ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

Ενώπιον: Ν. Παπακωνσταντίνου Πότση, Δ.

    Αρ. Αίτησης: 72/2022

 

Μεταξύ:

Α. Ζ.

Αιτήτριας

και

 

Α. Ζ.

Καθ’ ου η αίτηση

------------------------------

Αίτηση ημερομηνίας 30/06/2023

 

Ημερομηνία: 07 Δεκεμβρίου, 2023

 

Εμφανίσεις:

Για τον Καθ’ ου η Αίτηση / Αιτητή: κος Νικόλας Γ. Νικολάου για Ν.Γ Νικολάου & 
                                                              Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε

Για την Αιτήτρια / Καθ’ ης η αίτησηG. KOUZALIS LLC

 

Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η   Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Με την  υπό εξέταση αίτηση ο Καθ’ ου η αίτηση / Αιτητής ζητά την έκδοση «Διατάγματος που να παραμερίζει (set aside) και/ή ν ακυρώνει και/ή να απορρίπτει τη Κλήση Δ.30 της Αιτήτριας ημερομηνίας 26/04/2023 και κατά συνέπεια να απορρίψει την εναρκτήρια Αίτηση της Αιτήτριας ημερομηνίας 21/06/2022».

Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η αίτηση εμφαίνοντα στην ένορκη δήλωση του κ. Αβραάμ Αρτυματά η οποία επισυνάπτεται στην αίτηση. Η υπό εξέταση αίτηση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.21 Θ.14(1) (2), Δ.26 Θ14, Δ.30 Θ.1 (γ), Δ.48 Θ1-4 και 8-9, Δ.64 Θ 1-3, ως και επί των συμφυών εξουσιών και πρακτικής του Δικαστηρίου.

Η Αιτήτρια / Καθ’ ης η Αίτηση καταχώρησε ένσταση, η οποία στηρίζεται στην ένορκη δήλωση του κ. Μιχάλη Χαραλάμπους και προβάλλει τους ακόλουθους λόγους ένστασης:

«1.       Η παρούσα αίτηση καταχωρίστηκε κακή τη πίστη με μοναδικό σκοπό να καθυστερήσει τη δίκαιη εκδίκαση της υπόθεσης της Αιτήτριας – Καθ’ ης η αίτηση.

2.         Η αίτηση επηρεάζει δυσμενώς τα δικαιώματα της Καθ’ ης η αίτηση.

3.         Με τη παρούσα αίτηση αντιστρατεύονται συνταγματικά δικαιώματα της Καθ’ ης η αίτηση.

4.         Ο Αιτητής εσκεμμένα δεν αποκάλυψε ουσιώδη γεγονότα.

5.         Η ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση γίνεται από Δικηγόρο χωρίς να επεξηγείται ο λόγος.

6.         Δεν υπάρχει κίνδυνος ότι δεν θα απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη αν δεν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα».

Η Ένσταση βασίζεται στις Δ.26,30, και 48 θ. 1-9, Δ.57 θ.2 και Δ.64 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, την Αγγλική και Κυπριακή Νομολογία, τη διακριτική ευχέρεια, σύμφυτη εξουσία και πρακτική του Δικαστηρίου.

Τα γεγονότα όπως προκύπτουν από το φάκελο της υπόθεσης  είναι τα ακόλουθα :

Την 21/06/2022 καταχωρήθηκε η ως άνω αίτηση διατροφής με την οποία η Αιτήτρια / Καθ’ ης η Αίτηση  αξιώνει από τον Καθ’ ου η αίτηση / Αιτητή πατέρα της, την καταβολή διατροφής μετά την ενηλικίωση της, από την ημέρα καταχώρησης της αίτησης. Την 21/09/2022 καταχωρήθηκε η Έκθεση Υπεράσπισης και στις 12/12/2022 καταχωρήθηκε Απάντηση στην Υπεράσπιση.

Στις 26/04/2023 καταχωρήθηκε Κλήση για οδηγίες από την Αιτήτρια / Καθ’ ης η Αίτηση. Ο Καθ’ ου η αίτηση / Αιτητής ζήτησε την απόρριψη της αίτησης ως εγκαταλειφθείσας σύμφωνα με την Δ.30 θ.1 (γ).

Το Δικαστήριο (με άλλη σύνθεση) αφού άκουσε τις δυο πλευρές, με απόφαση ημερομηνίας 28/06/2023 αποφάσισε «..κρίνω ότι είναι ορθό και δίκαιο υπό τις περιστάσεις να δοθεί η ευκαιρία στον Καθ’ ου η αίτηση να τοποθετηθεί κατά πόσον υπάρχει και καταδεικνύεται αντικειμενική αδυναμία ή καλός λόγος για παράταση της προθεσμίας καταχώρησης Κλήσης για οδηγίες εκπρόθεσμα από την Αιτήτρια και προς τούτο να καταχωρήσει η πλευρά του Καθ’ ου η αίτηση εάν επιθυμεί να προωθήσει  τέτοιο αίτημα με γραπτή αίτηση εντός δέκα (10) ημερών από σήμερα..

Η Κλήση για οδηγίες της Αιτήτριας ορίζεται για περαιτέρω οδηγίες στις 07/07/2023, η ώρα 09.00 π.μ.»

Ακολούθως η πλευρά του Καθ’ ου η αίτηση / Αιτητή καταχώρησε στις 30/06/2023 την υπό εξέταση αίτηση.

Η υπό εξέταση αίτηση του Καθ’ ου η αίτηση / Αιτητή, στηρίζεται στην ένορκη δήλωση του κ. Αβραάμ Αρτυματά, ο οποίος όπως αναφέρει είναι δικηγόρος στο δικηγορικό γραφείο Ν.Γ Νικολάου & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε και που όπως δηλώνει γνωρίζει τα ζητήματα της υπόθεσης λόγω της ιδιότητας και της θέσης του και είναι δεόντως εξουσιοδοτημένος να προβεί στην ένορκη δήλωση.

Έχω μελετήσει δεόντως την ένορκη δήλωση στην οποία στηρίζεται η αίτηση του Καθ’ ου η αίτηση / Αιτητή και αναφέρω τα ακόλουθα :

Είναι η θέση της πλευρά του Καθ’ ου η αίτηση / Αιτητή,  ότι με δεδομένο ότι στις 12/12/2022 συμπληρώθηκαν τα δικόγραφα, η Κλήση για οδηγίες από πλευρά της Αιτήτριας / Καθ’ ης η αίτηση έπρεπε να καταχωριστεί μέχρι την 12/03/2023 και συνακόλουθα η Κλήση της Αιτήτριας / Καθ’ ης η αίτηση ημερομηνίας 26/04/2023 είναι εκπρόθεσμη αφού καταχωρήθηκε μετά την προθεσμία των 90 ημερών. Είναι περαιτέρω η θέση του ότι η εκπνοή της προθεσμίας είναι μοιραία για την αίτηση της Αιτήτριας και ότι θα πρέπει να παραμερισθεί και ακυρωθεί η Κλήση για Οδηγίες από την πλευρά της Αιτήτριας / Καθ’ ης η αίτηση και η εναρκτήρια αίτηση να απορριφθεί. Είναι η θέση της πλευράς του Καθ’ ου η αίτηση / Αιτητή ότι η εφαρμογή της Δ.30 είναι αυστηρή και αν αυτό δεν γίνει τότε χάνει το σκοπό και την ουσία της εφαρμογής της.

Η ένσταση της Αιτήτριας / Καθ’ ης η αίτηση στηρίζεται στην ένορκη δήλωση του κου Μιχάλη Χαραλάμπους, ο οποίος όπως αναφέρει είναι δικηγόρος στο δικηγορικό γραφείο G.Kouzalis LLC και που όπως δηλώνει γνωρίζει τα ζητήματα της υπόθεσης λόγω της ιδιότητας και της θέσης του και προβαίνει στην ένορκη δήλωση η οποία αφορά καθαρά νομικό ζήτημα και είναι δεόντως εξουσιοδοτημένος να προβεί στην ένορκη δήλωση.

Έχω μελετήσει με την δέουσα προσοχή την ένορκη δήλωση στην οποία στηρίζεται η ένσταση της Αιτήτριας / Καθ’ ης η αίτηση και αναφέρω τα ακόλουθα :

Η πλευρά της Αιτήτριας / Καθ’ ης η αίτηση  απορρίπτει τους ισχυρισμούς της πλευρά του Καθ’ ου η αίτηση / Αιτητή . Περαιτέρω, είναι η θέση της ότι η ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση του Καθ’ ου η αίτηση/ Αιτητή δεν γίνεται από τον ίδιο τον Αιτητή αλλά από τον δικηγόρο του χωρίς να επεξηγείται ο λόγος και ως εκ τούτου κατά την άποψη της δεν αποσείει το βάρος απόδειξης για έγκριση της αίτησης. Αναφέρει επίσης ότι στις 12/12/2022 ο Αιτητής/Καθ’ ου η αίτηση υπέβαλε αίτημα για αποκάλυψη εγγράφων και δεν είχε προχωρήσει ούτε με την καταχώρηση αίτησης για απόρριψη της αίτησης δυνάμει της Δ.30 Θ1(γ) και συνακόλουθα κατά την άποψη της φαίνεται ότι και ο Καθ’ ου επιθυμεί την προώθηση της υπόθεσης. 

Αναφέρει επίσης ότι ο λόγος καθυστέρησης στην καταχώρηση της Κλήσης για Οδηγίες ήταν αντικειμενική αδυναμία συμμόρφωσης με τις εν λόγω προθεσμίας αφού όπως αναφέρει, ο δικηγόρος που χειριζόταν την υπόθεση αποχώρησε από το γραφείο κατά τον επίδικο χρόνο με αποτέλεσμα η υπόθεση να παραπέσει και μόλις προσλήφθηκε νέος δικηγόρος άμεσα προχώρησε με την καταχώρηση με σκοπό την άμεση προώθηση της αίτησης, γεγονός που κατά την άποψη της αποτελεί καλό λόγο για την άσκηση της διακριτικής ευχέρεια του δικαστηρίου υπέρ της Αιτήτριας / Καθ’ ης η Αίτηση. Είναι επίσης η θέση της Αιτήτριας / Καθ’ ης η αίτηση ότι η καθυστέρηση ήταν μόλις 46 ημερών και ότι δεν υπήρχε πρόθεση εγκατάλειψης της αίτησης από μέρους της, η οποία εάν απορριφθεί θα έχει ως αποτέλεσμα την καταστρατήγηση των Συνταγματικών της δικαιωμάτων.

Νομική Πτυχή

Σύμφωνα με την Δ.30 κ.1 και 2, ως έχει τροποποιηθεί, των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας ως ίσχυαν πριν την 01/09/2023, προνοούνται τα ακόλουθα  :

“ 1. (α) Ο ενάγων σε κάθε αγωγή υποχρεούται εντός ενενήντα ημερών από το χρόνο κατά τον οποίο τα  δικόγραφα θεωρούνται συμπληρωμένα και προτού λάβει οποιοδήποτε νέο μέτρο στην αγωγή, εκτός από αίτηση για παρεμπίπτον διάταγμα, να εκδώσει κλήση για οδηγίες, οριζόμενη ενώπιον του Δικαστηρίου σε χρονικό διάστημα όχι μικρότερο των εξήντα ημερών.

(β) Η κλήση για οδηγίες εκδίδεται σύμφωνα με τον συνημμένο Τύπο 25, ο οποίος συμπληρώνεται με τις αναγκαίες λεπτομέρειες χρησιμοποιώντας προς τούτο και πρόσθετα φύλλα.

(γ) Σε περίπτωση που ο ενάγων αμελήσει ή παραλείψει να εκδώσει την προνοούμενη στην παράγραφο (α) πιο πάνω κλήση για οδηγίες, ο εναγόμενος δύναται, εντός περαιτέρω 15 ημερών, να αιτηθεί την απόρριψη της αγωγής και το Δικαστήριο δύναται, επιλαμβανόμενο τέτοιας αίτησης, είτε να απορρίψει την αγωγή με τέτοιους όρους όπως ήθελε κρίνει δίκαιο, είτε να θεωρήσει την αίτηση ως κλήση για οδηγίες δυνάμει της παρούσας διαταγής:

Νοείται ότι, σε περίπτωση που παρέλθουν άπρακτες οι παραπάνω προθεσμίες, η αγωγή θα θεωρείται ως εγκαταλειφθείσα και το Πρωτοκολλητείο θα θέτει το φάκελο της υπόθεσης ενώπιον του Δικαστηρίου το συντομότερο δυνατό προς απόρριψή της, με έξοδα εναντίον του ενάγοντα.

Νοείται ότι, η έννοια του ενάγοντα και της αγωγής, καλύπτει και τον ανταπαιτούντα διάδικο, και, αναλόγως, την ανταπαίτηση.

(δ) Η κατά τα ανωτέρω απόρριψη της αγωγής ή της ανταπαίτησης, ως θα είναι η περίπτωση, δεν θα συνιστά κώλυμα καταχώρησης νέας αγωγής ή ανταπαίτησης με την ίδια αιτία αγωγής, τηρουμένων των προνοιών περί παραγραφής σε οποιοδήποτε νόμο.

(ε) Τα έξοδα εναντίον του ενάγοντα ή του ανταπαιτούντος ως θα είναι η περίπτωση, θα υπολογίζονται και η πληρωμή τους θα συνιστά προαπαιτούμενο καταχώρησης νέας αγωγής κατά την παράγραφο (δ) ανωτέρω. Το νέο κλητήριο θα φέρει σημείωμα ότι πρόκειται για «Νέα αγωγή σε σχέση με αγωγή αρ. .................................. που απορρίφθηκε την .................................. συνεπεία των προνοιών της Δ.30 Θ 1» και τα τέλη καταχώρησης της (χαρτόσημα, δικηγορόσημα ή άλλα) θα είναι τα διπλάσια εκείνων που αναλογούν στην κλίμακα της αγωγής ή της ανταπαίτησης ως θα είναι η περίπτωση.

2. (α) Διάδικος στην αγωγή υποχρεούται να καταθέσει στο Πρωτοκολλητείο μέσα σε 30 μέρες από την έκδοση και επίδοση της κλήσης το συνημμένο στον Τύπο 25, Παράρτημα, συμπληρωμένο ως προς όλα τα στοιχεία αυτού.

(β) Οι προθεσμίες που προβλέπονται στον Κανονισμό 1(α) και 2(α) ανωτέρω, δύνανται να παραταθούν, εάν καταδειχθεί στο Δικαστήριο ότι υπήρχε αντικειμενική αδυναμία συμμόρφωσης με τις εν λόγω προθεσμίες ή άλλος καλός λόγος που να δικαιολογεί την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου για παράτασή τους..»

Στην υπόθεση Χαραλάμπους ν. Γεωργίου κ.ά. Πολ.Έφ.185/17, 18.4.2018, ECLI:CY:AD:2018:A173, ECLI:CY:AD:2018:A173,  επισημάνθηκε ότι «.. Με την τροποποίηση της Δ.30 ημερ. 28.7.2017 η αυστηρότητα αυτή έχει καμφθεί με αντικατάσταση του εδαφίου (γ).  Όμως, ούτε με την εν λόγω τροποποίηση έχει μεταβληθεί ο χρόνος έναρξης της προθεσμίας των ενενήντα, πλέον, ημερών.  Αυτός παραμένει όπως ήταν πάντοτε (και στην αρχική Δ.30) ο χρόνος συμπλήρωσης της δικογραφίας εν τη εννοία της Δ.26, κ.11, ήτοι μεταξύ ενάγοντα και εναγομένου ή εναγομένων…»

Περαιτέρω, η  Δ.64 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας  προνοεί  :

1. (1) H μη συμμόρφωση, λόγω οποιασδήποτε πράξεως ή παραλείψεως, με τα προβλεπόμενα από τους παρόντες Κανονισμούς, αναφορικά με χρόνο, τόπο, τρόπο, τύπο, περιεχόμενο ή οτιδήποτε άλλο κατά την έναρξη ή τη φερόμενη έναρξη οποιασδήποτε διαδικασίας, ή σε σχέση με αυτή, θα θεωρείται παρατυπία και δε θα καθιστά άκυρη τη διαδικασία, οποιοδήποτε βήμα στη διαδικασία, ή οποιοδήποτε έγγραφο, απόφαση ή διάταγμα σε αυτή.

(2) Τηρουμένης της παραγράφου (3), το Δικαστήριο δύναται, εφόσον διαπιστώσει τέτοια μη συμμόρφωση με τους Κανονισμούς, όπως προβλέπεται στην παράγραφο (1), και υπό τέτοιους όρους ως προς τα έξοδα ή άλλως, όπως κρίνει δίκαιο, να παραμερίσει εξ ολοκλήρου ή εν μέρει τη διαδικασία στην οποία επεσυνέβη η μη συμμόρφωση, οποιοδήποτε βήμα έγινε στη διαδικασία εκείνη, ή οποιοδήποτε έγγραφο, απόφαση ή διάταγμα σε αυτή, ή ασκώντας τις εξουσίες που του παρέχουν οι παρόντες Κανονισμοί, να επιτρέψει τέτοιες τροποποιήσεις, εάν χρειάζονται, και να εκδώσει τέτοιο διάταγμα, εάν χρειάζεται, αναφορικά με τη διαδικασία γενικά, όπως κρίνει πρέπον.

(3) ..

2. Αίτηση για παραμερισμό οποιασδήποτε διαδικασίας, οποιουδήποτε βήματος που έγινε σε οποιαδήποτε διαδικασία, ή οποιουδήποτε εγγράφου, αποφάσεως ή διατάγματος σε αυτή, λόγω παρατυπίας, δε θα επιτρέπεται, εκτός εάν υποβάλλεται μέσα σε εύλογο χρόνο και προτού o διάδικος που υπέβαλε την αίτηση προβεί σε οποιοδήποτε νέο βήμα, αφότου η παρατυπία περιήλθε σε γνώση του. Οι προτεινόμενοι λόγοι για παραμερισμό δυνάμει του παρόντος Κανόνα, θα αναφέρονται στην αίτηση.

Επιπλέον, με βάση τους Νέους Κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας ως τέθηκαν σε ισχύ την 01/09/2023, η διάταξη 60.2 (1) προνοεί  :

(1)  Όταν ασκείται διακριτική ευχέρεια από το δικαστήριο σε διαδικασία η οποία άρχισε πριν από την ημερομηνία έναρξης της ισχύoς των παρόντων κανονισμών, το δικαστήριο δύναται να λάβει υπόψη του τις αρχές οι οποίες καθορίζονται στους παρόντες κανονισμούς και, συγκεκριμένα, στο Μέρος 1 (ο πρωταρχικός σκοπός και καθήκον δικαστηρίου να διαχειρίζεται υποθέσεις) και στο Μέρος 30 (Συνήθεις Απαιτήσεις).

Όπως δε καθορίζεται από την Διάταξη 1.2

1.2. Πρωταρχικός σκοπός

(1) Οι παρόντες κανονισμοί αποτελούν διαδικαστικό κώδικα, πρωταρχικός σκοπός του οποίου είναι η παροχή στο δικαστήριο δυνατότητας χειρισμού υποθέσεων κατά τρόπο δίκαιο και με αναλογικό κόστος.

(2) Ο χειρισμός υπόθεσης δίκαια και με αναλογικό κόστος περιλαμβάνει, στον βαθμό που είναι πρακτικά εφικτό:

(α) τη διασφάλιση ότι οι διάδικοι τίθενται επί ίσοις όροις

(β) την εξοικονόμηση δαπανών·

(γ) τον χειρισμό μιας υπόθεσης με τρόπους αναλογικούς προς:

(i) το υπό αναφορά χρηματικό ποσό·

(ii) τη σοβαρότητα της υπόθεσης·

(iii) την πολυπλοκότητα των θεμάτων· και

(iv) τις οικονομικές συνθήκες κάθε διαδίκου·

(δ) τη διασφάλιση ταχέος και δίκαιου χειρισμού·

(ε) την κατανομή σε αυτήν κατάλληλου μέρους των πόρων του δικαστηρίου, λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης για κατανομή πόρων και σε άλλες υποθέσεις· και

(στ) την επιβολή συμμόρφωσης με κανονισμούς και διατάγματα.

Στην υπόθεση Βουρία ν. Δασκάλου (1993) 1 ΑΑΔ808 λέχθηκαν τ' ακόλουθα:

 

«Εκείνος που επιδιώκει το δίκαιο δεν μπορεί να επιδείξει αδιαφορία για τα δικαιώματα του ή εκείνα του αντιδίκου ή καταφρόνηση για τα θεσμικά πλαίσια άσκησης των δικαιωμάτων του. Εκεί όμως που επιδεικνύει σπουδή για την άσκηση των δικαιωμάτων του και εκτρέπεται λόγω σφάλματος ή αδιαφορίας του δικηγόρου, μπορεί να τύχει συγχώρεσης νοουμένου ότι δεν διαπιστώνεται άλλος ανατρεπτικός παράγοντας για την απονομή της δικαιοσύνης».

 

Μια τάση της νομολογίας τείνει να αποκλείσει  το σφάλμα του δικηγόρου ως, κατά κανόνα, λόγο παράτασης των προθεσμιών.  Χωρίς, πάντως, να μη μπορεί το σφάλμα να συγχωρεθεί υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης και εφόσον δεν προκαλείται σοβαρή δυσμένεια στην άλλη πλευρά  Στην υπόθεση Χόππης ν. Παναγή (1993) 1 AAΔ.140, κρίθηκε ότι όταν η καθυστέρηση οφείλεται σε σφάλμα του δικηγόρου, ακόμα και όταν αυτό οφείλεται σε αμέλεια, μπορεί να θεμελιώσει λόγο για την παράταση του χρόνου νοουμένου ότι το επιβάλλουν τα συμφέροντα της δικαιοσύνης.  Διασαφηνίστηκε δε γενικότερα ότι αποκλειστικός οδηγός για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου είναι τα συμφέροντα της δικαιοσύνης μέσα από ένα αντιστάθμισμα μεταξύ των λόγων καθυστέρησης και των δυσμενών επιπτώσεων στα συμφέροντα του αντιδίκου.

Έχει δε υποδειχθεί στην υπόθεση Χόππης (ανωτέρω) ότι όσο μικρότερο είναι το χρονικό διάστημα που διαρρέει μεταξύ της εκπνοής της προθεσμίας και της κίνησης του μηχανισμού για παράταση, ανάλογα μεγαλύτερη είναι και η πιθανότητα αποδοχής του αιτήματος.

Στην CYPRUS TRADING CORPORATION PLC ν ΙΩΑΝΝΗ ΦΕΤΟΚΑΚΗ κ.α (2011) 1 ΑΑΔ 2008, ημερομηνίας 21/11/2011, έγινε παραπομπή στην Evand Promotions Ltd κ.ά. v. Rutman (Αρ. 2) (1998) 1(Δ) Α.Α.Δ. 2123 όπου σημειώθηκαν τα εξής: «Το συμφέρον της δικαιοσύνης αποτιμούμενο στο πλαίσιο της συγκεκριμένης υπόθεσης, αποτελεί τη συνισταμένη για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου να παρατείνει την προθεσμία για την υποβολή έφεσης. Η τήρηση των πρακτικών μέτρων, αποτελεί παράγοντα, ο οποίος άπτεται σε κάθε περίπτωση των συμφερόντων της δικαιοσύνης, όπως εξηγήσαμε στη Χόππη (ανωτέρω) και πιο πρόσφατα στη Βερεγγάρια Παπακόκκινου κ.ά. v. Δήμου Πάφου (Aρ. 1(1998) 1 Α.Α.Δ. 634· δεν είναι όμως αφ' εαυτού καθοριστικός, όπως αναγνωρίζει η νομολογία, εκτός όπου επιδεικνύεται αδιαφορία για τα θέσμια, σε βαθμό και έκταση που υπονομεύει το θεσμικό πλαίσιο επίκλησης των δικαιοδοσιών του Δικαστηρίου. Καθυστέρηση οφειλόμενη σε σφάλμα του δικηγόρου του αιτητή μπορεί να συγχωρηθεί εφόσο δεν προκαλείται σοβαρή δυσμένεια στην άλλη πλευρα. όλως ιδιαίτερα όταν το σφάλμα οφείλεται όχι σε αμέλεια, αλλά σε εσφαλμένη ερμηνεία ή θεώρηση θεσμικών κανόνων. Ο κυριαρχικός ρόλος που διαδραμάτιζαν τα γεγονότα της υπόθεσης στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας η οποία παρέχεται στο Δικαστήριο, υπογραμμίζεται και στην πρόσφατη απόφαση του Αγγλικού Εφετείου Stabilad v. Stephens & Carter [1998] 4 All E.R. 129

 

Στην υπόθεση  Alpix Trade & Investments Ltd v. Linkhold Ltd κ.α., Πολιτική Έφεση 226/2013, ημερομηνίας 13.12.2016,  επαναλήφθηκε βέβαια η ανάγκη αυστηρής τήρησης των προθεσμιών,  για να υποδειχθεί όμως και πάλι ότι κριτήριο είναι το συμφέρον της δικαιοσύνης. 

Στην υπόθεση ΧΧΧΓρηγορίου κ.α ν.ΧΧ Γρηγορίου κ.α, Πολιτική Έφεση Αρ.Ε76/2013, ημερομηνίας 21/02/2019 λέχθηκε «Συνάγεται μέσα από τη νομολογία, ότι η παράλειψη δικηγόρου ή του ίδιου του διαδίκου να λάβει τα δέοντα μέτρα για την καταχώρηση έφεσης εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών δεν αποτελεί ικανοποιητικό λόγο για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου υπέρ του. Η επικρατούσα αντιμετώπιση είναι ότι το λάθος ή η αμέλεια δικηγόρου δεν συνιστά από μόνη της λόγο παραχώρησης παράτασης καταχώρησης της έφεσης. Προσθέτουμε ότι η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου προς παροχή παράτασης χρόνου είναι απεριόριστη και η άσκησή της εξαρτάται αποκλειστικά από τα ιδιαίτερα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Εναπόκειται δε στον αιτητή να προβάλει τα αναγκαία στοιχεία προς ικανοποίηση του Δικαστηρίου ότι η παράταση είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης».

 

Εξέταση της αίτησης

 

Με γνώμονα τις πιο πάνω αρχές και έχοντας μελετήσει με την δέουσα προσοχή το φάκελο της υπόθεσης,  των όσων αναφέρονται στην ένορκη δήλωση στην οποία στηρίζεται η αίτηση του Αιτητή / Καθ’ ου η αίτηση καθώς επίσης και τους λόγους ένστασης που προβάλλει η Αιτήτρια / Καθ’ ης η αίτηση  και των όσων αναφέρονται στην ένορκη δήλωση που στηρίζει την ένσταση της Αιτήτριας/Καθ’ης η αίτηση και λαμβάνοντας υπόψη τα όσα μου ανέφεραν οι συνήγοροι των διαδίκων με τις γραπτές αγορεύσεις τους, αναφέρω τα ακόλουθα :

Η πλευρά της Αιτήτριας / Καθ’ ης η αίτηση ισχυρίζεται ότι  η υπό εξέταση αίτηση στηρίζεται σε ένορκη δήλωση δικηγόρου χωρίς να επεξηγείται ο λόγος και συνακόλουθα κατά την άποψη της δεν αποσείει το βάρος απόδειξης. Παρά το ότι δεν εξηγείται ο λόγος είναι εμφανές από το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης ότι οι ισχυρισμοί που προβάλλονται άπτονται νομικών σημείων, παράγοντας που δικαιολογεί την όμνυση από δικηγόρο. Όσο ανεπιθύμητο και να κρίνεται γενικότερα να ορκίζεται για γεγονότα δικηγόρος που χειρίζεται μια υπόθεση, δεν καθιστά αυτό την ένορκη δήλωση ανεπίτρεπτη. Άλλωστε και η ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση της Αιτήτριας / Καθ’ ης η αίτηση γίνεται από δικηγόρο για τον λόγο αυτό.

Η πλευρά της Αιτήτριας / Καθ’ ης η αίτηση ισχυρίζεται επίσης ότι στις 12/12/2022 ο Αιτητής/Καθ’ ου η αίτηση υπέβαλε αίτημα για αποκάλυψη εγγράφων και ότι δεν προχώρησε με καταχώριση αίτησης για απόρριψη της Δ.30 και συνακόλουθα κατά την άποψη της φαίνεται ότι και ο Καθ’ ου επιθυμεί την προώθηση της υπόθεσης. Θα διαφωνήσω με την πιο πάνω εισήγηση αφού αφενός μεν στο χρόνο που η πλευρά του Καθ’ ου η αίτηση / Αιτητή υπέβαλε αίτημα για αποκάλυψη εγγράφων δεν είχε παρέλθει η προθεσμία καταχώρησης Κλήσης και δεν υπήρχε καταχωρημένη Κλήση και αφετέρου ο Καθ’ ου η αίτηση / Αιτητής δεν ήταν υποχρεωμένος να αιτηθεί την απόρριψη της Αίτησης κάτω από τις πρόνοιες της Δ.30 (1) (γ) ούτε απάλλασσε αυτό την Αιτήτρια/ Καθ’ ης η αίτηση από την υποχρέωση της να συμμορφωθεί με τις δικονομικές διατάξεις.  Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη την απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 28/06/2023, αναμφίβολα το Δικαστήριο θεωρούσε τη διαδικασία εκκρεμούσα και όχι εγκαταλειφθείσα.

Η Αιτήτρια/ Καθ’ ης η αίτηση ισχυρίζεται ότι υπήρχε αντικειμενική αδυναμία συμμόρφωσης με την προθεσμία καθότι ο δικηγόρος που χειριζόταν την αίτηση αποχώρησε από το γραφείο με αποτέλεσμα η υπόθεση να παραπέσει και μόλις διορίστηκε νέος δικηγόρος προχώρησε άμεσα με την καταχώρηση της Κλήσης. Είναι περαιτέρω η θέση της ότι τυχόν απόρριψη της θα επηρεάσει δυσμενώς τα συμφέροντα της και θα καταστρατηγήσει τα συνταγματικά της δικαιώματα και ότι η καθυστέρηση καταχώρησης της Κλήσης Οδηγιών δεν είναι μεγάλης έκτασης παρά μόνο 46 ημέρες.

Δεν παραγνωρίζω ότι η εναρκτήρια αίτηση αφορά αίτηση διατροφής ενήλικα. Τυχόν απόρριψη της δεν αποστερεί μεν από την Αιτήτρια/  Καθ’ ης η αίτηση το δικαίωμα να προχωρήσει στην καταχώρηση νέας αίτησης διατροφής (Δ.30 (1)(δ)) αποστερεί όμως από την Αιτήτρια/ Καθ’ ης η αίτηση το δικαίωμα να διεκδικήσει την καταβολή διατροφής από τον χρόνο καταχώρησης της παρούσας εναρκτήριας αίτησης. Στην Παπαντωνίου ν. Παπαντωνίου (2011) 1 Α.Α.Δ. 1875 αναφέρθηκε πως δύναται να διαταχθεί αναδρομική καταβολή της διατροφής από την ημέρα της υποβολής της αίτησης ή από κάποιο μεταγενέστερο χρονικό σημείο ανάλογα με τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Συνακόλουθα ακόμα και να καταχωρήσει άλλη αίτηση διατροφής η Αιτήτρια / Καθ’ ης η αίτηση δεν θα μπορεί να διεκδικήσει διατροφή από τον χρόνο καταχώρησης της παρούσας. Αντίθετα θεραπεύοντας το εκπρόθεσμο της καταχώρησης της Κλήσης κρίνω ότι δεν θα υπάρξει οποιοσδήποτε δυσμενής επηρεασμός των συμφερόντων του Καθ’ ου η Αίτηση / Αιτητή, ο οποίος έχει καταχωρήσει υπεράσπιση και στον οποίο θα δοθεί χρόνος για να καταχωρήσει Παράρτημα στην Κλήση για Οδηγίες.

Με γνώμονα λοιπόν τις πιο πάνω αρχές και δικονομικές διατάξεις και συνεκτιμώντας το σύνολο των περιστάσεων που σχετίζονται με την παρούσα υπόθεση και με δεδομένο ότι η Αιτήτρια/ Καθ’ ης η αίτηση έκδωσε ήδη τη Κλήση για οδηγίες, πλην όμως εκπρόθεσμα, κρίνω ότι υπάρχει καλός λόγος και ότι θα είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης να ασκήσω τη διακριτική μου ευχέρεια υπέρ της Αιτήτριας / Καθ’ ης η αίτηση. Συνακόλουθα ασκώντας την διακριτική μου ευχέρεια θεραπεύω το εκπρόθεσμο της καταχώρησης της Κλήσης και  η υπό εξέταση αίτηση απορρίπτεται.

Αναφορικά με τα έξοδα της παρούσας αίτησης, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες περιστάσεις της υπόθεσης, κρίνω ορθό όπως κάθε πλευρά επωμιστεί τα έξοδα της.

Η Κλήση για Οδηγίες της Αιτήτριας ορίζεται για οδηγίες στις 30/01/2024. Παράρτημα στη Κλήση να καταχωριστεί από τον Καθ’ ου η αίτηση εντός 30 ημερών από σήμερα.

                                                                                        [Υπ.] ………………………….

       Ν. Παπακωνσταντίνου Πότση, Δ.

Πιστόν Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο