ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ
Ενώπιον: Ν. Παπακωνσταντίνου Πότση, Δ.
Αρ. Αίτησης: 2/2022
Μεταξύ:
Α. Χ.
Αιτητή
-και-
Μ. Δ.
Καθ’ ης η αίτηση
------------------------------
Ημερομηνία: 31 Οκτωβρίου 2023
Εμφανίσεις:
Για τον Αιτητή: κα Μαρσέλου για Αντώνης Κ. Καράς Δ.Ε.Π.Ε.
Για την Καθ’ ης η αίτηση: κα Χατζηκωνσταντή για Γιώργος Φ. Πιττάτζης Δ.Ε.Π.Ε.
Ενδιάμεση Αίτηση ημερομηνίας 22/06/2023
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Στις 11/01/2022 ο Αιτητής καταχώρησε την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αίτηση γονικής μέριμνας με την οποία αξιώνει θεραπείες αναφορικά με την γονική μέριμνα και την ρύθμιση της επικοινωνίας του με το ανήλικο τέκνο των διαδίκων Φαίδρας Χατζηγιάννη Την ίδια μέρα καταχώρησε μονομερή αίτηση (στο εξής «αρχική ενδιάμεση αίτηση»), με την οποία αξίωνε προσωρινό διάταγμα ρύθμισης της επικοινωνίας του με την ανήλικη, την οποία και διατάχθηκε από το Δικαστήριο (με άλλη σύνθεση) να την επιδώσει.
Η αρχική ενδιάμεση αίτηση οδηγήθηκε σε ακρόαση και στις 12/07/2022 εκδόθηκε προσωρινό διάταγμα (στο εξής «αρχικό προσωρινό διάταγμα»), με το οποίο ρυθμίστηκε από το Δικαστήριο προσωρινά η επικοινωνία του Αιτητή με την ανήλικη από την επίδοση του διατάγματος στον Καθ’ ου η αίτηση μέχρι την εκδίκαση της εναρκτήριας αίτησης ή την έκδοση νεωτέρας διαταγής του δικαστηρίου. Με το αρχικό διάταγμα ρυθμίστηκε το δικαίωμα του Αιτητή με την ανήλικη ως ακολούθως :
«..Κάθε Τρίτη από η ώρα 3.00 μ.μ. όπου διατάσσεται ο Αιτητής να παραλαμβάνει την ανήλικη από τον τόπο όπου αυτή φροντίζεται από κοπέλα έως η ώρα 6.30 μ.μ.
Κάθε Πέμπτη από η ώρα 12.15 μ.μ. όπου διατάσσεται ο Αιτητής να παραλαμβάνει την ανήλικη από τον τόπο όπου αυτή φροντίζεται από κοπέλα έως η ώρα 6.30 μ.μ.
Κάθε Σάββατο από η ώρα 11.15 π.μ. έως η ώρα 6.30 μ.μ.
Εκτός όπου προνοείται διαφορετικά ανωτέρω, η Καθ’ ης η Αίτηση διατάσσεται να παραλαμβάνει από και να παραδίδει στον Αιτητή στον τόπο διαμονής της το ανήλικο τέκνο τους τις ημέρες και ώρες όπως πιο πάνω αναφέρεται.
Εκτός όπου προνοείται διαφορετικά ανωτέρω, ο Αιτητής διατάσσεται να παραλαμβάνει από και να παραδίδει στην Καθ’ ης η Αίτηση στον τόπο διαμονής της το ανήλικο τέκνο τους τις ημέρες και ώρες όπως πιο πάνω αναφέρεται».
Σχεδόν ένδεκα μήνες μετά την έκδοση του αρχικού προσωρινού διατάγματος, ήτοι περί την 22/06/2023 ο Αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση ενδιάμεση αίτηση με την οποία ζητά την τροποποίηση του αρχικού προσωρινού διατάγματος ως ακολούθως:
«Α. Προσωρινό Διάταγμα με το οποίο να τροποποιείται το παρεμπίπτον ή και ενδιάμεσο διάταγμα ημερομηνίας 12/07/2022 με το οποίο ρυθμίστηκε προσωρινά μέχρι την πλήρη εκδίκαση της κυρίως Αίτησης ημερομηνίας 11/01/2022 το δικαίωμα του Αιτητή για επικοινωνία το ανήλικο τέκνο του Φ. Χ. ως ακολούθως:
1.1. 1 ΕΒΔΟΜΑΔΑ:
(α) Τρίτη από η ώρα 3:00 μ.μ. όπου ο Αιτητής θα παραλαμβάνει την ανήλικη από το σχολείο της έως η ώρα 6:30 μ.μ. με παράδοση στον τόπο διαμονής της Καθ’ ης η Αίτηση.
(β) Πέμπτη από η ώρα 12.15 μ.μ. όπου ο Αιτητής θα παραλαμβάνει την ανήλικη από το σχολείο της έως η ώρα 6:30 μ.μ. με παράδοση στον τόπο διαμονής της Καθ' ης η Αίτηση.
(γ) Σάββατο από η ώρα 10:00 π.μ. έως η ώρα 12:00 μ.μ. της επομένης με διανυκτέρευση.
1.2. 2n ΕΒΔΟΜΑΔΑ:
(α) Τρίτη από η ώρα 3:00 μ.μ. όπου ο Αιτητής θα παραλαμβάνει την ανήλικη από το σχολείο της έως η ώρα 6:30 μ.μ. με παράδοση στον τόπο διαμονής της Καθ’ ης η Αίτηση.
(β) Πέμπτη από η ώρα 12.15 μ.μ. όπου ο Αιτητής θα παραλαμβάνει την ανήλικη από το σχολείο της έως η ώρα 6:30 μ.μ. με παράδοση στον τόπο διαμονής της Καθ' ης η Αίτηση.
(γ) Σάββατο από η ώρα 09:00 π.μ. έως η ώρα 6:30 μ.μ. με παραλαβή και παράδοση στον τόπο διαμονής της Καθ’ ης η Αίτηση.
Το ως άνω πρόγραμμα θα επαναλαμβάνεται ανά δεκαπενθήμερο.
1.3. ΘΕΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ:
Πέρα από το εβδομαδιαίο πρόγραμμα επικοινωνίας όπως αυτό θα καθοριστεί επιπλέον 1 εβδομάδα ήτοι 7 ημέρες με 6 διανυκτερεύσεις κατά τη περίοδο του καλοκαιριού κατόπιν συνεννόησης με την Καθ’ ης η Αίτηση.
1.4. ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ:
Πέρα από το εβδομαδιαίο πρόγραμμα επικοινωνίας όπως αυτό θα καθοριστεί επιπλέον 5 ημέρες με 4 διανυκτερεύσεις κατά τη περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων κατόπιν συνεννόησης με την Καθ’ ης η Αίτηση.
1.5. ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΠΑΣΧΑ:
Πέρα από το εβδομαδιαίο πρόγραμμα επικοινωνίας όπως αυτό θα καθοριστεί επιπλέον 5 ημέρες με 4 διανυκτερεύσεις κατά τη περίοδο των εορτών του Πάσχα κατόπιν συνεννόησης με την Καθ’ ης η Αίτηση».
Η υπό εξέταση αίτηση προσέκρουσε στην ένσταση της Καθ’ ης η αίτηση, η οποία βασίζεται στους πιο κάτω λόγους:
«1. Η αίτηση είναι νόμω και ουσία αβάσιμη.
2. Ο αιτητής δεν νομιμοποιείται στην αιτούμενη θεραπεία.
3. Δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις ή/και τα συστατικά στοιχεία για έκδοση
των αιτούμενων Διαταγμάτων.
4. Δεν συντρέχουν λόγοι τροποποίησης του Διατάγματος ημερ. 12/07/22.
5. Η τροποποίηση του Διατάγματος ημερ. 12/07/22 δεν δικαιολογείται
εφόσον από την έκδοση του έχουν παρέλθει μόλις 11 μήνες και καμία
ουσιαστική μεταβολή στις συνθήκες έχει επέλθει ούτως ώστε να
δικαιολογείται η τροποποίηση του.
6. Οι αιτούμενες θεραπείες δεν αποσκοπούν προς το συμφέρον του
ανήλικου τέκνου των διαδίκων.
7. Η Αίτηση είναι καταχρηστική ή/και αδικαιολόγητη ή/και άνευ αντικειμένου
ή/και αχρείαστη.
8. Η Αίτηση είναι παράτυπη ή/και αντικανονική, εφόσον καταχωρήθηκε ως
δια κλήσεως αίτηση και όχι δυνάμει του Τύπου 1».
Η υπό εξέταση αίτηση καθώς επίσης και η ένσταση στηρίζονται αμφότερες στις ένορκες δηλώσεις των μερών. Δεν καταχωρήθηκαν συμπληρωματικές ένορκες δηλώσεις ούτε αντεξετάστηκαν οι διάδικοι επί του περιεχομένου των ενόρκων δηλώσεων τους και η αίτηση ορίστηκε για ακρόαση με γραπτές αγορεύσεις.
Ο Αιτητής αναφέρει, μεταξύ άλλων, στην ένορκη του δήλωση που συνοδεύει την αίτηση του ότι όταν καταχώρησε την αρχική ενδιάμεση αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος, η ανήλικη ήταν 2 ετών και είχε περισσότερη ανάγκη την μητέρα της ενώ τώρα είναι 3.5 ετών και είναι σε ηλικία που όπως είναι η θέση του, μπορεί να περνά περισσότερο χρόνο μαζί της και να αναπτύξει πιο ισχυρό δέσιμο μαζί της. Αναφέρει επίσης ότι η εκδίκαση της κυρίως αίτησης φαίνεται να καθυστερεί δεδομένου ότι εκκρεμεί μέχρι σήμερα. Ισχυρίζεται επίσης ότι έχει ετοιμάσει κατάλληλο περιβάλλον για την ανήλικη για να μπορεί να διανυκτερεύει μαζί του και ότι μέχρι σήμερα (στο χρόνο καταχώρησης της αίτησης) δεν έχουν δοθεί οδηγίες για ετοιμασία έκθεσης απο το Γραφείο Ευημερίας. Όπως περαιτέρω αναφέρει, σήμερα βλέπει μόνο 17 ώρες την εβδομάδα την ανήλικη και επιθυμεί όπως οι ώρες αυξηθούν ως η αίτηση του αφού με αυτό το τρόπο θα εξασφαλιστούν καλύτερα τα δικαιώματα επικοινωνίας και η επαφή με την κόρη του. Τέλος είναι η θέση του ότι η μη έκδοση του αιτούμενου διατάγματος θα είναι σε βάρος της ορθής ψυχοσωματικής ανάπτυξης της ανήλικης η οποία επιτάσσει εξ ίσου επικοινωνία με τους δύο γονείς.
Η Καθ’ ης η Αίτηση ενίσταται στην έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων και αναφέρει, μεταξύ άλλων, στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση της ότι με την υπό εξέταση αίτηση ο Αιτητής αιτείται από το Δικαστήριο 11 μόλις μήνες μετά την έκδοση απόφασης στην αρχική ενδιάμεση αίτηση, να αποφανθεί εκ νέου για δεδομένα που είχε ενώπιον του πριν από 11 μήνες. Ισχυρίζεται επίσης ότι ουδεμία διαφοροποίηση ή μεταβολή συνθηκών επήλθε που να δικαιολογεί την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων και την κατ’ επέκταση διατάραξη του προγράμματος και της επικοινωνίας της ανήλικης. Είναι η θέση της Καθ’ ης η αίτηση ότι ο ίδιος ο Αιτητής στο πλαίσιο έκδοσης του αρχικού προσωρινού διατάγματος περιόρισε το δικαίωμα του για επικοινωνία με την ανήλικη γνωρίζοντας ότι το διάταγμα που θα εκδίδετο θα είχε ισχύ μέχρι την τελική εκδίκαση της κυρίως αίτησης και ότι δεν προβάλλει ουσιαστικούς λόγους που να δικαιολογούν το αίτημα του για εξέταση από το δικαστήριο των δεδομένων που είχε ενώπιον κατά την έκδοση του αρχικού προσωρινού διατάγματος. Αναφέρει περαιτέρω ότι η ανήλικη είναι 3.5 ετών και η διανυκτέρευση της σε περιβάλλον που δεν γνωρίζει και δεν είναι εξοικειωμένη και προτού να γίνει η Έκθεση από το Γραφείο Ευημερίας δεν θα είναι προς όφελος της ανήλικης. Είναι η θέση της Καθ’ ης η αίτηση ότι ανήλικη δεν δύναται να διανυκτερεύει αλλού αφού νιώθει ανασφάλεια και αβεβαιότητα και ότι ο λόγος καταχώρησης της παρούσας αίτησης είναι εκδικητικός.
Στο σημείο αυτό αναφέρω ότι πως στο στάδιο αυτό δεν απαιτείται λεπτομερής αξιολόγησή της μαρτυρίας (Βλ. Jonitexo Ltd ν. Addidas (1984) 1 Α.Α.Δ. 263). Ούτε οριστική διάγνωση των θεμάτων που συνάπτονται με τα επίδικα θέματα στην κυρίως αίτηση (Βλ. Μυριάνθη Κυριάκου Νικόλα ν. Μιχάλη Κεφάλα κ.α. Π.Ε. 9939 - 17.7.1998).
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Το άρθρο 32 του Περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60, επί του οποίου στηρίζεται μεταξύ άλλων η αίτηση, προνοεί τα εξής:
32.-(1) Τηρoυμέvoυ oιoυδήπoτε διαδικαστικoύ καvovισμoύ έκαστov δικαστήριov, εv τη ασκήσει της πoλιτικής αυτoύ δικαιoδoσίας, δύvαται vα εκδίδη απαγoρευτικόv διάταγμα (παρεμπίπτov, διηvεκές, ή πρoστακτικόv) ή vα διoρίζη παραλήπτηv εις πάσας τας περιπτώσεις εις ας τo δικαστήριov κρίvει τoύτo δίκαιov ή πρόσφoρov, καίτoι δεv αξιoύvται ή χoρηγoύvται oμoύ μετ' αυτoύ απoζημιώσεις ή άλλη θεραπεία:
(2) Οιovδήπoτε παρεμπίπτov διάταγμα, εκδoθέv συμφώvως τω εδαφίω (1), δύvαται vα εκδoθή υπό τoιoύτoυς όρoυς και πρoϋπoθέσεις ως τo δικαστήριov θεωρεί δίκαιov, και τo δικαστήριov δύvαται καθ' oιovδήπoτε χρόvov, επί απoδείξει ευλόγoυ αιτίας, vα ακυρώση ή τρoπoπoιήση oιovδήπoτε τoιoύτov διάταγμα.
(3) Εάv ήθελε φαvή εις τo δικαστήριov ότι oιovδήπoτε εκδoθέv απαγoρευτικόv διάταγμα δυvάμει τoυ εδαφίoυ (1) εβασίσθη επί αvεπαρκώv λόγωv, ή εάν η απαίτηση του αιτητή με αίτηση του οποίου εκδόθηκε το διάταγμα αποτύχει ή έχει εκδοθεί απόφαση εναντιόν του συνεπεία παραλείψεως ή άλλως και φανεί στο δικαστήριο ότι δεν υπήρχε πιθανή βάση για την έγερση της απαίτησής του, το δικαστήριο δύναται, εάν νομίζει τούτο πρέπον, με αίτηση του διαδίκου εναντίον του οποίου εκδόθηκε το διάταγμα να διατάξει την καταβολή σ’ αυτόν εύλογης αποζημίωσης για τις δαπάνες και τηv βλάβηv ήτις πρoσεγέvετo εις αυτό διά της εκτελέσεως τoυ διατάγματoς.
«Αν από τότε που εκδόθηκε δικαστική απόφαση σχετικά με τη γονική μέριμνα μεταβλήθηκαν οι συνθήκες, το Δικαστήριο μπορεί ύστερα από αίτηση του ενός ή και των δύο γονέων ή του Διευθυντή να προσαρμόσει την απόφαση του στις νέες συνθήκες ανακαλώντας ή τροποποιώντας την.»
Η εξουσία του Δικαστηρίου για τροποποίηση προσωρινού διατάγματος δυνάμει του άρθρου 32.2 του Περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60 και του άρθρου 20 περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμος του 1990 (216/1990) είναι ευρεία, στην περίπτωση που καταδειχθεί βέβαια εύλογη αιτία ή μεταβολή συνθηκών που να δικαιολογεί κάτι τέτοιο. Η τροποποίηση μπορεί να γίνει σύμφωνα με το άρθρο 32.2 σε οποιοδήποτε στάδιο, ακόμα δηλαδή και μετά που το διάταγμα θα καταστεί απόλυτο (βλ. μεταξύ άλλων IKOS CIF LTD Πολ. Αίτ. αρ. 35/2015, ημερ. 3.3.2015), ECLI:CY:AD:2015:D146.
Η ευρεία διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου για τροποποίηση ή ακόμα και για ακύρωση παρεμπίπτοντος διατάγματος δυνάμει του άρθρου 32.2, αναγνωρίστηκε στηνυπόθεση Avila Management Services Ltd κ.α. v. Frantisek Stepanek κ.α.(2012) 1(Β) Α.Α.Δ. 1403 όπου αναφέρθηκαν τα εξής:
«Κατ' αρχάς η ενδιάμεση θεραπεία παραμένει ενδιάμεση, αναθεωρήσιμη ανά πάσα στιγμή θεωρηθεί ότι οι περιστάσεις έχουν διαφοροποιηθεί προς τροποποίηση ή ακόμη και ακύρωση του εκδοθέντος διατάγματος.»
Προκύπτει επίσης από το άρθρο 32.2 ότι το βάρος απόδειξης της εύλογης αιτίας για ακύρωση ή τροποποίηση του παρεμπίπτοντος διατάγματος, είναι πάντοτε στους ώμους του διαδίκου που αιτείται την ακύρωση ή τροποποίηση.
Στο άρθρο 32.2 δεν υπάρχει ερμηνεία της φράσης «εύλογη αιτία». Κατά την κρίση μου και σε συνδυασμό με το άρθρο 20 του Ν 216/1990, αυτή πρέπει να σχετίζεται με γεγονότα που προέκυψαν μετά την έκδοση του αρχικού διατάγματος ή δεν ήρθαν σε γνώση του Δικαστηρίου κατά την έκδοση του, ώστε να δικαιολογείται η τροποποίηση ή ακύρωση του. Επιπλέον, σε περίπτωση που δεν ακυρώνεται πλήρως αλλά τροποποιείται το διάταγμα, η τροποποίηση πρέπει να είναι αναγκαία για τους άμεσους σκοπούς έκδοσης του αιτούμενου για τροποποίηση διατάγματος αλλά ταυτόχρονα να μην καταστρατηγείται ο λόγος έκδοσης του αρχικού διατάγματος. Σχετικές αποφάσεις αναφορικά με την μεταβολή των συνθηκών είναι: Economou v. Economou 1981 I CLR 48, και Χριστοδούλου ν. Χριστοδούλου (1993) 1ΑΑΔ 195.
Είναι σαφές ότι με την έκδοση του αρχικού προσωρινού διατάγματος επικοινωνίας, το Δικαστήριο είχε πειστεί ότι πληρούνται οι εκ του νόμου προβλεπόμενες προϋποθέσεις έκδοσης του ως καθορίζονται στο άρθρο 32.1, ήτοι η ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση στην ακρόαση της υπόθεσης, ύπαρξη ορατής πιθανότητας επιτυχίας και ότι θα είναι αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο εκτός εάν εκδοθεί το προσωρινό διατάγματα.
Όπως έχει λεχθεί από την νομολογία, για να διαφοροποιηθεί και να τροποποιηθεί μια απόφαση/διάταγμα, θα πρέπει να έχει διαφοροποιηθεί το πραγματικό υπόβαθρο της προηγούμενης απόφασης/διατάγματος. Όταν υφίσταται διάταγμα το Δικαστήριο ενώπιον του οποίου τίθεται ζήτημα τροποποίησης του, οφείλει να εκλαμβάνει ότι στο χρόνο που αυτό είχε εκδοθεί ήταν το κατάλληλο στις περιστάσεις της υπόθεσης. Αυτό επιβάλλει η σχετική πρόνοια για μεταβολή των συνθηκών ως προϋπόθεση για την τροποποίηση του. Μόνο έτσι μπορεί να δικαιολογηθεί η επέμβαση από το Δικαστήριο στο διάταγμα που το ίδιο είχε εκδώσει (Σχετική η Γ.Ν ν Μ.Μ.Χ, Έφεση αρ.44/2022, ημερ. 01/06/2023).
Έχω μελετήσει με την δέουσα προσοχή των όσων αναφέρονται στα δικόγραφα, στην αίτηση και την ένορκη δήλωση του Αιτητή, στην ένσταση και την ένορκη δήλωση της Καθ’ ης η Αίτηση καθώς επίσης και τα όσα μου έχουν αναφέρει οι συνήγοροι των διαδίκων με τις γραπτές τους αγορεύσεις.
Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι έχει διαμορφώσει κατάλληλο χώρο για να μπορεί να διαμένει η ανήλικη, πλην όμως και στην αρχική του αίτηση, στο πλαίσιο της οποίας είχε εκδοθεί το αρχικό προσωρινό διάταγμα, είχε αναφέρει ότι είχε τον απαραίτητο εξοπλισμό για την κάλυψη των αναγκών της ανήλικης. Επίσης στα γεγονότα της εναρκτήρια αίτησης, ο Αιτητής δικογραφεί ότι στο χώρο που διαμένει υπάρχει παιδικό δωμάτιο για να διαμένει το ανήλικο τέκνο των διαδίκων με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό για την διανυκτέρευση του. Συνεπώς η ύπαρξη κατάλληλου χώρου για την διαμονή της ανήλικης δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μεταβολή συνθηκών που να δικαιολογεί την τροποποίηση του αρχικού προσωρινού διατάγματος. Όπως δε προκύπτει απο το φάκελο της υπόθεσης, ο Αιτητής κατά την ακρόαση της αρχικής αίτησης για έκδοση του αρχικού προσωρινού διατάγματος, είχε ο ίδιος περιορίσει το αίτημα του για επικοινωνία όπως και για διανυκτερεύσεις.
Ο Αιτητής εδράζει το αίτημα του για τροποποίηση στο γεγονός ότι σήμερα η θυγατέρα του είναι 3.5 και συνεπώς, όπως ισχυρίζεται, είναι σε ηλικία που μπορεί να περνά περισσότερο χρόνο μαζί του, ενώ όπως αναφέρει στο χρόνο καταχώρησης της αίτησης για έκδοση του αρχικού προσωρινού ήταν ηλικίας 2 ετών και είχε περισσότερη ανάγκη την μητέρα της.
Όπως λέχθηκε στην Γ.Λ ν Χ.Ι , Έφεση αρ.20/20, απόφαση ημερομηνίας 15/12/2021, «Όταν το ασφαλιστικό μέτρο αφορά προσωρινή ρύθμιση επικοινωνίας του γονέα με το παιδί, η προϋπόθεση του ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο χωρίς την έκδοση του αιτουμένου διατάγματος προσλαμβάνει την έννοια εξασφάλισης ενός δικαιώματος επικοινωνίας σε ένα επιθυμητό βαθμό ώστε, πρωτίστως και κύρια, να αποφευχθεί η αποξένωση του παιδιού με το γονέα με τον οποίο δεν διαμένει αλλά και γενικότερα να διατηρηθεί τέτοια επικοινωνία μεταξύ τους που να είναι συμβατή με το Νόμο και τη Νομολογία ώσπου τα θέματα γονικής μέριμνας να επιλυθούν οριστικά από το Δικαστήριο (δηλαδή τον Περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμο του 1990, Ν.216/90 Άρθρα 6(1)(2)[1] και 17[2]) και τη Νομολογία, (Διευθύντρια Τμήματος Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας ν. Ν. κ.ά. (2001) 1Γ ΑΑΔ 1911 και Σ. ν. Σ. (1993) 1 ΑΑΔ 130).»
Η υπό εξέταση αίτηση καταχωρήθηκε 11 μήνες μετά την έκδοση του αρχικού προσωρινού διατάγματος. Ήταν αυτονόητο και σε γνώση του δικαστηρίου αλλά και των διαδίκων στο χρόνο έκδοσης του αρχικού προσωρινού διατάγματος ότι, αυτό θα ίσχυε μέχρι την εκδίκαση της εναρκτήριας αίτησης ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του δικαστηρίου. Ήταν δε αναμενόμενο ότι από την έκδοση του μέχρι την εκδίκαση της εναρκτήριας αίτησης θα παρερχόταν κάποιος χρόνος, παράγοντας άλλωστε που δικαιολογούσε την προσωρινή ρύθμιση της επικοινωνίας μέχρι την εκδίκαση της εναρκτήριας αίτησης. Ο χρόνος που παρήλθε, κρίνω ότι δεν αποδεικνύει από μόνος του και χωρίς οτιδήποτε άλλο εύλογη αιτία ή ουσιαστική μεταβολή των συνθηκών τέτοια που να δικαιολογεί χωρίς άλλο την ανάγκη για τροποποίηση του αρχικού προσωρινού διατάγματος. Με την έκδοση του αρχικού προσωρινού διατάγματος ρυθμίστηκε η επικοινωνία του Αιτητή με την ανήλικη σε ένα βαθμό ώστε αφενός μεν να αποφευχθεί η αποξένωση του παιδιού με το γονέα με τον οποίο δεν διαμένει αλλά και γενικότερα να διατηρηθεί τέτοια επικοινωνία μεταξύ τους που να είναι συμβατή με το Νόμο και τη Νομολογία ώσπου τα θέματα γονικής μέριμνας να επιλυθούν οριστικά από το Δικαστήριο στο πλαίσιο της εκδίκασης της κυρίως αίτησης.
Η αίτηση βασίζεται επίσης στον ισχυρισμό του Αιτητή ότι από τις 11/01/2022 που καταχωρήθηκε η εναρκτήρια αίτηση, μέχρι σήμερα συνεχίζει να εκκρεμεί και συνεπώς υπάρχει καθυστέρηση στην εκδίκαση της εναρκτήριας αίτησης που δικαιολογεί την έγκριση της υπό εξέταση αίτησης. Κρίνω ότι η καθυστέρηση που έχει προκύψει σε σχέση με την εκδίκαση της εναρκτήριας αίτησης δεν είναι σε τέτοιο βαθμό ώστε να δικαιολογεί την τροποποίηση του προσωρινού διατάγματος που εκδόθηκε 11 μήνες πριν την καταχώρηση της υπό εξέταση αίτησης. Ως ένα βαθμό δε συνυπαίτιες των καθυστερήσεων είναι και οι δύο ενδιάμεσες αιτήσεις που καταχώρησε ο Αιτητής, ήτοι η αρχική αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος και η υπό εξέταση αίτηση, χωρίς βέβαια να παραγνωρίζεται το δικαίωμα του Αιτητή να αποταθεί στο δικαστήριο με σκοπό την εξασφάλιση προσωρινής θεραπείας. Σε κάθε περίπτωση όπως προκύπτει από το φάκελο του Δικαστηρίου, τα δικόγραφα έχουν συμπληρωθεί, έχουν καταχωρηθεί οι ένορκες δηλώσεις αποκάλυψης εγγράφων από αμφότερους τους διαδίκους, έχουν καταχωρηθεί κατάλογοι μαρτύρων και σύνοψης μαρτυρίας και έχουν δοθεί από τις 04/07/2023 οδηγίες για ετοιμασία έκθεσης από το Γραφείο Ευημερίας. Συνακόλουθα η εναρκτήρια αίτηση έχει μπει στην ευθεία πορεία και θα εκδικαστεί το συντομότερο δυνατόν.
Το άρθρο 6 του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου του 1990 (Ν. 216/90) το οποίο προνοεί τα εξής.
.-(1) Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου.
(2)(α) Στο συμφέρον του τέκνου πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του Δικαστηρίου όταν, κατά τις διατάξεις του νόμου, το Δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο της άσκησης της.
(β) Η απόφαση του Δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις με βάση το φύλο, τη γλώσσα, τη θρησκεία, τις πεποιθήσεις, την ιθαγένεια, την εθνική ή κοινωνική προέλευση ή την περιουσία.
(3) Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου και στο βαθμό που μπορεί να αντιληφθεί, πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του πριν από κάθε απόφαση σχετικά με τη γονική μέριμνα, εφόσον η απόφαση αφορά τα συμφέροντα του.
Δεν παραγνωρίζω ότι το άρθρο 6(3) του Ν. 216/1990 προνοεί ότι ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου και στο βαθμό που μπορεί να αντιληφθεί, πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του πριν από κάθε απόφαση σχετικά με τη γονική μέριμνα, εφόσον η απόφαση αφορά τα συμφέροντα του. Δεδομένου το ότι η ανήλικη είναι μόλις 3.5 ετών κρίνω ότι δεν έχει την απαραίτητη ωριμότητα και βαθμό αντίληψης ώστε να αναζητήσω την γνώμη της για συνεκτίμηση και ούτε θεωρώ ότι θα είναι προς όφελος της ανήλικης η τέλεση τέτοιας συνέντευξης μαζί της, αντίθετα θεωρώ ότι θα την ταλαιπωρούσε αχρείαστα και θα απόβαινε σε βάρος του συμφέροντος της, λόγω του πολύ νεαρού της ηλικίας της.
Λαμβάνοντας υπόψη όλων των ανωτέρω καθώς και τα όσα προνοούνται από τον νόμο και την σχετική νομολογία, κρίνω ότι υπό τις περιστάσεις το ισοζύγιο της ευχέρειας κλίνει υπέρ της διατήρησης του αρχικού προσωρινού διατάγματος ως έχει. Αυτό γιατί η συνέχιση του διατάγματος δεν στερεί από τον Αιτητή την επικοινωνία με την ανήλικη, παρά μόνο την ρυθμίζει προσωρινά μέχρι την εκδίκαση της εναρκτήριας αίτησης όπου το Δικαστήριο θα υπεισέλθει στην ουσία της υπόθεσης και θα έχει ενώπιον του και την σχετική έκθεση του Γραφείου Ευημερίας. Επαναλαμβάνω ότι το Δικαστήριο ενώπιον του οποίου τίθεται ζήτημα τροποποίησης διατάγματος του, οφείλει να εκλαμβάνει ότι στο χρόνο που αυτό είχε εκδοθεί ήταν το κατάλληλο στις περιστάσεις της υπόθεσης. Άλλωστε σκοπός της έκδοσης του αρχικού προσωρινού διατάγματος ήταν η προσωρινή ρύθμιση του δικαιώματος επικοινωνίας του Αιτητή με την ανήλικη μέχρι την τελική εκδίκαση της εναρκτήριας αίτησης με γνώμονα πάντοτε το καλώς νοούμενο συμφέρον του ανήλικου, λαμβάνοντας υπόψη τις συντρέχουσες συνθήκες και περιστάσεις και με σκοπό την αποτροπή του κινδύνου ψυχικής αποξένωσης από τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, δηλαδή τον Αιτητή.
Συνοψίζοντας όλα τα πιο πάνω, κρίνω ότι ο Αιτητής απέτυχε να αποδείξει ότι υπάρχει εύλογη αιτία ή ότι μεταβλήθηκαν οι συνθήκες από τον χρόνο έκδοσης του αρχικού προσωρινού διατάγματος με τέτοιο τρόπο ώστε να δικαιολογείται το υπό κρίση αίτημα του για τροποποίηση του αρχικού προσωρινού διατάγματος.
Ως εκ τούτου, η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ της καθ' ης η αίτηση ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή, εγκριθούν από το Δικαστήριο και είναι πληρωτέα στο τέλος της εκδίκασης της εναρκτήριας αίτησης.
Η Κυρίως Αίτηση ορίζεται για Καθορισμό Επίδικων Θεμάτων στις 16/11/2023 η ώρα 9:00π.μ.
[Υπ.] .…..……….……………………….
Ν. Παπακωνσταντίνου Πότση, Δ.
Πιστόν Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής