(1991) 1 ΑΑΔ 526
[*526] 20 Ιουνίου, 1991
[ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, Δ/στής]
YIANNOPLAST LTD,
Ενάγοντες,
ν.
ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ "REDA ALLAH",
Εναγομένου.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 73/90).
Δικαιοδοσία Ναυτοδικείου — Αγωγή in rem — Ανανέωση κλητηρίου εντάλματος — Υπό ποιες συνθήκες επιτρέπεται.
Οι Ενάγοντες ζήτησαν με αίτηση ex parte την ανανέωση του κλητηρίου εντάλματος για περαιτέρω περίοδο 6 μηνών, σύμφωνα με τις Δ.203,207,208,225 και 237 του περί Δικαιοδοσίας του Κυπριακού Ναυτοδικείου Διατάγματος, 1893, και των (παλαιών) Θεσμών του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αγγλίας, Δ.8, Θ.1 και Δ.64, Θ.7. Η αίτηση καταχωρήθηκε ένα περίπου μήνα μετά την εκπνοή της ισχύος του κλητηρίου εντάλματος, και σ'αυτή αναφερόταν, μεταξύ άλλων, ότι (i) το αγώγιμο δικαίωμα των Εναγόντων δεν είχε παραγραφεί και (ii) ότι η επίδοση του κλητηρίου εντάλματος δεν είχε γίνει διότι το Εναγόμενο πλοίο δεν είχε καταπλεύσει σε λιμάνι της Δημοκρατίας κατά την περίοδο ισχύος του κλητηρίου εντάλματος.
Αποφασίσθηκε ότι
Η άσκηση της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου να εγκρίνει ή όχι παράταση της ισχύος ενός κλητηρίου εντάλματος βασίζεται σε μια θεμελιώδους σημασίας διάκριση μεταξύ δύο κατηγοριών περιπτώσεων, πρώτο, στις περιπτώσεις όπου, κατά την εκπνοή της ισχύος του κλητηρίου εντάλματος ή κατά τον χρόνο καταχώρησης της αίτησης, το αγώγιμο δικαίωμα του Ενάγοντα έχει νομοθετικά ή συμβατικά παραγραφεί, και δεύτερο στις περιπτώσεις όπου δεν υπεισέρχεται θέμα παραγραφής. Στην πρώτη περίπτωση, μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις το Δικαστήριο αποφασίζει ανανέωση, αφού έτσι θα στερήσει τον εναγόμενο από την βάσιμη κατά τα άλλα υπεράσπιση της παραγραφής. Στη δεύτερη περίπτωση ο αιτητής πρέπει να καταδείξει ότι υφίσταται ικανοποιητικός λόγος για την ανανέωση. Η καταβολή λογικών προσπαθειών για την έγκαιρη επίδοση του κλητηρίου εντάλματος, αν αποδειχθεί, συνιστά τέτοιο ικανοποιητικό λόγο. Εφ' όσο, στην παρούσα περίπτωση, η έγκαιρη επίδοση ήταν εκ των πραγμάτων αδύνατη, η αίτηση έγινε αποδεκτή.
Η αίτηση έγινε αποδεκτή. Καμμιά διαταγή για τα έξοδα. [*527]
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Nigerian Produce Marketing · Co Ltd and Another v. Sonora Shipping Co Ltd and Another (1979) 1 C.L.R. 395·
Sheldon v. Brown Bayley's Steelworks Ltd and Another [1953] 2 All E.R. 894·
In re Chittenden [1970] 3 All E.R. 562·
Heaven v. Road and Rail Wagons Ltd [1965] 2 Q.B. 365·
Jones v. Jones and Another [1970] 3 A11 E.R. 47·
Battersby v. Anglo - American Oil Co Ltd [1945] K.B. 23·
Baker v. Bowkets Cakes Ltd [1966] 1 W.L.R. 861·
Easy v. Universal Anchorage Co Ltd [1974] 1 W.L.R. 899·
The Berny [1979] 1 Q.B. 80·
The Helene Roth [1980] 1 LI.L.R. 477·
Cyprus Potato Marketing Board v. Thetis Shipping Co Pte Ltd (1988) 1 C.L.R. 397.
Αίτηση.
Αίτηση από τους ενάγοντες για έκδοση διατάγματος παράτασης του χρόνου καταχώρησης αίτησης για την παράταση της ισχύος του κλητηρίου εντάλματος και παράτασης της ισχύος του κλητηρίου εντάλματος για περίοδο 6 μηνών.
Ε. Ιακωβίδου (Δνίς) για Μ. Μοντάνιο, για τους ενάγοντες.
Cur. adv. vult.
ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Στις 12 Απριλίου 1990 η Αιτήτρια καταχώρησε την παρούσα αγωγή IN REM εναντίον του εναγομένου πλοίου "REDA ALLAH". Στο σχετικό κλητήριο ένταλμα που εκδόθηκε την ίδια μέρα αναφέρεται ότι η αξίωση της Αιτήτριας είναι για "C£5.678,00 ως αποζημιώσεις για παράβαση συμβολαίου και/ή παράβαση των καθηκόντων και/ή [*528] αμέλεια των ιδιοκτητών και/ή υπηρετών και/ή αντιπροσώπων του Εναγομένου Πλοίου κατά τη φόρτωση, διακίνηση, φύλαξη, φροντίδα, και εκφόρτωση του φορτίου των Εναγομένων και κατά τη μεταφορά του στο Πλοίο αυτό που είχαν σαν αποτέλεσμα τη μη παράδοση και/ή απώλεια και/ή ζημιά του φορτίου."
Η ισχύς του εν λόγω κλητηρίου εντάλματος εξέπνευσε στις 11 Απριλίου 1991 χωρίς να γίνει στο μεταξύ επίδοση του στο εναγόμενο πλοίο. Στις 9 Μαΐου 1991, τέσσερις, δηλαδή βδομάδες μετά την εκπνοή της ισχύος του κλητηρίου εντάλματος, η Αιτήτρια καταχώρησε την παρούσα Αίτηση χωρίς κοινοποίηση (ex-parte) με την οποία αιτείται, αφενός την έκδοση διατάγματος παράτασης του χρόνου καταχώρησης αιτήσεως για την παράταση της ισχύος του κλητηρίου εντάλματος και, αφετέρου, την έκδοση διατάγματος παράτασης της ισχύος του κλητηρίου εντάλματος για περίοδο 6 μηνών. Τα γεγονότα πάνω στα οποία στηρίζεται η αίτηση εκτίθενται σε δυο ένορκες δηλώσεις της Ξένιας Αντωνιάδου, στο περιεχόμενο των οποίων θα αναφερθώ στη συνέχεια.
Η αίτηση βασίζεται πάνω στις Διατάξεις 203, 207,208, 225 και 237 του περί Δικαιοδοσίας του Κυπριακού Ναυτοδικείου Διατάγματος 1893, στους Θεσμούς του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αγγλίας Δ.8, θ.1 και Δ.64, θ.7, και στις συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.
Σύμφωνα με τη Δ.237* του περί Δικαιοδοσίας του Κυπριακού Ναυτοδικείου Διατάγματος 1893, το Ανώτατο Δικαστήριο, στην άσκηση της δικαιοδοσίας Ναυτοδικείου, θα ακολουθεί την πρακτική του Ναυτοδικείου του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αγγλίας σ' όλα τα θέματα αναφορικά με τα οποία δε γίνεται ρητή πρόνοια στο εν λόγω Διάταγμα του 1893, στο βαθμό, βέβαια, που η πρακτική αυτή είναι εφαρμόσιμη. Αναφορά επί του προκειμένου θα πρέπει
*"237. In all cases not provided by these Rules, the practice of the Admiralty Division of the High Court of Justice of England, so far as the same shall appear to be applicable, shall be followed." [*529]
επίσης να γίνει στα άρθρα 19(α)* και 29(2)(α)** των περί Δικαστηρίων Νόμων του 1960 μέχρι 1991. Εν όψει των νομοθετικών αυτών προνοιών και της απουσίας στο Διάταγμα του 1893 οποιασδήποτε πρόνοιας που να παρέχει στο Ανώτατο Δικαστήριο της Κύπρου δικαιοδοσία έκδοσης των αιτούμενων διαταγμάτων ή να καθορίζει την άσκηση τέτοιας δικαιοδοσίας, το θέμα διέπεται αποκλειστικά από τους Αγγλικούς Θεσμούς με τη μορφή που ίσχυαν στις 15 Αυγούστου 1960, πριν την αναθεώρηση και τροποποίηση τους το 1962. Οι Θεσμοί αυτοί είναι η παλαιά Αγγλική Δ.8, θ.1. η οποία προνοεί τα εξής:
"No original writ of summons shall be in force for more than twelve months from the day of the date thereof, including the day of such date; but if any defendant therein named shall not have been served therewith, the plaintiff may, before the expiration of the twelve months, apply to the Court or a Judge for leave to renew the writ; and the Court or Judge, if satisfied that reasonable efforts have been made to serve such defendant, or for other good reasons, may order that the original or concurrent writ of summons be renewed for six months from the date of such renewal inclusive, and
* "19. To Ανώτατον Δικαστήριον, επιπροσθέτως προς τας εξουσίας και την δικαιοδοσίαν ήτις ανατίθεται εις αυτό υπό του Συντάγματος, θα έχη αποκλειστικήν πρωτόδικον δικαιοδοσίαν-
(α) ως ναυτοδικείον περιβεβλημένον και ασκούν τας εξουσίας δια των οποίων περιεβάλλετο και τας οποίας ήσκει το Ανώτατον Δικαστήριον της Δικαιοσύνης εν Αγγλία εν τη επί ναυτικών υποθέσεων δικαιοδοσία αυτού ευθύς αμέσως προ της ημέρας της Ανεξαρτησίας "
** "29(2) Το Ανώτατον Δικαστήριον εν τη ασκήσει της δικαιοδοσίας-
(α) δι' ης περιβέβληται δυνάμει της παραγράφου (α) του άρθρου 19 θα εφαρμόζη, τηρουμένων των διατάξεων των παραγράφων (γ) και (ε) του εδαφίου (1), το υπό του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Δικαιοσύνης εν Αγγλία, εν τη ασκήσει της επί ναυτικών υποθέσεων δικαιοδοσίας αυτού εφαρμοζόμενον κατά την προ της ημέρας ανεξαρτησίας ημέραν δίκαιον, ως θα ετροποποιείτο τούτο δια νόμου της Δημοκρατίας. " [*530]
so from time to time during the currency of the renewed writ...."
Οι βασικές πρόνοιες της πιο πάνω Διάταξης, στο βαθμό που σχετίζονται με την παρούσα αίτηση, μπορούν να συνοψιστούν ως εξής: Το αρχικό κλητήριο ένταλμα παραμένει σε ισχύ για περίοδο δώδεκα μηνών από την ημέρα που εκδίδεται. Σε περίπτωση όμως που το κλητήριο δεν επιδοθεί στον εναγόμενο, ο ενάγων μπορεί, πριν την εκπνοή των δώδεκα μηνών, να υποβάλει αίτηση στο Δικαστήριο για άδεια ανανέωσης του κλητηρίου. Εάν το Δικαστήριο ικανοποιηθεί ότι καταβλήθηκαν εύλογες προσπάθειες: για να γίνει επίδοση στον εναγόμενο, ή ότι συντρέχει άλλος ικανοποιητικός λόγος, μπορεί να διατάξει την ανανέωση του κλητηρίου εντάλματος για περίοδο έξι μηνών από την ημέρα έκδοσης του διατάγματος.
Έπεται ότι στην παρούσα περίπτωση στην οποία η αίτηση για ανανέωση του κλητηρίου εντάλματος δεν υποβλήθηκε πριν την εκπνοή των δώδεκα μηνών, η πρόνοια της Δ.8, θ.1 δεν μπορεί από μόνη της να εξυπηρετήσει τις επιδιώξεις της Αιτήτριας. Μπορεί όμως να τις εξυπηρετήσει σε συνδυασμό με την παλαιά Αγγλική Δ.64, θ.7 η οποία προνοεί τα εξής:
"A Court or a Judge shall have power to enlarge or abridge the time appointed by these Rules, or fixed by an order enlarging time, for doing any act or taking any proceeding, upon such terms (if any) as the justice of the case may require, and any such enlargement may be ordered although the application for the same is not made until after the expiration of the time appointed or allowed……"
Προκύπτει από τις συνδυασμένες πρόνοιες των πιο πάνω δυο Διατάξεων ότι το Δικαστήριο έχει διακριτική εξουσία να εκδώσει ή και να αρνηθεί να εκδώσει τα αιτούμενα με την παρούσα αίτηση διατάγματα. Υπάρχει πλούσια νομολογία που καθοδηγεί το Δικαστήριο ως προς τον τρόπο άσκησης της διακριτικής του εξουσίας κάτω από τις προαναφερθείσες Διατάξεις. Η κάθε υπόθεση έχει, βέβαια, τις δικές της ιδιαιτερότητες και θα έλεγα, ως εκ τού[*531]του, ότι καμιά από τις αρχές που καθορίστηκαν από τη νομολογία δεν είναι απόλυτα ανελαστική και άκαμπτη ούτε είναι από μόνη της καθοριστική της τύχης αιτήσεων όπως η παρούσα παρά το γεγονός ότι υπάρχουν μερικές αποφάσεις που μπορεί να ερμηνευθούν και έχουν ερμηνευθεί ότι έχουν καθορίσει αρχές που έχουν την ισχύ νομοθετικού κανόνα δικαίου. Υπάρχουν εντούτοις μερικές αδιαμφισβήτητες θέσεις ή νομικές αρχές που θα πρέπει να λαμβάνονται πάντοτε υπόψη από το Δικαστήριο κατά την προσέγγιση και εξέταση θεμάτων που εγείρονται σε αιτήσεις της φύσεως της υπό εξέταση αιτήσεως. Είναι σκόπιμο να αναφερθώ στις αρχές αυτές. Η πρώτη είναι ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να έχει πάντοτε υπόψη του ότι το κλητήριο ένταλμα in rem μπορεί να επιδοθεί μόνο εντός της δικαιοδοσίας σύμφωνα με τη Δ.16 του περί Δικαιοδοσίας του Κυπριακού Ναυτοδικείου Διατάγματος 1893: Δέστε επί του προκειμένου Nigerian Produce Marketing Co Ltd and another v. Sonara Shipping Company Ltd and another (1979) 1 Α.Α.Δ. 395. 'Επεται ότι στην παρούσα περίπτωση αποτελούσε προϋπόθεση της επίδοσης του αιτούμενου να ανανεωθεί κλητηρίου εντάλματος η άφιξη και αγκυροβόληση του εναγομένου πλοίου σε ένα από τα λιμάνια της Δημοκρατίας καθ' οιονδήποτε χρόνο μέσα στους 12 μήνες της αρχικής του ισχύος. Η δεύτερη αρχή είναι ότι το κλητήριο ένταλμα που δεν έχει επιδοθεί μέσα στους 12 μήνες από της εκδόσεως του παύει να βρίσκεται σε ισχύ μόνο για τους σκοπούς επίδοσής του. Δεν παύει όμως να είναι έγκυρο κλητήριο ένταλμα για όλους τους άλλους σκοπούς. Δεν είναι κάτι το νεκρό και άκυρο. Είναι κάτι που μπορεί να ανανεωθεί. Η επίδοση κλητηρίου εντάλματος μετά την εκπνοή της αρχικής ή της παραταθείσας ισχύος του αποτελεί απλή παρατυπία που μπορεί μάλιστα να θεραπευθεί με την καταχώρηση εμφάνισης χωρίς όρους (unconditional appearance) εκ μέρους του εναγομένου: Δέστε επί του προκειμένου την παλιά Αγγλική Δ.8, θ.1, και τις υποθέσεις Sheldon v. Brown Bayley's Steel- works, Ltd and another [1953] 2 All E.R. 894, C.A. και In Re Chittenden [1970] 3 All E.R. 562. Η τρίτη αρχή είναι ότι, εφόσο η διαταγή για την ανανέωση του κλητηρίου εντάλματος εκδίδεται σε αίτηση εκ μέρους του ενάγοντα χωρίς κοινοποίηση (ex-parte), μπορεί μετά την επίδοση να ακυρωθεί κατόπιν αιτήσεως του εναγομένου. Δέστε επί του προκειμένου Nigerian Produce v. Sonara Shipping [*532] Company Ltd (ανωτέρω). Η τέταρτη και τελευταία αρχή είναι ότι το γεγονός της αντικατάστασης κατά το 1962 και ενσωμάτωσης των παλαιών Αγγλικών Θεσμών Δ.8, θ.1 και Δ.64, θ.7 στη νέα Αγγλική Δ.6, θ.8 (1)* δεν επέφερε οποιαδήποτε ουσιώδη διαφορά στον τρόπο αντιμετώπισης εκ μέρους των Δικαστηρίων αιτήσεων όπως η παρούσα, τα δε Δικαστήρια εξακολουθούν να εφαρμόζουν τις ίδιες βασικές αρχές και κριτήρια κατά την άσκηση της διακριτικής τους εξουσίας επί του προκειμένου. Σχετικές είναι οι υποθέσεις Heaven v. Road and Rail Wagons Ltd [1965] 2 Q.B. 355, και Jones v. Jones and another [1970] 3 All E.R.47.
Η νομολογία έχει διαμορφώσει ορισμένες βασικές αρχές που διέπουν την άσκηση της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου να εγκρίνει ή να αρνηθεί την ανανέωση κλητηρίων ενταλμάτων των οποίων η. ισχύς έχει εκπνεύσει. Η επικρατέστερη προσέγγιση, όπως έχει καθοριστεί με τις πιό πρόσφατες υποθέσεις, βασίζεται σε μια θεμελιώδους σημασίας διάκριση μεταξύ δυο κατηγοριών περιπτώσεων. Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τις περιπτώσεις στις οποίες είτε κατά το χρόνο που εκπνέει η ισχύς του εντάλματος είτε κατά το χρόνο της καταχώρησης της αίτησης, το αγώγιμο δικαίωμα (the cause of action) του ενάγοντα έχει νομοθετικά ή συμβατικά παραγραφεί. Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει τις περιπτώσεις κατά τις οποίες
*1 "O.6 r. 8(1). For the purpose of service, a writ (other than a. concurrent writ) is valid in the first instance for twelve months beginning with the date of its issue and a concurrent writ is valid in the first instance for the period of validity of the original writ which is unexpired at the date of issue of the concurrent writ.
(2) Where a writ has not been served on a defendant, the Court may by order extend the validity of the writ from time to time for such period, not exceeding twelve months at any one time, beginning with the day next following that on which it would otherwise expire, as may be specified in the order, if an application for extension is made to the Court before that day or such later day (if any) as the Court may allow.
(3) ……………………………..
(4)............................................." [*533]
δεν υπεισέρχεται θέμα παραγραφής του αγώγιμου δικαιώματος του ενάγοντα είτε κατά το χρόνο που αναμένεται να λήξει η ισχύς του εντάλματος είτε κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης για ανανέωση αν η αίτηση αυτή έχει καταχωρηθεί μετά που το ένταλμα έχει ήδη λήξει.
Αναφορικά με την πρώτη κατηγορία των περιπτώσεων υπάρχει μια σειρά υποθέσεων που, παρά τις μεταξύ τους διαφορές, μπορεί να λεχθεί ότι καθορίζουν την αρχή ότι το Δικαστήριο δεν πρέπει να ασκεί τη διακριτική του εξουσία υπέρ της ανανέωσης του εντάλματος, στερώντας έτσι τον εναγόμενο από τη βάσιμη κατά τα άλλα υπεράσπιση της παραγραφής, εκτός εάν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις. Σε μερικές από τις υποθέσεις αυτές γίνεται προσπάθεια εντόπισης και καθορισμού μερικών τουλάχιστον περιστάσεων που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως εξαιρετικές με την έννοια που ο χαρακτηρισμός αυτός χρησιμοποιείται μέσα στο πλαίσιο της εν λόγω αρχής. Δε νομίζω όμως ότι χρειάζεται να επεκταθώ περισσότερο πάνω στο ζήτημα αυτό, εφόσο η περίπτωση της επίδικης ανανέωσης δεν εμπίπτει σ' αυτή την κατηγορία περιπτώσεων. Στην ένορκη δήλωση που καταχωρήθηκε προς υποστήριξη της παρούσας αίτησης υπάρχει ρητή δήλωση ότι μέχρι σήμερα το αγώγιμο δικαίωμα της ενάγουσας εταιρείας δεν έχει παραγραφεί και, χωρίς να αποφαίνομαι δικαστικά στο παρόν στάδιο κατά πόσο η δήλωση αυτή είναι ορθή ή όχι, την αποδέχομαι προσδίδοντας σ' αυτή τη βαρύτητα και σημασία που εκ πρώτης όψεως αξίζει να της αποδοθεί. Πληροφοριακά αναφέρω ότι ανάμεσα στις αυθεντίες που ασχολούνται με αυτή την κατηγορία των περιπτώσεων ανανέωσης ενταλμάτων πρωτεύουσα θέση καταλαμβάνουν οι υποθέσεις Battersby v. Anglo-American Oil Co Ltd [1945] K.B. 23, Sheldon v. Brown (ανωτέρω), Heaven v. Road and Rail Wagons Ltd (ανωτέρω), Baker v. Bowketts Cakes Ltd [1966] 1 W.L.R. 861, και Easy v. Universal Anchorage Co Ltd [1974] 1 W.L.R. 899.
Αναφορικά με τη δεύτερη κατηγορία των περιπτώσεων, σύμφωνα με τη νομολογία, ο αιτητής επωμίζεται ουσιαστικά ελαφρότερο βάρος αποδείξεως. Δέστε τις υποθέ[*534]σεις The Berny [1979] 1 Q.B. 80, και The "Helene Roth" [1980] 1 Ll.L.R. 477. Η περίπτωση της αιτήτριας εταιρείας εμπίπτει στο δεύτερο σκέλος της κατηγορίας αυτής εφόσο η επίδικη αίτηση καταχωρήθηκε ένα περίπου μήνα μετά την εκπνοή της αρχικής δωδεκάμηνης περιόδου ισχύος του κλητηρίου εντάλματος. Όπως ρητά αναφέρεται στη Δ.8, θ.1 των παλαιών Αγγλικών Δικαστικών θεσμών, ο ενάγων που έχει καταχωρήσει την αίτηση του για ανανέωση του κλητηρίου εντάλματος πριν την εκπνοή της ισχύος του, θα πρέπει να ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι έχει καταβάλει λογικές προσπάθειες για την έγκαιρη επίδοση του κλητηρίου στον εναγόμενο είτε ότι συντρέχει άλλος ικανός λόγος για την ανανέωση του κλητηρίου. Δεν προτίθεμαι να προβώ σε ακαδημαϊκό προσδιορισμό ή εισήγηση αναφορικά με τη φύση των λόγων που δυνατό να θεωρηθούν ότι ικανοποιούν τη ρητή αυτή προϋπόθεση της ανανέωσης του κλητηρίου που προνοεί η νομοθετική αυτή διάταξη. Αρκεί να πω ότι σύμφωνα με την ένορκη δήλωση που συνοδεύει αυτή την αίτηση, η επίδοση του κλητηρίου δεν έγινε γιατί το εναγόμενο πλοίο δεν κατέπλευσε σε Κυπριακό λιμάνι στη διάρκεια της δωδεκάμηνης ισχύος του εντάλματος. Ήταν, ως εκ τούτου, εκ των πραγμάτων εντελώς αδύνατη η έγκαιρη επίδοση και το γεγονός αυτό δεν μπορεί να αποδοθεί σε οποιαδήποτε ολιγωρία ή παράλειψη ή αμέλεια της ενάγουσας εταιρείας ή των δικηγόρων της. Η καθυστέρηση στην καταχώρηση της αίτησης για την ανανέωση του κλητηρίου δεν αλλάζει την κατάσταση αυτή ούτε συνεπάγεται οποιοδήποτε δυσμενή επηρεασμό στα δικαιώματα του εναγομένου.
Στην υπόθεση The Berny (ανωτέρω) στην οποία η αίτηση για ανανέωση του κλητηρίου καταχωρήθηκε πριν την εκπνοή της ισχύος του και στην οποία δεν υπήρχε θέμα παραγραφής του αγώγιμου δικαιώματος του ενάγοντα, ο Δικαστής Brandon είπε ότι οι αυθεντίες πάνω στο επίδικο θέμα όχι μόνο δεν υποστηρίζουν την άποψη ότι θα πρέπει αυτόματα να ανανεώνονται τα κλητήρια εντάλματα, εφόσο αν η ανανέωση δεν επιτραπεί ο ενάγων μπορεί να εκδώσει άλλο κλητήριο ένταλμα χωρίς κανένα πρόβλημα αναφορικά με την παραγραφή, αλλά υπονοούν ότι απαιτείται και [*535] σ'αυτές τις περιπτώσεις κάποιος ικανοποιητικός λόγος για την ανανέωση, χωρίς την ύπαρξη του οποίου ο ενάγων πρέπει να αφεθεί με τη διαζευκτική λύση της έκδοσης άλλου κλητηρίου εντάλματος.
Στην υπόθεση The Cyprus Potato Marketing Board v. Thetis Shipping Co. PTE Ltd (1988) 1 Α.Α.Δ. 397, αποφασίστηκε ότι η καταβολή λογικών προσπαθειών για την έγκαιρη επίδοση του κλητηρίου εντάλματος στον εναγόμενο, αν αποδειχθεί, συνιστά ικανοποιητικό λόγο για την ανανέωση του κάτω από τις διατάξεις που εφαρμόζονται στην παρούσα περίπτωση. Η υπόθεση The Cyprus Potato Marketing (ανωτέρω) προσομοιάζει με την παρούσα γιατί η αίτηση για ανανέωση του κλητηρίου εντάλματος είχε επίσης υποβληθεί μετά την εκπνοή της ισχύος του, ανανεώθηκε δε χωρίς να απαιτηθεί ικανοποίηση του Δικαστηρίου είτε για ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων είτε για ύπαρξη οποιωνδήποτε πρόσθετων περιστάσεων. Είναι επίσης χρήσιμο να ειπωθεί ότι στην υπόθεση Nigerian Produce v. Sonora Shipping (ανωτέρω) το Δικαστήριο παρετήρησε ότι οι ίδιες αρχές εφαρμόζονται ανεξάρτητα από το χρόνο υποβολής της αίτησης, άσχετα δηλαδή αν η αίτηση υποβλήθηκε πριν ή μετά την εκπνοή του κλητηρίου εντάλματος.
Στην υπό εξέταση υπόθεση στην οποία έχω ικανοποιηθεί- (α) ότι η ενάγουσα και οι δικηγόροι της κατέβαλαν κάθε λογική προσπάθεια για την έγκαιρη επίδοση του κλητηρίου εντάλματος στο εναγόμενο πλοίο (β) ότι η επίδοση δεν έγινε επειδή το εναγόμενο πλοίο δεν εισήλθε σε Κυπριακό λιμάνι κατά την περίοδο μεταξύ της έκδοσης του εντάλματος και της υποβολής της αίτησης και όχι ένεκα οποιασδήποτε ολιγωρίας ή αμέλειας της ενάγουσας ή των δικηγόρων της· και (γ) ότι η αιτούμενη ανανέωση δε στερεί το εναγόμενο πλοίο οποιασδήποτε υπεράσπισης ή δικαιώματος που έχει ήδη ωριμάσει ούτε προξενεί σ' αυτό οποιαδήποτε αδικία, η αιτήτρια νομιμοποιείται στην έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων.
Εκδίδω ως εκ τούτου, διάταγμα με το οποίο παρατεί[*536]νεται ο χρόνος για την καταχώρηση της παρούσας αίτησης μέχρι της 9ης Μαΐου 1991 συμπεριλαμβανομένης, καθώς και διάταγμα με το οποίο ανανεώνεται το κλητήριο ένταλμα της παρούσας αγωγής για περίοδο 6 μηνών από σήμερα. Δεν εκδίδω οποιαδήποτε διαταγή αναφορικά με τα έξοδα της παρούσας αίτησης.
Διαταγή ως ανωτέρω.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο