(1996) 1 ΑΑΔ 167
[*167] 15 Φεβρουαρίου, 1996
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στές]
ΝΙΚΟΣ ΛΟΪΖΟΥ,
Εφεσείων - Ενάγων,
ν.
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΑΛΛΩΣ ΚΑΡΟΥΣΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Εφεσίβλητων - Εναγομένων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 8946)
Έφεση — Τροποποίηση λόγων έφεσης — Καθυστέρηση στην υποβολή αίτησης για τροποποίηση.
Πολιτική Δικονομία — Παρέκκλιση από τους Θεσμούς της Πολιτικής Δικονομίας — Κατάργηση διάκρισης μεταξύ άκυρου και αντικανονικού δικονομικού μέτρου.
Ο εφεσείων σε έφεση εναντίον απόφασης σε αίτηση για συνοπτική απόφαση, καταχώρισε αίτηση με την οποία ζητούσε τροποποίηση των λόγων έφεσης τριανταένα μήνες μετά την καταχώριση της ειδοποίησης έφεσης.
Αποφασίστηκε, ότι:
(1) Η καθυστέρηση ήταν τόσο μεγάλη ώστε δεν μπορούσε να γίνει δεκτή οποιαδήποτε παρέκκλιση από τους Θεσμούς της Πολιτικής Δικονομίας.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Τύμβιος και Άλλοι ν. Λιβέρα (1991) 1 Α.Α.Δ. 615,
Κυπριακή Δημοκρατία v. Lion Insurance Agency Limited (1993) 3 Α.Α.Δ. 338, [*168]
Γιάννη ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 334,
Θαλασσινός ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 255.
Αίτηση.
Αίτηση από τον Εφεσείοντα για τροποποίηση των λόγων έφεσης.
Α. Φράγκος, για τον Αιτητή - Εφεσείοντα.
Τ. Πιττάτζης, για τους Καθ' ων η Αίτηση - Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο αδελφός Δικαστής Γ. Παπαδόπουλος.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ.: Με την αίτηση του ο εφεσείοντας ζητά την τροποποίηση των λόγων της έφεσης.
Η έφεση στρέφεται εναντίον απόφασης του Προέδρου Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου σε αίτηση για συνοπτική απόφαση, που βασίζεται στη Διαταγή 18, αναφορικά με γραμμάτιο συνήθους τύπου. Η αίτηση απορρίφθηκε στις 26/4/1993 για τους λόγους που εξηγούνται στην απόφαση. Στην κατάληξη του ο πρωτόδικος Δικαστής αναφέρει:
"... θα ήταν δύσκολο να θεωρήσω ότι μετά από την πορεία αυτή την οποία επέλεξε, σε συνδυασμό με τις όλες καθυστερήσεις εκ μέρους του που έχω αναφέρει πιο πάνω, δικαιούται συνοπτική απόφαση ελλείψει καλών λόγων και εξηγήσεων."
Η έφεση, όπως είναι διατυπωμένη, δεν παρέχει την αιτιολογία που είναι απαραίτητη ώστε να θεμελιώνεται. Μέχρι προ ενός περίπου έτους η έφεση θα εθεωρείτο εξ αρχής θνησιγενής. (Βλέπε Μάϊκ Τυμβιος και Άλλοι ν. Δημήτρη Λιβέρα (1991) 1 Α.Α.Δ. 615).
Με τον περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικός) Διαδικαστικό Κανονισμό του 1995, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 24/2/1995, καταργείται η διάκριση μεταξύ άκυρου και αντικανονικού δικονομικού μέτρου εις τρόπον ώστε να παρέχεται διακριτική ευχέρεια διάσωσης της έφεσης στην κατάλληλη περίπτωση, εκεί όπου πριν από την τροποποίηση η έφεση θα εθεωρείτο άκυρη. (Βλέπε Κυπριακή Δημοκρατία v. Lion [*169] Insurance Agency Limited (1995) 3 Α.Α.Δ. 338). Αυτή η διακριτική ευχέρεια πρέπει να ασκείται με φειδώ. Στην υπόθεση Σπύρου Γιάννη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 334, ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Πικής αναφέρει σχετικά:
"Παρέκκλιση από τους Θεσμούς πρέπει να αντιμετωπίζεται στην πρώτη δυνατή ευκαιρία και, εν πάση περιπτώσει, σε χρονικό στάδιο που να μην επηρεάζονται δυσμενώς, είτε τα δικαιώματα της άλλης πλευράς, ή να καταστρατηγούνται οι Θεσμοί, οι οποίοι οριοθετούν το πλαίσιο απονομής της δικαιοσύνης.
Κάθε καθυστέρηση στην υποβολή αίτησης για τη θεραπεία παρεκκλίσεων από τους Θεσμούς πρέπει να αιτιολογείται· όσο μεγαλύτερη είναι η καθυστέρηση, ανάλογα μεγαλύτερο είναι το βάρος το οποίο πρέπει να αποσεισθεί για να γίνει δεκτή η αίτηση για την παροχή θεραπείας."
Επίσης στην Γρηγόρης Θαλασσινός ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 256 στις σελίδες 257,258 αναφέρεται:
"Με την τροποποίηση καταργείται η διάκριση μεταξύ άκυρου και αντικανονικού δικονομικού μέτρου ή διαβήματος και εξισώνεται κάθε μορφής παρέκκλιση από τους Θεσμούς με αντικανονικότητα δυναμένη να θεραπευθεί βάσει των προνοιών της."
Στην υπό εξέταση περίπτωση το αίτημα για τροποποίηση των λόγων εφέσεως υποβάλλεται 31 μήνες μετά την καταχώριση της έφεσης.
Ο δικηγόρος του εφεσείοντα εισηγήθηκε πως δεν πρέπει να θυματοποιηθεί ο πελάτης του, αφού η καθυστέρηση στην υποβολή αίτησης για τροποποίηση των λόγων έφεσης οφείλεται στον ίδιο, αφού και ο ίδιος ακολούθησε τη γνωστή τακτική των δικηγόρων να μελετούν σε βάθος την έφεση μόνο μετά τη λήψη της ειδοποίησης ορισμού της.
Έχουμε μελετήσει με κάθε δυνατή προσοχή τις εισηγήσεις του δικηγόρου του εφεσείοντα. Δεν βρίσκουμε με οποιοδήποτε τρόπο πως δικαιολογείται η μεγάλη καθυστέρηση στην καταχώριση αίτησης για τροποποίηση των λόγων έφεσης, ώστε να μπορεί να διασωθεί η έφεση. Έγκριση της αίτησης θα ισοδυναμούσε με την παροχή δεύτερης ευκαιρίας στον εφεσείοντα να εφεσιβάλει την πρωτόδικη απόφαση. [*170]
Δεν βρίσκουμε αιτιολογημένη οποιαδήποτε παρέκκλιση από τους Θεσμούς στην υπό εξέταση -υπόθεση.
Η αίτηση για τροποποίηση απορρίπτεται με έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο