(1998) 1 ΑΑΔ 102
[*102]22 Ιανουαρίου, 1998
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
ΆΛΚΗΣ Χ. ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΟΣ (ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΦΡΟΥ-ΦΡΟΥ) ΛΤΔ.,
Εφεσείοντες,
v.
TERZIAN TRADING HOUSE LTD. (ΑΡ. 1),
Εφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Aρ. 9833)
Έφεση — Παράταση του καθορισθέντος χρόνου για την υποβολή περιγράμματος αγόρευσης — Είναι παραδεκτή και μετά την εκπνοή της προθεσμίας που τάσσεται για το σκοπό αυτό — Κατά πόσο δικαιολογείται η παράταση χρόνου σε συγκεκριμένη περίπτωση, εξαρτάται από τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης — Το θέμα ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, η οποία ασκείται δικαστικά, με άξονα το συμφέρον της δικαιοσύνης.
Ενοικιοστάσιο — Έφεση — Αίτηση για αύξηση ενοικίου — Η ύπαρξη της έφεσης δεν αποτελεί εμπόδιο στην υποβολή νέας αίτησης για αύξηση ενοικίου.
Η έφεση στρέφεται κατά απόφασης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων για το ύψος της αύξησης του ενοικίου το οποίο οι εφεσίβλητοι, θέσμιοι ενοικιαστές, έπρεπε να καταβάλλουν.
Η προθεσμία για την υποβολή του περιγράμματος των εφεσιβλήτων είχε λήξει πριν από πολλούς μήνες. Η καθυστέρηση αποδίδεται στην αλλαγή δικηγόρου, γεγονός που δεν αμφισβητείται και το χρόνο που απαιτήθηκε για την ενημέρωση του δεύτερου δικηγόρου για τα γεγονότα της υπόθεσης.
Οι εφεσείοντες έφεραν ένσταση και υποστήριξαν ότι οποιαδήποτε καθυστέρηση στην εκδίκαση της έφεσης, θα επηρεάσει δυσμενώς τα δικαιώματά τους, με την καθυστέρηση που θα προκαλέσει στην υποβολή νέας αίτησης για την αύξηση του ενοικίου.
Αποφασίστηκε ότι:
[*103]1. Η ύπαρξη της έφεσης δεν αποτελεί εμπόδιο στην υποβολή νέας αίτησης για την αύξηση του ενοικίου.
2. Ο δυσμενής επηρεασμός, ο οποίος επενεργεί ανασταλτικά στην έγκριση αιτήματος για την παράταση του χρόνου για τη λήψη αναγκαίων δικονομικών μέτρων, αναφέρεται κατ’ εξοχήν, στα δικαιώματα του διαδίκου τα οποία είναι υπό κρίση στην ίδια την έφεση.
3. Το αίτημα για αναβολή, στην παρούσα υπόθεση, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αντίδραση της τελευταίας ώρας για την αποφυγή των συνεπειών της αδράνειας του διαδίκου να προωθήσει την υπόθεσή του, εν όψει του γεγονότος ότι το αίτημα για παράταση της προθεσμίας υποβλήθηκε πριν την ακρόαση και συμπτωματικά η ακρόαση της αίτησης ορίστηκε την ίδια ημερομηνία όπως και η ακρόαση της έφεσης.
Ο χρόνος για την υποβολή του περιγράμματος των εφεσιβλήτων παρατείνεται για 15 ημέρες. Οι εφεσίβλητοι καταδικάζονται στα έξοδα της αίτησης περιλαμβανομένης και της κατα την ίδια μέρα εμφάνισης για την ακρόαση της έφεσης.
Η αίτηση επιτυγχάνει με έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Δήμος Στροβόλου v. Γιασεμίδου κ.ά. (1997) 3 Α.Α.Δ. 104,
Δημοκρατία v. Χριστοδούλου κ.ά. (1997) 3 Α.Α.Δ. 241,
Κληρίδης v. Σταυρίδη (1997) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1348.
Aίτηση.
Aίτηση από τους εφεσιβλήτους για παράταση του καθορισθέντος χρόνου για την υποβολή περιγράμματος αγόρευσης και μετά την εκπνοή της προθεσμίας που τάσσεται για το σκοπό αυτό.
Μ. Σάββα, για τους Εφεσείοντες-καθ’ ων η αίτηση.
Α. Γιωρκάτζης, για τους Εφεσιβλήτους-αιτητές.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ. Μ. Πικής, Π.
[*104]ΠΙΚΗΣ, Π.: Στη Δήμος Στροβόλου v. Μάρως Μιχαήλ Π. Γιασεμίδου (1997) 3 Α.Α.Δ. 104, αποφασίστηκε ότι είναι παραδεκτή η παράταση του καθορισθέντος χρόνου για την υποβολή περιγράμματος αγόρευσης και μετά την εκπνοή της προθεσμίας που τάσσεται για τον σκοπό αυτό. Το ίδιο βεβαιώθηκε και στη Δημοκρατία v. Ανδρέα Χριστοδούλου κ.ά. (1997) 3 Α.Α.Δ. 241. Το κατά πόσο δικαιολογείται η παράταση του χρόνου σε συγκεκριμένη περίπτωση εξαρτάται από τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης. Το θέμα ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου η οποία ασκείται δικαστικά με άξονα τα συμφέροντα της δικαιοσύνης. Η απουσία πρόθεσης εκ μέρους του διαδίκου να εγκαταλείψει τη διαδικασία δεν είναι αφεαυτής αποφασιστική για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου.
Οι λόγοι που οδηγούν στην παρέκκλιση από τα θέσμια πρέπει να εξηγηθούν και η εξήγηση πρέπει να είναι τέτοια που να παρέχει έρεισμα στο αίτημα.
Η προθεσμία που τίθεται από τους θεσμούς ή διαταγή του δικαστηρίου πρέπει να τηρείται. Αυτό επιβάλλει η καλή απονομή της δικαιοσύνης και η διάγνωση των δικαιωμάτων των διαδίκων μέσα σε εύλογα χρονικά πλαίσια. Εφόσον αιτιολογείται η καθυστέρηση, οι λόγοι οι οποίοι τίθενται αντιπαραβάλλονται με τις επιπτώσεις στα δικαιώματα του αντιδίκου ώστε να καθοριστεί το συμφέρον της δικαιοσύνης στη συγκεκριμένη υπόθεση. Δυσμενής επηρεασμός των δικαιωμάτων του αντιδίκου από την καθυστέρηση, δεν μπορεί εύκολα να συγχωρηθεί, όπως δεν μπορεί να γίνει ανεκτή αδιαφορία ή ηθελημένη καθυστέρηση της πορείας της υπόθεσης, στάση η οποία αντιστρατεύεται την απονομή της δικαιοσύνης.
Στην προκείμενη περίπτωση η προθεσμία για την υποβολή του περιγράμματος των εφεσιβλήτων είχε λήξει πριν από πολλούς μήνες. Η καθυστέρηση αποδίδεται στην αλλαγή δικηγόρου, γεγονός που δεν αμφισβητείται, και τον χρόνο που απαιτήθηκε για την ενημέρωση του δεύτερου δικηγόρου για τα γεγονότα της υπόθεσης.
Οι εφεσείοντες υποστήριξαν ότι οποιαδήποτε καθυστέρηση, στην εκδίκαση της έφεσης, θα επηρεάσει δυσμενώς τα δικαιώματά τους, με την καθυστέρηση που θα προκαλέσει στην υποβολή νέας αίτησης για την αύξηση του ενοικίου. Η βέβαιη γνώση για το τρέχον ενοίκιο κρίνεται απαραίτητη για τη στοιχειοθέτηση της βάσης νέας αίτησης. Η έφεση στρέφεται κατά απόφασης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων για το ύψος της αύξησης του ενοικίου το οποίο οι εφεσίβλητοι, θέσμιοι ενοικιαστές, έπρεπε να καταβάλουν.
[*105]Το πρώτο που πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι η ύπαρξη της έφεσης δεν αποτελεί εμπόδιο στην υποβολή νέας αίτησης για την αύξηση του ενοικίου. Δεν υποτιμάται βέβαια η αγωνία του κάθε διαδίκου για τη διασαφήνιση των δικαιωμάτων του, μέσω της δικαστικής διαδικασίας, το συντομότερο δυνατό. Το δεύτερο και ουσιαστικότερο, ο δυσμενής επηρεασμός ο οποίος επενεργεί ανασταλτικά στην έγκριση αιτήματος για την παράταση του χρόνου για τη λήψη αναγκαίων δικονομικών μέτρων, αναφέρεται, κατ’ εξοχή, στα δικαιώματα του διαδίκου τα οποία είναι υπό κρίση στην ίδια την έφεση. Τέτοιος ισχυρισμός δεν προβλήθηκε ούτε θα μπορούσε να ευσταθήσει σ’ αυτή την υπόθεση.
Τέλος, οι εφεσείοντες (καθ’ ων η αίτηση), επικαλέστηκαν την απόφαση του Δικαστηρίου, στη Κληρίδης v. Σταυρίδη (1997) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1348, προς υποστήριξη της θέσης ότι, αίτημα για αναβολή της ακρόασης έφεσης ώστε να παρασχεθεί η ευκαιρία υποβολής αίτησης για παράταση του χρόνου για την υποβολή περιγράμματος, δεν μπορεί να γίνει δεκτό. Στην Κληρίδης (ανωτέρω) απορρίφθηκε αίτημα για την αναβολή της ακρόασης της έφεσης ώστε να δοθεί ευκαιρία στον εφεσίβλητο να υποβάλει αίτημα για την παράταση του χρόνου για την υποβολή περιγράμματος.
Σ’ αυτή την υπόθεση το αίτημα για την παράταση της προθεσμίας υποβλήθηκε πριν την ακρόαση (14.1.1998), και συμπτωματικά η ακρόαση της αίτησης ορίστηκε την ίδια ημερομηνία όπως και η ακρόαση της έφεσης. Το αίτημα για αναβολή συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αντίδραση της τελευταίας ώρας για την αποφυγή των συνεπειών της αδράνειας του διαδίκου να προωθήσει την υπόθεσή του.
Συνεκτιμώντας το σύνολο των περιστατικών της υπόθεσης το αίτημα για την παράταση της προθεσμίας γίνεται δεκτό. Ο χρόνος για την υποβολή του περιγράμματος παρατείνεται για 15 ημέρες από σήμερα. Η υπόθεση ορίζεται για ακρόαση στις 19 Μαρτίου 1998. Οι εφεσίβλητοι θα υποστούν τα έξοδα της αίτησης περιλαμβανομένης και της σημερινής εμφάνισης για την ακρόαση της έφεσης.
H αίτηση επιτυγχάνει με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο