(1998) 1 ΑΑΔ 81
[*81]21 Ιανουαρίου, 1998
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑOY, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΝΑ ΠΕΤΡΙΧΟΥ,
Eφεσείουσα-Ενάγουσα,
v.
ΑΝΤΖΟΛΕΤΤΑΣ Χ”ΙΩΣΗΦ,
Eφεσίβλητης-Εναγόμενης.
(Πολιτική Έφεση Aρ. 9835)
Διαθήκες — Πρακτική — Αγωγή επικύρωσης διαθήκης — Η καταχώρηση ενόρκου δηλώσεως αποτελεί αναγκαία προηγούμενη προϋπόθεση για την έγκυρη έναρξη της διαδικασίας — Δ.2, θ.13 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών — Οι πρόνοιες του κανονισμού είναι επιτακτικές — Η παράλειψη συμμόρφωσης προς την πιο πάνω νομοθετική πρόνοια δεν είναι θεραπεύσιμη δυνάμει της Δ.64 του περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικού) Διαδικαστικού Κανονισμού του 1995.
Η εφεσείουσα καταχώρησε αγωγή, σε γενικά οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα, εναντίον της εφεσίβλητης, επιδιώκοντας δήλωση του Δικαστηρίου ότι η εφεσίβλητη δεν μπορεί να διοριστεί διαχειρίστρια ή ως η μόνη διαχειρίστρια της περιουσίας του αποβιώσαντος και αξιώνοντας να διοριστεί η ίδια ως διαχειρίστρια ή συνδιαχειρίστρια με άλλο πρόσωπο.
Σε μεταγενέστερο στάδιο καταχώρησε αίτηση για τροποποίηση της οπισθογράφησης του κλητηρίου εντάλματος ώστε να αξιώνει δήλωση του Δικαστηρίου πως υπήρχε έγκυρη διαθήκη του αποβιώσαντα και να διοριστεί η ίδια διαχειρίστρια με τη διαθήκη προσαρτημένη.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση, αφού υιοθέτησε τις εισηγήσεις που προβλήθηκαν εκ μέρους της εφεσίβλητης, ότι αν εγκρίνονταν οι ζητούμενες τροποποιήσεις, θα παραβιάζονταν οι πρόνοιες της Δ.2, θ.13 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, που προβλέπουν ότι κατά τη σφράγιση κλητηρίου εντάλματος σε αγωγές επικύρωσης διαθήκης πρέπει να προηγείται η καταχώρηση [*82]ενόρκου δηλώσεως από τον ενάγοντα για την επαλήθευση της οπισθογράφησης του κλητηρίου.
Το Εφετείο επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση. Αναφορικά με το επιχείρημα της δικηγόρου της εφεσείουσας ότι η έλλειψη της επιβεβαίωσης είναι απλή παρατυπία που μπορεί να θεραπευθεί βάσει της νέας Δ.64, το Εφετείο αποφάνθηκε ότι η πιο πάνω διάταξη μπορεί να θεραπεύσει παρατυπίες στη διαδικασία, εφόσον είναι θεραπεύσιμες. Στην προκείμενη περίπτωση δεν είναι. Το Εφετείο τόνισε επίσης την ανάγκη τήρησης των κανονισμών οι οποίοι καθορίζουν τη διαδικασία του Δικαστηρίου και οι οποίοι θεσπίστηκαν σύμφωνα με το Άρθρο 163 του Συντάγματος.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Δημητρίου κ.ά. v. Προδρόμου (1983) 1 Α.Α.Δ. 301,
Panayiotis Georghiou (Catering) Ltd v. Δημοκρατίας κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 323.
Έφεση.
Έφεση από την ενάγουσα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Oικονόμου, Ε.Δ.) που δόθηκε στις 14 Νοεμβρίου, 1996 (Aρ. Aγωγής 5848/95) με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή της για τροποποίηση της οπισθογράφησης του κλητηρίου εντάλματος σε αγωγή με αίτημα το μη διορισμό της εφεσίβλητης ως διαχειρίστριας της περιουσίας αποβιώσαντα και ταυτόχρονα με αξίωσή της να διοριστεί η ίδια ως διαχειρίστρια ή συνδιαχειρίστρια με άλλο πρόσωπο.
Χρ. Κληρίδης με Ελ. Νικολαϊδου, για την Eφεσείουσα.
Χρ. Λειβαδιώτου, για την Eφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Η εφεσείουσα καταχώρισε αγωγή σε γενικά οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα εναντίον της εφεσίβλητης. Με την αγωγή επιδιώκει δήλωση του Δικαστηρίου πως η εφεσίβλητη δεν μπορεί να διοριστεί διαχειρίστρια, ή ως η μόνη διαχειρίστρια της περιουσίας του αποβιώσαντα Νίκου Χ”Ιωσήφ, και αξιώνει ταυτό[*83]χρονα να διοριστεί η ίδια ως διαχειρίστρια, ή συνδιαχειρίστρια με άλλο πρόσωπο.
Στις 22.3.96 η εφεσείουσα καταχώρισε αίτηση με την οποία ζητούσε να της επιτραπεί να τροποποιήσει την οπισθογράφηση του κλητηρίου εντάλματος με την προσθήκη δύο παραγράφων, ώστε να αξιώνει και δήλωση του Δικαστηρίου πως κάποια διαθήκη του αποβιώσαντα είναι έγκυρη και να διορίζεται η ίδια διαχειρίστρια με τη διαθήκη προσαρτημένη.
Η εφεσίβλητη έφερε ένσταση στην πιο πάνω αίτηση με τον ισχυρισμό πως, αν εγκρίνονταν οι ζητούμενες τροποποιήσεις θα παραβιάζονταν οι πρόνοιες της Δ.2 Καν.13 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, που προβλέπουν πως κατά τη σφράγιση κλητηρίου εντάλματος σε αγωγές επικύρωσης διαθήκης πρέπει να προηγείται η καταχώριση ενόρκου δηλώσεως από τον ενάγοντα για την επαλήθευση της οπισθογράφησης του κλητηρίου. Η απάντηση της δικηγόρου της εφεσείουσας στο πιο πάνω επιχείρημα της συναδέλφου της ήταν πως η έλλειψη της επιβεβαίωσης είναι απλή παρατυπία που μπορεί να θεραπευθεί βάσει της νέας Δ.64.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού συζήτησε εκτενώς στην απόφαση του το ζήτημα, απέρριψε την επίδικη αίτηση για τροποποίηση συμφωνώντας με τις εισηγήσεις της δικηγόρου της εφεσίβλητης. Αντικείμενο της έφεσης είναι αυτή η απόφαση.
Τα ίδια επιχειρήματα που προβλήθηκαν στο πρωτόδικο Δικαστήριο επαναλήφθηκαν και ενώπιόν μας. Κρίνουμε πως η πρωτόδικη απόφαση είναι απόλυτα ορθή. Η Δ.2 Καν.13 προβλέπει: (σε μετάφραση).
«Tης σφράγισης ενός κλητηρίου εντάλματος σε αγωγές επικύρωσης διαθήκης πρέπει να προηγείται η καταχώρηση ενόρκου δηλώσεως από τον ενάγοντα ή ένα από τους ενάγοντες για επαλήθευση της οπισθογράφησης του κλητηρίου.»
Με την προτεινόμενη τροποποίηση η εφεσείουσα επιδιώκει την επικύρωση διαθήκης και το διορισμό της ως διαχειρίστριας με τη διαθήκη προσαρτημένη. Η αξίωση αυτή δεν μπορεί να προωθηθεί αν δεν τηρηθούν οι ρητές πρόνοιες στον πιο πάνω κανονισμό. Στην υπόθεση Δημητρίου κ.ά. v. Προδρόμου (1983) 1 Α.Α.Δ. 301 αποφασίστηκε πως η καταχώριση της ενόρκου δηλώσεως που προβλέπεται στον κανονισμό αποτελεί αναγκαία προηγούμενη προϋπόθεση για την έγκυρη έναρξη της διαδικασίας και οι πρόνοιες του κανονισμού [*84]είναι επιτακτικές. Η μη συμμόρφωση με τον Κανονισμό καθιστά εξαρχής άκυρη τη διαδικασία.
Η νέα Δ.64 δεν αποτελεί πανάκεια στη μη συμμόρφωση με τους κανονισμούς. Δεν έχει σκοπό δηλαδή να τους καταργήσει. Οι κανονισμοί πρέπει να τηρούνται. Η Δ.64 δημιουργεί ένα ένδικο μέσο, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει ο αιτών για να θεραπεύσει παρατυπίες στη διαδικασία εφόσον είναι θεραπεύσιμες. Στην προκείμενη περίπτωση δεν είναι, όπως ορθά αναφέρει ο πρωτόδικος δικαστής. (Δες: Παναγιώτης Γεωργίου (Catering) Λτδ v. Κυπριακής Δημοκρατίας κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 323.)
Στο περίγραμμα αγόρευσης των δικηγόρων της εφεσείουσας αναφέρεται πως με την απόρριψη του αιτήματός της για τροποποίηση του κλητηρίου εντάλματος στερείται του δικαιώματος της να παρουσιάσει στο Δικαστήριο, βάσει του άρθρου 30 του Συντάγματος, την υπόθεση της. Τα ατομικά δικαιώματα που διασφαλίζονται στο Σύνταγμα είναι πολύ σοβαρή υπόθεση. Εξίσου όμως σοβαρός είναι κι ο ισχυρισμός παραβίασης τους, που ως εκ τούτου αναμένεται να τεκμηριώνεται με βάσιμα επιχειρήματα. Εδώ, δεν εμποδίζεται η εφεσείουσα να προωθήσει την υπόθεση της στο Δικαστήριο, εξ’ ου και καταχώρισε σχετική αγωγή και την επίδικη αίτηση η οποία συζητήθηκε πρωτόδικα και εδώ. Η διαδικασία όμως του Δικαστηρίου καθορίζεται με κανονισμούς, οι οποίοι θεσπίστηκαν σύμφωνα με το άρθρο 163 του Συντάγματος, και πρέπει να τηρούνται.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο