(1996) 1 ΑΑΔ 889
[*889]9 Αυγούστου, 1996
[ΚΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ALEXANDER VALENTINOVICH BOTROV (ΑΡ. 2) ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ ΣΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΕΙ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ
ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗ PΩΣΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΟΥ ΕΚΚΡΕΜΕΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΥΠ’ ΑΡ. 1/96,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΜΕ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 31Η ΙΟΥΛΙΟΥ 1996 ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΠΕΡΡΙΨΕ
ΠΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΝΣΤΑΣΗ ΤΟΥ κ. BOTROV.
(Αίτηση Aρ. 147/96)
Προνομιακά εντάλματα — Certiorari — Άδεια για καταχώριση αίτησης certiorari — Απόρριψη αίτησης λόγω δυνατότητας άσκησης άλλου ένδικου μέσου — Ταλαιπωρία της διαδικασίας εκδόσεως, δεν συνιστά εξαιρετική περίσταση που να δικαιολογεί την παραχώρηση άδειας παρά την ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου.
Διεθνείς συμβάσεις έκδοσης φυγοδίκων — Σύμβαση μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας και Pωσικής Ομοσπονδίας — Θέματα έκδοσης πολιτών από την Κυπριακή Δημοκρατία στη Ρωσική Ομοσπονδία, διέπονται από τη Συνθήκη μεταξύ της Κύπρου και της Ε.Σ.Σ.Δ. η οποία έχει κυρωθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία με τον Κυρωτικό της Συνθήκης Mεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ε.Σ.Σ.Δ. για Παροχή Νομικής Συνδρομής σε Θέματα Αστικού και Ποινικού Δικαίου Νόμο του 1986 (Ν. 172/86).
[*890]Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας, απόρριψε προδικαστική ένσταση του αιτητή σε διαδικασία έκδοσής του στη Pωσική Ομοσπονδία, με την οποία πρόβαλε ότι δεν υπάρχει διεθνής συνθήκη μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας και Ρωσικής Ομοσπονδίας για παροχή συνδρομής σε θέματα ποινικού και αστικού δικαίου.
Ο αιτητής, καταχώρισε στο Ανώτατο Δικαστήριο αίτηση για να του παραχωρηθεί άδεια να υποβάλει αίτηση προς έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari με σκοπό την ακύρωση της ενδιάμεσης απόφασης του Δικαστηρίου.
Αποφασίστηκε ότι:
(1) Ο αιτητής είχε δικαίωμα δυνάμει του Άρθρου 10 του περί Εκδόσεως Φυγοδίκων Νόμου του 1970 (Ν. 97/70), να υποβάλει αίτηση για Habeas Corpus και συνεπώς υπήρχε άλλο ένδικο μέσο στη διάθεσή του να ακυρώσει τυχόν απόφαση έκδοσής του και η ταλαιπωρία της σχετικής διαδικασίας δεν αποτελεί εξαιρετική περίπτωση που να δικαιολογεί παράκαμψη του κανόνα.
(2) Ζητήματα έκδοσης φυγοδίκων από την Κυπριακή Δημοκρατία στη Pωσική Ομοσπονδία διέπονται από τη Συνθήκη μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών για Παροχή Νομικής Συνδρομής σε Θέματα Αστικού και Ποινικού Δικαίου Νόμο του 1986 (Ν. 172/86).
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Χριστοδουλίδης και Άλλη (1993) 1 Α.Α.Δ. 597,
Χριστοφίδου v. Νέμιτσας κ.ά. (1963) 2 Α.Α.Δ. 269,
Petrov v. Διευθυντή Κεντρικών Φυλακών (1996) 1 A.A.Δ. 856,
United States Government v. Bowe [1989] 3 All E.R. 315.
Αίτηση.
Αίτηση με την οποία ο αιτητής ζητά να του χορηγηθεί άδεια να καταχωρίσει αίτηση για την έκδοση εντάλματος certiorari για ακύρωση ενδιάμεσης απόφασης στην υπόθεση Aρ. 1/96 του Επαρχια[*891]κού Δικαστηρίου Λάρνακας (Λιάτσος, E.Δ.) με την οποία απόρριψε προδικαστική ένστασή του περί μη ύπαρξης συνθήκης μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Pωσικής Ομοσπονδίας για παροχή συνδρομής σε θέματα ποινικού και αστικού δικαίου.
Γ. Μυλωνάς, για τον Αιτητή.
KAΛΛHΣ, Δ.: Aνάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η Pωσική Ομοσπονδία ζήτησε την έκδοση του αιτητή. Αμέσως μετά την καταχώρηση της εξουσιοδότησης του αρμόδιου υπουργού και προτού λάβει χώραν οποιαδήποτε άλλη διαδικασία ο αιτητής έθεσε προδικαστικά τη θέση ότι δεν υπάρχει συνθήκη μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Pωσικής Ομοσπονδίας για παροχή συνδρομής σε θέματα ποινικού και αστικού δικαίου. Διατύπωσε περαιτέρω τη θέση ότι έστω και αν υπάρχει συνθήκη βάσει του Ν. 172/86 πάλι δεν χωρεί έκδοση καθότι η συνθήκη αυτή δεν έχει συναφθεί μεταξύ των δυο κρατών αλλά μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (Ε.Σ.Σ.Δ.) η οποία δεν υφίσταται πλέον σαν κρατική οντότητα.
Το πρωτόδικο δικαστήριο απέρριψε τις προδικαστικές θέσεις του αιτητή. Έκρινε ότι υπάρχει συνθήκη μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Pωσικής Ομοσπονδίας διαδόχου κατάστασης της Ε.Σ.Σ.Δ. η οποία εφαρμόζεται στην περίπτωση του αιτητή.
Ακολούθησε η παρούσα αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης για ένταλμα της φύσεως Certiorari για ακύρωση της πιο πάνω απόφασης του πρωτόδικου δικαστηρίου.
Νομικό στήριγμα της αίτησης ήταν: Η απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου να απορρίψει την προδικαστική ένσταση είναι αποτέλεσμα εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής του Νόμου και ειδικότερα των άρθρων 3, 7(1) και 7(2) του περί Εκδόσεως Φυγοδίκων Νόμου του 1970, τα οποία αναφέρουν ότι χωρεί έκδοση μόνον σε κράτος “συνάψαντα συνθήκη” και του Άρθρου 2 του N.97/70 που ερμηνεύει τον ως άνω όρο ως “ξένον κράτος μεθ’ ου συνήφθη συνθήκη εκδόσεως τελούσα εν ισχύϊ”.
Η πιο πάνω νομική θέση επαναλήφθηκε κατά την ενώπιόν μου αγόρευση του ευπαίδευτου συνήγορου του αιτητή. Υπέβαλε ότι ο Ν. 97/70 δεν επιτρέπει έκδοση φυγοδίκου σε κράτος το οποίο δεν έχει το ίδιο συνάψει συνθήκη. Έστω και αν η συνθήκη η οποία έχει υπογραφεί από την Ε.Σ.Σ.Δ. έχει κληρονομηθεί από την Pωσική [*892]Ομοσπονδία σαν διάδοχο κράτος η συνθήκη αυτή μπορεί να ισχύσει για οποιουσδήποτε άλλους λόγους αλλά για σκοπούς εκδόσεως φυγοδίκων δεν έχει ισχύ επειδή η Pωσία δεν είναι κράτος “συνάψαν συνθήκην μετά της Δημοκρατίας” δυνάμει του Ν. 97/70.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή δεν αμφισβήτησε ότι η Pωσική Ομοσπονδία έχει κληρονομήσει την συνθήκη που έχει κυρωθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία από τον Ν. 172/86 αλλά ισχυρίστηκε ότι ο δικός μας Ν. 97/70 δεν επιτρέπει την έκδοση σε κράτος που δεν έχει συνάψει συνθήκη με την Κυπριακή Δημοκρατία. Μόνο το κράτος που την έχει συνάψει μπορεί να επωφεληθεί από τις πρόνοιες της συνθήκης.
Στο παρόν στάδιο το δικαστήριο εξετάζει κατά πόσο θα χορηγήσει την αιτούμενη άδεια. Δεν υπεισέρχεται στην ουσία της αίτησης. Είναι αρκετό να φαίνεται πως υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση και/ή ότι υπάρχει συζητήσιμο θέμα για χορήγηση της αιτούμενης θεραπείας. Και αν ακόμη ο αιτητής ικανοποιήσει το δικαστήριο ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση ή/και συζητήσιμο ζήτημα δεν είναι αρκετό για να του δοθεί άδεια καταχώρησης αίτησης για προνομιακό ένταλμα όταν υπάρχει άλλο ένδικο μέσο, εκτός αν συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις. Στην Χριστοδουλίδης Aντώνης και Άλλη (1993) 1 A.A.Δ. 597, το δικαστήριο αρνήθηκε την χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για ένταλμα Certiorari. Επρόκειτο για αίτηση με την οποία επιδιώκετο ακύρωση απόφασης του πρωτόδικου δικαστηρίου που σχετίζετο με απόρριψη προδικαστικής ένστασης για έλλειψη αρμοδιότητας σε ποινική υπόθεση. Το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος επρόκειτο να υποστεί την ταλαιπωρία μιας δίκης κρίθηκε ότι δεν αποτελούσε εξαιρετική περίσταση.
Πρόκειται για διαδικασία που αποβλέπει στην έκδοση του αιτητή. Σε περίπτωση που ήθελε αποφασιστεί η έκδοση του αιτητή ο τελευταίος έχει δικαίωμα, δυνάμει του Άρθρου 10 του Ν. 97/70, να υποβάλει αίτηση για Habeas Corpus. Υπάρχει επομένως άλλο ένδικο μέσο που προβλέπεται από το Νόμο. Εφόσον υπάρχει το ένδικο μέσο του Habeas Corpus θεωρώ ότι το γεγονός ότι ο αιτητής θα υποστεί την ταλαιπωρία της διαδικασίας για έκδοσή του δεν αποτελεί εξαιρετική περίσταση. Για το λόγο αυτό η αίτηση απορρίπτεται. Ανεξάρτητα από την ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου θεωρώ ότι η καταφυγή στη διαδικασία των προνομιακών ενταλμάτων οποτεδήποτε ένας διάδικος διαφωνεί με μια ενδιάμεση απόφαση του δικαστηρίου είναι ανεπιθύμητη. Οδηγεί στον κατατεμαχισμό και την αποτελμάτωση της κυρίως διαδικασίας. Πρέπει να απο[*893]θαρρύνεται (Χριστοφίδου ν. Νέμιτσας κ.α. (1963) 2 Α.Α.Δ. 269).
Παρά την πιο πάνω κατάληξή μου θα εξετάσω την ουσία της ένστασης του αιτητή για να είναι καταγραμμένα τα σχετικά συμπεράσματά μου.
Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι κατά πόσο ζητήματα έκδοσης φυγοδίκων από την Κυπριακή Δημοκρατία στη Pωσική Ομοσπονδία διέπονται ή όχι από την Συνθήκη μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ε.Σ.Σ.Δ. η οποία έχει κυρωθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία από τον Κυρωτικό της Συνθήκης μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ε.Σ.Σ.Δ. για παροχή Νομικής Συνδρομής σε Θέματα Αστικού και Ποινικού Δικαίου Νόμο του 1986 (Ν. 172/86) (“η Συνθήκη του 1986”).
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή δέχθηκε, όπως έχει ήδη αναφερθεί, ότι η Συνθήκη του 1986 έχει κληρονομηθεί από τη Pωσική Ομοσπονδία. Ανεξάρτητα από τη θέση του ευπαίδευτου συνήγορου του αιτητή, αφού εξέτασα προσεκτικά το ζήτημα κρίνω ότι το ζήτημα της εκδόσεως φυγοδίκων από την Κυπριακή Δημοκρατία στη Pωσική Ομοσπονδία διέπεται από τη Συνθήκη του 1986. Η Συνθήκη του 1986 συνεχίζει να τυγχάνει εφαρμογής μετά τη διάλυση της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. σε ότι αφορά εκδόσεις φυγοδίκων μεταξύ Κύπρου και Pωσικής Ομοσπονδίας. Και συνεχίζει να τυγχάνει εφαρμογής λόγω της συμπεριφοράς των δυο μερών δηλαδή της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Pωσικής Ομοσπονδίας (Βλ. Oppenheim’s International Law, 9η έκδοση, Τόμος Ι, σελ. 230, υποσημείωση 17, δεύτερη παράγραφος). Μπορώ να λάβω δικαστική γνώση του γεγονότος ότι μετά τη διάλυση της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. η Pωσική Ομοσπονδία έχει επικαλεσθεί αποκλειστικά την Συνθήκη του 1986 στις αιτήσεις της για έκδοση φυγοδίκων η δε Κυπριακή Δημοκρατία έχει προωθήσει το σχετικό αίτημα με βάση την Συνθήκη (Βλ. Petrov v. Διευθυντή Κεντρικών Φυλακών (1996) 1 A.A.Δ. 856).
Αυτή η συμπεριφορά αποτελεί, κατά την κρίση μου, αμοιβαία αναγνώριση και συμφωνία για την συνέχιση των διευθετήσεων για έκδοση όπως αυτές προβλέπονται από την Συνθήκη του 1986 (United States Government v. Bowe [1989] 3 All E.R. 315).
Ειδικά και σε σχέση με Συνθήκες για έκδοση φυγοδίκων τα Δικαστήρια της Ν. Αφρικής έχουν αποφανθεί ότι η Συνθήκη της Ν. Αφρικής με την Ομοσπονδία της Ροδεσίας και της Νυασυλάνδης ήταν δεσμευτική για τα πρώην συστατικά μέλη της Ομοσπονδίας τα οποία κατέστησαν ξεχωριστά κράτη μετά τη διάλυση της Ομοσπονδίας (Βλ. Oppenheim’s, πιο πάνω, σελ. 219, υποσημείωση 4, δεύτερη παράγραφος).
Όπως έχω ήδη αποφανθεί το θέμα της εκδόσεως πολιτών από την Κυπριακή Δημοκρατία στη Pωσική Ομοσπονδία διέπεται από τη Συνθήκη του 1986. Η Συνθήκη του 1986 έχει δημιουργήσει δικαιώματα και υποχρεώσεις και στα δυο συμβαλλόμενα μέρη. Εφόσον η Pωσική Ομοσπονδία έχει κληρονομήσει την Συνθήκη του 1986 - και αυτό το δέχεται και ο αιτητής - έχει, ταυτόχρονα, κληρονομήσει και όλα τα δικαιώματα και υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Συνθήκη. Ποιά είναι αυτά τα δικαιώματα και υποχρεώσεις; Προδιαγράφονται από το Άρθρο 37(1)* της Συνθήκης του 1986.
Σύμφωνα με την ορθή ερμηνεία του το Άρθρο 37(1) της Συνθήκης του 1986 όχι μόνο δημιουργεί στο κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος την υποχρέωση έκδοσης προσώπων που βρίσκονται στο έδαφός του αλλά δημιουργεί - σιωπηρά - και δικαίωμα στο κράτος που υποβάλλει την αίτηση για έκδοση να του εκδοθούν τα πρόσωπα εκείνα.
Κρίνω ότι η Pωσική Ομοσπονδία ως κληρονόμος της Συνθήκης του 1986 πρέπει να θεωρείται σαν ένα από τα Συμβαλλόμενα Μέρη της Συνθήκης. Εκεί που οι πρόνοιες της Συνθήκης του 1986 συγκρούονται με εκείνες του Νόμου 97/70, υπερέχουν οι πρόνοιες της Συνθήκης (Βλ. Petrov, πιο πάνω).
Η κατάληξή μου ότι η Pωσική Ομοσπονδία πρέπει να θεωρείται σαν ένα από τα Συμβαλλόμενα Μέρη της Συνθήκης του 1986 την καθιστά, κατά την κρίση μου, ξένο κράτος με το οποίο η Κυπριακή Δημοκρατία έχει συνάψει συνθήκη εκδόσεως όπως προβλέπεται από το Νόμο 97/70. Ακολουθεί πως η σχετική ένσταση του αιτητή θα αποτύγχανε και επί της ουσίας της.
Η αίτηση απορρίπτεται.
H αίτηση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο