ECLI:CY:DEELEM:2023:43
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ – ΠΑΦΟΥ
ΤΜΗΜΑ ΠΑΦΟΥ
Ενώπιον: Χρ. Ραγουζαίου, Προέδρου και
Δ. Κεμιτζή και Α. Ησαΐα, Μελών
Αρ. Αίτησης: Ε1/2019
Μεταξύ:
Αιτητές
και
Καθ’ ων η αίτηση
Ημερομηνία 31/03/2023
Εμφανίσεις
Για Αιτητές: κα Όλγα Γιαβάσιη για κκ. Yiavashi Christofi LLC
Για τους Καθ’ ων η αίτηση: κκ. Σιαηλής & Σιαηλή Δ.Ε.Π.Ε.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την παρούσα αίτηση, που καταχωρήθηκε στις 15.01.2018, οι Αιτητές αξιώνουν από τους Καθ’ ων η αίτηση 1, 2 και 3, την έκδοση απόφασης για οφειλόμενα ενοίκια, ενδιάμεσα οφέλη και έξοδα, τα οποία αφορούν την ενοικίαση του καταστήματος αρ.2 που βρίσκεται στην [ ] Πάφο, που στο εξής θα αναφέρεται ως “το μίσθιο”.[1]
Σύμφωνα με την Αίτηση, ο Αιτητής 1 είναι ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης και η Αιτήτρια 2 η επικαρπώτρια του μίσθιου, το οποίο έχει ενοικιαστεί στην Καθ’ ης η αίτηση 1, με την εγγύηση των Καθ’ ων η αίτηση 2 και 3.
Οι Καθ’ ων η αίτηση, στην τροποποιημένη Απάντηση τους[2] αρνούνται το περιεχόμενο της Αίτησης και προβάλλουν ισχυρισμούς (μεταξύ άλλων) περί:
Διαδικασία:
Η ακροαματική διαδικασία ξεκίνησε στις 10.11.2021. Μετά την κατάθεση και ολοκλήρωση της μαρτυρίας του μοναδικού μάρτυρα των Αιτητών (Αιτητή 1), παρουσιάστηκε ως μάρτυρας για την πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση, η Καθ’ ης η αίτηση 2.
Στο στάδιο της κυρίως εξέτασης της και προτού αυτή ολοκληρωθεί, υποβλήθηκε αίτημα απόσυρσης του συνηγόρου των Καθ’ ων η αίτηση 1, 2 και 3, το οποίο έγινε αποδεκτό (στις 03.06.2022 ως προς τους Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2 και στις 15.06.2022 για τον Καθ’ ου η αίτηση 3). Οι νέοι δικηγόροι των Καθ’ ων η αίτηση διορίστηκαν τελικά στις 12.10.2022.
Ακολούθως, την 21.10.2022 δηλώθηκε στο Δικαστήριο ότι η κατοχή του μίσθιου αποδόθηκε στους Αιτητές (στις 17.10.2022) και την ίδια μέρα, οι Αιτητές απέσυραν την αιτούμενη θεραπεία υπό “Β1” (Διάταγμα Ανάκτησης Κατοχής).
Δεν προχώρησε η παρουσίαση περαιτέρω μαρτυρίας από την Καθ’ ης η αίτηση 2, αφού οι Καθ’ ων αίτηση 1, 2 και 3 δήλωσαν ότι δεν επιθυμούν να υπερασπιστούν στις υπόλοιπες απαιτήσεις των Αιτητών και έκλεισαν την υπόθεση τους.
Στην βάση αυτής της δήλωσης, το Δικαστήριο όρισε την Αίτηση για τελικές αγορεύσεις, ως το αίτημα των Αιτητών. Η ακρόαση τελικά ολοκληρώθηκε στις 21.10.2022, με την επιφύλαξη της παρούσας απόφασης.
Μαρτυρία και αξιολόγηση:
Ο μόνος μάρτυρας των Αιτητών (Αιτητής 1), στην κυρίως εξέταση του, αναφέρθηκε
Το ενοίκιο είχε συμφωνηθεί σε €1.023 μηνιαίως από την 01.12.2016 μέχρι την 01.06.2018 και ακολούθως θα αυξανόταν (σε €1.105 μηνιαίως από την 01.07.2018 μέχρι την 01.07.2020). Οι ενοικιαστές έλαβαν την κατοχή του μίσθιου από την υπογραφή της συμφωνίας (στις 11.06.2016) αλλά η υποχρέωση καταβολής του ενοικίου θα ξεκινούσε τον Δεκέμβριο του 2016.
Οι Ενοικιαστές ανέλαβαν το κόστος εξασφάλισης των αναγκαίων αδειών, ενώ γνώριζαν εξ’ αρχής, ότι θα χρειαζόταν να εξαγοράσουν χώρους στάθμευσης. Ζήτησαν μάλιστα από τους Αιτητές, να τους παραχωρήσουν πέραν του ενός χώρου στάθμευσης (όπως αρχικά αναλογούσε σε κάθε κατάστημα). Επικαλέστηκαν οι Καθ’ ων η αίτηση, ως δικαιολογία για την καθυστέρηση στην καταβολή των ενοικίων, την πληρωμή που έκαναν για την εξαγορά των χώρων στάθμευσης, παρά την αντίθετη πρόνοια της συμφωνίας (όπου την αποκλειστική επιβάρυνση με αυτά τα έξοδα, την είχαν αναλάβει οι Καθ’ ων η αίτηση 1).
Από την 01.07.2018, κανένα ενοίκιο κατέβαλαν οι Καθ’ ων η αίτηση 1. Οχλήθηκαν από τους Αιτητές και από τους συνηγόρους τους, οι οποίοι επέδωσαν νομότυπα την επιστολή ημερομηνίας 16.11.2018 στους Καθ’ ων η αίτηση 1. Με αυτήν τερματίστηκε η συμφωνία ενοικίασης και κλήθηκαν οι Ενοικιαστές να παραδώσουν την ελεύθερη κατοχή του μίσθιου και να καταβάλουν τα καθυστερημένα ενοίκια.
Δεν συμμορφώθηκαν οι τελευταίοι και επικαλέστηκαν την έκδοση διατάγματος αναστολής της λειτουργίας της επιχείρησης τους, από Ποινικό Δικαστήριο. Επικαλέστηκαν επίσης την δήθεν άρνηση των Αιτητών να υπογράψουν «σχετικά έγγραφα». Όλα τα πιο πάνω απορρίφθηκαν από τους Αιτητές, διότι είχαν ήδη υπογράψει κατά τα έτη 2016, 2017 και 2018, όλα τα έγγραφα που τους είχαν παραδοθεί καθ’ υπόδειξη των Καθ’ ων η αίτηση με σκοπό την εξασφάλιση των απαραίτητων αδειών. Επειδή, παρόλα αυτά, ήταν επιθυμία των Αιτητών να βοηθηθούν οι Καθ’ ων η αίτηση 1 να εξασφαλίσουν τις απαραίτητες άδειες λειτουργίας, όταν το Σεπτέμβριο του 2018 ο Αρχιτέκτονας των Καθ’ ων η αίτηση επικοινώνησε αναφέροντας ότι απαιτούνταν περαιτέρω υπογραφές από τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες του κτιρίου, οι Αιτητές ζήτησαν όπως η Καθ’ ης η αίτηση 2 επικοινωνήσει μαζί τους (και όπως τους δοθούν αντίγραφα των προηγούμενων υπογεγραμμένων αιτήσεων και τα νέα αρχιτεκτονικά).
Δεν ανταποκρίθηκε η Καθ’ ης η αίτηση 2, αλλά ούτε και ο Αρχιτέκτονας απέστειλε αντίγραφα των προηγούμενων αιτήσεων ή τα νέα σχέδια. Εντούτοις, ο ίδιος υπέγραψε τα έγγραφα που του είχαν αποσταλεί και τα προώθησε στους συνιδιοκτήτες του κτιρίου. Εκ των υστέρων έγινε αντιληπτό ότι οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες ήταν ανήλικοι και επομένως οι αιτήσεις δεν θα υπογράφονταν από αυτούς.
Καμία επικοινωνία υπήρξε από τους Καθ’ ων η αίτηση ή τον αρχιτέκτονα τους, μέχρι την καταχώρηση της Αίτησης. (Αντ’ αυτού, μετά την καταχώρηση της παρούσας Αίτησης, ο Αρχιτέκτονας των Καθ’ ων η αίτηση ζήτησε να ενημερωθεί για την τύχη των εντύπων). Κανένα ποσό κατέβαλαν οι Καθ’ ων η αίτηση έναντι της οφειλής τους, ενώ συνέχισαν να διατηρούν την κατοχή του μίσθιου.
Αντεξεταζόμενος ο μάρτυρας επανέλαβε ότι η υποχρέωση εξασφάλισης των απαιτούμενων από τις αρμόδιες αρχές αδειών, για την λειτουργία της επιχείρησης των Καθ’ η αίτηση 1, βάραινε τους ίδιους του ενοικιαστές, ενώ οι Αιτητές υπέγραψαν όλα τα έγγραφα και αιτήσεις που τους παρουσιάστηκαν από τους Καθ’ ων η αίτηση, για το σκοπό αυτό.
Αξιολόγηση μαρτυρίας Αιτητή 1
Ο Αιτητής 1 μου έκανε πολύ καλή εντύπωση. Υπήρξε σταθερός μάρτυρας και οι απαντήσεις του ήταν σαφείς και άμεσες. Απαντούσε με ευθύτητα στο Δικαστήριο και δεν κλονίστηκε σε κανένα σημείο της αντεξέτασης του. Βρίσκω ότι υπήρξε μάρτυρας της αλήθειας και αποδέχομαι την μαρτυρία του στο σύνολο της.
Μαρτυρία Καθ’ ων η αίτηση
Μετά την παράδοση της κατοχής του μίσθιου και την δήλωση ότι οι Καθ’ ων η αίτηση δεν επιθυμούν να υπερασπιστούν την απαίτηση των Αιτητών για οφειλόμενα ενοίκια και ενδιάμεσα οφέλη, η μερική κατάθεση την Καθ’ ης η αίτηση 2 δεν ολοκληρώθηκε και επομένως δεν θα αξιολογηθεί.
Ευρήματα του Δικαστηρίου:
Στη βάση της αποδεκτής μαρτυρίας και των παραδοχών που περιέχονται στα δικόγραφα, βρίσκω ότι τα πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως εξής:
Ο Αιτητής 1 είναι ιδιοκτήτης (ψιλός κύριος) και η Αιτήτρια 2 η επικαρπώτρια του μίσθιου, το οποίο νοίκιασαν, δυνάμει γραπτής συμφωνίας, στους Καθ’ ων η αίτηση 1 στις 11.06.2016, ECLI:CY:AD:2016:D147, με την εγγύηση των Καθ’ ων η αίτηση 2 και 3[3], με αρχικό μηνιαίο ενοίκιο €1.023,00 (το οποίο θα αυξανόταν σε €1.105,00 την 01.07.2018). Η περίοδος της ενοικίασης είχε καθοριστεί σε τρία έτη και επτά μήνες και η συμφωνηθείσα χρήση του μίσθιου ήταν καφενείο ή σνακ μπαρ.
Για τους πρώτους 6 μήνες της ενοικίασης, οι Καθ’ ων η αίτηση 1 δεν είχαν υποχρέωση καταβολής ενοικίου, διότι θα προέβαιναν σε οικοδομικές εργασίες εντός του μίσθιου.
Οι Καθ’ ων η αίτηση 1 καθυστερούσαν την καταβολή των ενοικίων της χρονικής περιόδου από 1.7.2018 και οι Αιτητές τους κάλεσαν γραπτώς (στις 03.10.2018) να συμμορφωθούν με τις συμβατικές τους υποχρεώσεις. Δεν υπήρξε ανταπόκριση από τους Καθ’ ων η αίτηση 1 και στις 20.11.2018 επιδόθηκε στους τελευταίους η επιστολή ημερ. 16.11.2018, με την οποία οι συνήγοροι των Αιτητών τερμάτισαν την συμφωνία ενοικίασης και απαίτησαν την εξόφληση των οφειλόμενων ενοικίων και την απόδοση της κατοχής του μίσθιου, μέχρι την 31.12.2018.
Δεν συμμορφώθηκαν οι Καθ’ ων η αίτηση 1 με την ειδοποίηση και ακολούθησε η καταχώριση της παρούσας Αίτησης. Συνέχισαν να κατέχουν το μίσθιο οι Καθ' ων η αίτηση και τα ενοίκια εξακολουθούσαν να παραμένουν οφειλόμενα. Στις 17.10.2022, η κατοχή του μισθίου ανακτήθηκε από τους Αιτητές.
Τα μηνιαία ενοίκια της περιόδου από 01.07.2018 μέχρι 31.10.2022, παρέμειναν οφειλόμενα μέχρι και το πέρας της ακρόασης.
Νομική πτυχή απαίτησης - (οφειλόμενα ενοίκια):
Στην παρούσα Αίτηση, με δεδομένη την εγκατάλειψη από τους Αιτητές της αξίωσης τους για ανάκτηση της κατοχής του μίσθιου, δεν θα εξεταστούν οι πρόνοιες του άρθρου 11(1)(α) του περί Ενοικιοστασίου Νόμου 23/83 (που στο εξής θα αναφέρεται ως ο “Νόμος”), από το οποίο διέπονταν αρχικά η Αίτηση. Η αξίωση των Αιτητών αφορά πλέον μόνο τα οφειλόμενα ενοίκια (και ενδιάμεσα οφέλη) μέχρι την ημερομηνία απόδοσης της κατοχής του μίσθιου σε αυτούς.
Δεν εκφεύγει η παρούσα υπόθεση του βασικού κανόνα που ισχύει σε μια πολιτική δίκη, όπου οι Ενάγοντες (Αιτητές) θα πρέπει να αποδείξουν την υπόθεση τους στο ισοζύγιο των πιθανοτήτων. (Βλ. Σοφοκλέους ν. Κυριάκου (2010) 1 Α.Α.Δ. 665).
Οι προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν, προκειμένου να εκδοθεί απόφαση εναντίον των Καθ’ ων η αίτηση 1 – 3, ως η αξίωση των Αιτητών, είναι οι εξής:
1. Οι Αιτητές να είναι οι δικαιούχοι των μισθωμάτων του μίσθιου.
2. Το ακίνητο να καλύπτεται από τον Περί Ενοικιοστασίου Νόμο.
3. Οι Καθ’ ων η αίτηση 1 να είναι θέσμιοι ενοικιαστές.
4. Να καθυστερούνται από τους Καθ’ ων η αίτηση 1 νομίμως οφειλόμενα ενοίκια.
5. Να υπάρχει υποχρέωση των Καθ’ ων η αίτηση 2 και 3, δυνάμει δεσμευτικής σύμβασης εγγύησης, προς όφελος των Αιτητών για κάλυψη των υποχρεώσεων των Καθ’ ων η αίτηση 1, μέχρι την απόδοση της κατοχής του μίσθιου στους Αιτητές.
1. Ιδιοκτησία
Σύμφωνα με τα πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης, ο Αιτητής 1 είναι ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του όλου μεριδίου του μίσθιου και η Αιτήτρια 2, η επικαρπώτρια αυτού (με εγγεγραμμένο προς όφελος της, δικαίωμα επικαρπίας εφ’ όρου ζωής).
Επομένως, η κυριότητα του Αιτητη 1 είναι “αποψιλωμένη” και ο Αιτητής είναι ο “ψιλός κύριος” του μίσθιου, αφού η ιδιοκτησία του δεν είναι απόλυτη, αλλά στερείται των στοιχείων της χρήσης και κάρπωσης αυτού. Η περιορισμένη εξουσία της χρήσης και κάρπωσης του μίσθιου ανήκει στην Αιτήτρια 2 (για όσο καιρό αυτή βρίσκεται στη ζωή).
Δεν θα επεκταθώ περισσότερο. Είναι φανερό από τα όσα αναφέρω πιο πάνω ότι δικαιούχος του οφέλους της επίδικης ενοικίασης, δηλαδή των ενοικίων, είναι μόνο η επικαρπώτρια, δηλαδή η Αιτήτρια 2.
2. Ενοικιοστασιακό ακίνητο
Το μίσθιο βρίσκεται εντός των δημοτικών ορίων του Δήμου Πάφου, (δηλαδή εντός ελεγχόμενης περιοχής, δυνάμει του άρθρου 2 του Νόμου, ως αυτός έχει τροποποιηθεί και της Κ.Δ.Π. 519/07) και συνάγεται ότι συμπληρώθηκε πριν την 31/12/99, αφού η οικοδομή εγγράφηκε ως κοινόκτητη κατά το έτος 1992. Προσφερόταν δε προς ενοικίαση έκτοτε.
3. Θέσμιος ενοικιαστής
Η συμφωνία ενοικίασης δεν υπογράφηκε από δύο μάρτυρες, παρόλο που η διάρκεια της (ως προνοείται στο ενοικιαστήριο έγγραφο) είναι πέραν του ενός έτους. Αυτό αποτελεί παράβαση των προνοιών του άρθρου 77 του περί Συμβάσεων Νόμου). Επομένως, η ενοικίαση ήταν εξ’ αρχής περιοδική ενοικίαση, από μήνα σε μήνα, αφού με αυτόν τον τρόπο πληρωνόταν το συμφωνηθέν ενοίκιο.
Ως εξηγείται στην απόφαση Nicos Christou Developments Ltd v. Τοφινή (1998) 1 Α.Α.Δ. 1990, η μηνιαία περιοδική εκμίσθωση (δυνάμει ακυρότητας της σύμβασης μίσθωσης, ως η παρούσα περίπτωση) δεν εκπνέει στη λήξη εκάστου μηνός, αλλά συνεχίζεται μέχρι τον τερματισμό της ή τη λήξη της προβλεπόμενης στο άκυρο ενοικιαστήριο έγγραφο περιόδου. Στην προκειμένη περίπτωση, η μίσθωση θα εξέπνεε την 30.06.2020. Μεσολάβησε ωστόσο, ο τερματισμός αυτής στις 16.11.2018.
Οι Καθ’ ων η αίτηση 1, διατηρώντας την κατοχή του μίσθιου, κατέστησαν θέσμιοι ενοικιαστές αυτού την 01.01.2019.
4. Καθυστέρηση νομίμως οφειλομένου ενοικίου:
Σύμφωνα με τα ευρήματα του Δικαστηρίου, τα αναφερόμενα στην ειδοποίηση ημερομηνίας 16.11.2018 ενοίκια, είχαν πράγματι καταστεί οφειλόμενα. Παρά την επίδοση (στις 20.11.2018) στην Καθ’ ης η αίτηση 2 (ως αξιωματούχου της Καθ’ ης η αίτηση 1 εταιρείας), της ειδοποίησης, τα προαναφερόμενα ενοίκια δεν εξοφλήθηκαν και ακολούθησε η καταχώριση της παρούσας Αίτησης, στις 15.01.2019.
Στα ήδη οφειλόμενα ενοίκια προστέθηκαν και τα ενοίκια της περιόδου από 1.12.2018 μέχρι την απόδοση της κατοχής του μίσθιου στους Αιτητές (η οποία έλαβε χώρα στις 17.10.2022).
Κανένα ποσό καταβλήθηκε έναντι των οφειλομένων ενοικίων μέχρι και το πέρας της ακρόασης.
Εγγύηση Καθ’ ων η αίτηση 2 και 3
Εφόσον έχω αποδεχτεί την ύπαρξη της οφειλής από μέρους των Καθ’ ων η αίτηση 1, ως πρωτοφειλετών και εφόσον δεν αμφισβητήθηκε από τους Καθ’ ων η αίτηση 2 και 3, ότι εγγυήθηκαν την επίδικη σύμβαση ενοικίασης, απομένει να εξεταστεί η έκταση της ευθύνης των Καθ’ ων η αίτηση 2 και 3.
Ξεκινώντας από το λεκτικό της εγγύησης, ημερ. 11.06.2016, αυτό έχει ως εξής:
“Εγώ η/Εμείς οι πιο κάτω υπογεγραμμένη/οι κυρία Yasmen Barhom, με αριθμό A.R.C. [ ] και κύριος Nizar Berhom, με αριθμό A.R.C. [ ], δια του παρόντος εγγυώμαι/αστε προσωπικά τον πιο πάνω ενοικιαστή, Seniorita Yasmen Centrer Ltd, ότι θα εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το πιο πάνω συμβόλαιο. Η δε εκ μέρους μου/μας εγγύηση αυτή θα είναι δεσμευτική για μένα/εμάς και θα εξακολουθεί να καλύπτει και κάθε νοητή ή υπονοούμενη παράταση του πιο πάνω συμβολαίου που έγινε είτε με συναίνεση των άνω συμβαλλομένων είτε αναγκαστικώς συνεπεία του Νόμου. Επίσης, εάν ο πιο πάνω ιδιοκτήτης, Ανδρέας Σεργίου, θα έδινε στον ενοικιαστή οιανδήποτε παράταση πληρωμής, ανεξαρτήτως εάν έχει δοθεί ή όχι προηγούμενη ειδοποίηση σε μένα περί τούτων, θα εξακολουθώ/ούμε να ευθύνομαι/μαστε ως εγγυητής/ές του πιο πάνω ενοικιαστή σε κάθε περίπτωση και για οιανδήποτε υποχρέωση αυτού, αναφορικά με την ενοικίαση και κατοχή του πιο πάνω ακινήτου, μέχρις εκκένωσης και παράδοσης ελευθέρας της κατοχής αυτού στον ιδιοκτήτη.”
Για το ζήτημα της έκτασης της ευθύνης του εγγυητή στη σύμβαση ενοικίασης σχετικές είναι οι αποφάσεις στις Πολιτικές Εφέσεις Metochis v. Schiza (1952) 1 C.L.R. 149, Michael v. Nishanian (1966) 1 C.L.R. 150, Kyriakidou v. Mangaldjian (1969) 1 C.L.R. 1 και Αργύρη v. Χρυσοστόμου (2006) 1(Β) Α.Α.Δ. 1362.
Προκύπτει από το πιο πάνω λεκτικό, ότι η εγγύηση των Καθ’ ων η αίτηση 2 και 3, κάλυπτε όλη την περίοδο που οι Καθ’ ων η αίτηση 1 κατείχαν το μίσθιο, “ακόμα και σε περίπτωση υπονοούμενης παράτασης της ενοικίασης, συνεπεία του Νόμου”. Αυτή η μνεία δεν μπορεί παρά να αναφέρεται στην περίοδο της θέσμιας ενοικίασης, αφού μόνο δυνάμει του περί Ενοικιοστασίου Νόμου δύναται να παραταθεί ακούσια η ενοικίαση.
Επομένως, η ευθύνη των εγγυητών στην παρούσα περίπτωση, είναι ως η έκταση της ευθύνης των πρωτοφειλετών, δηλαδή των Καθ’ ων η αίτηση 1.
Κατάληξη:
Εφόσον η Αιτήτρια 2 έχει αποσείσει το βάρος απόδειξης της συνδρομής των πιο πάνω προϋποθέσεων, η Αίτηση ως προς την αξίωση της, για απόδοση των οφειλόμενων ενοικίων και ενδιάμεσων οφελών, θα πρέπει να πετύχει.
Εκδίδεται, με τη σύμφωνη γνώμη των Παρέδρων, απόφαση υπέρ της Αιτήτριας 2 και εναντίον των Καθ’ ων η αίτηση 1, 2 και 3, αλληλέγγυα και/ή ξεχωριστά για:
Όσον αφορά τα έξοδα της Αίτησης, αυτά θα βαρύνουν τους Καθ’ ων η αίτηση 1, 2 και 3, αλληλέγγυα και/ή ξεχωριστά και διαχωρίζονται σε:
(α) έξοδα από την καταχώρηση της Αίτησης μέχρι την 17.10.2022 (ημερομηνία ανάκτησης της κατοχής του μίσθιου), τα οποία επιδικάζονται υπέρ των Αιτητών 1 και 2 και
(β) έξοδα από την 17.10.2022 και ακόλουθα τα οποία επιδικάζονται υπέρ της Αιτήτριας 2 μόνο.
Η αιτούμενη θεραπεία υπό Β.1, απορρίπτεται.
(Υπ.) ………………………………
Χρ. Ραγουζαίου
Πρόεδρος Δικαστηρίου
Πιστό Αντίγραφο
Γραμματέας
[1] Στην Αίτηση περιλαμβανόταν και αίτημα για την έκδοση διατάγματος ανάκτησης της κατοχής του μίσθιού, το οποία όμως εγκαταλείφθηκε μετά από την δήλωση των Aιτητών ότι η κατοχή αυτού ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022.
[2] Η Απάντηση τροποποιήθηκε δυνάμει διατάγματος του Δικαστηρίου ημερ. 26.01.2022.
[3] Η νομική πτυχή της εγγύησης, εξετάζεται πιο κάτω στις σελίδες 9 και 10 της παρούσας.