(1995) 1 ΑΑΔ 665
[*665] 30 Ιουνίου, 1995
[ΚΟΥΡΡΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΕΛΕΝΗ ΧΗΡΑ,
Εφεσείουσα,
ν.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ,
Εφεσίβλητου.
(Πολιτικές Εφέσεις Αρ. 8482 και 8484).
Γενικές αποζημιώσεις — Αποζημιώσεις για σωματικές βλάβες — Εξάρθρωμα του αριστερού ισχύου, ανάταξη υπό γενική αναισθησία, εξοίδηση για λίγες μέρες και μικρές πληγές στο κάτω άκρο του δεξιού γόνατος — Επιδικασθείσες από το πρωτόδικο Δικαστήριο £2.500.-γενικές αποζημιώσεις κρίθηκαν επαρκείς από το Εφετείο.
Αμέλεια — Αυτοκινητικό ατύχημα — Διασταύρωση ελεγχόμενη από φώτα τροχαίας — Στροφή αυτοκινήτου δεξιά — Σύγκρουση με επερχόμενο μοτοσυκλεττιστή ενώ το φως ήταν πράσινο και για τους δύο — Παράλειψη του οδηγού αυτοκινήτου να σταματήσει στο μέσο και να δώσει προτεραιότητα στο μοτοσυκλεττιστή — Επιμερισμός ευθύνης από το πρωτόδικο δικαστήριο σε 70% στον οδηγό του αυτοκινήτου και 30% στο μοτοσυκλεττιστή — Ανατράπηκε κατ' έφεση σε 100% ευθύνη στον οδηγό του αυτοκινήτου.
Ενώ η εφεσείουσα στην έφεση αρ. 8482 οδηγούσε το αυτοκίνητο της κατά μήκος της Λεωφόρου Στασίνου για να στρίψει δεξιά στη γέφυρα Κάνιγκος, απέκοψε το δρόμο του εφεσίβλητου και εφεσείοντα στην έφεση με αρ. 8484, ο οποίος ερχόταν από απέναντι προς την κατεύθυνση της Λεωφόρου Σαλαμίνος και ενώ το φως της τροχαίας ήταν πράσινο και για τους δύο στη διασταύρωση των Λεω φόρων Στασίνου και οδού Μπουμπουλίνας.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, επιμέρισε 70% της ευθύνης για το ατύχημα στην εφεσείουσα και 30% στον εφεσίβλητο. Επίσης του επιδίκασε £5.023,- αποζημιώσεις επί πλήρους ευθύνης, συμπεριλαμβανομένων και £810,- για απώλεια μισθών. [*666]
Με την έφεση της η εφεσείουσα παραπονείται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν είχε ενώπιόν του ικανοποιητική μαρτυρία και εσφαλμένα επιδίκασε £810,- σαν αποζημιώσεις για απώλεια μισθών, ενώ ο εφεσίβλητος - εφεσείων στην έφεση αρ. 8484, ότι δεν ευθύνεται καθόλου για το ατύχημα και ότι το ποσό των £2.500,- που του επιδίκασε σαν γενικές αποζημιώσεις, ήταν έκδηλα ανεπαρκές.
Αποφασίστηκε, ότι:
(1) Η εφεσείουσα απέκοψε το δρόμο του εφεσίβλητου, ο οποίος δεν είχε καμιά ευθύνη για το ατύχημα.
(2) Η εφεσείουσα άρχισε να στρίβει δεξιά, προτού προχωρήσει στο κέντρο της διασταύρωσης και εκεί αναμένοντας να δώσει προτεραιότητα στην τροχαία κίνηση που ερχόταν από απέναντι.
(3) Δεν υπήρχε λόγος επέμβασης στο εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου, ότι ο εφεσίβλητος εργαζόταν πριν από το δυστύχημα για κάποιο χρονικό διάστημα με μισθό £270,- το μήνα, δικαιούμενος σε £810,- αποζημιώσεις με βάση αναρρωτική άδεια τριών μηνών.
(4) Ο εφεσίβλητος εδικαιούτο σε ολόκληρο το ποσό των £5.023,-που του επιδίκασε το πρωτόδικο Δικαστήριο σαν αποζημιώσεις.
Η έφεση 8482 απορρίφθηκε, η έφεση 8484 έγινε δεκτή μερικώς.
Έφεση.
Εφέσεις από την εναγόμενη και τον ενάγοντα κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Λαούτας Πρ. Π.Ε.Δ.) που δόθηκε στις 21.5.91 (Ag. Αγωγής 9719/87), με την οποία η εφεσείουσα βρέθηκε υπεύθυνη κατά 70% για τροχαίο δυστύχημα, που επεσυνέβη στη Λευκωσία στις 7.5.1987.
Στ. Ερωτοκρίτου (κα), για την Εφεσείουσα.
Α. Μυριάνθης με Μιχ. Β. Ιωάννου, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο δικαστής Χρ. Αρτεμίδης. [*667]
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Η εφεσείουσα-εναγόμενη (έφεση 8482) εισηγείται πως πρέπει να ανατραπεί η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία βρέθηκε υπεύθυνη κατά 70% για τροχαίο δυστύχημα, που επεσυνέβη στη Λευκωσία στις 7.5.87 το βράδυ στη γέφυρα Κάνιγγος, όπου διασταυρώνονται η Λεωφόρος Στασίνου και η οδός Μπουμπουλίνας. Παραπονείται επίσης γιατί το πρωτόδικο Δικαστήριο επεδίκασε στον εφεσίβλητο-ενάγοντα ποσό £810 για απώλεια μισθών. Η δικηγόρος της εφεσείουσας ισχυρίζεται, πάνω σ' αυτό το ζήτημα, πως δεν υπήρξε ικανοποιητική μαρτυρία ενώπιον του Δικαστηρίου που να αποδεικνύει την απαίτηση αυτή του εφεσίβλητου.
Ο εφεσίβλητος στην πιό πάνω έφεση, είναι εφεσείων στην έφεση 8484. Ο ίδιος διατείνεται πως δεν ευθύνεται καθόλου για το δυστύχημα και ότι το ποσό των £2.500 ως γενικές αποζημιώσεις που του επεδίκασε το Δικαστήριο είναι έκδηλα ανεπαρκές. Εισηγείται την αύξησή του σε τουλάχιστον £5.000.
Παρακάτω όταν αναφερόμαστε σε εφεσείουσα θα εννοούμε την εναγομένη στην αγωγή και εφεσίβλητο τον ενάγοντα. Η δικηγόρος της εφεσείουσας προσπάθησε να μας πείσει πως η μαρτυρία του εφεσίβλητου στο πρωτόδικο Δικαστήριο ήταν πλήρης αντιφάσεων και ανακριβειών. Κατά συνέπεια, και δεδομένου ότι το Δικαστήριο βασίστηκε σε αυτή τη μαρτυρία, τούτο κατέληξε σε εσφαλμένα ευρήματα και συμπεράσματα. Διαβάζοντας κάποιος τη μαρτυρία του εφεσίβλητου μπορεί να συμφωνήσει με τη δικηγόρο της εφεσείουσας πως σε ορισμένα σημεία υπάρχουν αντιφάσεις ή δίδονται σπασμωδικές απαντήσεις. Το Δικαστήριο όμως βασίστηκε στο σύνολο της μαρτυρίας που είχε προσαχθεί, και ιδιαίτερα στην πραγματική περιλαμβανομένης και αυτής της εφεσείουσας.
Το δυστύχημα έγινε κάτω από τις εξής συνθήκες: Η εφεσείουσα οδηγούσε το αυτοκίνητό της στη λεωφόρο Σαλαμίνος με πρόθεση να στρίψει δεξιά, στη γέφυρα Κάνιγγος. Στη διασταύρωση, που ελέγχεται με φώτα τροχαίας, πήρε τη δεξιά λωρίδα για να προχωρήσει να στρίψει δεξιά. Ο εφεσίβλητος οδηγούσε την μοτοσυκλέττα του από την 'αντίθετη κατεύθυνση, με σκοπό να προχωρήσει ίσια προς τη λεωφόρο Σαλαμίνος. Τα φώτα ήσαν πράσινα και για τους δύο. Η εφεσείουσα εδέχθη πως έκαμε ελαφρά στροφή του αυτοκινήτου της προς τα δεξιά, όπου είχε σκοπό να πάει οπόταν ο εφεσίβλητος ήλθεν από απέναντι και κτύπησε πάνω στο δεξιό άκρο του αυτοκινήτου της.
Στο σχεδιάγραμμα που παρουσίασε στο Δικαστήριο ο εξεταστής [*668] της υπόθεσης (τεκμήριο 1) τοποθετείται το αυτοκίνητο της εφεσείουσας με κλίση προς τα δεξιά 1-2 π. πίσω από τη νοητή γραμμή που ενώνει το άνοιγμα της λεωφόρου Στασίνου. Ο εφεσίβλητος, που προχωρούσε ίσια αντιμετώπισε το στρίψιμο της εφεσείουσας προς την πορεία του προσπαθώντας να οδηγήσει και ο ίδιος την μοτοσυκλέττα του δεξιότερα για να αποφύγει τη σύγκρουση.
Είναι φανερό από τα πιό πάνω πως η εφεσείουσα απέκοψε το δρόμο του εφεσίβλητου, που ερχόταν από απέναντι. Παρατηρούμε επίσης πως η εφεσείουσα άρχισε να στρίβει προς τα δεξιά προτού προχωρήσει στο κέντρο της διασταύρωσης, και εκεί αναμένοντας, να δώσει προτεραιότητα στην τροχαία κίνηση που ερχόταν από απέναντι.
Τα ευρήματα του Δικαστηρίου αναφορικά με τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες έγινε το δυστύχημα είναι ορθά. Διαφωνούμε με την εισήγηση της εφεσείουσας που δεν ευθυνόταν για το δυστύχημα και συμφωνούμε με τη θέση του δικηγόρου του εφεσίβλητου πως ο ίδιος δεν έχει οποιαδήποτε ευθύνη. Εσφαλμένα το Δικαστήριο επιμέρισε σε αυτόν ευθύνη κατά 30%. Υπό τις περιστάσεις, που περιγράφουμε πιό πάνω, ο εφεσίβλητος δεν είχε το χρόνο, μήτε την ευκαιρία, να κάνει ό,τιδήποτε άλλο για να αποφύγει τη σύγκρουση. Επέλεξε στη στιγμιαία εξέλιζη των γεγονότων να στρίψει δεξιά για να αποφύγει σύγκρουση με το όχημα της εφεσείουσας.
Αναφορικά με το δεύτερο ζήτημα που ήγειρε η εφεσείουσα, τον υπολογισμό δηλαδή της απώλειας απολαβών του εφεσίβλητου, το Δικαστήριο έκρινε, σύμφωνα με τη μαρτυρία που είχε ενώπιόν του, πως ο εφεσίβλητος εργαζόταν πριν από το δυστύχημα για κάποιο χρονικό διάστημα με εισόδημα £270 το μήνα και έδωσε σε αυτόν £810 στη βάση της ιατρικής μαρτυρίας ότι είχε αναρρωτική άδεια για 3 μήνες. Δεν βρίσκουμε κανένα λόγο γιατί να επέμβουμε σε τούτη την κρίση του Δικαστηρίου.
Από το δυστύχημα ο ενάγων έπαθε εξάρθρωμα του αριστερού ισχίου, το οποίο ανετάχθη υπό γενική αναισθησία. Οι ακτινογραφίες έδειξαν πως δεν υπήρξε οποιοδήποτε κάταγμα και η αποκατάσταση του ποδιού ήταν φυσιολογική. Μετά την αφαίρεση του νάρθηκα ο εφεσίβλητος χρησιμοποιούσε βασταριές. Για λίγες μέρες το πόδι του ήταν φουσκωμένο και είχε μικρές πληγές στο κάτω άκρο του δεξιού γόνατος. Είμαστε της γνώμης πως το ποσό των £2.500 που έδωσε το πρωτόδικο Δικαστήριο ως γενικές αποζημιώσεις, είναι επαρκές και λογικό. [*669]
Ενόψει των πιό πάνω καταλήγουμε πως: η έφεση 8482 απορρίπτεται. Η έφεση 8484 επιτρέπεται μερικώς. Η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου πάνω στο ζήτημα της ευθύνης ανατρέπεται και υποκαθίσταται με απόφαση πως ο εφεσείων δεν έχει ευθύνη για το δυστύχημα.
Επομένως, ο εφεσείων δικαιούται σε ολόκληρο το ποσό των £5.023 που επεδίκασε το πρωτόδικο Δικαστήριο πάνω στη βάση της πλήρους ευθύνης, με τόκο 6% στο ποσό των £2.500 από 24.10.87 και νόμιμο τόκο σε ολόκληρο το ποσό μέχρι εξοφλήσεως.
Υπό τις περιστάσεις δεν γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα στο Εφετείο.
Η έφεση 8482 απορρίπτεται. Η έφεση 8484 επιτρέπεται μερικώς.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο