(1990) 1 ΑΑΔ 1141
[*1141] 27 Δεκεμβρίου, 1990
[ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΜΑΚΡΙΔΗ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI,
ΚΑΙ
αναφορικα με την αποφαση/διαταγμα εξωσησ ημερ. 22.5.1989 του δικαστηριου ελεγχου ενοικιασεων λεμεσου-παφου και την δοθεισα αδεια εκδοσησ του ενταλματος αναληψης κενης κατοχης υπο του εντιμου δικαστη κ. δερμοσονιαδη στην υπ' αρ. e212/87 αιτηση μεταξυ των
μονικασ α. μιχαηλιδου,
Αιτήτριας,
ΚΑΙ
ΤΑΚΗ ΜΑΚΡΙΔΗ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Αίτηση Αρ. 168/90).
Πολιτική Δικονομία — Εκτέλεση διατάγματος εξώσεως με ένταλμα ανακτήσεως κατοχής — Οι Περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμοί, Θ. 43 (Α), Καν. 1 και πρότυπο 39Γ — Κατά πόσο η Ειδοποίηση περί της προθέσεως τον ιδιοκτήτη να αποταθεί για έκδοση του Εντάλματος πρέπει να δοθεί, όταν κατοχήν έχει μόνον ο ενοικιαστής — Αρνητική η απάντηση στο ερώτημα.
Προνομιακά Διατάγματα — Certiorari — Διάταγμα εξώσεως θεσμίου ενοικιαστή — Ισχυρισμός ότι μετά το διάταγμα προέκυψε νέα συμβατική ενοικίαση — Δεν μπορεί να εξετασθεί στα πλαίσια διαδικασίας εκδόσεως του προνομιακού διατάγματος.
Πολιτική Δικονομία — Εκτέλεση διατάγματος εξώσεως κατά θεσμίου ενοικιαστή — Επίδοση του διατάγματος σε τρίτο πρόσωπο και μετά την λήξη της περιόδου αναστολής — Οι Περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμοί, Θ.43 (Α), Καν. 1 και 42 (Α), Καν. 2 —Εκ πρώτης όψεως υπόθεση, δικαιολογούσα την άδεια για καταχώρηση αιτήσεως προς έκδοση Certiorari.
Πολιτική Δικονομία — Οι Περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμοί, Θ. 43(A), Καν. 1 και 42(A), Καν. 2— Εκ πρώτης όψεως υπόθεση, δικαιολογούσα την άδεια για καταχώρηση αιτήσεως προς έκδοση [*1142] Certiorari.
Προνομιακά Διατάγματα — Certiorari — Άδεια για καταχώρηση αιτήσεως προς έκδοση Certiorari — Εκ πρώτης όψεως υπόθεση.
Τα βασικά γεγονότα στην υπόθεση αυτήν και οι νομικές αρχές, που εφάρμοσε το Ανώτατο Δικαστήριο, προκύπτουν από τα πιο πάνω περιληπτικά σημειώματα.
Άδεια καταχωρήσεως αιτήσεως προς έκδοση Certiorari.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Papasian Ltd v. Xenophontos (1987) 1 C.L.R. 376·
Christofi and Others v. Iacovidou (1986) 1 C.L.R. 236·
Iberian Trusts Ltd v. Founders Trusts and investment Company [1932] K.B 87·
In Re Kakos (1985) 1 C.L.R 250·
In Re Georghiou (1986) 1 C.L.R 167.
Αίτηση.
Αίτηση για άδεια για την έκδοση διατάγματος certiorari αναφορικά με την απόφαση/ διάταγμα έξωσης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λεμεσού-Πάφου στην αίτηση Ε212/87 ημερ. 22.5.89.
Φ. Κληρίδης, για τον αιτητή.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Νικήτας ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Ο αιτητής ήταν ενοικιαστής καταστήματος στη λεωφόρο Μακαρίου στη Λεμεσό. Στις 22/5/89 το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων Λεμεσού-Πάφου (θα αναφέρεται στο εξής ΔΕΕ χάρη συντομίας) διάταξε την έξωσή του στην υπόθεση υπ' αρ. Ε212/87, στην οποία ήταν διάδικος. Συγχρόνως ανέστειλε το διάταγμα (τεκμ. Α1) για περίοδο 9 μηνών μέχρι 22/2/90. Ο ενοικιαστής - αιτητής στην υπό κρίση υπόθεση άσκησε έφεση στις 6/6/89, αλλά ακόμη εκκρεμεί η εκδίκασή της. [*1143]
Ο αιτητής παρέλειψε να παραδώσει ελεύθερη κατοχή του μισθίου σύμφωνα με το διάταγμα έξωσής του. Εξακολουθεί μέχρι σήμερα να το κατέχει. Οπισθογραφημένο αντίγραφο αυτού επιδόθηκε στις 23/10/90, δηλαδή, περίπου 8 μήνες μετά τη λήξη της προθεσμίας που έταξε το δικαστήριο στον αιτητή να εγκαταλείψει το υποστατικό. Πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι η επίδοση δεν έγινε προσωπικά στον αιτητή προς τον οποίο απευθυνόταν το δικαστικό έγγραφο, αλλά σε κάποιο κ. Λουκά Παναγή, που, προφανώς, ήταν υπάλληλός του. (βλέπε έγγραφα του τεκμ. Α1).
Μετά από την επίδοση η ιδιοκτήτρια του καταστήματος ζήτησε από το ίδιο δικαστήριο άδεια για έκδοση εντάλματος κατοχής, που της χορηγήθηκε στις 22/11/90 (τεκμ. A3). Συμπληρώνω το ιστορικό αναφέροντας ότι προηγουμένως, στις 5/11/90, το ΔΕΕ ανέστειλε το διάταγμα έξωσης μέχρι 25/1/91 ύστερα από δικονομικό διάβημα του αιτητή στο οποίο πρόβαλε ότι το διάταγμα έξωσης λήφθηκε εναντίον του με δόλο.
Ο αιτητής προσφεύγει τώρα στο δικαστήριο αυτό για άδεια να προχωρήσει σε αίτηση για την έκδοση εντάλματος τύπου certiorari, που αποσκοπεί στην ακύρωση των δύο διαταγμάτων, έξωσης και ανάκτησης κατοχής.
Η ακύρωση επιζητείται, εκτός άλλων, και για το λόγο ότι μετά τη λήξη της θέσμιας ενοικίασης η ιδιοκτήτρια αποδέχθηκε την πληρωμή ενοικίων με αποτέλεσμα να γεννηθεί νέα σύμβαση ενοικίασης. Αυτό το στοιχείο, έστω και αν εκληφθεί σαν δεδομένο, δεν συσχετίζεται άμεσα με την εγκυρότητα του διατάγματος. Επομένως, δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογητική βάση για να τεθεί σε κίνηση ο μηχανισμός του αιτουμένου διατάγματος. Όπως υπέδειξε το δικαστήριο στην απόφαση Papasian Ltd v. Xenofontos (1987) 1 Α.Α.Δ. 376, 379 η θεραπεία, σε μια τέτοια περίπτωση, αν υπάρχει, έγκειται σε άλλες διαδικασίες. Ο επόμενος λόγος άπτεται πράγματι της νομιμότητας του εντάλματος κατοχής. Ας σημειωθεί ότι στην υπόθεση Χριστοφή και Άλλοι ν. Ιακωβίδου (1986) 1 Α.Α.Δ. 236 αναγνωρίστηκε πως η διαδικασία έκδοσης του εντάλματος αυτού είναι δικαστική πράξη και σαν τέτοια υπόκειται [*1144] στον έλεγχο του Ανωτάτου Δικαστηρίου δια προνομιακού διατάγματος, όπως είναι το certiorari. Συναφώς υποβάλλεται ότι σημειώθηκε παραβίαση του Θ(1) της Δ.43(A) των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας γιατί πριν έκδοθεί το ένταλμα κατοχής δεν δόθηκε στον αιτητή η προβλεπόμενη ειδοποίηση για να είναι σε θέση να εκφέρει τις απόψεις του και να ζητήσει θεραπεία.
Η διάταξη απονέμει διακριτική εξουσία στο δικαστήριο να επιτρέψει έκδοση του εντάλματος ύστερα από εξ -πάρτε αίτηση συνοδευόμενη από ένορκη δήλωση, που πρέπει απαραίτητα να περιέχει τα στοιχεία που διαλαμβάνει το πρότυπο 39 Γ των κανονισμών. Ο αιτητής υποχρεούται να αποστείλει ειδοποίηση με προπληρωμένο ταχυδρομείο, σε όλα τα πρόσωπα που στην πραγματικότητα έχουν κατοχή, να εκκενώσουν ευθύς το υποστατικό, εκθέτοντας τις λεπτομέρειες του διατάγματος και γνωστοποιώντας συνάμα την πρόθεσή του να προχωρήσει σε ανάκτηση κατοχής δυνάμει των όρων της απόφασης σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.
Έχω την άποψη ότι η υποχρέωση που επιβάλλει η Δ.43 (Α) (1) δεν καλύπτει τον ίδιο τον αιτητή ως ενοικιαστή. Αυτό προκύπτει αναντίρρητα από το κείμενο του εντύπου 39Γ. Η σημείωση που περιέχει αναφέρει επι λέξει:
"When a defendant is the only person in possession, no formal notice is required. Where there are other persons (not parties to the proceedings) in actual possession it is necessary to serve them with such written notice as will give them a reasonable opportunity of applying to the court".
Έρχομαι στον κύριο λόγο ότι υπάρχει εδώ νομικό σφάλμα που προκύπτει έκδηλα από το φάκελο της υπόθεσης. Η εισήγηση είναι διττή:
1. Λόγω αντικανονικότητας επίδοσης του οπισθογραφημένου διατάγματος, υπό την έννοια ότι ήταν εκπρόθεσμη, δεν υφίσταται δυνατότης συμμόρφωσης, [*1145] πράγμα που εκθέτει τον αιτητή στους κινδύνους που διαλαμβάνει η οπισθογράφηση επιβολής κυρώσεων σε περίπτωση απείθειας. Ιδιαίτερα στο βαρύ παράπτωμα καταφρόνησης του δικαστηρίου. Η παρατυπία είναι τόσο βαριά που καθιστά το αρχικό διάταγμα ανεκτέλεστο, όπως συνέβη στην υπόθεση Iberian Trusts Limited v. Founders Trust and Investment Company Limited [1932] KB 87.
2. Η επίδοση είναι αντικανονική και από άλλη σκοπιά. Η επίδοση δεν θεωρείται ότι συντελέστηκε σύμφωνα με την Δ.42 (Α) θ.(2), εφόσον ο παραλήπτης του επιδοθέντος εγγράφου ήταν τρίτο πρόσωπο και όχι ο αιτητής προσωπικά, όπως είναι η περίπτωση εδώ.
Στο σημείο αυτό επιβάλλεται μια σύντομη αποσαφήνιση των σχετικών δικονομικών διατάξεων. Η επίδοση οπισθογραφημένου διατάγματος αποτελεί, σύμφωνα με τη Δ.42(A) θ.(1) προϋπόθεση για την τιμωρία παραβάτη. Η οπισθογράφηση προειδοποιεί το πρόσωπο στο οποίο απευθύνεται, από το οποίο απαιτείται να εκτελέσει μια συγκεκριμένη πράξη στα χρονικά όρια που καθορίζει το δικαστικό διάταγμα, για τις συνέπειες παρακοής του. Κατά την επιτακτική διάταξη του θ(2) η επίδοση πρέπει να είναι προσωπική εκτός στην περίπτωση που το δικαστήριο διατάζει διαφορετικά.
Πρέπει να λεχθεί ότι δεν δόθηκαν στην παρούσα περίπτωση οδηγίες για επίδοση κατά παρέκκλιση του κανόνα αυτού και όπως διαφάνηκε παραλήπτης του εγγράφου ήταν τρίτο πρόσωπο που υπόγραψε για την παραλαβή του. Η επίδοση με τον τρόπο που προβλέπει η Δ.42(A) θ. (2) συνιστά επίσης προϋπόθεση για την έκδοση εντάλματος κατοχής κάτω από τη Δ.43(A)1(1). Στο παραπάνω έντυπο 39Γ πρέπει να αναφέρεται ο χρόνος κατά τον οποίο πραγματοποιήθηκε η προσωπική επίδοση και περαιτέρω ότι δεν υπήρξε συμμόρφωση.
Υπό το πρίσμα των δεδομένων αυτών και έχοντας υπόψη το σκεπτικό της υπόθεσης Papasian, ανωτέρω, στην [*1146] οποία επίσης υπήρχε εκπρόθεσμη επίδοση διατάγματος έξωσης, κατέληξα ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση ή συζητήσιμη αιτία για την παραχώρηση άδειας. Για την έννοια των εκφράσεων αυτών παραπέμπω στις υποθέσεις In re Kakos (1985) 1 Α.Α.Δ. 250 και In re Georgiou (1986) 1 Α.Α.Δ. 167. Φτάνοντας σε αυτό το συμπέρασμα δεν αποκρύπτω κάποιο προβληματισμό μου αναφορικά με τη συμπεριφορά του αιτητή ως και τις δυνατότητες διαζευκτικής θεραπείας που μπορούσε να επιδιώξει. Όμως θα ήταν υπό τις περιστάσεις προτιμότερο να ασκήσω τη διακριτική μου εξουσία αφού ακούσω και την άλλη πλευρά.
Το αποτέλεσμα είναι ότι χορηγείται η αιτούμενη άδεια. Η αίτηση να κατατεθεί σε 15 μέρες από σήμερα και να επιδοθεί στην ιδιοκτήτρια ως επίσης και στον Πρωτοκολλητή του ΔΕΕ. Η διαδικασία για την εκτέλεση των υπό αναθεώρηση διαταγμάτων αναστέλλεται μέχρις ότου περατωθεί η εκδίκαση της αίτησης που θα καταχωρηθεί ή μέχρι νεώτερης διαταγής.
Διάταγμα ως ανωτέρω.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο