(1996) 1 ΑΑΔ 398
[*398]9 Απριλίου, 1996
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ/στής]
ΕΙΣ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΙΝ ΥΠΟ Ή ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ
ΜΑΡΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗΝ ΥΠΟΘΕΣΙΝ ΑΡ. 41320/95 ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΟΡΙΣΜΕΝΗΣ
ΔΙ’ΑΚΡΟΑΣΙΝ ΤΗΝ 29.3.1996, ΔΙΑ ΝΑ ΧΟΡΗΓΗΘΕΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΑΔΕΙΑ ΠΡΟΣ ΥΠΟΒΟΛΗΝ ΑΙΤΗΣΗΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΙΝ
ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ/ Ή PROHIBITION,
ΚΑΙ
ΕΙΣ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΝ ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡ. 18.12.95 (ΤΕΚ. “Α”) ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΑΙΤΗΣΙΝ ΚΑΙ/Ή ΕΝΣΤΑΣΙΝ ΤΟΥ
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ- ΑΙΤΗΤΟΥ ΟΠΩΣ ΑΚΥΡΩΘΕΙ ΤΟ
ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ ΛΟΓΩ ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑΣ (DUPLICITY) ΚΑΙ/Ή ΛΟΓΩ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 12.1, 12.5(Α) ΚΑΙ 30.3(Α).
(Αίτηση Aρ. 25/96)
Προνομιακά εντάλματα — Certiorari — Απόρριψη αίτησης ακύρωσης κατηγορητηρίου για πολλαπλότητα και ασάφεια — Συνιστά άσκηση διακριτικής ευχέρειας, δεν καταλήγει σε παραβίαση κανόνων φυσικής δικαιοσύνης αφού είναι θέμα δικονομικό.
Προνομιακά εντάλματα — Certiorari — Γενικός και ασαφής τρόπος διατύπωσης κατηγορητηρίου, παρέχει δικονομικά μέσα προβλεπόμενα από την Ποινική Δικονομία καθώς και δικαίωμα έφεσης — Απόρριψη αιτήματος ακύρωσης ασαφούς και πολλαπλού κατηγορητηρίου, συνιστά άσκηση διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου και δεν προσβάλλεται με ένταλμα certiorari.
Προνομιακά εντάλματα — Prohibition — Δεν μπορεί να εκδοθεί για νομικό σφάλμα ή απλή παρατυπία στη διαδικασία, εκτός αν συνιστά υπέρβαση εξουσίας.
Κατά την εκδίκαση ποινικής υπόθεσης εναντίον του αιτητή, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας απέρριψε αίτησή του για ακύρωση του κατηγορητηρίου λόγω αοριστίας και πολλαπλότητας. Ο αιτητής [*399]αξίωσε με αίτησή του στο Ανώτατο Δικαστήριο διάταγμα certiorari που να την ακυρώνει και prohibition που να διατάσσει αναστολή της διαδικασίας. Πρόβαλε ότι παραβιάστηκαν τα δικαιώματά του και ότι στερήθηκε της ευκαιρίας αποτελεσματικής υπεράσπισης.
Αποφασίστηκε ότι:
(1) Το Δικαστήριο, απορρίπτοντας την αίτηση του κατηγορουμένου για ακύρωση του κατηγορητηρίου δεν υπερέβη τη δικαιοδοσία του, διότι αφ’ ενός άσκησε διακριτική του ευχέρεια και αφ’ ετέρου το θέμα αφορούσε πολλαπλότητα και ασάφεια κατηγορητηρίου που δεν κατέληγε σε παραβίαση κανόνων φυσικής δικαιοσύνης αφού ήταν δικονομικό.
(2) Διατύπωση του κατηγορητηρίου με γενικό και ασαφή τρόπο παρέχει δικαίωμα λήψης άλλων δικονομικών μέσων που παρέχονται από την Ποινική Δικονομία ενώ στο τέλος υπάρχει πάντα η ευχέρεια της άσκησης έφεσης και ως εκ τούτου αποκλείεται το μέτρο του προνομιακού εντάλματος.
(3) Αποκλείεται η έκδοση εντάλματος prohibition για νομικό σφάλμα ή απλή παρατυπία στη διαδικασία, εκτός αν συνιστά υπέρβαση δικαιοδοσίας.
Η αίτηση απορρίφθηκε χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Attorney-General v. Christou (1962) C.L.R. 129,
In re Mobil Oil Cyprus Ltd (1985) 1 C.L.R. 781,
In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250,
Ανθίμου (1991) 1 A.A.Δ. 41,
R. v. Northumberland Compensation Appeal Tribunal, Ex parte Shaw [1952] 1 All E.R. 122,
R. v. Christian [1842] 12 L.J.M.C. 26,
R. v. Murphy [1921] 2 I.R. 190,
[*400]R. (Limerick Corpn.) v. Local Government Board [1922] 2 I.R. 76,
R. v. Healy [1923] 57 I.L.T. 21.
Aίτηση.
Aίτηση με την οποία ο αιτητής επιδιώκει την παροχή άδειας για την υποβολή αίτησης για την έκδοση δύο προνομιακών ενταλμάτων:
α) Certiorari με το οποίο να ακυρώνεται η απόφαση του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερομηνίας 18.12.95 με την οποία απoρρίφθηκε αίτημα του κατηγορουμένου για ακύρωση του κατηγορητηρίου λόγω πολλαπλότητας και/ή λόγω παραβιάσεως των Συνταγματικών Δικαιωμάτων των Άρθρων 12.1, 12.5(α) και 30.3(α) και
β) Prohibition με το οποίο να διατάσσεται η αναστολή της διαδικασίας ενώπιον του Eπαρχιακού Δικαστηρίου.
Ε. Ευσταθίου με Κ. Καμένο, για τον Aιτητή.
Cur. adv. vult.
NIKOΛAΪΔHΣ, Δ.: Aνάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Mε την παρούσα αίτηση ο αιτητής αξιώνει διάταγμα Certiorari που να ακυρώνει την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 18.12.1995, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση του ιδίου για ακύρωση του κατηγορητηρίου λόγω πολλαπλότητας ή λόγω παράβασης των Άρθρων 12.1, 12.5(α) και 30.3(α) του Συντάγματος. Αξιώνει επίσης διάταγμα Prohibition καθώς και διάταγμα που να διατάσσει την αναστολή της διαδικασίας ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου.
Σύμφωνα με την ένορκο δήλωση του αιτητή η οποία επισυνάπτεται στην αίτηση και στην οποία παρατίθενται τα γεγονότα, ο αιτητής αντιμετώπιζε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας αριθμό κατηγοριών. Προτού απαντήσει στις κατηγορίες υπέβαλε ένσταση στην οποία ισχυρίστηκε παραβίαση των βασικών του δικαιωμάτων λόγω πολλαπλότητας, αοριστίας και ασάφειας του κατηγορητηρίου. Η κατηγορούσα αρχή αντέδρασε με την υποβολή αιτήματος τροποποίησης του κατηγορητηρίου και το δικαστήριο, αφού άκουσε σχετική επιχειρηματολογία, επέτρεψε την τροποποίηση. Με την τροποποίηση αποσύρθηκε η πρώτη κατηγορία και αντικαταστάθηκε με άλλη. Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή με βάση τα ίδια επιχειρήματα υπέβαλε νέα ένσταση αξιώνοντας ακύρωση του κατηγορητηρίου. Ύστερα και πάλι από σχετική επιχειρηματολογία το δικαστήριο εξέδωσε στις 18.12.1995 ενδιάμεση απόφαση με την οποία απέρριψε [*401]την ένσταση. Εναντίον της απόφασης αυτής στρέφεται η παρούσα αίτηση και αξιώνεται η ακύρωσή της.
Το διάταγμα Certiorari διατάζει τη μεταφορά του φακέλου στο Ανώτατο Δικαστήριο το οποίο, αν διαπιστώσει ότι εμφιλοχώρησε ελάττωμα στη διαδικασία, διατάσσει την ακύρωσή της. Οι λόγοι για τους οποίους διαδικασία ακυρώνεται περιλαμβάνει οποιαδήποτε υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, προφανές νομικό ελάττωμα, προκατάληψη ή συμφέρον από την πλευρά του προσώπου που πήρε την απόφαση ή κατάληξη στην απόφαση με δόλο ή ψευδορκία (The Attorney-General v. Christou (1962) C.L.R. 129).
Kατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας το Δικαστήριο θα πρέπει να απαντήσει το ερώτημα κατά πόσο από την ενώπιόν του μαρτυρία προκύπτει εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί την έκδοση άδειας για καταχώριση αίτησης για Certiorari (Ιn re Mobil Oil Cyprus Ltd (1985) 1 C.L.R. 781, 787. Bλέπε επίσης Ιn re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250). Έχει επίσης επανειλημμένα τονισθεί ότι εκτός αν υπάρχουν εξαιρετικές συνθήκες δε δικαιολογείται η έκδοση προνομιακού διατάγματος, αν προηγουμένως δεν έχουν εξαντληθεί όλα τα άλλα ένδικα μέσα (βλέπε Αναφορικά με Γεώργιο Ανθίμου (1991) 1 A.A.Δ. 41, 48).
Είναι ορθό ότι όταν από την εκ πρώτης όψεως εξέταση της διαδικασίας εμφαίνεται ότι η απόφαση του κατώτερου δικαστηρίου είναι εσφαλμένη κατά νόμο μπορεί να δικαιολογείται η έκδοση διατάγματος Certiorari που να ακυρώνει την απόφαση (R. v. Northumberland Compensation Appeal Tribunal, Ex parte Shaw [1952] 1 All E.R.122). Όταν όμως, πάντοτε εκ πρώτης όψεως, η διαδικασία είναι κανονική και το κατώτερο δικαστήριο κέκτηται δικαιοδοσίας, το Δικαστήριο που εξετάζει την αίτηση για Certiorari δεν θα εκδώσει σχετικό διάταγμα επειδή το δικαστήριο αντιλήφθηκε λανθασμένα ένα νομικό σημείο (R. v. Christian [1842], 12 L.J. M. C. 26, R. v. Murphy [1921] 2 I. R. 190, R. (Limerick Corpn.) v. Local Government Board [1922] 2 I. R. 76, C. A., R. v. Healy [1923], 57 I. L. T. 21). Όταν το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να αποφασίσει ένα θέμα, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπερέβη ή έκανε κατάχρηση της δικαιοδοσίας του, απλά και μόνο γιατί παρεμπιπτόντως ερμήνευσε λανθασμένα νομοθέτημα, αποδέκτηκε παράνομη μαρτυρία, απέρριψε νόμιμη μαρτυρία, προέβη σε λανθασμένη εκτίμηση της βαρύτητας της μαρτυρίας ή ακόμα και αν καταδικάσει χωρίς μαρτυρία. (Βλέπε σχετικά Halsbury’s Laws of England, 3η Έκδοση, Τόμος ΙΙ, παραγρ. 119). Ούτε διάταγμα Prohibition μπορεί να εκδοθεί για νομικό σφάλμα (error of law), εκτός αν υπάρχει υπέρβαση δικαιοδοσίας. Διάταγμα Prohibition επίσης δεν μπορεί να εκδοθεί για απλή πα[*402]ρατυπία στη διαδικασία, εκτός αν αυτή και πάλι συνιστά υπέρβαση δικαιοδοσίας.
Η αίτηση βασίζεται ουσιαστικά στην αοριστία της διατύπωσης του κατηγορητηρίου και στον ισχυρισμό για ύπαρξη πολλαπλότητας στο κατηγορητήριο που παραβιάζουν, σύμφωνα πάντα με τον αιτητή, τα δικαιώματά του και του στερούν την ευκαιρία αποτελεσματικής υπεράσπισης. Τόσο η αοριστία του κατηγορητηρίου όσο και η πολλαπλότητα δεν άπτονται της ουσίας των κατηγοριών αλλά συνιστούν διαδικαστικό θέμα. Η πολλαπλότητα όταν εμφανίζεται σε κατηγορητήριο αποτελεί θέμα τύπου και ουχί μαρτυρίας (βλέπε Archbold, Criminal Pleading Evidence & Practice, 40η Έκδοση, παραγρ. 45). Αναμφίβολα η πολλαπλότητα σε κατηγορητήριο είναι ανεπιθύμητη αλλά, ακόμα και όταν διαπιστώνεται η ύπαρξή της, δεν χωρεί παρέμβαση και έκδοση διατάγματος Certiorari.
Στην απόφασή του το δικαστήριο αφού εξέτασε τους διάφορους ισχυρισμούς απέρριψε την ένσταση και κάλεσε τον κατηγορούμενο να απαντήσει στις κατηγορίες που αντιμετώπιζε. Mε την απόφασή του και την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας το δικαστήριο απορρίπτοντας την αίτηση του κατηγορούμενου, δεν υπερέβη τη δικαιοδοσία του. Ούτε εξάλλου υπάρχουν περιθώρια να θεωρηθεί ότι με την απόφαση αυτή έχει παραβιαστεί η φυσική δικαιοσύνη. Ακόμα όταν ένα κατηγορητήριο είναι παράτυπο, όπως στην περίπτωση πολλαπλότητας, δεν παραβιάζονται οι κανόνες φυσικής δικαιοσύνης γιατί το θέμα είναι δικονομικό.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο θίγει επίσης και το θέμα της αοριστίας του κατηγορητηρίου. Αν κατηγορούμενος αισθάνεται ότι το κατηγορητήριο είναι διατυπωμένο με γενικό και ασαφή τρόπο μπορεί να καταφύγει σε άλλα δικονομικά μέσα που διαθέτει η Ποινική μας Δικονομία, ενώ στο τέλος υπάρχει πάντα και η άσκηση του ενδίκου μέσου της έφεσης. Κι’ αυτό με φέρνει σε ένα τελευταίο σημείο. Έχω αποφύγει να υπεισέλθω στην ουσία της απόφασης και δεν έχω εξετάσει κατά πόσο το δικαστήριο εξήσκησε σωστά τη διακριτική του ευχέρεια γιατί κάτι τέτοιο θα συνιστούσε στην ουσία εξέταση της απόφασης κατ’ έφεση, αρμοδιότητα δευτεροβάθμιου δικαστηρίου η οποία κείται εκτός του φάσματος του διατάγματος Certiorari.
Σαν αποτέλεσμα όλων των πιο πάνω η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί και κατά συνέπεια απορρίπτεται χωρίς καμιά διαταγή ως προς τα έξοδα.
H αίτηση απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο