(1997) 1 ΑΑΔ 438
[*438]21 Απριλίου, 1997
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΟΥΛΟΥΝΤΗΣ,
Εφεσείων-Ενάγων,
v.
ΔΟΜΟΧΗΜΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΙΜΙΤΕΔ,
Εφεσίβλητης-Εναγόμενης.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 9684).
Πολιτική Δικονομία — Aναβολή ακρόασης — Απόρριψη αίτησης για αναβολή της ακρόασης και ταυτόχρονη απόρριψη της αγωγής — Κατά πόσο ορθά απορρίφθηκαν.
Την ημέρα που ήταν ορισμένη για ακρόαση αγωγή του εφεσείοντα, ο συνήγορος του δεν παρέστη. Τον εκπροσώπησε άλλος δικηγόρος ο οποίος ανέφερε στο Δικαστήριο ότι ο λόγος που δεν παρέστη ο συνήγορος του εφεσείοντα, οφείλετο σε υποχρέωσή του να παρουσιαστεί σε στρατιωτική μονάδα για υπηρεσία, γεγονός που πληροφορήθηκε αργά το απόγευμα της προτεραίας. Για τον λόγο αυτό ζήτησε αναβολή της ακρόασης.
Η άλλη πλευρά έφερε ένσταση και το Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα για αναβολή λόγω του ότι επρόκειτο περί παλαιάς υπόθεσης η οποία αναβλήθηκε επανειλημμένα με μεγάλο μερίδιο ευθύνης εκ μέρους του εφεσείοντα. Τελικά απέδωσε την απουσία του συνηγόρου σε αδιαφορία. Μαζί με την αίτηση για αναβολή απέρριψε και την αγωγή.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Οι προηγούμενες αναβολές δεν συνιστούν αφ’ εαυτών, λόγο για απόρριψη νέου δικαιολογημένου αιτήματος για αναβολή, εκτός όπου η υπόθεση θα υπερέβαινε το όριο του εύλογου χρόνου για εκδίκασή της.
2. Η δυσπιστία με την οποία αντίκρυσε το πρωτόδικο Δικαστήριο [*439]τον λόγο που προβλήθηκε για στοιχειοθέτηση του αιτήματος για αναβολή, εν όψει των περιστάσεων της παρούσας υπόθεσης, συνιστά σφάλμα στην άσκηση της διακριτικής του εξουσίας.
Η έφεση επιτυγχάνει. Η εκκαλούμενη απόφαση με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα για αναβολή, παραμερίζεται. Παραμερίζεται επίσης και η απόφαση για απόρριψη της αγωγής. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
H έφεση έγινε δεκτή χωρίς διαταγή για έξοδα.
Υπόθεση που αναφέρθηκε:
Γρηγορίου v. Τραπέζης Κύπρου Λτδ (1992) 1 Α.Α.Δ. 1222.
Έφεση.
Έφεση από τους ενάγοντες κατά της ενδιάμεσης απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Iωαννίδης, E.Δ.) που δόθηκε στις 12 Mαρτίου, 1996 στην Aγωγή Aρ. 1429/91, με την οποία απορρίφθηκε αίτημά τους για αναβολή ακρόασης της αγωγής τους, με επακόλουθο την απόρριψη και της αγωγής, λόγω έλλειψης προώθησης.
Χρ. Χ”Λοίζου, για τον Εφεσείοντα.
Α. Παπαντωνίου, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Νικολάου, Δ.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Η έφεση αυτή στρέφεται εναντίον ενδιάμεσης απόφασης ημερομηνίας 12 Μαρτίου 1996 με την οποία απορρίφθηκε αίτημα του εφεσείοντος για αναβολή της ακρόασης της αγωγής του, με επακόλουθο την απόρριψη, κατά την ίδια ημερομηνία, και της ίδιας της αγωγής λόγω έλλειψης προώθησης.
Ο εφεσείων κίνησε αγωγή στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας δυνάμει της Δ.65. Η ακρόαση καθυστέρησε επί μακρόν εξ αιτίας σωρείας αναβολών. Μερικές ζητήθηκαν από τους διαδίκους για διάφορους λόγους ενώ άλλες - επτά - προέκυψαν από έλλειψη δικαστικού χρόνου.
[*440]Η τελευταία αναβολή δόθηκε την 1 Μαρτίου 1996 κατόπιν έγκρισης σχετικού αιτήματος. Η υπόθεση τότε ορίστηκε για ακρόαση την 12 Μαρτίου 1996. Η βραχύτητα του χρόνου αντανακλούσε, όσο και αν ήταν καθυστερημένη, την ανησυχία του δικαστηρίου για την ατυχή πορεία της υπόθεσης. Το δικαστήριο πρόσθεσε εξ άλλου ότι “δεν θα εγκρίνει με ευκολία άλλο αίτημα αναβολής την ημέρα εκείνη”.
Κατά τη νέα ορισθείσα ημερομηνία δεν παρέστη για την ακρόαση ο συνήγορος κ. Χρ. Χ”Λοΐζου τον οποίο ο εφεσείων είχε εξ αρχής διορίσει για τον χειρισμό της υπόθεσης. Εμφανίστηκε, κατά παράκληση του κ. Χ”Λοΐζου, άλλος δικηγόρος ο οποίος εξήγησε στο δικαστήριο τον λόγο για την απουσία και συνακόλουθα υπέβαλε αίτημα για αναβολή. Η απουσία οφειλόταν στο ότι αργά το απόγευμα της προτεραίας, μέλος της Αστυνομικής Δύναμης επέδωσε στον κ. Χ”Λοΐζου κλήση να παρουσιαστεί ενωρίς το πρωί της 12 Μαρτίου 1996 σε στρατιωτική μονάδα για υπηρεσία. Ο κ. Χ”Λοΐζου θεώρησε επιβεβλημένη τη συμμόρφωσή του και ενήργησε ανάλογα, φροντίζοντας συνάμα ώστε, μέσω άλλου δικηγόρου, να πληροφορηθεί το δικαστήριο.
Στο αίτημα για αναβολή ενέστη ο συνήγορος της άλλης πλευράς διότι, καθώς ανέφερε, δεν ειδοποιήθηκε ενωρίτερα για το αίτημα· ήταν ο ίδιος έτοιμος για την ακρόαση· και η υπόθεση είχε ήδη επανειλημμένα αναβληθεί με αιτήματα του εφεσείοντος.
Καθώς ήδη αναφέραμε, το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα για αναβολή. Και, ενόψει της αδυναμίας του εφεσείοντος να προχωρήσει, απέρριψε και την αγωγή με έξοδα εναντίον του. Το δικαστήριο, στην απόφασή του, ανέφερε εν πρώτοις ότι επρόκειτο περί παλαιάς υπόθεσης την οποία βάρυναν πάρα πολλές αναβολές με μεγάλο και το μερίδιο ευθύνης του εφεσείοντος και ότι ενόψει τούτου, όπως είχε τονιστεί την 1 Μαρτίου 1996, δεν θα εγκρινόταν με ευκολία άλλο αίτημα για αναβολή. Έπειτα, επεσήμανε πως όταν τελευταία ορίστηκε η υπόθεση για ακρόαση ο συνήγορος του εφεσείοντος δεν ανέφερε “ο,τιδήποτε περί στρατού” και τον επέκρινε γιατί “εντελώς αδικαιολόγητα παρέλειψε να ειδοποιήσει τόσο τον δικηγόρο των εναγομένων όσο και το Δικαστήριο για το κώλυμα του.” Πρόσθεσε δε ότι δεν προσκομίστηκε οποιοδήποτε πιστοποιητικό προς υποστήριξη της γνησιότητας του ισχυρισμού περί κωλύματος. Εν τέλει απέδωσε την απουσία του συνηγόρου σε αδιαφορία.
Συμμεριζόμαστε πλήρως την ανησυχία του πρωτόδικου δικαστηρίου για τη μακρά εκκρεμότητα της υπόθεσης ένεκα των αλλεπάλληλων αναβολών. Ωστόσο, καθώς υποδείχθηκε στη Γρηγορίου [*441]v. Τραπέζης Κύπρου Λτδ (1992) 1 Α.Α.Δ. 1222, οι προηγούμενες αναβολές δεν συνιστούν, αφ’ εαυτών, λόγο για απόρριψη νέου δικαιολογημένου αιτήματος για αναβολή εκτός όπου η υπόθεση θα εξέβαινε το όριο του εύλογου χρόνου για την εκδίκασή της. Στην πρωτόδικη απόφαση θίγεται και αυτό το τελευταίο. Κρίσιμη όμως απέβη η δυσπιστία με την οποία το δικαστήριο αντίκρυσε τον λόγο που προβλήθηκε για στοιχειοθέτηση του αιτήματος. Που ήταν, ωστόσο - και αυτό δεν αμφισβητήθηκε - αληθινός. Ο συνήγορος του εφεσείοντος είχε βρεθεί την υστάτη προ διλήμματος. Την ορθότητα ή όχι της επιλογής του δεν είναι ανάγκη να τη συζητήσουμε δεδομένης της, κατά την άποψή μας, σοβαρότητας του διλήμματος. Αδιαφορία δεν υπήρξε. Η απουσία του συνηγόρου κατά την ορισθείσα ημερομηνία αλλά και η έλλειψη ευκαιρίας για τη λήψη προηγουμένως κάποιου διαβήματος εξηγήθηκαν. Προέκυπτε λοιπόν πραγματικό ζήτημα για αναβολή της ακρόασης. Το οποίο όμως το πρωτόδικο δικαστήριο δεν διέκρινε στην ορθή του διάσταση. Με αποτέλεσμα να μην του προσδώσει τη δέουσα σημασία. Διαπιστώνουμε ως εκ τούτου σφάλμα στην άσκηση της διακριτικής εξουσίας του πρωτόδικου δικαστηρίου. Με αποτέλεσμα να καθίσταται επιβεβλημένη η επέμβασή μας.
Η έφεση επιτυγχάνει. Η εκκαλούμενη απόφαση ημερομηνίας 12 Μαρτίου 1996 με την οποία απορρίφθηκε αίτημα του εφεσείοντος για αναβολή παραμερίζεται. Το ίδιο και η επακολουθήσασα απόφαση για απόρριψη της αγωγής.
Έχοντας υπόψη τον τρόπο με τον οποίο προέκυψε το πρόβλημα που απασχόλησε, δεν εκδίδουμε διαταγή για έξοδα.
Αναμένεται βέβαια ότι με αυτή την εξέλιξη το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας θα θέσει τη σύντομη ακρόαση της υπόθεσης στις προτεραιότητές του.
Η έφεση επιτυγχάνει. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο