ECLI:CY:DEELEM:2023:51
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ – ΠΑΦΟΥ
ΤΜΗΜΑ ΠΑΦΟΥ
Ενώπιον: Χρ. Ραγουζαίου, Προέδρου
Αίτηση αρ.: Ε62/2012
Μεταξύ:
Έλλης Μιχαήλ, από την Ελλάδα
Αιτήτριας
και
Σπύρου Σπύρου, από την Πάφο
Καθ’ ου η Αίτηση
Αίτηση ημερομηνίας 23.09.2022
01/08/2023
Για τους Αιτητές: κος Μ. Βασιλειάδης (κα Ροδοθέα Βασιλειάδη στην απαγγελία της απόφασης)
Για τον Καθ’ ου η Αίτηση: κα Α. Αναξαγόρου για κο Γ. Τσίκκο
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η παρούσα αίτηση έρευνας έχει καταχωρηθεί από την Αιτήτρια, προς όφελος της οποίας είχε εκδοθεί απόφαση, στις 30.11.2012 (ερήμην του Καθ’ ου η αίτηση).
Η κυρίως Αίτηση αφορούσε αίτημα έξωσης, το οποίο εγκρίθηκε. Δυνάμει της εκδοθείσας απόφασης, ο Καθ’ ου η αίτηση διατάχθηκε να καταβάλει στην Αιτήτρια, ποσό €8.194,00 πλέον ενδιάμεσα οφέλη προς €842 μηνιαίως, από την 01.11.2012 (μέχρι την παράδοση της ελεύθερης κατοχής του επίδικου ακινήτου στην Αιτήτρια η οποία τελικά, σύμφωνα με την Αιτήτρια, υλοποιήθηκε στις 16.05.2013), πλέον έξοδα.
Στις 23.09.2022, καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση, με την οποία η Αιτήτρια, μεταξύ άλλων, αιτείται την εξέταση από το Δικαστήριο του Καθ’ ου η αίτηση αναφορικά με την οικονομική του κατάσταση, την ικανότητα του να πληρώσει το εξ’ αποφάσεως χρέος του και την έκδοση σε βάρος του διατάγματος μηνιαίων δόσεων και αποκοπής απολαβών.
Η αίτηση βασίζεται στον Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο Κεφ.6, μέρος VIII και IX όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 134 (1) 99 και στους Περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμούς Δ.48 θθ. 2, 3, 4, 8 και 9.
Υποστηρίζεται δε από την ένορκη δήλωση της Νίκης Νικολάου, υπαλλήλου στο δικηγορικό γραφείο του συνηγόρου της Αιτήτριας. Η ενόρκως δηλούσα αναφέρεται στο περιεχόμενο της απόφασης και στην έκδοση από μέρους της Αιτήτριας, εντάλματος ανάκτησης κατοχής.
Υποστηρίζει ότι δεν καταβλήθηκε οποιοδήποτε ποσό έναντι του εξ’ αποφάσεως χρέους και ότι ο Καθ’ ου η αίτηση εργάζεται, έχει εισοδήματα και μπορεί να εξοφλήσει το εξ’ αποφάσεως χρέος του, με μηνιαίες δόσεις των €400.
Ένσταση:
Με την ειδοποίηση για πρόθεση ένστασης, που καταχωρήθηκε την 02.12.2022, ο Καθ' ου η αίτηση υποστηρίζει μεταξύ άλλων ότι (α) τελεί σε αντικειμενική αδυναμία πληρωμής οποιουδήποτε ποσού, (β) τα ενδιάμεσα οφέλη οφείλονται μέχρι την 31.11.2012 μόνο (και όχι μέχρι την 16.05.2013) και (γ) ότι εκδόθηκε και εκτελέστηκε εναντίον του ένταλμα κατάσχεσης και εκποίησης κινητής περιουσίας, με αποτέλεσμα κανένα ποσό να οφείλεται σήμερα στην Αιτήτρια.
Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση, ο Καθ’ ου η αίτηση αναφέρει, περαιτέρω, τα εξής:
Εργάζεται και διαμένει στην Πάφο με μοναδικό εισόδημα τον μηνιαίο ακάθαρτο μισθό του €1.187,00, ο οποίος δεν καλύπτει τις ανάγκες του ιδίου και των δύο ανήλικων τέκνων του (11 και 12 ετών), με αποτέλεσμα να δανείζεται χρήματα από τρίτα πρόσωπα.
Τα παιδιά του ζουν στην Λεμεσό με τη μητέρα τους και ο ίδιος συνεισφέρει για την διατροφή τους το ποσό των €270, μηνιαίως, δυνάμει διατάγματος του Οικογενειακού Δικαστηρίου. Επίσης, τα παιδιά διαμένουν μαζί του τις μισές μέρες κάθε μήνα, και τότε αναλαμβάνει πλήρως τα έξοδα διατροφής τους, ενώ για την μετάβαση τους από την Λεμεσό στην Πάφο (και αντίστροφα) προκύπτουν έξοδα διακίνησης.
Τα μηνιαία του έξοδα έχουν ως εξής:
1. Ενοίκιο €450
2. Νερό, ρεύμα €150
3. Διατροφή και συντήρηση €250
4. Ένδυση και υπόδηση €50
5. Διακίνηση – βενζίνη €200
6. Συντήρηση οχήματος, ασφάλεια,
7. άδεια κυκλοφορίας, ΜΟΤ €70
8. Τηλέφωνο – ίντερνετ €30
9. Έκτακτα έξοδα €50
10. Σκύβαλα και άλλα τέλη €35
11. Διατροφή ανηλίκων €270
Σύνολο €1.555
Ακροαματική διαδικασία:
Κατά την ακρόαση της αίτησης εξετάστηκε ενόρκως μόνο ο Καθ’ ου η Αίτηση. Η ένορκη εξέταση ξεκίνησε στις 17.03.2023 και ολοκληρώθηκε στις 16.06.2023, για τους λόγους που φαίνονται στο φάκελο της αίτησης. Δεν παρουσιάστηκε μαρτυρία από την πλευρά των Αιτητών.[1]
Κατάθεση Καθ’ ου η αίτηση
Κατά την ένορκη εξέταση του ο Καθ’ ου η Αίτηση επανέλαβε τα όσα αναφέρονται στην ένορκη του δήλωση, υποστηρίζοντας ότι είχε παραδώσει στην μητέρα της Αιτήτριας τα κλειδιά του επίδικου υποστατικού (στο οποίο διατηρούσε τότε επιχείρηση) πριν τη 30.11.2012. Η κατοχή του δεν ήταν κενή καθότι ενημερώθηκε ότι το περιεχόμενο του υποστατικού βρισκόταν υπό κατάσχεση.
Εδώ και 3 χρόνια εργάζεται ως [ ] σε ιδιωτική εταιρεία (είναι κάτοχος πανεπιστημιακού διπλώματος). Δεν παρουσίασε βεβαίωση απολαβών από τον εργοδότη του, διότι (όπως ισχυρίστηκε) πληρώνεται πάντοτε σε μετρητά και ότι τα εισοδήματα του καταγράφονται στην φορολογική δήλωση του 2021 που έχει ήδη παρουσιάσει.
Επανέλαβε ότι τα μηνιαία έξοδα και έσοδα του είναι ως αναφέρονται στην ένορκη του δήλωση.
Του υποδείχθηκε ότι οι αποδείξεις που παρουσίασε για τα τρέχοντα έξοδα του είναι από υπεραγορές και άλλες επιχειρήσεις που βρίσκονται στη Λευκωσία. Συμφώνησε ο μάρτυρας, αναφέροντας ότι πηγαίνει συχνά στη Λευκωσία από επιλογή του, ενώ τις ημέρες επικοινωνίας με τα παιδία πάνε όλοι μαζί στη Λευκωσία για βόλτα. Του υποβλήθηκε ότι δεν ζει πλέον στην Πάφο, αλλά ότι κατοικεί και εργάζεται στη Λευκωσία και αυτός είναι ο λόγος που παρέλειψε να παρουσιάσει τις βεβαιώσεις του εργοδότη και των κοινωνικών ασφαλίσεων για τις απολαβές του.
Αρνήθηκε την υποβολή ο μάρτυρας, παραπέμποντας απλά στις προηγούμενες απαντήσεις του.
(Σημειώνεται ότι η διαδικασία συνεχίστηκε σε μεταγενέστερη ημερομηνία και το δικαστήριο ζήτησε από τον Καθ' ου η αίτηση να παρουσιάσει (μεταξύ άλλων) πρόσφατη βεβαίωση απολαβών, χωρίς όμως αποτέλεσμα).
Αξιολόγηση και πραγματικά γεγονότα:
Παρακολούθησα με προσοχή τον Καθ’ ου η Αίτηση κατά τη διάρκεια της εξέτασης του. Δεν μου έχει κάνει καλή εντύπωση.
Η μαρτυρία του χαρακτηριζόταν από υπερβολή και μια προσπάθεια να πείσει το Δικαστήριο ότι ζει και εργάζεται στην Πάφο και ότι το συνολικό του εισόδημα αναλώνεται στις απόλυτα βασικές ανάγκες του ιδίου και των ανήλικων παιδιών του, που διαμένουν με τη μητέρα τους (και πρώην συμβία του) στην Λεμεσό, ενώ η επικοινωνία με τα παιδιά απαιτεί μεγάλη ποσότητα καυσίμων αφού είναι απαραίτητη η μετακίνηση σε τακτική βάση στη Λεμεσό με το ιδιωτικό του όχημα.
Όταν όμως αντεξετάστηκε σε σχέση με τις αποδείξεις (που παρουσίασε αναφορικά με τα τρέχοντα του έξοδα) οι οποίες ήταν εκδομένες από επιχειρήσεις που βρίσκονται στην Λευκωσία, ο μάρτυρας δεν μπορούσε να δώσει λογική εξήγηση.
Ψωνίζει είπε από υπεραγορά στη Λευκωσία «διότι έχουν καλύτερες τιμές», ενώ επ’ ευκαιρία της μετάβασης του στη Λευκωσία αγοράζει και καύσιμα. Όσον αφορά τα έξοδα σε ταχυφαγεία στη Λευκωσία, είναι μέρη που πηγαίνει με τα παιδία του καθότι όταν τα παραλαμβάνει από τη μητέρα τους στη Λεμεσό, μεταβαίνουν όλοι μαζί στην Λευκωσία για να επισκεφθούν την αδελφή του Kαθ’ ου η αίτηση.
Η εκδοχή του μάρτυρα δεν αντέχει στη βάσανο της λογικής. Είναι παράλογο να μεταβαίνει κάποιος με πενιχρά εισοδήματα τόσο συχνά από την Πάφο στη Λευκωσία για βόλτα, επίσκεψη ή και ψώνια, πόσο δε μάλλον τις μέρες επικοινωνίας με τα παιδιά (όπου ο χρόνος της επικοινωνίας είναι περιορισμένος).
Η μόνη λογική εξήγηση για τη συμπεριφορά του Καθ’ ου η αίτηση, είναι αυτός δεν είπε την αλήθεια στο Δικαστήριο. Συμπεραίνω αβίαστα ότι ο Καθ’ ου η αίτηση ζει και εργάζεται πλέον στην Λευκωσία. Συμπεραίνω επίσης ότι η μετοίκηση του έγινε λόγω εξεύρεσης καλύτερης εργασίας και αναβάθμισης του βιοτικού επιπέδου του μάρτυρα, αφού αποτελεί πασίδηλο ότι το κόστος ζωής στην Πάφο είναι σαφώς χαμηλότερο από την πρωτεύουσα του νησιού.
Χαρακτηριστικό επίσης είναι και το γεγονός ότι από τις αποδείξεις που παρουσίασε για τα τρέχοντα του έξοδα, αυτές που σχετίζονται με την πόλη της Πάφου αφορούν το έτος 2022 και όχι αργότερα. Οι αποδείξεις του έτους 2023 αφορούν αγορές τροφίμων και άλλων προϊόντων που έγιναν στην Λευκωσία (κατά κύριο λόγο) και στη Λεμεσό.
Διαπιστώνω με ευκολία ότι αυτός δεν αποκάλυψε στο Δικαστήριο την πραγματική οικονομική του κατάσταση, η οποία είναι προφανώς καλύτερη από αυτή που μας παρουσίασε. Διαφορετικά γιατί να μπει ο Καθ’ ου η αίτηση στον κόπο να παραπλανήσει το Δικαστήριο σε αυτό το βαθμό;
Συνεπώς, τα εισοδήματα του μάρτυρα δεν περιορίζονται στο ποσό των €1.187,00.
Σημειώνω τέλος ότι η μαρτυρία που παρουσιάστηκε από τον Καθ’ ου η αίτηση αναφορικά με άλλα μέτρα εκτέλεσης και την μείωση του οφειλόμενου ποσού, δεν τεκμηριώθηκε και έμεινε μετέωρη.
Νομική Πτυχή:
Εφόσον η αίτηση προωθήθηκε μόνο αναφορικά με την έκδοση σε βάρος του Καθ’ ου η αίτηση διατάγματος μηνιαίων δόσεων, θα εξεταστεί από το Δικαστήριο μόνο αυτό το σκέλος της παρούσας αίτησης.
Ο περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμος (στο εξής “ο Νόμος”) έχει τροποποιηθεί με το Νόμο 134(Ι)/1999, ο οποίος αντικατέστησε τα Μέρη VIII και ΙΧ το Νόμου. Στο βαθμό που εξακολουθεί να υπάρχει στο Νόμο η προγενέστερη της τροποποίησης πρόνοια, για την έκδοση από το Δικαστήριο διατάγματος πληρωμής του εξ αποφάσεως χρέους με μηνιαίες δόσεις, θεωρώ ότι τυγχάνει εφαρμογής η νομολογία που ερμηνεύει (στο πλαίσιο των καταργημένων διατάξεων) τις αρχές με βάση τις οποίες το Δικαστήριο δύναται να διατάξει τον εξ’ αποφάσεως οφειλέτη να εξοφλήσει το χρέος του με περιοδικές πληρωμές.
Η νομολογία αποτελείται από παλιότερες και πρόσφατες αποφάσεις. Δέστε Rolandis Louca & Soteriades Ltd v. Andreas Koutsiou (1970) 1 C.L.R. 25, Φλαγκοφάς ν. Αταλέζα Λτδ (1989) 1(Ε) Α.Α.Δ. 686, Gesico Photographic v. J.K.Video (1991) 1 Α.Α.Δ. 134, Μιχαήλ ν. Λαϊκής Τράπεζας (Χρημ) Λτδ (1993) 1 Α.Α.Δ. 812, Λέρος Σαββα ν. Λαϊκής Τράπεζας (Χρημ.) Λτδ, Πολ. Έφ. 9542, ημερομηνίας 20.6.97, Χριστάκη ή άλλως Παναγιώτου ν. Μιχαήλ (1998) 1 Α.Α.Δ. 422, Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. ν. Μαρίας Κωνσταντίνου (2000) 1 Α.Α.Δ. 1034, Προκοπίου κ.α. ν. Ανδρέας Λάμπρου Λτδ, Πολιτική Έφεση Αρ. 11459, ημερομηνίας 27.1.2004.
Διευκρινίζεται στη Νομολογία ότι το βάρος απόδειξης, στις αιτήσεις έρευνας, βρίσκεται στους ώμους του εξ αποφάσεως οφειλέτη, ο οποίος υποχρεούται να προβεί σε πλήρη αποκάλυψη των περιουσιακών του στοιχείων, για να καταδείξει ότι δεν έχει την οικονομική δυνατότητα εξόφλησης του χρέους του (βλ. Έφεση Αρ. 31/2015 S.X. v. X.X. ημ. 19.10.2018).
Παραθέτω επίσης χαρακτηριστικό απόσπασμα από την απόφαση Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. ν. Μαρίας Κωνσταντίνου όπου στη σελίδα 1038 αναφέρονται τα εξής από τον έντιμο Νικήτα Δ.:
«Η εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων είναι στοιχείο που συνάπτεται άμεσα με το κύρος της δικαστικής διαδικασίας. Η αξιοπιστία της δικαιοσύνης εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα της. Διαφορετικά δημιουργείται δυσπιστία για την αποστολή της με ανάλογες διαβρωτικές επιπτώσεις. Με αυτά θέλουμε να τονίσουμε ότι τα προβλεπόμενα από το νόμο μέσα αναγκαστικής εκτέλεσης δεν πρέπει να καταντούν ατελέσφορα, εκτός στις απόλυτα δικαιολογημένες περιπτώσεις. Πρέπει να εξισορροπείται η ανάγκη εκτέλεσης με την προοπτική αξιοπρεπούς διαβίωσης του ανθρώπου στο πλαίσιο του κράτους δικαίου.
. . .
Μια συνοπτική παρουσίαση των ευρύτερων κριτηρίων με βάση τα οποία προσδιορίζεται η περιοδική (συνήθως μηνιαία) δόση για την αποπληρωμή δικαστικού χρέους επιχειρεί η απόφαση Φλαγκοφάς ν. Αταλέζα Λτδ. (1989) 1(Ε) Α.Α.Δ. 686:
“Ο περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμος, Κεφ. 6, Μέρος ΙΧ - Η διαδικασία έρευνας σχετικά με τα μέσα του εξ αποφάσεως οφειλέτη είναι ανακριτικού χαρακτήρα - Η οικονομική ευχέρεια του οφειλέτη συναρτάται άμεσα με τις ανάγκες του ίδιου και της οικογένειας του για αξιοπρεπή διαβίωση, (στέγαση, διατροφή, ιατρική περίθαλψη, μόρφωση παιδιών, και ευχέρεια για οικονομική διακίνηση του οφειλέτη) - Μετά τη διαπίστωση της οικονομικής ευχέρειας ο επακριβής καθορισμός του ποσού της δόσεως επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του πρωτόδικου Δικαστηρίου.”»
Το Δικαστήριο, στις περιπτώσεις όπως η παρούσα, καλείται να σταθμίσει τις ανάγκες του χρεώστη και της οικογένειας του για αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτές περιλαμβάνουν την στέγαση, τη διατροφή, την ιατρική περίθαλψη και κάποια ευχέρεια για οικονομική διακίνηση του χρεώστη. [Βλ. Φλαγκοφάς (ανωτέρω) και Παναγιώτου ν. Μιχαήλ (ανωτέρω)].
Επαναλαμβάνω ότι ο Καθ’ ου η αίτηση απέφυγε εντέχνως να αποκαλύψει τα πραγματικά σημερινά έσοδα και έξοδα του (αφού κανένα στοιχείο κατατέθηκε αναφορικά με την στέγαση του στην Λευκωσία και τους εκεί λογαριασμούς κοινής ωφέλειας που πιθανόν να πληρώνει).
Εφαρμόζοντας τις προαναφερόμενες αρχές στα γεγονότα της παρούσας αίτησης και λαμβάνοντας υπόψη:
(α) ότι ο Καθ’ ου η αίτηση εργάζεται και έχει εισόδημα, μεγαλύτερο από αυτό που δήλωσε στο Δικαστήριο.
(β) τα διατάγματα διατροφής και γονικής μέριμνας των ανήλικων τέκνων του και το γεγονός ότι αυτά διαμένουν μόνιμα σε άλλη πόλη.
(γ) την ανάγκη του ιδίου και της οικογένειας του Καθ’ ου η αίτηση για αξιοπρεπή διαβίωση,
(δ) ότι δεν υπάρχουν άλλα διατάγματα μηνιαίων δόσεων εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση,
(ε) την ανάγκη για εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων
(στ) το ύψος του υπολοίπου του εξ’ αποφάσεως χρέους και το χρόνο που απαιτείται για την αποπληρωμή του με μηνιαίες δόσεις,
καταλήγω, ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση είναι σε θέση να εξοφλήσει το χρέος του με μηνιαίες δόσεις των €150.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Εκδίδεται εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση, διάταγμα πληρωμής του εξ’ αποφάσεως χρέους του, με μηνιαίες δόσεις των €150, από την 01/09/2023, μέχρι εξόφλησης.
Εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση επιδικάζονται τα έξοδα της παρούσας αίτησης, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Γραμματέα του Δικαστηρίου και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο και θα καταβληθούν διά των μηνιαίων δόσεων.
(Υπ.) ………………………………….
Χρ. Ραγουζαίου
Πρόεδρος Δικαστηρίου
Πιστό Αντίγραφο
Γραμματέας
[1] Το αίτημα για παρουσίαση μαρτυρίας από την πλευρά της Αιτήτριας, που υποβλήθηκε στις 16.06.2023, απορρίφθηκε για τους λόγους που καταγράφονται στο πρακτικό ιδίας ημερομηνίας.