Caspi Shipping Ltd και Άλλοι ν. Tου Πλοίου Sapphire Seas (Aρ. 1) (1997) 1 ΑΑΔ 561

(1997) 1 ΑΑΔ 561

[*561]20 Mαΐου, 1997

[ΠΙΚΗΣ, Π., ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]

CASPI SHIPPING LTD ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,

Ενάγοντες,

v.

ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ SAPPHIRE SEAS (AΡ. 1),

Εναγόμενου.

(Αγωγή Αρ. 112/96).

 

Ναυτοδικείο — Αίτηση εκ μέρους καταθετών σημειώματος ανακοπής (caveat), για παρέμβαση σε έφεση για αναθεώρηση απόφασης του Ναυτοδικείου με την οποία ακυρώθηκε διάταγμα σύλληψης πλοίου — Ποία η προϋπόθεση για την άσκηση των δικαιωμάτων που παρέχονται σε παρεμβαίνοντα και ποία η φύση του δικαιώματος παρέμβασης.

Στις 2.8.96, το Ναυτοδικείο, ακύρωσε διάταγμα σύλληψης του εναγομένου πλοίου, το οποίο εξασφάλισαν οι ενάγοντες.

Οι ενάγοντες ζήτησαν αναθεώρηση της απόφασης ημερομηνίας 2.8.96 βάσει του Κ. 165 των Θεσμών Ναυτοδικείου.

Στο μέσο της ακρόασης της υπό εξέταση αίτησης προς αναθεώρηση της πιο πάνω απόφασης, εμφανίστηκε δικηγόρος εκ μέρους των καταθετών σημειώματος ανακοπής (caveat) και με διάβημά του ζήτησε να παρέμβει, ως μέρος, έχον λόγο στη διαδικασία.  Το αίτημά του βασίστηκε επί του Κ. 70 των Θεσμών Ναυτοδικείου.

Αποφασίστηκε ότι:

1.  Προϋπόθεση για την άσκηση των δικαιωμάτων που παρέχονται σε ανακόπτοντα, αποτελεί η ύπαρξη ισχύοντος σημειώματος ανακοπής.

2.  Ο caveator μπορεί να ακουστεί πριν την έκδοση διατάγματος σύλληψης πλοίου.

3.  Η διαδικασία αναθεώρησης βάσει των Κ. 165, ανατρέχει στο πραγματικό και νομικό καθεστώς, που ίσχυε κατά το χρόνο έκδοσης της [*562]απόφασης η οποία επαναθεωρείται. Οι καταθέτες του caveat δεν είχαν κατά τον κρίσιμο εκείνο χρόνο λόγο στην αντιδικία μεταξύ ενάγοντος και εναγομένου, ούτε δικαίωμα να ακουστούν. (Aφού δεν υφίστατο τότε το σημείωμα ανακοπής). Αναγνώριση τέτοιου δικαιώματος, σ’ αυτό το στάδιο, θα ισοδυναμούσε με μετατόπιση των επιδίκων θεμάτων και συνάρτησή τους με τα σημερινά δεδομένα, αντίθετα προς το σκοπό της αναθεώρησης.

Tο αίτημα απορρίφθηκε. Διατάχθηκε η συνέχιση της ακρόασης της αίτησης για αναθεώρηση της απόφασης της 2.8.96.

Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:

Williams & Glyn’s Bank v. Kouloumbis (1984) 1 C.L.R. 569,

Williams & Glyn’s Bank v. Kouloumbis (1984) 1 C.L.R. 674,

Williams & Glyn’s Bank v. Kouloumbis (1986) 1 C.L.R. 627,

Geto Trading Limited v. Πλοίου Μ/V Vladimir Vaslyayev (1996) 1 A.A.Δ. 286,

Demstar Limited v. Ζim Israel Navigation Co. Ltd. και Άλλων (1996) 1 A.A.Δ. 597,

Παναγιώτου v. “Tamara I” (1992) 1 A.A.Δ. 21.

Aίτηση.

Aίτηση από το δικηγόρο των καταθετών σημειώματος ανακοπής (caveat) για να εμφανιστεί και να ακουστεί ως μέρος, έχον λόγο στη διαδικασία.

Στ. Μακπράϊτ και Γ. Χριστοδούλου, για τους Ενάγοντες.

Γ. Γεωργίου (κα) με Μ. Σαβεριάδη, για το Εναγόμενο πλοίο.

A. Xαβιαράς, για τους ανακόπτοντες (caveators) στο σημείωμα ανακοπής (caveat) 19/97.

Cur. adv. vult.

ΔIKAΣTHPIO: Την ομόφωνη ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ. Μ. Πικής, Π.

[*563]ΠΙΚΗΣ, Π.: Στις 11 Ιουλίου, 1996, το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε, στο πλαίσιο της ενάσκησης της πρωτογενούς του Δικαιοδοσίας Ναυτοδικείου, διάταγμα για τη σύλληψη του εναγομένου πλοίου. Το διάταγμα εκδόθηκε μετά από αίτηση των εναγόντων.  Προβλήθηκε ένσταση στο διάταγμα και ζητήθηκε η ακύρωσή του.  Στη διαδικασία που ακολούθησε, προς θεώρηση του βάσιμου του διατάγματος, το Δικαστήριο προέβη στην ακύρωσή του και διέταξε τους ενάγοντες να καταβάλουν τα έξοδα σύλληψης και φύλαξης του πλοίου. Η απόφαση εκδόθηκε στις 2 Αυγούστου, 1996.

Οι ενάγοντες ζήτησαν αναθεώρηση της απόφασης, επαγόμενη την κατάργηση του διατάγματος από το Εφετείο, βάσει του Κ.165 των Θεσμών Ναυτοδικείου. Η διαδικασία αναθεώρησης έχει ως λόγο την επαναθεώρηση του αντικειμένου της απόφασης. Τα επίδικα θέματα και συναφώς η απόφαση επανεξετάζεται, υπό το φως των γεγονότων που είχαν τεθεί ενώπιον του πρωτοδίκου Δικαστηρίου. Ανάλογα με την κρίση του Εφετείου, η ενδιάμεση απόφαση και οποιοδήποτε συναφές διάταγμα, μπορεί να βεβαιωθεί, να τροποποιηθεί ή ακυρωθεί.  Τα κριτήρια βάσει των οποίων διενεργείται η αναθεώρηση είναι τα ίδια μ’ εκείνα που διέπουν την απόφαση του πρωτοδίκου Δικαστηρίου.  Και σ’ όποιο βαθμό υπεισέρχεται θέμα διακριτικής ευχέρειας, το Εφετείο δεν δεσμεύεται από την κρίση του πρωτοδίκου Δικαστηρίου, αλλά ασκεί την εναποτιθέμενη διακριτική ευχέρεια πρωτογενώς. Συνοψίζοντας, τα επίδικα θέματα που αποτέλεσαν το αντικείμενο του διατάγματος, το οποίο αναθεωρείται, επανεξετάζονται και λύονται, ανάλογα με τη θεώρηση τους, από το Εφετείο. (Βλ. Williams & Glyn’s Bank v. Kouloumbis (1984) 1 C.L.R. 569. Williams & Glyn’s Bank v. Kouloumbis (1984) 1 C.L.R. 674. Williams & Glyn’s Bank v. Kouloumbis (1986) 1 C.L.R. 627. Geto Trading Limited και  Toυ πλοίου Μ/V Vladimir Vaslyayev, Aίτηση για αναθεώρηση Διατάγματος στην Αγωγή Ναυτοδικείου αρ. 56/93, απόφαση ημερομηνίας 21 Μαρτίου, 1996, και Demstar Limited v. Zim Israel Navigation Co. Ltd κ.α., Αίτηση για Αναθεώρηση στην Αγ. Ναυτοδικείου αρ. 157/90, απόφαση ημερομηνίας 30.5.1996.).

Στο μέσο της ακρόασης, της υπό εξέταση Αίτησης προς αναθεώρηση της απόφασης της 2 Αυγούστου, 1996, εμφανίστηκε ο κ. Χαβιαράς, εκ μέρους των καταθετών σημειώματος ανακοπής (caveat) (τράπεζα), και με διάβημά του ζήτησε να εμφανιστεί και να ακουστεί, ως μέρος, έχον λόγο στη διαδικασία. Στηρίζει το αίτημά του στον Κ.70 των Θεσμών Ναυτοδικείου, ο οποίος εξασφαλίζει στον ανακόπτοντα (caveator), δικαίωμα ν’ ακουστεί σε κάθε διαδικασία η οποία επηρεάζει περιουσία ή ποσό χρημάτων το οποίο καθορίζε[*564]ται στο σημείωμα ανακοπής. Το σημείωμα αναφέρεται στο πλοίο και εφόσον υπό αναθεώρηση, στην παρούσα διαδικασία, είναι η απόφαση σε σχέση με τη σύλληψή του και τα συναφή έξοδα· υποστήριξαν ότι τους παρέχεται δικαίωμα ν’ ακουστούν.

Προϋπόθεση για την άσκηση των δικαιωμάτων που παρέχονται σε ανακόπτοντα αποτελεί η ύπαρξη ισχύοντος σημειώματος ανακοπής. (Βλ. Κ.72). Ως προς τη φύση του δικαιώματος παρέμβασης του ανακόπτοντα, χρήσιμη αναφορά, μπορεί να γίνει, στην Παναγιώτου v. «Tamara Ι» (1992)1 A.A.Δ. 21:

“Η καταχώρηση σημειώματος ανακοπής δεν εξασφαλίζει οποιοδήποτε άλλο ευεργέτημα στον παρεμβαίνοντα (caveator) από την παροχή ευκαιρίας να ακουστεί πριν την έκδοση διατάγματος σύλληψης του πλοίου. Κατά τα άλλα οι προϋποθέσεις για την έκδοση διατάγματος σύλληψης του πλοίου μένουν αμετάβλητες.”

Υφίσταται σήμερα σημείωμα ανακοπής εκ μέρους των πελατών του κ. Χαβιαρά· δεν υφίστατο όμως, κατά το χρόνο έκδοσης του εντάλματος σύλληψης του πλοίου (11.7.96) ή της απόφασης που επακολούθησε, με την οποίαν αυτό ακυρώθηκε (2.8.96).  Και το ερώτημα, μπορεί να έχουν σήμερα λόγο σε ζήτημα που περιστρέφεται αποκλειστικά γύρω από θέμα στο οποίο δεν είχαν δικαίωμα ν’ ακουστούν; Η απάντηση είναι αρνητική.  Η διαδικασία αναθεώρησης βάσει του Κ.165 ανατρέχει στο πραγματικό και νομικό καθεστώς, που ίσχυε κατά το χρόνο έκδοσης της απόφασης, η οποία επαναθεωρείται. Οι πελάτες του κ. Χαβιαρά δεν είχαν, κατά τον κρίσιμο εκείνο χρόνο λόγο στην αντιδικία μεταξύ ενάγοντος και εναγομένου, ούτε δικαίωμα ν’ ακουστούν.  Αναγνώριση τέτοιου δικαιώματος, σ’ αυτό το στάδιο, θα ισοδυναμούσε με τη μετατόπιση των επιδίκων θεμάτων και την συνάρτησή τους με τα σημερινά δεδομένα αντίθετα προς τον σκοπό της αναθεώρησης. Θα συνεπαγόταν αποσυνάρτηση από τα δεδομένα της 2.8.1996, τα μόνα σχετικά, στην παρούσα διαδικασία.

Το αίτημα απορρίπτεται. Η ακρόαση της αίτησης προς αναθεώρηση της απόφασης της 2.8.1996, θα συνεχιστεί.

Το αίτημα απορρίπτεται. Διατάσσεται η συνέχιση της αίτησης προς αναθεώρηση της απόφασης της 2.8.1996.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο