιβή θα σε ενθαρρύνει στο να κινητοποιηθείς κοινωνικά. Η δέσμευση θα είναι για 12 μήνες, που είναι ο ελάχιστος χρόνος για τον οποίο μπορεί να εκδοθεί. Με την ύπαρξη του διατάγματος, θα εισέλθεις σε εργασιακό περιβάλλον. Οι ώρες κοινοτικής εργασίας θα είναι σε έκταση, σε συνάρτηση με τη χρονική διάρκεια του διατάγματος, που δεν θα εμποδίζουν την προσπάθειά σου, χρησιμοποιώντας τις διασυνδέσεις και την εμπειρία ή ακόμα και τις δεξιότητες που πιθανόν να αποκτήσεις ή την κοινωνική ενδυνάμωση που πιθανόν να λάβεις, να εξεύρεις ή να διατηρήσεις παράλληλη αμειβόμενη εργασία, ή και να ακολουθήσεις κάποιο θεραπευτικό πρόγραμμα της επιλογής σου. Η επιτήρηση που θα έχεις μέσω της κηδεμονίας, το πιο ελεγχόμενο περιβάλλον, θα δώσει σε εσένα ασφάλεια, και θα εξασφαλίσει στο κοινωνικό σύνολο, περιλαμβανομένης της οικογένειάς σου που θυματοποιείται από τη συμπεριφορά αυτή, ότι δεν θα επιδεινωθεί η παραβατικότητα με άλλα αδικήματα, περιλαμβανομένων αδικημάτων που σχετίζονται με την κατοχή ναρκωτικών ουσιών.
Σου εξηγώ, με βάση τον νόμο, ότι το διάταγμα αυτού του είδους εκδίδεται όταν κρίνεται από το Δικαστήριο ότι το πρόσωπο που έχει καταδικαστεί, λόγω των περιστάσεων, της φύσης των αδικημάτων ή και του χαρακτήρα του, θα χρησιμοποιήσει την ευκαιρία που του δίδεται, για να επωφεληθεί, ο ίδιος και το κοινωνικό σύνολο.
Εάν, κατά τη διάρκεια της περιόδου της κηδεμονίας, ληφθεί από το Δικαστήριο κατάλληλα πληροφορία και κριθεί ότι έχεις παραλείψει να συμμορφωθεί με οποιουσδήποτε από τους όρους του διατάγματος, ή ακόμα εάν διαπράξεις άλλο αδίκημα κατά τη διάρκεια ισχύος του διατάγματος, δυνατόν να κλητευτείς να παρουσιαστείς ή να προσαχθείς στο Δικαστήριο, και τότε δυνατόν, εάν κριθεί πως συντρέχουν λόγοι, να επιβληθεί ποινή και για τα αρχικά αδικήματα ή και επιπλέον χρηματική ποινή για την παράβαση του διατάγματος.
Το Δικαστήριο μπορεί ακυρώσει ή να τροποποιήσει ή να αναθεωρήσει το διάταγμα αυτό, είτε αυτεπάγγελτα είτε κατόπιν αίτησης δικής σου ή του Κηδεμονικού Λειτουργού. Μπορεί, επίσης, όσον αφορά τους όρους κοινοτικής εργασίας, να επεκτείνει ή να περιορίσει το κατώτατο όριο, εάν κρίνει ότι είναι σκόπιμο κάτι τέτοιο, λόγω αλλαγής των περιστατικών και για το συμφέρον της Δικαιοσύνης. Μπορεί επίσης να ακυρώσει ή να τροποποιήσει τους όρους παροχής εργασίας. Ανάλογα, μπορεί να κληθείς να εμφανιστείς στο Δικαστήριο, σε περίπτωση οποιασδήποτε αναγκαίας διαφοροποίησης.
Με βάση όσα αναφέρθηκαν:
Αντί ποινής, εκδίδεται διάταγμα κηδεμονίας με όρους κοινοτικής εργασίας χωρίς αμοιβή ως ακολούθως:
1. Ο Κατηγορούμενος, από την έκδοση του παρόντος διατάγματος, εισέρχεται σε καθεστώς επιτήρησης και κηδεμονίας για περίοδο 12 μηνών.
2. Ο Κατηγορούμενος θα συνεχίσει να διαμένει στην διεύθυνση που αναφέρεται στην έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, στην Επαρχία Πάφου.
3. Κατά τη διάρκεια της ισχύος του παρόντος διατάγματος, ο Κατηγορούμενος οφείλει να ακολουθεί τις οδηγίες του Κηδεμονικού Λειτουργού, σ' ό,τι αφορά τη διαγωγή και τον τρόπο διαβίωσής του, να επισκέπτεται τον Κηδεμονικό Λειτουργό και να δέχεται τις επισκέψεις του, όταν και όπως ο Κηδεμονικός Λειτουργός ήθελε κρίνει ορθό και πρέπον και να φέρει σε γνώση του Κηδεμονικού Λειτουργού οποιαδήποτε αλλαγή στη διαμονή ή στην εργασία του.
4. Η κοινοτική εργασία, το είδος και ο χώρος εκτέλεσής της, θα καθορισθεί από τον Κηδεμονικό Λειτουργό, αφού ληφθεί εκ των προτέρων υπόψη η σύμφωνη γνώμη και οι περιστάσεις του Κατηγορούμενου, θα είναι χωρίς αμοιβή, και καθορίζεται να διαρκέσει 200 ώρες.
5. Η ως άνω κοινοτική εργασία να εκτελείται σε ημέρες και ώρες που θα καθορισθούν από τον Κηδεμονικό Λειτουργό, σε συνεννόηση με τον Κατηγορούμενο, κατά τρόπο ώστε να μην υπερβαίνει τις 8 ώρες ημερησίως και τις πέντε ημέρες την εβδομάδα, και να επιτρέπει στον Κατηγορούμενο να έχει χρόνο και για αμειβόμενη εργασία ή για παρακολούθηση τυχόν αναγκαίου θεραπευτικού προγράμματος, και να ολοκληρωθεί οποτεδήποτε εντός της περιόδου που ισχύει το παρόν διάταγμα κηδεμονίας.
6. Ο Κηδεμονικός Λειτουργός, σε συνεννόηση και συνεργασία με τον Κατηγορούμενο, μπορεί να διαφοροποιεί τις ημέρες και τις ώρες κατά τις οποίες θα απασχολείται ο Κατηγορούμενος, λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων, τις υποχρεώσεις και τις προσωπικές συνθήκες και περιστάσεις του Κατηγορούμενου.
Ο Κατηγορούμενος, εντός 10 ημερών από σήμερα, να έλθει σε επαφή με τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας Πάφου, για σκοπούς εφαρμογής του διατάγματος.
Ο Κηδεμονικός Λειτουργός να υποβάλει την πρώτη έκθεσή του αναφορικά με τη διαγωγή του Κατηγορούμενου, εντός 3 (τριών) μηνών από σήμερα. Κάθε επόμενη έκθεση, εντός 6 (έξι) μηνών από την υποβολή της προηγούμενης. Νοείται ότι, ο Κηδεμονικός Λειτουργός είναι ελεύθερος, κατά την κρίση του, να υποβάλει επιπλέον έκθεση σε οποιονδήποτε άλλο χρόνο επιθυμεί, κατά τη διάρκεια της ισχύος του διατάγματος.
Αντίγραφο του παρόντος διατάγματος καθώς και του κατηγορητηρίου της υπόθεσης, να διαβιβαστούν αμέσως από τον Πρωτοκολλητή στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, Επαρχιακό Γραφείο Πάφου (στον Κηδεμονικό Λειτουργό που είναι αποσπασμένος στο Δικαστήριο). Αντίγραφο του διατάγματος να δοθεί και στον Κατηγορούμενο.
Τα τεκμήρια που κατέχονται από την Αστυνομία σχετικά με την υπόθεση να κατασχεθούν και να καταστραφούν.
(Υπ.) ……………………….
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] Γιαννακού ν. Δημοκρατία, ΠΕ 235/2023, 19.07.2024, Μιχαηλίδης v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 391, Δημοκρατία v. Κυριάκου κ.ά. (1990) 2 ΑΑΔ 264.
[2] Δημοκρατία ν. Κυριάκου (1990) 2 ΑΑΔ 264, Souilmi v. Αστυνομίας (1992) 2 ΑΑΔ 248, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Πέτρου (1993) 2 ΑΑΔ 9, Λαζάρου ν. Δημοκρατίας (1992) 2 ΑΑΔ 129, Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμης ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 527, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Γεωργίου, ΠΕ 86/2021, 15.02.2022, ECLI:CY:AD:2022:B64, και άλλες.
[3] Θεοχάρους ν. Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 575.
[4] Pernell Geoffrey Michael John v. Κυπριακής Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1998) 2 ΑΑΔ 417, Antoniou v. Police (1983) 2 CLR 319.
[5] Afroughi v. Αστυνομίας (2001) 2 ΑΑΔ. 174, Παγιαβλάς ν. Αστυνομίας (1998) 2 ΑΑΔ 240.
[6] Chaer ν. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 585, Lee Andrew Mortimer v. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 22.
[7] Γενικός Εισαγγελέας ν. Ελευθερίου, ΠΕ 46/2023, 16.07.2024, M.C.T. ν. Δημοκρατίας, ΠΕ 222/20, 14.10.2022, ECLI:CY:AD:2022:B386, Θεοδώρου ν. Δημοκρατίας, ΠΕ 208/18, 27.11.2019, Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28.
[8] Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Παναγιώτη Νικολάου (Αρ. 2) (2010) 2 ΑΑΔ 678.