ECLI:CY:ODLEF:2023:1

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

Ενώπιον: Δ. Κούσιου, Δ.

Αρ. Αίτησης:357/2014

 

Μεταξύ:

Ε.Π.

                        Αιτήτριας

-και-

 

Σ.Π.

Καθ’ ου η αίτηση

__________________________________

 

 

Ημερομηνία: 27 Μαρτίου, 2023

Εμφανίσεις:

Για την Αιτήτρια:  κ.κ. Ελένη Βραχίμη & Σία

Για τον Καθ’ ου η αίτηση:  Κλεόπα & Παρασκευά Δ.Ε.Π.Ε.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Οι διάδικοι είναι πρώην σύζυγοι.  Από το γάμο τους που τελέστηκε στις 08/09/2007, απέκτησαν δύο παιδιά την Θ. και την Κ. που γεννήθηκαν στις 08/08/2008 και 12/08/2010, αντίστοιχα.  Η συμβίωση τους διακόπηκε στις 07/06/2013.

Σε συνήθεις υποθέσεις έκδοσης πρώτου διατάγματος διατροφής ανήλικου, υπόχρεος σε συνεισφορά είναι ο ένας από τους γονείς.  Στην παρούσα, όμως, ιδιόμορφη υπόθεση διατροφής, οι διάδικοι ζητούν συνεισφορά ο ένας από τον άλλο.

Η Αιτήτρια με αίτηση της ημερομηνίας 12/11/2014, όπως αυτή στη συνέχεια και συγκεκριμένα στις 20/09/2017, κατόπιν απόφασης του Δικαστηρίου τούτου ημερομηνίας 04/08/2017, τροποποιήθηκε, ζητά την έκδοση διατάγματος με το οποίο να διατάσσεται ο Καθ’ ου η αίτηση να καταβάλλει σ’ αυτήν το ποσό των €1,400 το μήνα, ως η συνεισφορά του στη διατροφή των πιο πάνω ανηλίκων τέκνων τους.

Ο Καθ’ ου η αίτηση καταχώρησε αρχικά έκθεση υπεράσπισης και ανταπαίτησης στις 16/01/2015.  Μετά την καταχώριση τροποποιημένης αίτησης από την Αιτήτρια, ο Καθ’ ου η αίτηση καταχώρησε στις 03/10/2017, τροποποιημένη υπεράσπιση και ανταπαίτηση, την οποία στη συνέχεια, με βάση το εκ συμφώνου εκδοθέν διάταγμα ημερομηνίας 10/02/2020, τροποποίησε και καταχώρησε στις 08/05/2020.  Με την εν λόγω ανταπαίτηση του ο Καθ’ ου η αίτηση ζητά διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται η Αιτήτρια να καταβάλλει σ’ αυτόν €250 το μήνα, ως η συνεισφορά της στη διατροφή των πιο πάνω ανηλίκων τέκνων τους.

Πολλοί είναι οι παράγοντες που επιβραδύνουν την επίλυση της συγκεκριμένης διαφοράς.  Πέραν των τροποποιήσεων που αναφέρθηκαν πιο πάνω, καθυστέρηση προκαλείται, μεταξύ άλλων και με ενδιάμεσες αιτήσεις, αλλαγές δικηγόρων εκατέρωθεν, αναβολές από το ένα ή το άλλο μέρος, πολλές εκ των οποίων και λόγω συζητήσεων για διευθέτηση της υπόθεσης, αλλά και λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. 

Ο, τι επιπλέον στην πορεία της υπόθεσης αυτής ξεπροβάλλει ως ουσιαστικό στοιχείο και αναπόφευκτα επηρεάζει και την, κατά τα άλλα, βασισμένη σε οικονομικούς παράγοντες, επίλυση της παρούσας διαφοράς, είναι οι σχέσεις των διαδίκων, οι οποίες μετά την ως άνω διάσταση τους στις 07/06/2013, αλλά και μέχρι σήμερα, είναι εξαιρετικά τεταμένες και έχουν ως αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, οξύτατες μεταξύ τους αντιδικίες.

Μια απ’ αυτές τις αντιδικίες αφορά τη γονική μέριμνα των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων.  Σε σχέση με τον κρίσιμο χρόνο καταχώρισης της εναρκτήριας αίτησης στις 12/11/2014, θεωρώ ως πρώτο σταθμό το εκ συμφώνου εκδοθέν διάταγμα ημερομηνίας 12/12/2014, στην αίτηση γονικής μέριμνας με αριθμό 480/2013, (ΤΕΚ. 2) το οποίο προνοεί τα εξής:

«ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΕΚ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΕΚΔΙΔΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑ με το οποίο η φύλαξη και φροντίδα των ανήλικων τέκνων των διαδίκων, Θ. και Κ., ΘΑ ΑΣΚΟΥΝΤΑΙ από κοινού και από τους δύο γονείς.

ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΚ ΣΥΦΩΝΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑ με το οποίο οι λοιπές πτυχές της γονικής μέριμνας θα ασκούνται από κοινού.

ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΕΚ ΣΥΦΩΝΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑ με το οποίο ο τόπος διαμονής των ανήλικων τέκνων των διαδίκων, θα είναι ανάλογα με ποιον από τους δύο γονείς θα βρίσκονται τα ανήλικα.

Από σήμερα, 12.12.14, τα αναφερόμενα ανήλικα θα διαμένουν με τον αιτητή, ως ακολούθως:

(α)       Κάθε πρώτη, Τρίτη και ούτω καθεξής βδομάδα, από η ώρα 1.00μ.μ. της Τρίτης έως η ώρα 8.00π.μ. της Τετάρτης και από η ώρα 1.00μ.μ. της Παρασκευής έως η ώρα 8.00π.μ. της Δευτέρας.

(β)       Κάθε δεύτερη, τέταρτη και ούτω καθεξής βδομάδα, αρχής γενομένης από 15.12.14, από η ώρα 1.00μ.μ. της Τρίτης έως η ώρα 8.00π.μ. της Πέμπτης.

(γ)        Κατά τη διάρκεια των διακοπών των Χριστουγέννων, την πρώτη περίοδο από η ώρα 10.00π.μ. της 23ης Δεκεμβρίου έως η ώρα 8.00μ.μ. της 29ης Δεκεμβρίου και τη δεύτερη περίοδο, από η ώρα 10.00π.μ. της 30ης Δεκεμβρίου έως η ώρα 8.00μ.μ. της 6ης Ιανουαρίου, και εναλλάξ κάθε χρόνο.

Κατά τη διάρκεια των διακοπών των Χριστουγέννων τον 2014, ο αιτητής Θα ασκήσει το πιο πάνω δικαίωμα τον την 1ην περίοδο.

(δ)       Κατά τη διάρκεια των διακοπών τον Πάσχα, την πρώτη περίοδο από η ώρα 10.00π.μ. της Μεγάλης Δευτέρας έως η ώρα 8.00μ.μ. της Κυριακής τον Πάσχα και τη δεύτερη περίοδο από η ώρα 10.00π.μ. της Δευτέρας τον Πάσχα έως η ώρα 8.00μ.μ. της Κυριακής τον Θωμά, και εναλλάξ κάθε χρόνο.

Κατά τη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα του 2015, ο αιτητής θα ασκήσει το πιο πάνω δικαίωμά του τη 2ην περίοδο.

(ε)        Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών εντός του μηνός Ιουλίου θα καθορίζονται δυο περίοδοι, 1ην και 3η  βδομάδα και 2ην και 4η βδομάδα.  Για
το καλοκαίρι του 2015, ο αιτητής θα ασκήσει το δικαίωμά του την 1ην και 3ην βδομάδα, από η ώρα 10.00π.μ. της πρώτης ημέρας έως η ώρα 8.00 μ.μ. της τελευταίας ημέρας, και επιπρόσθετα κατά το μήνα Αύγουστο ο κάθε διάδικος θα δικαιούται μια συνεχή βδομάδα για διακοπές με τα παιδιά, από η ώρα 10.00π.μ. της πρώτης ημέρας έως η ώρα 8.00μ.μ. της τελευταίας ημέρας, για την οποία θα υπάρχει συνεννόηση μεταξύ των διαδίκων από τις αρχές Ιουλίου, οπότε και το δικαίωμα του ως ανωτέρω αναφέρεται, θα αναστέλλεται για τις ημέρες αυτές.

ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΚ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑ με το οποίο οι διάδικοι ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ να προβούν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες, ούτως ώστε το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, Θ., να τύχει παρακολούθησης από την εκπαιδευτική ψυχολόγο του σχολείου του.»

Αφού σημειώσω πως πριν από το πιο πάνω διάταγμα ημερομηνίας 12/12/2014 ίσχυε το εκδοθέν, στα πλαίσια της ίδιας πιο πάνω αίτησης γονικής μέριμνας, προσωρινό διάταγμα ημερομηνίας 03/10/2013, προχωρώ στο δεύτερο σταθμό.  Πρόκειται για την αίτηση τροποποίησης του πιο πάνω διατάγματος ημερομηνίας 12/12/2014, την οποία καταχώρησε η Αιτήτρια στις 04/09/2015 και έλαβε τον αριθμό 379/2015.  Μέσα στα πλαίσια της εν λόγω αίτησης, στις 04/9/2015 εκδόθηκαν μονομερώς τα πιο κάτω προσωρινά διατάγματα (ΤΕΚ.3).

«… ΔΙΑΤΑΓΜΑ με το οποίο ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ το μέρος του διατάγματος του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερομηνίας 12.12.2014 στην αίτηση γονικής μέριμνας υπ’ αριθμό 480/13, που αφορά τον καθ’ ου η αίτηση έτσι ώστε η φύλαξη και φροντίδα των ανηλίκων να ασκείται μόνο από την αιτήτρια και ο τόπος διαμονής των ανηλίκων να είναι ο τόπος διαμονής της αιτήτριας μέχρι εκδίκασης και/ή τελικής αποπεράτωσης της εναρκτήριας αίτησης και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου….

Διάταγμα με το οποίο ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ στον Καθ’ ου η αίτηση να έρχεται σε άμεση επικοινωνία ή επαφή με τα ανήλικα χωρίς την άδεια του Δικαστηρίου, μέχρι εκδίκασης και/ή τελικής αποπεράτωσης της εναρκτήριας αίτησης και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου…».

Τα πιο πάνω προσωρινά διατάγματα ακυρώθηκαν με απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 18/12/2016.

Τρίτο σταθμό αποτελεί το εκ συμφώνου εκδοθέν τελικό διάταγμα ημερομηνίας 14/04/2022 στην πιο πάνω αίτηση γονικής μέριμνας με αριθμό 379/2015, με το οποίο ακυρώνεται το προηγούμενο διάταγμα ημερομηνίας 12/12/2014 και εκδίδονται, μεταξύ άλλων, διατάγματα με τα οποία:

«1.       Η φύλαξη και η φροντίδα του ανήλικων τέκνων των διαδίκων Θ. και Κ. Π. ανατίθεται και στους δύο διαδίκους από κοινού.

                        Καθορίζεται ως τόπος διαμονής των τέκνων ο εκάστοτε τόπος διαμονής και των δύο διαδίκων ανάλογα με το γονέα που θα βρίσκονται και θα διαμένουν τα τέκνα.

2.          Οι υπόλοιπες πτυχές της γονικής μέριμνας θα ασκούνται από τους δύο
          διαδίκους από κοινού (περιλαμβανομένης και της επιμέλειας).

3.          Οι διάδικοι θα έχουν τα τέκνα μαζί τους ως ακολούθως:

             (α)      Ο Καθ’ ου η αίτηση θα έχει τα τέκνα μαζί του ως ακολούθως:

Πρώτη εβδομάδα:

(i)            Δευτέρα την ώρα που τελειώνουν τα μαθήματα στο σχολείο ή η ώρα 11.00 το πρωί κατά τις αργίες μέχρι την Τετάρτη την ώρα που τελειώνουν τα μαθήματα στο σχολείο ή η ώρα 11.00 το πρωί κατά τις αργίες.

(ii)           Παρασκευή την ώρα που τελειώνουν τα μαθήματα στο σχολείο ή η ώρα 11.00 το πρωί κατά τις αργίες μέχρι τη Δευτέρα την ώρα που τελειώνουν τα μαθήματα στο σχολείο ή η ώρα 11.00 το πρωί κατά τις αργίες.

Δεύτερη εβδομάδα:

 (i)         Πέμπτη την ώρα που τελειώνουν τα μαθήματα στο σχολείο ή η ώρα 11.00 το πρωί κατά τις αργίες μέχρι την Παρασκευή την ώρα που τελειώνουν τα μαθήματα στο σχολείο ή η ώρα 11.00 το πρωί κατά τις αργίες.

(β)         H αιτήτρια θα έχει τα τέκνα μαζί της ως ακολούθως:

 Πρώτη εβδομάδα:

(i)            Τετάρτη την ώρα που τελειώνουν τα μαθήματα στο σχολείο ή η ώρα 11.00 το πρωί κατά τις αργίες μέχρι την Παρασκευή την ώρα που τελειώνουν τα μαθήματα στο σχολείο ή η ώρα 11.00

                             το πρωί κατά τις αργίες.

Δεύτερη εβδομάδα:

(i)            Δευτέρα την ώρα που τελειώνουν τα μαθήματα στο σχολείο ή η ώρα 11.00 το πρωί κατά τις αργίες μέχρι την Πέμπτη την ώρα που τελειώνουν τα μαθήματα στο σχολείο ή η ώρα 11.00 το πρωί κατά τις αργίες.

(ii)           Παρασκευή την ώρα που τελειώνουν τα μαθήματα στο σχολείο ή η ώρα 11.00 το πρωί κατά τις αργίες μέχρι τη Δευτέρα την ώρα που τελειώνουν τα μαθήματα στο σχολείο ή η ώρα 11.00 το πρωί κατά τις αργίες.

H ρύθμιση αυτή θα επαναλαμβάνεται κάθε δεκαπενθήμερο. Πρώτη εβδομάδα ισχύος του διατάγματος θεωρείται η εβδομάδα που αρχίζει στις 2.5.22. Δεύτερη εβδομάδα ισχύος του διατάγματος θεωρείται η εβδομάδα που αρχίζει 9.5.22.

4.              (α) Κατά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς οι διάδικοι

θα έχουν τα τέκνα μαζί τους εκ περιτροπής κατ’ έτος τις ακόλουθες περιόδους:

(i)            22 Δεκεμβρίου η ώρα 11.00 το πρωί μέχρι 30 Δεκεμβρίου η ώρα 11.00 το πρωί.

(ii)           30 Δεκεμβρίου η ώρα 11.00 το πρωί μέχρι 7 Ιανουαρίου η ώρα 11.00 το πρωί.

Τα Χριστούγεννα του 2022 και την Πρωτοχρονιά του 2023 ο Καθ’ ου η
αίτηση θα έχει τα τέκνα μαζί του την πρώτη περίοδο και η αιτήτρια θα έχει τα τέκνα μαζί της τη δεύτερη περίοδο. H ρύθμιση αυτή θα επαναλαμβάνεται ούτω καθεξής και εκ περιτροπής από έτος σε έτος.

(β)       Κατά τις γιορτές του Πάσχα οι διάδικοι θα έχουν τα τέκνα μαζί τους εκ περιτροπής κατ' έτος τις ακόλουθες περιόδους:

(i)          Από τη Μεγάλη Δευτέρα η ώρα 11.00 το πρωί μέχρι τη Δευτέρα της Διακαινησίμου η ώρα 11.00 το πρωί.

(ii)         Από τη Δευτέρα της Διακαινησίμου η ώρα 11.00 το πρωί μέχρι τη Δευτέρα που ακολουθεί την Κυριακή του Θωμά η ώρα 11.00 το πρωί.

Το Πάσχα του 2022 ο καθ’ ου η αίτηση θα έχει τα τέκνα μαζί του την πρώτη περίοδο και η αιτήτρια θα έχει τα τέκνα μαζί της τη δεύτερη περίοδο. H ρύθμιση αυτή θα επαναλαμβάνεται ούτω καθεξής και εκ περιτροπής από έτος σε έτος.

(γ)        Κατά τις καλοκαιρινές διακοπές από 30 Ιουνίου κάθε έτος και για οκτώ συνεχείς εβδομάδες οι διάδικοι θα έχουν τα τέκνα μαζί τους εκ περιτροπής κατ' έτος τις ακόλουθες περιόδους:

(i)       Από 30 Ιουνίου η ώρα 11.00 το πρωί μέχρι 7 Ιουλίου η ώρα 13.00.

Από 14 Ιουλίου η ώρα 13.00 μέχρι 21 Ιουλίου η ώρα 13.00 Από 28 Ιουλίου η ώρα 13.00 μέχρι 4 Αυγούστου η ώρα 13.00

Από 11 Αυγούστου η ώρα 13.00 μέχρι 18 Αυγούστου η ώρα 13.00.

(ίί)      Από 7 Ιουλίου η ώρα 13.00 μέχρι 14 Ιουλίου η ώρα 13.00. Από 21 Ιουλίου η ώρα 13.00 μέχρι 28 Ιουλίου η ώρα 13.00.

Από 4 Αυγούστου η ώρα 13.00 μέχρι 11 Αυγούστου η ώρα 13.00

Από 18 Αυγούστου η ώρα 13.00 μέχρι 25 Αυγούστου η ώρα 11.00 το πρωί.

Το καλοκαίρι του 2022 η αιτήτρια θα έχει τα τέκνα μαζί της την πρώτη περίοδο και ο Καθ’ ου η αίτηση θα έχει τα τέκνα μαζί του τη δεύτερη περίοδο. H ρύθμιση αυτή θα επαναλαμβάνεται ούτω καθεξής και εκ περιτροπής από έτος σε έτος».

Η βασική δικογραφημένη θέση της Αιτήτριας είναι πως τα εισοδήματα της δεν επαρκούν για τη δική της διαβίωση γι’ αυτό και ζητά την κάλυψη των εξόδων των ανηλίκων αποκλειστικά από τον Καθ’ ου η αίτηση.

Η ουσιαστική υπεράσπιση του Καθ’ ου η αίτηση, όπως αυτή δικογραφείται, είναι πως δεν τίθεται θέμα καταβολής οποιουδήποτε ποσού διατροφής στην Αιτήτρια καθότι, από το χρόνο της διάστασης, τα έξοδα των ανηλίκων καλύπτονται αποκλειστικά από τον ίδιο και το μόνο έξοδο τους, που απομένει στην Αιτήτρια να καλύψει, είναι αυτό της διατροφής τους στο χρόνο που αυτά διαμένουν μαζί της.  Στη βάση δε των εισοδημάτων της Αιτήτριας και των διαφόρων επιδομάτων που αυτή λαμβάνει, αλλά και της εισοδηματικής ικανότητας της, αξιώνει αυτός συνεισφορά από την τελευταία.

Οι δύο διάδικοι ήταν οι βασικοί μάρτυρες.  Πέραν τούτων, η πλευρά της Αιτήτριας προσέφερε τη μαρτυρία ενός ακόμη προσώπου, του Χ. Δ. (Μ.Α.2), λειτουργού στην Υπηρεσία Διαχείρισης Επιδομάτων του Υπουργείου Εργασίας, ο οποίος κατέθεσε σχετικά με τα κριτήρια παροχής επιδομάτων από την εν λόγω υπηρεσία σε δικαιούχους γενικά και ειδικότερα για τα επιδόματα που παρασχέθηκαν στην Αιτήτρια.  Κατά τη δίκη κατατέθηκαν 88 τεκμήρια.

Σύμφωνα με το άρθρο 33(1) του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου του 1990 (Ν. 216/90), οι γονείς έχουν υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του.

 

Περαιτέρω, το άρθρο 37 του ίδιου πιο πάνω Νόμου, ρυθμίζει με το εδάφιο (1) το μέτρο της διατροφής και με το εδάφιο (2) το περιεχόμενο της.  Το μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του και τις οικονομικές δυνατότητες που υπάρχουν για τη διατροφή προσώπου.  Η διατροφή περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση και ευημερία του δικαιούχου και επιπλέον, ανάλογα με την περίπτωση, τα έξοδα για την εν γένει εκπαίδευση του.

 

Ο καθορισμός της συνεισφοράς των γονέων στη διατροφή του ανήλικου παιδιού τους γίνεται, σύμφωνα με τις πρόνοιες των πιο πάνω άρθρων, στη βάση των οικονομικών δυνάμεων των γονέων και τα έξοδα συντήρησης του ανήλικου, που συνιστούν παραμέτρους μαθηματικής φύσεως κυρίως.

 

Στην πρόσφατη απόφαση του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου Έφεση Αρ. 12/2022, ημερομηνίας 24/11/2022, τονίστηκε σε σχέση με τις αιτήσεις διατροφής ανηλίκου, η ύπαρξη μιας ιδιαίτερης διάστασης, στο χαρακτήρα της δικαστικής διαδικασίας, με αναφορά στα εξής

«Στην Κυριακίδης  v. Θεμιστοκλέους, Έφεση Αρ. 18/2019, ημερ. 3.12.2020 από την οποία παρατίθεται πιο κάτω σχετικό απόσπασμα, γίνεται αναφορά μεταξύ άλλων στις νομικές αρχές που διέπουν το θέμα: «Το μέτρο της διατροφής δεν μπορεί να εξευρεθεί με απόλυτους αριθμούς, ούτε αναμένεται η απόδειξη των κονδυλίων με περισσή αυστηρότητα (Χαραλάμπους v. Χαραλάμπους (2010) 1 Α.Α.Δ. 951).  Η κοινή πείρα και η πείρα της ζωής είναι παράγοντες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ώστε να προσδιοριστούν οι ανάγκες του δικαιούχου (Μαρκουλίδης ν. Μαρκουλίδη ,(1998)  1 ΑΛΛ 1386). Βέβαια οι οικονομικές ανάγκες των παιδιών δεν είναι στατικές (Ζαχαρουδιού ν. Ιωάννου (2000)  1 ΑΑΔ 1614) και το ζητούμενο πάντοτε είναι να διατηρηθεί το επίπεδο ζωής των ανηλίκων που θα είχαν εάν οι γονείς τους συμβίωναν, όσο αυτό είναι δυνατόν (Κορελλίδης ν. Κορελλίδη (2012)  1 ΑΛΛ 1975). Οι διάδικοι έχουν υποχρέωση να προβαίνουν σε πλήρη και ειλικρινή αποκάλυψη των εισοδημάτων τους (Μαρκουλλίδης ανωτέρω) και Δημητρίου ν. Περδίου (2005)1 ΑΛΛ 1418). Κατά την εκδίκαση αίτησης για διατροφή το δικαστήριο δεν δεσμεύεται από τη μαρτυρία των διαδίκων, αλλά έχει καθήκον να εντοπίσει το εύλογο των κονδυλίων που απαιτούνται για την ικανοποίηση των αναγκών διατροφής και συντήρησης (Μαρκουλλίδης (ανωτέρω)».

Η εξέλιξη της δίκης σε συνδυασμό με το χρόνο που διέρρευσε από την καταχώριση της αίτησης μέχρι και σήμερα τείνει να καταδείξει πως το μέτρο της διατροφής στην παρούσα υπόθεση όχι μόνο δεν μπορεί να εξευρεθεί με απόλυτους αριθμούς αλλ’ ότι δεν μπορεί καθόλου ή και δεν χρειάζεται να εξευρεθεί.

 

Η μητέρα, κατά τη μαρτυρία της έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στις δικές της πενιχρές απολαβές από την εργασία της και διογκώνοντας τόσο τις ανάγκες των ανηλίκων όσο και τις απολαβές του πατέρα προσπάθησε να επιτύχει ως συνεισφορά του για τη διατροφή τους σχεδόν ολόκληρο το ποσό που κατ’ αυτήν απαιτείται μηνιαία για κάλυψη των αναγκών τους. Το ποσό που επιζητείται με την αίτηση είναι €1,400 μηνιαίως και οι μηνιαίες ανάγκες των ανήλικων όπως καθορίζονται από την Αιτήτρια, μετά την τροποποίηση της αίτησης, είναι €1,431.67 (ΤΕΚ. 1 και 26).

 

Εν πρώτοις, ανατρέχοντας στον προ της διάστασης χρόνο, αναφέρεται η Αιτήτρια, στη δημιουργία το 2008 συγκεκριμένης κτηματομεσιτικής εταιρείας μαζί με τον Καθ’ ου η αίτηση.  Ήταν σ’ αυτόν τον τομέα που και οι δύο τους δραστηριοποιούνταν προηγουμένως.  Μετά τη γέννηση του πρώτου τους παιδιού στις 08/08/2008, ασχολείται «μερικά απογεύματα τόσο με δουλειά της εταιρείας … όταν χρειαζόταν και κάποιες μεμονωμένες εκφωνήσεις».  Γι’ αυτές τις εκφωνήσεις είναι η θέση της πως «δεν ήταν σε σταθερή βάση γι’ αυτό και δεν μου απέφεραν σταθερό και ικανοποιητικό εισόδημα».  Μετά τη διάσταση που επεσυνέβη στις 07/06/2013 είναι η θέση της ότι ο Καθ’ ου η αίτηση την απέλυσε από την εταιρεία χωρίς καν να της δώσει προειδοποίηση.  Κατά την αντεξέταση της παραδέχεται ότι ήταν η ίδια που την 01/02/2014 υπέβαλε γραπτώς παραίτηση ως υπάλληλος της εν λόγω εταιρείας (ΤΕΚ. 38) και ακολούθως υπέβαλε αίτηση για ανεργιακό. 

 

Ό,τι άλλο σε σχέση με την πιο πάνω εταιρεία προέκυψε από την αντεξέταση της Αιτήτριας είναι επί λέξει και τα εξής:

«Απλά επειδή δημιουργήσαμε μια εταιρεία με τον Καθ’ ου η αίτηση, ήμουν διευθύντρια, ήμουν πωλήτρια, ήμουν senior executive, με έβγαλε από διευθύντρια τον Γενάρη του 2015 εάν θυμάμαι καλά, παρέμεινα μέτοχος με 25% της εταιρείας μέχρι δεν ξέρω πότε έκλεισε, εάν έκλεισε η εταιρεία.  Διότι όταν έγινε κουβέντα για την εταιρεία και τι εισοδήματα έχει η εταιρεία, στο διάδρομο του Δικαστηρίου, εάν κατάλαβα καλά ή έκλεισε ή δεν υπάρχει, δεν έχω ιδέα, ούτε και σαν μέτοχος δεν έχω ενημερωθεί, από πριν να φύγουμε από το σπίτι, για την εταιρεία».

 

Παρόλα ταύτα η Αιτήτρια προωθεί τη θέση πως από την εταιρεία αυτή «ο Καθ’ ου η αίτηση έχει ένα πολύ σημαντικό εισόδημα … το οποίο εκτιμώ ότι κυμαίνεται από €5,000 μέχρι €25,000 το χρόνο» (παρ. 71 ΤΕΚ. 1).

 

Εδώ ακριβώς υπεισέρχεται η θέση του Καθ’ ου η αίτηση ότι από το 2013 δεν έχει οποιαδήποτε εισοδήματα από την εταιρεία αυτή η οποία παραμένει ανενεργή και έχει διαγραφεί και από το Φ.Π.Α. (ΤΕΚ. 60).

 

Επιστρέφοντας στα της απασχόλησης της Αιτήτριας που με μεγάλη λεπτομέρεια αναλύει θα σταθώ στα πιο σημαντικά.  Οι προσπάθειες της εστιάζονται αρχικά στην εξεύρεση εργασίας «με ωράριο μερικής απασχόλησης, αφού ήταν έντονη η επιθυμία των κοριτσιών τα απογεύματα να βρίσκονται μαζί μου».  Αυτά αναφέρονται κατά την κυρίως εξέταση της (ΤΕΚ. 1).  Κατά την αντεξέταση της σε ερώτηση της συνηγόρου του Καθ’ ου η αίτηση, γιατί δεν συνέχισε κι’ αυτή το επάγγελμα του κτηματομεσίτη, ώστε να κερδίζει και αυτή τα ίδια μ’ αυτά που ισχυρίζεται ότι κερδίζει ο Καθ’ ου η αίτηση, απάντησε ως εξής:

 

«Είναι πάρα πολύ μεγάλος ο πόλεμος έχω από τον Καθ’ ου η αίτηση από πριν να φύγω με τα παιδιά από το σπίτι μέχρι και σήμερα.  Τα παιδιά ήταν πολύ λιγότερες ώρες μαζί του από τότε που φύγαμε από το σπίτι, από τότε που ήμασταν μαζί και χρειαζόταν να βρίσκομαι μαζί τους, όσο περισσότερο ήταν δυνατόν.  Και για τη φροντίδα τους, αλλά και για να διαχειριστώ τις οποιεσδήποτε αντιδράσεις τους και να είμαι δίπλα τους μετά από αυτήν την τεράστια αλλαγή που είχαν στη ζωή τους, η οποία ήταν επίπονη από την πρώτη ημέρα.  Επίσης, όλα τα πήγαινε–έλα αναγκαστικά στα δικαστήρια, λόγω της δικής του άρνησης να βρούμε την οποιαδήποτε λύση έξω απ’ αυτά, από την αρχή, ήταν πολύ χρονοβόρα και πολύ ψυχοφθόρα.  Οπόταν και για μια full time δουλειά, δεν υπήρχε ποτέ θέμα.  Για μισής μέρας εργασία, που εάν έβρισκα, είχα ψάξει τότε και στα κτηματομεσιτικά, μέσα σε πολλά άλλα ψαξίματα που έκανα, για οποιαδήποτε απασχόληση μισής ημέρας, ήταν δύο οι περιπτώσεις, ή δεν ήταν αρκετά τα χρήματα για μισή μέρα, συν δεν υπήρχε χρόνος, δηλαδή πρακτικώς ήταν αδύνατο με όλα αυτά που έπρεπε να τρέχω για τη φροντίδα και αντιμετώπιση των οποιωνδήποτε αντιδράσεων των παιδιών, αλλά και το χρόνο που χρειαζόταν, με δικηγόρους στα δικαστήρια».

 

Ούτως εχόντων των πραγμάτων η Αιτήτρια ασχολείται με τις εκφωνήσεις και συναφή μ’ αυτές θέματα όπως «το θεατρικό παιχνίδι στο καλοκαιρινό σχολείο» συγκεκριμένης σχολής και την εξέλιξη αυτού του παιχνιδιού «ως εναλλακτικού τρόπου διασκέδασης για παιδιά 4 με 10 ετών με τις θεατρικές παιχνιδοπεριπέτειες», την πώληση ενός παιδικού παραμυθιού που έχει γράψει και άλλα (ΤΕΚ. 6).

 

Είναι η θέση της ότι οι καθαρές απολαβές της, από τις πιο πάνω επαγγελματικές δραστηριότητες της το 2015 ήταν €7,915 (ΤΕΚ. 4 και 7) το 2016 €6,823 (ΤΕΚ.5), το 2017 €5,285 (ΤΕΚ. 5 και 6), το 2018 €6,092.51 (ΤΕΚ.27) και το 2019 €6,330.53.

 

Σε σχέση με το 2020, χρονιά μέσα στην οποία συνεχίζεται η κυρίως εξέτασή της (ΤΕΚ.26, έγγραφη δήλωση Αιτήτριας αρ. 2, ημερομηνίας 02/11/2020), αναφέρει:

«Σε σχέση με τη φετινή χρονιά, κατά ή περί το Μάρτιο 2020 εξαργύρωσα κάποιες μετοχές που είχα και έλαβα το ποσό των €400,22 ενώ κατά ή περί τον Απρίλιο 2020 έλαβα το ποσό των €300 ως ειδικό επίδομα για τα μέτρα που έλαβε η Κυβέρνηση που αφορούν τους αυτοτελώς εργαζόμενους.  Επίσης από τον Απρίλιο 2020 μέχρι και τις 22 Σεπτεμβρίου 2020 εισέπραξα συνολικά €3,873 ενώ είχα πραγματικά έξοδα ύψους €2,516.  Έχω στη διάθεση μου όλες τις αποδείξεις και τιμολόγια του 2020 μέχρι σήμερα τα οποία μπορώ να παρουσιάσω στο Δικαστήριο εάν μου ζητηθεί».

 

Περαιτέρω η Αιτήτρια αναφέρεται και στα επιδόματα που λαμβάνει από το κράτος, Τέκνου και Μονογονιού ως και στο ότι από το 2016 είναι λήπτης Ε.Ε.Ε. (ΤΕΚ. 7).

 

Για τα πιο πάνω θεωρώ ορθότερο να αναφερθώ στη μαρτυρία του Χ. Δ. λειτουργού στην Υπηρεσία Διαχείρισης Επιδομάτων του Υπουργείου Εργασίας τον οποίο κάλεσε ως μάρτυρα η Αιτήτρια και του οποίου η μαρτυρία δεν αμφισβητήθηκε από τον Καθ’ ου η αίτηση. 

 

Κατά τον εν λόγω μάρτυρα η Αιτήτρια λάμβανε επίδομα τέκνου από 01/01/2009 και επίδομα μονογονιού από 01/02/2016 (ΤΕΚ.48).  Στη βάση του ίδιου τεκμηρίου η Αιτήτρια έλαβε ως επίδομα τέκνου το 2014 €570, το 2015 €665, το 2016 €609,58, το 2017 €475, το 2018 €475, το 2019 €482,17, το 2020 €484,36 και το 2021 €484,36.  Ως επίδομα μονογονιού η Αιτήτρια έλαβε το 2016 €1,980, το 2017 €2,160, το 2018 €2,160, το 2019 €2,192.63, το 2020 €2,202.58 και το 2021 €1,835,49.

 

Επίσης, η Αιτήτρια έλαβε ως Ε.Ε.Ε. (Βασικές ανάγκες και Έκτακτο Επίδομα) το 2016 €3,884.82, το 2017 €4,855.85, το 2018 €5,650.73, το 2019 €5,336.59, το 2020 €4,585.62 και μέχρι το Σεπτέμβριο του 2021 €1,989.85.

 

Όλα τα πιο πάνω, δηλαδή οι καθαρές απολαβές της Αιτήτριας όπως αυτή τις αναφέρει, τα επιδόματα που αυτή λαμβάνει και το Ε.Ε.Ε. (Βασικές ανάγκες και Έκτακτο Επίδομα) φέρουν την Αιτήτρια να λαμβάνει:

 

Το έτος 2015 συνολικά €8,580 (€7,915 + €665)

Το έτος 2016 συνολικά €13,297.40 (€6,823 + 609,58 + €1,980 + €3,884.82)

Το έτος 2017 συνολικά €12,775.85 (€5,285 +€475 + €2,160 + €4,855.85)

Το έτος 2018 συνολικά €14,378.24 (€6,092.51 + €475 + €2,160 + €5,650.73)

Το έτος 2019 συνολικά €14,341.92 (€6,330.53+ €482,17 + €2,192.63 + €5,336.59)

Το έτος 2020 (μέρος) €6,426.98 (€3,873 – €2,516 μέχρι 22/09/2020 + €484,36 +       
                                                        €4,585.62)

και το 2021, κατά το οποίο η Αιτήτρια δεν έδωσε στοιχεία για τις απολαβές της, €484,36 επίδομα τέκνου, πλέον €1,835.49 μονογονεϊκό επίδομα, πλέον Ε.Ε.Ε €1,989.85 έως το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους.

 

Για τις απολαβές της Αιτήτριας από τις επαγγελματικές της δραστηριότητες υπάρχει αμφισβήτηση από τον Καθ’ ου η αίτηση.

 

Για το 2016 από €6,823 που δηλώνει η Αιτήτρια, οι απολαβές της ανέρχονται κατά τον Καθ’ ου η αίτηση, σύμφωνα με το ΤΕΚ. 44, σε €7,583.04.

Το 2017 από €5,285 σε €6,950.16 (ΤΕΚ. 45)

Το 2018 από €6,092.51 σε €7,213 (ΤΕΚ. 46 και 47)

Το 2019 από €6,330.53 σε €12,945,36 (ΤΕΚ. 47)

Το 2020 από €3,873 χωρίς την αφαίρεση των πραγματικών εξόδων που ισχυρίζεται η Αιτήτρια σε €8,346 (ΤΕΚ. 47)

Το 2021 (μέρος) η Αιτήτρια είχε απολαβές €4,830 πλέον $3,140.75 (ΤΕΚ. 47).

Ό,τι διακρίνεται από τα πιο πάνω είναι πως η διαφορά στις απολαβές της Αιτήτριας που πράγματι παρουσιάζεται αφορά για τα έτη 2016 έως και το 2018 στο ότι οι υπολογισμοί της Αιτήτριας αφορούν τις καθαρές απολαβές της, ενώ του Καθ’ ου η αίτηση τις ακαθάριστες απολαβές της.  Για το έτος 2019 η διαφορά που παρατηρείται και κρίνεται ως ορθή οφείλεται στο ΤΕΚ. 47, αποδείξεις και τιμολόγια που εξέδωσε η Αιτήτρια και αναγκάστηκε κατά την αντεξέταση της στις 27/09/2021 να παρουσιάσει ως τεκμήρια.  Πράγματι η διαφορά που παρατηρείται και κρίνεται ως ορθή, πόρρω απέχει από τα όσα η Αιτήτρια δηλώνει.  Το ίδιο ισχύει και για το 2020 και 2021 έτος για το οποίο η Αιτήτρια δεν αναφέρθηκε σε οποιεσδήποτε απολαβές της.

 

Για τα εισοδήματα του Καθ’ ου η αίτηση η Αιτήτρια, με αναφορά στα όσα ο ίδιος δήλωσε και αναγράφονται σε Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας που ετοιμάστηκε στα πλαίσια της αίτησης γονικής μέριμνας με αριθμό 379/15 (ΤΕΚ. 24), ισχυρίζεται ότι ανέρχονται στα €2,400 μηνιαίως (παράγραφος 70 ΤΕΚ. 1).

 

Επίσης ισχυρίζεται ότι από την εργασία του ως κτηματομεσίτης μέσω της εταιρείας που μαζί δημιούργησαν έχει εισόδημα που «κυμαίνεται από €5,000 μέχρι €25,000 το χρόνο» (παράγραφος 71 ΤΕΚ. 1).

 

Ακόμα εισπράττει από την ενοικίαση του διαμερίσματος που αποτελούσε την οικογενειακή στέγη των διαδίκων €400 μηνιαίως, όπως δήλωσε στη λειτουργό του Γραφείου Ευημερίας και όπως η τελευταία καταγράφει στην πιο πάνω έκθεση, τεκμήριο 24, ποσό το οποίο η Αιτήτρια αμφισβητεί  και καθορίζει ως όχι μικρότερο των €600 μηνιαίως (παράγραφος 72 ΤΕΚ. 1).

 

Επιπλέον «λαμβάνει το ποσό των €180 μηνιαίως το οποίο αναλογεί στο ½ του επιδόματος μονογονιού» (παράγραφος 73 ΤΕΚ.1).  Στη βάση όλων των πιο πάνω, καταλήγει ότι τα εισοδήματα του Καθ’ ου η αίτηση υπερβαίνουν τα €4,500 το μήνα (παράγραφος 74 ΤΕΚ. 1).

 

Από όλα τα πιο πάνω κοινό τόπο μεταξύ των διαδίκων αποτελεί μόνο το γεγονός ότι ο Καθ’ ου η αίτηση λαμβάνει ως επίδομα μονογονιού €180 μηνιαίως.  Τα υπόλοιπα αμφισβητούνται από τον Καθ’ ου η αίτηση.

 

Για τα όσα αναφέρονται στην Έκθεση ΤΕΚ. 24, περί μισθού €2,400 μηνιαίως από εργασία, πλέον €400 μηνιαίως από ενοίκιο, σύνολο δηλαδή €2,800, ο Καθ’ ου η αίτηση αναφέρει ότι οφείλονται σε «παρανόηση».  Προς τούτο δε κατέθεσε ως ΤΕΚ. 56 τηλεομοιότυπο που απέστειλε στη λειτουργό που ετοίμασε την πιο πάνω έκθεση, όπου διευκρινίζει πως ο μισθός του ανέρχεται περίπου στις €2,000, πλέον ενοίκιο €400, σύνολο δηλαδή €2,400 και όχι €2,800. 

 

Το διαμέρισμα που ενοικιάζεται είναι παραδεκτό ότι ανήκει στους διάδικους εξ’ ημισείας. Γι’ αυτό, το οποιοδήποτε ποσό ενοικίου εισπράττεται από τον Καθ’ ου η αίτηση, δεν μπορεί στα πλαίσια της παρούσας διαφοράς να προστεθεί μόνο στα δικά του εισοδήματα.  Ίσο μερίδιο αναλογεί και στην Αιτήτρια.  Η επίλυση δε των οποιωνδήποτε διαφορών τους ως προς το θέμα αυτό δεν εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Οικογενειακού Δικαστηρίου.  Ό,τι λοιπόν παραμένει ως ερώτημα, αφορά το βάσιμο της θέσης του Καθ’ ου η αίτηση ότι το 2016 που ετοιμάστηκε η Έκθεση ΤΕΚ. 24 ο μισθός του ήταν περίπου €2,000 το μήνα.  Με βάση δε τα όσα πιο πάνω στην απόφαση αυτή ήδη αναφέρθηκαν σε σχέση με τον ισχυρισμό της Αιτήτριας περί απολαβών του Καθ’ ου η αίτηση από κτηματομεσιτικές εργασίες, αυτός κρίνεται ως ανυπόστατος.

 

Κατά τον Καθ’ ου η αίτηση κατά τον κρίσιμο χρόνο καταχώρισης της αίτησης το Νοέμβριο του 2014 εργοδοτείτο σε δύο εταιρείες στο ίδιο γραφείο και οι καθαρές απολαβές του μέχρι και τον Ιούνιο του 2018 ανέρχονταν στα €1,926.43 μηνιαίως (ΤΕΚ.55).  Από τον Ιούλιο του 2018 οι καθαρές απολαβές του ανέρχονται μέχρι και το Δεκέμβριο του 2018 σε €1,730.11 (ΤΕΚ. 57).

 

Από 01/01/2019 εργοδοτείται μόνο από τη μία από τις πιο πάνω εταιρείες με μισθό περίπου €1,000 το μήνα καθαρά (ΤΕΚ. 58) και από το Σεπτέμβριο του 2021 €855,29 το μήνα καθαρά (ΤΕΚ.59).

 

Η μαρτυρία του Καθ’ ου η αίτηση ως προς τα πιο πάνω παρέμεινε χωρίς αντίκρουση γι’ αυτό και γίνεται αποδεκτή στο σύνολό της.

 

Σ’ αυτό το στάδιο ας μου επιτραπεί να επανέλθω στη μαρτυρία του Μ.Α.2 Χ. Δ., λειτουργού στην Υπηρεσία Διαχείρισης Επιδομάτων του Υπουργείου Εργασίας.  Ο μάρτυρας αυτός ανέφερε σε σχέση με το επίδομα τέκνου και μονογονιού επί λέξει ότι «τα όρια είναι περιουσιακά στοιχεία 1,2 εκατομμύρια ευρώ και εισοδήματα ανάλογα με το ύψος του ετήσιου εισοδήματος μέχρι €39,000 ή μέχρι €49,000 ή €59,000 ετήσιο εισόδημα, λαμβάνει ανάλογα ποσό για το επίδομα τέκνου.  Για το επίδομα μονογονιού τα όρια είναι, αν τα εισοδήματα είναι μέχρι €39,000 λαμβάνει €180 για κάθε τέκνο, αν είναι από €39,000 μέχρι €49,000 λαμβάνει €160 για κάθε τέκνο».  Άφησε δε να νοηθεί κατά την κυρίως εξέταση του, δηλώνοντας ότι τόσο το επίδομα τέκνου, όσο και το μονογονεικό που εισπράττει η Αιτήτρια είναι για ένα παιδί, ότι ανάλογο ποσό μ’ αυτό που καταβάλλεται σ’ αυτήν και για τα δύο επιδόματα, καταβάλλεται και στον Καθ’ ου η αίτηση.

 

Ένεκα του πιο πάνω γεγονότος η συνήγορος του Καθ’ ου η αίτηση ζήτησε από το μάρτυρα σχετικές διευκρινίσεις.  Το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά της αντεξέτασης του έχει ως εξής:

«Ε:      Κύριε μάρτυρα, στο τεκμήριο 48 στην πρώτη σελίδα – εκεί όπου γίνεται αναφορά στα επιδόματα τέκνου και μονογονεϊκού που λαμβάνει η Αιτήτρια -, μας έχετε πει ότι εισπράττει αντίστοιχα ποσά των ποσών που φαίνονται στην πρώτη σελίδα στις δύο στήλες και ο Καθ’ ου η αίτηση.

Α:        Ναι, δεν τα ανάφερα εγώ αυτά, τα ποσά είναι για ένα τέκνο.

Ε:        Συμφωνείτε ότι δεν είστε σε θέση να γνωρίζετε το ποσό που παίρνει ο Καθ’ ου η αίτηση γιατί αυτό το ποσό διαφοροποιείται ανάλογα με τα εισοδήματα του καθενός;

Α:        Σωστά».

 

Έχω ήδη αναφέρει ότι αποτελεί κοινό τόπο μεταξύ των διαδίκων πως ο Καθ’ ου η αίτηση λαμβάνει ως επίδομα μονογονιού €180 μηνιαίως.  Η διαπίστωση αυτή βασίζεται σε υποβολή που έγινε, από τη συνήγορο του Καθ’ ου η αίτηση, στην Αιτήτρια κατά την αντεξέτασή της.  Η υποβολή αυτή έχει ως εξής:

«Ε:      Κυρία μάρτυς, σας υποβάλλω ότι ο Καθ’ ου η αίτηση, παίρνει το εν δεύτερο του επιδόματος μονογονιού από τον Ιανουάριο του 2016.  Πριν από την ημερομηνία αυτήν, παίρνατε ολόκληρο το επίδομα μονογονιού €360».

Εφόσον, λοιπόν, ο Καθ’ ου η αίτηση παίρνει το επίδομα μονογονιού, σύμφωνα με τα όσα κατέθεσε ο Μ.Α.2, γιατί να μην παίρνει και το επίδομα τέκνου;  Ο Καθ’ ου η αίτηση ούτε δικογραφικά, ούτε κατά τη μαρτυρία του αναφέρθηκε στα εν λόγω επιδόματα σε σχέση με τον εαυτό του.  Είναι όμως φανερό από τα πιο πάνω, ότι και το επίδομα μονογονιού λαμβάνει και το επίδομα τέκνου που του αναλογεί σε σχέση με την Αιτήτρια και σε σχέση φυσικά με τα εισοδήματα του.  Είναι, όμως, παρακινδυνευμένο για το Δικαστήριο στη βάση της ενώπιον του μαρτυρίας να αναφερθεί σε συγκεκριμένο ποσό ως προς το επίδομα τέκνου ή να θεωρήσει ότι ανάλογα ποσά μ’ αυτά που λαμβάνει η Αιτήτρια, το ύψος των οποίων ποικίλει, λαμβάνει και ο Καθ’ ου η αίτηση.

 

Σειρά παίρνουν οι ανάγκες των ανηλίκων.  Σχετικά μ’ αυτές, καθώς στη συνέχεια θα καταδειχθεί, παρέλκει η ανάγκη παράθεσής τους.  Ο χρόνος που διέρρευσε από την καταχώριση της αίτησης μέχρι και την εκδίκαση της έχει φέρει πολλές αλλαγές.  Κονδύλια έπαψαν να υφίστανται και αντικαταστάθηκαν με άλλα νέα.  Κάποια απ’ αυτά τα νέα κονδύλια δεν είναι καν δικογραφημένα αλλά για αριθμό εξ’ αυτών υπάρχουν παραδοχές μεταξύ των διαδίκων ότι όντως υφίστανται.  Επίσης, το ύψος των εξόδων για διάφορα κονδύλια διαφοροποιείται είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω.  Θα μπορούσαν να γίνουν πολλές άλλες επισημάνσεις σε σχέση με τις ανάγκες των ανηλίκων, χωρίς όμως να έχουν ουσιαστική σημασία.  Το θέμα που αποκτά σημασία είναι ένα.  Πρόκειται για το γεγονός ότι τα κονδύλια για τις σχολικές και εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών και τα συνεπαγόμενα εξ’ αυτών έξοδα καλύπτονται σχεδόν αποκλειστικά από τον Καθ’ ου η αίτηση.  Το ίδιο συμβαίνει και για την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη ακόμα και για τα έξοδα της διοργάνωσης των πάρτυ για τα γενέθλιά τους.  Διακρίνεται δε, η αυξητική τάση του ποσού που χρειάζεται για την κάλυψη των εν λόγω κονδυλίων.

 

Παραπονείται η Αιτήτρια για ετσιθελική συμπεριφορά του Καθ’ ου η αίτηση ως προς το συγκεκριμένο θέμα.  Παρόλο που επισημαίνει την αναγκαιότητα κάποιων κονδυλίων, ταυτόχρονα θίγει απουσία συναπόφασης γι’ αυτά.  Τέτοια ήταν το κολύμπι, μοντέρνος χορός, αγγλικά, τέχνη και πιάνο, αναφορικά με το ένα ή και τα δύο παιδιά.  Η απάντηση στα ζητήματα αυτά είναι απλή.  Όταν το Οικογενειακό Δικαστήριο ρυθμίζει το θέμα διατροφής ανηλίκου δεν εξετάζει διαφωνίες των γονέων κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας.  Αντιμετωπίζει την καθεμιά ως πραγματικό ζήτημα.  Διαφωνίες γονέων κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας αποφασίζονται από το Δικαστήριο έπειτα από αίτηση από οποιοδήποτε από τους γονείς κατά το άρθρο 7 του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου του 1990 (Ν. 217/90).  Στην προκειμένη περίπτωση η Καθ’ ης η αίτηση όφειλε να επιδιώξει να θέσει τη διαφορά ενώπιον του Δικαστηρίου, βεβαίως με αίτηση γονικής μέριμνας οπότε και το Δικαστήριο θα ενεργούσε στο πλαίσιο ανάλογης δικαιοδοσίας.

 

Έγινε, επίσης, προσπάθεια από την Αιτήτρια να αποδείξει ότι κι’ αυτή κατά καιρούς καταβάλλει διάφορα ποσά για τα συγκεκριμένα έξοδα.  Η προσπάθεια της όμως αυτή δεν άντεξε τη βάσανο της αντεξέτασης ισχυροποιώντας έτσι τη θέση του Καθ’ ου περί του αντιθέτου.

 

Μόνη διαφορά αποτελούν τα δίδακτρα για το μπαλέτο για τα οποία οφείλεται ακόμα ποσό €1,971.65 (ΤΕΚ.10).  Η παράλειψη του Καθ’ ου η αίτηση να τα καταβάλει οφείλεται στο προσωρινό διάταγμα ημερομηνίας 04/09/2015 αναφορά στο οποίο γίνεται στη σελίδα 4 της παρούσας απόφασης και το οποίο στις 18/12/2016 ακυρώθηκε.

 

Λαμβάνοντας υπόψη τα προεκτεθέντα σε σχέση με τις απολαβές των διαδίκων, με σταδιακή αύξηση αυτών της Αιτήτριας και μείωση αυτών του Καθ’ ου η αίτηση, καθώς και τα επιδόματα που αυτοί λαμβάνουν, το Ε.Ε.Ε. που λαμβάνει η Αιτήτρια, καθώς και το χρόνο που ο καθένας έχει μαζί του τα παιδιά με τα εξυπακουόμενα έξοδα των τελευταίων κατά το χρόνο αυτό, ο οποίος ας σημειωθεί παρουσιάζει σταδιακή επέκταση υπέρ του Καθ’ ου η αίτηση, ως επίσης και τα έξοδα των ανηλίκων που ο τελευταίος καλύπτει σχεδόν αποκλειστικά φθάνω εκεί απ’ όπου ξεκίνησα.  Ότι δηλαδή δεν μπορεί να εξευρεθεί το μέτρο της διατροφής ώστε ο ένας διάδικος να καταβάλλει στον άλλο οποιοδήποτε ποσό.  Νοείται ότι τούτο αφορά τόσο την αίτηση όσο και την ανταπαίτηση.  Για την κατάληξή μου αυτή έλαβα υπόψη και τα προσωπικά έξοδα του καθενός από τους διαδίκους όπως με υπερβολή και εξόφθαλμη διόγκωση τους και οι δύο τα έχουν παραθέσει.  Ό,τι μπορεί σε συντομία σε σχέση με αυτά να λεχθεί, είναι πως όσα έχει ο ένας ανάλογα έχει και ο άλλος.  Και οι δύο δε, κατοικούν σε διαμερίσματα χωρίς την καταβολή ενοικίου.

 

Η πιο πάνω κατάληξή μου, ενισχύεται και  από τη διαπίστωση ότι στη διαμορφωθείσα κατάσταση πραγμάτων, το επίπεδο ζωής των ανηλίκων, διατηρείται όπως και στο χρόνο που οι γονείς τους συμβίωναν.

 

Αναφορικά με την ανταπαίτηση η όλη θεώρηση του θέματος, όπως έχω ήδη αναφέρει, δεν διαφοροποιείται.  Προτείνει ο Καθ’ ου η αίτηση ως βάση για την ανταπαίτηση διάφορα θέματα.  Άξια σχολιασμού είναι μόνο μερικά από αυτά.  Ανατρέχει σε χρόνο, καθώς καταλαβαίνω, πριν ακόμα γίνουν ζευγάρι με την Αιτήτρια, κατά τον οποίο αυτή εργαζόταν ως αεροσυνοδός και σε εργασίες που αυτή διεξήγαγε στο παρελθόν για να καταδείξει την εισοδηματική της ικανότητα. Όταν την γνώρισε εργαζόταν ως κτηματομεσίτης σε συγγενικό της πρόσωπο με απολαβές ως τις υπολογίζει €1,000 1,500 μηνιαίως (ΤΕΚ. 75).

 

Γενικότερα εισηγείται πως η εισοδηματική της ικανότητα ανέρχεται στα €2,500 μηνιαίως και την κατηγορεί για την επιλογή της να ασχολείται περιορισμένα με τις «εκφωνήσεις και διάφορα άλλα χωρίς να επιδιώξει μια εργασιακή σταθερότητα»

 

Κατ’ αρχάς η εισοδηματική ικανότητα προσώπου καθορίζεται από την αμέσως πριν από τον κρίσιμο χρόνο εργασία του και τις εξ’ αυτής απολαβές του.  Ο Καθ’ ου η αίτηση δεν μπορεί για το ίδιο θέμα να αποδοκιμάζει και να επιδοκιμάζει ταυτόχρονα.  Δηλαδή, δεν μπορεί για τη δική του ενασχόληση με τα κτηματομεσιτικά να παρουσιάζει μηδενικές απολαβές και για την Αιτήτρια απολαβές ύψους €2,500 μηνιαίως.

 

Ούτε βέβαια είμαι διατεθειμένη με βάση τα εισοδήματα της Αιτήτριας, το συμπλήρωμα αυτών με το Ε.Ε.Ε., λαμβάνοντας υπόψη και την αβεβαιότητα του χρόνου διάρκειας του, ως και τα επιδόματα που αυτή λαμβάνει, να προσδώσω σάρκα και οστά στην ανταπαίτηση, όπως κλήθηκα να πράξω.

 

Αντιθέτως, επειδή καθοριστικό ρόλο στην απόρριψη της αίτησης είχε η διαχρονική προσήλωση του Καθ’ ου η αίτηση στην καταβολή σχεδόν αποκλειστικά των εξόδων των ανηλίκων τα οποία έχω αναφέρει, παρά την πικρία του, λόγω του προσωρινού διατάγματος ημερομηνίας 04/09/2015, θεωρώ ότι αυτός δεν πρέπει να παρεκκλίνει από την προσήλωση του αυτή και να αποπληρώσει την οφειλή για τα δίδακτρα του μπαλέτου που εκκρεμεί ύψους €1,971.65.  Κρίνω, όμως, σε σχέση με το διάταγμα που θα ακολουθήσει ότι δεν μπορεί, υπό τις ειδικές περιστάσεις που ο Καθ’ ου η αίτηση δεν κατέβαλε το συγκεκριμένο ποσό, αλλά και γενικότερα υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, να επηρεάσει τα έξοδα.

 

Στη βάση όλων των πιο πάνω, τόσο η αίτηση, όσο και η ανταπαίτηση απορρίπτονται και εκδίδεται διάταγμα με το οποίο διατάσσεται ο Καθ’ ου η αίτηση να καταβάλει στην Αιτήτρια ή απευθείας στη σχολή μπαλέτου το ποσό των €1,971.65

 

Τόσο στην Αίτηση, όσο και στην Ανταπαίτηση, η κάθε πλευρά να επωμιστεί τα έξοδά της.

 

 

                                                                                         [Υπ.] ………………………….

                                   Δ. Κούσιου, Δ.

Πιστόν Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής

/Α.Ν.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο