(1997) 1 ΑΑΔ 195
[*195]24 Φεβρουαρίου, 1997
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στές]
OLEG BLACHIN ΑΛΛΩΣ BLOCHINE,
Εφεσείων,
v.
ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ,
Εφεσίβλητου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 8971).
Έφεση — Αίτηση για προσαγωγή περαιτέρω μαρτυρίας ενώπιον του Εφετείου — Ποίες προϋποθέσεις πρέπει να ικανοποιηθούν, για επιτυχία της αίτησης.
Η μαρτυρία, την προσαγωγή της οποίας επιδιώκει με την παρούσα αίτηση ο εφεσείων, ήταν γνωστή, αλλά δεν κατέστη δυνατή η προσκόμισή της κατά τη δίκη αφού ο προτεινόμενος μάρτυρας τελούσε υπό νόμιμη κράτηση στην Ελλάδα.
Το Εφετείο αφού ανέφερε ότι το θέμα διέπεται από το Άρθρο 25(3) του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960, το οποίο ισχύει τόσο στις πολιτικές όσο και τις ποινικές υποθέσεις και επίσης ότι στην Κύπρο υιοθετήθηκαν οι προϋποθέσεις του Αγγλικού Εφετείου στην υπόθεση Ladd v. Marshall, απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι:
Η αίτηση αποβλέπει σε παρουσίαση μαρτυρίας ληφθησομένης δυνάμει του Κυρωτικού της Σύμβασης Νομικής Συνεργασίας μεταξύ της Κυπριακής και της Ελληνικής Δημοκρατίας σε θέματα Αστικού, Οικογενειακού, Εμπορικού και Ποινικού Δικαίου, Νόμου του 1984 (Ν. 55/1984). Δεν έχει καταδειχθεί ότι αυτό που επιδιώκεται στην έφεση δεν ήταν δυνατό να πραγματοποιηθεί κατά τη δίκη. Ως εκ τούτου, η πρώτη προϋπόθεση ότι η μαρτυρία δεν μπορούσε να εξασφαλιστεί προς χρήση κατά την πρωτόδικη διαδικασία με την επίδειξη εύλογης επιμέλειας, δεν έχει ικανοποιηθεί.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
[*196]Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Ladd v. Marshall [1954] 3 All E.R. 745,
Trifonides v. Alpan (Taki Bros) Ltd and Another (1987) 1 C.L.R. 479,
Μάρτιν v. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (1994) 2 Α.Α.Δ. 29.
Aίτηση.
Aίτηση από τον εφεσείοντα για προσαγωγή περαιτέρω μαρτυρίας.
Α. Καλλένου με Ι. Αγιομαμίτου, για τον Εφεσείοντα.
Ε. Αναστασίου, για τον Εφεσίβλητο.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Νικολάου, Δ.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Πριν από την ακρόαση της έφεσης ο εφεσείων υπέβαλε αίτηση όπως:
“ληφθεί και ακουστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο επιπρόσθετη μαρτυρία είτε υπό μορφή προφορικής μαρτυρίας, είτε δια ένορκης δήλωσης, είτε δια καταθέσεως ενώπιον εξεταστού για την ανωτέρω υπόθεση.”
Η σκοπούμενη μαρτυρία είναι προσώπου εξ Ελλάδος το οποίο φέρεται να διαδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο στις δοσοληψίες μεταξύ εφεσείοντα και εφεσίβλητου στις οποίες αφορούσε η αγωγή από την οποία προέρχεται η έφεση. Καθώς εξηγείται σε ένορκο δήλωση ημερομηνίας 11 Οκτωβρίου 1996 προς υποστήριξη της αίτησης, παρόλον που η ύπαρξη τέτοιας μαρτυρίας ήταν γνωστή και η σημασία της πρόδηλη, εντούτοις δεν είχε καταστεί δυνατή η προσκόμισή της κατά τη δίκη δεδομένου ότι ο προτεινόμενος μάρτυρας τελούσε υπό νόμιμη κράτηση στην Ελλάδα. Αυτό δεν αμφισβητείται. Όπως δεν αμφισβητείται ότι εν τέλει, αφού παρέμενε έγκλειστος στη φυλακή κατά διάφορες περιόδους από το φθινόπωρο του 1988 μέχρι το φθινόπωρο του 1996, αποφυλακίστηκε στις 21 Οκτωβρίου 1996 υπό όρους. Ένας από αυτούς είναι να διαμένει στην Αίγινα. Είναι λοιπόν ακόμα αδύνατο να μεταβεί στην Κύπρο για να καταθέσει προφορικά. Εν όψει τούτου το αίτημα του εφεσείοντος, όπως συγκε[*197]κριμενοποιήθηκε κατά την αγόρευση της συνηγόρου του, αποβλέπει σε παρουσίαση απόδειξης ληφθησομένης δυνάμει του Κυρωτικού της Σύμβασης Νομικής Συνεργασίας μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελληνικής Δημοκρατίας σε θέματα Αστικού, Οικογενειακού, Εμπορικού και Ποινικού Δικαίου, Νόμου του 1984 (Ν. 55/1984). Στον νόμο αυτό προβλέπεται δικαστική αρωγή μεταξύ των δύο χωρών. Η έκτασή της καλύπτει, σύμφωνα με το άρθρο 4:
“..... τη διαβίβαση και την επίδοση εγγράφων, καθώς και τη διεξαγωγή αποδείξεων.”
Η προσαγωγή περαιτέρω μαρτυρίας ενώπιον του Εφετείου διέπεται από το άρθρο 25(3) του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 το οποίο ισχύει τόσο σε πολιτικές όσο και σε ποινικές υποθέσεις. Σε ό,τι αφορά τις πρώτες, η άσκηση της εξουσίας ακολουθεί τη δικονομική οδό την οποία ορίζει ο καν. 8 της Δ.35. Η δυνατότητα προσαγωγής περαιτέρω μαρτυρίας αποτελεί εξαιρετικό μέτρο. Οι νομολογιακά απαιτούμενες ουσιαστικές προϋποθέσεις τέθηκαν από το Αγγλικό Εφετείο στην υπόθεση Ladd v. Marshall [1954] 3 All E.R. 745 στη σελ. 748 και υιοθετήθηκαν εδώ, αφενός ως εντάξιμες στις δικές μας διατάξεις και αφετέρου ως πρόσφορες προς τούτο ενόψει της ομοιότητας των δύο συστημάτων: βλ. την Trifonides v. Alpan (Taki Bros) (1987) 1 C.L.R. 479 στην οποία περιέχεται εκτενής αναφορά στη νομολογία.
Οι εν λόγω προϋποθέσεις εκτίθενται όπως αρχικά διατυπώθηκαν, αλλά σε ελληνική μετάφραση, στην υπόθεση Μάρτιν v. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (1994) 2 Α.Α.Δ. 29 στη σελ. 32. Τις παραθέτουμε:
(α) Η μαρτυρία δεν μπορούσε να εξασφαλιστεί προς χρήση κατά την πρωτόδικη διαδικασία με την επίδειξη εύλογης επιμέλειας.
(β) Η μαρτυρία πρέπει να είναι τέτοια ώστε αν προσαγόταν θα ήταν πιθανό να είχε κάποια σημαντική επίδραση στο αποτέλεσμα της υπόθεσης αν και δεν είναι ανάγκη να είναι αποφασιστικής σημασίας.
(γ) Η μαρτυρία πρέπει να είναι τέτοια ώστε να εμφανίζεται αξιόπιστη αν και δεν είναι ανάγκη να είναι αναντίλεκτη.
Δεν είναι εν προκειμένω ανάγκη να μας απασχολήσει παρά μόνο η πρώτη. Δεν έχει καταδειχθεί ότι αυτό που επιδιώκεται τώρα [*198]δεν ήταν πραγματοποιήσιμο κατά τον χρόνο της δίκης. Στον Κυρωτικό Νόμο (Ν. 55/1984) οι μόνες περιπτώσεις στις οποίες χωρεί άρνηση δικαστικής αρωγής εκτίθενται στο άρθρο 10 ως εξής:
“Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος μπορεί να αρνηθεί στο άλλο τη δικαστική αρωγή:
(α) Αν η αίτηση δεν εμπίπτει στη δικαιοδοσία των δικαστηρίων της χώρας στην οποία απευθύνεται, και
(β) Αν κρίνει ότι η αίτηση αφορά θέματα που θίγουν την κυριαρχία, την ασφάλεια ή τη δημόσια τάξη του.”
Τέτοιες αντιρρήσεις δεν φαίνεται να ίσχυαν εδώ. Δεν πληρούται λοιπόν η πρώτη νομολογιακή προϋπόθεση.
Η αίτηση αποτυγχάνει. Και απορρίπτεται με έξοδα. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
H αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα τα οποία θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο