(1993) 1 ΑΑΔ 689
[*689] 24 Σεπτεμβρίου, 1993
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
GETO TRADING IMPORT - EXPORT LIMITED,
Ενάγοντες,
v.
ΠΛΟΙΟΥ M/V VLADIMIR VASLYAYEV (AP.3),
Εναγόμενου.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 56/93)
Δικονομία Ναυτοδικείου—Ασφάλεια για τα έξοδα — Ενάγουσα υπεράκτια εταιρεία με έδρα την Λεμεσό — Θεωρείται κάτοικος Κύπρου για τους σκοπούς του κανονισμού 185 των Θεσμών Ναυτοδικείου, και, κατά συνέπεια, δεν μπορεί να εκδοθεί διάταγμα παροχής ασφάλειας για τα έξοδα εναντίον της.
Με αίτηση του δυνάμει του κανονισμού 185 των Θεσμών Ναυτοδικείου το εναγόμενο πλοίο ζήτησε την παροχή από την ενάγουσα ασφάλειας για τα έξοδα. Η ενάγουσα ήταν υπεράκτια εταιρεία εγγεγραμμένη στην Κύπρο με έδρα την Λεμεσό. Το ερώτημα που τέθηκε ήταν κατά πόσο η ενάγουσα μπορούσε να θεωρηθεί σαν κάτοικος εξωτερικού, ενόψει του γεγονότος ότι ήταν υπεράκτια εταιρεία.
Αποφασίσθηκε ότι:
Παρά το γεγονός ότι οι μέτοχοι της ενάγουσας ήσαν αλλοδαποί και η ενάγουσα, σαν υπεράκτια εταιρεία, δεν είχε δικαίωμα να διεξάγει εργασίες εντός της Κύπρου, το ότι ήταν εγγεγραμμένη σαν Κυπριακή εταιρεία με έδρα και γραφεία στη Λεμεσό την καθιστούσε κάτοικο Κύπρου για σκοπούς του κανονισμού 185 των Θεσμών Ναυτοδικείου, και, κατά συνέπεια, δεν ήταν δυνατό να εκδοθεί εναντίον της διαταγή για παροχή ασφάλειας για τα έξοδα.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αίτηση.
Αίτηση σε αγωγή Ναυτοδικείου με την οποία το εναγόμενο [*690] πλοίο - αιτητής ζητά την διασφάλιση των εξόδων του από τους ενάγοντες-καθ'ών η αίτηση.
Ν. Παπαευσταθίου, για το εναγόμενο πλοίο - αιτητή.
Σ. Πίττας για Ν. Νεοκλέους, για τους ενάγοντες - καθ'ων η αίτηση.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Το εναγόμενο πλοίο-αιτητής ζητά τη διασφάλιση των εξόδων του από τους ενάγοντες-καθ' ων η αίτηση, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Κ. 185 των περί Δικαιοδοσίας Ναυτοδικείου της Κύπρου Κανονισμών, που προβλέπει πως το Δικαστήριο δύναται να διατάξει, μετά από αίτηση εναγομένου σε αγωγή ή ανταπαίτηση, τη διασφάλιση των εξόδων τους από τον αντίδικο όταν ο τελευταίος δεν έχει την κατοικία του στην Κύπρο.
Στην υπό εξέταση αίτηση εγείρεται ένα μόνο νομικό σημείο. Κατά πόσο υπεράκτια εταιρεία εγγεγραμμένη στην Κύπρο θεωρείται, για τους σκοπούς του Κ. 185, πως κατοικεί στη χώρα μας. Η έρευνα των δικηγόρων, και η δική μου, δεν έφερε εις φως οποιαδήποτε απόφαση στην οποία να συζητείται το ειδικό αυτό ζήτημα. Είναι εισήγηση του δικηγόρου του εναγομένου-αιτητή, πως η νομική υπόσταση μιας υπεράκτιας εταιρείας καθιστά ασυμβίβαστη τη δυνατότητα απόκτησης κατοικίας στην Κύπρο. Και αυτό γιατί μια υπεράκτια εταιρεία δεν επιτρέπεται να διεξάγει οποιαδήποτε εμπορική εργασία ή συναλλαγές στην Κύπρο, μήτε να είναι ιδιοκτήτρια ακίνητης περιουσίας. Δικαιούται να διατηρεί μόνο γραφεία, από τα οποία ελέγχει τις επιχειρήσεις της, που διεξάγονται εκτός Κύπρου. Ο δικηγόρος των εναγόντων δέχεται μεν ότι η θεσμική υπόσταση υπεράκτιας εταιρείας είναι αυτή που έχει περιγράψει ο συνάδελφος του, αλλά ισχυρίζεται πως, εφόσον η εταιρεία είναι νόνιμα εγγεγραμμένη και εδρεύει στην Κύπρο, αυτό συνεπάγεται διαμονή της εδώ.
Η έννοια της διαμονής έχει συζητηθεί και αναλυθεί σε πλείστες αποφάσεις. Έχω όμως τη γνώμη πως η ερμηνεία που αποδίδεται, όπου ο όρος απαντάται σε νομοθέτημα, συναρτάται από το περιεχόμενο του νομοθετήματος και τους σκοπούς που επιδιώκονται με αυτό. Νομίζω, πως ο επίμαχος Κανονισμός αποβλέπει στη διασφάλιση των εξόδων του εναγομένου, γιατί ο ενάγων που κινεί τη δικαστική διαδικασία, δεν διαμένει στην Κύπρο, ενώ ο εναγόμενος, που κατοικεί εδώ, βρίσκεται πάντοτε στη διάθεση της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, σε αντίθεση με τον ενάγοντα που εκφεύγει από αυτή. Η πιθανή δε απόρριψη της αγωγής δυνατό να απολήγει σε [*691] αδυναμία του εναγομένου να εισπράξει τα επιδικασθέντα υπέρ του έξοδα, εφόσον ο ενάγων βρίσκεται εκτός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου και δεν θα μπορεί να επεκταθεί σε αυτόν η διαδικασία εκτελέσεως της απόφασης.
Μολονότι οι πρόνοιες του Κανονισμού σκοπούν στη διασφάλιση των εξόδων του εναγομένου, εντούτοις δεν άπτονται της οικονομικής δυνατότητας του ενάγοντα, αλλά αφορούν στην ιδιότητα του ως προσώπου που κατοικεί στην Κύπρο. Η διάταξη επομένως θέτει ως μοναδικό κριτήριο για την έκδοση διαταγής διασφάλισης των εξόδων αυτή την ιδιότητα του ενάγοντα και τίποτε άλλο.
Η άδεια της Κεντρικής Τράπεζας για ίδρυση και λειτουργία υπεράκτιας εταιρείας παρέχεται σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Ελέγχου Συναλλάγματος Νόμου, Κεφ. 199. Η υπεράκτια εταιρεία, όπως αναφέρεται πιο πάνω, δεν δικαιούται να διεξάγει οποιαδήποτε εργασία στην Κύπρο και οι μέτοχοι της είναι αλλοδαποί, στους οποίους δίδεται ειδική άδεια για να προσυπογράψουν ως μέτοχοι το καταστατικό και ιδρυτικό έγγραφο της εταιρείας.
Η ενάγουσα εταιρεία είναι εγγεγραμμένη στην Κύπρο ως υπεράκτια. Υποθέτω δε πως λειτουργεί, όπως προβλέπει ο Νόμος και η άδεια της, από τα γραφεία της στη Λεμεσό. Εδρεύει δηλαδή στη χώρα μας, και αυτό στην κρίση μου ισοδυναμεί με κατοίκηση εδώ. Το γεγονός πως η μετόχοι της είναι αλλοδαποί, ή ότι δεν μπορεί να διεξάγει εργασίες στην Κύπρο, δεν αφαιρεί από την ιδιότητα της να εδρεύει-κατοικεί στη χώρα μας, όπου είναι τα εγγεγραμμένα γραφεία της και από όπου λειτουργεί ως υπεράκτια εταιρεία.
Είμαι λοιπόν της γνώμης πως για τους σκοπούς του Κ. 185, η ενάγουσα υπεράκτια εταιρεία κατοικεί στην Κύπρο και κατ' ακολουθία δεν μπορεί να εκδοθεί εις βάρος της διαταγή για διασφάλιση των εξόδων του εναγομένου πλοίου.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα. [*692]
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο