(1995) 1 ΑΑΔ 126
[*126] 20 Φεβρουαρίου, 1995
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (ΑΡ. 2), ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΑΙΤΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΕΚΔΟΣΗΣ 2/94 ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI ΚΑΙ MANDAMUS, ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ, ΜΕ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 1994 ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΕΚΔΟΣΗΣ 2/94.
(Αρ. Αιτήσεων 189/94, 195/94).
Certiorari — Ακύρωση δικαστικής απόφασης λόγω πλάνης στην ερμηνεία νόμου — Φανερά εσφαλμένη ερμηνεία νόμου ή εσφαλμένη εφαρμογή του — Άμεση διακρίβωση πλάνης και όχι κατόπιν έρευνας στοιχείων ή μαρτυρίας.
Mandamus — Έκδοση εντάλματος Mandamus για νομική πλάνη Δικαστηρίου.
Μαρτυρία — Εκτίμηση μαρτυρίας από το Δικαστήριο — Εύρημα για ανεπάρκεια μαρτυρίας — Δικαιοδοσία Δικαστηρίου — Προσβολή ευρήματος με αίτηση για ένταλμα τύπου Certiorari.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας, απέρριψε αίτημα του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για έκδοση αλλοδαπού, στις Ρωσσικές Αρχές οι οποίες τον αναζητούσαν για διάπραξη ποινικών αδικημάτων.
Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, από τα έγγραφα που τέθηκαν ενώπιόν του δεν καταφάνηκε ότι το ένταλμα σύλληψης ικανοποιούσε τις πρόνοιες του άρθρου 42(2) του περί Εκδόσεως Φυγόδικων [*127] Νόμου του 1986 (Ν. 172/86), ως προς την αναγκαιότητα ύπαρξης του πρωτοτύπου ή πιστοποιημένου αντιγράφου του εντάλματος.
Υποβλήθηκε εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα ότι η βάση της αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari και Mandamus συνίσταται σε πλάνη αναφορικά με την ερμηνεία του Νόμου η οποία είναι εμφανής στα πρακτικά. Αντίθετα, ο συνήγορος της άλλης πλευράς ισχυρίστηκε ότι η βάση της απόρριψης του αιτήματος του Γενικού Εισαγγελέα ήταν το εύρημα του Δικαστηρίου, ότι το ένταλμα των Ρωσσικών Αρχών που είχε ενώπιόν του δεν φαινόταν να ήταν ούτε το πρωτότυπο, ούτε πιστοποιημένο αντίγραφό του.
Αποφασίστηκε, ότι:
(1) Ένταλμα της φύσης Certiorari ή Mandamus μπορεί να εκδοθεί όπου υπάρχει νομική πλάνη, καταφανής στα πρακτικά, χωρίς να συμπεριλαμβάνει νομικά εσφαλμένες αποφάσεις.
(2) Ο βασικός λόγος απόρριψης της αίτησης του Γενικού Εισαγγελέα για ένταλμα έκδοσης του φυγοδίκου, ήταν το εύρημα του Δικαστηρίου ότι δεν είχε ενώπιόν του το πρωτότυπο ή τουλάχιστον πιστοποιημένο αντίγραφο του εντάλματος της αλλοδαπής Αρχής που ζητούσε την έκδοση και ως θέμα καθαρά πραγματικό δεν αποτελούσε περίπτωση πλάνης περί την εφαρμογή του νόμου για την οποία μπορούσε να εκδοθεί ένταλμα της φύσης Certiorari.
Η αίτηση απορρίφθηκε όπως και η αίτηση για ένταλμα Mandamus, με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
In Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250,
R. v. Minister of Health [1938] 4 All E.R. 32.
Αιτήσεις.
Αιτήσεις από το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για έκδοση διατάγματος της φύσης Certiorari για να ακυρωθεί απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα για έκδοση του Alexander Bodrov στις Ρωσσικές Αρχές, για τη διάπραξη ποινικών αδικημάτων. [*128]
Ε. Λοϊζίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Αιτητές.
Γ. Μυλωνάς, για τον Alexander Bodrov.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Μετά από άδεια του Δικαστηρίου καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση για έκδοση διατάγματος της φύσης Certiorari για να ακυρωθεί απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του Γενικού Εισαγγελέα για έκδοση του Alexander Bodrov στις Ρωσσικές Αρχές, για τη διάπραξη ποινικών αδικημάτων. Παράλληλα μαζί με την αίτηση αυτή συνεκδικάστηκε και αίτηση για έκδοση διατάγματος Mandamus που να διατάσσει το Δικαστήριο Λάρνακας να συνεχίσει να επιλαμβάνεται της αίτησης του Γενικού Εισαγγελέα.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας απέρριψε την αίτηση για το λόγο ότι, κατά την κρίση του, από τα έγγραφα που τέθηκαν ενώπιόν του δεν καταφάνηκε ότι το ένταλμα σύλληψης ικανοποιούσε τις πρόνοιες του άρθρου 42(2) του Νόμου 172/86, αναφορικά με την αναγκαιότητα ύπαρξης πιστοποιημένου αντιγράφου του εντάλματος σύλληψης.
Υποβλήθηκε εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα ότι η βάση της αίτησης είναι εμφανής πλάνη όσον αφορά την ερμηνεία του Νόμου, για την οποία υπάρχει δικαιοδοσία για την έκδοση εντάλματος Certiorari. Υπέβαλε η ευπαίδευτος δικηγόρος της Δημοκρατίας ότι η παρατήρηση του Δικαστηρίου ότι "η πρακτική είναι ότι πιστοποιούνται (τα πιστά αντίγραφα) από πρόσωπο με τέτοια εξουσία άλλο από τον συντάκτη του εγγράφου" είναι η εμφανής από τα πρακτικά εσφαλμένη ερμηνεία του Νόμου.
Αντίθετα, ο ευπαίδευτος συνήγορος της άλλης πλευράς εισηγήθηκε ότι, εκτός του ότι η παρατήρηση αυτή έγινε παρεμπιπτόντως, η βάση της απόρριψης του αιτήματος ήταν το πραγματικό εύρημα του Δικαστηρίου ότι το ένταλμα που είχε ενώπιόν του δεν φαινόταν ούτε αν ήταν το πρωτότυπο, αλλά ούτε και αν ήταν πιστοποιημένο αντίγραφο του πρωτότυπου. Η δε παρατήρηση για την πρακτική, πού ανέφερα πιό πάνω, έγινε εκ περισσού. Εν πάση όμως περιπτώσει, ισχυρίστηκε ότι το εύρημα αυτό αφορά εκτίμηση της μαρτυρίας και ως εκ τούτου δεν μπορεί ν' αποτελέσει λόγο για έκδοση διατάγματος Certiorari. Επίσης, υπέβαλε τέσσερεις άλλους λόγους, για τους οποίους θα έπρεπε να απορριφθεί η παρούσα αίτηση, κατά την εισήγησή του. [*129]
Επειδή είμαι της γνώμης ότι ο λόγος αυτός είναι ο βασικότερος και θα οδηγήσει σε τελική απόφαση της παρούσας αίτησης, θα προχωρήσω να τον εξετάσω τώρα.
Στην υπόθεση In re Kakos (1985) 1 C.L.R. στη σελ. 259 ο Πικής Δ., αναφέρει τα ακόλουθα:
"The process is intended to subject to scrutiny the assumption of jurisdiction and the legality of the order made as opposed to its correctness."
Επίσης, στο Halsbury's 3rd Ed. Volume 2, p.62 παράγραφος 119, στην οποία αναφέρθηκε και ο ευπαίδευτος συνήγορός του Bodrov, αναφέρονται τα εξής:
"Where the proceedings are regular upon their face and the inferior tribunal had jurisdiction, the superior court will not grant the order of certiorari on the ground that the inferior tribunal had mis-conceived a point of law. When the inferior tribunal has jurisdiction to decide a matter, it cannot, merely because it incidentally misconstrues a statute or admits illegal evidence, or rejects legal evidence, or mis-direct itself as to the weight of the evidence, or convicts without evidence be deemed to exceed or abuse its jurisdiction."
(Δέστε και R. v. Minister of Health [1938] 4 All E.R. p.32 στη σελ.36).
Από την Κυπριακή νομολογία προκύπτει ότι εντάλματα της φύσης Certiorari ή Mandamus μπορούν να εκδοθούν σε περίπτωση όπου υπάρχει νομική πλάνη, η οποία είναι καταφανής από τα πρακτικά. Αυτό δεν συμπεριλαμβάνει όμως νομικά εσφαλμένες αποφάσεις. Αναφέρεται σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου υπάρχει φανερά εσφαλμένη ερμηνεία Νόμου ή εσφαλμένη εφαρμογή του σε δεδομένη περίπτωση. Δεν είναι δηλαδή αρκετό ότι υπήρξε σοβαρή πλάνη ή πλάνη σε σχέση με μία καθιερωμένη νομική αρχή. Πρέπει να υπάρχει πλάνη που μπορεί αμέσως να διακριβωθεί από το Δικαστήριο και όχι κατόπιν έρευνας όλων των στοιχείων ή της μαρτυρίας.
Επανερχόμενος στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, παραθέτω πιο κάτω το σχετικό απόσπασμα από την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου: [*130]
"Ισχυρίστηκε η κα Λοϊζίδου ότι το ενώπιον του Δικαστηρίου ένταλμα στην Ρωσσική γλώσσα είναι το πρωτότυπο και φέρει σφραγίδα και ότι κατ' αυτόν τον τρόπο πληρούται η προϋπόθεση του άρθρου 42(2). Σε κανένα σημείο της μετάφρασης δεν αναφέρεται ότι αυτό είναι το πρωτότυπο ή πιστό αντίγραφο του εντάλματος ούτε υπάρχει αναφορά στα Τεκμήρια 2 και 3 ότι τα επισυνημμένα εντάλματα είναι πιστά αντίγραφα. Η πρακτική είναι ότι πιστοποιούνται από πρόσωπο με τέτοια εξουσία άλλο από τον συντάκτη του εγγράφου."
Είναι φανερό από τα πιό πάνω, ότι ο βασικός λόγος για τον οποίο απορρίφθηκε η αίτηση για έκδοση ήταν το εύρημα του Δικαστηρίου για ανεπάρκεια της μαρτυρίας, ώστε δεν ήταν καταφανές αν είχε ενώπιόν του το πρωτότυπο ένταλμα ή τουλάχιστο πιστό αντίγραφο αυτού. Γι' αυτό το λόγο δεν έχω καμμιά αμφιβολία ότι το θέμα είναι καθαρά θέμα πραγματικό και αφορά τη μαρτυρία και την εκτίμησή της. Με βάση τις αρχές που εξέθεσα πιό πάνω, η παρούσα δεν αποτελεί μία από τις περιπτώσεις όπου μπορεί να εκδοθεί ένταλμα Certiorari. Κατά συνέπεια η παρούσα αίτηση πρέπει να απορριφθεί γι' αυτό και μόνο το λόγο και έτσι δεν παρίσταται ανάγκη να υπεισέλθω στους άλλους λόγους που προτάθηκαν ενώπιόν μου.
Η αίτηση απορρίπτεται. Επίσης απορρίπτεται και η συνεκδικαζόμενη αίτηση για Mandamus. Τα έξοδα επιδικάζονται εναντίον των αιτητών (κλίμακα: £1.000 - £3.000).
Η αίτηση απορρίπτεται όπως και η συνεκδικαζόμενη αίτηση για ένταλμα Mandamus, με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο