ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ - ΠΑΦΟΥ

ΤΜΗΜΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ: ΛΕΜΕΣΟΥ

Ενώπιον: Γ. Χρ. Παγιάση, Προέδρου

                                                                                                                         Αίτηση αρ. K11/2023

ΜΕΤΑΞΥ:

                                    D.C. OFFSET PRINTING LIMITED (HE 324032), από τη Λεμεσό

                                                                                     Αιτητών

και

D. COUVAS & SONS LIMITED (υπό διαχείριση), από τη Λεμεσό, μέσω του Παραλήπτη και Διαχειριστή της, Κωνσταντίνου Ιωάννου

                                                                                                                    Καθ’ ων η Αίτηση

 

Αίτηση ημερομηνίας 27/02/2024 για έκδοση διατάγματος αντεξέτασης

 

Ημερομηνία: 19/03/2024

Για τους Αιτητές/Καθ’ ων η Αίτηση στην Κυρίως Αίτηση: κ. Α. Κασιανής για Ανδρέας Θ. Μαθηκολώνης και Σία Δ.Ε.Π.Ε.

Για τους Καθ’ ων η Αίτηση/Αιτητές στην Κυρίως Αίτηση: κ. Λ. Μ. Κωστακόπουλος για Π. Ν. Κούρτελλος & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

I.          ΤΟ ΕΠΙΔΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ.

Στις 28/07/2023, οριστικοποιήθηκαν υπέρ των Αιτητών/Υπενοικιαστών, προσωρινά διατάγματα για την υπό όρους αναστολή εκτέλεσης της τελικής απόφασης στην Ε84/2020, του Δ.Ε.Ε. Λεμεσού – Πάφου, Τμήμα Λεμεσού (στο εξής: «η Απόφαση»), μέχρι την έκδοση τελικής απόφασης στην υπό τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο Αίτηση Παραμερισμού (στο εξής: «η Αίτηση Παραμερισμού»). Η Απόφαση αφορά την ανάκτηση της κατοχής του επίδικου Υποστατικού, πλέον οφειλόμενα ενοίκια και ενδιάμεσα οφέλη.

Στις 21/11/2023, οι Καθ’ ων η Αίτηση/Ενοικιαστές καταχώρισαν αίτηση «παραμερισμού και/ή ακύρωσης» των προαναφερόμενων διαταγμάτων (στο εξής: «η Αίτηση Ακύρωσης»), κατ’ επίκληση του άρθρου 32(2) του περί Δικαστηρίων Νόμου.

Υποστηρίζουν, μεταξύ άλλων, ότι υφίστανται γεγονότα που αποκαλύπτουν εύλογη αιτία για αυτή την εξέλιξη. Συγκεκριμένα, παραπέμποντας σε έγγραφα και μαρτυρία που εξασφάλισαν,  ισχυρίζονται ότι εδώ και καιρό οι Αιτητές έχουν προχωρήσει σε παύση των εργασιών τους, τερματίζοντας τις υπηρεσίες των περισσότερων υπαλλήλων τους, για λόγους πλεονασμού. Διατείνονται, συναφώς, ότι το διάταγμα αναστολής εκδόθηκε συνεπεία παραπλάνησης του Δικαστηρίου. Οι ακόλουθες αναφορές, στην παράγραφο 7(ii) και (iii) της ένορκης δήλωσης του κ. Ιωάννου που συνοδεύει την Αίτηση ακύρωσης, είναι ενδεικτικές: 

«

ii.       ήγαγαν σε πλάνη μετά προθέσεως το Δικαστήριο προκειμένου να δημιουργήσουν τεχνηέντως περιστάσεις που να δικαιολογούν ή έλκουν δικαστική παρέμβαση προς εξασφάλιση προσωρινής προστασίας σε μονομερή βάση.

ii.       Κατά πάντα τον ουσιώδη χρόνο για την διαδικασία καίτοι εγνώριζαν την αλήθεια των γεγονότων τόσο οι Αιτητές, ο κ. Κουβάς αλλά κι οι δικηγόροι των επέμειναν να προωθούν την αυτή εκδοχή κατά τρόπο όλως καταχρηστικό.

»

 

Οι Αιτητές στην Κυρίως/Καθ’ ων στην παρούσα και Υπενοικιαστές, ενίστανται στην ακύρωση του προσωρινού διατάγματος μέσω 35 λόγων. Ως προς τα ουσιαστικά γεγονότα, πιο σχετικές είναι οι παράγραφοι 54 έως και 63 της ένορκης δήλωσης του κ. Κουβά ημερομηνίας 20/02/2024, που υποστηρίζει την ένστασή τους. Ο ενόρκως δηλών, αφού προηγουμένως αναφέρεται στο ιστορικό της υπόθεσης και στο γεγονός ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο εκκρεμούσε διαδικασία εκτέλεσης εντάλματος ανάκτησης κατοχής του επίδικου υποστατικού, συμπληρώνει τα εξής:

«

54.     Υπό αυτές τις συνθήκες του πανικού που με διακατείχε εκείνες τις ημέρες δηλαδή από τις 01/02/2023, ειδοποίησα τους εργαζομένους των Καθ’ ων η Αίτηση καθώς και τους μεγάλους πελάτες μας ότι δεν θα μπορούσαμε να ανταποκριθούμε στις παραγγελίες αλλά και επίσης προς τους εργαζομένους ότι θα τους έβγαζα πλεονάζων προσωπικό ούτως ώστε να διασφαλιστούν σε κάποιο βαθμό τα νόμιμα δικαιώματα τους.

55.     Το πιο πάνω γεγονός ουδέποτε το αποκάλυψα προς τους δικηγόρους μου, κ.κ. Ανδρέας Θ. Μαθηκολώνης & Σία Δ.Ε.Π.Ε. και προς τον κ. Ανδρέα Μαθηκολώνη.  Ο κ. Μαθηκολώνης δρούσε υπό τις οδηγίες μου και ειδικότερα ότι να καταχωρήσει Μονομερή Αίτηση για Προσωρινά Διατάγματα για να ανασταλεί η εκτέλεση του εντάλματος ανάκτησης κατοχής και της απόφασης ημερομηνίας 01/07/2021 του ΔΕΕ στην Αίτηση Ε84/2020.

56.     Πράγματι, εν αγνοία του δικηγόρου μας, κ. Μαθηκολώνη για το ότι εγώ ειδοποίησα τους μεγάλους πελάτες μας αλλά και τους εργαζομένους μας ότι θα τους έβγαζα πλεονάζων προσωπικό ούτως ώστε να τους καταβληθούν αποζημιώσεις και να μην απωλέσουν σε κάποιο βαθμό τα δικαιώματα τους, ο κ. Μαθηκολώνης προχώρησε στην ετοιμασία της Ένορκης Δήλωσης ημερομηνίας 22/02/2023 και με κάλεσε στο Δικαστήριο να την υπογράψω, όπως και έπραξα.

57.     Σίγουρα, δεν πρόσεξα ότι αναφέρονταν 60 υπάλληλοι στην Ένορκη Δήλωση μου ημερομηνίας 22/02/2022 αλλά ότι στην πραγματικότητα ήταν 40 υπάλληλοι που εργοδοτούνταν.  Ούτε επίσης ήταν η πρόθεση μου να τερματίσω και να αναστείλω για πάντα τις εργασίες των Καθ’ ων η Αίτηση.  Πράγματι κατά τον χρόνο που ορκίστηκα την Ένορκη Δήλωση μου ημερομηνίας 22/02/2023 όλα όσα ανέφερα ήταν αληθινά και ορθά, πλην του αριθμού των εργοδοτουμένων των Καθ’ ων η Αίτηση, που αντί 60 ήταν στην πραγματικότητα 40 που ένεκα αβλεψίας και του όγκου των εγγράφων και του πολυσέλιδου της Ένορκης Δήλωσης ημερομηνίας 22/02/2023 δεν το πρόσεξα.

58.     Είναι επίσης πασιφανές από τα γεγονότα ότι ο κίνδυνος για την καταστροφή και εξόντωση των Καθ’ ων η Αίτηση ήταν ορατός, άμεσος και υπαρκτός, γεγονός που με ανάγκασε να λάβω μέτρα για προστασία των πελατών των Καθ’ ων η Αίτηση καθώς και έναντι των εργοδοτουμένων μας.

59.     Δυστυχώς, παρόλο που εξασφαλίστηκαν τα επίδικα διατάγματα στις 24/02/2023, η ζημιά είχε γίνει με αποτέλεσμα οι Καθ’ ων η Αίτηση στην παρούσα, να μην είναι σε θέση να συνεχίσουν τις εργασίες τους τουλάχιστον για κάποιο προσωρινό διάστημα.  Προς τούτο, στις 28/02/2023 απέστειλα προς τους εργοδοτουμένους μας, μία 2η Επιστολή προς τους εργοδοτούμενους μας πέραν της Επιστολής ημερομηνίας 06/02/2023 που απέστειλα και την οποία παρουσιάζει ο κ. Κωνσταντίνος Ιωάννου ως Τεκμήριο, δια της οποίας τους ανέφερα ότι «εν τέλει λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίσει η Εταιρεία, της συνεχιζόμενης αδυναμίας χρηματοδοτήσεως από τις τράπεζες ώστε να μπορεί η επιχείρηση να αγοράσει πρώτες ύλες ιδίως χαρτί, η Εταιρεία έχει αποφασίσει να αναστείλει τις δραστηριότητες της μέχρι νεοτέρα.» Επισυνάπτω ως ΤΕΚΜΗΡΙΟ 42 στην παρούσα, σχετική Επιστολή ημερομηνίας 28/02/2023.

60.     Όλα τα πιο πάνω, τόσο οι Επιστολές ημερομηνίας 06/02/2023, το γεγονός ότι αναστάληκαν προσωρινά οι εργασίες της Καθ’ ης η Αίτηση Εταιρείας αλλά και ότι η εργοδότηση των εργοδοτούμενων μας τερματίστηκε λόγω πλεονασμού ούτως ώστε να διασφαλιστούν τα δικαιώματα τους, ήσαν και είναι γεγονότα τα οποία ουδέποτε αποκάλυψα προς τον δικηγόρο μας, κ. Μαθηκολώνη, ο οποίος και το δικηγορικό γραφείο του κ.κ. Ανδρέας Θ. Μαθηκολώνης & Σία Δ.Ε.Π.Ε. δρούσαν με την εντύπωση ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση στην παρούσα, συνέχιζαν τις εργασίες τους και απασχολούσαν δεκάδες εργοδοτουμένους.  Τα ως άνω γεγονότα τα αποκάλυψα για πρώτη φορά στον κ. Μαθηκολώνη μετά που με ειδοποίησε για την υπό κρίση Αίτηση και του παρέδωσα και την πιο πάνω Επιστολή ημερομηνίας 28/02/2023 όταν μου ζήτησε στοιχεία για μελέτη της υπό κρίση Αίτησης.

61.     Σε κάθε περίπτωση, επαναλαμβάνω και αναφέρω ότι, όφειλα να προστατεύσω τους υπαλλήλους μας, και πολύ δε περισσότερο, πίστευα ότι θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε τις πλήρεις δραστηριότητες των Καθ’ ων η Αίτηση στην παρούσα, μετά και το γεγονός της έκδοσης των Προσωρινών Διαταγμάτων στις 24/02/2023.  Από τις 28/02/2023, οι Καθ’ ων η Αίτηση τερμάτισαν την απασχόληση των εργοδοτουμένων τους για λόγους πλεονασμού ενώ ανέστειλαν τις εργασίες τους προσωρινά ούτως ώστε να μπορέσουμε να ξαναβρούμε  τα πόδια μας.  Το κόστος να διατηρούνται τα διατάγματα σε ισχύ που ανέρχεται στο ποσό σήμερα των €400.000.00.- περίπου ίσως και περισσότερο, ήταν και είναι δυσβάστακτο παράλληλα με όλο το άγχος και το στρες αλλά και την ευθύνη που είχα έναντι των εργοδοτουμένων μας αλλά και των πελατών μας.

62.     Η αναστολή των εργασιών των Καθ’ ων η Αίτηση στις 28/02/2023 έγινε σε προσωρινή βάση και πρόθεση αλλά και προσπάθεια των Καθ’ ων η Αίτηση και εμού προσωπικά είναι όλη αυτήν την περίοδο να προσπαθήσω να επαναλειτουργήσω την επιχείρηση των Καθ’ ων η Αίτηση καθώς και να επαναπροσλάβω τους υπάλληλους μας.  Ήδη εδώ και 2 μήνες είμαστε σε συζητήσεις με κάποιο επενδυτή ο οποίος προτίθεται να βοηθήσει για να επαναδραστηριοποίηση των Καθ’ ων η Αίτηση καθώς και της πρόσληψης των υπαλλήλων μας.

63.     Ως εκ των ανωτέρω, καθίσταται σαφές ότι για τους λόγους που αναφέρονται ανωτέρω στην παρούσα, είναι αναγκαίο και πρόσφορο όπως διατηρηθούν σε ισχύ τα Προσωρινά Διατάγματα που κατέστησαν απόλυτα στις 28/07/2023 καθότι αφενός μεν η Κυρίως Αίτηση θα καταστεί άνευ αντικειμένου και αφετέρου θα καταστεί άνευ αντικειμένου και μάταιη η προσπάθεια και προοπτική για επαναδραστηριοποίηση των εργασιών των Καθ’ ων η Αίτηση και επαναπρόσληψη των εργοδοτουμένων των Καθ’ ων η Αίτηση.

»

 

 

(α)     Η Αίτηση Αντεξέτασης και η Ένσταση.

Η παρούσα αίτηση αφορά αίτημα των Υπενοικιαστών για αντεξέταση του κ. Ιωάννου, ενόρκως δηλούντα στην Αίτηση Ακύρωσης ημερ. 21/11/2023, καθώς και κάποιου κατονομαζόμενου ως Φώτη Εγκωμίτη, ο οποίος φέρεται να δήλωσε στο δικηγόρο των Ενοικιαστών «ότι το εργοστάσιο έχει αναστείλει τη λειτουργία του από τον Φεβρουάριο του 2023», δήλωση η οποία εμπεριέχεται στη μαρτυρία του κ. Ιωάννου. Συγκεκριμένα, το αιτητικό έχει ως εξής:

«

Α.      Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να δίδεται άδεια για αντεξέταση του κ. Κωνσταντίνου Ιωάννου η Ένορκη Δήλωση του οποίου υποστηρίζει την Αίτηση ημερομηνίας 19/01/2024 και συγκεκριμένα επί των παραγράφων 3, 4, 5, 7, 8, 9, 10, 17, 18, 19, 20 – 24, 52 – 55, 60 – 70 και 81 – 83 της Ενόρκου Δηλώσεως του ημερομηνίας 19/01/2024 η οποία συνοδεύει την Δια Κλήσεως Αίτηση ημερομηνίας 19/01/2024 των Καθ’ ων η Αίτηση D. COUVAS & SONS LIMIUTED (υπό διαχείριση) εκ Λεμεσού, μέσω του Παραλήπτη και Διαχειριστή της, Κωνσταντίνου Ιωάννου, και/ή

Β.      Διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάσσει τον κ. Κωνσταντίνο Ιωάννου να είναι παρών κατά την Ακρόαση της Δια Κλήσεως Αίτησης ημερομηνίας 19/01/2024 για να αντεξετασθεί.

Γ.       Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να δίδεται άδεια για αντεξέταση του κ. Φώτη Εγκωμίτη αναφορικά με την κατ’ ισχυρισμό δήλωση του ως περιγράφεται στην παράγραφο 63 της Ένορκης Δήλωσης ημερομηνίας 19/01/2024 του Κωνσταντίνου Ιωάννου η οποία υποστηρίζει την Δια Κλήσεως Αίτηση ημερομηνίας 19/01/2024 των Καθ’ ων η Αίτηση D. COUVAS & SONS LIMITED (υπό διαχείριση) εκ Λεμεσού, μέσω του Παραλήπτη και Διαχειριστή της, Κωνσταντίνου Ιωάννου, και/ή

Δ.      Διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάσσει τον κ. Φώτη Εγκωμίτη να είναι παρών κατά την Ακρόαση της Δια Κλήσεως Αίτησης ημερομηνίας 19/01/2024 για να αντεξετασθεί.

Ε.      Οιανδήποτε άλλη θεραπεία το Σεβαστό Δικαστήριο κρίνει εύλογη και δίκαιη υπό τις περιστάσεις.

Στ.     Έξοδα πλέον Φ.Π.Α.

»

Το αίτημα υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του κ. Μ. Κουβά. Ο ενόρκως δηλών σχολιάζει το περιεχόμενο της προαναφερθείσας ένορκης δήλωσης του κ. Ιωάννου και ως προς την αναγκαιότητα για την αντεξέταση του εν λόγω προσώπου, προβάλλει, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«

14.     Είναι άκρως σημαντικό τόσο ως ζήτημα συμπεριφοράς του κ. Κωνσταντίνου Ιωάννου όσο και ως ζήτημα ουσίας και επίδικων θεμάτων στην Αίτηση ημερομηνίας 21/11/2023 ως προς την στάση, δικαστικές διαδικασίες και δικονομική συμπεριφορά του κ. Κωνσταντίνου Ιωάννου όπου αφενός καταχράζεται την δικαστική διαδικασία επιδιώκοντας την ανάκτηση κατοχής του επίδικου υποστατικού σε σωρεία δικαστικών διαδικασιών με τον ίδιο σκοπό και στόχο και αφετέρου στην ίδια την στάση και ισχυρισμούς που προβάλλει κατά το δοκούν και οποτεδήποτε βολεύει αναφορικά με την στάση και ισχυρισμούς που προβάλλει κατά το δοκούν και οποτεδήποτε βολεύει αναφορικά με τη νομιμότητα και εγκυρότητα της επίδικης συμφωνίας ημερομηνίας 15/01/2015, η οποία είναι και το υπόβαθρο της ιδιότητας του για να διεκδικεί θεραπείες από το εκδικάζον Δικαστήριο. Η δε στάση του έχει εξ’ όσων πληροφορούμαι από τους δικηγόρους μου, χαρακτηριστεί από Δικαστήριο ως επαμφοτερίζουσα και αντιφατική καθώς και με εύρημα δικαστηρίου τα όσα αποπειράται συνιστούν κατάχρηση της διαδικασίας.  Εάν διαπιστωθεί από το Σεβαστό Δικαστήριο, κατάχρηση της διαδικασίας από μέρους του κ. Κωνσταντίνου Ιωάννου αλλά και ως προς την στάση και συμπεριφορά του γίνει ανάλογο εύρημα, τότε ο κ. Κωνσταντίνος Ιωάννου όχι μόνον δεν δικαιούται να επιδιώκει τις θεραπείες στην Αίτηση ημερομηνίας 21/11/2023 πολύ δε περισσότερο και η Αίτηση ημερομηνίας 21/11/2023 η οποία έχει ακριβώς τον ίδιο σκοπό με τις άλλες διαδικασίες που έχει καταχωρήσει και προωθήσει κατά τρόπο έκδηλα καταχρηστικό, κακόπιστο και με αλλότριους σκοπούς, θα απορριφθεί με όλο τον σεβασμό ως κατάχρηση της διαδικασίας, όπως με πληροφορούν οι δικηγόροι μου.  Προς τούτο σχετικοί είναι οι λόγοι ένστασης αρ. 4, 6, 19, 20, 22 και 28 της Ειδοποίησης Ένστασης της Αιτήτριας.

»

Όσον αφορά δε, την ανάγκη αντεξέτασης του κ. Εγκωμίτη, ο κ. Κουβάς, υποστηρίζει:

«

15.     […] Η εν λόγω δήλωση, όπως με πληροφορούν οι δικηγόροι μου, αποτελεί εξ’ ακοής μαρτυρία την οποία με βάση τον περί Αποδείξεως Νόμο και ειδικότερα το άρθρο 26, η Αιτήτρια έχει δικαίωμα να ζητήσει την αντεξέταση του κ. Φώτη Εγκωμίτη, εάν πράγματι προέβη σε αυτήν την δήλωση και υπό ποιες συνθήκες. Τα όσα ισχυρίζεται ο κ. Ιωάννου ότι έμαθε από τον κ. Φώτη Εγκωμίτη, είναι καταλυτικής σημασίας αναφορικά με τα επίδικα θέματα της Αίτησης ημερομηνίας 21/11/2023 και ειδικότερα σε σχέση με την μεταβολή των περιστάσεων, τις συνθήκες υπό τις οποίες άλλαξαν και εάν άλλαξαν οι περιστάσεις και το πραγματικό και νομικό υπόβαθρο των προσωρινών διαταγμάτων που κατέστησαν απόλυτα στις 28/07/2023 και ως προς την συνέχιση και επαναδραστηριοποίηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας της Αιτήτριας αλλά και τους υπάλληλους της και την ανάγκη για τερματισμό της απασχόλησης τους για λόγους πλεονασμού και υπό ποιες συνθήκες αλλά και την επαναπρόσληψη τους.

»

Το αίτημα προσέκρουσε σε ένσταση των Καθ’ ων/Ενοικιαστών. Οι λόγοι ένστασης είναι οι εξής:

«

1.         Η αίτηση και η ένορκη δήλωση που την υποστηρίζει δεν στοιχειοθετούν οποιαδήποτε εξαιρετική ή ειδική περίσταση και/ή οποιοδήποτε καλό λόγο, ώστε να ασκηθεί η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου υπέρ της έκδοσης διατάγματος αντεξέτασης, ούτε και υπάρχει επίκληση τέτοιων περιστάσεων.

2.         Η Αίτηση αντεξέτασης είναι νομικά και ουσιαστικά αβάσιμη καθότι ζητείται η αντεξέταση ομνύοντα επί τη βάσει ανύπαρκτης ενόρκου δηλώσεως και/ή στα πλαίσια ανύπαρκτης ενδιάμεσης διαδικασίας.

3.         Άνευ βλάβης της ένστασης υπό της παραγράφου 2 ανωτέρω, η αίτηση, στο βαθμό και την έκταση που αφορά στην έκδοση διατάγματος αντεξέτασης του ομνύοντα Κωνσταντίνου Ιωάννου, είναι καταχρηστική και/ή αντίκειται στις πρόνοιες της Δ.48 θ.4(2) των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών καθότι οι Αιτητές αιτούνται την έκδοση διατάγματος αντεξέτασης επί γεγονότων και/ή ισχυρισμών και/ή εγγράφων, μη αμφισβητούμενων.

4.         Η Αίτηση προωθείται με κακοπιστία και παρακωλύει την ορθή και ταχεία απονομή της δικαιοσύνης, εις βάρος και προς βλάβη των συμφερόντων των Καθ’ ων η Αίτηση.

5.         Ενώπιον του Δικαστηρίου υπάρχει όλο το απαραίτητο υλικό υπό μορφή ενόρκων Δηλώσεων και Τεκμηρίων που να επιτρέπει στο Δικαστήριο να αποφασίσει και/ή να ασκήσει την κρίση του στα πλαίσια της Αίτησης ημερομηνίας 21/11/2023, χωρίς την ανάγκη αντεξέτασης μαρτύρων.

6.         Διά της αίτησης για αντεξέταση οι Αιτητές διώκουν να μετατρέψουν την ενδιάμεση αίτηση ημερ. 21/11/2023, σε δίκη επί της ουσίας της διαφοράς κατά παράβαση των οικείων επί του θέματος αρχών και/ή δεν εξυπηρετούνται οι άμεσες ανάγκες της ενδιάμεσης αίτησης ημερ. 21/11/2023 και/ή τα ζητήματα επί των οποίων ζητείται η αντεξέταση δεν είναι αναγκαία για την επίλυση των θεμάτων που αφορά η αίτηση ημερ. 21/11/2023.

7.         Η διαδικασία που ακολουθούν οι Αιτητές επιδιώκοντας την αντεξέταση του ομνύοντα εκ μέρους των Καθ’ ων η Αίτηση επί των κατά την άποψή τους αμφισβητούμενων θεμάτων, εκτρέπει τη διαδικασία της αίτησης ημερ. 21/11/2023 από την ορθή της διάσταση εκτός του θεσμοθετημένου πλαισίου που αφορά στην εκδίκαση ενδιάμεσων αιτήσεων.

8.         Τυχόν έγκριση της αίτησης για αντεξέταση θα είχε ως αποτέλεσμα η διαδικασία να εξέλθει από το θεσμοθετημένο πλαίσιο εκδίκασης ενδιάμεσων αιτήσεων στη βάση των γεγονότων που αναφέρονται στην αίτηση και στις ένορκες δηλώσεις, και θα μετέτρεπε την εκδίκαση της αίτησης ημερομηνίας 21/11/2023 σε δίκη επί της ουσίας της διαφοράς.

9.         Δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που απαιτούν οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας και/ή η Νομολογία για κλήση του ενόρκως δηλούντα προς αντεξέταση.

10.       Τα θέματα επί των οποίων ζητείται η αντεξέταση δεν εξυπηρετούν τις άμεσες ανάγκες της ενδιάμεσης διαδικασίας καθώς επίσης επεκτείνονται επί θεμάτων τα οποία δεν έχει δικαιοδοσία να εκδικάσει το παρόν Δικαστήριο.

11.       Η αίτηση είναι καταχρηστική και/ή δικονομικά ανορθόδοξη και/ή αντικανονική, αφού ζητείται η έκδοση διατάγματος αντεξέτασης τρίτου προσώπου το οποίο δεν αποτελεί ένορκο δηλών και/ή πρόσωπο το οποίο δεν έχει προσφέρει μαρτυρία στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης.

12.       Η αίτηση δέον  απορριφθεί ελλείψει εκπλήρωσης των προϋποθέσεων που θέτει ο νόμος και/ή η οικεία νομολογία και/ή ποσώς οι Αιτητές αποκαλύπτουν καλό λόγο, ούτε δε αφορά σε σύγκρουση επί γεγονότων και/ή πραγματικών περιστατικών που απορρέουν και/ή προκύπτουν από τις ένορκες δηλώσεις των διαδίκων μερών.

13.       Η αίτηση αντεξέτασης πάσχει ως εκ της γενικότητας αυτής και/ή της έλλειψης ειδικής αναφοράς στου ποιοι ισχυρισμοί της ένορκης δήλωσης του ομνύοντα για τους Καθ’ ων η Αίτηση είναι αμφισβητούμενοι ώστε να έλκει ανάγκη αντεξέτασης.

14.       Δεν στοιχειοθετείται καμία εξαιρετική ή ειδική περίσταση για να ασκηθεί η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου υπέρ της έκδοσης διατάγματος αντεξέτασης, ούτε και υπάρχει επίκληση τέτοιων ειδικών ή εξαιρετικών περιστάσεων υπό των Αιτητών.

15.       Η αίτηση αποτελεί προσπάθεια κωλυσιεργίας και/ή είναι καταχρηστική και/ή κακόπιστη και/ή  αλλοτρίως κινούμενη καθότι έχει αποκλειστικό σκοπό την πρόκληση καθυστέρησης στην εκδίκαση της αίτησης ημερ. 21/11/2023.

16.       Η αίτηση στερείται σαφήνειας μαρτυρικού υποβάθρου αφού δεν αναφέρονται ειδικά οι λόγοι για τους οποίους επιδιώκουν οι Αιτητές την αντεξέταση του κ. Κωνσταντίνου Ιωάννου, ούτε εκτίθενται οι ισχυρισμοί και/ή οι αντικρουόμενες θέσεις που υπάρχουν μεταξύ των ενόρκων δηλώσεων των μερών ως αντικείμενο της σκοπούμενης αντεξέτασης.

17.     Η αίτηση αντεξέτασης, στην έκταση και τον βαθμό που αφορά στην έκδοση διατάγματος αντεξέτασης τρίτου προσώπου πέραν του ομνύοντα, ήτοι του κ. Φώτη Εγκωμίτη, αποτελεί νομικό παράδοξο και/ή είναι αβάσιμη και/ή αντικανονική αφού αντίκειται στις πρόνοιες της Δ.39(1), καθώς επίσης και για τους πιο πάνω λόγους:

(α)   Ο κ. Φώτης Εγκωμίτης δεν αποτελεί ένορκο δηλών στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης.

(β)    Ο κ. Φώτης Εγκωμίτης διετέλεσε για δεκαετίες και/ή διατελεί στην υπηρεσία των Αιτητών, ήτοι της D.C. Offset, όπως επίσης και του κ. Μάκη Κουβά, διευθυντή και μετόχου της D.C. Offset.

(γ)    Ο κ. Φώτης Εγκωμίτης δεν παρείσχε οποιαδήποτε μαρτυρία ώστε να δύναται να αντεξεταστεί επ’ αυτής.

(δ)     Δεν διευκρινίζουν οι Αιτητές επί ποιας μαρτυρίας και/ή επί ποιου αμφισβητούμενου ισχυρισμού και/ή άλλως πως, ζητούν να αντεξεταστεί ο κ. Φώτης Εγκωμίτης.

(ε)    Ζητείται η έκδοση διατάγματος αντεξέτασης του κ. Φώτη Εγκωμίτη στα πλαίσια   ανύπαρκτης ενδιάμεσης διαδικασίας και/ή αίτησης.

18.     Είναι πρόσφορο και δίκαιον στην παρούσα περίπτωση όπως η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκηθεί υπέρ της απόρριψης της παρούσας αίτησης.

»

Ως προς τα γεγονότα, η Ένσταση βασίζεται σε δικηγορική ένορκη δήλωση, μέσω της οποίας, ανάμεσα σε άλλα, αναφέρονται τα εξής:

«

13.     Εξ όσων καλύτερα γνωρίζω και πιστεύω, αλλά και ως εκ της ιδιότητας μου ως δικηγόρος, τα πιο πάνω αναφερόμενα ζητήματα επί των οποίων ζητείται η αντεξέταση του ομνύοντα Ιωάννου, δεν δύναται να αποτελέσουν αντικείμενο αίτησης αντεξέτασης ομνύοντα.

16.     Εξ όσων καλύτερα γνωρίζω και πιστεύω, αντεξέταση ομνύοντα επιτρέπεται για σκοπούς απόδειξης ή διευκρίνησης αμφισβητούμενων γεγονότων και επί Ζητημάτων τα οποία θα εξυπηρετήσουν τις άμεσες ανάγκες της ενδιάμεσης διαδικασίας.

17.     Στην παρούσα υπόθεση, το γεγονός αποστολής επιστολής τερματισμού για λόγους πλεονασμού (ημερομηνίας 06/02/2023) από την εταιρεία D.C. Offset στους υπαλλήλους αυτής, όχι μόνο δεν είναι αμφισβητούμενο αλλά είναι παραδεκτό από τους κ.κ. D.C. Offset. Σχετική αναφορά και παραδοχή για την αποστολή της εν λόγω επιστολής εντοπίζεται στην παράγραφο 59 της Ε.Δ. Μάκη Κουβά, ημερομηνίας 20/02/2024, η οποία τελεί εντός του Δικαστηριακού φακέλου της υπόθεσης.

18.     Η ύπαρξη και αποστολή της επιστολής ημερομηνίας 06/02/2023, γεγονότα τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν επίδικα ζητήματα της αίτησης ακύρωσης ημερομηνίας 21/11/2023, δεν είναι αμφισβητούμενα.  Ως εκ των ανωτέρω, η ανάγκη για αντεξέταση επί γεγονότων ή ισχυρισμών που αφορούν στην συγκεκριμένη επιστολή έχει εκλείψει.  […..]

21.     Συμπληρωματικά των ανωτέρω, γίνεται προσπάθεια εξασφάλισης διατάγματος αντεξέτασης του ομνύοντα Ιωάννου επί θεμάτων τα οποία αποτελούν αμιγώς νομικά ζητήματα και τα οποία δεν δύναται εξεταστούν και να κριθούν από το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων, όπως, μεταξύ άλλων, το ζήτημα της κατ’ ισχυρισμό μη νομιμότητα διορισμού του Π/Δ ή της εγκυρότητας του διορισμού του Π/Δ, τα ζητήματα της δικαιοδοσίας του ΔΕΕ, τα ζητήματα νομιμότητας της έγκρισης του Υπουργείου για την υπομίσθωση του επίδικου ακινήτου. [….]

23.     Οι Αιτητές παραλείπουν να αναφέρουν τους λόγους επί των οποίων εδράζουν το αίτημα τους για αντεξέταση, αρκούνται δε στη γενική αναφορά ότι «η αντεξέταση του είναι αναγκαία προς το συμφέρον απονομής της δικαιοσύνης και θα συμβάλει στην αποκρυστάλλωση και διασαφήνιση των ζητημάτων …».  Συνεπώς από τα όσα αναφέρουν οι Αιτητές διά της ένορκης δήλωσης που υποστηρίζει την αίτησή τους, δεν προκύπτουν εξαιρετικοί λόγοι ώστε να εκδοθεί διάταγμα αντεξέτασης.  Οι Αιτητές απλώς αμφισβητούν την αλήθεια των ισχυρισμών του κ. Κωνσταντίνου Ιωάννου.

26.     Όπως καλύτερα γνωρίζω και πιστεύω, υπό των παραγράφων Γ και Δ της Αίτησης αντεξέτασης, οι Αιτητές ζητούν όπως αντεξετάσουν τον κ. Φώτη Εγκωμίτη.  Ο λόγος για τον οποίο οι κ.κ. D.C. Offset επιθυμούν την αντεξέταση του κ. Εγκωμίτη είναι η αναφορά στην Ε.Δ. Κωνσταντίνου Ιωάννου η οποία εντοπίζεται στις παραγράφους 63 και 64 της Ε.Δ. Ιωάννου ημερομηνίας 21/11/2023. Παραθέτω κατωτέρω αυτούσια τις 2 παραγράφους.

«63. Κατά τη διάρκεια της περιήγησης στο χώρο του εργοστασίου, κατόπιν ερώτησης του κ. Κωστακόπουλου για την λειτουργία της επιχείρησης, υπήρξε ενημέρωση από τον κ. Φώτη (Εγκωμίτη) ότι το εργοστάσιο έχει αναστείλει τη λειτουργία του από τον Φεβρουάριο του έτους 2023.

64.  Με την πληροφόρηση αυτή επιβεβαιώθηκαν ξανά τα όσα είχαν περιέλθει σε γνώση μου αναφορικά με την αναστολή λειτουργίας της επιχείρησης της D.C. OFFSET και τον τερματισμό απασχόλησης των υπαλλήλων της.  Προς επίρρωση των πιο πάνω επισυνάπτω δέσμη φωτογραφιών οι οποίες λήφθηκαν κατά την επιτόπια επίσκεψη στο χώρο του εργοστασίου στις 31/10/2023, ως ΤΕΚΜΗΡΙΟ «11».»    [….]

27.     Εξ όσων καλύτερα γνωρίζω και πιστεύω, αλλά και από πληροφορίες που λαμβάνω από τον συνάδελφο μου, Λούκα – Μάριο Κωστακόπουλο, το περιεχόμενο της αναφοράς του ομνύοντα Ιωάννου, στις παραγράφους 63 και 64 της Ένορκης Δήλωσης του, είναι απόλυτα σωστό, αληθές αι ανταποκρίνεται επ’ ακριβώς στα όσα διαμείφθηκαν κατά τη διάρκεια της επιτόπιας επίσκεψης στο χώρο του εργοστασίου στις 31/10/2023.  [….]

33.     Ζητούν ουσιαστικά οι κ.κ. D.C. OFFSET να «αντεξετάσουν» πρόσωπο το οποίο τελεί υπό τις οδηγίες και ενεργεί  εκ μέρους και κατ’ εντολή του διευθυντή και μετόχου τους, κ. Μάκη Κουβά. Αποτελεί τη θέση της πλευράς των Αιτητών, ότι η σκοπιμότητα των κ.κ. D.C. Offset, πίσω από την επιλογή του τρίτου προσώπου για σκοπούς αντεξέτασης, είναι πασιφανής και δεν χρίζει περαιτέρω ανάλυσης ή επεξήγησης.

34.     Εν πάσει περιπτώσει, εξ όσων καλύτερα γνωρίζω και πιστεύω, η αναστολή λειτουργίας του εργοστασίου αποτελεί ζήτημα παραδεκτό από την πλευρά των κ.κ. D.C. Offset, οπότε έχει επαληθευτεί η δήλωση Φώτη Εγκωμίτη.  Ως εκ των ανωτέρω, αποτελεί ερωτηματικό ποιον σκοπό και με ποιο τρόπο θα εξυπηρετηθεί η εκδίκαση της ενδιάμεσης αίτησης ημερομηνίας 21/11/2023 από την αντεξέταση του κ. Εγκωμίτη, επί ζητήματος το οποίο έχει πάψει να είναι επίδικο.

»

 

(β)     Η ακροαματική διαδικασία της παρούσας αίτησης.

Δεν ζητήθηκε η αντεξέταση των ενόρκως δηλούντων. Στις 12/03/2024, οι συνήγοροι των διαδίκων αγόρευσαν σχετικά, υποστηρίζοντας, με ικανό τρόπο, τις θέσεις των πελατών τους. Επίσης, παρουσίασαν και γραπτή επιχειρηματολογία, το περιεχόμενο της οποίας υιοθέτησαν. Ο συνήγορος των Υπενοικιαστών, ανάμεσα σε άλλα, επιχειρηματολόγησε ότι η ανάγκη για αντεξέταση του κ. Ιωάννου προκύπτει επειδή το εν λόγω πρόσωπο κατηγορεί τόσο τους Υπενοικιαστές, όσο και τους νομικούς τους εκπροσώπους, ότι εσκεμμένα παραπλάνησαν το Δικαστήριο για να εξασφαλίσουν προσωρινή προστασία, θέση την οποία δεν αποδέχθηκε ο κ. Κωστακόπουλος. Αν και εξέτασα[1] με προσοχή ό,τι τέθηκε προς το Δικαστήριο, περαιτέρω αναφορά στο ειδικό περιεχόμενο των αντικρουόμενων θέσεων θα γίνει μόνο εφόσον κριθεί  σκόπιμο. 

IΙ.       ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ.

Η δυνατότητα παρουσίασης μαρτυρίας μέσω ένορκης δήλωσης καθώς και η δυνατότητα για αντεξέταση του ενόρκως δηλούντα, προβλέπονται στη Διαταγή 39 θ. 1 των προηγούμενων Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας εντός των οποίων εμπίπτει το αίτημα.  Η Δ.39 θ.1, η οποία εφαρμόζεται αναλογικά στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων, αναφέρει τα εξής:

«

Upon an application evidence may be given by affidavit; but the Court or a Judge may, on the request of either party, order the attendance of the deponent for cross-examination.

»

Τα περί των ενδιάμεσων διαδικασιών προβλέπονται στη Διαταγή 48 των ίδιων Θεσμών. Άξιος ειδικής αναφοράς είναι ο θεσμός 4(2), όπου διαλαμβάνονται τα ακόλουθα:

«

Το Δικαστήριο, ή Δικαστής, μετά από αίτηση ή προφορικό αίτημα, μπορεί, για καλό λόγο, να επιτρέψει την καταχώρηση συμπληρωματικών ένορκων δηλώσεων. Η ακρόαση αίτησης διεξάγεται στη βάση των γεγονότων που αναφέρονται στην αίτηση ή στις ένορκες δηλώσεις τηρούμενης της δυνατότητας αντεξέτασης που προνοείται από τη Διαταγή 39.

»

Γενικώς ομιλούντες, ο σκοπός της αντεξέτασης είναι είτε να ξεκαθαρίσει αμφισβητούμενα γεγονότα, είτε να σπείρει αμφιβολίες ως προς την εγκυρότητα της παρουσιασθείσας μαρτυρίας.[2] Η αντεξέταση ενόρκως δηλούντα, δεν αποτελεί κεκτημένο δικαίωμα της άλλης πλευράς, αλλά ζήτημα που εναπόκειται στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου. Σχετικό αίτημα μπορεί να απορριφθεί ακόμη και εάν οι διάδικοι συμφωνούν για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος. Στην υπόθεση Αναφορικά με τον Λευτέρη Μήλου κ. α. (2008) 1 Α.Α.Δ. 280, λέχθηκαν τα ακόλουθα:

«

Δεν έχει αμφισβητηθεί, και ορθά, η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου να μην εκδώσει το διάταγμα για αντεξέταση παρά τη σύμφωνη προς τούτο γνώμη και του ίδιου του καθ’ ου στην αίτηση εκείνη Κ. Γαβριηλίδη, με δεδομένο ότι η αίτηση στηριζόταν στη Δ.39, θ.1 η οποία και παρέχει διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να εγκρίνει ή να απορρίψει την αίτηση ανάλογα με τα ιδιαίτερα περιστατικά της. (δέστε Annual Practice 1958 σελ. 865 και Halsbury’s Laws of England 3η έκδ. Τόμος 21, σελ. 418-419 παρ. 878)

»

Και εφόσον πρόκειται για αίτημα που εναπόκειται στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου, η οποία επιβάλλεται να ασκείται δικαστικά και όχι αυθαίρετα, το Δικαστήριο θα πρέπει να πεισθεί ότι υφίσταται κάποιος καλός λόγος για την έκδοση του διατάγματος.  Ο προσδιορισμός του τι ακριβώς συνιστά «καλό λόγο», είναι ζήτημα που κρίνεται κατά περίπτωση. Σχετικά, στην Κοκκίνου ν. Κοκκίνου, Έφεση αρ. 29/2014, ημερομηνίας 03/11/2016, η οποία όμως αφορούσε αίτημα για καταχώριση συμπληρωματικής μαρτυρίας, λέχθηκε ότι: «”Καλός λόγος” προϋποθέτει την ύπαρξη κάποιας ανάγκης με απώτερο σκοπό την επίλυση των επίδικων ζητημάτων της ενδιάμεσης διαδικασίας και την ορθή απονομή της δικαιοσύνης.»  Η φύση της διαδικασίας εντός της οποίας επιχειρείται να ασκηθεί η αντεξέταση, αποτελεί σημαντικό στοιχείο συνυπολογισμού. Για παράδειγμα, από σαφώς καλύτερο εφαλτήριο ξεκινά ένα αίτημα για αντεξέταση επί γραπτής μαρτυρίας[3] σε διαδικασία ταχείας εκδίκασης με βάση τη Διαταγή 30 των προηγούμενων Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, παρά αντίστοιχη αξίωση που αφορά ενδιάμεση διαδικασία για προσωρινό διάταγμα επί της οποίας δεν χωρεί ουσιαστική αξιολόγηση των εκατέρωθεν θέσεων. 

 

ΙΙΙ.      ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ.

Πριν οτιδήποτε άλλο, σημειώνω πως οτιδήποτε ακολουθεί αφορά τον περιορισμένο σκοπό της παρούσας ενδιάμεσης αίτησης, δίχως να προκαταβάλλεται το παραμικρό σε σχέση με την ουσία είτε της Κυρίως Αίτησης Παραμερισμού, είτε της Αίτησης Ακύρωσης. Επιπλέον, αν και έχω μελετήσει με ιδιαίτερη προσοχή τις αντικρουόμενες θέσεις των διαδίκων και ιδιαίτερα τις θέσεις των μερών ως εκφράζονται στις ένορκες δηλώσεις που συνοδεύουν την Αίτηση Ακύρωσης και την Ένσταση, συνειδητά θα αποφύγω να σχολιάσω κάθε τι που λέχθηκε προς το Δικαστήριο. 

Θυμίζω πως, η νομιμοποιητική βάση της Αίτησης Ακύρωσης είναι το άρθρο 32(2) του περί Δικαστηρίων Νόμου, το οποίο έχει ως εξής:

«

Οιονδήποτε ενδιάµεσο διάταγµα, εκδοθέν συµφώνως τω εδαφίω (1), δύναται να εκδοθή υπό τοιούτους όρους και προϋποθέσεις ως το δικαστήριον θεωρεί δίκαιον, και το δικαστήριον δύναται καθ’ οιονδήποτε χρόνον, επί αποδείξει ευλόγου αιτίας, να ακυρώση ή τροποποιήση οιονδήποτε τοιούτον διάταγµα.

»                                             

Συνυπολογίζοντας το υπό εξέταση νομικό πλαίσιο, τη δικογραφία όσο και τις θέσεις των συνηγόρων των διαδίκων, κρίνω ότι η διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου θα πρέπει να ασκηθεί ενάντια στην έγκριση του αιτήματος. Εν ολίγοις, δεν έχω ικανοποιηθεί για τη χρησιμότητα της επιδιωκόμενης αντεξέτασης, ούτε τι ακριβώς αποσκοπείται να καταδειχθεί μέσω της τέλεσής της.

Διασαφηνίζω.

Η διαδικασία των ενδιάμεσων αιτήσεων, με βάση τη ρητή αναφορά στη Διαταγή 48 θεσμός 4(2) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, κατά κανόνα, «διεξάγεται στη βάση των γεγονότων που αναφέρονται στην αίτηση ή στις ένορκες δηλώσεις». Απόκλιση από αυτό δικαιολογείται μόνο όταν στοιχειοθετηθεί καλός λόγος που καθιστά αναγκαία την αντεξέταση για την ορθή απονομή της δικαιοσύνης. Τέτοιος καλός λόγος δεν υφίσταται.  

Πιο συγκεκριμένα, ούτε το αιτητικό, ούτε η ένορκη δήλωση του κ. Κουβά, επί της οποίας εδράζεται το υπό εξέταση αίτημα, έχουν την αναγκαία στόχευση. Τουναντίον, ανεπίτρεπτα, επιδιώκεται ο εν λόγω μάρτυρας να αντεξετασθεί για αρκετά ζητήματα που αφορούν τη διαδικασία της κυρίως δίκης. Επίσης, επιχειρείται, μέσω της πολυλογίας, να καλυφθεί η έλλειψη σαφήνειας. Προβάλλεται ότι είναι δήθεν «καταλυτικής σημασίας» η αντεξέταση, δίχως όμως να επεξηγείται το γιατί. Ακόμη, υποστηρίζεται πως η αντεξέταση είναι σημαντική, για να μην «αφεθεί να παρουσιαστεί μια λανθασμένη εικόνα από τον κ. Κωνσταντίνο Ιωάννου», χωρίς όμως να προσδιορίζεται, επ’ ακριβώς, ποια είναι αυτή η «λανθασμένη εικόνα» που μέσω της Αίτησης Ακύρωσης παρουσιάστηκε προς το Δικαστήριο. Ούτε εξηγείται γιατί δεν αρκούν όλα όσα αναφέρονται στην Ένσταση των Υπενοικιαστών και την ένορκη δήλωση που τη συνοδεύει, να ανατρέψουν την εν λόγω «λανθασμένη εικόνα». Υπενθυμίζω, πως το Δικαστήριο, παρά τη διαφωνία της άλλης πλευράς, έδωσε στους Υπενοικιαστές, όσο χρόνο ζήτησαν για να ετοιμάσουν την Ένστασή τους και την υποστηρικτική προς αυτή μαρτυρία. Δηλαδή, δεν είναι η περίπτωση που ο αιτών μια θεραπεία τίθεται εξαπίνης από το περιεχόμενο υπερασπιστικής γραμμής που δεν μπορούσε να προβλέψει. Το δε γεγονός ότι ο κ. Ιωάννου, συμπεραίνει ότι η επικαλούμενη από αυτόν παραπλάνηση του Δικαστηρίου έγινε εκ προθέσεως, δεν αρκεί, άνευ ετέρου, με βάση το καθορισθέν στο άρθρο 32(2) του περί Δικαστηρίων Νόμου πλαίσιο, για την έγκριση του αιτήματος. Θυμίζω ακόμη, πως το δικαίωμα αντεξέτασης σε ενδιάμεση διαδικασία, συνιστά εξαιρετική περίσταση, που προαπαιτεί την ικανοποίηση του ίδιου του Δικαστηρίου, ανεξαρτήτως ακόμη και της συμφωνίας των δικηγόρων των διαδίκων, ως στη Λευτέρη Μήλου  (ανωτέρω) υποδεικνύεται.

Ως γνωστό, κατά την έκδοση προσωρινού διατάγματος με βάση το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου, δεν χωρεί ουσιαστική[4] αξιολόγηση των συγκρουόμενων θέσεων. Είναι ασφαλώς υπόψιν του Δικαστηρίου ότι η Αίτηση Ακύρωσης δεν αφορά την έκδοση τέτοιου διατάγματος. Εντούτοις, δεν μπορώ να αποδεχθώ την εισήγηση του κ. Κασιανή, ότι δηλαδή, το κριτήριο αξιολόγησης των πραγμάτων, διαφοροποιείται ουσιωδώς όταν επιζητείται, με βάση τη δεύτερη παράγραφο του αναφερόμενου άρθρου 32, η ακύρωση του διατάγματος που εκδόθηκε κατ’  επίκληση της πρώτης παραγράφου του ίδιου άρθρου. Ούτε νομοθετικά, ούτε νομολογιακά προκύπτει μια τέτοια σημαντική διαφοροποίηση. Εξάλλου, υιοθέτηση της αντίθετης προσέγγισης, στην γενικότερη της εικόνα, θα διατάρασσε την ισότητα των όπλων της διαδικασίας. Ο συνήγορος των Υπενοικιαστών, επιμένοντας για το αντίθετο, παρέπεμψε το Δικαστήριο στο σύγγραμμα Halsbury’s Laws of England, 4η Έκδοση, Τόμος 17, παρ. 310 και 311, όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι «….Where the deponent’s good faith or motive is in issue, however, the court should not be asked to act without hearing cross-examination»  και ότι «….and it has been said that only in a very exceptional case should a judge refuse an application to cross-examine a deponent on his affidavit.»  Πρόκειται όμως για εσφαλμένη καθοδήγηση προς το Δικαστήριο. Τέτοιοι κανόνες, ως επιχειρήθηκαν να παρουσιαστούν από τους συνηγόρους των Υπενοικιαστών, δεν υφίστανται στο δικό μας δικαιικό σύστημα. Οι πιο πάνω αναφορές αποτελούν συγγραφικές θεωρήσεις που εκπηγάζουν από παλαιές αγγλικές αποφάσεις[5] οι οποίες πραγματεύτηκαν ζητήματα άσχετα προς το υπό κρίση επίδικο ζήτημα. Αντί οτιδήποτε περισσότερο, παραπέμπω, κατ’ αναλογία, στα λεχθέντα στην Α.Β. ν. Γ.Δ. Έφεση αρ. 23/2021, απόφαση ημερ. 23/06/2022:

«

Το πρωτόδικο Δικαστήριο ορθά καθοδηγήθηκε από τη σχετική επί του θέματος νομολογία (Λευτέρη Μήλου, (2008)1 Α.Α.Δ. 280 και Αναφορικά με την απόρριψη αίτησης αντεξέτασης Πολ.Αιτ.49/17, 6.4.17), ECLI:CY:AD:2017:D131. Κατέληξε δε πως, έχοντας υπόψη τις αντίστοιχες ένορκες δηλώσεις ο σκοπός της αίτησης για αντέξεταση ήταν να πλήξει την αξιοπιστία του Εφεσιβλήτου επί θεμάτων ουσίας που θα απασχολήσουν στην εκδίκαση της ουσίας της κυρίως αίτησης. Ορθά επεσήμανε δε πως τα ζητήματα που αφορούν την ουσία θέσεων δεν μπορούν να εξεταστούν στη διαδικασία προσωρινών μέτρων όπου τα επίδικα θέματα συγκεντρώνονταν στην εξέταση των προϋποθέσεων του ΄Αρθρου 32. Θεωρούμε απόλυτα ορθή την προσέγγιση του Δικαστηρίου και σίγουρα δεν παρέχεται πεδίον επέμβασης μας.

Δραττόμαστε όμως της ευκαιρίας να αναφέρουμε πως δυστυχώς τέτοιες αιτήσεις – οι οποίες είναι συχνές παρά την αυστηρότητα της νομολογίας στην έγκριση τους - ανακόπτουν αδικαιολόγητα την εκδίκαση αιτήσεων προσωρινών μέτρων και βλάπτουν – αντί να ωφελούν – τους διάδικους.

Καλούμε λοιπόν αφενός τους δικηγόρους να είναι άκρως προσεκτικοί στην επιλογή τέτοιου ένδικου μέσου και αφετέρου τα Δικαστήρια να μην ανακόπτουν αδικαιολόγητα τον προγραμματισμό των ακροάσεων αφού είναι δυνατόν – και χωρίς υποβολή ένστασης – να εξεταστούν τέτοια αιτήματα και να αποφασιστούν αυθημερόν.

»                                                                                  (ο τονισμός των λέξεων είναι από το παρόν Δικαστήριο)

Καταληκτικά και πέραν των προαναφερόμενων, όσον αφορά ειδικότερα το αίτημα για την αντεξέταση του κ. Εγκωμίτη, σημειώνω πως η Διαταγή 39 θ. 1 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, αντίστοιχη του αγγλικού παλαιού Order 38.1, δια της αναφοράς «…order the attendance of the deponent for cross-examination», επιβεβαιώνει ότι άδεια για αντεξέταση μπορεί να δοθεί μόνο όσον αφορά τον ενόρκως δηλούντα. Το γεγονός ότι πρόκειται για εξ ακοής μαρτυρία, δεν αποτελεί καθοριστικό στοιχείο, για την έγκριση του αιτήματος. Το άρθρο 26 του περί Αποδείξεως Νόμου Κεφ. 9, το οποίο επικαλούνται οι δικηγόροι των Υπενοικιαστών προς αιτιολόγηση της αντεξέτασης του κ. Εγκωμίτη, δεν αφορά ενδιάμεσες διαδικασίες, αλλά  υφίσταται προς διασφάλιση του δικαιώματος αντεξέτασης κατά τη διάρκεια της κυρίως δίκης. Η αναφορά στο άρθρο 26 σε για δικαίωμα αντεξέτασης «….πριν ο διάδικος που έχει προσάξει την εξ ακοής μαρτυρία κλείσει[6] την υπόθεσή του», έχει αυτόδηλο περιεχόμενο. Για περισσότερα, δείτε τις υποθέσεις Γιαπατός ν. Σάββα κ.α (2010) 1Β Α.Α.Δ 1324, Ρουβήμ ν. Laiki Cyprialife Limited (2011) 1Β Α.Α.Δ 1300 και Κουλλαπής ν. Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (Κύπρου) Λτδ (2015) 1(Γ) ΑΑΔ, 2376).

Κατά συνέπεια, για τους λόγους που έχουν αναφερθεί, το αίτημα δεν μπορεί να πετύχει.

Δεν χρειάζεται να εξεταστούν οι υπόλοιποι λόγοι Ένστασης.  

ΙV.     ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Ως εκ των ανωτέρω, η Ένσταση επιτυγχάνει.

Οι λόγοι Ένστασης υπ’ αριθμό 1, 5, 7 και 17 έχουν έρεισμα.  

Η παρούσα Αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των Καθ’ ων/Ενοικιαστών, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τη Γραμματέα του Δικαστηρίου και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, πληρωτέα στο τέλος της διαδικασίας της Κυρίως Αίτησης. 

 

 

 

(Υπ.)………………………………………….

Γ. Χρ. Παγιάσης

Πρόεδρος

 

 

Πιστό Αντίγραφο

Γραμματέας



[1] Σημειώνεται ότι, επειδή η υπό εξέταση αίτηση αφορά αμιγώς νομικό ζήτημα που δεν άπτεται της ουσίας της υπόθεσης, κατ’ εφαρμογή των διαλαμβανομένων στον περί Ενοικιοστασίου Νόμο και τους σχετικούς περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικούς Κανονισμούς, αποφάσισα ότι η παρουσία Παρέδρων δεν είναι αναγκαία και το Δικαστήριο συνεδρίασε με μονομελή σύνθεση.

[2] Συναφώς, στο σύγγραμμα Cross on Evidence, 10η Έκδοση, Κεφάλαιο 9 – Course of Evidence, Section 3 -Cross – examination and Re – examination, [17425] Purposes, limitations and examples σελ. 604 αναφέρονται τα εξής: «The first object of cross-examination is to elicit information concerning facts in issue or relevant to the issue that is favourable to the party on whose behalf the cross-examination is contacted. The second is to cast doubt upon the accuracy of the evidence in chief given against such a party.»

[3] Για τη σημασία και τις συνέπειες λόγω παράλειψης αντεξέτασης κατά την κυρίως ακροαματική διαδικασία, δείτε: Frederickou Schools Co Ltd κ.α. ν. Acuac Inc (2002) 1Γ ΑΑΔ 1527.

[4] Δείτε: LARIENA INVESTMENTS LTD κ.α. ν. RFI CONSORTIUM LIMITED, Πολιτική Έφεση αρ. E164/2019, ημερομηνίας 22/01/2021,   Gabov v. Bakadri Limited κ.α. Πολιτική Έφεση αρ. Ε148/2020, ημερομηνίας 20/12/2021 και Ιορδάνους ν. P.S. Seamless Gutters Ltd, Πολ. Έφεση αρ. 4/2022 [i-justice], ημερομηνίας 8/11/2022. 

[5] Ειδικότερα, το πρώτο απόσπασμα εδράζεται στα λεχθέντα στη In re Smith and Fawcett Limited [1942] Ch. 304 και το δεύτερο σε αναφορές που έγιναν στη Comet Products UK Ltd v Hawkex Plastics Ltd [1971] 2 QB 67. Η πρώτη ήταν εταιρική αίτηση (motion) με κεντρικό ζήτημα τα κίνητρα των διευθυντών εταιρείας κατά την άσκηση των εξουσιών τους με βάση τις εξουσίες που είχαν εκ του καταστατικού της εταιρείας και η δεύτερη αφορούσε το κατά πόσο μπορεί να αντεξεταστεί διάδικος σε διαδικασία αστικής καταφρόνησης (contempt of Court) που κινείται εναντίον του.       

[6] Δείτε: Κωνσταντίνου ν. Κωνσταντίνου (2006) 1Α Α.Α.Δ 606 η οποία αφορούσε τη διατύπωση του άρθρου 26(1) του Κεφ. 9, πριν την τροποποίησή του, το 2006.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο